officieel 0'9 aan van de Afdelin 9 Parachutespri. nngen K .Jaargang 11 onmklijke Ned_ nr. 2 _ 1 erlandse Vnovember 1982 ereniging voor Luchtvaart

wereldkampioenschappen stijl en precisieCRW: het jaar van de diamond

Max Dereta geïnterviewdI:i

TWEEMAANDELIJKSE UITGAVE VAN DEKNVvL AFDELING PARACHUTESPRINGEN

Jaargang 11 - nr. 2 - 1 november 1982

Redaktie : Ronaid van den Boogaard, NathalieChudiak, Arnold Collenteur en TomRoodenburg.

Vaste medewerkers: Michel Bizot, Hein Cannegieter, KarstSikkens en Bert Wijnands.

De met name onderschreven artikelen zijn voor verantwoorde-lijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening vande redaktie weer te geven.

Zonder schriftelijke toestemming van de redaktie mag nietsvan de inhoud worden overgenomen.

Abonnement SportparachutistLeden van de afdeling Parachutespringen ontvangen hetblad gratis.

De SPORTPARACHUTIST verschijnt in de eerste week vanfebruari, april, juni, augustus, oktober en december.

Druk: Van Deventer b.v., 's-Gravenzande.

KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGINGVOOR LUCHTVAARTAFDELING PARACHUTESPRINGEN

BestuurW. A. VelthuizenE. T. H. WijnandsvakatureP. SantegoedsH. CannegieterC. A. T. PellensH. VerbeekH. A. Elias

- voorzitter- vice-voorzitter- sekretaris- penningmeester- sekretaris sport- sport en instruktie- algemene projekten- algemene projekten

Hoofd Bureau Parachutespringen KNVvLMichel Bizot,Jozef Israëlsplein 8,2596 AS 's-Gravenhage.Telefoon: 070-245457.

LidmaatschapAlle leden f70,- per jaar, na 1 juli '38,-.Het inschrijfgeld voor leden bedraagt bij aanmelding '8,-.

Aanmeldingen voor het lidmaatschapte richten aan het afdelings-sekretariaat(d.t.v. de klubsekretaris).

Uw kopij gaarne inleveren voor 10 november 1982 bij:

Sekretariaat Afdeling Parachutespringen KNVvL,Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS 's-Gravenhage.

2 SPORTPARACHUTIST

DEZE VERENIGINGEN ZIJN AANGESLOTEN BIJ DEAFDELING PARACHUTESPRINGEN VAN DE

KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENINGING VOOR LUCHTVAART

Vereniging Adres

EERSTE NEDERLANDSE Moriondijk 35,PARACHUTISTEN CLUB 4706 LG Roosendaal.

CADETTEN PARACHUTISTEN Kasteelplein 10,VERENIGING 4811 XC Breda.

SKYDIVING CLUB FL YING Bingleystraat 96b,DUTCHMEN 3025 RL Rotterdam.

PARACLUB ICARUS de Grote Weer 120,1383 BG Weesp.

PARACLUB MOBIELE Waverstraat 34-3,COLONNES 1079 VM Amsterdam.

VERENIGING PARACENTRUM Bolkskamp 25,TEUGE 7576 GH Oldenzaal.

PARACENTRUM NOORD Postbus 567,7900 AN Hoogeveen.

NEDERLANDSE PARAVERENIGING NAPO 880,TU-ZEVEN 3509 VP Utrecht-Veldpost

AFCENT PARACHUTE CLUB Prämienstrasse 12,5100 Aken/BRD.

PARACLUB FLEVO Van Hallstraat 29,8072 BA Nunspeet.

MARINIERS SPORT Mariniersweg 7,PARACHUTE CLUB 3941 XL Doorn.

PARAVERENIGING KORPS Commandobaan 4,COMMANDOTROEPEN 4706 CL Roosendaal.

PARACLUB HOHNE NAPO 875,3509 VP Utrecht-Veldpost.

NOORD NEDERLANDSE Postbus 1587,PARACHUTISTENCLUB 9701 BN Groningen.

STICHTING NATIONAAL de Zanden 15,PARACHUTISTENCENTRUM TEUGE 7395 AP Teuge.

Advertentietarieven SPORTPARACHUTIST

hele pagina f 500,- per nummerhalve pagina f 275,- per nummerderde pagina f 185,- per nummerzesde pagina f 95,- per nummernegende pagina f 65,- per nummerof f 0,72 per mm kolombreedte

Per 3 nummers 7,5% en per 6 nummers 15% korting.

Toeslagen steunkleur en f.G. op aanvraag.

, 1983 kunt u een forse prijs·Profiteer nu! nstijging verwachten.

De rubrieken te koop en te koop gevraagd zijn gratis voorleden.

InhoUdWereldkampioenschappen 10Stijl en Precisie

het nationale team

Max Dereta en Fun: interview 13Arnold Collenteur

Skydance benadering van demechanic boogie deel 2

Harry Jansen

Het jaar van de diamondDonaid Doe Johnson

Paravaria

AfdelingsbestuursnieuwsIngezonden brievenJeugdselektie

Jan de BruineMannheim

Wim Velthuizen

JeugdluchtvaartbrigadeWim Velthuizen

NKP in de kijkertPeter Derksen

E.N.V.v.P.V.Frank Surink

La Ferter-GaucherSjoerd Laarberg

CRW-PA wedstrijdTon Annegarn

Base SpringenBert Wijnands

Vol de PenteKarel Goorts

16-man meet TeugeWillard Jansen

Open clubkampioenschappenIcarus

Piet GrootClubkampioenschappen PCN

Henk Kuizenga

Clubkampioenschappen FlevoEeg van der Staak

Veertig Puls wedstrijd ZutendaalVeertig plus wedstrijd NationaalCentrum

Jim Huizinga

Leerlingenwedstrijd ENPCAd Damen

Clubkampioenschappen ENPCHerman Boerman

Clubkampioenschappen FDLeerlingenwedstrijd FD

Herman HeesDe 3 dagen van Straatsburg

René Drost

Friendshipdemo GroesbeekFrans Küsters

Friendshipdemo EindhovenWim Velthuizen

WedstrijdkalenderTe koop

de voorplaatRob Millenaar, Joeke de Jong en Hans Haan-drikman vliegen een tri-plane boven de DZvan de PCN. Fotograaf was Johan Witteveen.

18

20

4

5

6

7

8

9

17

22

23

24

25

L6

27

28

Redaktioneel

Duizend één, duizend twee, duizend drie ... weer een SPORT-PARACHUTIST en ditmaal hopelijk zonder openingsvertragendestoringen. Het is eind september op het moment dat dit redaktio-neel uit de pen vloeit en reeds nu is het duidelijk dat ook hetnovembernummer barstens vol wordt! Ronaid, die de lay-out ver-zorgt, heeft het er maar moeilijk mee om alle tekst erin te prop-pen. Ruimte voor een verluchtend fotootje is er nauwelijks, Doenwe iets fout? Of doen we het goed? Het kan natuurlijk altijd beter.Het lijkt erop dat de redaktie zich meer op het gevaarlijke gebiedvan "prioriteiten stellen" zal moeten begeven. Ook de financiëlesituatie noopt ons tot een uiterst conscientieuze beleidsvoering(misschien mag ik volgend jaar wel de Miljoenennota schrij-ven ... ?).Eén prioriteit hebben we al gesteld. Het volgende nummer zal inhet teken staan van de beginners in onze luchtsport, ofwel deleerlingen, ofwel de grootste groep leden. Naar onze mening isdie groep de laatste tijd slecht aan haar trekken gekomen.Wij zetten onze schouders eronder om daar verandering in tebrengen. Dat is echter geen gemakkelijke taak, omdat de auteursop dit gebied zich angstvallig verborgen houden achter duistereclubbars, onder afgekeurd nylon, in tot dummies omgebouwdevliegtuigwrakken en boven de wolken. Mogen wij hierbij al dieschrijvers vriendelijk doch dringend uitnodigen een positieve bij-drage aan dat volgende nummer te leveren. En als deze oproepzonder resultaten blijft, mag ik dan bij deze mijn excuses makenaan die beginners en ze toch vooral aanmoedigen ook in 1983 lidte blijven? Want we menen het echt goed met jullie (en we heb-ben julie nodig ... hè hè hè).Het volgende nummer zal overigens niet lang op zich laten wach-ten. De "drschijningsdatum wordt namelijk 1 december in plaatsvan r januari. We hebben ons voorgenomen voortaan op deeerste dag van de even maanden uit te komen. Als u even mee-rekent, ziet u dat dat handig is in verband met de decemberdrukteen dat het leuker is voor de reportages vóór en na de NationaleKampioenschappen, die meestal eind juni gehouden worden. Omechter in de omschakelingsperiode de tussenliggende tijd te hal-veren, komt het decembernummer medio december uit.Zo, en als u nu nog kritiek heeft, schrijf het dan AUB eens op!Dan weten wij ook hoe populair we nog zijn.Lekker wijntje, zeg!

SPORTPARACHUTIST 3

ParapersonaliaFlevo : getrouwd op 29 oktober

Hans van Haaien enWillemien Jongma

ENPC/CPV : getrouwd op 6 oktoberGeertleon Janssen enTanja Beerden

: adreswijzigingM. Althof (instrukteur +bestuurslid)Afrikanerplein 2111091 PP Amsterd~m

: wijziging telefoonnum-mer J. Vijfvinkei020-971011

PCMC

PCMC

nationaalcentrum

De klokslagen van 00.00 uur op 1 no-vember zullen de winterperiode vanhet Nationale Centrum inluiden. Tot1 maart zal er dan yveer alleen met deweekends gesprongen worden opTeuge. Speciaal de leerlingen makenwij erop attent dat dan ook op dezondagen door staticliners gespron-gen kan worden.Is het in de zomer zo dat je op ~Ikewillekeurige dag omhoog kan (vlieg-tuig en püoot staan op U te wach-ten), in de winter bestaat slechts demogelijkheid voor doo.rde~eeks-springen voor degenen, die niet ge-dropt hoeven te worden, als ze van tevoren een afspraak hebben gemaaktdat ze met een vliegtuigvullendgroepje komen.

groetjes Jan de Poot

Op de fm eestavond ..

answedstrijde tijdens dehangar: n op Teuge in- rainbow h

han alSkettinM ger, gemaakt dg met DC-3

Urphy OOr J .Inli h . . oannlec tin genmUlder C gaarne aan· I .

i Arnhe~ t ~tharijnestraat· 8~g~/d Zoet-, e. (overdag). 085 ' 822 CE

. -662556.

~ij wensen b~terschap aan JacquesGleien, Harne Peijnenburg KSassen, Karst Sikkens, Ral~h ::r~rouge, Tom Roodenburg.

4 SPORTPARACHUTIST

paravaria

De jongeman op de foto is Roger Ro-ger verzamelt alles op het gebied·parac.hutespringen. In onze werel~~~dat el~enlijk niets bijzonders, maar:ger IS gehandicapt en zal zijn lief-

.vo~r onze sport waarschijnlijknooit In praktijk kunnen brengenHet verzamelen van allerhande para:z~ken geeft hem echter zoveel ple-zier dat hij zich toch net een echteparachutist voelt. U kunt hem daarbïnog een handje helpen. U heeft vasfW~I boekjes, posters, plaatjes ofstickers over of dubbel.Daarmee zou u Roger een ontzettendgroot plezier doen!Alvast heel veel dank:Zï . .

jn adres IS: Roger Purnot, Maioti-castraat 49,6216 AC Maastricht. J

CRW-recordweer verbeterd

Tijdens de biplane PA wedstrijden, dieop 18 en 19 september op Texel gehou-den werden, werd het CRW-record, dattot dan toe op negen stond, weer scher-per gesteld. Op 19 september werd erom 18.00 uur geëxit uit de twee Cess-na's 206 op 11.000 ft. Op 3.5 was detien-man (deca-plane) kompleet. Dezeplane werd gebouwd door (van bovennaar beneden): Bert Keizer, Charles L.von Sury, Nenad "Max" Dereta, Mi-chael "Mies" Bouman, Karel Lamboo-.Jala", Hans Elias, Iwan Spilker, NolCamfferman, Ernst "Maffia" Woerleeen Herman Landsman.De bi-plane wedstrijd werd op over-tuigende wijze gewonnen door RietBecker en Ton Annegarn.

Dean WestgaardoverledenNa.ee.n ziekte van drie maanden is op52-J.arlge leeftijd de AmerikaanseSpringer Dean Westgaard in LagunaBeach overleden. Dean was direk-te~r van Westgaard Parachute Enter-pnse, een van de grootste dealersva~ de Amerikaanse westkust Inmei van dit jaar was hij nog in Euro-pa om deel te nemen aan de Hercu-les- en de CASA boogie. Op delaatstgenoemde sprong hij onder an-dere mee in de record 30-man.

bijdrage nationaal centrumte maken. Wel wordt gecontroleerdof springers die op het Centrum ko-men hun bijdrage hebben betaald.Moet je het later ter plaatse betalen,is dat toch wel zo'n tien gulden duur-der. Veel gemakkelijker dus om hetnu in het rustige seizoen vanuit deluie stoel met een handtekening viade "thuisbank" te regelen. Van harteaanbevolen dus. Met dit stukje ho-pen we ook alle verrassingen van hetvorige jaar te voorkomen. Op de le-denvergadering zal over een aantalsystemen voor bijdrage gestemdworden.

Het ligt in het voornemen om ookvoor 1983 een vrijwillige. bijdragevoor ons Nationaal Centrum te vra-gen. Iedereen merkt dat de kostendaar erg laag liggen als je bedenkt.wat een geld er met zo'n centrum ge-moeid is, met zo al twee vaste krach-ten betaald gedurende het hele jaar.Op de gewone vrijeval sprongenwordt zowiezo al niets verdiend. Van-daar dus.Hoe dan wel? Om het aantrekkelijkte maken, wordt een korting gegevenbij voorinschrijving. Niets is ver-plicht. Niemand hoeft er gebruik van

Op 20 november 1982 zal de Landelij-ke Instrukteursconferentie 1982gehouden worden in de MTS aan deHeliumweg te Amersfoort. Aanvang10.00 uur.De agenda zal zijn zoals deze in deseptemberuitgave werd gepubli-ceerd. Uitsluitend toegang voor in-strukteurs valschermspringen of opuitnodiging.

knvvl algemenejaarvergadering

Op de Algemene Jaarvergaderingvan de KNVvL op 22 oktober zal ditjaar ook de bestuursverkiezing op deagenda staan. Het betreft hier nietde Afdeling Para, maar de geheleKNVvL. Voor onze afdeling is WimVelthuizen als kandidaat voor defunctie van bestuurslid voorgesteld.Hij vertegenwoordigt ons daar alruim 10 jaar en is herkiesbaar. Inte-ressanter is echter de samenstellingvan het dagelijks bestuur, met namede keuze van voorzitter. Op het ogen-blik zijn er gesprekken gaande metde Generaal b.d. Wijting. De kansbestaat dat hij als kandidaat doorhet Hoofdbestuur zal worden voorge-dragen. In het verleden zijn KLu ge-neraals meermalen voor deze hoog-ste post in de KNVvL gekozen. Wezien met interesse uit naar het ver-loop van de gesprekken en houden Uop de hoogte.

landelijkeinstructeursconferentie 1982

BASE springenHet ligt in het voornemen deze win-ter in een overleg tussen de AfdelingPara en de RLD te komen tot een ge-zamenlijk standpunt met betrekkingtot het Basespringen. Leden die hier-op een visie hebben, worden uit-genodigd deze schriftelijk bij ons Af-delingsbestuur kenbaar te maken.Uiteraard spreken we over de (on)mo-gelijkheden in Nederland.

algemeneledenvergadering

De Algemene Ledenvergadering vande Afdeling Parachutespringen zalworden gehouden op 6 november1982 in de MTS aan de Hellurnweq teAmersfoort. Aanvang 10.00 uur.Agenda: Direkt bij aanvang wordt devergadering gesplitst in twee groe-pen, t.W.

SportNKPteam 1982team 1983videojeugdselektie

Financiën &Overigebegroting enrealiteitalg. sekretariaatSportparachutistRLD-BASE spr.Acc.Freefall

begeleidingscursustot instructeurva Ischermspri ngenGewoontegetrouw organiseert deTechnische Commissie een begelei-dingscursus tot het instrukteursexa-men (kadervorming).Voor zover alle toestemmingen ver-kregen worden, zal het programma erals volgt uitzien:

zaterdag 11 december 1982 teWoensdrechtzaterdag 22 januari 1982 teAmersfoortzaterdag 26 februari enzondag 27 februari 1982 NSC "Pa-pendal"

Toelatingseisen:1. lidmaatschap KNVvLlAfdeling

Parachutespringen2. kunnen overleggen van een volle-

dig ingevuld opleidingsboekEveneens wordt goedkeuring ge-hecht aan een lijst met identiekeeisen, welke is afgetekend doorde chef-instrukteur van het cen-trum.

N.B. Indien het aantal kandidatenboven het maximum toelaatbareaantal uitkomt, kan de kandidaat opgrond van het volgen van de '811'82cursus worden afgewezen.

Aanmeldingsprocedure:kandidaten dienen door zorg van hunchef-instrukteur schriftelijk te wor-den aangemeld bij het Afdelingsse-kretariaat voor1 december 1982.

Springers en clubbesturen zijn meestalonverbrekelijk met elkaar verbonden. Deene groep kan niet zonder de andere.Toch is er volgens mij erg veel onbegrip indeze relatie.Dat onbegrip constateer ik persoonlijkvooral bij de VPCT (Teuge). Hoe zou datnou toch komen? Om op deze vraag eenantwoord te krijgen zou je eigenlijk eenverantwoorde enquête moeten opstellen.Vooruitlopend hierop en om de discussieop gang te brengen, poneer ik de stellingdat dat komt omdat het clubbestuur (ikpraat nu alleen over de VPCT) nauwelijksof geen voeling meer heeft met haarspringende leden en in het bijzonder met

Hierna wordt de vergadering plenairvoortgezet met de onderwerpen: ver-slag vorige vergadering, NationaalCentrum, handboek/handleiding,verkiezing bestuur, verslag werk-groepen, rondvraag en sluiting.

Brieven van lezers zijn ons bijzonderwelkom. Wij nemen de vrijheid uwbrief indien noodzakelijk in te kortenen te ontdoen van taal- en stijlfouten.

die leden, die in teamverband veel trai-nen. Er is sprake van een "huis, tuin enkeuken" bureaucreatie. Om aan deze stel-ling wat meer inhoud te geven, zal ik eenseen paar gebeurtenissen die ik mij herin-ner, aan de kaak stellen.

