. .~.

sportparachutistTWEEMAANDELLJKSE UITGAVE VAN DEKNVvL AFDELING PARACHUTESPRINGENJaargang R - nummer 3 - 1 januari 1980

Eindredactie:Karst Sikkens

Voor coPy, foto's en tekeningen zorgden o. a.deze maand:

Ben v. d. Belt, Ronaid van den Boogaard, JohanBronsveld, Jan de Bruijne, Hein Cannegieter,Arnold Collenteur, Hans Elias, Henk Hoefnagels,Harry Jansen, Rob Klop, Ton de Kuijer, Ronaidv. d. Mey, Sonja Meijer-Miltenburg, HansPonsioen, Fred Surink, Wim Velthuizen, BertWijnands, Bestuur TU-Zeven, Ingrid Zoetmulder.

Zonder schriftelijk toestemming van de redactiemag niets van de inhoud worden overgenomen .

Abonnement SPORTPARACHUTISTLEDEN VAN DE AFDELING PARACHUTE-SPRINGEN ONTVANGENHET BLAD GRATIS.

Advertenties:Advertentietarieven op aanvraag.

Verschijningsdatum:1 jan. , 1 mrt, 1 mei, 1 juli, 1 september en1 november.

Druk: Van Deventer bv 's-Gravenzande

KONINKLLJKENEDERLANDSE VERENIGINGvoor LUCHTVAARTAFDELING PARACHUTESPRINGEN

Bestuur:W. A. VelthuizenE. T. H. WijnandsP. SantegoedsH. Cannegieter

- voorzitter- vice-voorzitter- algemene zaken- voorlichting- sport en instruktie- algemene projekten- algemene projekten- algemene projekten- afdelingsbureau

H. VerbeekH.A.EliasC.A.T. PellensK. Sikkens

Adres secretariaat:p/a KNVvL Jozef Israëlsplein 8,2596 AS 's-Gravenhage.

LidmaatschapAlle leden f 60,-- per jaar, na 1 juli f 33,--.

Het inschrijfgeld voor leden bedraagt bij aan-melding f 5,--.

Aanmeldingen voor het lidmaatschapTe richten aan het afdelings-secretariaat(d. t. v. de clubsecretaris).

Uw copie voor de eerstvolgende uitgave dientvóór 10 januari a. s. bij de eindredacteur tezijn ingeleverd.

2

1__in_h_OU_d__

-j.,.0'..

••I

1. Een prachtige plaatvan Ben v. d. Belt.

2. Inhoud.3. Bij de jaarwisseling.

4/5 Para Varia6. Relatiefreis naar de USA

7. Van rond naar vierkant.8. Met goud bekroond.9. Cone Loek.

10/11. Materiaal12. VPCT.13/14. 1000 sprongen/ENPC.15/16. Para-Alert.17. Cliff-diving/boekennieuws.18. PCl/Open Dag Vlb. Twenthe.19. Veiligheid.20. Wij wensen u.....

-Isportparachutist

/

sportparachutis t

SPORTVRIENDINNEN EN -VRIENDEN

Het jaar 1979 is teneinde - het jaar 1980 vangt aan!Is het een goed jaar geweest? - In zekere mate wel endan denken wij aan alle ontwikkelingen in onze sport,verbeterde technieken en weer nieuw materiaal en nogmeer kennis ..... meer leden en wellicht meer sprongen.Dit laatste zal in onze volgende editie door onze her-nieuwde Technische Commissie uitvoerig worden belicht.

De veiligheid is vooruitgegaan en we beginnen te wen-nen aan de snel elkaar opvolgende technieken. Allerleizaken worden kritisch bekeken en aktiviteiten zijn er vol-doende.

Ons bestuur is zich daarom ook terdege bewust dat ermeer aan de weg getimmerd zal moeten worden. Onzicht-bare en vaak onopmerkbare en constateerbare feiten zul-len wij nog meer in de openheid moeten brengen. Eerstestappen zijn hieromtrent al genomen. En het is de be-doeling om de communicatie onderling sterk te verbete-ren. Tijdgebrek en overbelasting zijn vaak reden om nietvaker in de openheid te treden. Hierbij kunt u ons helpen!Uw opbouwende kritiek is hierbij nodig. Binnenkort hopenwij dan ook met een doelmatige enquete te beginnen. Deuitslagen hiervan zullen wij dan ook bekend maken.

