De redactie

4

8 ONDERDELENBANK

Een nieuwe rubriek in de Spiderama waarin leden

kunnen opgeven welke onderdelen ze zoeken of welke

ze willen ruilen of verkopen. Maak er gebruik van!

AUTO-MOTO-ITALIA

Een jaarlijks terugkerend evenement waar elke

Italofiel - en dus de meeste Alfisti - naar uitkijkt. Het

Alfa Romeo Spider Register was er voor het eerst bij

met een nieuwe stand.

13

16

1

COLOFON SPIDERAMA verschijnt viermaal per jaar als officieel orgaan van de vereniging Alfa Romeo Spider Register. Het wordt gratis toegezonden aan de leden. Het lid-maatschap kost f60,00

per kalenderjaar en kan op elk moment ingaan. Beeindiging van het lidmaatschap kan door schriftelijke opzegging en wel uiterlijk 31 oktober van het lopende jaar.

BESTUUR

Hans de Kok, voorzitter Petra Vriens, secretaris a.i. Jose Groeneveld, penningmeester

Cobi Groen, evenementencommissaris Jan Groen, vice-voorzitter a.i. Rene Meulenkamp, lid

REDACTIE Klaas Gorter

René Meulenkamp

REDACTIE-SECRETARIAAT

René Meulenkamp Marktstraat 36

1411 EA Naarden

VORMGEVING & LAYOUT

Tobias Baanders

Aan dit nummer werkten verder mee: Jose Groene-veld, Hans de Kok en Rony Ordelmans.

ADVERTENTIES f 50,00 per pagina, f 30,00 per halve pagina, f 20,00 per vierde pagina, steeds per nummer.

Voor informatie/lidmaatschap: Alfa Romeo Spider Register p/a Delwijnsestraat 12,

5315 AV Kerkwijk

tel.: 04184 - 29 41

Het overnemen van artikelen

is alleen toegestaan na

schriftelijke goedkeuring door

de redactie.

INHOUD SPIDERAMA 3

HET BEEST ONTHOOFD

Er komt een nieuwe Spider! Voor de draagkrachtigen onder ons

heeft Zagato het mes gezet in de Alfa Romeo SZ. Onder de naam

RZ zal de cabrio-versie van het monster in een beperkte oplage

geproduceerd gaan worden.

NURBURGRING 1992

Een verslag van een gezellig weekend in de Eifel. Historische

Races, barbecue's en kampvuren waren de belangrijkste ingredi

enten, overgoten met een sausje van Alfisti en sterke verhalen.

...EN VERDER...

2 Van de Voorzitter, 3 Van de Penningmeester, 6 Pinksterweekend,

7 Klootschieten, 14 Herfstrit, 18 Speedy, 20 Spiderman Het heeft even geduurd voor we u weer met een Spiderama verblijden.

Niet omdat er niets te schrijven viel maar gewoon omdat de redactie,

behalve redacteurtje spelen, ook moet zorgen dat er thuis brood op de

plank komt. Tijdgebrek dus.

In Spiderama 3 proberen we het een beetje goed te maken door u een

extra dik nummer voor te schotelen met daarin artikelen die het lezen

waard zijn. Daarnaast staan er natuurlijk ook weer advertenties in het

blad. Dit is nodig om de produktiekosten een beetje binnen de perken

te houden. De adverteerders zien in u duidelijk een doelgroep bij wie

zijn hun waren onder de aandacht willen brengen. Ook zij verdienen

dus de aandacht van de lezer. Uw lidmaatschap zou immers onbetaal-

baar worden zonder hun medewerking.Tot slot wensen wij u prettige

kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar.

2

SPIDERAMA 3 / 1992

Van de Voorzitter

k vermoed dat, als u dit leest 1992 al weer bijna historie is geworden. Bij het afsluiten van een kalenderjaar hoort een

korte terugblik. Inmiddels is ons Spiderregister al weer meer dan een jaar oud. Het ledental is intussen opgelopen tot 60 leden. De evenementen van het afgelopen jaar zijn goed bezocht, waarbij het positief opvalt dat de groep bezoekers telkens wisselt. Het zijn dus niet steeds dezelfde mensen die je tegenkomt op evenementen. Bent u dat ene lid dat het afgelopen jaar (helemaal) niet aanwezig is geweest op evenementen, dan wil ik u toch adviseren om de agenda te trekken en op zoek te gaan naar de evenementenkalender voor 1993, want u heeft toch wel het een en ander gemist. De rest van de leden kan ik trouwens ook aanraden om alvast data te reserveren voor een aantal evenementen.

Behalve evenementen zijn er natuurlijk ook andere happenings, zoals het afgelopen najaar "Auto-Moto Italia". Het spiderregister was daar goed vertegenwoordigt met een mooie stand die de sfeer ademde van een gezellig toscaans terrasje. Helemaal praktisch was daarbij de lekkere espresso die kosteloos door Lavazza ter beschikking was gesteld.

Waarvoor nogmaals dank. Veel leden en

nieuwe leden hebben dan ook het genot van

deze oase op een drukke beurs mogen genieten.

Veel bekendheid krijgt ons 'Alfa Romeo Spider Register' trouwens ook via de vakbladen en uit boeken. Veel leden kennen ons vanuit bladen als het Automobiel, Auto Motor Klas-siek en Voiture's Courant. Het Spiderregister wordt ook genoemd in de Voiture's Oldtimer Almanak en in het recent verschenen boek-werk Ton Lohman 'Kies uw klassieker voor dagelijks gebruik'. In dit boek worden een twintigtal klassiekers beschreven, waaronder natuurlijk ook de Alfa Romeo Spider. De re-dactie heeft zich beperkt tot de modellen van 1966 tot en met 1982. ik wil de plus- en min-punten van onze lieveling in dit stuk even citeren.

Pluspunten: + fraai gelijnd (voor '83);

+ snel; + echt sportief; + goede onderhoudsvoorzieningen; + waardevast;

Minpunten: zeer roestgevoelig; kwetsbare techniek;

niet sleutelvriendelijk;

hoog prijsniveau;

veel windgeruis met kap dicht.

