-ffi=ffiffiwffiffiK-ffiffiflreru

ffi:l ffi-*ffiiffiffi: ffi.ffi=Veel mensen stappen hooguit 66n of twee keer per jaar op het vliegtuig haaiwarmere

oorden. Voor deze vier stoe-re piloten is het Oageii;kse kosi. En terw"r,;l *'11, ulr passagier,i,,.,r,i een zucht van opluchting slaken van zodra we aan de grond komen, zijnzijpas blij,i: rjj. '::,:r i, ): . l

ll;.,-,..-: ', ' , .w?r'lr'reerze kunnen vertrekken. Vliegen is hun lust en passie.

-"sH--'s#'ry,,0

#ffi

**ffi"*

Tekst Sylvie van Nieuwerburgh

.-.,4#Sfr..il

gre"ffislBffi iiil REPORTACB

"-."(f-*f,!

JY

i:1:i7i

xlf,K}"a :'iiREPOHIAGE

eeleisend. Dat is het grootste ver-schil met andere sectoren in de

luchtvaart. Onze klanten zijn voor-namelijk CEO's van multinationals.

Die werken aan een moordend tempo en dra-gen een loodzware verantwoordelijkheid. Per

daghebbenze soms5 ir6vergaderingen opver-schillendeplaatsen inEuropa. Datze als tegen-prestatie een reis op maat willen, vind ik danookniet gek. Ze lragen bijvoorbeeld om een be-

paald merk champagne, of een heel specifiekefles wijn. De meest bizarre eis die ik ooit kreeg,

was der,T aag om eenbepaalde geurinhetvlieg-tuig en ik blijf onder de indruk van de batterijlijfwachten en de stoet aan dure wagens die

onze klant soms opwachten. Naast zakenmen-sen vetvoer ik mensen van adel, particulierendie zich een luxevakantie permitteren, celebri-ty's en topsporters. Voor mij gewoon klanten,maar voor mijn kinderen heel leuk, want ikneem soms handtekeningen voor hen mee(tacht). Ook een pluspunt is dat we de stedenwaarop we vliegen iets makkelijkerkunnen be-

zoeken, dit in tegenstelling tot de burgerlucht-vaart of het leger. Onlangs was ik in Amman inJordani6, M6laga en Manchester.>

$'ds5ff$,:<Sinds dit jaarvliegikmet de Falcon 900, datiseen van de grootste privdjets die 14 passagiers

kan meenemen. Daarmee vliegen we naar alle

uithoeken van de wereld. Na zes jaar in Europa

mijn vergunning, maar nog geen werktoenweelkaar leerden kennen. We hebben ons samenaan mijnwerkritme aangepast. Zonder iemanddie je dromen begrijpt enze helptwaarmaken,kan je zo'n job in combinatie met een gezinsle-

ven wel vergeten. Tegen haar zeg ik nooit 'Ik ga

werken', maar'Ik gavliegen'. Het is een passie.>

g,l{, fii{}${ $fii<Ik moet ongeveer elf laar zi)n geweest toen ikvoor de eerste keerhetvliegtuig nam, met mijn

ouders op citl.trip naarRome. Sindsdienwistikhet zeker, ik moest en zou piloot worden. Inmiin ogen waren ze helden en ikwas erg onderde indrukvan die enorme machine waarmee ze

vlogen. Mijn mooiste heripneringen zlinmijneerste landingen. Na zo lang en hard studerenenzolangzoeken naarwerk- drie jaar deed ikerover, hetwasvolle crisistoenikafstudeerde-waren dat fantastische momenten. 'Eindelijk,

een jetveilig aan de grond zetten, het is me ge-

lukt!', dacht ik toen. Ik was iedere keer eufo-risch, een paar dagen in de zevende hemel. Nugenietikernog altijdvan. Ikben ookbijzondertrots op mijn uniform, zeker op dievierde streep

die het verschil maakt tussen een boordcom-mandant en een copiloot. Hoewel vliegenteamwerk is, ligt alle verantwoordelijkheid bijmij. Zwaar? Dat valt wel mee, omdat ik altijdgoed voorbereid ben. Ik ken mijn job.>

ffi-ffiffi

ffiffi&{ ffieffi$'$# s}$*n$6,-&- {.ff€} *exq$w-e.ek vatrt e-$q-:

