HOOFDREDACTIENeal PetersenGeert Jan DarwinkelEINDREDACTIEKasper DijkSENIOR WRITERJules ZaneREDACTIELennart BeishuizenPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelRob van GamerenVincent Van GenechtenEva GerritsePieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompWietze­Willem MulderMarco PostJurian UbachsKlaas­Jan ter VeenJeroen VeenstraSeb VisserFrank WielaardJoeri ZwartsCOLUMNISTENMatthijs van den BeukelGijsbregt BrouwerJeroen ElshoffLeander SchaerlaeckensFOTOGRAFIEGetty ImagesPRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGNDarChicago Ltd.MET DANK AANIssuu, ScribusSportAmerika Magazineis een uitgave van PetersenMedia. Niets uit dezeuitgave mag op welke wijzedan ook worden gekopieerdzonder uitdrukkelijketoestemming van deuitgever. © PetersenMedia 2012­2013 ­ Allerechten voorbehouden.

Hoe ziet het leven van Ray Rice er over een paar jaaruit? Ik moest er van de week even over nadenkennadat alle commotie rondom zijn persoon extremevormen had aangenomen.De vraag of de Baltimore Ravens en de NFL goedhebben gehandeld in de gehele kwestie is niet deinsteek deze keer. Nee, laten we het even over RayRice hebben. De 27­jarige running back was een sterbij zijn Ravens, had een 5­jarig contract ter waardevan 35 miljoen dollar en was net getrouwd met zijnverloofde.Waar gaat het dan mis? Met één actie gooide hij allesweg. Ik blijf dat opzienbarend vinden. Het is geenunieke zaak, aangezien we vorig seizoen ook al zo'nspeler zagen die zich buiten het veld dacht alles tekunnen maken.De 'Ray Rice van vorig seizoen' is Aaron Hernandez.Natuurlijk, waar Rice zijn verloofde een klap verkochtwordt Hernandez van een drievoudige moordverdacht, maar beide spelers werden wel allebei doorhun clubs op non­actief gezet.Over de voormalige tight­end kwam deze week hetnieuws naar buiten dat zijn geld op aan het raken is.Hernandez rekende namelijk op een bonus van 12,5miljoen dollar, aangezien hij zijn contract in 2012 hadverlengd. Maar de New England Patriots weigeren dieuit te keren.Twee supersterren die zich buiten het veld niet kunnenbeheersen. Het gebeurt in het normale leven ookdagelijks, maar die mensen hebben geenmiljoenenpubliek.Veel leesplezier,

Rice

De Verenigde Staten zijn voorde vijfde keer in de geschiedeniswereldkampioen basketbal ge­worden. De Amerikanen, aange­voerd door James Harden en AnthonyDavis, wonnen de finale met129­92 van Servië. Frankrijk ver­overde na een 95­93 winst op Litouwen inde strijd voor de derde plek het brons •Bruce Levenson, de eigenaar van deAtlanta Hawks, zet zijn franchise tekoop. De aanleiding is een racistischgetinte e­mail aan General Manager DannyFerry uit 2012, waarin hij onder meeropmerkte het problematisch te vinden dathet publiek in Philips Arena 90% zwart is.General Manager Ferry, eveneens negatiefin het nieuws nadat uitlektedat hij Luol Deng iets téAfrikaans vond, trok zichvoor onbepaalde tijdterug • Paul Georgebood zijn excusesaan voor een doorhem geplaatstetweet. Na deschorsing vooronbepaalde tijd van NFL­sterRay Rice wegens huiselijkgeweld, twitterde degeblesseerde George dat Rice‘gewoon’ zou moeten spelen •Chauncey Billups maakteeen eind aan zijnsuccesvolle carrière. Nazeventien seizoenen in deNBA vond de point guard hetwelletjes. Het is nog onbekend wat detoekomstplannen van Billups zijn •Volgens de geruchten heeft de NBA bijnaeen nieuw televisieakkoord bereiktmet ESPN en TNT. Als deze geluiden uitde wandelgangen op waarheid berusten,dan krijgt de NBA vanaf het seizoen2016/2017 jaarlijks twee miljard dollar opde toch al rijkgespekte bankrekeningbijgeschreven, wat ruim eenverdubbeling is ten opzichte van dehuidige opbrengsten van de televisiedealmet beide partners •

De Baltimore Ravens kon­den er niet langer omheen: debanden met running back RayRice moesten per direct wor­den verbroken. Afgelopen weekdoken er beelden op waaropgoed te zien was hoe Ricezijn verloofde Janay Palmerin een lift tegen de grondsloeg. De directie van deRavens besloot hierop hetcontract van de 27­jarigerunning back per direct teontbinden. De schorsing vantwee wedstrijden die Ricenog open had staan, is door deNFL met onbepaalde tijd verlengd.Entertainment website TMZbeschikt over bronnen die meldendat alcohol de aanstichter was vande ‘elevator rage‘ van Rice • Dezaken rondom Ray Rice dreigen ookernstige gevolgen te hebben voor decommissioner van de NFL, RogerGoodell. Toen de eerdergenoemdebeelden boven water kwamen,beweerden medewerkers van deNFL de beelden nooit eerder tehebben gezien. Eenpolitieambtenaar zei echter debeelden al in april dit jaar tehebben afgestaan aan de NFL.Goodell kwam al onder vuurte liggen door zijn mildeschorsing voor Ray Rice enkrijgt nu ook dit op zijn dak.Inmiddels is er een onderzoekingesteld naar de handelingenvan de league • Een andererunning back in de problemen isAdrian Peterson. De ster vande Minnesota Vikings wordtervan beschuldigd zijn vierjarigezoon te hebben afgetuigd. Hijwerd opgepakt, maar mocht weergaan na het betalen van eenborgsom van 15.000 dollar.Peterson kwam afgelopen zondagniet in actie in de verloren wedstrijdtegen de New England Patriots •(Merlijn van Dierendonck)

Pittsburgh Penguins plaat­ste op 9/11 een zeer onhandigbericht op Twitter. De club riephaar volgers op, om het accountvan een gebruiker die ‘Who caresabout the Pens?’ twitterde, ‘op teblazen’. De club verwijderde later detweet en bood haar excuses aan voor deweinig respectvolle woordkeuze • SakuKoivu stopt met ijshockey. De Finoverleefde gedurende zijncarrière onder meer de strijdtegen kanker. Mede daaromis het knap dat Koivu 1204wedstrijden in de NHLspeelde voor MontrealCanadiens en Anaheim Ducks• Nino Niederreitertekende een nieuwcontract bij MinnesotaWild. De Zwitser was afgelopen seizoenbelangrijk in Game 7 in de playoffserietegen Colorado Avalanche met een goalin overtime. De aanvaller tekende voordrie jaar ter waarde van 8 miljoendollar (2,66 miljoen per jaar) • HBOstopt met het uitzenden van desuccesvolle serie 24/7. In deserie werd vooruitgeblikt op de tespelen Winter Classic, metbeelden die rond anderewedstrijden nooit beschikbaarwaren voor de fans. Juist omdatze zo’n mooie inkijk gaven in devoorbereiding op een NHL­wedstrijd, was de serie bijzonderpopulair. Mogelijk gaat NHLNetwork een soortgelijke seriemaken, maar daarover viel noggeen beslissing • Bruce Boudreauverlengde zijn contract bijAnaheim Ducks tot de zomer van2017. De coach, die in het seizoen2011/2012 werd aangesteld alsopvolger van de ontslagen RandyCarlyle, leidde de club in de afgelopentwee seizoenen naar de titel in dePacific Division. Succes in de playoffsbleef vooralsnog uit •