Ik hoop dat, als dit boek over enkele jaren nogmaals verschijnt de volgende keer bij de pluspunten een extra pluspunt is opgenomen, namelijk: "gezellige club". Met deze doelstelling wil ik iedereen het clubjaar 1993 insturen.

Tot ziens op een van de evenementen.

I

3

Het jaar loopt ten einde en de meeste Spiders staan (hopelijk) in hun winterstalling. De mensen die winter doorrijden in hun Spider, wens ik veel rijplezier en weinig pekel op de wegen toe. Terugkijkend op het afgelopen jaar kan ik zeggen dat er een hoop is gebeurd na de oprichting van ons register. We hebben veel nieuwe leuke mensen ontmoet, een aantal goed bezochte evenementen gehad en mooie Spiders bij eikaar gebracht.

Als Penningmeester ontkom ik er niet aan het financiele reilen en zeilen van het afgelopen jaar te behandelen. Zoals het er nu uitziet zullen wij het jaar afsluiten met een ruim positief resuitaat. Het ledental is nog steeds groeiende (op dit moment ongeveer vijftig betalende leden), en de uitgaven die de

vereniging heeft moeten doen

(Verenigingskosten, Clubblad, Evenementen, Portikosten enz.) zijn meegevallen. Een gedetailleerd financieel versiag van het afgelopen jaar inclusief de begroting voor 1993, kunt u tegemoet zien in het volgende clubblad. De contributie voor het nieuwe jaar is vastgesteld op f 60,-. De acceptgiro hiervoor is, als alles mee zit, voor de jaarwisseling in uw bezit.

Rest mij u een voorspoedig en gezond 1993 toe te wensen.

Jose Groeneveld

Provincialeweg Zuid 13 4286 LJ Almkerk - tel. 01834-1066

Carrosserie reconstructie Renovatie van klassieke automobielen

a r i a

Verkoop van plaatwerk en doorlopend aanbod van geimporteerde klassieke Alfa's.

SPIDERAMA 3 / 1992

Van de Penningmeester

4

SPIDERAMA 3 / 1992

Alfa Romeo RZ V a r i a t i e o p e e n t h e m a

Bent u er ook naar wezen kijken tijdens Auto-Moto Italia? Daar stond behalve onze eigen clubstand, waarover u elders in dit nummer meer leest, ook de nieuwe creactie van Zagato op basis van de SZ. Het beest onthoofd. Wie de SZ al niet kon waarderen zal zich ook door de RZ niet aangesproken voelen. De grote lijnen zijn immers hetzelfde gebleven.

ersoonlijk vind ik de SZ de mooiste Alfa

van deze tijd. Zijn, of is het haar(?), vormen druisen tegen alle normen op

het gebied van autovormgeving in. Nu gaat Alfa Romeo altijd al haar eigen weg op dit gebied. Maar met de SZ breekt Alfa Romeo, in samenwerking met Zagato, met alle regels. Niks lage neus om de aerodynamische eigenschappen te benadrukken. Niks lage taillelijn om het idee te geven dat het hier om een sportwagen gaat. Nee, laten zien dat er niet met deze auto te spotten valt! Een rechte, agressieve neus, brede hoge flanken en een klein koepeldakje. Perfect toch?

De Italianen zijn hiermee de goede weg ingeslagen. Met name door voor het grootste deel gebruik te maken van bestaande techniek, zoals de motor en de snellingsbak. De ontwikkelingskosten en daarmee ook de verkoopprijs konden hierdoor betrekkelijk laag blijven voor een auto die in een beperkte

oplage geproduceerd werd. Ja, betrekkelijk laag omdat f 185.000,- natuurlijk veel geld

blijft. Maar in vergelijking met andere exoten, waar je de SZ best toe mag rekenen, zoals de Porsche 959, de Ferrari F40 en de Jaguar XJ 220, is de prijs zelfs zeer laag.

P

ALFA ROMEO R.Z. Scheda tecnica

5

SPIDERAMA 3 / 1992

Maar nu de RZ. Er is meer gedaan dan alleen maar het dak eraf zagen.

De linnen kap ziet er solide uit en is eenvoudig te

bedienen. Ja, gewoon met de hand. Als je iets aan je handen, mankeert moet je sowieso geen auto gaan

rijden. Al denken onze oosterburen daar anders over.

De constructie is zo gekozen dat de kap, wanneer je hem opent, geheel wegvalt in een bak achter de

voorstoelen. De bak wordt afgesloten door een mooi

gevormde klep die een beetje doet denken aan de

klep die voor de Porsche 911 Speedster wordt gebruikt. Van de toch al kleine kofferruimte bij de SZ

blijft bij de RZ natuurlijk nog minder

over. Het dashboard heeft een kleine verandering ondergaan. Hoewel de

lay-out hetzelfde is, vallen de witte

wijzerplaten direct op. Verder heeft men de ribbels in de motorkap

weggelaten en de kleur van de

achterlichten veranderd in zwart.

Persoonlijk vind ik de rode lichten, zoals bij de SZ, het mooist. Maar ja,

men heeft mij niet om mijn mening

gevraagd dus waar bemoei ik me mee.

Techniek

Volgens de persmap is de auto technisch onveranderd gebleven. Al

gaan er geruchten dat, wanneer deze

auto in produktie komt, hij voorzien

zal worden van een 24 kleppen-V6. Dat betekent dat de auto vooralsnog

beschikt over de oude bekende 3

liter motor, goed voor 210 pk (152 kW-CEE) en

een maximum koppel van 25 kgm (245 Nm-CEE) bij 4.500 toeren per minuut. De prestaties van de

RZ zijn wel iets minder dan die van de SZ. De

oorzaak hiervoor ligt in de grotere luchtweerstand

van de linnen-kap en het hogere gewicht van het beest. Met 120 kilo meer aan de haak (totaalgewicht

1380 kg) brengt het monster de teller toch nog op

230 km/uur. Ook de acceleratie heeft van de cosmetische ingreep te lijden gehad. Het duurt

7,5 seconde om van 0 naar 100 km/uur

te accelereren, hetgeen 0,5 seconde 'langzamer' is

dan de SZ. Nou, nou, dat kost je direct punten bij

het stoplicht.

