STB Clubblad 2013 nr 4

In deze uitga In deze uitgave

Verenigingsgegevens ............................................................................... 1 Contributie en lidmaatschap 2013 ........................................................... 3 Van de bestuurstafel (door : Iris Pilich) .................................................... 5 Het Phantoom van Monschau (door: Iwan Theunissen ) ........................ 6 Van de redactie (door: Theo Schmeits) ................................................... 8 Vrouwen bij STB…. (door: Anne Cobben) ............................................... 9 Baksteen door het venster… .................................................................. 13 Kinesio Taping en het Medical Taping Concept (door: Egon Borghans) ............................................................................................... 14 Samenvatting trainersbijeenkomst 19 september 2013 ....................... 17 Verjaardagskalender .............................................................................. 18 S.T.B……. 10 jaar terug (door: Theo Schmeits) ....................................... 19 15.000.000 MILLIMETER (door: Marcel Klein) ....................................... 23 Kapellerbosloop ..................................................................................... 23 Nieuwe leden (bron: Frank Eisenga) ...................................................... 25 Het gezamenlijk doel van familie Jacobs (door: Paul Jacobs) ................ 26 Groot, grootser, grootst (door: Paul Jabobs) ......................................... 28 Locatietraining zondag 27 oktober ........................................................ 29 Diverse uitslagen (bron Frank Eisenga) .................................................. 30 ‘Athletics Champs’ een echt sportfeest (door: Dinand Radstake) ......... 33 Reacties van kinderen geïnterviewd op 25 september ......................... 37

Jaargang 28 oktober 2013 nummer 4

’t eSTaBletje is het clubblad voor de leden van Sport- en Trimclub Brunssummerheide. Het clubblad verschijnt vijf keer per jaar.

Redactieadres

Gravenweg 56,

6471 VZ Eygelshoven.

Tel. 045-5352003 / 06-51296017

E-mail : [email protected]

Redactie

Anke Linssen

Theo Schmeits

Herman Gerards

Uiterlijke inleverdatum kopij voor de volgende uitgave:

1 december 2013

Het volgende clubblad verschijnt in december 2013

Clubblad%20413.doc#_Toc368837014

2

Verenigingsgegevens

Vacature

Vicky Teeken, Eygelshovenerweg 2 L, 6374 KC Landgraaf

Tel. 045-5712812, e-mail : [email protected]

Annick Ploumen, Eygelshovenerweg 13, 6374 KB Landgraaf


Jos Janssen, Schepenbank 22, 6343 CV Klimmen


Wiel Frins, Exdel 12, 6373 AJ Landgraaf


Caroline Radstake, Groenstraat 211, 6374 JP Landgraaf


Frank Eisenga, Koempel 69, 6372 ND Landgraaf


Dick van Pelt, Spaarweiden 37, 6374 MD Landgraaf


www.stblandgraaf.nl

Eygelshovenerweg 2 L, 6374 KC Landgraaf

Rabobank Parkstad Limburg, rek.nr. 172433975

t.n.v. Penningmeester STB, Eygelshovenerweg 13, 6374 KB Landgraaf

Via het redactieadres.

Adverteerders ontvangen het clubblad gratis.

Voorzitter

Secretaris

Penningmeester

Algemene zaken

Leden

Ledenadministratie

Jeugdsport

Website

Postadres

Bankrelatie

Adverteren

3

Contributie en lidmaatschap 2013

Recreant Lidmaatschap incl. basiscontributie Atletiekunie aanbevolen voor beginners per jaar: € 48,-

Wedstrijdlicentie Als recreant + Wedstrijdlicentiekosten € 21,25 wordt afgedragen aan de Atletiekunie per jaar € 69,25

Jeugd Eenmalig via automatische incasso telkens in januari € 22,50 (basiscontributie en wedstrijdlicentie) en

via automatische incasso per maand: € 6,-

Recreant zaal incl. basiscontributie Atletiekunie per jaar: € 54,- Begunstiger U bent dan geen lid, maar steunt onze vereniging per jaar: € 30,- Administratiekosten Atletiekunie voor nieuw aangemelde of gereactiveerde leden € 6,45 Overschrijvingskosten: € 9,50 Alle opzeggingen dienen uitsluitend schriftelijk of per E-mail te geschieden bij de ledenadministratie [email protected] en wel met inachtneming van de door de Atletiekunie verplichte opzegtermijn van 6 weken, dit wil zeggen 6 weken voor het einde van het lopende kalenderjaar. Wanneer het lidmaatschap in de loop van het boekjaar eindigt, blijft niettemin de jaarlijkse bijdrage in zijn geheel verschuldigd.

Aktiviteitenkalender 2013

19/20/21 oktober Algehele opening park ter Waerden

1 december Zondag 30e Sjef van Ooyen Kapellerbosloop

31 december Dinsdag Oliebollenloop, park ter Waerden 15:00 u.

Kijk voor de aanvangstijden op onze website.

mailto:[email protected]

5

Van de bestuurstafel (door : Iris Pilich)

Aspirant bestuurslid Sinds februari dit jaar draai ik mee in het bestuur om te kijken of ik hiervan definitief deel uit wil gaan maken. Tot nu toe bevalt het me goed en hopelijk kan ik in de toekomst meer voor de vereniging gaan betekenen. Voor degene die mij nog niet kennen zal ik me even voorstellen. Mijn naam is Iris Pilich. Ik ben 21 jaar en ben woonachtig in Landgraaf. Ik heb vorig schooljaar mijn Bachelor Economics and Business Economics aan de Universiteit van Maastricht afgerond en momenteel ben ik bezig met mijn Master in Accountancy in Maastricht. Nog even een jaartje flink doorbijten en dan ben ik klaar met in ieder geval fulltime studeren. Initiatieven De afgelopen maanden hebben we oude initiatieven herpakt en zijn er nieuwe initiatieven op touw gezet. De locatietraining bij Ger Bodelier in augustus is een oud initiatief dat weer herpakt is geworden. Dit was een groot succes. Een zodanig succes zelfs dat de volgende locatietraining alweer op de planning staat. Het succesvolle Athletics Champs dat voor de eerste keer plaatsvond op 21 september op de baan van STB was een nieuw initiatief en zal zeker zijn navolging gaan vinden. Het Limburgs Dagblad kopte in ieder geval “Breken met oude idealen” en “Vervolg staat al gepland”, beter kan je het als vereniging niet hebben. De mensen die met deze dag geholpen hebben willen we via deze weg nogmaals bedanken, zonder hen was de eerste Athletics Champs niet zo’n groot succes geworden. Ook vond op 29 september de eerste STB familiedag plaats in plaats van de jaarlijkse STB clubreis. De dag bood voor ieder

wat wils en was mede dankzij het goede weer een groot succes. Ook voor de vrijwilligers van deze dag een woord van dank. Opening Park ter Waerden In het weekend van 18, 19 en 20 oktober zal de opening van het Park plaatsvinden. STB zal op zaterdag 19 oktober een programma verzorgen met demonstraties en activiteiten om nog meer mensen kennis te laten maken met STB. Ook hopen we om 13:00, wanneer het officiële gedeelte van de opening plaats zal vinden, zo veel mogelijk STB leden in clubkleding te ontvangen om het enthousiasme op het publiek over te brengen. We kijken met spanning uit naar deze dag. Bovengenoemde initiatieven brengen de leden van de vereniging dichter bij elkaar met wat ze het liefst doen, sportief bezig zijn. Laten we zo door gaan!!

6

Het Phantoom van Monschau (door: Iwan Theunissen )

Een dag na de 37e editie van de Monschau Marathon (MoMa) kreeg ik van een van de redactieleden het verzoek of ik een artikel over de MoMa wilde

schrijven. Uiteraard. De MoMa, is een prachtige natuurmarathon, eentje om in te lijsten. Zoals de site vermeld: Monschau Marathon ist ein besonderes Meisterstück, mit über 750 Höhenmetern sehr anspruchsvoll, 60% führt über Waldwege daneben aber auch ein Erlebnis für Körper und Geist. De Ultramarathon (56 Km) die dit jaar voor de 2e keer plaatsvond telt zelfs 900 hoogtemeters. Start reeds om 6.00 uur ’s morgens, 2 uur voor de start van de marathon. De ultra’s lopen eerst een extra lus van 14 Km door de Hautes Fagnes en vervolgen daarna hun weg over het marathonparcours. De MoMa blijft een mooie natuurmarathon, eentje die je echt gelopen moet hebben. Het parcours voert door schilderachtige dorpjes, weidse vergezichten en mooie bospassages. Gezien het parcours ben je genoodzaakt je krachten goed te verdelen en te letten op de hartslag. Een ervaring die je kunt meenemen naar de snelle stadsmarathons. De MoMa, in 2009 liep ik hem al, toen mijn 2e marathon. Sinds 2009 is hij een “Angstgegner” geworden. Mijn eindtijd toen 3.00.28. Vaak heb ik me afgevraagd: “waar heb ik die 29 seconden toen laten liggen”. Toendertijd hebben we er met veel STB-ers na afloop hartelijk om moeten lachen. Ik had mijn antwoord al klaar: sanitaire stops en een aangezien ik toen niet met GPS liep maar met een pod op mijn schoen die niet gekalibreerd was een duidelijke oorzaak. Onzin natuurlijk, ik had gefaald. Laten we het houden op overschatting. In juni dit jaar begon de MoMa weer als een phantoom door mijn hoofd te spoken, ondertussen zijn we weer 4 jaar verder

en het is dan nog maar de vraag of het verstandig is de handschoen op te pakken om minstens 29 seconden sneller te zijn als toen. Zeker gezien het geaccidenteerde parcours, waar je niks hebt aan kilometertijden. Vlak voor de vakantie toch maar ingeschreven, tijdens de vakantie: uurtje trainen en 12 dagen all-inclusive! Ná de vakantie om in de termen van de afvalprogramma’s op TV te blijven… het weegmoment. + 5 Kg. Een tegenvaller van jewelste, 10 pakken suiker extra omhoog sjouwen in en rondom Monschau! Voor het eerst sinds jaren is het credo letten op de voeding. In de marathonweek ben ik de 10 suikerpakken bijna kwijt. Zondag gaat de wekker “vrij” vroeg 5.20 uur. It’s marathontime. Even ontbijten etc. op naar Konzen de start en finishplaats. Het is er een drukte van belang. Al gauw loop ik clubgenoot Hub Wijnands tegen het lijf, het is nog fris buiten en we zoeken de warmte van de Kaffeestube op. Pierre Muyrers die eveneens deelneemt aan de marathon is ook al gespot door Hub. Het is een rare MoMa eentje die eigenlijk niet klopt. Clubgenoot Herman Gerards die al meer als 10 keer deelnam en net zoals Pierre erelid is: MoMa +10 club (red.

