Stageverslag 1 - WWAV - Dennis Scholten

GRAFISCH LYCEUM UTRECHKLAS 3VA4

STAGEVERSLAG VANDENNIS SCHOLTEN

We help you

change

the world



PRAKTIJKBEGELEIDERJEROEN TALENS

STAGEBEGELEIDERTON OOSTERBROEK

STAGEVERSLAG 131-01 T/M 15-03

INLEVERDATUM 22-032011

Page2

Table of contentsOmdat inhoudsopgave zo saai klinkt

INLEIDINGINLEIDING 4

ONDERZOEKSVRAGENONDERZOEKSVRAGEN 8

DOELSTELLINGEN DOELSTELLINGEN 9

THEMA THEMA THEMA THEMATHEMA 10

MAAK KENNIS MET WWAVMAAK KENNIS MET WWAV 11

WAAR BEN IK TERECHTGEKOMENWAAR BEN IK TERECHTGEKOMEN? 13

WAT HEB IK GEDAAN?BRONVERMELDING

WAT HEB IK GEDAAN? 27

BRONVERMELDING 39

Page3

JANE, THE 17 YEAR-OLDS DAUGHTER OF A WORLD VISION MANA-GER WAS AMBUSHED AND STOLEN FROM HIGH SCHOOL. HOW LONG COULD YOU WAIT FOR NEWS OF YOUR KIDS? KNOWING ONLY TOO WELL WHAT FATE AWAITED HER, THE FAMILY PRAYED EVERY DAY FOR 12 CHILLING YEARS FOR HER DELIVERANCE. LAST WEEK THEY LEARNED THAT THE ARMY HAD ALLOCATED HER AS “WIFE” TO A HEINOUS VETERAN GUERILLA FIGHTER WHO WAS OLDER THAN JANE’S FATHER. A WEEK AFTERWARDS HE WAS SHOT DEAD IN A STAKE-OUT. THE LRA HAS A STRICT DISEASE-PREVENTION CODE THAT FORBIDS “WIDOWS” BEING REALLOCA-TED TO OTHER OFFICERS. SO JANE WORKED THE NEXT 12 YEARS WASHING AND COOKING FOR THE LRA WITHOUT MOLESTA-TION. HER FAMILY WELCOMED HER HOME IN EARLY OCTOBER, GIVING THANKS TO GOD FOR HER PROTECTION.CHILD MOTHERS LIKE FLORENCE MEET THEIR PARENTS HERE WHO HAVEN’T SEEN THEM IN TEN YEARS. MUM AND DAD DIDN’T RECOGNISE FLORENCE. SHE HAS A BLANK FACE, AN EMACIATED BODY CARRYING BURDENS BEYOND HER MEANS AND A SICK-NESS THAT WON’T HEAL, THE EMOTIONAL SCARS SHE BEARS ARE BEYOND CALCULATION. PARENTS GAPE AT THIS CARE-WORN ADULT WHO THEY’RE TOLD IS THE LITTLE GIRL THEY’VE BEEN LOOKING FOR ALL THESE YEARS.

ALICE’S FACE WAS SCALDED FOR TRYING TO ESCAPE LAST YEAR. SHE NOW HAS SCARRING WITH A LUMP THE SIZE OF A BANA-NA SWELLING HER CHEEK. THE FOUNDATION I TRAVEL WITH WILL HAVE IT REMOVED NEXT WEEK WITH PLASTIC SURGERY IN KAMPALA FOR $700. THEY’RE LOOKING AT AN ADOLESCENT TRAINING PROGRAM FOR 5000 BOYS TO LEARN CARPENTRY AND MOTOR MECHANICS, 3000 GIRLS TO LEARN TAILORING AND Page4

InleidingOmdat een leuk verslag een leuke

binnenkomer nodig heeft

Er lagen plannen om te verhuizen -van Westervoort naar Woerden-, maar

niets was zeker, want een huis vinden is niet zo gemakkelijk. Toch heb ik de

gok gewaagd om me voor een stage te richten op Woerden. Er zijn een hand-

jevol ontwerpbureaus te vinden, maar één bureau sprong er tussenuit. Een

bureau dat zich op een compleet andere doelgroep richt dan de doorsnee

grafische bedrijven. Het bedrijf waar ik het over heb heet WWAV. Het unieke

aan WWAV is dat het zich richt op non-profit organisaties, met name goede

doelen. Dat is interessant, aangezien ik zelf vrij commercieel ben ingesteld als

het op vormgeven aankomt. Op hun website zag ik klanten voorbij komen als

KWF, Greenpeace en het Wereldnatuurfonds. Allemaal instanties die iedereen

kent. Ik zag veel kansen om mijn horizon te verbreden, die heb ik gepakt.

Gelukkig voor mij, vonden m’n vriendin en ik via social media een apparte-

ment in het centrum van Woerden, des te groter werd mijn enthousiasme om

bij WWAV te gaan stagelopen. Echter hoorde ik na het versturen van mijn

brief niets meer. Na een telefoontje bleek WWAV verhuisd te zijn in de tijd dat

ik de brief stuurde, de brief was waarschijnlijk kwijtgeraakt. Een tweede brief

kwam hun kant op, helaas, weer geen respons. Ik had nog maar twee weken

om een stage te vinden, dus ik besloot te bellen. Al gauw zat ik bij Wieb van

de Donk en Jeroen Talens in een ontzettend gaaf gebouw mijn porfolio te

showen. De volgende dag kreeg ik het verlossende woord te horen: “Je mag

komen hoor”. Ik had deze zin na-

tuurlijk wel wat mooier kunnen ma-

ken, maar zo was het nu eenmaal.

Down-to-earth, daar hou ik van.

InleidingOmdat een leuk verslag een leuke

binnenkomer nodig heeft

Er lagen plannen om te verhuizen -van Westervoort naar Woerden-, maar

niets was zeker, want een huis vinden is niet zo gemakkelijk. Toch heb ik de

gok gewaagd om me voor een stage te richten op Woerden. Er zijn een hand-

jevol ontwerpbureaus te vinden, maar één bureau sprong er tussenuit. Een

bureau dat zich op een compleet andere doelgroep richt dan de doorsnee

grafische bedrijven. Het bedrijf waar ik het over heb heet WWAV. Het unieke

aan WWAV is dat het zich richt op non-profit organisaties, met name goede

doelen. Dat is interessant, aangezien ik zelf vrij commercieel ben ingesteld als

het op vormgeven aankomt. Op hun website zag ik klanten voorbij komen als

KWF, Greenpeace en het Wereldnatuurfonds. Allemaal instanties die iedereen

kent. Ik zag veel kansen om mijn horizon te verbreden, die heb ik gepakt.

Gelukkig voor mij, vonden m’n vriendin en ik via social media een apparte-

ment in het centrum van Woerden, des te groter werd mijn enthousiasme om

bij WWAV te gaan stagelopen. Echter hoorde ik na het versturen van mijn

brief niets meer. Na een telefoontje bleek WWAV verhuisd te zijn in de tijd dat

ik de brief stuurde, de brief was waarschijnlijk kwijtgeraakt. Een tweede brief

kwam hun kant op, helaas, weer geen respons. Ik had nog maar twee weken

om een stage te vinden, dus ik besloot te bellen. Al gauw zat ik bij Wieb van

de Donk en Jeroen Talens in een ontzettend gaaf gebouw mijn porfolio te

showen. De volgende dag kreeg ik het verlossende woord te horen: “Je mag

komen hoor”. Ik had deze zin na-

tuurlijk wel wat mooier kunnen ma-

ken, maar zo was het nu eenmaal.

Down-to-earth, daar hou ik van.

