1

Het doel van de

Schepping

Dr. A.B. Philips.

2

Originele titel: ‘The Purpose of Creation.’

Eerste editie, 1428/2007

© Auteursrecht. Alle rechten voorbehouden.

Deze publicatie bevat materiaal dat enkel onder de volgende voorwaarden mag gebruikt worden:

• Het materiaal moet de bron bevatten van de auteur. • Het materiaal mag niet uit de context worden gehaald. • Het material mag niet gebruikt worden voor winstgevende doeleinden.

Oprechte dank aan degenen die bijgedragen hebben aan de publicatie van dit boek. Moge Allah hen belonen voor hun inzet. Mocht u commentaar, vragen of correcties hebben m.b.t. deze publicatie, kan u altijd contact opnemen via onderstaande mail: en@islamhouse.com

1429 H

[1784]

Gepubliceerd door:

The Islamic Propagation Office in Rabwah

Tel. +4454900-4916065 Ext. 26-27

Email: en@islamhouse.com

www.islamhouse.com

Nederlandse vertaling: Malak Ehab Faris Abdalsalaam, 2010.

3

INHOUDSOPGAVE

Introductie 4

Waarom schiep God? 15

Waarom schiep God de mensheid? 27

Waarom schiep God de mensheid op aarde? 47

Waarom schiep God de wereld? 64

Conclusie 71

Bibliografie 73

4

Introductie.

Het doel van de schepping is een onderwerp waar iedereen op bepaalde momenten in zijn of haar leven over nadenkt. Iedereen stelt zichzelf vroeg of laat de vraag “Waarom besta ik?” of “Waarom ben ik hier op aarde?”

De verscheidenheid en complexiteit van de gedetailleerde systemen die de structuur vormen van zowel mensen als de wereld waarin we leven, wijzen er op dat er een Hogere Macht bestaat die dit heeft gecreëerd. Een ontwerp verwijst naar een ontwerper. Wanneer mensen voetafdrukken tegenkomen op het strand, concluderen zij dat er eerder iemand hierop heeft gelopen. Niemand beeld zich in dat de golven van de zee afdrukken hebben achtergelaten wat exact lijkt op voetafdrukken. Noch concluderen mensen instinctief dat zij bestaan zonder enig doel. Sinds doelbewuste acties een natuurlijk produkt zijn van de menselijke intelligentie, concluderen mensen dat de Allerhoogste Intelligente God, die hen creëerde, dit gedaan zou hebben met een specifieke reden. Daarom is het nodig dat de mensen de reden weten van hun bestaan, om het leven zinvol te maken en te doen wat het beste voor hen is. Eeuwenlang is een een minderheid geweest onder de mensen die het bestaan van God hebben ontkend. Volgens hen is de mensheid slechts een toevallig produkt van combinaties van elementen. Daarom heeft de vraag “waarom schiep God de mensheid?” nog steeds geen antwoord. Volgens hen is er simpelweg geen doel of reden voor het menselijk bestaan.

5

Hoe dan ook heeft de overgrote meerderheid van de mensheid door de jaren heen geloofd in het bestaan van een Hogere Macht die deze wereld heeft gecreëerd met een doel. Voor hen was –en is het belangrijk de Schepper te kennen en de reden waarom Hij de mensheid geschapen heeft. Het Antwoord. Om de vraag ‘Waarom schiep God de mensheid?’ te beantwoorden moeten we eerst besluiten vanuit welk perspectief de vraag wordt gesteld. Vanuit het standpunt van God zou dat zijn ‘Wat bracht God ertoe mensen te creëeren?’ terwijl vanuit het menselijk standpunt gezien de vraag zou zijn ‘Met welk doel schiep God de mensheid?’ Beide standpunten representeren aspecten van de intrigerende vraag ‘Waarom besta ik?’ Op de volgende pagina’s zullen we de beide aspecten van de vraag onderzoeken, gebaseerd op het duidelijke beeld wat getekend is door de goddelijke openbaring. Dit is geen onderwerp voor menselijke speculatie, omdat menselijke gissingen onmogelijk de waarheid kunnen produceren in deze zaak. Hoe kunnen mensen verstandelijk de realiteit van hun bestaan beredeneren terwijl zij nauwelijks begrijpen hoe hun verstand, of hun hogere entiteit -de geest- functioneert? Aldoende kwamen de vele filosofen die door de jaren heen hebben gespeculeerd op deze vraag met ontelbare antwoorden, die allen waren gebaseerd op veronderstellingen die niet bewezen kunnen worden. Vragen over dit onderwerp hebben ertoe geleid dat een aantal filosofen beweerden dat we niet echt bestaan en dat de hele wereld denkbeeldig is.

6

De Griekse filosoof Plato (348-428 BC) betoogde dat de alledaagse wereld met haar veranderingen -die men leert kennen door het gebruik van de zintuigen- niet de primaire realiteit is maar een schaduwwereld van verschijningen. (1) Vele anderen, zoals eerder genoemd, beweren (nog steeds) dat er helemaal geen reden is voor de creatie van de mensen. Er kan geen reden zijn als het leven geleidelijk is ontstaan uit levenloze materie, wat alleen levend werd door toeval. De zogenaamde menselijke ‘neven,’ de apen, houden zich niet bezig met vragen over het bestaan, dus waarom zouden wij mensen ons druk maken? Ofschoon de meeste mensen de vraag over het doel van de creatie naast zich neer leggen -na een korte overpeinzing zo nu en dan- is het van essentieel belang het antwoord te kennen. Zonder de kennis van het juiste antwoord kunnen de mensen niet onderscheiden worden van de dieren om hen heen. De fysiologische behoeften van de dieren zoals eten en drinken en voortplanting worden dan het doel van het menselijk bestaan als standaardinstelling en menselijke prestaties zijn dan het middelpunt in deze beperkte omgeving. Wanneer materiële bevrediging zich ontwikkelt tot het belangrijkste doel in het leven, degradeert het menselijk bestaan zelfs verder dan dat van de dieren. Mensen zullen dan herhaaldelijk hun door God gegeven intellect misbruiken door gebrek aan kennis over het doel van het bestaan. 1) Dit standpunt werd uitgelegd in zijn boek ‘The Republic’ met zijn welbekende metafoor van de grot, waarin de veranderende fysieke wereld wordt vergeleken met schaduwen aan de muur van een grot met uitgesneden beelden. (The new encyclopaedia Britannica, vol. 25, blz. 552.

7

De gedegradeerde menselijke geest gebruikt zijn mogelijkheden om drugs en bommen te ontwikkelen en wordt geheel in beslag genomen met overspel, pornografie, homosexualiteit, voorspellingen, zelfmoord etc. Door gebrek aan kennis over het doel van het leven verliest het menselijk bestaan haar betekenis en is dus verloren en de beloning van het eeuwig leven in het hiernamaals is compleet overbodig. Daarom is het van groot belang dat mensen correct antwoorden op de vraag ‘Waarom zijn wij hier?’ Mensen richten zich vaak tot andere mensen zoals zijzelf voor de antwoorden. Hoe dan ook, de enige plaats waar men duidelijk en helder een antwoord kan vinden op deze vragen is in de boeken van de Goddelijke Openbaring. Het was nodig dat God het doel van de Schepping overbracht aan de mensen via Zijn profeten, omdat de mensen zelf niet in staat zijn om de juiste antwoorden te vinden. Alle profeten van God hebben hun volgelingen geleerd de vraag ‘Waarom heeft God de mens geschapen?’ te beantwoorden. De Joods-Christelijke schriften. Een overzicht van de Bijbel laat de eerlijke zoeker naar de waarheid dwalen. Het Oude Testament houdt zich meer bezig met wetten en de historie van de mens en de Joodse mensen dan met het beantwoorden van de belangrijke vraag over de menselijke schepping. (2) 2) In Jesaja zijn de Israelieten geschapen voor God’s glorie; “Welnu, dit zegt de HEER, die jou schiep, Jakob, die jou vormde, Israël…….”

8

In Genesis schiep God Adam, Eva en de wereld in zes dagen en 'rust' de zevende dag. (3) Adam en Eva waren ongehoorzaam aan God en werden gestraft; hun zoon Kaïn doodde hun andere zoon Abel en hij ging leven in het land van Nod. En God had 'spijt' van zijn creatie! (4) Waarom zijn er geen antwoorden in duidelijke en onmiskenbare termen? Waarom is er zoveel symbolische taal, wat de lezer laat gissen naar de betekenis? In Genesis 6:1-2 wordt er verklaard ‘Zo kwamen er steeds meer mensen op aarde, en zij kregen dochters. De zonen van de goden zagen hoe mooi de dochters van de mensen waren, en ze kozen uit hen de vrouwen die ze maar wilden.’ Wie zijn deze 'zonen van de Goden?' Elke Joodse en elk van de vele Christelijke sekten die hen volgden hebben hun eigen uitleg. Welke van hen heeft de correcte interpretatie? De waarheid is dat de reden van de schepping van de mens werd onderwezen door de oude profeten, en dat sommige volgelingen -in complot met de duivels- daarna de schriften veranderden. Jesaja 43:1 , 6-7 : “ Tegen het noorden zeg ik: Geef hier! Het zuiden gebied ik: Laat los! Breng mijn zonen terug van verre,mijn dochters van de einden der aarde, allen over wie mijn naam is uitgeroepen,en die ik omwille van mijn majesteit geschapen heb, gemaakt en gevormd.” 3) Gen. 2:2-3: “Op de zevende dag had God zijn werk voltooid, op die dag rustte hij van het werk dat hij gedaan had. God zegende de zevende dag en verklaarde die heilig, want op die dag rustte hij van heel zijn scheppingswerk.” 4) Gen. 6:6: “ Hij kreeg er spijt van dat hij mensen had gemaakt en voelde zich diep gekwetst.”

9

De antwoorden werden vager en vager en een groot deel van de openbaring was verborgen in symbolische taal. Toen God Jezus naar de Joden zond, gooide hij de tafels omver van de handelaren die hun zaak hadden opgezet in de tempel (5) en hij predikte tegen de rituele interpretatie van de wet die werd gepraktiseerd door de Joodse Rabbies. Hij bevestigde de wet van de profeet Mozes en bracht deze tot leven. Hij onderwees het doel van het leven aan zijn dicipelen en demonstreerde hoe het te volbrengen, tot aan zijn laatste momenten in deze wereld. Echter na zijn vertrek uit deze wereld werd zijn boodschap vervormd door sommigen die beweerden zijn volgelingen te zijn. De heldere waarheid die hij bracht werd vager, net zoals de boodschappen van de profeten voor hem. Symbolisme werd geintroduceerd, vooral door de 'openbaringen' van Johannes en het evangelie wat werd geopenbaard aan Jezus was verloren. Vier andere evangeliën werden samengesteld door mensen die werden gekozen door Athanasius, een bisschop uit de vierde eeuw, om het verloren evangelie van Jezus Christus te vervangen. (6) En de 23 boeken van Paulus die in het Nieuwe Testament zijn ingesloten overtreffen zelfs de vier versies van het evangelie. (7) Als resultaat kunnen de lezers van het Nieuwe Testament geen exacte antwoorden vinden op de vraag: ‘Waarom schiep God de mensen?’ en men wordt geforceerd om blindelings de geknutselde dogma's te volgen van één of andere sekte waartoe zij behoren of die zij aangenomen hebben. 5) Lukas 19:45 (RSV) 6) The New Encyclopaedia Brittanica, vol. 14, blz. 814. 7) In het vierde eeuwse manuscript genaamd ‘Codex Sinaiticus’ wordt de brief van Barnabas en de herder van Hernias toegevoegd aan het Nieuwe Testament. (Encyclopaedia Brittanica, vol 14. blz. 814.) 8) Wat geciteerd word in de King James versie als het doel van de Schepping: Openbaring 4:11: ‘U komt alle lof, eer en macht toe, Heer, onze God, want u hebt alles geschapen: uw wil is de oorsprong van alles wat er is.’ In de brief van apostel Paulus aan de Kolossenzen, legt hij uit dat de wereld geschapen is voor Jezus: ‘Beeld van God, de onzichtbare, is hij, eerstgeborene van heel de schepping: in hem is alles geschapen, alles in de hemel en alles op aarde, het zichtbare en het onzichtbare, vorsten en heersers, machten en krachten, alles is door hem en voor hem geschapen.’ (RSV, colossians 1:15)

10

De evangeliën zijn geïnterpreteerd volgens de overtuiging van elke sekte en de zoeker naar de waarheid word alweer achtergelaten met de vraag: welke is correct? De incarnatie van God. Het meest voor de hand liggende concept voor de Christelijke sekten aangaande het doel van de schepping van de mens is misschien dat God ‘man’ werd zodat Hij kon sterven door toedoen van mensen om zich op die manier van hun zonden te zuiveren die zij geërfd hebben van Adam en zijn afstammelingen. Volgens hen waren de zonden zo 'groot' geworden dat geen menselijke daad van berouw of verzoening dit kon doen uitwissen; ‘God is zó goed dat mensen met zonden niet voor Hem kunnen staan’. Derhalve kan alleen God's offer mensen redden van hun zonden.

11

Het geloof in deze door mensen gemaakte mythe is de enige bron van redding geworden volgens de kerk. Dus het Christelijke doel van de Schepping werd de erkenning van het goddelijke offer en de acceptatie van Jezus Christus als de Here God. Dit kan afgeleid worden uit de volgende woorden die zijn toegevoegd aan Jezus in het evangelie volgens Johannes 3:16 ‘Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.’ (9) Echter, als dit het doel van de Schepping het eeuwige leven is, waarom werd het dan niet door alle profeten onderwezen? Waarom werd God geen 'man' in de tijd van Adam en zijn nakomelingen zodat alle mensen een gelijke kans konden krijgen om hun doel van het bestaan te vervullen en zo het eeuwige leven te verwerven? Of hadden degenen voor de tijd van Jezus een ander doel voor de Schepping? Alle mensen waarvan God heeft voorbestemd nooit te horen van Jezus, hebben ook geen kans om hun veronderstelde doel van de schepping te vervullen. Een dergelijk doel is uiteraard te beperkt om in de behoefte van de mensheid te passen.

