HOOFDREDACTIENeal PetersenEINDREDACTIEGeert Jan DarwinkelKasper DijkREDACTIELennart BeishuizenBert Jan BrandsPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelVincent Van GenechtenPieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompAizo LijcklamaIngmar MeijerMarco PostJoep SmeetsJurian UbachsJeroen VeenstraSeb VisserRichard van WelieFrank WielaardJules ZaneJan Willem ZeldenrustCOLUMNISTENMatthijs van den BeukelJeroen ElshoffLeander SchaerlaeckensPeter van VlietFOTOGRAFIEGetty ImagesPRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGNDarChicago Ltd.MET DANK AANIssuu, ScribusSportAmerika TheMagazine is een uitgavevan Petersen Media. Nietsuit deze uitgave mag opwelke wijze dan ookworden gekopieerd zonderuitdrukkelijketoestemming van deuitgever. © PetersenMedia 2012 ­ Alle rechtenvoorbehouden.

Flinke tegenvallers, die sportsterren­in­het­nauw­bij­bekende­talkshowhosts. Lance kwam gemakkelijk weg,Manti Te’o werd met fluwelen handschoentjes aangepakt.Over Te’o gesproken: zijn interview met Katie Couric vielbehoorlijk tegen. Natuurlijk, het is inmiddels duidelijk dathij goed in de zeik is genomen, maarover zijn eigen rol werd amper watgevraagd. Hij heeft deze hoax zelf veelgroter gemaakt dan het daadwerkelijkwas door zelf er allerlei zaken bij teverzinnen. De pr­adviseurs van Mantihebben zijn eigen rol tot nu toe goedweten te verbloemen.Onze vriendelijke AmsterdammerJeroen Elshoff liet zich in ieder gevaldoor Te’o inspireren tot een zeerpersoonlijke column. Zijn openbaring ­want dat is het zeker ­ lees je vanafpagina 55.In de voorbije week dook ook heuglijk nieuws op. OnzeMLB­man Lennart Beishuizen kwam met het fantastischenieuws dat de kans zeer groot is dat in 2014 of 2015 deMajor League Baseball drie wedstrijden laat plaatsvindenop Nederlandse bodem. In Hoofddorp welteverstaan.Prachtig, dit soort initiatieven. Natuurlijk, niks overtrefteen wedstrijdje in Fenway Park of AT&T Park, maar ditkomt toch wel dichtbij. Hoewel wij er minimaal noganderhalf jaar op moeten wachten, is het iets waar wijzeker naar uit kunnen kijken. Stiekem hoop ik op eengrootmacht, maar het zou net zo mooi zijn als we RogerBernadina, Jair Jurrjens of Jurickson Profar aan het werkkunnen zien.Wil je niet zo lang wachten op een groot Amerikaanssportevenement? Komende zondag is de grootste en gratisSuper Bowl Party van Nederland, georganiseerd door SportAmerika en Coco’s Outback. We zitten al bijna helemaal vol(er kunnen 500 mensen in), maar je kan je nog proberenaan te melden via sbparty@sportamerika.nlVeel leesplezier en wie weet tot zondag,

Nadat de starters voor de All­Star Game in Houston bekendwerden, werd afgelopen week dui­delijk wie de veertien reserves zijn.East: Jrue Holiday (Philadel­phia), Kyrie Irving (Cleveland),Paul George (Indiana), ChrisBosh (Miami), Tyson Chandler (NewYork), Luol Deng (Chicago) enJoakim Noah (Chicago). West: TonyParker (San Antonio), RussellWestbrook (Oklahoma City), JamesHarden (Houston), Tim Duncan(San Antonio), Zach Randolph(Memphis), LaMarcus Aldridge(Portland) en David Lee (GoldenState) • Het seizoen van Rajon Rondozit erop. De guard van de Boston Celticsscheurde zijn kruisbanden af • Altijd leuk isde discussie over de All­Star ‘snubs’ ­ diespelers waarvan veel fans vinden dat zeonterecht buiten de All­Star teams gelatenzijn. De grootste afwezige in het Westen isStephen Curry(Golden State).Charles Barkley zeifurieus: “Dat decoaches Curry nietselecteerden, is eenregelrechte grap.” Inhet Oosten is dat BrookLopez (Brooklyn). “Lopez is eendefensief anker en hij speelt erggoed. Ik ben echt verrast dat hij erniet bij is”, vond Chris Webber.Andere namen die regelmatigvallen zijn die van J.R. Smith(New York), BrandonJennings (Milwaukee),Marc Gasol (Memphis) enJamal Crawford (LAClippers) • Het isofficieel: de NewOrleans Hornetsheten vanaf volgendseizoen de NewOrleans Pelicans •

Lovie Smith zal komendjaar niet langs de zijlijn te vin­den zijn. Volgens ESPN is deex­Bears­coach niet geïnteres­seerd in een baan als defensivecoördinator en hoopt hij in 2014 terug tekunnen keren als head coach • GreggWilliams wordt met ingang vankomend seizoen assistent­coach bijde Tennessee Titans.Williams raakte vorig jaar inopspraak na het zogeheten‘Bountygate’ schandaal inNew Orleans en werdhiervoor het hele seizoengeschorst. Onlangs was hijnog defensive coördinatorvan de St. Louis Rams • Derelatie tussen de DetroitLions en hun wide receiver TitusYoung heeft wederom een deukopgelopen. Young daagde zijn werkgeverop Twitter uit om hem per direct teontslaan. Het is het zoveelste incidentomtrent de wide receiver. Eerder ditseizoen sloeg hij teamgenoot LouisDelmas, en in een wedstrijd tegen GreenBay saboteerde hij met opzet zijn eigenteam door meerdere malen op deverkeerde positie te staan • NietDarrelle Revis, maar AntonioCromartie is misschien wel decornerback die de New York Jetszal verlaten. Vorige weekgonsden de geruchten rond datde Jets Revis willen tradenomdat zij niet over het geldbeschikken om hem na volgend jaar tebehouden. Binnen de Jets­organisatiewordt er nu echter gekeken naar eenandere optie: Cromartie wegdoen en zogeld overhouden om Revis te behouden •Jahvid Best, runningback van deDetroit Lions, moet misschien al op24­jarige leeftijd afscheid nemen vande NFL. De reden hiervoor zijn de vierhersenschuddingen die Best gedurendezijn footballcarrière opliep •

Jamie Benn en de DallasStars zijn er eindelijk uit. Nalang gesteggel over een nieuwcontract zette de 23­jarige aan­valler in de afgelopen weekeindelijk zijn krabbel onder een nieuweverbintenis, die hem voor vijf jaar aan deStars verbindt. Benn gaat in deze periode26,25 miljoen dollar verdienen • Degeruchten gaan dat Wayne Gretzkyéén van de kandidaten is om de rolvan directeur bij de Toronto MapleLeafs te gaan vervullen. The Great Oneontkent vooralsnog echter alles • Veelteams kenden geen goede start van hetseizoen in eigen huis. Liefst achttien teamsgingen in de eerste wedstrijd voor eigenpubliek onderuit • Martin Brodeurtekende in zijn tweede wedstrijd van ditseizoen voor een nieuwe mijlpaal in zijntoch al rijke carrière. De veertigjarigegoalie van de New Jersey Devilsnoteerde tegen de Philadelphia Flyers zijn120ste shutout, waarmee hij zijn recordvoor shutouts in het reguliere seizoenverder aanscherpte • Volgens degeneral manager van de VancouverCanucks staat er een deal in desteigers met betrekking tot onderanderen goalie Roberto Luongo. Declub ontving een goed bod van een nogonbekend team, maar de Canuckstwijfelen nog om de trade ookdaadwerkelijkuit te voeren. Dereden hiervooris het zwakkeoptreden tot nutoe van de huidigegoalie, CorySchneider • DePhiladelphiaversterkten zich inhet afgelopenweekend met aanvallerMike Knuble •

In Hoofddorp wordteen stadion gebouwdom in 2014 of 2015 drieMajor League wedstrijden naarNederland te halen. “Geweldig nieuws”,vindt Washington Nationals­outfielderRoger Bernadina. “De jeugd krijgt dande kans om de spelers uit de MLB vandichtbij mee te maken.” Pitcher Rick vanden Hurk denkt dat de komst van deMLB een grote impact zal hebben. “Nietalleen op honkballend Nederland, maarook op de maatschappij. Ik hoop datsportliefhebbers komen kijken en zien hoegeweldig het kan zijn om naar eenhonkbalwedstrijd te gaan.” • JustinUpton vergezelt zijnbroer B.J. Upton bij deAtlanta Braves. Geenslechte move. Van delaatste vier seizoenenevenaarden alleen RyanBraun, Matt Holliday,Andrew McCutchen,Michael Bourn en MattKemp Upton’s 16,7 WAR.‘Kerst komt vroeg dit jaar’ zei teamgenootJayson Heyward via Twitter • JairJurrjens gaat voor één jaar naar deBaltimore Orioles. De eenmalige All­Star wil in (het homerunvriendelijke)Camden Yards zijn teleurstellende seizoenbij de Braves doen vergeten • PedroMartinez is benoemd tot speciaalassistent bij de Boston Red Sox. Dedrievoudig Cy Young Award­winnaarzal zich vooral bemoeien met de jongewerpers. “Ik hoop dat ik iets van mijnwijsheid kan delen met de talentenen dat zij daar vervolgens profijtvan hebben.” • Time Warnerheeft de strijd gewonnenmet Fox om deuitzendrechten van dewedstrijden van de LosAngeles Dodgers. De deal gaatvanaf 2014 in en Time Warnerbetaalt rond de $8 miljard •