Tijdens een algemene ledenvergaderingwerd eens gevraagd hoe de sprongprijzenzich verhielden tot het landelijk gemiddel-de. "Onder het gemiddelde", was het ant-woord. Bij navraag bleek echter dat mener ruim bóven zat. Evenzo werd tijdenseen algemene ledenvergadering opnelde-ring gevraagd over het feit dat de club ineen huis had geïnvesteerd (het huisje

clubgebeuren en ook nog iets over leerlingen die nooit meer springennaast de Wolk) en waarom niet bijvoor-beeld in springmateriaal. We zijn tochgeen makelaars-kantoor? Het verweer,dat men dan de VPCT nooit van het vlieg-veld kan sturen, komt mij niet steekhou-dend over. Ik denk dat de havenmeesterof de gemeente daarover wel wat anderskunnen zeggen.De start van het clubhuis "de Wolk" isook omgeven door een "wolk" van vreem-de zaken. Waarom staat er zelfs op eengegeven moment politie op de stoep? Nude Wolk legaal draait onder de perfekteleiding en met een aantal forse investerin-gen van Hans Jonkers, probeert de VPCThet nog steeds te doen voorkomen alsof

SPORTPARACHUTIST 5

het hun eigen honk is.De leerlingen die voortijdig afhaakten (na2 of 3 sprongen), nog nauWelijks bekomenvan de uitgestane angsten, zich heiligvoorgenomen nooit meer te zullen sprin-gen, moeten behoorlijk op hun neus geke-ken hebben toen de deurwaarder henmaande om de contributie voor het vol-gende jaar te voldoen, omdat ze verzuimdhadden dit schriftelijk op te zeggen. Wateen reklame voor onze sport, hè?Moeten we het feit dat als een bestuurslidmeerdere keren dreigt op te stappen alshij zijn zin niet krijgt niet bestempelen als

. chantage? Temeer omdat het bestuur dansteeds weer overstag gaat? Zo kan ik meook ontzettend kwaad maken over wat ersoms gebeurt op de zondagen, als erdienst wordt gedraaid door VPCT-instruk-teurs. Zo had ik wel eens sterk de indrukdat de betreffende instrukteur helemaalgeen zin had en excuses stond te verzin-nen om springaktiviteiten te voorkomen.Nou heb ik geen behoefte aan een in-strukteur die voor mij uitmaakt wanneerik m'n geld moet uitgeven. Irriterend is hetook als je de ene keer wel een videocame-raman op het teamabonnement kunt la-ten meespringen en de andere keer

.MANNHEIMEén van die prachtige septemberda-gen: wat mistig 's morgens, maar algauw breekt de zon door en danwordt het zelfs warm. Er is een 'F-27beschikbaar op Eindhoven: OpenHuis. J-e maakt een drietal sprongenmet wat vrienden, dartelt om henheen in de lucht met je primitieve ca-mera en knipt wat. Wat kan het leventoch mooi zijn!Nog nagenietend rijd je naar huis enje draait wat aan de radio: " ... is bijMannheim een helicopter van het ty-pe Chinook op de autobaan neerge-stort. Aan boord bevonden zich 34parachutisten van verschillende na-tionaliteiten op weg naar een lucht-vaartshow."Het is alsof plotseling de wereld ver-andert. Je probeert je voor te stellenwat er gebeurd kan zijn. Een helicop-ter ... vierendertig ... Wat kan het le-ven, zo opeens, toch hard zijn!Je vrouw is dolgelukkig als je thuis-komt. Ze had het nieuws maar halfgehoord en vliegend is Europa maarklein. Je weet maar nooit.Even opgewekt en vol plannen, nadirtdiven en briefing, gingen ookdaar ruim dertig para's aan boord:een Chinook, wat een exit zou datzijn! Ook daar hadden velen gewerktaan hun show. Honderden heteluchtballonnen waren of werden in ge-reedheid gebracht voor een massaleopstijg ing toen het bericht over-kwam. "De show werd afgelast",zegt men dan simpel op het nieuws.

6 SPORTPARACHUTIST

ineens weer niet. Een topper was wel deinvoering van een prijsverhoging: dat ge-beurde namelijk van de ene op de anderedag zonder dat de leden waren ingelicht.Na al deze en andere ervaringen vraag ikme toch echt af of het VPCT-bestuur zichniet naar een machtspositie opwerkt doorelke medezeggenschap van haar leden teweren. Heeft het wel zin dat de VPCTsteeds rijker wordt als er met dit geld tochgeen zinvolle dingen gebeuren?Ik vind het ook niet juist dat sommigebestuursleden van de VPCT ook zittinghebben in het bestuur van het NationaleCentrum. Zij dienen twee heren. Naar mijnmening is dat onmogelijk. Wat mij betreftmag de VPCT zelfs verdwijnen en plaatsmaken voor een sterker Nationaal Cen-trum.Na deze op Teuge toegespitste overwe-gingen zou ik tenslotte een algemeneboodschap willen uitspreken.Ik raad iedereen aan zich eens serieus afte vragen wat een club eigenlijk voor jedoet of niet doet, voordat je de contributieovermaakt. Besef in ieder geval dat je metje lidmaatschap je stem geeft aan eenbestuur, dat een sleutelpositie inneemtop de algemene ledenvergadering van de

Een nauwkeurig onderzoek heeft totop heden nog niet opgehelderdwaarom dat blad van .die achtersterotor kon afbreken.Van onze zustervereniging ontving ikeen lijst met de vermoedelijke passa-giers. Aangezien zelfs nu nog nietmet volle zekerheid is te zeggen wieer precies zijn omgekomen, in ver-band met de vrijwel onmogelijketaak van identificatie, heeft men 'ml]gevraagd de namen niet vrij te geven.Met deze gedàchten en feiten wil ikstilstaan bij deze ramp, wa:ardoorvoor para's uit vermoedelijk vier lan-den, die stralende septembermiddagde laatste was.

Wim Velthuizen

oproepaanjongespringers

De sportcommissie is akkoord ge-gaan met een plan om een jeugdtrai-ningsgroep samen te stellen.Als trainers hebben Jan de Bruyneen Jan Vijfvinkei zich beschikbaargesteld.

KNVvL afdeling para en dus ook voor joudaar beslissingen neemt. Hopend dat allElbestuurderen eens wat meer oor hebbenvoor springers en niet alleen voor anderebestuurderen en ze het roer eens durvenomgooien, besluit ik met de mededelingdat de Nederlandse springer altijd nog demogelijkheid heeft om zijn belangen bin-nen de sport persoonlijk inhoud te gevenop de algemene ledenvergadering van deKNVvL afdeling para. Dit kan door simpel-weg individueel lid te worden van de afde-ling en toch te blijven springen waar menwil.Voor reakties is m'n adres: Kijftenbelt-laan 47, 3871 BC Hoevelaken, of telefo-

••nisch: 03495-34652.

Fly-"afterburner"·SmoothHans Keiler

Naschrift: Een laatste ontwikkeling opTeuge: Op zondag 19 september staaktende Cessna-vlleqers wat resulteerde in eenblue-sky middag zonder springen. Eénding stond vast: een VPCT dag, maar despringers waren de dupe. H K.

De trainigsdoelen zijn:a. theorie (voor wie dat nodig heeft)

materiaalkennistandeminstruktiereserveproced ureswedstrijd regels/code sportifindividuele precisiegroepsprecisie

b. praktijkgrondtrainingen voor precisieindividuele precisiesprongengroepsprecisiesprongendeelname aan wedstrijden(met begeleiding)

De trainigssprongen en de deelnameaan .wedstrijden zullen gesubsi-dieerd worden, dat wil zeggen dat jeeen gedeelte zelf zult moeten beta-len.

.De trainingen worden in principe alsweekendtrain ingen opgezet, maarals je dan niet kunt, valt erover tepraten. Heb je hiervoor belangstel-ling? Dan moet je aan de volgendevoorwaarden voldoen:

bij aanmelding niet ouder zijndan 21 jaar,een eigen uitrusting en squarehoofdkoepel hebben,tenminste een B-brevet hebben,naar centrale trainingen kunnenkomen engraag precisie willen (Ieren)springen.

De training start in februari/maart1983. Verdere informatie kan je krij-gen bij Jan de Bruyne, Varenstraat354, 3765 WX Soest, tel.: 02155-10112(na 19.00 uur).Aanmeldingsformulieren zijn te ver-krijgen bij de chef-instrukteur van jevereniging.

Al jaren verschijnt in "In en Om" eenoproep voor jonge KNVvL-leden omzich aan te melden voor een interna-tionale uitwisseling. Ook zien wedan een foto met de groep van 20 à30 gelukkigen, die daarvoor zijn uit-verkoren.Nu is 1982 daarin een belangrijk jaargeworden. Weliswaar vertrokkenhalf juli weer ruim twintig zgn..Juchtvaartkadetten" richting Frank-

cQ)

.!::!Ol.säi>E~Ö

~furt om van daaruit naar bestemmin-gen in en buiten Europa te wordengevlogen, maar zeer waarschijnlijk isdit de laatste keer geweest. Eén vande belangrijkste subsidiegevers, deKLu, heeft per 1983 het budget zoda-nig beperkt dat het niet waarschijn-lijk lijkt dat er nog Nederlanders zui-len gaan.In september heeft onze afgevaar-digde, de heer P. Schmidt Crans, ditstandpunt op de Internationale Plan-ning Conference in Oslo moetenmeedelen. Wel wordt er naarstig ge-zocht naar mogelijkheden uit anderebron bijdragen te krijgen, maar opkorte termijn zijn nog geen bruikbareoplossingen gevonden.De opzet van dit al jaren lopende pro-ject is om internationale banden teversterken, kennis uit te wisselen enop te doen en ervaringen uit te wis-selen. Op bijgaande foto de groepjonge KNVvL-leden, die als bestem-ming Amerika had. Er werd onder-meer een meerdaags bezoek aan hetAir & Space Museum gebracht (Was-

hington DG) en de Staat South Dako-ta verzorgde verblijf en excursies.Enkele daarvan waren: het Earth Ob-servation Data Instituut, waar satel-liet-informatie verwerkt wordt, Stra-tegic Missile Wing en StrategicBomb Wing (B-52 etc.). Alle kandida-ten waren in de gelegenheid in vlieg-tuigen van de Civil Air Patrol deBlack Hills van boven te zien en erzijn hartelijke en goede contactengelegd.Aan dergelijke aktiviteiten lijkt nueen eind te komen. Ieder die gedach-ten heeft over mogelijke oplossingenwordt vriendelijk verzocht hieroverzo ·spoedig mogelijk contact op tenemen met

Wim Velthuizen

NKP 82in de kijkert

In de Sportparachutist nummer 6heb ik een stukje geschreven over dedoor mij gevolgde scheidsrechters-cursus. De bekroning van deze cur-sus was te mogen jureren tijdens deNKP.Vrijdagavond voor de wedstrijd kre-gen wij (de nieuwe juryleden) eenbriefing over het hoe en waarom vanhet 9 dagen du rende "sky-ballet".Zaterdagochtend fungeerde ik als vi-deo training-springer, terwijl de men-sen waarmee ik in het vliegtuig zat,zorgden voor de eerste officiële cij-fers van deze NKP.Alle uitslagen werden op een riantscorebord geschreven, waarbij som-mige teams en springers voor wat"bij materiaal" zorgden. Het aantalaanwezige scheidsrechters was zógroot, dat er twee groepen werdengevormd. Ik behoorde tot groep A endie moest 's middags de videobus invoor relatief jurering. Door ditsysteem werden we met alle facet-ten van de jurering in aanraking ge-bracht. In de videobus heersten vantijd tot tijd barbaarse temperaturen,terwijl je in de bak meerdere malenvoor DC werd aangezien!Het geconcentreerd·werken van ech-te PA-cracks is een fantastischgezicht; ik heb er het nodige van op-gestoken.De stijl-jurering werd moeilijk, omdatwe het op de video zonder assen-kruis moesten doen (a1leen oefe-ning !!). Aan het eind van de weekwaren nl. plotseling de virtuose hulp-

middelen van Appie verdwenen. Bijhet zoeken naar deze middelen ont-dekte ik een, maar het leek, vóóroor-logse kijker. Bij nadere inspectièbleek het "beestje" echter nog volle-dig intact. Gedurende de middag be-oordeelde ik er nog en passant 23stijlspringers mee.De meeste tijd heb ik echter doorge-bracht in de videobus voor de beoor-deling van RW. Vooral door wat"luchtige" babbels met allerhandespringers ben ik erg veel aan de weetgekomen over grips e.d. Het is nl. bij-zonder moeilijk om als onervarenRW-er een groep SRW-ers te beoor-delen. Ik vond c.q. vind het eenvreemd idee dat ik een team moetbeoordelen op hun sky-acrobatiek,terwijl ik zelf niet eens weet waar de"Sky God" de sets en randoms van-daan haalt!Er zijn teams die voor honderdenguldens hebben versprongen alstraining voor de NKP. Deze teams,trouwens elk team, heeft gewoonrecht op een goede en vooral juistebeoordeling. De springers haddenvan tijd tot tijd klachten over devideo-opnamen. Sommige teamsstonden er niet of nauwelijks op. Hetis een moeilijke zaak en afhankelijkvan diverse omstandigheden, maarik vind toch, dat je zéér beslist nietmoet beginnen videocamera-erva-ring op te bouwen tijdens een Natio-naal gebeuren. De beste man c.q.vrouw moet daar achter de videostaan. Dat mogen de springers zon-der meer verwachten. 's Ochtendswaren er nogal eens problemen over"stand-down" en ."stand-by", hetkwam bij mij (en niet alleen bij mij)soms erg rommelig over. Veel sprin-gers wisten niet waar ze aan toe wa-ren, eerst dit dan dat, met berichtendie om de haverklap werden herroe-pen. Kortom, het was "jofeitjes" ge-regeld.De problemen bleven niet alleen be-perkt tot de grond, maar manifes-teerden zich ook in de lucht. Sommi-ge teams stonden ergens in de wijdeomtrek, zorgden zo voor een onver-wachte demo en gaven op deze"spontane" manier meer bekend-heid aan onze sport. Deze problemenlos je snel op door de piloten eenbordje te geven met twee kleuren die"stand-by" en "exit" betekenen. Nietalleen door vreemde exits maar ookdoor bepaald forse winden stondener teams bij de buren. Vreemd is hetdan te constateren dat een dure re-corder voor windmeting "ineens"niet goed meer zou werken!?! Eenlaatste hint: geef ieder team de kanseen exit te trainen uit een voor hunonbekend vliegtuig.De NKP was voor mij erg leerzaam enik heb iets van de wedstrijdspanning

SPORTPARACHUTIST 7

In die tijd ook werd de vliegergroep uit- het nog altijd dezelfde groep mensen,gebreid, zodat er een rooster kon wor- waarbij nog opgemerkt kan worden, datden opgesteld. Het was dan ook niet er onderling een grandioze sfeer heerst,meer nodig om de vliegers van huis op wat helaas bij andere clubs niet altijd

te halen. . . • vander\andse Verenigmg

ENVvPV Eerste ~~hutistenV\iegerspar het geval IS.

Wij schrijven 1973. Het vliegtuig: een De Rocket werd gedoopt met de naam U ziet dat er in al die jaren nogal watCessna 172, registratie PH-LZE, uitge- van de oude bekende para-instructeur veranderd is en vele dingen ten goede.rust met een goede oude zes cylinder Henk Kok (PH-Kok). Maar zie, door al die luxe is men minderContinental 0-300. Erg veel pit zat er Nadat de PH-Kok zijn diensten had be- fanatiek. Een voorbeeld hiervan (en ikniet in, zeker niet als je met drie zware wezen (hieraan heeft de club al die hoop dat wij er met z'n allen wat aanpara's van het "dek" moest. Beginnen jaren een uitstekend vliegtuig gehad), gaan doen): men komt om ± 13.00 uurbij het uiterste puntje van de toen nog komen wij terecht in een wat recentere op het veld en, écht dames en heren pa-hobbelige gras,mat: remmen vast, full- periode. Er werd besloten om de wat rachutisten, 's morgens is het vaakpower, remmen los, en dan maar rijden, zwaardere Cessna 182 te nemen waar .Blue-sky" en is het zonde om daarrijden en nog eens rijden, tot bijna het totaal 4 para's in konden. Eerst zonder geen gebruik van te maken. Bovendieneinde van de baan in zicht was, 1e deur, later met de bekende klapdeur. is het voor de vlieger(s) niet plezierig omstand flaps trekken (dat kon toen nog De eerste C-182 draagt de naam PH- pas nà de middag met vliegen te begin-mechanisch) en dan los. . . BOB (BELONJE), later werd de PH-PAX nen en dan te moeten horen dat deDat waren nog eens tijden. Toen be- erbij gevoegd. Ook werden er wederom dames en heren niet kunnen relatievenschikte de Teugse club over drie para- vliegers aangeworven. omdat er een overcast is.vliegers, enkele daarvan zelfs hofleve- Op dit moment zijn wij met 8 vliegers en Dit is natuurlijk bedoeld als opbouwen-rancier! met 3 vliegers van Lelystad extra voor de kritiek, maar denk er maar over na.Voor de nieuwkomers wil ik toch even de PH-PAR. Allen hebben een jaren-stilstaan bij deze oudgedienden: een lange paravliegervaring. Bovendien isparavlieger àf (en toe nog wel) Bob Be-lonje, Piet van der Made ietsje dikkerdan vroeger en ondergetekende. Ver-der was er bij andere vliegers weiniganimo om para's te vliegen; altijd koud,alsmaar omhoog en weer omlaag enniet in de laatste plaats omdat mendacht dat het gevaarlijk was.In die tijd werden de vliegers nog niet zoin de watten gelegd als nu, maar hetwas wel een enorm gezellige tijd!Nadien kon de club beschikken overeen gloednieuwe Cessna-Reims-Roc-ket, die een 210 pk motor had, erg veelvermogen over dus. Wel werd er nogzonder deur gevlogen, wat in de winternog wel eens problemen opleverde:sokken, jassen, mutsen, overalls enhandschoenen; maar het bleef akeligkoud.

kunnen proeven en de ontlading er-van 's avonds in de "Second Cloud".Mijn dank gaat uit naar de organisa-tie voor de uitstekende verzorgingvan de inwendige mens. Indien destudie het toelaat, hoop ik volgendjaar zelf te kunnen meedoen. Dankaan alle springers voor de leerzamegesprekken.

Peter Derksen FD

Het Nationaal Centrum viert alweer zijneerste verjaardag. Dit is voor mij redeneens een blik in het verleden te werpenen te vertellen hoe alles uitgegroeid isvan een kleine paraclub, op een kleinvliegveld, naar wat het nu is: een Natio-naal Paracentrum en daarbij niet te ver-geten de VPCT, op een van de drukstevliegvelden in Nederland.Teuge is dan ook nationaal en. inter-nationaal gezien een uniek vliëgveld,gezien het aantalluchtsporten dat ertegelijk beoefend wordt.

De PH-PAX, Juul van Keimpema en Peter Levering

Frank Surink

een weekje springen in

La Ferté-GaucherMaanden geleden opperden een paar men-sen het idee om met een groep relativersnaar Frankrijk te gaan om daar te gaan sprin-gen. We hebben toen een vergelijk gemaaktvan verschillende centra aldaar en hun facili-teiten. Paraclub de Paris, lIe de France, ge-vestigd op het vliegveld van La Ferté-Gaucher ongeveer 90 km ten zuid-oostenvan Parijs, werd uitgekozen. Dit centrum ligtniet al te ver weg en bezit twee Turbo-Porters, zodat je ook wanneer het erg druk istoch veel kunt springen. Als we een weekzouden blijven en ± 15 sprongen zoudenmaken, zou 13.500 ft. f 27,88 kosten, wat na-tuurlijk niet duur is.

8 SPORTPARACHUTIST

Na een paar weken van rondvragen of men-sen wilden meegaan, hadden we acht sprin-gers en de vriendin van één van hen bij el-kaar. Deze springers waren Henk van deBerg, Ad de Jong, Frans Bax, Wouter Ko-nijnenburg, Peter Derksen, Marga Huren-kamp, Sjoerd Laarberg, Jeroen Teelen enzijn vriendin Lorette Bosman, allen van hetnationaal centrum. De eerstgenoemde vierwaren de meer ervaren springers met resp.550, 280, 260 en 200 sprongen. De laatst-genoemde vier hadden resp. 140, 80, 90 en110 sprongen. Het was de bedoeling om inkorte tijd veel te springen en dus veel teleren.

