Sportkrant Amstelveen - December 2014

3e jaargang, winter 2014

GRATIS

Voetballer Bennie Tsegal en hockeyster Bodine Helsloot FOTO: KIMON INGLESSIS

10e editieDe Amstelveense

Sportkrant!

D-day voor tennisvereniging Aemstelburgh

Wielrenner Groenewegen vol vertrouwen bij profdebuut

Hockeydames Amstelveen op weg naar de titel

Fc Twente-voetballer Schilder over zijn 'roots'

De AmstelveenseSportkrant 3

Hierbij heeft u de tiende Amstelveen-se Sportkrant in handen. Na een zeer voorzichtige start in september 2012 – waarbij wij hoopten op met name genoeg adverteerders – kunnen wij niet anders stellen dat de missie voor-alsnog is geslaagd.

We hebben er met z’n allen hard aan gewerkt. Dus een dankbetuiging aan de adverteerders, de vrijwilligers, onze columnisten maar ook de bezor-gers is bij deze wel op zijn plaats.

We maakten de afgelopen jaren vele mooie verhalen, van wielerprof Ste-ven Rooks tot Ajacied Michael Reizi-ger en van ex-wethouder sport John Levie tot verhalen over clubs als MBCA, Myra of Tréville. Liefde voor de sport in Amstelveen stond voorop.

Ook nu staat de Amstelveense Sport-krant weer bol van een mooie mix van unieke (nergens gepubliceerde) ver-halen en adverteerders. En hopelijk krijgen we ook nu weer positieve re-acties. Zoals op het verhaal over neo-prof Dylan Groenewegen of de rake column van sportnestor Frits Suèr.

Wij bezorgen de krant ook nu weer huis-aan-huis en leggen hem ook (in stapels) neer bij het gemeente-

huis, horeca, sportclubs en gyms, fysiopraktijken, sportevenementen et cetera.

Veel leesplezier!

Reageren? [email protected]

Maarten Bax is hoofdredacteur van de Amstelveense Sportkrant. Hij is reeds 25 jaar sportjournalist en werk-te onder meer voor De Telegraaf, RTV Noord-Holland en ESPN. Sinds zeven jaar heeft hij zijn eigen sportmedia bedrijf, Eye4Sports.

VoorwoordWinter jeugdcompetitie bij De KegelNiet alleen in de zomer worden er veel activiteiten georganiseerd bij ten-nisvereniging De Kegel. Deze winter kunnen jeugdtennissers van alle ni-veaus mee doen aan een jeugd winter-dubbelkampioenschap.De Kegel organiseert op drie zater-dagavonden een jeugd winterdubbel-competitie. Per zaterdagavond wor-den er twee wedstrijden gespeeld. De speeltijden (afhankelijk van de leef-tijd) liggen tussen 17.30 en 22.00 uur. De data zijn: 17 januari, 7 februari en 14 maart.Deelname kost € 35.- Dit is inclusief een consumptie en een snack op elke speeldag. Inschrijven kan via www.tvdekegel.nl

Winter jeugdcompeti-tie bij De Kegel

Altijd al droomde hij ervan om zijn ervaring in te kunnen zetten voor de jeugd. Sinds kort is het zover. Steven Rooks is Directeur Sportief van de wielerploeg van Parkhotel Valken-burg.

De Amstelveense oud-prof, in 1988 nog tweede in de Tour de France, was het afgelopen seizoen ploegleider bij de vrouwenploeg Boels-Dolmans. Onlangs maakte hij de keuze voor het team van Parkhotel Valkenburg ‘omdat er zowel vrouwen als mannen voor rijden.’ Rooks: ‘Het is een uit-daging om van een mooie bestaande organisatie uit te groeien naar het Pro Continental niveau. Mijn rol is die van Directeur Sportief, maar ik moet me met name om het com-merciële bekommeren. Ik moet een platform van sponsors bouwen waar-door samenwerkingen en verbanden ontstaan. Ik heb dus eigenlijk in alle opzichten een adviserende rol. Ik ben meer verantwoordelijk voor het alge-heel en dan met name dat we de spon-

sors behouden en tevreden stellen!’

De ploeg versterkte zich voor 2015 al met Dion Beukeboom, Bart van Haaren en Jim van de Berg. Rooks: ‘Wij ambiëren topplaatsen in vele interessante Nederlandse wedstrij-den en daar hebben we nu renners als Wim Stroetinga, Beukeboom et cetera voor. We willen uiteraard ook de talenten een kans bieden en, zoals gezegd, uitgroeien naar een hogere klasse.’

Tot slot. Wat vind je van transfer van de Amstelvener Dylan Groenewegen naar de ploeg van je generatiegeno-ten Zijlaard, Van Poppel, Breukink en Boogerd? Rooks: ‘Dit is voor Dylan een mooie kans om zich tussen de echte grote jongens te bewijzen en daar moet hij voor gaan en alles er-uit halen. Hopelijk lukt het met deze ploeg!’

Lees meer over Dylan Groenewe-gen en zijn transfer op pagina 4.

NIEUWE ROL ROOKS

Op 15 januari is er weer de jaarlijkse kampioenenhuldiging van Amstel-veen. In opdracht van de gemeente Amstelveen is het Sportbedrijf is weer volop bezig met het organiseren van het sportfeest als afsluiting van het jaar 2014. Bij het ter perse gaan van deze krantwaren nog niet alle aanmeldingen van sportkampioenen binnen. De tussenstand is als volgt:

Er worden 51 kampioenen en zeven teams gehuldigd in achttien takken van sport. In totaal gaan het om bijna honderd titels die variëren van Ne-derlands kampioen (soms op meer-dere onderdelen) tot een wereldkam-pioen korfbal. Tijdens de huldiging wordt ook de sportvereniging van het jaar 2014 gekozen. Dit jaar kon ie-dereen een vereniging aanmelden en het Sportbedrijf heeft de aanmelding binnen van MBCA, LTC Startbaan, schermschool Tréville, hockeyvereni-ging Myra, AMVJ Golf en hockeyver-

JAARLIJKSE HULDIGING BELOOFT OPNIEUW FEEST

eniging Pinoké. De jury zal zich in de komende maand buigen over deze aanmeldingen en daaruit drie geno-mineerden en één winnaar kiezen.

De jury van de Rabobank Stimule-ringsprijs voor jong talent zal zich door twintig aangeleverde talentrap-porten moeten werken om daaruit te

komen tot drie jongens en drie meis-jes die er echt uitspringen. Dit jaar is dat bijzonder moeilijk want Amstel-veen barst van opmerkelijk talent. Van de drie genomineerden moet de jury een winnaar bij de jongens en de meisjes kiezen. Er zijn ook zeven sportvrijwilligers aangemeld voor BetonMonteur ‘Sportvrijwilliger van het Jaar’ prijs, wat nog wat aan de magere kant is. Amstelveen kent vele, vele enthousi-aste sportvrijwilligers die in het zon-netje gezet mogen worden. Volgend jaar hoopt de organisatie op meer aanmeldingen! De huldiging in de Emergohal is ove-rigens alleen op uitnodiging te bezoe-ken.

Meer over de huldiging: zie pagina 7.

In 2014 huldigde toenmalig wethouder Levie 137 kampioenen. FOTO: KIMON INGLESSIS

Leijnse goed bezig

Hij kende nog nooit zo’n goed seizoen en wordt niet alleen daarom als één van de meest talentvolle Amstelveen-se sporters beschouwd. Enzo Leijnse is zijn naam. De wielrenner van WTC de Amstel stond de afgelopen maan-den maar liefst elf keer op de hoogste plek van het podium.

In totaal reed de 13-jarige Leijnse dit seizoen 30 wedstrijden waarna hij maar liefst 26 keer het podium op-stapte. Het maakte hem tot ranglijst-aanvoerder van het wielerlandklasse-ment van Nederland. De Amstelvener, die vijf jaar geleden lid van WTC de Amstel werd, fietst elk jaar een beetje beter. Aanvankelijk waren er nog veel leeftijdsgenoten die op fysieke voor-sprong wel eens van hem wisten te winnen. Maar vooral het laatste jaar is Leijnse gegroeid en veel sterker geworden. Zo is de achterstand op de concurrentie verkleind. Zo heeft hij zich tot doel gesteld om in 2015 te proberen op het podium van het NK op de weg te komen. In 2014 eindig-de hij als vijfde. Verder wil hij vooral in de buitenlandse wedstrijden op-vallen. En ja, wat goed is komt snel. Houd die duivelse Enzo Leijnse in de gaten!


DOOR: WOUTER PENNINGS

De kwaliteiten van Groenewegen zijn alom bekend. De 21-jarige Amstelve-ner, nog altijd lid van WTC de Amstel maar woonachtig in Amsterdam, had dan ook over belangstelling niet te klagen na drie seizoenen bij Cycling Team De Rijke. Afgelopen jaar won de spierbundel bijvoorbeeld de Ronde van Vlaanderen voor beloften en zette hij al enkele sterke uitslagen neer in de Continental Tour, de derde divisie van het internationale wielrennen. Hij had al meteen de overstap kunnen maken naar de World Tour, maar on-danks een ruime keus uit ploegen op het hoogste niveau koos Groenewe-gen dit najaar bewust voor Roompot Orange, een project van enkele ex-profs zoals Michael Boogerd en Erik Breukink.

‘Ik was al heel ver met een World Tour-ploeg, maar toen Orange langs kwam was mijn besluit makkelijk,’ kijkt Groenewegen terug op de trans-ferperiode, waarin hij zijn doel be-reikte: ‘Samen met mijn manager heb ik me erop gericht om professional te

worden, dat is mede door een aantal goede resultaten gelukt.’ Het unieke concept, een ProContinentale forma-tie met uitsluitend Nederlandse ren-ners waarvan het grootste deel jonge talent, sprak hem meteen aan. Niet alleen qua sportieve vooruitzichten, maar ook vanwege dat zoveel min-der tastbare aspect dat iedereen zich wenst op zijn of haar werk: gezellig-heid. ‘We komen nu al een paar weken lang iedere zondag samen voor een trainingsrit en de sfeer bevalt uitste-kend. Da’s toch een voordeel van al-leen maar Nederlanders in de ploeg.’