&* *x -$*w:$-$$

.ffi &$ tr&,'$a{i&B .#:me-s

6}x'e {-$ e'u.ffi &} &'e,,'{:ft ffir:,e B sS&, S * , &

'

,{$ iu' {$fl}/.q' *," 1;i * r 6t'd fl d *g}qq i i$-}i $*"1: I

te hebben gevlogen, was iktoe aan een nieuweuitdaging. Om langere afstanden af te leggen,

moet j e wel meer opgeven. Telkens twee weken

weg en twee weken thuis, maar dat werkt wel'

Wanneer ik thuis ben, help ik mee in het huis-

houden, breng ik de kinderen naar school en de

crEche, en ben ik veel met hen bezig. Volgens

mij beter dan dagelijks om 6 uur vertrekken en

pas laat thuiskomen. Ik heb ook het geluk dat

mijnwiendinLaurence, dieop eenHR-afdelingwerkt, volledig achter me staat. Ik had al wel

26rrirla

til

tiir.n+iq}!i:.r:,::rt,.i

vontuur, dat is helemaal mijn ding.Daarom koos ik resoluut voor de mi-litaire luchtvaart. Defensie geeft je de

kans om op iongeleeftijdsnel doortegroeien. Ikwas nog maar 22 toen ik mijn eerstevlucht als F16-piloot maakte. Dat was magni-fiek, een ware iongensdroom die in verl'ullingging. De F16 is de formule I van de luchtvaart.Het tart alle wettenvan de aerodl.namica en dezwaartekracht. Mijn snelheidsrecord is 1.850

kmperuur enikheb, inbochten, negenkeerdezwaartekracht ondervonden. Dat is dus negenkeer je eigen lichaamsgewicht dat op je drukt,en die helm van 66n kilo weegt dan plots ooknegen keer zoveel.Vandaar dat een topconditievan levensbelang is. Letterlijk, want luchtge-vechtenworden meestalverloren door de pilo-

ffik

ten die fysiek het minst in vormzijn. Het is vaak een krachtspel.Ook mentaal is het enorm zwaar.In een F16 moet je te allen tijdesuperscherp zijn. De combinatievanbeide maakt dat je maarvooreen aantal jaren jachtpiloot kuntzijn. Ik heb het tien jaar langgedaan.,

CEVAA[T{,[JK<Miegen met transportvliegtui-

gen is fysiek dan wel minder zwaar, maar daar-om zeker niet minder avontuurlijk. Met de C 130

opereren we over de hele wereld en landen wein de meest desolate gebieden, zelfs op zand-wegenwaar geen anderevliegtuigen durventelanden. We vliegen ook heel tactisch door bij-voorbeeld op vijandelijkterrein te landen ofopte stijgen ofextreem laag te vliegen om niet ge-

detecteerd te kunnen worden door radars.Vooral op de grond is het erg gevaarlijk.Waar erconflicten heersen, zijn de opdrachten nooitecht risicoloos. En in tegenstelling tot de FI6,

beschikkenwe niet overwapens om onstever-dedigen.>

W'EIN{{}'rE{LI{S<Wat mijn wouw daarvan vindt? Ze is er niet ge-

lukkig mee (lacht). Nee hoor, ze ondersteuntme, omdat ze weet hoe graag ik mijn job uiwoer.Zondervliegen, word ik ongelukkig. Hetweegtwel enorm op haar en het gezin. Inhet dagelijk-se familieleven kan ze niet op me rekenen. Wemoeten als militair piloot altijd paraat staan enkunnen op elk moment zomaar vertrekkenvoor onbepaaldetijd.Wanneerikthuisben, benik er wel volledig voor haar en onze kinderen.Maar ze wist waar ze aanb egon. Ikwas al piloottoen we elkaar leerden kennen, en daar heeftmiin uniformwerkeliikniets mee te maken. Hetclich6 van wouwenmagneet gaat absoluut nietop. In het begin trok het wel eens de aandachtwanneer ik na mijn werk nog even snel bood-schappen ging doen, maarverder dan dat is hetnooit gegaan. We zijn geen cowboypiloten,maar gewone mannen die bezeten zijn dooronsvak.>

