Moonstreet 9 – Nathan, Alexander & Bentley.Aan het eind van de straat liep het ook op rolletjes. Het was een heerlijke tijd van het jaar. Alexander en Nathan genoten van hun zoontje Bentley. Ze brachten veel tijd door samen. Het stel leerde hem samen woordjes, liedjes, lopen, plassen op het potje en ga zo maar verder. De opmerkingen en uitspraak van het ventje waren soms zo hilarisch..maar vandaag was een bijzondere dag. Deze avond nog zou hun kleine Bentley opgroeien tot een heus schoolkind.

Voor een klein uurtje legde ze hem nog even op zijn slaapmatje zodat hij straks goed uitgerust zou zijn. Nu had het stel even tijd om te praten, tijd voor elkaar. ‘Ik vind het toch wel moeilijk, dat hij opgroeit, al weet ik dat dat ook weer zijn bijzondere kanten heeft, die leeftijdsfase.’ zei Nathan tegen zijn man. ‘Ik snap het schat, maar je moet het gewoon z’n gang laten gaan, het komt wel goed. Het is een leuke dag voor hem, spannend ook, laten we hem het gevoel geven dat we er blij mee zijn, wat we zijn.’ ‘Je hebt gelijk, doen we.’ de bel ging. Visite!

Een paar kopjes thee en koffie later, stond Alex met Bentley op zijn arm voor de taart. Ze hadden besloten zijn verjaardag op het terras te vieren. De visite was al begonnen met verjaardagsliedjes zingen en Bentley zong voorzichtig mee, hij had ze geleerd van zijn vaders. Samen met zijn ene papa blies hij de kaarsjes uit.

Alexander zette hem neer op de grond en iedereen verzamelde zich om het jochie heen.

Gespannen keken ze toe hoe het ventje op zijn beentjes stond te wiebelen. Het lachje op zijn gezicht deed ieder hart smelten. Sara keek trots naar haar enige kleinkind, wat was hij toch schattig!

En ze stond weer met beide benen op de grond toen hij na de sprong neer kwam als kind. Die groene ogen van hem, die gaven echt wat mee aan zijn gezicht. Vrolijk klapte hij in zijn handen. ‘Joehoe! Nu ben ik eindelijk groot! Nu is het tijd voor taaaart!’ zei hij enthousiast.

De eerste die hem feliciteerde was Nathan, en zijn twee ooms stonden ook al in de rij, net als zijn grootouders. Alex was even de plastic bordjes gaan halen voor de taart.

Maar nadat iedereen de jongeman een knuffel, hand of presentje had gegeven, was hij dan eindelijk aan de beurt en feliciteerde zijn zoon van harte. ‘We hebben ook een cadeautje voor je. Ga maar gauw naar je kamer!’ zei hij en gaf hem nog een duwtje in de rug.

Aanschouw Bentley’s nieuwe kamer.

Nadat de visite was vertrokken, zochten de twee vaders Bentley op. Ze troffen hem aan op zijn nieuwe kamer, druk aan het spelen. ‘Ah! Me kamer is echt zo mooi, dankjewel pappies!’ zei hij en het was blijkbaar tijd voor een groepsknuffel. Nadat de twee hem in bed hadden gelegd, zochten ze samen hun eigen bed op.

Waar ze de volgende ochtend weer vroeg uitmoesten. Nathan besloot het ontbijt te maken vandaag en Alex zou Bentley wekken. ‘Wakker worden knul, vandaag moet je naar school. Heb je lekker geslapen?’ vroeg hij. Bentley sprong meteen op. Hij was zo benieuwd hoe de basisschool zou zijn. ‘Ja! Ik heb gedroomd over school.’ vertelde hij.

Eenmaal beneden was hij pas klaar met zijn verhaal over de droom. Nathan had heerlijke omeletten gebakken voor deze ‘speciale’ dag. ‘Heb je er zin in?’ vroeg hij. ‘Zeker! Ik denk dat ik heel veel nieuwe vrienden ga maken.’ ‘Misschien ook wel vriendinnetjes.’ zei Alexander met een knipoog. Het was echt een volmaakt gezinnetje zo.

‘Meisjes zijn stom.’ had Bentley geantwoord en toen klonk de claxon van de schoolbus. Tijd om naar de bus te RENNEN. Zoveel zin had hij erin! Hij zocht een gezellig plekje en kon niet wachten tot hij er was.

Die middag om kwart over drie kwam hij weer thuis, mét huiswerk. Alexander was werken, maar Nathan was thuis. Hij liep de trap af. ‘En, hoe was het?’ vroeg hij geïnteresseerd.

Bentley kroop meteen achter de computer, hij moest nodig even een spelletje doen. ‘Het was leuk, maar minder dan ik had gedacht. De les was saai en nu heb ik ook nog huiswerk. Maar de pauze was leuk! En gym was ook wel geinig.’ zei hij. Nathan moest lachen. ‘Nou fijn dat het toch wel een beetje leuk was. Maar wel je best blijven doen!’ zei hij lachend. ‘Jaja pap, dat komt wel goed.’ beloofde Bentley. ‘Oké dan. Hé daar is papa!’ zei hij en liep naar de deur.

Bentley draaide zich even om om hallo te zeggen, maar Nathan gaf zijn liefje even een knuffel en een kus. Alexander vertelde over zijn werkdag. Nathan over zijn dag thuis en over Bentleys schooldag. ´Ik weet wel zeker dat het een slimmerd is, die motivatie komt nog wel.´ zei Alexander.

En hij kreeg gelijk, het bewijs kwam drie dagen later. Een 9 voor een rekenproefwerk. En guess what, beide vaders waren apetrots!

Kort uppie, maar oninteressante dia´s zitten jullie ook niet op te wachten dacht ik zo. Nouja, hoop dat jullie er hoe dan ook van genoten hebben. Ik ga de picspam even doen en dan weer spelen. Wel benieuwd hoe ik het kledingprobleem van Tim op ga lossen heb alles al geprobeerd maar bij outfit aanpassen loopt ie vast! Nouja, jullie zullen het wel zien of ie in dat apepakkie blijft lopen.Toedels! X Liefs Megan.