't Karelke - januari 2016

‘t Karelke‘t Karelke

Verantwoordelijke uitgever: Filip Walenta - Draailingstraatje 1, 9940 Evergem

3- maandelijks Clubblad Veloclub Karel Van Wijnendaele editie januari 2016

“Schijnwerpers op een klepper”-

K. Van Wijnendaele - sportdirecteur-

In memoriam - Erik De Vlaeminck

Afgiftekantoor9030 MariakerkeP 2A6226KL. nr. 1965317

Sven Standaert 1ste plaats Zeelandcompetitie in Nederland

2 3 maandelijks clubblad van VCKVW - januari 2016

VoorzitterFilip WalentaDraailingstraatje 1 9940 EvergemTel : 09/[email protected] - Parcours

Co-voorzitter - PRGuy Van Severen Oudburgweg 38 9830 Sint-Martens-Latem Tel: 0473 76 24 35 [email protected]

Financieel beheerderSven GoudepenneBellezele dorp 149940 EvergemTel: 0473 18 51 [email protected]

SecretarisMhadeb SamirAaigemstraat 639000 GentTel: 0473 21 14 [email protected] Vormgeving KarelkeJean-Pierre LegiestMaïsstraat 52, 9000 GentTel : 09/236.69.00 GSM: 0486 96 84 [email protected]

Websiteswww.vckvw.bewww.karelvanwijnendaele.be

359

12

Woordje van de voorzitterSchijnwerpers op een klepperKarel Van Wijnendaele - sportdirecteurIn memoriam - Erik De Vlaeminck

Blz. Inhoud

Inhoud

MEDEDELINGEN - ORGANISATIESNieuwjaarsreceptie en overhandiging van de bestelde kledij zal plaatshebben in de loop van de maand maart. De exacte datum wordt later medegedeeld per mail en of brief in het volgende clubblad.

33 maandelijks clubblad van VCKVW - editie januari 2016

Voorwoord

In dit eerste Karelke van het nieuwe jaar wens ik samen met jullie even terug te blikken naar 2015 en vooruit te kijken naar de uitdagingen die ons in 2016 wachten.

Beste vrienden,

Het bestuur van onze club startte in 2015 met een volledig nieuwe bezet-ting waarbij de verwachte verjonging abrupt werd doorgevoerd. Veel know-how en automatismen gingen tijdelijk verloren waardoor fouten en verge-telheden zich soms opstapelden.

De praktische omschakeling van een feitelijke vereniging naar VZW slorpte veel aandacht en werk op waardoor andere zaken even naar de achter-grond moesten geschoven worden. Terzelfdertijd drong de volledige in-formatisering van de clubwerking zich op en werden we geconfronteerd met het feit dat in tegenstelling met het vorig bestuur al de nieuwe bestuur-ders nog fulltime werken, sommigen hebben een jong gezin met kleine kin-deren of werken tijdens het weekend. Bijgevolg is het voor hen dus soms

moeilijk om zich vrij te maken voor de wekelijkse fietstochten. Ik heb zeer veel respect voor hun engagement en de verantwoordelijkheid die zij heb-ben opgenomen, dankzij hen kan de club blijven bestaan (ik hoop dat ook u dat niet vergeet). Het was dus even zoeken vooraleer we ‘onze draai’ ge-vonden hadden.

In 2016 zullen we de kinderziek-ten wegwerken en de club verder uitbreiden naar de toekomst toe. Een probleem dat zich in de toekomst meer zal stellen zijn de voorbereidin-gen van onze evenementen. Er zullen de komende weken reeds initiatieven genomen worden om de werklast van de voorbereidingen te verlagen. Zo zal bijvoorbeeld al het clubma-teriaal in de sporthal achter slot en grendel kunnen gestockeerd worden. Voor andere zaken zoals het klaar-zetten van de zaal, het ontvangen van bestellingen, boodschappen, enz hebben we nog enkele bereidwillige handen nodig. Meer daarover zal ver-schijnen in het volgend Karelke.