meer als 10 deelnames) moet immers noodgedwongen verstek laten gaan. Om 8 uur ’s morgens valt het startschot en mogen vijfhonderd starters de “Königsdiziplin” (zoals ze het trots op hun site noemen) voor hun rekening nemen. Ik heb me de parcourskaart en beklimmingen goed ingeprent en me

7

voorgenomen niet boven mijn max. marathonhartslag 153 bpm. de eerste 30 Km uit te komen. De eerste kilometers is dalen geblazen, ik verbaas me over de lage hartslag in combinatie met de snelheid. De koploper en uiteindelijke winnaar Markus Werner is dan al uit het vizier. Na 4 Km hollen we met 4 lopers het schilderachtige centrum van Monschau in. Jörg Achten (die me bij Km 12 al verteld dat hij oud-winnaar is op deze marathon, sorry not done tijdens een wedstrijd!) gooit kolen op het marathonvuur. Hij vraagt zijn Duitse metgezellen Smolka en Wiese hoe de benen zijn. Ze maken de afspraak om na de zwaarste en befaamde klim bij Hölderbachtal (Km 14) om beurten van kop af aan te gaan, de anderen moeten dan een gat laten vallen dat ik dan dicht mag lopen. Uiteindelijk doel - de nog resterende podiumplaatsen. Een deal die ik met Flip-Fluitketeloren aanhoor en ik vraag me af of dit wel zo verstandig is, het zijn immers zeer ervaren lopers. Tot Km 21 is het voortdurend stuivertje wisselen. Bergop laat ik het tempo zakken als ik over de 153 bpm ga. Wiese heeft een gat op zijn Zoetemelks geslagen van 150 M maar loopt niet uit. Als we hem inlopen maakt Achten zich op kousevoeten er weer vandoor tot Km 25. Langzamerhand merk ik dat de Duiste tang niet meer geheel sluit. Smolka is gelost en is al lang niet meer te zien. Afdalen naar Km 28 naar de verzorgingspost van Peter Borsdorff (Running for Kids), voor de post ontwaar ik de harde kern van STB: Herman Gerards, Frank Eisenga en Leo Quadvlieg. Herm is in de huid van STB-TV gekropen en maakt opnames terwijl Leo a la Theo Koomen commentaar levert. Ron Fens zat “toevallig” op de racefiets en kwam ook nog even supporten. Mannen dank voor de geweldige support. Ik heb al een paar keer op mijn GPS gekeken en ik geloof het nog steeds niet; ik loop zeker 8 minuten onder het schema van de 3 uur grens.

Maar juichen is nog veel te vroeg, in Rotterdam verloor ik in 2011, 10 minuten op de laatste 7 kilometers! Bij Km 30, passage Kalterherberg, een bekende vlakke passage. Het enthousiaste publiek is massaal uitgelopen, mijn medevluchters geven flink gas; het is afzien. In de verte ontwaar ik clubgenoot John Haan, die er gezien de ultra er dan al 44 Km op heeft zitten. We geven elkaar nog een high five en vervolgen onze tocht. De zware klim bij Gut Reichental (32 Km) zal het kaf van het koren

scheiden. De sympathieke Wiese moet er al vroeg af. Ik voer een stuk Italiaanse komedie op en laat Achten de zware klim volledig voor zijn rekening nemen. Vlak voor het einde van de klim neem ik over en trek ik door met de bedoeling hem hardhandig af te schudden. Het plan dat hij twintig Km eerder opperde, en waarvan nu andere goede lopers de pineut zijn heeft hij immers gedaante gegeven. Ik durf bijna niet om te kijken, nog zes Km te gaan. Tot kilometer 41 is het vrij vlak en kan ik zelfs nog flink versnellen. Km 39 gaat in 3.44. Km 40 in 3.42. Het gat is geslagen. Ik wil mijn handen al de lucht insteken, ik ga nu immers wel onder de 3 uur lopen in Monschau. Bij Km 41, Alter Mühle de laatste pittige klim over een veldweg. Ik laat het tempo zakken en loop wederom op hartslag naar boven. Ik draai me vaak om…. Je weet het maar nooit met Duitsers op het eind! Na het einde van de klim is de kerk van Konzen te zien. Het is feest in Konzen, de laatse 200 meter is een feest voor elke loper. Je naam klinkt luid door de speakers en de belangstelling is massaal. Ik zie de finshklok van

8

ver: 2.49 xx. Ik zet nog een sprintje maar het mag niet baten… Uiteindelijk 2.50.08 - tweede plek overall. De “Angstgegner” van 4 jaar geleden is neergesabeld. Waanzin wat een geweldige marathon, ik heb 42,195 Km genoten in en rondom Monschau, geweldige ambiance en parcours. Nu begrijp ik waarom Pierre en Herm ehrenmitglied zijn. Na afloop is de Erdinger Alcoholfrei niet aan te slepen en is al rap uitverkocht. Na een hele warme douche maak ik me op om de andere STB-ers te verwelkomen bij de meet. Dát kan echter niet zonder een interview van STB-TV! Leo interviewt Hub en mij en vraagt nog even naar onze bevindingen. Inmiddels te zien op You-Tube. Daarna ga ik op zoek naar John die derde werd op de Ultra in zijn leeftijdscat. M55. We laten ons de Duitse frieten en worst kostelijk smaken en maken ons op voor de huldiging. De consumpties smaken extra lekker als je weet te bedenken dat een portie frites of Erdinger Alcholfrei slechts € 1,50 kost, prijzen

waar je in Nederland over kunt dromen. De blaaskapel zorgt voor een geweldige stemming – Oktoberfest in augustus! Ondertussen bespreken we nog even door welke marathons dit najaar op de planning staan. Voor mij volgt over een maand Meerssen als opwarmer voor een snelle stadsmarathon medio oktober. John start eveneens in Meerssen maar heeft dan een week eerder ook al deelgenomen aan een andere marathon. Jij bent ultra of niet! MoMa een belevenis die niet misstaat op je Marathon CV en ook nog eens dichtbij is, je kunt er zelfs naar toe fietsen – info bij Ron Fens! Misschien mag de harde kern van STB volgend nog harder in de handen klappen en staan we met nog meer clubgenoten aan het vertrek, je krijgt er geen spijt van. Op naar de 38e editie hopelijk wel weer met Mister Monschau Herman Gerards die noodgedwongen toekijken zwaarder vond als deelnemen.

Van de redactie (door: Theo Schmeits)

Eens in de paar maanden komt de redactie bijeen om te kijken wat aan het clubblad verbeterd of veranderd moet worden. Het grootste probleem is de laatste jaren de jeugdpagina. We hebben intussen al bijna honderd jeugdleden maar in het clubblad zie je dit niet terug, zelden kan men iets over het wel en wee van onze jeugdleden lezen. We gaan de komende tijd hier iets aan doen en hebben al enkele leden van de jeugdcommissie bereid gevonden ons hierbij te helpen. Zo zorgt de redactie en met name Anke Linssen ervoor dat elke keer een vaste jeugdpagina in het blad komt dat dan door de jeugd aangevuld gaat worden in de vorm van een “estafetteknuppel”.

Uiteraard hebben we ook nog altijd jullie bijdrage nodig, heb je een leuk verhaal en het hoeft niet altijd persé over het lopen te zijn stuur het naar de redactie, zodat er telkens weer een mooi en gevarieerd blad bij jullie in de bus valt.

11

Vrouwen bij STB…. (door: Anne Cobben)

Biep... Biep... Biep... Level 5. Biep... Biep... Biep... Level 5.5. Zo ging het verder. Ik stopte al hijgend bij level 6 om maar geen onvoldoende te scoren op de middelbare school. Tijdens de shuttlerentest gingen atletische en populaire jongens door tot level 11 om een stoer punt op je cijferlijst te bemachtigen. Rennen was geen favoriet onderdeel tijdens gym, net als de shuttleruntest of letters van je voor én achternaam op een oneindig groot grasveld te rennen. Nee, rennen was niet voor mij weggelegd. In turnen was ik als kind des te beter. Een handstand, de ongelijke leggers en mijn favoriet: de lange balk. Ik had de kunsten van de mintgroene zachte stoffen balk in rap tempo onder de knie. Een enkele keer viel ik naast de balk. Aan deze jeugdsport kwam een eind. Net als mijn afschuw voor rennen en atletiek. Samen met mijn beste vriendin ben ik altijd blijven sporten. Was het niet in groepslessen bij een fitnessschool dan was het wel in de sportschool. Tot ik besefte dat ik hier mijn energie niet meer kwijt kon. Ik had het gevoel opgesloten te zitten in een zaaltje waar bedompte muren me aankeken. Ik moest er weg. Ik moest naar buiten. Mijn energie vrijlaten. Sindsdien ren ik bij STB. Als nieuwe aanwinst aan Lonneke’s zijde, waagde ik mij vorige nazomer een aantal keer op de oude baan. Eenmaal tien kilometer onder de knie, ging ik trainen op maandag en woensdag en zelfs de

dinsdagtraining. Inmiddels heb ik al een aantal wedstrijden op mijn naam staan, samen met mijn beste vriendin. We wachten op elkaar als de ander het moeilijk heeft. Ik ben van rennen gaan houden, omdat ik op deze manier het beste uit mezelf haal, ik mijn energie kwijt kan en de sociale factor die ik bij STB ervaar. Een belangrijk aspect van deze vereniging die ik sinds het begin waardeer. Altijd wordt er

gewacht door de groep, soms word ik uit de wind gehouden of krijg ik tijdens het beklimmen van een berg bemoedigende woorden toegesproken. Voor de mensen die mij nog niet kennen, ik ren vaak achteraan in de groep. Om langzaamaan sneller te worden. Aan mijn verhaal heb je wellicht afleiden dat ik vaker heb geschreven. Dat is iets wat ik vanuit mijn vakgebied communicatie graag doe. Om naast het rennen ook inzicht te geven in mij als persoon, vertel ik graag wat over mezelf. Met mijn eigen bedrijfje Anne! Communicatie doe ik sinds

2012 ervaring op mijn vakgebied op en daarnaast verdien ik mijn geld bij Vodafone. In mijn passie is de weg naar boven, net als met rennen, bezaaid met heuvels en moeilijke stukken. Er komt een tijd dat ik voor beide gebieden ook anderen kan motiveren om nooit op te geven. Tot die tijd train ik hard en werk ik om mijn doel te bereiken. De halve marathon van Eindhoven staat al op het programma en stiekem denk ik ook al na over de Jungfrau marathon in 2014.