Wij hopen met aller medewerking 1980 tot eenVEILIG en VOORAL SPORTIEF JAAR te maken.

Daarbij willen wij u en de uwen zeer plezierige kerst-dagen, een prettige jaarwisseling en uiteraard een ergvoorspoedig 1980 wensen.

Namens het Afdelingsbestuur,

.~

3

para

varia

paragidsHet is de bedoeling dat op 1 maart 1980 een para-gids

ter beschikking aan de leden kan worden gesteld. Dezegids zal een komplete adreslijst bevatten van alle bestuurs-leden van verenigingen enz., officiële instanties (zoalsRLD, Dienst Luchtvaart Rijkspolitie), instrukteurs,hulpinstrukteurs , vliegvelden en technici.

Tevens hopen wij adressen van buitenlandse centraop te nemen zodat u tijdens uw vakantie in het buitenlandniet hoeft te informeren bij buitenlandse luchtvaart-or-ganisaties.

Gegevens over de nederlandse para-verenigingen zul-len eveneens in dit klein formaat boekje worden opgeno-men.

E C H TER - tot uitgifte kan alleen worden overge-gaan indien elke Vereniging medewerkt om de gevraagdegegevens te verstrekken. De benodigde informatie heb-ben wij uiterlijk 1 februari 1980 nodig. Hopende dat deverenigings-sekretariaten mede willen werken in ditprojekt. (Hieraan wordt uiteraard niet getwijfeld - alvastbedankt voor de steun l ),

kontributieHeeft u uw jaarlijkse kontributie al gegireerd? Even

een geheugen steuntje - regel dit vandaag nog even.Denkt u ook nog aan de overmaking van uw club-financiën?De penningmeesters zullen u dankbaar zijn en geeft hunminder werk dus meer vrije tijd om eventueel ook nogeens een sprong te maken.

adreswijzig ingWilt u - indien u gaat verhuizen - dit laten weten aan:

a. uw clubsekretaris;

4

b. de ledenadministratie van de KNVvL (graag uw lidmaat-schapsnummer vermelden);

c. indien uw naam voorkomt in de para-adressenlijst ookaan de sekretaris afdeling para/KNVvL.

f a i·spo rt Iice ntie sDe FAI-licenties kunt u ALLEEN op de volgende

wijze verkrijgen:a. tijdens de dag-uren afhalen bij de receptie van de

KNVvL, Jozef Israëlsplein 8 in Den Haag;b. door overmaking van f 7,50 op postrekening 179618

t. n. v. KNVvL - Den Haag.Op het strookje gelieve u te vermelden: "t. g. v. Afd.PARA betreft FAI-licentie PARA-1980".

FEDERATION AERONAUTIQUE INTERNATIONALE

SPORTING CODESection 5

REGULATIONSFOR SPORT PARACHUTING

Verkrijgbaar bij de KNVvL/ Afd. PARA.

Door overmaking van f 5, -- op postrekening 179618t. n. v. KNVvL - Den Haag volgt z. s. m. toezending.

Op het strookje gelieve u te vermelden

"T. g. v. afd. PARA - Sporting Code. "

demonstratiesHet schijnt dat een groeiend aantal springers buiten

de clubs om demo's springt. De clubs vinden dat hieraanpaal en perk moet worden gesteld. De clubs zullen rap-porteren wie hierbij betrokken zijn. In het tweede kwar-taal van 1980 zal aan de hand van deze rapportage eengesprek volgen met de betrokkenen en de clubs.

de komendenationalekampioenschappen

De komende nationale kampioenschappen zullen op eennog nader te bepalen periode gedurende een gehele weekworden gehouden.

