Vorige keer:

• Felicia ontmoette buurtbewoners die op bezoek kwamen.

• Ze ontmoette een man op het internet.• Ging uit met een groep naar een bowlingbaan.• Einde eerste dag. –wat een drama xD–

De volgende dag wordt Felicia om 4 uur wakker, over 2 uur zou haar carpool al voor de deur staan dus glijdt ze haar bed uit en loopt naar het kleine badkamertje.

Uit de koelkast haalt ze een paar vruchtencrackers, deze vond ze van kinds af aan al heerlijk. Als de oven eenmaal is voorverwarm legt ze de crackers erin en wacht tot ze klaar zijn.

Als de oven eindelijk piept haalt ze, ze eruit en gooit ze op een bord neer. “De eerste overnachting in mijn nieuwe hutje, wat geweldig.” mompelt ze met een volle mond.

Als ze het plastic bordje weggooit ziet ze haar carpool de staat in rijden, “is het al zo laat!” roept ze, ze geeft de vrouw een seintje dat ze er aankomt en ze vlucht naar binnen.

Zodat ze een kleine 10 minuten later aangekleed en wel de carpool in kan stappen.

Om 2 uur stopt de carpool voor het huis van Felicia, ze stapt uit en loopt gelijk naar de brievenbus, haar collega, Lieke, stapt ook uit. “Oh leuk, rekeningen,” moppert Felicia. “Ja, dat is ook mijn favoriete post,” lacht Lieke.

Ook Felicia begint nu te lachen en als ze de rekeningen weer op de bus doet hebben Lieke en zij de grootste lol.

Zo wordt er een groot waterballonnen gevecht gehouden.

En kijken de dames tot zeven uur een film. “Wil je anders blijven eten Lieke?” vraagt Felicia aan de vrouw. “Sorry Felicia, volgende keer misschien, Jake wacht op me.” zegt ze verontschuldigend.

De meiden nemen afscheid en zo loopt Lieke even later de leegte in.

Felicia warmt snel wat macaroni op en kijkt de film af die zij en Lieke net nog samen aan het kijken waren.

En dan begint haar 2e nacht, in haar hutje.

De volgende ochtend staat ze vroeg op, neemt een douche en maakt ontbijt. Dan komt er een melding dat ze vandaag vrij is, “oh leuk. Geen werk, geen inkomen.” moppert ze als ze haar blikje sap weggooit.

Ze besluit een poging te wagen aan haar nieuwe schildersezel. “Een punt voor creativiteit, moet lukken.” lacht ze.

Als ze op een gegeven moment 2 punten voor creativiteit heeft, legt ze haar penceel weg, “oké saai.. Wat zal ik nu eens gaan doen.” mompelt ze, dan ziet ze een blaadje naast de computer liggen. “Lex!” roept ze, ze loopt naar de telefoon met het blaadje in haar handen en draait het nummer.

“Lex Bolhoed.” klinkt de stem aan de andere kant, het is een zware stem.“Eh, hoi Lex, met Felicia Lagengraad.” stottert ze.“Hé Felicia! Wat leuk dat je me belt, ik dacht dat je me vergeten was. Zag je ook niet meer op de chat gister.” Er vloeit een vlaag van warmte door Felicia heen als hij dat zegt, hij dacht aan haar. “Oh sorry, ik had het wat druk met werk en zo. Maar vandaag heb ik meer als genoeg tijd.” lacht ze.

“Dus denk je, laat ik die Lex bellen?” vraagt hij lachend, Felicia antwoord daar lachend een ja op. Als ze zo’n 2 uur aan de telefoon hangen, vraagt Felicia of hij langs wilt komen en hij antwoord vol enthousiasme dat hij er binnen een half uur is.

Felicia kijkt nog even in het kleine spiegeltje dat ze van de tafel grist, waarom weet ze niet, maar ze wil Lex een goede eerste indruk geven.

Na 20 minuten staat er een enthousiaste man met zwarte korte haren voor de deur, Felicia loopt naar buiten en de man neem haar in zijn armen.

