Sprong in een Oerzee van Bewustzijn Tussenruimte en het ...

Tussenruimte en het Weten van Water - 1 - Yvonne Anne Driehuis Eindwerk PCSA 2010, bijgewerkte versie maart 2012 [email protected]

Sprong in een Oerzee van Bewustzijn

Tussenruimte en het Weten van Water vertaald naar Cranio Sacraal

Eindwerk Yvonne Anne Driehuis Peirsman Cranio Sacraal Academie 2010

[email protected] __________________________________________________________________________ Tussenruimte Poort Lege Midden Toroïdaal Veld Inter-Esse Torus Tussentijd Oog van de Orkaan Nulpunt Absolute Leegte Heilig Midden Sacrale Ruimte Vesica Pisces Kathedraal van Licht Dimensionele Opening Pauze Stilte Ruimte van Niet-Weten Interstitium Stillpoint Colloïdaal The Field


::: Toroïdaal veld :::

Voor mij is de basis van Cranio Sacraal Werk dat een mens in de grootst mogelijke intimiteit met zichzelf kan komen, waarin ie oplaadt aan de puurste essentie, van ZichZelf. Hiertoe begeeft deze mens zich in een (v)heilige bedding, een Kathedraal van Zuiver Licht: Sacrale Ruimte. Opdat ie ZichZelf (op)nieuw kan (h)(er)kennen en (be)vestigen. Mijn funktie is het hoeden van de Sacrale Ruimte en het holden (houden) van de energie. Hoeder van de Heilige Ruimte

Een Poort van Licht Voor zover ik weet ben ik dit al eeuwen geweest, in diverse funkties, in diverse gedaanten.

Is ’n Sessie Cranio Sacraal onze eigentijdse Sarcophaag?

Ψ “De ingewijde Adept, die met goed gevolg alle beproevingen doorstaan had, werd gehecht aan een bank, in Egypte den vorm van een Tau, en in een diepen slaap gedompeld, ‘den slaap van Silvam’, zooals die tot heden nog onder de Ingewijden in Klein-Azië, Syrië en zelfs Boven-Egypte genoemd wordt.

Egyptische tao Hij werd drie dagen en drie nachten in dien toestand gelaten, gedurende welken tijd zijn Geestelijk Ego, naar het heet, zich ‘gemeenzaam’ met de ‘Goden’ onderhield, nederdaalde naar den Hades, Amenti of Pâtâla—naar gelang van het land—en liefdewerken voor de onzichtbare Wezens verrichtte, hetzij dat Zielen van menschen of Elementale Geesten waren; terwijl zijn lichaam al dien tijd in een tempelcrypt of in een onderaardsche grot bleef liggen. In Egypte werd het in de Sarcophaag in de Koningskamer van de Pyramide van Cheops en in den nacht van den naderenden derden dag naar den ingang van een galerij gedragen, waar op zeker uur de stralen van de opgaande Zon ten volle op het gelaat van den in trance verkeerenden Candidaat vielen, die ontwaakte om door Osiris en Thoth, den God van Wijsheid, ingewijd te worden.”


Verantwoording Het volgende wat je gaat lezen is – weliswaar - geschreven in opdracht van de Peirsman Cranio Sacraal Academie - ter integratie en afsluiting van het aangebodene gedurende de modulaire opleiding - en was slechts een opdracht in de zin dat het voor bepaalde datum afgerond diende te zijn; wat me nog afdoende in spanning bracht. Het is een heerlijk geschenk om al wat ik afgelopen jaren verzameld en geweten heb in m’n eigen woorden, beelden, ordening, sfeer bijeen te brengen om te leiden tot het diepe inzicht wat ik heb trachten te verwoorden. Resultaat van wat het oplevert waar je niet duidt maar samenbrengt, naast elkaar in eenzelfde moment…. Ik heb het geluk dat veel van wat ik intuïtief geweten heb nu ook in de quantumfysica en neurobiologie onderzocht is geworden - en ongetwijfeld nog zal gaan worden - waarmee een nieuwe poort naar bewustzijn is open gegaan. Daar ben ik dankbaar voor. Het geeft me tevens de tools en begrippen om dit geheel te kunnen beschrijven. Zie het als een open kaart: het leidt je binnen op een weten. Of en hoe het jou raakt en wat het in je praktijk betekent is voor nu een open vraag. Volg je pad met tussenruimtes en je weten toont het je vanzelf. En durf dan te volgen. Yvonne Anne Juni 2010, Naar voortschrijdend inzicht bijgewerkt maart 2012


3. Inhoudsopgave hfdst. inhoud blz.

Titel 1 Herinnering 2 Verantwoording 3 1. Ontdekkingen 6

a. tussenruimte b. lading en vermogen c. essentie

2. Water … en wat het ons toont 8 a. Bleep! b. paradigma c. gedrag d. organisatie e. ordening f. veld g. intentie h. natuur i. beweging j. leren

3. Anatomie: ontstaan vauit de oceaan 15 a. ontstaan uit oersoep b. druppels in de oceaan c. fascinerende fascia d. sonar op zee e. vloeibaar licht f. evolutie g. ritme en trilling alfa beta delta theta

4. Anatomie: vorm omsluit ruimte 24 a. Vitruvius b. Heilige Geometrie c. Water d. Schepping e. Oorspronkelijke beweging 5. Anatomie: van emoties 30

a. anatomie van evolutie b. en what’s next c. taal van de schepping d. fysiologie van emoties e. dynamiek van emoties f. frekwentie van emoties g. in de box en out of the box h. hartcoherentie i. hartritme en tussenruimte j. Cranio Sacraal Werk

6. En is dit God …? 42 a. God zijn … b. versterker c. … en Mens worden d. evolutie van de Aarde e. heling en genezing f. aanraken met ‘Schauberger-touch’ g. Schauberger-touch (S-touch)

Slotwoord 47 a. E=mc² b. H2O c. HRV


Bijlagen 48 1. De Visarend en de zalm, observatie Viktor Schauberger 1930 2. Lezing Boudewijn Leliveld 3. Vesica Pisces 4. Pischinger Grundsystem 5. Bewustzijnsladder van Hawkins Rode Draad 54

Bronnen 55 literatuur artikelen inspirators films

aanbevelenswaardige items Citaten 58 Eigen aantekeningen 59

“Werkelijk, de Ganges is het pad naar de hemel Voor hen die baadden in haar stroming.”

Uit de MAHABHARATA


1. Ontdekkingen Na tweeënvijftig jaar op deze aarde durf ik het eindelijk aan me te verbinden, in leven, in wonen, nu ik het geheim van ‘tussenruimte’ heb ontdekt en het kan be-leven. Voor mij is dat groei. Ik heb me niet eerder zo durven te verbinden. Hoezo geheim? Nou, in mijn leven is tussenruimte lange tijd verborgen geweest, verholen. Energetisch en mentaal-emotioneel bleek ik verkleefd aan verborgen issues uit mijn ontstaansgeschiedenis. Door lagen aan het licht te brengen, en verstrikkingen te ontknopen, ben ik weer in vrije liefdevolle kracht kunnen komen en levendige vitaliteit. Het heeft me gebracht dat ik niet langer geïdentificeerd hoef te zijn aan m’n persoonlijke geschiedenis. M’n persoonlijke geschiedenis is weliswaar in de tijd geschreven, maar hoeft niet langer waar te zijn. Dit geeft zowel respekt voor alles als vrijheid van bewegen. Het geeft tussenruimte. Tussenruimte Waar ik om me heen kijk zie ik aanleiding om aan te nemen dat voor vele mensen tussenruimte nog steeds verholen is. En zo je weet: wat niet gezien wordt, wordt niet erkend en wat niet erkend wordt kan niet tot bloei komen. Tussenruimte is gewoonweg niet in beeld. Het is werkelijk een ruimte om zorg voor te nemen. Tussenruimte is: die ‘ruimte om de dingen heen’. Een vergelijk: winkelen in de Kalverstraat met wandelen in het Amsterdamse Bos. Het los raken uit ergens tè dicht bovenop zitten en je focus loslaten geeft ruimte in je hoofd, ruimte in je hart en ruimte in je buik. Dat kennen we allemaal. En deze ruimte opent je voor nieuwe dingen. Als we voorbij kunnen gaan aan wat we denken en voelen is nieuwe waarneming mogelijk. Het kunnen zijn met tussenruimte als ontwikkel-mogelijkheid vooronderstelt een bewustzijn daarop. Om werkelijk een volgende stap in onze evolutie van mens-zijn te kùnnen maken hebben we te onthechten aan het vasthouden van ideeën over wie we persoonlijk zijn, want daarmee zitten we vol en vol … is niet leeg….

Proefje:

Je blik wordt waarschijnlijk onmiddellijk getrokken naar de elementen in de proef. Dat illustreert precies wat in onze context (van opvoeding, cultuur, leven in Europa 21ste eeuw) gebruikelijk is: onze ogen hechten aan de dingen, en missen in eerste instantie het ervaren van de ruimte om de dingen heen. Dit is onze 3D training: leven in een driedimensionale wereld die gedefiniëerd is langs redelijk rechte lijnen: do’s en don’ts van sociale interaktie en rechten en plichten volgens CAO of burgerlijk wetboek. Dit is een wereld van extrinsieke motivatie die bij voortduring oppassen van ons vraagt, opletten of we het wel goed doen. Dit is een voortdurend appèl op ons reptielenbrein, één van de zeer noodzakelijke doch ‘lagere’ breinen waaruit ons zenuwgestel is opgebouwd. Eigenlijk is dit brein ontworpen voor gevaar, en om daar de adekwate reaktie op te geven om te overleven. In onze ontworpen 3D wereld met stoplichten en levensverzekering en buurtcommittee’s zou dit sein eigenlijk altijd op ‘veilig’ moeten staan indien het met vreugde en liefde ontworpen is in plaats van met normen.


lading en vermogen Ik heb in m’n persoonlijke reis dingen ontdekt die waardevol zijn: hoe belangrijk het is beladen issues van hun lading te ontdoen. Het geeft gezonde vitaliteit namelijk, aan mezelf, en ook aan m’n omgeving. En het geeft opnieuw groei, een veerkrachtige balans, en dynamiek aan ontwikkeling. Het geeft vermogen te durven veranderen, veranderingen toe te laten, open te staan in een leeg midden: Sacrale Ruimte. Het overgeven aan subtiele bewegingen. Kortom, evolutie is weer mogelijk, een spiralende werking van het bestaan. En dit werkt volgens kosmische wetmatigheden: er is helemaal niet zoveel ik die bepaalt in m’n leven. Het lijkt er meer en meer op dat m’n ‘ik’ in de weg heeft gestaan en dat ‘ik’ uit de weg heb te gaan, zodat ik open sta voor het leven, het leven zelf door me heen stroomt. Het stroomt volgens oerwetten van de natuur. essentie We kunnen nieuwe waarnemingen doen vanuit contact met onze essentie op veel subtieler nivo dan we in onze zintuiglijk gevormde wereld gewend zijn: we kunnen aftasten, bevoelen, waarnemen, bemerken met onze subtielste zintuigen en ons daarmee oriënteren naar meerdere dimensies dan de drie-dimensionele werkelijkheid die wij gewoon zijn om in te verkeren en ons naar te richten. Wetenschappers hebben de donkere energie * van het brein opgemerkt. Ons brein is zó actief als wij rusten! Deze activiteit vindt plaats binnen de cortex: dat is dat deel van het brein wat wij als mensen extra hebben ten opzichte van de apen, en wat evolutionair gezien een volgende stap in ontwikkeling aanreikt. Als wij mensen actieve taken uitvoeren hebben we hier slechts 5 % van in gebruik! Ons brein heeft kennelijk nog heel wat voor ons in petto. En dit blijkt aangeboord te worden wanneer wij in rust zijn. (In de paragraaf over hartcoherentie volgt straks meer). Vermoedelijk maakt ons brein deel uit van een heel groot netwerk van breinen. Zijn we allemaal interconnected. Wordt met dit te weten en hierop af te stemmen de volgende evolutiestap van mens-zijn werkelijkheid? We kunnen persoonlijk een octaafverhoging meemaken in al onze relaties en bezigheden waar we weer over de innerlijke ruimte en uiterlijke waarneming beschikken èn we weer voeling hebben met de essentiëelste lagen van wie we van binnenuit zijn èn…. ons mee kunnen laten nemen door de stroom van het leven zelf. Hoe dan ook: het vraagt van ons niet langer lui te hangen aan het gewoontegetrouwe. Het vraagt ons ons rustig te richten naar de mogelijkheden die wakker liggen net onder de oppervlakte. Het open laten van tussenruimte is daar een sleutel in. En water laat ons dat zien. Ben je benieuwd?

*

* Het Default Mode network DMN is onlangs ont-dekt (M.E. Raichle, St. Louis). Gemiddeld 5% van de hersenen is actief betrokken bij onze taken van alle dag. 60-80% Is actief ònafhankelijk van externe gebeurtenissen. Dit noemen we de Donkere Energie, verwijzend naar de Dark Matter in ons heelal. De belangrijkste schakelcentra van het DMN zijn de mediale pariëtale cortex en de mediale prefrontale cortex, beiden hersengebieden van ons ‘grote mensenbrein’. We zijn dus niet bezig met orgaanfunkties, niet met overleven en niet met sociaal gedrag. We zijn actief in dat deel van ons brein wat ons onderscheidt van vissen, reptielen en apen. Verschillende breindelen blijken volgens een te detecteren golfpatroon intens samen te werken in een gecoördineerde aandacht … Voor wat?


2. Water, en wat het ons toont Bleep! ordening paradigma intentie beweging van water, elektromagnetisch gedrag veld leren van de innerlijke leraar organisatie natuur “Water is the driving force of all nature." LEONARDO DA VINCI Bleep! Ongetwijfeld zal ik de naam van Masaru Emoto amper hoeven toe te lichten. Want pak je deze skriptie ter hand om te lezen, dan heb je vast en zeker al eerder de DVD ‘What the bleep do we (k)now ?!’ gezien, waarin een stukje gewijd is aan zijn gefotografeerde (= zichtbaar gemaakte) waterkristallen (de scène in het metrostation) en hoe die ons een spiegel van bewustzijn voorhouden. Masaru Emoto is de Japanse wetenschapper die water ‘begrepen’ heeft en deze kristallen fotograferen kon. Maar dat was later.

Op een van mijn ‘surftochten’ op het internet – dan reis ik ‘op mijn voetzolen’, voor m’n vrienden een gevleugeld begrip: op intuïtie; de sjamaan in mij weet feilloos welke zaken m’n missie dienen en welke ik terzijde heb te schuiven. Hiernaar te luisteren is wat ik al gaande geleerd heb en in tal van andere situaties lerende ben. Het brengt me synchroniciteit – dat is zaken die in de tijd bovenop elkaar passen, als het ware zich tegelijkertijd voordoen en door deze overlapping extra significantie krijgen – kwam ik in aanraking met het weten van water door een man met de naam Boudewijn Leliveld. Eerst via een uitgeschreven lezing (zie bijlage1, blz. 40), toen via een open avond bij hem thuis in zijn verbouwde garage. We zaten met anderhalve handvol mensen op een rijtje op keukenstoelen, tegenover een wand volgehangen met roestvrijstalen cylinders en koperen kranen, aan het eind van de smalle doorloop zat Boudewijn in zijn draaistoel. Vanaf dat hij met spreken begon is mijn aandacht niet meer los geweest: hier werd eindelijk iets gezegd wat mijn hele systeem als waar herkende, en het werd ervaren: draaide Boudewijn een kraan een beetje open opdat er een dun straaltje water ging lopen dan veranderde er iets in mijn ruggengraat! Mijn interesse was gewekt! “in Esse (L.): in wezen ; inter - esse (L.): tussen zijn” SANDER BLOEMENDAL paradigma Op stoffelijk nivo is water altijd bekeken naar zijn/haar samenstelling. Dat kon niet anders, want dat is/was het paradigma (=geloofsovertuiging, overheersende denkwijze) van de wereld waarin wij leefden/leven. Wij nemen waar via de dingen die we zien en aanraken. We hebben een wereldbeeld ontwikkeld op grond van het waarneembare. Het waarneembare heeft het laatste decennium onder invloed van quantumfysica een quantum-sprong gemaakt. Dat wat voorheen niet waargenomen werd kwam in beeld: deeltjes die ook golfjes zijn, ether wat niet te zien wel te voelen is, buiten-zintuiglijke waarneming is nu zintuiglijke waarneming aan het worden. Door de heersende overtuiging zien we wat we willen zien. Weten we een positie van open ruimte, van niet-weten, in te nemen, dan valt er heel wat te ont-dekken.


Het watermolecuul,een voorbeeld van elektro-magnetische polaire kracht. De twee ladingen zijn aanwezig met de negatieve lading in het midden (rode schaduw), en een positieve lading aan de uiteinden (blauwe schaduw).

“Niets in de wereld is zachter en meegevender dan water, en toch verslaat het het harde, het sterke, het krachtige, het solide.” RUSTUM ROY

gedrag Scheikundig laat water zich vatten in de formule H2O: 2 atomen waterstof en 1 atoom zuurstof, onderling verbonden. Stabiel verbonden middels een magnetische brug: 2 waterstof-atomen met 2 plus lading, 1 zuurstof-atoom met 2 min lading. In wezen neutraal. Wat ontdekt is via de quantumfysica is dat de tussenruimte tussen de + en – pool er toe doet: dit is als het ware de informatie-drager. Nu vertoont water gedrag waaruit blijkt dat het andere eigenschappen heeft dan de ons bekende stoffen op aarde. Niets van deze eigenschappen past in onze Wetten van Fysica.

• Water laat andere stoffen in zich oplossen om te vervoeren. Dat het makkelijk andere substanties in zich oplost creëert ook de levenssoep die we oceanen noemen, vol mineralen en zouten. We bemerken er ook nadeel van: dat water als het vervuild is met belastende stoffen lastig werkelijk te zuiveren is.

• Water heeft de grootste oppervlakte-spanning van alle stoffen die we kennen op aarde. Als je een speld plat op water legt blijft ie hierdoor erop drijven. Met de punt erin zakt ie er zo doorheen. Het heeft in zichzelf een grote samenhang (coherentie).

• Elke substantie trekt samen bij koude, water niet, water doet het tegenovergestelde, het zet uit. De vaste substantie van water (ijs) dríjft op zichzelf. Wanneer het ijs smelt, en water wordt, worden de moleculen honderdduizend keren zo actief. Terwijl de deeltjes actiever worden, vullen ze de tussenliggende ruimte op. Met als gevolg dat de vloeibare vorm van water dichter en zwaarder is dan de vaste vorm. En ga maar na, hoe gelukkig we mogen zijn dat ijs drijft.

• Stel je voor dat ’s winters het ijs de bodem van een meer bedekte, dan was er geen leven meer mogelijk in de meren. Maar nu beschermt het ijs het leven onder water door nòg zo’n opmerkelijk gedrag: de temperatuur van water op de bodem van een meer wordt nooit lager dan 4°Celsius! Dus ook waterdieren en waterplanten zullen in hun natuurlijke habitat niet bevriezen!

• Tevens is water is het zwaarst bij 4°C. Dat is opmerkelijk, is het niet? • En nog zoiets: waar een beekje ontspringt aan de aardkorst, bij de bron zelf, is de

temperatuur 4°Celsius, precies! En als zomer’s op de berghelling de temperaturen hoog oplopen, en het zo warm wordt dat de aardkorst de 4° overstijgt, dan zie je dat het water zich verplaatst naar hoger gebied, en als bron ontspringt daar waar het 4° C is!

• Water is in staat door de vaten van bomen omhoog te klimmen, tegen de atmosferische druk en zwaartekracht in.

• Water neemt meer ruimte in of minder ruimte in, terwijl de hoeveelheid gelijk blijft. Met name rond 4°C, in contact met aarde en hemel, mineralen en zuurstof. Het anomaliepunt zoals Viktor Schauberger dat noemt.

organisatie Niets is krachtiger dan water. De struktuur van water is veel meer van belang dan haar chemische samenstelling. Dit zegt Rustum Roy ∝, emeritus hoogleraar en wateronderzoeker en ambassadeur van homeopathie. Elk watermolecuul heeft dezelfde chemische samenstelling - H2O - of je het water nu vindt hoog in de Himalaya’s of in hartje Amsterdam. Dit is altijd gelijk. De struktuur daarentegen is compleet verschillend, dat laten de foto’s van Emoto zien. Water organiseert zich in 6-kantige strukturen, kristallen. Tenminste…., als het natuurlijk is. In gechloreerd (zwem)water bijvoorbeeld zijn deze kristalstrukturen kapot gegaan. De struktuur van het water, de ordening, blijkt te werken als geheugenmodule. Water organiseert zich door ordening.

∝ www.rustumroy.com, modern experimental science


De Oostenrijker Viktor Schauberger (Coats, 1998) beweerde al dat water dat vrij kan meanderen een hogere vitaliteit en interne organisatie heeft dan water dat recht moet stromen en door leidingen geperst wordt. Het werk van Emoto lijkt wat betreft de organisatie van water in eenzelfde richting te wijzen. Door de Engelsman Schweitzer en de Duitsers Lutz en Kübler en Kröplin worden vergelijkbare waarnemingen gedaan. De werking van Homeopathie vindt in 2010 erkenning door de Reguliere Medische Wetenschap, bij monde van een fransman. Dat water een ordening heeft waarin het energetische informatie vasthoudt krijgt hiermee haar ware plek.

ordening Acht of meer watermoleculen samen vormen een building block, en meerdere building blocks, van diverse groottes, vormen een cluster. De verbindingen tussen de clusters doen ertoe: hier bevindt zich het geheugenstation, de struktuur voor informatieopslag.

Deze struktuur blijkt gedicteerd te worden door de tussenruimte. In de ruimte tussen de clusters heerst een nulpunt-veld, een veld van neutraliteit maar met ordening, een raster a.h.w. waarin informatie wordt opgeslagen: de ruimte tussen de – en de + pool. Goed, georganiseerd water geeft ons onze levenskracht. Water onder druk ontneemt ons onze energie, dan worden wij de bron waar het water aan tankt. Leidingwater geeft, hoewel schoon en goed van kwaliteit, in het algemeen weinig kristalvorming.