Vrijdagmorgen 13 augustus vertrokken ween na een rondrit je door België en Frankrijkkwamen we 's avonds in La Ferté-Gaucheraan. De tenten werden opgezet - deze konje gewoon op de dropzöne plaatsen -, eenhollands biertje werd gedronken en daarnaging iedereen maffen, want we waren welvermoeid.Zaterdagmorgen lieten we onze papierenzien en kregen we een rondleiding door in-strukteurs van het centrum. Er waren goedesanitaire voorzieningen en als je niet in eententje wilde, kon je in het bunkhouse slapenvoor f 4,- per nacht.Het betalen van je sprongen doe je daar ach-teraf als je naar huis gaat en zij bekijkendan wat het voordeligst voor je is (geef menog zo'n centrum, red.). Bij een verblijf vanéén week bijvoorbeeld krijg je 10% korting.We begonnen met vier tweemans-pogingenen wel steeds een meer ervaren springer meteen wat minder ervaren persoon. Dezesprongen gingen leuk en vervolgens werdentwee viermannen geprobeerd, wat helaaswél tegenviel. In alle sprongen ging het voor-namelijk om veel no-contact vliegen en ookvooral rustig te leren vliegen, We sprongenzoveel mogelijk en deden alleen dingen,waar we wat van konden leren. De ervaren

mensen keken ook steeds goed naar hun"leerling". We hebben alles geprobeerd va-riërend van twee- tot zesman. De ene sprongging beter dan de andere, maar we haddenaltijd plezier. De ervaren mensen leerden na-tuurlijk ook een heleboel, want die vlogenzich ook "te pletter".De Porter was in 13 à 15 minuten op 13.500ft. Spotten was nauwelijks nodig, want, alsde piloot zei dat de deur open kon en coupezgaf, zal je precies boven het exitpunt. Je konje dus goed op de sprong concentreren. Dieconcentratie werd overigens wel eens onder-broken door de bekende "parawind" , die hetin Frankrijk erg goed deed. Maar dat mochtde pret niet drukken. 'Landen mocht je over-al, zolang je de vliegtuigen maar niet in deweg zat. Je kon zelfs op de vouwweide lan-den en er was een aparte overdekte vouw-ruimte voor squares. Als we klaar waren metvouwen en debriefen en de volgende spronghadden doorgelopen, waren we meestal di-rekt weer aan de beurt, omdat we met onsachten een Porter-stick konden vullen.Het weer zat helaas niet mee, maar verderverliep alles naar wens. We konden goedmet de andere springers opschieten. Hetkontakt met de Franssprekende springerswas echter niet zo eenvoudig, omdat slechts

twee van ons het Frans machtig waren. Maarmet Engels kwamen we toch een heel eind.Een groot voordeel in zo'n week is dat je bij-na steeds met dezelfde springers springt, dieje precies kunnen vertellen wat je allemaalfout hebt gedaan en de volgende sprongdaar weer speciaal op kunnen letten. Alleswerd bij ons rustig uitgelegd en harde woor-den vielen er nooit, iets, wat ik persoonlijkerg belangrijk vind als je beginner bent. Hetbevordert de motivatie nl. niet als je bij elkefout op je .... krijgt.We hebben 13 sprongen gemaakt in de 4 of5 dagen dat we konden springen. We heb-ben veel geleerd en veel plezier gehad. Wevonden het een leuke ervaring om eens er-gens anders te springen in plaats van op jethuisbasis. Een dagje Parijs tussendoor vielook zeer in de smaak.Ik kan het meer springers (onervaren en er-varen) aanraden om zoiets te organiseren,want het was grandioos!Henk, Ad, Frans,Wout, Peter, Marga, Jeroen en Lorette: be-dankt, het was te gek!

Sjoerd "moonraker" Laarberg"de Wolk", Teuge

Texel CRW-PA wedstrijdIn het weekeinde van 18 en 19 septemberwerd op Texel de eerste Biplane PAwedstrijd gehouden. Deze wedstrijd werdgeorganiseerd door Karel Lamboo. Dewedstrijdorganisatie bestond uit de zeerbekwame wedstrijdleider en tevens jurylidBart de Vries en een manifestor waar jealle kanten mee op kon. Door de zeer ont-spannen sfeer in het Mekka van de CRWhadden beiden een zeer rustig weekeinde.Het geheel werd gecompleteerd door eenuiterst deskundige jury, die zelfs 's mor-gens vroeg een pilsje op prijs stelde.Voor de mensen die zich afvragen wat ditnu weer voor een wedstrijdonderdeel is,het volgende: Een team bestaat uit tweespringers, die een vrije val van maximaal 3seconden maken. Binnen 2 minuten nahet verlaten van het vliegtuig moet er eenbiplane zijn geformeerd. Deze biplane be-hoort in de bak geland te worden, waarbijde. afstand van de onderste springer tothet deadcentre wordt gemeten.Het aantal deelnemende teams was he-laas kleiner dan verwacht. Slechts tweeteams kwamen van het continent, de ove-rige zes van het eiland zelf. Waar waren aldie CRW freaks? Die bestaan toch zekerniet alleen of Texel! En waar waren de"echte" precisiespringers? Die hebbentoch zeker geen last van faalangst! Iedereaanwezige had minstens twee teams vande Dutch Connection verwacht.Zaterdags om 2 uur was de mist zover op-getrokken, dat de wedstrijd kon beginnen.Twee ronden konden worden versprongenonder de minst ideale biplane PA omstan-digheden: windstil weer! Opvallend warendan ook de toch wel zeer goede resulta-ten. Op Ada en Piet de Groot na, deden ertenslotte geen echte PA springers mee.Deadcentres werden er echter nog nietgetrapt. Hierop moest het talrijke publiekwachten tot zondagmorgen. Zondags

werden de overige drie ronden verspron-gen onder zeer veranderlijke windomstan-digheden. Dit had' tot gevolg dat vrijwelieder team de dag begon met een misservan een paar meter. In de vierde rondeging de spannende strijd tussen de teamsBert Keizer/Charles van Sury en RietBecker/Ton Annegarn. Het laatst genoem-de team trapte, ondanks alle psychoter-reur, een deadcentre. Hiervoor verzeker-den zij zich van een eerste plaats en gingde vijfde ronde om de tweede en derdeprijs. De overwinning ging dus naar hetbuitenland. Dit tot grote schande van alle'

Tesselse CRW freaks. Zelfs nadat dewedstrijd was versprongen, probeerdenzij de einduitslag nog te veranderen. Dezeer deskundige jury bleek echter niet ge-voelig voor protest-tientjes. Drank hadwellicht geholpen ...Als afsluiting van deze grandiozewedstrijd organiseerde Herman Lands-man een 11 mans plane, wat uiteindelijkeen 10 mans plane opleverde. Een nieuwNederlands record!!Uitslag1. Riet Becker/Ton Annegarn2. Bert Keizer/Charles von Sury3. Arnold Camfferman/Hans Elias

Ton Annegarn

De winnende Annegarn/Becker Bi-plane

SPORTPARACHUTIST 9

Cl.

No9!.3cCl.

~

XVI. wereldkampioenschappenstijl en preciesie 1982

De Nederlandse delegatie. Staand v.I.n.r. Henk Nijhuis, Bram Lasschuijt Jr., Michel Bizot en Jan Vijfvinkei. Geknield: Joeke deJong, Henk Verbeek en Rein Voskamp.

Van 7 tlm 20 augustus werden de 16eWereldkampioenschappen in deklassieke onderdelen georganiseerd

te Lucenec in Tsjecho-Slowakije.Ingeschreven werd door 24 landenmet 263 deelnemers; 71 vrouwen en192 mannen.Wij maakten de reis om budgettaireredenen per auto en deze nam viceversa 3500 km in beslag. Lucenecbleek volledig in het teken te staanvan de WK, gezien de decoraties, af-fiches, opgemaakte etalages en bor-den met leuzen van verbroedering envriendschap door sport. Het kwamdan ook wat vreemd over dat alledeelnemers ondergebracht werdenin twee, hoewel naast elkaar gele-gen, hotels: één voor de westerse enéén voor de oostbloklanden. Welwerd gezamenlijk gegeten in een toteetzaal omgebouwde gymnastiek-ruimte.Het vliegveld was recentelijk voor-zien van een gloednieuwe asfalt-baan. Ook een betonnen monumentter waarde van een ton was speciaalvoor deze WK neergezet.Er waren twee dropzönes ingericht:één eenvoudige voor de Style en deandere op zo'n 1,5 km afstand daar-van voor de Precisie. Deze laatstevoldeed uiteraard geheel aan de FAI-eisen en bovendien stond er vooriedere équipe een vaste cabine terbeschikking in plaats van de gebrui-kelijke tenten.Als springplatform werden 12 Anta-ipproach Michel, Bizot

10 SPORTPARACHUTIST

nov 11 dubbeldekkers gebruikt. Het36 man sterke scheidsrechterscolle-ge, waaronder onze Joeke de Jong,stond onder vakkundige leiding vande Canadees Richard (Buzz) Bennett.

v.l.n.r. Michel, Buzz Bennet en Bram

Daar geen van ons nou echt vloeiendTjsechnisch spreekt, kregen we eenDuitstalige tolk toegewezen, Milka,die zich samen met haar vriendin Sa-bi ne uitstekend van haar taak kweet.Na op zaterdag een trainingsspronggemaakt te hebben, vond op zondag8 augustus de officiële openingplaats, gevolgd door een primavliegshow. Zo'n 50.000 man publiekwas aanwezig.Op maandag 9 augustus werd methet eigenlijke springen begonnen.Om wille van de leesbaarheid ver-meiden we de verschillende wedstrij-donderdelen apart, hoewel ze na-tuurlijk wel door elkaar gesprongenwerden.

Dames - landenklassement - 13teams1. Tsjecho-Slowakije2. USSR3. DDR4. Frankrijk5. Hongarije

Dames - individuele precIsie - 10sprongen - 71 deelneemstersTot ronde negen gooide ClaudiaCreppel uit de BRD hoge ogen. Bijhaar negende sprong behaalde ze 19cm en werd daardoor tiende. In te-genstelling tot twee jaar geleden inBulgarije, hield Cheryl Stearns uit deUSA haar zenuwen deze keer tot heteinde toe in bedwang. Ze won dit on-derdeel.1. Cheryl Stearns

2. Elena Burkowa

USA 4060 spr.tot. 0.08 m

USSR 2600 spr.tot. 0.09 m

DDR 2000 spr.tot.0.15m

3. Heike Glaw

Dames - Style - 4 sprongen - 71 deel-neemsters1. Irina Walhkoff DDR tot. 29.71

gem. 7.43 sec.2. Barbara HarzbeckerDDR tot. 30.68

gem. 7.67 sec.3. Larisa Koriceva USSR tot. 31.04

gem. 7.76 sec.

Dames - overall klassement - 71 deel-neemsters1. Larisa Koricevaex-equo2. Irina Walhkoff2. Cheryl Stearns

USSR 25 ptn.

DDR 26 ptn.USA 26 ptn

Dames - groepsprecisie - 4 sprongen-13 teams1. Bulgarije2. Canada3: Tsjecho-Slowakije

tot. 0.33 mtot. 0.43 mtot. 0.63 m

Jan Vijfvinkel, die de enige malfunctie opde hele WK had

het Nationale Team op het monument dat ter ere van de WK was neergezet.

Heren - individuele precisie - 10 Heren - style - 4 sprongen - 117 deel-sprongen -121 deelnemers nemers

In sterk wisselende weersomstan-digheden werd dit onderdeel in 7 da-gen afgewerkt. Had je geluk, dan konje 's morgens vroeg of tegen deavond bijna niet missen; had je pech,dan was je rond het middaguur over-geleverd aan turbulentie, thermieken windschommelingen. Heel wat"azen" vielen hierdoor vroegtijdig af.Ondanks het feit dat de grootte vanhet dead-centre is teruggebracht tot

5 cm, blijkt dat behalve het schoei-sel ook de springers zich aan dit ni-veau aanpassen. Van de ruim 1200sprongen waren er 416 een dead-centre: ruim 34%.De uitslagen zijn als volgt:

1. Bernd Wiesner DDR 4500 spr.tot. 0.01 m

2. Nikolaj Usmaje USSR 7800 spr.tot. 0.04 m

3. Jürgen Böhmer DDR 2600 spr.tot. 0.05 m

Tijdens de 5e ronde waren de meesteNederlanders rond zo'n turbulentmiddaguur aan de beurt. Rein, Mi-chel en Bram maakten forse afstan-den. Omdat de chute van de voor-ganger van Bram enige tijd de schijfbedekte, werd een protest inge-diend, dat mede door het uitsteken-de optreden van Henk Verbeek werdtoegewezen. Zo kon Bram de eerstescore van 22 cm omzetten in één van2 cm. Met een totaal van 11 cm be-haalde hij een gedeelde 17e plaats:een bijzonder goede prstatie.

Resultaten van het NL-team:17e Bram Lasschuijt Jr.48e Henk Nijhuis68e Jan Vijfvinkei95e Michel Bizot96e Rein Voskamp

11 cm21 cm36cm

104cm106cm

Het stylespringen werd voor heteerst uitsluitend op basis van video-beelden gejureerd, wat op veel kri-tiek van de scheidsrechters stu itte.Alle straffen werden per scheids-rechter direct in een computer inge-voerd. Doordat deze achteraf beziente weinig was uitgeprobeerd, leverdede praktijk veel kinderziektes op: deofficiële resultaten van de eerste entweede ronde konden pas na drie da-gen bekend worden gemaakt. Ookmoest de eerste ronde style, al voorde helft versprongen, opnieuw wor-den gestart. Opmerkelijk hierbij waswel dat een van de Russen de ver-keerde serie had gedraaid en die foutmaakte hij de tweede keer natuurlijkniet meer!De penalties die gegeven werden,waren bijzonder hoog (totaal 18 min.54 sec. over 468 sprongen). Omdat ervoornamelijk op undershoots werdgelet, probeerden velen om langeredraaien te maken, wat weer fatale rit-mestoringen tot gevolg had. Ook desoms wel tot 50 minuten oplopendeholdings zorgden niet voor een opti-male concentratiemogelijkheid. Almet al laadde dat onderdeel deschijn op zich meer een wedstrijdvan de. scheidsrechters te zijn, danvan de deelnemers; niet erg stimule-rend voor dit toch al verguisdewedstrijdonderdeel.

De uitslagen:1. Maurice Fernandez USA tot. 28.54

gem.7.14sec.2. Jan Sofranek CSSR tot. 28.99

gem. 7.24 sec.3. VjaceslawValjunas USSR tot. 29.05

gem. 7.26 sec.Vergelijken we dit met de vorige WKvan 1980, dan zien we daar voor dewinnaar een tijd van gemiddeld 6.45seconden! De Fransman Christian

SPORTPARACHUTIST 11

Ë

Rein Voskamp, jammer van die enesprong

Lubbe (6e plaats) draaide tijden van4.92 en 5.08 sec. en kreeg resp. 2.4 en3.0 sec. straf. Uiteraard haalde hetingediende protest niets uit. Onderde Chinezen waren er enkelen die"draaitijden" maakten van rond de 6sec. Op de video bleek echter over-duidelijk dat ze zes backloops achterelkaar draaiden. Ze kregen dan ookprompt de maximale straf van 16 se-conden.Ook voor de Nederlanders logen destraffen er niet om. De resultaten:75e Henk Nijhuis 8.92 + 0.4 =9.32/8.76 + 0.8 = 9.56/9.45 + 0.8 =10.25/8.45 + 2.0 = 10.45 totaal 39.58gem. 9.90 sec.8ge Michel Bizat 8.57 + 3.8 =12.37/7.98 + 1.4 = 9.38/8.13 + 1.2 =9.33/10.87 + 1.2 = 12.07 totaal 43.15gem. 10,79 sec.90e Bram Lasschuijt 8.80 + 0.6 =9.40/10.29 + 1.2 = 11.49/9.51 + 1.6= 11.11/9.03 + 2.4 =' 11.42 totaal43.43 gem. 10.86 sec.

96e Jan Vijfvinkei 9.08 + 0.8 =9.88/10.27 + 0.5 = 10.77/8.63 + 1.0= 9.63/8.75 + 2.0 = 10.75 totaal45.53 gem. 11.38 sec.100e Rein Voskamp 10.39 + 0.8 =11.19/10.74 + 1.0 = 11.74/10.94 +1.2 = 12.14/9.97 + 4.0 = 13.97 totaal49.04 gem. 12.26 sec.

Heren- overall klassement -121 deel-nemers

Het overall klassement wordt sa-mengesteld door de plaatsingscij-fers bij precisie en style te kwadrate-ren en vervolgens op te tellen.1e. Bernd Wiesner DDR2e. Christian Lubbe Frankrijk3e. N ikolaj Usmajev USSR4e. Vjaceslav

Valjunas5e. Ronaid

Eilenstein

50ptn.52 pnt.

104ptn.

USSR 109ptn.

DDR 125 ptn.

5ge. Henk Nijhuis62e. Bram Lasschuijt Jr.85e. Jan Vijfvinkei9ge. Michel Bizot

107e. Rein Voskamp

7929 ptn.8369 ptn.

13840 ptn.16946 ptn.19216 ptn.

Heren- groepsprecisie . 4 sprongen -24 teams

De groepsprecisie heren werd als"trekpleister" bewaard voor hetweekend omdat dit voor het publieknu eenmaal het meest aantrekkelijkeonderdeel is. Ook hier werd het klas-sement door plotselinge windveran-deringen danig door elkaar geschud,wat de volgende einduitslag laatzien:1. Frankrijk 0.22 m2. BRD 0.28 m3. Australië 0.29 mDe samenstelling van het NL-teamwas gebaseerd op de individuele re-sultàten over de op het moment vanaanvang afgesprongen vier ronden.

12 SPORTPARACHUTIST

je scheidsrechters. Geknield 2e van links Joeke de Jong

De resultaten:Henk Nijhuis 0.00 0.02 0.02 0.32 totaal 0.34 mRein Voskamp 0.00 0.00 0.01 0.02 totaal 0.03 mMichel Bizot 0.04 0.04 0.03 0.00 totaal 0.11 mBram Lasschuijt Jr. 2.10 0.00 0.02 0.80 totaal 2.92 m

totaal3AOm

Hiermee werd een 22e plaats bereikt.