13

Baksteen door het venster…

Stel je eens voor…….. Een atletiekbaan…………. niet een kleur maar een shakering van de mooiste tinten blauw. Sommige stukken nieuw, anderen al wat ouder. Een spiksplinternieuwe baan met een vintage-look. Iedere atletiekdiscipline haar eigen deel van de baan met haar eigen blauwe variant. Dat is uniek. Sprinten op een Kretablauwe strook met een regelmatige structuur, aanlopen voor het verspringen op een korenblauwe mat , hoogspringen op Delfsblauw met gladde stukken, hordenlopen op azuurblauw met af en toe een stukje kaal en natuurlijk mijn persoonlijke favoriet…… De oefenvariant op speerwerpen voor de jeugd………vortex-werpen op een soort blauwe camouflagemat. Gelukkig hebben we temidden van deze blauwe potpourri een rustpunt…… Het groen van het middenterrein, of eigenlijk de twee kleuren groen. Het echte en het kunstgras. Noem mij maar een zeikerd, maar hoe kan het dat elke atletiekbaan die ik ooit in het rood heb gezien perfect is maar zodra hetzelfde materiaal een scheutje blauw krijgt lijkt het op …….? Ja! waar lijkt t op? -Alsof er met Pizzadeeg i.p.v. van Tartan is gewerkt. -Is onze atletiekbaan gebruikt als pilotproject voor een nieuwe produktstudie voor Dr. Oetker? -Was het juiste gereedschap gestolen en hebben ze een hamer en een plamuurmes van de plaatselijke timmerman geleend? -Was het vaste personeel ziek en hebben ze de stagiaires gestuurd?..... Ik ben vast te kritisch. Ik mis die oude baan. Ik mis de heide. Ik mis dat kneuterige omkleden onder een winderige overkapping die leunde op enkele stalen dragers. Die sintelbaan die zoveel voeten heeft gedragen. Ronde na ronde. Trainingen, oefenloopjes, club-

kampioenschappen. Loopscholing van de ene met de hakken getrokken lijn naar de andere. Groepjes leden die in hun vrije tijd de baan verzorgden. En gesprekken….eindeloos veel gesprekken over de sport, het leven van alledag, over schema’s, wedstrijdplanningen, bravoure-verhalen enz. En dan natuurlijk die locatie….. fantastisch met al die bomen en dat groen…..duizend kleuren groen! Het was een baan met een geschiedenis, een baan met karakter. Een baan met verhalen. Geen perfecte baan, geen baan zonder gebreken maar een baan waar we aan zullen terugdenken met een glimlach, met een goed gevoel. Velen zullen zich afvragen hoeveel uren , rondjes, kilometers ze er hebben hardgelopen door de jaren heen. Feitjes zullen eindeloos worden opgehaald door de oude garde. Het feit dat het clubrecord coopertest nog steeds staat op naam van Paul van Hameren. Gelopen op onze oude baan en nog niet eens op gravel…….op houtsnippers!!! Zelfs de bordjes die naar de baan verwezen en de hectometerpaaltjes zijn na de laatste training door adepten in het geniep losgeschroefd of uitgegraven. Om nog een tastbare herinnering te hebben aan die fijne plek. Maar ik realiseer me ook dat die Cooperbaan ook ooit nieuw was. De nieuwe baan zal langzaamaan karakter krijgen. Er zal worden getraind en gelachen, afgezien en gepraat, ervaringen uitgewisseld en wedstrijden gepland. De baan zal gaan leven. Stap voor stap. Het zal meer en meer een ontmoetingsplek worden voor de vele atleten die er trainen. Het maakt dan niet uit of dat nu lange afstandlopers, jeugdleden, vrijwilligers, beginnende lopers of zelfs juryleden zijn, ze zullen zich er thuis gaan voelen. Gaandeweg de jaren komt die emotionele waarde als een warme deken over de baan heen, als een laagje vernis. Laten we dan ook samen hopen dat dit laagje vernis een egaal blauwe kleur zal hebben! Stel je toch eens voor……

15

Kinesio Taping en het Medical Taping Concept (door: Egon Borghans)

Wat is Kinesio Taping? Kenzo Kase, Japan, chiroprator (1973), ontwikkelde in de jaren zeventig een nieuw soort tapemateriaal en daarmee een nieuwe manier van therapeutisch tapen met als achterliggend doel het beïnvloeden van natuurlijke genezingsprocessen op het niveau van:

Lymf – circulatie en veneuze – arteriële circulatie

Neurosensorisch niveau (invloed op centraal zenuwstelsel)

Dit vanuit de gedachte dat spieren niet alleen nodig zijn voor beweging maar ook bepalend zijn voor de bloed- en lymfecirculatie en de temperatuurregeling. Als spieren namelijk niet goed functioneren, kan dat een scala van klachten en aandoeningen geven. Voortbouwend op deze gedachte, ontwikkelde Kenzo Kase een elastische tape die de spieren in hun functie kan ondersteunen zonder daarbij de beweging te beperken. Door de aangedane spier op deze manier te behandelen, wordt het lichaamseigen herstelproces geactiveerd. Al tijdens de ontwikkeling van deze methode bleek dat het toepassingsgebied veel ruimer was dan alleen het behandelen van spieren. Eind jaren negentig wordt deze behandelingsmethode door ex-profvoetballer Alfred Nijhuis in Europa geïntroduceerd en wint deze net als in Azië en Amerika snel aan populariteit. Sindsdien ontdekken diverse professionele behandelaars nog steeds nieuwe toepassings-mogelijkheden en technieken en wisselen kennis en ervaringen met elkaar uit. De meer verfijnde en uitgebreide methodiek die zo is ontstaan en zich steeds verder ontwikkelt, wordt het Medical Taping Concept genoemd.

Bij welke klachten kun je Kinesio Taping toepassen?

De tapemethode is heel effectief bij overbelasting; zoals achillespeesklachten, schouderklachten, rugklachten, een tennisarm etc. Ook verstuikingen en kneuzingen genezen sneller met Kinesio Tape. Deze vorm van tapen kan dus op verschillende manieren in de sportverzorging worden toegepast. Daarnaast kan Kinesio Taping goed worden gecombineerd met manuele lymfedrainage voor een beter resultaat. Maar wat gebeurt er nu precies? Bij de meeste toepassingen van de tape wordt gebruik gemaakt van de rekbaarheid van de tape ten opzichte van de rekbaarheid van de huid. De huid van het te behandelen gebied wordt gerekt door de spieren en gewrichten in gerekte positie te brengen. De tape wordt vervolgens zonder rek op de huid neergelegd. Als het lichaamsdeel teruggaat naar de uitgangshouding, zorgt de elasticiteit van de tape ervoor dat de huid iets wordt opgetild. Er ontstaat zo meer ruimte in het gebied van de onderhuid, waar onder andere initiële lymfevaatjes, haarvaatjes en diverse uiteinden van zenuwcellen liggen. Door gebruik te maken van verschillende tapetechnieken, kunnen diverse effecten bereikt worden. Eén van de belangrijkste is pijndemping door drukvermindering en circulatieverbetering. Na bijvoorbeeld een weefseltrauma reageert het weefsel met een ontstekingsreactie. Er ontstaat een lokale zwelling welke een drukverhoging geeft op het omringende

16

weefsel. Door deze drukverhoging wordt de bloedcirculatie verstoord en lymfe-afvoer belemmerd, waardoor de druk op de pijnreceptoren toeneemt. Het lichaam vertaalt dit als pijn! De liftende werking van de tape geeft onmiddellijk drukvermindering waardoor de bloedcirculatie en lymfe-afvoer weer worden hersteld. De druk op de pijnreceptoren neemt af. De ervaren pijn vermindert vrijwel onmiddellijk. Automatisch maakt dat een meer fysiologisch bewegingspatroon mogelijk, wat weer bevorderend is voor het weefsel herstel. Iets over de eigenschappen van Kinesio Tape:

Kinesiotape heeft een elasticiteit van 130-140% die vergelijkbaar is met de elasticiteit van onze huid.

De tape is lucht – en vochtdoorlatend.

De tape is waterbestendig. Er kan gewoon mee gedoucht worden.

De kinesiotape heeft een hypoallergische, 100% acryl lijmlaag en is vervaardigd uit 100% katoen. Daardoor wordt de tape zeer goed verdragen (zelfs bij langdurige toepassing; hierbij verdient het wel de aanbeveling om de tape om de twee tot drie dagen te vernieuwen). De kleefkracht wordt verhoogd door de huidtemperatuur.

De tape kan meerdere dagen gedragen worden. Bij zorgvuldig gebruik komen huidirritaties zelden voor.

Mits de juiste applicatie is een volledige beweging mogelijk; dit in tegenstelling tot conventionele sporttape.

Kinesiotape versus sporttape Conventionele sporttape heeft als doel de bewegingsmogelijkheid te beperken. Bij het aanleggen van sporttape ontstaat een aanzienlijke drukverhoging, waardoor de bloedcirculatie en de lymfe-afvoer beperkt worden. De afname van circulatie heeft een vertragende werking op het herstel.

Langdurige gedeeltelijke of totale immobilisering van spieren of gewrichten veroorzaakt bovendien bewegings-beperkingen, waardoor behandeling nodig is om te revalideren. Binnen het Medical Taping Concept wordt het fysiologisch bewegen ondersteund, waardoor het lichaamseigen herstelproces wordt geactiveerd. Anders gezegd: Kinesio Tape ondersteunt precies dat, wat het lichaam onder optimale omstandigheden zelf zou doen. Door de tape met verschillende technieken toe te passen, kunnen diverse weefsels op te onderscheiden manieren beïnvloed worden. Samenvattend zijn de effecten als volgt in te delen:

pijndemping

spierfunctie verbeteren door tonusregularisatie

ondersteunen van gewrichtsfunctie - stimuleren van sensorische

informatie (positiezin) - positiebeïnvloeding van

gewrichten - vergroten van stabiliteit

belemmeringen in bloedcirculatie en lymfe-afvoer opheffen

beïnvloeding van het zenuwstelsel Wilt u weten of Kinesio Taping uw klachten kan verhelpen? Voor meer info en /of behandeling: Egon Borghans Gezondheids Coaching, Sportmassage, Kinesio Taping en Blessurepreventie. Tel. mob. 06-46598091 Geraadpleegde bronnen: MTC Manual, Josya Sijmonsma Syntra Hasselt, Kinesio Taping / -Advanced