Zoals elk jaar hebben we een aantal leden verloren en zijn er nieuwe bij-gekomen. De verhuis van Mariakerke naar Sint-Martens-Latem speelt ons nog steeds parten met leden die wei-nig of nooit in Latem komen en de voe-ling met de club dreigen te verliezen.


Voorwoord

Ons ledenbestand wordt er ook niet jonger op waardoor sommigen om-wille van medische redenen spijtig ge-noeg afscheid van de fiets en dus ook van de club moeten nemen, zoals bij-voorbeeld ‘Schune’ George De Groote. Anderzijds zijn er in het verleden nooit initiatieven genomen om doel-gericht nieuwe leden aan te werven.

Tijdens de VTT Hertekamp hebben we de bikers met een dag vergun-ning aangesproken en een flyer in de hand gestoken met al meteen posi-tief gevolg: we zullen 2016 aanvatten met enkele leden meer dan in 2015. We nemen met spijt afscheid van de leden die ons verlaten hebben en wensen hen het beste toe met de hoop hen in de toekomst nog terug te zien, de nieuwe leden heten we welkom in onze club en hopen op een leuke samenwerking.

Ik wens U en uw familie een Voor-spoedig en Gelukkig 2016 toe, een goede gezondheid en veel fietsplezier !

Met sportieve groeten, Filip Walenta


Reportage

Schijnwerpers op een klepper…Onder de wieler-“toeristen” die binnen onze vereniging actief zijn, schuilen ook enkele getalenteerde competitiebeesten. Sommigen onder hen kwamen reeds uitvoerig aan bod in vorige edities van ’t Karelke terwijl anderen, vaak in stilte en in alle bescheidenheid, timmeren aan een mooi palmares.

Vandaag richten we onze spots op Sven Standaert, geboren in St.-Amandsberg op 1 juni 1974 maar thans woonachtig in Overmere, en pas effectief gaan mountainbiken om-streeks 2006.

JOSE: “Hoe komt een LAATBLOEIER als jij ertoe om te gaan mountainbiken?”

SVEN: “Door het toeval gediend stelde een vriend me voor om er samen eens op uit te trekken met een mountain-bike en sindsdien had ik voorgoed de smaak te pakken! Gedurende zowat twee jaar hield ik het bij toertochten tot ik in 2008 voor het eerst een marathonwedstrijd reed in Verviers, namelijk het wereldkampioenschap over 100 km. Aanvankelijk reed ik wat cross country-wedstrijden in ei-

Sven in actie tijdens de Salzkammerguttrophy wedstrijd in Oostenrijk


Reportage

gen land maar steeds meer ging mijn aandacht uit naar het zwaardere en vooral langere werk tijdens mara-thonwedstrijden over de landsgren-zen heen. Ik voeg er graag aan toe dat ik me op mijn MTB méér en dichter verbonden voel met de natuur en dan bieden o.a. Nederland, Frankrijk en Oostenrijk parcours aan die ook mooie beelden opleveren…”

JOSE: “Doe jij beroep op een erkend trainer om tot resultaat te komen of teer je op eigen ervaring en intuïtie?

SVEN: “Het is zo dat ik aanvankelijk eerder op het gevoel reed om dan uiteindelijk toch, na het doornemen van specifieke lectuur, meer gestruc-tureerd te gaan oefenen. Zo train ik

tijdens de week meestal alleen en aan de hand van een trainingsschema. Tijdens de weekends ga ik al eens de weg op met kameraden of neem ik deel aan clubritten. Het is pas sedert het voorbije jaar dat ik voor het eerst een trainer onder de arm nam (MG-sport) daar ik goed voorbereid aan mijn Oostenrijks avontuur wou begin-nen.

15 à 20u. per week en 13000 km per jaar

Het trainingsschema dat ik thans volg wordt door mijn trainer om de veertien dagen bijgestuurd en na elke oefenrit bezorg ik hem mijn resultaten opdat hij zou kunnen bijsturen waar nodig. Zo train ik toch al gauw 15 à 20

Sven in actie tijdens de MTB-Roc-D’Azur in Frankrijk


Reportage

uur per week en wat het vooral lastig maakt is dat ik pas nà mijn werkuren de fiets op kan.