Bram en Henk in gesprek met de nieuwewereldkampioen Bernd Wiesner

Heren - landenklassement . 24 lan-den

1. DDR2. Frankrijk3. USSR4. CSSR5. GB.

21. Nederland23. BelgiëAfsluitend kunnen we stellen datdoor een ieder goed gesprongen is;meer door pech dan door onkundewerden de resultaten beïnvloed. Nognooit behaalde een Nederlander eenbeter resultaat bij het precisiesprin-gen dan dat Bram dat deze keerdeed!Waar de volgende WK worden ge-houden, is nog niet bekend. Oosten-rijk en Frankrijk zijn kandidaten. Wel-licht zullen zij de duur van dewedstrijd kunnen inkrimpen voor watbetreft de dagen waarop geen sprin-gen gepland is. Onnodig rondlumme-len wordt dan voorkomen.De rnanier waarop het Nederlandseteam dan samengesteld zal worden,weten we nog niet, al is de deze keergekozen oplossing redelijk eerlijk enzeker niet de slechtste.We bedanken de firma Intersport Ne-derland, die ervoor zorgde dat wequa kleding duidelijk als team te her-kennen waren. Ook bedanken we desportcommissie die ons financieelzodanig steunde dat we goed ge-traind aan deze WK konden deelne-men. Tenslotte bedanken we HenkVerbeek voor z'n inzet als coach.

het nationale team

Max Derefa: mijn boodschapis FUN

co"0

enQ)

c>-Q)

>uiö:ê

een interview doorarnold collenteur

Het is één van de eerste koudeherfstdagen van het jaar als uw ver- -slaggever naar het gezellige huisjevan Max en Wilma Dereta in Bussumwandelt. Met een bak leut in de handbabbelen we eerst wat over muzieken de septemberuitgave van deSportparachutist, waarover Max ge-lukkig behoorlijk tevreden is. Na eenhalf uurtje worden we verrast dooreen bezoek van de uitgever van hetnieuwe boek over parachutespringendat Hein heeft geschreven. Alseersten mogen wij de eerste proef-druk bewonderen. Het gedrukte re-sultaat is inderdaad voor alle mede-werkers om trots op te zijn.Daarna schakelen we de opnameap-paratuur in en beginnen we daadwer-kelijk met het interview. Eerst maareens gevraagd naar de springcarriè-re van Max.Max is geboren en getogen in Joe-goslavië. Zijn interesse in de lucht-vaart werd gewekt door zijn vader,die hem meenam naar luchtshowsen dergelijke. Op 17-jarige leeftijdmaakte hij zijn eerste sprong, nadathij zich de wetenschap van parachu-tespringen had eigengemaakt ge-durende een drie maanden langecursus, twee avonden in de week. Di-rekte aanleiding daartoe was eenspringende klasgenote op de middel-bare school. Die eerste sprong in·1967 hing Max .aan een vierkantechute, nadat hij ui1 een soort Pipet-cup getuimeld was, waarbij de pilootook de taak van jumpmaster had.Lachwekkend is nu het feit, dat toenbij elke sprong een dokter aanwezigmoest zijn, die voor het instappen dehartslag moest meten. Als je meerdan 120 tikken per minuut deed, konje het wel vergeten: niet springen!Dat eerste jaar maakte Max slechts 5sprongen; hoofdzakelijk het gevolgvan de weersomstandigheden. Dochaan het eind van de middelbareschool had hij zo'n 200 sprongen opzijn naam staan. Alles wat hij tot opdat moment daarvoor had uitgege-ven, was ca. f 10,- per jaar clublid-maatschap. De rest werd betaald vanregeringswege. Je mocht dan ook

slechts springen zoals je werd opge-dragen; zo van: "Vandaag ga je naar3000 meter en doe je die stijlseries"."Ja, meneer". Max had zich in dietijd dan ook al flink bekwaamd instijl. Hij heeft series gedraaid van 9,5sekonden.Na de middelbare school ging Maxnaar de Kunstakademie. In die tijdlag het springen een tijdje stil vanwe-ge de studie en een auto-ongeluk.Wel dacht hij veel na over de waardevan het springen in zijn leven.Ineens begonnen zijn hersens in eenversneld tempo te draaien toen hijgetuige was van een historisch mo-ment in de Europese springgeschie-denis: In 1970 werden de WK in Bied,Joegoslavië gehouden en na afloopkeek iedereen z'n ogen uit toen eenstel van d.ie gekke Amerikanen eendertienmanster in vrije val formeer-den. Max was hoteldebotel en steldeallerlei vragen aan die "relative wor-kers", waaronder ook Jerry Bird enCa rl Boenish. Max begon te cor-responderen met Carl, nam eenabonnement op het Amerikaanseblad "Skydiver" en probeerde eenpaar maten in de club zo gek te krij-gen ook link-ups te proberen. De fo-to's in de Skydiver waren een stimu-lans zijn eigen fotografie weer beteraan te pakken. Helaas bleef Max eenbeetje het zwarte schaap in de club.Zijn enthousiasme werd genegeerd.Die tijd duidt Max aan als zijn frustra-tieperiode. Ook ontbrak hem de mo-tivatie om de Kunstakademie af temaken. Een toekomst in Joegoslaviëstond hem steeds vager voor ogen.In die frustratieperiode bezocht MaxHolland. In de Skydiver had hij hetadres van Texel gevonden en zo ge-beurde het dat hij zijn eerste squa-resprongen en eerste driemanster-ren maakte onder toezicht van BobRienks. Max ontmoette toen ookCharles von Surry, die toen nog eeneenvoudig leerlingetje was en ookmet hem begon te corresponderenna terugkomst in Joegoslavië. Diebrieven maakten hem écht jaloers:binnen een jaar lag Charles in zijneerste achtmansterren. Toen nodig-de Charles Max uit om naar de win-

terboogie (boekchie) te komen inSion, Zwitserland. Daar maakte Maxz'n eerste tienmansterren. Max be-sefte het bestaan van twee totaalverschillende werelden: Betalen voorje sprong en doen wat je wilt àf gra-tis springen en precies doen wat jewordt opgedragen. Tegelijkertijd no-digde Bob Rienks Max uit om op zijncentrum als hulpinstrukteur te ko-men werken. Dat hield hij in z'n ach-terhoofd!Toen kwam de aankondiging dat in1975 in Warendorf de eerste WK inrelatief zouden worden gehouden.Max formeerde een team in Joego-slavië en ging trainen maar kreeg hetniet voor elkaar dat ze uitpezendenwerden. Als toeschouwer stond Maxin Warendorf op de grond. De frustra-tie werd teveel voor hem. Hij reisdedoor naar Texel en schreef zijnouders een brief dat hij zijn geluk inNederland ging beproeven. Via aller-lei karweitjes voor Bob en zijn con-necties in het reklamewezen wistMax als grafisch ontwerper de cent-jes bij elkaar te schrapen om te over-leven in onze kapitalistische maat-schappij. De foto's die hij in devolgende winter (1976) in Sion maak-te, waren de eerste die hij kon verko-pen aan een tijdschrift. Die eerstepublikatie was in de "Kijk".

Tot zover de geschiedenis van Max.Vervolgens heeft uw verslaggeverenige vragen omtrent zijn denkbeel-den op hem afgevuurd.

Mogen we zeggen dat je altijd nogalnegatief bent geweest over de KNVvLen de afdeling?Nee, dat is niet juist. Ik zie echter welscheve zaken. Er is een geweldigegeneratiekloof. Ik kan parallellentrekken met de situatie, zoals die inJoegoslavië was: De mensen die deorgan isaties hebben opgericht, zij noud geworden. Ze springen zelf vaakniet meer en verliezen het kontaktmet de sport. Zij moet worden ver-vangen door jonge mensen die dedingen wat simpeler aanpakken:minder papierwerk en meer aktie!Ik ben de laatste jaren pas tevredenover het springen in Nederland. Maardie ontwikkeling is niet het werk vande KNVvL. Het is het enthousiasmegeweest van de mensen, die naarAmerika gingen om te kijken en te Ie-ren, dat die ontwikkeling teweegheeft gebracht. Naar mijn mening is

SPORTPARACHUTIST 13

-.

..r'"

...•.~Cl)"'tIo::xJ~"'tI>::xJ>("'):::z::c:::!Cl)~

./"

.'

het bestuur van de afdeling veel te negatief geweestover de nieuwe ontwikkelingen zoals nu CRW en Base-springen. Het is zo gemakkelijk om te zeggen dat het ge-vaarlijk is; in het begin vond men relatieven ook gevaar-lijk.Ik besef best dat een associatie van springers altijd no-dig is. Maar we moeten de dingen niet moeilijker makendan ze zijn. De RLD heeft regels opgesteld. Als je je daaraan houdt, kan er een heleboel. Kijk maar naar texel. Zijhebben alleen met de RLD te maken, niet met de KNVvLen er gebeurt daar veel goeds. De rest van Nederland isjaloers op wat daar gebeurt, maar als er een DC-3 staat,komen ze allemaal!Eigenlijk heb ik het gevoel dat we de KNVvL kunnen mis-sen. Het is mij althans niet duidelijk wat ze aan het doenzijn. Ik zie geen resultaten. Op dit moment is de enigeredden voor mijn lidmaatschap het blad: "Sportparachu-tist" .

Wat denk je van de financiële situatie? Hoe moeten weonze zaken organiseren zodat het allemaal haalbaarblijft?De Nederlandse taal kent een zeer doeltreffend woordom Nederlanders te typeren: kleinburgerlijk. Men denkthier veel te veel "huisje-boompje-beestje". Hoe is hetmogelijk dat we zoveel clubs in Nederland hebben? Wezitten allemaal in ons clubhuisje en hebben geen weetvan wat er in de wereld van skydiving gebeurt.Het idee van een Nationaal Centrum trekt me zeer aan.Als we al het geld van alle clubs bij elkaar leggen, kun-nen we een prachtig groot vliegtuig kopen en andere fa-ciliteiten. Een groot vliegtuig trekt ook altijd het aantalspringers aan, waarmee je een centrum op een ekono-misch gezonde manier kunt runnen. Als alles geconcen-treerd is, profiteren we allemaal van onze gezamenlijkekennis.In mijn opinie is de KNVvL een veel te goede moedervoor alle broertjes en zusjes. Zij zou eigenlijk alle voor-rang aan de oudste zoon moeten geven.We moeten ook niet bang zijn voor commerciële centra.Je betaalt er misschien iets meer, maar je staat dan ookin je recht om een goede behandeling en een nog betereopleiding te eisen. Betaalde instrukteurs zijn beroeps enberoepsmensen geven altijd een betere opleiding.Samengevat: Er wordt gewoon een heleboel tijd, geld enenergie verknoeit nu alles zo verspreid gebeurt.

cJ

~

De meeste gedragingen van ons worden gereguleerddoor een systeem van wetgeving en sociale controle,Hoever moet de overheid gaan met reguleren als wij on-ze sport beoefenen?Goede vraag. Ik stel me de ideale situatie zo voor: DeRLD heeft een stel basisregels opgesteld. Er opereren.......u~......... "'rote centra. waar veel soronaen _f.;,;arden oe-

en""CJ

C:::7:1....,~:::7:1:to-(")%c::::~en....,...•.UI

111000.t' •... '-'a~c.1 VVo.o.l Vee-I~-p.-..., •• ~~.-.-"v- ..••..-~ ..••.....-. ~ __ __,~_ __ . _

berg ervaring aanwezig. De instrukteurs die er werken,zijn de meest aangewezen personen om de meeste be-voegdheden te hebben. Zij moeten uitmaken wat ieder-een mag en wat veilig is. De sport is veel te dynamischom gereguleerd te worden vanachter een bureau.

Is BASE springen een nieuwe dimensie in onze sport?Het is niet onze sport! Ik kan zeggen dat het mijn sportis! Ik ben de enige in Holland die het heeft gedaan (vanEI Capitan en Trollveggen). Het is zo'n kleine groep diehet heeft gedaan. Ik vind dat de afdeling er ook niets aanmoet doen. Er is al een BASE organisatie (opgezet doorCarl Boenish) en die heeft een soort underground sta-tus. Laat het maar zo zijn. Het is niet legaal maar het isook niet illegaal.Het is eigenlijk iets heel persoonlijks. Ik ben er echt eennieuw mens door geworden. Ik beheerste op een gege-ven moment zoveel in het springen, dat ik behoeftekreeg aan een nieuwe kick. Iets waarbij alles van top-kwaliteit moest zijn: je uitrusting en je vaardigheden.Iedereen heeft dat kleine duiveltje in zich dat zich af-vraagt: "Hoe zou het zijn om daar vanaf te springen?".En dan sta je daar boven, helemaal alleen met jezelf. Jeneemt de beslissing en je ontdekt de mogelijkheden vanje concentratie en je wilsvermogen. Voor mij was heteen hele verfrissing. Door die sprongen heb ik veel ple-zier in het springen gekregen. Dat goede humeur en die"spi rits" neem ik nu mee als ik naar de boogies en dewedstrijden ga. Ik kan de andere springers wat bieden.Ik stop er mijn energie in om kontakten te leggen met zo-veel mogelijk anderen en goede sprongen te organise-ren en daar krijg ik een heleboel FUN voor terug. Die lolin het springen, daar draait het om. Dat is mijn bood-schap.

De openingshoogte bij BASE springen is lager dan bijhet normale sprlnqen, Hoe sta je daar tegenover?EI Capitan acht ik in ieder geval veilig. De openings-hoogte is misschien iets lager, maar je hebt tijd genoegover voor een reserveprocedure. .lets anders is het springen van bijvoorbeeld gebouwen,zoals het Crocker gebouw in LA., waar ik bijna vanafhad gesprongen. Dat gebouw is 220 meter hoog. Ik reali-seerde me dat het alles of niets zou zijn. Maar ik had erfilms van gezien: die parachute gaat altijd open. Sliderbeneden en pilotchute in de hand, het is gewoon 100%safe. Ik vertrouw er volledig op.Normaliter open ik altijd op de goede hoogte. Daar let iksecuur op, want ik vind het belangrijk om tijd voor m'nreserve te hebben. Je moet gewoon kiezen .De mensen die ongelukken hebben gemaakt, hebbenniet genoeg nagedacht. Ze hebben de films gezien en

((( Jl~

1

gedacht dat het makkelijk was. Maardat is het niet. Je moet alles door endoor begrijpen. Je moet het erg goedvoorbereiden. Loop er een dag rond,bekijk het van alle kanten, spring uiteen ballon.Ervaring, dat is hetgene dat telt.Je moet zelf beslissen.

Klopt het dat jouw ideeën over hetspringen vooral gericht zijn op lntelll-gente mensen?o ja, dat is een goede vraag. Ik vinddat skydiven niet voor iedereen is. Hetis een zeer intellectuele bezigheid.Je hebt een sterke geest nodig. Con-centratie. Reakties ... Kijk, alles be-gint bij de hersenen. Zelfs ziekte: jekunt jezelf ziek denken. Als je intel-lectueel gezond bent, voel je je blij.Dan ontwikkel je jezelf; je staat openvoor nieuwe dingen.Je moet ook een bepaald gevoel heb-ben om van skydiven te houden. Alsleerling ontdek je of die gevoelens injou aanwezig zijn of niet.

Denk je niet dat er veel springers zijndie niet op die golflengte zitten,maar meer de held uithangen ofmacho spelen?Zeker wel. Ik denk dat er slechts een30% op mijn golflengte zit. Maar hetverandert wel. Ik bemoei me niet metde rest, maar ik gun hen ook hunplaats. Het is noodzakelijk om te kie-zen waar je je op toelegt. Eerst warenwe allemaal parachutisten, nu zijnwe specialisten in onze eigen disci-pline geworden. Je moet wél allesproberen voordat je een keuzemaakt.

Wat is jouw mening over kompeti-ties? Hebben we die nodig?Ik vind wedstrijden zeer belangrijk,want het brengt de mensen tot el-kaar. Het hele jaar zit iedereen in z'neigen cl uppie en op de Nationalsontmoeten ze al die anderen. Ik ziede Nederlandse Nationals als eensoort boogie, omdat verschillendedisciplines samenkomen en hun er-varingen uitwisselen.Ik onderscheid twee of meer soortenspringers. Stijl en PA springers zijnaltijd alleen bezig, alleen met huneigen gedachten. Al hun prestatieszijn persoonlijke overwinningen. Ikhoud veel meer van het teamwerk. Jehebt veel meer lol, omdat je constantmet elkaar bezig bent, elkaarstimu-leert.

Jij denkt internationaal. Ben jij eenvoorstander van bijvoorbeeld eenEuropese organisatie? Hoe zou jedat idee verkopen aan de leden?Ik ben zeker een voorstander van zo-

16 SPORTPARACHUTIST

iets. Ik zie het alleen nog niet zo snelgerealiseerd. Je kunt Europa ookniet zomaar vergelijken met de USA.We hebben hier met meer talen enmeer verschillende denkbeelden temaken. Ik acht de tijd er nog niet rijpvoor. Intussen kunnen we wel hardwerken aan onze internationale kon-takten: de 16-manswedstrijd op Teu-ge is daar een goed voorbeeld van.Dat is iets unieks en ik ben er zeerblij mee. Wat mij betreft mag dieboogie nog veel grootser worden op-gezet.

Helaas kan niet iedereen meedoenaan de 16-manswedstrijd. Wat vindje van al het gemopper daaromtrent?Dat is weer zoiets! Het hele jaar zit-ten ze in hun eigen bar en verdom-men het om een beetje om zich heente kijken. En als er dan zoiets georga-niseerd wordt, schrikken ze ineenswakker en beginnen te wijzen van:"Daar heb je de skygods en wij mo-gen niet meedoen". Maar dat is nietterecht. Die "skygods" hebben hethele jaar al energie gegeven en geldgespendeerd. Die 16-man is het re-sultaat van teamwerk. Die mensenhebben zich aktief opgesteld. Het iseen wet, die overal geldt: De sterksteoverwint. Je zult je moeten inspan-nen om sterk te worden.

Kun je namen noemen van springersdie als het ware jouw idealen zijn?Geen enkele springer is perfekt.Maar ik neem m'n petje af voor datgroepje springers op Texel, waaron-der voornamelijk Simon en ErnstWoerlee. Die jongens springen 3 of 4jaar en zijn overal goed in. Ze sprin-gen zich klem op hun abonnementen proberen zelf allerlei nieuwe din-gen uit. Dát zijn nog eens "hot skydi-vers".Over de grenzen heen gekeken, zouik Elmer and the Gluebags willennoemen, het Amerikaanse acht-mansteam op de Worldcup in Graz.Zij zijn erg goede springers maar te-gelijkertijd erg gezellige personen.Dat vind ik erg belangrijk, dat kon-takt. Dat vond ik ook zo opvallendvan de Nederlandse teams op deWK. Die hoor je nooit, je ziet ze niet.Ze zitten maar wat in een hoekje.FUN, dat is zo belangrijk. En dat be-gint al voor het springen op degrond. Veel mensen vergeten dat.Kijk maar eens rond op boogies, zo-als de CASA boogie op Texel. Danzie je dat er mensen zijn, die er eenheleboel van verwacht hadden. Maarze geven zichzelf niet en ze komendan ook niet aan de bak.

Je hebt nu 1200 spronqen, Het jaar-gemiddelde ligt niet zo hooq, Hoe

verklaar je dat?Ik vind het niet belangrijk hoeveel jespringt maar wat voor sprongen jemaakt. Ik zorg er gewoon voor dat ikop het goede moment op de goedeplaats ben. Ik volg m'n neus.

Nu je eigenlijk één van de beste vrije-valfotografen ter wereld bent, vind jehet niet eens tijd worden daarovereen technisch artikel te schrijven?Och nee, waarom zou ik? Je moet hetzelf leren. Het is niet zo moeilijk omde apparatuur te kiezen. Fotografieis een kunst, je moet jezelf daarinontwikkelen. Relatieven is ook eenkunst. De combinatie van die tweekunsten maakt er iets heel waarde-vols van. Daarom mag je die skydl-vingfoto's ook geen goedkope be-handeling geven. Ik wil niet dat hetgepopulariseerd wordt. Geldelijkegenoegdoening wordt ook gerecht-vaardigd door de investeringen vande fotograaf. Ik begrijp dan ook nietwaar die anderen het voor doen. Zelffotografeer ik in de eerste plaatsvoor promotie van de sport. Ik benook de enige die er echt wat meedoet.Ik ben geen camerafreak, maar als ikhem meeneem, bereid ik alles goedvoor. Ik bedenk van te voren hoe hetresultaat moet worden. Ik wil ook al-tijd een speciaal effekt. Het moet an-ders dan anders worden.