17

Samenvatting trainersbijeenkomst 19 september 2013

Onderwerp: Herinrichten van de trainingen om beginners optimaal te kunnen begeleiden. Maandagtraining blijft hetzelfde. Eén tempo (10km p.u.). Begeleiders: Theo Schmeits, Herman Gerards, Frank Eisenga. Dinsdagtrainingen: Vaartspeltraining (startpunt bij Cooperbaan in de zomer of Ter Waerden in de winter) blijft zoals het is. Doorstromende beginners worden binnen de trainingen begeleid door meetrainende ‘richtpunten’. Deze werken volgens rouleersysteem met als middelpunt Gerte Offeringa en Theo Schmeits. Als beiden niet aanwezig kunnen zijn wordt een vervanger gezocht. Duurloop of baantraining voor lopers/loopsters met tempo rond 9 km. p.u. Start op Ter Waerden. Begeleiders: Cor van Haaren en Sibille Waszkiewisz Woensdagtrainingen: Startpunt van de woensdagtrainingen bij Cooperbaan in de zomer of Ter Waerden in de winter. Er starten 2 groepen. Eerste groep loopt op tempo 10km. P.u. Begeleiders Theo Schmeits en Leo Quaedvlieg. De tweede groep loopt op een tempo van 9 km. p.u. (begeleider Saskia Rademakers) Donderdagtraining blijft zoals het is. Wim van der Linden zal trainers uitnodigen om af en toe een training te leiden (vooral als het erg koud of nat is) en als back-up te fungeren. Zaterdagtraining Training Neem de benen! op zaterdagochtend komt te vervallen. Daarvoor

kan men wel eventueel aansluiting zoeken bij de rustige duurloop op zaterdagmiddag bij Harry Lejeune of Hub Collaris. Zondagtraining blijft zoals hij is. Iedere zondagochtend ( het gehele jaar) is de de start om 08.30 uur bij de Cooperbaan. Begeleider: Theo Schmeits. Verder ter tafel: Wat betreft de trainersopleiding Basis Looptrainer Niveau 3 het volgende: Optie 1: Er wordt naarstig gezocht bij andere verenigingen om een groep van minimaal 12 kandidaten samen te stellen. Optie 2: bij te weinig deelnemers wordt contact gezocht met Cor van Haaren. Die heeft in het verleden cursussen bij de KNAU gegeven. We willen hem de vraag voorleggen om een ‘eigen’ cursus te geven. Wordt vervolgd. Opmerking van Saskia Rademakers. Willen de trainers van beginners hun lopers/loopsters melden dat het na een langdurige periode van afwezigheid (bijv. door een blessure) erg lastig is om de draad weer op te pakken en met de groep mee te trainen? De betreffende loper/loopsters dient eerst zelf de conditie ‘op te trainen’ todat er weer met de groep getraind kan worden. Dit geldt niet voor de baantraining. Gegroet, Wim van der Linden

19

Verjaardagskalender

November

1 Alexandra Klein 11

1 Audrey Reijnen 9

3 Ivo Vincken 41

5 Daniëlle Bouwers 36

5 Jesse Mispelbaum 22

10 Iza Siersema 12

12 Bart Erkens 15

12 Leo Stevelmans 53

13 Maartje Kec 15

13 Jacqueline de Veth 50

15 Ed Doveren 50

15 Tim Roks 29

16 Huub Donders 53

19 Merel Nijhof 10

19 Ellen Penders-Bernaards 54

20 Iris Pilich 22

22 Cor van Haaren 47

27 Monique Arets-Ruijters 44

27 Léon Schoonbroodt 57

28 John Oostdijk 53

30 Jacqueline Dieters 44

30 Harry Lejeune 60

December

1 Eric Notermans 46

2 Nienke Muermans 9

3 Lily Smeets 53

6 Fenne Pulles 11

7 Rik Radstake 17

9 Thirza Harmsen 16

10 Tom Theunissen 7

10 Theo Wessels 61

11 Jan van Hees 73

13 Jos Meens 52

13 Sjef van Ooyen 71

14 Sibille Waskiewicz 47

16 Dennis Lymandt 39

17 Jürgen Schoumakers 40

18 Lonneke Leijten 10

18 Gerte Offeringa 44

19 Maud Missler 10

22 Latifa Outmani 10

22 Manon Wetzels 25

25 Roy Paulssen 29

26 Luna Werink 10

27 Alicia Koot 29

28 Rik Rompen 33

29 Chimène Hermans 9

30 Silvie Rutjens 51

31 Jan Vroomen 63

20

S.T.B……. 10 jaar terug (door: Theo Schmeits)

Op zondag 15 september liep Saskia Rademakers als enige STB’er de bekende en beruchte Jungfrau Marathon.

Er zijn elk jaar wel een paar clubgenoten die deze uitdaging aangaan (zie

artikel van Herman Gerards in het vorig clubblad.) Volgend jaar is men weer van plan met een groep, er hebben zich inmiddels al enkele personen aangemeld, naar deze bergmarathon te gaan. Hoe anders was dat in 2003 – 10 jaar geleden – Liefst 23 STB’ers hadden zich voor deze marathon ingeschreven, waarvan maar liefst 16 die deze bergmarathon voor het eerst liepen. Hier volgt een verslag geschreven door Wiel Frins en Theo Schmeits uit 2003 van de belevenissen van deze groep. Wat hebben ze ervoor getraind, diverse lange duurlopen in de Limburgse heuvels, Vijlen, Wormdal, Sippenaken,Camerig,Voerendaal, de steenberg bij Ubach Palenberg om maar een paar op te noemen. Zware maar gezellige trainingen. Ook de meeste trainingen bij temperaturen van rond de dertig graden. Dit om maar één doel te bereiken: de finish van de Jungfrau marathon op de Kleine Scheidegg. Van de 23 S.T.B.’ers waren er een vijftal die al een of meerdere keren de Jungfrau bedwongen hadden, zij wisten dus wat hun te wachten stond, maar misschien waren de overige 16 die dat niet wisten hierdoor wel een beetje in hun voordeel? Zoals gewoonlijk vertrokken de meesten op donderdagochtend naar Zwitserland. Na een voorspoedige reis waren we rond 5 uur in het door de S.T.B. geannexeerde Lauterbrunnen (Naar ik heb gehoord wordt in de volgende gemeenteraadsvergadering gestemd over een naamswijziging in eSTeeBrunnen). De langverwachte bergen lagen recht tegenover ons. Wat ons gelijk opviel en we nooit geweten hebben, is dat bergen in drie

jaar tijd zo ontzettend veel groeien konden. Tjonge wat waren ze groot geworden. ’s Avonds begon gelijk geweldig. Met zijn allen op het terras en lekker gegeten en gedronken. Volgende ochtend effe de berg op ( wel met het treintje) om de finish te bekijken. Boven aan gekomen kwam het weer allemaal terug. Helemaal door, over de morene, langs de doedelzakspeler naar het hoogste punt, een kilometer afdalen, finishen en dan met pijn in je poten die verschrikkelijke steile afdaling naar de douches Niet lang nadenken en gauw naar beneden om het startnummer te halen. ’s Middags in Interlaken bij het Casino was de hele S.T.B.-groep inclusiegroep inclusief alle supporters present, na het afhalen van de startnummers werden de gebruikelijke (groeps)foto’s gemaakt. En na nog even gezellig in het lekkere zonnetje wat bijgepraat te hebben werd een restaurant opgezocht om nog wat extra koolhydraten te stapelen. Om 17.00 uur waren in Interlaken nog enkele voorwedstrijden. Ralph de Leeuw liet zijn vader zien hoe het moest door op een tweede plaats in de Mini-Run te eindigen (eerste plek in zijn klasse) . En ook onze jongste deelnemer Mart Riksen hield de S.T.B. eer hoog in zijn wedstrijd. Hij liep de 1400 meter in 6 min en 35 sec. Trots als een pauw kwam hij zijn medaille laten zien. Heel de regio stond in het teken van deze marathon, in elk dorp in de omgeving was wel wat te doen. Zo ook in Lauterbrunnen. ’s Avonds zijn we nog even moed gaan indrinken in de feesttent. Gezellig dat het was, een verbroedering van alle nationaliteiten die samen maar een doel hadden. Bij welke sport vindt je dat nou? Grote potten bier, een geweldig blues bandje, en de Herr Pfarrer die tussendoor nog eventjes de mis deed. Bijna was het helemaal mislukt. Mijn trouwste supporter Els wist te voorkomen dat ik de

21

volgende ochtend met een verschrikkelijke kater aan de start stond. Zaterdag, de dag van de waarheid. De omstandigheden waren prima. In alle vroegte met het treintje naar Interlaken, waar we in alle rust ons gingen voorbereiden op de start. Het ging er relaxt aan toe. Het startschot klonk en een kleine 3500 deelnemers begonnen aan hun avontuur. Wiel,Roger, Herm en Theo hadden zich al snel gevonden. Afspraak was de eerst helft echt rustig te lopen in ongeveer 1.40uur. Daarna was het toch ieder voor zich. Het gedeelte tot kilometerpunt 24 zou vlak (?) zijn. Ik weet niet wat de Zwitsers onder vlak verstaan, er zaten toch enkele gemene knipjes in. In Lauterbrunnen stond het zwart van de toeschouwers en uiteraard ook onze druk fotograferende vrouwen. Albert Verbunt liep druk zwaaiend met de S.T.B. vlag ons aan te moedigen. Roger en Herm hadden intussen besloten het wat rustiger te doen, zodat Wiel en ik met z’n tweeën aan de beklimming van de“Muur van Wengen”begon. We zouden proberen om zo ver als mogelijk de “Muur” dribbelend te bedwingen. Onder aan de berg stond Wim en Gerte te schreeuwen dat we moesten wandelen. We lachten maar wat en gingen verder, maar een tiental meters verder waren we toch noodgedwongen aan het wandelen geslagen en was het lachen veranderd in een pijnlijke grijns. Het dorp Wengen kwam in zicht en we konden weer rennen, nou ja rennen?. Het ging best lekker, bij elke verzorgingspost goed drinken en flink wat gel’s naar binnen wurmen. Opeens moest Wiel afhaken

vanwege kramp, jammer ik had in gedachte om samen de Jungfrau te bedwingen. Dan maar alleen door. De echte steile hellingen gewandeld en op de zogenaamde vlakke stukken zo goed als het ging gerend. Maar wat een prachtige marathon, de omgeving, de entourage, het vele publiek die een enorm lawaai produceerden met hun koeienbellen je werd er soms echt emotioneel van. Op kilometer 32 passeerde ik Jo Born, ik wist dat alleen Rob Riksen en Hub Donders voor me zaten, maar die waren een klasse te groot voor mij. Mijn marathon kon niet meer stuk. Hoewel het ergste nog moest komen, de ongeveer 3 kilometer lange morene, een smal rotsachtig paadje van zo’n 50 cm breed steil omhoog naar het hoogste punt van de marathon. Het was intussen flink afgekoeld, maar ja wat wil je op een hoogte van ruim 2100 meter. Ook de lucht begon er aardig donker uit te zien, alstublieft geen regen want dit kon op dit moment niemand gebruiken Men had ons verteld dat vlak onder het hoogste punt van de marathon de welbekende doedelzakspeler stond. Maar ik hoorde en zag nog niets, hoe ver is het in godsnaam nog. Een kilometers lange rij van wandelende lopers zwoegden naar boven. Wat kunnen 3 kilometer toch lang zijn. Je moest uitkijken geen misstap te maken. Vicky Teeken gebeurde dit bijna, maar behulpzame mannenhanden hielpen haar weer op het goede pad. Eindelijk, in de verte het klagend geluid van de doedelzakspeler, het kon nu niet meer zover zijn. Plotseling was ik er, had de doedelzakspeler helemaal niet gezien ofschoon hij maar enkele meters van mij vandaan stond, kun je nagaan in wat voor roes je verkeerde.