Alles is God. De Hindoeschriften leren ons dat er vele goden zijn, of incarnaties van goden; personen als God en dat 'alles' God is: Brahman. Ondanks het geloof dat de persoonlijkheid (atmari) van alle levende dingen eigenlijk Brahman is; een onderdrukkend kaste systeem waarin de Brahmans, de kaste van de priesters, spirituele macht bezitten vanaf de geboorte. 9) Johannes 3:16 (RSV)

12

Zij zijn de onderwijzers van de Vedas (10) en representeren het ideaal van rituele puurheid en sociale prestige. Aan de andere kant wordt de Sudra kaste uitgesloten van een religieuze status en hun enige plicht in het leven is 'de zachtmoedigen te bedienen' (11), de andere drie kastes en hun duizenden subkastes. Volgens Hindoe filosofen is het menselijk doel het realiseren van hun goddelijkheid en - het volgen van een pad (marga) naar emancipatie (mokshd) van het rad van wedergeboorte - het wederopgaan van de menselijke ziel (atman) tot de ultieme realiteit, Brahman. Voor degenen die het bhakti pad(12) volgen, is het doel van God te houden omdat God de mensen schiep om van een relatie te kunnen genieten - zoals een vader van zijn kinderen houdt - (Srimad Bhagwatam). Voor de gewone Hindoe ligt het belangrijkste doel van het wereldse leven in het zich aanpassen aan de sociale en rituele verplichtingen, naar de traditionele regels van het gedrag van zijn kaste- het karma pad. (13) 10) Veda betekent: kennis. Het is een collectieve term voor geopenbaarde (sniti: gehoord) heilige schriften van de Hindoes. Alle andere werken - waarin de feitelijke doctrines en praktijken van de Hindoes zijn gecodeerd - worden erkend als zijnde gecomposeerd door menselijke auteurs en dus geklassificeerd als smriti (herinnerd) (The New Encyclopeadia Brittanica, vol. 20, blz. 530.) 11) Manava Dharmasastra 1.91 (The New Encyclopaedia Brittanica vol. 20, blz. 553) 12) Het pad van devotie tot een persoonlijke God in wie murtis (idolen) worden aanbeden in de hoop naar krishnaloka (spirituele planeet) te gaan in hun volgende levens. 13) The New Encyclopaedia Brittanica vol.20, blz. 520.

13

Ofschoon het grootste deel van de religie van de Vedische teksten - die draaien rond rituelen van vuuroffers - wordt overschaduwd door Hindoe doctrines en praktijken gevonden in andere teksten, blijft de absolute autoriteit en heiligheid van de Veda een centraal leerstuk van vrijwel alle Hindoe sekten en tradities. De Veda is samengesteld uit vier collecties, waarvan de oudste de Rigveda (wijsheid van de verzen) is. In deze teksten wordt God beschreven in de meest verwarrende termen. De godsdienst die tot uiting komt in de Rigveda is een veelgodendom, wat zich voornamelijk bezighoudt met het sussen van godheden geassocieerd met de hemel en de atmosfeer, de belangrijkste zijn Indra (god van de hemelen en de regen), Baruna (hoedster van de kosmische orde), Agni (het heilig vuur) en Sureya (de zon). In latere Vedische teksten verdwijnt de interesse in de vroege Rivedische goden en wordt polytheïsme vervangen door een offer van pantheïsme naar Prajapati (Heer van de schepselen) die de Enige is. In de Upanishads (geheime leringen over kosmische vergelijkingen) fuseert Pranjapati met het concept van Brahman, de hoogste werkelijkheid en inhoud van het universum; (vervanging van een specifieke personificatie) dus transformeert de mythologie in abstracte filososfie. (14) Als de inhoud van deze schriften het enige zou zijn waaruit de mensen konden kiezen voor begeleiding, dan zou men concluderen dat God zowel zichzelf als het doel van de schepping voor de mensen verborgen houdt. God is niet de auteur van verwarring, noch wenst Hij moeilijkheden voor de mensheid. Bijgevolg, toen Hij Zijn definitieve mededelingen onthulde aan de mensheid 1400 jaar geleden, 14) The New Encyclopaedia Brittanica, vol. 20, blz. 529-530.

14

zorgde Hij ervoor dat het perfect bewaard zou blijven voor alle generaties die nog zouden volgen. In dit definitieve schrift, de Koran, openbaarde God Zijn doel van de creatie van de mensheid en via Zijn laatste profeet verduidelijkte Hij alle details zodat de mensen het kunnen begrijpen. Op basis van deze openbaring en de profetische uitleg analiseren we op de volgende bladzijden de vraag: ‘Waarom schiep God de mens?’

15

Waarom creëerde God? Vanuit het standpunt van God dient er een fundamentelere vraag te worden gesteld: Waarom creëerde God? Deze vraag moet worden gesteld omdat de mensheid in feite niet de grootste creatie is. God zegt in hoofdstuk Al-Momin van de laatste openbaring: 'Voorzeker, de schepping der hemelen en der aarde is groter dan de schepping der mensen maar de meeste mensen beseffen het niet.' (Koran, 40:57) De smenstelling van de mens is veel minder complex dan de samenstelling van het universum waarin zij bestaan. Toch denken weinig mensen hier over na. Omwille van de schijnbare suprematie van de mens over de andere wezens op deze aarde, reizen naar de maan en vorderingen van de technologie en kennis in elke leeftijdsgroep, worden mensen arrogant en beschouwen zichzelf als het meest belangrijke in deze wereld. Dat de meerderheid van de verbazingwekkende ontdekkingen van de mensheid niet van nut zijn voor de mensheid, maar voor zijn omgeving, heeft geen waarde.Dus de menselijke inspanningen worden gericht op de materiële wereld en niet op de mens. In dit vers brengt God de mens terug naar hun huidige status in deze wereld. De mens is slechts een klein deel van het gevolg van de miraculeuze daad van de goddelijke schepping. Dus om te begrijpen waarom God de mens schiep, moet men eerst de fundamentele vraag beantwoorden waarom God creëerde.

16

De Schepper. De schepping is fundamenteel het gevolg van de goddelijke eigenschap van de Schepper. Een schepper die niet creëert is zoiets als een contradictie in terminis. Dit wil niet zeggen dat God Zijn schepping nodig heeft. God is vrij van behoeften. Het is de schepping die Hem nodig heeft. Zoals de grootheid van een schrijver tot uiting komt in zijn boeken is de volmaaktheid van de goddelijke creatieve kenmerken zichtbaar in de schepping. Creëeren, in de ware zin van het woord, is aan God alleen. Hoewel de mensen de schepping toeschrijven aan zichzelf is wat zij doen niet echt creëeren. De mensheid manipuleert wat al bestaat; wat al gecreëerd is door God. Een tafel die uit hout is vervaardigd, afkomstig van bomen en bij elkaar wordt gehouden met spijkers en schroeven vervaardigd van materiaal dat uit rotsen komt. In feite kunnen alle menselijke creaties getraceerd worden tot op de basiselementen die de mens niet kan hebben gemaakt. Zelfs een kunstenaar creëert ontwerpen op wat hij heeft gezien. Het is niet mogelijk je iets voor te stellen wat niet door de zintuigen is waargenomen. Dus, alle ideëen van een artiest zijn reflecties op wat er al gemaakt is. Slechts God alleen schept uit het niets. Dit elementaire feit was - en is nog steeds onbegrijpelijk voor sommigen.Sommige oude en moderne filosofen, die niet konden begrijpen hoe God zou kunnen creëeren zonder middelen, beweerden dat de wereld en haar inhoud allemaal oorspronkelijk een deel van God zouden zijn. (15) Dat betekent volgens hen, dat God een deel nam van zichzelf en het universum creëerde. 15) Dit is ook te vinden in het Hindoe geloof, aangaande de hoogste waarheid, Brahman. In het laatste (10e) boek van de Rigveda 'De hymne van de kosmische Man' (Purusasuktd), waarin men zegt dat het universum is gecreëerd uit delen van het lichaam van een kosmische man (Puriisa) toen zijn lichaam werd verbrand en in stukken werd gesneden bij de eerste offering. De vier kastes kwamen tevoorschijn uit zijn lichaam: de priester (Brahman) uit de mond, de krijger (Rajanya) uit de armen, de boer (Vaisya) uit de dijen en de knecht (Sudra) uit de benen. (The New Enclyclopaedia Brittanica, vol.20, blz. 531)

17

Deze conclusie is gebaseerd op het vergelijken van God met een man, die alleen kan 'creëeren' door te veranderen wat reeds bestaat. Hoe dan ook, God ontkent dergelijke vergelijkingen die Hem menselijke beperkingen zouden geven. In hoofdstuk Ashshoera van de laatste openbaring, zegt Hij: "Er is niets aan Hem gelijk en Hij is de Alhorende, de Alziende." (Koran, 42:11) Dus het creëeren is een gevolg van de goddelijke aspecten van het 'Schepper-zijn'. God beschrijft Zichzelf als Schepper in een verscheidenheid van verzen in de laatste openbaring aan de mensheid om te benadrukken dat Alles alleen Hem toebehoort. "Allah is de Schepper van alles en de Voogd over alle dingen." (Koran, 39:62) "Terwijl Allah u en uw handwerk heeft geschapen." (Koran, 37:96) Men dient te beseffen dat er niets gebeurd in het universum zonder de toestemming van God. Bescherming zoeken tegen het kwade of te streven naar het goede vanuit een andere bron dan God is een grote vergissing. Door hun ontwetendheid proberen veel mensen tegenslagen te voorkomen en geluk te verkrijgen d.m.v. amuletten, handlezen, astrologie etc.

18

Voortdurend, in hoofdstuk Al- Falaq van de laatste openbaring, informeert God de mensen hun toevlucht van het kwaad te zoeken bij God: "Zeg: ik zoek mijn toevlucht bij de Heer van de dageraad, tegen het kwade van wat Hij heeft geschapen." (Koran, 113:1-2) Allah, God de Almachtige, is niet slecht; Hij is goed. Hij schiep een wereld waarin goed of kwaad kan worden gedaan door wezens aan wie Hij dit vermogen gaf. Er kan echter geen goed of kwaad plaatsvinden in deze wereld zonder de toestemming van God. Daarom is het zinloos om zich te wenden tot anderen voor hulp en bescherming. "Er gebeurd geen ongeluk zonder toelating van Allah." (Koran, 64:11) De laatste profeet van God, Mohammed (VZMH) werkte dit concept verder uit: "Men moet zich ervan bewust zijn dat indien de gehele mensheid samen zou komen om u te helpen, zij alleen in staat zouden zijn je te helpen als Allah het zo al beschreven had voor u. Evenzo, al zou de hele mensheid samen komen om u te schaden, dan zou dat alleen gebeuren als Allah al had beschreven dat er iets slecht zou gaan gebeuren met u." (16) 16) Verklaard door Abbaas en verzameld door at-Thirmithee en geauthenticeerd in Saheeh Sunan at-Thirmithee, vol.2, blz. 308-9, nr. 2043.

19

De Barmhartige, de Vergevingsgezinde. In de schepping van de mensheid komen de goddelijke eigenschappen zoals vergeving, genade en vriendelijkheid ook tot uiting. De mens werd goed en zuiver geschapen met een natuurlijk besef van goed en kwaad. De Almachtige schiep ook verlangens bij de mens en gaf hen de mogelijkheid deze verlangens onder controle te houden naar gelang de goddelijke wet, of ze los te laten en blindelings te volgen. God schiep de mensheid, wetende dat ze Hem niet zouden gehoorzamen. Bijgevolg, leerde Hij de mensen - te beginnen bij Adam - hoe zich te bekeren en daardoor zichzelf te reinigen van hun zonden. Adam en Eva zouden het voorbeeld zijn voor alle generaties die na hen zouden komen. Zij vergaten het gebod van God en satan speelde met hun wensen. Toen zij ongehoorzaam waren geweest aan God, keerden zij terug naar Hem in berouw en Hij vergaf hen. In de menselijke ongehoorzaamheid en het terugkeren naar God in berouw zijn de goddelijke eigenschappen van totale vergevingsgezindheid en oneindige barmhartigheid gemanifesteerd. De laatste profeet (VZMH) bracht zijn volgelingen op de hoogte en zei: "Als jullie niet gezondigd hebben en je keert je naar Allah, op zoek naar vergeving, dan zal Hij je vervangen door andere personen die willen zondigen, Allah's vergeving vragen en Hij zal hen vergeven." (17) Elke van de 114 hoofdstukken van de laatste openbaring - op één na - begint met het gebed "In de naam van Allah, de Barmhartige, de Meest Genadevolle."

17) Sahih Muslim, vol.4. blz. 1435-6, nr. 6621. Verklaard door Aboo Ayyoob al-Ansaaree.

20

Allah's eigenschappen van barmhartigheid en vergeving zijn er op gericht mensen aan te moedigen niet te wanhopen. Hoe groot de zonden van de mensen ook zijn, God vergeeft het hen, als de mens berouwvol tot Hem terugkeert. De profeet (VZMH) zei:

"Toen Allah het universum creëerde, beloofde Hij zichzelf in Zijn boek over de creatie dat Zijn genade zijn toorn zou overtreffen." (18)

En de profeet (VZMH) zei ook:

"Allah creëerde genade in honderd delen, waarvan één deel werd gezonden naar de geest, mensen en andere levende wezens. Van dat ene deel komt de liefde en de vriendelijkheid voor elkaar en zelfs de dieren behandelen hun jongen met tederheid. Allah heeft de andere negenennegentig delen bewaard voor Zijn ware aanbidders op de Dag der Opstanding." (19)

Als Allah had gewild, zou Hij de mensheid hebben gecreëerd als engelen, vrij van zonden. Doch dit was niet Zijn wens; de engelen waren al gecreëerd. Mensen zijn zo gecreëerd, dat ze fouten kunnen maken en wanneer zij hun fouten realiseren en God's vergeving zoeken, worden de goddelijke eigenschappen gemanifesteerd.

18) Sahih Muslim, vol. 4, blz. 1437, nr. 6628. Verklaard door Aboo Hurayrah.

19) Sahih Muslim, vol. 4, blz. 1437, nr. 6631. Verklaard door Aboo Hurayrah.