JANE, THE 17 YEAR-OLDS DAUGHTER OF A WORLD VISION MANA-GER WAS AMBUSHED AND STOLEN FROM HIGH SCHOOL. HOW LONG COULD YOU WAIT FOR NEWS OF YOUR KIDS? KNOWING ONLY TOO WELL WHAT FATE AWAITED HER, THE FAMILY PRAYED EVERY DAY FOR 12 CHILLING YEARS FOR HER DELIVERANCE. LAST WEEK THEY LEARNED THAT THE ARMY HAD ALLOCATED HER AS “WIFE” TO A HEINOUS VETERAN GUERILLA FIGHTER WHO WAS OLDER THAN JANE’S FATHER. A WEEK AFTERWARDS HE WAS SHOT DEAD IN A STAKE-OUT. THE LRA HAS A STRICT DISEASE-PREVENTION CODE THAT FORBIDS “WIDOWS” BEING REALLOCA-TED TO OTHER OFFICERS. SO JANE WORKED THE NEXT 12 YEARS WASHING AND COOKING FOR THE LRA WITHOUT MOLESTA-TION. HER FAMILY WELCOMED HER HOME IN EARLY OCTOBER, GIVING THANKS TO GOD FOR HER PROTECTION.CHILD MOTHERS LIKE FLORENCE MEET THEIR PARENTS HERE WHO HAVEN’T SEEN THEM IN TEN YEARS. MUM AND DAD DIDN’T RECOGNISE FLORENCE. SHE HAS A BLANK FACE, AN EMACIATED BODY CARRYING BURDENS BEYOND HER MEANS AND A SICK-NESS THAT WON’T HEAL, THE EMOTIONAL SCARS SHE BEARS ARE BEYOND CALCULATION. PARENTS GAPE AT THIS CARE-WORN ADULT WHO THEY’RE TOLD IS THE LITTLE GIRL THEY’VE BEEN LOOKING FOR ALL THESE YEARS.

ALICE’S FACE WAS SCALDED FOR TRYING TO ESCAPE LAST YEAR. SHE NOW HAS SCARRING WITH A LUMP THE SIZE OF A BANA-NA SWELLING HER CHEEK. THE FOUNDATION I TRAVEL WITH WILL HAVE IT REMOVED NEXT WEEK WITH PLASTIC SURGERY IN KAMPALA FOR $700. THEY’RE LOOKING AT AN ADOLESCENT TRAINING PROGRAM FOR 5000 BOYS TO LEARN CARPENTRY AND MOTOR MECHANICS, 3000 GIRLS TO LEARN TAILORING AND

PREVENTION CODE THAT FORBIDS “WIDOWS” BEING REALLOCA-TED TO OTHER OFFICERS. SO JANE WORKED THE NEXT 12 YEARS WASHING AND COOKING FOR THE LRA WITHOUT MOLESTA-TION. HER FAMILY WELCOMED HER HOME IN EARLY OCTOBER, GIVING THANKS TO GOD FOR HER PROTECTION.CHILD MOTHERS LIKE FLORENCE MEET THEIR PARENTS HERE WHO HAVEN’T SEEN THEM IN TEN YEARS. MUM AND DAD DIDN’T RECOGNISE FLORENCE. SHE HAS A BLANK FACE, AN EMACIATED BODY CARRYING BURDENS BEYOND HER MEANS AND A SICK-NESS THAT WON’T HEAL, THE EMOTIONAL SCARS SHE BEARS ARE BEYOND CALCULATION. PARENTS GAPE AT THIS CARE-WORN ADULT WHO THEY’RE TOLD IS THE LITTLE GIRL THEY’VE BEEN LOOKING FOR ALL THESE YEARS.

ALICE’S FACE WAS SCALDED FOR TRYING TO ESCAPE LAST YEAR. SHE NOW HAS SCARRING WITH A LUMP THE SIZE OF A BANA-NA SWELLING HER CHEEK. THE FOUNDATION I TRAVEL WITH WILL HAVE IT REMOVED NEXT WEEK WITH PLASTIC SURGERY IN KAMPALA FOR $700. THEY’RE LOOKING AT AN ADOLESCENT TRAINING PROGRAM FOR 5000 BOYS TO LEARN CARPENTRY

Page5

“Je mag komen hoor ”

Het verlossende woord. door Jeroen Talens

Wat is WWAV en wat doen ze?

Deelvragen &

Hoofdvraag

Hoe onderscheidt WWAV zich

van de rest?

Hoe ziet mijn werkplek eruit?

Wat is mijn rol binnen WWAV

en met wie werk ik?

Wat heb ik gedaan binnen WWAV? (Portfolio)

Hoe o

ntwik

kel ik

mez

elf en

hoe k

ijk ik

daar

op te

rug?

Wat b

eteke

nt W

WAV v

oor m

ijn

ontw

ikkeli

ng bi

nnen

de gr

afisc

he w

ereld?

Wat is WWAV en wat doen ze?

Deelvragen &

Hoofdvraag

Hoe onderscheidt WWAV zich

van de rest?

Hoe ziet mijn werkplek eruit?

Wat is mijn rol binnen WWAV

en met wie werk ik?

Wat heb ik gedaan binnen WWAV? (Portfolio)

Hoe o

ntwik

kel ik

mez

elf en

hoe k

ijk ik

daar

op te

rug?

Wat b

eteke

nt W

WAV v

oor m

ijn

ontw

ikkeli

ng bi

nnen

de gr

afisc

he w

ereld?

Page7

OnderzoeksvragenOmdat je je moet kunnen afvragen wat dit half jaar voor je in

petto heeft.

DoelstellingenOmdat stage een leerproces moet zijn.

Mijn doelstellingen zijn misschien een beetje anders dan de gemiddelde stu-

dent. Leerdoelen als Photoshop beter leren beheersen zullen niet op mijn lijstje

staan. In de praktijk (eenmanszaak) heb ik de software en truukjes allemaal

ruimschoots onder de knie. Het eerste wat wel in me opkwam is de vraag

wat het verschil is tussen een eenmanszaak en een bureau als WWAV. Je zult

ongetwijfeld met meerdere mensen aan een opdracht werken en aangezien

ik op school vaak moeite had om werk uit handen te geven, wil ik mijn eerste

leerdoel daar op baseren. Deze luidt:

Een tweede leerdoel heeft te maken met het invullen van het feedbackformulier.

Bij een planning maken twijfelde ik wat mijn niveau was, dat wil ik tijdens deze

stage op de proef stellen, dus mijn leerdoel bij deze:

WWAV is een groot bureau, dus ik ben zeer benieuwd hoe deze gestructureerd

is en hoe de bedrijfsvoering is. Mijn leerdoel:

Deze 3 doelen wil ik bereiken door gewoonweg te doen. Je zult dan ook in mijn

verhalen vanzelf de doelen voorbij zien komen. Gaandeweg hoop ik de leer-

doelen te voltooien. Zo niet, dan neem ik ze mee met in het tweede verslag.

1

2

Ik wil goed kunnen functioneren binnen een team

Ik wil toetsen of ik voldoende kan plannen

3 Ik wil zien hoe een groot bedrijf gestructureerd is

ThemaWhat’s with all the cicles?

Ik wilde niet zomaar een mooi verslag in elkaar zetten, er moet wel een

degelijk concept achter zitten. Als uitgangspunt heb ik ervoor gekozen om

WWAV’s payoff te gebruiken, deze payoff vind je terug op de cover en luidt:

“We help you change the world”. Een brainstormsessie met als uitgangspunt

‘een betere wereld’ gaven me een aantal leuke woorden waar ik het thema

omheen kon bouwen. Een aantal van deze woorden zijn toekomst en zwart/

wit tegenover kleur en beweging. Een idee was om de wereld letterlijk door

het hele verslag te visualiseren door

middel van een cirkel. Deze cirkel kan

meerdere vormen en functies hebben.