Doorheen het jaar rijd ik - oefen- sessies en wedstrijden inbegrepen - zowat dertienduizend kilometer bij elkaar”.

JOSE: “Eén jaar onder de vleugels van een trainer, leverde dit ook al resul-taten op?”

SVEN: “Voor het eerst kwam ik in het voorbije jaar in een grote marathon van 100km (Houffalize) als eerste over de streep bij de masters 2 en ein-digde ik er als vijfde in het algemeen klassement en daar ben ik wel best fier op! Voor het komende seizoen is mijn grootste uitdaging mijn deel-

name aan een 4-daagse in Oostenrijk! Naast deze uitschieter scoorde ik evenwel ook behoorlijk in diverse an-dere marathons zoals: Roc d’Ardenne Houffalize, 81km en 16de plaats mas-ters 2 op 60 deelnemers;

Ardennes Trophy in La Reid (100km) 36ste algemeen van de 280 deelne-mers en 6de plaats masters 2 v.d. 95; Hill Climb in Brixen Oostenrijk (6km en 500 hoogtemeter) 49ste algemeen vd. 420 en 8ste masters 2 vd. 105; Belgisch Kampioenschap marathon in Ottignies (90km° 10de plaats op 38 deelnemers;

Salzkammerguttrophy in Oostenrijk (120km en 3848 hm) 55ste algemeen en 17de masters 2; Grand Raid Go-

MTB-Roc D’Azur: plaats 118 op 2300 deelnemers


Reportage

defroy in Bouillon (90km) 34ste alge-meen op 208 en 11de plaats masters 2 vd. 85; Raid d’Englebert in Harveng (85km en 1200 hm) 17de algemeen en 4de masters 2.

Ook in cross country-wedstrijden stond ik mijn mannetje en in het Pro-vinciaal Kampioenschap in Moerbeke behaalde ik een 3de plaats. Thans neem ik deel aan de Winter Zee-land Competitie in Nederland en die bestaat uit tien wedstrijden waarvan er al zeven achter de rug zijn. Dit war-en mijn uitslagen:

1ste wedstrijd: opgave; 2de deel-name: 1ste plaats: 3de deelname: 3de plaats; 4de wedstrijd: 1ste plaats; 5de wedstrijd:

2de plaats; 6de wedstrijd: 4de plaats en ook mijn 7de wedstrijd eindigde met een overwinning.”

JOSE: “Blijkbaar leiden goede benen naar indrukwekkende resultaten, maar wat gezegd over het materiaal waarmee je de arena ingaat?”

SVEN: “Mijn MTB is een 29er Radon Black Sin (gewicht 10kg) dewelke ik in Duitsland kocht. Deze is ge-monteerd met een carbon frame, fox voorvork, een Selle Italia-za-del, lichte wielen en een volle-dige XT aandrijflijn met vooraan 2 kettingbladen (36-24) en achteraan een 10-speed cassette (11-36). Rem-men doe ik met Avid Elixir en ik rijd op Schwalbe Racing Ralf banden, tl ready

en Snake Skin met een bandendruk van 1,6 bar. Zelf sleutel ik wel aan dit werkpaard, maar dan enkel aan wat binnen mijn kunnen ligt want voor het complexere en precisiewerk doe ik toch beroep op een fietsenmaker.”

JOSE: “Kan je tot slot nog een goede raad meegeven aan hen die in uw spoor willen treden?”

SVEN: “Waar het op aan komt - en dit geldt overigens bij elke vorm van sportbeoefening - is om eerst een goede basisconditie op te bouwen en door regelmatige training pas dan de lat weer hoger te leggen. Bij de aanvang van het jaar zou ik aanraden rustige duurtrainingen te rijden met ook aandacht voor het incalculeren van rustdagen, ten einde het lichaam ook te laten herstellen van de inspan-ningen. Naast het regelmatig trainen is ook een evenwichtige voeding van belang, al ben ik daar niet fanatiek mee bezig. Wel vermijd ik te vetrijke voeding en… ik drink zelden of nooit alcohol!

