The Cure HHHHH · 2016-11-16 · HHHHH Zonder ook maar één nieuwe noot te lossen, verkocht The...

1
20 VRIJE TIJD MAANDAG 14 NOVEMBER 2016 ranten. Choreografe Gabriela Carrizo zet hen zo in dat het niet meteen duidelijk is wie welke achtergrond heeft. Knap. De figurerende poetsvrouw steekt erbovenuit. Van een van de suppoosten loopt ook de moeder rond, als wandelend museumstuk. Ze blijkt voor- spellende gaven te hebben en ziet het nakende moederschap van haar schoondochter niet al te rooskleurig in. Onder het oog van Madonna, zowat het enige normale schilderij in het muse- um, zien we een vrouw in slow motion een schilderij stelen, sterft een espressomachine een stille dood en liggen de moeders van wie de band met hun kinde- ren is doorgeknipt te stuiptrek- ken na sluitingsuur. De beelden zijn tableaux vivants die het bloed van het museumwezen door de aderen van de toe- schouwer laten pulseren. Wie van visueel theater houdt, kan hier onmogelijk ongevoelig voor blijven. Moeder is heerlijk overdachte waanzin, die hoewel de voor- stelling deel uitmaakt van een trilogie (twee jaar eerder was er Vader, sluitstuk Kinderen wordt nog verwacht) ook volledig op zichzelf staat. (Magali Degrande) HHHHH HHHHH Fantastisch HHHHH Zeer goed HHHHH Goed HHHHH Mager HHHHH Verschrikkelijk MUZIEK Noem redacteur Dennis Van Goe- them gerust een oude ziel in een jong lichaam. Hij zwerft van blues naar hiphop, van Pink Floyd naar QOTSA. Wanneer hij geen muziekfestivals af- schuimt, gordt hij liefst zelf een gitaar om. MUZIEK Chef nieuws Benjamin Praet speelde al drie basgitaren stuk. Dat gebeurt, als je naar heavy metal luistert. Maar stiekem, alleen in de wagen, draaien De Romeo’s al eens een rondje. Heeft een passie voor obscure, hopeloos foute B-films. M Na zijn muziek kleurt nu ook zijn haar grijs. Dat weerhoudt Jon Bon Jovi (54) er niet van om, niet gehinderd door eni- ge creativiteit, stug voort te doen. This House Is Not For Sale is meer van ‘meer van hetzelfde’ – geen tikfout –, maar niet onaardig uitgevoerd. Wie geen fan was van het country-uitstapje Lost Highway – wij waren dat wel – kan het makkelijk zijn beste noemen sinds These Days (1995). Al blijft het discutabel of die referentie dé graad- meter is voor kwaliteit. Belabberd is hun der- tiende worp niet, maar je moet waden door de cli- chés. Er is de onontbeer- lijke geföhnde rocksong, zoals de titeltrack. Je hoorde hem al vaak, in flarden van andere, oude- re nummers, en net daar- om werkt hij. Twee keer luisteren en je bent ver- kocht. En er is de obliga- te plat geproduceerde ballade, zoals Labor of Love. Woo-oo-oo’s en Oe- oe-oe’s kronkelen zich daarrond als rode draad doorheen het album. Wel valt op dat aan Bon Jovi geen Nobelprijswinnaar Literatuur verloren is ge- gaan. Verzinsels als “He- re comes the boom, boom, boom” zijn een belediging tegen het concept taal. Hopelijk komt de be- treurde Leonard Cohen spoken ten huize Jovi. Of de wereld nog wak- ker ligt van zijn gelikte huisvrouwenrock? Ver- moedelijk niet. Zelfs voorgenoemde huisvrou- wen niet, in tijden van emancipatie. En voor zatte nonkels wordt het nooit beter dan Living On a Prayer. Ook gitarist Richie Sambora hield het intussen voor bekeken – en wordt af en toe ge- mist. Maar de fans kun- nen de plaat blindelings aanschaffen. En ook dat betekent iets, zoals de groep zelf eerder op- merkte: “100.000.000 Bon Jovi Fans Can’t Be Wrong.” (Benjamin Praet) Leonard Cohen komt spoken Is er iets verscheurender dan een moeder die haar kind moet achterlaten? Of een moeder die haar kind slechts één keer per jaar kan zien? In het surrealisti- sche decor van Moeder, dat naast museum en mortuarium ook een muziekstudio is, zien we het meermaals gebeuren. Toch krijgt de tristesse altijd een grappige twist. Het Brussel- se gezelschap Peeping Tom toont zichzelf op de eigenzinni- ge manier waarop we hen ken- nen: met professionele dansers vermengd tussen horden figu- T ‘Moeder’ is dit najaar nog te zien tot 20 december, in het voorjaar van 2017 speelt de voorstelling nog één keer in Brugge. HHHHH Zonder ook maar één nieuwe noot te lossen, verkocht The Cure met de ogen dicht het Sportpaleis uit. Dat heb je, met pioniers. Dertig songs in drie uur maakten van deze doortocht een tour de force, maar met een zwart randje: de new wave van Robert Smith toonde zaterdag twee gezichten. Het ene eerder mak, het andere ongezien gul met hits. DENNIS VAN GOETHEM Onze recensenten delen elke dag sterren uit aan de nieuwste boeken, films, muziek en voorstellingen. ‘Moeder’ van Peeping Tom is heerlijk overdachte waanzin. RR Moeder, waarom dansen wij? M Bon Jovi This House Is Not For Sale Island, nu uit HHHHH M The Cure Zwart, mak en vrijgevig

Transcript of The Cure HHHHH · 2016-11-16 · HHHHH Zonder ook maar één nieuwe noot te lossen, verkocht The...