Als je een "pilot chute in tow" hebt,maak je dan een breakaway of trek jedirekt je reserve?Ik heb het een keer gehad en ikmaakte gelijk een cutaway en trokm'n reserve. Ik ga niet eerst kijkenwat er aan de hand is; ik maak ge-woon direkt een cutaway. Maar ikheb een square-reserve en hoef medus helemaal geen zorgen te maken.Ik heb er al drie keer aan gehangenen ik voel me er 100% safe mee. Hetmateriaal is tegenwoordig perfekt. Ikvind dat je er niet op moet bezuini-gen. "Happy to be alive" na een mal-funktie is een 10 jaar oude opvatting!

En toen was uw reporter dermate ver-moeid dat hij in de verkeerde treinstapte ...

Arnold Collenteur

BASE-sprongenDus sprongen van "vaste" hoogtes.Bergen, torens en bruggen. Dat leekons in Nederland niet zo te raken. Wehebben geen bergen en ook nauwe-lijks dalen. Een enkel ondernemendlid trok naar EI Capitan of later naarNoorwegen. In andere landen liep dediskussie huizenhoog, met schorsin-gen en dies meer. Ook bij ons wordtgepraat en van mening verschild,maar de problemen tot nu toe be-perkten zich tot een dringend ver-zoek van de Noorse Springorganisa-tie, dat door ons werd overgenomenmet een vriendelijk verzoek niet vanTrollveggen te stappen. Maar ... ookwij hebben inmiddels een dodelijkongeval. Details zijn nog niet be-kend.Nuchter luisterend naar de interna-tionale diskussie verbijsteren mijenige van de geslaakte kreten. Dieals argumenten omschrijven, is te-veel eer.Het zou "waanzin" zijn. Als persoon-lijke opmerking mogelijk nuttig,maar dat wordt ook gezegd van nor-maal springen, van zweefvliegen ofvan vliegen überhaupt.Verbieden zou erger zijn dan kinder-moord, het zou ieders persoonlijkevrijheid ernstig beknotten. In 1789startte een beweging, die volkerendoor elkaar schudde, met de kreet:Vrijheid, Gelijkheid en Broeder-schap. Enige analyse van de begrip-pen vrijheid en gelijkheid levert eenprobleem op. Maximale vrijheidheeft als resultaat bijna steeds eengrote mate van ongelijkheid, maxi-

Vo \ de d~:',~r!i:g'euW idee InEen nt

Van 28 maart tot 8 april waren de Belgi-sche .Espoirs" voor training te Mieussy(Frankrijk) onder leiding van Jef Pattijnen Jean Polis.Het doel van de training was het vervol-maken (of aanleren) van de precisie - enwat dacht je - zonder vliegtuig! Eveneen leuk idee voor deze moeilijke tijd."Vol de Pente" betekent "Vlucht vaneen Helling". Kort gezegd: je gaatop een bergtop staan, blaast je squareop en loopt van de top af om 1000 meterlager in de bak te landen. Uiteraard ishet iets gecompliceerder. Toch kan jestellen dat het een serieuze en vooralvoordelige wijze is om precisie aan te Ie-ren of te perfektioneren.Zondag 28 maart kregen we onze eersteinstruktie van Gerard Bosson, stichteren president van de "Choucas". Vol

male gelijkheid in ieder geval eengrote onvrijheid.Zo levert beperking van de vrijheidvan enkelen in Noorwegen mogelijkde vrijheid op van velen elders omdoor te blijven springen. Merkwaar-dig weinig dingen in dit leven, op de-ze wereld, zijn bij nauwkeurige be-schouwing werkelijk zwart/wit. Grijsis een veel meer voorkomende kleur.Parachutespringen is 30 à 40 jaar ge-leden gestart als een sport. Zonderveel regels, zonder veel ervaring enzonder veel know-how. Op een duremanier zijn een aantal bases zakenin alle landen boven gekomen.Zoals:1. een reserve parachute is bitter

noodzakelijk;2. minimale openingshoogte van

2000/2500 ft is bitter noodzake-lijk;

3. opleiding en toezicht kunnen nietgemist worden.

Ligt het nou niet voor de hand die er-varing te gebruiken bij het bekijkenvan BASE-jumps?Bij BASE-jumps zijn maar twee din-gen technisch wezenlijk anders, nl.exit air speed ongeveer 0 en tussenons en de grond zijn obstakels. Alle-twee maken die BASE-sprongen in-herent gevaarlijker.Dat zou in principe ,~ragen om hetiets meer aanscherpen van 1, 2 en 3of extra veiligheidsvoorzieningen.Maar goed, dat is de laatste puntjesop de i zetten.Bekijk ik de mij bekende praktijk vandit soort sprongen dan voldoet er

goede moed gingen we aan boord vanonze gehuurde "Transit" naar Pertui-set, het vertrekpunt van alle vluchten -1800 meter boven het zeeniveau. Na 12km over een smal bergwegje gereden tehebben, kwamen we aan te Sommand,waar we wegens de sneeuw 1 km tevoet verder moesten - 1 km verder en150 meter hoger! Met je chute op derug heb je echt niet te klagen over dekou. Dat ding werd met elke pas zwaar-der. Pas op de Pertuiset kregen we eendemonstratievlucht met enkele woordenuitleg. De square werd tegen de wind inopgeblazen en aan zijn voorste hangrie-men in de vlieg richting gezet.Op het "Moteur" of "Vas-y" vertrokkenwe met de borst naar voren van de berg-helling af. Je hoorde de monitor roepen.Freiner", dus remde je en plots was jeaan het vliegen. Gewoonweg ongeloof-lijk. We moesten een opgelegd circuitvliegen vanwege de liften. Die liften hadje nodig om de tussenliggende kam tepasseren. Indien je dat circuit niet kor-

maar 1 plaats werkelijk, nl. EI Capi-tan in California, hoogte I 3000 ft,redelijke landingsplaats en accepta-bel obstakel (de vooru itstekendeberg) hopelijk achter je.De meeste andere plaatsen voldoenniet of zelfs op absoluut belachelijkemanier totaal niet aan die ook zoduur in de vroegere praktijk geleerdelessen. Wat te denken van eensprong van 400 ft vanaf een uit dekluiten gewassen flat in Londen?Barre waanzin eindigend in een op-windende hoeveelheid publiciteit 7/8sec later op straat. Persoonlijke vrij-heid? Wanneer iemand op eenspringcentrum opent op 400 ft, be-wust en zo gepland, dan zijn we alle-maal witheet en volgt er onherroepe-lijk een schorsing. Dat komt ook nietvoor, zo idioot zijn we niet meer, ge-lukkig maar. Maar hoe kan daniemand, met veel ervaring, toch be-weren dat zoiets als een BASE-sprong anders gezien moet worden?Mijn persoonlijke mening is heelsimpel: BASE-jumps hebben ookvoor mij best iets attractiefs. Vol-doen ze aan redelijke veiligheids-eisen, waarom niet.Voldoen ze daar niet aan, dan dienenwij er ons als organisatie verre van tedistanciëren. Dit soort sprongentrekt ongelukkigerwijs ook vrij veel,u iterst negatieve publ iciteit. Redendan ook om ons niet alleen van diesprongen, maar ook van de springerste distanciëren.In dit geval is een beroep op per-soonlijke vrijheid even gerechtvaar-digd als zo'n beroep door een notoirepyromaan.

Bert Wijnands

rekt vloog, landde je op die kam en konje met je chute op de rug 400 meter tevoet naar beneden wandelen (of wanke-len) tot aan een kapelletje, waar eenauto je kwam oppikken om je de laatstekilometers te besparen.Eigenaardig genoeg verliep alles naarwens en landden we 1000 meter lagerin de bak, waar een van de twee trainers- Jean Polis of Jef Pattijn - ons opwacht-te. Na het kommentaar chute inpakkenen terug het mini-busje in voor een nieu-we vlucht. Na 10 vluchten werden we"Choucas" m.a.w.: erkend als volwaar-dig lid van de club en mochten we zon-der monitor vliegen.Wegens de sneeuw lag de kadans vande vluchten niet zo erg hoog. Na eenzes-tal vluchten dagelijks en vele kilo-meters klimmen te voet, konden we's avonds zonder probleem van denachtrust genieten. Eerlijkheidshalvemoet worden vermeld, dat alleen de vrij-gezellen veel geslapen hebben. Vol-

Lees verder op pagina 22

SPORTPARACHUTIST 17

\

Skydance approach to the mechanic bOogie \I

I.I

Skratch Garrison, weergegeven door Harry JansenFilosofische tips voor relatievers van

o2

Je kan thema's creëren door je op ver-schillende aspecten te richten zoals:hoogte, spotten, tracking, positie hou-den, valsnelheid, enzovoort, maar ookdoor je te richten op de verschillende in-dividuele bewegingen zoals de nade-ringsvlucht naar de formatie of de"hop" (verplaatsing door over anderemensen of formaties heen te vliegen).

Observatie is ook een vaardigheid. Pro-beer maar eens de positie van camera-man te vliegen en iedereen achterafprecies te vertellen wat hij gedaan heeftin de lucht. Dat is echt heel moeilijk omte doen, want er zijn allerlei dingen, dieje aandacht vernauwen of verwijden.Als je aan de beurt bent 0111 stil te blijvenliggen, richt dan eens je aandacht op de

Leerlingen zijn geen ramp,ze zijn een uitkomst ,

.. Ze vertellen jeFouten zun qeen r~;~ingen werkt. Zedat ie aa,n de jUI:t ie de volgende keervertellen je oO,k~anjd maakt fouten metmoet doen, ~Ie weten alleen niet hoeopzet. Leerlingen zïn bang omze het moeten doen, of ze jhet te doen,

.. t maar leert deDe i~strukt~~rJ~n~~~~I~~~t onderwiizen,leerling we ' I bi] het leerproces,ie kunt slech~s he pen ndere benade-Dit inzicht leidt t?t e~n a effe een link-ring,van dkeI~~r~~gku~~ ~~n sprong zo-uppie ma en ' nieuwbakkendani~ orga,niseren d:~ e~;t lesgeven is,relatlver zichzelf a I ldt j'e hem daarin,Als instrukteur bege el

18 SPORTPARACHUTIST

Je kan bewegingen kiezen aan de..handvan een speciaal thema, zoals, ~IJvoor-beeld elleboog-discipline, positie hou-den valsnelheid of back-ins, Neem eenleer~aam sprong patroon en oefen alleverschillende aspecten erv~n, De be-langriikste vaardigheid van dit alles ~th~master skilI) is concentratie, de ~wallteltvan ie aandacht, de mogelijkheid om tezien wat er werkelijk gebeurt.

andere "referentiepunten", zoals: degrond, de wolken en het uitzicht (en ge-niet), Als het jouw beurt is voor een hop,verklein dan je aandachtsveld naar je-zelf en de plaats waar je heen moet. Alsje aan de andere kant bent aangeko-men, betrek dan de omgeving weer in jeaandachtsveld. Samenvattend: Zet dieoogkleppen eens af!

diamonds

~~ \oreo cookie Een exit, dive, swoop als openings-

~~ -f 0 .••.•• beweging

(,-

(---{~ ( ..'~\ r- V ")~ . ;~ ~ dan een lange val . __)..j " )

, ~-"i~"i;;~~;:~ -~~ ./'---"-,~:3~ - de sluitingsbeweging

~~

drie akter gedachteHoogte is de meest belangrijke vaardig-heid.

Als je in termen van drieakters denkt,kan je dit vergelijken met een OREOCOOKIE. Dit is een koekje dat bestaatuit twee biscuitjes met daartussen eenvulling (die van de Beukelaer zijn hetlekkerst! Arnold). Het bovenste biscuit jestelt de eerste akte voor: de openings-beweging: exit, dive, swoop. De vullingstelt de tweede akte voor: de lange valmet het vliegwerk. Het onderste bis-cuitje stelt de derde akte voor: de slui-tingsbeweging. Probeer de tweede akte"te laten ophouden op precies 5500 ft. enbesteed de laatste 2000 ft. aan het ma-ken van een ster en ga op 3500 ft. wegin tracking. opening op. 2500 ft.

Als de spot goed is en je op 1000 ft. aan-gekomen bent, vlieg dan eens rechtvooruit voor 5 tot 10 sekonden met jehanden van de toggles. Leg één handop je cutawayhandle en de andere op jereserveripcord en voel waar ze zitten.Kijk daarna naar de grond en zie hoedie eruit ziet vanaf 1000 ft.: de auto'szijn zo groot ... de hanger is ... aiie,wat is ie groot!Het is nu maandagnacht 2.00 uur en ikbegin moe te worden; de rest zal dusmoeten wachten tot deel 111.

Blue skies and good skydives.2.2

tracking op 3500 ft. Harry Jansen

En waar onze verslaggever in slaap isgesukkeld, gaat één uwer redakteurennog energiek verder met op te merkendat ook Skratch Garrison zich moe voel-de ten opzichte van het springen toenhij . deze aantekeningen maakte. Dealternatieven die Skratch zoekt, zijnhoog gegrepen, omdat hij zelf al uiter-mate ervaren was. Zo hoog als hij grijpt,is voor de meeste eenvoudige skydiversniet direkt weggelegd. De lezers van de-ze tips raad ik daarom aan één en anderte vertalen naar ieders eigen situatie."De grenzen van ons vermogen wordenbepaald door ons denken."

Welterusten. Arnold

SPORTPARACHUTIST 19

Koepel Relatief ontwikkelde zich snelvanaf haar geboorte, het bewustzijn on-derzoekend en uitbreidend; de realiteitlag in de verbeelding van diegenen dievasthielden aan het experiment. In hetbegin waren de konsepten van de for-maties vooral vertikaal, zoals bij stacksen planes en hoewel er in diagonaleen horizontale richting geëxperimen-teerd werd, bleven de algemene tech-nieken voor konsistente stabiele vluch-ten uit. De stairstep groter dan driebleek ondoenlijk en de diamond lukteslechts één op de tien pogingen.Wegens dit geringe resultaat bleven dediamonds gedurende enige jaren sla-pende, totdat met het verschijnen vande zij-aan-zij formatie: de handplane, dewingposities van de diamond mindergevaarlijk werden. De reden was demogelijkheid om met de handplane debeide wings tegelijkertijd te positione-ren. Vóór die tijd werden de diamondslos gevlogen en geformeerd door een

PerrisCReW is een open team, dat een belangrijke rol speelt in de ont-wikkeling van CReW in Californië. Naast de opleiding in CReW is voor-al internationaal de ontwikkeling van sequential CReW heel belangrijk.De set en random pools die deze zomer in Frankrijk getest worden, zijnbijna rechtstreeks overgenomen uit de PerrisCReW pools. De SPORT-PARACHUTIST heeft beslag weten te leggen op een drietal artikelenvan dit team, geschreven door de stimulerende kracht achter dezegroep: Donaid "Doe" Johnson. Later dit jaar hopen we nog enkele ex-clusief voor SPORTPARACHUTIST geschreven artikelen van zijn handte kunnen publiceren.

E(I)~Eoco.Ë

Eocö.Ë

rocket diamond door PerrisCReW

20 SPORTPARACHUTIST

t m_,'î~

t' i'~It

softflite kite door PerrisCReW

2-stack te schuiven naar een stairstep,waarna de volgende wing in positievloog (zie diagram 4).Als de appraoch van de Koepel Relatie-ver niet exakt was, stuurde een te grotevoorwaartse snelheid en/of een overma-tige stijgsnelheid de ko~el in een wrap.Deze werd veroorzaakt doordat de bin-nenste eindcel van één van de wing-mannen om de benen van de pilotscharnierde, zodat zijn koepel met eenboog van 1800 de tegenoverliggendewinqman invloog.De initiële diamondpogingen van dePerrisCReW maakten duidelijk dat hetlosgevlogen konsept een minder wen-selijke manier van formeren was. Duslieten we de diamonds links liggen tot-dat een beter plan voor de opbouw vande wings gevonden zou worden.Eind november 1980 werden onze dia-mond plannen door twee mensen nieuwleven ingeblazen: Frederik van Isacken,

Doe Johnson

een belg die ons de handplane leerdeen Butch Rocket, die suggereerde dateen bi-plane als point gebruikt zou kun-nen worden. (Een bi-plane is stabielerdan een enkele koepel, red.). Met dezetoegevoegde kennis waren we klaar omons weer aan diamonds te wagen.

Racket DiamandHet weer die ochtend deed alle gevoeluit onze vingers verdwijnen op 12.500zodat we het diamondvliegen tot demiddag uitstelden. We gingen omhoogmet vijf man om de formatie te bouwenen één om haar vlucht te observeren,uitgerust met een cassetterecorder omde ontwikkelingen direkt vast te leggen.Het werd de "Rocket Diamond"gedoopt.Langzaam bouwde de pilot en pin (mon-key) een bi-plane als platform voor devolgende drie. Het idee was om met eenPenta-Stinq! te beginnen om zo via eenhandplane transitie uit te vouwen naarde Rocket Diamond (zie diagram 1).De monkey greep over naar de linkereindcel van de rechter wing. De num-mers drie en vier handplanede naarlinks om zo de linker wing in de vrijehand van de wachtende monkey te krij-gen. Zodra hij de linker wing te pakkenhad, werd door de rechter wing lijngripsop de diamond's tail koepel genomen.De benen werden geplaatst door de bei-de wingmannen, waarna er uitgevou-wen werd naar de diamond. Nummerzes observeerde, legde vast en wacht-te, slechts vijftien meter verder, klaarom te docken, een stabiele formatie ver-wachtende ... WRAP. Na vijftien se-conden vliegen, had de rechter wingmantoegelaten dat zijn buitenste wingtip bo-ven de horizontale lijn van de formatieDiagram 1:

penta-stingr panta-stlnq'' methandplanetransitie

rocketdiamond

0'~m<CD-<:::JCDcoa.o:::J

kwam (zie diagram 2). De koepel, ge-bruikmakend van de monkey's benenals draaipunt, vloog in een halve cirkeldoor naar de linker wingman ... eentengel was het gevolg.De botsing deed de koepel van de linkerwingman gedeeltelijk in elkaar klappen.Hij viel in de koepel van nummer vijf encollapste die helemaal. Op een gege-ven moment waren er drie man verwik-keld in F-111. Nummer drie vervolgdemet afgenomen snelheid zijn draaiendebeweging en vloog met het vrijkomenvan zijn lichaam uit de funnel. We kekendoodsbenauwd toe hoe twee van onzevrienden en teammaten, vanaf 5500 ft.in koepels en lijnen verwikkeld, begon-nen te dalen. De rest van het team be-gon te diven, alle zeilen bijzettend omde daalsnelheid van de rommel bij tehouden. Het enige dat we zagen, waseen halfgeopende koepel die de grond-waartse beweging iets vertraagde. Inéén minuut werd er 3000 ft. hoogte ver-loren door de kluwen op weg naar eenbotsing met de grond. Onze divendekoepels konden het niet bijhouden!2500 ft. deed ons twee witte, opbollen-de, ronde reserves zien; schitterend inhun levensreddende funktie. Het teamlandde bij elkaar, met een man bij elkereserve en een man bij de getengeldehoofd koepels.