Leidingwater uit Londen en Parijs laat zelfs helemaal geen kristallen zien. Ook water dat vervuild is geeft geen kristallen. Er blijkt dat er een verschil is tussen kristallen uit leidingwater en die uit bronwater. Bronwater geeft een ander druppelbeeld dan leidingwater: bij bronwater is er een duidelijke centrum in het midden van de druppels, bij leidingwater is dat centrum veel minder duidelijk of ligt het niet in het midden. Via een patroon, van bijvoorbeeld koolstof of aardbei of schoonheid, kunnen we water informeren, èn: worden wíj geïnformeerd. Hier maakt de homeopathie effectief gebruik van. Water kan zich zo herinneren aan welke krachten het blootgesteld is. De hele geschiedenis van de mensheid is opgenomen als op een soort magnetische bandrecorder. Water heeft een geheugen. Water spiegelt ons de patronen van schepping terug. intentie In deze zelfde tijd dat ik bij Boudewijn Leliveld kwam trok in een boekwinkel het toen nog relatief onbekende boekje van Emoto me naar zich toe. Gefotografeerde waterkristallen. Mogelijk geworden op basis van een bevriezingsprocédé van waterdruppels en het fotograferen ervan. De foto’s heb ik enthousiast bekeken en anderen getoond, het boekje gelezen. En ergens in het midden van z’n geschreven tekst wist Emoto me heel bijzonder te raken: hij schreef: en wat als water niet van deze aarde is? Als het in grote brokken onze atmosfeer in is geslingerd, van buitenaarde komt? Dat trof me diep in m’n hart, in een weten dat waar kan zijn! Is water God? M’n interesse was voorgoed gewekt. Is water bewustzijn? Of is zij drager van bewustzijn? Is zij spiegel van bewustzijn?

Italiaanse onderzoekers lieten zien wat voor effect vitaal water kan hebben. Zij onderzochten water dat afkomstig was van 'magische' plekken zoals Lourdes, Fátima en Medjugorje. Wat bleek? Het water had een hoge elektromagnetische frequentie. Reden voor de wetenschappers om zich af te vragen of de wonderen die hier zouden plaatsvinden wellicht - deels - berusten op het 'wonderwater'. De Italianen ontdekten nog iets anders: wanneer het hoogfrequente van water uit Medjugorje in contact werd gebracht met het gewone Milanese kraanwater, dan werd het kraanwater positief beïnvloed. Het kreeg zijn vitaliteit (hoge frequenties) terug. Het merkwaardige was, dat dit niet alleen gebeurde als het water werd gemengd, maar ook wanneer twee watermonsters bij elkaar in de buurt werden gezet. Op de een of andere manier bleek water in staat om frequenties uit te zenden en op te vangen.


Deze experimenten hebben geleid tot geheimhouding over het geheugen van water. “Want”, zeiden zij, “als water zo’n groot effect heeft moeten we het niet publiek maken zonder het grondig te hebben bestudeerd”! bron: Water, the great mystery

Levend bloedanalyse toont aan dat van een druppel bloed afgenomen van een persoon o.a. de witte bloedlichaampjes hetzelfde gedrag vertonen als die in het bloed van de levende persoon, ook al zit ie km’s verderop bron: Kim van Wetten orthomoleculair arts, Dr. Erik Dankmeyer, internist

Dit laatste in ieder geval, zo is gebleken uit de foto’s van Dr. Masaru Emoto, die water blootstelde aan intentie – gerichte bedoelingen – in de vorm van klank, en van woorden, en van symphonieën, en van gebed! Een heel meer veranderde van waterstruktuur na een incantatie gedurende een uur door een Shinto-priester. En water toonde zich, zie fotootjes. Water toont zich, waar het met respekt behandeld wordt. Worden er liefdevolle, dankbare woorden gesproken en harmonieuze muziekklanken ten gehore gebracht, dan zie je dat zich ragfijne gevormde strukturen in de 6-hoekige kristallen aftekenen. Wordt het water blootgesteld aan hatelijke woorden of bijvoorbeeld magnetron- of mobiel straling, dan zie je dat de organisatie van water uiteen valt en er zich geen samenhangende kristallen vormen. Het verliest z’n informatie. Dit water dus, heeft eigenschappen die niet van deze wereld zijn: niet van huis uit op onze planeet voorkomen. Heeft een vermogen allerhande stoffen in zich op te lossen, heeft ook het vermogen informatie in zich op te slaan, en werkt daarmee als geheugenbank. En spiegelt patronen van schepping. Dr. Emoto’s grote bijdrage is dat ie wereldwijd het inzicht gebracht heeft dat water een geheugen hééft, en dat water vitaal is, en krachtig op basis van haar tussenruimte; en dat water niet ‘slechts’ een spiegel van omstandigheden is maar levend instantly reageert op intentie. Water is een levend wezen! En het toont zich als wij haar het respekt betonen. veld Wetenschappers houden zich nu bezig patronen te lezen en te beïnvloeden. Zij hebben e.e.a. grondig bestudeerd en komen tot verbazingwekkende conclusies. Daarvoor hebben ze experimenten gedaan, met onomkeerbare gevolgen. Zoals gedrag van dieren veranderen door gebruik te maken van water. De Russisch wetenschapper Alexander Solodilov heeft water blootgesteld aan super lage magnetische pulsen. Deze velden waren 10 x zwakker dan het natuurlijke magnetische veld van de aarde. In dit water werden enkele vissen hieraan bloot-gesteld. Wat opmerkelijk was was dat het fenotype (het uiterlijk) van de vissen veranderde: ze kregen plots grijze strepen en gekleurde vlekken. En wat bleek: niet alleen de vissen in het behandelde water veranderden, ook diegenen ergens anders, op exact hetzelfde moment! Alsof de hele school vissen een collectieve mind bezat! Veranderingen in de struktuur van water blijken tot 1000-en kilometer’s rondom door te werken. Wat maakt nou zo’n veld? Volgens wetenschappers een oceaan van microscopische vibraties die alles met alles in het universum blijken te verbinden als een soort onzichtbaar netwerk en werkt op basis van trillingen! Zoals geluid, licht, elektromagnetisme, klank. Heel veel buiten het voor het menselijke oog zichtbare spectrum. Maar de effekten klaarblijkelijk niet! Het veld wat in deze experimenten gebruikt wordt om water te beïnvloeden is qua intensiteit vergelijkbaar met het elektromagnetische veld van het menselijk hart. natuur Eervorige eeuw was er een man die helemaal opgroeide in de Oostenrijkse bossen, met beken, bronnen, meren, net als zijn vader en grootvader. Zijn grote liefde was de natuur, zij was zijn

Watermoleculen en clusters hebben een dynamische lading, door waar de elektronen hun plek op de elektronenschil innemen. In deze ordeningen kunnen ze ‘verspringen’ van schil, waarmee het molecuul of de cluster minder of meer neutraliteit krijgt (fluctuaties elektrisch veld tussen naburige moleculen). Via dit principe zijn ze in staat heel snel te accommoderen op gegeven situaties).


leermeester (zie het verhaal van de zeearend en de zalmen, bijlage 2, blz. 42). Viktor Schauberger was boswachter, natuurwetenschapper, uitvinder, filosoof, een groot intuïtief en inventief mens. Dankzij zijn precieze waarnemingsvermogen en intuïtie begreep hij hoe sterk dieren, planten, stenen, water en bodems, aarde, lucht met elkaar verbonden waren en onderzocht de levende principes ervan. Schauberger was de eerste wetenschapper die begreep hoe een forel tegen de waterval op kan zwemmen. “Water in een natuurlijke staat laat ons zien hoe het wil stromen. We moeten die wens respecteren”, Viktor Schauberger (1885-1958). Zijn observaties zijn van belang zijn voor Cranio Sacraal Werk. Stel je voor dat je aan de oever van een rivier staat, een natuurlijke rivier, die niet door mensenhanden veranderd is. Kijk naar het stromende water. Het water stroomt niet overal in de rivier even snel. Ergens in de buurt van het midden stroomt het water het snelst, terwijl het langs de oevers heel rustig is en bijna kabbelt. Iedere hindernis, zoals een grote steen of rotsblok, veroorzaakt stroomafwaarts vlak erna een draaikolk. Deze draaikolken hebben hun eigen spiraalbewegingen, en een stok die erin gevangen raakt, kan tijdelijk een tegengestelde kant opgaan, stroomopwaarts, tegen de stroom in. Water heeft een oorspronkelijke beweging, zoals waar te nemen in stromende rivieren. De oorspronkelijke beweging is een naar binnen gerichte, zich verdichtende spiraalbeweging die zichtbaar is in het heelal in de baan van een planeet en in ons bloed dat door onze aderen stroomt. Deze beweging kan je ook zien in een esdoornzaadje dat door de lucht dwarrelt als het in de herfst van de moederboom loskomt en zijn draaiende, spiraalvormige bewegingen maakt. In het veld dat zo’n object omgeeft terwijl het deze spiraalbeweging maakt straalt energie naar buiten toe uit. Deze energie is opwekkend, verfrissend, heeft stimulerende eigenschappen, is vruchtbaarheid bevorderend: ze ontstaat als gevolg van de scheppingsbeweging. Een andere energie die hierbij vrij komt verdicht zich naar binnen toe, naar het middelpunt van de spiraal toe, in een aan de zwaartekracht tegengestelde richting. De bewegingen waar onze maatschappij van gebruik maakt zijn hier tegengesteld aan. Onze machines maken naar buiten gerichte spiraalvormige bewegingen, die geluid, hitte en druk veroorzaken. Schauberger noemt dit de ´technische beweging´. De technische beweging levert vermogen op, warmte, expansie, en vernietiging van bestanddelen. Hierbij komt druk vrij. De natuur gebruikt deze energie ook, waar het iets af wil breken. De hedendaagse technologie streeft ernaar vooruitgang te boeken met behulp van krachten die achterwaarts werken. VIKTOR SCHAUBERGER “ The Energy of Evolution “ Wordt water in een neerwaarts bergstroompje nou geduwd of getrokken? Viktor zegt getrokken, net als water door een afvoerput naar beneden getrokken wordt. Hij spreekt dan van ´tractiekracht´. Zo zegt hij ook dat de aarde door het heelal valt. Vogels en vissen die een lichaam hebben om de

Met de natuur als voorbeeld deed Schauberger een uitvinding die reguliere wetenschappers met berekeningen en formules niet konden vatten: voor het transport van kaphout ontwikkelde hij een waterbaan waarin vers gekapte bomen, die zwaarder zijn dan water, moeiteloos naar beneden roetsjten. Zelfs stenen konden hierin drijven alsof het kurken waren. Onmogelijk, volgens experts. Maar wat ze met hun eigen ogen zagen, konden ze moeilijk ontkennen.


Een elektrisch veld wordt geproduceerd door niet-bewegende elektrische ladingen en zorgt voor een elektrische kracht op andere ladingen (+ <-> - ). Een magnetisch veld wordt geproduceerd door de beweging van elektrische ladingen. In een magneet bijvoorbeeld wordt het veld veroorzaakt door de bewegingen van de elektronen in het materiaal. Waar een stroom loopt door bv. een kabel ontstaat een magneetveld, omdat de stroom een beweging van ladingen is.

levitatiekrachten te benutten, van water en lucht, worden door het water en de lucht waarin ze zich bewegen meegetrokken. Een vogel vliegt niet, maar wordt gevlogen. Een vis zwemt niet, maar wordt gezwommen. “ Nature as Teacher“ VIKTOR SCHAUBERGER beweging van water: elektro magnetische beweging Om dit bovenstaande te begrijpen zal ik eerst iets vertellen over elektromagnetische kracht, de aandrijvende kracht hier op aarde. Schauberger is er het meest eenvoudig over, op grond van zijn spectalaire ervaringen door zijn rust waar te willen nemen. Hij heeft in een helder stil ijskoud bergmeer bij het licht van een steeds voller wordende maan grote boomstammen zien bewegen alsof ze aan het dansen waren. Het uiteinde van een stam zweefde omhoog en naderde een andere stam, vlakbij veerde ie terug alsof ie afgestoten werd. Toen kwam ie tot rust. Vervolgens voerde een andere boomstam dit tafereel uit. De avond viel en het werd kouder en de maan kwam op. De bewegingen van de boomstammen namen toe. Plots stond er een rechtop, en sprong omhoog de lucht in. Toen ie boven water kwam had ie een ring van ijs om zich een. Andere stammen volgden en gedurende enkele minuten voerden verschillende boomstammen deze stille dans uit. Toen volgden er nog meer wonderen. Sommige grote eivormige keien op de bodem begonnen te bewegen. Ze ‘vergaten’ dat ze onderworpen waren aan de wetten van de zwaartekracht, want ze kwamen bij elkaar en sprongen toen weer weg[…] Er zijn drie aspecten waar te nemen: beweging, magnetisme en electriciteit. Beweging, bv. de wind die de bladeren beweegt, magnetisme, het aantrekken en afstoten van bv. de boomstammen (biomagnetisme), electriciteit, het fonkelen van de keien op de bodem waar ze elkaar raakten. Hij constateert: Als twee van de drie aanwezig zijn, zal de derde verschijnen. So wie so: waar electriciteit optreedt, wordt magnetisme opgewekt als bijwerking van de stroom die gaat lopen tussen de ladingen.

In de aarde, wordt aangenomen, bevindt zich 4% ijzer. Dat betekent dat de aarde als geheel een zwak ferromagnetisch veld heeft. Ferromagnetisme (ijzermagnetisme) maakt een polair veld, met een noord-zuid-richting. Dit kan je waarnemen aan o.a. de werking van een kompasnaald (van ijzer) die zich richt naar de aardse noordpool. Dit is dus altijd een veld in een noord-zuid richting, een min of meer rechte lijn. Diamagnetisme is het woord voor het veld dat wordt gegenereerd door de elektronen die rondom de kern van een atoom draaien. Alle materie bestaat uit atomen, dus in zekere zin is elke stof min of meer diamagnetisch. Het ijzer maakt echter een sterker veld, dus waar dit meer overheersend is zullen de stoffen zich hiernaar gedragen. Diamagnetische materialen zijn koolstof (C), koper (Cu), Goud (Au) en Zilver (Ag). Stoffen die gevoeliger zijn voor ferromagnetisme dan voor hun eigen diamagnetisme zijn ‘paramagnetisch’, dit zijn o.a. zuurstof (O) en Aluminium (Al). Ook de lucht is paramagnetisch. Er is dus een verschil tussen de elektromagnetische eigenschappen van het water in de aarde en de zuurstof in de atmosfeer. Het ferromagnetische veld van de aarde strekt zich uit tot in de atmosfeer (vergelijk dit met het plaatje van het watermolecuul op blz. 9, en de uitstralende sfeer van de lading). Dit veld om de aarde zorgt ervoor dat materialen met een diamagnetische werking, zoals ons water en organische stoffen, zich recht omhoog bewegen, naar het ‘noorden’ van het aarde-veld. Door dit verschijnsel zien we o.a. het grondwater per dag-nacht wisseling in nivo fluctueren op basis


van enerzijds de aantrekkingskracht van de maan op de magneetvelden (zoals eb en vloed van de zeeën), maar vooral de temperatuurwisselingen van dag en nacht die invloed hebben op in het water aanwezige zuurstof. Hierdoor zet het water feitelijk uit en krimpt het in. Het water wordt ‘wijder’ en het water wordt ‘smaller’. Waar in cranio hebben we dit effekt eerder bemerkt? Juist, ja, daar denk ik ook aan. Wordt de beweging van de botjes in ons hoofd aangezet door de pomp in ons lichaam of aangezet door de pomp van de maan en zon (zuurstof) (de aard-elektromagnetische velden natuurlijk, maar bij wijze van spreken). Een interessante gedachte, niet? Zo zegt Viktor ook: „Het is niet het hart dat het bloed pompt, het is het bloed dat het hart trekt”. Dit is een interessante zienswijze, eentje die me inspireert. Kan het zo zijn dat ons bloed zich spiralenderwijs voortbeweegt in onze aderen en slagaderen? Kan het zo zijn dat waar het bloed vrij is – dus zonder opstoppingen (door vetophoping, bindweefselverdikkingen, vaatversmalling, bloedverdikking )– het dè vitale levensbrenger is, dankzij z’n bewegingen van vrijheid, van vitaliteit? Het wellicht aangestuurd wordt door iets…. buiten ons lichaam? leren van de innerlijke leraar Water heeft dus een geheugen. Dit ‘hecht’ zich aan de onderlinge ordening van de organisatie van de struktuur. Het geheugen van water bevindt zich tussen waarneembare clusters. De organisatie van water laat ons zien dat waar we naar de ‘dingen’ kijken, we de dynamiek missen van de levenskracht zelf. Kennelijk ligt die besloten in de tussenruimte, de ruimte waar de krachten van het veld werkzaam zijn. Ons eerste weten ligt in de notochord: ons pad van bestemming op celnivo, op de middellijn van ons lichaam, als we nog een foetus zijn (staaf van mesoblast-cellen gelegen onder de primitieve lichaamsgroeve van het embryo, welke de lichaamsas vormt en waaruit zich het centraal zenuwstelsel ontwikkelt). Vanuit deze bron van informatie krijgen cellen de keuze: wat ze gaan doen en waar. Elke verwijzing naar een midden brengt ons dit bestemmingspad in herinnering. Waar we geen wetenschap bedrijven, dus uit ons hoofd gaan, kunnen we weten schepper worden, de wetenschapper van ons hart. Waar we in no-mind verkeren kunnen we weer sporen op ons lichaamseigen geheugen. Waar we zelf uit de weg gaan, zijn we als geheel op weg. Wat Emoto en Schauberger ons laten zien, zijn voor ons belangwekkende dingen: water is levenskrachtig op basis van haar tussenruimte, water is levend door vrije spiralende bewegingen. Het is onderhevig aan magnetisme en electriciteit. Het reageert op intentie. Waar water naar buiten toe draait komt er stuwing vrij en treedt vernietiging van bestanddelen op, dit produceert druk in de omgeving (explosie). Waar water zich volgens de oorspronkelijke beweging beweegt, spiraalt ’t naar binnen toe, naar een middelpunt, naar rust, waarbij vitaliserende energie vrijkomt (implosie). Dit is de inwindende spiraalbeweging. Het mag Viktor Schaubergers verdienste genoemd worden een beweging gevonden te hebben die in water ‘spontaan’ implosie oproept, wat tussenruimte teweeg brengt. Dit impliceert e.e.a. waar we gebruik van kunnen maken. O.a. in een sessie Cranio Sacraal. Daar kom ik in Hoofdstuk 6 nog op terug. Van de inwindende spiraalbeweging maakt de watervitaliser gebruik, die het water uit ons waterleidingnet verlevendigt door de tussenruimte tussen de magnetische polen op te rekken. Hiermee ontstaat herstel van tussenruimte, zoals de natuur bedoeld had. Deze tussenruimte wordt met intentie geïnformeerd. Net zoals in de homeopathie wordt het energiepatroon zo op het water overgebracht. Zo’n intentie-patroon geeft richting aan bewustzijn, waarmee we onze identifikatie aan 3D kunnen ontstijgen. M.n. de watervitalisers van Boudewijn Leliveld zijn gebaseerd op dit principe. “Water is de verbinding met onze eigen innerlijke leraar” BOUDEWIJN LELIVELD


3. Anatomie: ontstaan vanuit de oceaan a. ontstaan uit oersoep b. bio-energie c. fascinerende fascia d. zuur en base d. sonar op zee e. vloeibaar licht f. evolutie ontstaan uit oersoep Zonder water kunnen er geen lichaamsprocessen plaatsvinden. Zonder water waren we niet eens geboren. Dankzij een waterige omgeving zwemt er een zaadcel naar een eicel, die in een slijmerige omgeving vertoeft. En dringt dan de spermatozoïd (zaadcel) door de membraan (celwand) heen – en dit kan als ze minimaal met 12 zijn, dan kan er eentje dankzij de potentiaalverschillen de membraan doorboren – dan komt ie opnieuw in een zee terecht. Een neutrale zee, een geleidende zee met een ronddraaiend magnetisme. Verschillen zijn hierin opgelost. Hierin vinden eindelijk kernen elkaar en smelten samen, waaromheen opnieuw een membraan ontstaat. De bevruchtte eicel gaat zich in dit water klonen. 1 wordt 2, 2 wordt 4, 4 wordt 8. Kortom: uit water worden wij geboren. Op dit moment van bestaan zijn we een zakje water met geladen deeltjes: een zakje vloeibaar licht. Een zak water, gesepareerd door gespecialiseerde membranen in een verscheidenheid aan vormen, om ze verschillende funkties uit te laten voeren: cellen, capillairen, vaten, netwerken van kanalen. Als we volwassen zijn, zijn we 50 kilo water, plus zo’n 20 kilo eiwit, ijzer, zink, magnesium en nog zo wat stof. Tijdens ons stoffelijke leven bevindt al dit water zich voor 1/5 deel tussen cellen in, en de helft vult de cellen √. En 3/10 deel stroomt: als bloed door de bloedvaten en als hersenvocht binnen de hersenvliezen. Van al ons water nemen de hersenen 85% voor hun rekening. Ook in de celkernen bevindt zich water. Een DNA helix (overgedragen erfelijke codes, uitgedragen door eiwitten/genen op een gespiraalde gepaarde drager) had niet kunnen ontstaan zonder water. In (diametrisch) water wordt de struktuur van eiwitten gecreëerd. Het water tussen de cellen vormt het intercellulaire vocht. Dit is min of meer een afspiegeling van de oerzee, met een zoutgehalte van 0,9 %, waar vele miljoenen jaren geleden op deze aarde het leven in ontstond. Een diamagnetisch veld dus. Uit enkele cellen vormden zich celverbanden, die zich organiseerden ( = magnetisme), intelligentie (= electriciteit) ontwikkelden en waaruit zich vissen, reptielen en zoogdieren vormden en de mens ontstond. √ waterfunkites in ons lichaam, kijk voor een overzicht op http://www.answers.com/topic/liquid-body-substance-bodily-fluid-body-fluid-humor-humour