Page 1: The Cure HHHHH · 2016-11-16 · HHHHH Zonder ook maar één nieuwe noot te lossen, verkocht The Cure met de ogen dicht het Sportpaleis uit. Dat heb je, met pioniers. Dertig songs

20 VRIJE TIJD MAANDAG 14 NOVEMBER 2016

ranten. Choreografe Gabriela Carrizo zet hen zo in dat het niet meteen duidelijk is wie welke achtergrond heeft. Knap. De figurerende poetsvrouw steekt erbovenuit. Van een van de suppoosten loopt ook de moeder rond, als wandelend museumstuk. Ze blijkt voor­spellende gaven te hebben en ziet het nakende moederschap van haar schoondochter niet al

te rooskleurig in. Onder het oog van Madonna, zowat het enige normale schilderij in het muse­um, zien we een vrouw in slow motion een schilderij stelen, sterft een espressomachine een stille dood en liggen de moeders van wie de band met hun kinde­ren is doorgeknipt te stuiptrek­ken na sluitingsuur. De beelden zijn tableaux vivants die het bloed van het museumwezen

door de aderen van de toe­schouwer laten pulseren. Wie van visueel theater houdt, kan hier onmogelijk ongevoelig voor blijven.

Moeder is heerlijk overdachte waanzin, die hoewel de voor­stelling deel uitmaakt van een trilogie (twee jaar eerder was er Vader, sluitstuk Kinderen wordt nog verwacht) ook volledig op zichzelf staat. (Magali Degrande)

HHHHHHHHHH FantastischHHHHH Zeer goedHHHHH GoedHHHHH MagerHHHHH Verschrikkelijk

MUZIEKNoem redacteur Dennis Van Goe-them gerust een oude ziel in een jong lichaam. Hij zwerft van blues naar hiphop, van Pink Floyd naar

QOTSA. Wanneer hijgeen muziekfestivals af-schuimt, gordt hij liefstzelf een gitaar om.

MUZIEKChef nieuws Benjamin Praet speelde al drie basgitaren stuk. Dat gebeurt, als je naar heavy metal luistert. Maar stiekem, alleen in de wagen, draaien

De Romeo’s al eens eenrondje. Heeft een passievoor obscure, hopeloosfoute B-films.

M

Na zijnmuziekkleurtnu ookzijnhaargrijs.

Dat weerhoudt Jon Bon Jovi (54) er niet van om, niet gehinderd door eni­ge creativiteit, stug voort te doen. This House Is Not For Sale is meer van ‘meer van hetzelfde’ – geen tikfout –, maar niet onaardig uitgevoerd. Wie geen fan was van het country­uitstapje Lost Highway – wij waren dat wel – kan het makkelijk zijn beste noemen sinds These Days (1995). Al blijft het discutabel of die referentie dé graad­meter is voor kwaliteit.

Belabberd is hun der­tiende worp niet, maar je moet waden door de cli­chés. Er is de onontbeer­lijke geföhnde rocksong, zoals de titeltrack. Je hoorde hem al vaak, in flarden van andere, oude­re nummers, en net daar­om werkt hij. Twee keer luisteren en je bent ver­kocht. En er is de obliga­te plat geproduceerde ballade, zoals Labor of Love. Woo­oo­oo’s en Oe­oe­oe’s kronkelen zich daarrond als rode draad doorheen het album. Wel valt op dat aan Bon Jovi geen Nobelprijswinnaar Literatuur verloren is ge­gaan. Verzinsels als “He­re comes the boom, boom, boom” zijn een belediging tegen het concept taal. Hopelijk komt de be­treurde Leonard Cohen spoken ten huize Jovi.

Of de wereld nog wak­ker ligt van zijn gelikte huisvrouwenrock? Ver­moedelijk niet. Zelfs voorgenoemde huisvrou­wen niet, in tijden van emancipatie. En voor zatte nonkels wordt het nooit beter dan Living On a Prayer. Ook gitarist Richie Sambora hield het intussen voor bekeken – en wordt af en toe ge­mist. Maar de fans kun­nen de plaat blindelings aanschaffen. En ook dat betekent iets, zoals de groep zelf eerder op­merkte: “100.000.000 Bon Jovi Fans Can’t Be Wrong.” (Benjamin Praet)

Leonard Cohen komt spoken

Is er iets verscheurender dan een moeder die haar kind moet achterlaten? Of een moeder die haar kind slechts één keer per jaar kan zien? In het surrealisti­sche decor van Moeder, dat naast museum en mortuarium ook een muziekstudio is, zien we het meermaals gebeuren. Toch krijgt de tristesse altijd een grappige twist. Het Brussel­se gezelschap Peeping Tom toont zichzelf op de eigenzinni­ge manier waarop we hen ken­nen: met professionele dansers vermengd tussen horden figu­

T‘Moeder’ is dit najaar nog te zien tot 20 december, in het voorjaar van 2017 speelt de voorstelling nog één keer in Brugge.

HHHHH

Zonder ook maar één nieuwe noot te lossen, verkocht The Cure met de ogen dicht het Sportpaleis uit. Dat heb je, met pioniers. Dertig songs in drie uur maakten van deze doortocht een tour de force, maar met een zwart randje: de new wave van Robert Smith toonde zaterdag twee gezichten. Het ene eerder mak, het andere ongezien gul met hits. DENNIS VAN GOETHEM

Onze recensenten delen elke dag sterren uit aan de nieuwste boeken, films, muziek en voorstellingen.

‘Moeder’ vanPeeping Tom

is heerlijkoverdachte

waanzin.

RR

Moeder, waarom dansen wij?

MBon JoviThis House Is Not For SaleIsland, nu uit

HHHHH

M

The Cure Zwart, mak en vrijgevig