21

Grote Rechtvaardigheid. In de beoordeling van de mensheid aan het einde van deze wereld, worden God's eigenschappen zoals grote rechtvaardigheid en eerlijkheid gemanifesteerd. Gebaseerd op Zijn oneindige kennis, zou Hij alle leden van het menselijke ras die op de aarde zouden gaan leven kunnen plaatsen in het paradijs en de overblijvenden in de hel. Vóór Hij de mens creëerde, wist Allah al welke keuzes zij zouden gaan maken in hun leven, welke voorzieningen en mogelijkheden Hij hen zou geven en in welke staat, ongeloof of geloof, zij zouden sterven. Daarom kan er op een bepaalde manier worden gezegd dat sommige mensen gecreëerd zijn voor het paradijs en anderen voor de hel. Aïsha, één van de vrouwen van de profeet (VZMH) citeerde hem als volgt:

"Weten jullie niet, dat Allah het paradijs en de hel voor elk zijn inwoners heeft gecreëerd?" (20)

Als God meteen degenen in het paradijs had geplaatst die hij er voor had uitgekozen, zouden zij nooit nadenken over deze beslissing. Degenen in het paradijs zouden met open armen een eeuwig leven in gelukzaligheid accepteren en dankbaar zijn dat zij niet in de hel zijn geplaatst. Echter, de rechtstreeks geplaatsten in de hel zouden zich afvragen waarom. Zij zouden een gevoel van oneerlijkheid over zich heen krijgen vanwege hun onwetendheid van wat ze gedaan zouden hebben als ze op aarde zouden hebben geleefd. Degenen in de hel zouden meedogenloos argumenteren dat als zij een kans zouden hebben gekregen om hun 'leven uit te leven' op aarde, zij gelovigen zouden zijn geweest en goede daden hebben verricht.

20) Sahih Muslim, vol.4, blz. 1400, nr. 6435.

22

Dus, laat Allah mensen hun leven 'uitleven' op aarde en laat hen alle keuzes maken die ze willen maken, zodat iedereen die de hel binnenkomt weet dat zij de hel zelf verkozen hebben. Zij zullen God's genade in hun levens erkennen en hun zonden - het afwijzen van Zijn tekenen en begeleiding - toegeven. Zij zullen zonder verwijten Zijn rechtvaardige oordeel accepteren. Echter zullen zij steeds smeken voor een nieuwe kans om goed te doen in deze wereld, zoals God zegt in hoofdstuk As-Sadjdah van de Koran:

"O, kondet gij het slechts zien wanneer de schuldigen hun hoofd zullen buigen voor hun Heer, zeggende: 'Onze Heer, wij hebben gehoord, zend ons nu terug opdat wij goede werken mogen verrichten; voorzeker wij zij thans overtuigd." (Koran, 32:12)

Hoe dan ook, als God ze terug zou zenden en ze zou laten vergeten wat ze hebben gezien in de hel, zouden zij wéér voor het kwade kiezen en eindigen in de hel zoals daarvoor. God spreekt hierover in hoofdstuk al-An 'aam:

“En als zij zouden worden teruggezonden, zouden zij gewis tot hetgeen hen was verboden terugkeren. Voorzeker, zij zijn leugenaars." (Koran, 6:28)

Goddelijke liefde. God's liefde is gemanifesteerd in wezens die tot bestaan zijn gebracht, of ze nu gelovig of ongelovig zijn. Om van het leven te genieten, al is het voor een korte periode. De schepping van het paradijs is ook gerealiseerd voor degenen die het goede verkiezen boven het kwade.

23

Allah zegt in de laatste openbaring dat Hij houdt van degenen die goed doen (5:13), rechtvaardig zijn (5:42), vroom zijn (9:4), geduldig zijn (3:146), vertrouwen in Hem hebben (3:159), zich regelmatig in berouw tot Hem keren en zichzelf reinigen (2:222). Echter, God heeft gedefinieerd voor de mensen wat goed, rechtvaardig en vroom is. Dus degenen die de profeten volgen zijn de meest geliefden van God. In het hoofdstuk Aal' Imraan, instrueert Allah profeet Mohammed (VZMH) het volgende te zeggen tegen de gelovigen:

"Indien gij Allah liefhebt, volgt mij, Allah zal u liefhebben en uw zonden vergeven." (Koran, 3:31)

De profeten zullen niet alleen gevolgd moeten worden in de daden door God opgelegd, maar ook in hun vurig verlangen om vrijwillig te aanbidden.

De liefde van God is ook gemanifesteerd in Zijn genade en zegeningen die Hij geeft aan zowel degenen die het verdienen als aan degenen die het niet verdienen. Maar het is in het bijzonder gemanifesteerd in Zijn bereidwilligheid zonden te vergeven - van wie dan ook in berouw zich tot Hem richt. Vanaf de schepping van Adam en Eva werd berouw beloond voor degenen die na hen kwamen in deze wereld. Het maakt niet uit hoe groot de menselijke zonden zijn, de deur naar berouw blijft open tot op de laatste dag in deze wereld. Anas citeerde Allah's Boodschapper (VZMH) :

"Allah, de Almachtige, heeft gezegd: 'O, zoon van Adam, zolang als u Mij roept en en naar Mij vraagt, zal Ik u vergeven voor wat u heeft gedaan en dat vindt Ik niet erg. O, zoon van Adam, zelfs als uw zonden reiken tot de wolken en u Mij om vergeving vraagt, zal ik u vergeven. O, zoon van Adam, als u tot Mij zou komen met zonden zo groot als de aarde (en u wenst geen partners naast Mij); ik zal u een evenredig deel vergiffenis schenken (21)

21) Verklaard door at-Tirmithee en geauthenticeerd in Saheeh Sunan at- Tirmithee, vol. 3. blz. 175-6. nr. 2805.

24

Goddelijke genade. Degenen die in het paradijs komen, komen er niet alleen terecht vanwege hun goede daden. Wat hun uiteindelijk daar terecht doet komen, is de Genade van God. De laatste Boodschapper van Allah (VZMH) zei: “Probeer goed te doen, en wees gelukkig. Omdat niemand in het paradijs komt (alleen) vanwege zijn goede daden. “ Zijn metgezellen zeiden: “ O, Boodschapper van Allah! Zelfs u niet?” Hij antwoordde: “ Zelfs ik niet, tenzij Allah mij met genade en barmhartigheid omhult. (22) En neem in gedachten dat de meest geliefde daad bij Allah de daad is die het meest herhaald wordt, ook al is deze klein.” (23) Echter, God’s genade is niet willekeurig. Het is zowel gebaseerd op correct geloof als goede daden. In hoofdstuk al-Imraan zegt Allah:

“Wie een goede daad verricht zal tien maal zoveel ontvangen, maar wie een slechte daad verricht zal alleen een daaraan gelijke vergelding ontvangen; hun zal geen onrecht worden aangedaan.” (Koran, 6:160)

Als God de mensheid strikt zou berekenen, zouden goede daden niet opwegen tegen hun slechte daden. Echter, God heeft Zijn genade geopenbaard door vermenigvuldiging van de waarde van goede daden en de slechte daden tegen de nominale waarde.

22) Sahih Muslim, vol.4, blz. 1473, nr. 6765. Verklaard door Aboo Hurayrah.

23) Sahih Muslim, vol.4, blz. 1473-4, nr. 6770. Verklaard door Aa’ishah.

25

Het is door de genade van God dat de ware gelovigen in het paradijs komen. Dit betekent niet dat daden geen rol spelen. Daden spelen een grote rol, maar zijn geen beslissende factor. God’s Genade weegt tegen hen op. Dus, de schepping van de mensen, de fouten die zij maken en de goede dingen die zij doen zijn allen omstandigheden voor de manifestatie van God’s eigenschappen van Genade , Vergiffenis, Barmhartigheid en Rechtvaardigheid. De mensheid moet zich niet afvragen waarom God Zijn eigenschappen op deze manier manifesteert. Men kan alleen aannemen dat dit de beste manier is, omdat Allah Zichzelf beschrijft als de Meest Wijze, Alwetende. Mensen kunnen alleen begrijpen wat Allah aan hen wil openbaren:

“En zij kunnen niets van Zijn kennis omvatten, dan wat Hij wil.” (Koran, 2:255)

Dus zij moeten niet proberen zich gelijk te stellen aan God. Als Hij de mensheid vertelt waarom Hij iets doet, is het niet aan hen zich af te vragen waarom. Zulke vragen zijn eindeloos en dus buiten de menselijke mogelijkheden. Zij zullen ondervraagd worden op de Dag Der Opstanding over hun daden en intenties en Hij niet. In hoofdstuk al-Ambiyaa vertelt Allah hierover:

26

"Hij kan niet worden ondervraagd betreffende hetgeen Hij doet, doch zij zullen worden ondervraagd." (koran, 21:23)

Ibn 'Abbaas verklaard dat profeet Mohammed (VZMH) zei:

"Maak aanmerkingen op de creatie van Allah maar heb geen aanmerkingen op Allah." (24)

De waarheid van Allah hekelen is zoals de Oneindige hekelen. Het gaat het verstand te boven als men nadenkt over het universum en het melkwegstelsel met haar sterren, maar het is nog verwarrender als men probeert na te denken over hetgeen niet gecreëerd is. De profeet (VZMH) waarschuwde voor de duivelse krachten die twijfels zaaien in de harten van gelovigen, met vragen die we niet kunnen beantwoorden. Aboo Hurayrah verklaarde dat Allah's Boodschapper (VZMH) zei:

"Satan zal naar iedereen komen en vragen: 'Wie heeft dit en dat gecreëerd? - totdat hij vraagt: Wie creëerde uw Heer?' Wanneer dit gebeurd moet men zijn toevlucht zoeken tot God (25) (zeggende: Ik bevestig mijn geloof in Allah en Zijn profeten) en men moet proberen deze gedachten te vermijden." (26)

24) Verzameld door Aboo Niraym in al-Hilya en geauthenticeerd door Albaanee in Silsilah al- Ahadeeth as-Saheeha, vol.4, blz. 12, nr.1788. Er is ook een zelfde verhaal van Ibn 'Umar verzameld door at-Tabaraanee in al-Awsat en Bayhaqee in Shu'ab al-Eemaan.

25) Sahih Muslim, vol.1, blz. 77, nrs. 242&243. 26) Sahih Muslim, vol.1, blz. 77, nr. 244 en Sahih Al-Bukhari, vol.4, blz.320, nr. 496.

27

Waarom schiep God de mensheid?

Vanuit het perspectief van de mensen betekent de vraag (Waarom schiep God de mensen?) ‘Met welk doel is de mens geschapen?’ In de laatste openbaring wordt deze vraag zonder dubbelzinnigheid beantwoord. De mensen zijn geïnformeerd door God dat elk mens geboren is met een aangeboren bewustzijn van God. In hoofdstuk al-A'raaf zegt Allah:

"En toen uw Heer van Adams kinderen een nageslacht uit hun lendenen voortbracht en hen deed getuigen over henzelf: 'Ben ik uw Heer niet?' antwoordden zij: 'Ja, wij getuigen' zodat gij op de Dag der Opstanding niet zult zeggen: 'Wij waren ons hiervan zeker niet bewust.' Of gij zoudt zeggen: 'Het waren alleen onze vaderen die afgoderij bedreven en wij waren een geslacht na hen. Wilt Gij ons dan vernietigen om wat de leugenaars deden?" (Koran, 7:172-173)

De profeet (VZMH) heeft uitgelegd, dat Allah Adam creëerde en van hem een covenant nam in een plaats genaamd Na'maan op de 9e dag (27) van de 12e maand. Toen heeft Hij uit Adam alle afstammelingen genomen die geboren zouden worden tot aan het einde van de wereld, generatie na generatie, en spreidde ze uit voor Hem, om ook van hen een convenant te nemen. Hij sprak met hen onder vier ogen waardoor zij getuigden dat Hij hun Heer was. (28)

27) Bekend als de dag van Arafat.

28) Verzameld door Ahmad en geauthenticeerd in Silsilah al-Ahaadeeth as-Saheeha, vol.4, blz.158, nr. 1623.

28

Dus, elk mens is verantwoordelijk voor het geloof in God, wat is ingeprent in elke ziel. Gebaseerd op dit aangeboren geloof omschrijft Allah het doel van de schepping van de mensheid in hoofdstuk ath-Thaariyaat:

"En Ik heb de djinn (29) en de mensen slechts tot mijn aanbidding geschapen." (Koran, 51:56)

Dus het essentiële doel waarvoor mensen zijn geschapen is het aanbidden van God. Echter, God heeft het niet nodig aanbeden te worden. Hij heeft de mensen niet geschapen omdat Hij dat 'nodig' had. Zelfs al zou niemand Hem aanbidden, Zijn glorie zou niet verminderen en zelfs al zouden alle mensen Hem aanbidden, dan zou Zijn glorie niet vermeerderen in welke zin dan ook. God is perfect. Hij alleen bestaat zonder behoeften. Alle gecreëerde dingen hebben behoeften. Dus is het de mensheid die het nodig heeft God te aanbidden.

Wat betekent Aanbidden? Om te begrijpen waarom de mensheid het nodig heeft God te aanbidden, moeten we eerst begrijpen wat er wordt bedoeld met de term 'aanbidden'.

29) De 'djinn' zijn een klasse van onzichtbare rationele wezens, gecreëerd door God van elementen van vuur. Zij zijn begiftigd door God uit vrije wil, net als de mensen. Derhalve zijn sommigen rechtvaardige gelovigen en anderen slechte ongelovigen. De slechten onder hen worden gewoonlijk demonen, slechte geesten of duivels etc.genoemd.