De onderlinge chemie is echter bo-venal een nuttig middel ter verwezen-lijking van het hoogste doel: preste-ren. En ook dat klonk Groenewegen als muziek in de oren. ‘Ik wil toch uitslagen rijden dit seizoen, al wordt het in mijn eerste bij de profs vooral afwachten waar ik sta. Het is niet te vergelijken met fietsen tegen leef-tijdsgenoten.’ Een volledig program-ma zal rond het winterse trainings-kamp in het Spaanse Calpe in elkaar worden gedraaid, maar Groenewegen verraadt al wel zijn ambities op korte termijn: ‘Ik zal uitgespeeld worden als één van de sprinters in Kuur-ne-Brussel-Kuurne.’ Hij zal daags er-voor de Omloop Het Nieuwsblad zelfs aan zich voorbij laten gaan om voor te ereplaatsen te kunnen rijden in de afsluiter van het Belgische openings-

Soms vallen in het leven bepaalde zaken precies op het

juiste moment samen. Zoals de start van een veelbe-

lovend Nederlands wielerproject en het begin van de

profcarrière van een Amstelveens toptalent. Op voor-

hand lijken Roompot Orange Cycling en Dylan Groe-

newegen voor elkaar gemaakt. De Amstelveense Sport-

krant sprak met de sprinter over zijn verwachtingen

voor het komende seizoen.

GROENEWEGENALS NEO-PROF VOL AMBITIES

“Ik wil uitslagen rijden dit seizoen, al is het mijn

eerste bij de profs.”

Dylan Groenewegen aan kop in recreatiegebied Het Twiske. Op de achter-grond Michael Breedt. FOTO: WTC DE AMSTEL

weekeinde. ‘In de Vlaamse klassiekers wil ik sowieso hoge uitslagen rijden. Die koersen liggen mij goed.’

Hij is weliswaar geen man van grootspraak of opschepperij, maar gevraagd naar zijn verwachtingen voor zijn eerste jaar tussen de grote mannen, laat Groenewegen er geen twijfel over bestaan: ‘Ik ga gewoon

mijn eerste profzege boeken. Dat is wel realistisch.’ Of het ook een extra stimulans is dat hij de Amstelveense eer hoog kan houden in het peloton? ‘Dat is wel mooi meegenomen ja.’ Hij zegt het met een knipoog. De nuch-tere snelheidsduivel wil vooral hard fietsen. Aan zijn ploegkeuze zal het in elk geval niet liggen.

Uw Sensei (leraar)

Karel Gietelink7e Dan judo, leraar judo, Jiu-Jiutsu en Karate, meervoudig Kampioen van Nederland, 16 jaar bondscoach van de Neder-landse Damesploeg (1971-1990),districtstrainer jeugd Noord-Holland, ruim 40 jaar leservaring.

Menno Wilod Versprille3e Dan judo, leraar judo

Ewoud Dulken3e Dan judo

Freddy Pijloo3e Dan judo, leraar judo

Sportpark (tennishal) De KegelBovenkerkerweg 81

1187 XC AmstelveenTelefoon (020) 441 23 80

of 06 51 06 21 55Email: [email protected]

www.karelgietelink.nl

Schrijf je snel via de mail in voor het nieuwe seizoen!

CADEAUTIPVOOR DE FEESTDAGEN

Uniek tennisboek voor de jeugd: ‘Zeker een Beker’

Zoekt u een leuk tennisboek voor uw kind? Dan is ‘Zeker een Be-ker, de enige coach die in je ten-nistas past’ een hit. Het boekje in pocketformaat beschrijft voor de jeugdtennisser op een prikke-lende manier het hele plaatje van een tenniswedstrijd: voorberei-den, spelen en herstellen. Door de ongedwongen en enthousiaste toon van de auteur leest het als een trein en is het beslist geen studieboek, hoewel de achterlig-gende gedachte van het boek wel degelijk serieus is: door een wed-strijd met volle aandacht te spelen wordt het resultaat beter, of je nu wint of verliest. En dus wordt het spelen van een partijtje nog leu-ker! De hippe, kleurige illustra-ties en de handige tennisagenda maken het boek helemaal af. Kort-om, een echte aanrader voor alle kinderen die tennissen (niveau vanaf ‘oranje’, voor recreatief en prestatief tennis). Maar ook voor de tennistrainer om te gebruiken in de les en de actieve tennisver-eniging met hart voor de jeugd! Het boek is te bestellen bij iedere on-line boekhandel en via www.zekereenbeker.nl.

Auteur: Sophie Asberg (1970) is tennislerares.Prijs: euro 9.99Trion UitgeversISBN: 9789043916035

“We gaan voor het kampioen-

schap.” Aan het woord is Rense

Siegmund, trainer/coach van de

dames 1 van MHC Amstelveen. Met zijn gewaag-

de uitspraak zet hij iedereen bij de hocheysters op

scherp. Want adel verplicht, dus ligt de lat hoog.

Hoger kan het niet, de missie moet slagen.


Hockeydames A’veen gaan voor de titel

“Ja dat is zo. De lat ligt hoog,” aldus Siegmund zonder enige twijfel in zijn stem. “Maar ons doel wordt breed ge-dragen, hoor. Het hele team verwoord het zo. De dames zijn er van overtuigd dat de missie zal slagen, wat heet... móet slagen.

Vorig seizoen werd promotie van de eerste klasse naar de overgangsklas-se gemist en de groep gaat dit jaar voor niets minder dan het kampi-oenschap, hoe helder kun je het zeg-gen?” Siegmund vervolgt: “Ik ben het natuurlijk helemaal met hun missie eens, en zal het met alles wat ik in me heb faciliteren. Samen met mijn col-lega’s natuurlijk en geruggesteund door de club, waar bestuurlijk de rust ook weer teruggekeerd is met een duidelijk herkenbare koers.”

Momenteel ligt de hockeycompetitie stil. Amstelveen staat momenteel op de tweede plek met één punt achter-stand op Gooische. Myra, het team van trainer Hans Vlek, staat daar weer twee punten achter (zie inzetje). Op 1 maart is de winterstop voorbij.

Je leven bestaat voor bijna 100% uit sport, ook zakelijk – zoals met sportkampen – ben je er mee bezig. Hoe kwam je in zulk vaarwater?Siegmund: “Sport heeft mij altijd enorm geboeid, zeker hockey. Ik be-gon ooit op mijn zevende jaar bij Reigers in Hoofddorp. Later voelde ik gewoon dat ik in de sport door moest gaan, dus volgde ik de opleiding aan de A.L.O., de Academie voor Licha-

melijke Opvoeding. Met dat papiertje op zak kwam ik al snel in de gelegen-heid ergens wat trainerservaring op te doen. Dat was als trainer/coach bij de jeugd van Bloemendaal. IK deed daar de jongens A1 en B1 en heren senioren 2. Zelf heb ik natuurlijk ook mijn par-tijtjes meegeblazen, onder andere een jaartje bij HIC, hier in Amstelveen. Maar toen werd het om allerlei rede-nen – zo was mijn vader Fred promi-nent lid - heel lang MYRA.”

Je hebt dus veel ervaring bij ver-schillende clubs opgedaan...Siegmund: “Klopt. Ik heb bij heel wat clubs kortere of langere periodes ge-werkt. Maar het is toch vooral de mas-ter in coachopleiding bij het Cruijff Institute of Sports studies geweest waar ik de ware bewustwording heb opgedaan. Het mag wollig klinken, maar het trainen van de geest (mind-set) is minstens zo belangrijk als het fysiek trainen van het lichaam. Bei-den moeten individueel per speler in volstrekte harmonie met elkaar zijn om iemand succesvol te laten zijn.”

Vertel eens... Je hebt zelfs al op zeer jonge leeftijd internationale erva-ring opgedaan...Siegmund: “Ja, ik kwam in 1999 in Ierland terecht als trainer bij de he-renploeg van YMCA. Later werd mijn contract uitgebreid met het trainer-schap bij Hermes dames. Tot mijn eigen verrassing kreeg ik de gelegen-heid om op 24-jarige leeftijd de trai-ning te geven aan de nationale dames-selectie van Ierland in voorbereiding op het Olympisch kwalificatie voor de Spelen in Sydney. Een superervaring;

COACH SIEGMUND RENSE OPTIMISTISCH

Trainer van de dames 1 van Amstelveen, Rense Siegmund, gaat voor niets minder dan de titel. FOTO: ARIS ZWART

Team Wedstrijden Gewonnen Gelijk Verloren Punten +/-

1. Gooische 12 8 2 2 26 25/17

2. Amstelveen 12 8 1 3 25 30/15

3. AthenA 12 7 2 3 23 32/22

4. Myra 12 7 2 3 23 22/13

Top ranglijst bij de winterstop: Poule A - Regulierprijzen winnen in de Europacup met de dames van Hermes. Helaas kwalifi-ceerden we ons niet kwalificeren voor de Spelen. Toch helpt al deze ervaring me nog dagelijks.”