Er wordt gerekend op een produktie van 350

exemplaren. Hetgeen de RZ nog zeldzamer maakt

dan zijn dichte broeder. Over de prijs valt nog niets te zeggen, maar die zal ongetwijfeld hoger liggen

dan die van de SZ. De SZ zal niet bij de reguliere

dealer te koop zijn. Lusso Service in Duiven (08303-16333) zal voor de import zorgdragen. Verkoop en

onderhoud worden verzorgd door Sam van Lingen

in Houten (03403-71734). De redactie staat in ieder geval te popelen om een

testrit te mogen maken in deze nieuwe 'Spider'.

René Meulenkamp

6

SPiDERAMA 3 / 1992

Pinksterweekend 1992

et weer: Overwegend droog, in Limburg af en toe buien". Hoe we het zo hebben uitgekiend, we gaan

dus in Limburg kamperen dit pinksterweekend. Zouden we ons voor de tweede keer dit jaar (na de Mille Miglia) weer nat moeten laten regenen? De rest van het weekend zou het leren.

Vrijdagavond rond 21.00 uur vertrokken we vol goede moed met Spider met open kap en met de 75, dit omdat we geen tijd/zin hadden om de Spider netjes in te pakken. Onderweg hadden we afgesproken met een andere Spider om samen naar Limburg te rijden. Terwijl we stonden te wachten op het ontmoetingspunt begon de lucht pikzwart te kleuren. Onderweg naar Limburg plensde het met bakken uit de hemel, zo erg dat er af en toe alleen op de achterlichten van de voorganger gereden kon worden. Ik dacht nog, "doen we dit nu voor ons plezier?". Gelukkig waren de weergoden ons gunstig gezind en werd het, zo'n vijf kilometer voor de camping, droog. Diegenen die voor ons aangekomen waren, hebben hun tenten in de stromende regen moeten opzetten. Wij hebben de tenten droog kunnen opzetten, maar bij het uitpakken van de 75 bleek dat we een aantal spullen vergeten waren, zoals tentstokken, gastankje en barbecue, dit door de haast en het chaotisch inpakken. Gelukkig konden we tentstokken lenen, en later toen alle tenten stonden, er frites gehaald waren en de wijnflessen ontkurkt waren, kregen we toch wel zin in het weekend. Om half één 's avonds kwamen de laatsten aan die al op vrijdag zouden komen en waren we met vijf tenten, tien personen en twee honden.

Na een goede nachtrust en een dito ontbijt ging Hans even naar huis om de tentstokken, het gastankje en de barbecue te halen, terwijl de rest van ons boodschappen ging doen voor de barbecue 's-avonds. Wat ons in Italië tijdens de Mille Miglia niet gelukt was, namelijk elkaar kwijtraken tijdens het rijden, lukte hier al op zo'n 300 meter van de camping, direct

nadat we van de pont afreden. Gelukkig was Arcen, waar we boodschappen gingen doen, niet groot en had het maar één terras zodat het terugvinden van elkaar geen problemen opleverde. Omdat de rest van de kampeerders pas zaterdag aan het eind van de middag zou aankomen, hadden we de zaterdagmiddag nog vrij. Een aantal personen is toen de kasteeltuinen in Arcen gaan bezichtigen wat schijnbaar zeer de moeite waard is. Helaas mochten er geen honden in de tuinen en we konden die beesten ook niet zonder toezicht op de camping achterlaten, zodat Hans en ik hebben opgepast. Zaterdagavond kwam de rest aan en waren we met 18 personen, 9 tenten, 8 Spiders, 1 Alfa 33, 2 Alfa 75's en twee honden. 's Avonds gebarbecued waarna het weer begon te regenen en we onze toevlucht moesten nemen tot de luifels van de tenten.

Zondagmorgen arriveerden nog twee Spiders en vertrokken we voor een rit door Noord-Limburg, Duitsland en Noord-Brabant. We hebben de hele dag met open kap kunnen rijden, 's middags liet de zon zich zelfs zien. Onderweg werd er een industrieterrein aangedaan, waar enigszins geracet kon worden. Hier maakten enkele leden dankbaar gebruik van.

's Avonds de echte Limburgse specialiteit, asperges, gegeten. Bij terugkomst op de camping kregen twee leden ineens de dringende behoefte om de Maas over te zwemmen. In het pikkedonker en het niet al te warme water lukte het ze zowaar eerst heen en daarna ook terug te zwemmen.

De volgende ochtend alles ingepakt en binnendoor richting Nijmegen gereden, met als eindpunt een pannekoekenrestaurant, waar gezamenlijk pannekoeken gegeten werden. Dat was helaas alweer het einde van een heel geslaagd weekend.

Petra Vriens

H

7

SPIDERAMA 3 / 1992

Klootschieten

p 12 juli was het dat het Spider Register neerstreek in de bossen bij Nijverdal. Die dag konden de leden

kennismaken met klootschieten. Twaalf deelnemers hadden zich aangemeld voor een ontspannende ochtend in het bos. Het eve-nement zou worden afgesloten met een picknick.

Tactisch werpen

Klootschieten is een sport, jawel, die eigenlijk door iedereen en overal beoefend kan worden. De regels zijn simpel. De deelnemers worden in groepen van drie personen ingedeeld. Elke groep loopt dezelfde route. De kloot, dat is een kunststof bal gevuld met lood, wordt steeds door een van de deelnemers onderhands verder geworpen. Makkelijk toch? Aan het eind van de route wordt het aantal worpen dat elke groep nodig had, bij elkaar opgeteld. De groep met het minst aantal worpen heeft gewonnen. De Nijverdalse Klootschieters Vereniging had natuurlijk wel een route gekozen waarbij de kloot nog al eens in de bosjes kon verdwijnen. Ook de vele bochten maakten het niet eenvoudiger. Het is toegestaan om een bocht af te snijden. Maar omdat er onderhands geworpen moet worden, blijft de kloot makkelijk in het kreupelhout steken. Daar schiet je dus niets mee op. De kunst is dan ook om, door gebruik

te maken van oneffenheden in het pad, de kloot als een soort biljartbal de hoek om te werpen. Boomwortels, gras en mul zand zijn de voornaamste hindernissen die je als klootschieter tegenkomt.