Het zou een soort van de­cirkel­is­rond­avond worden. Ray Allenbracht in Heat­uniform zijn eerstebezoek aan zijn oude thuis, de BostonCeltics­arena. De oude krijger in hettenue van de vijand, maar toch zoualles oké zijn. Tot in de playoffs, danpas om het echie.De cirkel werd inderdaad rond, maarniet dankzij Ray Allen. Nee, het wasdoor het nieuws dat Rajon Rondomet een gescheurde kruisband derest van het seizoen moet missen. Degame winner van Paul Pierce, de 100­98 zege op de Heat na twee verlen­gingen (foto), het deed er ineens nietzo veel meer toe.Rondo was net geselecteerd voorzijn eerste All­Star Game. De guardvan de Celtics was in grootse vorm ditseizoen. Hij leidde de league inassists, opnieuw. De 26­jarige Rondozou de Celtics naar de playoffs leidenen dan samen met de twee overge­bleven spelers van de voormalige BigThree nog eenmaal een gooi doennaar de titel. Het laatste kunstje vanPaul Pierce en Kevin Garnett.Het mocht niet zo zijn.Wat de Celtics nu rest is de realiteitdat het voorbij is. De groep die in2008 de titel won en in 2010 in definale stond, was dankzij het vertrekvan Allen al uit elkaar gevallen, maarnu is het definitief einde verhaal.General manager Danny Ainge zaleen keer diep zuchten en danconcluderen dat de Celtics zonderRondo niets in te brengen hebben.Het is tijd om afscheid te nemen.Alles wijst erop dat op 28 januari2013 de Big Three voor de laatstekeer gezamenlijk op het veld stonden.De cirkel is rond. •JAN WILLEM ZELDENRUST

Alle ogen waren dit jaar gericht opTom Brady en Peyton Manning in deAFC, want één van hen zou toch zekerin de Super Bowl terecht komen. Maaruiteindelijk werden ze beiden versla­gen door niemand minder dan JoeFlacco. Een quarterback die eigenlijknog steeds op zoek is naar respect vande buitenwacht. Want ondanks dat hijals enige rookie in zijn eerste seizoentwee uitwedstrijden in de playoffs won,en ook de enige quarterback was die inelk van zijn eerste vier seizoenen eenplayoffwedstrijd won, waren er weinigbelievers.Hier lijkt nu langzaam een einde aan tekomen. Toen Flacco en zijn zaakwaar­nemer aan het begin van het jaaruitspraken deden over hoe goed Flaccowel niet was, werd alom bespot. Eencontract van 100 miljoen dollar? Datwas hij zeker niet waard volgens deanalisten. Nu, na een overwinning opzowel Manning als Brady lijkendiezelfde analisten bij te draaien.Uitgerekend in een jaar dat de defensevan Baltimore niet een top­vijf defenseis bereiken ze de Super Bowl.Een vergelijking met eenquarterback als Rex Grossman kandus ook bij deze de koelkast in.Waar Grossman een paar jaargeleden met Chicago de SuperBowl haalde door zwaar op zijndefense te leunen, heeft Flaccodit jaar laten zien dat hij ook zelfhet verschil kan maken wanneerdit nodig is. In het duel met Denvermoest Baltimore van een achterstandterugkomen en was het Joe Flacco diezijn team naar een heroïsche over­winning leidde. En tegen NewEngland was het niet de groteBrady­show maar de groteFlacco­show.

Brady worstelde, Flacco schitterde enBaltimore won.De statistieken die Flaccotijdens de playoffs laat zien zijnindrukwekkend, en dat is wattelt. Resultaten tijdens het reguliereseizoen zijn wel degelijk belangrijk,maar in de playoffs betekent éénslechte wedstrijd meteen eindeoefening. Waar dit in het verledenFlacco vaak opbrak, lijkt het nu deomgekeerde wereld: aan het einde vanhet reguliere seizoen ging het slechtmet Baltimore ­ van de laatste vijfwedstrijden werden er maarliefst vierverloren. Ook Flacco maakte hierin eensoms wat twijfelachtige indruk. Dediscussie laaide weer op: was Flacco nuwel echt een elite quarterback?De statistieken waren destijdsallesbehalve elite: acht touchdowns endrie interceptions in vijf wedstrijden.Daarentegen gooide Flacco tijdens drieplayoffwedstrijden acht touchdowns engeen enkele interception, een prestatiedie zijn Ravens in de Super Bowlbracht. Maar nog steeds lijken ertwijfels. Als Flacco echt respectwil krijgen moet hij nog éénding doen, nog één keerpresteren, en nog één wedstrijdwinnen. En als hij hierin slaagt zalniemand er meer omheen kunnen : JoeFlacco is wel degelijk een elitequarterback.

Waar de verwachtingen voor broer Jim inSan Francisco vanaf het begin hooggespan­nen waren dankzij diens succes als college­coach, lag dat voor John wat anders. Velenwaren verrast toen Baltimore hem in 2008aanstelde als leidinggevende. Immers wasJason Garrett, nu (nog) coach van de DallasCowboys, destijds de droomkandidaat.Maar toen Garrett niet wilde komen koosBaltimore voor Harbaugh, een defensivebacks coach van Philadelphia en eenonbekende naam voor outsiders. Samenmet zijn rookie quarterback Joe Flaccowonnen zij hun eerste wedstrijd in 2008 vande Cincinnati Bengals, en het zou het beginzijn van een opmars.

Onder Harbaugh heeft Baltimorevooralsnog elk jaar de playoffs gehaald, enook elk jaar minstens één playoffwedstrijdgewonnen. Tweemaal was de DivisionalRound het eindstation, en tweemaal werdende Ravens nipt verslagen in de AFCChampionship Game. Dit jaar werd dielaatste horde wel succesvol genomen, en datis ook zeker John Harbaughs verdienste, diealtijd vertrouwen uitte in Flacco en het teamaltijd scherp hield. Dat een Harbaugh ditjaar een Super Bowl gaat winnen is zeker, enaan een gebrek aan playoffervaring zal hetin het geval van John niet liggen.

2008 speelt zoals gezegd een grote rol inhet succes van de Ravens. John Harbaughwerd aangesteld, en zowel Flacco als Ricewerden gedraft. In 1996 echter, toen RayRice nog tien was, Joe Flacco elf, en deRavens hun eerste seizoen ingingen,debuteerde ene Ray Lewis als middlelinebacker. Nu, zestien jaar later, staat hij ernog steeds, maar wel voor het laatst, wantdit seizoen zal zijn laatste zijn.Even leek het erop dat zijn seizoen eenvroegtijdig einde zou kennen. In Week 6scheurde Lewis zijn rechter tricep af envolgens velen betekende dat einde oefeningvoor de legendarische linebacker. Maar zegnooit nooit tegen iemand als Lewis. Hijkwam, zag, en overwon in zijn laatstethuiswedstrijd als Raven tegen deIndianapolis Colts. Twee overwinningenlater heeft hij de kans om zijn carrière in stijlte beëindigen, net zoals mannenals John Elway,Jerome Bettisen MichaelStrahan. Hetzou een prach­tig laatstehoofdstukzijn van eenillusterecarrière.

Waar de druk rond quarterback JoeFlacco de afgelopen jaren soms wel héélgroot werd, was er altijd één constante factorin de Ravens offense: Ray Rice. Net als Flaccowerd hij in 2008 gedraft. In zijn eerste sei­zoen diende hij als backup voor de blessure­gevoelige Willis McGahee. In het seizoenerop benoemde Harbaugh de kleine runningback tot zijn starter, en met succes. Elk sei­zoen lag het rushgemiddelde van Rice bovende vier yards per play. En in zijn gehele car­rière heeft hij vooralsnog maar zes fumbles!In de playoffs lijkt Rice het echter vaak moei­lijker te hebben. In elf naseizoenoptredensheeft hij al vier fumbles en ligt het rushge­middelde vaak beduidend lager. En dus isniet Flacco, maar Rice ineens wel de x­factor.Anderzijds: met zijn snelheid en inzichtkan hij een wedstrijd veranderen. Wieherinnert zich niet de wedstrijd tegen SanDiego? Rice wist vanuit een 4th and 29situatie een first down te behalen. Typerendvoor het seizoenvan de Ravens,die zich vanuitgeslagenpositiehebbenopgewerkten nu eenkanshebbenom deVinceLombardiTrophy tewinnen. •

Dat de Super Bowl close gaatworden lijkt wel een zeker­heidje: vele bookmakershebben de 49ers als favoriet,terwijl het gros van de deskun­digen voor Baltimore gaan. DeRavens beschikken namelijkover meer ervaring en lijkenbijna voorbestemd om in RayLewis zijn laatste wedstrijd deVince Lombardi Trophy tewinnen. Hierbij onderschat­ten veel mensen echter hettalent van de 49ers. Vooral indefensief opzicht zijn de SanFrancisco 49ers niet alleenjonger en sneller, maar ooksterker en beter dan mendenkt. Het feit dat ColinKaepernick misschienervaring tekort komt en datBaltimore met Ray Rice overeen ware gamechangerbeschikt beschikken de SanFrancisco 49ers simpelwegover meer kwaliteit. Dit laatde volgende vergelijking zien.Met name in defensief opzichtheeft San Francisco meertalent en iedereen kent het welbekende gezegde: defensewins championships. Enzolang dit geldt heeft SanFrancisco het overwicht overBaltimore en zullen zij deSuper Bowl aankomendezondag winnen.

Sinds 2008, toen John Harbaugh werd aangesteld als headcoach, haalden de Ravens elk jaar de playoffs. Het enige dattegen John spreekt is dat in al deze playoffjaren nooit de SuperBowl werd bereikt… tot dit jaar uiteraard.

Jarenlang bekritiseerd, bespot, niet serieus genomen. Maar daaris na een indrukwekkende playoffrun een einde aan gekomen.Flacco versloeg Brady en Manning en kan zondag de kers op detaart plaatsen door te winnen. Wordt hij ook de Super Bowl MVP,dan is Joe Flacco een elite quarterback.Weliswaar één van de kleinste mannen op het veld, maaraltijd één van de grootste playmakers. Zowel in de running alsde passing game kan Ray Rice van niets iets geweldigsmaken. Samen met Flacco de sleutel in de Ravens offense.

Baltimore zocht jarenlang naar de juiste receivers en vond zeook. Anquan Boldin werd als nummer één binnengehaalden met Torrey Smith loopt er ook een deep threat rond. OokTE Dennis Pitta begint steeds beter te spelen.

De offensive line van Baltimore heeft in tegenstelling tot dievan San Francisco geen mobile quarterback achter zich. Datmaakt de bescherming van de spelverdeler nog belangrijker.Vooralsnog slagen zij hier goed in; met name de linkerkant metMichael Oher en Marshal Yanda is uiterst solide.Al beschikt de Baltimore defense met Haloti Ngata overeen echte playmaker, het geheel is niet even sterk als voorheen.Zowel Ma'ake Kemoeatu als Pernell McPhee hebbenhet bij tijd en wijle moeilijk in de run defense.