Dit zal plaatsvinden in de tweede helft van de maand juni.V. w. b. plaats enz. volgen z. s. m. nadere gegevens inde volgende SPORTPARACHUTIST .

sportparachutist

technische commissieJan de Bruyne heeft zich weer aangeboden in de TC

zitting te nemenBinnenkort zal nader bericht volgen omtrent:- te houden conferentie van hoofdinstructeurs;- te houden conferentie van instructeurs;- vernieuwing en heruitgave van het (blauwe) handboek;- theorie cursus als vervolg op het A-brevet;- takenlijst voor springers na het A-brevet.

cursussenEr is besloten om de cursus voor het instructeurs-

examen 1980 in verkorte vorm te geven met als enigdoel enkele examen onderwerpen te behandelen. Aanmel-dingen z. s. m. bij Wim Velthuizen.De 'grote' cursus zal na het zomer seizoen 1980 wordengehouden met de bedoeling de nieuwe generatie jump-masters over een langere periode op te vangen. De plan-nen zijn thans: een weekend in oktober/november en tweeof drie zaterdagen in de periode tot het examen in 1981.Er is besloten hiervoor wel een persoonlijke geldelijkebijdrage van de cursisten te vragen. De clubs kunnen ditbedrag eventueel aan de cursisten terugbetalen.Er was commentaar op de wel erg moeilijke vragen vanhet vak meteo.

ONDERSCHEIDING

Bart Cordia ontving op 11 september j.l. de medaillevoor 12 jaar dienst bij de Koninklijke Landmacht.

Dit gebeurde in het ziekenhuis en wel op een versierdbed. Dit was het gevolg van een draai met de koepel vlakboven de grond.

Bart - gefeliciteerd met je medaille en beterschap.

sportparachutist

rij ks IUc htv a a rt die nstGezien de tijdelijke beperking van werkzaamheden van

de T. C. na de laatste instructeurs conferentie, zullendit jaar geen aanvullingen of wijzigingen in de RegelingValschermspringen verwacht mogen worden. Hopelijkkan een en ander in de eerste helft van 1980 z'n beslagkrijgen. Over de Riggers is elders in ons blad een arti-ke l te vinden.

STRATOCLOUD - 100 sprongen26 ft Strong Lopo (nieuw)TRIMPIG system (kleur blauw - Australië)(Eventueel ook apart verkrijgbaar.)Compleet f 2. 650, --

fAltimaster (als nieuw) 180,--

Ben WolteringNaarderstraat 43a, Laren (NH)Tel. nr. : 02153-82680 ('s-avonds)

035 -16753 (overdag)

Als "special" CRUISAIR f 1. 950,--

Als "kerst c. q. oud/nieuw aanbieding"SKIES CALL 1SKIES CALL 2SAMEN - s Ie c hts -

fff

39,5045,--75,--

Pa ra Pilot ShopPostbus 973620 AB BreukelenTel. nr. 03462-3522

te koopgevraagdGoede gebruikte Mini-Systems o. d.eventueel met koepels.

PARA PILOT SHOPKarel Doormanweg 12BreukelenTel. nr. 03462-3522

5

HOE DIRT-PIVé J~ HOP-OVER,;>?

weer eenrelatief-reisnaar amerika

Zoals afgelopen jaar een groep Nederlandse springers

met als "harde kern" het Nederlandse achtmansteam

naar Amerika ging om in korte tijd veel te leren, zo zal

er komend voorjaar weer een groep gaan. En weer zal

de kern bestaan uit springers, die tot het achtmansteam

behoorden. Enige verschil is dat de groep dit jaar niet

naar Pope Valley zal gaan, maar naar Flsinore, het be-

kende springcentrum in Zuid-Californië, vlak bij Los

Angeles. Dit is vooral gedaan omdat de trip vroeger in

het voorjaar gemaakt zal worden en het weer dan in

NEe: JE KUNT ECHT GEEN :;(.R l'.R'.lGEN.JE \1E:P.>T MAAR IN "EUI YI!ORMAN C,tL~G!;N.

6

Zuid-Californië dan zekerder is dan meer naar het noor-

den.

De reis zal gemaakt worden eind maart, begin april,

om precies te zijn: heen op Goede Vrijdag 28 maart, of

de donderdagmiddag er voor, terug op zaterdag 12 april,

dat wil zeggen terug op Schiphol op 13 april. Over de

reiskosten is nu nog weinig te zeggen. Enkele mensen

zijn druk doende een zo goed en goedkoop mogelijke

reis te regelen. Vermoedelijk zal de prijs rond de

f 1.000, -- liggen. Met springen, eten, slapen e. d. zal

men nog een dikke f 1. 000, -- kwijt zijn. Daardoor zal

men moet rekenen op ruwweg f 2.500, -- voor de hele

trip.