Proficiat Sven met deze mooie pres-taties en voorbeeldige sportbeleving, al moeten wij toegeven dat we deze laatste stelregel - de feestdagen in-dachtig - behoorlijk met de voeten hebben getreden…

Tekst: José Van Heghe

Volg Sven ook op Facebook en surf naar

‘Standaert Sven’


Mac Bolle met zijn Flandriëns

In 1911 gebruikte hij voor het eerst de naam Mac Bolle toen hij zich inschreef voor een baanwedstrijd op de velo-droom van ‘t Arsenaal in Gentbrugge, waarschijnlijk om zijn deelname aan wielerwedstrijden te verbergen voor zijn vrouw, Helena Allemeersch met wie hij in 1905 in het huwelijk was ge-treden.

De Flandriens

Na een aanhoudende vete tussen West- en Oost-Vlaamse wielrenners in het Kampioenschap van Vlaande-ren te Koolskamp van 1912 kon Karel hen overtuigen om de krachten te

bundelen. Vanaf eind 1913 werd hij onder dezelfde bijnaam Mac Bolle sportdirecteur van een tiental baan-wielrenners die hij zou begeleiden naar alle belangrijke zesdaagsen. Na de turbulente Zesdaagse van Schaarbeek in februari 1914, toen op de slotavond enkel het doven van de lichten de vechtpartijen on-der de toeschouwers kon doen stop-pen, schreef de Franstalige pers dat ‘die bende halve wilden die naar de hoofdstad gekomen waren zich zwaar misdragen hadden en dat die Flandriens niet meer welkom waren’. Onder de naam Flandriens werd Mac Bolles team bekend en berucht tot in alle West-Europese velodrooms.

In 1920 reisden Karel en zijn Fland-riens op uitnodiging van John M. Chapman naar de Verenigde Staten om deel te nemen aan de New York Six Day Race in Madison Square Gar-den te Manhattan. Ze vertrokken van uit Antwerpen via Southampton naar New York met de schepen van Red Star Line, een Belgische rederij die ge-durende vijftig jaar (1873-1934) meer dan twee en een half miljoen Europe-se immigranten verscheepte voor een reis naar een nieuw en beter leven.

Toen bij sommige renners het eigen-belang voorging op de belangen van Mac Bolles team, moest Karel in 1923 zijn ploeg ontbinden.

Karel Van Wijnendaele

Karel Van Wijnendaele - sportdirecteurKarel begon terug te trainen op de Velodroom van Torhout vanaf 1908 en beleefde zijn tweede carriëre als wielrenner tussen 1909 en 1914.


Karel Van Wijnendaele

De mythe van de Flandrien was ech-ter wel geboren en zou later wiele-rerfgoed worden.

Ondertussen had hij vanaf 1918 zijn eigen fietswinkel in Torhout, Cycles Marcel Buysse, gelegen op de hoek van de Rijselstraat en Zuidstraat. Hij was tevens sportdirecteur van de wie-lerploeg die dezelfde naam droeg.

Bondscoach in de Tour

Vanaf 1930 bij de invoering van het landenploegenklassement werd Karel afgevaardigde van de Belgische Wie-lerbond en ploegleider van de Belgi-sche selectie in de Ronde van Frank-rijk.

Met Karel als ploegleider won de Belgische ploeg in 1935, 1936 en 1939 de Ronde van Frankrijk.

Hij werd ook mede-inrichter van de Zesdaagse van Brussel en was gedu-rende vier jaar scheidsrechter van de Zesdaagse van Antwerpen.

