Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit...

18
Staff Benda Bilili Très Très Fort (craw51 cd) Press Book Netherlands

Transcript of Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit...

Page 1: Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mij de halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger

Staff Benda Bil i l i

Très Très Fort (craw51 cd)

Press Book Netherlands

Page 2: Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mij de halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger

Table of contents 1) NRC feature (p. 3) 2) De Volkskrant feature (p. 4) 3) De Volkskrant feature (pp. 5-7) 4) De Trouw Cannes feature (pp. 8-9) 5) De Trou feature (p. 10-11) 6) Vrij Nederland Cannes feature (p. 12) 7) Mixed feature (pp. 13-18)

Page 3: Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mij de halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger

E en kleine stoet rolstoelen metzwarte mannen in felrode jackstrekt door het Bella Congrescen-trum in Kopenhagen, dit jaarhandelsplaats van de internatio-nale wereldmuziekbeurs

Womex. Grijnzend van oor tot oor laveren zebehendig langs de lange lanen met stands waarde wereldmuziekindustrie haar waar aanbiedten heffen links en rechts blij duim of vuist in delucht. Staff Benda Bilili, een Congolese bandvan door kinderverlamming getroffen straat-muzikanten, ex-sjacheraars en een door hen ge-adopteerd zwerfkind, komen in de Deensehoofdstad de Womex Award 2009 in ontvangstnemen.

Ik had ze ronkend op hun gemotoriseerdedriewielers zien komen aanrijden. De motor-duivels zoals ik ze van de promobeelden ken, lij-ken ontheemd in de ziekenfondskarretjes. Degroep krijgt de prijs voor zijn muziek, een men-geling van traditionele rumba of soukous,blues, reggae en funk, die, aldus directeurGerald Seligman, „na de zware jaren die Congoachter de rug heeft, een geweldige wederkeerbetekent van haar sterke muziektraditie die in-ternationaal en in Afrika zelf zo toonaangevendwa s ”, maar vooral „vanwege hun opzienbaren-de levensverhaal, geest en veerkracht”.

Een trofee voor levenswerk dus. Voor hetoverleven als gehandicapte in downtown Kins-hasa. De muziek diende als wapen in de dooroorlog en plundering geteisterde stad van 7,5miljoen inwoners met meer dan 400 verschil-lende bevolkingsgroepen – een sociale hoge-drukpan, waar het recht van de sterkste geldt.

„Staff, dat is Darwin”, zegt cineast Florent dela Tullaye. „Een zwak organisme redt het niet indie stadsjungle.” Samen met partner RenaudBarret hoorde hij de band in 2004 op een nachttoevallig buiten een chique restaurant voor ex-pats spelen, tijdens het draaien van hun docu-mentaire Jupiter’s Dance. De Franse filmmakers,die diep in het broeinest van ritmes van Kinsha-sa doken, raakten zo onder de indruk van hunmuzikale ambitie en doorzettingsvermogendat ter plekke een nieuw filmplan ontstond.Uiteindelijk volgden ze de groep vijf jaar en be-loofden: „Op een dag staan jullie in Europa.” Inde tussentijd coachten ze de band, pitchten zehun muziek met teaserfilmpjes op YouTube en

vonden ze een platendeal bij het Belgische labelCrammed. Geen gouden bergen dus. De Staffmaakt nu de eerste grote Europese tournee enin maart 2010 komt de documentaire uit. B endaBilili gaat hij heten, ‘schiet het plaatje af’ in hetLingala. Vrij vertaald: kijk verder dan de buiten-kant.

Tien jaar nadat de eerste Womex-prijs in 1999werd uitgereikt, aan de Cubaanse musicus Juande Marcos en World Circuit producer Nick Goldvoor de glorieuze comeback van de Cubaanseson met de Buena Vista Social Club, heeft de we-reldmuziek er een nieuw knuffeldier bij. Hetwoord is aan een weerbaar zwart collectief vangehandicapte muzikanten uit Congo. Eerder ditjaar werden er op de wereldmuziekpodia be-scheidener triomfen gevierd door de blindeAboriginal singer-songwriter Gurrumul, en heteveneens blinde Malinese duo Amadou & Mari-am.