Je vertelde iets over zelfwerkzaam-heid, eigen verantwoordelijkheid nemen et cetera. Wat bedoel je pre-cies? Siegmund: “Wat ik bedoel te zeggen is dat trainer/coaches niet als dolle stieren aan de lijn moeten staan te ge-sticuleren en te schreeuwen. De zaken moeten door de spelers begrepen en gedragen worden en daarbij verwacht ik dat ze steeds de goede beslissingen nemen, in en buiten het veld.Ik wil daarbij vooral dat de persoon die de vragen stelt, de antwoorden krijgt van de spelers. Dit geeft de beste basis voor ontwikkeling. Na-tuurlijk signaleer ik problemen en kansen en grijp ik wel eens in als het fout dreigt te gaan. Patronen en sys-temen worden geoefend en dat zie je in de wedstrijd terug. Iedereen is even belangrijk in deze. En met faciliteren kijken we ook bui-ten het veld naar hoe we ons leven invullen. Per speelster kijken we naar hoe de trainingsarbeid beleefd wordt, hoe is de individuele beleving is, hoe

we verstandig eten en drinken... Dat om lichaam en geest in harmonie te laten zijn met elkaar. En als ik dan zie hoe dat vorige seizoen al ging en hoe zich dat nu doorzet, dan kan ik alleen

maar zeggen dat ik trots ben op de dames hoe ze een en ander opgepakt hebben en tot uitvoer brengen. Ja, we hebben volle vertrouwen in het kam-pioenschap bij MHC Amstelveen.”“Het trainen van de geest

is minstens zo belangrijk als fysiek trainen.”

DOOR:

ARIS ZWART


Dit najaar is in Hongarije bekend ge-maakt dat Amstelveen zich ‘Groenste Stad van Europa’ mag noemen. Wat die verkiezing precies waard is, is de vraag. Maar dat een rondje door het Amsterdamse Bos rennen alle proble-men op mondiaal, nationaal, lokaal en persoonlijk niveau oplost, staat buiten kijf.

Het probleem met veel ‘spiritueel ge-zever’ is dat je je het referentiekader moet hebben eigen gemaakt voordat je er ook maar half zin in kan krijgen. En er rust een taboe op. Leuk voor vage types met een sik, in een malle jurk, die wierook knabbelen als ont-bijt en wormstekige groenten prefe-reren boven de godzalig glimmende knallers uit de supermarkt. Zo is er een mooi verhaal van Boed-dha die tussen 450 en 370 voor Chris-tus een lotusbloem liet zien aan zijn discipelen, zonder verder iets te zeg-gen. Ze keken er naar, dachten waar-schijnlijk ‘Ja das ’n bloem’ - en dat was het dan. Maar Mahakasyapa, een van

de leerlingen, begon na een tijdje te glimlachen en – zo gaat het verhaal – hij begreep de boodschap. Ok, dat is vast heel diep, denk je dan als welwil-lende Hollander, maar waar gaat het over?

Vrijwel iedereen kent zo’n moment. Aan het eind van de dag in een file, werk niet af, werk nooit echt hele-maal ooit af, boodschappen moeten nog gedaan worden, koken, dat en dat straks thuis nog even doornemen, ergens kwaliteitstijd met je geliefden tussen proppen en oh ja, die moet ik ook nog bellen. Supermarkt in – voor de kassa, wagentje achter je raakt je enkels, vrouw voor je krijgt de cent-jes niet uit haar knipje. Grrr... En veel mensen kennen ook het gevoel dat een uurtje rennen of wandelen door het Amsterdamse Bos oplevert. Die stangen uit je schouders, dat prikkel-draad uit je hoofd… de verplichtingen vervlogen… pff... lucht! Waar maakte ik me ook al weer zo druk over?

Wat heeft dat met Boeddha, zijn kornuiten en die lotusbloem te ma-ken? Wie zo’n verhaal precies heeft bedacht, wie het doorvertelden en wie het uiteindelijk noteerde blijft vaak de vraag. En natuurlijk is het op meerdere wijze te interpreteren. Een interpretatie is dat de bloem de menselijke capaciteit om schoonheid te zien symboliseert, en daarmee het goede in de mens. Ondermeer Van Gogh zei: ‘Als je echt van de natuur houdt, kun je overal schoonheid vin-den.’ Een andere interpretatie is dat het verhaal de oneindige aanwezig-heid van ‘de natuur’ afzet tegenover al de beslommeringen van het zo kortstondige mensenleven. Dat werkt relativerend en relativering is een pri-ma probleemoplosser. In de woorden van de beroemde Amerikaanse golfer Walter Hagen: ‘You're only here for a short visit. Don't hurry, don't wor-ry. And be sure to smell the flowers along the way.’ Beide interpretaties zijn veelzeggend en logisch. Dus of je het nu puur praktisch of ‘spiritueel’

benadert, het behoeft waarschijnlijk geen verdere uitleg dat Amstelveen gezegend is met zoveel natuur.

Gijs de Swarte is de auteur van het boek: Dan maak je maar zen.

STO

P!

COLUMN: GIJS DE SWARTE

...EN RUIK DE BLOEMEN...


Waarom neemt u afscheid? Het wordt voor mij als 78-jarige lang-zamerhand tijd om mijn diverse hob-by’s in de gemeente Amstelveen en daarbuiten te beëindigen. Mijn vrouw Louisa en ik hebben zes kleinkinde-ren, die hun eigen sport beoefenen of op een andere manier enthousiast be-zig zijn hun vrije tijd op een leuke ma-nier in te vullen. Daar ben ik enorm graag als, soms adviserende, opa bij aanwezig. Bovendien voel je, als je te-gen de 80 aanloopt, dat je gezondheid het je niet altijd toestaat om dagelijks

een aantal uren redelijk actief te zijn met vrijwilligertaken, die volle aan-dacht vragen en je toch een zekere verantwoordelijkheid bezorgen. Ik was in de afgelopen decennia op sportgebied voorzitter van de Stich-ting Sportpromotie in Amstelveen. Daarnaast gebruikte ik al die jaren mijn vrije tijd voor honkbal (WK honkbal in 1986 en vele Haarlemse honkbalweken), tennis (KNLTB) en voetbal (AFC). Ik ben zeven jaar voor-zitter van de jury van de sporttalent-prijzen geweest.

Op donderdagavond 15 januari zal opnieuw de kam-

pioenenhuldiging van de Amstelveneense sporters

plaats hebben. In de Emergohal zullen tijdens het

festijn wederom onder andere de Rabo Stimule-

ringsprijzen (voor jong talent) en de verenigings-

prijs voor ‘Sportvereniging van het Jaar’ worden

uitgereikt. Nieuws is dat Hans de Bie voor het laatst

als voorzitter van de jury voor de talentenprijzen

optreedt. Een interview met de Amstelvener die al

eerder een erepenning van de gemeente wegens

zijn verdiensten voor de sport kreeg.

Afscheidmet

weemoedDE BIE LAATSTE KEER JURYVOORZITTER

Uw opvolger heet Rien Alink. Wie is hij ? Hij is voormalig wethouder in Am-stelveen (D’66), met ondermeer sport in zijn politieke portefeuille. Het is een voortreffelijke wethouder met wie ik altijd een bijzonder goed contact had over sportzaken. We maakten samen deel uit van de toen-malige Stichting Sportpromotie Am-stelveen. Agnes Brunninkhuis, die ook van de Rabo-jury deel uitmaakt, en ik hebben Rien in een goed gesprek onlangs kunnen overtuigen waarom hij de meest geschikte opvolger is.

Hoe kijkt u terug op de organisatie rondom de talentenprijzen?De organisatie is nog steeds in perfec-te handen van Agnes Brunninkhuis, werkzaam bij het Sportbedrijf Am-stelveen. Zij heeft de contacten met scholen en sportverenigingen, en zij voert de gesprekken met ouders van mogelijke genomineerde winnaars en winnaressen. Zij volgt de publiciteit over jonge Amstelveense sporters, zowel meisjes als jongens.

Wat was in de voorbije zeven jaar het hoogtepunt en waarom? Elk juryberaad met de bekende Am-stelveners, die geheel vrijwillig hun tijd beschikbaar stellen, is een hoog-tepunt. Waarom? Omdat het toch wel iets heel unieks is, dat de sportieve, ervaren juryleden zo enthousiast be-reid zijn een bijdrage te leveren, die een sterk stimulerende invloed heeft op de toekomstige carrières van jonge sporters. De juryleden voor dit aan-komende evenement zijn: Olga Com-mandeur, Otto Roffel, Frits Barend, Sophie Klumper, Martin Koek, Agnes Brunninkhuis, Dave Offenbach, Wil-ma Mateboer, Jan Tonkes, Rien Alink, Arthur Woensdregt, Pui Hu Wang (beiden van de bank) en ik dus.

Wat is de rol van de Rabobank? De financiele rol van de Rabobank Amstel en Vecht is sinds een aantal jaren tot mijn vreugde heel belang-rijk. Daar naast gaf All Sports alle winnaars en winnaressen altijd een jaar lang gratis toegang tot hun fit-nesscentrum.

Blijven de bank de kar nog voort-trekken?Dat hoop ik wel, ja. Elk jaar bespreken we dat opnieuw.

Wat was uw rol in al het boven-staande? Louter voorzitter of ook initiator van bepaalde ontwikke-lingen?Ik was gewoon de voorzitter. Destijds heb ik met Agnes Brunninkhuis de jurygroep samengesteld. Daarnaast heb ik de jurybijeenkomsten geleid.

Hoe kijkt u terug op uw periode als voorzitter en wat gaat u nu doen?Ik heb het altijd met veel plezier ge-daan, samen met allemaal bijzonder aardige vrienden en vriendinnen. De hamer is nu in vakbekwame handen van Rien Alink. Ik ben onlangs ook gestopt (na negentien jaar) gestopt als de organisator van de jaarlijkse gratis Chinese lunch voor Amstel-veense 75-plussers. En wat nu? Ge-nieten van mijn vrije tijd, vrouw en kleinkinderen.

Hans de Bie aan het woord. Naast hem o.a. gemeenteraadslid Jeroen Brandes (geheel links), burgemeester Mirjam van ’t Veld (met witte rok) en voormalig gemeenteraadslid Michel Becker.