2014 kan helemaal deprullenbak in voor Balti­more Oriole Chris Davis.De eerste honkman werd betrapt op hetgebruik van een amfetamine en moet 25wedstrijden toekijken. Davis mist derest van het reguliere seizoen en eventueelde eerste acht playoffwedstrijden • Ookvoor kandidaat­MVP Giancarlo Stantonlijkt seizoen 2014 al ten einde. Deoutfielder van de Miami Marlins kreeg eenfastball van werper Mike Fiers in zijngezicht en werd afgevoerd naar hetziekenhuis. De schade lijktmet enkele breuken in zijngezicht en schade aan zijngebit relatief mee te vallen,maar een terugkeer ditseizoen lijkt uitgesloten.Fiers kreeg van de MLBdrie wedstrijdenschorsing en een boete,ook omdat hij deeerstvolgende slagman na Stanton óókraakte • Ook Jonathan Papelbonkan rekenen op straf. Toende closer van de Phillies werduitgejoeld door zijn eigen fans,greep hij naar zijn kruis. Deumpires gooiden de werper subietuit de wedstrijd. Volgens Papelbonwas zijn beweging niet op de fansgericht en is alle consternatieovertrokken • Ondertussen zijn weaanbeland in de home stretch vanhet reguliere seizoen. De Orioles,Angels en en Nationals lijken hundivisie in de tas te hebben. DeCardinals en Dodgers hebben eenwat bescheidener voorsprong, terwijlDetroit en Kansas City nek aan nekgaan in de American League Central.De strijd om de Wild Cards gaattussen de Royals, A's en de Marinersin de AL, en tussen de Giants, dePirates en de Brewers in de NL •

Eigenlijk wist iedereen op voorhand dat ditWK de internationale showcase ging wordenvan Anthony Davis. The Unibrow was in 2012al onderdeel van het team dat zich in Londenkroonde tot Olympisch kampioen, maar daarspeelde Davis vooral garbage minutes.Die ervaring was voor de big man van deNew Orleans Pelicans echter van grotewaarde in zijn ontwikkeling als speler. Op ditWK ontpopte hij zich niet verrassend tot desleutelspeler van Team USA. Defensiefzette hij de lijnen uit en maakte hij allefoutjes van Stephen Curry, KyrieIrving en James Harden goed. Hetwas ook geen verrassing dat Daviséén van amper vier spelers werdmet gemiddeld meer dan tweeblocks.Maar Davis maakte sindszijn debuut in de NBA ookoffensief heel wat vooruit­gang. Hij heeft zijn lengteen lange armen altijd almeegehad. Gaandewegheeft The Unibrow ookzijn post­moves enjumper ontwikkeld.Daarvan zagen we tij­dens dit WK genoegvoorbeelden. Statis­tisch gezien was Davismisschien niet demeest dominantespeler van het toer­nooi. Hij was echterwel de belangrijkstespeler in het besteteam. Kevin Garnett2.0 is geboren en deNBA zal het weten.

Op een wereldkampioenschap zijn eraltijd landen bij waarvan je meteendenkt: Wat doen die hier? Vaak zijndat de Afrikaanse landen. Tijdens dittoernooi lieten die echter knappedingen zien en was er in zekere zinzelfs sprake van een Afrikaans succes.Het met voorsprong beste Afrikaanseteam was Senegal. Dat eindigde alsvierde in Groep B en plaatste zichdaarmee enigszins verrassend voor deachtste finales. Onder leiding vanGorgui Dieng (Minnesota Timberwol­ves) wonnen de Senegalezen vanPuerto Rico en verrasten ze Kroatië.Dieng toonde zijn talent met gemiddeldzestien punten, elf rebounds en 1,5blocks.Ook Angola liet van zich spreken. Netals Senegal wonnen de Angolezen tweekeer, zij het in Groep D. Dat was ech­ter net niet voldoende voor kwalificatie.Angola opende het WK met een zegetegen Zuid­Korea, verraste bijnaSlovenië en pakte een overwinningtegen Australië (zij het controversieeldoor beschuldigingen van ‘tanking’ aanhet adres van de Australiërs – bewustverliezen om een gunstige tegen­stander te krijgen). De gemiddeldachttien punten en acht rebounds vanYanick Moreira, inclusief een explosievan 38 punten tegen Australië,stonden symbool voor dit uitstekendeWK van Angola. Moreira is komendseizoen te zijn bij de SMU Mustangsvan coach Larry Brown in de NCAA.

Zowel Egypte als de Filippijneneindigden laatste in hun groep enmochten dus al na de groepsfase hetWK verlaten. Toch liet een speler vanelk team een onuitwisbare indruk na.Na het zielige vertoon (6­3 record enpas zesde) op het WK van 2002 in heteigen Indianapolis gaf Paul Pierce erinternationaal de brui aan. In 2014leek The Truth echter weer aanwezigop een WK, zij het bij Egypte onder denaam van Ibrahim Elgammal. De 26­jarige speler van Al Ahly deed steedsopnieuw denken aan de nu 37­jarigePierce. Bedrieglijk traag, niet ergatletisch, degelijke jumper,speloverzicht en enkele funda­mentele killer moves om tescoren. Egypte droop echter afmet nul zeges en vijfnederlagen.Bij de Filippijnen stal Andray Blatchede show. De big man zit nog steedszonder club na twee degelijkeseizoenen bij de Brooklyn Nets en duswas het WK een uitgelezen kans omzijn talenten te tonen. Blatche liet zichdit jaar naturaliseren, en tekendegemiddeld voor 21 punten en veertienrebounds. Hij leidde ‘zijn’ team naareen eerste WK­zege in 40 jaar toenSenegal na verlenging met 81­79verslagen werd.

Voorlopig is de voornaamstetegenstander van Team USA nogsteeds Spanje, hoewel La Roja er in dekwartfinales voor eigen volk roemloosuitgingen. De komende jaren moetende Amerikaanse sterren eerder kijkennaar een andere tegenstander:Kroatië.Bojan Bogdanovic was misschien welde beste speler van het toernooi. Dewing, die komend seizoen aan de slaggaat bij de Brooklyn Nets, wasgewoonweg dominant in Spanje. Hijliet gemiddeld 21 punten en vierrebounds noteren, met een gemiddeldschotpercentage van 50 en 36 vanafde driepuntlijn. De 25­jarigeBogdanovic heeft offensief veel in huis.Vooral zijn jump shot is gevaarlijk,maar onderschat zijn drive naar debasket niet en houd de bal uit zijnhanden op belangrijke momenten.Ook Dario Saric liet mooie dingenzien bij de Kroaten, die in de achtstefinales de duimen moesten leggentegen Frankrijk. De toekomstigePhiladelphia 76’er (na twee jaarTurkije) was minder dominant dan zijnlandgenoot, maar de wereld zag zijnveelzijdigheid op een groot toernooi.Aan de jumper van Saric is nog werk,maar de forward heeft een gevoel voorhet spelletje dat niet aan te leren is.De Indiana Pacers zullen mindertevreden zijn. Aanwinst DamjanRudez kreeg geen voet aan de grondop dit WK. Liefst 26 van zijn 30schoten waren driepunters, Rudezmaakte er acht van (31%).

Een overduidelijke conclusie van ditWK: een sterke point guard is nodigom ver te komen. Leiderschap,controle van het tempo, ball handling,... Allemaal noodzakelijke onderdelenvan succes als nationaal team.De point guard die zijn team het verstebracht, was Milos Teodosic. Die is opEuropees clubvlak (CSKA Moskou) aleven op weg om een hot shot teworden, maar heeft zich ook bij Serviëopgewerkt tot leider van het team.Teodosic speelt een rol à la SteveNash: eerst de pass, de pick­and­roll isheilig, driven als het kan, schieten alshet moet. En big moments zijnTeodosic zijn ding.Ook Slovenië kwam ver op dit WK.Onder leiding van Goran Dragicbereikten de Slovenen de kwartfinales.Niet slecht voor een klein land, zekerqua basketball. De point guard van dePhoenix Suns was de draaischijf vanzijn team, alles ging via hem. Dragicwas een hels vierde kwart verwijderdvan een perfecte groepsfase en hieldhet één helft vol tegen Team USA. Ophet EK 2015 is Dragic met Sloveniëeen (schaduw)favoriet voor de titel.Verder krijgt José Barea een eervollevermelding. De kleine point guard vanPuerto Rico en Minnesota leidde allesen iedereen met 22 punten gemiddeld.