Een jonge arts belandde in de gevangenis toen de islamitische ayatollahs in 1979 in Iran de macht overnamen: Fereydoon Batmanghelidj, net als veel andere intellectuelen. Hij zat in de beruchte Evin-gevangenis in Teheran. Batmanghelidj was internist en gedurende zijn gevangenschap kwamen mede-gevangenen met gezondheidskwesties naar hem toe. Op een nacht trof hij een acute zieke medegevangene die aan een acute en zeer pijnlijke maagzweer leed. Helaas… er waren geen medicijnen. Om toch iets te kunnen doen, gaf hij de patiënt twee glazen water. Binnen acht minuten was de pijn verdwenen. Batmanghelidj schreef de man vervolgens ieder uur twee glazen water voor en hield goed in de gaten wat er gebeurde. De man knapte zienderogen op! Zo behandelde hij gedurende zijn gevangenschap van twee jaar en zeven maanden ruim drieduizend patiënten met … water. De gevangenis bleek een ideaal proeflaboratorium om de genezende effecten van water uit te testen op alle mogelijke aandoeningen als gevolg van stress en slechte voeding. Het verhaal gaat dat Dr. Batman - zoals ie nu genoemd wordt – vrijwillig langer in de gevangenis is gebleven om z’n onderzoek af te ronden. Nadat Batmanghelidj werd vrijgelaten, ontvluchtte hij zijn land in 1982 en emigreerde naar de Verenigde Staten. Zijn bevindingen werden gepubliceerd in het Journal of Clinical Gastro-enterology. In de jaren die volgden, zou Batmanghelidj verkondigen dat vrijwel elke ziekte – en zeker elke moderne ziekte – is terug te voeren op een gebrek aan water: Wij zijn niet ziek, we hebben dorst. Ons lichaam heeft water nodig om al z’n lichaamsprocessen te kunnen uitvoeren. Dus drink, en wacht niet tot je dorst hebt. Dorst naar wat trouwens ;-) ? bron: Ode, www.watercure.com


bio-energie druppels in de oceaan Een cel ‘drijft’ als eiland in een bekken van eiwitrijk en zoutrijk water, de zeedelta. Zo worden de cellen omgeven met minerale sporenelementen, zouten en eiwitten: ze leven in een oceaan. Dit extra-cellulaire vocht is het milieu waarin de cellen wonen. Het is de tussenruimte tussen de cellen. Het volume hier is 3 x zoveel als ons bloed, zo'n 18 liter, en het is in feite ons grootste orgaan: 60-70% van ons totale menselijke weefsel. Deze delta’s bestaat uit capillairen (=haarvaatjes) van de allerkleinste bloedvaatjes en adertjes voor aanvoer van zuurstof via het bloed en afvoer van koolzuur en afvalstoffen, via de adertjes en de kleinste lymfe-vaatjes. De lymfe – een irrigatiesysteem wat in kanalen door ons hele lichaam loopt - begint en eindigt in zo’n verzamelbekken. Ook liggen er de uiteinden van zenuwen die prikkels kunnen afgeven en opnemen, via het neutrale milieu van het water, de tussenruimte. In dit levende lichaam laat het water haar variabele structuur zien. Dit is ons Basis Bio Regulatie Systeem (BBRS), waar alle biologische processen beginnen en eindigen Zowel +-geladen deeltjes (metalen en zouten en eiwitten) als –-geladen deeltjes (sporen, organische stoffen) komen erin voor. De ladingsverschillen tussen de diverse stoffen blijken cruciaal in het mechanisme van celstofwisseling, dat is de uitwisseling van voedings- en afvalstoffen tussen binnen- en buitenkant van de cellen, een uitwisseling die plaats vindt door de celmembraan heen, op basis van potentiaalverschillen. Waar het vocht klaar is met stofwisselen wordt het verzameld en als lymfe verder door het lichaam vervoerd. binnen de cel Vloeistof in druppelvorm, gevormd door een heel dun vliesje er omheen. Een cel bevat protoplasma en bezit andere mineralen dan de lymfe. In het protoplasma drijft de celkern, afgescheiden door een dubbelmembraan, opdat het DNA (geordende spiraalkern van erfelijke codes, die eiwitten instrueren √ ) in een eigen milieu verkeert. Waar de lymfe zout wordt door het Natriumzout (Na+), wordt het celmilieu zout door Kaliumzout (K+). Deze stoffen zorgen voor de potentiaalspanning in en om de cellen. En dankzij de ompolingsmogelijkheid van deze spanning in samenwerking met de eiwitten vindt celstofwisseling plaats. Dit wordt bewerkstelligd en gecontroleerd door de celmembraan. celmembraan Dr. Bruce Lipton heeft interessante dingen ontdekt over dit vlies, dit zeer dunne 3-lagige wandje tussen binnen- en buitenkant van de cel. Het membraan heeft een belangrijke taak, als grenswachter tussen protoplasma en extracellulair vocht. Het heeft de zorg voor het om en om gescheiden doorlaten van in vet oplosbare stoffen en in water oplosbare stoffen. Het een sluit namelijk het andere uit. Daar maakt de membraan met z’n poortsysteem gebruik van. De membraan creëert nml. dynamische poorten, en de dynamiek wordt bepaald door de ladingen van de door te laten eiwitten. De poorten lijken ‘aan’ gezet te worden door het soort eiwit dat aan de deur klopt. Zo’n eiwit kan verspringen van lading en verandert dan van vorm ∑, neemt a.h.w. een andere identiteit aan, waarmee het als een sleutel past op het slot van de poort Ψ. Het is een eiwit met dynamisch gedrag. Zo’n eiwit wordt een IME genoemd, een Integraal Membraan Eiwit, of neuropeptide (door Pert). De membraan valt op door z’n ordening van fosfolipiden (ook eiwitten, aan de ene kant electrisch neutraal, aan de andere kant in staat lading op te nemen) aan de buitenzijde die in het gelid meebewegen met de vloeistofstromen.

√ Biologie van de Overtuiging, 2de druk, blz. 99 ∑ Tsong 1989, in Biologie van de Overtuiging, 2de druk, blz. 90 en Dr. Bruce Lipton in Biologie van de Overtuiging, 2de druk, blz. 60. Ψ Je Go(e)d voelen, Candace B. Pert

Met een zoutgehalte van 0,9 % lijkt de lymfe zelfs op de oerzee ìnclusief haar getijdenwerking: vergelijk de celademhaling eens met eb en vloed, de waterbewegingen uitgevoerd langs de potentiaal-verschillen binnen en buiten de cel op basis van de aanwezige zouten met hun magnetische lading wat de aan- en afvoerfunkties van voedsel en afval regelt: het biobasisregulatiesysteem (BBRS) genoemd. Zal het BBRS aangestuurd worden door de tussenruimte in het water zelf? De dichtheid van haar clusters? De diamagnetische werking van het waterig milieu, wat zorgt voor een soort ronddraaiende tombola van keuzemogelijkheden?


Dit plaatje hier zou een beeldende voorstelling kunnen geven van hoe een IME ‘werkt’ Het zou de voorstelling van (de energie van) een IME kunnen zijn, een neuropeptide, die tegen de celmembraan aanhangt. Deze hier heeft 7 mogelijkheden tot schakelen, en kan daar natuurlijk een veelvoud van maken als ze onderling samenwerken. Al naar gelang de te behouden neutraliteit van de omgeving in samenhang met de potentiaalverschillen ten opzichte van het interieur van de cel kiest ie de ene schakeling of de andere. Het kanaaltype (de poort) herkent de signatuur van het eiwit, en laat ‘m bv. door. Daarmee wordt er ‘lading’ in de cel opgenomen.

Afbeelding: Richard van Rijswijk, Zandcirkel 30; Kalmthout, België

Hiermee heeft de membraan een kristalstruktuur, en is wellicht geïnformeerd en/of te informeren, net gelijk water. Bruce Lipton’s definitie van de membraan is: ‘de membraan is een vloeibaar kristallen halfgeleider met poorten en kanalen.’ De membraan is in feite een mem-brein. Het is als geen ander in staat adekwaat op omgevingsinvloeden te reageren en te communiceren, wat de funktie van ons brein is. ( zie ook http://learn.genetics.utah.edu/content/begin/cells/membranes/ ) poorten Zo’n poort bijvoorbeeld, waarvan de cel er wel 1000-en heeft, is specifiek actief voor de uitwisseling van natrium-kalium zouten. Dit proces bepaalt de ATP, de energievoorraad van de cel (natrium-kalium ATPase). Zo’n kanaal opent en sluit zich net zo vaak als ware het de draaideur van een warenhuis met uitverkoop. Iedere keer dat de poort opengaat, worden 3 positief geladen natriumionen (Na+) van binnen naar buiten gesluist en 2 positief geladen Kaliumionen (K +) van buiten naar binnen. Dit kost ons elke dag ongeveer de helft van de energie van ons lichaam. Dit proces wekt ook energie op. Elke draaideur-aktie vindt in 1000-en kanalen plaats, met een snelheid van 100-en cycli per seconde. Hierin worden meer positieve ladingen de cel uitgelaten dan erin gaan, en wordt het binnenste van de cel negatief geladen, terwijl de buitenkant positief wordt. Zo wordt de cel een zichzelf opladende batterij, op biostroom. De cel wordt weer positief door o.a. osmose van zouten of door prikkeling door zenuwcellen, die de akties omkeren - deze hebben een funktie om prikkels te geleiden en over te dragen aan de celmembraan -. Dan begint het proces weer van voor af aan. Een ander soort kanalen laat andere IME’s door en reguleert de vorm en beweeglijkheid van de cel, een derde soort, enzymen genaamd, breekt stoffen af en lost deze op in de oersoep. Alle drie deze IME’s kunnen signalen afgeven om in de kern de genen te activeren. ladingen Zouten komen ons lichaam binnen als mineralen en sporenelementen (via onze voeding): o.a. calcium, kalium, natrium, magnesium, chroom. Ze zijn van groot belang als transporteur van ladingen, waarmee een cel en celomgeving aan z’n lading komt. Bijkomend effekt ervan dat zouten in een kristallijne struktuur geordend zijn (= een rooster-vorm van positief en negatief geladen ionen) is dat ze een geleider zijn van intentie. Door hun ordening zijn ze a.h.w. in staat een trilling in stof vast te leggen/houden, tot ie weer vrij kan bewegen.

fascinerende fascia tussenruimte De delta wordt ook interstitium genoemd. Interstitium, betekent letterlijk tussenruimte, de met lichaamswater gevulde ruimte tussen de cellen. Allemaal synoniemen voor de funktie van het Bio Basis Regulatie Systeem, het BBRS: ruimte geven aan lichaamsprocessen als verbindingsnetwerk te funktioneren. Ook wordt dit matrix genoemd, want naast moederschoot van al het cel-leven is het ook een netwerk van eiwitten ingeweven in draden: plooibaar weefsel. Het past zich wat betreft samenstelling en fysische structuur aan de omgeving aan, om zo transport-, beschermings- en doorgeeffuncties optimaal te kunnen vervullen. Een moederkoek. Kortom, gestructureerd water met eiwit. Pischinger heeft dit wetenschappelijk ontdekt, in de jaren 60 vorige eeuw, en hij heeft het het Grundsystem genoemd omdat het zo’n basaal belangwekkend orgaan is met enorme logistieke funkties (zie bijlage 4, blz. 50). In die zin kan hij ook spreken van Transitstrecke, transportweg. Dit o zo belangrijke bindweefselnetwerk noemen we in de Cranio Sacraal, de fascia (Latijn voor bindweefsel).


Professor Pischinger c.s. heeft midden vorige eeuw belangrijke wetenschappelijke onderbouw geleverd voor het Basis Bio Regulatie Systeem, zie bijlage 4. Pischinger toonde aan, dat het celbegrip niet zonder het levensmilieu van die cel kon worden bekeken, zoals in onze hedendaagse reguliere geneeskunde in navolging van Virchow (1821-1902) nog steeds de heersende tendens is. In 1961 publiceerde Pischinger het 'naaldeprikfenomeen': hierin toonde hij aan, dat al bij de geringste irritatie van het grondsysteem (op welke plaats dan ook) het totale reactiesysteem i.c. het grondregulatiesysteem in het lichaam meedeed. Deze onderzoekingen leren, dat aan de totaliteitsfunctie van het lichaam een eigen systeem ten grondslag ligt en dat dit 'holistische' systeem het grondsysteem is. Dat systeem is én overal aanwezig én het reageert steeds als eenheid. In de officiële geneeskunde bestaat voor dit grondsysteem, voor dit superorgaan, tot op heden nog steeds weinig belangstelling. Dit wordt misschien veroorzaakt doordat het geen 'specifiek orgaan' is, zoals hart, lever en nieren etc. In tegenstelling hiermee echter speelt dit basisweefsel een dominerende rol vanwege zijn vele én belangrijke functies. In dit specifieke weefsel belanden nl. de eerste ziekteprikkels en worden die ziekteprikkels ook afgebouwd en geneutraliseerd. Althans, als dit orgaan in orde is en behoorlijk functioneert. Blijven er echter, bijvoorbeeld verziekte tandwortels of amandelen etc. storen, dan wordt dit orgaan in de uitoefening van zijn normale functies gehinderd. Ziekmakende prikkels kunnen dan niet meer geneutraliseerd worden. Zie verder bijlage 4, blz.50.

Wat cellulose voor planten is, is fascia voor de mens: steunweefsel, beschermingsweefsel en verbindings-weefsel (in het engels: connective tissue). Het houdt het water vast en lichaamsvet. Het bevat (volgens Eppinger) vloeibare humorale fluorescerende stoffen welke een belangrijke regulerende werking hebben. Hiermee geeft het flexibiliteit aan organen en spieren en maakt elektro-magnetische overdracht mogelijk. Deze matrix vormt het samenhangende netwerk wat alles met alles verbindt. Sinds kort in onze geschiedenis is

de fascia zichtbaar gemaakt: zo gaaf als spinnenrag, teer en supersterk. Het licht op als lichtslingers in het omringende weefsel. Het water met eiwit maakt het tot electrisch geleidingsmateriaal of isolatiemateriaal, naar gelang wat nodig is. Het ligt om al onze organen, spieren en botten:

letterlijk een endless web van fascinerende fascia.

Deze vliezen liggen werkelijk om elke struktuur van ons lichaam, elk botje, elk spiertje, elk orgaan, elke pees wordt omgeven door dit bindweefselvlies. Deze collagene vezels strekken zich uit tot overal in ons lichaam. Het is met name dit weefsel dat ons toont dat de mens geen statisch wezen is. Er is in dit weefsel een voortdurend ritmisch bewegen!

Aangenomen wordt dat dit is omdat de bindweefselweefsels verbonden zijn met de bindweefselvliezen om de botten en botjes en wervels, wat weer verbonden is met de vliezen om en tussen de hersenen wat precies in tune meebeweegt met het pulserende hersenvocht.

fasciavlies om darmen fluorescende fascinerende fascia


zuur en base sympatische en parasympatische werking door chemische gesteldheid water De fascia blijken opslagplaats voor niet gebruikt materiaal: zuren in overschot worden hier opgeslagen. Zuren dragen in vrije vorm de krachten voor opbouw, voor aktie; basische stoffen de krachten voor ruimte, ontspanning, rust. Samen houden ze een dynamische balans tussen activiteit en reiniging, aanspanning en ontspanning. We hebben ze beiden nodig. Uit nadere bestudering van het lichaam blijkt dat er elke 3 uur opbouwtijd is, aktiverend, yang, elektrisch, zuur en een reinigingstijd, afvoerend, rust, magnetisch, basisch. 3 Uur, als een ritme van vloed en eb. Samen maken ze het waterige milieu van de cellen elektrisch actief (opladend) of rustend magnetisch (stromend). De zuur-base werking en het milieu wat ze scheppen komt overeen met de werking van respectievelijk de sympatische grensstreng en de parasympatische Nervus Vagus, het twee-polige zenuwsysteem wat in ons lichaam zorgt voor de evenredige balans van aanspanning en ontspanning. Uit de literatuur over de bioritme’s Ψ weten we dat de zuurgraad 2x per etmaal wisselt, om 4 en om 16 uur. Er blijkt verband met de lichaamstemperatuur die eenzelfde ritme blijkt te hebben. Uit onderzoek blijkt dat ook onze endocriene klieren een eb- en vloed ritme volgen. Ze scheiden met hun ene deel een hormoon af dat met hun werking tegengesteld is aan het hormoon dat met de andere kant wordt afgescheiden. Zo houden ze een duale balans, overeenkomend met activerende of remmende werking, oftewel elektrische kracht of magnetische kracht, beiden via chemie (hormonen, enzymen, eiwiten) vertaald naar ons lichaam. Hun goede werking is onontbeerlijk voor ons welbevinden. We kunnen ons lichaam ook heel wat geven door respectvol naar deze funkties van ons lichaam te zijn, door rekening te houden met wat we al of niet innemen tijdens ‘reinigingstijd’ of ‘voedingstijd’. Dit werkt samen met ons twee-polige zenuwstelsel. Aan de ene kant de activator, elektrisch, beter bekend als de sympaticus, anderzijds de remmer, de vertrager, de balansbrenger: de parasympaticus via de Nervus Vagus die de prikkels afgeven aan de klieren. Als alles verzuurt worden we makkelijker overprikkeld in ons BBRS en gaat uiteindelijk alles klieren. In de huidige westerse manier van leven, met weinig beweging of ademen in de buitenlucht, veel kant-en-klaar voedsel en veel denken zit-belasting en hoge prestatiedruk lopen we ‘sympatische schuld’ op: een overwerkt systeem met een overschot aan zuren die opgeslagen worden in onze ‘tussenruimte’: het interstitium. Dit raakt hiermee overvol en traag en stug. Dit komt omdat het zuur niet ‘opgebruikt’ is. Tevens nemen we er teveel van op met het soort eten en drinken dat we nuttigen. Koffie bijvoorbeeld geeft een geweldig vitaliserend effekt en wordt veel gedronken. Echter, bij inname van koffie worden de bloedvaten van zuren ontdaan zodat er weer vitaliteit door onze aderen stroomt. Deze zuren echter worden in het interstitium – de fascia, het BBRS - gedumpt, dat moet zien zich ermee uiteen te zetten. Dus slaat ze het op. Zo raakt de delta van het BBRS vervuild, en daarmee de voedingsbodem voor àl onze cellen. Dit evenwicht is herstelbaar door overwegend basisch te eten (vers, waterhoudend en natuurlijk) en parasympatische rust in te bouwen. Parasympatische rust bouw je in door goede nachtrust te genieten, plezierig te leven en … tussenruimte te creëren. Maar da’s veel tegenwicht voor enkele koppen koffie, da’s een hele bewuste na te leven zienswijze! Cranio Sacraal sessies ondersteunen hierbij. Ze werken diep door in de waterige systemen van de fascia, en in de ontladen systemen leidt het tot diepe rust: dat is het herstel voor je lichaam-geest (body-mind). Door de sympatische-parasympatische balans te herstellen herstel je tevens de zuur-base balans. Om werkelijk op fysiek nivo te ontzuren zul je een diepere reiniging moeten bewerkstelligen, door voor het blijvende effect op langere termijn de zuur-base balans fine te tunen. Weet je wel dat je door dit te doen je àl je cellen en weefsels een vitale douche geeft waar je jarenlang plezier van zult hebben? Je snapt het al: het vraagt vooral een bewustzijn op en aanpassing van leefstijl in onze ‘sympatische’ wereld om je Bio Basis Regulatie Systeem flexibel en vloeibaar te laten zijn.

Ψ Dr.Wilhelm Fliess, Berlijn (1908 - ) was de eerste die bioritmen bestudeerde en noteerde.


Pischinger, Eppinger en BBRS: […] Zo is de neurale pool van het grond weefsel verbonden met het centrale zenuwstelsel, de hormonale pool met het hormoonstelsel en de cellulaire pool met het lichaamssysteem van de grote afweer, (het reticulo-histiocytaire systeem en het lymfesysteem) (Zie bijlage 4).

gezonde tussenruimte De genetische mogelijkheden van cellen komen uitsluitend tot hun recht voorzover het BBRS dat toelaat. Dit impliceert nogal wat over onze opvattingen over erfelijke aanleg en het al of niet ontwikkelen van bepaalde ziekten. De theorie van de epigenese (het ‘aan’ of ‘uit’ staan van een erfelijk gen) wat bepaalt of iemand een erfelijk aangelegde ziekte ontwikkelt, is hieruit ontstaan. In de genen zitten de boodschappen (codes) die de eiwitten tot hun specifieke gedrag aansturen. Een eiwit is een keten met een lading, waarop de celwand reageert door ‘m al of niet door te laten. Om de eiwitten te neutraliseren dient de omgeving mee te werken. Het blijkt van belang dat het interstitium veerkrachtig is, dat het beweegt, ritmisch trilt om alle interne beweging en overdracht toe te staan. Als de zuren niet worden opgebruikt krijgen we een overschot dat weggewerkt wil worden. Vitaliteit door meer basisch te leven is het motto. Water, mineralen en zouten, essentiële eiwitten, glucose en beweging en adem is al wat we zelf hebben toe te voegen. Dit brengt ruimte in het BBRS verbindingsnetwerk waarmee we weer een afgestemde zuivere antenne worden voor communicatiesignalen. sonar op zee trillingen als taal Wij zijn een elektro-magnetisch wezen. Alles in ons beweegt, bij voortduring. Zoals Schauberger al waarnam, waar twee krachten samenkomen ontstaat vanzelf de derde. Zouden we niet met onze ogen zien, maar met onze handen voelen, dan nemen we dit direct waar. Alles siddert, beweegt, trilt, en onze taal is tè grofmazig om al die fijne nuances te benoemen. Steeds gaan er stroompjes van links naar rechts, en dwars door alles heen, en van onder naar boven en alles tegelijkertijd. En ons lichaam is héél precies afgesteld om op alle signalen te reageren door een respons die weer naar de balans van neutrale lading beweegt. Het is een groot vibrerend lichaam, een universum. Dankzij verschillen in lading lopen er stroompjes, dankzij de stroompjes ontstaan er magnetische velden, dankzij de velden wordt uit meerdere cellen energie gebundeld, waardoor een volgende aktie op gang komt. Geoefend als we zijn om dingen te zien, gaan we weleens voorbij aan dit voelen en ervaren. We richten ons op wat we zien, de deeltjes, en missen daarmee de aanzet, de impuls. Als we verliefd zijn merken we dit weer op: een blik van die ander en een schok van electriciteit worden we gewaar. Wat wij meestal waarnemen zijn de dichtere densiteiten, de stoffen die zó langzaam trillen dat het lijkt alsof ze solide zijn. Met het doen van Cranio Sacraal ben je geoefend in waarnemen met je handen, je zintuigen, en gaan er hele werelden van subtiel gewaarzijn open. Elk orgaan, elke struktuur, elke doorstroming, elke cluster toont zich uniek, als een heel eigen trilling. Uit de wetenschap weten we dat dit is opgebouwd uit trillende atomen, die vibreren rond hun celkern. Uit de quantumfysica weten we dat het golven zijn, die we voelen, en soms deeltjes, die we waarnemen. Elk deeltje is op een ander moment golf, en vice versa, met hetzelfde basis-golfpatroon. Elk orgaan, elke cel heeft een eigen unieke trilling, frekwentie. Een eigen frekwentie, absoluut uniek. Waar al deze delen samenwerken, treedt er een scala op aan tegelijkertijd voorkomende golven, dat geeft een interferentiepatroon, een uniek golfpatroon van zo’n samengestelde aktie, zoals bijvoorbeeld een ATP-proces, of een stofwisselingsaktie of een verliefdheids vlinder. We leven middels een elektro-magnetisch veld op een elektro-magnetische aarde. Zou dit wegvallen dan zou ons lichaam niet leven, niet z’n bio-energie aanmaken om al die geleidingsprikkels door te geven en z’n acties te doen. We leven bij gratie van energie in een elektro-magnetisch veld: ons fysieke lichaam. In dit communicatie-instrument van ons lichaam wordt gesproken in een taal van trillingen. Ze veranderen steeds van vorm, van drager als het ware. Iets wat als bv. geluid aankomt (oor), wordt een mechanische trilling, wordt een chemische prikkel, wordt een electrische spiersamentrekking.