29

De Engelse term 'worship' komt van het oud-Engelse 'weorthscipe', wat 'eer' betekent. Dus 'aanbidding' wordt in de Engelse taal gedefinieerd als 'het tonen van godsdienstige daden om een godheid te eren.' (30)

Volgens deze betekenis wordt de mens geinstrueerd zijn dankbaarheid te tonen aan God door Hem te verheerlijken. In het hoofdstuk an-Nasr van de laatste openbaring zegt Allah:

"Roem dan uw Heer met de lof." (Koran, 110:3)

Door God te aanbidden, kiest de mens ervoor in harmonie te zijn met de rest van de schepping, wat uiteraard van nature ook zijn Schepper aanbidt. Allah behandeld dit fenomeen in verschillende hoofdstukken van de Koran. Bijvoorbeeld in hoofdstuk Banie-Israa'iel, zegt Allah:

"De zeven hemelen en de aarde en degenen die daarin vertoeven prijzen Zijn heerlijkheid. En daar is niets dat Hem niet met de lof (31) die Hem toekomt verheerlijkt; doch, gij begrijpt hun verheerlijking niet." (Koran, 17:44)

Echter, in het Arabisch - de taal van de laatste openbaring - wordt aanbidding 'ibaadah' genoemd, wat gerelateerd is aan het zelfstandig naamwoord 'abd' (slaaf). Een slaaf is iemand waarvan wordt verwacht dat hij doet wat zijn baas hem opdraagt. Dus betekent 'aanbidding' volgens de laatste openbaring 'gehoorzame onderwerping aan de Wil van God'. Dit was de essentie van de Boodschap van alle profeten gezonden door God aan de mensheid.

30) The Living Webster Encyclopedic Dictionary, blz. 1148.

31) De donder wordt beschreven als verheerlijking van God in hoofdstuk 13:13, de dag en de nacht in hoofdstuk 21:20 en de bergen in 38:18.

30

Dit begrip (aanbidding) werd nadrukkelijk besproken door de profeet Jezus in het evangelie volgens Matthëus, 7:21: “Niet iedereen die “Heer” tegen mij zegt, zal het koninkrijk van de hemel binnengaan, alleen wie handelt naar de wil van mijn hemelse Vader.” Er moet hierbij vermeld worden dat 'Wil' in dit citaat betekent 'wat God wil dat de mensheid doet' en niet 'wat God mensen toestaat te doen' omdat er niets gebeurd in de schepping zonder de Wil (toestemming) van God. De 'Wil van God' is opgenomen in de goddelijke geopenbaarde wetten, die onderwezen zijn door de profeten aan hun volgelingen. Dus gehoorzaamheid aan de goddelijke wet is de basis van aanbidding. In deze betekenis wordt verheerlijking ook aanbidding, als mensen er voor kiezen God's instructies aangaande Zijn verheerlijking te gehoorzamen.

De behoefte aan aanbidding. Waarom hebben mensen behoefte aan het verheerlijken en aanbidden van God door te gehoorzamen aan de geopenbaarde goddelijke wetten? Dat is omdat gehoorzaamheid aan de goddelijke wetten de sleutel tot succes is in dit leven en in het volgende leven. De eerste mensen, Adam en Eva, zijn geschapen in het paradijs en later verbannen uit het paradijs omdat zij ongehoorzaam waren aan de goddelijke wetten. De enige weg voor de mensen om terug te keren naar het paradijs is door te gehoorzamen aan de goddelijke wetten. Jezus de Messias wordt vermeld in het evangelie volgens Matthëus; hij heeft het gehoorzamen van de goddelijke wetten gemaakt tot de sleutel naar het paradijs: “ Nu kwam er iemand naar Jezus toe met de vraag: ‘Meester, wat voor goeds moet ik doen om het eeuwige leven te verwerven?’ Hij antwoordde: ‘Waarom vraag je me naar het goede? Er is er maar één die goed is. Als je het leven wilt binnengaan, houd je dan aan Zijn geboden.’ (32)

31

Ook in Matthëus 5:19 wordt vermeld dat Jezus heeft aangedrongen te gehoorzamen aan de geboden van God: “Wie dus ook maar een van de kleinste van deze geboden afschaft en aan anderen leert datzelfde te doen, zal als de kleinste worden beschouwd in het koninkrijk van de hemel. Maar wie ze onderhoudt en dat aan anderen leert, zal in het koninkrijk van de hemel in hoog aanzien staan.”

Goddelijke wetten representeren een begeleiding voor de mensheid voor alle stappen in het leven. Zij beschrijven het goede en het kwade voor hen en bieden de mensen een compleet systeem aan wat al hun zaken bepaalt. Alleen de Schepper weet het beste wat heilzaam is voor Zijn creatie en wat niet. De goddelijke wetten gebieden en verbieden verschillende daden en substanties om de menselijke geest, het menselijk lichaam en de maatschappij te beschermen tegen het kwade. Om het menselijk leven te vervullen op een rechtvaardige manier, is het nodig God te aanbidden door te gehoorzamen aan Zijn geboden.

Het gedenken van God. Alle verschillende handelingen van aanbidding, beschreven in de goddelijke wetten, zijn ontworpen om de mens te helpen aan God te denken. Het is normaal voor mensen om soms de meest belangrijke dingen te vergeten. Mensen worden zo vaak in beslag genomen door hun materiële behoeften, dat zij hun spirituele behoeften totaal vergeten.

32) Matthëus 19:16-17 (RSV)

32

Regelmatig bidden is opgelegd om de dag van de ware gelovige te organiseren rond het gedenken van God. Het vervult de dagelijkse spirituele behoeften met de materiële behoeften. De dagelijkse behoefte aan eten, drinken, werken en slapen staat in verbinding met de dagelijkse behoefte de relatie tussen mens en God te hernieuwen. Wat betreft het regelmatig gebed zegt Allah in de laatste openbaring, hoofdstuk Taahaa:

"Voorwaar, Ik ben Allah; er is geen God behalve Ik, aanbidt Mij derhalve en verricht het gebed tot Mijn gedachtenis." (Koran, 20:14)

Aaangaande het vasten, zegt Allah in hoofdstuk al-Baqarah:

"O, gij gelovigen, het vasten is u voorgeschreven, zoals het degenen die vóór u waren was voorgeschreven, opdat gij vroom zult zijn." (Koran, 2:183)

De gelovigen worden aangemoedigd God zoveel mogelijk te gedenken. Ofschoon in alle sferen van het leven, materieel of spiritueel, matiging wordt aangemoedigd, wordt er een uitzondering gemaakt voor het gedenken van Allah. Het is zo goed als onmogelijk God te vaak te gedenken. Dus in de laatste openbaring, hoofdstuk al-Ahzaab, moedigt Allah de gelovigen aan God zo vaak mogelijk te gedenken:

"O, gij die gelooft! Gedenkt Allah veelvuldig." (Koran, 33:41)

Het gedenken van God wordt benadrukt omdat men gaat zondigen wanneer men God vergeet. De krachten van het kwade functioneren het beste wanneer het bewustzijn weg is van God. Dus de satanische krachten zoeken dan de geesten van de mensen en gaan hen bezig houden met irrelevante gedachten en wensen om hen zo God te laten vergeten. Zodra God wordt vergeten, zullen de mensen zich vrijwillig gaan bezighouden met immorele zaken.

33

De laatste openbaring, de Koran, behandelt dit fenomeen in hoofdstuk al-Modjaadalah als volgt:

"Satan heeft hen volledig in zijn macht en heeft hen de gedachtenis aan Allah doen vergeten. Zij behoren tot Satans partij. Satans partij is de verliezer." (Koran, 58:19)

Door middel van de goddelijke wetten heeft God allereerst geprobeerd bedwelmende middelen en gokken te verbieden omdat zij de mensen er toe brengen God te vergeten. De menselijke geest en het lichaam raken gemakkelijk verslaafd aan drugs en kansspelen. Eenmaal verslaafd, zullen de mensen continu gestimuleerd willen worden en dat zal leiden tot allerlei vormen van corruptie en geweld. God zegt in hoofdstuk al-Maaidah van de laatste openbaring:

"Voorzeker, door middel van wijn en hazardspel, wenst Satan onder u vijandschap en afgunst te zaaien en u af te houden van het gedenken van Allah en van het gebed. Zult gij dan worden weerhouden? (Koran, 5:91)

Dus, de mensen hebben het nodig om God te gedenken voor hun redding en ontwikkeling. Alle mensen hebben zwakke tijden waarin zij zondigen. Als zij geen middelen hebben om God te gedenken, zullen zij bij elke zonde dieper en dieper zinken in corruptie. Echter, degenen die de goddelijke wetten volgen worden constant herinnerd aan God, wat hen een kans geeft berouw te tonen en zichzelf te corrigeren. De laatste openbaring beschrijft accuraat dit proces in hoofdstuk Aal-Imraan:

34

“En zij, die wanneer zij een slechte daad begaan, of zichzelf onrecht aandoen Allah gedenken en om vergiffenis vragen voor hun zonden........." (Koran, 3:135)

De religie van de Islam.

Het meest complete systeem van aanbidding beschikbaar voor de hedendaagse mens is het systeem wat gevonden is in de religie van de Islam. De juiste naam ‘Islam’ betekent 'onderwerping aan de wil van God.' Ofschoon dit gewoonlijk wordt gerefereerd als 'de derde van de drie monothëistische geloven,' is dit absoluut geen nieuw geloof. Het is de religie gebracht door de profeten van God voor de mensheid. Islam was de religie van Adam, Abraham, Mozes en Jezus. God beschrijft dit onderwerp in de laatste openbaring met aandacht voor de profeet Abraham:

"Abraham was noch een Jood, noch een Christen, maar hij was een oprecht Moslim. En hij behoorde niet tot de afgodendienaren." (Koran, 3:67)

Er bestaat maar één God en mensen zijn maar van één soort en God heeft maar één religie voorgeschreven. Hij voorschreef geen religie voor Joden, een andere voor Indiërs, en weer een andere voor Europeanen etc. De menselijke spirituele en sociale behoeften zijn gelijk en de menselijke natuur is niet veranderd sinds de eerste man en vrouw zijn geschapen. Dus, een andere religie als de Islam is niet acceptabel voor God, zoals Hij duidelijk zegt in hoofdstuk Aal-Imraan van de laatste openbaring:

35

"Gewis, de ware godsdienst voor Allah is de Islam." (Koran, 3:19) "En wie een andere godsdienst zoekt dan de Islam, het zal van hem niet worden aanvaard en hij zal onder de verliezers zijn." (Koran, 3:85)

Elke daad is aanbidding. In het Islamitische systeem kan elke menselijke daad getransformeerd worden tot een daad van aanbidding. In feite beveelt God de gelovigen hun hele leven aan Hem te wijden. In hoodstuk al-An-aam zegt Allah:

"Zeg: mijn gebed en mijn offer, mijn leven en mijn dood zijn gewijd aan Allah, de Heer der Werelden." (Koran, 6:162)

Echter, voor deze toewijding door Allah wordt geaccepteerd, moet elke daad aan deze twee basisvoorwaarden voldoen:

1) De daad moet oprecht worden uitgevoerd om Allah te plezieren en niet voor erkenning of lof van mensen. De gelovige moet zich bewust zijn van God terwijl hij de daad uitvoert om er zeker van te zijn dat het niet iets is wat verboden wordt door Allah of Zijn laatste Boodschapper. (VZMH)

Om de transformaties van wereldse daden in aanbidding te vergemakkelijken heeft Allah de laatste profeet (VZMH) geïnstrueerd om korte gebeden voor te schrijven, die men kan reciteren voor zelfs de simpelste daden.

36

Het kortste gebed, wat gebruikt kan worden voor elke omstandigheid is:

‘In de Naam van Allah.’

Er zijn echter vele andere gebeden voorgeschreven voor speciale omstandigheden. De profeet (VZMH) (38) leerde zijn volgelingen te zeggen wanneer men een nieuw kledingstuk draagt:

"Allah, dank komt tot U, omdat U mij heeft gekleed. Ik vraag u naar het voordeel en het voordeel waarvoor het gemaakt is, en zoek toevlucht bij U tegen het kwaad en het kwaad waarvoor het gemaakt is.”

2) De daad moet worden uitgevoerd in overeenstemming met de profetische weg, ‘Sunna’ in het Arabisch. Alle profeten instrueerden de volgelingen hun weg te volgen omdat zij begeleid werden door God. Wat zij onderwezen, waren goddelijk geopenbaarde waarheden en alleen degenen die hun weg volgden en de waarheden accepteerden zouden het eeuwig leven krijgen in het paradijs. Het is in deze context dat Jezus, moge vrede en zegeningen van God tot hem komen, werd vermeld in het evangelie van Johannes 14:6, toen hij zei: "Ik ben de weg, de waarheid en het leven: noemand komt tot de Vader, alleen door mij."

Evenzo vertelde Abdullaah ibn Mas'ood dat op een dag profeet Mohammed (VZMH) een lijn trok in het zand en zei: “Dit is Allah's weg."

33) Sunan Abu Dawud, vol.3, blz.1125, nr. 4009 en geauthenciteerd in Saheeh Sunan Abee Daawood, vol. 2, blz.760, nr.3393.

37

Toen tekende hij verschillende lijnen (vanuit de eerste lijn) naar rechts en links en zei: "Deze zijn wegen (van misleiding) waarop een duivel mensen uitnodigt te volgen." Toen reciteerde hij een vers: "En dit is het rechte pad dat tot Mij leidt. Volgt het daarom en volgt geen andere wegen opdat zij u niet van Mijn weg afleiden. Hiertoe vermaant Hij u, opdat gij vroom moogt zijn." (34-35)

Dus de enige acceptabele weg om God te aanbidden is de weg van de profeten. Vernieuwing in religieuze zaken wordt door God beschouwd als het slechte van alle kwaad. Er wordt vermeld dat profeet Mohammed (VZMH) zei:

"Het slechtste in alle zaken is vernieuwing in religie, omdat elke religieuze vernieuwing een vervloekte, misleidende vernieuwing is, leidend tot het hellevuur." (36)

Vernieuwing in de religie is verboden en onacceptabel voor God. De profeet wordt ook vermeld door zijn vrouw, Aa"isha, zij vertelde:

"Hij die iets vernieuwt in onze zaken -wat er niet in hoort- zal afwijzing ondervinden.”

34) Soera Al-An'aam 6:33

35) Verzameld door Ahmad, an-Nassaa'ee en ad-Daarimee en geauthenciteerd doo Ahmad Shaakir in al- Musnad, vol.6, blz. 89-90, nr. 4142.

36) Shahih Muslim, vol.2, blz. 410, nr.1885.

37) Sahih al-Bukhari, vol.3, blz. 535-6,nr.861 en Sahih Muslim, vol. 3, blz. 931, nr. 4266.

