Iedereen beter van Uber

Er n s t- Ja n

L aatst stopte een taxi voor mijn huis. Aan de overkant van de straat gingeen deur open. Er kwam een vrouw met een kind op haar arm uit. Met

haar vrije hand zwaaide ze naar de chauffeur, toen stak ze een druk fiets-pad en een trambaan over. Met veel moeite kreeg ze de achterdeur van detaxi open. De chauffeur zat in zijn stoel.

Soms kom ik zo laat op Centraal Station aan dat trams niet meer rijden.Lopen is dan geen optie, ik woon iets te ver weg. Een taxiritje is weer net tekort, laten de experts – de chauffeurs zelf – me vaak weten. „Weet je welhoe focking lang ik in deze rij heb gestaan?” Als ik bij m’n huis word afge-zet, ben ik vaak tien minuten als oud vuil behandeld. De taxichauffeur ver-dwijnt weer in de nacht, anoniem.

Sinds kort hoef ik me niet meer te onderwerpen aan vijandige situatiesin kleine ruimtes op wielen. Geen ruzie meer met wildvreemden. Dankzijeen app. Uber, heet ie. Van New Yorkse makelij. Als je Uber voor de eerstekeer opent, vraagt de app om je creditcardgegevens, daarna toont hij mini-Mercedes S-klasse’s op de kaart van Amsterdam. ‘Pick me up’, laat ik eenvan die autootjes weten, terwijl ik langs de grimmige taxistandplaats loop.

Op de Prins Hendrik-kade word ik opgehaalddoor ‘Jimmy’. Hij staptuit, loopt om de autoheen en doet de deuropen. Achterin liggeneen flesje water, een iPad,

wat tijdschriften klaar. Je voelt je een CEO en betaalt maar ietsje meer danvoor een normale taxi. Maar daar gaat het niet om.

De chauffeur is vriendelijk, professioneel. Aan het einde van de rit re-kent de app automatisch af. Als ik later op mijn telefoon kijk, zie ik de rou-te die we gereden hebben, met de afstand, tijdsduur en gemiddelde snel-heid. Ook vraagt Uber of ik de chauffeur wil raten. Ik geef altijd vijf sterren,en terecht.

Dat vind ik het interessantste aan Uber. De chauffeur is niet meer ano-niem en ik ook niet. Hier is sprake van een echte zakelijke transactie, waar-in reputatie een rol speelt. Die taxichauffeurs van de standplaats voelenzich om een of andere reden onschendbaar. Denken zich te kunnen veroor-loven asociaal te zijn. Misschien omdat ze zelf zo vaak onaardig worden be-handeld.

Maar dankzij een innovatie als Uber is dat verleden tijd. We weten vanelkaar wie we zijn. We zien elkaar niet als anonieme individuen. We gedra-gen ons normaal. Ik verwacht dat steeds meer beroepsgroepen zulke repu-tatiemechanismen zullen inzetten. Ik hoop dat mensen zich daardoor weergewaardeerd voelen. Zichzelf, terecht, zien als professionals. Misschienkunnen we nu zo’n app voor Amsterdamse studentenobers bouwen?

ERNST-JAN PFAUTH

De chauffeur is nietanoniem met Uber