De uitslag GROEP(kleur bal) AANTAL WORPEN PLAATS wit: Patrick, Hans, Jeroen 29 + 33 meter 1 geel: Jacqueline, René M., Marcel 33 + 31 meter 2 oranje: Willie, Johan, Petra 35 + 25 meter 3

rose: René V., Loekie, Lowie 35 + 23 meter 4 blauw: Thomas, Jaap, Riet 35 + 8 meter 5

wit: Leni, Lud, Cobi 35 + 7 meter 6

Na afloop werd er, zoals gezegd, een gezellige picknick georganiseerd. Iedereen had hiervoor de noodzakelijke spullen meegenomen. Leuk is het dan om te zien wie wat bij zich heeft en hoe. De doorgewinterde kampeerder heeft een uitgebreide picknickset bij zich met alle etenswaren goed verpakt. Daarnaast zie je er die duidelijk minder ervaren zijn. Die pakken een plastic tasje uit met lekkere vleeswaren, kaas en brood - alles voorgesneden natuurlijk - en gaan dan verbaasd om zich heen zitten kijken omdat ze de boter en het bestek vergeten zijn. Ach, in ruil voor een lekker plakje rosbief kun je altijd wel iets van een ander lenen.

Aan het eind van de middag kon iedereen terugkijken op een gezellige dag.

O

8

SPIDERAMA 3 / 1992

Over Kampvuren en Historische Races

oor het eerst in de vijf jaren dat ik dit evenement bezoek, werden we bij aankomst getrakteerd op een

regenbui. Het veld dat voor het Spider Register was gereserveerd lag er een beetje verwaarloosd bij. Kennelijk had men het gedurende de zomer gebruikt voor het tijdelijk opslaan van zand. Van het groene gras van

voorgaande jaren was maar weinig te herkennen. Gezien de weersomstandigheden op dat moment, was het zaak om een goede plaats voor de tent uit te zoeken om te voorkomen dat de tent bij een eventuele stortbui onder water zou komen te staan. Gelukkig zou het de rest van het weekend droog blijven.

Kampvuur één. In de loop van de middag kwamen steeds meer autoliefhebbers richting camping. Niet alleen Alfa's maar ook Porsches, Austin Healy's, Lotus Seven's en Fiats X 1/9. Ik had gelukkig niets teveel gezegd in de vorige Spiderama. Het Spiderveld vulde zich snel met leden. Na de gebruikelijke kennismakingen met nieuwe leden en oude bekenden ontstond al snel de gezelligheid zoals je bij een evenement als dit mag verwachten. Een aantal leden dook direct het bos in, op zoek naar hout voor een kampvuur. Ondanks dat het nu droog was, bleef de temperatuur beneden het gemiddelde voor de tijd van het jaar. En toen ontstond er een

probleem. Door de regen van afgelopen middag was het hout niet in de fik te krijgen. Alle mogelijke manieren werden uitgeprobeerd. Eerst met kranten en wat er verder voor papier aanwezig was. Het hout wilde maar niet vlam vatten. Ook gebruik van spiritus en een brandende barbecue mochten niet baten. Daar zaten we dan. Een beetje rillerig om het hout dat niet wilde branden. Toen stond Rony Ordelmans op en zou zich met de nu volgende aktie onsterfelijk maken. Hij opperde het idee om met een slangetje benzine uit de tank van een van de auto's te slurpen. Maar wie heeft er een slang bij zich en iets om de benzine in op te vangen? Alfisti zijn zeer inventief en dat bleek ook nu weer.

v

9

SPIDERAMA 3 / 1992

Als benzineslang werd de slang van een luchtbedpomp gebruikt. De benzine werd opgevangen in de inmiddels lege spiritusfles. Nu nog een auto. Ook die werd gevonden. De auto van het slachtoffer was de VW-buggy van de vriend van Rony. Zijn benzinetank was het beste te bereiken met een korte slang en als niet lid had hij natuurlijk weinig in te

brengen. Zo gezegd zo gedaan. Zuigen aan het slangetje, even benzine spuwen, fles eronder, flesje vol, tank leeg.

De nu volgende aktie zal Rony zich nog lang heugen. Het vuur brandde weliswaar nog niet maar hier en daar was wel een gloeipuntje zichtbaar. Argeloos gooide Rony de benzine over het hout: WOEF! En Rony had er een paar kale plekken bij op zijn toch al niet dicht begroeide hoofd. Maar het kampvuur brandde goed.

Zaterdag.

Iedereen lag vroeg in bed op vrijdagavond om er vandaag fris en helder tegenaan te kunnen. Dat fris en helder moet niet te letterlijk genomen worden. Dat komt meestal pas na het douchen en het ontbijt. Het douchen valt altijd tegen. De warmwatervoorziening is duidelijk niet berekend op het grote aantal bezoekers van dit evenement. Maar daardoor is het wel extra verfrissend. Toen ik fris en rillend terugkwam bij de tent, bleken we bezoek gekregen te hebben. Enkele VARLN-

leden waren van hun plaats weggestuurd. De vereniging had verzuimd een goede plek te reserveren voor haar leden. En wie zijn wij om dakloze Alfisti de deur te wijzen? Hoe meer zielen hoe meer vreugd. Dan is het nu tijd voor het ontbijt. Eerst broodjes halen in Müllenbach. Ook op de camping zijn broodjes te koop maar deze zijn al snel uitverkocht. Reserveren kan,

maar dan blijft het risico dat een ander er met jouw broodjes vandoor gaat.

Elk jaar geniet ik weer van de gezelligheid van de zaterdagochtend. Iedereen kruipt uit de tent. De een wat stijfjes met bolle ogen van de slaap, de ander fris met een blik van: "vandaag gaat het gebeuren". Er wordt meestal stevig ontbeten want het wordt een lange dag. Het leukst vind ik de reakties op de geur van gebakken eieren met spek. Mijn eieren met spek wel te verstaan!

Ondertussen zijn de eerste races op het cicuit al

begonnen. Lekker toch om te ontbijten met op de achtergrond race-geluiden? Zo tegen negenen vertrekt iedereen op eigen gelegenheid naar het circuit.

Voor ieder wat wils.