38

Het is fundamenteel vanwege vernieuwingen dat de boodschappen van de vroegere profeten werden vervormd en er vele valse religies zijn ontstaan vandaag de dag. De algemene regel (de bevelen opvolgen) om vernieuwing in de religie te vermijden is, dat alle vormen van aanbidding verboden zijn, behalve de specifiek voorgeschreven vormen van God, door de ware boodschappers medegedeeld aan de mensen.

Het beste van de creatie. Degenen die geloven in een unieke God -zonder partners en nakomelingen- en die rechtvaardige daden doen (volgens bovenstaande principes) vormen de kroon op de creatie. Ofschoon de mensheid niet de grootste creatie van Allah is, hebben zij wel de potentie het beste van Zijn creatie te worden. In hoofdstuk al-Bayyinah zegt Allah als volgt:

"Doch zij die geloven en goede werken doen, zij zijn de besten der schepselen." (Koran, 98:7)

De grootste zonde. Het doel van de creatie tegenspreken is de grootste zonde die een mens kan begaan. 'Abdullaah verklaarde dat hij Allah's Boodschapper (VZMH) vroeg welke zonde het slechtst is in het zicht van Allah en hij antwoordde:

"Allah een partner te geven......, zelfs al heeft Hij u gecreëerd." (38)

39

Anderen aanbidden naast God (Shirk in Arabisch), is een onvergeeflijke zonde. Als een mens sterft zonder berouw te hebben getoond voor zijn of haar zonden, kan Allah al hun zonden vergeven, behalve shirk. God verklaard het volgende in hoofdstuk an-Nisaa:

"Waarlijk Allah vergeeft niet dat men iets met Hem vereenzelvigt, maar Hij zal al hetgeen daarbuiten staat vergeven, wie Hij wil." (Koran, 4:48)

Anderen aanbidden naast God houdt essentieel in dat de eigenschappen van de Schepper gegeven worden aan Zijn creatie. Elke sekte of religie doet dit op haar eigen bijzondere manier. Een kleine, maar vocale groep mensen hebben door de eeuwen heen het bestaan van God ontkend. (39) Om hun verwerping van de Schepper te rechtvaardigen kwamen zij met de onlogische bewering dat de wereld geen begin heeft.

38) Sahih Muslim, vol.1, blz. 50-1, nr.156.

39) Hinayana Buddism (200-450 BC), de vroege en meer strikte interpretaties van het Boeddhisme die ontstonden na Gautama Boeddha's dood, verklaren duidelijk dat er geen God is. Jainisme zoals gesystematiseerd bij Vardhamana beweert ook dat er geen God is, maar dat vrije zielen, volgens de leringen, onsterfelijkheid en alwetendheid bereiken. In de 19e en 20e eeuw verkondigden een aantal Europese filosofen -wat later bekend werd als- 'de dood van God filosofie.' De Duitse filosoof Philipp Mainlander (1841-1876), de Pruis Friedrich Nietzsche (1844-1900), de Fransman Jean Paul Sartre (1905-1980) ontkenden allen het bestaan van God. (Dictionary of Philosophy and Religion, blz. 72, 262-3, 327 en 508-9)

Deze bewering is onlogisch omdat alle waarneembare delen van de wereld een begin hebben gehad. Het is logisch om aan te nemen dat, wat er ook was dat de wereld deed ontstaan, dit geen gedeelte van de wereld zelf kan zijn geweest, noch kon dit een begin hebben gehad zoals de wereld had. De bewering van een atheïst dat de wereld geen begin heeft betekend dat de materie waaruit het universum bestaat eeuwig is. Dit is een verklaring zoals shirk, waarbij God's eigenschap van 'het bestaan zonder begin' wordt gegeven aan Zijn creatie. Het aantal onvervalste atheïsten is historisch gezien altijd klein geweest omdat desondanks hun beweringen zij instinctief weten dat God bestaat. Ondanks decennia van communistische indoctrinatie ging de meerderheid van de Russen en Chinezen door met het geloven in God. De Almachtige Schepper wijst op dit fenomeen in hoofdstuk an-Naml:

"En zij verwierpen deze onrechtvaardig en aanmatigend terwijl hun zielen er van overtuigd waren." (Koran, 27:14)

40

Voor atheïsten en materialisten heeft het leven geen doel behalve het vervullen van hun wensen. Dus, hun wensen worden 'de god' die zij gehoorzamen en in het midden brengen in plaats van de Enige Ware God. In het hoofdstuk al-Furqaan van de laatste openbaring zegt Allah:

"Hebt gij hem gezien, die zijn eigen begeerte als zijn God aanneemt? (Koran, 25:43)

De Christenen gaven de profeet Jezus de eigenschappen van de Schepper, eerst door hem gelijkwaardig te stellen aan God (40), toen door hem een persoonlijkheid van God te maken, door hem 'God de Zoon' te noemen. Hindoes, aan de andere kant, geloven dat God een man is geworden door de jaren heen, door de incarnaties genaamd avatars en daarna verdeelden zij God's eigenschappen tussen drie goden: Brahma de schepper, Vishnu de beschermer en Shiva de vernieler.

De liefde van God. Shirk gebeurt ook wanneer mensen de creatie vrezen of er meer van houden en vertrouwen dan op Allah. In hoofdstuk al-Baqarah van de laatste openbaring zei God:

"Onder de mensen zijn er, die voorwerpen buiten de aanbidding van Allah nemen en ze liefhebben. Maar zij die geloven zijn sterker in hun liefde voor Allah." (Koran, 2:165)

Wanneer deze en andere gelijkwaardige emoties sterker zijn gericht op de creatie, brengen zij mensen tot ongehoorzaamheid aan God in een poging andere mensen te plezieren. Echter alleen Allah verdient een compleet menselijk emotionele binding, omdat men alleen Hem moet liefhebben en vrezen in de Schepping.

40) 1:1 In den beginne was het Woord, en het Woord was bij God, en het Woord was God.

41

1:14 En het Woord is vlees geworden, en heeft onder ons gewoond (en wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als des Eniggeborenen van den Vader), vol van genade en waarheid. Johannes 1:1 &1: 14 (RSV) Anas ibn Malik vertelde dat de profeet (VZMH) zei:

"Wie de (volgende) drie kenmerken bezit heeft de zoetheid geproefd van geloof: hij die boven alles van Allah en Zijn Boodschapper houdt; hij die van een ander mens houdt omwille van Allah alleen en hij, die terugkeer naar ongeloof haat na de redding van Allah, zoals hij het haat om in een vuur gegooid te worden." (41)

Alle redenen waarom mensen van andere mensen houden of van andere gecreëerde wezens zijn redenen om meer van God te houden dan van Zijn Schepping. Mensen houden van het leven en van succes en houden niet van dood en mislukking.Sinds Allah de ultieme bron van leven en succes is, verdient Hij de volle liefde en devotie van de mensheid. Mensen houden ook van degenen die hen voordeel brengen en hen helpen wanneer zij dat nodig hebben. Sinds het voordeel (7:188) en de hulp (3:126) van God komt, zouden we van Hem moeten houden boven alles.

".....en als gij de gunsten van Allah telt, zult gij ze stellig niet kunnen opsommen." (Koran, 14:34)

Echter, de allergrootste liefde die de mensen zouden moeten voelen voor God moet niet verlaagd worden tot de gemene deler van hun emotionele liefde voor het creëeren. Net als de liefde die mensen voor dieren voelen niet hetzelfde moet zijn als wat zij voor andere mensen voelen (42); de liefde voor Allah moet de liefde voor een ander mens overtreffen.

41) Sahih Muslim, vol. 1, blz.30, nr.67.

42) De grote bedragen die tegenwoordig besteed worden aan het beschermen van soorten van dieren terwijl mensen verhongeren en sterven aan ziekten is een van de grootste misdaden van de 20e eeuw.

42

Menselijke liefde voor God zou fundamenteel een liefde moeten zijn gemanifesteerd in komplete gehoorzaamheid aan de wetten van God, zoals verklaard in hoofdstuk Aal-Imraan:

Zeg: "Indien gij Allah liefhebt, volgt mij, Allah zal u liefhebben........." (43)

Dit is geen abstract concept, omdat menselijke liefde voor andere mensen ook gehoorzaamheid inhoud. Dat is, als een geliefde vraagt je iets te doen, je dat zult doen naar gelang de liefde groot is.

De liefde van God zou ook uitgedrukt moeten worden in de liefde van degenen die van God houden. Het is onvoorstelbaar dat iemand die van Allah houdt, mensen kan haten die van Allah houden of van mensen kan houden waar Allah niet van houdt. De profeet (VZMH) werd geciteerd door Aboo Umaamah, zeggende:

"Hij, die liefheeft voor Allah en haat voor Allah en zich onthoudt voor Allah, heeft zijn religie vervolledigd." (44)

Dus degenen waarvan het geloof echt is, zal houden van alle mensen die van God houden. In hoofdstuk Maryam, indiceert Allah dat Hij liefde brengt in de harten van de gelovigen die rechtvaardig zijn.

"Degenen die geloven en goede daden doen - aan hen zal de Barmhartige liefde betonen." (Koran, 19:96)

43) Koran 3:31

44) Verzameld door Ahmad, at-Tirmithee en Aboo Daawood (Siman Abu Dawud, vol.3, blz. 1312, nr. 3664 en geautenticeerd in Saheeh Sunan Abee Daawood, vol. 3, blz. 886, nr.3915)

43

Aboo Hurayrah vertelde ook dat de profeet (VZMH) het volgende zei:

"Als Allah van een dienaar houdt, informeert Hij Zijn engel Gabriël dat Hij van diegene houdt en dat hij er van moet houden, dus Gabriël zal van hem houden. Dan roept Gabriël tot de inwonenden van de hemelen: 'Allah houdt van 'die en die,' houd daarom van hem. Dus de inwoners van de hemelen houden van hem.Dan is het vanzelfsprekend dat de mensen op aarde van hem houden." (45)

De gebeden. De gebeden moeten alleen tot God worden gericht, omdat alleen Hij deze kan beantwoorden. God is toegankelijk zolang men Hem op een eerlijke manier aanroept.

En wanneer Mijn dienaren u over Mij vragen, zeg dan: "Ik ben nabij. Ik verhoor het gebed van de smekeling, wanneer hij Mij aanroept."

De profeet (VZMH) benadrukte dit onderwerp en zei:

"Als u vraagt in het gebed, vraagt Allah alleen en als u zoekt, zoekt Allah alleen." (46)

45) Sahih al-Bukhari, vol.4, blz. 291, nr.431 en Sahih Muslim, vol. 4, blz. 1385, nr. 6373.

46) Verklaard door Ibn Abbaas en verzameld door at-Tirmithee en geauthenticeerd in Saheeh Sunan at-Tirmithee, vol. 2, blz. 308-9, nr. 2043.

Dus, het bidden tot mensen, of via mensen, dood of levend, is een vorm van shirk. Degene tot wie het gebed word gericht wordt een object van aanbidding. An-Nu'maan ibn Basheer verklaarde dat de profeet (VZMH) zei:

"Bidden (en smeken) is aanbidden." (47)

"Voorwaar, degenen die gij naast Allah aanroept, zijn dienaren, zoals gij." (Koran, 7:194)

Dus de Katholiek-Christelijke manier van bidden tot heiligen is shirk. Als men iets verloren heeft wordt er tot de heilige Anthonius van Thebes gebeden met de bedoeling dat hij helpt het

44

voorwerp terug te vinden. (48) St. J. Thaddaeus is de patroonheilige van het onmogelijke en wordt aanbeden voor hulp bij ongeneeslijke ziekten, slechte huwelijken e.d. (49) En het was ook zo, dat wanneer iemand op reis ging, bad tot st. Christoffel, de patroonheilige van de reizigers, om hen te beschermen. Echter in 1969 werd st. Christoffel op pauselijk bevel zonder pardon van de lijst gehaald, na de bevestiging dat hij 'verzonnen' was. (50) Bidden tot Maria, de moeder van Jezus, of tot de engelen, zoals Michaël, is ook shirk. (51) Zelfs Christenen die het aanbidden van heiligen vermijden begaan shirk wanneer zij gebeden richten tot de profeet Jezus, via hem, of in zijn naam.

Zie an-Nawawi's Forty hadith, blz. 68, nr. 19 en Miskat Al-Masabih, vol. 2, blz. 1099.

47) Sunan Abu Dawud, vol.1, blz. 387, nr. 1474 en geauticitheerd in Sahih Sunan Abee Daawood, vol.1, blz. 277, nr.1312.

48) The world book encyclopedia, vol.1, blz. 509.

49) The world book encyclopedia, vol.11, blz. 146.

50) The world book encyclopedia, vol.3, blz. 417.

51) Het Christelijke feest van de aartsengel st. Michaël, dat op 29 september wordt gevierd in de Westerse kerken en in de Oost-orthodoxe kerken op 8 november. In de Romeins-Katholieke kerk, is dit het feest van de aartsengelen Michaël, Rafaël en Gabriël; in de Anglicaanse kerk noemt men dit het feest van 'st. Michael and all angels' (the New Encyclopaedia Brittanica, vol. 8, blz. 95)

Eveneens, elke Moslim die tot profeet Mohammed (VZMH) bidt, begaat shirk. God gaf de opdracht aan de profeet (VZMH) zijn volgelingen te informeren als volgt, in hoofdstuk al-A'raaf:

Zeg: "Ik heb buiten hetgeen Allah wil, geen macht over goed of kwaad voor mijzelf. En als ik het ongeziene kende, zou ik een overvloed van goed hebben bemachtigd en het kwade zou mij niet hebben gedeerd." (Koran, 7:188)

Aboo Hurayrah verklaarde toen het vers 'Waarschuw uw naaste familieleden' (52) werd geopenbaard aan de profeet (VZMH) hij het volgende zei tegen zijn familieleden:

"O mensen van de Quraish, zorg voor bevrijding van Allah (door goede daden te doen) want ik kan jullie niets geven tegen de wil van Allah….O Fatima, dochter van Mohammed, vraag me wat je wil (in dit leven) maar ik kan je niets geven tegen de wil van Allah. (53)

45

52) Soorahash-Shooraa 26:214.

53) Sahih al-Bukhari, vol.4, blz. 478-9, nrs. 727&728 en Sahih Muslim, vol. 1, blz. 136, nr. 402.

Waarom heeft God de mensheid geschapen op aarde?