Karel met Alphonse Schepers in de Ronde van Frankrijk van 1933.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden van 1940 tot en met 1946 geen Rondes van Frankrijk georgani-seerd. Karel werd na de splitsing van de Belgische Wielrijdersbond in 1942 tot 1945 voorzitter van het sportco-mité van de Vlaamse Wieler Unie. In 1947 hernam hij zijn taak als bondscoach van de Belgische ploeg in de Ronde van Frankrijk. Zijn functies als wedstrijdorga-nisator van de Ronde van Vlaan-deren, BWB-afgevaardigde en ploegleider van de Belgische se-lectie voor de Ronde van Frankrijk,

Karel met Alphonse Schepens in de Ronde van Frankrijk (1933)


Karel van Wijnendaele

organisator en koerscommissaris tij-dens zesdaagsen moesten onvermij-delijk tot belangenvermenging lei-den. Karel had immers de macht om wielrenners te maken of te kraken. Anderzijds hadden heel wat renners hun professionele wielercarriëre en het kapitaal dat ze daarmee verwier-ven te danken aan de invloed en na bemiddeling van Karel.

Internationale bekendheid

Karel Van Wijnendaele genoot in de wielermiddens tot ver buiten onze landsgrenzen veel aanzien. In Nederland werd hij enorm ge-respecteerd voor zijn bemidde-ling bij de toenmalige organisator van de Ronde van Frankrijk, Henri Desgranges, en er voor zorgde dat de Nederlandse nationale ploeg vanaf 1936 startrecht verkreeg. Zijn mening over het koersverloop en prestaties van bepaalde wielrenners werd dikwijls uitvoerig geciteerd in

de Nederlandse pers en hij werd re-gelmatig bij de Nederlandse radiozen-der VARA uitgenodigd voor interviews en debatten over het internationale wielrennen.

In 1951 verklaarde Goddet, de op-volger van Desgrange, in een artikel in het Nieuwsblad dat Karel door zijn raadgevingen en invloed beschouwd werd als een van de uitbouwers van de grootheid van de Ronde van Frank-rijk.

Over de 3de etappe van de Ronde van Frankrijk - Sportwereld 7 juli 1951

Toen op 6 juli van datzelfde jaar de derde rit van de Ronde van Frankrijk startte aan het Sint-Pietersstation te Gent werd de koers uit eerbetoon voor Karel op gang gevlagd aan zijn Villa Sportwereld in de Neerstraat (nu Kortrijksesteenweg) te Sint-Martens-Latem.


In memoriam

Erik De Vlaeminck behaalde zeven maal het wereldkampioenschap veld-rijden (in 1966, en van 1968-1973), een record. Met zijn bronzen plak in 1977 maakt dat acht wk-medailles. Hij werd ook vier keer Belgisch kam-pioen (1967, 1969, 1971, 1972) in een tijd waarin dat ongeveer een herkan-sing voor het wereldkampioenschap was. Daarnaast was hij ook een ver-dienstelijk ronderijder. In 1969 wist hij de Ronde van België te winnen

en hij won een rit in de Ronde van Frankrijk. De Vlaeminck won zijn laat-ste van zeven wereldtitels toen hij nog maar 28 was. Zelf bewaarde hij altijd het stilzwijgen over de schan-dalen rond doping- en drankverbruik die zijn carrière zouden ingekort heb-ben. Na een donkere periode kwam hij opnieuw in de belangstelling als succesvol trainer van de nationale veldritploeg met een vracht medailles tijdens de wereldkampioenschappen.

De Vlaeminck verbleef de laatste jaren van zijn leven in een rusthuis in Wilskerke. Hij overleed daar eind 2015 op 70-jarige leeftijd.

De GP Erik De Vlaeminck is een veld-rit die werd vernoemd naar De Vlae-minck.

Bron: Wikipedia

Erik De Vlaeminck


In memoriam

1968• GP Union• GP du Tournaisis• 2e etappe Ronde van Frankrijk1969• 1e etappe Grand Prix du Midi

Libre• Eindklassement Driedaagse van

West-Vlaanderen• 1e etappe Ronde van België• Eindklassement Ronde van België• Kampioenschap van Vlaanderen

1970• GP Kanton Aargau• Parijs-Luxemburg1971• Proloog Ronde van Luxemburg• GP Flandria1977• 2e etappe A Tour d’Indre-et-Loire

Overwinningen op de weg

Overwinningen in het veldrijden: klassiekers


In memoriam

Overige overwinningen in het veldrijden

't Karelke - januari 2016

Documents

Transcript of 't Karelke - januari 2016