Willen we dit wereldmuzieksprookje niette graag geloven? Gaat dit nog wel over muziekof is het balsem voor onze westerse ziel? Ook eenneokoloniale kronkel zit me dwars. „Womex iszo wit”, hoorde ik een Nederlandse program-meur bij een speeddate grappen tegen een van deweinige zwarte collega’s op de beurs. „Het gaatover een Franse agent die een Afrikaanse groepaan een Duits theater probeert te verkopen.”

Maar die reserves laat ik in één klap varenwanneer Staff Benda Bilili, tijdens het Womex-slotgala waar de band zijn prijs krijgt uitge-reikt, het eerste nummer inzet. Het is niet tevergelijken met wat ik op het net verschenen al-bum Très Très Fort hoor. Live is het super, super-sterk. Het gaat hier over iets anders. Over ener-gie. Levensdrift die overdondert en verleidt.Het ritme van een continent. Waarvan de basisgetoverd wordt uit een drumkit die een bric-à-brac is van stukjes hout, bamboe en oud ijzer.Staff Benda Bilili is het plezier van muziek doorje lijf voelen stromen en je er zonder meer aanover te geven. Het samenspel van lichaam engeest in één kortstondig totaalmoment, hier ennu. Dansen heet het.

Ik deed het veel, doe het te weinig. De on-langs overleden Claude Lévi-Strauss beschreefdeze totaalervaring als „een exaltatie van volle-dige vervulling, dat een groot gevoel van dank-baarheid geeft”. Ik zie het in de gezichten om

me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mijde halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger Djunana Tanga-Suele diezich vanuit zijn rolstoel dansend op zijn onder-lijf op toneel laat vallen is niet zo pijnlijk als ikvreesde, bij het zien van de lol waarmee hij hetdoet.

„De muziek beleeft zich in mij”, schreef Levi-Strauss. „Ik beluister mezelf door haar heen.”Dans en ken uzelf.

‘On entre OK, on sort KO’. Ofwel: je komtOK binnen en je staat KO weer buiten. Het washet devies dat de in 1989 overleden Franco,godfather van de Congolese Rumba, meegafaan zijn TPOK Jazz, zijn Tout Puissant – o p-permachtige – Kinshasa Jazzorkest. Bij de StaffBenda Bilili voel je eenzelfde slagkracht. Hetnummer Moziki is met zijn swingend verwevengitaarlijnen duidelijk schatplichtig aan ‘g i t a a r-tovenaar’ Franco die vanaf de jaren zestig Af-ro-Cubaanse en Congolese ritmes met elkaarliet versmelten. Franco vertaalde de Cubaansepianosolo’s naar de elektrische gitaar tot eenhypnotiserende beat die de hele wereld vero-verde.

Staff Benda Bilili heeft nog één extra troef,één extra snaar die betovert. Puntig en fel klinktze door de melodie van de andere twee gitarenheen. Hoog en bij vlagen zo vals dat het een aardheeft. Maar ze zorgt voor een swingend contra-punt. De dissonant wordt plukkend en metenorme flair gespeeld door het jongste bandlid,Roger Landu (18), op zijn zelf geknutseldeéénsnarig harpje, de satongue. Het instrumentbestaat uit een stukje elektriciteitsdraad ge-spannen tussen een boogje satonguehout eneen conservenblikje.

„Roger hebben we met zijn instrument vande straat gehaald toen hij twaalf was”, verteltRicky Libaku (59), oprichter en spil van de band,kleermaker, monteur en sigarettenverkoper.„Hij was een shegue, zwerfkind. We hebbenhem onder onze hoede genomen en opgeleid inde muziek.” Shegue is een verbastering van CheGuevara, die in 1965 aan de zijde vocht van Lau-rent Kabila, de vader van de huidige presidentJoseph Kabila. De naam shegue verwijst naar deguerrillalook van ex-kindsoldaten die door deCongolese hoofdstad struinen. Ricky Libaku istrots op Roger en zijn uitvinding. „Het is eigen-

Coco Ngambali in zijn rolstoel, gitarist van de Congolese groep Staff Benda Bilili Fo t o ’s La BelleKinoise

CONGOLESE ROLSTOELBAND STAFF BENDA BILILI IS DE NIEUWE SENSATIE IN DE WERELDMUZIEK

D r i ew i e l e r

De Congolese band StaffBenda Bilili verovert deEuropese podia met zijnmengeling van rumba,blues, reggae en funk. Debandleden zijn allemaalgehandicapt maar zien datniet als een beperking.„De benen zijn naar demallemoeren, maar de kopwe r k t . ”

E R N E S T I N A VA N D E N O O R T

lijk een soort van pijl en boog, een wapen, maarRoger heeft er bij ons een Afrikaanse gitaar vangemaakt.”