22

Behulpzame handen droegen je als het ware over laatste obstakel een rotspunt en jawel in de verte zag je de verlossende finish. Nog een kleine kilometer bergaf, langs onze luid schreeuwende S.T.B. supporters, die in de inmiddels gestaag vallende regen ons naar de finish schreeuwden. Het zat erop, het was nog

onwezenlijk en dan ineens: ik heb het gehaald, de Jungfrau bedwongen en met brok in de keel liep ik richting douches. Geweldig wat een ervaring. Na 16 marathons is deze mijn laatste marathon geweest. Maar een eentje die ik nooit vergeten zal.

En het resultaat: inclusief bijnaam: 1 “Running with the the Devil” Rob Riksen 04:06:12 2 “Heavy Metal” Hub Donders 04:09:48 3 “Medicineman” Theo Schmeits 04:36:58 4 “Paintin Black” Fred Geilenkirchen 04:42:02 5 “Just two of Us part one” Jo Born 0442:18 6 “I can get no…Satisfaction” Wiel Frins 04:45:18 7 “Kleine Jodeljongen” Jan Schwanen 04:53:41 8 “Just two of Us part two” John Born 04:58:31 9 “Can’t move Mountains Pettie Nollet 04:58:08 10 “Solid as a Rock Frank Eisenga 05:02:53 11 “Money,Money,Money” Harry Enninga 05:04:42 12 “Forever Young” Herman Gerards 05:09:03 13 “Madame Butterfly” Vicky Teeken 05:16:18 14 “Help de dokter verzuipt…..” Saskia Rademakers 05:24:13 15 “Flying Docters Part one” Iwan de Ploeg 05:25:19 16 “Another Brick in the Wall” Theo de Leeuw 05:27:35 17 ”Marmor,Stein und Eisen bricht….” Cor van Haaren 05:27:57 18 “Like a Rolling Stone” Roger Steens 05:40:59 19 “One Day I’ll Fly Away” Hein Severens 05:43:37 20 “You never Walk Alone” Roger Gillissen 05:43:59 21 “Suspicious Mind” Jos Bex 05:58:41 22 “Flying Docters Part Two” Ineke de Ploeg 06:03:09 23 “Die Unvollendete” Sjef van Ooyen 03:30:00

23

15.000.000 MILLIMETER (door: Marcel Klein)

15.000.000 mm op dat hele kleine stukje aarde, dat moet niet het keurslijf in, dat laat je in zijn waarde. Het stukje aarde was in dit geval Valkenburg waar ik op 1 september heb meegedaan aan de Den Driesch Loop, ik heb hier twee afstanden gelopen, eerst de 5 km en de 10 km, omgerekend is dit 15.000.000 mm als ik me niet vergis. Een mooi en uitstekend georganiseerd loopevenement wat dit jaar voor de tweede keer plaatsvond, de eerste editie vorig jaar (hier heb ik ook aan deelgenomen) was overigens ook goed georganiseerd, organisatie heeft het daar goed voor elkaar. Dit jaar waren er op de 5 km enkele aparte elementen in het parcours ingebouwd, zoals een stukje lopen door de fluweelengrot, een klein stukje door cafe Nurgus waarbij de lopers aan de achterkant het cafe inliepen en

aan de voorkant weer naar buiten liepen en het stukje waarbij de lopers langs een ruine kwamen was ook leuk bedacht. De 10 km was een mooie trailloop met prachtige stukjes natuur door Valkenburg en de omgeving van Valkenburg, deze afstand was ook erg leuk om te lopen, hier heb ik ook van genoten. Het Parcours voor de diverse afstanden was lekker pittig, veel trapjes en veel bergop en bergaf, kortom, dit was een goeie looptraining. Na afloop was het ook nog erg gezellig op stadscamping Den Driesch (starten finishlocatie van de Den Driesch loop). Kortom, het was een mooie en geslaagde dag in Valkenburg, op naar volgend jaar, naar de derde editie, benieuwd wat de organisatie dan weer voor " elementen" heeft bedacht om toe te voegen aan het parcours van de 5 km.

Kapellerbosloop

Op zondag 1 december is het weer zover dan gaat de jubileumuitgave van de Kapellerbosloop weer van start. Je kunt je nu al inschrijven via onze site bij:

Kapellerbosloop / inschrijven. We hopen weer op een groot aantal deelnemers zodat het net als de voorafgaande jaren weer een leuke en gezellige wedstrijd wordt.

25

Nieuwe leden (bron: Frank Eisenga)

De laatste maanden zijn we weer gegroeid qua ledental. Vooral bij de pupillen was de aanwas van nieuwe leden groot.

Wij begroeten onze nieuwe jeugdleden: Uit Landgraaf: Audrey Reijnen 8 jaar Benthe Duijzings 10 jaar Camiel Spierts 7 jaar Chimène Hermans 8 jaar Danique Gademan 8 jaar Emma Martens 9 jaar Eva Dassen 8 jaar Evy Römkens 10 jaar Imke Hoogeboom 9 jaar Jamy Dirkx 10 jaar Janne Smeets 10 jaar Jarno Duizings 9 jaar Jet Hahnrats 8 jaar Jill Reijnen 10 jaar Lana Dortants 10 jaar Latifa Outmani 9 jaar Lieke Vervuren 13 jaar Maddy Dohmen 8 jaar Olivier Spierts 8 jaar Paul Caumo 11 jaar Roel Nieuwenhuis 7 jaar Thirza Harmsen 15 jaar Uit Heerlen: Lize Holka 11 jaar Uit Maastricht: Maya de Weerdt 10 jaar

Beeindiging lidmaatschap jeugdleden: Ryan Dera, Liset Radstake, Stef Smeets, Joëlle Sturtz, Yannick Sturtz, Mirte Florie, Tom Schmit, Maxime de Beer, Danielle Koch en Raph Silvertand. Beeindiging lidmaatschap senioren: Severine Dumont, Michel van Eert, Harry Hamers, Ed Monse, Sanne Scheltus, Connie Tempelman en Doreen Veldhuizen. Verder begroeten wij onze nieuwe “zaalleden”: Leny Ringens, Marij Jacobs-Wetzels, Anita Moonen en Thea Wilmsen uit Landgraaf en Tessa Wilmsen uit Heerlen. Ook hebben zich aangemeld: Nathalie Nijsters Nathalie, echtgenote van Ilya Nijsters, en moeder van Jasper die ook lid van STB is,draait al een tijdje bij STB mee. Niet alleen hardlopen is haar passie maar ook op de fiets is zij regelmatig te zien in de Limburgse heuvels. Verder is Nathalie ook lid van de jeugdcommissie. Alicia Koot Alicia, heeft altijd al veel aan sport gedaan. Dat is ook te zien bij de trainingen, zij is zeer gedreven en ook op de baan staat zij haar “mannetje” . Ailice woont in Landgraaf en is moeder van 3 kinderen. Judith Reumkens Judith woont in Landgraaf en is moeder van ons jeugdlid Sterre Knoben.

WIJ HETEN ALLE NIEUWE LEDEN

VAN HARTE WELKOM

27

Het gezamenlijk doel van familie Jacobs (door: Paul Jacobs)

“Let op! Onderstaand verhaal is gebaseerd op ware feiten en is minder geschikt voor mensen met een zwak gestel.” Hoe mijn persoonlijk doel ons persoonlijk doel werd. Bij de geboorte ben je al met doelen bezig, niet bewust maar toch. Binnen het jaar had ik toch zoiets van: “Het wordt tijd dat ik ga lopen”. Nu gaat het natuurlijk wel erg ver om mijn leven te beschrijven aan de hand van doelen; ik sla dan ook met gemak vele jaren over. Sommige doelen komen je aangewaaid: je denkt er niet over na maar eigenlijk zijn het Onbewust-Toekomstige-Toch-Een-Keer-Naar-Toe-Werk doelen. Laat zo’n OTTEKNTW doel (het krijgen van kinderen) nu toch samen vallen met de start van mijn hardloopcarrière, 33 jaar geleden. Kijk, mijn doelen stonden toen al vast voor wat betreft de loopcarrière. Marathon binnen de 3 uur, 10 km binnen de 35, 3000m binnen de 10 min… (allemaal behaald, trots kijk ik erop terug), overige doelen moeten nog ontkiemen en tot wasdom komen. Wat blijkt jaren later: mijn jongste dochter blijkt talent voor hardlopen te hebben. De oudste daarentegen heeft haar hart aan judo verpand. De jongste heeft eerst nog een carrière bij de paarden gehad vooraleer zij het licht ziet en helemaal voor het hardlopen gaat, zonder peptalk, dreigementen of excommunicatie toestanden. Carmen ziet uiteindelijk in dat judo een mooie sport is…… maar meer voor anderen. Tot zover lijkt het verhaal zich af te spelen rond een trio. De spil is echter nog niet genoemd: de moeder.

Eind jaren tachtig als de eerste hardloopgolf op zijn hoogtepunt is begint Lenie dan ook maar met hardlopen. Door omstandigheden gaat het met horten en stoten, maar in 2007 is ze wel zover dat ze haar eerste marathon loopt; in Berlijn. Wat blijkt, bij het uitdelen van talent stond zij op de tweede rij: haar eerste marathon ging in 3.47. Ellis is inmiddels al serieus aan het lopen en nadat Carmen bevallen is ziet ook zij het licht. We zijn nog altijd bezig met mijn persoonlijk doel, want tot zover zijn ze alle drie alleen met hardlopen gestart. En ze vinden het nog leuk ook! Als Ellis twee maal heeft gebaard beginnen de contouren van ons persoonlijk doel zich eindelijk af te tekenen. Zou het niet leuk zijn als….. Als je kinderen hun hele leven alleen maar een rennende vader hebben gezien die er ook nog

plezier in heeft slaat dit

gemakkelijk over. Gelukkig hebben we allemaal wat α genen in ons. Het moet wel ergens om gaan en je krijgt het niet

cadeau. Kortom:

wedstrijden zijn onvermijdelijk. Door hele groepen wordt in de marathon toch de ultieme uitdaging gezien. Voor ons was dat niet anders. De teerling was geworpen. We gaan samen een marathon lopen en wel in Berlijn, de beste, grootste, sfeervolste …… Kijk, nu komt het: we zijn alle vier werkzaam in de gezondheidszorg waar ze je al jaren bekijken met doelen: zgn SMART doelen. Dus na eerst ons doel hieraan getoetst te hebben werden er pas concrete plannen gemaakt. Hoe het ons is vergaan leest u verder in dit blad. Ik kan alvast verklappen dat ons persoonlijk doel behaald is. Vanaf nu kan ieder van ons tenminste weer zijn eigen weg gaan.