Voor aanvang van het WK ontstonder een discussie over Derrick Rose:moet coach Mike Krzyzewski de pointguard van de Chicago Bulls meenemenof niet? Achteraf bekeken, hadden decritici gelijk: Rose stelde teleur.Coach K opteerde voor een startingbackcourt van Stephen Curry en KyrieIrving. Rose werd gebruikt als ballhandler van de second unit, met KlayThompson naast hem. De Rose die wekennen van bij de Bulls, kwam echternooit tot wasdom in Spanje. Hij kwamveel te moeilijk voorbij zijn tegenstan­der, was te vaak passief, zijn jumperwas gewoonweg onbestaande, enverdedigen was ook nogal moeilijk.Kortom: veel meerwaarde toondeRose niet.Aan de andere kant: de strijd vanRose is er één die we moeten begrij­pen. De man speelde amper 49wedstrijden de afgelopen drie jaar.Rose wil niet nog eens onder het mesen hield zich dan ook liever in. TeamUSA kon het ook wel zonder zijn gekkedrives en layups. Voor Rose kwam heter vooral op aan om wedstrijdritme opte doen. Was de keuze van Coach Kvoor Rose in plaats van Damian Lillarddan de juiste? Nee, maar op zich geenfoute. Status dwing je nu eenmaal af.

Zowel Manu Ginobili als Tony Parkerpasten voor het WK in Spanje. Beidenhadden er dan ook een lang, maarsuccesvol, seizoen opzitten bij de SanAntonio Spurs. Hun afwezigheid werdechter opgevangen door beloftevolletalenten.Bij Argentinië werd de ontbrekendeGinobili vervangen door FacundoCampazzo. De 23­jarige guardspeelde naast de ervaren Pablo Pri­gioni (NY Knicks) en liet mooi dingenzien. Nee, hij domineerde nog nietzoals Manu. De toekomstig speler vanReal Madrid scoorde gemiddeld negenpunten en vier assists, maar schootslechts 35 procent algemeen en 28procent op driepunters. Zijn hoogte­punt was echter een geniale dubbelefake tegen Kroatië, een echte ‘Manumove’. Van deze jongen gaan we nogjaren genieten.Bij Frankrijk werd de afwezigheidvan Parker opgevangen door ThomasHeurtel. De 25­jarige point guard vanLaboral Kutxa begon twijfelend aanhet toernooi maar vond gaandewegzijn ritme. In de stuntwedstrijd tegenSpanje was Heurtel de man bij deFransen. Hij bepaalde het tempo enraakte big shots. Beetje zoals Tony,nietwaar? Bovendien denkt Heurtel(net als Parker) altijd eerst aan naarde basket gaan, dan pas aan eeneigen schot of driepunter. BijFrankrijk zit het snor want met zijndefensieve kwaliteiten deed ook UtahJazz­speler Rudy Gobert goed mee.

Als er één man ogen geopend heeftop dit WK, dan is het Kenneth Fariedwel. De forward van de DenverNuggets speelde zich in de kijker metzijn onophoudelijke energie en werd inéén klap publiekslieveling nummeréén.Al tijdens de voorbereiding op het WKontpopte Faried zich tot dé energiekemotor van Team USA. Nagenoeg elkerebound was voor hem, hij was eraltijd bij op de fast break en zijn hustlewas niet te stoppen. De inzet vanFaried werd ook op het WK meteengesmaakt door de fans én zijnploegmaats. Hij startte dan ook naastAnthony Davis in de basis bij de VS, inplaats van bijvoorbeeld de meergetalenteerde DeMarcus Cousins. Nietverrassend leidde hij Team USA inrebounds per game met bijna acht.The Manimal stond symbool voor hetsucces van Team USA. De Amerikanenwaren atletischer, sneller en toondeneen grotere winnaarsmentaliteit dan detegenstand. Faried paste perfect in deOld Celtics stijl van Team USA:pressure defense, rebounds, fastbreaks, points. Wie weet zit ervoor Faried wel een vetcontract in, want in 2015 is hijeen free agent.

Een heel aantal teams nam behoorlijkwat jeugdig talent mee naar het WK.Toch mochten enkele supertalentenmaar weinig opdraven. Het geloof in dejeugd was ver te zoeken…Bij Australië reisde Dante Exum mee.De vijfde selectie in de voorbije NBAdraft door de Utah Jazz was top op hetU19 WK in 2013, maar daar had coachAndrej Lemanis blijkbaar geen bood­schap aan. Exum speelde op NateJawai na de minste minuten bij TheBoomers (12,5). Daarin scoorde hijamper drie punten met 33 procentshooting en deelde hij twee assists uit(goed voor derde in het team).Bij Griekenland stond Giannis ‘TheGreek Freak’ Antetokounmpo op hetroster. Broer Thanasis bleef thuis. Deforward kreeg een grotere rol danExum (15mpg) maar moest tevredenzijn met een rol vanaf de bank. Hijkwam tot gemiddeld zes punten envier rebounds (46%), maar in beperkteminuten kon Antetokounmpo zijnnatuurlijke talenten nooit echtdoordrukken.Bij Kroatië was er helemaal geen ruim­te voor supertalent Mario Hezonja. Diemocht in amper twee wedstrijden spe­len. Bij Servië en Litouwen geloofdenze wel in hun talenten. BogdanBogdanovic kreeg alle kansen alsstarting shooting guard naast Teodosic,en stelde niet teleur. Jonas Valanciunasleidde zijn Litouwen tot in de halvefinales met drie double­doubles.

Dit kon wel eens het WKvan de furie worden.Spanje was topfavoriet enspeelde voor eigen volk.Brazilië leek sterker danooit tevoren, en Argentiniëwas zogezegd altijd op deafspraak. Maar niets bleekminder waar: bij de laatste vierwas geen enkel furieteamvertegenwoordigd.Spanje stelde een hele natie teleurdoor in de kwartfinales uitgeschakeldte worden door Frankrijk. DeSpanjaarden domineerden tijdens degroepsfase en hadden Senegalmakkelijk opzij gezet in de achtstefinales. Tegen de Fransen sputterde deoffensieve motor echter. Spanje kwam totslechts 52 punten, waar het tot dan toegemiddeld 88 punten scoorde. Het Spaanselicht ging helemaal uit, alweer een dramavoor de Spaanse sport na de vroegeuitschakeling op het WK voetbal.Brazilië plaatste zich voor de kwartfinales naeen historische zege tegen Argentinië. DeBrazilianen wonnen namelijk voor het eerst sinds1967 van hun Zuid­Amerikaanse buren op eenWK. Die zege werd blijkbaar gevierd als eenwereldtitel want Brazilië kreeg bij de laatste achteen pak voor de broek van Servië, waar Teodosiczijn duivels ontbond met 23 punten. Voor degouden generatie van Argentinië zit het verhaal ernagenoeg zeker op. Manu Ginobili, Luis Scola,Andres Nocioni, Walter Herrmann en Pablo Prigioniworden oud. Gelukkig is er hoop met de talentrijkeCampazzo. •

De vuile was hangt buiten bij de AtlantaHawks. De vuiligheid begon in juni meteen mailtje van Michael Gearon (lid vanéén van de twee investeerdersgroependie eigenaar zijn van de Hawks). Gearonverzoekt Levenson (van de andereinvesteerdersgroep) dringend ommanager Danny Ferry te ontslaan. Ferryhad een scoutingrapport voorgelezen metracistisch commentaar over Luol Deng ende opname met de ‘uitlatingen’ van Ferryzou ongetwijfeld uitlekken, aldus Gearon.Hij voegt eraan toe dat hij geen andereoptie ziet dan naar de rechter te stappen.De mail heeft nog net niet ‘chantage’ alsonderwerp meegekregen.Gearon’s actie stinkt. Met zijn mail drijfthij Levenson in een hoek waar hij onmo­gelijk zonder schade uit komt. Het mailtjeresulteert in een grootschalig onderzoekbij de Hawks. Uiteindelijk komt een tweejaar oude mail van Levenson bovendrij­ven waarin hij zich afvraagt of er niet teveel zwarte fans in het publiek zitten. Inde mail staan onhandige opmerkingen,maar Levenson is ook genuanceerd enzakelijk. Hij vraagt zich af hoe hij eennieuwe doelgroep kan aanboren. Als jezwart en blank in zijn mail vervangt doorman en vrouw zou niemand klagen. Nuvoelt Levenson zich gedwongen dehanddoek in de ring te gooien.Er zit een vervelend luchtjeaan de Hawks zaak. Eentje diemij het gevoel geeft dat de eneeigenaar de andere de zaak uitwil werken. Dat is Gearonalvast gelukt. Het is voor hemte hopen dat de fans (van welkehuidskleur ook) wel blijven zitten, wanthet is lang geleden dat de Philips Arenauitverkocht was. •

Eva Gerritse.