Het logo van de band is een driewieler metvleugels geflankeerd door twee gitaren die alssterren in de lucht hangen. Nu ligt Europa bij-kans aan hun voeten. Hadden ze deze vluchtvoorzien, gedroomd? „C’etait catastrophique”,herinnert Libaku zijn eerste Europese voor-proefje vorig jaar in Frankrijk. Rampzalig? Datis slang voor ‘totaal geweldig’, schiet VincentKenis te hulp, de producer die met zijn mobieleopnamestudio naar de repetitieruimte van deband reisde, een open plek bij de dierentuin vanKinshasa.

Het album Très Très Fort werd buiten opgeno-men met een dozijn microfoons, een laptop en100 meter kabels die illegaal werden aangeslo-ten bij een bar in de buurt. Hier en daar kwaakter op de cd op de achtergrond een pad mee. Li-baku: „Toen we onze cd hadden opgenomen,wist ik wel zeker dat we op een dag in Europazouden belanden. We speelden eigenlijk altijdal voor les blancs in Kinshasa, het waren vooralde blanken die naar ons kwamen luisteren. Datkomt doordat we musique internationale maken,daar houden ze van. Vroeger speelden we welmusique typique, zoals Ndombolo (Congolesepopvariant van de soukous, EvdN). Maar wekregen vaak te horen: ‘Jullie invaliden, komendaar met krukken aanzetten, kunnen niet dan-sen, komen altijd te laat.’ Dus toen zijn we in-ternationale muziek gaan maken. We mengenJames Brown, Bob Marley, onze grote heldenmet onze eigen Franco en Tabu Ley Rochereau.Dat is onze sound.”

Is hij niet bang dat het imago als gehandicap-ten bij hun ontvangst hier de overhand zal heb-ben over de muziek? Libaku, gedecideerd: „Ahnon, les membres, c’est foutu, mais la tête travaille.”Hij drukt zijn Dolce&Gabbana-zonnebril stevigbovenop de witte gebreide muts. „De benen zijnnaar de mallemoer, maar de kop werkt. Watkoop je voor medelijden? Dat heb ik gisterennog gezegd in een tehuis voor gehandicaptenhier in Kopenhagen waar we speelden. Je moetniet bij je invaliditeit gaan neerzitten, maar dehanden uit de mouwen steken. Gehandicaptenmoeten werken. Dat maakt je sterk.

„Vroeger verdienden we ons brood met onze

mobiele winkeltjes op onze driewielers op deveerboot tussen Kinshasa en Brazzaville. Datwas een lucratief handeltje, want Mobutu hadons gehandicapten vrijgesteld van uitvoerbelas-ting. We smokkelden ook wel eens wat. En nuverdienen we ons geld als muzikanten hier inEuropa.”

Met het geld dat ze gaan verdienen wil Li-baku in de toekomst een centrum laten bouwenvoor de shegues. „Een groot huis met vier, vijf,zes verdiepingen, met werkruimtes waar ze eenberoep kunnen leren, zoals kleermaker. En meteen podium, instrumenten, zodat we ze ook inde muziek kunnen opleiden. Dat is Staff BendaBilili.” De groep eromheen valt onmiddellijk inkoor met de strijdkreet in: ‘Très, très fort.’

De teksten van Staff Benda Bilili gaan overslapen op karton, over de zwarte man die vis uitde diepvries eet of rijst toegeworpen krijgt alseen vogeltje in het nest. De muziekgroep spoort

ouders aan hun kinderen in te enten tegen polioen stelt zijn eigen lot ter voorbeeld. „Ja, we wil-len de mensen wakker schudden”, zegt Libaku.„Met onze muziek een boodschap sturen. Bij-voorbeeld: wij zwarten hebben hier goud, dia-mant, kobalt, zoveel delfstoffen, rivieren volvis, maar we weten niet hoe we onze rijkdom-men moeten exploiteren. We willen de mensende ogen openen.” Maar, voegt hij er snel aan toe,„we doen niet aan politiek, hoor. Onze nieuwepresident is orde op zaken aan het stellen, hetland aan het opbouwen. Hij steekt de handenuit de mouwen. Kabila is de Cinq Chantiers. Bijons wordt het net zoals bij jullie, rustig en metgoede wegen.”