Baltimore’s linebacker corps wordt geleid door niemand minderdan Ray Lewis. Sinds hij terug is van zijn tricepsblessure lijkt hijfitter dan ooit. Lewis heeft de meeste tackles in de playoffs. Verderbeschikken de Ravens met Terrell Suggs over nog een veteraanen met Paul Kruger over een gevaarlijke pass rusher.Ondanks dat de Baltimore secondary het zonder Lardarius Webbmoet doen (hij raakte eerder dit seizoen geblesseerd) is dit nog steedseen secondary om rekening mee te houden. Zowel Corey Grahamals Cary Williams heeft in deze playoffs al twee interceptions enmet Ed Reed in de secondary is het altijd oppassen geblazen.

Jim Harbaugh was al zeer succesvol als collegecoach vanStanford. De hoge verwachtingen die zijn aanstellingmeebrachten maakte hij meer dan waar. Hij bouwde binnen éénjaar een Super Bowl­kandidaat en kan hem nu in zijn tweedejaar al winnen.Alex Smith slachtofferen voor Colin Kaepernick: vele volgersvonden de ingreep drastisch, maar na de demonstratie tegen dePackers heeft Kaepernick laten zien dat hij de beste optie isop QB. De vraag is alleen of het gebrek aan ervaring hemniet parten gaat spelen op het allerhoogste platform.

Frank Gore is Mister 49ers, hij heeft de slechte tijdenmeegemaakt maar speelt ook tijdens de goede tijden eenhoofdrol. Hoewel de slijtage langzaam zijn tol eist, blijftGore een uiterst degelijke runningback dieelke wedstrijd zijn waarde weer bewijst.Na een wat teleurstellend begin draait Michael Crabtreeeindelijk naar behoren, terwijl good old Randy Moss’ handennog steeds tot de beste in de NFL behoren. Daarnaast isVernon Davis aanvallend de leider en iemanddie altijd het verschil kan maken.San Francisco bouwde in de afgelopen jaren aan een goedeO­line. Slechts één speler is ouder dan 30 jaar en maar liefstdrie spelers komen uit dezelfde Draft. Iupati, Boone enDavis komen allemaal uit de class van 2010 en zijn stapvoor stap een steeds hechter geheel geworden.

De playmaker bij de D­line van San Francisco is zonder enigetwijfel Justin Smith. Isaac Sopoaga en Ray McDonaldzijn echter ook twee zeer belangrijke mannen in de defensevan de Niners. Zij zijn vooral tegen de run erg sterk, terwijlSmith als pass rusher uiterst gevaarlijk is.Ook bij San Francisco leidt de middle linebacker dedefense, in dit geval Patrick Willis, maar de krachtis net zo veel te danken aan de rest van deze unit. Metname Aldon Smith zorgt als pass rusher altijd voorveel paniek bij tegenstanders.

Ook tegen de pass is de defense van San Francisco uiterstsolide. De beide safeties, Dashon Goldson en DonteWhitner, staan bekend als hardhitters. Daarnaast zijnTarell Brown en Carlos Rogers zeer ervarencornerbacks die vrij weinig big plays opgeven. •

Zomaar even wat cijfers van ColinKaepernick over zeven reguliere en tweeplayoffwedstrijden in 2012: 2310 pas­sing yards, 13 passing touch­downs, 63% pass completion,76,8 QBR, 100 passer rating, 617rushing yards, 26 (!) rushingfirst downs en 7 rushing touch­downs. Tot zover de twijfels over JimHarbaugh’s breed bediscussieerde keuzevoor Colin Kaepernick (ten koste vanAlex Smith) als startende quarterbackvan de San Francisco 49ers, middenineen meer dan uitstekend seizoen dateigenlijk helemaal niet vroeg om eenquarterbackswitch. Tenzij je de switchkunt maken naar het grenzeloze talentvan iemand als Kaepernick en JimHarbaugh de coach is die het potentieelvan die verandering op waarde schat enernaar durft te handelen.Colin Kaepernick veranderde eigen­handig de lotsbestemming van een teamdat niet wist wat het miste. Met AlexSmith under center waren de 49ers 6­2­1, hard op weg naar de playoffs en eenvoorname Super Bowl­kandidaat. Nietsaan het handje, zou je zeggen. Maar daardacht Jim Harbaugh anders over. Hetonvermogen van de ‘Alex Smith 49ers’om een achterstand goed te maken, deernstige beperkingen van Smith in depassing game en de noodzaak omovermatig te vertrouwen op de runninggame; het zat Harbaugh niet lekker.Zeker niet omdat hij een uniekwapen achter de hand had, eenwapen dat perfecte paste in zijnoffensieve filosofie en naadloos aan­sloot op het aanwezige aanvallendetalent. Een wapen genaamd ColinKaepernick.

Een kleine twee jaar geleden kwamKaepernick als tweede ronde Draft pick inde NFL terecht. Hij belandde in de veiligeluwte van de onder Harbaugh oplevendeAlex Smith en was in de wetenschap dat ernog wel wat versleuteld moest worden aanzijn spel om een startende quarterback teworden in de League. Kaepernick wasuiteraard een fantastische atleeten beschikte over een kanon vaneen arm, maar zijn techniek liet tewensen over. Hij was te veel een‘running quarterback’ geweest in de,inmiddels NFL­breed vermaarde, pistoloffense van zijn head coach bij de NevadaUniversity Wolf Pack, Chris Ault.Kaepernick’s atypische collegeachtergrond bleek in de handen van JimHarbaugh echter een ‘blessing in disguise’.Harbaugh leerde Kaepernick in een jaartijd de fijne kneepjes van het NFL­vak,leerde hem zijn ‘running abilities’ tedoseren en creëerde en passant bijkanseen prototype ‘pocket passer’.Zo kon het gebeuren dat ColinKaepernick halverwege dit seizoenineens de startende quarterback van deSan Francisco 49ers werd, vermaardedefenses als die van de Bears, Patriots enCardinals aan stukken scheurde en zijnNiners veilig en wel, en als kampioenvan de NFC West, afleverde in deplayoffs. Alwaar hij eerst metloepzuivere passes als granaten enkwikzilverachtige benen de Green BayPackers voor schut zette en vervolgensde geduldige, volwassen en efficiënteaanvalsleider was van een 49ers­offensedie langzaam maar zeker de AtlantaFalcons oppeuzelde. Blijven enkel deBaltimore Ravens over als obsta­kel voor een quarterback die zijnteam het grootste cadeau vanallemaal gaf: beloftezonder grenzen.

Laat het maar gezegd zijn: de genialiteitvan Jim Harbaugh kent geen grenzen. Zijnbesluitvormingsproces achter demisschien wel Super Bowl­winnendekeuze voor Kaepernick (namelijk dat de49ers met Smith aan hun plafond zaten enmet Kaepernick geen plafond hebben) wassubliem. Zijn intensiteit is soms over detop maar altijd gemeend en zijn omgangmet spelers en stafleden ademt wederzijdsrespect. Zijn game management kent in deNFL geen gelijke en zijn vermogen om hetmaximale uit zijn spelers te halen ismisschien wel uniek in de hele wereld,ongeacht de sport. Jim Harbaugh’scoachschap is kortom het beste wat de49ers had kunnen overkomen.De immense bijdrage van Harbaugh aanhet huidige succes van de Niners kan danook onmogelijk onderschat worden. Dit isde man die van de 6­10 puinhopen vanzijn onuitstaanbare voorganger MikeSingletary bijkans overnight een titel­favoriet maakte. De man die vrijwelcontinu de juiste beslissingen nam. Deman die de carriere van Alex Smith reddeen ondertussen een superster kweekte inColin Kaepernick. De man die iedereandere head coach in de NFL te slim af is.De man tenslotte, die de tijden van BillWalsh doet herleven. Een groter compli­ment bestaat er niet in San Francisco.

Nauw verweven met de opkomst vanColin Kaepernick is de langvertraagdeaankomst van Michael Crabtree op hetpodium der sterreceivers. Als tiendegekozen in de 2009 NFL Draft in de hoopdat hij het primaire doelwit voor AlexSmith kon worden, leek het drieënhalfseizoen lang alsof Crabtree niet meer wasdan een gemiddelde wide receiver.Crabtree’s vermogen om de diepe routeste belopen en zijn veilige handen blevenonder Smith lange tijd in dusdanige mateonbenut dat er ernstige twijfels rezen overzijn kwaliteiten. Het algemene beeld wasdat de 49ers, buiten Vernon Davis,eigenlijk geen fatsoenlijk wapen hadden inde passing game; een fatale beperkingvoor een team dat de Super Bowlambieert.Maar sinds de komst van ColinKaepernick, en de daaropvolgendetransformatie van Crabtree in een elitewide receiver, weten we dat dat allemaalniet waar is. De combinatie vanKaepernick’s lasergeleide passes enCrabtree’s vlugge handen en voetenblijkt een uiterst dodelijke. Datmaakt van Michael Crabtreemisschien wel het ontbrekendepuzzelstukje in de 49ers’ jachtop de Vince Lombardi Trophy.En alles wat Crabtree daar­voor nodig had was eenquarterback die hem debal passen kon.

Het was een bijzonder pijnlijk momentvoor verstokte Tom Brady­fans zoals ik.De eerste en enige man voor wie ‘we’ ooitmin of meer romantisch­erotische gevoe­lens hadden ontwikkeld, verslagen te zienworden door de anti­held ineigen persoon, de man met deiets te strakke zwarte broek, dezelfbenoemd elite quarter­back: Joe Flacco. En dat ooknog eens fair and square en inBrady’s eigen huis.Pijnlijker nog dan de (stiekem toch welenigszins verwachte) playoffuitschakelingdoor de Ravens, is de realisatie dat we metzijn allen (wij Brady­fans dus) nu ineenszeven maanden moeten wachten om ‘TomTerrific’ in vol ornaat en met chirurgischeprecisie al die hulpeloze NFL defensesdoor de midden te zien snijden. Wanthoewel er veel mooi is in deze wereld,kunnen er maar weinig dingen tippen aande pure schoonheid van de New EnglandPatriots offense aan het werk. Althans, zodenken Brady­fans zoals ik daarover.Maar het pijnlijkste van alles isnatuurlijk niet de aanstaande SuperBowl zonder Brady of de komendezeven maanden zonder Brady. Nee,het pijnlijkst is het besef dat het eindenaderbij komt. Het einde van eenNFL­leven met Tom Brady. En of dateinde nu wel of niet met rasseschreden nadert (daar zijn demeningen over verdeeld), de uitkomstblijft hetzelfde: iedere mislukte playoff­campagne is weer een kans minder opde welverdiende kroon op het prach­tige werk van de beste quarterbackvan zijn generatie. •

Brady Blues

Paul Klomp.