LuchtjeIk ben als Yankee nooit fan geweest vanJonathan Papelbon. Hij was jarenlang decloser van de Boston Red Sox, maar dat isniet de reden dat ik Papelbonniet tot mijn favoriete spelersschaar. Op de een of anderemanier loopt er altijd wel eenspeler in de league rond die jeniet uit kunt staan en op ditmoment is dat voor mijJonathan Papelbon.Paps speelt al een paar seizoenen voor dePhiladelphia Phillies en hoewel hij een vande meest overschatte closers is, wordt hijals een van de besten betaald. Toch moetook ik toegeven dat hij het dit seizoenheel aardig doet. Zijn ERA lag zelfs onderde 2.00 voordat hij gisteren de heuvel opkwam in de wedstrijd tegen de MiamiMarlins. Dat was een beslissing die niethelemaal goed uitpakte.Het was alsof ook de ‘Baseball gods’Papelbon geen ERA onder de 2.00gunden, want de negende inning verliepalsvolgt: double, walk, single, RBI­groundout, RBI­single, RBI­single,strikeout, wild pitch (punt), groundout.Nadat deze inning, waarin hij niet alleende 4­1 voorsprong verspeeld had, maarzelfs zijn team op achterstand had gezet,liep hij onder luid boegeroep richting dedugout. Onderweg besloot hij een obsceengebaar te maken richting het publiek (hijgreep zijn kruis), waarmee hij toch al nietzo’n sterke verstandhouding heeft.Scheidsrechter Joe West, van wie ikoverigens ook geen fan ben, nam de enigejuiste beslissing en besloot hem uit hetveld te sturen. Tijd voor Papelbon om zijnzaakjes op een rij te krijgen en zich eensnormaal te gaan gedragen. •

Seb Visser.

Papelbum

We maken ons geen illusies. Dit arti­kel zal geen pasklare antwoorden enoplossingen bieden. Wel zal het enkelekeiharde feiten en handelwijzes aandra­gen die duidelijk zullen maken dat NFL­commissioner Roger Goodell eigenlijkzo snel mogelijk z'n biezen zou moetenpakken. Het zal bovendien verklarenwaarom dat wellicht toch niet zalgebeuren. Maar dit verhaal steltbovenal een heleboel vragen.Want vragen hebben we. Waaromschorste de NFL Ray Rice in eersteinstantie maar voor twee luttele duels?Waarom werd zelfverklaard EnforcerRoger Zero Tolerance Goodell plotselingzo soft? Waarom kwam hij een maand­je geleden plotseling met een hardereDomestic Violence policy opde proppen? Waarombesloot hij ­ alsook deBaltimore Ravens­ tot eenzwaardere strafvoor Rice, na hetverschijnen van een tweedevideo? Waarom loog hijover het feit dat hij dievideo nooit eerder hadgezien? Waarom loog hijover het gesprek dat hijmet Ray Rice en JanayPalmer had gehad? Enbovenal: wat bezielt eenman om een paycheck van$44 miljoen per jaar op hetspel te zetten voor hetbeschermen van eenrunning back die over thehill is?Vragen, vragen, vragen.

*Wellicht ten overvloede: in februaribesluiten Ravens running back Ray Riceen zijn (toen nog) verloofde JanayPalmer tot een avondje Atlantic City. Dedrank vloeit rijkelijk, en in decatacomben van een casino in debadplaats komt het tot een ruzie.

Een paar dagen plaatst later TMZ.comeen schokkende video online. Hetfilmpje toont dat het kibbelende koppelde lift instapt. Als de deur weer opent,blijkt Janay Palmer bewustloos. Haarbewe­gingsloze lichaam wordt door Riceals een holbewoner naar buitengesleept. Het laat zich raden wat zichachter de deur heeft afgespeeld: Riceheeft Palmer knockout geslagen.Vervolgens maakt zowel de NFL als deopenbaar aanklager in Atlantic Countyer een potje van. Roger Goodell inter­viewt Rice en Palmer (intussen ge­trouwd) gezamenlijk. Iets wat in zakenals mishandeling absoluut ongebrui­kelijk en not done is. Palmer laat in datgesprek, naar verluidt, weten dat zijevenveel schuld heeft aan 't gebeurde.

Vandaar ook waarschijnlijk, dat Rice erstrafrechtelijk vanafkomt met eenwaarschuwende tik op de vingers engedwongen therapie. Nota bene: JanayPalmer krijgt dezelfde straf opgelegd.Het moet Goodell gesterkt hebben in deschorsing die hij in juli uitspreekt voor

Ray Rice: een schamele tweewedstrijden.Huh? Wat? Twee wedstrijdjes...? Deeerste kritiek komt dan al los. Decommish, die sinds zijn aantredennaam maakte met zijn zero tolerance­en no nonsense­aanpak, is plotselingsoft geworden? Maar op basis waarvandan? De zelfverklaard Enforcer heeft devideo toch gezien? En spelers die eenstickie roken, moeten een jaar langgedwongen toekijken?De (gematigde) volkswoede doetGoodell kennelijk schrikken. En bekentdat hij foutzat wat betreft de strafmaat.En om zijn boetekleed kracht bij te

zetten, komt hij plotse­ling met een nieuwe Do­mestic Violence policy:eerste vergrijp zes duelstoekijken; tweede keer inde fout, oprotten.*Het beschrevene blijktechter slechts onschuldigvoorspel, wanneer(opnieuw) TMZ.combegin september eenbommetje dropt. De site komt mettweede video, opgenomen in de lift.Wat velen al konden raden, is nuzonneklaar: Rice sloeg Palmer met zijnvuist in een klap KO. Boem.

Amerika staat bij het zien van hetfilmpje op z'n achterste benen enspreek massaal van schande. Van RayRice, maar vooral ook van de NFL.Amper een paar uurtjes later, maken deRavens bekend dat ze het contract metRice met onmiddellijke ingang

ontbinden. Niet veel later volgt deleague: de running back wordt vooronbepaalde tijd geschorst."Op basis van nieuw verkregenbewijsmateriaal", laat de NFL in eenstatement weten. "We hebben deautoriteiten om de tweede videogevraagd, maar deze nooit gekregen.Niemand binnen de NFL heeft die videoooit gezien."Een dag later, tijdens een interviewmet CBS, herhaalt Goodell datstatement nog maar eens. Omer heel schielijk een 'bij mijnweten tenminste niet' aan toe tevoegen.

Maar is dat wel zo? Nee dus.Associated Press komt twee dagen latermet een politie­bron die beweert dat hijal in april de tweede video naar de NFLheeft gestuurd. AP ging daarbij nietover een nacht ijs: de bron laat eenvoicemail van een hoge NFL­pief horendie de ontvangst van de videobevestigt. "Het is inderdaadverschrikkelijk", zegt deze bovendienover de inhoud ervan.