DE NUCHTERHEID ZELVE

DOOR: MAARTEN BAX

Jaren later kan Schilder nog altijd om het voorval lachen. Het was sowieso een leerzame tijd bij Ajax. In 2006 debuteerde hij in de hoofdmacht als linksback. Sneijder, Huntelaar, Suarez, Vertonghen, Vermaelen... Hij speelde er allemaal mee. “Wesley (Sneijder, red.) was ongetwijfeld het grootste talent. Wat een voetballer... Niet normaal. In de jeugd wist je al dat hij top ging worden. Als hij een bal op 25 meter van de goal aan zijn voeten had, dan moest je als verdedi-ger al druk gaan zetten. Hij legde ze zo met zijn linker of rechter voet in de kruising. In het jaar dat hij met Inter Milan de Champions League won, was hij zeker zo goed als Iniesta of Xavi.”

Schilder kwam als 14-jarige bij Ajax binnen wandelen. Bij Haarlem, AZ, Feyenoord, Vitesse... Overal kon hij terecht. Maar Ajax was zijn droom. Bovendien hoefde de Amstelvener nu niet te verhuizen, kon hij zijn school afmaken en bleef hij in de buurt van

zijn vrienden. “Samen met Steven van Kanteren en Luis Feliz werden we bij Amstelveen weggeplukt. We waren net met de C1 kampioen van de hoofd-klasse geworden. Ik voetbalde ook in het districtsteam. Ja, en dan weet je dat er veel scouts komen kijken. Mar-cel Havermans, leider van ons team, belde mijn ouders dat er een brief van Ajax bij de club was binnengekomen. Of ik een maand op proef wilde ko-men. Natuurlijk. Ik was superblij, al was het ook allemaal heel spannend.” Schilder slaagde voor de test waarna het allemaal begon...

Hij speelde bij de rood-witten onder coaches als Danny Blind, John van den Brom, Henk ten Cate en Marco van Basten. Het was geen makke-lijk tijd bij het destijds zo kille Ajax. “Daarom verbaasde ik me zo over de houding van Van Basten. Nadat ik verhuurd was aan Heracles en weer terugkeerde bij Ajax, had hij gelijk veel interesse in me. Iedereen zegt dat hij afstandelijk is, maar dat was juist het tegendeel. Ik was dat totaal niet gewend bij het eerste van Ajax. Ten

Cate had mij in soortgelijke situatie nooit iets gevraagd. Ook tijdens mijn verhuurperiode was er nooit gebeld, was er nooit een evaluatiegesprek ge-weest. Ze gingen niet met me aan de slag. Het was toen een rommeltje bij de club. Er was totaal geen Ajax-filo-sofie. Ze kochten eindeloos oudere spelers uit het buitenland. Jongens die op hun retour waren. De waan van de dag. Als jeugdspeler had je het echt moeilijk. Wat dat betreft is het nu onder trainer Frank de Boer een stuk beter. Al kon ik me weer niet voorstellen dat hij van de zomer Eto’o wilde kopen. Niks voor hem.”

Ondanks alles zou en moest Schilder als profvoetballer slagen. Hij had zijn schoolopleiding niet voor niks niet afgebroken na het behalen van zijn Mavo-diploma. En, misschien nog belangrijker, hij had het voet-ballen met zijn jeugdvrienden niet voor niets vaarwel gezegd. Bij het Amtelveense NFC speelde hij zes jaar. Jeugdvriend Michael Zoon had hem zover gekregen. “Ik had nog nooit gevoetbald, toen hij mij meesleepte

naar een training. Ik was gelijk ver-kocht.” Hij stapte met wat NFC-ers later over naar ‘buur’ Amstelveen. Daar zaten al jongens van zijn school. Samen vormden ze een beresterk team, net zoals op school. “En Dirk (Franken, red.) kwam daar natuurlijk nog bij. Die kwam van RODA ’23. We kennen elkaar al vanaf ons vierde.”

PROFVOETBALLERMet verbazing kijkt Schilder deze za-terdagmiddag vanuit de kantine naar het beneden liggende hoofdveld. Dat Franken in de spits speelt is op zich al vreemd, maar dat hij er überhaupt rondloopt des te meer. Het is het twee-de van AmstelveenHeemraad dat er

voetbalt, niet de hoofdmacht waar je Franken in zou verwachten. Franken, een paar jaar geleden uitgeroepen tot ‘Amstelveens Voetballer van het Jaar’ en jarenlang stoere middenvelder van de eerste elftallen van RODA ’23, NFC en (dus) Amstelveen. Schilder, die Franken al van jongs af aan kent: “Waarom ik in het profvoetbal ben

geslaagd en hij niet? Misschien omdat ik zo over-tuigd was van een loopbaan als prof-voetballer. Ik had ook misschien een Havo/VWO-diplo-ma kunnen halen, maar zag er op dat moment de nut

niet van in. Mijn best op school deed ik niet. Ik ook geen idee over een ver-volgopleiding of een beroep. Ik zou profvoetballer worden. Al mijn ener-gie ging daarin. Mijn leven had er toe nu toe nu ook niet anders uitgezien als ik Atheneum had gehaald.” Via Ajax, Heracles, Ajax en NAC be-

Het is al weer een jaar of acht geleden dat Schilder de

lachers op zijn hand had. Voor het Ajaxjournaal, toen een

succesvol tv-programma op RTV Noord-Holland, werd

Schilder gevraagd of hij interesse had in een interviewtje

in een wat andere omgeving dan de Arena. En wat lag er

dan meer voor de hand om Schilder te laten schilderen.

In de galerie van Donkersloot aan één van de grachten

van Amsterdam kreeg hij zijn eerste les met de penseel.

Een voetbalveld met wat poppetjes was het doel. Op wat

aanwijzingen van de leraar streek Schilder – met een heu-

se overal aan - een uurtje over het doek. Totdat de aan-

wijzing kwam linksonder nog een aanvullende klodder te

deponeren. Schilder volgde het advies, maar mikte net

naast het doek. De kwak verf belandde pardoes op een

vijf duizend euro kostende Klashorst, die er ter verkoop

pal achter stond...

SCHILDER BLIJFTROOTS TROUW

“Ik lees de Voetbal International nooit. Interviews met voetballers zijn bijna nooit interessant’’

Schilder wordt afgeleid. Het is rust bij de reserves van AmstelveenHeem-raad. “Kijk, voor mijn vrienden is voetbal hobby, voor mij mijn beroep. Gelukkig zijn de relaties ten opzich-te van Jacco (Tolman, red.) of Dirk (Franken, red.) niet veranderd. Er is onderling respect. Zelf merk je niet dat mensen tegen je opkijken. Zelf heb ik nooit idolen gehad. En ik heb vorig jaar genoten van de Sixes bij mijn oude cluppie. Hier heb ik met Maarten Zwaan, Tim Boelrijk, Jacco en Dirk een mooi toernooi gespeeld. Bakkie tussendoor. Erg relaxed en lekker anoniem.” Over de toekomst heeft de inmiddels 28-jarige linkspoot nog niet veel na-gedacht. Hij wil in ieder geval geen trainer of spelersmakelaar worden. “Dan eerder iets als hoofd jeugdop-leiding of technisch directeur bij een voetbalclub. Maar ik denk eerlijk ge-zegd dat ik niet in het voetbal beland. Nee, ik zie wel.’ Schilder blijft graag met de voetjes op de vloer, zoals hij vroeger van zijn ouders heeft geleerd.

Toen hij van NAC naar FC Twente ging, schafte hij zichzelf een mooie auto aan. Maar verder geeft hij weinig om uiterlijk vertoon. Hij test hem af en toe uit, maar een snelheidsduivel kan hij niet genoemd worden. Op de club lachen ze hem zelfs uit omdat

hij zo voorzichtig rijdt. En ja, voor dit interview had hij net zo goed met de fiets naar de kantine van Amstelveen kunnen komen. Laat Schilder maar nuchter blijven.

landde hij bij FC Twente. Schilder heeft een appartement in de binnen-stad van Enschede. Hij woont alleen,

heeft geen relatie en vindt het wel prima zo. “Dan kan ik me focussen op het voetbal.” In dezelfde lijn is het dan ook geen verassing dat hij geen hob-by’s heeft. “Mijn vrije tijd staat in het teken van voetbal. Ik bereid me voor op een training of een wedstrijd. Toen ik aan mijn kniepees geblesseerd was en er bijna een half jaar uitlag, maakte ik lange dagen op de club. Ik trainde twee keer zo hard. Bij NAC had ik de blessure opgelopen. Bij FC Twente is het door de pijnstillers verergerd.

Ik heb er een heel seizoen door ver-speeld. Gelukkig heb ik sinds kort mijn wedstrijdritme weer te pakken.”

Opvallend is dat Schilder zijn vrije tijd ook niet wenst te vullen met het kijken naar voetbalwedstrijden of -programma’s op de televisie. “Ik lees de Voetbal International nooit. Interviews met voetballers zijn bijna nooit interessant. Natuurlijk kijk ik op zondagavond wel Studio Sport en volg ik ook de Champions League en het Nederlands elftal. Maar als je zelf voetbalt, zijn programma’s als dat van Voetbal International niet leuk. Ze zijn zó opportunistisch. Huntelaar is de ene week, als hij drie keer scoort, fantastisch maar kan er een week la-ter opeens geen reet van. Vind ik zo onrealistisch. Elke week zagen ze ook wel een paar personen af. En iedereen neemt de uitspraken van bijvoorbeeld Johan Derksen maar voor waar. Toen ze Van Gaal in de eerste uitzending van TV Oranje de afgelopen zomer gingen zwart maken, heb ik mijn tv gelijk uitgezet.”