Er is iets vreemds gebeurd met de vermaar­de 49ers defense. Tot het gewonnen duelmet de New England Patriots in Week 15noteerden de Niners eens in de 15 quarter­back dropbacks een sack. Sindsdien is SanFrancisco’s sacksproductie gezakt naar eensin de 27, waarmee de 49ers pass rush dehelft van zijn effectiviteit heeft ingeleverd.Tot de wedstrijd tegen de Patriots was SanFrancisco’s voornaamste pass rusher,tweedejaars defensive end Aldon Smith,hard op weg het ‘single season sack record’(22.5) van Michael Strahan te breken, met19,5 sacks en drie wedstrijden te gaan. Daarkwam sindsdien geen sack meer bij.Tot de wedstrijd tegen de Patriots wasdefensive end Justin Smith blessurevrij enin vorm. Sindsdien zorgde een forse triceps­kwetsuur ervoor dat hij geen schim meer isvan zichzelf. Nu was dat niet zo erg geweestals Justin Smith niet de motor was vandefensive coordinator Vic Fangio’sdefense. Of als Justin Smith niethet hart en de ziel van deNiners was. Maar dat ishij overduidelijkdus wel. •

Wat er ook gebeurt: de uitslag van Super Bowl XLVII zal een uniekkarakter hebben ­ zowel de Ravens als de 49ers hebben namelijk nognooit een Super Bowl verloren. Hieronder meer feiten en cijfers overhet spektakel dat ons te wachten staat.ALGEMEEN

• De 47ste Super Bowl is de tiende die in New Orleans plaatsvindt. Hiermeeevenaart NO het record van Miami.• De NFC won meer Super Bowls dan de AFC: 25­21. De laatste drie SuperBowls gingen naar de NFC, vijf van de zes daarvoor naar de AFC.• De speler met de meeste Super Bowl­punten aller tijden: JerryRice met 48 (42 voor de 49ers, zes voor de Oakland Raiders).• Rice is ook de enige speler die tweemaal het recordaantal van 18punten in één Super Bowl scoorde. Ricky Watters (49ers), RogerCraig (49ers) en Terrell Davis (Broncos) deden dit eenmaal.• De quarterback met de meeste touchdownpasses ooit is JoeMontana – elf voor de 49ers.• Montana is ook de enige die drie keer Super Bowl MVP werd.Drie spelers deden dit twee keer: Tom Brady (Patriots), Bart Starr(Packers) en Terry Bradshaw (Steelers).• Nog nooit werd de seizoensfinale in overtime beslist.HEAD TO HEAD

• Voor het eerst in de geschiedenis worden twee teams in éénSuper Bowl gecoacht door broers – Jim en John Harbaugh.• Van alle huidige NFL head coaches staan Jim en John allebei in de top­driequa hoogste winstpercentage (incl. playoffs). Jim Harbaugh leidt met .764, BruceArians (Cardinals) volgt met .750 en John Harbaugh is derde met .677.• Jim en John namen het eenmaal tegen elkaar op in de NFL. Op 24 november2011 wonnen John’s Ravens met 16­6 van Jim’s Niners.• De Ravens en de 49ers troffen elkaar in totaal vier keer. Drie keer wonnen deRavens, één keer de 49ers. De eerste ontmoeting (de enige Niners­zege, innovember 1996) was in het debuutseizoen van Ray Lewis.• Lewis had in zijn debuutseizoen 2,5 sacks. Zijn eersteslachtoffer ooit was Jim Harbaugh, destijds quarterback vande Indianapolis Colts.• Joe Flacco is de tweede startende quarterback in de SuperBowl die van het nietige Delaware komt (na Rich Gannon).Colin Kaepernick is de eerste startende QB van Nevada.Powerhouses als Ohio State, Texas en USC brachten nooit eenstartende QB voort.• De 49ers en de Ravens verloren nog nooit in de Super Bowl.Drie andere teams doen hen dat na.

TEAMS MET 100% WINST IN DE SUPER BOWLTEAMSan Francisco 49ersBaltimore RavensNew York JetsTampa Bay BuccaneersNew Orleans Saints

DEELNAMES51111

EERST SB19812000196820022009

LAATSTE SB19942000196820022009

BALTIMORE RAVENS IN DE SUPER BOWLSUPER BOWLXXXV SEIZOEN2000/2001 WEDSTRIJDBaltimore Ravens – New York Giants 34­7

SAN FRANCISCO 49ERS IN DE SUPER BOWLSUPER BOWLXVIXIXXXIIIXXIVXXIX

SEIZOEN1981/19821984/19851988/19891989/19901994/1995

WEDSTRIJDSan Francisco 49ers – Cincinnati Bengals 26­21San Francisco 49ers – Miami Dolphins 38­16San Francisco 49ers – Cincinnati Bengals 20­16San Francisco 49ers – Denver Broncos 55­10San Francisco 49ers – San Diego Chargers 49­26RANDOM• De Ravens wonnen hun Super Bowl door in drie van de vier kwarten geen puntentegen te krijgen. Baltimore is de enige finalist die dat presteerde sinds de WashingtonRedskins in Super Bowl XXII (Redskins­Broncos 42­10 in 1987/1988).• De Ravens wisten zelf wel in elk Super Bowl­kwart te scoren: 7­3­14­10.• Slechts zeven punten tegen: het is tot op de dag van vandaag de beste defensieveprestatie sinds Super Bowl IX (Steelers­Vikings 16­6 in 1974/1975).• In de gewonnen Super Bowl droegen de special teams van de Ravens bij met maar liefst16 punten – een (gedeeld) record. Alleen de Cincinnati Bengals gingen de Ravens voor –alle 16 punten in de 20­16 nederlaag tegen de San Francisco 49ers (1988/1989) werdendoor de special teams geproduceerd.• De 49ers speelden in totaal 20 kwarten in de Super Bowl. Slechts in drie ervan kwamenze niet tot scoren: Q3 1982, Q4 1985, Q2 1989. In de laatste twee Super Bowls scoorden zetelkens in alle kwarten.• Sinds de laatste deelname van de 49ers haalden 19 andere teams de Super Bowl.Slechts acht teams wachten nog langer op een volgende optreden – Chargers, Bills,Redskins, Bengals, Dolphins, Vikings, Chiefs, Jets. De Jaguars, Browns, Texans en Lionshaalden de finale nog nooit. •

Hasselbach en de Super Bowl. Alsundrafted free agent tekende de defensiveend in 1994 bij de Denver Broncos en hijervoer in 1998 Super Bowl XXXII als backupachter eerste keus Neil Smith. De Green BayPackers waren titelverdediger en torenhoogfavoriet, maar in een nagelbijter wonnen deBroncos met 31­24.“Op weg naar de Super Bowl had ik eensubstantiële rol in het team, maar in deSuper Bowl kan en wil natuurlijk iedereenspelen”, refereert Hasselbach aan de velespeelminuten van Smith in het duel en debescheiden rol die hij zelf speelde: één tacklein het derde kwart.Hasselbach werd zo de eerste speler diezowel een Canadees als Amerikaanskampioenschap won. (Met de CalgaryStampeders won hij in 1992 de Grey Cup enin 1993 schopte hij het tot het All­Star Teamvan de CFL, waarna de NFL op de deurklopte) Toch praat hij liever over de NFL­eindstrijd van een jaar later. In het Pro PlayerStadium in Miami stonden de Broncosopnieuw in het veld geverfd naast het AFC­embleem. Het grote verschil? Hasselbachwas nu starter in de defensive line.“Het klinkt misschien gek, maar dietweede Super Bowl betekent veel meer voormij, ook al was die wedstrijd een stuk minderspannend.” De Atlanta Falcons waren geenpartij voor de aanvalsmachine van Elway enrunning back Terrell Davis: 34­19.“Er is niets dat in de buurt komt bij hetgeïntroduceerd worden tijdens de SuperBowl”, zegt hij, terugdenkend aan despelersaankondigingen van de starting lines.“Vanaf het aantrekken van het teamuniformtot het overdonderende geluid in het stadionals je het veld oprent. Het is heel speciaal enéén van de meest intense ervaringen die jemee kunt maken. De truc is om daar nietdoor afgeleid te worden. Er zijn zo ontzettendveel indrukken.”ShowHij herinnert nog hoe hij door despelerstunnel liep en daar Kiss­zanger GeneSimmons tegen het lijf liep, die de pregameshow verzorgde. “Simmons was echt een

jeugdheld van mij. Als jong ventje verhuisdeeen grote poster van hem altijd met mij meeen dan staat hij opeens naast je.”Hasselbach bevestigt dat je als speler ookveel mist van het spektakel rondom de SuperBowl. “Van de Halftime show kregen wijbijvoorbeeld niets mee. We vertrokken naarde kleedkamer en bleven daar iets langer dannormaal. Dat was het enige verschil met eennormale wedstrijd. Je hoorde alleen deexplosies van het vuurwerk.”Voor en na de wedstrijd is dat anders,erkent de Nederlander. “Aan de camera’sraak je wel gewend. Die zijn overal. Zoverbleven we tijdens de Super Bowl van 1999in een luxe hotel in Miami. De pers enpaparazzi waren daar echt overal.”Door al die hectiek voor en tijdens dekampioenswedstrijd ervoer Hasselbach dedaadwerkelijke zege als een vreemdegewaarwording. “Dan is opeens alleopwinding en kick om te strijden weg. Jebent natuurlijk heel blij, maar je realiseert jeook dat de achtbaan waar je in zat voorbij is.Dat is even wennen.”VierenEn daarna? Feest. Een parade in Denver methonderdduizenden mensen aan weerszijdenvan de route. Broncos­eigenaar Pat Bowlenorganiseerde in zijn villa een ceremoniewaarbij het team de ringen kreeg uitgereikt,met Kool and the Gang als huisband. In hetfeestgedruis verloor quarterback Elwayoverigens bijna zijn langgekoesterde sieraadna een overenthousiaste highfive metteamgenoot Alfred Williams.Zijn eigen ringen draagt hij nooit. Ja, éénkeer, op een vliegveld. Meteen werd hijgeüpgrade naar business class. “Het trekt zoontzettend veel aandacht want ze zijngigantisch, terwijl ik er helemaal niet van houom in de spotlights te staan. Degenen die erwel mee lopen, willen ook die aandacht.”Gevraagd naar zijn favoriet voor Super BowlXLVII is hij duidelijk: de Ravens. “RayLewis: als je hem ziet spelen, dan zie jepassie. Hij acteert niet maar meent het. Geenbullshit, dat ziet iedereen.” •