When it rains, it pours. Of: een ongelukkomt zelden alleen. Alsof de week voor deNFL door Rice Gate al niet gitzwart genoegwas, werd de league afgelopen week ooknog eens geconfronteerd met een rel rondAdrian Peterson, superster running backvan de Minnesota Vikings. AP werdaangeklaagd wegens kindermis­handeling. Hij had zijn vierjarigezoontje ­ bij wijze van straf ­afgetuigd met een tak. De foto'svan de afranseling van hetjochie, met striemen overbenen, bips, kruis, rug, buiken gezicht, logen er niet om.De laffe Vikings hieldenPeterson zondag voor hetduel met de Patriots aan dekant, om een dag later tebesluiten hem toch weer ingenade aan te zullennemen. Ze prevelden ietsvan 'moeilijke zaak' en datze het recht hun loopwilden laten nemen.Saillant, want toencornerback AJJefferson een jaartjegeleden werdgearresteerdwegens domesticviolence, werd erniet gewacht tot 'trecht z'n loop hadgehad. Jeffersonwerd een paar uurlater al op straatgeknikkerd.

.

Dat is dus leugen een. Leugen twee:de bron zegt dat hij het filmpje onge­vraagd naar de NFL heeft gestuurd. Metandere woorden: de NFL heeft nooit(zelf) een poging ondernomen om devideo te aanschouwen om aldus eendoorwrocht onderzoek te voeren.Leugen drie: Goodell beweert dat deinhoud van de video niet strookt metwat hij eerder van Rice zelf heeftgehoord. Met andere woorden: decommish zegt dat hij zich door Ricemaar wat op de mouw heeft latenspelden. Onwaar, weet de Wall StreetJournal: op basis van vier bronnenweet de krant dat Rice tegenoverGoodell alle kaarten op tafel heeftgelegd. Ja, hij heeft Janay knockoutgeslagen. No buts and ifs about it.Datzelfde had #27 overigensook tegen de Baltimore Ravensgezegd, bekende eigenaarSteve Bisciotti. Maar waaromdie club z'n running back danmaar weer zo gemakkelijk in degelederen opnam? "Ray heefteen foutje gemaakt", verklaardecoach John Harbaugh in eersteinstantie. Een foutje? Ammehoe­la. Een foutje is het licht in debadkamer vergeten uit te doen.Of de autosleutels in het contactlaten zitten met de deuren opslot. Niet het met een welge­mikte vuistslag knockout slaanvan je verloofde.De conclusie kan er eigenlijkmaar een zijn. CommissarisRoger Goodell moet zo snel mogelijkzijn biezen pakken. Of hij is moedwilligdeelgenoot (dan wel initiator) van eencover­up ­ en dat maakt zijn positieonhoudbaar. Het zou echter ook nogkunnen zijn dat hij te goeder trouwheeft gehandeld, en dat de tweedevideo hem inderdaad nooit heeftbereikt. In dat geval zou hij moetenwieberen op basis van incompetitie: hijheeft 'zijn' bedrijf niet meer ondercontrole. Bovendien: Goodell had de

tweede video moeten zien: Ignorance isno excuse, aldus de Amerikaanse wet.De meeste fans weten het zeker:Goodell moet oprotten. Afgelopen zon­dag waren er zelfs reclamevliegtuigjes(zie foto op de vorige pagina) die bovenMetlife Stadium rondcirkelden. GoodellMust Go, liet de tekst lezen.Ook vele spelers hebben genoeg vande Enforcer. Vooral zij die eerder hetslachtoffer werden van diens hardehand, natuurlijk. Ain't no fun when therabbit got the gun huh?, tweette ex­Steeler James Harrison aan@nflcommish. En: @nflcommishremains adamant he won't resign,source says: "Never." Yea that's whatNixon said but then again the CBA gaveyou more power than him!

Ook Saints' (en Bountygate­veroor­deelde) Jonathan Vilma liet zich geldenvia Twitter: I know firsthand thecommissioner will go to great lengths to"gather all evidence" but he purposelydid not in this instance. Appalling. En:Ignorance is no excuse. Onwetenheidis geen excuus.Het zijn echter niet de fans die over hetontslag van Roger Goodell gaan. Noch

de spelers. Goodell is dienst van de 32NFL­eigenaren, en die lijken zichvooralsnog niet van hun paladijn tewillen ontdoen. Want waarom ook?Mede (vooral) dankzij Goodell was deNFL nog nooit zo populair, en werd erdoor de 32 clubs nimmer zoveel geldverdiend. Dus waarom deze kip met degouden eieren slachten als het nog nietecht helemaal nodig is? Vooralsnogheeft nog geen NFL­sponsor gedreigdmet een Goodell eruit of wij eruit.*Wie geschoren wordt moet stilzitten.En dus bleef Goodell vorige week enafgelopen zondag wijselijk weg bijrespectievelijk een feestje van Pan­thers­eigenaar Jerry Richardson en deofficiele opening van het Levi's Stadiumin Santa Clara. Wel liet Goodell weteneen 'onafhankelijk onderzoek' te heb­ben gestart, onder leiding vanvoormalig FBI­director Robert S.Mueller III.

FBI­director. Dat klinkt reuze'onafhankelijk', natuurlijk. Warehet niet dat Mueller als advocaatin het verleden al regelmatigklusjes opknapte voor de NFL.Zo was hij verantwoordelijk voorde deal die de league sloot metDirect TV. Mueller zal echternauwgezet worden gevolgddoor John Mara (New YorkGiants­eigenaar) en ArtRooney (Pittsburgh Stee­lers­eigenaar), zo lietGoodell weten. Wacht,wie? Mara en Rooney?Haha: die twee zijn erkende bondge­noten van Goodell, zo weet iedereen.Tenzij er nog een hardwerkendejournalist ergens in een kast eenstinkend lijk vindt, lijkt 't er derhalvehard op dat de NFL in casu RogerGoodell eraf zal komen met nietmeer dan een lelijk blauw oog.Men hief een glas, deed eenplas, en alles bleef zoals hetwas. •

1. BRANDON MARSHALLWR ­ CHICAGO BEARSWeek lang niet getraind, een game timebeslissing en rennen was er nauwelijksbij. Niettemin was hij letterlijk de groteman in de comeback van de Bears opbezoek in San Fran. BMarsh is onzeWINNAAR VAN DE WEEK. Wel evendelen met Jay Cutler.2. ANTONIO GATESTE ­ SAN DIEGO CHARGERSLeefde hij eigenlijk nog wel? Hij was opz'n retour, al bijna met pensioen. Maarsamen met QB Phillip Rivers (wel evendelen) kreeg hij wereldkampioenSeahawks op de knieen. Wow.3. KYRIE IRVINGPG ­ TEAM USAMVP op een WK en in de finaletopscorer van het ongenaakbareAmerikaanse team. Wel even delen metAnthony Davis, vinden wij.

1. RICHARDSHERMANCB ­ SEATTLESEAHAWKSZe vonden dat debeste cornerbackin the game bijvlagen voorpaal werd gezet,maar dat vondenwij wel meevallen.Maar dat de bestesmacktalker in thegame na afloop depers niet te woordstond? Pff: LOSERVAN DE WEEK, enje mag 'm helemaalzelf houden.

“Do you believe in miracles?!” Een helegeneratie sportfans weet nog precieswaar ze waren toen Team USA de in ’tijshockey zo oppermachtige Sovjet Unieversloeg. Het was de halve finale van de1980 Winterspelen in Lake Placid, NewYork en een groepje Amerikaansestudenten stuurde dankzij vloeiendeaanvallen en veel snelheid de defensievemachine van het Rode Leger met4­3 naar huis.Eén speler aan Amerikaanse zijdehad met die prachtige techniekweinig van doen. Bob Suter was inLake Placid om zijn tegenstanderspijn te doen. Hij patrouilleerde deblauwe lijn met autoriteit en deeldeveruit de hardste checks van hettoernooi uit.Bob was een harde werker, eengewone jongen uit Madison,Wisconsin, die na die Olympischetitel en successen met de Badgerseen carrière in de NHL aan zich voorbijzag gaan. Hij wilde niet weg uit hetMidwesten, liet een contractaanbod uitLos Angeles voor wat het was en tekendeeen jaar later in Minnesota, waar hij naeen jaar zonder trainen op topniveau nietmeer slaagde.Dat betekende geenszins het einde vanzijn leven voor de sport. Broer Garyhaalde NHL wel en speelde er meer danduizend wedstrijden en Bob begonijshockeywinkel Gold Medal Sports enkocht Madison’s Capitol Ice Arena, waarhij dagelijks werkte met de grootstetalenten uit de regio. Zoals zoon Ryan,inmiddels ster van de Minnesota Wild, enPhil Kessel, de ster van de Maple Leafs.Dinsdag 9 september 2014 overleedBob Suter aan een acute hartstilstand,als eerste speler van ’t Miracle­team, aanhet werk in zijn eigen ijsstadion. Hij werdslechts 57 jaar. •