Daarnaast sprak de tegenstelling zwart-

wit/kleur me aan, omdat het een over-

gang weergeeft van slecht naar beter. Denk aan de derde wereld, het leven

van deze mensen zal veel kleurrijker zijn als ze in dezelfde positie zaten als

de mensen zoals jij en ik. Dat is ook gelijk het doel dat de organisaties waar

WWAV voor werkt willen bereiken. Op pagina 8 heb ik die gedachte doorge-

voerd in een donkere wereldbol die een wereld vol problemen weergeeft, het

kleine stukje kleur zijn de goede doelen en de mensen die ze steunen, wij

kunnen verandering aanbrengen en de wereld weer kleur geven (in dit geval

aan het wiel draaien waardoor de kleur verandert). Omdat ik wil laten zien

wie WWAV is, zal ik een aantal van hun huisstijlelementen gebruiken, zoals

de rode leestekens. De foto’s die ik gebruik, zoals op pagina 5, visualiseren

verschillende problemen waar de wereld mee dealt. Op de achtergrond zie je

tekstfragmenten over het betreffende probleem. Als je dit verslag leest, moet

je worden meegenomen in de wereld van WWAV en de goede doelen. WWAV

heeft mij een andere blik op de wereld gegeven. En wie weet helpt het jou

ook om de wereld te veranderen, in ieder geval om erover na te denken.

Maak kennis met WWAVwwav • spreek uit als [wwevv]

Maak Maak Maak Maak Maak Maak Maak Maak kennis kennis kennis kennis met met WWAVmet met WWAVWWAVWWAVmet WWAVWWAVmet WWAVmet WWAVwwav • spreek wwav wwav • spreek wwav • spreek wwav wwav • spreek wwav • spreek uit als [wwevv]wwav • spreek wwav wwav • spreek uit als [wwevv]wwav • spreek wwav • spreek uit als [wwevv]wwav • spreek wwav wwav • spreek uit als [wwevv]wwav • spreek wwav • spreek •wwav • spreek

WWAV is een marketingcommunicatiebureau

voor de non-profit sector. Er zijn maar weinig

goede doelen in Nederland die niet in aan-

raking zijn gekomen met WWAV. Het is een

relatief groot bureau met plusminus 35 zeer

gedreven mensen. De onderscheidende factor

is de specialisatie in communicatie met een

resultaat: respons, draagvlak of financiële

steun. Het doel van WWAV is het in bewe-

ging krijgen van mensen en doelgroepen: de

wervende factor.

Een bedrijf dat dit voor elkaar krijgt, heeft

vanzelfsprekend betrokken en daadkrachtige

mensen in dienst. Bij binnenkomst merk je al

dat iedereen zijn beste beentje voor zet om

het uiteindelijke doel te behalen. Als goed

doel, culturele- of overheidsorganisatie ben je

hier dus helemaal aan het juiste adres.

Waar ben ikterecht- gekomen?hoe heb ik mijn stage ervaren, wat heb ik geleerd en heb ik mijn doelen gehaald?

WaarWaarWaar ben ikWaarWaar ben ikWaar ben ik ben ikWaar ben ik ben ikWaar ben ikterecht- terecht- terecht- terecht- terecht- terecht- terecht- terecht- gekomengekomen?gekomengekomen?gekomen?gekomengekomen???gekomen??gekomen?gekomen?hoe heb ik mijn stage ervaren, hoe heb ik mijn stage ervaren, hoe heb ik mijn stage ervaren, hoe heb ik mijn stage ervaren, wat heb ik geleerd wat heb ik geleerd wat heb ik geleerd wat heb ik geleerd wat heb ik geleerd wat heb ik geleerd wat heb ik geleerd wat heb ik geleerd wat heb ik geleerd en heb ik mijn doelen gehaald?en heb ik mijn doelen gehaald?en heb ik mijn doelen gehaald?en heb ik mijn doelen gehaald? en heb ik mijn doelen gehaald?en heb ik mijn doelen gehaald? en heb ik mijn doelen gehaald? en heb ik mijn doelen gehaald?en heb ik mijn doelen gehaald?

OUR GOVERNMENT HAS PROHIBITED SHOPS FROM SELLING TO-BACCO TO CHILDREN. BUT HERE SHEKHAR NOT ONLY COULD BUY CIGARETTE BUT, HAD BECOME A COMPULSIVE SMOKER. AND HE IS ONLY NINE! I WAS BEGINNING TO TAKE INTEREST IN THIS CASUAL CONVERSATION. I DON’T KNOW WHY I FELT LIKE HEL-PING THIS BOY. ‘I KNOW SOME ORGANIZATION WHICH HELPS CHILDREN LIKE YOU. IF YOU ARE INTERESTED I’LL TAKE YOU THERE AND THEY WILL TRY TO ARRANGE FOR YOUR EDUCATION ETC. YOU ARE A VERY NICE BOY. IF NOT YOU WOULD NOT HAVE RE-TURNED MY CELL. YOU SHOULD BE STUDYING AND PLAYING AT YOUR AGE. WHAT DO YOU SAY?’ I ASKED HIM. ‘ANNA, I’M WOR-KING FROM PAST FOUR YEARS. I USED TO SECRETLY BEG BEFORE THAT. ONE DAY MY MOTHER SAW ME AND STRIPPED ME OF MY CLOTHS AND MADE ME TO STAND IN FRONT OF THE HOUSE FOR THE WHOLE DAY. SHE ALWAYS TELLS ME THAT IF I EVER BEG OR STEEL, SHE WILL BREAK MY LEGS. INITIALLY I WAS GETTING ONLY FOOD AT THE TEA SHOP. NOW I HAVE STARTED EARNING. IF I LEAVE THIS JOB, I LOOSE THE EARNINGS ALSO. SO I DON’T WANT TO STUDY.’ I TRIED TO PERSUADE HIM TO TAKE UP STUDIES BUT, HE WAS VERY SURE OF HIS STAND. I WENT WITH HIM TO HIS HOME AND MET HIS MOTHER. HER STAND WAS NOT DIFFERENT THEN THAT OF SHEKHAR’S. ‘I WOULD LIVE IF HE COULD STUDY. BUT, OUR FINANCIAL STATUS DOES NOT ALLOW IT. BEING THE ELDER SON, HE HAS TO TAKE THE RESPONSIBILITY OF THE FAMILY.’ SHE CONCLUDED. ‘BUT IT IS ILLEGAL. CHILD LABOR IS BANNED IN INDIA. PRIMARY EDUCATION IS FREE AND COMPULSORY. YOU DON’T HAVE TO SPEND A PAISA ON HIS EDUCATION. EVEN HIS LUNCH IS TAKEN CARE OF.’ I TOOK OUT MY LAST WEAPON. SHE LOOKED AT ME FOR A WHILE AND, GAVE A SARCASTIC SMILE. ‘MY YOUNGER SON IS STUDYING IN A GOVERNMENT SCHOOL

TURNED MY CELL. YOU SHOULD BE STUDYING AND PLAYING AT YOUR AGE. WHAT DO YOU SAY?’ I ASKED HIM. ‘ANNA, I’M WOR-KING FROM PAST FOUR YEARS. I USED TO SECRETLY BEG BEFORE THAT. ONE DAY MY MOTHER SAW ME AND STRIPPED ME OF MY CLOTHS AND MADE ME TO STAND IN FRONT OF THE HOUSE FOR THE WHOLE DAY. SHE ALWAYS TELLS ME THAT IF I EVER BEG OR STEEL, SHE WILL BREAK MY LEGS. INITIALLY I WAS GETTING ONLY FOOD AT THE TEA SHOP. NOW I HAVE STARTED EARNING. IF I LEAVE THIS JOB, I LOOSE THE EARNINGS ALSO. SO I DON’T WANT TO STUDY.’ I TRIED TO PERSUADE HIM TO TAKE UP STUDIES BUT, HE WAS VERY SURE OF HIS STAND. I WENT WITH HIM TO HIS HOME AND MET HIS MOTHER. HER STAND WAS NOT DIFFERENT THEN THAT OF SHEKHAR’S. ‘I WOULD LIVE IF HE COULD STUDY. BUT, OUR FINANCIAL STATUS DOES NOT ALLOW IT. BEING THE ELDER SON, HE HAS TO TAKE THE RESPONSIBILITY OF THE FAMILY.’ SHE CONCLUDED. ‘BUT IT IS ILLEGAL. CHILD LABOR IS BANNED IN INDIA. PRIMARY EDUCATION IS FREE AND COMPULSORY. YOU DON’T HAVE TO SPEND A PAISA ON HIS EDUCATION. EVEN HIS LUNCH IS TAKEN CARE OF.’ I TOOK OUT MY LAST WEAPON. SHE LOOKED AT ME FOR A WHILE AND, GAVE A SARCASTIC SMILE.