$Xxa *mpcomditfe zijm erumemtaatr sterkstaam fls &efter"&fjk vam {evenshelang

p>pr\nL27

if waall was ik toen ik voor de eerste

i;: keer vloog. Een hewiende instruc-

-l teur duwde de knuppel in mijn han-". fki .. den. Ik had meteen de smaak te pak-

ken. Waarschijnlijk ook omdat mijn vader heli-kopterpiloot is. Mijn overgrootvader was dattrouwens ook. Hij bouwde en vloog met vlieg-tuigen. Het zit dus in de genen. Miegen is voormijeen droom.Ikben ermee opgegroeid, datisfantastisch.>uVoor mijn vliegopleiding gingiknaar Florida.Daar is de grootste helikopterschool ter wereldgevestigd, en het was toen de enige die je ookopleidde om lijnpiloot helikopter (u er gunningom meer dan negen passagiers mee te nemen,red.) teworden . Die studie duurde een jaar en

was bijzonder zwaar - veel wiskunde,weerkunde en flzsica, en na de lessenvliegen,vliegen,vliegen, ook's avondseninhetweekend-, maarhetis de be-ste beslissing in mijn leven geweest.Bovendien ging Magali, mijn vriendinmet wie ik inmiddels getrouwd ben,met me mee naarAmerika. Dat bete-kende heelveel voor me.>

':';t [;liiilu"Ii,',u{,rl i l]l<Ik ben geen buschauffeur in de lucht die tel-kens dezelfde rit doet. Integendeel, ik vervoermensen naar olieplatformen op zee, vliegvoorde kustwacht in Rotterdam en metAntwerp He-Iiport verzorg ik rondvluchten en vlieg ik voorfilmopnames, maar het spannendste is bovenschepen hangen om loodsen op te halen en tebrengenwanneer het keihard stormt. Dat zichtop die kolkende zee, zeker's nachts, is fenome-naal, echteWindkracht 10-toestanden. Maar inpaniek geraken? Nee hoor, nooit. Zodra je bangwordt, moet je ermee stoppen. Dat is ook nietgoedvoor de sfeer aanboord.We worden trou-wens jaarlijks getraind op in het water vallen.Dan laten ze eenhelikopter in een diep zwem-

badvallen, delichtengaanuit, de golven aanenhet is aan jou om eruit te komen. Rustig blijven,is dan het belangrijkste.Waar ikhet meeste vol-doening uithaal, zijn medische opdrachten.Dat doe ik in het Franse Arras. Dan rukken webijvoorbeeld uit om gewonden op te halen bijeen auto-ongeval en landen we midden op desnelweg.Achterafhoren dat je die mensenhunIeven hebt gered, doet dan wel iets.>

; r,rli;,,;rirri<Het liefst vlieg ik in een T-shirt, oude jeans enAll Stars. Ik doe er alles aan om geen uniform tedragen, terwijl ikhet een paar jaar geledenzelfsbuiten de werkuren droeg. Aan de buitenwe-reld laten zien dat ik het gehaald had, zo trotsop die streepjesl Nu ben ik het gewoon en hoefik er niet meer mee te koop lopen, maar ik zalhet heus wel dragen wanneer ik belangrijkeklanten aan boord heb zoals ministers en za-kenmensen. Dat mijn uniform meer aandachtzou trekken, zekervan wouwen, is me nooit op-gevallen. Magali vindt me wel heel knap in ditwitte hemd, maar de overall die ik aantrek omboven de zee te vliegen, vindtze ronduit afschu-welijk(lacht).D ii:,\

i

a

oS.c

-:::

,,i.