Om de races ook bij een kleinere groep deelnemers interessant te houden wordt niet het gehele cicuit gebruikt. Op de MüllenbachSchleife staan diverse merkenclubs met hun auto's. De bezoeker kan daar lekker tussendoor wandelen en praten met de eigenaren. Zo staan daar o.a de volgende clubs: Lotus Seven (en KIT-cars), Fiat Sport Spider, Fiat X 1/9, Citroën SM, Lancia, Bertone Register, Cadillac, Peugeot en Renault (5-Turbo en Alpine). De 'echte' clubs staan hier niet. Alfa Romeo, Ferrari, Jaguar en Porsche staan in de Paddock opgesteld. Vrijwel alle typen Alfa Romeo zijn vertegenwoordigd. Bij Ferrari wordt het weer, net als voorgaande jaren, rood voor de ogen. Ik heb dit jaar 13 F40's zien staan. Niet dat dat

10

SPIDERAMA 3 / 1992

nu de mooiste Ferrari is, maar het blijft bijzonder. Ook oudere typen Grand Tourismo's waren aanwezig, waarbij de GTO natuurlijk niet ontbrak.

Over de races kan ik veel vertellen maar het leukste is om er gewoon bij te zijn. Hoewel het commentaar in het Duits gegeven wordt, is het goed te volgen. De spreker weet ook waarover hij het heeft. Van elke auto weet hij wel iets te vertellen over de historie van het

merk en type en welke successen er behaald zijn. Erg imposant is de Le Mans-start, waar een demonstratie van gegeven wordt. Alle auto's worden schuin naar achteren tegen de vangrail aan de kant van de pitstraat opgesteld. De coureurs staan aan de overkant van de baan netjes achter de lijn. Als het startsein gegeven wordt, rennen ze naar de auto, springen erin, starten en rijden weg. Doordat de een harder kan lopen dan de ander en de ene auto beter start dan de ander, ontstaat een boeiend schouwspel. Het is een wonder dat ze elkaar niet voor de sokken rijden.

Kampvuur twee.

De zaterdag is de dag van de barbecue. Het was de hele dag mooi weer geweest. De barbecue's werden in een grote cirkel opgesteld. Ook nu weer de nodige hilariteit doordat er altijd lieden zijn die de kooltjes niet aan het gloeien krijgen. Iedereen heeft zijn eigen manier van aansteken ontwikkeld en ervaringen hierover worden uitgewisseld met minder bedreven leden. Grote rookgordijnen zijn het gevolg. En niet alleen bij onze club. Elke zichzelf respecterende club houdt op deze avond een gezamenlijke barbecue. Ik zou niet graag boven de camping gevlogen hebben. Behalve de stank die door de diverse aanmaak-blokjes en vloeistoffen wordt veroorzaakt, hangt er boven de camping een dikke vieze mist van rook. Als je dit ziet, kun je je

voorstellen dat de barbecue met katalysator niet lang meer op zich zal laten wachten.

Het kampvuur zou deze avond minder problemen opleveren. Ik had bij een toevallig(?) passerende boer een stapel hout gekocht. Hij zou mij voor DM 10,- een mooie stapel hout bezorgen. Hij pakte een dikke stam van de kar en begon met veel bravour te hakken. Omstanders deden even een stapje achteruit. Na ca.

11

SPIDERAMA 3 / 1992

10 minuten lag er een stapel hout waar je een gigantisch vuur mee kon maken. Benzine hadden

we nu niet nodig. Het hout was goed droog en de

gloeiende kolen erbij deden de rest.

Zondag. Hetzelfde ochtendritueel

herhaalde zich. Ook nu weer

een koude douche. Volgens mij zet de campingbaas expres de

geiser uit als ik eronder sta. En

ook vandaag was er weer veel te beleven op en om het circuit.

Deze dag besteed ik meestal aan

het buitenterrein waar diverse onderdelenhandelaren hun waar

aan de man proberen te brengen.

En dat is ze, wat mij betreft,

gelukt. Ik was al enige tijd op zoek naar witte glaasjes voor de

richtingaanwijzers van mijn

spider. Nederlandse leveranciers vertelden mij dat deze niet meer

te krijgen waren. Deze optie was

alleen voor de Italiaanse markt

bestemd geweest en ook in Italië waren deze glaasjes niet meer te krijgen. Ook de Duitse handelaren gaven

mij weinig hoop. Een vriend van mij gaf de moed

niet op en doorzocht een bak met reflectoren zonder te weten hoe die dingen er uitzien. "Lijkt dit er soms

op?" vroeg hij terwijl hij een glaasje omhoog hield.

Dat was nu precies waarnaar ik zocht. Maar er lag alleen een rechter exemplaar. Even gevraagd naar de

linker en ja hoor, ik kreeg toch

mijn zin. De prijs viel mee en

mijn dag was weer goed. Een kinderhand is gauw gevuld

nietwaar? Behalve onderdelen

worden er ook veel modellen aangeboden. Je moet echter wel

een liefhebber met een flinke

beurs zijn, want de prijzen

liegen er niet om! Op zondag is het duidelijk drukker dan op zaterdag. Er komen veel mensen

een dagje heen en weer vanuit Nederland en

België en halen daarvoor hun

klassieker van stal. Er valt dan ook heel wat te zien

op de weg langs het circuit. Je ziet Ferrari's, Lamborghini's, De Tomaso's, Maserati's en nog

veel meer exoten voorbij rijden. Op de een of

andere manier vind ik het toch leuker om ze zo

voorbij te zien rijden dan dat ze stilletjes bij elkaar op een parkeerplaats staan. Daarnaast is het leuk om

naar de

13

SPIDERAMA 3 / 1992

mensen te kijken die erin rijden. Je kunt daarbij dezelfde vergelijking maken als wanneer je honden met hun baasje vergelijkt.

Kampvuur drie.

's Middags volgde het gebruikelijke defilé van vertrekkende auto's van de camping. Wij zouden pas maandagochtend vertrekken en bleven met een stuk of vijf tenten over. Het kampvuur gaf die avond toch weer problemen. De aanmaakblokjes en spiritus waren op. De vriend met de buggy was naar huis en ook was er geen luchtpompslang voor handen. Met lucifers alleen begin je weinig. Iemand kreeg het idee om een streng te maken van keukenpapier en deze in een benzinetank te laten zakken.