De vraag aangaande de reden waarom er mensen op aarde zijn mag uitgesteld worden om de wereld waarin we leven in te sluiten. De vraag zou dan moeten zijn: 'Waarom creëerde God mensen in deze wereld?' Alweer kan het antwoord op deze vraag gemakkelijk worden gevonden in de laatste openbaring; hoofdstuk al-Molk en al-Kahf.

"Die de dood en het leven heeft ingesteld, opdat Hij u moge beproeven wie onder u zich het beste gedraagt; en Hij is de Almachtige, de Alwetende." (Koran, 67:2)

"Voorwaar Wij (54) hebben al hetgeen op aarde is tot haar sieraad gemaakt om te beproeven, wie van hen van goede werken is." (Koran, 18:7)

Dus, de reden voor de schepping van de mensen in deze wereld is om hun gedrag te testen. (55) Deze wereld van leven en dood, rijkdom en armoede, ziekten en gezondheid, is gecreëerd om nauwkeurig de goede zielen van de slechte zielen te scheiden.Het menselijk gedrag in deze wereld is de meetlat van het geloof.

Er moet echter vermeld worden, dat de gedragstesten er niet zijn om God te informeren over de mensheid, daar Hij immers alles al wist over hen vóór Hij ze creëerde.De testen dienen als bevestiging op de Dag der Opstanding, dat degenen die naar de hel gaan dit verdienen en degenen die naar het paradijs gaan, alleen kunnen gaan door de gratie van God.

54) "Wij" in het -originele- Arabisch is het majestueuze 'wij', refererend aan God.

46

55) Zie ook hoofdstuk 'Hoed' 11:7.

Met betrekking tot de mensen in dit leven, heeft de gedragstest twee basisdoelen: menselijke spirituele groei en straf of beloning.

Spirituele ontwikkeling.

De testen in deze wereld zijn primair voor de spirituele ontwikkeling van de mensen. De testen reinigen het morele karakter van de gelovigen, net zoals een heet vuur goud doet scheiden van de ruwe metalen waarmee het is verbonden in de natuur. Zij forceren de gelovigen hun hogere spirituele kwaliteiten te verkiezen boven de lagere wensen die zij hebben. Ofschoon niet elke test volbracht wordt -en zelfs door falen- ontwikkelt de gelovige door spirituele lessen die hem of haar zullen helpen in de toekomstige testen.

Vrijgevigheid en Tevredenheid.

In alle menselijke samenlevingen worden kwaliteiten zoals vrijgevigheid en tevredenheid overwogen als de meest grootmoedige van de karaktertrekken. Echter geen van deze karaktertrekken kan zich ontwikkelen als iedereen even rijk of arm is. Gulheid kan alleen worden aangeleerd als de menselijke ziel (zich er bewust van zijn dat delen met behoeftigen goed is) worstelt met de wens zijn bezittingen te hamsteren. Aan de andere kant is er tevredenheid wanneer de ziel het kwade -zoals jaloezie en gierigheid- verwerpt.

47

De Schepper heeft een wijselijke regel voor deze spirituele worstelingen door ongelijke verdeling van rijkdom in deze wereld. In hoofdstuk an-Nahl van de laatste openbaring zegt Allah:

"En Allah heeft sommigen uwer boven anderen in levensonderhoud bevoorrecht." (Koran, 16:71)

Gierigheid en hebzucht zijn corrupte vormen die voortkomen uit de natuurlijke menselijke wens te bezitten. De gelovigen zijn geïnformeerd via de openbaring dat rijkdom een krediet is, gegeven aan de mensheid door God. Bezittingen bestaan al in de wereld voor er mensen worden geboren en blijven daar ook na hun dood. Als rijkdom wordt gebruikt volgens goddelijke instructies, komt het diegenen ten goede in beide werelden. Maar als het op een hebzuchtige manier wordt gebruikt, zal het een vloek worden in dit leven en een reden voor straf in het hiernamaals. In hoofdstuk al-Anfaal van de laatste openbaring waarschuwt God de gelovigen op te passen voor de gevaren van rijkdom en kinderen:

"En weet dat uw bezittingen en uw kinderen slechts een beproeving zijn."

God waarschuwt verder de gelovigen in hoofdstuk al-Monaafiqoen, zich niet af te laten leiden door hun wens voor rijkdom en kinderen in de gedachtenis aan Allah, omdat dit de test van bezittingen is.

"O, gij die gelooft, laat uw rijkdommen en uw kinderen u niet afleiden van de gedachtenis aan Allah. (Koran, 63:9)

"Hij heeft sommigen uwer in rang boven anderen verheven, opdat Hij u door hetgeen Hij u heeft gegeven, moge beproeven."

De wens rijkdom te vergaren kan niet bevredigd worden in deze wereld. Hoe meer de mensen hebben, hoe meer zij willen. De profeet (VZMH) verklaarde:

48

"Zelfs als een man een vallei vol goud zou bezitten, zou hij er nog één wensen, maar niets zal zijn mond vullen, alleen het zand van zijn graf. En Allah vergeeft iedereen die oprecht berouw toont." (56)

Deze negatieve manier van wensen kan alleen overwonnen worden door het (liefdadig) afstaan van een gedeelte van de rijkdom. Allah gaf de opdracht aan de profeten om onder de rijken te collecteren en dit te verdelen onder de armen.

"Neem aalmoezen van hun rijkdommen aan opdat gij hen daardoor moogt reinigen en louteren. (Koran, 9:103)

Liefdadigheid werd vanaf de aanvang geïnstitutionaliseerd in de Islam onder de Arabische naam Zakaah (verplichte liefdadigheid) (57) Elke gelovige met een overschot aan rijkdom (winst) is verplicht om jaarlijks een vastgesteld bedrag aan de armen te geven, als daad van aanbidding. Zakaah achterhouden wordt gezien als een grote zonde. Zakaah geven doet de gelovigen realiseren dat zij niet alleen over de besteding van hun rijkdom kunnen beslissen. Het leert hen dat zij alleen tijdelijke hoeders zijn van deze rijkdom, en hiervan een gedeelte moeten afstaan aan de behoeftigen. God beschrijft de ware gelovige als iemand die het recht erkent van de behoeftigen en aan hem een gedeelte van zijn rijkdom afstaat.

"En van hun rijkdommen was een gedeelte voor de bedelaars en ook voor degenen die niet konden bedelen." (51:19)

Hoe dan ook, liefdadigheid zou oprecht moeten worden uitgegeven en niet om zichzelf te bewijzen of om anderen te controleren.

56) Sahih al-Bukhari, vol. 8, blz. 297-8, nr. 447.

57) Letterlijk betekent Zakaah 'reiniging' en 'groei'.

49

De beloning voor liefdadigheid verliest men als dit wordt gedaan om wereldse redenen. Allah vertelt over deze realiteit in hoofdstuk al-Baqarah als volgt:

"O, gij die gelooft, maakt uw aalmoezen niet waardeloos door verwijt of krenking." (Koran, 2:264)

Het smachten naar rijkdom wordt vergroot door jaloezie. God instrueerde ons niet te wensen wat Hij anderen heeft gegeven. God vertelt over deze zaak in hoofdstuk an-Nisaa' van de laatste openbaring als volgt:

"En begeert niet datgene, waarmede Allah sommigen uwer boven anderen deed uitblinken." (Koran, 4:32)

De profeet (VZMH) herhaalde dit goddelijke advies en zei:

"Kijk naar de minderbedeelden en niet naar degenen die meer bezitten dan u, het is beter voor u, zodat u niet zult ontkennen waarmee Allah u heeft gezegend." (58)

Wanneer de mensen hun aandacht richten op mensen die in een grotere weelde leven dan zijzelf, begint jaloezie zich te ontwikkelen. Gewoonlijk voelen en zeggen zij dat God oneerlijk was naar hen. Uiteindelijk begaan zij vele zonden om te verkrijgen wat anderen hebben. In plaats daarvan adviseert de Islam hen te denken aan de mensen die minder hebben dan zijzelf. Het maakt niet uit hoe moeilijk de omstandigheden ook zijn, er zijn altijd anderen in moeilijkere omstandigheden.

58) Sahih al-Bukhari, vol.8, blz. 328, nr. 497 en Sahih Muslim, vol.4, blz. 1530, nr.7070.

50

Dus, nadenken over de minderbedeelden herinnert de mensen aan de vele geschenken waarmee God hen heeft gezegend. Tijdens deze spirituele worsteling (vermijden van jaloezie) ontwikkelt zich de hogere kwaliteit van tevredenheid. Bovendien, volgens de leerstellingen van de profeten, vormen materiële bezittingen de werkelijke rijkdom van de wereld niet. Aboo Hurayrah citeerde de laatste Boodschapper (VZMH):

"Rijkdom wordt niet gemeten in bezit, maar in tevredenheid." (59)

Tevreden zijn betekent niet dat mensen alles maar moeten accepteren, ongeacht de omstandigheden waarin zij zich bevinden, zonder verbetering te zoeken. Het betekent dat, nadat men er naar streeft een goede levensstandaard te bereiken, men zou moeten accepteren met een helder geweten wat Allah heeft besloten. De harten zullen rust vinden van de wereldse wensen, wanneer we de zaken in God's handen geven. God zegt hierover in hoofdstuk ar-Ra'd van de laatste openbaring:

"Ziet toe! In het gedenken van Allah kunnen de harten rust vinden." (Koran, 13:28)

Rampen.

Testen van dit leven komen in de vorm van 'ongeluk' en ellende en die dragen bij in de spirituele ontwikkeling van de ware gelovigen en hun reinigen van zonden.

59) Sahih Bukhari, vol.8, blz. 304, nr.453.

51

Omgekeerd, herinneren de levenstesten van ongeluk trouweloze gelovigen er aan, terug te gaan naar het rechte pad en de testen kunnen ongelovigen straffen in dit leven, voor zij naar het volgende leven gaan.

Geduld.

Rampen zijn de basis waarop de hogere spirituele kwaliteit van geduld is ontwikkeld. Dus is het geen verrassing te weten dat de rechtvaardigen onderworpen worden aan tragedies en moeilijkheden in hun leven. Sa'd verklaarde dat hij aan de profeet (VZMH) vroeg wie er onder de mensen de meeste beproevingen heeft en hij antwoordde:

"De profeten; dan degenen die het meest op hen lijken, en daarna degenen die het meest op hen lijken. De mens wordt getest naar gelang het niveau van zijn geloof. Als zijn geloof sterk is, zullen zijn beproevingen toenemen in hevigheid en als er zwakheid is in zijn geloof, zijn de beproevingen dienovereenkomstig." (60)

Het ware geduld is een produkt van kompleet vertrouwen in God in een tijd van ellende. Vertrouwen in God is een belangrijk aspect van aanbidding en het logische gevolg van het ware geloof. Sinds geloven in Allah betekent, dat er niets gebeurd in het universum zonder Zijn toestemming, verdiend alleen Allah het complete vertrouwen van de mensheid. Omdat het alleen God's belofte is die nooit is verbroken.

60) Verzameld door at-Tirmithee en ibn Maajah en geauthenticeerd in Saheeh Sunan at-Tirmithee, vol.2, blz.286, nr.1956.

52

Het maakt niet uit hoe rechtvaardig een mens ook is, hij of zij is in staat fouten te maken. Mensen zullen elkaar altijd in de steek laten door hun dwalende aard. Allah citeerd profeet Jacob in hoofdstuk Joesof:

"De beslissing berust alleen bij Allah. In Hem stel ik mijn vertrouwen en laat allen die willen vertrouwen, alleen in Hem hun vertrouwen stellen." (Koran, 12:67)

Verder verzekert Allah de mensheid dat als zij hun complete vertrouwen in Hem stellen, Hij hun voldoende zal steunen in de meest onmogelijke tijden.

"En voor hem die vertrouwen in Allah stelt, is Allah toereikend." (65:3)

Vertrouwen in God wordt uitgedrukt in het sterke geloof dat alleen Allah weet wat het beste is voor de mensheid; sterk geloof wat mensen kunnen waarnemen als goed voor hen, kan op de lange duur niet goed zijn voor hen. Zoals Allah zegt in hoofdstuk al-Baqarah:

"Maar het kan zijn dat gij tegenzin hebt in iets terwijl het goed voor u is en het kan zijn, dat u iets behaagt terwijl het slecht voor u is. Allah weet het en gij weet het niet." (Koran, 2:216)

De beproevingen waarin Allah mensen test zijn speciaal gemaakt, naar gelang hun individuele benodigdheden en omstandigheden. God creëert beproevingen voor elk persoon naar gelang hun mogelijkheden om zo het beste uit hen te halen. Het zou oneerlijk en onrechtvaardig zijn voor de mensen om op een manier beproefd te worden die hun capaciteiten te boven gaan en daarna gestraft te worden voor hun fouten. God benadrukt in vele verzen van de laatste openbaring dat hij tegen niemand onrecht zal aandoen.

53

Bijvoorbeeld, in hoofdstuk al-Kahf, waarin Hij zegt:

"En uw Heer zal niemand onrecht aandoen." (Koran, 18:49)

Als Allah waarlijk rechtvaardig is, betekent dat, dat de beproevingen die de mensen het leven laten ondervinden niet boven hun mogelijkheden liggen. Om de mensen ervan te verzekeren, vertelt Allah herhaaldelijk over dit feit in de Koran. Een voorbeeld van Zijn herverzekering kan gevonden worden in het tweede hoofdstuk, al-Baqarah:

"Allah belast geen ziel boven haar vermogen." (Koran, 2:286)

Verder belooft de Almachtige, dat de moeilijke situaties die mensen tegenkomen in het leven 'rustpauzes' zullen bevatten. Als er continu beproevingen zouden plaatsvinden, zou het leven ondraaglijk zijn. Dus wordt elke test gevolgd door een periode van verlichting, zoals Allah nadrukkelijk tweemaal vertelt in hoofdstuk al-Inshiraah:

Voorwaar, zo komt gemak naast ongemak. Voorwaar, gemak komt naast ongemak." (Koran, 94:5-6)

Wanhoop.