Stel je voor dat je een methode tot beschikking hebt waarmee het mogelijk is geluid zichtbaar te maken. Hoe zou geluid er dan uitzien? Deze foto is het resultaat van een wateroppervlak dat door middel van geluid in trilling is gebracht. Door een van te voren ingestelde frequentie gaat het wateroppervlak meetrillen met als resultaat een interferentiepatroon van golfjes. Interferentie is de gezamenlijke werking van meerdere trillingen, frequenties of golven op dezelfde tijd en plaats. Doordat de golfjes tegen een buitenwand weer naar het midden worden weerkaatst, versterken de golfjes elkaar op bepaalde plaatsen terwijl op andere plaatsen de golfjes elkaar opheffen. Bron: Robert Boerman, Water Klank Beelden

Over water en over lucht wordt zo’n prikkel doorgegeven, en verandert steeds van magnetische kracht in electrische kracht in bewegingskracht. Dit is fenominaal hoe ons menselijk lichaam is toegerust stimulus en respons door verschillende omgevingen heen te coördineren en uit te voeren. Het lijkt ernaar dat elektro-magnetisme als z’n chemische uitingswijze vertaald is in respectievelijk zuur en base, als twee kanten van schepping. Zo zijn we als mens een coherent elektro-magnetisch, chemisch, stoffelijk wezen gedragen door water. We zijn een bundeling van krachtpatronen, frekwenties die zich uitdrukken via verschillende transmittors, media, middelen. Lichaam en Geest zijn één. Ziel en Lichaam zijn één. Zo Boven, Zo Beneden is waarheid. Zou er als basis een uitgangspatroon gelden, wat als het ware synchroon vertaald wordt in de verschillende omgevingen? Een soort Wet van Behoud van Energie door de verschillende materialen, milieu’s heen? Een Code die door alles heentrilt?

vloeibaar licht De sterkste concentratie aan trilling vinden we in de 85% water in onze hersenen, er om heen en om ons ruggemerg. Deze trilling is te voelen! Vaak als beweging, en ook soms als licht! Het hersenvocht (cerebro spinalis of liquor of CS vocht), bij elkaar gehouden binnen de vliezen, verspreid in de ruimte tussen binnenvlies en buitenvlies om hersenen en ruggenmerg heen - tot helemaal onderaan in de wervelkolom - is helder als water. Kraanwater is soms minder helder dan hersenvocht. Bij elkaar is het slechts 150 milliliter. Elk uur wordt er zo’n 20 milliliter ververst, in de vroege nacht en overdag wat minder dan verderop in de nacht. Ook wordt er verderop (bij de granulaties van Pacchioni) weer hersenvocht in het bloed terug opgenomen. Zo circuleert er zo’n halve liter per dag. "a great river of life that must be tapped and the withering field irrigated at once or the harvest of health is forever lost” “CSF, Cerebro Spinal Fluid, is the highest known element in the human body” ANDREW STILL rond 1900, grondlegger van Craniale Ostheopathie In ons hersenweefsel is de druk iets hoger dan in de bloedvaten. Het vocht wordt door onze bloedbaan als bloed er naartoe gebracht, en er door een zeef (choroid plexus) als het ware ter plekke uitgeperst: door drukverschil tussen de adertjes en de liquor (passief ultra filtraat). Hierdoor blijven de grove moleculen zoals eiwitten achter in bloed en lymfe, en is het uitgefilterde water heel dun en heel vloeibaar. In de choroid plexus in het midden van onze hersenen wordt daar dan nog natrium en bicarbonaat aan toegevoegd, twee zouten, en een beetje calcium en chloride bevinden zich al erin. Wat glucose (suiker)en zuurstof, voeding voor de stofwisselingsprocessen, worden via het bloed aangevoerd. Met deze ingrediënten en door het drukverschil ontstaat er circulatie. Zo ontstaat er hoog potente vloeibare stroom: elektriciteit. In deze stroom is een uitgaande beweging en een ingaande beweging, expansie, contractie. Ritmische elektriciteit, uitzetten, inkrimpen. Net gelijk water rondom de 4°C, het anomaliepunt,


1. Het beschermt de hersenen. Als de hersenen in de schedel als in een holle doos lagen, rustend op de bloedvaten, dan zouden ze bij elke beweging van het hoofd rondvliegen in de schedel en onmiddellijk gekwetst worden. Langs alle kanten omringd door het hersenvocht en nergens rakend aan de buitenwereld, hangen ze als in een watertank. Dat zwakt de schokken heel fel af.

2. Het vangt de drukveranderingen op binnenin de schedel. Er zit ongeveer 100 milliliter hersenvocht in de schedel en 50 milliliter in het wervelkanaal. Bij drukveranderingen in de schedel wordt er hersenvocht geduwd vanuit de schedel naar het wervelkanaal, waardoor de druk binnenin de schedel vermindert.

3. In de hersenen is er een zeer intense verspreiding van elektrische signalen van cel tot cel. Dat kan doordat het hersenvocht, waarin de hersencellen liggen, omzeggens alleen water bevat met wat natrium en bicarbonaat. In ons bloed zitten 60 tot 70 gram eiwitten per liter, die echter niet kunnen doordringen tot in het hersenvocht. Als daarin het eiwit gehalte toch hoog wordt, vertraagt en verzwakt dat de elektrische signalen in de hersencellen.

4. Het beschermt de hersenen tegen giftige stoffen in het bloed. Er bestaat een barrière tussen het bloed en het weefsel van de hersenen en tussen het bloed en het hersenvocht: bloedhersenbarrière en bloedliquorbarrière. In de evolutie van het leven heeft deze barrière zich reeds ontwikkeld 600 miljoen jaar geleden. Het beschermde het dier bij het eten van giftige planten: het gif kwam wel in het lichaam maar niet in de hersenen.

5. Elke geleding in ons brein hangt in een eigen badje, elk deel werkt o.i.v. zouten. 6. Het hersenvocht kent een eb- en vloedbeweging, een circulatie, o.i.v. de zoutwerking en de

verversing van het hersenvocht. Het is deze circulatie die de botjes van de schedel beweeglijk maakt, naar flexie en extensie.

het omkeringspunt zoals Viktor Schauberger ontdekt heeft, waar water meer volume inneemt en minder volume inneemt bepaald door de mineralen en zuurstof in de direkte beschikbaarheid. Gebeurt er zoiets in ons hoofd? De eb en vloed in ons cranio sacraal vocht beïnvloedt de fascia beweging in het hele lichaam. Als Cranio Sacraal behandelaar kan ik dit vaak letterlijk voelen, ervaren, waar ik in direkt contact komt met dit veld van de cliënt. Het is alsof m’n vingers smelten, het puur licht wordt in m’n eigen hoofd en hart. Dit is telkens weer een unieke ervaring. Het faciliteren van het stromend houden van het hersenvocht is een belangrijke en dankbare taak voor de Cranio Sacraal behandelaar. Je werkt met het leven zelf. Het kent een oneindige potentie. Deze potentie komt weer aan de cliënt beschikbaar.

Hersenvocht heeft verschillende taken:

En welke taak hebben we nog niet in beeld?... Er is onlangs ontdekt dat in onze pijnappelklier, de lichtgevoelige klier midden achter in ons hoofd, een kristallaire stof gelijkende op het kristal hematiet Ψ voorkomt, met de samenstelling Fe4O2. Dat wil zeggen: 4 eenheden ijzer, 2 eenheden zuurstof per molecuul. Komt voor in het lichtcentrum in ons hoofd: is dit niet gelijk ferro-magnetisch en para-magnetisch ( zie hfdst 5) een veld wat zowel ronddraaiende als vertikaal gerichte stroming laat zien? Kortom, wat creëert dit kristal hier onder invloed van licht? Ja! Een spiralende stroom. Zie het volgende hoofdstuk.

Ψ Crystal structure; Magnetic property; Tetranuclear iron complex; Propanoic acid


evolutie Evolutie van de mens heeft via water plaatsgevonden. Wat ons doet evolueren weet niemand echt precies, maar ik kan waarnemen dàt het gebeurt en doe hier een aanzet de krachten te benoemen en te zien langs welke lijnen deze bewegen. Laten wij de bewegingen voltrekken, of staan we soms in de weg met onze vrije wil, ons persoonlijk zelf, waarmee we te veel sturen? Water met mineralen, onze oerzee, was de bakermat voor ons lichaam. Waar we ons lichaam krijgen, in de baarmoeder, maken we alle ontwikkelingsstadia in water door, van vis via salamander naar klein mensenkind. Met de geboorte ontvangen we de koppeling aan zuurstof uit de atmosfeer, en we richten ons op in bewustzijn. Is zuurstof de significante factor voor elektrisch bewustzijn, voor licht? Wij zijn de verbinding van deze krachten, door ons werkt de schepping heen. Het is aan ons er iets van te maken. Vloeibare lichtwezens aan het werk. Ik ben benieuwd hoe het verder gaat. “And once that is established, each one should be free to organise his life, not according to his financial means, but to his inner capacities." THE MOTHER, 1967


4. Anatomie, vorm omsluit ruimte Vitruvius Waar Leonardo da Vinci (Italiaans beeldend en scheppend genie, leefde van 1452 tot 1519) de mens ontleedde, ontdekte hij geometrische samenhangen. Zie zijn studie Vitruviusman: Zijn inzicht in de anatomie leerde hij zichzelf. Zo is het is bekend dat hij in de nacht de lichamen van pas gestorven mensen uit hun graven stal. Vervolgens ontleedde hij deze lichamen thuis en tekende ze op. De Romein Marcus Vitruvius Pollio was hem in gedachtengoed voorgegaan toen hij met het concept van de menselijke proporties kwam. De man leefde begin de eerste eeuw na Christus, zo’n 1500 jaar vóór Leonardo Da Vinci. Architect Vitruvius geloofde dat de vaste verhoudingen die je in bouwwerken ziet of hoort te zien afkomstig zijn van de rangorde die het heelal oplegt. De Romein zag het lichaam als een kosmische tempel. Hij had door dat de lengte van top tot teen gelijk is aan de afstand tussen de uitgespreide armen. De navel was ons middelpunt, het zwaartepunt waarin een metafysische schepper zijn evenzo metafysische passer zou prikken. De ideale lengte van onze voeten was een zesde deel van de lengte van het lichaam. Hij baseerde zich weer op Thales, Democritus, Anaxagoras, Socrates, Plato, Aristoteles, Zeno en andere grote namen, ‘Ancients’, uit de Griekse oudheid. Leonardo vond het niet leuk als zijn kunst slechts als kunst werd gezien. Bij hem ging het om de reden waarom, de wereld achter de wereld. Hij zei ooit eens dat alleen mathematici de pracht in zijn werken konden zien, anderen zouden toch de essentie missen. Nu, aangeland in 2010, zien we o.a. door het wijdverbreidde verbindingsnet het internet vele onderlinge samenhangen, door ons allemaal bijeengebracht, die allemaal in de richting van eenzelfde oorsprong wijzen. Als we naar de dingen achter de dingen kijken, zien we letterlijk met andere ogen. We kijken niet zozeer met ogen die hechten aan het materiaal, maar we zien grondpatronen, samenhangen die dieper gaan dan de direct waarneembare feitelijkheid. De oervormen van schepping blijken gebaseerd op de zogenaamde Platonische Vormen. Elk iets – of het nu bestaat of nog slechts een gedachtevorm is - blijkt terug te voeren op samenhangen van deze grondpatronen. We noemen dit Heilige Geometrie, HG.


Heilige Geometrie Dezelfde HG die in de kerken voor de verbinding stond tussen het ene en het andere, de Vader en de Zoon en …de Heilige Geest? Zeker is dat er om dit geheim geheime oorlogen gewoed hebben, zoektochten, op zoek naar de oorsprong, en dat het altijd in verband is gebracht met het goud der mensheid, wat vertaald is geworden naar geld…., helaas. Wat er geldt is de Heilige Geometrie, de heilige oorsprong van schepping.

Wat is nou het bijzondere aan deze vormen, zou je zeggen. Ze passen allemaal in een cirkel, liever, een bol volgens dezelfde meetkundige formules, hetzelfde scheppingsverhaal:

Herken je de analogie met Genesis, het scheppingsverhaal van de Bijbel? Hier zie je het resultaat als de rust is weergekeerd, 7 bollen welke dan ook wel het Genesis patroon genoemd wordt.

De doorsnede van telkens twee bollen wordt een Vesica Pisces (Pisces = vis) genoemd welke later het vis-symbool geworden is, een aanduiding voor de Zoon. De Vesica Pisces symboliseert tussenruimte, als doorsnede van de beide cirkels, en tussenruimte namens

Jezus, als vertegenwoordiger van de hartenergie.

(Zie bijlage 3 voor meerderre bijzonderheden.)

Plato beweerde indertijd dat de vijf Platonische vormen de basis bouwblokken zijn van de atomen, de bouwstenen van de materie. Het bijzondere van deze Platonische vormen is, dat ze aan de basis staan van nieuwe theorieën en ontdekkingen in ons universum die Plato’s gelijk lijken te bevestigen.

De vormen omsluiten een binnenruimte. In deze ruimtes zijn kosmische ordeningen van kracht. Of zou het zo kunnen zijn dat kosmische krachten er door geordend worden ?

De platonische vormen bron: sacredgeometry.nl De platonische vormen zijn de meest eenvoudige driedimensionale vormen die mogelijk zijn, zoals je ziet in het rijtje hiernaast zijn er precies vijf. Elke vorm bestaat uit één soort zijvlakje (driehoek, vierkant of vijfhoek), alle hoekpunten van een platonische vorm vallen op een bal. Hun naam is afkomstig van het aantal hoeken.Hoewel ze hun naam danken aan de Griekse filosoof Plato zijn de platonische vormen al veel langer bekend. Plato beweerde indertijd dat deze vijf figuren de basis bouwblokken zijn van de atomen, de bouwstenen van de materie. Het bijzondere van deze Platonische vormen die voortkomen uit de Heilige Geometrie is, dat ze aan de basis staan van nieuwe theorieën en ontdekkingen in ons universum die Plato’s gelijk lijken te bevestigen. In de oudheid wor-den ze geässocieerd met de vijf elementen: water, aarde, lucht, vuur en het vijfde element, de ether.

• Dodecaëder (10-hoek) • Kubus (8-hoek) • Tetraëder (4-hoek) • Octaëder (8-hoek) • Icosaëder (20-hoek)

Het Scheppingsverhaal bron: soulsofdistortion.nl

Het scheppingsverhaal van de Heilige Geometrie vermeldt dat de wereld in zes dagen geschapen zou zijn vanuit de oorspronkelijke éénheid van Gods bewustzijn. Vanuit dit eenheidsbewustzijn besloot God zichzelf op te sluiten in een bol. Door dit te doen ontstond er een nieuwe ervaring, Hij had iets om waar te nemen omdat er nu voor het eerst iets buiten Hemzelf bestond. Tevreden over het resultaat schiep hij op de tweede dag de tweede bol, die de eerste doormidden kliefde.God’s schepping ging zo zes dagen voort en op de zevende dag ruste Hij.


Let wel, wat we op de plaatjes zien is steeds 2-dimensionaal. Gebruik je verbeelding om een 3de dimensie er bij te betrekken, bij de volgende plaatjes in ieder geval. Kijk ruimtelijk. Het bijbelverhaal gaat dat geluid het eerste was, wat waargenomen werd. Hoe zou het eerste geluid er uit zien? Het grote geheim van de Heilige Geometrie is dat trillingen met muzikale frequenties geometrische vormen aannemen. Dit is als het ware directe communicatie tussen deeltje en golf: ze zijn hetzelfde grondpatroon. Zoals quantumfysica geïllustreerd heeft. water Wat gebeurt er dan als trillingen door water gaan? Ja, ze geven Heilige Geometrie door! Kan het zo zijn dat ook in ons lichaam volgens deze grondpatronen gecommuniceerd wordt? De icosaëder, of 20-hoek, wordt veelal geassociëerd met het element water. De 5 elementen werden niet slechts voorgesteld met de 5 platonische ruimtelijke lichamen, maar ook met vormpatronen. Dit zijn feitelijk golf frekwentie vormen, de 5 elementen en hun ruimtelijke lichamen zenden deze golf frekwentie vormen uit. Het aarde-element correspondeert met de vierkante blokgolf, het water-element met de kolkgolven (9 en 6-vormen); het lucht-element met de sinus-geluidsgolf, het vuur-element met de scherpe zaagtand golf en het ether-element met de vlakke dakgolf (hoek van 120°). Water-frekwentie is dus een golvend patroon. 3D Waar wetten van ordening met water met mineralen interfereren, d.i. elkaar treffen, hoe zal dat resultaat er in onze 3D wereld uitzien?

Geluid bron: soulsofdistortion.nl

Nieuwe inzichten hebben we o.a. te danken aan Dr. Hans Jenny, Zwitsers medicus (1904–1972) die proeven uitvoerde met vloeistoffen in ronde bollen. Op deze bollen richtte hij luidsprekers die zuivere tonen van de toonladder voortbrachten. Aan de vloeistof had hij colloïden, kleine stofjes toegevoegd die de trillingspatronen zichtbaar maakten. Raad eens wat er gebeurde toen er uit de luidspreker zuivere muzieknoten klonken; in de bol vormde zich alle Platonische vormen als staande golfpatronen!

Ging God ook niet in een bol zitten?


schepping Volgens deze ordening wordt er dus geschapen, kijk maar ’s naar een varen…….

of een zonnebloem …

De nautilus-schelp, een perfecte zich ontvouwende, herhalende vormkracht. Een gouden spiraal in een gouden rechthoek. Deze wijze van ordening staat bekend als de Fibonacci-reeks, volgens de wiskundige reeks 0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377, 610, 987, 1597, 2584, … De reeks van Fibonacci blijkt ook op te duiken bij de studie van de groei van een konijnenpopulatie, vandaar soms de bijnaam konijnenrij.

Een patroon van schepping waaraan je kan zien dat het bestaande een startpunt vormt om het nieuwe te kunnen ontwikkelen. 0 0 + 1 = 1 1 + 1= 2 2 + 1= 3 3 + 2= 5 5 + 3= 8 8 + 5= 13 13 + 8 = 21 21+13 = 34 34+ 21= 55 55 + 34 = 89, etc. Deze formule geeft 3-dimensionaal een spiraal.

Cranio Sacraal werk met fascia-release en SER Somato Emotional Release werkt volgens deze zelfde wetmatigheid, een perfecte zich ontvouwende, herhalende vormkracht…

Vormen zijn geboren uit een basaal grondpatroon, een kosmische wet van ordening, een code zo je wilt. Binnen deze vormen heerst kosmische energie, krachten van schepping die tot uiting komen in energiestromen van leven.


oorspronkelijke beweging De meest oorspronkelijke beweging, een scheppende energievorm, de spiraalvorm, komt in de meest basale essenties van leven voor. Het is een optelsom van 1 + 1 = 3. Twee eenheden komen samen en de verheffende macht ontstaat: groei, intentie, bliksemende energie, zonnevlammen. Ordeningen van levenskracht. Dragers van grote elektrische kracht in een magnetische werveling op onze aarde het volgende voortbrengend: Dna helix deling

Waterkolk Spermatozoïdbeweging

Cycloon Bacteriestaart (flagellum) Hersenwindingen Beweging Slangetong Bloedstroom door de vaten Vrij stromende rivier Woede-uitbarsting Orgasme Groeiend varenblad Vallende sneeuw Zonnevlam eruptie

Dwarrelend esdoornzaadje Golfslag in zee

Zeearend in de lucht ( bijlage 1) Cranio Sacraal vocht circulatie……?

De spiraal wordt door alle oude culturen gezien. De Romeinen en de Grieken geloofden dat de spiraal van de goden kwam, de Ene, de eenheid van de ziel. Het duidt het universum, de eeuwigheid en de Godin. Vanaf de aarde gezien afstemmen op de kosmos.

Hoe zou het zijn als we anno 2010 met deze vitaliserende spiralendekracht opnieuw ons drink-, bad-, voedsel-, lichaamswater, hersenvocht informeren, oftewel energetiseren?

Elektrische aandrijving van een leven vanuit de zaadcel bron: Gray’s Anatomy

Ontvangen van essentie: In meerdere culturen draagt de spiraal als vorm symboliek: een pad voor afstemming op het grotere. Lopend in concentrische cirkels wordt je als magneet opgeladen. Als je een labyrinth ‘loopt’ ervaar je inwerking van kosmische kracht en herinneren van wie je bent. foto: Labyrinth in Chartres


Elke keer dat we in een cranio sessie rappeleren aan de notochord zal het lichaamsgeheugen zich opnieuw oriënteren over wat het zal doen en waar. Zo voert het als het ware een reset uit op z’n afkomst. Zo helpt het ons herinneren wie en waartoe we zijn.

We volgen de hele evolutie namelijk in een notendop. Het DNA, de godskern in onze cellen, voert deze fysieke ontwikkeling aan.