28

Groot, grootser, grootst (door: Paul Jabobs)

De Berlijnse muur Als je boven op de Reichstag staat krijg je de indruk: wat is Duitsland toch een rijk geciviliseerd land. Welk land kan het zich veroorloven om 600 miljoen DM uit te geven voor een schijnbaar zinloos stuk staal en glas op het parlementsgebouw. Zo ook met de marathon. Niets is gespaard aan dit evenement. Alle verwachtingen die we hadden kwamen uit! Strakke organisatie die soms zelfs iets militaristisch in zich heeft. Op onze dag van aankomst mochten we op het voormalige vliegveld Tempelhof (bekend van de Berlijnse Luchtbrug) de startnummers afhalen in de voormalige hangars. Indrukwekkend! De dag erna vanaf Charlottenburg met nog ruim 10 000 anderen op weg naar het Olympisch stadion voor de Frühstückslauf. Gratis eten en drinken voor iedereen. Een verrassing was er ook nog: aan de start om 9.30 stonden de helden van weleer: Paul Tergat, Uta Pippig, Ronaldo da Costa, Patrick Makau, Naoko Takahashi, Christa Vahlensieck, Haile Gebrselassie en Tegla Loroupe. Allemaal, op Uta Pippig na, hebben ze in Berlijn het WR verbroken. Haile zou op zondag het startschot gaan geven. Indrukwekkend zijn ook de cijfers omtrent de marathon: 48.000 deelnemers, 126 nationaliteiten. Op het parcours brandweerkorpsen, honderden vrijwilligers, een driedubbele streep die je de kortste weg door Berlijn aangeeft …… Alleen maar superlatieven. Als dan het weer ook nog helemaal meezit kan de dag niet kapot, resulterend in twee wereldrecords waarvan een voor de winnaar Wilson Kipsang, 2.03.23 en een voor Irina Mikitenko, 2.24.54 als V40. STB was met 5 personen vertegenwoordigd: Jos Lempers en de familie Jacobs. Voor de

dames Jacobs was de voorbereiding prima gegaan. Tamelijk wat samen gedaan en met het schema van Wim in de hand of het “Austria Wien schema” kun je een behoorlijke marathon lopen. Voor Jos was het de zoveelste van het jaar;

voor Ellis en Carmen hun debuut. Voor Lenie no 5 en voor Paul werd het no 23, als de blessure geen problemen meer gaf. Zondagochtend 8 graden, zonnig met een beetje wind met de S bahn naar de Brandenburger Tor. Wat een ongelooflijke drukte. Door ervaring rijker geworden togen we gewapend met ons eigen toiletpapier richting startvak. De Dixies blijken een geliefd verzamelpunt. Na een handtekening in een Dixie gezet te hebben konden we een sprint trekken naar de start. Pfff nog net op tijd. En vanaf nu gaat alles als in een film. Wat als een geweldige muur werd ervaren blijkt uiteindelijk maar een kleine stap verder. Jos vond dat hij zich moest vastpinnen op een droom van Peggy en liep dan maar de beoogde tijd: 3.07. Paul ging vrij voorzichtig weg om niet halverwege stil te vallen vanwege hernieuwde kuitproblemen. Het resulteerde uiteindelijk in een van zijn relaxte marathons. De verwachtingen rond Ellis waren redelijk hoog gespannen. Zij ging in de training eigenlijk het beste. Paul was dan ook verbaasd dat ze pas bij 20 km langszij kwam. Haar tijd 3.27 tegen die van Paul 3.37 was voor een

29

debuut niet slecht. Carmen liet zien dat ze niet alleen in het gewone leven een evenwichtig persoon is; tijdens dit debuut loopt ze de tweede helft slechts 6 seconden langzamer dan de eerste. En hoe ging het dan met de winnares van het “Meersen duel”? Toch last van de kou hebbende kwam Lenie na een respectabele 3.50 binnen. Ons doel was bereikt: alle vier samen finishen en ook nog zonder problemen. En wat doe je na afloop in een land waar het meer geaccepteerd wordt dat je met een fles bier op straat loopt dan

met een sigaret??? Je neemt één of meerdere Erdingers… wel alcoholvrij. De afterparty in de “Kosmos”, sfeervol en begeleid door beelden van de marathondag, bleek helaas niet geheel synchroon te lopen met de openbaar vervoertijden. Kleinigheidje. We hebben vooraf tijdens en erna genoten van de marathon en de stad. Voor Jos is het nu weer life as usual; voor ons even pas op de plaats wb de lange afstanden. Even genieten en dan de draad weer oppakken voor een volgende uitdaging.

Locatietraining zondag 27 oktober

Zondag 27 oktober is onze volgende locatietraining. We gaan ditmaal iets korter bij huis, namelijk in de omgeving van Gangelt. Het mooie Rodebach zal ons trainingsgebied zijn en een mooie herfstloop staat ons daar te wachten. Er zullen weer drie groepen zijn, dus voor ieder niveau de mogelijkheid om de zondagochtend sportief in te vullen. We starten om 9:30 u. bij het zwembad in Gangelt. De drie groepen zullen ieder de volgende afstand / tijd lopen :

Groep 1 : rustige duurloop van 1 uur (afstand 9 km), begeleider Cor van Haaren / Sibille Waszkiewicz Groep 2 : duurloop 1:15 (afstand ca. 12 km), begeleider Theo Schmeits Groep 3 : duurloop 1:30 (afstand ca. 17 km), begeleider Herman Gerards Verder is er ook een wandeling onder leiding van Jos Duteweerd. Na afloop bestaat de mogelijkheid om bij Haus Hamacher nog even na te praten onder het genot van Kaffee und Kuchen.

30

Diverse uitslagen (bron Frank Eisenga)

14/7 Waldniel Halve Marathon Eindtijd 9 Evelyn Rauwerda 0:32:19

HM 10 km (cat.plts) 35 Hub Wijnands 1:41:05 1 Roy Ploum 0:36:21

14/7 Bosselbachlauf - Vossenack Eindtijd 4 Marcel Klein 0:44:07

9,7 km 4 Frank Joosten 0:44:25

5 Herman Gerards 0:46:29 1 Theo Wessels 0:44:49

10 Harry Hamers 0:58:09 4 John Oostdijk 0:46:33

20/7 25. Rurbrückenlauf - Birkesdorf Eindtijd 2 Carmen Jacobs 0:46:38

5 km 1 Lenie Jacobs 0:47:25

1 Ellis Jacobs 0:18:57 1 Francien van Haaren 0:51:13

7 Lenie Jacobs 0:24:11 10/8 6e Womens Run - Keulen Eindtijd

10 km 5 km

41 Marcel van de Pol 0:43:08 283 Jacqueline Dieters 0:29:11

69 Herman Gerards 0:45:38 678 Francien van Haaren 0:32:13

189 Harry Hamers 0:59:48 11/8 37e Monschau Marathon Eindtijd

21/7 Zes uur van Aalter Afstand Marathon 31 John Haan 57630m 2 Iwan Theunissen 2:50:08

28/7 9. Ultner Höfelauf - Kuppelwies Eindtijd 76 Hub Wijnands 3:41:53

18 km 218 Pierre Muijrers 4:12:21

10 Ger Bodelier 1:23:56 Ultra Marathon - 56,2 km 28/7 1e Coriotrail - Heerlen Eindtijd 31 John Haan 5:06:29

9,4 km 17/8 Trail des Fantomes Eindtijd

7 Marcel Klein 0:52:10 25 km 8 Frank Joosten 0:53:48 246 Geert Pouls 3:40:27

14 Cor van Haaren 0:58:07 17/8 Rur-Wurm Lauf - Unterbruch Eindtijd

16 Andre Philippi 0:59:28 5 km 44 Peggy de Bas 1:12:34 99 Harry Hamers 0:28:42

17,6 km 14,1 km 1 Iwan Theunissen 1:31:41 9 Erik Haakma 0:58:28

3/8 Die 10 von Dürwiss Eindtijd 27 Herman Gerards 1:04:57

10 km 36 Rico Lux 1:06:51

2 Ellis Jacobs 0:38:56 53 Rene Homminga 1:09:56

165 Rico Lux 0:46:22 137 Harry Hamers 1:27:57

41 Lenie Jacobs 0:50:41 18/8 Haarderluip - Borgharen Eindtijd

348 Harry Hamers 0:58:12 5 km 4/8 Volksloop - Weert Eindtijd 16 Marcel Klein 0:23:16

17,5 km 10 km 4 Hub Wijnands 1:21:17 2 Ellis Jacobs 0:40:41

9/8 Rund um Süssendell - Mausbach Eindtijd 12 Marcel Klein 0:45:52

10 km 18/8 Raerun - Raeren Eindtijd

128 Harry Hamers 0:58:40 10 km 9/8 Meanderloop - Landgraaf Eindtijd 50 Harry Hamers 1:03:52

5 km (cat.plts) 22 km 1 Ger Bodelier 0:17:31 32 Hub Wijnands 1:54:22

6 Michael Scholten 0:20:10 36 Eric Notermans 1:55:38

2 Leo Quaedflieg 0:20:57 24/8 24e Volklauf - Hambach Eindtijd

1 Janou Homminga 0:21:09 HM 1 Marcel Klein 0:21:24 35 Hub Wijnands 1:41:15

2 Herman Gerards 0:21:49 93 Harry Hamers 2:09:55

5 Rico Lux 0:21:58 31/8 HAGL - Monte Sophia XII - Niederzier Eindtijd

6 Alois Pilich 0:23:13 10 km 3 Petra Helms 0:23:15 23 Leo Quaedflieg 0:45:42

7 Wim Rutjens 0:23:16 63 Frank Eisenga 0:50:55

7 Ed Doveren 0:23:35 28,1 km 8 Eric van Theemsche 0:23:56 1 Iwan Theunissen 1:49:33

4 Nadine Chudy 0:23:58 53 Hub Wijnands 2:22:38

10 Cor van Haaren 0:24:06 69 Ilya Nijsters 2:25:39

19 Jeroen Peters 0:26:41 81 Herman Gerards 2:27:42

6 Christian Brakenhoff 0:26:47 239 Harry Hamers 3:09:18

3 Gerte Offeringa 0:28:10

31

1/9 Tilburg Ten Miles Eindtijd Marathon

10 EM 6 Iwan Theunissen 2:52:56

141 Erik Haakma 1:04:10 17 Jos Lempers 3:29:04

1/9 14e Dijkenloop-BenedenLeeuwen Eindtijd 38 John Haan 3:56:42

Marathon 43 Pierre Muijrers 4:01:38

3 Jos Lempers 3:18:18 14/9 Ronde van Waalre Eindtijd

12 John Haan 3:46:22 15 km 22 Pierre Muijrers 3:52:30 5 Roy Ploum 0:56:47

1/9 2e Den Drieschloop - Valkenburg Eindtijd 14/9 St. Pieter Trail - Maastricht Eindtijd