Zoals gezegd, vrijwel alle ex-achtmansteam-Leden ,

inclusief captain Bert Wijnands, gaan mee. Voor tech-

nische begeleiding zullen er ongetwijfeld verschillende

mensen op Elsinore zijn: het is het centrum van onder

meer Al Krueger (Captain Hook) en ook Carl Boenish,

die er een groot deel van de film Skydive opnam. En

OP EEN OF ANDEA"E MAN IE IVAN OIROCIVE:; VOOR ,RD C<OpUn IK NlrT

o- ~ KONGEIl

wellicht komt Berts vriend Skratch Garrison weer voor

het trainen van wie maar wil luisteren.

De hele zaak wordt weer voorbereid door Piet Sante-

goeds en mijzelf. Piet zal de organisatorische leiding

ter plaatse hebben, wellicht weer bijgestaan door Hans

Elias.

Iedereen die (weer) meewil moet zich zo snel mogelijk

opgeven. Dit moet vóór 15 februari bij: P. J. Santegoeds

NAPO 8613509 VP UtrechtVeldpost

Vervolgens zal men dan vóór 15 februari, na ontvangst

van de bevestiging, ca. f 1. 500 moeten overmaken. Als

het geld niet vóór 29 februari binnen is, zal men niet

meer meekunnen. Vorig jaar ontstonden hier problemen

door. Dit kan nu niet meer voorkomen. Het is maar dat

u het alvast weet. Kunt u nu al vast gaan sparen.

Hein Cannegieter

sportparachutist

De "tieners" van Teuge. Foto: Ronald v. d. Mey

tien manenvan rond naar vierkant

Na een wedstrijdsprong op Bad-Lippspringe afgelopenzomer, waarbij ik op 15 meter boven de grond over delaatste boomtoppen heen krabde, besloot ik dan tochmaar op een square over te stappen en m'n bolletje inde steek te laten (hoewel voor een veilige squaresprongheb je je bol toch wel nodig). Zodoende had ik zondag23 september toch wel erg veel haast om naar Teuge tekomen om m'n nieuwe lightweight cloud in te bouwen,vooral omdat ik door familieverplichtingen de rest vandat weekend waarop bovendien de clubkampioenschappenwerden gehouden al gemist had.Ik begaf me dus met spoed achter de naaimachine om diehandel zo snel mogelijk luchtwaardig te hebben wat nietbespoedigd werd door het feit dat m'n reserve ook aaneen repack toe was. Ter controle van het werk ging iknaar het veld om de chute in de wind te houden, waarbleek dat die sukkels van Paraflite toch nog 2 connector-links hadden verdraaid, zodat ik wederom een paar tan-gen erbij moest slepen.

Als de nietsvermoedende lezer nou denkt dat decolletéeen keurige hop en pop ging maken met z'n nieuwe aan-winst heeft hij het toch mooi mis. Wat bleek n.l. : terafsluiting van de zeer geslaagde clubkampioenschappenorganiseerde Hans Ke lIer een 10-man poging. Toen ikdus met m'n ongevouwen nylon hij de bak aankwam ston-den daar negen relatievers omgehangen, die lichtelijkgepikeerd waren over het feit dat m'n chute nog open lag.Ondanks mijn gesputter werd ik in de Transit geduwdop weg naar de zo geHefde kisten en de nog populairdereparavliegers. Terwijl ik m'n pieper afstelde en mezelfin het acrylic hees werd door 2 goedbedoelende pseudo-riggers mijn nieuwe chute op experimentele wijze in me-kaar gerold waardoor ik ineens weer aan de reservepro-cedure moest denken.

Nadat iedereen omgehangen was werd de sprong nog2 keer gedirtdived vanuit de BOB, KOK en de DIK. Debedoeling was dat er vanuit de BOB een viermanssterwerd opgebouwd, waarna uit de volgende kisten 2x3 man2 murphy's aan weerszijden van de ster zouden leggen.Bij eventuele compleetheid zou iedereen "skydi ve"schreeuwen. De piloten waren gebriefd en de kisten wer-den bemand. Ik zat samen met Jan Beumer en Jan dePoot in de DIK, de laatste kist. Wij hadden de vorigeweek met z'n drieën in de Friendshipsprongen gezetenen waren het erover eens dat zo'n kleine Cessna tochook leuk springen is: je bent er meer bij betrokken