Peter!Alweer de vierde column die we in datgeinige sportfoldertje van Niel Peterson mogenschrijven. Na twee keer over de fascinerendedrama's in de Western Conference en vorige weekover hoe ik een subliem All­Star team bij elkaarzocht, lijkt het me interessant om deze week eensnaar de Eastern Conference te kijken. Miami staatbovenaan en zal volgens mij van elk andere team inde Eastern Conference winnen in een best­of­7reeks. Maar wie denk jij dat er tegenover hun staatin de Eastern Conference Finals straks? DeManhattan Knicks? De Brooklyn Nets? ChicagoBulls? Persoonlijk denk ik dat de Indiana Pacers,de Atlanta Hawks, de Milwaukee Bucks enBoston Celtics, die nu op playoffplekje 5 t/m 8staan, slechts figuranten zullen zijn. Maar datmaakt de strijd wie er mag verliezen vanMiami niet minder interessant op.Matthijs!Natuurlijk gaan de Miami Heat alseerste eindigen. Want ze hebben nueenmaal LeBron James. Dat is gewooneen basketbalwaarheid: stel LBJ op enje loopt 48 minuten later als winnaarvan het court af. Maar verder ligt deEastern Conference momenteelwijdbeens open als een cheerleader ineen time­out. Geen peil op te trekken.Traditioneel is het niveau in het Oostenaltijd ietsje minder dan in het Westen, maar dit seizoen maken veelteams (inclusief de Heat) er mijns inziens echt een potje van. Je ziet gewoondat Miami nog steeds niet klaar is met het vieren van het kampioenschap van vorigjaar. Ik denk als je aan Chris Bosh vraagt wat zijn goede voornemens zijn voor2013, hij zegt: "Lekker stoppen met rebounden." Het bizarre is: hoeveelwedstrijden ze ook tanken, de concurrentie verliest vrolijk mee. De NY Knicks zijnwisselvallig als het weer. Brooklyn is degelijk maar mist een absolute vedette diehet team draagt. En Indiana en Atlanta missen simpelweg kwaliteit om het de Heatlastig te maken. Ik zie slechts een team de verdedigende skills hebben om LBJ af testoppen: Chicago Bulls. Zeker als Derrick Rose straks weer terug is...

Peter!Een MVP als LeBron James in je opstelling voelt een beetje als valsspelen.Een wandelende Konami­cheatcode, die man. Ik denk dat als we bijWestland Stars Heren 3 op één of andere manier LeBron James weten terekruteren wij ook ineens titelkandidaat in de Eastern Conference van deNBA zijn. Die man is fenomenaal. En dan hebben ze ook nog DwyaneWade, Chris Bosh en Ray Allen rondlopen daar in Miami. Wel mooitrouwens dat ze in New York voor elkaar krijgen wat in LA maar niet lukt:een gelijkwaardige stadsderby neerzetten. De Jay­Z Nets zijn een gevaarlijkteam zodra stripboekverzamelaar Brook Lopez zijn inner­Batman gaatchannelen in plaats van te spelen alsof hij de ziekte heeft van Samuel L.Jackson in Unbreakable. Met Gerald Wallace, Deron Williams, Joe Johnsonen Brook Lopez in je line up nul All­Stars afleveren. Is ook knap. ChicagoBulls zijn een mooi passievol team, maar die lopen zich helemaal stuk in deplayoffs met een Derrick Rose die dit seizoen zijn oude niveau nog niet gaathalen. Gaan in best­of­7 echt niet winnen van Brooklyn of de ManhattanKnicks. Nee, ik zet mijn geld op de laatste. Ze lijken het zowaar voor elkaarte krijgen om Stoudamire succesvol in te passen in hun systeem zonder dathet universum implodeert. En met universum bedoel ik natuurlijk het egovan Carmelo Anthony. Blijkt die trade voor Yoda Kidd en zijnrollatorbasketball toch de sleutel tot het vormen van iets wat lijkt op eenteam daar in de Madison Square Garden.Matthijs!Ik heb nog mijn twijfels over New York. Vooral omdat dit geldsmijtendetrainerskerkhof een reputatie heeft als het gaat om falen in de playoffs.Feitelijk doen ze niet veel anders dan driepunters gooien en bij een misserhopen dat Tyson Chandler de rebound pakt. Mannen als JR Smith enRaymond Felton zijn natuurlijk klasbakken, maar geen spelers die je naareen Conference Final gooien. En alleen maar leunen op Melo gaat ook nietwerken in grindgames. Nee, ik blijf hopen op de defensieve powerhousesLuol Deng, Joakim Noah en (niet lachen svp) Carlos Boozer. Als dekruisbanden van Derrick Rose deze keer besluiten niet aan snippertjes tescheuren, zie ik ze echt in de Conference Final belanden. Een andere ploegdie we nog niet hebben genoemd: Boston Celtics! Lijkt me ook volledigterecht hoor. Rondo zit inmiddels voor de tv, Paul Pierce is te oud voornight­after­night­performances en Kevin Garnett, tja die houdt zich meerbezig met hoe de vrouw van zijn tegenstander smaakt. Boston zaltroosteloos achtste worden in het Oosten en ik voorzie een kanslozeslachtpartij in de eerste ronde van de playoffs tegen Miami Heat. Vanavondom 19:00 (we tikken deze column op zondagmiddag) spelen ze toevalligtegen elkaar. Ik ga kijken op Sport1 en hopen dat Mart Smeets eindelijkeens livecommentaar geeft. •

Het klinkt wellicht als een slappevluchtroute om de keuze tussen regerendMVP LeBron James en Kevin Durant nunog niet te hoeven maken. Misschien ishet dat ook wel. Toch is de redeneringniet zo onlogisch als die lijkt. Hoewel hetfeit dat nog nooit eerder in de historievan de league een co­MVP­award isuitgereikt, niet in het voordeel van deredenatie spreekt.Het is geen unicum dat een individueleprijs aan twee personen wordt uitgereikt.Zo gebeurde dat vier keer met de MVP­award van de All­Star Game (in 1959,1993, 2000 en 2009) en drie keer met deRookie of the Year Award (in 1971, 1995en 2000). En ook de prijs voor Spelervan de Maand werd meerdere malen aantwee personen uitgereikt (in november2002 zelfs een keer aan drie; MichaelFinley, Steve Nash en Dirk Nowitzki).Nu zijn we op de helft van het seizoen2012­2013 en James en Durant spelende sterren van de hemel. LeBron zet 39punten, acht assists en zeven reboundsop de scoresheet als hij de Lakers bijnaeigenhandig verslaat. Een dag laternoteert Durant een persoonlijk recordvan 52 punten en negen rebounds in eenzege op Dallas Mavericks. De tweestuwen elkaar naar grote hoogten en derace om de award belooft één van despannendste in lange tijd te worden.De kans dat dit jaar het eerste in degeschiedenis van de NBA wordt mettwee MVP’s? Klein. Nihil. Er zijn 121stemgerechtigden die ieder vijfkandidaten op de plaatsen 1 tot en met 5moeten zetten. De kans dat beide spelersop hetzelfde puntentotaal uitkomen isonwaarschijnlijk.Maar dit zijn de Midseason Awards.Nu winnen James en Durant ex­aequoen zit er voor de rest van de NBA nietsanders op dan toekijken inverwondering.

1. Kevin Durant & LeBron James(KD: 29.5 punten (51.9% FG, 41.7% 3PT, 91%FT), 7.5 rebounds, 4.3 assists)(LBJ: 26.3 punten (55% FG, 40% 3PT, 73.4%FT), 8.1 rebounds, 7.0 assists)Wie discussieert over welke van detwee nu op het hoogste niveau speelt,heeft een luxeprobleem. Durant is debetere scorer, James de betere verdediger.Durant is de effectievere schutter, Jamesis Mr. Allround. Het antwoord op devraag wie de beste is neigt echter naarThe King. De regerend MVP heeft eenbeter PER (Player Efficiency Rating), datberekent hoe productief een speler is pergespeelde minuut (30,2 om 29,1). Verderverliest Miami zonder James op het veldaanvallend 11 punten per 100 posses­sions, maar verdedigend staan de Heatook nog eens 3,2 punten meer toe, eenswing van 14,2 punten. Bij Durant is dieswing met 13,4 punten een tikkie minderdankzij zijn aanvallende kwaliteiten. Alsverwacht is het verschil bij de Thunderverdedigend met of zonder Durantniet groot. Sterker nog: OKCstaat zonder Durant 0,2 puntenminder toe.Al deze statistieken terzijde,Durant is de beste spelerin het beste team in deleague en is van onschat­bare waarde voor OKC.Met zijn aanvallendespel ontlast hij de verde­diging en we moeten nietvergeten dat de bank vanOKC meer kwaliteitherbergt dan die van deHeat. Dit is een belangrijkereden waarom er nauwelijksverval is als Durant rust neemt.James speelt op een verschrik­kelijk hoog niveau, iets dat hijoverigens al jaren doet. Dat isook meteen één van de redenenwaarom James de MVP ditseizoen mogelijk misloopt:het is weinig verrassend.

Durant speelt de sterren van de hemel enverbetert zich in meerdere statistischecategoriëen. De verschillen zijn miniem,maar Durant verbaast meer. Bereid jevoor op een fotofinish.3. Chris Paul(16.6 punten (47.3% FG, 33.3% 3PT,89.7% FT), 9.7 assists, 3.5 rebounds)De 27­jarige guard is de leider vaneen team dat dit seizoen tot degrootste verrassingen behoort.De Clippers volgen OklahomaCity Thunder op de voet en zijnhet hottest team in Los Angeles.Waar Paul aanvallend van enormewaarde is voor de Clippers, blijkthij verdedigend kwetsbaar. Zon­der CP3 op het veld zijn de Clipsdefensief aanmerkelijk sterker. Injanuari heeft Paul zijn spel echternaar een hoger niveau getild.Hij scoort meer, geeft meerassists en pakt meerrebounds dan innovember en decem­ber. Dat belooft nogwat voor de tweedeseizoenshelft.