De Congolese president beloofde bij zijn aan-treden in 2006 het land op vijf ‘bouwterreinen’aan te pakken: infrastructuur, werkgelegen-heid, onderwijs, water en elektriciteit en ge-zondheid. Er is nog weinig van terechtgeko-men, meent Florent de la Tullaye. „Maar watwil je, het land komt net uit een oorlog. Wat jeKabila kan meegeven, is dat hij de eenheid inhet land heeft bewaard en Congo niet uiteen isgevallen in een oost en west.” Hij begrijpt RickyLibaku wel. „Congolezen zijn nogal lichtge-raakt waar het de politiek aangaat, hij wil geengedonder als hij terugkomt.” En, lacht hij, „ver-geet niet dat als je een ster bent in Congo, of eenvoetballer, de president je nog wel eens een huiswil geven, of een auto.’

Speciale driewielerpaden voor gehandicaptemusici zou ik de president voor zijn infrastruc-tuurplan willen aanbevelen. In Kin la Belle (deschone) of Kin la Poubelle (de afvalbak), zoalsKinshasa wel spottend genoemd wordt, weetStaff Benda Bilili aan de onveranderlijkheid vande fysieke en materiële gebreken van alledag teontstijgen. Ze tekenden zichzelf vleugels en ge-loofden erin. Hiervoor kunnen ze een constantebron van goud in hun geschiedenis aanboren:muziek. Het ritme in het Afrikaanse lijf is eenonvervreemdbare rijkdom. Wij kunnen eruitputten, lenen, jatten, erop meedeinen, sprin-gen, hopsen, maar voor de rest hebben we hett o e k ij k e n .

Staff Benda Bilili treedt op 28 november op in RASAUtrecht en tijdens het Contrabanda! Festival, Bim-huis Amsterdam op 29 november.Benda Bilili, de film: www.myspace.com/bellekinoise

Gitarist en zanger Coco Ngambali en bandleider Ricky Libaku, op achtergrond Roger Landu

CONGOLESE ROLSTOELBAND STAFF BENDA BILILI IS DE NIEUWE SENSATIE IN DE WERELDMUZIEK

metvleugels

N1 27-11-09 katern 3 pagina 12

Page 4: Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mij de halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger
Page 5: Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mij de halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger
Page 6: Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mij de halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger
Page 7: Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mij de halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger
Page 8: Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mij de halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger

11.06.10 12:08Congolese rolstoelband maakt de blits in Cannes - Trouw

Seite 1 von 2http://www.trouw.nl/cultuur/film/article3069469.ece/Congolese_rolstoelband_maakt_de_blits_in_Cannes.html

Weblog Cannes16 mei 2010Belinda van de Graaf

Congolese rolstoelband maakt de blits inCannesDe Congolese rolstoelband Staff Benda Bilili was een van de grote muzikale ontdekkingen vanafgelopen jaar, en is nu vereeuwigd in een ontroerende documentaire die deze week met een staandeovatie in Cannes werd ontvangen.

De hoofdrolspelers van de documentaire Benda Bilili.

De hoofdrolspelers van de film, ‘Benda Bilili!’, waren allemaal aanwezig tijdens de opening van hetavontuurlijke parallel programma ‘Quinzaine des Réalisateurs’. In hun rolstoelen werden ze het podiumopgereden. Voorop Ricky, Coco en Junana, de lichamelijk gehandicapte leden van de band uit Kinshasadie werd geformeerd uit straatmuzikanten en rondzwervende kinderen, en die in 2004 werd opgemerktdoor twee Franse documentairemakers.