Vanwege deze realiteit wordt zelfmoord expliciet verboden in de Islam. Allah zegt in hoofdstuk an-Nisaa':

"En pleeg geen zelfmoord. Voorzeker, Allah is u genadevol." (Koran, 4:29

54

Degenen die zelfmoord plegen zeggen eigenlijk dat God hen overbelast heeft. Zij beschuldigen valselijk de Schepper door te zeggen dat ze door Hem oneerlijk behandeld zijn en daardoor in een corrupte staat van ongeloof zijn vervallen. Door de afwijzing van het geloof, worden hun gedachten over God slecht en vervallen zij in totale wanhoop. "Het leven" zoals zij vaak zeggen, "is zo oneerlijk dat het nutteloos is om door te gaan."

"Want niemand wanhoopt aan Allah's barmhartigheid dan het ongelovige volk." (Koran, 12:87)

God heeft de mensen geïnformeerd dat de straf voor degenen die slechte gedachten koesteren over God, een eeuwige marteling in de hel zal zijn. In hoofdstuk al-Fat'h zegt Hij:

"En dat Hij de huichelaars en huichelaarsters en de afgodendienaren -en dienaressen moge straffen, die boze gedachten jegens Allah koesteren. Over dezulken zal tegenspoed en de toorn van Allah komen. Hij heeft hen vervloekt en de hel voor hen gereed gemaakt. En dit is een slechte bestemming. (Koran, 48:6)

Hoop.

Aan de andere kant, vullen de goddelijke beloften van rechtvaardigheid en genade de gelovigen met de tevredenheid die zij nodig hebben om geduldig de moeilijkheden te kunnen doorstaan in dit leven. Dus, hoop op genade van God is een essentieel onderdeel van het geloof. Degenen die geloven in Allah en geduldig streven het goede te doen hebben het recht te hopen op Zijn genade, omdat Hij heeft beloofd degenen die geduldig zijn te zullen helpen en steunen:

55

"O, gij die gelooft, zoekt hulp met geduld en gebed; voorzeker, Allah is met de geduldigen." (Koran, 2:153)

"Zij, die geloven en zij die voor de zaak van Allah hun land verlaten en er voor ijveren, zijn het, die Allah's barmhartigheid verwachten en Allah is Vergevingsgezind, Genadevol." (Koran, 2:218)

Natuurlijk is het paradijs de beloning voor geduld, gebaseerd op oprecht geloof in God. God infromeert de gelovigen over de beloning als volgt:

".......maar verkondig blijde tijdingen aan de gelovigen; zij die wanneer een rampspoed hen achterhaalt, zeggen: 'Voorzeker, wij zijn van Allah en tot Hem zullen wij wederkeren." (Koran, 2:155-6)

Geduld is ook gebaseerd op het geloof, dat wat de mensheid ook overkomt, dit fundamenteel het resultaat is van hun eigen slechte daden. (61) God herinnert de mensheid aan dit feit in hoofdstuk as-Shoora van de laatste openbaring:

"Welke ramp u ook overkomt, het is door hetgeen uw handen hebben gewrocht. Doch Hij vergeeft vele dingen." (Koran, 42:30)

Het feit is er dat God de mensen heeft vrijgesteld van een groot deel van hun fouten. Als Hij ze strikt genomen zou straffen voor hun daden, zouden zij en allen op aarde vernietigd worden. God verteld over deze zaak in hoofdstuk Faatir als volgt:

61) In feite is alle corruptie op aarde een produkt van menselijke misdaden. Allah zegt dit in hoofdstuk Ar-Roem 30:41, later geciteerd in dit boek.

56

"En indien Allah de mensen zou straffen voor hetgeen zij doen, zou Hij geen schepsel op de oppervlakte ervan achterlaten." (Koran, 35:45)

Zowel de goede beproevingen als de kwade testen komen de gelovigen ten goede. De levens van de ware gelovigen zijn in balans. Zij worden niet overgelukkig van de successen in het leven, zodat zij God vergeten, noch worden zij depressief van de moeilijkheden en fouten in het leven, zodat zij hun hoop in God opgeven. Integendeel, zij gedenken hun Heer en Weldoener en vertrouwen op Zijn beslissingen. Suhayb ibn Sinaan verklaarde dat de Boodschapper van God (VZMH) zei:

"De zaak van de gelovige is verbazingwekkend! Zijn hele leven is heilzaam en dat is alleen in het geval van de gelovige. Als goede tijden tot hem komen, is hij dankbaar en dat is goed voor hem, en als hem slechte tijden overkomen, is hij geduldig en dat is ook goed voor hem." (62)

Dit is de toestand van iemand die het lot van God heeft geaccepteerd. Dus het geloof in zowel het goede als het ogenschijnlijke kwaad van wat er is besloten (door God) is de zesde pilaar van geloof in de Islam.

Aan de andere kant, als de gelovigen een leven ervaren zonder problemen, zouden ze denken dat er iets niet klopt. Onder zulke omstandigheden moet de ware gelovige een 'time-out' nemen en zich reflecteren op de realiteit in zijn of haar leven. Hetzij de testen zijn niet vanzelfsprekend en zij zijn er zich niet van bewust, of zij zijn afgedwaald van het rechte pad.

62) Sahih Muslim, vol.4, blz. 1541, nr. 7138.

57

Allah informeert de gelovigen in hoofdstuk at-Tawbah, dat het ogenschijnlijke plezier wat de ongelovigen hebben van hun weelde en kinderen alleen een voorspel is op hun straf.

"Laat hun eigendommen en hun kinderen uw verwondering niet opwekken; Allah wenst hun daarmede in deze wereld te straffen, hun ziel zal hen verlaten terwijl zij gelovigen zijn." (Koran, 9:85)

Dit betekent niet dat de gelovigen moeten lijden onder hun problemen en calamiteiten in hun leven, zoals Allah hen geleerd heeft te bidden: "Heer, en belast ons niet, zoals Gij diegenen, die vóór ons waren hebt belast." (63) In plaats daarvan, zouden zij Allah moeten bedanken voor de beproevingen die hen zijn bespaard. Hoe dan ook, in rustige tijden moeten zij waakzaam blijven en de testen niet vergeten, omdat geluk en succes de mensen vaak blind maakt voor de beproevingen in het leven.

Waarschuwing.

Testen dienen soms als een waarschuwende straf voor degenen die op het verkeerde pad zijn of als aanmoediging voor hen om terug te keren naar het rechte pad. Wanneer mensen afdwalen, luisteren zij zelden naar adviezen van degenen rondom hen. Wanneer hen -of een van hun naasten een ramp overkomt, schokt het diegenen die nog steeds een beetje geloof hebben in het erkennen van hun fouten.

63) Soera al-Baqarah, 2:286.

58

"Wij (64) zullen hen inderdaad de lichtere straf doen ondergaan vóór de grotere straf opdat zij zich mogen bekeren." (Koran, 32:21)

De test van de rampen die de mensen doet denken aan hun afdwalen, kan komen in de vorm van 'het onmenselijk zijn naar een ander', zoals in het geval van de afschuwelijke wreedheden van de Serven op de Bosnische Moslims die ver weg waren van de Islam. Of Saddam's brutale invasie in Koeweit en de daaropvolgende Amerikaanse bombardementen -in het wilde weg- op burgerdoelen in Irak. Allah legt uit, dat, hoe de mensen ook lijden door het geweld wat andere mensen hun aandoen, zij dit zichzelf hebben aangedaan. Hoe dan ook, het lijden is een waarschuwing om terug te keren op het rechte pad.

"Verderf is gekomen over land en zee en door hetgeen de handen der mensen hebben gewrocht, zodat Hij hen een gedeelte van hun daden zou doen smaken, opdat zij zich bekeren." (Koran, 30:41)

Hypocrisie.

Rampen onthullen ook degenen die valselijk het geloof aanspreken evenals degenen die niet geloven, om te laten zien dat zij uit eigen vrije wil voor de hel kiezen. Er zijn veel zaken geweest van mensen die zich bekeerden tot de Islam om de verkeerde redenen, en nadat zij meer moeilijkheden ondervonden in hun leven dan vóór de bekering, keerden zij terug naar hun vorige geloof.

64) 'Wij" in het orginele Arabisch is het majestueuze 'wij', refererend aan God.

59

God verklaart in hoofdstuk al-Ankaboet van de laatste openbaring:

"Denken de mensen dat zij (met rust) zullen worden gelaten, alleen omdat zij zeggen: 'Wij geloven?' Wij (65) beproefden degenen die vóór hun waren. Daarom zal Allah ook hen die waarachtig zijn, onderscheiden en de leugenaars kenbaar maken." (Koran, 29:2-3)

Straf.

Degenen die de grenzen van God overschrijden stellen zichzelf bloot aan een straf in dit leven en het volgende. Allah beschrijft overal in de Koran de talrijke volkeren die de goddelijke begeleiding afwezen en dus vernietigd werden. Deze verhalen dienen als waarschuwing voor de gevolgen van opstand tegen de bevelen van God. In hoofdstuk an-Noer, geeft Allah een generale waarschuwing als volgt:

"Laat daarom degenen die tegen Zijn gebed ingaan, zich in acht nemen opdat hen geen rampspoed overkomen of een pijnlijke straf hen achterhalen." (Koran, 24:63)

De straf kan op verschillende manieren tevoorschijn komen. Misschien is de meest opvallende straf die de mensheid treft in alle landen hedentendage, de ziekte AIDS (66), die voor het eerst verscheen in de medische geschiedenis in het begin van de 80er jaren. (67)

65) 'Wij’ in het orginele Arabisch is het majestueuze 'wij', refererend aan God.

66) Acquired Immune Deficiency Syndrome (AIDS)is een aandoening overgebracht door een virus wat het afweersysteem aantast en het slachtoffer extreem kwetsbaar maakt voor ziekten e.d; uiteindelijk sterven zij. (Chambers Pocket Dictionary, blz. 19)

60

De overgrote meerderheid van degenen die hierdoor zijn getroffen in deze wereld zijn mensen die meerdere relaties hebben. Aanvankelijk waren de homosexuelen de voornaamste slachtoffers, daarna de bisexuelen, gevolgd door homosexuelen met meerdere partners en intravenauze druggebruikers. Al deze groepen kwamen in opstand tegen de goddelijke wetten die sexuele relaties met vrouwen en mannen beperken tot binnen het huwelijk en de wetten die het gebruik van verdovende middelen verbieden. Sommige mensen zeggen dat AIDS verspreid is onder kuise individuelen d.m.v. bloedtransfusie en onder kinderen door hun ouders. Hoe dan ook, medische statistieken tonen aan dat er van de laatstgenoemden maar een paar zijn i.t.t. de andere categoriëen. In elk geval heeft Allah gewaarschuwd in hoofdstuk al-Infaal van de laatste openbaring, dat, wanneer Zijn straf komt, het niet gelimiteerd zal zijn tot het kwade, maar effect zal hebben op de maatschappij in zijn geheel.

“En behoedt u voor het onheil, dat niet alleen degenen, die onder u kwaad doen zal treffen. En weet, dat Allah streng is in het straffen.” (Koran, 8:25)

Veertienhonderd jaar geleden voorspelde profeet Mohammed (VZMH) dat er zo’n beproeving zou komen. Ibn’Umar citeerd hem:

67) Het werd voor het eerst geidentificeerd in 1981. (The New Encyclopaedia Brittanica, vol. 10, blz. 676)

61

“Wanneer de ‘vrije liefde’ openlijk wordt bedreven onder een volk, dan zal er een plaag en een angst komen onder hen, welke onbekend was bij hun voorvaderen. “(68)

AIDS is echter één van de ziekten in een serie. Vóór AIDS, kwam er een waarschuwing in de vorm van een andere ziekte, genaamd ‘herpes’ , welke wijdverspreid was tussen de mensen van de ‘vrije liefde’ in de 60er en 70er jaren. Het werd erkend als epidemie in Amerika in het midden van de 70er jaren en tot op de dag van vandaag is er geen behandeling tot genezen. De aandacht van de mensen voor deze ziekte verslapte aan het einde van de 70er jaren omdat het geen fatale ziekte is (69) terwijl AIDS dat wel is.

68) Verzameld door Ibn Maajah en geauthenticeerd in Saheeh Sunan Ibn Maajah, vol.2, blz. 370, nr.3246.

69) Wanneer er symptomen verschijnen, volgt er koorts, malaise, een brandende pijn in de genitaliën en een vergroting van de lymfeklieren in de lies. Blaren en kleine etterende zweren worden gewoonlijk gevonden in de buurt van de infectie en men voelt een hevige pijn en brandend gevoel bij het urineren. (The New Encyclopaedia Brittanica, vol. 21, blz. 536.)

62

Waarom schiep God de wereld?

De mensheid, waarvoor de wereld en haar inhoud is geschapen wordt specifiek gedefinieerd in de laatste openbaring. Allah zegt in de hoofdstukken Ibraaheem en al-An’aam:

“Allah is Hij, Die de hemelen en aarde schiep en water uit de wolken doet neerkomen en er vruchten voor uw onderhoud mee voortbrengt en Hij heeft de schepen in uw dienst gesteld, opdat zij door Zijn gebed over de zee mogen varen en Hij heeft de rivieren eveneens in uw dienst gesteld. En Hij heeft ook de zon en de maan, die beiden hun werk voortdurend verrichten alsmede de dag en de nacht in uw dienst gesteld.” (Koran, 14:32-33)

“Hij doet de dag aanbreken en Hij heeft de nacht voor rust ingesteld en de zon en de maan voor het uitrekenen (der jaargetijden). Dat is de ordening van de Almachtige, de Alwetende. Hij is het, Die de sterren voor u heeft gemaakt, opdat gij daardoor de juiste richting in de duisternissen van het land en van de zee moogt volgen. Wij hebben de tekenen uitgelegd aan een volk, dat kennis bezit.” (Koran, 6:96-97)

De inhoud van deze wereld is geschapen om de mensheid te dienen. Of het nu produkten zijn die door de mens zijn uitgevonden (zoals schepen) of de natuur zelf, het is gegeven door God ten voordele van de mensen. Zulke giften zijn niet zonder verantwoordelijkheid: de mensen zijn verplicht de geschenken te erkennen en te verheerlijken.

