Moonstreet 5 – Arie, Laura, Suze, Mick en Marly. De tijd vloog voorbij met twee drukke peuters in huis. Laura genoot van het grootouderschap en Arie stond nog steeds iedere ochtend vroeg op om zijn specialiteiten te bereiden. Zijn naamsbekendheid was nu heel groot in de buurt. De tweeling kon het goed met elkaar vinden en leken elkaar beter te begrijpen dan wie dan ook. Het was aandoenlijk om ze zo samen te zien spelen en kroelen, Suze kon er uren naar kijken. Zo trots.

Arie at de laatste restjes van zijn bord en Laura zette net de laatste taart op tafel. Ze tilde Mick op. ‘Gaan wij straks jou verjaardag vieren? Kijk eens naar die mooie taarten hier op tafel. Een voor jou en een voor Marly.’ zei Laura terwijl ze haar hand door zijn zachte haartjes streek. Mick wees enthousiast naar de blauwe kaarsjes.

Suze trapte met haar voet de stofzuiger uit en haalde de stekker uit het stopcontact. Het was weer een drukke en vooral lange dag geweest in de bakkerij. Aangezien ze haar modellenwerk wel op haar buik kon schrijven, werkte ze nu vast in haar vader’s bakkerij. De pers had gesmuld van de verhalen over het falende topmodel, in de steek gelaten, verraden, alleenstaande moeder. Het kon niet op. Ze voelde een klein kinderhandje aan haar broekspijp trekken. ‘Mama?’ vroeg Marly. ‘Oh dame, ben je helemaal hierheen gekropen. Suze schudde haar hoofd. ‘Dat kan toch niet. Laten we maar gauw naar binnen gaan! Volgens mij heeft oma de taarten klaar staan. We hebben twee verjaardagen te vieren.’

Arie had een ratel ergens van zolder gehaald en stond zijn kleinkinderen hard aan te moedigen. Hij liet het soms misschien niet echt merken, maar dit gezin was zijn alles. Hij voelde zich even heel gelukkig. Voorzichtig bliezen Laura en Suze samen met de peuters de kaarsjes uit.

Mick sprong het eerst de lucht in. ‘Wauw! Ik ben echt groot mam! Jeetje. Lijk ik op papa?’ vroeg hij. Ze had hen nog nooit verteld wat voor man hun vader was, dat kwam later wel. Ze wisten alleen dat hun vader weg was gelopen. ‘Jij lijkt meer op mij Mick,, behalve je huidskleur en haarkleur. Kijk Marly moet nog.’ zei ze, om de aandacht daar naar toe te brengen.

Iedereen klapte in zijn handen en joelde voor het meisje. Haar gezichtje was er wat zachter van geworden. Zij leek juist meer op haar papa. ‘Gefeliciteerd lieverds.’ zei Suze. Arie ging achter zijn vrouw staan. ‘Ons cadeau krijgen jullie nog. Voor nu heeft jullie mama jullie kamer getransformeerd.’ zei ze glimlachend.

Ze keken verbaasd naar hun moeder, die knikte. Het was waar! Ze wisten niet hoe snel ze boven moesten komen. De kamer lag aan de kamer van Suze, lekker dichtbij. Een laag muurtje scheidde de twee kamers van elkaar. Beiden trokken hun pyjama aan en na een stuk taart moesten ze toch wel echt gaan slapen. Morgen mochten ze voor het eerst naar school. Ze hadden gehoord dat ze sowieso bij het buurmeisje in de klas kwamen, Lizzy. Dat was wel leuk.

Beneden verzamelden de volwassenen zich met een kopje thee of koffie in de woonkamer. De avond een beetje napraten. ‘Ze zijn goed opgegroeid, ik vind het heel knap dat je die tweeling in je eentje hebt kunnen opvoeden lieverd.’ sprak haar moeder. ‘Met hulp van jullie.’ crrigeerde Suze. ‘Goed, maar als nog heel dapper.’ ‘Ik vroeg me wel af, of je van plan was binnenkort een eigen huisje te gaan zoeken?’ ‘Dat zou kunnen. Willen jullie ons weg hebben?’ ‘Nee helemaal niet, we vroegen het ons gewoon af. Wat je plannen zijn.’ zei haar moeder. ‘Nou als het kan zou ik liever hier blijven, opa en oma voor ze in de buurt, dichtbij de bakkerij.’ ‘Ik vind het super.’ zei Laura blij.

Suze poetste haar tanden en liep naar boven. Ze stond stil voor de twee bedden waar haar kinderen in lagen. Hier deed ze het allemaal voor. Ze waren snel groot geworden. Suze had nooit gedacht dat ze dit zou kunnen, aankunnen. Het ouder zijn, het hebben van een kind. Laat staan twee. Maar het was haar gelukt, tot nu toe en in de toekomst zou dat ook wel gebeuren. Daar was ze zeker van. Ze gaf Mick en Marly een kus en stopte ze nog even goed in, om daarna haar eigen bed op te zoeken.