Renaud Barret en Florent de la Tullaye hadden al twee korte documentaires gemaakt in Kinshasa toen zeop een avond bij de uitgang van een restaurant op de musicerende rolstoelers stuitten. De Franse filmers

Page 9: Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mij de halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger

11.06.10 12:08Congolese rolstoelband maakt de blits in Cannes - Trouw

Seite 2 von 2http://www.trouw.nl/cultuur/film/article3069469.ece/Congolese_rolstoelband_maakt_de_blits_in_Cannes.html

beheersten de Congolese taal, het Lingala, en met hun lichtgewicht camera´s besloten ze meteen devolgende dag het leven van de muzikanten in de straten van Kinshasa te volgen. Na een jaar kwamen zeterug met wat geld om in een studio opnamen te maken. En na vijf jaar en vele hobbels wat het zover: inmaart 2009 verscheen de eerste cd ‘Tres Tres Fort’ en die viel zo in de smaak, dat Staff Benda Bililihetzelfde jaar nog begon aan een succesvolle tournee langs Europese muziekfestivals.

Het is een ongelooflijk verhaal, dat vooral de enorme dadendrang van de gehandicapte Congolesemuzikanten belicht, en ook eens een ander beeld van Congo laat zien. Natuurlijk raakte dit Afrikaanseland de afgelopen veertig jaar totaal uitgeput door dictatuur, burgeroorlog, poliovirus, noem maar op. Destraatarme hoofdstad Kinshasa telt circa tien miljoen inwoners, waaronder zo’n honderdduizendstraatkinderen.

Roger is zo’n ‘shégué’, zo’n straatschoffie dat voor galg en rad opgroeit, maar Roger heeft ook eeneensnarige gitaar gemaakt van een blikje en een stukje hout, dat hij op geniale wijze bespeelt. In de filmzien we hoe Roger op 13-jarige leeftijd met zijn zelfgeknutselde ‘satongé’ aanspoelt bij Ricky en zijnmuzikanten, en opgenomen wordt in Staff Benda Bilili. De muzikanten in hun Mad Max rolstoelenblijken in de straten van Kinshasa een belangrijke sociale functie te hebben, ze beschermenstraatkinderen die anders aan de wolven zijn overgeleverd.

Na het zien van de film hoop je vooral dat Ricky cum suis hun gedroomde centrum voor Congolesestraatmuzikanten kunnen oprichten in thuishaven Kinshasa. Wellicht verdienen de rolstoelmuzikantenmet hun cd’s en concerten in de toekomst ook voldoende geld om hun kinderen naar school te laten gaan.

© Trouw 2010, op dit artikel rust copyright.

Film en concerten in NederlandDe vertoning van ‘Benda Belili!’ in Cannes fungeert tevens als aftrap voor een toernee die deConglosese band deze zomer door Frankrijk maakt. Voor 2011 staan concerten in Nederland geboekt. Nade eerste succesvolle vertoning in Cannes is de documentaire deze week ook aangekocht voor distributiein de Nederlandse bioscoop.

Page 10: Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mij de halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger

04.06.10 10:34Contrabanda! put muzikale inspiratie uit emigratie - Trouw

Seite 1 von 2http://www.trouw.nl/cultuur/muziek/article2925003.ece/Contrabanda__put_muzikale_inspiratie_uit_emigratie_.html

printstuur artikel door

Muziek27 november 2009Stan Rijven

Contrabanda! put muzikale inspiratie uitemigratie

Contrabanda! muziekfestival© Trouw

Op het Contrabanda!-festival laten musici van verschillende komaf een ander geluid horen.

Grote steden zijn culturele smeltkroezen waar de soundtrack van de toekomst wordt geboren. Vanuit diegedachte vindt deze week het vierde festival Contrabanda! plaats met bands uit Barcelona, Berlijn,Kinshasa en Amsterdam. Ze bezitten alle ’lef met een groove’, variërend van Caro Emerald, die met’Back it up’ de leukste single van 2009 maakte, tot de Congolese sensatie Staff Benda Bilili.

’Contrabande’ betekent smokkelwaar, ’Contrabanda’ staat voor andersoortige producten van intensiefgrensverkeer. Volgens organisator Rob van den Bosch draait zijn festival op inspiratie door emigratie.„Het gaat om muzikanten van uiteenlopende komaf, die elkaar voor het eerst in een grote stad ontmoetenen tot iets nieuws zijn gekomen. Want juist in grote steden met al die nationaliteiten zit de creatieveopenheid in de lucht.”