4. Carmelo Anthony(29.2 punten (45.6% FG, 42% 3PT, 82.4%FT), 6.0 rebounds, 2.6 assists)Zijn belofte aan het begin van het seizoenom minder te gaan schieten, heeftAnthony niet gehouden. Integendeel: hijnoteert de meeste punten per duel in zijnloopbaan en nam alleen in 2007 meerschoten dan dit seizoen (21,9 om 22,4).Daarnaast neemt hij ook maar liefst 6,7driepuntspogingen per wedstrijd(gemiddeld 2,7 in zijn tienjarigeloopbaan), waarvan hij er wel een hoopraakschiet. De belofte van betere defenseheeft hij echter wel gehouden. Waar deKnicks vorig jaar verdedigend beterwerden zonder Melo, blijven ze dit seizoenmin of meer gelijk. Aanvallend is Anthonyechter zo belangrijk dat de Knicks dannegen punten per 100 possessions beterworden (van 105,5 naar 114,5).5. Tony Parker(19.7 punten (51.9% FG, 40% 3PT, 82.4% FT),7.3 assists, 2.9 rebounds)Parker is de dertig gepasseerd, maar weethet hoge niveau dat hij in het afgelopenseizoen haalde vast te houden. Hij is debeste speler in een Spurs­team dat dit jaarweer in de top meedraait. Coach GreggPopovich managet het aantal minuten diede guard in actie komt goed (hij speelt‘slechts’ 64 procent van de tijd), maarzonder Parker wordt San Antonioaanvallend minder effectief (­2,8 puntenper 100 possessions) en boet het ook inverdedigend opzicht aan kwaliteit in (­3,4punten per 100 possessions). Parker isniet zo explosief als Russell Westbrook,maar wel van meer waarde voorzijn team. •

De rookie class van 2012beloofde één van de betere van deafgelopen jaren te worden. Top­pick Anthony Davis werd overalaangezien als een toekomstigsuperster en de rest van de Draftzag er vooral heel diep uit. Spijtiggenoeg zijn er halverwege hetseizoen maar weinig rookies dieecht doorbreken op het aller­hoogste basketbalniveau.Van mannen als Thomas Robinson, AustinRivers en Jeremy Lamb werd veel meerverwacht. Voor hen en anderen zal detoekomst uitwijzen of ze de NBAwaardig zijn. Aan de andere kant laattalent ook niet op zich wachten. Devijf bestpresterende rookies tot nutoe zijn Damian Lillard, AnthonyDavis, Andre Drummond, BradleyBeal en Alexey Shved. Deze mannen staan eren dat op jonge leeftijd. Dat getuigt van eenonmiskenbaar talent. Wie iets goed kan,komt daar snel mee op de proppen.Wegsteken is onmogelijk.

Daarnaast beschikken deze vijf ook overveel zelfvertrouwen. Ze geloven rotsvastin hun eigen kunnen en dat is minstenseven belangrijk als het hebben vanbasketballaanleg. Zo bulkt een man alsHarrison Barnes van het talent, maarmist hij het nodige geloof in zichzelf omvoortdurend zijn stempel te drukkenbij de Golden State Warriors. Degenoemde top­vijf kan en doet datwel, en daarom steken zij voorlopigboven de rest uit.Wie zich op het einde van het seizoenuiteindelijk ‘Rookie of the Year’ magnoemen, blijft voorlopig een raadsel. Tochwordt het meer en meer duidelijk dat er zich,net als vorig seizoen, een tweestrijd zalontwikkelen. Ditmaal gaat het tussenDamian Lillard en Anthony Davis. Een derdekaper op de kust zou Andre Drummondkunnen zijn.

Davis zal sterk uit de hoek moetenkomen om Lillard nog bij te benen. Depoint guard van de Portland Trail Bla­zers is vanaf het begin outstanding enDavis sukkelde aanvankelijk met eenhoop kleine blessures. Het wordt voorde ‘nieuwe Kevin Garnett’ dus allesbe­halve makkelijk om zijn favorietenrolwaar te maken. Maar in sport kan alles;het is aan Davis om te bewijzen dat hijde ROY Award verdient. Anders is hetaan een ander om hem in ontvangst tenemen.1. Damian LillardDe zesde selectie van de Draft blijkthalverwege de competitie met voor­sprong de beste leerling van de klas.Damian Lillard voelde zich vanafspeeldag één thuis in de NBA. Watdacht u van 23 punten en elf assists inzijn allereerste wedstrijd? Enkel OscarRobertson en Isiah Thomas deden hethem voor. Vier jaar college bij WeberState waren duidelijk een meerwaarde.Lillard leidt de Blazers als een echtekapitein en ontpopt zich meteen als depubliekslieveling. De point guard valtvooral op door zijn maturiteit. Hij lijktalles op elk moment onder controle tehebben: zichzelf, zijn team en de omge­ving. Hij maakt bijgevolg meestal goedebeslissingen. Daarnaast beschikt hijover een dodelijk schot en is hij op zijnbest op belangrijke momenten. Zijngame­winner tegen de Hornets is daarhet ultieme bewijs van. Ten slotte is hetduidelijk dat Lillard constant bijleert.Zo is vooral zijn passing er sterk opvooruitgegaan en zijn er ook verbete­ringen merkbaar in zijn defense.Natuurlijk is niet alles rozengeur enmaneschijn. Lillard gaat soms te snelvoor een driepunter, denkt te vaak aanzelf scoren en lijdt nog te vaakbalverlies. Maar tot nu staat hij inpolepositie voor de ROY Award.2. Anthony DavisHet is nog geen vlekkeloos seizoen

geweest voor Anthony Davis. Deonbetwiste topselectie van de Draftmoest al meerdere keren toekijken. Zomiste hij twee wedstrijden door eenhersenschudding na een botsing metAustin Rivers en liefst elf wedstrijdenals gevolg van een enkelblessure.

Buiten deze hindernissen in hetparcours mag ‘The Brow’ echterterugkijken op een knap debuut in deNBA. Zo startte hij met 21 punten tegende Spurs van Tim Duncan. Daarnaasttekende hij meerdere topprestaties opmet 28 punten, zestien rebounds, vijfblocks en vier steals als hoogtepunten.Davis is vooral defensief een man omrekening mee te houden. Zijn shotblocking is top en één­op­één doet hijhet goed. Maar ook offensief is hij niette onderschatten. Deze man bulkt vantalent en is een superster in wording,maar voor de ROY komt hijwaarschijnlijk net tekort.3. Andre DrummondAndre Drummond was één van dejongste rookies van het pak. De centervan UConn werd op amper achttien­jarige leeftijd als negende geselecteerddoor de Detroit Pistons. Achterliggendegedachte: Drummond paren met GregMonroe om op termijn één van de bestefrontcourts in de NBA te vormen.Aanvankelijk kreeg de rookie niet genoegminuten om zich echt te laten gelden,maar hoe meer het seizoen vorderde, hoelanger Drummond op het parket stond.

Bradley Beal

Bradley Beal.

Ik ben geen fan van de Lakers. Ik vind heteen vervelende ploeg. Ik heb respect voorKobe Bryant, maar ik vind het een vervelen­de man. Het kan zijn dat het te maken heeftmet mijn voorkeur voor Boston Celtics alsteam en LeBron James alsbasketballer.Ik moest dus wel lachen toenMike Brown na vijf duels opstraat werd gezet. Heerlijk, diepaniek. Het werd nog mooiertoen Phil Jackson werdafgewezen en ene Mike D’Antoni werdaangesteld. Dezelfde D’Antoni die gruwelijkhad gefaald in New York, waar ze na zijnvertrek blijkbaar toch kunnen verdedigen.Nu dreigen de Lakers de playoffs te missen,is er geen chemie tussen de vier toekomstigeHall of Famers en staat er een coach diewaarschijnlijk alleen door Steve Nash nogserieus wordt genomen. Het was metD’Antoni natuurlijk wachten op problemen.Het grootste issue van de Lakers was dedefense en als Mike D. iets niet kan is hetzorgen voor een goede D.Mike Brown had dat wel gekund (in 2009en 2010 maakte hij van de Cavs een elitedefense). Phil Jackson waarschijnlijk ook.Een beetje lachwekkend is het wel dat denaam van Bernie Bickerstaff nu regelmatigvalt, omdat hij na het ontslag van Brown invijf duels vier zeges pakte. Ten eerste warenhet allemaal thuisduels, ten tweede warenhet matige tegenstanders: Suns, Kings,Rockets en een Warriors­team nog zonderde flow van nu. De nederlaag kwam dan ooktegen de enige echt goede opponent: Spurs.Het is te hopen voor de Lakers dat ze in eenflow komen, maar de kans is klein. Heelklein. #zwaaizwaai #playoffs #fail

Jan Willem Zeldenrust.

LOL @ La La Land

Drummond vormt momenteel eenbelangrijk onderdeel van de bank vande Pistons. Zijn meerwaarde ligtvooral in zijn defensieve kwaliteiten enefficiëntie. Deze jonge kerel is op wegom een topper te worden in één­op­één defense, help defense, reboundingen shot blocking. Onderbegeleiding van BenWallace leert hij dekneepjes van het vak.Het enige waarin BigBen hem niet kanhelpen, is vrije worpennemen. Daaraan moetgewerkt worden om eenDwight Howard­scenario te vermijden.4. Bradley BealBradley Beal: het beste voorbeeld vanwat zelfvertrouwen met een speler kandoen. De shooting guard van deWizards begon dramatisch aan hetseizoen en kon de hoge verwachtingenals derde keus niet inlossen. Zijn eer­ste maand: gemiddeld elf punten meteen schotpercentage van 34. Sindsdiengaat het veel beter met Beal. Hij scoorteen stuk vlotter en vooral efficiënter,liet enkel clutch moments optekenenen blaakt van het vertrouwen. Dezejongen komt er wel.5. Alexey ShvedIn Minnesota is het regelmatig ijzigkoud en er loopt ene Andrei Kirilenkorond. Dit is dus de perfecte plaats voorAlexey Shved. De Rus waagde zich aaneen Amerikaans avontuur en stelt nietteleur. De combo guard doet hetallemaal nog niet heel efficiënt enheeft op zijn tijd een slechte wedstrijd,maar vaak staat hij gewoon paraat omzijn meerwaarde te tonen. Hij heefteen degelijk schot, speloverzicht,intelligentie en een unieke gestaltevoor zijn beste positie. •