De zo ontstane benzine-spons moest het vuur op gang brengen. Een andere Alfist kwam met een beter idee en demonteerde zijn

benzinefilter. Het bakje benzine was ruim voldoende om er deze laatste avond weer warmpjes bij te zitten en terug te kijken op een heerlijk weekend.

Natte tent. Op maandagochtend regende het. En niet zo'n beetje ook! Van een gezamenlijk ontbijt werd maar afgezien. We hebben snel de tent opgebroken en bij het bakkertje in WüIlenbach ontbeten. Iedereen ging zijn eigen weg. Naar huis of verder naar drogere oorden. Na afscheid genomen te hebben, zijn wij naar Frankrijk gereden. Je moet toch ergens je tent kunnen laten drogen?

René Meulenkamp

Onderdelenbank

Op de vorige ledenvergadering werd het idee geopperd om een onderdelenbank op te starten. Met de onderdelenbank kunnen leden (Spider)onderdelen of aanverwante zaken ruilen en/of verkopen aan andere leden. Leden kunnen kosteloos een oproep plaatsen voor het aanbieden of aanvragen van onderdelen. Deze oproep wordt geplaatst in de onderdelenlijst welke wordt verspreid in of bij het Spiderama. Veel leden hebben diverse onderdelen liggen als reserve-onderdeel. Deze dingen liggen meestal in de weg en blijken in de praktijk net dat ene onderdeel te zijn dat niet kapot ging. Stuur een brief of briefkaart met daarop de aangeboden en/of gezochte onderdelen naar Hans de Kok, Delwijnsestraat 12 , 5315 AV te Kerkwijk. Ik heb zelf een eerste aanzet gemaakt van de onderdelen die ik dubbel heb. Het meest moeilijke vind ik het vaststellen van de verkoopprijzen, vandaar dat die nog niet zijn opgenomen.

Gevraagd: Goed lopend motorblok 1750 of 2000 cc (105 serie). Hans de Kok, 04184 -2941

Stallingruimte voor één of meerdere klassiekers, omgeving Gelderland, Brabant of Utrecht. Hans de Kok, 041 84 - 2941

Aangeboden: 2 Spider duetto (1967) stoelen met hoofdsteunen. Zwart skay bekleding in matige staat. Hans de Kok, 04184-2941

Linker en rechter portier van Spider 1600, coda tronca, inclusief ramen en binnenwerk. Hans de Kok, 04184-2941

Diverse chroomlijsten voor Spider, coda tronca. Hans de Kok, 04184 - 2941.

14

SPIDERAMA 3 / 1992

Herfstrit 1992

p zondag 11 oktober j.l. werd de laat-ste rit van het jaar gereden.

Waarom in oktober als het in november ook nog mooi weer kan zijn? De meesten van

ons hebben de auto voor 6 maanden in de wegenbelasting. Van april t/m oktober. Vandaar dus.

De rit begon in Lekkerkerk. Zo tegen twaalven kwamen de deelnemers, en natuurlijk ook deelneemsters, binnendruppelen. Afhankelijk van waar men vandaan kwam, had men onderweg naar de startplaats mooi weer. Wie vanuit het noorden kwam, had reeds enige regen gehad. De belofte voor deze dag was wisselvallig weer met hier en daar een bui. Dat is nu niet waar je als Spider-rijder op zit te wachten. Toch vertrok iedereen optimistisch met de kap open. De route werd op eenvoudige wijze aangegeven door middel van aanwijzingen als: 'Na "AMICITIA" RE' en 'voor telefooncel Ll'en zou ons door de Krimpenerwaard, Alblasserwaard en Lopikerwaard voeren. Van Lekkerkerk ging de route eerst naar Krimpen aan de Lek. Daar werd met de pont de Lek overgestoken en liep de route naar Kinderdijk. Ook de luie Alfisti onder ons werden hier gedwongen om uit de auto te komen. Eén van de vragen had namelijk betrekking op de

beroemde molens bij deze plaats. Het antwoord was niet met de auto bereikbaar. Verderop in de route werd de Lek nog een keer overstoken. Nu werd gebruik gemaakt van de veerdienst van Streefkerk naar Bergambacht. Eén van de weggetjes die bereden moest worden, werd speciaal in de routebeschrijving gemeld. De weg vertoonde nogal wat forse uithollingen overdwars. Een soort omgekeerde verkeersdrempels die, als je er te hard overheen ging, rally-achtige beelden opleverden van laagvliegende auto's. Maar wie rustig reed, had niets te vrezen. Eén van de deelnemers had de waarschuwing kennelijk over het hoofd gezien en tufte met een behoorlijke vaart op een bruggetje af. Een korte vlucht gevolgd door een buiklanding was

0

15

SPIDERAMA 3 / 1992

het gevolg. Deze Spider gaat tegenwoordig met een puist op de motorkap door het leven. De eigenaar in kwestie verklaarde later toch even gestopt te zijn, om te kijken of de carter-pan er nog onder zat. Dit bleek zo te zijn en hij kon z'n weg vervolgen. Jammer, jammer, want dergelijke ongelukken zijn natuurlijk niet de bedoeling van een puzzelrit.

prijzen. Dat kan natuurlijk vragen oproepen. De rit is echter door Cobi uitgezet en niemand heeft vooraf inzage in de route of de vragen die gesteld gaan worden. Ook de overige bestuursleden niet! Maar goed hier volgt de uitslag: 1. Hans de Kok 2. Dhr. Brink 3. René Meulenkamp

Langs de polderweggetjes was veel te zien. Mooie uitzichten en ook veel 'armoedige' stulpjes van welvarend Nederland. In de buurt van Bergambacht hield de bewolking op met dreigen. Met grote bakken kwam de regen naar beneden zetten. Er werd haastig gestopt om de kap dicht te doen die, zoals het altijd gaat in dit land, een paar kilometer verder weer open kon. Dat moet je er als Spider-liefhebber dan maar voor over hebben, toch?