TURNED MY CELL. YOU SHOULD BE STUDYING AND PLAYING AT

SHE LOOKED AT ME FOR A WHILE AND, GAVE A SARCASTIC SMILE.











Page14

We weten nu globaal wie WWAV is en wat WWAV

doet, maar hoe is het in de praktijk? Hoe is de

taakverdeling binnen het bedrijf en wat voor werk-

plek krijg ik? Koffie halen of meedraaien binnen

het team? Mijn leerdoelen en onderzoeksvragen

worden in de tekst behandeld. Laat je meevaren in

mijn beleving van het werken bij WWAV.

OUR GOVERNMENT HAS PROHIBITED SHOPS FROM SELLING TO-BACCO TO CHILDREN. BUT HERE SHEKHAR NOT ONLY COULD BUY CIGARETTE BUT, HAD BECOME A COMPULSIVE SMOKER. AND HE IS ONLY NINE! I WAS BEGINNING TO TAKE INTEREST IN THIS CASUAL CONVERSATION. I DON’T KNOW WHY I FELT LIKE HEL-PING THIS BOY. ‘I KNOW SOME ORGANIZATION WHICH HELPS CHILDREN LIKE YOU. IF YOU ARE INTERESTED I’LL TAKE YOU THERE AND THEY WILL TRY TO ARRANGE FOR YOUR EDUCATION ETC. YOU ARE A VERY NICE BOY. IF NOT YOU WOULD NOT HAVE RE-TURNED MY CELL. YOU SHOULD BE STUDYING AND PLAYING AT YOUR AGE. WHAT DO YOU SAY?’ I ASKED HIM. ‘ANNA, I’M WOR-KING FROM PAST FOUR YEARS. I USED TO SECRETLY BEG BEFORE THAT. ONE DAY MY MOTHER SAW ME AND STRIPPED ME OF MY CLOTHS AND MADE ME TO STAND IN FRONT OF THE HOUSE FOR THE WHOLE DAY. SHE ALWAYS TELLS ME THAT IF I EVER BEG OR STEEL, SHE WILL BREAK MY LEGS. INITIALLY I WAS GETTING ONLY FOOD AT THE TEA SHOP. NOW I HAVE STARTED EARNING. IF I LEAVE THIS JOB, I LOOSE THE EARNINGS ALSO. SO I DON’T WANT TO STUDY.’ I TRIED TO PERSUADE HIM TO TAKE UP STUDIES BUT, HE WAS VERY SURE OF HIS STAND. I WENT WITH HIM TO HIS HOME AND MET HIS MOTHER. HER STAND WAS NOT DIFFERENT THEN THAT OF SHEKHAR’S. ‘I WOULD LIVE IF HE COULD STUDY. BUT, OUR FINANCIAL STATUS DOES NOT ALLOW IT. BEING THE ELDER SON, HE HAS TO TAKE THE RESPONSIBILITY OF THE FAMILY.’ SHE CONCLUDED. ‘BUT IT IS ILLEGAL. CHILD LABOR IS BANNED IN INDIA. PRIMARY EDUCATION IS FREE AND COMPULSORY. YOU DON’T HAVE TO SPEND A PAISA ON HIS EDUCATION. EVEN HIS LUNCH IS TAKEN CARE OF.’ I TOOK OUT MY LAST WEAPON. SHE LOOKED AT ME FOR A WHILE AND, GAVE A SARCASTIC SMILE. ‘MY YOUNGER SON IS STUDYING IN A GOVERNMENT SCHOOL Page15

De eerste werkdag viel ik met de neus

in de boter, er vond een MOK -in mijn

ogen een kringgesprek op de maan-

dagochtend- plaats en dat betekende

dat de hele kantine gevuld was met

werknemers. Ik zou wat later komen

dan normaal, zodat ik niet middenin

de bijeenkomst zou vallen. Je raadt

het al, ik kwam binnen en de hele

groep zat er nog, niet zo erg, want zo

wisten ze in ieder geval wel meteen

m’n naam. Een goede binnenkomer

dus.

Allereerst kreeg ik mijn werkplek voor

de aankomende vijf maanden aange-

wezen. Samen met drie anderen zat ik

aan een groot bureau. Philip, Lennert

en Erik. Wat ik al snel begreep is dat

deze mensen vooral van de techni-

sche afdeling waren, de internetman-

nen zal ik ze maar noemen. Philip gaf

aan dat WWAV een paradepaardje

heeft, genaamd YOCO. Het is een

websitesysteem dat helemaal gericht

is op fondsenwerving. Het idee is

dat mensen zich kunnen aanmel-

den om een actie te starten voor

het betreffende goede doel. Neem

als voorbeeld Alpe d’HuZes voor

KWF Kankerbestrijding, hier kunnen

actievoerders aangeven hoe vaak ze

de Alpe d’Huez willen beklimmen om

geld binnen te halen voor KWF. Ver-

volgens kunnen vrienden en kennisen

hun actie steunen door te doneren of

een toezegging te doen: Als je hem

drie keer beklimt, dan geef ik 150

euro. Zo zijn er al een aantal YOCO’s

gemaakt en zullen er nog vele ver-

schijnen. Wat ik toen nog niet wist is

dat ik het woord YOCO nog heel vaak

zal horen.

Op mijn bureau stond een Mac,

gelukkig maar. Helaas werkte de

inlogcode niet meteen, dus ik kon

weinig doen. Ik praatte nog wat met

Philip, het bleek een drukke dag te

zijn. Het was een beetje onwennig,

want ik heb graag wat te doen. Toen

ik eenmaal kon inloggen, heb ik eerst

de mappenstructuur bekeken. Alle

opdrachtgevers bevatten een jobnun-

mer, daarin onderverdeeld staan weer

andere jobnummers en een basismap

waarin het logo staat en de huisstijl-

regels. De lettertypes staan allemaal

per opdrachtgever in een type client

onderverdeeld. Handig, want zo kan

je in een keer alle fonts activeren als

je voor een bepaalde klant bezig bent.

In de mappen zag ik veel opgemaakte

brieven en enveloppen die je wel eens

op je deurmat ziet verschijnen. Voor

het gemak zal ik ze ‘bedelbrieven’

noemen, dan weet je waar ik het

over heb. Ik was niet heel erg thuis in

goede doelen, maar ik herkende wel

een bepaald soort stijl. Het is over het

algemeen vrij binnen de lijntjes. Een

goed doel moet immers betrouwbaar

overkomen. Natuurlijk zijn er ook wel

organisaties waarbij je los kunt gaan

met je ideeën, maar het grootste deel

was gericht op vaststaande regels.