Amerika is in de ban van Manti Te'o, de linebacker van Notre Dame die viainternet verliefd werd op een vrouw die niet bleek te bestaan. Vermoedelijk uitdiepe schaamte bedacht Te’o ergens in een vlaag van verstandsverbijstering datalleen liegen een uitweg bood. En nu is hij, door toedoen van anderen en zichzelf,zwaar beschadigd. Al is de leugen nog zo snel…..Een jaar of zes geleden was Facebook nog niet zo populair in Nederland. Hyvesdaarentegen wel. Ik was na een lange relatie net vrijgezel en enorm op deversiertoer. Hoe maakte niet uit, ik had immers wat in te halen. Via Hyves kwam ikin contact met een aantrekkelijke vrouw uit Amsterdam. We gaven elkaar eenduimpje, begonnen berichten te sturen en op een dag werden telefoonnummersuitgewisseld. Ik was een klein beetje wantrouwend, maar oké, wat had ik teverliezen? Er zijn zoveel mensen die iemand tegen komen via internet.Van mailen kwam bellen en het waren aangename gesprekken. Maar ergens ginger bij mij toch een klein alarmbelletje af. Afspreken wilde namelijk maar nietlukken. Google en ander speurwerk bood uitkomst en uiteindelijk bleek de blonde28­jarige ontwerpster uit Amsterdam een 34­jarige donkere vrouw uit Nijmegenmet een kind. Een mafketel dus, die ik dat via de telefoon direct heb duidelijkgemaakt om daarna het contact definitief te verbreken. Een bizarre ervaring.Maar het kon nog gekker. Enkele weken later begonnen de anonieme telefoontjes.Soms tientallen per dag en nacht. Geen gehoor aan de andere kant van de lijn.Daarna werden er nep accounts van mij op internet aangemaakt en ook bij mijnfamilie ging tijdens de nachtelijke uren de telefoon. Mijn ouders zijn dik in dezestig. Ik was woest. Er kwamen rare sms’jes van nummers die ik niet kende en hetging maar door.Natuurlijk had ik een vermoeden waar dit vandaan kwam, maar maak dat maareens hard. Tot er in het holst van de nacht ineens een man aanbelde. De zielepiethad drie uur gereden omdat hij op één of andere sexchat met ‘Marjolein’ had zittenpraten en die had dit adres toch echt doorgegeven en gevraagd of hij langskwam.En niet voor een spelletje Yahtzee. Ik heb de Limburger doorverwezen naar eenstraatje met rood licht in het centrum van de stad.De maat was natuurlijk wel vol, hoe grappig het laatst beschreven momentachteraf ook is. Aangifte bij de politie bood uitkomst. Via de sexchatsiteachterhaalde justitie het IP adres en een 34­jarige vrouw uit Nijmegen werdaangehouden. Een jaar later was de rechter duidelijk in zijn oordeel: 240 uurtaakstraf, een contactverbod voor het leven en een fikse schadevergoeding. Destalker kwam niet opdagen en werd dus bij verstek veroordeeld. Ik heb dat raremens dus ook nooit ontmoet en dat is misschien maar beter ook.Had Manti Te'o mij maar even gebeld. Of een Facebookberichtje gestuurd. Danwas het zover niet gekomen. •

Virtual Reality

NAAM: Paul GeorgeGEBOREN: 2 mei 1990 (Palmdale, CA)LENGTE: 2,03 meterBURGELIJKE STAAT: ongehuwd engeen kinderenPOSITIE: Small Forward/ShootingGuardBIJNAAM: King GeorgeTEAM: Indiana PacersVORIGE TEAMS: ­HIGH SCHOOL: Pete Knight(Palmdale, CA)COLLEGE: Fresno StateDRAFT: 2010, 10th pick, eerste rondeDRAFTCLASS: John Wall 1th, EvanTurner 2th, Derrick Favors 3th, WesleyJohnson 4th, DeMarcus Cousins 5thCONTRACT: 4 jaar, 2010, $10,5miljoenTOTAAL VERDIEND: $5 miljoenENDORSEMENTS: AthletePromotions,PRIJZEN: NBA All­star 2013, NBA All­Rookie Second Team (2011) NBA BBVARising Star (2012)CAREER STATS FG% 0.437 | 3P%0.365 | FT% 0.795 | PTS 11.8 | RBS 5.4 |AST 2.22012/2013 STATS FG% 0.424 | 3P%0.386 | FT% 0.812 | PTS 17.3 | RBS 7.8 |AST 3.7STERKE PUNTEN: All­round spel,goede rebounder voor een smallforward, speelt hele strakke defensie opde man, goede atleetZWAKKE PUNTEN: Zijnschotpercentage moet omhoog watbetreft mid­range en drie punt schoten.HALL OF FAME: Paul George is 22jaar en zit nog in zijn Rookie­contract.Hij heeft dit jaar absoluut laten zien dathij potentie heeft en de uitnodiging totde All­star game is terecht, maar om nual te praten over de Hall of Fame is veelte vroeg.OVER HEMZELF: • “I am extremely

blessed and grateful for this opportunity.I Thanks to all for the love and support!”Paul George is blij met zijn uitverkiezingvoor de All­Star Game.• "I don't want to be cocky in anyway,but I knew this is the level I could playat," George is niet verbaasd dat hij ditjaar zo goed speelt.OVER HEM: • "Paul George isbecoming a beast of a player on bothends of the court. Just flat­out becominga beast of a player." Indiana coach FrankVogel is maar wat blij met de doorbraakvan zijn swingman.• "The homie Paul George got crazybounce. I Just saw him [reverse] 360[between] the legs windmill at the NikeFOS in Shanghei." LeBron James isonder de indruk van de dunks van PaulGeorgeSPORTAMERIKA OVER PAULGEORGE: Door de blessure van DannyGranger heeft Paul George de kansgekregen om te stralen als ster van deIndiana Pacers en hij heeft nietteleurgesteld. Hij scoort meer dan ooit,rebound beter, geeft meer assistsen is de enige verdediger dieLeBron James uit de wedstrijdheeft weten te spelen. Zijnuitverkiezing voor de2013 All­star game ismeer dan terecht.Het is nu aan hemom te laten ziendat hij dit niveaukan vast­houden.EIND­CIJFER:7.0

De jaren tachtig waren welgeteld 53dagen bezig, toen één van de meestmemorabele sportevenementen allertijden het ijshockey en de wereld vooraltijd veranderden. Negentien Ameri­kaanse studenten en amateurs versloe­gen tijdens de Olympische Spelen inLake Placid de onverslaanbaar geachtemachine van de Sovjet Unie.Het Miracle on Ice luidde een nieuwtijdperk in voor de ijshockeysport. Eendecennium dat het einde van de KoudeOorlog betekende en de definitieveinternationalisering van de NHL. Nietlanger bestond de league uit louterNoord­Amerikanen en de sporadischeWest­Europeaan. Langzaam maar zekerwaagden, al dan niet onder het toeziendoog van de Partij, steeds meerSovjetspelers de overstap naar destadions in Canada en de VS.Het lijkt inmiddels een eeuwigheidgeleden. De Sovjet Unie is voor veelsportkijkers een lang vergeten instituut.We weten niet beter dan dat sporters uitRusland, Kazachstan en Litouwen aande start verschijnen. Maar ooit was datanders, ooit was iedere Rus die werdgedraft in de NHL een risico, omdat jeals club niet wist of hij de overstap welzou maken.Sergei Pryakhin was de eerste die hetmet toestemming deed. Hij stapte inmaart 1989 over van Krylya Sovetovnaar de Calgary Flames, toen een rivaalvan de oude Winnipeg Jets. DezelfdeJets die enkele maanden eerder de Finseaanvaller Teemu Selänne haddengedraft. In de eerste ronde nog wel, alstiende. Een behoorlijke prestatie vooreen Europeaan in die tijd, want een jaareerder had de gehele eerste ronde noguit Canadezen bestaan.Teemu was toen, inmiddels alweer

een kwart eeuw geleden, nog minder­jarig en schitterde als Finlandsgrootste talent bij Jokerit. Geboren engetogen in Helsinki, was Jokerit zijnthuisclub en zijn knappe spel bij hunjuniorenteam had de aandachtgetrokken van teams in de NHL.De overstap naar Noord­Amerika lietechter nog enige tijd op zich wachten.Het systeem was toen anders dan nu enzeker Europese spelers bleven langer inhun thuisland om ervaring om te doen.Pas twee seizoenen na zijn draftjaarspeelde Selänne zijn eerste volledigeprofseizoen met Jokerit, dat toen netgepromoveerd was naar de Finseeredivisie.De statistieken logen er niet om. In1990/1991 prijkten uiteindelijk 33 goalsen 25 assists in 42 wedstrijden opzijn scorekaart en een jaar laterhielp Teemu met 39 goalsin 44 competitiewedstrijden en10 goals in 10 play­offwedstrijdenJokerit zelfs aan hun eerste titelin bijna twintig jaar.Vlekkeloze overstapVoor de Winnipeg Jets wasde situatie inmiddels welduidelijk. Het draften vanTeemu Selänne en hem latenrijpen in zijn thuisland waseen gouden zet en nu washet hoog tijd om de Finse for­ward naar Canada te halen.Twijfel dat hij de overstap nietaan zou kunnen was er niet.Dat gevoel bleek meer danterecht. Selännes debuut­seizoen ging namelijkde boeken in als éénvan de meestmemorabele

voor een rookie in de geschiedenis van deleague. In de 84 wedstrijden die hetreguliere seizoen dat jaar telde, scoorderookie Teemu liefst 76 doelpunten en gaf hij56 assists. 20 van die doelpunten scoorde hijin maart 1993.20 goals in één maand. 76 goals als rookie.76 goals als Europeaan. 132 punten alsrookie. Dit zijn tot op heden stuk voor stukrecords in de NHL. Records die inmiddelsniet alleen voor een rookie, maar ook voorandere spelers vrijwel ongrijpbaar lijken.Sinds de eerste uitreiking van de Maurice“Rocket” Richard Trophy in 1999 voor mees­te doelpunten in één seizoen, waarvan TeemuSelänne met 47 stuks overigens de inaugurelewinnaar was, kwam niemand meer dichterbij 76 stuks dan Steven Stamkos, die in zijnvierde jaar in de NHL afgelopen seizoen voorde Tampa Bay Lightning net zestig keer hetnet wist te vinden.DipTeemu Selänne is mede door zijn recordsuitgegroeid tot een fenomeen. Al werd hijna vier jaar in Winnipeg wel getrade naarAnaheim. Voornamelijk om financiëleredenen, want de Jets waren in grotemoeilijkheden geraakt en zouden enkelemaanden na de ruil zelfs definitief uitSaskatchewan vertrekken naar een nieuwen warmer oord in Phoenix, Arizona.Net als het succes van de Jets/Coyotes­franchise zakte Selänne na een prima start inAnaheim echter ook steeds verder weg.Scoorde hij in zijn eerste twee volledigeseizoenen in Californië nog 51 en 52 goals, alsnel zakte de aantallen naar 47, 33 en 26.Een trade naar San Jose hielp niet. 29 stuks,28 stuks en na opnieuw een trade, dit keernaar Colorado, zelfs maar 16 treffers in 78wedstrijden en dat nota bene in een team