De rit eindigde in Woerden. Hier stond de koffie klaar en gaf Cobi Groen uitleg over de rit en de antwoorden op de vragen. De prijs-uitreiking had desalniettemin een klein bij- smaakje. Niet de prijs zelf want daarvan kun je alleen een kater en een enorme kegel krijgen. Twee bestuursleden vielen namelijk in de

Na de prijsuitreiking werd er voor de tweede keer dit jaar een Algemene Ledenvergadering gehouden. De vergadering verliep in gemoedelijke sfeer. Er is gesproken over de contributie voor 1993 (blijft hetzelfde), Spiderama, de evenementen en zoals de voorzitter al meldde, over het organiseren van een onderdelenbank. De notulen van de vergadering zullen in maart bij de volgende vergadering ter inzage liggen.

René Meulenkamp

16

SPIDERAMA 3 / 1992

Auto-Moto-Italia

oor de tweede keer vond 30-31

oktober en 1 november in Houten de jaarlijkse show van Italiaanse auto's en motoren plaats. Na twee keer Rosmalen en twee keer Apeldoorn nu dus twee keer Houten. Er was wel een verschil met de vorige keren: de naam van de show was anders. De uitvoering nauwelijks. De organisatie was weer in handen van de heren De Vries en Muilwijk, maar dit keer zonder de Stichting Italië-Weekend. Evenals vorig jaar een perfecte organisatie, mooie auto's, scooters en motoren,

veel stalletjes, veel onderdelen en veel publiek. Voor het eerst stonden er vier Alfa-clubs op de show. Een verdubbeling liefst. De SCARB(de Stichting dus) was ervoor het eerst bij, u begrijpt waarom dat kon en ook was de VARLN (de Vereniging dus) op het laatste moment nog toegelaten. En zo hoort het ook. Niks uitsluiten, zoals in het verleden nog wel gebeurde. En het ging heus allemaal goed. Ons Spider Register kon nu ook meedoen en deed dat met een heel leuke en gezellige stand.

Niet groot, maar heel uitno-

V

17

SPIDERAMA 3 / 1992

digend. Twee witte spiders, een Giulia Spider van 1964 en een spider van 1977, aan de zijkanten en ertussen drie leuke zitjes. Bovendien en dat was het extraatje van onze stand, een espresso-apparaat, beschikbaar gesteld door Lavazza, met heerlijke espresso met of zonder melk. Te gek!

Wat was er verder voor moois te zien? Veel schitterende handel. Recht tegenover ons een Alfa TZ, een GTA, een Ferrari Dino GTS en een Fiat Dino Spider. Allemaal te koop! Bij Lusso uit Duiven stond de Alfa RZ waarover elders meer. De blikvanger hier was natuurlijk de ook door Zagato getekende Hyena op basis van een Lancia Delta Integrale-onder-stel. Het initiatief voor deze werkelijk schit-terende auto was van Paul Koot, de actieve, o zo enthousiaste directeur van Lusso. Achteloos stond hier ook nog een Dino GT in

een hoekje en een langzamerhand zeldzame Lancia Aprilia Coupé. Natuurlijk stonden er

verspreid een aantal 'Supertjes' te koop. Bij B & B Coachwork uit Loosdrecht kun je ze, net zoals bij Arese in Zwanenburg, wel zo gewel-dig laten restaureren en conserveren, dat je er rustig dagelijks in kunt rijden. Voor zakelijk rijden heel aantrekkelijk. Een relatief geringe bijtelling van ongeveer f 3000,- maakt het heel aanlokkelijk. Je moet natuurlijk wel eerst een nog redelijke Super hebben. Al met al weer een goede show met een zeer geslaagd eerste optreden van ons Spider Register. Graag hulde aan de werkers en werksters die dit voor elkaar brachten. Waar een stukje huisvlijt al niet toe kan leiden.

Dank!

Klaas Gorter

C.

18

SPIDERAMA 3 / 1992

Mooi weer

ekker weer vandaag zeg. Mooi weer om

lekker met de Spider te boulevaren. Even de slaap uit de ogen rijden. Ja, je

kunt natuurlijk ook lekker lui in de zon gaan liggen pitten maar daar heb ik nu eenmaal geen geduld voor. En daarbij: waarvoor heb je een Spider? Om mee te rijden. Gewoon lekker rijden. Zomaar, nergens heen, rijden. Ik ga er vandaag alleen op uit. Mijn vriendin geeft er de voorkeur aan om wel lekker in de zon te gaan liggen bakken. Mij best, genoeg meiden te versieren aan het strand, denk ik nog.

Ik loop naar de garage, open de deuren en daar staat ze: mijn lieve Spider. Het is zo'n schatje zoals ze daar staat onder een maagdelijk wit laken. Ik vouw het laken weg en doen de linnen kap naar beneden. Handschoenen aan, zonnebril op en starten maar. Oh, wat een heerlijk geluid is dat toch. Vier pruttelende cilinders door echte

carburateurs voorzien van brandstof. Dat is wel wat anders dan de tegenwoordig geïnjecteerde versies waarbij de geluiden ook nog volledig gedempt worden door een katalysator. Al die milieu-eisen maken het er niet leuker op.

Pruttelend rijd ik de straat uit. Links af, rechts af, met de bocht mee... Langzaam komt de motor op temperatuur en kan er meer gas gegeven worden. Heerlijk dat zonnetje op m'n bol. Ik had me wel even in mogen smeren met zonne-olie. Ach wat, een beetje kleur kan ook geen kwaad. Hé een soortgenoot. Een Triumph Spitfire komt me tegemoet. Tijdens het passeren wordt er even gezwaaid. Hij heeft waarschijnlijk datzelfde gelukkige gevoel dat al die andere automobilisten ontberen. Het gevoel van haren in de wind en vrij om te gaan en staan waar je wilt. Dan is het nu tijd

L

19

SPIDERAMA 3 / 1992

om lekker de beest uit te gaan hangen. Gas erop!!! Hoog in de toeren schiet de naald van de snelheidsmeter omhoog. ROOOAAAAAH, ROOOAAAAAH, ROOOOAAAAAAAAH. Dit is pas genieten. De ene na de andere burgerlijke Opel passerend. Hé als dat niet de auto van May-Weggen is! Die moet ik even een poepie laten ruiken. Even haar anti-autobeleid frustreren. Met veel bravour ga ik haar voorbij en dwing haar met gierende banden een goed heenkomen in de berm te zoeken. Wat een fantastische dag is het toch. Dat ik dit mag meemaken, niet dan? Maar dan zie ik in m'n spiegel een donkerblauwe Opel Kadett met zo'n opgeplakt zwaailicht naderen. Dat is

geen Rijks- of Gemeentepolitie. Geen RVD maar BVD! Direct krijg ik spijt van mijn aktie van zoëven. Deze stunt kan dan wel veel publiciteit opleveren in de boulevard-bladen maar daar zit ik nu niet echt op te wachten. Goede raad is duur. Om denktijd te forceren geef ik nog wat gas bij. Ik moet ze kwijt zien te raken. Met grote snelheid naderen we een klein dorpje. Dit is m'n kans. Hier moet ik snel reageren. Links, rechts, driftend om de rotonde. Die voorrangsweg maar even gokken. Ogen dicht en bidden dat het goed gaat... Het blijft stil, niets geraakt, doorrijden maar. Dat BVD-broodje ben ik kwijt, pfffft.