DE NUCHTERHEID ZELVE

Robbert Schilder in actie voor zijn huidige club FC Twente. FOTO: FC TWENTE

Schilder (rechts) in actie op de ‘Sixes’. Links: Robert Lesmeister. FOTO: HANS VAN BEEK

Schilder drinkt nog regelmatig een biertje met zijn oud-clubgenoten, zoals hier met Tim Boelrijk. FOTO: HANS VAN BEEK

Hier had uw advertentie kunnen staan!

De Amstelveense Sportkrant:

• 4x per jaar huis-aan-huis in heel Amstelveen• oplage: 35.000 stuks (83.000 inwoners)

• ook bij sportclubs, horeca, evenementen, etc.


WATER TOT AAN DE LIPPENEINDE TENNISVERENIGING

AEMSTELBURGH? DOOR: RIK VERKAIK

Door de alarmerende situatie van de veertien tennisbanen besloot de voor-malig vice-voorzitter van de vereni-ging, Jop Rosenberg Polak, onlangs aan de bel te trekken. Polak wilde een kort geding aanspannen tegen de Gemeente Amstelveen, maar dat voornemen werd niet gesteund door het bestuur van de tennisvereniging.

Hierop besloot Polak in oktober zijn functie neer te leggen. Aemstel-burgh-woordvoerder en algemeen bestuurslid Gulian Sieger betreurt het besluit van Polak maar laat weten dat de club inmiddels een weg is inge-slagen om met de Gemeente Amstel-veen tot een constructieve oplossing te komen. Ook staat de tennisvereni-

Spannende tijden voor de Amstelveense ten-

nisvereniging Aemstelburgh. De op Sportpark

Overburg gehuisveste club, welke tot stand

kwam na een fusie tussen Aemstelspelers (op-

gericht in 1931) en Overburg (1963), dreigt

door de slechte staat van haar tennisvelden op

te houden met bestaan. “Ja, in het ergste ge-

val, is het einde verhaal,” aldus woordvoerder

Gulian Sieger.

Aemstelburgh in betere tijden; competitietennis op goede banen. FOTO: KIMON INGLESSIS

ging in nauw contact met de KNLTB, de Nederlandse tennisbond, om als-nog op een later tijdstip tot een goed-keuring van de speelvelden te komen. Aemstelburgh telt veertien tennisba-nen. Om budgettaire redenen werd de drainage van de banen acht tot en met veertien - waar de problemen iets minder ernstig waren - destijds

niet vervangen. Van die banen werd slechts de graveltoplaag vervangen, met de intentie om over enkele jaren ook de drainage aan te pakken. De slechte staat van de tennisbanen één tot en met zeven komt volgens Sieger doordat de renovatiewerkzaamheden in 2007 “om onverklaarbare reden” niet goed zijn aangepakt. Sieger: “In

2007 is het bestek, de formele bouw-tekening, die de Gemeente Amstel-veen met het aannemersbedrijf was overeengekomen, niet goed uitge-voerd.” Gevolg is nu dat bij de minste of geringste regen de banen al onder water komen te staan. Dit gegeven zorgde ervoor dat de KNLTB in augus-tus besloot de velden af te keuren en

JUMPh opent de deuren op zondag

Jumph onderscheidt zich van andere prak-tijken, door de wijze waarop zij de jarenlange praktijkervaring en sportervaring van alle deskundigen samen hebben gebundeld tot één eigen Jumph-aanpak. Doel is om patiën-ten en cliënten zo goed mogelijk curatief (wanneer u geblesseerd bent) en preventief het voorkomen van herhaling van uw klacht te behandelen.

Begin mei werden de lokaties van JUMPh gesplitst. De Maalderij heeft een nieuwe ei-genaar en een nieuwe naam, in Amstelveen-Noord heet de praktijk nog altijd JUMPh. Joukje Versluijs, eigenaresse: “Je kunt hier nog steeds terecht voor allerlei disciplines. We hebben ook nog steeds hetzelfde tele-foonnummer. Alleen hebben we er sinds kort echografie en shockwave bij. Verder hebben we sinds een tijdje een samenwer-kingsverband met Anna Tommie, de centra voor orthopedie en MRI, en sinds kort met het Medisch Centrum Amstelveen. Daardoor kunnen onze patiënten versneld behandeld worden.”

Bij JUMPh kan men nog steeds terecht voor fysiotherapie, manuele therapie, ARP/RSQ-therapie, dryneedling, oefentherapie Cesar, sportfysiotherapie, acupunctuur, sportpsy-

chologie, Coaching en medische fitness-begeleiding. Ook doet JUMPh aan personal training. Versluijs, zelf al 27 jaar in het vak: “Wij leveren op maat gemaakte training, die voor iedereen toegankelijk is. Na een intake-gesprek en de doelbepaling ga je ‘1 op 1’ of in groepen aan de slag. Het is voor elke leeftijd, elke dag, maar ook in de avonden en in de weekenden, alles kan in overleg.”

Sinds jaar en dag komen talentvolle spor-ters en A-sporters bij JUMPh over de vloer. Zo werden er in het verleden het Nederlands dames volleybal- en basketbalteam behan-deld. Ook individuele Olympiërs passeren regelmatig de voordeur. Verder is men bij JUMPh actief met een loopgroep. Op maan-dagavond en zaterdagmorgen vertrekt men richting het Amsterdamse bos. Dit is voor elk niveau. Opgeven kan nog steeds. En... vanaf nu kan men voor behandeling dus ook op de zondag terecht. Voor meer informatie: www.jumph.nl, [email protected] of 020-6560200.

“Je kunt hier voor allerlei disciplines terecht”

Wederom heeft JUMPh zich aan de tijd aangepast. Je kan

er vanaf 1 oktober ook op zondagen voor een behandel-

ing terecht (zie advertentie hiernaast). Kortom: de deur

van het pand op de hoek van de Keizer Karelweg en de

Amsterdamseweg staat nu écht constant open.


Het was tijdens de commissiever-gadering van dinsdag 28 oktober jl. toen wethouder Herbert Raat op een vraag van de VVD min of meer tussen neus en lippen even zei, dat de Avondvierdaagse in 2015 niet kon doorgaan. Raat nam die avond de in Japan verblijvende burgemeester waar. Hij vertelde, dat de politie al een paar jaar van-wege bezuinigingen geen mensen beschikbaar heeft en dat de al aan-wezige vrijwilligers - zo was in 2014 gebleken - niet konden verhinderen dat auto’s toch in de stoet tussen de kinderen terecht kwamen. Het verbaasde me, dat niemand meteen protesteerde. En die ver-bazing ging bij mij over in totale verontwaardiging. Want hier werd even een bij uitstek breed, toegan-kelijk en sportief evenement naar de verdommenis geholpen. Terwijl nota bene alle partijen de breed-tesport zeggen te ondersteunen.

De eerste Amstelveense Avondsvie-rdaagse werd in 1957 op initiatief van wandelidealist Henk Visser ge-houden. Het werd een jaarlijks eve-nement, waarvan ik me herinner dat in de jaren zestig de Avondvier-daagse voor het toenmalige Am-stelveensch Weekblad een van de hoogtepunten van het sportseizoen was. O wee als je dat als redacteur vergat. Dan wekte je de toorn van de familie Wilhelmus op. Een kleine 2000 kinderen beleef-den 57 jaar lang vier fantastische avonden. Op de laatste avond was het traditie dat ouders en ande-re gezinsleden hun kinderen met bloemen inhaalden. Met de ver-traging van een leverstoot drong langzamerhand tot de politiek het besef door, dat de Avondvierdaag-se niet verloren mag gaan en ook niet voor een jaartje onderbroken mag worden. Dat de vierdaagse een prachtige beleving en een dierbare herinnering is voor duizenden kin-deren en ouders. MBP Amstelland heeft al toegezegd te helpen met de levering van vrij-willigers. Maar ik denk dat daar de pijn niet zit. De pijn zit hem in dat vrijwilligers niet de autorisatie hebben om auto’s en anderszins tegen te houden. Daar heb je po-litie en geautoriseerde ‘verkeers-regelaars’ voor nodig. Ik heb even snel uitgerekend dat je met vier motoragenten een heel eind komt. Zij kunnen het verkeer op de grote kruispunten tegen houden en zich daarna verplaatsen naar een ander punt. Verkeersregelaars kan je in-huren en met twee voorbeelden ga ik aantonen dat het echt een vak is, dat takt, geduld en bepaalde kwali-teiten vereist. Rijdend in een auto vind je een ver-keersregelaar irritant. Hij wil altijd dat je een andere route neemt dan je van plan was. Als je die irritatie hebt overwonnen wil je wel begrij-pen dat de man er niet voor niets staat en volg je zijn aanwijzing op. Maar zo gaat het lang niet altijd; in hun auto kunnen mensen soms ver-anderen in complete idioten.