TEKST JULES ZANE

Amerikaanse sporten lenen zich bij uitstek om er prachtigeboeken over te schrijven en The Goaltenders’ Union: Hockey’sGreatest Puckstoppers, Acrobats and Flakes is daarop geenuitzondering, maar anders dan zoveel andere werken, vertelt ditboek niet het verhaal van één atleet of één club of seizoen, maarde vaak hilarische en soms treurige achtergronden bij bekende enonbekende doelmannen in de ge­schiedenis van de NHL en hoe hunpositie op het ijs uitgroeide vaneen bijzaak tot supersterstatus.Het boek is opgedeeld in een aan­tal handige era’s, waarmee auteursGreg Oliver en Richard Kamchende kans grijpen om via de begin­dagen van de NHL de vele veran­deringen te illustreren die het vakvan NHL­goalie doormaakte. Wer­den doelmannen in de vroegedagen zowel door hun kleding alsdoor de scheidsrechters onvoldoen­de beschermd, tegenwoordig kunje amper nog naar ze kijkenzonder straf en lijken ze meer opTransformers dan atleten.Je begrijpt de evolutie van depositie pas echt, als je leest overde levens van Georges Vezina, diede techniek van stand­up goalieperfectioneerde en naar wie dejaarlijkse Doelman van het Jaar­trofee is vernoemd, of Alex ‘TheOttawa Fireman’ Connell, die in1928 het onbreekbare record vanzes shutouts op rij neerzette. Het is een haast onvatbare tijd voorde ijshockeyfan van nu, die dankzij dit boek tot leven wordtgebracht en de helden eert die leden en stierven door de mentaleen fysieke stress die zij ondergingen.

Wel een minpuntje: het hoofdstuk waarin wordt gesproken overde goalies die commentatoren werden, is overbodig. Het wordt

daarna goedgemaakt met aantal prachtige portretten van goaliesuit de jaren ’90 en nu, zij het met een bevreemdende selectie vannamen. Jonathan Quick en Martin Brodeur zijn onmisbaar, RobertLuongo mocht niet ontbreken, maar geen Henrik Lundqvist, TimThomas of Tuukka Rask and juist wel Ilya Bryzgalov? We zullen ’top zijn excentriciteit houden.

Boven alles leest het boek heerlijk weg. De lengte vanhoofdstukken en de manier van portretteren, eerst heel kort endaarna pagina’s lang in latere delen, is verwarrend, maar deverhalen zijn fantastisch neergezet en geregeld zit jehoofdschuddend te lachen of met gekromde tenen om dezoveelste escapade, rariteit of gruwelblessure.De afgelopen jaren heeft de NHL geregeld gesproken over hetwerken aan de toename van doelpunten en aanvallend spel. JohnDavidson, tegenwoordig de grote baas bij de Columbus BlueJackets, zei daarover: “Iedere regel van nu werkt tegen degoalies. We praten alleen nog maar over een open wedstrijd enmeer scoren. Er is geen enkele manier waarop de goalies hungemiddeldes zo hoog kunnen houden als de sterren van voorheen.Je focust alleen op winnen.” Een quote uit 1975.De stress voor goalies is weinig veranderd. Fysiek is het risicoenorm afgenomen. Ze dragen een helm, een nekbeschermer, enhun pads moesten recent worden verkleind, omdat de omvangbehoorlijk uit de hand liep, maar dat doet geen afbreuk aan hetfeit dat doelpunten in de ijshockeysport vrijwel altijd houdbaarzijn. Het maakt voor fans, teamgenoten en ook de goalie zelf, henaltijd debet aan een gevallen doelpunt. De één omarmt die druk,de ander zet ‘t op een zuipen.Als je wilt weten welke sterren begonnen te zuipen, zul je dit boekmoeten kopen. Als je ook maar enigszins van ijshockey of prachti­ge sporthistorie houdt, dan geldt hetzelfde advies. ’n Aanrader.

TEKST JULES ZANE

Elke goal is tot zekere hoogte debet aande goalie. De ene gaat daar goed meeom, de andere zet het op een zuipen

Titel: THE GOALTENDERS' UNION ‐ Hockey’sGreatest Puckstoppers, Acrobats and FlakesSchrijvers: GREG OLIVER & RICHARD KAMCHENBestellen: BOL.COM ‐ Verschijnt oktober 2014.

SALT LAKE CITY – Het is voor Ray Rice afgelopen. Die speelt voorlopigniet meer in de NFL. De ster van de Baltimore Ravens sloeg zijnverloofde in een lift in Atlantic City buiten westen en zijn werkgevershebben eindelijk het licht gezien en zijn contract opgezegd. Door decompetitie is hij voor onbepaalde tijd geschorst.Schandalig natuurlijk, dat een sportman van zijn kracht en macht eenvrouw twee rake boksen verkoopt. Raar dat zij alsnog met hem trouwt –en dat zij zich in eerste instantie, toen het in maart allemaal gebeurdeverontschuldigde voor ‘haar rol’ in het incident. Even schandalig: dat deRavens en de NFL deden alsof ze geen hard bewijs hadden om hem flinkte schorsen. Tot afgelopen week was alleen het filmpje van een camerain de hal waarin Rice de voor pampus liggende Janay uit de lift trokpubliekelijk beschikbaar. Dat volstond blijkbaar niet en Rice werd slechtsvoor twee wedstrijden geschorst.Maar TMZ kwam uiteindelijk ook met beeldmateriaal van in de lift zelf opde proppen. Toen viel er niks meer aan te doen en moest Rice boeten.De Ravens en de NFL doen natuurlijk alsof ze dat filmpje niet gezienhadden, al beweert een politieman dat hij het ze vijf maanden geledentoestuurde – en hij heeft een voicemail om het te bewijzen.De diepere les is er echter geen over huishoudelijk geweld of zelfs detotale weigering van maatschappelijke aansprakelijkheid van de NFL (zieook: hersenschuddingen en letsel en afpersing van gemeentes voorbelastinggeld om nieuwe en totaal geprivatiseerde stadions te bouwen).Dat zijn grote en moeilijke vraagstukken die elk de aandacht waard zijn.Maar het werkelijke probleem is de totale commercialisering van deAmerikaanse sport. De winst is zodanig hoog opgekrikt en de belangenzodanig groot geworden, dat alle verantwoordelijkheid gaarne ingeleverdwordt voor het grote geld. De NFL is bovenal bezig met het beschermenvan het eigen belang, en in die hoedanigheid dus ook het belang van deinvesteerders (de eigenaars).Dat wil zeggen dat alle negatieve berichtgeving het beste maar ontkendkan worden. En dat houdt dan weer in dat schandalen als die van Riceliefst in de doofpot worden gestopt. Dan maakt de voorbeeldfunctie nietmeer uit.De NFL verkocht lang geleden haar ziel. Nou is het alleen nog de vraag ofde fans de sport dicht genoeg aan het hart dragen om dat te vergeven. •