Nu rustig proberen om onopvallend het dorp te verlaten. Ook dat lukt. M'n hart klopt in m'n keel. Zouden ze m'n nummer genoteerd hebben? Dan staan ze me thuis natuurlijk allang op te wachten. Ik besluit om nog maar niet naar huis te rijden. Het is misschien uitstel van executie maar dan kan ik tenminste nog even van m'n dag genieten. Richting strand dan maar. Ik had mezelf immers een dagje boulevaren beloofd. Gewoon rustig tuffend langs de waterkant. Lekker naar mooie meiden kijken. En zij kijken natuurlijk naar mij...

Wat kan het leven toch mooi zijn. Aan wat me verder nog te wachten staat, denk ik liever niet meer. Bij het strand aangekomen rijd ik langzaam langs al die mooie lijven. En jawel, ze kijken ook naar mij! Als m'n vriendin dit zou zien had ze me nooit laten gaan. Bij een terrasje zet ik de auto neer en ga ik lekker even van een pilsje genieten. Het is niet mijn

gewoonte om te drinken als ik nog moet rijden, maar ik heb, dacht ik, toch wel een goede reden om het er nog even van te nemen.

Ik heb mooi uitzicht op m'n Spider en op de rest van de boulevard. Shit! Is dat niet die BVD-Kadett in de verte? Snel gooi ik een knaak op tafel voor het pilsje en spring in de auto. Kom op starten! Start nou! Doe het alsjeblieft! Het zal toch niet gebeuren dat ze me nu in de steek laat? Ik heb maar één pilsje gedronken. Ja, mijn Spider is gevoelig voor dat soort dingen. Gelukkig, de motor slaat aan. Met pijn in m'n hart moet ik vol gas wegrijden. Die BVD-rolmops komt wel erg snel dichterbij. En wat kijken die mannen kwaad. Het achtervolgingsspelletje begint weer opnieuw. Behalve al die mooie meiden kijken nu ook alle mannen naar mij. En ik heb geen tijd om terug te kijken. Ik moet zien dat ik hier zo goed mogelijk uit kom. ROOOAAAAH, ROOOAAAAAAAH, links, rechts, links, dwars, ROOOAAAAH, over de brug met vier wielen los van de grond. Ik lijk James Bond wel. Nog steeds die etterbakken achter me aan. ROOOAAAAH, ROOOAAAAH, rechts, rechts, links om de vluchtheuvel, ROOOAAAAAAH. NEE! NEE! SHIT EEN VRACHTWAGEN! AAAAAAAGH...

'Wat is er schatje?' zegt mijn vriendin. Badend in het zweet zit ik recht op in bed. Het is buiten pikdonker en er staan ijsbloemen op de ramen. '0, niets' zeg ik. 'Gewoon een nachtmerrie'.

O

20

SPIDERAMA 3 / 1992

Motorrevisie

m te kunnen blijven rijden in mijn

Spider was het noodzakelijk om de motor te reviseren of om een ander blok erin te

hangen. Ik heb gekozen voor een ander blok want

met uitzondering van een boxermotor past elk ander blok in een Spider, zeggen ze.

'Dus gauw effe zo'n ding halen, erin hangen en

rijden weer', dacht ik.

Zo'n ding halen was maar een kwestie van een half uur. Ik wist namelijk een prachtig snel blok te

liggen, opgeboord naar 2100cc met snelle

nokkenassen, van een Giulietta. Alles past met uitzondering van carterpan,

oliepomp, motorsteunen, luchtfilter, ontsteking, enz.

enz. enz. Dit moet je dus ook even overzetten en opletten

op de toerenteller aansluiting. Bij het Spiderblok is

dit mechanisch en bij de Giulietta electronisch.

Mijn overbuurman, die van de 33, was ondertussen wezen kijken en al aan het sleutelen aan de

olipomp, de carterpan, de ontsteking, het

luchtfilter, enz. enz. De waterpomp eraf gehaald, gat geboord, één of andere as erin gezet en de

toerenteller aangesloten.

Een goede raad: als je toch al zover bent, kun je

net zo goed het hele blok reviseren. Vergeet niet om een complete motorpakking-

set in huis te hebbén, dat bespaart je elke keer

fietsen naar de Alfa-dealer. Een pakkingset voor de waterpomp moet je zelf maken, men verkoopt

alleen complete waterpompen.

Zo, alles klaar op een kleinigheid na. De bak past niet op het blok want de bak van de Spider ligt

voorin en de bak van de Giulietta ligt achterin. Wat

dit betekent, weet ik nog steeds niet. Ik weet alleen

dat niets past en dat ik niet kan rijden. Ondertussen zijn we vier weken verder met

buitentemperaturen van ca. 30 graden zonder één

regenbui. Om de laatste obstakels uit de weg te ruimen doe je

het volgende: 1. je haalt de kruk-as uit het blok en

boort een gat van 24 x 15mm. 2. je last de gaten van het vliegwiel dicht en nieuwe

gaten boren. 3. je koopt ergens een zelfsmerende

bronzen bus van 24 x 15 mm. 4. kruk-as erin, busje

in de as, vliegwiel erop, motor erin, accuklemmen vast, starten en genieten van je Spider met heel,

heel veel power.

Weet je dat mijn overbuurman ondertussen veel verstand heeft gekregen van Alfamotoren,-

stuurhuizen en linnen kappen?

O