63

Allah onderwees de gelovigen in hoofdstuk az-Zochrof te bidden wanneer zij een dier berijden of een voertuig besturen:

“Opdat gij stevig op hun rug moogt zitten en dan, wanneer gij er stevig op zit, de gunst van uw Heer moogt gedenken en zeggen: ‘Glorie zij Hem, Die dit in onze dienst heeft gesteld want wij konden die zelf niet onderwerpen. En voorzeker wij moeten tot onze Heer wederkeren.” (Koran, 43:13-14)

De mensen dragen ook de verantwoordelijkheid de schepping te besturen volgens de wetten van God. Dit is de verhouding van de mensen m.b.t. de rest van de schepping. Zij moeten de inhoud van deze wereld benutten volgens de wetten van God. Aboo Sa’eed al-Khudree citeerde Allah’s Boodschapper (VZMH) :

“De wereld is mooi en groen en Allah –moge Hij verheven zijn- heeft u tot bestuurders gemaakt om te zien hoe u ermee om zult gaan.” (70)

Mensen zijn niet vrij om met de wereld te doen wat zij willen. Dus de negatieve houding van de seculiere materialistische maatschappij richting de natuur is in tegenstelling met de goddelijke openbaring.

De materialistische maatschappij ziet de natuur als een vijand die veroverd moet worden. Het is niet genoeg om alleen de schoonheid van de Mount Everest te waarderen; we verliezen immers zelfs de levens van degenen die elk jaar proberen deze Bergen tot aan de top te beklimmen. Het is niet voldoende om je te verwonderen over exotische dieren in de wereld; gedurende de safari’s van de afgelopen eeuw werd er op deze dieren gejaagd tot ze met uitsterven bedreigd waren en dit alleen om ze als ‘trofee’ in een westerse huiskamer te hangen.

70) Sahih Muslim, vol. 4.blz. 1432, nr. 6606.

64

Ofschoon de safari’s nu grotendeels zijn gestopt, blijft wat er nog van over is -zoals de neushoorn- een met uitsterven bedreigd dier, omdat hun hoornen een belangrijk ingredient bevat voor oosterse traditionele medicijnen en afrodisiacum.

Dieren.

Volgens de laatste openbaring is het doden van dieren ‘als sport’ verboden en een zonde in het zicht van God. Ibn’Abbaas verklaarde dat de Boodschapper van Allah (VZMH) zei:

“Neem geen leven als doel (schietschijf)” (71)

Het doden van dieren is verboden tenzij het is om op te eten, een menselijk leven te beschermen of om kleding te maken. Doden voor het ‘plezier’ is een fundamenteel kwaad. Zelfs als er een mens wordt gedood om geweld te voorkomen in de maatschappij, of men dood een dier omdat men voedsel nodig heeft, moet dit op een zo pijnloos mogelijke manier gebeuren. Shaddaad ibn Aws herinnerde zich twee dingen die de Boodschapper van Allah (VZMH) zei:

71) Sahih Muslim, vol.3, blz. 1079, nr. 4813.

Hishaam ibn Zayd verklaarde dat wanneer hij en zijn grootvader Hishaam ibn Maalik het huis bezochten van Hakan ibn Ayyoob, zij mensen zagen die een hen gebruikten als doel om op te schieten met hun pijlen. Anas vertelde dat Allah’s Boodschapper verboden heeft dieren vast te binden (als doel). Sahih Muslim, vol.3, blz. 1078. Nr.4182.

65

“Zeker, Allah heeft bevolen om voor alles goed te zijn, dus als u iets dood, dient dat op een goede manier te worden gedaan. En als u een dier slacht, doe dat op een goede manier. Scherpt allen uw messen en sta het dier toe op een goede manier te sterven.” (72)

Ofschoon sommige ‘liefhebbers’ van dieren in westerse landen de Islamitische manier van slachten afkeuren, is het westerse alternatief zoals het electrocuteren, of door het hoofd schieten veel pijnlijker voor de dieren. Wanneer de nek wordt doorgesneden met een vlijmscherp mes, voelt het dier niets en verliest snel zijn bewustzijn omdat het hart het bloed uit de slagaderen pompt.

De zorg voor dieren is vastgelegd in de wet, zelfs in het geval van een hond, welke gewoonlijk word geweerd uit het huis van een Moslim. (73) Aboo Hurayrah citeerde de profeet (VZMH):

“Een man kreeg dorst tijdens zijn wandeling en daalde in een put en dronk van het water. Toen hij er uit klom zag hij een hond aan het zand liken. De man dacht bij zichzelf: ‘Dit dier is net zo dorstig als ik zojuist was.’ Dus daalde hij terug en vulde zijn schoen met water. Hij hield zijn schoen vast tussen zijn tanden, klom omhoog en gaf de hond water. Allah prees hem en vergaf hem en liet hem het paradijs binnengaan.” (74)

72) Sahih Muslim, vol.3, blz. 1078, nr. 4810.

73) Het wordt Moslims afgeraden een hond als huisdier te houden. Waakhonden, herdershonden (b.v. voor schapen) en jachthonden zijn toegestaan. Ibn’ Umar citeerde Allah’s Boodschapper (VZMH): “Degene die een hond heeft voor andere doeleinden dan schapen hoeden of jagen, zal het gewicht verliezen van twee bergen op de schaal van dagelijkse goede daden.” (Sahih Muslim, vol.3, blz. 826, nr.3815.

66

De mensen vroegen: “O, Boodschapper van Allah! Worden wij beloond als we goed voor de dieren zorgen?” Hij antwoordde:

“Voor het dienen van elk levend wezen is er een beloning.” (75)

Aboo Hurayrah vertelde ook dat Allah’s Boodschapper (VZMH) zei:

“Allah vergaf een prostituee (tussen de Israelieten) (76) die haar schoen aan haar hoofddoek bond en zo water uit een put haalde voor een dorstige hond. Voor dit, vergaf Allah haar zonden.” (77)

Daartegenover is het letsel wat men toebrengt aan dieren een grote zonde binnen de Islamitische wetgeving. Abdullaah ibn’Umar vertelde dat de Boodschapper van Allah (VZMH) zei:

“Een vrouw werd gestraft en in de hel geworpen omdat ze een kat had opgesloten tot deze stierf. Ze gaf het geen voedsel of water, noch liet ze het vrij om zelf eten te gaan zoeken.” (78)

74) Sahih al-Bukhari, vol.1, blz. 120, nr. 174.

75) Sahih Muslim, vol.4, blz. 1215-6, nr.5577.

76) Sahih al-Bukhari, vol. 4, blz. 4489, nr. 637.

77) Sahih al-Bukhari, vol. 4, blz. 338-9, nr. 538 en Sahih Muslim, vol.4, blz.1216, nr.5579.

78) Sahih al-Bukhari, vol. 4, blz. 456, nr. 689 en Sahih Muslim, vol. 4, blz. 1215, nr. 5573.

67

Er zijn omstandigheden waarbij het nodig is een dier pijn te doen, zoals een tik geven aan een paard zodat hij gaat lopen, of het brandmerken voor identificatie. Maar zelfs in deze situaties geeft God instructies om hen te beschermen. Jaabir vertelde dat de profeet (VZMH) verbood dieren in het gezicht te slaan of hen te brandmerken in het gezicht. (79)

Vegetatie.

De verantwoordelijkheid van mensen om goed voor deze wereld te zorgen stopt niet bij de dieren. Het koninkrijk der planten wordt ook hoog gewaardeerd in de goddelijke wet. Zóveel, dat het Moslims die in een oorlog verwikkeld zijn, verboden wordt fruitbomen te vernietigen (80) en het planten van bomen wordt zelfs gezien als liefdadigheid. Jaabir citeerde Allah’s Boodschapper (VZMH):

“Elke Moslim die een boom plant verdient de beloning van liefdadigheid. Wat er van de boom gegeten kan worden is liefdadigheid, wat er van gestolen kan worden, wat de dieren er van kunnen eten; alles wordt gezien als liefdadigheid. Iedereen die iets van de boom neemt, geeft de planter de beloning van liefdadigheid.” (81)

79) Sahih Muslim, vol. 3, blz. 1163, nr. 5281.

80) Muwatta Imam Malik, blz. 200, nr. 958 en geauthenticeert door al-Albaanee in Invaa’al-Ghaleel, vol. 5, blz. 13-4, nr. 1190.

81) Sahih Muslim, vol.3, blz. 818, nr.3764.

68

De Islam moedigt aan dat er geen krachten moeten worden bespaard bij het planten, zelfs als dit de laatste daad is wat de gelovige kan doen in zijn leven. Anas vertelde dat de profeet (VZMH) eens zei:

“Als er de tekenen zijn van het begin van de Dag Der Opstanding en één van jullie heeft een zaadje in zijn hand, moet hij dat planten als dat mogelijk is, vóór de Opstanding begint.” (82)

Mensen hebben de verantwoordelijkheid om te zorgen voor alle aspecten van hun omgeving waarin zij zijn geschapen, als een heilige plicht voor God. Dit vereist een aktief verzet tegen de zware verontreiniging en vernietiging van natuurlijke gebieden over de hele wereld, veroorzaakt door de hedendaagse materialistische consumentenmaatschappij. Volgens de openbaring wordt verwaarlozing van deze plicht overwogen als een zonde, terwijl vervulling ervan een daad van aanbidding is.

82) Verzameld door Ahmad in al-Musnad, vol.3, blz.183, nr.184 en 191 en al-Bukharee in al-Adab al-Mufrad, nr. 479 en geauthenticeerd door al-Albaanee in Silsilah al-Ahaadeeth as-Saheehah, vol.1, blz. 1, nr. 9.

.

69

Conclusie. Zonder de kennis van het redden van de schepping lopen de mensen zinloos door het leven, zoals schepen op zee zonder roer. Hun bestemmingen zijn verkeerd vanwege foute religieuze leerstellingen, of materialisme en dus beperkt tot deze wereld. Het is daarom essentieel voor hun eigen welzijn dat zij weten waarom God hen heeft geschapen.

Fundamenteel schiep Allah om Zijn eigenschappen te manifesteren. Dus de schepping is het gevolg van Zijn ‘Schepper-zijn’, het paradijs bewijst Zijn Genade en Gratie, de hel Zijn Rechtvaardigheid, menselijke fouten Zijn Vergevingsgezindheid, levende en niet-levende wezens Zijn Vrijgevigheid etc. Het belang te weten dat de schepping een middel is waardoor Allah Zijn eigenschappen manifesteert, is omdat mensen dan op een correcte manier God erkennen en Zijn vonnissen en hun lot accepteren. Hoe dan ook is het van groot belang dat de mensen weten met welk doel zij zijn geschapen. De laatste openbaring leert, dat dit is om God te aanbidden. De mensheid moet Hem aanbidden om rechtvaardigheid en de spirituele status te verkrijgen, nodig om in het paradijs te komen. Het belang van deze kennis is, dat mensen begrijpen dat aanbidding net zo’n noodzaak is als eten en ademen en dat hetgeen wat zij doen geen gunst is voor God.

Het is ook essentieel dat mensen het belang inzien van de geschenken en beproevingen van deze wereld. Zonder de kennis van het doel achter de schepping zijn de mensen geneigd om de wereld als vijand te zien.

70

Echter, God creëerde het primaire ten bate van hen. De testen van het goede en het kwade zijn ontworpen om de spirituele kwaliteiten van de mens naar buiten te brengen. De mensen zijn echter niet in staat de testen te benutten tenzij zij vertrouwen in God en geduld hebben in wat Hij voor hen heeft besloten. Voor degenen die God afwijzen zullen de beproevingen van deze wereld een straf worden in dit leven voorafgaand aan de eeuwige straf in het volgende.

Kennis van het doel van de wereld maakt de gelovige bewust van zijn omgeving. De mensheid is verantwoordelijk om de geschenken in dit leven op een goede manier te benutten. De schepselen van de aarde en de zeeën, de vegetatie en de atmosfeer zijn onder zijn zorg gesteld. Dus de mensen zouden er goed moeten voor zorgen om de omgeving met de levende schepselen te behouden als een middel om God te danken.

Met de kennis van van het doel worden de mensen compleet. Zij zijn getransformeerd tot gidsen voor de mensheid, de weg naar rechtvaardigheid tonend. Dus Allah beschrijft hen als de besten van de mensheid in de laatste openbaring:

“Gij, (Moslims) zijt het beste volk dat voor de mensheid (ter lering) is verwekt; gij gebiedt wat goed is en gelooft in Allah.” (Koran, 3:110)

71

Bibliografie. Albaanee, Naasirud-Deen al-, Irwaa' al-Ghaleel, Beiroet, al-Maktab l-Islamee, 1ͤ ed. 1979. Saheeh Sunan Abee Daawood, Beiroet, al- Maktab al-Islamee, 1e ed. 1988. Saheeh Sunan at-Tirmithee, Riyadh, Arab Bureau of Education for the Gulf States 1e ed. l988 Saheeh S unan lbn Maajah, Beiroet, al-Maktab al-Islamee, 3 ͤ ed. 1988. Silsilah al-Haadeeth as Sadeehah, vol.1, Beiroet, al-Maktab al-Islamee, 4e ed. 1985 Silsilah al-Ahaadeeth as-Sadeehah, vol.4, Ryadh, Maktabah al-Ma’aarif, 4ͤ ed.1988 Chambers Pocket Dictionary, Edinburgh, W&R Chambers, 1992. Hasan, Ahmad, Sunan Abu Dawud (Engels), Lahore, Sh. Muhammad Ashraf Publishers, 1ͤ ed.. l984. Khan, Muhammad Muhsin, Sahih al-Bukhari (Arabisch/Engels) Ryadh, Maktabah ar-Ryaad al-Hadeethah, 1981.

72

Rahimuddin, Muhammad, Muwatta Imam Malik (Engels) Lahore, Sh. Muhammad Ashraf, 1980. Reese, W.L., Dictionary of Philosophy and Religion New Jersey, Humanities Press, 1980. Robson, James, Mishkat al-Masabih, Lahore, Sh. Muhammad Ashraf, 1981. Siddiq, Abdul Hamid, Sahih Muslim (Engels) Lahore, Sh. Muhammad Ashraf Publishers, 1987. The Living Webster Encyclopedic Dictionary, Chicago, The English Language Institute of America, 1975. The New Encyclopaedia Brittanica, Chicago, Encyclopaedia Brittanica, 15ͤ ed.1991. The World Book Encyclopedia, Chicago, World Book, 1987.