De rest van de dag heb ik flink

moeten wennen, er was nog weinig

voor me te doen, zelfs na meerdere

malen vragen bleek dat alle klusjes

al bezet waren. Eindelijk, daar kwam

iemand aan met een opdrachtje, het

voelde alsof je heel lang had gewacht

op een cadeau en het dan eindelijk

uit mocht pakken. De opdracht was

om een bordje te maken met een

Facebook-achtige Like button. De

dag erop zouden collega’s ideeën

gaan presenteren bij Greenpeace. De

mensen die aanwezig waren konden

dan met de bordjes aangeven of ze

het idee leuk vonden of niet. Ik had

ze echter na drie kwartier al klaar, dus

had ik daarna weer niet veel te doen.

Ik verliet om 5 uur het pand met een

dubbel gevoel. Het leek me ontzet-

tend leuk om er de komende maan-

den te werken, maar ik hoopte wel

dat ik wat te doen kreeg. Wanneer ik

het bij m’n nieuwe collega’s te kennen

gaf, verzekerden ze me dat ik binnen

de kortste keren helemaal volgepland

zou staan.

De tweede dag besloot ik met wat

meer mensen te gaan praten, ik sprak

met de creatieven aan het bureau

aan de andere kant van de ruimte. Ik

voelde me er meteen thuis. Pascal en

Guido, de webdesigners, lieten me

zien hoe ze met het design van een

YOCO voor de EO jongerendag bezig

waren. Dat kwam heel erg in de buurt

van wat ik in het dagelijks leven doe.

Guido liet me begrijpen dat je bij een

“De eerste dag was wel even wennen”

YOCO echter wel vast zit aan een

bepaald stramien. De taak van hem

en Pascal omschreef hij dan ook als

skinnen.

Aan de andere kant van de desk zat

Marieke, zij was bezig met een aantal

DTP klusjes in inDesign en Photo-

shop, ook dit was niet ver van m’n

bed. Ik kan heel enthousiast worden

om mensen aan het werk te zien met

design, ik hoopte dan ook dat ik snel

zelf bezig mocht. Nog een ander bu-

reau in de ruimte werd bezet door Pe-

ter (copywriter) en Martijn (creative).

Samen met Wieb en Jeroen zijn ze

het brein achter veel concepten. Geen

concept gaat de deur uit zonder dat

Wieb en Jeroen het hebben goedge-

keurd. Al met al zat hier dus een mooi

team met verschillende diciplines. Het

leek mij erg interessant om daar deel

van uit te maken. Want eerder was

ik mijn eigen baas, creative director,

dtp’er en webdesigner!

Met het uitwerken van de like-

bordjes, maakte ik kennis met het

‘snijhok’. De naam zegt het al, hier

kan je je documenten schoonsnijden

en foamboards plakken. Al gauw

kwam er tweede opdracht, dit keer

via Martijn voor Alzheimer Nederland.

Ze waren bezig met het verzinnen

van een manier om een onderzoek

WIEB JEROEN

MARTIJNPETER

ERIKLENNERTPHILIP

GUIDO PASCAL LEONNE MARIEKEDE STAGIAIR

over Alzheimer onder de aandacht

te brengen. Het onderzoek gaat over

het feit dat ‘slaap’ Alzheimer rem-

mend kan zijn. Martijn kwam naar me

toe met een schets van een medi-

cijndoosje met daarop ‘Slaap’. De

medicijndoosjes zijn niet echt, maar

bevatten kauwgom en een bijsluiter

met daarin info over het onderzoek.

Het uiteindelijke doel: Sponsoren

werven en het onderwerp onder de

aandacht brengen bij jongeren. Ik kon

lekker los gaan op het ontwerp, dat

was fijn. Het was ook iets wat ik nog

nooit eerder had gedaan. De eerste

visual werd direct al goed ontvangen.

Na een vooraanzicht van het doosje,

volgden ook een achterkant en een

perspectief versie. Om het idee nog

duidelijker neer te zetten, ontwierp

ik ook nog een visual van mensen

die de doosjes uitdelen op straat en

een display voor in de apotheek. Op

deze manier heb ik laten zien wat ik

in huis had en dat werd gewaardeerd.

De dagen erop kon ik de ontwerpen

nog wat finetunen en kon ik presen-

tatieborden maken van de gemaakte

visuals. Met deze opdracht kwam ik

in aanraking met ‘account’. Deze af-

deling zorgt ervoor dat klanten gewor-

ven worden en gaan om de tafel met

deze kanten. Wat ik een beetje gek

vond, is dat ook de concepten door

de account-managers worden gepre-

senteerd. Ik was gewend om zelf m’n

eigen concepten te presenteren, dus

het was interessant om wat meer te

weten te komen over deze hiërachie.

In het schema onderaan de pagina

leg ik uit hoe een proces verloopt van

werving naar eindproduct, je ziet dat

alleen account met de klant te maken

heeft.

Bij account lopen ook een aantal te-

lemarketeers rond, dat wil zeggen dat

ze mensen opbellen voor bijvoorbeeld

enquêtes. WWAV belt bijvoorbeeld

donateurs die aan een bepaald profiel

voldoen om een inschatting te maken

wat het best werkt bij een project.

Daarnaast willen ze weten of een

actie goed is ontvangen. Wat betreft

YOCO, is account vooral actief bij het

testen en de communicatie naar de

klant en van de klant naar ons. Ac-

count fungeert dus constant, om welk

project dan ook, als tussenpersoon.

KLANT BRIEFING ACCOUNT CONCEPT BRIEFING CREATIEF TEAM + INKOOP CONCEPTEN

DRUKKER STUDIO FEEDBACK + CONCEPTKEUZE KLANT CONCEPTPRESENTATIE

KLANT FEEDBACK

1

2

3 ACCOUNT CREATIE

Na deze week van oriëntatie

binnen het bedrijf, kon het

echte werk gaan beginnen. Ik

zal niet alles meer tot in het

detail omschrijven, maar er

zijn wel een aantal leuke en

leerzame dingen gebeurd. Ik

focuste me vanaf nu vooral op

het doel om te functioneren

binnen het team creatie.

Je zult je afvragen waarom ik niet bij

de creatieve, maar bij de technische

mensen aan het bureau zat. Dat was

zo omdat er in de eerste instantie

geen plek was bij de creatieven. Maar

later bleek dat maar één dag in de

week het geval te zijn. Daarom pakte

ik m’n spullen en richtte ik werkplek

2.0 in. Een wat groter en moderner

scherm en een Wacom tablet werden

m’n nieuwe maatjes. Naast me zit

Marieke en tegenover me doen

Pascal en Guido hun ding. Léonne is

twee dagen in de week van de partij,

waarvan ik één dag haar buurman

ben, de andere dag zit ik weer op de

oude plek.

Een aantal leuke opdrachten kwamen

voorbij, na het maken van de visuals

voor Alzheimer kreeg ik nog zo’n op-

dracht voor de Hartstichting. Samen

met het ‘bordenplakken’ leek dit een

terugkerend fenomeen. Maar ook

andere opdrachten kwamen langs,

zo heb ik een logo en een poster

ontworpen voor een fictieve politieke

partij en heb ik wat vlugge klusjes

van anderen afgemaakt. Het meest

bijzondere wat ik heb gedaan is iets

wat helemaal niet bepaald mijn disci-

pline is: video editen. Wieb en Jeroen

zijn na een ‘moeizame’ presentatie

bij Greenpeace (met de like-bordjes

inderdaad) met een nieuw concept

gekomen. Een Rubberbootrace,

hierbij is het de bedoeling dat mensen

zoals jij en ik op een rubberbootje de

IJhaven bevaren voor het goede doel.