In het voorjaar werd ik tijdens mijn vaste trimroute in het Amsterdam-se Bos door zo’n regelaar gevraagd even af te wijken van mijn route omdat er een golftoernooi was (ten bate van een goed doel) en dat mijn weggetje net door de ‘fairway’ liep. Ik zei hem, dat ik al andere holes had gezien en dat het mij voor het Bos een leuk evenement leek. De jongen antwoordde dat lang niet iedereen er zo overdacht en hij vertelde dat mensen boos waren geworden omdat ze met hun hond een klein stukje moesten omlopen (ca. 75 meter meer niet). Vervolgens vertelde de keurige jongen wat hij allemaal naar zijn hoofd had ge-kregen. Terwijl hij de wandelaars alleen maar een dienst wilde bewij-zen. Nog erger was het op de laatste Ko-ningsdag. Zoals bekend is de Am-sterdamseweg dan altijd van het Oude Dorp tot aan de bocht bij de voormalige Incassobank afgezet. Ik heb daar zelf gezien hoe een man met een auto uit het topsegment eiste, dat hij werd doorgelaten. De verkeersregelaar legde hem uit waarom hij dat niet mocht doen. De automobilist zette zijn wagen dwars op de t-kruising en - het is echt waar - discussieerde een klein half uur met de verkeersregelaars. Hij moest en zou de Amsterdam-seweg op rijden. De politie kwam er bij met twee wagens en twee mo-toragenten, maar konden de man niet op andere gedachten brengen. De verkeersregelaar stelde de boze man voor om zijn dure wagen dan maar te zetten op het vrije parkeer-plaatsje van Fysiotherapie Jumph en vandaar te lopen naar het adres waar hij moest zijn. Dan zou hij ’s avonds zijn auto kunnen ophalen. De man voelde daar weinig voor, maar toen hij zag dat hij niet verder kwam, volgde hij dat advies maar op. En ik wilde wel eens weten waar die man nu echt moest zijn. Nou niet verder dan 200 meter lopen. Kijk, met dat soort mafkezen krijgt een verkeersregelaar te maken. Die zijn getraind om dat op te lossen. Goedwillende vrijwilligers mag je niet aan die mafkezen blootstellen. Vandaar. Maar de Avondvierdaagse moet tot in lengte van jaren doorgaan. En onze nog jonge en onbedorven bur-gemeester moet niet accepteren, dat de politie daar geen vier mo-toragenten voor kan leveren. Dat verhaal is om het netjes te zeggen: klinkklare kletskoek.

De Amstelvener Frits Suèr is voor-malig sportjournalist en nog steeds gewaardeerd sportmarketeer. In 2005 werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

Klinkklare kletskoekCOLUMN: FRITS SUÈR

“De vierdaagse een prachtige beleving voor

duizenden kinderen.”

AVONDVIERDAAGSE IS CULTUURGOED WATER TOT AAN DE LIPPEN

dat zou betekenen dat er het aanko-mende seizoen geen competitiewed-strijden meer gespeeld mogen wor-den op het sportpark.

Vooruitlopend op deze ellendige si-tuatie hebben een flink aantal leden,

die vrezen volgend seizoen geen com-petitietennis meer te kunnen spelen, hun lidmaatschap opgezegd en zich ingeschreven bij andere verenigin-gen. Ook lijkt het aannemelijk dat nog meer leden dit voorbeeld zullen doen volgen mocht er geen goede oplossing worden gevonden. Sieger: “We hebben helaas aanzienlijk meer

opzeggingen dan gebruikelijk. Hier-door zullen we inkomsten uit contri-butie en kantineomzet missen waar-door we hoogstwaarschijnlijk niet in staat zullen zijn het jaarlijkse huur-bedrag van ongeveer 149.000 euro aan de Gemeente Amstelveen te kunnen betalen. Hierdoor dreigt de continuï-teit van de vereniging in gevaar te ko-men.” Niet alleen worden de leden en de vereniging geraakt. Mocht de club op houden te bestaan dan komen er ook zeven tennisleraren op straat te staan. Inmiddels is er op 12 november, tij-dens de raadsvergadering van de Ge-meente Amstelveen, gesproken over het voortbestaan van de vereniging en heeft wethouder Peter Bot van de BBA aangegeven met man en macht te zullen proberen de dreigende on-

dergang van de club te voorkomen. De gemeente heeft, na overleg met Aemstelburgh, de Antea Group, een bedrijf dat onder meer is gespeciali-seerd in fullservice-oplossingen op het gebied van milieu, infrastruc-tuur, stedelijke ontwikkeling en wa-

ter, als onafhankelijk onderzoeksbu-reau ingezet om een probleemanalyse te maken en tot een oplossing van het probleem te komen. Sieger: “De op-lossing is al gevonden door Altea. Het belangrijkste in deze oplossing is dat ze gravelbanen onder afschot gaan aanleggen. Dat wil zeggen dat het wa-ter niet alleen verticaal maar ook ho-rizontaal zal worden afgevoerd.” Bij het ter perse gaan van deze krant was nog niet bekend wat de uitgestel-de commissievergadering vergade-ring van woensdag 10 december heeft opgeleverd. Toen zou ‘Aemstelburgh’ opnieuw bij de Gemeente op de agen-da staan met als doel tot een akkoord te komen. Een week later, in de raads-vergadering, zou dit akkoord officieel moeten worden beklonken waarna er de volgende dag gestart kan worden met de herstelwerkzaamheden. Tot die tijd gaat de tennisvereniging een onzekere periode tegemoet. Sieger: “De aankomende periode moeten we er samen met de gemeente proberen uit te komen en de ledenstop zien tegen te gaan. Mocht de Gemeente haar steun garanderen wordt het ook spannend of de velden voor aanvang van de competitie gerenoveerd zijn. Door gure winteromstandigheden zouden de werkzaamheden namelijk vertraging op kunnen lopen. Al met al heb ik vertrouwen op een goede af-loop.”

Eventueel ook zeventennisleraren op straat.

De banen van Aemstelburgh lagen dit seizoen geregeld onder water.

HELP GAMBIA

Wij zoeken gratis (kinder-)kleding voor ons goede

doelen project in Gambia.Zie: www.helpgambia.nl

BAL OP HET DAK?

Te koop: grote bal - 80 cm doorsnee - voor op het dak van een auto (met stabiele

drager). Opvallend reclamemiddel. Info: [email protected]

Te koop: boek Messi

Een onmisbare aanwinst als je alles wilt weten over werelds beste voetballer.Splinternieuw. Officiële prijs: € 22,50, nu € 11.-

(ophalen in A’veen) Mail: vanwaveren19@hot-

mail.com


TOPSCHAATSTER KET HEEFT NU BESTUURSFUNCTIE

DOOR: AKEEM CRUZ NEVES

In mei zette Ket een punt achter zijn schaatscarrière en begon hij aan een nieuwe fase in zijn leven. Hij werd lid van het algemeen bestuur van de Koninklijke Nederlandse Schaatsen-rijders Bond. Van eindeloze fysieke inspanningen naar zitvlees...

Hoe bevalt je nieuwe manier van leven?‘‘Mijn nieuwe manier van leven is leuk. Ik vind nog steeds dat ik op het juiste moment ben gestopt met schaatsen na een lange en mooie car-rière. Ik heb veel hoogte- en diepte-punten meegemaakt, maar ik mis het schaatsen niet.

Het was altijd mijn droom om Olym-pisch goud te winnen. Ik heb daar drie keer de kans voor gekregen, maar helaas is het me niet gelukt.”Voor de Olympische Winterspelen van 2006 in Turijn verloor Ket in een skate-off om het laatste startbewijs met een klein verschil van Simon Kui-pers. Voor de Winterspelen van 2010

in Vancouver had Rhian wel voldaan aan de eis voor kwalificatie tijdens de wereldkampioenschappen in Berlijn, maar kreeg hij geen nominatie omdat er toen meer topschaatsers dan plaat-sen waren. En voor de Spelen van ‘14 in Sotsji was zijn tijd van 1.48,06 tij-dens de selectiewedstrijd niet genoeg voor een startplek.

Een paar weken voordat Ket besloot een punt achter zijn carrière te zet-ten vroeg iemand aan hem of hij uit

ambitie of uit angst voor de toekomst

Hij werd Nederlands Kampioen op de 1500 meter, won brons op de NK

afstanden en gleed over bijna alle ijsbanen in de wereld. Maar na bijna

vijftien jaar topsport heeft de Amstelvener Rhian Ket zijn schaatsen aan

de wilgen gehangen. Deze winter dus geen stress, nooit meer – zoals

hij dat zelf noemt – dat stemmetje dat continu in je achterhoofd rond-

spookt en zegt: ‘Rhian niet doen, je wilt van de winter hard schaatsen.’

ZITVLEESOP WEG NAAR

OPTIMAAL EN VEILIG TENNISSEN IN DE WINTERDOOR: SOPHIE ASBERG

Na een fantastische zomer en een lang mild najaar is het nu toch écht winter. Geluk-kig hoeft de tennisliefheb-ber niet stil te zitten. Het zal niemand zijn ontgaan dat in vergelijking met vroeger de speelmogelijkheden in de winter sterk zijn toegeno-men. Dit komt vooral door de opkomst van de all we-ather courts, met name zand kunstgrasbanen. Daardoor kan bijna gedurende de hele winter buiten worden ge-speeld.

In dit kader is een interessant feit dat in Nederland de laatste tien jaar een forse verschuiving heeft plaatsgevon-den in de baansoort waarop wordt getennist. Vooral in Noord-Holland Noord, Centraal-Brabant, Oost-Bra-bant en Gelderland is dit zichtbaar. Verenigingen maken daar meer ge-bruik van zandkunstgras dan van gravel (clubs die bij de KNLTB zijn aangesloten hebben gezamenlijk cir-ca 10.500 tennisbanen).Nu is het voor tennissend Nederland een mooie ontwikkeling dat bijna het gehele jaar door buiten wordt ge-

speeld. Maar het vraagt wel een aan-passing van de sporter. Door de lage temperaturen liggen blessures bij-voorbeeld op de loer. Daarom in deze wintereditie van De Amstelveense Sportkrant een paar handige tips en leuke weetjes voor optimaal en veilig tennissen in de winter. Pik er vooral uit wat handig is voor u.