5. Anatomie van E-moties a. anatomie van evolutie b. en what’s next? c. taal van de schepping d. fysiologie van emoties e. bewogen worden door emoties g. in de box en out of the box h. van Rede naar Liefde anatomie van evolutie Ontwikkeling van ons mensenbrein. ‘Hoezo nou beginnen bij brein als we het over emoties hebben? Emoties voelen en brein denkt, toch?’ Dat is ons vorige paradigma (heersende culturele waarheid). Denken en voelen blijken – onlosmakelijk – verbonden. Tenzij we van goede huize komen. Opdat we als mensenkind een goed toegerust mensenbrein ontwikkelen is er al heel wat vooraf gebeurd. In onze groei in mama’s buik leggen we al ras de basis hiervoor aan. Eerst hebben we vijf dagen alleen maar cellen gekloond voor onze taken als meercellig organisme. Dan pas kiezen de cellen voor bv. zenuwweefsel, bindweefsel of orgaanweefsel en gaat het basisweefsel zich vouwen in drie lagen. Dan al binnen 3 weken hebben we een neurale groeve - Neural Fold, ontstaan uit 2 vouwen in de buitenste laag, die straks naar elkaar toegroeien om een eerste brein te vormen – een aanvankelijk holle tussenruimte, waarin de notochord ligt: een leidraad van geïnformeerde eiwitten die alle cellen informeert bij hun keuze wat te doen en waar. De notochord als zodanig

verdwijnt dan weer, het heeft z’n funktie gedaan, maar blijft als vertikale as aanwezig om de basis te laten voor ons ruggenmerg. Bovenin sluit de neurale groeve zich verder, en vormt het in aanleg dikkere knobbels, de basis van onze hersenen (Hind-brain en Mid-brain, zie plaatje). De bovenste uitgroei eerst: het topje van de hersenen wat ons hart gaat worden. Hiervoor wordt eerst de plek aangelegd in wat borstholte gaat worden, het hart zal zich er later in huisvesten. Alweer: lege ruimte eerst, waarin straks het hart gaat wonen. Door de uitgroei van elk van de basale hersenkernen, maken we vergelijkbare stadia van oer-evolutie door. De groei van eencellige organisatie naar meercellige zijn we nu doorheen, de breinfunkties die dat bestuurden, de software a.h.w., is geïnstalleerd. Het DNA informeert alle eiwitten om dat uit te voeren.

’n prachtige blik op de Neurale Groeve van een kippen embryo van 33 uur; Foto: Duval’s Atlas d’Embryologie


De hersenstam (Hind- en Midbrain) gaat plaats bieden aan de kernen de Medulla (= Verlengde Merg), Pons en Kleine Hersenen (Cerebellum) en de Reticulaire Formatie. De Medulla, ons eerste brein, houdt zich bezig met alle funkties die ook een eencellige in leven zouden houden: ademhaling, hartslag, spijsvertering. Het is het autonome deel van ons zenuwstelsel. Dit draagt zorg voor ons overleven, als soort. Hier is nog geen enkel persoonlijk bewustzijn. Hier is geöriënteerdheid op de binnenwereld. De eencellige is ook geöriënteerd naar binnen, als grote mond en anus tegelijkertijd terwijl in z’n protoplasma de scheiding van stoffen plaatsvindt, als in ‘n heuse 1-cellige chemische fabriek. De celmembraan heeft hier de zorg op zich genomen van ‘waakhond’ ten opzichte van de omgeving: zodat ie bv. kan kantelen en draaien als dat nodig is om uit een bedreigde situatie te geraken. Het brein dat deze funkties representeert staat ook wel bekend als ‘Vissenbrein’. Hier z i j n we, heel primair, zweven we in een water-omgeving, een veld van collectieve gedragingen van toen we nog visje waren – hier zijn we een magnetisch zakje water met een elektrische huid wat prikkels opvangt als sonar op zee, en zich ernaar gedraagt, gestuurd zonder persoonlijk bewuste. Quantumfysica noemt dit afstemming op het morfogenetisch veld.

Pons (of Brug van Varol) groeit ook uit die knop van de hersenstam bovenin de neurale groeve, en ontvangt informatie via wat onze ogen, ons evenwichtsorgaan en onze oren en neus opdoen. Het coördineert ze naar beweging, en stuurt ze door naar Kleine Hersenen die de uitvoer van de bewegingen op zich hebben genomen. De Reticulaire Formatie (RF) neemt de funktie van ‘waakhond’ op zich en scant met z’n gevoelige cellen de omgeving af op mogelijk gevaar. Er is hier een heuze meercellige samenwerking ontstaan. De Pons samen met de Reticulaire Formatie handelt alle akties af in kwesties van gevaar, acute stress. We noemen dit de f-f-f-respons, van fight, flight, fear. De ‘freeze’ bij extreme fear (zo’n diepe angst dat je bevriest, je letterlijk voor ‘dood’ houdt), wordt door het Vissenbrein voor haar rekening genomen. De derde f wordt ook wel aangeduid als fuck, waar-mee duidelijk is dat de sex als drive van huis uit een overlevings-drive is, nog niet verbonden met het hart. Dat

leren we verderop in de evolutie. Dit brein hier waakt aktief over het behoud van de soort temidden van ’n veronderstelde

vijandige omgeving. ‘Ik eerst, dan jij’. Alles in het systeem zet alles op alles om de vijand te weerstaan. We noemen dit brein het Reptielenbrein, ons instinctieve aktie-bewustzijn. Hier zetelt de Sympaticus, deel van het autonoom (zelfstandig en onderbewust) werkende zenuwstelsel die met behulp van z’n grensstrengen verbinding heeft met de body om signalen aan spieren en organen door te geven. De grensstrengen lopen bezijden de wervelkolom. Dit zijn onze ‘onderste’ breinen, fysiek onder een horizontaal gespannen vlies liggend (de tent, eigenlijk tentorium) in de schedel. Als we straks geboren worden hebben we de twee basale hersenkernen (Vis- en Reptiel-) helemaal uitontwikkeld, zowel als ‘hard-‘ als als ‘software’. Ze zijn, als alles in onze ontwikkeling goed is verlopen, volledig aangelegd en te gebruiken. De pasgeborene ademt en leeft en rust, en huilt en krijst bij nood. Alle funkties doen het. Of het wezen zich ook veilig voelt hangt samen met de aard van de doorgemaakte ontwikkeling en of dit al dan niet heeft kunnen bestendigen in de volgende breinlaag.

menselijke embryo van 18 tot 21 dagen


Ken je toevallig ook nog die oude Super-benzine waarschuwing bij het voltanken van de auto in de jaren ’70 en ‘80: ‘Kijkglas moet vol zijn’. Hier denk ik vaak aan voor het oxytocine-gehalte. Bij volledige ontplooiing als embryo en baby - door Liefde toe te voegen als vonk bij het DNA - is volledige ontplooiing van alle mogelijkheden in aanleg geschied en is de mens geboren. Toegerust, met volgroeide breinen en volgetankt aan oxytocine, om z’n volgende stap in menselijke ontwikkeling ter hand te nemen: gebruikmakend van z’n volledige cortex. Is het kijkglas niet vol dan leven we òf in frustratie (want blijven de lagere breinen ‘de baas’) òf we vullen het bij en leren verder. Genoeg mogelijkheden hoor. De moed dien je zelf op te brengen. Het pad opent zich dan vanzelf.

Het Zoogdierenbrein wat hier weer bovenop is gegroeid (ontstaan uit het Mid-brain) moet als software nog ‘geïnstalleerd’ worden na de geboorte. Het ontwikkelt zich pas de eerste 8 maanden na de geboorte ten gevolge van moedermelk en moederliefde en liefdevolle aanraking: de synoniemen van onvoorwaardelijke liefde. In ons lichaam wordt dit chemisch vertaald en uitgedrukt via het stofje oxytocine, wat vrijgemaakt wordt bij voldoende aanmaak van Liefde en vervuld zijn. Het gevoel van onvoorwaardelijkheid (vertrouwen en veiligheid) is dan bekrachtigd. Waar aan Liefde voldaan is vinden we voldoening.

Met dit in onze achterzak leren we via dit Zoogdierenbrein. Dit brein zetelt in het centrum van ons hoofd, en omvat belangrijke kernen (samengevoegd in het limbisch systeem) die onze emotionaliteit veroorzaken. Over dit middelste centrum heen ligt wat we de cortex noemen: twee grote walnoothelften (hemisferen) die 85% van al het hersenweefsel innemen. De twee hemisferen doen enerzijds indrukken op en anderzijds wordt dat in daden omgezet, aangestuurd vanuit het centrumbrein, de emoties. Het ligt òp de tent, met aan z’n buitenzijde’s, de schors, die alle motorische en sensorische centra herbergt, om alle indrukken verstandelijk te verwerken, en creatief gevoelsmatig te verbinden met elkaar. Aan de binnenzijde het merg, een groot netwerk wat met alle andere hersengebieden verbindindingen legt, en in het midden een brug tussen beide zijden (corpus callosum), om te coördineren. Met deze twee gezichten van het Zoogdierenbrein– emotie en coördinatie - leren we ons als meercellige te bewegen temidden van anderen: we leren sociaal te worden. Hier leren we emotionele vaardigheden via gezichtsuitdrukkingen en intonatie en thuis en buiten op peuterschool proberen we een en ander uit om te kijken hoe iets nou werkt. We slagen hier het best in als we prettig thuis zijn bij onszelf, door onze goed ontwikkelde breinen. Dan is er een basis gelegd voor vertrouwen en veiligheid en kùnnen we leren: op de tast, letterlijk door nadoen. Met deze beide funkties leren we onderscheid maken tussen zelf en niet-zelf, eigen en niet-eigen. We zijn hier van z i j n naar h e b b e n gegaan. We hebben ieder een uniek persoonlijk bewustzijn: zelfbewustzijn. We zijn een ik temidden van anderen. Dan, met onze neocortex, oftewel frontale kwab, zetten we een mega-stap in ’s mensen’s evolutie: hier ligt het schakelcentrum van verstand naar bewustzijn. Hier kunnen we mee kiezen, oriënteren, in het Nu zijn, ons ontkoppelen van oude gewoonten, ons verbinden met ons hart. “Vertel het me, en ik zal het vergeten. Laat het me ervaren, en ik zal het begrijpen.” CONFUCIUS (450 V. CHR.)

Als we de fysiologische basis van ons leven uit het oog verliezen, worden we schijnheilig en arrogant. Dan ontgaat ons de zin van alles. Wijsheid is de onbewuste signalen van de hersenstam bewust weten te integreren in de hersenschors, en daar met de frontale kwab richting aan geven. Dat wil onder meer zeggen, dat we aandacht moeten hebben voor onze basisfuncties zoals: slapen en dromen, eten en drinken, vrijen en ademhalen. Daar ligt niet alleen de ingang voor een gezonde body-mind maar ook voor wijs leven. Ons verstand, gezeteld in de hersenschors, kan zin wel blijven zoeken, maar steunend op eigen kracht zal ze die nooit kunnen vinden. Alleen onze instincten, gezeteld in de hersenstam, zouden die zin kunnen vinden, maar zullen die nooit bewust zoeken. Alleen met inzicht en keuze zullen we alles kunnen integreren en bewust scheppende wezens zijn. Aldus naar Tjeu van den Berk in zijn boek ‘Het mysterie van de hersenstam’.


wijze hersenen Kleine Hersenen (Cerebellum), is de plek in ons achterhoofd waar we, als kennis geïntegreerd is, dus door body, mind en hart ervaren en geëvalueerd is, het geïntegreerde als weten opslaan. Hier zijn we wijs geworden. en what’s next? Onderweg in ons leven op aarde maken we als mens-in-wording van alles mee, een heel pakketje aan (on)volmaaktheden waarmee we persoonlijk geschiedenis schrijven. Als we niet volledig ‘voldaan’ zijn kùnnen we gewoonweg niet ons volle potentiëel van mens zijn benutten, tenzij…….. we ons kijkglas bijvullen. In het tijdperk waarin we nu leven, van pakweg de afgelopen 50 jaar vanaf een eerste emancipatiegolf, is er heel wat mogelijk geworden in ’s mensen’s bewustzijn’s wakker te maken. Er is heel wat ontwikkeld om alsnog het oxytocine-level aan te vullen. FORT, co-counselen, yoga, t’ai chi, emotioneel lichaamswerk, trainingen persoonlijk leiderschap, communicatietrainingen, Centre for Human Emergance, meditatie, satsang, Qi Gong, voetreflexologie, massage, liefde, aanraking, Geweldloze Communicatie, bewustzijnstrainingen, uitdagingen in het beroepsleven, etc. Basaal in deze trainingen is het openen van het lichaamsbewustzijn en het opnieuw kunnen oriënteren aan veiligheid om zo vanaf een bodem de behoefte naar erkenning te vervullen. Wel zelf, maar niet alleen. De basis voor zelf-liefde is opnieuw gelegd. Er is veel ontwikkeld afgelopen 50 jaar, nadat de cultuur opengebroken is. Een bredere maatschappelijke ontwikkeling is ingezet, plaats makend voor nieuw initiatief. Waar we uit de gevestigde moraal stapten en uit de familiaire gewoonten hetzelfde te worden als wat onze ouders waren was de weg vrij om eigen beslissingen te nemen. Eigen keuzes maken, precies waar onze frontale cortex voor bedoeld is. In plaats van ons blijvend naar successtrategieën te richten, kunnen we ons opnieuw oprichten….

Ook deze initiatieven nu opnieuw te overstijgen, los komen uit onze horizontale gehechtheid en bepaaldheid, is een taak voor de Mens anno nu. Ons nu opnieuw in vertikaliteit te richten alsmede af te stemmen op een veld, geeft een nieuwe blik op bewustzijn. Quantumfysica en neurobiologie laten ons dat zien, alsmede alle spirituele ontwikkelingen en geografische kenteringen die op de aarde voelbaar zijn. We zijn toe aan een nieuwe manier van oriënteren, die gepaard zal gaan aan een heldere manier van waarnemen gekoppeld aan ons hart. Maar hoe doe je dat, waar oriënteer je je op om te weten wat de voor jou kloppende keuzes zij?


taal van de schepping Emotie, E-motie, E-movere. Het woord toont het: energie in beweging. Dat wat ons beweegt, waar we bewogen door zijn. Trillingen. Trillingen in een elektromagnetisch veld wat ons beïnvloed en wat wij beïnvloeden. Trillingen in een watergedragen milieu: ons lichaam. Trilling, energie in beweging, emotie, is de taal waarvan het leven zich bedient om met ons, mensen, te communiceren. Deze taal maakt onze drijfveren en verlangens helder, en brengt onze weerstanden en apertheid in beeld. Brengt ons in beweging ergens voor te gaan of ergens tegen in aktie te komen. Het is een taal die zich bedient van drijfveren tot beweging. Ergens naar toe of ergens van af, heel simpel. Op basis van aantrekking of afstoting. Magnetisch. Van onze breinen hebben we alle gereedschappen respectievelijk meegekregen: autonomie, overleving, sociaal bewustzijn, creëerkracht, richting en geestelijke mogelijkheden. Ieder mens uniek begiftigd met een eigen pakketje DNA: tools meegekregen van vader- en moederschepping om het fysieke mee te doen, en een vermogen tot afstemming op het collectieve, vanuit de prefrontale cortex en Dark Matter. We kunnen vertrouwen op basis van bewust Zijn te handelen door integratie van alle componenten. Voor dat ‘what matter’s’. Onze uniciteit is beschikbaar waar onze emoties vrij beschikbaar zijn, we vrij zijn te bewegen naar kompas van onze innerlijke gesteldheid, temidden van en met anderen. We hoeven ons niet te laten leiden door cultuur of opvoeding of ander’s man’s/vrouw’s bepaaldheid. We zijn uniek, autonoom en in afstemming, we kunnen vertrouwen op waar we zèlf van binnenuit voor warm lopen. Vrije emotionaliteit is een tool naar dit bewustzijn. Deze taal is ons instrument, geschapen door de schepping, als communicatie-device voor vrije mensen in een scheppende wereld. fysiologie van emoties Candace Pert, een Amerikaans wetenschapster, heeft uitgebreid ontdekt èn beschreven, in haar boek Molecules of Emotion (1999) wat er fysiek in het lichaam gebeurt bij het ondergaan van een emotie. Met de ontdekking dat herinneringen niet slechts in ons brein zitten maar òveral in ons lichaam en dat akties niet slechts afgevuurd worden in de hersenen (synapsen) maar op elke celmembraan (zie hoofdstuk 2) is er een nieuwe wereld opengegaan. Fysiologie (scheikundige stofwisselingsprocessen) genereert emoties op celnivo. Het eerdere paradigma kon geen stand houden. Emoties, denkpatronen en fysiologie werken zij aan zij samen en sturen een meercellig intelligent organisme aan. Door de ontdekking dat een eiwit (neuropeptide) van vorm verandert onder invloed van lading en daarmee de membraan van de cel opengaat om de lading binnen te laten, staat letterlijk een deur open voor een emotioneel bewustzijn wat woont in de cel, in de body, in het lichaam. Hoe weet zo’n eiwit wat te doen, welke mogelijkheid te kiezen uit het scala dat ie herbergt? Beschouw het eens als volgt: Ze staan aan of uit afhankelijk van de trillingen in het water en kiezen daarna dat ion met lading wat bij hen ‘past’, welke meetrilt. Dat is de specifieke emotie. Tijdens het adekwaat expressie geven aan de emotie komt de lading vrij, omdat de frekwentie van de trilling de lading van het eiwit vrij doet komen En gelukkig maar, want bezette cellen met al die geladen eiwitten dragen niet bij tot menselijk geluk. Tot geluk wordt je bewogen door ont-lading van de lading, geluk is er in een neutraal milieu. Geluk kan ervaren worden daar waar tussenruimte is. Waar eiwitten met lading een cel betreden worden ze gedeassembleerd, uit elkaar gehaald, in bruikbare aminozuren en ionen (geladen deeltjes, zoals K+ bv.) De aminozuren worden naar de kern getransporteerd, om het DNA te voeden en/of herstellen, de ladingen worden gebruikt voor het energieproces van de cel. Komt er nou teveel binnen, dan sluist de cel het onveranderd door naar de kern, en vind er opeenhoping plaats en is er letterlijk weinig verbrandingsruimte voor stofwisselingsprocessen.

Hiermee is aantoonbaar wetenschappelijk bewijs geleverd dat ons lichaam een lichaamsgeheugen herbergt, wat in de Cranio Sacraal Therapie al reeds ervaren werd. Tijdens Cranio komen celherinneringen vrij. Lading wordt hiermee geneutraliseerd. Gepaard hieraan doet zich een kosmisch gewaarzijn voor. Hier lijkt dus iets samen te vloeien: indrukken worden opgehaald en ervaringen verwerkt. Zal hier ‘weten’ ontstaan?


Komt er te weinig binnen, bv. onder invloed van stress reageert de membraan niet adekwaat, dan is er te weinig energie beschikbaar voor de stofwisselingsprocessen en raakt een cel geïsoleerd temidden van z’n omgeving. In beide gevallen draait het systeem uit balans. Wat heden ten dage gebeurt is dat de eiwitten die overladen blijven tot in de celkern, waar het DNA met de genen gehuisvest is, het DNA muteren. Dit is de start van o.a. kanker of wat er gaande is bij fybromyalgie. De ladingen zitten gevangen in het binnenste van de cel, en zijn gebonden i.p.v. vrij te bewegen in het interstitium, waardoor elk element er gebruik van kan maken. We herkennen de situatie van de cellulaire toestand door gevoelens als opgeladen zijn, boos zijn, gefrustreerd zijn, wat allemaal energieke toestanden zijn, of gevoelens van moedeloosheid, uitputting, weinig daadkracht, wanhoop, verdriet welke gepaard gaan met onderfunktie van de cel in z’n omgeving. Er mag, er moet, stroming plaatsvinden willen alle processen voortgang hebben. Onze westerse cultuur doet echter iets heel raars met ons, die leert ons om dat wat ons beweegt vast te zetten. Niet te trillen dus. Zo raken we ieder contact met wat ons beweegt kwijt. dynamiek van emoties Leven IS trilling, zoals we hebben gezien. Leven IS trilling zoals je regelmatig – als je geluk hebt – hebt kunnen voelen toen een emotie je uit elkaar deed spatten van vreugde, of van verdriet. Waar het zo’n heftige weerslag had dat ie door de contrôle-filters heen drong. Als we ons naar maatschappelijke codes richten zonder in onze eigen kern thuis te zijn stemmen we te eenzijdig af op horizontaliteit (magnetische kracht): op gelijkheid met mensen en cultuur en gemeenschappelijkheid. Zo kunnen we afraken van ons eigen pad van bestemming: zijn precies wie je bent, gedicteerd vanuit contact met de vertikale as, met de bron, met de notochord, met de spiraalbeweging: electrische kracht. Een mengelmoesje gaat door ons heen bij het ervaren van en uiting geven aan een emotie. Een aantal sensaties bij elkaar kunnen we herkennen als een bepaald soort gevoelscomplex, waar dan ook de respectievelijke gedachtenuitingen bij horen. Zo’n geheel, van voelen en denken, noemen we een emotie. De kracht die erin zit als we de emotie ‘doen’ is dat het in-beweging brengt: het is als het ware een cocktail van prikkels, sensaties, krachten, die door ons heen beweegt en die zich een weg zoekt naar z’n specifieke uitings- en gedragsvorm.

Waar we de energie vrij laten stromen is elke emotie ok en volstrekt behapbaar voor een ieder van ons. De boel wordt pas kolkend en heftig als ie langer niet vrij is geweest, onderdrukt ten gevolge van opvoedingspatronen, bijvoorbeeld.