Jari Litmanen enTeemu Selänne zijn nietalleen generatie­genoten. De twee Finsesporticonen hebbenbovendien vele raak­vlakken. Beiden warenin hun jeugd topprospects als voetballeren als ijshockeyer.Selänne koos voor hethockey, Litmanen voorhet voetbal ("Ietsmakkelijker om dat hethele jaar te doen").Beiden hadden boven­dien een gezamenlijkidool: Jari Kurri. En decarrieres van zowelSelanne als Litmanenkende opvallendeovereenkomsten:enorm succes in hetbuitenland, en allebeistrijdend tegen (somszware) blessures.Logisch dus dat ertussen beide eenhechte vriend­schap ont­stond. ,,Erwas vanafonze tienerjarenveel wederzijdsrespect", aldusSelänne. ,,Later is dieband alleen nog maarhechter geworden."

Vriendschap

met sterren als Joe Sakic, Peter Forsbergen Paul Kariya. Misschien, zo werd gezegd,was de toen 33­jarige Selänne wel te oud.De ooit zo snelle aanvaller was ingehaalddoor de versnelde NHL van de jaren nul.En toen kwam de lock­out van2004/2005.RevivalTeemu keerde huiswaarts, teleurgesteldover zijn tanende succes. Hij spendeerdehet jaartje vakantie in Finland, revalide­rend van een knieoperatie en meetrainendmet zijn oude liefde Jokerit. Tevredenterugkijkend op zijn voormalige tijd inCalifornië en hopend op hernieuwd suc­ces tekende Selänne daarop een vrijrisicoloze deal van een jaartje in Anaheim.Vriend en vijand werden verrast door watde herboren Fin liet zien. De inmiddels35­jarige Teemu scoorde in 80 duels 40doelpunten en af 50 assists.Zijn sprong van 32 punten in 2004naar 90 punten in 2006 bleef nietonopgemerkt en het journalistengildevan de NHL verraste hem met de BillMasterton Memorial Trophy, sinds eindjaren ‘60 uitgereikt aan spelers met ‘eenhoge mate van doorzettingsvermogen,sportiviteit en toewijding aan deijshockeysport.’ Selännes tweede leven inAnaheim was de comeback van het jaar.Een comeback die inmiddels zijnzevende seizoen in gaat. Selänne isinmiddels 42 jaar en even dreigde doorde lockout een onbelangrijk duel in delente van 2012 zijn laatste wedstrijd in deNHL te zijn. Gelukkig is de league echterterug en zo ook Teemu.In 2007, het jaar na de MastertonTrophy, leverde de Fin met 48 treffers in82 duels en 15 punten in de playoffs eenbelangrijke bijdrage aan de eersteStanley Cup van zijn carriere. Anaheim,dat seizoen van Mighty Ducks tot Ducksomgetoverd, was kampioen en deveteraan Teemu was de gevierde man.Hij vervolgde zijn persoonlijke zegetocht

na enkele blessures echter met verve. 27goals in 54 games in 2010, als 40­jarige31 in 73 en afgelo­pen seizoen 26goals en 40assists in eenblessurevrijseizoen van 82games. TeemuSelänne tartalle wetten vande tijd.Wat voor demeeste spelershun beste jarenblijken waren zijnzwakste en ook nunog oogt de man metéén van de beste bij­namen in de league netzo fris als zijn teamge­noten. De Finnish Flashopende het nieuwe sei­zoen deze week met tweetreffers en twee assistsin de eerste twee duels.Teemu is daarmee nog35 doelpunten verwij­derd van de magischegrens van 700. Als dit sei­zoen zijn laatste blijkt wordthet krap om dat te halen, maarvoor hetzelfde geld plakt de man,die door zijn coach Bruce Boudreauonlangs de beste atleet ter wereldwerd genoemd, er nog een jaartje aanvast.Ga daar echter niet vanuit en schakeléén dezer maanden nog even in voor eenwedstrijd van de Anaheim Ducks. De kansdat je ooit een grotere legende en eenbeter Europees ijshockeyicoon ziet spelen,is heel erg klein. •

• The Finnish Flash• Right wing – Anaheim Ducks• 183cm, 90kg• 3 juli 1970 (Helsinki, Finland)• Meest productieve Olympische spelerooit (37 punten)• Twee keer Olymp. brons (1998, 2010)• Eén keer Olympisch zilver (2006)• 1 Stanley Cup (2007 Anaheim Ducks)• Meeste goals en punten als rookie (76)• Meeste goals als Europeaan (76, 1993)• Meeste goals ooit in één maand (20)• Eerste Euro All­Star Game MVP (1998)• Eerste speler ouder dan 35 met back­to­back fourty goal seasons• Eerste speler ouder dan 40 met 5punten in één game• Oudste speler met meer dan 45 goalsin één seizoen• Oudste speler met meer dan 20 goalsin één seizoen

Teemu Ilmari Selänne

Boze sportfans. Nooit meer zullen ze naarhet stadion komen. Nooit meer zullen zevoor je juichen. Nooit meer. Maar een weeklater zitten ze er toch, want het bloedkruipt waar het niet gaan kan en als derook is opgetrokken zijn webehoorlijk vergevingsgezind.Manti Te’o was misschientoch niet de leugenaardie Deadspin van hemhad gemaakt. De helewaarheid zullen we nooitachterhalen, maar zijn verhaal op destoel bij Katie Couric klonk best geloof­waardig. Keihard in een hoax gestonken,die hij iets te vroeg met de buitenwereldhad gedeeld en toen iets te lang vol wasblijven houden. Te’o’s naam is erwaarschijnlijk voor altijd mee verbonden,maar als hij straks succesvol zijn kunsten inde NFL laat zien, wordt hem op den duur ditslippertje vast wel vergeven.

Over vergeven gesproken, de ijshockeyfansdie de NHL wilden boycotten bleken bovenalles een luidruchtige minderheid. NBCkondigde verguld aan dat de kijkcijfersstijgingen tot ruim vijftig procent lieten zienten opzichte van het afgelopen seizoen enhet midweekse treffen tussen Bruins enRangers was de best bleken reguliere compe­titiewedstrijd van de afgelopen elf jaar.Stadions puilen uit. Tickets zijn niet aan teslepen. Merchandiseverkoop is terug op hetoude niveau. Zelfs bij de vedettelozeColumbus Blue Jackets waren de legestoeltjes op één hand te tellen. Iedereendacht vooral de clubs hadden gegokt enverloren met de lockout, maar hetvertrouwen dat Bettman’s “best fans in theworld” zouden terugkeren bleek terecht.Gelukkig leren we het nooit. •Jules Zane.

Vergeving

Vorige week werd bekend dat we in 2014of 2015 waarschijnlijk drie MLB­wedstrijden krijgen in Hoofddorp.Nederland wordt daarmee officieel dé plekin Europa om tophonkbal te zien, nadatLonden die titel al verdiendevoor de NFL en de NBA.Het duurt nog wel even eer hetzover is, als het doorgaat, maardrie dagen MLB in Nederland isiets om naar uit te kijken. Wehoeven niet te rekenen op NewYork Yankees – Boston Red Sox, maar wieweet komt één van deze grootmachten. Datklinkt misschien onrealistisch, maaraangezien de New York Knicks en NewEngland Patriots onlangs naar Londenkwamen is het helemaal niet zo'n gekkegedachte.De MLB is net als de NBA en NFL bezighet merk internationaal uit te breiden. Eénvan de initiatieven daartoe is de WorldBaseball Classic, die over een paar wekenbegint. Het is het officieuze wereldkam­pioenschap, waaraan de Major Leaguerswèl meedoen. De Dominicaanse Republiekmet Hanley Ramirez, Venezuela metMiguel Cabrera en de Verenigde Statenmet Ryan Braun.Spelers om de vingers bij af te likken enhet is een mooie amuse voordat de MLBweer begint. Dit jaar volledig in deVerenigde Staten en Canada, maarmisschien volgend jaar ook in Nederland.En wie zegt dat het daarbij ophoudt? Dekans is er dat de MLB vervolgens vakerterugkeert naar Hoofddorp, net zoals ereens in de paar jaar wedstrijden in Tokyoworden gespeeld. Een mooi vooruitzicht. •

Lennart Beishuizen.

InternationaliseringAf en toe is nog duidelijk te merken datBoston aan zee ligt. Was het vorig jaarna de verloren Super Bowl­finale mrs.Brady die uitbundig tekeer ging tegentrash talkende Giants­fans, vorige weekwas 't zij van Welker die na de nederlaagtegen de Ravens via Facebook even RayLewis de mantel uitveegde.6 kids 4 wives. Acquitted for murder.Paid a family off. Yay. What a hall offame player! A true role model!Haha, wat een viswijven.Maar 't geeft natuurlijk wel aan hoegevoelig het verleden van de middle linebacker van de Baltimore Ravens nogaltijd ligt. Er is altijd wel iemand diepopelt om 's mans verleden op terakelen, hoeveel goeds hij sindsdien ookheeft gedaan, en hoe fenomenaal zijnspel sindsdien ook was.En dat was fenomenaal. Lewis is zelfsDick Butkus voorbijgestreefd als bestelinebacker aller tijden. Dertien Pro Bowl­verkiezingen en enig lid van de 40sack/30 interception­club, om maarslechts twee van zijn velewapenfeiten te noemen.Zondag zien we hoe dan ookvoor 't laatst Ray Lewis, metz'n dansje en z'n poeha.Vooral voor hem root ikstiekem voor de Ravens ­ deNiners krijgen de komende jaren im­mers nogal volop kansen op die trofee.Eet dat, Anna Welker! •

Geert Jan Darwinkel.

Viswijven