1. Doe een warming-up en cooling downBij een goede voorbereiding hoort een warming-up. Zeker als het koud is. Toch doet het gros van de spelers het niet; nog stijf van de autorit be-gint men vol gas te knallen. Onver-standig! Want een goede warming-up

is bevorderlijk voor uw spel en het blessurerisico neemt af. Door het op-warmen wordt het hele lichaam wak-ker geschud. De spieren raken soepel en ook de functies van het hart, de longen en het zenuwstelsel worden naar een hoger niveau gebracht. Een grondige warming-up bestaat uit grofweg drie onderdelen: gevarieerd inlopen, dynamisch rekken en gedo-seerd inspelen. Gevarieerd inlopen doet u als volgt: wissel het inlopen af met kruispassen, knieheffingen, hakkenbillen, zwaaien met de armen en korte sprintjes. Als het lichaam warm genoeg is, ga dan over tot het rustig verend rekken van de spieren. Pak daarna het racket en bouw de

intensiteit van de slagenwisselingen langzaam op. Al naar gelang uw voor-keur kunt u (ook) beginnen in het mini vak. Let bij het inspelen op uw voetenwerk: blijf dribbelen. Doe deze warming up 15 tot 20 minuten.Klaar met spelen? Loop dan nog en-kele minuten rustig uit en rek de spieren. Ga daarna de warmte in. Trek droge kleding aan.

2. Blijf warm! Wist u dat bij vijftien graden celcius of lager en een windje, u al het risico loopt op onderkoeling? Onderkoeling vergroot de kans op een blessure aan-zienlijk doordat de temperatuur van de huid daalt en ook de daaronder lig-gende spieren, pezen en ligamenten. Onderkoelingsverschijnselen zijn bijvoorbeeld klappertanden, onregel-matige hartslag, spierkramp, stijging van de bloeddruk of zelfs bevriezing bij vorst. Gelukkig klinkt het drama-tischer dan het is, want onderkoeling is goed te voorkomen indien u zich juist kleedt:• Draag thermo-ondergoed (voert zweet af ), eventueel een extra paar sokken en een pet; • Draag kleding in lagen over elkaar; • Houd de schoenveters los, zodat het bloed goed kan blijven stromen;• Vermijd rechtstreeks contact van de huid met wind, kou en regen;• Vet de onbeschermde huid in met va-seline (gebruik geen crèmes die water bevatten, dan kan de huid bevriezen);

• Een tennishandschoen of gewone handschoenen zonder vingers kan prettig zijn.

3. Trek de juiste schoenen aan Niets is vervelender dan struikelen of wegglibberen op de baan, vanwe-ge een ongeschikt profiel. Daarom enige schoenentips. Voor gravel, all-weather courts en hardcourt is de zogenaamde omnicourt schoen heel geschikt. Anders dan de gravelschoen die een grof en eenzijdig profiel heeft, is de omnicourt schoen gevarieerder van profiel. Speelt u op tapijt, dan is een gladdere zool, met weinig of geen profiel het meest comfortabel. 4. Pas uw materiaal aan Niet alleen u, maar ook uw materiaal wordt beïnvloed door het (winter)weer. Als u buiten speelt, worden bij lagere temperaturen de ballen stug-ger, de bespanning harder en het rac-ketframe stijver. Aan uw bespanning kunt u iets doen: bespan uw racket 1 á 2 kilo lager dan u gewend bent in de zomer. Vanwege de kou komt u zo uit op uw ‘gewone’ snaarspanning. Tot slot: als u op hardcourt speelt in de hal, experimenteer dan eens met een gevoelige snaar. Zo kunt u het verschil voelen met de slijtvaste, min-der gevoelige bespanning waarmee u waarschijnlijk buiten speelt, op gra-vel of zand kunstgras. Vraag uw rac-ketspecialist om advies.

“Nee, ik mis het schaatsen niet.”


zou doorgaan met schaatsen.

“Voor mijzelf was dat het momtent dat ik dacht, het is goed zo. Nu is ben gestopt, ben ik ook echt hélemaal ge-stopt. Ik schaats op dit moment ook niet in mijn vrije tijd als hobby. En nee, ik mis het schaatsen niet.”

Hoe ziet je nieuwe dagindeling er-uit?“Dat is een uitdaging voor mij. Toen ik nog schaatste waren mijn dagen gestructureerd en eentonig. Het was altijd op vaste tijden eten, trainen, slapen en voorbereiden op wedstrij-den. Ik heb nu moeite om de juiste balans te vinden en een goede dagin-

Als mensen denken aan G-sport zijn de Paralympische Spelen vaak het eerste wat in ze opkomt. Maar G-sport, oftewel gehandicapten-sport gaat veel verder dan alleen sporters met een lichamelijke be-perking, zoals bij deze vierjaar-lijks terugkerende Spelen. In de amateursport wordt er vaak juist gesport door kinderen en volwasse-nen die verstandelijk gehandicapt zijn. Sommige clubs die deel uit-maken van het uitgebreide sport-netwerk van Amstelveen, bieden het totaalpakket van G-sport aan op hun vereniging.

Dick Rijna (56) en Tessa van den Heuvel (16) zijn beiden (vrijwillige) trainers van een zogeheten G-team. ‘Ik ben al drie jaar begeleider bij een G-voetbal’, start Rijna. ‘Toen een vriend van mij vertelde dat hij hulp nodig had, omdat de groep kinde-ren met een handicap binnen Am-stelveenHeemraad aan het groeien was, stemde ik meteen in. Een week later begon ik al met het trainen en begeleiden.’Tessa van den Heuvel geeft nu voor het tweede seizoen training aan het G-hockeyteam G4 op hockeyver-eniging Myra. ‘Na een paar keer te hebben ingevallen, begon het trai-nen van een G-hockeyteam mij, en de vriendin waarmee ik dit samen deed, steeds meer te bevallen. Toen er het seizoen daarop bij toeval een paar trainers stopten, hebben wij de trainingen overgenomen. Ik vind het erg leuk om mensen, en vooral mensen met een beperking iets bij te brengen. Het geeft enorm veel voldoening om de gehandicapten al sportend te zien genieten. En het is leuk om te zien hoe ze steeds een beetje voortuitgaan. Natuurlijk is het zo dat het trainen van G-spor-ters soms zwaarder en moeilijker is dan het trainen van normale sporters, maar dat maakt het juist speciaal. Elke training brengt weer nieuwe ervaringen met zich mee, waar niet alleen de sporters die we begeleiden, maar ook wij zelf veel van leren.’

Ook Dick Rijna heeft al veel mooie dingen meegemaakt bij het trainen en begeleiden van zijn voetbalelftal. ‘Het mooiste vind ik dat ik samen met een paar goede vrienden een

groep kinderen train, die eindelijk het gevoel ervaren hoe het is om tot een team te behoren. Het is ge-weldig om te zien hoeveel plezier deze kinderen hebben bij het spor-ten, maar ook hoe ze spelenderwijs vooruitgaan in hun motoriek en sociale vaardigheden. Hierbij komt dat ook de ouders en wij als trainers onderling kunnen genieten van ons G-voetbalteam.’

G-sport is dus voor zowel de spor-ters als de trainers een mooi feno-meen. Het is namelijk goed voor sporters om te kunnen sporten en leren in teamverband, voor zowel de motoriek en de sociale vaardig-heden als het plezier dat de sporter eraan beleefd. Je zou dus kunnen zeggen dat de G-sport een essentië-le factor is in de sportwereld binnen Amstelveen. ‘Klopt,’ meent Dick Rijna. ‘Wij vin-den namelijk dat het belangrijk is dat ook kinderen met een beper-king gewoon normaal behandeld worden. Hiermee bedoel ik bijvoor-beeld tassen dragen, ballen oppom-pen, rommel opruimen, leren win-nen en verliezen, grappen maken en in de regen trainen. Daarom wordt er geprobeerd om alles zo veel mo-gelijk gelijk te laten zijn aan gewone trainingen. Maar natuurlijk is het belangrijkste van de G-sport dat de sporters een leuk team hebben, waarin ze zich lekker vrij kunnen bewegen, lichamelijk bezig zijn en vooral heel veel lol hebben.’ Van den Heuvel: ‘Mensen met een beper-king kunnen niet zomaar elke sport doen. Daarom is het ook zo mooi dat sportverenigingen in Amstel-veen hen hier de gelegenheid voor geven.’

Rosalie Overing is 15 jaar en doet aan hockey en paardrijden.

G-Sport in AmstelveenCOLUMN: ROSALIE OVERING

HET TEAM IS DE G4 VAN MYRA FOTO:

deling te vinden. Ik heb het erg druk met mijn nieuwe werkzaamheden en daarom heb ik moeite om bijvoor-beeld regelmatig te eten.”

In de geringe vrije tijd die Ket nu heeft is hij bezig met hardlopen en geeft hij schaatstrainingen aan de jeugd bij de Amstelveense Schaatsvereniging de Poelster. “Het is leuk om met de jeugd te werken en mijn ervaringen als voormalig topschaatser te gebruiken om ze te motiveren, maar ik heb geen ambitie om in de toekomst schaats-trainer te worden. Het werken binnen een bestuur is leuker.”

Hoe bevalt je nieuwe functie bin-nen de KNSB?“Mijn nieuwe functie binnen de bond is erg leerzaam voor mij, want ik ben nog onervaren op dit gebied. Ik ben de vertegenwoordiger van de schaat-sers binnen de bond die zich inzet voor de verschillende belangen bin-nen de schaatswereld. Ik probeer al-les binnen en buiten de schaatssport professioneler en meer gestructu-reerd te maken.

Met de huidige economische situa-tie is het moeilijker om sponsoren te vinden. Sponsoren zijn belangrijk, want zij zorgen voor voldoende geld en middelen voor de schaatsers om de doelen van de top-, wedstrijden breedtesport te bereiken.”

Heb je verder nog toekomstplan-nen?“Op dit moment zit ik in het derde jaar van de studie Sportmanage-ment voor mijn bachelordiploma. Ik studeer online bij de FIFPro Online Academy. Dit is vergelijkbaar met de Johan Cruijff Academy. De hele stu-die duurt drie en een half jaar. Ik ben dus bijna klaar. Als het zover is wil ik me volledig richten op mijn bestuurs-functie om de schaatssport in Neder-land te verbeteren.”

