Milou, Jesse, Nina – Moonstreet 1Het was voor het eerst weer heerlijk zomers weer, deze lente. Dus besloten de Diaz’jes het zwembad maar eens op te zoeken. Want hun ouders waren er dan wel niet meer, hoe erg ze dat ook vonden, hoe moeilijk dat ook was, het leven ging door. Ze moesten er wel wat van maken! Al was het maar omdat dat hun ouders grootste wens zou zijn, nog steeds is eigenlijk. Dat wisten ze, allebei.

‘Daar kom ik!’ riep Milou. Het was fijn om zo even plezier te maken met haar dochtertje en haar broertje. Jesse ging op zijn rug liggen en Nina liep het glijbaan trapje al op, ze stond te popelen om haar moeder achterna te gaan!

‘Hij is wel hoog mam!’ zei ze en keek nog even naar beneden. ‘Gewoon doen lieverd, straks wil je niet anders meer.’ glimlachte haar moeder die er nu uit zag als een verzopen katje. ‘Oké! Whieeeeee!’ riep Nina toen ze eraf roetsjte! Ze hadden zo’n lol. Met Jesse, maar ook zonder hem, toen hij naar zijn werk moest.

En terwijl hij de straat weer in reed, om half vijf, hadden de anderen het wel gezien bij het zwembad. Nina was al naar de badkamer gerend voor een warmde douche en een handdoek. Het weer was nogal omgeslagen. Milou zag een vreemde vrouw langs het huis aan de overkant wandelen en ze liep nu op hun huis af. ‘Hallo, ik zal me even voorstellen, Jessica Langeveld.’ zei ze beleefd. ‘Aangenaam, ik ben Milou Diaz.’ zei Milou en gaf de vrouw een hand. ‘Ik zie je al denken, wat doet die vrouw hier. Nou ik woon hier sinds kort, met mijn zoon. We vonden het beiden een prachtige buurt en dachten hier wel tot rust te komen.’ legde ze uit. ‘Oh, nou mooi dat u een fijn huis gevonden heeft. Als u het geen probleem vind, ga ik vlug naar binnen toe, ik begin het koud te krijgen.’ giechelde Milou. ‘Ga maar gauw! Ik ga er weer vandoor.’

Maar ze werd tegen gehouden door Jesse. ‘En u bent?’ vroeg hij netjes. ‘Sorry, jij woont hier ook?’ vroeg de vrouw. ‘Ja, ik ben haar broertje.’ zei Jesse die wees naar zijn zus die net naar binnen liep. ‘Aha, Jessica Langeveld, aangenaam.’ ‘Mooie naam, ik ben Jesse Diaz, u bent nieuw hier?’ vroeg hij.

‘Zeg maar ‘je’ hoor. En ja, ik ben hier komen wonen met mijn zoon. We vonden het zo’n mooie buurt! Heerlijk rustig.’ ‘Vooral familie van mij die hier woont, maar dat leg ik nog wel eens uit. Wilt u,’ de vrouw keek hem lachend aan. ‘Sorry, wil jé een kopje koffie drinken binnen?’ vroeg hij. ‘Lijkt me heerlijk maar ik moet nu echt gaan, Danny zal zich afvragen waar ik blijf.’ zei ze met een glimlach. Ze namen afscheid en Jesse vroeg haar nummer om haar een keer uit te kunnen nodigen.

Wat later op de avond liep Bentley een rondje door de buurt, zette Milou net het vuilnis buiten en liep Nina haar achterneefje tegen het lijf. ‘Hoi, ik ben Nina.’ zei ze. ‘Bentley maar dat wist je vast al. Volgens mij kennen wij elkaar nog niet.’ zei hij met een vaag gezicht. ‘Doet er toch niet toe?’ zei Nina, duidelijk iets ouder. ‘Nee, je bent aardig.’ zei hij. Ze speelden samen, zoals kinderen dat zo heerlijk konden doen.