Door het afluisteren van de band werdeen immense hoeveelheid vluchtinfor-matie verkregen en daarom probeerdenwe het opnieuw en opnieuw en opnieuw!Eindelijk, met tien succesvolle dia-monds in de logboeken (de meestevluchten langer dan negentig secon-den) en de vliegtechnieken begrijpend,werd door PerrisCReW op 20 juni 1981's werelds eerste Nacht Diamond vol-bracht. Het was een prachtig gezicht:de door het licht van de fotograaf ver-lichte kleurige koepels, die een minuuten vijfenvijftig seconden in een dia-mond-formatie door de zwarte maan-loze nacht vlogen.De technieken voor het formeren envliegen \t8.n diamonds zijn aan vrij een-voudige regels onderworpen.1. Indien losgevlogen (of als

stairsteps), moeten de voorwaartseen opwaartse snelheid tot een mini-

Diagram 2:

buitenste wingtipboven horizontale

lijn'"

horizontale lijn

buitenste wingtip

onder horizontalelijn

vertikale lijn

Diagram 3: APIIOt/PI.tlO';'\.

<::~ 9'~linker wing n),t:eChter winglinker kwadrant 11 naar

rechter kwadrant

tail sinkt

starburst breakoff

mum beperkt worden. Een non-momentum dock is een absolutemust.

2. Pilots moeten er op letten dat ze deformatie niet die kant uitvliegen naarwelke de handplane moet ontvou-wen, anders kan dit niet worden uit-gevoerd. Het kan zelfs nodig zijn ietsvan de richting waarin ontvouwenwordt, weg te sturen.

3. De monkey (pin in de vijfmandia-mond of pilot in de vierman) plaatstzijn voeten in de eindcellijnen en ge-bruikt zijn handen om de eindcellenopen te houden (de binnenste eind-cellen zijn gewoonlijk dieqenen diedichtklappen), door de bovenkantvan die cellen omhoog te trekken ofgebruik te maken van de packing-tabs.

4. De buitenste wingtip van elke wing-man dient lager gehouden te wordendan de binnenste wingtip. Dit wordtbereikt door öf de buitenste stuur-toggle én/àf door de buitenste frontriser te trimmen d.m.v. de trim tips.

5. In een beginnende funnel sturen dewings weg van het midden van deformatie, naar hun respektieve kwa-dranten. De buitenste toggle hierbijvoortdurend onder controle houden.Zo wordt de ontsnapping ingezet.

6. De wingmannen plaatsen hun voe-ten in de lijngroep van de cel naastde eindcel. Dit geeft de wings een ef-ficiëntere dihedrale vorm (dit is eengunstige vliegvorm), terwijl het ookde buitenste wingtips onder de hori-zontale lijn trekt.

7. De tail van de diamond speelt eenbelangrijke rol in het geheel, wantals er niet genoeg sink gegevenwordt, kunnen de buitenste wingtipsmakkelijker boven de horizontale lijnvan de formatie komen. Spanning isnoodzakelijk.

8. Een draai van een diamond vraagtom gecoördineerd groepsvliegen:a. de pilot maakt, zoals gebruikelijk,

een vlakke, vloeiende draai;b. de monkey gaat mee met de al-

gehele vluchtkarakteristiek;c. de wings draaien hun koepels

mee, zonder overmatige flóat ofsink toe te voegen;

d. de tail sinkt om drag en stijfheidaan de wings te bieden om zohun draai te vergemakkelijken.

9. In geval van een dreigende funnel,roepen de wings "breakoff" en stu-ren naar hun kwadranten, het plat-form laat de wings los en float naarboven, terwijl de tail, losgelaten doorde wings, sinkt. Dit "starburst"-effectgeeft iedereen de ruimte. (zie dia-gram 3).

1O. Breakoff wordt uitgevoerd door mid-del van de hierboven beschrevenstarburst.

11. De PerrisCReW beveelt het gebruikvan een tertiaire reserve aan (3e pa-rachute/2e reserve) op alle CReW-vluchten.

12. Dit is een vlucht voor ervaren CReWmensen. Probeer deze diamond for-matie niet als je bi-plane, handplane,4-step (4-mansstairstep) en quadra-plane niet onder de knie hebt.

Klaar? Dan zijn hier wat manieren omeen viermansdiamond uit te voeren.

Diagram 4:

losgevlogen (Pope Valley)

4-plane sequence (Plane Ol' Bud Folks)

1-2-1 sequence (PerrisCReW)

stairstep sequence (PerrisCReW)

© copyright 1981 - D. Doe Johnson.

SPORTPARACHUTIST 21

Het winnende team "Sky Society''. V.l.n.r. zittend: Johan van Stappen (B), Frank Boidin(B), Mike "Michigan" (US), Werner Sünkel (BRD), Joannie Murphy (US), Luc Verhelle (B),Luc Maisin (B), Isabelle Arthur (CON), Mads Larsen (OK), Phillippe de Loreilhe (F), staandv.l.n.r.: Chris Oales (SA), Marc Cristobal (B), Max Dereta (YU), Emil Rens (B), EvelyneBlidon (F) en Niels Brusgaard (OK).

Voor de derde keer werd er op Teugeeen zestienmanswedstrijd gehou-den. Aanvankelijk zouden er zesteams meedoen, nl. een Belgisch,een Engels, een Internationaal, eenDeens en twee Nederlandse.Ongeveer twee weken voor de wed-strijd lieten de Engelsen weten niette kunnen meedoen. Hierdoor kwamer ruimte vrij voor een ander teamdat snel werd samengesteld uit Ne-derlandse springers.Het eerste Nederlandse team be-

o stond uit bekende en ervaren relatie-vers die vastbesloten waren de wed-strijd te winnen. Het tweede Neder-landse team bestond louter en alleenuit lcarus-Ieden, terwijl het 3e Neder-landse team juist bestond uit sprin-gers van verschillende clubs.De wedstrijd zou vier dagen duren. Erzou gesprongen worden uit de PH-

Vervolg van pagina 17

gens Gérard Bosson moet de vlucht-kadans in de zomer zo' n 8 à 10 vluchtenper dag bedragen, daar de mini-busveel hoger kan klimmen en er dusminder tijd verloren gaat.Als we even de balans van de stage op-maken, zie je pas hoe interressant hetwel is. Lidgeld en vluchtenboek kosten50 franse frank. Het transport per mini-bus per dag: 40 franse frank: dat is min-der dan de prijs van één sprong. Indienje je eigen mini-busje meebrengt, kosthet je alleen de prijs van de benzine!

16

EC\ls:c~Q)

zQ)Cf)

cQ)

oo2

22 SPORTPARACHUTIST

Alleszins, de "Vol de Pente" is een ver-dienstelijke wijze om je fysisch en tech-nisch voor te bereiden op het wedstrijd-seizoen.Inlichtingen kan je krijgen bij: Mr. Gé-rard Bosson, Club des Choucas, Le Li-monet, 74250 Viuz-en-Sallaz, France.Volgend jaar wordt er een Europabekergeorganiseerd te Mieussy.Daar de club leden uit 13 landen heeft,belooft dat een spannend evenement teworden.

Blue Sky Karel Goorts

Teuge

PAR en de twee Cessna's van hetCentrum. Elke sprong bestond uittwee figuren met een totaal van achtsprongen. Nadat er op de vooravondvan de wedstrijd een briefing voor deteam-captains was gehouden en opde zaterdagochtend nog een kortevoor de springers, had de wedstrijdkunnen beginnen, ware het niet dathet weer ons parten speelde.Er was nu tijd ten overvloede om desprongen door te lopen. De dag werdverder doorgebracht met o.a.hackiën. Jan Beumer gaf een de-monstratie hoe je met eenvoudige

teamnaamIcarusTeuge home GrownRaiders of the lost arkSky SocietySieg pilsMish Mash

middelen zelf een hacky-sac kan ma-ken, zodat je ze niet meer hoeft te ko-pen. Ook werden er aan de hand vanfotoboeken en logboeken ervaringenuitgewisseld. De jongens van Texelverkochten t-shirts en een Ameri-kaanse, genaamd Joannie, verkochtprachtige zelfgemaakte kettinkjes.Natuurlijk waren er ook van die typi-sche Hollanders die elk vrij momentbenutten om een potje te klaverjas-sen, terwijl anderen de in de afgelo-pen nacht gemiste slaap inhaalden.Inmiddels kwam ook een bericht bin-nen dat de Denen niet konden komen'en daarvoor in de plaats werd eenteam samengesteld uit loslopendespringers van verschillende nationa-liteiten.De volgende dag was het pas spring-weer en kon aangevangen wordenmet de eerste ronde. De eerstesprong bestond uit een quadro-dia-mond met als tweede figuur een 16-mans-diamond waarbij het eromging na het eerste figuur alle gripslos te laten: een random dus.Bij de tweede sprong kwam eersteen diamond, die in vier viermans-diamonds moest opbreken. Daarnamoesten de diamonds zich weer op-nieuw tot een soort blpole-quadro-diamond formeren. Na deze tweesprongen was de kwaliteit van het In-ternationale team al duidelijk bewe-zen en dat het eerste Nederlandseteam goed draaide, bleek ook wel(zie uitslagen).De derde sprong was de moeilijkste:een s-rnans-oonut met acht corn-presjes op de donut met als tweedefiguur een quadro-bipole-dlarnond.De vierde sprong was een bijzonde-re: de teams moesten' nl. zelf eensprong ontwerpen, die mooi en origi-neel was en tevens zodanig uitge-voerd moest worden dat het voor hetoog een mooi gezicht was. Desprong werd door een speciale jury(bestaande uit één lid van elk team)beoordeeld op originaliteit enschoonheid bij de uitvoering. Mijnsinziens is dit op zich een erge leukemanier van springen, maar objectiefgezien erg moeilijk te jureren.De vijfde sprong was weer een set,bestaande uit een cluster en eensnowflake. Aangezien we niet verderkwamen dan de vijfde ronde, laat ikde figuren van de rondes 6, 7 en 8maar buiten beschouwing.Na de prijsuitreiking werden alle me-dewerkers nog eens in het zonnetje

2 3 4 5 tot. klass.1 59 415 15 8 6 1573 222 18 12 5 1643 514 11 2 4 12

16 16 7 23 92 130 66 320 14 10 8 146 8

gezet, vooral de vliegers, die van alledeelnemers een warm applaus ont-vingen voor de wijze waarop formatiegevlogen werd.Toen Jan de Poot mompelde: "Ben iknog iemand vergeten?", riep een en-thousiaste deelneemsters: "YesYou!" En inderdaad: Jan verdiendeook alle lof voor de wijze waarop hijde wedstrijd voorbereid en geleidhad. Bijzonder goed was het idee ommet elke sprong een lucht-video meete sturen, hetgeen een groot succesbleek omdat het vaak nogal bewolktwas en er met de lucht-video toch ge-jureerd kon worden (zonder rejumps).Nabeschouwend was dit evenement,mede door de grote buitenlandsedeelname, de gezellige avonden inde "Wolk", de geslaagde door HansJonkers georganiseerde barbeque,waarbij het alom bekende SkydiversBandje uit Hoogeveen voor de mu-ziek zorgde, een groot succes.Tot volgend jaar.

4 en 5 September beloofden drukke dagente worden op Icarus: 25 leerlingenmoesten worden opgeleid, er moest eenledenvergadering.plaatsvinden en en pas-sant werd er zelfs nog een open Interna-tionale relatiefwedstrijd georganiseerd.Totaal elf teams kwamen opdraven, waar-van:één uit Texeï: één uit Moorsele (B), drie uitTeuge, één mix-team Teuge-Hilversum envijf teams van Icarus.Uit deze teams waren voorts vier 8-mans-teams geformeerd. De weersvoorspellin-gen waren uiteindelijk gunstig en inder-daad leek het zaterdagmorgen puik weerte gaan worden. Naast onze geliefde Pila-tus Sputter (eh, Porter) stond er ook eenCessna van Teuge gereed.Rap vingen wij aan met het verspringenvan de 4- en 8-mans-competitie. Het liepop rolletjes tot een uur of twaalf; naarma-te de zon echter hoger in het zwerk gingstaan, werden de video-opnamen belem-merd door een of andere inversie-laag.Afijn, "Out of 2 FF's" hield er twee re-jumps aan over. De meeste andere teamsdraaiden vier punten of minder. Bij ons(ZZUTT) liep sprong 1 niet zo goed dooreen misverstand mijnerzijds: slechts driepunten.Omdat de jury op een gegeven momentgeen zich meer had, lag de zaak om eenuur of twee volkomen stil. Zeer frustre-rend, omdat de weersomstandighedenvanaf de grond schitterend leken. Pas's avonds werd het restant van ronde 1 4-man versprongen. "Out of 2 FF's" scoor-de zes punten'

Willard Jansen

openclubkampioenschappen

-~

Zondag konden we uitslapen, want hetwolkendek trok pas om twee uur op. Toenwisten we al dat hoogstens het minimum-programma van twee sprongen per onder-deel afgewerkt kon worden. Sprong 2 waseen set met bipoles, opals en donuts. Erzou weer op Westbroek gesprongen wor-den. De meeste teams hebben daar ech-ter niets van gemerkt, want die landdenop een afstand van een half uurtje fietsenvan de DZ. Door ons op de zon te oriënte-ren vonden wij de weg terug naar de be-schaving. Later op de club stond de tele-foon roodgloeiend van de klachten en ver-wensingen. We hadden heel wat emotieslosgewoeld op deze "Dag des Heeren"!De verre spots bleken te maken te hebbenmet de stand van de zon ten opzichte vande video-kijker ... Hoewel het warm, zonnigweer was, waren de video-conditiesslecht, zodat drie teams, waaronderZZZUTT, een rejump kregen. Deze kondenechter pas 's avonds op het veld verspron-gen worden samen met een nieuwe oplei-ding die stond te popelen om omhoog tegaan.Uiteindelijk werden de open 4-mans-wedstrijden gewonnen door "Out of 2FF's" met totaal dertien punten. Net alsvorig jaar eindigden WHISKY RESEARCHen ZZZUTT op een gedeelde eerste plaatsvan het clubkampioenschap, met elk to-taal acht punten. De 8-mans-competitie isdoor tijdgebrek zelfs niet aan het mini-mumprogramma gekomen, zodat dit on-derdeel werd afgelast. Menigeen uitte la-ter kritiek op het feit dat deze wedstrijdensamenvielen met een nieuwe opleidingleerlingen. Deze kritiek lijkt mij niet ge-heel onterecht, zeker omdat al ruim van tevoren bekend was, dat er meerdere teamsvan buiten de club van plan waren met dewedstrijd mee te doen. Ook is duidelijkgeworden dat een 4-mans-competitie metelk teams en een 8-mans-competitie metvier teams te veel is om in één weekend teverspringen. Een wedstrijd over tweesprongen is eigenlijk geen wedstrijd: fac-toren als pech en geluk spelen dan nl. eente grote rol ten opzichte van de spring-vaardigheid bij de bepaling van de eind-uitflag. _

ResultatenSprong

1 2 Tot~4-manOUT OF 2 FF's (Teuge) 6 7 13

4 5 9MAFFIA (Texel)

3 6 9LES OISEAUX (Teuge)

4 4 8L.S.D. (Moorsele)

4 4 8WHISKY RESEARCH

3 5 8ZZZUTT 4 3 7RENDEZ-VOUS

1 6 7HILVERSUM-TEUGE

1 6 7T.z.N. (Teuge)

0 2 2EXALT 0 1 19,5 --

Wedstrijd leider Klaas van Altena heeftreeds bekend gemaakt dat deze tweewedstrijdonderdelen volgend jaar op ver-schillende weekends versprongen zullenworden en als het effe kan ook vóór deNationals. Dan zal ongetwijfeld het animovan teams van andere clubs om mee tedoen nog groter zijn, temeer daar altijd dekans aanwezig is dat de Pilatus op' de

N.K.P.'83 als "jump-platform" gebruiktzal worden! (Of heb ik nu iets verkeerdsgezegd?)Voorts wil ik nog alte juryleden, wedstrijd-leiders, video-mensen, chauffeurs, pilo-ten enz. bedanken. Zij hebben er m.i. on-danks de moeilijke omstandigheden tochhet beste van gemaakt.

Plet Groot

clubkampioenschappen

peNVoordat ik aan dit verslag begon, moest ikhet probleem overwinnen, dat ik altijd hebbij het schrijven van stukken of verslagen.Dat probleem laat zich maar op één ma-nier benoemen en wel met een woord, datik nog in geen enkel woordenboek bentegengekomen."Gedachtenprop".Deze "prop" zit dan tussen mijn oren enlaat deze beide natuurverschijnselenmeegenieten van een bepaald geluid, datwij parachutisten allen kennen als de"prop" van de PH-PCN.Een oorverdovend geluid en een winderiggevoel zijn de beide meest waarneembareexponenten. Dit geheel bevindt zich danal schuddend tussen de Eustachiae inmijn kop.De kop (niet mijn kop) is er nu weer af enzachtjes spelend met de gashandel ver-heft de "prop" zich zoemend naar eenplek ter hoogte van mijn schedeldak: al-waar zij, konstante trillingen veroorza-kend, de hersenschors tot haar taken aan-spoort.Het zou op zichzelf een interessante zaakzijn dit "prop-proces" verder te analyse-ren. Daarvoor is echter deze redaktioneleruimte niet bedoeld en onder druk van datgegeven verwijs ik de analitici onder julliedan ook naar een artikel in één van devroegere Sport parachutisten over de wer-king van de hersenen bij para's, geschre-ven door Bert Wijnands.Onder supervisie van Jan Pelleboer enzijn weerkabouters, werd op zaterdag 28augustus 's ochtends om 09.45 uur hetstartsein gegeven voor wa t wij de OpenClubkampioenschappen van het Para.Centrum Noord plegen te noemen. Eenjaarlijks terugkerend evenement ter leringende vermaak van vele para's en tevenshet sluitstuk (tot nu toe) van een seriewedstrijdevenementen van onze vereni-ging. Deze keer opgesmukt met het zoge-naamde Allround Kampioenschap, waar-over eerder in het seizoen een aantalafspraken waren gemaakt.Zo langzamerhand gewend aan het feit,dat onze 'vereniging geen praatclub maareen doeclub is, werd deze idylle wreedverstoord door een aantal praatpara's, dieterecht of onterecht (hetgeen ik hier in hetmidden laat) de wedstrijddagen opendenmet een diskussie over de zin en de onzinvan het Allround Kampioenschap. Na eenverzoeningscommissie van enkele be-stuursleden, werd dan toch tegen 10.30

SPORTPARACHUTIST 23

uur 's ochtends de eerste stick samen-gesteld, waarmee als eerste het onder-deel 4-mans relatief van start ging_ Drieteams deden daaraan mee en dat wastwee méér dan het zich aanvankelijk lietaanzien.In de springarena stonden de teams "NaitSoez'n", "Big Mix" en .Daant]e en devonkjes". De creativiteit ten aanzien vande teambenaming was weer bijzondergroot. Het tweede wedstrijdonderdeel konook al snel van start gaan. Dit betrof dePA-wedstrijd voor C-9 koepels. In totaaldeden daar 9 dappere para's aan mee.Het weer was zodanig gunstig, dat de re-latievers hun wedstrijdprogramma achterelkaar konden doordraaien. De gevorder-de PA-springers (RAM-air canopies en PCkoepels) in het derde wedstrijdonderdeel(en dat is natuurlijk terecht) konden daar-om pas aan het einde van de eerste mid-dag hun eerste wedstrijd sprong maken.Tot half negen 's avonds (sunset) is erdoorgesprongen en toen waren er 24sticks gedraaid, wat beslist een goedezaak genoemd mag worden.Er waren intussen nog wat C-9 para's, diehun A-brevet op deze dag hadden ge-haaid. Al met al een stimulerende eerstewedstrijddag, die zijn beslag kreeg (zoalsaltijd) in een geweldige barbecue met bieren film, waarbij de vraag "Is skydive asport" nog weer eens uitvoerig werd be-sproken.