Rhian Ket in actie op de 1500 meter. De Amstelvener kwam telkens iets te kort voor deelname aan de Olympische Spelen.


Doelgericht Adverteren in:De Amstelveense Sportkrant?

T 06 27 38 68 41M [email protected] www.deamstelveense sportkrant.nl

Zelf beoefent Ohlenbusch yoga sinds de zwangerschap van haar dochter Isabel. “Als zwangere begon het mij op te vallen dat je je zo druk kunt maken als je zelf wilt maar ook ont-spanning kunt opzoeken. De zwan-gerschapsyoga gaf mij meer bewust-wording van mijn lichaam en hoe ik daarmee omga.” In Vijfhuizen en Burgerveen geeft ze inmiddels al een tijdje les. Ohlenbusch is onlangs ge-start met haar backstretchertrainin-gen in Amstelveen. Overtuigend zegt ze: “Gezondheid en vitaliteit zijn voor mij belangrijke voorwaarden om mij goed en gelukkig te voelen. Met een goede gezondheid en vitaliteit kun je meer aan.”Haar backstretchertrainingen be-staan uit een combinatie van yoga, oefeningen op de backstretcher en ontspanningsoefeningen.

Wat maken jouw lessen nou an-ders dan andere?“De combinatie van de eeuwenou-de yogafilosofie en westerse weten-schap. In mijn lessen zullen de mat-ten altijd zo opgesteld liggen zodat de mensen ruimte om zich heen hebben. Dat is voelbaar. Er liggen geen voe-

ten bij hoofden, er ontstaat synergie. Ook is mijn uitgangspunt bewust en gefundeerd door met de adem de ver-binding te maken tussen lichaam en geest. Studerend aan de Saswitha-opleiding in Bilthoven blijf ik me verdiepen. Saswitha is de oudste yogaschool van Nederland. Vele vormen van yoga bie-den in feite gym met een mooi pakje aan. Dat lijkt allemaal helemaal erg leuk, maar ik werk aan kracht en die-pere beleving. Anatomie en psycho-logie komen dan aan de orde. Dat je de diepere psychologie van het leven zelf kan ervaren. Als je elke dag de zonnegroet doet heb je geen koffie meer nodig. Zo kom je weer in balans. Dat ervaar je in zo’n opleiding.”

Het is overigens geen zweverig ge-heel, haar lessen. Nuchterheid staat voorop. Ohlenbusch: “Jong of oud, dik of dun, wel of niet een beperking, wel of geen rugklachten... Een rechte rug wordt in alle gevallen getraind. Je oefent met eigen wijsheid en kent geen niveauverschil. Je kunt nooit de beste of slechtste zijn.

We doen staande, zittende en liggen-

de oefeningen. Dat is altijd met elkaar in balans. Alle bewegingsmogelijkhe-den van de wervelkolom en gewrich-ten komen aan bod. Aan het einde van het uur is er altijd een eindontspan-ning. De adem maakt de verbinding, die laat het van binnen stil worden. Het denken wordt kalmer. De adem is essentieel, de dragende kracht van elke beweging. Het fysieke en het geestelijk komt dus allebei aan bod. Er ontstaat een complete beleving.”

Maar wat is nou de meerwaarde van die backstretcher?

“De backstretcher is een authentieke houten rugbank. De lange rugspieren worden gemasseerd door de knobbels aan weerzijden van de stretcher. Ik combineer. Yoga maakt je soepeler en warmer waarna de liggende oefenin-gen op de backstretcher gemakkelij-ker gaan.”

Hoe goed is de training eigenlijk voor sporters?“Enorm. Het werkt concentratiever-hogend. Je kunt meer zuurstof inne-men met een opgerichte borst. Dat vitaliseert de organen. Dus je krijgt

meer energie en uithoudingsvermo-gen. Je leert de adem als instrument te benutten. Je kan het gebruiken bij tennis, voetbal, schaatsen en wielren-nen, eigenlijk alle sporten.”

De lessen beginnen op de woensda-gen om 9.30 en 10.45 uur. Voor meer informatie: www.zazenyoga.nl

Nieuw: backstretchertrainingZe geeft haar lessen backstretchertrainingen vol

liefde en overtuiging. Marijke Ohlenbusch heeft

dan ook als hogere doel haar leerlingen te laten

inzien dat de wereld er anders uitziet als je recht-

op gaat lopen. “Je hebt een gratis instrument en

je leert het te benutten. Ik ben geen goeroe maar

kan de mensen wel de weg wijzen. Hoe fijn is dat!”

Marijke Ohlenbusch geeft backstretchertraining. Inzet: de backstretcher.

Media Productions | BixBox.nl

Bent u op zoek naar een van dezespeci� eke producten, maar dan wélgemaakt door professionals? Wijmaken ze sinds 1986. Betrouwbaaren vakkundig.

Een BixBox-video: ter herinneringof als promotie. Het is een uitstekendmiddel om uw naamsbekendheid tevergroten. Een video verduidelijkt uwboodschap!

Bedrijfs� lmsCommercials

Live-registratiesEducatie� lms

Instructie� lms Evenementen� lms

Meer info:I. www.BixBox.nlE. [email protected]. 06 27 38 68 41


ColofonHoofdredactie:Maarten Baxwww.eye4sports.nl

Vormgeving:Kees Jongboomwww.keesjongboom.nl

Oplage:35.000

Aan dit nummer werkten mee:Frits Suèr, Wouter Pennings, Akeem Cruz Neves, Rosalie Overing, Kimon Inglessis, Hans van Beek, Aris Zwart, Rik Verkaik, Sophie Asberg en Gijs de Swarte.

Gegevens uitgeverij en reclame/advertenties:Eye4SportsEikenrodelaan 861181 DJ Amstelveenwww.deamstelveensesportkrant.nlwww.eye4sports.nlKvK: 34344324 te AmsterdamTel: 06 - 27 38 68 41 (hoofdredacteur Maarten Bax)

Vragen/opmerkingen/tips: [email protected]

De volgende Amstelveense Sport-krant verschijnt half maart.

De Amstelveense Sportkrant:De Amstelveense Sportkrant verschijnt 4 x per (sport)seizoen en wel halverwege de maanden september, december, maart en juni.In een oplage van 35.000 wordt zij huis-aan-huis in Amstelveen verspreid. Ook bij (de grotere) sportverenigingen/clubs, sportscholen en openbare ruimtes zoals bibliotheken en zwembaden wordt hij aangeboden.(Amstelveen kent volgens de laatste tellingen 224 sportverenigingen/-organ-isaties. 68% van de Amstelveners doet op één of andere manier aan sport waarvan sport 46% in verenigingsverband. Bron: gemeente Amstelveen)

Aansprakelijkheid:De Amstelveense Sportkrant is niet aansprakelijk voor enige directe of in-directe schade die zou kunnen ontstaan door het gebruik van de hierin aange-boden informatie. Aan de inhoud van deze krant kunnen op geen enkele wijze rechten worden ontleend of aanspraken worden gemaaktNiets van deze uitgave mag worden ge-bruikt zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur.

Moniq

ue v

/d V

orst

Udo H

esse

lsTim

Veld

t

Bert

Goe

dkoo

pJo

land

a de

Rov

erPe

ter

van

Noord

Patr

ick B

os

Mich

ael R

eizig

er

Kelly

Jon

ker

John

Bos

man

Karel

Giet

elink

Onze eregalerij

Wielrenner. Won zilver op het WK baanwielrennen (omnium) van 2014. Ook won hij zilver op het WK teamsprint in 2005. Meerder malen Nederlands kampioen.

Voetballer bij o.a. Ajax, AC Milan en Barcelona. 6x landskampioen, win-naar Champions League en wereld-beker, 72 interlands.

De volgende Amstelveners betekenden veel voor de Am-stelveense sportgeschiedenis:

Volleyballer. Meer dan 200 inter-lands, 6x kampioen met Martinus, als damescoach Europees kampioen.

Wielrenner. Behaalde in 2012 brons op de Paralympics op de 1 km tandem (samen met zijn slechtziende maat Rinne Oost).

Hockeyster. 1x Ned. Kampioen met AH&BC, goud Olympische Spelen 2012, 32 interlands.

Voetballer bij o.a. Ajax, Anderlecht en AZ. 7x landskampioen, winnaar EK 1988 (met Oranje), winnaar UEFA Cup en Supercup, 30 interlands.

Handbiker. Wereldkampioen Iron Man, 2x zilver Paralympics, 5x wereldkampioen, 6x Europees kampioen.

Goud op 200 meter rugslag en brons op 100 meter rugslag op de Olympische Spelen in 1984. 12x na-tionale titel, 1x brons op een WK, 2x zilver EK en 1x brons EK.

Zeiler. Won goud op de Paralympics van 2012 bij het zeilen in de Sonar-klasse.

Meervoudig Nederlands judokampi-oen en zestien jaar bondscoach ge-weest van de nationale damesploeg.

Was topbasketballer en is nu bas-ketbalcoach. Hij speelde o.a. bij BV Amstelveen en Fresno University (USA). Hij kwam 97 keer voor het Nederlands team uit.

Drievoudig wereldkampioene en vijfvoudig Europees kampioene kunstrijden op de schaats. Goud en zilveren medailles op de Olympische Winterspelen van respectievelijk 1964 en 1960.

Sjou

kje

Dijk

stra

Pete

r Po

st

Wielrenner. Winnaar Parijs-Roubaix in 1964, 65 zeges in Zesdaagsen en later befaamd ploegleider van de Ti-Raleigh ploeg. Overleden in 2011.

Sportkrant Amstelveen - December 2014

Documents

Transcript of Sportkrant Amstelveen - December 2014