Die avond stond Jesse voor de taart. Voordat hij de kaarsjes uitblies, voor het zingen, herdachten ze hun (groot) ouders. Maar nú mocht hij blazen. Nú mocht hij de sprong wagen. Hij wist zeker dat zijn ouders vanaf boven mee zouden kijken.

Hij voelde de bekende gloed al door zijn lichaam stromen en moest lachen om het gezicht van zijn nichtje, ze was zo enthousiast, zo opgewonden over wat er ging gebeuren. Zijzelf zou ook snel aan de beurt zijn. Hij sprong in de lucht en kwam terug op de grond als een volwassen man.

Milou keek trots toe, wat had ze toch een leuke broer. En wat was hij een leuke oom voor haar dochter. Al waren ze dan met z’n drietjes, ze waren een hecht gezin. Hechter dan broers en zussen in een nórmale situatie zouden zijn. Papa en mama zouden zo trots geweest zijn, dacht Milou. ‘Ze zijn trots.’ fluisterde ze haar broer toe. Ze voelde Nina die haar armen om haar middel sloeg voor een knuffel.

‘Dat denk ik ook wel zusje. We hebben het mooi voor elkaar zo met z’n drietjes.’ zei hij. Nadat iedereen een stuk taart op had, trok hij een nieuw setje kleren aan. En dáárna, daarna zocht iedereen zijn of haar bed op. Morgen weer een nieuwe dag!

De volgende morgen was Milou hard aan het werk. Omdat ze geen passend werk buitenshuis kon vinden en het veel handiger was te combineren met haar dochter, werkte ze vanuit huis. Ze deed bestellingen, boekhouding, kortom, ze deed van alles voor een bedrijfje, vanaf haar huis. Werkte heerlijk! Het was vooral heerlijk, dat als ze zich om draaide, ze haar dochter zag liggen. In haar bedje, zo vredig te slapen. Ze was zo trots op wat ze bereikt had, bijna helemaal alleen. Ze was zó trots op Nina, haar mooie meisje. Ze werd wakker, dat betekende, ontbijt maken!

Na een gezellig zondag-ochtend ontbijt, deed Milou de afwas. ‘Anders bel je of de buurvrouw vandaag een kopje koffie komt drinken.’ stelde ze voor. ‘Goed plan.’ Jesse deed wat zijn zus voorstelde en belde Jessica op. Het leek haar hartstikke gezellig, gelukkig maar. ‘Ze is hier over een klein uurtje, mooi want dan kan ik me nog even douchen.’ zei Jesse met een glimlach.

En zo gezegd zo gedaan. Jesse sprong onder de douche en na een minuut of vijftig, stond Jessica voor de deur. Hij begroette haar met drie zoenen. ‘Wat leuk dat je er bent! Kunnen we gezellig bijkletsen. Gister was veel te kort.’ zei hij met een glimlach. ‘Daar geef ik je gelijk in. Wat zie je er goed uit zeg, was je gister jarig?’ vroeg ze.

‘Hoe raad je het zo?’ zei hij lachend. ‘Ja ik ben gister opgegroeid, eindelijk geen tiener meer. Ik voelde me al veel volwassener, maar dat komt ook door wat ik heb meegemaakt.’ zei hij. Jessica merkte dat hij er liever niet over wou praten en negeerde het dus maar een beetje.

Ze kletsten wat aan en al snel was het ijs gebroken, ze hadden een hilarisch gesprek. Allerlei anekdotes werden uit de kast gehaald, verhalen. Het leek wel of ze elkaar al jaren kenden, alsof het de beste vrienden waren.

‘Kom anders even mee naar binnen, hier staan is niet zo comfortabel.’ zei Jesse lachend. ‘Ik dacht dat je het nooit zou vragen.’ zei Jessica lachend en volgde hem naar binnen.