Nadat iedereen in de nachtelijke uren dedoor alcohol veroorzaakte vergiftigings-verschijnselen geheel of gedeeltelijk hadweggewerkt, werd op een zekere tijd in de

Wedstrijdoverzicht winnaars:C9 (totaal over 3 sprongen)1. Hans N iehof2. Dinand van Duuren3. A. Davids

105.75 meter118.00 meter135.00 meter

4-mans groeps Pa (groepsresultaat - klas-sering individueel)(totaal over 5 sprongen)1. Joeke de Jong (5)

Ellen Bussemaker (9)Gerrit Molenhuis (3)Jan Bosma (1) ~

2. Hans Haandrikman (10)'Alphens Broekman (4)Martin Jonkers (6)Rob Millenaar(2)

10.88 meter26.86 meter06.53 meter00.84 meter

45.11 meter28.36 meter06.72 meter13.89 meter01.10 meter

50.06 meter25.45 meter19.75 meter48.70 meter43.92 meter

137.82 meter

3. Daniël v.d. Kooy (8)Piet Julsing (7)Henk Kuizenga (12)Kees Veen (11)

4-man SRW (totaal over 3 sprongen)1. NaitSoez'n Rob Millenaar 12

Martin JonkersHans HaandrikmanAlphons Broekman

2. Big Mix Joeke de Jong 7Ellen BussemakerGerrit MolenhuisPaul de Blok

3. Daantje en Daniel van der Kooy 6de vonkjes Robin Schoemaker

Keesjan TangerRolf Tanger

24 SPORTPARACHUTIST

l

zondagochtend de twee wedstrijddag ge-start.Met onze stall-turn-piloot Fred Zuidemaachter de stuurknuppel, jakkerde de PH-PCN ergens tussen 10.00 en 10.30 uur deeerste stick over de graszoden naar dedropzone in Nieuw-Balinge, ook wel be-kend als de Casa del Eefting. De enigeCasa in de weide omtrek, waar je zonderje aan de zon bloot te stellen, weldadiggebruind vandaan kan komen. Men ge-bruikt daar de milieuvriendelijke en we-tenschappelijk onnavolgbare methode"Rollade Faecalia del Vache", ofwel deparalol in koeipoep. Aan te bevelen voormensen die tegen een lange reis opzien.Verschillende van ons hebben dan ookvan deze voordelige aanbieding gebruikgemaakt, enkele uitzonderingen daarge-laten. Deze prefereerden de alternatieve"dirty-dust" methode, die naar is geble-ken soortgelijke resultaten opleverde. Up-side down, para's all over town en veel pu-bliek waren de kenmerken van de tweededag, onder een zonnetje van allure.Het volledige wedstrijd programma konworden gesprongen en dat is sinds PCN-heugenis een bijzonder feit. 's Middagsom I 17.00 uur (of iets later) konden wemet de fun-jumps beginnen en om 20.00uur 's avonds hadden we 22 sticks op hetbord.Een ondanks enkele schoonheidsfoutjes(geen wedstrijdleiding en koeien op dedropzone omdat Eefting niet was inge-Iicht) een bijzonder geslaagd wedstrijd-weekend, waar we met plezier aan zullenterugdenken.De kritische noten kraken we in een laterstadium, de dankbetuigingen kunnen nualvast plaatsvinden in één algemene zin,dan wordt niemand vergeten.Alle deelnemers en -sters aan en van alleswat we in dit weekend hebben gedaan,gegeten, gezien, gepsrongen, gereden,gejureerd, geschreven, gepraat, gevlogen,georganiseerd, getolereerd en gekeken,allemaal bedankt namens allen voor hetwelslagen van dit weekend.Rest mij nog een memorandum aan deprijsuitreiking, als feestelijke afsluitingvan dit evenement, waarna iedereen ver-moeid en voldaan naar huis of dinerenging.Ter completering de vermelding van dewinnaars, zodat iedereen nog eens rustigkan aankijken tegen hun geleverde pres-taties.

Henk Kuiz inqa

FLEVODit jaar waren de clubkampioenschappengepland op zaterdag 28 en zondag 29augustus.In eerste instantie zouden de onderdelen"HIT- en RUN" en PA gesplitst zijn in tweeaparte wedstrijden, maar op de ledenver-gadering werd beslist dat deze evenemen-ten zouden worden gekoppeld tot eengroot festijn.Zo ontstonden er drie onderdelen.Te weten: HIT en RUN, PA voor PC-acht i-

gen en squarespringers met minder dan50 sprongen en PA voor squarespringersmet meer dan 50 sprongen. De uitwijkvoor dit spektakel was gepland op hetweekend van 11 en 12 september en hetweer van de afgel-epen weken zag er der-mate slecht uit, dat iedereen eigenlijk welmin of meer het gevoel had dat die uit-wijkdata hard nodig waren.Maar, wonder boven wonder: het weerklaarde op en zaterdag begonnen we met"blue sky" en "no wind".

hit en run \De eerste streamers werden gegooid entoen kwamen de wind springers. (Deeerste springers van de eerste ronde Hiten Run.)Aukje en Bert Arens presteerden het omhun chute keurig in de bak te parkeren.Twee anderen landden ergens op de drop-zone.Ze moesten daarna zo snel mogelijk af-hangen, hun arm opsteken, wachten ophet fluitsignaal en zo snel mogelijk naarde bak rennen en daar de bel (uit de kanti-ne) luiden.Landen in de bak gaf 0 seconden.

Dit jaar werd er voor het eerst een handi-cap systeem ingevoerd, dat bestond uitdrie onderdelen (voor de drie ronden).Het eerste onderdeel was: Pit Spugen.Hierbij ging het erom een pruimenpit zo-ver mogelijk weg te spugen.Marcel van Zijp kwamn er tijdens dit on-derdeel achter, dat de pruimen waarvanhij altijd gedacht had dat ze vies smaak-ten, best wel lekker waren. Dit onderdeelwerd gewonnen doorW. Keur.Het tweede onderdeel was Speerwerpenen werd gewonnen door Van der Brink.Het derde onderdeel: je kreeg een aantalSleutelwoorden waarvan je zoveel moge-lijk Spreekwoorden moest vormen. Norderwon op dit onderdeel. Ger Polstra (wed-strijdleider) had een vernuftige formulegevonden om de springprestaties en deuitslagen van de handicap onderdelen teverwerken.Ook dit jaar werd er weer gesprongen engelopen alsof het leven ervan afhing enwinnaar werd: de heer Norder met 135punten.

PA voor :::;50 sprongenHet tweede onderdeel dit jaar was een on-derdeel speciaal voor de nog niet zo geoe-fende PA springers. Het was een wed-strijd over 5 ronden.Winnaar in deze categorie werd het teamvan Jan Bakker: het Spotniks team, maardit was eigenlijk niet zo verwonderlijkwant het was ook het enige team.

PA voor ~50 sprongenAan dit onderdeel namen 5 teams deel.Het was een wedstrijd over 5 ronden enwerd gesprongen met driemans-teams,opdat ook de AMB kon worden ingehuurden we in hoog tempo konden doorsprin-gen.De grote verrassing in dit onderdeel wasWiebe Ottenhof. Hij werd eerste met in to-taal 00.74 m. Als tweede eindigde A. de

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------~---

Groot met 01.83 m en ondergetekendewerd derde.De groeps PA-prijs ging naar het DZ team.Ook waren er in deze categorie drie ronde-prijzen te verdienen, maar deze gingen al-lemaal naar het DZ team.Gelukkig deden er zich dit jaar geen ern-stige ongelukken voor, maar het was weljammer dat Appie zich voor een zeer ern-stige kiespijn onder behandeling moestlaten stellen.

Hit en Run1. Norder2. Keur3. Sc hoe makers

HandicapPit SpugenSpeerwerpenIntelligentie Test

KeurVan der BrinkNorder

PA 1e categorie individueel1. Schaaks2. Eygenhuizen3. Bakker

29.91 m31.17 m34.17 m

PA 1e categorie groeps1. Spotniks team 109.52 m

PA 2e categorie individueel1. Ottenhof2. A. de Groot3. Van der Staak

00.74 m01.83 m05.69 m

PA 2e categorie groeps1. DZteam2. DSF team3. 't team

08.52 m60.25 m73.85 m

Rondeprijzen1e ronde DZ team2e ronde DZ team3e ronde DZ team

00.59 m02.52 m01.46 m

J. Vijfvinkei maakte tijdens dit weekendzijn 2000ste sprong, wat zijn teammatendan ook uitbundig vierden met bier, meelen taart. Deze ingrediënten stonden ga-rant voor een ferme plaktroep. Gefelici-teerd Jan, op naar de volgende 2000!Zondag was de wedstrijd al vrij vroeg teneinde maar er moest nog tot 5 uur wordengewacht op de prijsuitreiking. Nadat alleprijzen waren uitgereikt en iedereen eenvaantje had ontvangen van onze voorzit-ter, moesten we afscheid nemen van dezetoch wel perfect georganiseerde wed-strijd. Eeg van der Staak

nationale40 +

Op 19 en 20 juni was het zo ver; de 6e na-tionale 40 + en 40- wedstrijd. Dewedstrijdleiding hoopte op een zonnigweekend, maar eenieder die vrijdags naarbuiten keek, zag alleen maar boomtoppendie tegen elkaar leunden en regen die metbakken uit de hemel viel.De vooruitzichten waren al niet veel beter.Toch waren er een twintigtal fanatieke-lingen die de sprong naar het natte Zuten-daal waagden.De eerste wedstrijddag bestond uit regen,wind en naar de wolken kijken. Het enigelichtpuntje was Gerard Warburg, die met

zijn moppen, verhalen en "aanstekelijklachje" iedereen vermaakte.Zondagmorgen weer dezelfde duffe ellen-de. De wedstrijdleiding besloot de zaaktot 14.00 uur uit te stellen en dan even-tueel te cancellen.Om 12.00 uur nog steeds "pet" weer.Sommigen begonnen zich al reisklaar temaken. Plotseling, net voor twee uur, be-gon het weer te verbeteren. Wat niemandmeer verwachtte, gebeurde binnen eenhalf uur ... grandioos springweer. Toenging alles heel vlug, 3'12 uur lang vielen40 + en 40- uit de 206. Kundig gejureerddoor René Polak en assistent. De vijf ron-den P.A. werden op de valreep tochgesprongen. Spannend was het ook nogwant de "oudjes" deden het nog steedsbest.

Square jumpers 40 +1. Ferdy Thijssens2. Jan Testroote3. Gerard Warburg

00.27 m00.46 m02.84 m

Square jumpers 40-1. Jan van Dam2. Hugo de Wijk3. Hans den Otter

02.38 m04.50 m06.33 m

P.C.40+1. Konings2. DeBruin

61.29 m65.65 m

P.C. 40-1. Van Laarhoven2. Kennis

TU 40+1. Koos Vaes 75.00 m

seniorenwedstrijd

TEUGEZoals reeds eerder in de para-geschiede-nis, waren op diverse plaatsen in Neder-land para's bijeen om verschillendewedstrijden te verspringen in regionaal,nationaal en internationaal verband. (Washiervoor geen coördinatie door de sport-commissie??)Eén van die wedstrijden was op het Natio-naal Centrum te Teuge. Daar werd doorde Vereniging Parachutisten CentrumTeuge in 40 + georganiseerd. Er werdgesprongen om met 6 sprongen van 3500ft uit te maken wie de beste aankomendeSenior (35 tlm 39 jaar) danwel de besteèchte Senior (40+) 1982 zou zijn. De prij-zen, uiteraard mooie bekers, waren voorde nummers één, twee en drie in beidecategorieën. Bovendien was er de "JanMolenkamp Trofee", een wisselprijs, ge-maakt door mevrouw Molenkamp en be-stemd voor diegene die de stijl van JanMolenkamp het meest zou benaderen. Ditvraagt enige uitleg.Jan Molenkamp was voorzitter van deV.P.C.T., sprong met een PC, maakte hoedan ook een paar scherpe draaien, knaldede bak in, stond op en sprak altijd dewoorden: "Dat was weer een gaaf spron-getje". Hij deed graag mee met al of niet

door hem georganiseerde wedstrijden,terwijl hij wist niet te kunnen winnen endat hoefde voor hem ook niet zo nodig,want winnaars zijn er door verliezers enmet oudere botten neem je wat minder ri-sico. Daarom zqu je de Jan MolenkampTrofee ook de 'sportiviteitsprijs kunnennoemen.Dit jaar waren we nu eens wèl goed voor-zien van prima weer en onder leiding vanHans Asselbergs ging de zaak van start.Mensen die na honderden sprongen nognooit aan een reserve hadden gehangen,waren direct aan de beurt en dat was danook weer een belevenis!De getrapte "dead-centres" werden be-loond met een 0,00 sticker en ze werdenrijkelijk uitgedeeld. Jammer dat i.v.m. an-dere wedstrijden onze Nationaal Kam-pioen en andere nul-zoekers er niet wa-ren, want vanwege de geringe tegenstandgingen nu de Duitsers met de eer strijken,mede omdat Gerard Warburg en JoopBrandenburg hun dag niet hadden, terwijlJan Testroote als toeschouwer rondliep,herstellende van een operatie.De Junioren waren natuurlijk van een an-der kaliber. Zowaar zagen we ene HenkVerbeek aan een chute hangen en zelfsKees Meijer demonstreerde voor verbaas-de toeschouwers een "Church window"die men in jaren niet meer had gezien.Toch best mooi om naar te kijken, zo'nbolletje!Vanzelfsprekend werd ook hier om centi-meters geknokt maar ook gelachen, wantdat is bij dit soort evenementen toch hetzout in de pap.Dat een uitstekende maaltijd, gereser-veerd en bereid in het Clubhuis "de Wolk"mede tot de hoogtepunten kon wordengerekend, behoeft geen betoog.Een simpel woord van dank is op zijnplaats voor een ieder die deze twee dagenheeft meegeholpen om alles te laten sla-gen.Gemist hebben we echter de dames in dezeer charmante leeftijd van "Senior c.q.Junior".

De uitslagen hebt u nog tegoed, hier vol-gen ze:Senioren 40 +eerste plaats: Siedschlag (dld)tweede plaats: Fehr (dld)derde plaats: Den Hartog (ni)

Junioren 35 +eerste plaats: Blietz (ni)tweede plaats: van der Jagt (ni)derde plaats: Verbeek (ni)

Jan Molenkamp Trofee:Senior: Durk de BoerJunior: Ben Uijttenboogaart

Volgend jaar op 3 en 4 september bent u,indien ouder dan 35 jaar, hartelijk welkomop Teuge voor de Senioren Wedstrijd.

LL & TU wedstrijdenENPC

Op zaterdag 21 en zondag 22 augustuswerd weer de jaarlijkse leerlingenwed-strijden gehouden. Zaterdagmorgen7.00 uur stonden de eerste leerlingen al

SPORTPARACHUTIST 25

vol spanning. te wachten. Het hele gebeu-ren werd geleid vanuit het clubgebouw.Van daaruit werden de sticks ingedeelden naar het vliegveld gereden; dit hield indat een extra tracé met de bus moest wor-den gereden, maar in het algemeen liepdit goed.Het weer zag er 's morgens nog niet zorooskleurig uit en dus moest er gewachtworden tot de mist was opgetrokken ende windsnelheid op de dropzöne in Kruis-land was gemeten. In die tijd werd er eni-ge uitleg over het wedstrijdverloop gege-ven. Het was natuurlijk de bedoeling omin de bak, een cirkel afgezet met pionnen,te landen. De afstand van landingspunt inde cirkel tot het middelpunt werd omgezetin seconden. Als men buiten de cirkellandde, moest men zo snel mogelijk af-hangen en naar het middelpunt van debak rennen om in een toeter te knijpen,die daar was opgehangen. De tijd van lan-ding tot toetersignaal werd genoteerd.Landde men buiten de dropzöne dan werdde maximale tijd van 2 minuten berekend.Om 10.00 uur was de mist opgetrokken enkwam het bericht van de dropzöne: "wind-snelheid 4 mis". Hiermee was het start-schot gegeven en de LL & TU wedstrijd1982 ging beginnen. Nadat er zo'n 6 stickswaren gedropped, moest de wedstrijd he-laas worden onderbroken, omdat de windteveel was toegenomen./ Er werd laterbesloten het voor die zaterdag voor ge-zien te houden en de wedstrijd zondagvoort te zetten. Dit bracht nogal wat te-leurstelling met zich mee, vooral voor de-genen, die hun eerste sprong mochtenmaken en dat waren er nogal wat. De te-leurstellinq werd opgevangen door de ac-tiviteiten die nààst de wedstrijd werdengeorganiseerd. Zo werden 's middagsheerlijke pannekoeken gebakken en's avonds was er een gezellige barbequeomringd door allerlei leuke happeningenen spelletjes (o.a. een menselijke pirami-de van 3 hoog):Zondag zag het weer er goed uit en konom 09.00 uur meteen worden begonnen.Er werd flink doorgewerkt zodat men om11.00 uur aan de tweede ronde kon begin-nen. Na de eerste ronde kon je nog weinigzeggen over de stand. Wel waren er al en-kele leerlingen die een duidelijke afstandhadden genomen door of in de bak of ophet veld te landen.Tussen het springen door kon men zichnog te goed doen aan heerlijke braad-worst, hamburgers etc.Tijdens de tweede ronde kwam er al watmeer spanning in de strijd, vooral toen heter naar uitzag dat een derde ronde waar-schijnlijk niet tot de mogelijkheden zoubehoren. Dus moest de tweede ronde debeslissing brengen. Dat de strijd vooriedereen geheel openstond, bleek weltoen Monique Hens met de eerste tweesprongen van haar leven als derde uit destrijd kwam. Uiteraard werden in deze da-gen nog veel meer eerste sprongen ge-maakt en A-brevetten behaald: Proficiat!De uitslag was als volgt:1. Ad Lous 1 min 26 sec2. Ad Damen 1 min 29 sec3. Monique Hens 2 min 17 secDe instrukteurs die voor het droppen zorq-den, maakten er ook een wedstrijdje(!)van:

26 SPORTPARACHUTIST

4.00m37.00 m42.00 m

met LL's

1. Richard Meyer2. Koos Possel3. Ferdy BouckaertZouden de instrukteurs ookgesprongen hebben? ..Na het uitreiken van de prijzen en de nodi-ge toespraken werd de avond feestelijkvoortgezet in de Cockpit.Van .de gelegenheid maak ik gebruik omnamens alle leerlingen iedereen die maarenigszins heeft bijgedragen aan dit ge-weldige weekend te bedanken. Verder kanik wel zeggen dat het voor alle leerlingeneen zeer fijn en geslaagd weekend was enwe zijn allemaal een geweldige ervaringrijker geworden.Nogmaals hartelijk dank!!