Greenpeace wordt namelijk sterk

geassocieerd met boten. Het zou een

vrolijk gezicht zijn. Dit concept zou

niet face-to-face gepresenteerd wor-

den, maar het moest via de mail. Om

indruk te maken kwamen Jeroen en

Wieb met het idee om een filmpje op

te sturen die de sfeer weergeeft van

het evenement. Zie het al een soort

promo, aan mij de eer om die te ma-

ken. Met videobewerking had ik zelf

weinig ervaring, maar nieuwe dingen

zijn er om geleerd te worden. Ik heb

op Youtube allerlei video’s gezocht en

die op een leuke manier op een num-

mer gemonteerd. De hele ploeg was

enthousiast en naast de video, moest

er ook een concept komen voor een

logo en een poster. Ik werd, zoals

gebruikelijk, gebrieft door Wieb en

Jeroen waarna ik aan de ontwerpen

begon. Het logo lijkt een beetje op

een vriendelijke, groene piratenvlag,

volgens Jeroen was het direct ‘een

schot in de roos’, er waren een paar

kleine aanpassingen nodig en ik kon

verder met de poster. Tot slot besloot

ik nog wat visuals te maken van

een vlag met het logo en een groen

rubberbootje waar ik Wieb over had

horen praten. Ik was met het uiteinde-

lijke pakketje van een video, een logo

en poster en de visuals best tevreden.

En tot mijn grote verbazing ging het

filmpje al snel het hele bedrijf door

en kreeg ik ontzettend leuke reacties.

Dit zorgde ervoor dat ik me helemaal

op m’n plek voelde op stage. Wat ik

van deze opdracht heb geleerd, is het

aannemen van een idee van een an-

der (in dit geval Wieb en Jeroen) om

daar vervolgens op verder te bordu-

ren. In feite probeer je een beeld dat

iemand heeft te visualiseren. En bij dit

project was het zeer geslaagd.

De week kon al niet stuk, maar werd

nog beter door het bedrijfsuitje dat

gepland stond. We gingen op de

latten met z’n allen. Ik had nog nooit

geskied, dus zèlfs het bedrijfsuitje

was leerzaam. Ik leerde mijn collega’s

nu nog beter kennen, van bijvoor-

beeld Martijn en Peter wist ik nu veel

meer wat ze eigenlijk doen en wat

hun achtergrond is met betrekking tot

design.

Nu ik wat heb geproefd van het pro-

ces van idee naar uitwerking, kreeg

ik met een andere tak van creatie te

maken. Ik had het al eerder genoemd:

YOCO. Lennert legde wat cruci-

ale dingen uit, bijvoorbeeld hoe de

frontend en backend van een YOCO

in elkaar zit en wat je moet doen om

elementen te kunnen aanpassen.

Het eerste opdrachtje dat ik kreeg

was het vertalen van de afbeeldin-

gen binnen de Alpe d’HuZes YOCO

naar het Engels. Ik was gewend

THE POPULATION OF SEA LIONS, SEALS AND OTTERS IN THE NORTH PACIFIC OCEAN HAS DECLINED SO CATASTROPHICALLY IN RECENT YEARS THAT SCIENTISTS FEAR FOR THEIR CONTINUED SURVIVAL, AND THE REASONS WHY REMAIN OPEN TO FIERCE DE-BATE. NOW, A TEAM OF SCIENTISTS HAS COME UP WITH A CRE-ATIVE HYPOTHESIS THAT BLAMES IT ALL ON HUMAN ACTIVITIES FOLLOWING WORLD WAR II. EXTENSIVE WHALING REMOVED MORE THAN HALF A MILLION GREAT WHALES FROM THE NORTH PACIFIC AFTER THE WAR, FORCING A SUBTLE CHANGE IN THE DIETARY HABITS OF THE TRUE LORD OF THE OCEAN, THE KILLER WHALE, ACCORDING TO THIS NEW THEORY. WITH FEWER BA-LEEN AND SPERM WHALES TO DINE ON, PODS OF KILLER WHA-LES THAT USED TO TAKE OUT AN OCCASIONAL GREAT WHALE GRADUALLY TURNED TO OTHER MARINE ANIMALS, SETTING OFF AN ECOLOGICAL DOMINO EFFECT THAT HAS EXTENDED TO THE PRESENT. “IF OUR HYPOTHESIS IS CORRECT, EITHER WHOLLY OR IN SIGNIFICANT PART, COMMERCIAL WHALING IN THE NORTH PACIFIC OCEAN SET OFF ONE OF THE LONGEST AND MOST COMPLEX ECOLOGICAL CHAIN REACTIONS EVERY DESCRIBED, BEGINNING IN THE OPEN OCEAN 50 YEARS AGO” AND CON-TINUING TO THIS DAY WITH THE DEVASTATION OF HUGE KELP BEDS OFF WESTERN ALASKA, THE SCIENTISTS ARGUE IN THEIR REPORT, PUBLISHED IN A RECENT ISSUE OF THE PROCEEDINGS OF THE NATIONAL ACADEMY OF SCIENCES. THE DECLINE OF VARIOUS SPECIES HAS BEEN BLAMED ON EVERYTHING FROM COMMERCIAL FISHING TO GLOBAL CLIMATE CHANGE, AND THE SITUATION HAS BECOME SO SERIOUS — AND SO POORLY UN-DERSTOOD — THAT THE FEDERAL GOVERNMENT HAS PUMPED MILLIONS OF DOLLARS INTO RESEARCH. AT LEAST $100 MILLION HAS BEEN SPENT OVER THE LAST THREE YEARS STUDYING THE Page22

DIETARY HABITS OF THE TRUE LORD OF THE OCEAN, THE KILLER WHALE, ACCORDING TO THIS NEW THEORY. WITH FEWER BA-LEEN AND SPERM WHALES TO DINE ON, PODS OF KILLER WHA-LES THAT USED TO TAKE OUT AN OCCASIONAL GREAT WHALE GRADUALLY TURNED TO OTHER MARINE ANIMALS, SETTING OFF AN ECOLOGICAL DOMINO EFFECT THAT HAS EXTENDED TO THE PRESENT. “IF OUR HYPOTHESIS IS CORRECT, EITHER WHOLLY OR IN SIGNIFICANT PART, COMMERCIAL WHALING IN THE NORTH PACIFIC OCEAN SET OFF ONE OF THE LONGEST AND MOST COMPLEX ECOLOGICAL CHAIN REACTIONS EVERY DESCRIBED, BEGINNING IN THE OPEN OCEAN 50 YEARS AGO” AND CON-BEGINNING IN THE OPEN OCEAN 50 YEARS AGO” AND CON-TINUING TO THIS DAY WITH THE DEVASTATION OF HUGE KELP BEDS OFF WESTERN ALASKA, THE SCIENTISTS ARGUE IN THEIR REPORT, PUBLISHED IN A RECENT ISSUE OF THE PROCEEDINGS OF THE NATIONAL ACADEMY OF SCIENCES. THE DECLINE OF VARIOUS SPECIES HAS BEEN BLAMED ON EVERYTHING FROM COMMERCIAL FISHING TO GLOBAL CLIMATE CHANGE, AND THE SITUATION HAS BECOME SO SERIOUS — AND SO POORLY UN-DERSTOOD — THAT THE FEDERAL GOVERNMENT HAS PUMPED MILLIONS OF DOLLARS INTO RESEARCH. AT LEAST $100 MILLION

“Honderden rubber-bootjes,

dat is toch kicken?”