Milou en Nina kwamen erbij zitten. ‘Nou het zit dus zo, best apart dat je hier bent komen wonen. Buiten Abordale wonen wel meer ‘vreemden’ als ik het zo mag noemen. Maar Abordale word bijna alleen bezet door mijn familie. Mijn betovergrootmoeder, dus mijn vaders oma, Rebecca Bloomwood is een challenge aan gegaan. Ze kwam alleen in deze buurt te wonen en besloot er voor te gaan. Ze moest 10 generaties voortzetten. We zitten nu in generatie vier, de stamhouder van de vijfde generatie is onder weg. Dus zo zit het een beetje, de hele straat is familie van me.’ zei hij lachend. ‘Snap je het?’ ‘Een beetje, waar zijn je ouders eigenlijk?’ vroeg ze. Jesse keek voor zich uit.

‘Ze zijn dood.’ zei Nina opeens. Jessica keek Jesse treurig aan. ‘Nina volgens mij hoor ik de deurbel, ga maar vlug kijken.’ zei Milou. Nina vloog van de bank af. Jesse knikte dankbaar naar zijn zus. ‘Ze zijn vijf jaar geleden overleden bij een auto-ongeluk. Een spookrijder heeft ze aangereden en ze waren beiden op slag dood.’ zei Jesse, tranen sprongen weer in zijn ogen.

Voor Nina was er inderdaad iemand aan de deur. Bentley! Blijkbaar had ze een leuke indruk gemaakt, als achternichtje. Hij wou buitenspelen. Nóu, dat wou zij ook wel. Tot blijdschap van Milou en Jesse, dit was nou een echt ‘grotemensengesprek’.

‘Wat verschrikkelijk, hoe redden jullie het zo alleen?’ vroeg ze bezorgd. ‘We vinden het beiden nogal moeilijk om over te praten. Ik was net bevallen van Nina.’ ‘Ik dacht dat dat je zusje was!’ zei Jessica verbaasd. ‘Ik ben tienermoeder geweest. Toen ik zestien werd, raakte ik in verwachting van een man, die me heeft misbruikt. Als ik het zo kan noemen.’ ‘Jeetje wat hebben jullie veel meegemaakt. En dan dacht ik zielig te zijn, dit is veel erger.’ ‘En om je vraag te beantwoorden over hoe we het redden. Jesse werkt al vanaf zijn veertiende, ik werk al vanaf mijn zestiende, we hebben een superlieve tante die aan Nick, mijn vader beloofd heeft om voor ons te zorgen als er iets met hem zou gebeuren. Dus krijgen we maandelijks een geldbedrag.’ zei ze. ‘Fijn dat zij er voor jullie is, als ik ooit wat kan doen dan..’ zei ze. ‘Nu redden we het wel.’ zei Milou met een glimlach. ‘Wat is er voor vervelend gebeurd met u?’ vroeg ze. ‘Zeg maar ‘je’ hoor.’ zei Jessica opnieuw.

Jessica beloofde om het er aan tafel over te hebben. Ze had honger! Milou smeerde wat boterhammen en riep de kinderen binnen. ‘Nou het zit dus zo.’ begon ze haar verhaal. Bentley en Nina hadden het ondertussen over hele andere dingen, vriendjes, school, sport enzo. ‘Ik was ooit getrouwd met een man, een Italiaanse man. We hadden een prachtig leven, tot ik terug wou naar mijn moederland. Hij wou in Italië blijven. We kregen ruzie en ik liep weg, met Danny van wie ik net bevallen was. Ik miste mijn familie! Toen ik terug was in Belladonnabaan, waar ik ook geboren ben, viel er een brief op de mat. Ik woonde op dat moment bij mijn ouders. In de brief, die afkomstig was van de Italiaanse politie, stond of ik familie was van Antonio, want hij was dood gevonden. Bleek dat hij in de grootste maffia groep in Italië een hoge functie had en was vermoord door een of andere gek van de andere maffia groep, raar wereldje maar mij wereld stortte in. Vanaf toen ben ik weduwe.’ sloot ze haar verhaal af.

Na nog wat medeleven te hebben getoond en wat gepraat was het écht tijd voor Nina’s verjaardag. Bentley moest rond half zeven echt naar huis voor het avondeten. Nathan, had zijn nichtje al gebeld of Bentley nog steeds op hun adres was. Maar nu stond haar dochter voor de taart en bliezen haar broertje en buurvrouw op de toeters. ‘Er is er een jarig..’ zongen ze in koor.

