De avond valt al snel en Thomas de jongen waar Linte wel iets voor voelt moet dus naar huis. Vrolijk gaat Linte bezig met haar huiswerk maar doet er langer over dan normaal.

Haar gedachten blijven toch rondspoken over Thomas. ‘’Wat als ik hem echt leuk vind?’’ gaan de gedachten rond in Linte’s hoofd. Als ze haar hoofd weer voorover buigt ziet ze weer de vragen van wiskunde.

Als Linte eindelijk haar huiswerk af heeft loopt ze naar beneden waar Alex bezig is met Ruth. ‘Kom maar, je gaat naar bed.’ zegt hij tegen Ruth. Hij pakt haar en Ruth klemt haar handjes om de nek van haar vader heen.

Linte ziet hoe Alex Ruth naar boven brengt. Linte achtervolgt hem en gaat haar kamer weer in. Alex legt Ruth zachtjes in haar bedje. ‘Welterusten lieverd.’ fluistert hij nog.

Alex wil net de kamer van Linte inlopen als Ruth begint te schreeuwen. ‘Pappie! Bij mij zijn! Pappie!’ Ruth begint te huilen.

‘Pappie, ikke bang.’ Ruth snikt nog een paar keer en hoort dan aan de andere kant van huis ook gehuil.

Het is Daan die ook alleen is. Ook hij is bang. ‘Mammie, bang, bang, ikke ben bang!’ Hij droogt zijn traantjes af met zijn handje en begint opnieuw.

In de kamer van Linte staat Alex naast haar. ‘Linte help je me even om de tweeling uit hun bedjes te halen. Dan zetten we ze wel in de speelkamer en dan worden ze vanzelf wel moe.’ Linte knikt, ze staat op van haar stoel en legt haar boek in de kast.

Even later zitten Ruth en Daan vrolijk te spelen in de speelkamer. Daan probeert wat klanken uit een instrument te krijgen.

Ruth is bezig met een konijn. Ze lachen allebei en dat valt ook te horen beneden.

Beneden kruipt Linte achter de schaak tafel samen met Lisa. Terwijl ze bezig zijn stelt Linte vragen over de liefde.

‘Mam, hoe ontdekte je dat papa je leuk vond?’ Linte kijkt zenuwachtig naar de speelstukken. ‘Linte waarom wil je dat weten? Ben je soms…’ antwoordt Lisa. Snel schudt Linte haar hoofd en vraagt haar vraag nog een keer.

‘Hmm, nou dat is lang geleden, maar ik weet nog dat jouw vader mij een gedicht had gegeven. Haha, hij had het verstopt in mijn schooltas.’ Linte kijkt verbaasd haar moeder aan. ‘Dus zo weet je dat?’ vraagt ze.

Lisa knikt snel ‘’ja’’ en haast zich dan naar boven. ‘Hier moet ik even weg.’ hijgt ze terwijl ze de trap op rent. Ze gaat de speelkamer in en pakt Ruth op. Ze knuffelt haar even en kijkt Ruth dan aan. ‘Wat wordt je toch snel groot meid.’ lacht ze.

Ze zet Ruth weer neer op de grond die meteen weer door speelt. Als Lisa naar Daan kijkt ziet ze dat zijn oogjes langzaam dicht gaan. ‘Kom maar lieverd.’ ze pakt Daan op en knuffelt hem. Daan legt zijn hoofd in de schouders van Lisa en valt al bijna in slaap.

‘Kom maar dan breng ik jullie naar bed.’ zegt Lisa. Ze neemt de tweeling mee naar hun bed en legt ze vervolgens erin. Eerst nog even een plasje en dan slapen maar.

De volgende dagen gaan al snel voorbij en Linte is niet veel opgeschoten met de vriendschap van Thomas. Tenminste dat denkt ze. Linte buigt zich over de schaaktafel en probeert een paar goede zetten te zetten.

Maar gedachten blijven bij Thomas. Ze kan hem gewoon niet vergeten. Steeds vraagt ze zich hetzelfde af: ‘’Is dit verliefdheid? Wat mensen bedoelen met vlinders in je buik hebben?’’ Linte staat op en kijkt buiten door de telescoop.

Maar binnen is opeens Lisa erg in paniek. ‘Alex, Alex, de baby komt!’ Lisa grijpt met haar handen naar haar buik. Linte opent de deur en ziet daar haar moeder helemaal in paniek. ‘Mam rustig, het komt goed.’

Lisa probeert te knikken maar dat doet ze amper. Alex komt ondertussen er al snel aangerend en haast zich. ‘Schat gaat het?’ vraagt hij. Linte kijkt hoe Lisa wat probeert te zeggen.

Dan eindelijk na lange tijd heeft Lisa een baby'tje in haar handen. Ze houdt het kleine kindje in haar armen en knikt naar Alex.

‘Ja, het is een jongen.’ zegt Lisa. Alex wil springen van geluk, maar een dat doet hij toch maar niet. ‘Oh, wat wordt zijn naam Alex?’ vraagt Lisa. Alex diep na. ‘De tweede naam die we wouden oké?’ vraagt Alex.

‘Goed, hij heet dus Jordi.’ Linte springt dolblij het huis in. ‘We hebben een broertje!’