Overtuigingskracht.

door Wieb van de Donk

THE POPULATION OF SEA LIONS, SEALS AND OTTERS IN THE NORTH PACIFIC OCEAN HAS DECLINED SO CATASTROPHICALLY IN RECENT YEARS THAT SCIENTISTS FEAR FOR THEIR CONTINUED SURVIVAL, AND THE REASONS WHY REMAIN OPEN TO FIERCE DE-BATE. NOW, A TEAM OF SCIENTISTS HAS COME UP WITH A CRE-ATIVE HYPOTHESIS THAT BLAMES IT ALL ON HUMAN ACTIVITIES FOLLOWING WORLD WAR II. EXTENSIVE WHALING REMOVED MORE THAN HALF A MILLION GREAT WHALES FROM THE NORTH PACIFIC AFTER THE WAR, FORCING A SUBTLE CHANGE IN THE DIETARY HABITS OF THE TRUE LORD OF THE OCEAN, THE KILLER WHALE, ACCORDING TO THIS NEW THEORY. WITH FEWER BA-LEEN AND SPERM WHALES TO DINE ON, PODS OF KILLER WHA-LES THAT USED TO TAKE OUT AN OCCASIONAL GREAT WHALE GRADUALLY TURNED TO OTHER MARINE ANIMALS, SETTING OFF AN ECOLOGICAL DOMINO EFFECT THAT HAS EXTENDED TO THE PRESENT. “IF OUR HYPOTHESIS IS CORRECT, EITHER WHOLLY OR IN SIGNIFICANT PART, COMMERCIAL WHALING IN THE NORTH PACIFIC OCEAN SET OFF ONE OF THE LONGEST AND MOST COMPLEX ECOLOGICAL CHAIN REACTIONS EVERY DESCRIBED, BEGINNING IN THE OPEN OCEAN 50 YEARS AGO” AND CON-TINUING TO THIS DAY WITH THE DEVASTATION OF HUGE KELP BEDS OFF WESTERN ALASKA, THE SCIENTISTS ARGUE IN THEIR REPORT, PUBLISHED IN A RECENT ISSUE OF THE PROCEEDINGS OF THE NATIONAL ACADEMY OF SCIENCES. THE DECLINE OF VARIOUS SPECIES HAS BEEN BLAMED ON EVERYTHING FROM COMMERCIAL FISHING TO GLOBAL CLIMATE CHANGE, AND THE SITUATION HAS BECOME SO SERIOUS — AND SO POORLY UN-DERSTOOD — THAT THE FEDERAL GOVERNMENT HAS PUMPED MILLIONS OF DOLLARS INTO RESEARCH. AT LEAST $100 MILLION HAS BEEN SPENT OVER THE LAST THREE YEARS STUDYING THE Page23

om afbeeldingen via ftp in een map

te uploaden, maar zo gemakkelijk

was het hier niet. Elke YOCO bevat

namelijk een afbeeldingsconfi gurator

die ook door klanten te gebruiken is.

Een beetje omslachtig in mijn ogen

om het zo te doen, maar wel goed om

er eens mee te werken. Het was wel

even uitzoeken wat de beste methode

was om een afbeelding te vervangen,

want die functionaliteit is verstopt. Ik

voelde me een beetje een hacker. Bij

een korte bespreking over YOCO’s

kwam dit toevallig naar voren, ook ik

gaf aan dat het veel makkelijker is om

toegang tot een ftp map te krijgen.

En die kregen we! Dat scheelde een

hoop.

Dat was dat, het vertalen was een

goed opwarmertje, we gingen een

stapje verder. YOCO werkt met

WWAV Wish, dit is een gebruikersom-

geving waarin klanten, de mensen

van account en de designers zelf

zogenaamde issues kunnen melden

met betrekking tot de website. Een

issue kan zijn dat een kleur of een

tekst niet goed is of dat een element

verkeerd geplaatst is. De issues wor-

den toegewezen aan een persoon.

Als het issue te maken heeft met

design, krijgt bijvoorbeeld Pascal dit

issue toegewezen om het vervolgens

op te lossen. Als het issue is opgelost

wordt dat weer teruggekoppeld naar

degene die het issue heeft aange-

meld. Zo kreeg ik ook issues toege-

wezen van YOCO’s voor OneMen

en Plan Nederland. Omdat ik al veel

ervaring had met html/css verliep het

soepel. Het is wel een speurtocht

om classes te vinden in onbekende

bestanden, maar door middel van de

developer tools in Safari, is zo’n class

snel gevonden.

Twee dagen issues oplossen gaf me

groen licht om nog een stap verder te

gaan: het skinnen. Al eerder noemde

ik dat Pascal en Guido een ontwerp

aan het maken waren voor de EO,

aan mij de taak om dit Photoshop

bestand te gaan vertalen naar css.

Ik kreeg een ‘lege’ YOCO aangele-

verd, elk element, van tekstkleuren

tot afbeeldingen en buttons moest

ik aanpassen conform het design. In

het begin waren de mensen om me

heen wat sceptisch of ik dit wel kon.

“Is Dennis aan het skinnen? Hoe lang

gaat dat duren, zes weken?”, des te

groter werd mijn motivatie voor om te

laten zien dat ik het wel degelijk kon

handelen. En zo geschiede, na één

dag waren de hoofdlijnen al gestyled,

de tweede dag was het design prak-

tisch klaar. Maar zoals altijd, duurt

het fi netunen het langst. Maar dat

fi netunen gebeurde aan de hand van

feedback. Ik kreeg te horen wat er

nog niet klopte en dat paste dat aan,

net alsof het een issue was maar dan

nog even buiten de klant om.

Ondertussen deed ik nog wat andere

klusjes, zoals het maken van theezak-

jes voor het afscheid van een collega.

Bijna de gehele afdeling account

stapte op me af met de vraag of ik

een theezakje voor ze kon ontwerpen.

En ja, als één schaap over de dam

is, volgt de rest. Daarnaast werd ik

samen met Peter op een opdracht ge-

zet, we werden gebrieft door Remco

van account. De bedoeling was om

een fl yer te maken voor ‘Vrienden

van het Klooster’, een lokale culturele

vereniging die leden nodig heeft. Na

de briefi ng zijn Peter en ik wat gaan

brainstormen en schetsten we onze

“Ik werkte mee aan de puzzel die YOCO heet”

Voorbeeld van een YOCO

ideeën op papier. Het was een op-

dracht zonder deadline, bedoeld voor

stille uurtjes. Ook dit –het samenwer-

ken aan een project- was weer nieuw

voor me. We zijn tot leuke ideeën

gekomen, maar helaas speelde bij

Peter een blessure op waardoor hij

een tijdje niet op het werk kon komen.

Vervolgens werd ik zelf helemaal vol-

gepland, dus de ideeën liggen nog te

wachten om uitgewerkt te worden. Ik

zal het snel weer met Peter oppakken

om door te gaan, want naast dat het

heel leuk is, is het ook een leerzame

ervaring.

De dagen erop werden gekenmerkt

door het oplossen van issues, issues

en nog meer issues. De issues voor

EO vielen qua aantal mee, maar er

waren ook issues op te lossen voor

het Ronald McDonald Kinderfonds

en Plan Nederland. Lennert had me

eigenlijk een beetje omgedoopt tot

‘YOCO-medewerker’. Gelukkig wis-

selden de issues zich af met andere

projecten, zoals het maken van pre-

sentatiemateriaal voor het Nederland-

se Rode Kruis en wat beeldsearches.

De conclusie na ruim een maand wat

betreft het werken binnen een team,

is iets anders dan ik in een begin had

verwacht, het is namelijk niet zo zeer

dat je heel intensief teamwork levert,

maar eerder dat de taken verdeeld

worden onder een aantal personen.

Dit zorgt er natuurlijk voor dat een

opdracht sneller verloopt en dat de

verantwoordelijkheden niet bij een

enkel persoon liggen. Het is fijn dat je

ondersteuning krijgt van je teamge-

noten als je ergens niet uit komt en ik

leerde meteen om dingen uit handen

te geven. Voor ik m’n stage begon

had ik in projecten op school name-

lijk vrij vaak moeite om mijn creaties

en ideeën door iemand anders uit te

laten werken met de angst dat het

heel iets anders wordt. Maar in zo’n

goedgeorganiseerd bedrijf als deze,

merk je gewoon dat het eigenlijk

niet zo moeilijk is. Mijn collega’s en

leidinggevenden zijn positief over mijn

functioneren, dus mijn doel om bin-

nen een team te functioneren vind ik

bij deze geslaagd. Ik word ingezet als

full-time medewerker en ik vind het

fijn dat mensen mij die verantwoorde-

lijkheid durven te geven. Waar ik me

alleen wel nog op moet gaan focus-

sen is om niet alles tegelijk aan te

willen pakken. Lennert zet me graag

op issues en die los ik ook graag op.