Ze keek naar de vloer en voelde ook de voor haar bekende gloed het lichaam binnen dringen. ‘Je kunt het lieverd, je bent een grote meid.’ Jessica voelde zich zo betrokken bij dit lieve gezin. Ze moedigde Nina net zo hard aan als haar oom.

Nina kwam terug op de grond in kleren waarvan ze meteen al dacht: die zijn leuk, modieus, ze passsen wel bij me. Dus dat was fijn. Ze voelde zich zoveel ouder nu. ‘Nou dat poppenhuis mag bij het vuilnis hoor.’ zei ze lachend. Ze aten met z’n vieren een stuk taart.

Maar daarna vertrokken zij en haar moeder naar boven. Morgen was het weekend voorbij, dat betekende school en werk! Jesse zou Jessica even uitlaten.

Jesse had Jessica de tuin en de graven laten zien. Ze was erg onder de indruk, ze greep naar haar nek. ‘Wass is loss?’ vroeg Jesse. ‘Kramp.’ zei ze met een lach als een boer met kiespijn. ‘Wacht even.’ zei hij en begon haar te masseren. ‘Dat kun je goed.’ zei ze, genietend.

‘En, is de kramp over?’ vroeg hij. ‘Jup, bedankt.’ zei ze. Er viel een stilte. ‘Ik moest maar eens gaan.’ zei ze. ‘Oké, ik vond het heel gez..’ probeerde Jesse.

Totdat Jessica hem zoende. Stond hij hier nu te zoenen met een vrouw die minstens 20 jaar ouder was dan hij? En hij beantwoordde haar zoen nog ook. Het voelde zo goed. Jessica stopte abrupt.

‘Sorry, dit had ik nooit mogen doen.’ zei ze en legde haar hand op zijn schouder. ‘Je had mijn zoon kunnen zijn.’ zei ze en liep weg. Jesse bleef verward achter.

Hij zocht zijn bed op en droomde die nacht heel raar.

De volgende morgen zat het gezin weer vroeg aan tafel. ´Mooi dat je er zin in hebt lieverd.´ zei Milou tegen haar dochter. Nina glimlachte. ´Ik hoop dat Bentley vlug op groeit, hij is erg aardig.´ Jesse at zijn croissantje maar was een beetje stil.

´Wat is er? Je bent zo stil vandaag.’ vroeg Milou. Jesse keek voor zich uit en Nina zwaaide met haar hand voor zijn hoofd. ‘Hallo? Mam praat tegen je.’ zei ze lachend. ‘Sorry ik was in gedachten.’ zei hij. ‘Waar was je?’ vroeg Milou lachend.

‘Bij Jessica.’ gooide hij eruit. ‘Wat?’ vroeg Milou verbaasd, ze kneep haar ogen tot spleetjes.’Zit je aan de buurvrouw te denken? Op wat voor manier?’ ze voelde het al aankomen, wat was dit toch een apart gezinnetje.

‘Ik geloof dat ik verliefd ben, ik vind haar in ieder geval heel leuk. Ze heeft me gister gezoend, maar daarna liep ze weg, ze had het nooit mogen doen zei ze, dat ik haar zoon had kunnen zijn, toen vertrok ze.’ zei hij dromerig. ‘Je hebt met haar gezoend?’ vroeg Milou lachend. Jesse knikte. ‘Vind je het gek dat ze wegliep, die schaamt zich. Maar als je haar echt leuk vind, moet je haar gauw bellen.’ Nina zat het gesprek tot in de details te beluisteren en keek de volwassenen aan tafel aan. Toen barstte ze in lachen uit.

Hello!I do not just came to say hello, peepz.Ik ben hier om even te zeggen dat ik het heerlijk vond om deze up te maken.Hopelijk vonden jullie ‘t nice om m te lezen haha! Ik hoor ‘t wel.Liefs, Megan. X