‘Ik vind het fijn dat ze bij ons blijft Arie.’ zei Laura, ze kroop lekker tegen haar mannetje aan. ‘Ik ook, ze is een goede hulp in de bakkerij en volgens mijn gevoel is dit nog steeds waar ze thuis hoort.’ Laura knikte. ‘We mogen trots op haar zijn.’ ‘Zeker, het is een topper. Net als jij mooie vrouw van me!’ zei Arie die zich over haar heen boog. De liefde tussen hen was weer opgekrikt sinds Suze weer was ingetrokken.

Suze werd wakker van de geluiden van Spongebob Squarepants en jubelende kinderen. ‘Goedemorgen schatjes.’ zei ze terwijl ze gapend naar de bank toe liep om de twee een kus te geven. ‘Morgen mama!’ riepen ze allebei.

Suze vond het grappig. De twee waren zo druk, en ja het was irritant, maar ze hadden plezier. Ze maakte vijf kommetjes yoghurt met vers fruit klaar. ‘Komen jullie aan tafel schatjes?’ zei ze.

Laura kwam vrolijk de badkamer uitlopen, al helemaal opgetut en klaar voor haar werk. Er was een nieuwe functie vrij gekomen en zij kwam in aanmerking. De kinderen hadden het alleen maar over school en Suze probeerde ze te kalmeren. Ze waren niet bang maar juist heel erg druk omdat ze er zo’n zin in hadden. Logisch, ze hadden elkaar. ‘Ik hoop dat we een juf hebben!’ zei Marly. ‘Nee een meester is veel leuker.’ zei Mick. ‘Toch opa?’ Suze moest lachen.

Na het ontbijt verdween Arie in de bakkerij, bakte de laatste taarten zodat ze straks weer open konden. Suze smeerde boterhammen voor de kids en werkte ze de deur uit, op naar school. En Laura werd een uurtje later op gehaald door haar carpool. De bakkerij kon open!

Het was weer een hele drukke dag. Buurtbewoners maar ook inwoners van dorpjes om Abordale heen kwamen speciaal naar Arie’s bakkerij voor de heerlijkste lekkernijen. Suze had een goede band met een aantal klanten, ze had een goede werking op ze. Ze kon goed verkopen en als er klachten waren werden die netjes afgehandeld en kreeg de klant gewoon een nieuwe taart of wat dan ook. Ze gingen voor tevredenheid en waren samen een top team.

Om drie uur arriveerde de schoolbus weer in Moonstreet. Bij nummer vijf werden drie kinderen gedropt. Mick, Marly en Lizzy. Marly had haar buurmeisje uitgenodigd om te spelen. Ze leek haar wel aardig. Ze liepen even de bakkerij in voor een kus van hun opa en moeder en daarna moesten ze zichzelf even vermaken.

Mick besloot even tv te kijken en Marly ging lekker buitenspelen met Lizzy. De twee meisjes konden het goed vinden. Ze speelde papagaaitje leef je nog en diefje met verlos. Ze hadden de grootste pret. Maar om half zes kwam Catalina haar dochter ophalen.

Laura kwam later dan normaal thuis van haar werk, trots want ze had de baan! Ze was gepromoveerd tot Advocate Familierecht. Iets wat haar meer lag dan haar oude functie.

Terwijl Laura op de kinderen paste, liep Suze even een rondje door de buurt. Ze moest nadenken, hoe en wanneer ze het de tweeling zou gaan vertellen. Maar toen ze langs de appartementen aan het randje van het stadje liep, zag ze Uma buiten staan, met haar dochtertje. Nadine. Het meisje zag er lief uit en leek in de verste verte niet op Sebastiaan, maar wat haar pijn deed was de bolle buik die Uma had. Ze was opnieuw zwanger. Ze waren vast gelukkig met zijn drietjes. Suze had gewild dat dit haar niets zou doen, maar dat deed het haar wel degelijk. Ze zou het uitstellen tot ze tieners waren. Dat was een slim plan. Ze hoopte dat Uma haar niet had gezien en snelde terug naar huis.

Daar trof ze de tweeling aantafel met een pen in de hand en haar moeder die ze hielp met hun sommetjes. Ze voelde zich meteen een stuk beter. ‘Mama waar was je?’ vroeg Mick bezorgd. ‘Even boodschappen doen!’ zei Suze, ze hield een tas om hoog. ‘De ingrediënten voor de lekkerste soep van je oma.’ zei ze met een glimlach. Marly keek opgewekt op. ‘We zijn al bijna klaar mama, ik snap het erg goed.’ ze liep naar haar dochter toe en streek haar door haar haar. ‘Goedzo lieverd.’

Suze trok haar jas uit en ging even op de bank liggen, alles even overdenken. Ze staarde ondertussen naar haar moeder die in de keuken soep stond te bereiden en haar twee kleintjes die zo druk aan het nadenken waren, zo hun best deden. Het was goed zo.

Eenmaal aan tafel was de sfeer erg goed. Marly praatte over haar nieuwe vriendinnetje en Mick had ook leuke vrienden gemaakt. Suze besefte dat dit de mensen waren waarvoor zij leefde. Hier lag haar hart en hier hoorde ze. Niet bij hém. Ze was gelukkig zo.

~

Hoop dat jullie hebben genoten!Een heerlijk gezin om mee te spelen dit,Echt die tweeling is zo leuk! :’)Ik hoop dat Laura en Arie nog lang meegaan.Bedankt voor het lezen.Liefs Megan ♥