5 km 32 km 15 Marcel Klein 0:22:50 116 Geert Pouls 3:42:53

29 Cor van Haaren 0:26:05 14/9 Avondloop Heythuysen Eindtijd

10 km 10 km 12 Ronald Hoogeboom 0:48:27 2 Theo Wessels 0:44:53

16 Marcel Klein 0:51:59 14/9 21e Jungfrau Marathon - Interlaken Eindtijd

HM Marathon 21 Eric Notermans 1:47:51 519 Saskia Rademakers 5:44:03

45 John Oostdijk 1:58:41 14/9 21e Dürener Rurtallauf Eindtijd

46 Theo Wessels 1:58:42 10 km 7/9 Schippersrun - Odoorn Eindtijd 19 Erik Haakma 0:40:10

5 km 191 Harry Hamers 1:01:56

5 Marcel Klein 0:21:40 15/9 Miljoenenlijn Trail - Simpelveld Eindtijd

7/9 Int. Volkslauf - Eschweiler Eindtijd 5 km

10 km 5 Marcel Klein 0:23:16

140 Harry Hamers 1:03:02 11 Cor van Haaren 0:26:11

8/9 30 van Amsterdam-Noord Eindtijd 9 Silvia de Groot 0:31:10

30 km 12 Gerda Simons 0:32:39

146 Ilya Nijsters 2:36:00 10 km 8/9 Meerssen Marathon Eindtijd 2 Jos Krist 0:39:43

5 km 4 Leo Kokkelkorn 0:40:22

63 Cor van Haaren 0:26:01 8 Ronald Hoogeboom 0:45:23

183 Francien van Haaren 0:33:50 11 Eric Notermans 0:46:26

10 km 17 Marcel Klein 0:49:15

21 Tim Roks 0:44:23 18 Frank Joosten 0:49:30

31 Leo Quaedflieg 0:45:30 22 Andre Philippi 0:51:47

150 Roy Paulssen 0:57:47 24 Herman Kremer 0:52:24

172 Peggy de Bas 1:00:11 15/9 Beekse Marathon - Hilvarenbeek Eindtijd

HM 10 km 21 Marcel Coerver 1:25:55 15 Peggy de Bas 0:57:48

1 Ellis Jacobs 1:27:47 16 Nathalie Nijsters 0:57:48

4 Alicia Koot 1:34:43 Marathon 134 Hub Wijnands 1:42:10 1 Jos Lempers 3:14:08

137 Herman Gerards 1:42:56 10 Hub Wijnands 3:37:21

142 Marcel Klein 1:43:17 6 Ilya Nijsters 3:37:45

146 Niels Hermans 1:43:27 5 John Haan 3:43:26

163 Rik Rompen 1:45:14 4 Pierre Muijrers 3:53:26

195 John Oostdijk 1:47:49 15/9 4e WepStromlauf - Hückelhoven Eindtijd

197 Theo Wessels 1:47:50 Marathon 206 Lenie Jacobs 1:48:15 2 Herman Gerards 3:54:40

207 Carmen Jacobs 1:48:31 21/9 Stadtgartenlauf - Würselen Eindtijd

209 Bert Vanthoor 1:48:59 10,4 km 213 Geert Pouls 1:49:09 53 Hub Wijnands 0:46:59

278 Jacqueline de Veth 1:54:09 61 Rico Lux 0:47:38

280 Marlies Wolter 1:54:10 22/9 4e Biesloop - Landgraaf Eindtijd

8/9 Meerssen Marathon Eindtijd 4,6 km

5 km 1 Richard Lavalle 0:15:54

63 Cor van Haaren 0:26:01 13 Marcel Klein 0:20:39

183 Francien van Haaren 0:33:50 22 Herman Gerards 0:22:02

10 km 26 Alois Pilich 0:22:36

21 Tim Roks 0:44:23 33 Cor van Haaren 0:24:15

31 Leo Quaedflieg 0:45:30 34 Andre Roumen 0:24:24

150 Roy Paulssen 0:57:47 8 Petra Helms 0:24:49

172 Peggy de Bas 1:00:11 16 Marjo Goossens 0:27:12

30 Gerte Offeringa 0:29:49

32

22/9 4e Biesloop - Landgraaf Eindtijd

Iedereen gefeliciteerd met jullie sportieve prestatie!

4,6 km 39 Jenny Matthijsse 0:31:01

9,2 km 3 Ger Bodelier 0:36:13

4 Jos Krist 0:36:23

5 Rob Riksen 0:37:40

8 Leo Kokkelkorn 0:38:14

18 Ronald Hoogeboom 0:41:50

23 Marcel Klein 0:44:04

25 Hub Wijnands 0:44:46

29 Paul Jacobs 0:46:11

4 Lenie Jacobs 0:47:46

22/9 Dam tot Damloop - Zaandam Eindtijd

10 EM 2585 Roy Paulssen 1:41:17

28/9 STAP loop - Brunssum Eindtijd

6 km 1 Richard Lavalle 0:20:39

7 Rico Lux 0:27:20

2 Marcel Klein 0:27:23

6 Alois Pilich 0:28:47

14 Ed Doveren 0:30:33

16 Cor van Haaren 0:31:53

14 Ben Paulssen 0:35:35

10 Harry Hamers 0:37:17

12 km 1 Iwan Theunissen 0:44:53

4 Roy Ploum 0:47:22

2 Guido Meys 0:49:06

5 Hub Wijnands 0:58:07

7 Harry Hamers 1:18:23

29/9 40e Berlijn Marathon Eindtijd

2241 Jos Lempers 3:07:51

421 Ellis Jacobs 3:27:48

8677 Paul Jacobs 3:37:37

1240 Carmen Jacobs 3:46:02

1511 Lenie Jacobs 3:50:15

Het weekend van 19, 20 en 21 oktober zal in het teken staan van de algehele opening van park ter Waerden. Precies één jaar geleden werd de atletiekaccommodatie geopend en vanaf dit jaar kunnen we gebruik maken van alle beschikbare faciliteiten zoals een moderne ontmoetingsruimte, vergaderzalen en kleedruimtes. Op zaterdag 19 oktober zal om 13:00 u. de officiële opening plaatsvinden, waarvoor wij jullie allen graag willen uitnodigen. Wij hopen zoveel mogelijk STB-ers, jong en oud, met aanhang te mogen begroeten tijdens deze opening. Uiteraard geldt als kledingadvies het dragen van de STB clubkleding.

33

Hoi! Voortaan vind je op deze plek, achter aan in het clubblad, de vernieuwde jeugdpagina! Hier lees

je bijvoorbeeld over een evenement waaraan de jeugd heeft deelgenomen en zie je foto’s van

wedstrijden en/of trainingen. Onder de jeugdleden wordt een estafette gehouden waarbij onze

jonge leden om de beurt een stukje schrijven.

Als je een stukje hebt geschreven wijs je zelf

iemand aan die daarna aan de beurt is. Verder

kun je je hersenen trainen met

‘hersengymnastiek’ en lees je leuke weetjes

over atletiek in het atletiek alfabet. We hopen

dat je de jeugdpagina met veel plezier zult lezen

en zo enthousiast bent dat je zelf ook eens een

verhaaltje, foto of tekening voor in het clubblad

naar de redactie stuurt. Veel leesplezier!

‘Athletics Champs’ een echt sportfeest (door: Dinand Radstake)

Op de jaarvergadering van STB opperde Dick van Pelt dat hij graag de eerste baanwedstrijd van STB wilde organiseren in september, een pupillenwedstrijd nieuwe stijl. De meeste leden vonden het wel een goed idee en daarna kwam al heel snel de vraag wie wilde meehelpen met het organiseren. Heel voorzichtig stak ik mij hand op zonder eigenlijk te weten wat nu die nieuwe competitievorm

en het organiseren zou gaan inhouden. En als je A zegt dan moet je ook B zeggen, en zo rolde ik in een nieuw avontuur van het organiseren van de Athletics Champs. Zelf heb ik met mijn eigen kinderen meerdere wedstrijden bezocht, zowel bij de pupillen- als juniorenwedstrijden. Een atletiekwedstrijd is vaak niet naast de deur. Je wist van tevoren

34

dat het een lange dag zou worden, maar dat mocht de pret niet drukken. We hadden een leuke groep ouders en kinderen die samen er een gezellige dag van maakten. De partytent en koelbox gingen mee. Een wedstrijd verdeeld over bijna 8 uur en maar enkele onderdelen waar je aan mee kon doen, dat is wel moeilijk en lang wachten voor jonge atleten. Als je jong bent ga je op onderzoek uit. De STB’ertjes waren daar experts in, Jong Nederland zou er jaloers op zijn. Bomen waren niet hoog genoeg , zand en water hadden ze zo gevonden en het mooie witte clubtenue was al vuil voordat ze moesten beginnen. Ik kan me nog herinneren tijdens een wedstrijd in Venlo dat mijn jongste zoon Rik aan de start moest komen voor de sprint. De microfonist roept om : Rik Radstake melden voor de start, maar geen Rik te vinden. Hij had wel het beste uitzicht tijdens het startschot, hoog vanuit een boom zag hij dat er een baan leeg bleef. En de uitslag gaf dan ook voor STB : DNF De huidige pupillenwedstrijd duurt lang, weinig onderdelen waar je aan mee kan doen en als het een keer niet lukt is er geen mogelijkheid om het over te doen. Dit is een van de redenen waarom de atletiekunie een nieuwe opzet heeft bedacht om de atletiek aantrekkelijker te maken voor de jeugdige atleten en de ouders.

Begin Mei was de eerste introductie van de Athletics Champs in de kantine van UOW’02. Onder het genot van een kopje koffie kregen we uitleg van Dennis Meens, regiocoördinator van regio 17. Tijdens deze presentatie kregen we al een goed beeld wat deze wedstrijd zou gaan inhouden. 7 echte atletiekonderdelen in 3 uur.