Een e-motie zet ons aan tot handelen, nieuw handelen vaak. Het is een samengaan van magnetisme en elekticiteit wat ons in trilling brengt en waardoor we warm lopen voor iets. We worden in beweging gebracht – zoals Schauberger ons al toonde. Kijk maar ’s naar het volgende model, wat emoties berokkenen als ze niet geleefd worden, en wat ze aan potentie beschikbaar maken waar ze vrij zijn:

VASTGEZETTE BEWEGING

richting vastgezette ENERGIE

EMOTIE richting bevrijdde ENERGIE

VRIJE BEWEGING

MAT afgetopt, vlakke curve, 2D

BLIJ spiralend omhoog naar buiten, 4D

VREUGDE

DEPRESSIE draaiend naar binnen, geen richting

BOOS straight naar buiten, richt zich

STANDPUNT

FRUSTRATIE trekt naar binnen

BEDROEFD stroomt naar buiten

VERLANGEN

VREES siddert onderlijf, kleine amplitude

BANG ontwinding hara OPWINDING

NAÏEF ogen, plat, rond draaiend

VERBAZING ogen, spiralend, openend venster

VERWONDERING

SCHULD zuigende vortex op hart, naar binnen

SCHAAMTE uitend naar binnen, hartnivo

(ZELF)RESPECT

VERZUURD vast in huid, pantser, opperlaag

WALGING openend in afsluitlaag,

basisch

SCHOONHEID

DOF platte spiraalwerking, 2D

VERLIEFD spiralende energie, 4D

LIEFDE

obv ELW matrix, bewerkt door Yvonne Anne

Waar emoties vrij zijn bewegen ze ons naar waarde, waarachtigheid, waarheid. Brengen ze licht in ons hart en vrijheid van tred. Zijn we geïnspireerd en vitaal, gezond. Geven we richting doordat we opgericht zijn. frekwentie van emoties De trillingen, frekwenties van verschillende emoties zijn te onderscheiden. Ken je: ‘ik stond te trillen van woede’, ‘ik was net een dooie pier’ , ‘ik huilde alsof m’n leven er vanaf hing’, ´ik beefde als een rietje´, ‘Het hart klopte me in de keel’. Ze geven allemaal een graad van heftigheid binnen hun eigen frekwentie-bereik van te onderscheiden emoties.

Ga jezelf ’s na: hoe voel je je als je angstig bent? Waar merk je dat aan? Hoe voelt dat in je body? Als je boos bent, waar merk je dat aan? Waar in je body wordt je je dat gewaar? Wat denk je nu? Geef ’t nu de ruimte, laat de sensaties door je heen gaan. En laat je lichaam meedoen, geef expressie, beweeg mee. Doe wat je voelt, voel wat je doet. … Hoe voel je je nu? Wat neem je waar? Wat ben je je gewaar?


in the box en out of the box In onze hersenen draaien geheugenprogramma’s. Programma’s volgestopt met herinneringen. Alle fragmenten zijn door een soort code met elkaar verbonden tot een herinnering: een cluster. Wanneer je je iets herinnert, dan stelt het bewustzijn uit alle fragmenten die deel uitmaken van die cluster opnieuw een plaatje samen. Je weet dan weer waar iets heeft plaatsgevonden, je hoort weer de klank van de muziek of de stemmen van toen, ruikt weer dezelfde geur en ondergaat opnieuw dezelfde lichamelijke en emotionele gewaarwordingen. Op deze manier reconstrueert het brein voortdurend het verleden. Sterker nog, letterlijk alles wat je nu kunt, begrijpt, zegt, denkt en doet komt voort uit wat je vanaf je prille bestaan hebt geleerd en ervaren. Al deze herinneringen zijn in de hersencellen opgeslagen. Een hele database van ervaringen en met name van die die gevaarlijk waren, bedreigend, onveilig, liefdeloos komen onze oordelen voort. In feite zijn oordelen boze gedachten over situaties en mensen vanuit onopgeloste emoties. Ze zwemmen nog als ‘lading’ in ons systeem en wij geloven dat dat wat we waarnemen of ervaren waarheid is. Wat echter waarheid is is dat er een ‘oud’ programma draait, dat we emotionele ‘ballast’ hebben, wat zorgt dat we onze overleving gaan veilig stellen. ‘Ik eerst, dan jij’. Dáár kan je niets aan doen. Deze programma’s komen namelijk uit de overlevingsbreinen. Het eerste wat er gebeurt als we indrukken opdoen is ze checken op gevaar en als er al een enigszins soortgelijke gebeurtenis in de database van clusters is opgeslagen, gaat het oude programma draaien. Willen we als mensheid tot iets anders komen dan zullen we deze ingesleten weg mogen transformeren. Dat laatste kan bij gratie van het maken van tussenruimte, waardoor we ruimte vinden om te leren onderscheid te maken tussen dat wat feitelijk op ons af komt en het ‘verhaal’ wat we erover gemaakt hebben. Dit vraagt aanvankelijk oefenen en iets nieuws leren, door uit het oude te stappen. We leren de ingrediënten onderscheiden en de lading van de emoties vrij te zetten en met het opgeleverde inzicht de energie zó richten dat we uit het bekende patroon stappen. Er zijn in zo’n 30 jaar tijd verschillende methodes ontstaan, waarlangs we zo ons bewustzijn kunnen trainen. We zijn ooit begonnen met ‘ontladen’: via bio-energetica de vastgezette spierspanning in de body loslaten door expressie te geven aan wat er beleefd werd. In het huidige tijdperk hebben we door o.a. de quantum-inzichten methodes als mindfullness, en zijn-in-het-nu. Hiermee werken we vanuit de frontale cortex, met bewuste aandacht op ‘feitelijkheid’ eigenlijk, waardoor de lading van een mogelijk ‘verhaal’ maken niet gemaakt wordt. We houden het interstitium neutraal, zou je kunnen zeggen. Met Cranio Sacraal werken we middels fascia-release, hier komen de opgeslagen ladingen rechtstreeks vrij uit de onderliggende bindweefsels. Vaste patronen in hoe fascia beweegt worden gefaciliteerd naar een andere richting, zo kan er iets nieuws ontstaan.

Van rede naar Liefde Dr. David Hawkins heeft onderzocht hoe emoties ‘trillen’, op welke frekwentie. Hoe ze een weg tonen naar bewustzijn. Hij heeft zijn model ‘bewustzijnsladder’ ontworpen en in zijn boek Power vs. Force, the Hidden Determinants of Human Behavior vertelt hij hoe hij een aantal malen een verlichtingservaring kreeg tot hij uiteindelijk in een permanente staat van eenheid verkeerde. Vanuit deze bewustzijnstoestand zette hij met wetenschappelijke teams zijn al eerder begonnen onderzoek naar de universele waarheid en niveaus van menselijk bewustzijn voort. De ladder heeft opklimmende niveaus van bewustzijn van 1 t/m 1000. Het laagste niveau is 1, terwijl 1000 het hoogste niveau is dat op Aarde kan worden bereikt (zoals de grote avatars als Boeddha, Krishna en Jezus volgens Hawkins). Op deze – logaritmische – schaal zie je de volgende waarden. Schaamte (20), Schuld (30), Apathie (50), Verdriet (75), Angst (100), Verlangen (125), Woede (150), Trots (175), Moed (200), Neutraliteit (250), Bereidwilligheid (310), Acceptatie (350), Rede (400), Liefde (500), Vreugde (540), Vrede (600) en Verlichting (700-1000). Zie bijlage 4, bladzijde 51. Op deze – logaritmische – schaal zit rede op 400. Daarover is Hawkins’ conclusie: Rede is tot grootse prestaties in staat, maar is, paradoxaal genoeg, het grootste struikelblok om tot hogere bewustzijnsniveau’s te komen. Rede creëert zowel de meest vernuftige technologieën als de vuilste oorlogen. Rond het 500-niveau bevindt zich een omslagpunt, het kritische punt van de overgang van Rede naar Liefde. Hier vindt een kwantumsprong in bewustzijn plaats. In het 500-gebied is overleving van het individu nog steeds belangrijk is, en begint de motivatie van Liefde alle activiteiten te kleuren en komt creativiteit tot volle expressie, vergezeld van engagement, toewijding en uitdrukkingen van charisma. Altruïsme wordt een motiverende factor. Bewustzijn op het hogere 500-niveau kan worden omschreven als visie en heeft de focus op de verbetering van de maatschappij als geheel.


Zo openen en leren en oefenen we als mensheid om de bekwaamheden die de diverse hersengebieden ons bieden in te zetten in bewuste ontvankelijkheid, met zijn-in-het-nu. Want alleen NU kan je een stap zetten. Een getuige-positie innemen voorkomt dat we als automatische piloot re-ageren. Het geeft mogelijkheden tot pro-aktie. Dit kan bij gratie van tussenruimte, enige afstand houden van gebeurtenis en verhaal. Het enige wat we hoeven te ‘hebben’.

out of the box Jaworski, van zijn boeken Synchroniciteit en Presence, ziet Nederland als bakermat van de nieuwe denkers omdat ze meest 'out of the box' denken, las ik onlangs. Eerder in de training Persoonlijk Leiderschap De Centaur, op basis van Emotioneel Lichaamswerk, ELW, Venwoude 2003, hadden we het boekje ‘Op weg naar Flow’ van Mihaly Csikszentmihalyi gelezen, èn ervoer ik voor het eerst het idee van leven ‘out of the box’. Leven buíten de concepten van al gekende mogelijkheden. Het loskomen uit vaststaand verhaal met een hele trits van bijbehorende gevoelens en gedachten. Dit is te verwerven door automatische koppelingen vrij te maken door a. nieuw gedrag te plegen, en b. synchroon het ontladen van emotionele bepaaldheid. Dit is een keuzemogelijkheid kunnen worden, een positie om in te nemen in

m’n dagelijks leven. Drie jaar later werd ik verder op pad gestuurd in spiegeling door m’n sjamanistisch leraar Avani tijdens een van de eerste blokken van het Medicijnwiel, om buíten een gesloten kaart te mogen denken en leven. Avani’s zetje was de volgende stap, waarmee ik 'm in m'n persoonlijk en beroepsleven leven kon binnenlaten. Gebruik als startpunt een gesloten kaart, volg wat dan ook als richtingaanwijzer, om daar alles los te laten en het leven zelf te ervaren. Net Cranio. De cranio-module Oogwerk heeft me laten inzien dat er ook op fysiek nivo nog werkelijk iets ‘los’ gezet mag worden, wil iemand buiten het bekende kùnnen stappen. Fysiek zijn we namelijk toegerust met een instrumentje dat onze emotionele herinneringen vasthoudt, en dat altijd aan staat (de amygdala’s). Bij input van wat voor orde ook wordt bij vermeende dreiging eerst alle info met gegevens uit deze database gecheckt en bij overeenkomsten wordt de alarmfase aangezet. Eenmaal in alarm draait het fysieke systeem z’n script af, en komt er geen vernieuwend denken meer aan te pas voordat de rust weer weergekeerd is. Wil iets werkelijk tot vernieuwing kunnen leiden, dan móet dit orgaantje op ‘neutraal’ staan. Want daardoor wordt zintuiglijke input niet meteen gelijkgesteld aan input ten behoeve van overleving en kan ons bewustzijn in die spronge tijdswinst een nieuwe keuze inslaan om tot ander gedrag te komen. En met vallen en opstaan leren we, net als peutertjes destijds. Wat ons hier wezenlijk helpt met ‘ontlading’ is Cranio Sacraal Therapie, wat onze ‘emotionele ogen’, zoals de twee amygdala kernen genoemd worden, zal ontladen. Hierdoor hoeven we niet meer de oude groef in de langspeelplaat af te draaien. De marge tijdswinst treedt op waar onze amygdala’s niet meer overladen zijn met emotioneel geladen herinneringen, met een overladen elektromagnetisch veld. Ons bewuste kiezen voor ‘out of the box’ wordt mogelijk dankzij deze marge tijdswinst. Hier kunnen we geoefend worden in onderscheid maken tussen wat er feitelijk op ons af komt en wat er in ons hoofd geconstrueerd wordt. In die marge van tussenruimte kan het nieuwe gebeuren. Hier ligt ons vermogen als mens op te wachten: uit de emotioneel gestuurde cascade te komen tot werkelijk scheppend creërend bewustzijn en… gedrag. Want in de pauze


tussen denken en handelen kunnen we een nieuwe beslissing nemen en het roer omgooien en ernaar handelen. Zo leer je nieuwe dingen aan. Niet door het oude weg te doen, maar door het nieuwe pad bewust te effenen. Ook hier ligt werk binnen een Cranio Sacraal behandeling, creëren van tussenruimte, ruimte creëren voor een volgende sprong in bewustzijn. hartcoherentie ons hart als brein Al enkele keren is ons hart zijdelings genoemd. Het heeft echter beslist geen zijdelingse taak. Het stuurt en pulst en coördineert alle cellen, zo blijkt. En zelfs in onze evolutie al had dat plek gekregen. Herinner je je nog dat het hart als een topje van het breinweefsel eerst gaat groeien en later afdaalt naar de gereserveerde lege ruimte in de borstkast? Door de ontdekking van J.A. Armour ¥, van ‘the little brain of the heart’ kennen we het netwerk van 40000 neuronen (zenuwcellen) waardoor het hart verbinding onderhoudt met breinweefsel in brein en darmen. Ja! Ook in hart en darmen vinden we neuronen, in ons hart 60 -65%.

hartritme … Elke contractie van de hartspier start met een samentrekking van de zgn. ‘sinusknoop’ die over het elektrische hartspierweefsel van de boezems gedurende 0,1 sec. uitwaaiert om dan de atriovasculaire knoop ‘aan’ te zetten. Hierdoor trekt gedurende 0,4 sec. de linkerkamer samen, en wordt het bloed met immense kracht de aorta, de grote lichaamsslagader, ingestort. Via de tromslag van elke heartbeat, of eigenlijk……, via deze pauze ertussen, worden alle cellen in het hele lichaam op elkaar afgestemd. Als een dirigent in de symfonie laat het alle orkestleden weten hoe de tune is, het ritme, de stemming, de aard van bewogenheid Ψ. Alle cellen pakken dit op en trillen mee met hun celmembraan. De membraan is de grote trom. Letterlijk. De membraan is bevattelijk voor trilling en resoneert op elke trilling die rondgeseind wordt. Bij wijze van spreken: als iemand op gespannen voet leeft met z’n omgeving, is dit in elke hartslag te merken. Dat merken de cellen ook. De membraan is dan minder flexibel, en laat andere molecules of emotion £ door dan als ie makkelijk plooibaar is.

¥ J. A. Armour, 1994, introduced the concept of functional ‘heart brain’. The heart’s brain is an intricate network of several types of neurons, neurotransmitters, proteins and support cells similar to those found in the brain. Its circuitry enables it to act independently of the cranial brain – to learn, remember, and even feel and sense. Information from the heart - including feeling sensations - is sent to the brain through several afferents. These afferent nerve pathways enter the brain at the area of the medulla, and cascade up into the higher centres of the brain, where they may influence perception, decision making and other cognitive processes. Ψ McCraty, Bradley & Tomasino, 2004, have revealed that the heart communicates information to the brain and throughout the body via electromagnetic field interactions. The heart generates the body’s most powerful and most extensive rhythmic electromagnetic field. The heart’s magnetic component is about 500 times stronger than the brain’s magnetic field and can be detected several feet away from the body. It was proposed that, this heart field acts as a carrier wave for information that provides a global synchronizing signal for the entire body. £ Candace Pert

The little Brain in the Heart, J.A. Armour - bron: hearthmath.org


Simpel: wie liefde ervaart vóelt zich niet alleen gelukkig, maar produceert ook meer DHEA, het hormoon dat veroudering, dementie, Alzheimer, depressie en vermoeidheid tegengaat. Tegelijkertijd vermindert het een te hoge produktie van stresshormonen, zoals cortisol. Een liefdevol lichaam neemt minder cholesterol op, waardoor de aderen minder dichtslibben en het water in de rivierbedding van onze aderen vrijelijk kan blijven stromen. En de bloeddruk daalt, wat vrijheid geeft aan een vrije circulatie van het hersenvocht. Wat Liefde allemaal vermag. … en tussenruimte Heartmath is een organisatie die zich aktief met deze onderzoeken bezig houdt en een leven volgens hartcoherentie in het bewustzijn heeft gebracht. Zij tonen aan dat emoties veel sneller en krachtiger zijn dan gedachten. Het hoeft zelfs niet in het ‘echt’ te gebeuren: een korte herbeleving van een dierbare herinnering maakt het hartritme even gelijkmatig als zo een feitelijke gebeurtenis. Ook intentie, herinnering, innerlijke beleving, visualisatie, kortom het zich voorstellen, werkt als stabilisator op het hartritme, al in enkele seconden. Hierdoor neemt de afscheiding van gezonde hormonen toe, van schadelijke stresshormonen af, het immuunsysteem veert op, de bloeddruk daalt, het cs-vocht cirkuleert vrij, het parasympathisch systeem wordt actief, en organen krijgen reset-tijd, het bindweefsel-milieu wordt basisch. Wat Liefde, Schoonheid, Integriteit al niet vermag! Onze gedachten worden prettiger, en dat is voor ons bewustzijn waarneembaar. We hebben een vicieuze cirkel doorbroken.

Dit opent baan voor een nieuwe geneeskunde, op basis van het bij kunnen sturen van hartritme-variatie (HRV). Gevoelens van compassie, liefde, zorg en waardering (alles boven 500 op de ladder van Hawkins, zie bijlage 5, blz. 52) leiden tot een rustig glooiend, d.w.z. coherent, hartritme. Gevoelens van irritaite, boosheid, frustratie, angst, en onveiligheid geven een hoekig en grillig, d.w.z. incoherent, beeld. Ga maar ’s na hoe we vaak onze cellen onbewust informeren als je dit zo ziet. En wat bewustzijn hierop kan bijsturen! Onderzoek toont aan dat het elektromagnetisch veld van het hart van iemand tussen één en twee meter van zijn of haar lichaam kan worden gemeten. Heartmath heeft ontdekt dat een coherent hartritme een aantoonbaar positief effect heeft op een ander in zijn of haar nabije omgeving. Andersom is ook waar: een incoherent hartritme heeft een incoherent effect op anderen in de omgeving. Dit verschijnsel heet trouwens resonantie: meetrillen in hetzelfde (gevoels-)spectrum. Dit geeft werkelijke tools tot verandering. Je kent vast het begrip: ‘verander de wereld, begin bij jezelf” Als mijn hartritme coherent is, neemt de kans toe dat ook mijn omgeving zich coherent zal gedragen. Hier lìgt de sleutel tot wijsheid van de Mens, dat blijkt.

waardering frustratie


Is hartcoherentie zoiets als het waarneembare licht-effect wat we altijd al ‘aura’ noemden? Of iets dergelijks als ‘wat een stralende persoonlijkheid is die of die mens’? Is dit de halo die letterlijk waargenomen werd om b.v. Jesus? Is dit het Licht wat uitgestraald wordt door mensen recht op hun pad van inspiratie? Is dit de waarneembare uitstraling van de hartneuronen in samenwerking met de hersenneuronen? Is dit de gloed van ons CS vocht?

Cranio Sacraal Werk Cranio Sacraal Werk herstelt de natuurlijke impuls en faciliteert afstemming op de signalen van binnenuit, en geeft ruimte terug tussen de waterclusters: ons totale lichaam wordt opnieuw door natuurlijk stromend water geïnformeerd. Lymfewerk reinigt het lichaam van haar afvalstoffen, en verwijdert hiermee de chemische vervuiling van het water, en vervoert daardoor de juiste eiwitten naar de juiste plaatsen. Somato Emotional Release (SERwerk en Trauma-werk) ontkoppelt de koppeling tussen mentaal-emotionele programmering en de weerslag daarvan op ons fysieke lichaam. Puls, magnetisme en beweging brengen een nieuwe homeostase. Hierin kan de informatie uit onze oorspronkelijke blauwdruk het DNA opnieuw juist informeren. Zo wordt spiraalwerking van evolutie weer mogelijk en de dynamische balans hersteld. “When I say entering the Sacred Space of the Heart, I do mean exactly that. When one enters the Sacred Space it is actually transfering ones place of awareness - which is usually in the head - into the Heart. So one first finds the Sacred Space and then explores that Place. So entering the Sacred Space of the Heart is not about contemplating the Heart Chakra, visualizing, or anything of the like. It is moving into that special place of Creation within all of us. The Sacred Space of the Heart is our True Home, and a Doorway to Remembering who we really are and what our purpose is in this life.” DRUNVALO MELCHIZEDEK, 2003