“Wat leuk dat je gekomen bent.” zegt Felicia. “Ja als zo’n mooie dame mij uitnodigt, hoe kan ik dan nee zeggen?” lacht hij. Felicia had hem totaal anders ingeschat, maar verkeerd is hij zeker niet. Alsof hij haar gedachten kan lezen zegt hij: “Je bent niet zo mooi als ik me had voorgesteld.” Felicia kijkt hem iet wat verontwaardig aan.

“Je bent veel mooier.” lacht hij. Felicia haar gezichtsuitdrukking veranderd, als ze vervolgens in lachen uitbarst. Ze pakt zijn handen beet, kijkt er even naar en begint hem te kietelen. “Genade genade!” roept hij, Felicia schenkt er geen aandacht aan en gaat gewoon lekker door.

“Maar even serieus.” zegt hij, “je bent prachtig.”

Als ze hem in haar huisje uitnodigt zitten ze eerst een tijdje stil naast elkaar. Felicia besluit de eerste stap te nemen en trekt Lex op haar.

“Ik moet nu echt gaan Felies,” zegt Lex na een tijdje. “Nee toch, waarom blijf je niet gewoon?” zegt Felicia als Lex eenmaal staat.

“Ik moet vanavond werken, ik kan echt niet langer blijven.” hij pakt haar handen beet en zo staan ze een tijdje tegen over elkaar. “Kom bij me wonen.” flapt Felicia eruit. “W..wat?” Lex kijkt haar aan, “is het niet wat snel?” zegt hij. “We houden van elkaar, toch? Als je niet wilt hoeft het natuurlijk niet.” “n.. Nee ik wil niets liever.” zegt Lex. Felicia springt van blijdschap in zijn armen en ze drukken hun lippen tegen elkaar.

Na een kleine 2 maanden liggen ze samen op bed, met het spaargeld van Lex hadden ze het huis kunnen verbouwen. “Ik houd van je prinsesje,” zegt Lex terwijl hij Felicia een zoen geeft. “Ik houd ook van jou.”

“Wat denk jij van kinderen Lex?” lacht Felicia. “Maak je een grapje? Ik houd van kinderen.” lacht deze.

“Wat dacht je? Proberen?” fluistert hij lachend. “Proberen.” lacht ze en duwt Lex naar achter.

Lang blijven ze niet boven de dekens en vallen daarna uitgeput in slaap.

“Brand!” gilt Felicia. Gelukkig klinken er in de verte al sirenes. Het alarm werkt tenminste goed.

“Volgende keer beter opletten mevrouw.” zegt de man als het vuur geblust is. Felicia pakt 2 borden en schept de spaghetti op.

“Sorry, ik lette niet op.” zei Felicia tegen Lex die net de badkamer uit kwam. Door het water onder de douche hoorde hij niet wat er in de keuken gaande was.

“Dat geeft toch niet, het zal vast wel te eten zijn.” lacht hij als hij haar hand beet pakt. “Gaan we dan.” Felicia neemt een hap en doet gauw haar hand voor haar mond.

“Dit spul is niet te vreten!” roept Felicia. “Ik heb een goed idee.” zeg Lex. “Kijk eens daar.” hij wijst daar het plafond, Felicia kijkt omhoog maar niet niets.

“Wat? Maar ik zie hele…” als ze haar hoofd omdraait krijgt ze ineens een prak spaghetti in haar gezicht. “LEX! Die krijg je terug mannetje.” lacht ze, ze pakt een paar gehaktballetjes en gooit ze naar hem toe.

“Oké genade, genade.” lacht Lex, “kom ik maak wat anders, hier worden we alleen maar ziek van.” Felicia is het hier maar wat mee eens. De spaghetti vliegt de vuilverbrander in en Lex vist boterhammen uit de koelkast.

“Pfft wat een stank, die spaghetti is toch al weg of niet?” zegt hij. “Eh.. Ik denk dat ik dat ben.” zegt Felicia blozend. “Ik ga denk ik eerst maar een bad nemen.” zegt ze, Lex zegt dat, dat een goed idee is en pakt alvast een boterham.

Lex is ondertussen al bezig met zijn 5e boterham als Felicia eindelijk de badkamer uitkomt. “Ben ik weer.” lacht ze als ze een boterham pakt en naast hem komt zitten.

Tot de volgende!