Nieuwe opzet pupillenwedstrijd (bron atletiekunie) De nieuwe opzet van deze pupillenwedstrijden gaat uit van een hogere intensiteit in een veel korter tijdsbestek: veel meer atletiek in maximaal drie uur. Daarbij worden nieuwe en uitdagende wedstrijdvormen geïntroduceerd en nieuwe materialen gebruikt. Bovendien worden de wedstrijden in teamverband uitgevoerd, en dat verhoogt de spanning en het gezamenlijke plezier. Ouders die voorheen

lange tijd langs de kant van de baan stonden te wachten, krijgen een actieve rol in de begeleiding en de jurering bij deze

nieuwe wedstrijdvorm. Uitgangspunten :

Atletiekecht, Succesbeleving,

Teams, Veelzijdig, Laagdrempelig en een variatie in opbouw in

atletiekechte onderdelen. Zie voor verder uitleg op de site van de

atletiekunie www.atletiekunie.nl

http://www.atletiekunie.nl/

35

Na de zomervakantie werd het tijd om verder te gaan met de voorbereidingen. Vrijwilligers zoeken. Ilya melde zich spontaan aan om mee te helpen met de voorbereiding. Hij is voor mij een supergoede steun geweest. En zo kwam er al snel een kettingreactie op gang van vrijwilligers. Er werden ervaren en onervaren mensen gevraagd en een enkeling vrijwillig aangewezen…hè Marcel. Het was overweldigend dat zoveel mensen op vrijwillige basis mee wilde helpen. Als vereniging mogen weer hiervoor echt trost op zijn. Er werd een indeling gemaakt wie welke taken zou gaan uitvoeren. In totaal waren 20 personen van onze vereniging actief.

Op 3 september is er een informatieavond gehouden in Sittard door Dennis Meens en Dick van Pelt namens de atletiekunie voor alle verenigingen van regio 16. Hier werden alle genodigde geïnformeerd over de nieuwe wedstrijdvorm. Om zelf nog meer inzicht te krijgen over de Athletics Champs ben ik 7 september met een enkele ouders en hun kinderen meegereisd naar Venlo. Daar heb ik kunnen meedraaien met de organisatie en jurering. Ik heb van deze dag veel geleerd en dit zoveel mogelijk toegepast op onze eigen wedstrijd. Als STB wilde we deze dag graag verschijnen met veel nieuwe pupillen in Venlo zodat ze zelf konden ervaren wat de wedstrijd inhield. Helaas waren er maar 4 aanmeldingen.

Wij vroegen ons af; hoe kan dat ? Weten de ouders niet wat zo’n wedstrijd inhoud, Is het te ver weg, veel vragen. Voor de meeste ouders van nieuwe jeugdleden is atletiek helemaal nieuw. Ter verduidelijking gaf Dick er een presentatie over de Athletics Champs . Ook was de mogelijkheid om vragen te stellen over algemene zaken. Na deze bijeenkomst is er voor veel ouders meer duidelijkheid gekomen . En tot onze vreugde kwamen al spoedig de aanmeldingen van de pupillen binnen op de website. Maar niet alleen de ouders moesten worden geïnformeerd. De juryleden wisten ook niet wat hun te wachten stond. Een echt juryoverleg volgde op de laatste woensdag

voor de wedstrijd. Alle juryleden waren reeds ingedeeld en kregen daarbij een uitleg wat hun taken waren. En alweer een koffierondje ‘Bei der Joep’. Joep zal er blij mee zijn, onze penningmeester denk ik niet. Het werden nog drukke en vooral spannende dagen voorafgaande aan de wedstrijd. De baan werd nog even door de aannemer onderhanden genomen. Overal lagen blauwe kunststofkorreltjes, een grote berg afval naast het

materiaalhok. De binnenbaan was onveilig glad. Op deze manier was het niet veilig om een wedstrijd te houden. Een noodbrief van het bestuur naar de gemeente werd gelukkig goed opgepakt. Donderdag en vrijdag werd er nog flink gewerkt op de baan, geschuurd en opgeruimd. Het zou het toch nog goed komen. Check, check, dubbel check, hebben we alles? medailles, geluidsinstallatie, juryhesjes, stopwatches, schrijfgerei, ballonnen, vlaggetjes, toeter, schilderstape, enz……. , ja, we zijn er klaar voor. Zelfs het mooie weer was besteld, hebben we een patent op. Dick had in dezelfde week de aanhangwagen met alle onderdelen gehaald bij de atletiekvereniging in Roosendaal. Daar kreeg

36

hij te horen dat de organisatie 2 dagen nodig had om alles uit te zetten. Vrijdagmiddag om 13:00 uur hadden we afgesproken om alles klaar te zetten, de laatste korreltjes kunststof werden door de aannemer nog van de baan geveegd. De jeugdcommissie was druk bezig met het versieren. De vlaggetjes ophangen en ook 2 ballonnenbogen stonden er mooi bij. Zand in de verspringbak verdelen en de atletiekonderdelen nauwkeurig klaar zetten op onze atletiekbaan. Het zou ons toch

wel in een dag lukken om alles klaar te zetten. Om 21:00 uur zaten we samen ‘Bei der Joep’ vermoeid maar voldaan met heerlijk biertje. Was toch wel ietsje meer werk dan we dachten. ’s Ochtends om 06:00 uur ging de wekker alweer. Na een frisse douche en ontbijt op weg naar de baan. Zou alles er nog staan, was de grootste zorg van Dick. Gelukkig bij aankomst stond alles nog precies zoals we hadden klaargezet. Alle onderdelen nog nakijken en de gekleurde schuimblokken bij de desbetreffende onderdelen plaatsen. De geluidsinstallatie werd klaargezet en getest . Tjonge wat kwam daar een volume uit onze bejaarde buren werden abrupt wakker gemaakt door de dreunende bassen .

Langzaam maar zeker kwamen de kinderen, ouders en teambegeleiders binnengelopen en al gauw stonden er ruim honderd kinderen en bijna net zoveel ouders en begeleiders langs de baan. Alle inschrijvingen waren bijgewerkt en gecorrigeerd en de wedstrijd kon beginnen. De teamestafette is het startonderdeel van de Athletics Champs. Nadat enkele junioren van STB een

estafette als voorbeeld hadden gelopen en de kinderen konden toekijken wat nou precies de bedoeling was kon de estafette beginnen op het grasveld. Wim en Roger gaven hierbij een spannend wedstrijdverslag Wat waren de atleten enthousiast. Na afsluiting van de estafette kon ieder team naar zijn eigen onderdeel gaan welk stond vermeld op het wedstrijdchronoloog Hurk-hoog of verspringen, horden lopen, kogelstoten of medicijnbal stoten, sprint, hoogspringen, vortex werpen. Als volleerde juryleden werden de onderdelen goed begeleid, de veiligheid werd goed in acht genomen. Atleten en teamleiders kregen goed advies. De atleten waren druk bezig om goede resultaten te behalen. De uitslagen werden netjes bijgewerkt in de stoffige kelder

37

door het wedstrijdsecretariaat door Ilya en Nadine. Deze locatie was overigens geheel vrijwillig gekozen. In eerste instantie was het de bedoeling om het secretariaat te plaatsen in een van de kleedkamers. Maar door de geur welke overduidelijk uit de wc kwam was de keuze voor de stoffige kelder al snel gemaakt. Met de muziek op de achtergrond, wedstrijdcommentaar en het lekkere zonnetje zag je alleen maar tevreden kinderen en ouders. Alles ging bijna vanzelf, hier en daar nog wat advies geven bij de onderdelen, meer was niet nodig. Een echt sportfeest.

Als laatste onderdeel is meters maken. Het is de bedoeling in een bepaalde tijd zo’n groot mogelijke afstand af te leggen. De B/C pupillen lopen 4 minuten en de A pupillen 6 minuten. Het was prachtig om te zien hoe ongeveer 50 pupillen tegelijkertijd van start gingen. De atleten werden tijdens het lopen luid aangemoedigd door het publiek langs de baan. De laatste wedstrijdformulieren werden ingevuld en ingeleverd bij het secretariaat. Iedereen verzamelden zich vlakbij de

ballonnenboog om te wachten voor de prijsuitreiking. Al snel was bekend wie de winnaars waren. De winnende teams werden gehuldigd onder een bonte ballonnenboog met een mooie medaille. Ik wil iedereen nogmaals bedanken voor alle hulp. Dankzij jullie hebben de kinderen een geweldige dag gehad en dat is toch het mooiste van allemaal. Alle hoofdjuryleden kunnen zich melden bij Dick als ze geïnteresseerd zijn om een jurycursus te volgen.

Reacties van kinderen geïnterviewd op 25 september

Lyna: Was leuk maar ook makkelijk. We hadden al veel getraind op de onderdelen Maddy: Hurk hoog was makkelijk maar ook weer moeilijk omdat je benen niet opzij kon doen vanwege de paaltjes. Anne: Alles was leuk, behalve hurkhoog. Ik heb me bij het springen pijn gedaan aan mijn heup. Daniel: Vortex was echt gaaf, heel veel actie. Het was grappig als je bijna iemand raakte.

Tara: Sprint vond ik het leukst om te doen. Ik kon zo vaak gaan als ik wilde. Tom: Ik vond Vortex werpen het leukste. Sica: SUPERLEUK Jasper Nijsters: Hoogspringen en Vortex deed ik het liefst.

38

Jasper Vanhommerig: Superleuk, alle onderdelen waren verbeterd. Bij de horden waren wel veel kinderen gevallen. Latifa: Ik vond kogelstoten leuk. Ook hordelopen is leuk, ik hou van hardlopen en springen en ik hou ook van paarden. Paarden kunnen ook goed rennen en springen over hekken.

Janne: Was erg gezellig, ook waren er andere teams uit andere dorpen en steden. Ik vond horden, verspringen en hoogspringen erg leuk. Opa, oma, mijn vader, moeder en zusje waren ook komen kijken. Merel: Was erg leuk, hoogspringen vond ik het leukste om te doen.

Audrey: Hordelopen, is leuk rennen over die hekjes.Mijn vriendinnen deden ook mee. Lize: Eerst vond ik hordelopen niet leuk maar tijdens de wedstrijd wel. Kogelstoten ging veel beter dan ik dacht. Lina: Was erg leuk, horden en sprint vond ik erg leuk om te doen. Sterre: Horden was erg leuk, maar er waren ook veel kinderen gevallen dat was niet zo leuk.

40

Evy in actie bij STB!

STB Clubblad 2013 nr 4

Documents

Transcript of STB Clubblad 2013 nr 4