Ziel

De finale van het damesenkelspel ophet US Open van 2014 ging anderhalveweek geleden tussen de twee goedevriendinnen Serena Williams enCaroline Wozniacki. Beide dameskenden een niet al te succesvol 2014maar revancheerden zich met eensterk optreden op het laatste grandslam toernooi van het jaar. Wozniackiverraste met een finaleplaats na haarpijnlijke breuk met topgolfer RoryMcIlroy.Van Williams werd niks minder dan eentitel in New York verwacht, nadat ze detwee voorgaande edities van het USOpen op haar naam wist te schrijven.Williams klopte haar goede vriendinWozniacki in de finaleovertuigend met 6­3 6­3 enbesloot zo op gepaste wijzehaar imposante toernooi,dat ze zonder setverlies ophaar naam wist teschrijven. Het betekendehaar zesde US Open­titelen haar achttiende grandslam. De jacht op hetprestigieuze record vanSteffi Graf (zie kader) isdaarmee in volle gang.OpleidingSerena’s tenniscarrièrebegon samen met haaroudere zus Venus onderaanvoering van haarvader Richard inCompton, Los Angeles.Richard, eigenaar vaneen beveiligingsbedrijf,was altijd een groot tennis­fan en droomde ervan om zijnkinderen te zien uitgroeien totprofessionals. Met wapengekletter omzich heen stonden de zusjes Williamsop de public courts vanaf hun derdelevensjaar duizenden ballen te slaanonder het strenge commando van dezeer ambitieuze Richard Williams.Beide zussen bleken extreem talentvolen fysiek ijzersterk. Doordat de zussen

ondanks hun jonge leeftijd op sommigedagen wel zes uur trainden, ontwikkel­den ze zich razendsnel. Serena speeldehaar eerste toernooi toen ze vier jaaroud was. Vanaf het moment datSerena zich ging meten met haarleeftijdsgenoten werd haar overwichtduidelijk. Zo speelde Serena tussenhaar vierde en haar negende levensjaarzo’n vijftig toernooien, waarvan ze erslechts drie niet wist te winnen.Doordat de nationale jeugdtoernooiente weinig weerstand boden voor Sere­na, nam vader Richard de controver­siële beslissing om haar hierin nietlanger te laten uitkomen. Later werdduidelijk dat naast het gebrek aanuitdaging ook enkele racis­tische incidenten rondomjeugdtoernooien voorRichard redenenwaren om Serenaniet langer in teschrijven. Door haargoede prestaties hadSerena echter welnationale aandachtgetrokken en kwamener allerlei aanbie­dingen. Uiteindelijkstuurde RichardSerena samenmet zus Venusnaar Florida,waar ze gingentrainen onderleiding van RicMacci. Richardinitieerde samenmet Macci hétrecept voor eengoede voorbereidingvoor Serena’s prof­carriere; relatief weinigwedstrijden en bikkelhard trainen metoudere en betere speelsters.DoorbraakOp zeventienjarige leeftijd, relatief laatvoor een uitzonderlijk talent, speeldeSerena haar eerste volledige seizoen in

Australian Open2003, 2005, 2007,2009 en 2010Roland Garros2002 en 2013Wimbledon2002, 2003, 2009,2010 en 2012US Open1999, 2002, 2008, 2012,2013 en 2014

de WTA, de professionele toernooicyclusvoor dames. Serena ging in de slip­stream van Venus mee richting de topvan het damestennis. Ze werd gebom­bardeerd tot de nieuwe prinses van hetdamestennis en won op haar achttiendehaar eerste twee grand slam­titels in hetmixed dubbelspel met Max Mirnyi; ietswat normaliter vooral weggelegd is voormeer ervaren speelsters.In het enkelspel brak Serena bij hetgrote publiek daadwerkelijk door in hetjaar 1999. Het werd een waanzinnig jaarwaarin Serena eerste de twee groteWTA­toernooien van Parijs en IndianWells wist te winnen en later in het jaarhaar eerste grand slam­titel bemach­tigde door in de finale de nummer éénvan de wereld Martina Hingis te kloppen.Het jaar werd door Serena in stijlafgesloten door op het officieuze WK­tennis voor het eerst af te rekenen metoudere zus Venus. De zusjes Williamswaren vanaf dit moment haast onaan­tastbaar in het WTA­circuit en speeldentot vandaag zesentwintig keer tegenelkaar, waaronder maarliefst achtGrand Slam­finales.De meest opmerkelijke serie was dietussen Roland Garros 2002 en deAustralian Open 2003. De Williams’Sister Act was vier keer achter elkaareen grand slam­finale en vier keer wonSerena, die daarmee de Serena­slamcompleteerde. In de jaren die volgdenverzamelde Serena tot op de dag vanvandaag achttien grand slams in hetenkelspel: vijf Australian Opens, twee

keer Roland Garros, vijfkeer Wimbledon en zesUS Opens. Daarnaastwon Serena samenmet Venus dertiengrand slams in hetdubbelspel en wonze met Max Mirnyitwee grand slams inhet mixed dubbelspel. Ookwon ze op de Olympische Spelenéén keer het enkelspel en drie keer hetdubbelspel. Een waanzinnig palmareswaar ongetwijfeld nog enkele titels aantoegevoegd zullen gaan worden.ControverseNa haar succesvolle jaren in 2002 en2003 leek het erop dat Serena haarfocus op het behalen van nóg meertitels niet vast kon houden. Zekon het niet opbrengen omhet maximale uit zichzelfte halen en zochtduidelijk naar anderegebiedennaast detennisbaanom zich teprofileren. Serenawerd steeds vakergesignaleerd op de rode loper enin nachtclubs, waardoor haarresultaten in die jaren minder werden.Ook besteedde Serena steeds meer tijdaan haar andere passie, namelijk mode.Ze eiste daarom ook meer inspraak inhaar eigen tenniskleding, wat resul­teerde in opzienbarende outfits

De toernooiwinst op FlushingMeadows betekende voor Williamshaar achttiende Grand Slam titel inhet enkelspel, waarmee ze op gelijkehoogte kwam met legendes ChrisEvert en Martina Navratilova. Serenamoet in dit opzicht nog twee groot­heden boven zich dulden, namelijk deDuitse Steffi Graf en de AustralischeMargaret Court. Steffi Graf comple­teerde binnen haar carrière net alsSerena de Career Golden Slam enbehaalde maarliefst tweeëntwintigGrand SlamsBij de prestatie van Margaret Court,die liefst vierentwintig Grand Slamswist te winnen, moet opgemerkt wor­den dat dit gebeurde toen de tennis­sport nog amateuristisch werd beoe­fend en de sport nog niet mondiaalgespeeld werd, zoals in de Open Era,het huidige tijdperk. Het record vanSteffi Graf wordt daarom door detenniswereld als ‘meest presti­gieuze’ aangeslagen.Serena, nu tweeëndertig jaaroud, zal dus nog minimaal vierGrand Slams moeten verove­ren om Graf te evenaren.Serena zal moetenlaten zien hoe fris zementaal en fysiek

kan blijven in de laatstefase van haar carrière. Hierzal ze het verschil metGraf goed moeten zien temaken. De Duitsebehaalde al haar GrandSlam overwinningenvoor haar dertigsteverjaardag. Serenalijkt echter fitter engretiger dan ooit...

Waar Serena momenteel de nummeréén positie bekleedt binnen het vrou­wentennis, is zus Venus de nummernegentien. Venus heeft in de schaduwvan Serena een prachtige carrièreopgebouwd. Naast dertien Grand Slamsin het dubbelspel samen met Serena wonVenus ook acht Grand Slams in hetenkelspel. Vooral op Wimbledon, datVenus vijf keer op haar naam wist teschrijven, liet ze indrukwekkend tenniszien. Met name haar service was eenuitzonderlijk wapen.Venus was dan ook jarenlang in hetbezit van het de hardste service in het

op de grand slams. Op het US Openvan 2004 verscheen Serena in eenspijkerrok op zwarte laarsjes.Inderdaad, voor het spelen van eengrand slam­wedstrijd.Serena’s creatieve uitspattingen op ennaast de tennisbaan werden haar dooreen groot deel van de tennisfans niet indank afgenomen. Al sinds het beginvan haar loopbaan was er veel afkeertegen Serena. Hieraan ten grondslaglagen vooral haar fysieke overmacht enhaar bij tijd en wijle arrogante houding.De zusjes Williams waren door hunongekende fysieke mogelijkheden nueenmaal in staat om tegenstandstersvan de baan te ‘blazen’. De zusjesslaagden erin om harder te serverendan sommige mannen die in de top­100. Door alle successen en de voor­spelbaarheid van veel grand slamskeerden tennisfans zich tegen Serena.De criticasters gaven dan ookveelvuldig af op Serena toen ze zich nahaar succesvolste jaren liet verleidentot allerlei activiteiten naast detennisbaan. Mode, nachtclubs, films enboeken vormden voor Serenaafleidingen die haar weerhielden vaneen verdere titelreeks. Wellicht was de