Maar dat zorgt er bijvoorbeeld wel

voor dat ik minder andere dingen kan

doen. Op het moment dat Wieb mij

voor iets vraagt, wil ik dat ook graag

doen met het gevolg dat ik op een

dag met vijf dingen tegelijk bezig ben.

Tot nu toe lukt het me om alles op

tijd af te krijgen, maar toch zorgt het

wel voor onrust. Dit is plannen. Mijn

leerdoel voor de aankomende tijd is

dus om dit beter aan te durven geven

en kansen te pakken om nieuwe din-

gen te doen in plaats van alleen maar

issues of alleen maar visuals. Een

ander leerdoel dat ik als geslaagd kan

beschouwen is het ontdekken van

een georganiseerde bedrijfsstructuur

in een bedrijf met deze omvang. Ik

heb veel geleerd over de taakverde-

lingen hier en hoe het proces verloopt

met opdrachtgevers en hun projec-

ten. Of ik het een goede bedrijfsvoe-

ring/structuur vind? Absoluut, maar

als ik naar mijn passies kijk, is het niet

helemaal waar m’n hart naar uit gaat.

Ik vind het namelijk heel leuk en inspi-

rerend om met klanten om de tafel te

zitten, met ze te brainstormen en ver-

volgens samen tot een idee te komen.

Dit idee werk ik uit met een goed idee

in m’n achterhoofd van hoe de klant

het graag wil zien. In mijn ervaring is

een klant dan sneller tevreden met het

concept en het eindresultaat. Dan ben

ik dus eigenlijk van begin tot einde

betrokken bij het project, evenals de

klant. Hier bij WWAV zijn alle stap-

pen in het proces onderverdeeld bij

verschillende mensen en afdelingen

en dat moet ook wel bij zo’n omvang.

Het is dus wat meer een gok of het

concept aanslaat bij de klant, met het

risico dat er opnieuw een concept be-

dacht moet worden. Natuurlijk weten

mensen als Wieb en Jeroen al best

veel over de (terugkerende) klant,

maar ik kan mijn passie voor design

en ondernemen er niet geheel in kwijt.

Het is meer een uitvoerende rol die ik

hier heb. Toch heb ik heel veel plezier

en ben ik blij dat ik het ook eens op

deze manier kan bekijken, lekker

bezig zijn, daar hou ik van.

To be continued…

Wat heb ik gedaan?Wat heb ik Wat heb ik Wat heb ik Wat heb ik Wat heb ik Wat heb ik gedaan?gedaan?gedaan?gedaan?gedaan?gedaan?gedaan?gedaan?gedaan?gedaan?gedaan?gedaan?gedaan?gedaan?gedaan?gedaan?

Like

Dislike

Like

Dislike

Like/DislikeVoor een presentatie voor Greenpeace, heeft het team bedacht

de opdrachtgevers een bordje te geven met daarop Like en

dislike, zoals bij Facebook. Het sprak me direct aan. Ik wilde

geen standaard Facebook button namaken, maar heb het

handje in de WWAV websitestijl gedaan. Nu maar hopen dat ze

vooral de groene kant hebben gebruikt.

Mijn WWAV portfolio

“Even af-tasten wat je

allemaal kan ”

“Die stagiair kan leuk

Photo-shoppen”

“Die stagiair kan leuk

Photo-shoppen”

Alzheimer NederlandEen vrij recent onderzoek toont aan dat

slaap essentieel voor het tegengaan van

Alzheimer. Een actie moet dit onderwerp

onder de aandacht brengen en mensen

motiveren om het onderzoek

te steunen. Om jongeren

enthousiast te maken,

heeft het strategisch team

een ludieke actie bedacht:

medicijndoosjes met daarin

kauwgum en een bijsluiter

met info over Alzheimer en

het onderzoek. Aan mij de

taak om visuals te creëren van het doosje en

de winkelpromotie/straatmarketing.

“Een schot in de roos!”

GreenpeaceZoals ik in mijn verslag al schreef, was dit een van de leukste en

meest geslaagde opdrachten. Ondanks dat video editing niet mijn

ding is, kreeg ik veel goede reacties op het fi lmpje. Jeroen vond

het logo een schot in de roos en dat is een mooi compliment.

Page31

ReumafondsOp een drukke middag kwam Ard van account naar me toe met een dringend klusje. Voor

het Reumafonds wilde account hun voorstel indienen door middel van een mini-website.

Binnen 2,5 uur heb ik een ontwerp gemaakt, de graphics omgezet en de website geco-

deerd. De volgende dag werd de website naar alle collega’s gemaild, positieve klanken!

Het Nederlandse Rode KruisHier zie je twee visuals voor een concept voor collectantenwerving. De eerste

gaat over werving van met name vrouwen van middelbare leeftijd en de onder-

ste gaat over een collectantenwedstrijd onder studentenverenigingen die een

concert van van Velzen kunnen winnen.

Het Nederlandse Rode KruisDit zijn drie van de zes vlugge concepten die ik bedacht voor

het Rode Kruis. Ook hier is het doel om collectanten te wer-

ven. De teksten zijn uiteraard door copywriters aangeleverd.

KWF KankerbestrijdingAan mij werd gevraagd om visuals te maken van een reclamebanner naar aanleiding van een mai-

lingconcept voor KWF. Daarnaast moest er een voorbeel van een Facebook pagina komen en een

website met verhalen van mensen met darmkanker en informatie over de ziekte. Uit onderzoek is

gebleken dat 50% van de mensen met darmkanker overleeft. De mailing en website zijn bedoeld

om donateurs te werven en een positief sein af te geven naar deze mensen met darmkanker.

SDPDit was geen echte opdracht, maar een vriendendienst voor

iemand van WWAV. De partij is fi ctief en dat maakte het leuk

om iets bijzonders te doen met de poster (links) De rechter

poster is wat meer cliché.

sociaal democatische partijsociaal democatische partij

sociaal democatische partij

sociaal democatische partijsociaal democatische partij

sociaal democatische partij

YOCO EO JongerendagMijn eerste YOCO skin, de layout is ontworpen door Pascal

en Guido, ik heb de website met html/css gestyled. Jonge-

ren kunnen in actie komen voor Magagaskar. Hun actie kan

worden bekeken en gesponsord, vervolgens krijgen ze te

zien hoe ver ze zijn met het behalen van hun doel en kan het

gekoppeld worden aan social media.

“Besmet met het YOCO virus”

Ronald McDonald Kinderfonds

Deze skin was al gedeeltelijk klaar, ik heb hem uiteindelijk afge-

maakt. Naast EO en Ronald McDonald heb ik issues opgelost voor

Plan Nederland, OneMen, Alpe d’HuZes en Oxfam Novib.

BRONVERMELDING

WWW.WWAV.NLWWW.YOCO.NLWWW.RAPP.COM

JEROEN TALENSWIEB VAN DE DONKMARIEKE HARMSPASCAL JANSENLENNERT DORMANGUIDO LIEBREGTSILSE VAN ‘T HOOFDERIK VAN BENTENPHILIP RISTIEVINCENT BARNHARD

Page39

Stageverslag 1 - WWAV - Dennis Scholten

Documents

Transcript of Stageverslag 1 - WWAV - Dennis Scholten