6. … en is dit God? “Zo Boven, Zo Beneden” HERMES TRISMEGISTUS Luidt een astronomische, astrologische grondstelling. Naar waarheid, zo blijkt. Het universum is op de verschillende niveaus volgens overeenkomstige patronen opgebouwd. Waar wij in staat zijn dat te onderkennen kunnen we vanuit vrije wil met ons persoonlijk zelf een stap achteruit zetten en zo de stroom van het leven niet langer dwarsbomen,,,,,,,, . We zijn komma geworden in plaats van punt. Punt, resultaat, uitkomst. Komma, scheidingsteken, de rust in de zin. Wat een transformatie waar wij komma zijn geworden. Waar wij zorgdragen tussenruimte te creëren doet het universum de rest. God zijn Het lijkt erop dat we volledig mens zijn wanneer we ons bewustzijn als mens, als medeschepper van dit Universe, in durven te nemen. Dat laat de evolutie van onze breinen ons zien, als we ze stap-voor-stap volgen. Alle ontdekkingen en onderzoekingen wijzen in de richting dat we onze uniciteit autonoom kunnen ontwikkelen, in samenhang met onze omgeving(en). We kunnen dan ook de plek van mede-creator innemen, omdàt we van verantwoordelijkheid getuigen voor het Al. We hebben afstand kunnen doen van horizontale bemoeienis, van macht, van ego-bevestiging, omdat we van binnenuit zijn, één met het universum. We zijn God en Godin. Versterken Watermoleculen geschapen als pyramides geven boodschappen door aan DNA en vice versa, zegt Dr.Horowitz. De signalen worden overgedragen vanuit de omgeving naar elke cel in ons lichaam. Meer en meer mensen merken vaker de toename aan synchroniciteit in hun leven, het zich schijnbaar toevallig voordoen van coherente gebeurtenissen, waardoor ze in flow hun werkzaamheden doen. Dit is een gevolg van afgestemd zijn op het geheel i.p.v. een afgescheiden stukje in het heelal innemen. Hier blijkt dat we als mensheid steeds coherenter samenwerken met alles in ons universum. Ook al zijn er ook incoherente patronen, zoals onrustige koersen op Wallstreet (gelijk een HRV-curve), een variabele huizenmarkt, een grillig beeld van tsunami’s, van windhozen en overstromingen, van pieken in milieudelicten. De incoherente patronen doen een zichtbare wereldwijde invloed gelden. Dit is wat jarenlang het honderdste-aap-effect genoemd werd: de balans van ’s mensen’s bewustzijn is ten voordele van coherentie omgeslagen. Zelfs al zien we nog vele uitingen van incoherente patronen, de coherente patronen nemen toe en zullen zichtbaarder worden naarmate we meer elektro-magnetisch dan visueel waarnemen. Meer met hart dan met hoofd. De stof is immer trager dan de Geest, maar zal volgen. Verandering begint bij onszelf en correleert sterker bij een honderdste aap, zo blijkt. Waar tegelijkertijd meerdere mensen in hetzelfde moment samenkomen in eenzelfde focus wordt het effect logaritmisch verhoogd. Dit werkt als een versterker. Een kosmische versterker waar het intenties betreft uit ieder’s hart die coherent logaritmisch toenemen en heilige geometrische spiralen vormen. Dit tonen vitaal water en DNA en Hart-Ritme-Variatie (HRV). "The elegance of DNA is far beyond your comprehension. It contains the history of the Universe, of you, and of the primary issues of your being. It is responsive to your thoughts and actions, and waits patiently for activation. It is the core interactive architectural structure of life in the universe." KRYON 2006 ..en Mens worden Door voldoende van Liefde toe te voegen, als vonk aan het DNA, wordt alle potentie van het DNA met Liefde begoten, en zal naar binnen draaiende spiraalbeweging het gevolg zijn. Toegerust, met volgroeide breinen en volgetankt aan oxytocine, zullen we de volgende stap in menselijke ontwikkeling ter hand nemen, gebruikmakend van onze volledige cortex, en aangestuurd door de eerste neuronen in onze ontwikkeling, het hart. Zo zullen we de Dark Matter van het brein doen ontwaken en alle skills van het DNA ont-wikkelen: letterlijk. We zullen


de spiraal van het leven verder afrollen, ontwikkelen, gewoon omdat dat de aard van ons universum is en dus: van Mens zijn. Het resultaat van waar elektrische en magnetische kracht samenkomen. We komen van-zelf-sprekend in beweging. evolutie van de Aarde Als mensheid evolueren we zo de wereld, helpen we onze aarde een sprong voorwaarts, versus de vernietiging in. Durf maar te kijken en zie het. Liefde wordt exponentiëel vergroot waar we onze Liefde voor Al wat Is voeden. We stijgen op de ladder van Hawkins, en we hebben een uitbreidend effect op de omgevingen waar we in voorkomen, we zijn de volgende stap in de evolutie van de Aarde. Al wat we te doen hebben is leeg worden. Met ons persoonlijk zelf uit de weg gaan. Ons voeden met tussenruimte. Het verzamelen van kennis maakt het denken zwaar. Waardoor je moeilijk bij je gevoel kunt komen. Kennis is de afwezigheid van ruimte en weten is de manifestatie van ruimte. Op het moment dat we weer ruimte hebben, kunnen we weten. BOUDEWIJN LELIVELD, 2007 De Liefde zelf is daar een vanzelfsprekend resultaat van. heling en genezing Cranio Sacraal werk is een uitvinding voor deze tijd (net zoals b.v. Familieconstellaties en Qi Gong dat zijn). Cranio voedt de parasympaticus, het rustgevende verbindende aspect van menszijn. Het herstelt hiermee de onbalans die in onze wereld van nu ontstaan is. Het is een methode die werkt in de gratie van tussenruimte. In samenwerking met het instrument wat tussenruimte vasthoudt: water. Hiermee is water de ‘houder’ van bewustzijn. Cranio Sacraal vocht is elektro-magnetisch opgeladen water. De Cranio Sacraal werker maakt baan vrij opdat dit vocht vrijuit in beweging kan zijn. Bewustzijn krijgt (m)(w)eer plek (heling), genezing (het lichaam) kan volgen. Cranio Sacraal Wat Emoto en Schauberger ons laten zien, zijn voor ons belangwekkende dingen: water is levenskrachtig op basis van haar tussenruimte, water is levend door vrije spiralende bewegingen. Het is onderhevig aan magnetisme en electriciteit. Het reageert op intentie.Waar water zich volgens de oorspronkelijke beweging beweegt, spiraalt ’t naar binnen toe, naar een middelpunt, naar rust, waarbij vitaliserende energie vrijkomt. Dit is de inwindende spiraalbeweging. Waar water naar buiten toe draait komt er stuwing vrij en treedt vernietiging van bestanddelen op, dit is handig bij een grote schoonmaak, of bij die zaken waarbij hoge druk ondersteunend is.

Dit impliceert e.e.a. waar we gebruik van kunnen maken. Volgende sessie geeft een verslag van aanraken met intentie volgens wat ik noem ´de Schauberger-Touch´, of ´S-touch´ ( de S van Spiraal èn Schauberger).

Stonehenge : cirkel van Tussenruimte


aanraken met ‘Schauberger-touch’ try-out S-touch Alvorens de sessie te starten checkte ik met de wensen van cliënte (“kijk maar ‘wat er is’”) en stemde ik af op het eigen lege midden, ondersteund door oriëntatie op de circum senses, oftewel contact met de fysieke omringende ruimte. Vanuit deze ruimte maakte ik contact met the endless web of fascia en benaderde ik cliënte met γ – touch (gamma-touch = een aanrakingsvorm waarbij de aandacht van de therapeut aan de rand blijft van het gewaarwordingsveld van de cliënt, waarbij dit veld verruimd wordt door o.a. aandacht te houden in de rugzijde van de hand) en schepte vanuit deze ruimte en geöriënteerdheid zacht de voeten op. Hierbij verlengde als vanzelf de lengte-as volgens mijn innerlijke waarneming op de cliënte, wat gepaard ging met een diepe adem. (Deze ‘lengte’ heeft de hele sessie in tact kunnen blijven, ondersteund door dit mee te nemen in de oriëntatie). Waar dit optrad werkte ik verder door toevoegen van de Schauberger–touch (verder S–touch genoemd) wat een naar binnendraaiende gecentreerdheid richt, een spiralende beweging naar een midden. Mijns inziens werkt dit rechtstreeks op het geheugen van de notochord, ieder’s unieke eigen verticale as, en werkt verdiepend op het ritme, de getijdenbeweging in de fascia, aangestuurd door de beweging van de liquor cerebrospinalis, het hersenvocht. Het effekt voelde onmiddellijk aan de diepte van de stilte. In deze diepte heb ik rustig verder gewerkt. Cliëntes linkerhand heb ik verplaatst naar op haar hart, opdat ook de harttoon-ritme’s mee konden doen in het veld van resonantie. Bij plaatsing hand onder sacrum (heiligbeen) en mijn andere onder randje ilia ter hoogte van L4-L5 bracht dit beweeglijkheid teweeg, wat toenam, in de fascia, en strekte zich uit naar achterkant rug richting thoracale wervels welke beweging ik met de hand gevolgd heb. M’n hand onder sacrum bleef en m’n andere hand plaatste ik tegen het randje van de pubis (schaambeen) opdat ik kon oriënteren op contact maken met de coccyx, het laatste uiteindje van de wervelkolom, het plekje waar alle wervelingen tot rust zijn gekomen in een midden. Toen ik voelde dat het contact er was heb ik dit een tijdje laten voortduren en een ontwinding gevolgd en het lijntje verlengd naar de voorkant van het schaambeen. Hier gevraagd of cliënte dit contact met het staartje bewust was - er kwam een instemmend “mmm” - , voordat ik verder ging met de lijn uitrollen via plaatsing van m’n andere hand op/net boven het zeefbeen, het botje onder de neusbrug. De oriëntatie is hier belangrijk, dus druk op de benige strukturen diende vermeden te worden. Met deze verbindingslijn van aanhechtingsplaatsen van de Dura Mater (het stevige vlies wat het ruggenmerg en de hersenen omringt) wordt de verticale as nog eens ondersteund en ook dit is uitgevoerd met S-touch in combinatie met γ – touch. De plaatsing aan de boven achterzijde van de schouderbladen net naast de wervelkolom was hierna aan de beurt - een plaatsing die ik geleerd heb tijdens mijn behandelingen bij Bhaven - om aan te raken, verbinding te maken met het herinneren aan het embryo dat we eens waren, te raken aan veiligheid en koestering, en de achterkant van het hart erbij te betrekken. (Deze plaatsing heet in de Biodynamische Cranio Sacraal Therapie ‘ holding the Embryonic Heart ‘). Ook deze vond plaats met S-touch. Dit bracht nog meer relaxatie teweeg, wat te merken was aan de diepe ademhalingen van cliënte. Hierna de atlas-occiput aanraken volgde als vanzelf, om ook deze struktuur te laten smelten en plaats te geven binnen de ontstane heelheid. Toen volgde het ‘waterbed’ zoals ik dat noem, de plaatsing van beide handen om de oren, met de bal van de wijsvingers op de mastoïd, waarbij de oren een tijdje beschermd worden van prikkelingen van buitenaf, en ze samen in balans schommelen. De γ – touch liet ik intact, de S-touch liet ik hier achterwege, om niet tè indringend te werken. Een zachte earpull sloot hier aan, om het middenoor uit te nodigen weer wijd te worden en te luisteren in de breedte, en ook het tentorium naar ruimte innemen te oriënteren. De techniek van frontal ‘hoedje op en hoedje af’ gaf nieuwe ruimte aan de neocortex, onze menselijke voorhersenen. De sessie werd afgerond met plaatsing van een hand op frontal en een hand op het hart, om al het oude èn het nieuwe te consolideren in het nu, opnieuw in S-touch. Een nog diepere ademhaling volgde. De sessie werd beëindigd met een afstrijking vanuit besef van circum senses - meer òm de lagen van het lichaam heen aan de topzijde, om meer naar beneden, vanaf de heupen, met fysieke aanraking verder te gaan - en cliënte weer naar een gevoel van ‘thuis’ in haar lichaam te begeleiden. Deze sessie nam zestig minuten. Voor de proef hadden we een geluidsrecordertje meelopen. De diepe stilte is opgenomen.


Cliënte heeft al veel cranio ontvangen, is een studente cranio in de afrondende fase. Cliënte: “‘Wat een stilte’ ‘Aanwezig zijn, zakken in, nèt niet er in, of wakker worden in een erin zakken. Die stilte…., hmm, in mìjn stilte kwam ik,…. ‘ ‘enne….. daarbij viel op dat jij ongelooflijk stil bent … ik kwam in dit uur eigenlijk in een meditatie……, een stille meditatie. De stilte in je lichaam ervaren, …. een úúr lang ….., ja. ‘ ‘Heel nieuw hoor dit, om te ervaren. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik in mijn stilte kwam. En dat jij héél erg stil bent. Dat je bijna .. onzichtbaar.. bent. Heel neutraal.’ Schauberger-touch (S-touch) is een aanraking met een gerichtheid naar een middelpunt toe, een naar binnendraaiende spiralende kracht (vortex) naar een midden gericht. De gamma-Schauberger-touch (γ-S-touch) zou ik wellicht moeten zeggen, omdat ik de S-touch immers in combinatie met de γ-touch gebruikt heb, wat als extra geeft dat je als behandelaar buiten het veld van de cliënt blijft. Een belangrijke voorwaarde bij iemand heroriënteren op haar of zijn eigen kern. Als behandelaar ben je aan de achterkant van je aandacht, met een gerichtheid naar een middelpunt toe. Ook nam ik de oriëntatie naar de Notochord erin mee. Cliënte: ‘Ik werd een enorme lichtbuis. Open, zo open... Ik verlangde naar verder geopend worden, die buis te verlengen…. En…: ‘terwijl jij naast me was, ik kreeg een beeld van Egypte, van een tombe, ik lag in een ….. een sarcophaag. Dat beeld had ik. Ik vroeg me af: creëer jij dit nu? Het was een krachtig beeld.’ To the ancients the "sacred" had particular significance involving consciousness and the profound mystery of awareness ..... the ultimate sacred wonder. Sacred Geometry takes on another whole level of significance when grounded in the experience of self-awareness. The ancients believed that the experience of Sacred Geometry was essential to the education of the soul. They knew that these patterns and codes were symbolic of our own inner realm and the subtle structure of awareness. In deze sessie zijn tevens diverse diafragma’s aangeraakt. Domes genoemd in het engels, koepels van weefselverbindingen. Het is door deze koepels dat trillingen in onze fysieke body resoneren. Het is als een gong die je aanslaat, zoals een Tibetaanse klankschaal die alles in beweging brengt wat meeresoneert. Het is in en door deze koepels – diafragma’s – dat wij in verbinding zijn met de omgevingswereld òm ons heen, de direkte wereld van relaties. In het platte vlak als het ware, waar de verticale as voor afstemming op onze individuele goddelijke bestemming zorgdraagt, dragen de diafragma’s bij aan onze horizontaliteit, verbindingen, relaties, met de wereld zoals die zich hier feitelijk aan ons voordoet om ons heen. Onze identificaties. Beide assen hebben we nodig in onze individuele ontwikkeling. De beweging hierlangs verloopt wervelend, spiralend. Zoals de derwishen hun dans uitvoeren. Zoals we in lichaamswerk de Kundalini-schud beoefenen. Zoals we in de oude tijden ons oriënteerden voor we de liefde bedreven: de bekkenenergie voedend en die cirkelend omhoog laten rijzen tot naar de pijnappelklier, waar het licht ontstoken wordt. Pas met deze opgeladenheid kon de zaadcel z’n vitaliteit overdragen aan de eicel, en nieuw leven werkelijk laten ontstaan, uit passie. Het is deze mogelijkheid tot octaafverhoging die ons spirituele wezens maakt, mensen met de voeten op de aarde en energie in het hart die zich hun pad van bestemming herinneren en met weten behebt hun energie vernieuwend inzetten, individueel en collectief. Het zijn deze mensen die wij zijn. En er zijn wegen dit ons weer te herinneren. Cranio is zo’n weg.

Wellicht roept de γ-S – touch werkelijk weten op, een direkt innerlijk weten gerelateerd aan de eigen Notochord, het eigen pad van bestemming: wat we doen en waar we dat doen. Het is de moeite van het verder onderzoeken waard door het toepassen ervan. Hoe zal cranio-in-water verlopen met toepassing van de γ-S-touch?


Cranio Sacraal betreedt de innerlijke heilige ruimte van het weten, ontsluit daartoe de persoonlijkheidssloten en patronen om weer vrij toegankelijk te kunnen bewegen in ons diepste innerlijk. Het is onze eigentijdse Sarcophaag.

Oog van God ~ Vesica Pisces Bron: Nasa


Slotwoord E=mc² De Westerse Mens (ik, jij?) kijkt naar materie, naar stoffen, naar dat wat ie actueel aan kan raken. Ik ben opgegroeid in een wereldbeeld dat dat wat we zintuiglijk kunnen zien en voelen, materie dus, werkelijkheid is. We gaan zover dat we dat ook wetenschappelijk bewijzen. Al deze bewijzen zijn gestoeld op dezelfde overtuiging: dat de wereld solide is en werkelijk en dat niets dit zou kunnen veranderen. Wij zijn wat we zien. Wij met z’n allen zijn die 12de apostel, de ongelovige Thomas, terwijl Thomas aangereikt werd op een andere wijze te mogen zien en geloven. Het heelal is al wat er bestaat (geloven we nu), van melkwegstelsels tot subatomaire deeltjes. Krachten en energieën inbegrepen, aangezien materie en energie onderling uitwisselbaar zijn. Einsteins beroemde vergelijking E=mc² laat dat al zien. Energie=massa x lichtsnelheid (in het kwadraat). Einstein was een ziener. Wellicht had ie toen al begrepen wat de keuze van de letter c verhulde: Energie=massa x consciousness in het kwadraat. Net als Emoto ons toont dat we zien wat we uitstralen. Apostel Thomas werd getoond de waarheid van het hart toe te laten. Dat is waar we als mensheid nu opnieuw voor staan. h2O Emoto heeft ons nog een mooi kado gegeven, met de formule H2O. Hij heeft gezien dat we met onze intentie de wereld beïnvloeden. En hij ziet hoe de wereld nu hoofdzakelijk gevormd is. Zo wie zo heeft onze wereld behoefte aan energie, aan natuurlijke vitaliteit. Dat kunnen we doen door ons denken en voelen daarnaar te richten. Hij geeft ons daartoe een helend patroon: H2O= 2 delen Dankbaarheid + 1 deel Liefde. Liefde, wat actief is, uitgaand, scheppend, omhoog, yang, en Dankbaarheid wat ontvangend is, ingaand, naar het middelpunt, yin. Net als de oorspronkelijke beweging zoals Schauberger die zag. Onze wereld heeft nu 2 delen oorspronkelijkheid nodig en 1 deel techniek, vrij vertaald naar Emoto en Schauberger. Voor mij is dit een waar patroon voor onze huidige tijd. Ik ervaar het als pretttig en voedend met deze houding te leven. HRV Ook al zitten we aan het plafond van onze mogelijkheden in de huidige materiële wereld Groei is altijd mogelijk op een ander level. Laten we ons dragen door het ritme van ons hart? Durven we ons denken, onze mind, en vooral onze identificatie daarmee, los laten en werkelijkheid te omarmen met te vertrouwen op het voelbare, het fluctuerende, het spiralende? Durven we te vertrouwen op de wind? Laten we ons overgeven aan no-mind, aan hartcoherentie, aan de Liefde voor het Al. We zijn God en Godin. Laten we scheppen naar ons hoogste bewustzijn.


Bijlage 1 Observatie Viktor Schauberger (1885-1958) (uit: Das Wesen des Wassers, p. 39-41) Er was een visarend die regelmatig een van de bergmeren bezocht. Iedere avond rond dezelfde tijd verscheen hij boven het meer, waar hij rondcirkelde, zijn mysterieuze schreeuw uitstootte, naar het wateroppervlak dook en vervolgens wegvloog met een trekzalm in zijn klauwen. Voor de jonge Viktor Schauberger was dit een mysterie. Trekzalmen zwemmen niet aan het oppervlak. Hoe kon de visarend ze vangen zonder natte poten te krijgen? Aan één kant van het meer bevond zich een rotspunt waarop een hoge spar groeide en op een avond klom Viktor erin. Hij verstopte zich in de takken, hield zich stil en tuurde door zijn verrekijker. Hij kon de zalmen in holen, niet ver beneden hem, zien zwemmen. Hij wachtte op de visarend. Punctueel als altijd kwam de visarend aanvliegen over het meer. Hij gaf een felle schreeuw, om zijn aanwezigheid aan iedereen al kenbaar te maken. Toen klom hij langzaamaan hoger en hoger in steeds kleinere cirkels boven het meer. Plotseling liet hij zich als een steen naar beneden vallen en remde vlak boven het water af met een slag van zijn vleugels. Hij had al een kronkelende zalm in zijn klauwen en vloog met zijn buit weg over het bos. Viktor was zo gebiologeerd door de arend, dat hij vergeten was te zien wat de zalmen deden. Hij besloot de volgende keer alles in de gaten te houden. Toen hij in de gelegenheid was, keerde hij terug naar de spar op de rotspunt. De zalmen zwommen in holen beneden hem. Wederom kondigde de visarend vroeg in de avond met een schrille kreet zijn komst aan. Het dier begon aan zijn cirkelende vlucht boven het meer. Dit keer hield Viktor de zalmen goed in het oog. Hij werd daarbij dermate gehypnotiseerd door hun bewegingen dat hij bijna uit de boom viel. De zalmen zwommen in dezelfde spiraalvormen en imiteerden de bewegingen van de visarend boven hen. Terwijl ze omhoogkwamen, in navolging van de stijgende vlucht van de arend, kwamen ze steeds dichter bij elkaar en steeds dichter bij de oppervlakte van het wateroppervlak. De vissen in het midden van de spiraal waren zo dicht bij elkaar, dat hun vinnen tenslotte boven het water uitkwamen, en toen gebeurde het. Er verscheen een plotselinge schaduw boven deze miniatuur maalstroom en een seconde later vloog die weg met een zalm in zijn klauwen. Viktor kwam vele avonden terug om dit schouwspel te aanschouwen. De visarend verscheen telkens op tijd en liet zijn echoënde kreet horen. Iedere keer voelde Viktor hoe hij in de boom heen en weer wiegde, aangezien alle spelers in dit spel in dezelfde spiraalbeweging meegingen. En bijna iedere keer vloog de arend weg met een zalm in zijn klauwen.


Bijlage 2 Lezing Boudewijn Leliveld Het verzamelen van kennis maakt het denken zwaar. Waardoor je moeilijk bij je gevoel kunt komen. Kennis is de afwezigheid van ruimte en weten is de manifestatie van ruimte. Op het moment dat we weer ruimte hebben, kunnen we weten. Goed georganiseerd water geeft de mensheid z’n autonomie terug. We hebben te veel autonomie afgestaan aan kerken, verzekeringsmaatschappijen, banken, instituten en medicijnen (Prozac om er maar een te noemen). Het water dat wij drinken is zeker zeventig keer opgedronken en uitgepiest. De een doet er oestrogeen bij, de ander slikt paracetamol, weer een ander prednison en ga zo maar door. Het interessante is, dat we het water chemisch kunnen reinigen, maar het is niet schoon. Het water houdt de informatie vast. [auteur: Boudewijn Leliveld] Lezing Boudewijn Leliveld ('weten'schapper van de tussenruimte | ervaarbaar dmv vitaal water) Welkom. Als ik door dit gebied heen rijd, zie ik dat het water enorm onder druk staat. Als jullie zouden zien wat de belasting is, dan zou je niet vrolijk worden. Langs de weg ligt van alles (zichtbaar en onzichtbaar, red.) en je vraagt je af hoe wij ons daartegen kunnen beschermen. Het heeft vele jaren geduurd voordat ik er achter kwam hoe dat zou kunnen. Ik ontmoette in Wageningen een Japanse professor, professor Hygra. Hij was bezig met effectieve micro-organismen. Op enig moment kon hij een bepaald resultaat niet uitleggen en hij maakte zich ervan af door te zeggen dat het iets te maken had met vibrations. Toen viel bij mij het kwartje. Ik wist dat dit, voor mij, de ingang zou zijn naar een nieuwe wetenschap. Ik ben met water en alcohol gaan experimenteren en ontdekte dat ik dat kon informeren. Wat men normaal met homeopathie doet, kon ik eenvoudiger. Ik ben in m’n keuken begonnen om een aantal vibrations te maken. Op een gegeven moment was de keukentafel bezaaid met flesjes vibrations. Ik zocht een manier om te delen. Ik kwam erachter dat dit de mogelijkheid kon zijn om de mensheid te beschermen tegen de tijd waarin we nu leven en de toekomst die zeer nabij is. Weerbaarheid daar ging het om.