aanhoudende concentratie die vaderRichard vanaf haar derde levensjaareiste voor haar niet langer op tebrengen en was het een periode dieSerena in zekere zin nodig had.HerborenDe minder succesvolle periode vanSerena duurde van medio­2003 totmedio­2008. In deze periode wistSerena ‘slechts’ twee grand slams tewinnen, iets dat voor een speelstermet haar uitzonderlijke kwaliteiten teweinig is. Op het US Open behaaldeSerena haar derde titel, die deel tweevan Serena’s dominantie in hetinluidde. In 2009 reisdeSerena na winst ophet AustralianOpen en Wim­bledon volvertrouwennaar haar USOpen, maarhier blameer­de Serenazich pijnlijkvoor deogen van dehele tennis­wereld. In

damestennis. In 2007 werd op de USOpen bij Venus een snelheid van 207,9km/h gemeten. Dit record werd pasrecent uit de boeken geslagen door deDuitse Sabine Lisicki, die door de grensvan 210 km/h heen ging.

de halve finale tegen de Belgische KimClijsters werd Serena op een zeer dis­cutabel moment bestraft voor eenvoetfout. Nota bene in New York oor­deelde de lijnrechter bij een tweedeservice van Serena dat haar voet de lijnraakte. Serena verloor het punt enClijsters kwam op dubbel matchpoint.Serena liet in niet mis te verstanewoorden weten dat ze het niet hele­maal eens was met de call van delijnrechter: “I swear to God, I’m fuckinggoing to take this fucking ball andshove it down your fucking throat, youhear that? I swear to God!“ Als gevolgvan deze tirade kreeg Serena eenpenalty point en was de zege dus voorClijsters. Het was een bizar moment(dat zeker de moeite waard is om evente YouTuben) dat ertoe leidde datSerena persona non grata werd binnende tenniswereld.Ondanks deze deuk in haar imagoging Serena door met winnen. In 2011werd Serena echter geteisterd doorblessures, waardoor ze enkel op het USOpen in redelijke vorm aan kon treden.Ze haalde de finale, waarin hetopnieuw op merkwaardige wijzemisging. Serena riep tijdens een rally‘come on!’ en werd daarvoor door deumpire bestraft met een strafpunt. Inplaats van zich te focussen op het

restant van de wedstrijd ontplofte Serenavan woede. De umpire kreeg te horen dat zijSerena beter niet tegen zou komen buitende tennisbaan. De focus bij Serena verslapteen dat zorgde ervoor dat ze finale onnodigsimpel verloor én dat haar imago opnieuween flinke deuk opliep.Crip WalkToch duurde de dominantie voort. Grandslam­titels bleven ook erna op regelmatigebasis binnenstromen. Serena slaagde er in2012 in om de enige tennistitel te winnendie ze nog niet had: de gouden medaille inhet enkelspel op de Olympische Spelen.Door Maria Sharapova in de finale werkelijkte verpulveren (6­0 6­1) werd Serena detweede vrouw ooit (na Steffi Graf) die de‘Career Golden Slam’ wist te voltooien.De geweldige prestatie kreeg weleen vervelende nasleep. In deeuforie van de overwinning toondeSerena voor de ogen van de helesportwereld de ‘Crip Walk’, eenomstreden dans die door bendeledenvan de Crips (gewelddadige bendeuit Compton, LA) gedaan werd naeen overwinning op andere gangs.Serena’s move schoot bij veelsportvolgers in het verkeerdekeelgat, wat ongetwijfeld ook temaken zal hebben met de eerdereincidenten rondom haar persoon. Inde persconferentie na de wedstrijdgaf Serena aan niks met de dansbedoeld te hebben en het puur uitblijdschap gedaan te hebben.ToekomstVeelvuldig succes, grootse prestaties encontroverse. Serena Williams is al vijftienjaar, twee generaties lang, degene diebepaalt wat er gebeurt in het vrouwentennis.Met iets meer discipline had Serena hetfabuleuze aantal van tweeëntwintig grandslams van Steffi Graf allang achterhaald. Derealiteit is dat ze er nog vier moet winnen omhet record te evenaren. De gretigheid dieSerena uitstraalt én de uitgesproken wil omdit record te verbeteren beloven spannendetijden voor het damestennis. •

Bill Simmons opende zijn wekelijksecolumn vorige week met de vraag: ‘Whydoes Roger Goodell still have a job?’ Dievraag herhaalde hij vervolgenszes keer maar Simmons moesthet antwoord schuldig blijven.Begrijpelijk, want er is geenantwoord. Goodell is namelijkbaas van de league waar binnendezelfde week de ene ster run­ning back in het nieuws komtvoor het slaan van zijn kind met een stok(Adrian Peterson) en de andere (weder­om) voor het KO slaan van z'n aanstaande.De zaak­Rice ontpopte zich vorige weektot het onbetwiste morele dieptepunt vanGoodells periode als commissioner. Eerstwerd er maandenlang gewacht met hetuitspreken van een straf in afwachting vande uitkomsten van een onderzoekwaarvan niemand begreep waarom hetmeer moest inhouden dan ‘vind de videovan het incident en druk op play’. Ricehad zijn vriendin immers in de lift van eencasino neergeslagen.Toen de straf eindelijk kwam was die vaneen dusdanig lachwekkend karakter datmen bij roddelzender TMZ moet hebbengedacht ‘tijd om onze Mahatma Gandhi­rol in te nemen en de doofpot omver teschoppen’. Niet veel later mocht de helewereld meekijken terwijl Ray Rice zijnvriendin bespuugde, KO sloeg en gingslepen met haar lichaam alsof hij een lijkmoest dumpen.De gevolgen zijn inmiddels bekend: RayRice kreeg wat hij verdiende en RogerGoodell werd aan het kruis genageld doorde media. Zoveel hypocrisie had menzelden in één persoon verzameld gezien.Ondertussen deed Roger of zijn neusbloedde. Zoals gebruikelijk. •

Paul Klomp.

Jolly RogerAfgelopen zondag hebben we wellicht delaatste wedstrijd van Robert Griffin III ditseizoen gezien. De blessuregevoeligequarterback moest er zondag tegen deJacksonville Jaguars weer aan geloventoen zijn enkel lelijk dubbelklapte. Hetdeed mij denken aan de akeligeknieblessure die RGIII in 2012 opliep in deplayoffwedstrijd tegen de SeattleSeahawks. Zo’n moment waarbij jemeteen ziet dat een sporter de komendemaanden mag gaan revalideren.Er is veel gezegd en geschreven over destijl van RGIII. Hij zou te roekeloos overhet veld rennen en daarmee te veel hitsincasseren. En dat is heel valide. Waar hijin college nog een stuk sneller was dan detegenstanders, wordt hij nu veel eerderbijgehaald en tevens zijn de tacklerszwaarder en sterker.Het opvallende is echter dat hij vooralgeblesseerd raakt terwijl er geentegenstander om hem heen te vinden is,zoals ook afgelopen zondag.De revolutie van de quarterbackpositiezal nog wel even duren. Ja, mannen alsRGIII, Cam Newton, Colin Kaepernick enin mindere mate Russell Wilson makenveel plays met hun benen, maar riskerendaarmee ook vaak hun ledematen.Geef mij maar de ‘klassieke’pocket passer als PeytonManning, Tom Brady, DrewBrees, Philip Rivers of jongerejongens als Matthew Stafford,Nick Foles en Ryan Tannehill.Zij zullen niet de hele verdedi­ging eruit lopen, voor hen is rennen eenlaatste redmiddel in plaats van als doel.Als een quarterback een pass kan gevenover veertig yards ben ik tevreden. •

Lennart Beishuizen.

Moderne QB