Ook muzikaal hebben ze veel gemeen: „Alle bands hebben iets met reggae en ska, werken met blazersen spelen feestmuziek. Daarmee leveren ze de fijne specie voor het leven in een metropool”, aldus Vanden Bosch.

Dat er grote behoefte bestaat aan andere dan de geijkte geluiden en formules, bewijst het succes datKyteman afgelopen jaar oogstte met zijn mix van Franstalige rap met een blazerssectie en strijkkwartet.Een frisse aanpak, die op Contrabanda! vanzelfsprekend is. „Hoewel we in Europa wonen met zoveelverschillende culturen en talen, richten radio en televisie zich bijna uitsluitend op Engelse enAmerikaanse pop. Dan is het een uitdaging daar iets tegenover te stellen, om te laten zien hoe het elderstoegaat.”

Zoals in Berlijn waar Rotfront vandaan komt. Ze spelen een straffe mix van reggae, balkan, hiphop,cumbia en punk. Zulu 9.30 uit Barcelona mengt salsa met reggae, samba, hiphop en flamenco. Bij deAmsterdamse band Hotel hoor je de wereld draaien wanneer ze uitpakken met hun onweerstaanbare fusie

Page 11: Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mij de halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger

04.06.10 10:34Contrabanda! put muzikale inspiratie uit emigratie - Trouw

Seite 2 von 2http://www.trouw.nl/cultuur/muziek/article2925003.ece/Contrabanda__put_muzikale_inspiratie_uit_emigratie_.html

Amsterdamse band Hotel hoor je de wereld draaien wanneer ze uitpakken met hun onweerstaanbare fusievan americana, bolero, jazz en ska. De groep bestaat uit negen nationaliteiten.

De Congolese band Staff Benda Bilili ontving eerder deze maand in Kopenhagen de prestigieuze WomexAward voor het debuutalbum ’Très très fort’. Een hele prestatie voor een stel gehandicaptestraatmuzikanten, die tot voor kort met moeite hun kostje bij elkaar scharrelden met de verkoop vansigaretten en zeep. En met het spelen van muziek: „Meestal in de diplomatenwijk waar blanken altijd welwat muntjes over hadden”, vertelde bandleider Ricky Likabu. „Nu spelen we weer voor blanken, maardan op de Europese podia.” Hun sound – gebaseerd op de rumba congolaise, reggae en funk – isbijzonder wegens het snerpende getokkel op een zelfgemaakt snaarinstrument: een melkblik, watelektriciteitsdraad en een stuk hout. Gitaar, percussie en zang completeren het geheel van de acht deelsdoor polio verlamde muzikanten, die zich per primitieve driewieler verplaatsen. Zo werden ze in 2007ontdekt toen Britpop-muzikant Damon Albarn voor zijn Africa Expressproject Kinshasa bezocht. Likabugeniet van de aandacht en het verdiende geld: „We gaan er een opvangtehuis voor straatkinderen vanbouwen!”

© Trouw 2010, op dit artikel rust copyright.

ProgrammaZa 28/11 - Paradiso (Amsterdam): Cuba meets Flamenco, Zulu 9.30, Caro Emerald, RotFront, Hotel, DJTommi, DJ Gaetano Fabri, DJ Kareem Raïhani; zo 29/11 - Bimhuis (Amsterdam): Chiwoniso, StaffBenda Bilili, DJ mps PILOT.

De Contrabanda-karavaan toert met Zulu 9.30, Rotfront, Hotel en DJ Tommi door Nederland: zo 29/11 -Atak (Enschede), do 3/12 - Simplon (Groningen), vr 4/12 - 013 (Tilburg), za 5/12 - Tivoli (Utrecht), zo6/12 - Paard van Troje (Den Haag).

Meer informatie op www.contrabandafestival.nl

Page 12: Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mij de halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger
Page 13: Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mij de halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger
Page 14: Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mij de halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger
Page 15: Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mij de halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger
Page 16: Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mij de halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger
Page 17: Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mij de halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger
Page 18: Staff Benda Bilili NL - Crammed Discs · Ik zie het in de gezichten om me heen. Ik spring op uit mijn stoel en met mij de halve zaal. Zelfs de breakdance-zonder-be-nen-act van zanger