In de tussentijd kwam er meer informatie binnen over elektrosmog en andere zaken die het water teisteren. Ik heb een drukke praktijk, zie veel mensen met darmproblemen en het valt mij op dat velen die de wc verlaten een kaarsje moeten aansteken om de lucht te verdrijven. Ik keek eens naar de voeding en zag dat wij ons niet meer goed voeden: we kunnen ons in leven houden, maar we kunnen ons niet voeden. Als ik kijk naar de teeltkwaliteit van sla en tomaten, dan moet dat – denk ik – toch beter kunnen, zonder vervuiling en pesticiden. En zo is de eerste vitalizer ontstaan. Die zijn we gaan gebruiken in kassen – groentekas en zachtfruitkas - en in een hertenkamp. En tot mijn grote verbazing was het verschil gigantisch, een veel betere kwaliteit. Degenen die met het gevitaliseerde water werkten, kregen meer respect voor het water.

Laat ik u een verhaal vertellen: de Himalaya, het dak van de wereld, was ooit zee. Op grote hoogte wordt daar bloedkoraal gevonden. De wereld verandert, ook door – vaak verstrekkende - gevolgen die wij veroorzaakt hebben. Wanneer we uitgaan dat energetisch gezien, dus niet substantieel, de Himalaya en de Andes dicht bij elkaar liggen, dan kun je je voorstellen dat er een bijzondere vallei ontstaat: een gebied waar de aarde een andere energie heeft dan die we normaal kennen. Een leerling ging naar Peru om er een tehuis te beginnen voor lijmsnuivertjes. Zij overleven door het water dat onder een Incatempel en ook onder het tehuis loopt. Ik was zeer blij dat ik dat water bij mij thuis mocht onderzoeken, dat ik de trilling kon vastleggen en er vitalizers van kon maken. Een ander vrouw uit Curaçao, met Indiaanse voorouders, kwam bij mij met het ourosboroswater. Zij noemde het walking acupuncture needles (wandelende acupunctuurnaalden). Ook om dat water te maken, heb ik een vitalizer gemaakt. Ik hoop dat de kracht van de vitalizers en de uitstraling die ze geven het surplus bieden om nog vele jaren de klappen van de toekomst op te kunnen vangen.


Uiteindelijk moeten we allemaal naar een andere trilling, of je nu rationeel onderlegd bent of niet, we zullen allemaal veranderingen ondergaan. De mens van de Middeleeuwen is niet meer. Zelfs de mens van de vijftiger jaren is niet meer de mens van nu. Als we kijken hoe onze voedingsgewoonten de afgelopen vijftien tot twintig jaar veranderd zijn, begrijp je beter hoe het in elkaar zit. Als wij dus hoger vitaal water gaan drinken, krijgen we een ander bewustzijn. Goed georganiseerd water geeft de mensheid z’n autonomie terug. We hebben te veel autonomie afgestaan aan kerken, verzekeringsmaatschappijen, banken, instituten en medicijnen (Prozac om er maar een te noemen). Het water dat wij drinken is zeker zeventig keer opgedronken en uitgepiest. De een doet er oestrogeen bij, de ander slikt paracetamol, weer een ander prednison en ga zo maar door. Het interessante is, dat we het water chemisch kunnen reinigen, maar het is niet schoon. Het water houdt de informatie vast.

De oude Taoïsten wisten zesduizend jaar geleden al, dat er een relatie bestond tussen de kwaliteit van de geestelijke gezondheid en de kwaliteit van het drinkwater. Kijk naar de kwaliteit van het drinkwater en kijk naar de huidige geestelijke gezondheid van de Nederlander en je zult de relatie goed zien. Dus: als wij weerbaar willen worden, moeten we hiermee aan de gang. Het is een structureel probleem dat je structureel moet oplossen. De mensen die hoog vitaal water drinken – dat ook hun lichaam weer zal verlaten – zullen sensitiever worden. Voel maar aan je plas, je voelt het tintelen en weet dat je met hoog vitale energie in aanraking komt. In het begin dat je vitaal water gebruikt kun je klachten krijgen, want het water begint je te ontgiften. Dat gif tast je denken aan.

We kunnen ons verleden niet meenemen naar de toekomst, niet als emotie wel als herinnering. Emotie bepaalt ons teveel, we identificeren ons ermee en leveren onze autonomie in. Op het moment dat je je geestelijk anders begint te voelen, ook al duurt dat geruime tijd, dan zul je je ook minder gaan identificeren en meer gearrangeerd zijn. Je identificeert je niet meer met emoties; voelen wordt weten. En nu zijn we precies waar we wezen moeten. We leven in een tijd van openbaring, veel mensen vertellen hoe het moet. Maar zo werkt dat niet. De kunst is dat je het zelf ontdekt. De vitalizer biedt de mogelijkheid om te delen, de ontdekking volgt vanzelf. Hoog vitaal water dat we gebruiken en uitplassen komt weer in het oppervlaktewater, ook na zuivering is het hoog vitaal water. En zo kunnen we geleidelijk aan de zaak weer opbouwen, Zo komen we bij ons weten terecht.

Als we weer leren naar onze intuïtie te luisteren en onze hersenhelften synchroniseren, komt ons denken weer in dienst staan van ons gevoel, zoals dat vroeger altijd was. Dan gaat er een heleboel veranderen. Het water is je leermeester. Intuïtief ga je aanvoelen en vormgeven. Op het moment dat je het gaat vormgeven word je je meer bewust en raak je weer geïnspireerd. Zo krijg je je autonomie terug. En in feite krijgt de polder ook zijn autonomie weer terug.

Ik hoop dat Acqua Universo een brug mag zijn voor vele wegen, een brug tussen wat wij doen en de kenniswetenschap. De vitalizer laat jullie kennis maken met wetenschap, maar er is een groot verschil tussen weten en kennis. Het verzamelen van kennis maakt het denken zwaar. Waardoor je moeilijk bij je gevoel kunt komen. Kennis is de afwezigheid van ruimte en weten is de manifestatie van ruimte. Op het moment dat we weer ruimte hebben, kunnen we weten.

Bedankt voor jullie aandacht.


Bijlage 3 Vesica Pisces

De getallen waar de Vesica Pisces op rust zijn ontsprongen aan goddelijke schepping, het bronpatroon als het ware. Daarom spreekt men ook van heilige of sacrale geometrie en daarom is de Vesica Piscis het symbool van goddelijke geboorte én samensmelting.

De getallen in de Vesica Piscis in volgorde van grootte:

√2 1,4142 De diagonaal van het bovenste vierkant.

Φ 1,6180 De onderlijn van de primaire sacrale splitsing. (mits de gekozen hoek van de lichtblauwe lijnen 108° is)

√3 1,7320 De lijn die de snijpunten van de cirkels verbindt.

√5 2,2361 De diagonaal van de rechtopstaande rechthoek in het midden.

π 3,1415 De omtrek van de cirkels.

Het symbool bevat de essentie van de volledige (sacrale) geometrie, maar dat gaat te ver voor deze special. Toch is het belangrijk (en leerrijk) om de principes die de wortelgetallen vertegenwoordigen te weten, want die hoor je doorgaans niet tijdens de wiskundeles. Dat zijn namelijk de getallen die volgens de sacrale geometrie onze wereld omschrijven. Een vierkantswortel slaat namelijk op de fysieke wereld, het aardse, de vorming van materie.

√2 duidt erop dat het geheel soms meer is dan de som van de delen. We noemen het ook het genererend of scheppend principe

√3 betekent gemeenschappelijkheid en verbinding, wederzijds begrip. Dit wordt ook het formerend principe genoemd.

√5 staat voor het resultaat voor vruchtbaarheid, de verbinding en het opnieuw aangaan ervan. Dit principe wordt regenererend genoemd.

Φ is de ideale proportie tijdens het natuurlijk streven

π is de maximale reikwijdte per puls van het natuurlijk streven, niet beperkt door materie die zorgt voor een verschil tussen wens en uitvoering.

Het mooiste bewijs dat Leonardo donders goed wist wat de vesica piscis inhield vinden we in het lijvige boek Leonardo da Vinci, alle schilderijen en tekeningen van Frank Zollnar. Op de binnenkant van de harde kaft staat een uitgewerkte vesica piscis, ongeveer zoals bovenstaande figuur. De maker is da Vinci zelf. De hand van de meester die dé scheppingsfiguur uit de sacrale geometrie heeft nagelaten.

Dank aan: http://www.seriewoordenaar.nl/seriewoordenaar/davinci/


Bijlage 4 Pischinger Grundsystem Uit: Nederlands Tijdschrift voor Integrale Geneeskunde DE NEURAALTHERAPIE VOLGENS HUNEKE EN DE PIJNBESTRIJDING Door: HJ Lamers, Roermond, uittreksel Yvonne Anne De Weense school, onder leiding van professor Pischinger (2,3,4,5), heeft in de jaren zestig belangrijke wetenschappelijke onderbouw geleverd voor het Basis Bio Regulatie Systeem, door hem Grunsystem genoemd. Het zogenaamde grondsysteem van Pischinger vervult in ons organisme ongeveer dezelfde soort functies als in de menselijke maatschappij de post, de telegraaf en de telefoon, de electriciteits- en watervoorziening, de bevoorradings- en reinigingsdienst. In de officiële geneeskunde bestaat voor dit grondsysteem, voor dit superorgaan, tot op heden nog slechts weinig belangstelling. Dit wordt misschien veroorzaakt doordat het geen 'specifiek orgaan' is, zoals hart, lever en nieren etc. In tegenstelling hiermee echter speelt dit basisweefsel een dominerende rol vanwege zijn vele én belangrijke functies. In dit specifieke weefsel belanden nl. de eerste ziekteprikkels en worden die ziekteprikkels ook afgebouwd en geneutraliseerd. Althans, als dit orgaan in orde is en behoorlijk functioneert. Blijven er echter, bijvoorbeeld verziekte tandwortels of amandelen etc. storen, dan wordt dit orgaan in de uitoefening van zijn normale functies gehinderd. Ziekmakende prikkels kunnen dan niet meer geneutraliseerd worden. Aldus krijgen ziekteprikkels én ziekteverwekkers kans om orgaancellen aan te grijpen. Pas veel later meestal worden dan onze organen, bijvoorbeeld nieren, hart en longen, ziek. Overigens bestaat er dan meestal al pijn, want die wordt gemeld vanuit dat zieke basissysteem. Pischinger toonde aan, dat in de praktijk het celbegrip niet zonder het levensmilieu van die cel kon worden bekeken, zoals in onze hedendaagse geneeskunde in navolging van Virchow (1821-1902) nog steeds de heersende tendens is. […] Zo is de neurale pool van het grond weefsel verbonden met het centrale zenuwstelsel, de hormonale pool met het hormoonstelsel en de cellulaire pool met het lichaamssysteem van de grote afweer, (het reticulo-histiocytaire systeem en het lymfesysteem). […] 'Humoraal' betekent 'via de vloeibare weg'. Het is de verdienste van de Weense wetenschapper Eppinger (7) geweest, dat hij als eerste de benodigde bewijzen gebracht heeft dat er in het serum én in het permeaat van de capillairen humorale stoffen bestaan welke een belangrijke regulerende werking hebben.In zijn werk 'de Permeabiliteitspathologie als de leer van het begin van ziekten' beschreef hij dat die humorale stoffen fluorescerende stoffen waren, welke ultrafiltreerbaar en tot een bepaalde graad ook hittebestendig waren. Met de onderzoekresultaten van Pischinger c.s. voor ogen komt een groot braakliggend terrein voor diagnostistiek en therapie naar voren, uitgaande van het vegetatieve areaal. Het betreft de 'zogenaamde ónspecifieke therapie', de therapie die aangrijpt in dit grondsysteem, waarvoor in de huidige reguliere medische wereld nog geen enkel specialisme bestaat. In 1961 publiceerde Pischinger het 'naaldeprikfenomeen'. Aan de hand van dit fenomeen toonde hij aan, dat al bij de geringste irritatie van het grondsysteem (op welke plaats dan ook) het totale reactiesysteem i.c. het grondregulatiesysteem in het lichaam meedeed. Deze onderzoekingen leren, dat aan de totaliteitsfunctie van het lichaam een eigen systeem ten grondslag ligt en dat dit 'holistische' systeem het grondsysteem is. Dat systeem is én overal aanwezig én het reageert steeds als eenheid. […]……een bepaalde repolariserende werking had. Injecties van 'deze repolariserende lichaamsstof in een stoorveld toonde aan dat alle gestoorde waarden weer tot de objectieve norm konden terugkeren. Hieruit trok hij de conclusie, dat het secondenfenomeen berust op een algemene omturning in het biologische grondsysteem, waarbij de bioelectrische potentiaal van het gestoorde grondweefsel in het stoorveld centraal staat. Met de onderzoekresultaten van Pischinger c.s. voor ogen komt een groot braakliggend terrein voor diagnostistiek en therapie naar voren, uitgaande van het vegetatieve areaal. Het betreft de 'zogenaamde ónspecifieke therapie', de therapie die aangrijpt in dit grondsysteem, waarvoor in de huidige reguliere medische wereld nog geen enkel specialisme bestaat.


Bijlage 5 Bewustzijnsladder van Hawkins uit Power vs. Force. The Hidden Determinants of Human Behavior dr. David R. Hawkins

Bewustzijnsladder Level Log

Verlichting Enlightenment 700- 1000

Vrede Peace 600

Vreugde Joy 540

Liefde Love 500

Rede Reason 400

Acceptatie Acceptance 350

Bereidwilligheid Willingness 310

Neutraliteit Neutrality 250

Moed Courage 200

Below 200 (Below the critical level of integrity):

Trots Pride 175

Woede Anger 150

Verlangen (willen, hebben) Desire 125

Angst Fear 100

Afkeer Grief 75

Apathie Apathy 50

Schuld Guilt 30 Rede en Liefde Op deze – logaritmische – schaal zit rede op 400. Daarover is Hawkins’ conclusie: Hoewel Rede bijzonder effectief is in een technische wereld waar de methodologiën van de logica overheersen, is Rede zelf, paradoxaal genoeg, het voornaamste struikelblok om hogere niveau’s van bewustzijn te bereiken. Dit niveau [Rede] transcenderen is tamelijk ongewoon in onze maatschappij. Rede is tot grootse prestaties in staat, maar is, paradoxaal genoeg, het grootste struikelblok om tot hogere bewustzijnsniveau’s te komen. Rede creëert zowel de meest vernuftige technologieën als de vuilste oorlogen. Rond het 500-niveau bevindt zich een omslagpunt, het kritische punt van de overgang van Rede naar Liefde. Hier vindt een kwantumsprong in bewustzijn plaats. Hoewel in het 500-gebied overleving van het individu nog steeds belangrijk is, begint de motivatie van Liefde alle activiteiten te kleuren en komt creativiteit tot volle expressie, vergezeld van engagement, toewijding en uitdrukkingen van charisma. Hier is excellentie gewoon in èlk veld van menselijke inspanning, van sport tot wetenschappelijk onderzoek. Altruïsme wordt een motiverende factor. Grootse muziek, kunst en architectuur ontspringen aan dit niveau, evenals de capaciteit anderen te inspireren en in vervoering te brengen, alleen al door zijn aanwezigheid. Bewustzijn op het hogere 500-niveau kan worden omschreven als visie en heeft de focus op de verbetering van de maatschappij als geheel.


Rode draad Water Weten van water, en wat het ons toont Lege ruimte Heilige Geometrie Cranio CSF Gamma touch Vloeibaar systeem Systeem onder druk

• Val uit het paradijs • Karakterstrukturen • Emotional Anatomy

Emoties Doorstromendheid

• Elw • Bewustzijn – onthechting van verhaal – no mind

Bewustzijn (onthechting) Lege ruimte Weten Ont-spanning Cranio Lege ruimte


Bronnen Literatuur: Antonio Damasio- De vergissing van Descartes: gevoel, verstand en het menselijk brein, 1995 Antonio Damasio – Het gelijk van Spinoza: vreugde, verdriet en het voelende brein, 2003 Bas van Woelderen – Intelligente Materie, 2006 Bert Hellinger – Het lege midden Bertien van Woelderen – De Transparante Mens, 2006 Candace B. Pert Ph.D. – Je Go(e)d voelen, 2007 Daniel Coleman – Emotionele Intelligentie, 2000 Dr. Bruce Lipton – De biologie van de overtuiging, 2007 Drunvalo Melchizedek – De Heilige Geometrie van de Schepping 1, 2005 Drunvalo Melchizedek – Living in the Heart, 2003 Eckhart Tolle – De Kracht van het Nu Etienne Peirsman en Marijke Baken – Cranio-sacraal therapie, 2003 Emoto – Water weet het antwoord, 2005 Frans van den Berg – Toegepaste Fysiologie 2: fysiologie van de organen, 2001 Harald Hosch – Gezond door ontzuring, 1996 Heartmath – Hart Focus, 2002 Jane Cobbald – Viktor Schauberger, een leven lang leren van de natuur, 2006 J.J. de Morree – Dynamiek van het menselijk bindweefsel, 2000 John E. Upledger – Cranio Scral Therapy, 2001 John E. Upledger – Het ritme van de schedel, 2004 H.P. Blavatsky – Geheime Leer, Deel II, blz. 689, 1888 Mellie Uyldert – Het Levensritme, 1993 Mihaly Csikszentmihalyi – Weg naar Flow, 1999 R. Guépin – Eenoog in het land der blinden, 2010 Robert Boerman – Water Klank Beelden, de geometrie van geluid, 2008 Tjeu van den Berk – Het mysterie van de hersenstam, 2001 The Story of the Wild Divine – Deepak Chopra - biofeedback spel via PC – Deepak Chopra Freeze Framer, neurofeedback systeem op de PC - HearthMath


Artikelen: Anatomie van de structuren die met hersenvocht te maken hebben – voordracht Prof. Dr. Frank van Calenbergh, Leuven, 2000 Het Basis Bio Regulatie Systeem –- Bert Kloosterman, ‘De Natuur Uw Arts’ 2008, nr. 197, blz. 6 Releasing Emotions Trapped in the Tissues –- By John Upledger, DO, OMM Interview Dr. F. Batmanghelidj over de werking van water in ons lichaam The Dark Matter of the Human Brain - Carl Zimmer - discovermagazine.com/ The Heart, Mind and Spirit - Professor Mohamed Omar Salem, 2007 Inspirators: Boudewijn Leliveld: www.thuisbron.nl/boudewijn.php Padrinho Zé Ricardo: www.ceudodedodedeus.com/en/aboutus.htm Sander Bloemendal: www.inimail.be/artikels/845.html Met bijzondere dank aan mijn opleiders Cranio-Sacraal, met name: Etienne Peirsman, Bhaven Heeremans en Silvia Sedoc, dank aan jullie wijsheid en integriteit! Films: The Living Matrix What the bleep The Secret Water, the great Mystery – You Tube: http://www.youtube.com/watch?v=bQfOyz4rofs Rustum Roy, Zout water burning: http://wm.wkyc.gannett.edgestreams.net/news/20070912_saltwaterburn11_wkyc.wmv Nature was my Teacher - The Vision of Viktor Schauberger (1 of 5) http://www.youtube.com/watch?v=7u6CopX29ko&feature=related Water, Masaru Emoto, Waterkristallen: http://www.hado.net/watercrystals/index.php Hermann Muller – about Emotional Anatomy – You Tube: http://www.youtube.com/watch?v=3sHvFGb6UMA Energy Medicine: The Scientific Basis http://www.youtube.com/watch?v=ME3ifyCTWB4


Aanbevelenswaardige items (literatuur en sites): Uit: What the Bleep Do We (K)now?!: http://www.youtube.com/watch?v=nWn4QF6dCwM&feature=related Watermoleculen en -binding, door Prof. Toegepaste Wetenschappen Martin Chaplin http://www1.lsbu.ac.uk/water/molecule.html Water, Vitalisers, Boudewijn Leliveld: http://www.youtube.com/watch?v=L6Hj1BNeqKo Pyramiden en Egypte: http://www.gutenberg.org/files/20502/20502-h/20502-h.htm#d0e957 Basis Bio Regulatie Systeem: http://www.natuurlijk-welzijn.org/index.html Leonardo da Vinci Special: http://www.seriewoordenaar.nl/seriewoordenaar/davinci/?navcode=divers Bringing water to live with sound: http://www.janmeinema.com/cymatics/video/youtube_01.html Ontwikkeling Foetus in foto’s: http://news.bbc.co.uk/2/shared/spl/hi/pop_ups/02/health_see_inside_the_womb/html/1.stm Inspirerend over DNA onderzoeken: http://www.redicecreations.com/connections/more/DNA.html Hersenwerking linker- en rechterr hersenhelft: http://www.ted.com/talks/jill_bolte_taylor_s_powerful_stroke_of_insight.html hulpbronnen: periodiek systeem der elementen: http://nl.wikipedia.org/wiki/Periodiek_systeem Gray’s Anatomy: http://www.theodora.com/anatomy/index.html Inspiratie, o.a.: over gedrag en biologie Bernard Werber – De Mieren, 1993


Citaten: Vertel het me, en ik zal het vergeten. Laat het me ervaren, en ik zal het begrijpen.

CONFUCIUS (450 v. Chr.) Just try to walk a few steps consciously and you will see the difference - and the beauty and the joy and the relaxation of walking consciously. Your whole body is in tune with existence. Consciousness bridges you with existence. Unconsciousness closes you into yourself. In unconsciousness you don't have any connection with existence. In consciousness you are related to the whole - from the smallest blade of grass to the biggest star millions of light-years away.

OSHO

Een vogel vliegt niet, maar wordt gevlogen. Een vis zwemt niet, maar wordt gezwommen. VIKTOR SCHAUBERGER

[…. ] Ik realiseerde me dat het mogelijk is om het bewustzijn los te maken van het lichaam en het te verbinden met dat van het water. Toen mijn bewustzijn tenslotte terugkeerde, onthulde de diep verborgen geest van het water mij dikwijls de meest uitzonderlijke dingen. […]

VIKTOR SCHAUBERGER

Elk energiedeeltje produceert een veld—een energie-ruimte—die van de beweging afhankelijk is. Hoe dichter dit veld is, hoe sterker het op de omgeving inwerkt.

WALTER SCHAUBERGER

Als de geest ruim is voelt het lichaam zich gemakkelijk TA HSÜEH

Physical perception occurs by means of quantum processes DR. J.J. HURTAK Dank voor jullie aandacht, Yvonne Anne, 27 juni 2010, 21 maart 2012


Eigen Aantekeningen:

Sprong in een Oerzee van Bewustzijn Tussenruimte en het ...

Documents

Transcript of Sprong in een Oerzee van Bewustzijn Tussenruimte en het ...