ENPCclubkampioenschapZe zitten er weer op: de CKP-ENPC 1982.Tevoren nogal wat problemen, maar dat is- gelukkig - aan velen voorbij gegaan.Eén daarvan was de aanleg van eenspringbak op de Borchwerf, die pas demiddag tevoren gerealiseerd werd. Eenander probleem was de elektrische schijf,die al sinds mei in bestelling is; gelukkigwerd dit probleem opgelost, omdat er éénvan de KNVvL kon worden geleend. Eenzeer positief feit was dat het verzoek ommedewerkers en deelnemers (hoewel bijRW wat druk moest worden uitgeoefend)ruimschoots werd beantwoord: 42 deelne-mers en aan medewerkers zelfs een over-schot! Op het allerlaatste ogenblik bleekWim Ernest, die zich eerder al direct hadaangemeld als videoot, de beschikking tehebben over een tent voor de DL Voortsstelde Jaap Spiering zijn caravan ter be-schikking, die dienst zou doen als jury- enadministratiewagen. Het voordeel van de-ze faciliteiten was wel dat alles niet van-uit het clubgebouw in Hoeven hoefde tegebeuren, maar direct vanaf de Borch-werf, hetgeen erg veel tijdwinst beteken-de en de gezelligheid bevorderde. HanLuys was direct bereid op te treden alschef jury van alle wedstrijdonderdelen.Kortom, op 18 september kon de zaak vanstart, behoudens een lading mist, die jeniet voor mogelijk hield. De opkomst wasdesondanks goed en ook bleken velen di-rect al geïnteresseerd in de 's avonds tehouden barbeque, die deze keer door Kit-ty en Jon Domenie (in samenwerking metJenny den Hartog en Judith Gelsing) optouw was gezet. Dit is zoals de traditie wileen groot succes geworden. Ook traditio-neel: mensen, hardstikke bedankt! Deweersgesteldheid was Nederlands, dusvolledig onberekenbaar. Zaterdag washet op z'n zachtst gezegd SHIT, hoewel's avonds met veel moeite en medewer-king toch één ronde PA eruit geperst konworden. Zondag daarentegen gaf kaste-lenweer te zien: blue sky en eerst geen,later ten hoogste 2 à 3 meter wind en datallemaal met de gevolgen van een gran-dioze barbeque in het lijf. Toch kon om09.30 uur al de eerste precisiestick om-hoog richting Borchwerf en het extravliegtuig van Teuge, de PH-PAX, bemanddoor Hans Asselbergs, was toen reedsonderweg. Door deze twee vliegtuigen is

daarna de gehele dag af en aan gevlogen.De vliegers worden uiteraard ontzettendbedankt voor de door hen verleende me-dewerking. Mede door hun uitstekendevliegen kon alles een vlot verloop hebben.

Viermansrela,tief.

Uiteindelijk hadden zich 3 (!) teams aan-gemeld om 4 sprongen te maken. Uit deInternationale categorie van de NKP '82werden de sequentials geloot en beoor-deeld met een afwijkende puntenverde-ling: per juist ingekomen springer 1 punt,dus per voltooide formatie 4 punten. Erkonden 3 rondes worden gemaakt, die al-len op de video waren te zien. Met nameWim Ernest en Peter Kok - weer terug inhet EN PC-nest - hebben zich hiermee vanhun beste zijde laten zien. Niemand konteleurgesteld zijn, want voor een iederwas er een prijs die als volgt kon wordenverdeeld:1. Hoefnagels, Jerernlasse, Van Loon,

Schoon en: 22 ptn.2. Spiering, Chudiak, Jos en Mieke Wery:

18ptn.3. Slockers, Jong, Spaan, Voskamp:6 ptn.Ja,']a, je leest het goed: Voskamp bij rela-tief, maar dat had een reden. Door eennogal onhandige handeling in "roesachti-ge" omstandigheden, moest z'n RangeRover vrijdagnacht in België achterblijvenom de dag daarop te worden opgezocht(?!). Vandaar dat hij de eerste ronde PAmiste en daarom inviel bij het rela-tiefspringen. Ook John Weltevrede washierbij betrokken en moest ik hem ontbe-ren als medewerker. John onderging in deloop van het weekend nl. een gedaante-verwisseling: vrijdagavond nog blank, za-terdag bruinachtig en zondag wat aan dezwarte kant. John, brandwonden zijn pijn-lijk en daarom veel sterkte gewenst bij degenezing.

Style

Voor 4 sprongen hadden zich tot mijn ver-bazing maar 4 springers aangemeld. Bijhet springen zelf verbaasde ik me nogmeer. Er konden twee rondes worden ver-sprongen, waarbij alleen Richard Meyereen serie draaide die een tijd te zien gaf:13.40 sec.Zijn andere serie ging rechts in plaats vanlinks. De andere deden het zeer regelma-tig: zap of meer dan 16 seconden. Met an-dere woorden: 8 sprongen, 7 maal 16 se-conden of zap. De winnaar was dan ook alsnel bepaald: Richard Meyer.

Overall

Hierover kan ik ook zeer kort zijn; rekenenen omzetten van de klasseringen was nietnodig. Omdat Richard ook aan PA mee-deed, werd hij automatisch Overall kam-pioen.Ik hoop echter dat er, ondanks de mis-schien wat tanende belangstelling voorStyle, volgend jaar een Overallkampioenuit de bus komt die er voor heeft moetenvechten, waarbij ik Richard op die gron-den de titel natuurlijk ook van harte gun.

(Groeps)precisieHiervoor moesten 8 teams 6 sprongenmaken, die allen individueel telden. Uit-eindelijk werden er hier vier van verspron-

De inschrijving voor deze wedstrijd wasvan 07.00-08.00 uur. Om 08.00 uur hadden

gen. Helaas ontbráken namen als Rein(zie elders) en Bram met 'z'n mannen(wedstrijden elders), zodat voor wat be-treft de hele korte afstanden geen strijdop het scherp van de snede kon wordengevoerd. Toch viel het op dat men er harden fanatiek tegenaan ging. In toch welmoeilijke omstandigheden (bijna windstilen warm) vielen de resultaten niet altijdtegen; zeker niet als je bedenkt dat ermensen meededen die dit jaar nog niethadden gesprongen op een bak, laatstaan op een elektrische schijf. Gelukkigkon dit nu allemaal wél en de inzet was ernaar. Er werd tot maximaal 5 meter geme-ten, ook voor het aparte PC-klassement.Het blijkt dat diverse van deze springersbuiten de 5 meter, maar binnen de 10 me-ter landen. Nu waren er veel PC-ers metde maximale score; was er tot 10 metergemeten, had het klassement meer teke-ning te zien gegeven.

Groepsprecisie:1. Maessen, De

waert:2. Spiering,

Mie, Grootings, Calle-11.89 m

Boogaers, Meyer, Spaan:20.01 m

3. Kolmeyer, Craushaupt, Boerman, Bo-vens: 31.79m

PC-klassement:1. Rini Hage: J17.35 m2. Wim Ernest: 19.70 m3. ex equo: Petri Thomas, Jan Thomas,

Liesbeth de Vries, Cees Besems, ArieKooy: 20.00 m

Individueel klassement Square:1. Herman Boerman:2. Leo Verboom:3. Richard Meyer:

00.11 m00.28 m00.40 m

Alle winnaars van harte gefeliciteerd metde behaalde prijs of prijzen.Al met al is alles toch redelijk verlopen.Niet in de laatste plaats door het uitste-kende weer. Gemaakt zijn 172 sprongen(43 sticks), hetgeen goed was voor drie-kwart van het programma en dat - opéén ronde PA na - op één dag. De onder-linge kameraadschap was duidelijk merk-baar bij een aantal medewerkers: MarianWerner, Gijs Craushaupt, Jos Jeuken enRini Hage. Zij waren nl. zonder mankerenbereid een gedeelte van de barbeque-avond op te offeren om de zaken op deBorchwerf te bewaken. Ook bleek bijnaiedereen bereid na afloop de zaak af tebreken en op te ruimen. Voor de rest is hetmij absoluut onmogelijk iedereen te noe-men: para's van dienst, juryleden,schrijfsters, chauffeurs, videomedewer-kers, barbequebakkers, opruimers; heushet zijn er teveel, maar mijn dank aan jul-lie is er uiteraard niet minder om! Ik hebslechts één wens: hadden we maar meervan zulke springdagen !!

Herman Boerman

Flying dutchmenleerl ingenwedstrijd

er zes PC en veertien ronde bollen sprin-gers ingeschreven, zodat de opkomstmaar matigjes genoemd kon worden.Maar ja, het was voldoende om de wed-strijden te starten. Edoch, wat jammer!Het zicht was duidelijk minder dan dedoor RLD en Vluchtleiding Zestienhovengeëiste 8 km. Dus was het wachten op be-ter zicht. Eindelijk om ongeveer 12.00 uurklaarde het op en kon het spel beginnen.We hadden het volgende programma inelkaar gezet: Iedere deelnemer zou driesprongen maken, waarbij gemeten werdtot 30 m. De maximale score bleef echter10 m, zodat er bij een gelijke stand tocheen "eerlijk" jurering mogelijk zou zijn.Voor de PC's zouden alle sprongen tellenen voor de ronde bollen zou de score vande slechtste sprong afvallen.De wedstrijd zelf ging goed van start. Bijde PC's bleven de afstanden redelijk bijelkaar, zodat de spanning erin bleef. Bijde ronde bollen vormden zich al snel tweekampen: één groep in de categorie 6-9sprongen met 10 m en de tweede groep,de nieuwelingen met zo'n 2-5 sprongen,die rond de 80 m van de bak bleven. Dezesplitsing bij de ronde bollen resulteerde

"dan ook in een "dubbele" wedstrijd.De uitslag was als volgt:PC Ronde Bol1. Bouman 1. Verwoerd2. Beyes 2. Voorwald3. Pruisken 3. BoddaertJongens, bedankt voor de fijne wedstrijden op naar volgend jaar!

Herman Hees

FDprecisiewedstrijd

Op 28 augustus 1982 werd de jaarlijksePA wedstrijd voor FD-Ieden versprongen.Net als bij de leerlingenwedstrijden zatook deze dag het weer niet mee. Het zichtwas niet voldoende en het wolkendek zatop 1800 ft. Dus ook nu weer wachten opbeter weer.De wedstrijd werd versprongen in de vormvan groeps PA, waarbij zowel de groeps-als de individuele score telde.Na een onweersbuitje om 12.00 uur verbe-terde het weer plotseling. We gingen alseen razende van start, maar helemaalgoed ging het niet, want de eerste stickhad 4-5 m/sec wind en de rest had gééntot 1'12 m/sec wind. Dat was dan ook tezien aan de scores. De wedstrijd verliepsoepel en zonder strubbelingen mededankzij Rob den Hartog, die als hoofd-scheidsrechter het gebeuren op de drop-zone goed onder controle had.Het programma was als volgt: leder teammaakte drie sprongen. Daarna een rondevan de springer met een totaalscore vanminder dan 20 m. Tenslotte een ronde vanallen de zes best geplaatsten. Deze tweerondes natuurlijk alleen individueel tel-lend. Alle sprongen vanaf 3500 ft.Gelukkig kon het programma afgewerktworden en waren om 20.00 uitgespron-gen.

Het resultaat:Individueel 1. Joop van Rijswijk

2. Hans den Otter3. Joop Briedé1. Joop van Rijswijk

Hans den OtterJoop Briedé

2. -An BlanksteinCees BoumanTon Blommers

3. Jan PaagmanAndré van BurenMeus van der Poel

Team

Herman Hees

lestroisjoursdeSTRASBOURGVoor de 8e maal werden dit jaar op 18 en19 september de zogenaamde "drie da-gen van Staatsburg" georganiseerd.In totaal waren er 31 teams uit 11 landen,de op de .Aerodrorne du Polygone" hunbeste beentje - op een 5 cm schijf -voor zetten.Dankzij uitstekend weer, een strakke or-ganisatie en een efficiënte inzet van vlieg-tuigen (Pilatus Porter Turbo en Do-27)werd het volledige programma van 10 ron-den op tijd afgewerkt.Van Vaderlandse zijde had de Dutch Con-nection ingeschreven. Daar zowel Henkals Eric verhinderd waren, was als stand-in Frederick Sody aangezocht, de Vla-ming die al sinds oktober 1980 een soortvaste reserve van het team is.Winnaar in het groepsklassement met 85cm werd uiteindelijk een gelegenheids-team bestaande uit:Maurice Hoex, Richard Todd, LaerieSams en Karel Goorts. De Dutch Connec-tion werd 6e met 267 cm.Individueel winnaar werd de Italiaan Car-10 Decapoa en er waren maar liefst 3 deel-nemers op de tweede plaats:Bram, Maurice Hoex en Laerie Sams, hetzilver ontvingen. Met deze wedstrijd werdeen voor de Dutch Connection bijzondersuccesvol seizoen afgesloten.Voor de nodige "hilariteit" zorgde tenslot-te de Oostenrijker Kopp, die bij de exit uitde Pilatus zijn handschoen mèt daarin 1vinger verloor.Resultaten:

1 Carlo Decapoa (Italië)2 Bram Lasschuyt

Maurice Hoex (België)Laerie Sams (Austr.)

13 René Drost17 Michel Bizot57 Frederick Sody (België)

René Drost

SPORTPARACHUTIST 27

00.11 m00.13 m00.13 m00.13 m00.30 m00.40 m01.84 m

Waarom WEER zult u zeggen. Verschillen·de keren per jaar wordt dit geweldigevliegtuig ingezet door de KoninklijkeLuchtmacht teneinde allerlei evenemen-ten op te luisteren met het droppen vanéén of meerdere parachutisten. D.d. 17september dus WEER een Demo, echterhet bijzondere was dat het WEER bovenGroesbeek was. Dat .Paradorp' bij uit-stek had het "versierd" een Friendshipvol commando's de herdenkingsdroppingvan de Amerikaanse 82e airborne divisionte laten uitvoeren. In het kader van MarketGarden tijdens de laatste oorl~g voerdede Amerikaanse 82e Airborne Divisionzijn landingen uit boven Groesbeek, on-der leiding van de befaamde Generaal Ga-vin. Dat het dorp daar misschien wel eenpara-tik van heeft overgehouden, mogeblijken uit het feit dat er in 1975 een para-club als dependence van de VPCT uit Teu-ge werd opgericht. Achtendertig para'suit Groesbeek hebben in de loop der jaren... tig sprongen gemaakt en een enormstuk promoting voor onze para-sport ver-zorgd in die hoek van Nederland. In hetdorp zelf verzorgden de Groesbekers± 17 demo's, waaronder 2x een nacht-sprong, een watersprong, een LadybirdDemo, sterren werden neergelegd enstacks gebouwd.Drie jaar geleden een volle F·27 met sta-ticliners en vrtje-vallers van de KNVvL endeze keer dan een stick van 30 cornrnan-do's met of zonder hun zware uitrusting,

weer eenfriendsh ip-demo

-- -_ .. _ .._------------------------------

gevolgd door 9 vrlje-vallers van het KCT.Ook deze keer weer een perfecte Demoals resultaat van het goede vakwerk vande Commando Para Instructie Groep.

Frans Kusters

eindhovenOp 11 september viel het hoogtepunt vande drie dagen "Open Huis" op Welschap,het vliegveld bij Eindhoven. De krantenhadden al heel wat voorpublicatie gege-ven: de burgemeester van Veldhoven wil-de geen open dag i.v.m. verkeerschaos enmogelijke ongeregeldheden. Uiteindelijkvond men een compromis: er werdenslechts 20.000 kaarten in de voorverkoopgebracht (gratis) en zonder kaart kwamniemand erin (wat zou de KNVvL blij zijngeweest met zo'n aantal op 19 juni!).Een uitgebreide show was ook niet ge·pland, maar wel een clvlel-rnllltalre show,bestaande uit een staticshow en eenvliegprogramma.

. Wij zaten gewoontegetrouw in dat laatsteonderdeel: en hoe! Dankzij de tijdige voor-bereiding van Koos Verhaar was het mo-gelijk tussen 10 en 3 uur maar liefst driesprongen uit de F-27 te maken (vouwenmet die hitte: pftft i). Een uitgelezen dag,zoals iedereen in z'n logboek kan nagaan.En wie kan dat niet met zulk weer als wein september hadden.Elke vlucht was om wille van het publiekverdeeld in twee groepen: één op 17.000ft, waarbij nu eindelijk gelukkig alles eensmocht en één op 112.000 ft, waarbij uiter-aard relatief vast op het programmastond. Alle springers en het publiek kun-

~nen alleen maar hopen dat zoiets nog

NEDERLANDwordt

SKYLARKLAN DMaak een proefsprong met deze nieuwe Nederlandseparachute en beslis pas dan of hij aan uw verwachtin-gen beantwoordt.

SKYLARKde eerste Nederlandse Ram-Air parachute

en dat voor nog geen twee mille.

Air Enterprises B.V. (Para Pilot Shop)Karel Doormanweg 12ABreukelen tel. 03462-3522 b.g.g. 020-270088

28 SPORTPARACHUTIST

maar vaak zal gebeuren, want het wasfantastisch. Dat geldt zowel voor de voor-bereiding en uitvoering van de sprongen,het vouwen naast de Troopship, het traris-port op de basis en de lunchpakketten.Drie sprongen vlot achter elkaar en vóórvier uur weer terug op Soesterberg komtniet elk jaar 'voor. Organisatoren: BE·DANKT. Na de vele vergeefse tochtennaar dergelijke evenementen was dit eenprima seizoen afsluiting.

Wim Velthuizen

kalender28 t/m 31 decemberWintersprongen Pijnacker. Inlichtingen se-cretaris Flying Dutchmen: C. van de Vooren,Bingleystraat 96b, 3025 RL Rotterdam.

25 december tlm 7 januari 1983Swisstonaria Boogie-4, een groot Zwit-sers springgebeuren in Phalaborwa (Zuid-Afrika). Instruktie in Duits en Frans voorbeginners, gevorderden en ervaren sprin-gers. Grote vliegtuigen (o.a. DC-3)beschikbaar, materiaalhuur en -koop mo-gelijk, reisuitbreiding met 1 week vakantiemogelijk (voor bijv. fotosafari). Prijzen in·elusief reis·, verzekerinqs- en sprlnç-kosten (30 sprongen): SFr 3.900,-. Spe-ciale prijzen voor niet springers.Inlichtingen: Afdelingssecretariaat of Ur-sula Schurch, Swisstonaria Boogie-4,Postfach, 2604 La Huette, tel.:032/961673.

TE KOOPUnit 11 (1979) F-111lichtblauw, ± 200 sprongenf 1.200,-

Te bevragen bij Anita von EugenTelefoon: de Wolk 05763-842

Jim Handbury system, blauw, zijkantenwit, Security 26 ft lopo, Cruisair, alles inéén koop f 2.200,- te bevragen bij: WytzeZeilstra, Vlierstraat 750, Enschede of Na-tionaal Paracentrum Teuge.

Z.G.A.N. Single Keel PARADACTYL, kleur:gold beslist niet meer dan 50 sprongen;incl. 3·ring risers. T.E.A.B.Stinkin' Ron van den Boogaard, De ~it-tenstraat 46/3, 1052 AX Amsterdam tele-foon: 020-863994. '

The only Parachute Magazinein German language.ANNUAL SUBSCRIPTIONUS $ 16.- Second

Class PostageUS $ 21.- Air Mail

USA,CanadaUS $ 24.- South America

AfricaFALLSCHIRM SPORT MAGAZINC. v. HÖTZENDORFSTR. 29A-8010 GRAZ, AUSTRIAIEurope