sportparachutist

eigenlijk. Na een koude vlucht waren we dan eindelijk opjumprun: een prachtig gezicht drie kisten in formatie.Het "stand by" kwam door en ik volgde Jan Beumer naarbuiten op de step. Op de een of andere manier stond ikvreselijk lullig en het duurde ontzettend lang voordat wede BOBspringers van de step zagen gaan en wat warenze een eind weg. Gelukkig was Jan Beumer zo slim omonze exit te vertragen zodat de horizontale afstand watkleiner werd. Mijn exit was zo onstabiel dat ik direkt deBOBspringers uit het oog verloor, maar ik schopte mein de richting van Jan B. en die richting klopte. Mijndive was niet stijl genoeg want ik kwam boven de formatieuit zodat ik even m'n knietjes moest optrekken om rechtnaar beneden te zakken. De viermansbase ging in het be-gin niet zo goed maar stabiliseerde uiteindelijk wel,vooral toen de KOK springers inkwamen. Op het momentdat ik Rob's been pakte was Jan de Poot ook op z'n plaats.Jan Beumer lag tegenover me en kwam even later ook in.Dat betekende dat er een tienmansformatie lag en wel op4500 ft! Ik was het door alle zenuwen vergeten maar deanderen schijnen nog "skydive" te hebben geschreeuwd;ik heb het niet gehoord. Toen dacht ik ineens weer aan m'ncloud zodat ik op 4000 brak en wegging, spoedig gevolgddoor de anderen. Alles vrij en de pilot eruit en oooooh,shit. Het apparaat streamerde dus eventjes, maar datschijnt normaal te zijn, althans dat vinden de rolpakkers.Gelukkig ging ie toch open want de spot was weer slechtzodat je een square nodig had om terug te vliegen. Metalles op en vervolgens een professionele flare haalde iknet niet de bak maar kwam dichtbij genoeg om door hetdolenthousiaste publiek te worden ontvangen. Iedereenwas hoteldebotel, het was één en al smile.

Boven in het clubgebouw werd de prijsuitreiking ge-houden, het was beregezellig. 's Avonds heeft een grotegroep para's nog doorgefeest in het vliegrestaurant overwelke gebeurtenis ik hier helaas verder moet zwijgeni. v. m. de moraal. Feit is dat Ed, de restauranthouder,tot huilens toe was geroerd.

Ter informatie vermeld ik nu de namen van de sprin-gers in de formatie:

1. Rob Greven2. Auke van Agteren3. Bob Kaal4. Wytse Zijlstra5. Ed Wissink6. Hans KeIler7. Ton Pohlman8. Jan de Poot9. Jan Beumer

10. Arnold Collenteur

Ed Wissink was gelukkig net op tijd lid geworden, n.1. dedag ervoor!De vliegers die een geweldige prestatie verrichtten doorhun formatievliegwerk , waren: Hans Welling, André vander Worm en Jan Koenegras.De prestatie was voor een niet gering deel te danken aanhun kundige medewerking. Een hoeraatje voor alle Teugepara vliegers.

U ziet: Teuge heeft het weer helemaal gemaakt metde eerste echte club-tienmansformatie. Wie volgt?

Het ligt voor de hand dat u, lezer, nu ook lid wiltworden van de VPCT. Daarom raad ik u aan u zo snelmogelijk op te geven, want door onze stijgende populari-teit is het mogelijk dat onze secretaresse een ledenstopzal moeten invoeren. Wees er als de kippen bij.

Uit educatief oogpunt merk ik ter afsluiting van ditrelaas nog op dat het manual vouwen van m'n cloud prach-tige openingen geeft en dat je 20 squaresprongen moethebben voordat je ermee gaat relatieven.Ik wens iedereen van uit mijn eigen hart nog een heleboelgave sprongen toe. Tot ziens,

Arnold Collenteur

7

buitenlandsepara-ervaringen

met goud bekroond bezoekaan de 11e annualbig turkey meet

Dit jaar voor het eerst werd de bekende Turkey Meetin Zephyrhills, Florida gesplitst in twee onderdelen. Teneerste de Punpkin Meet, d. w. z. de wedstrijden in 4- en8 man stack vliegen, 8 man seq. R. W., 10 man speed-star, 16 man formatie R. W. en de 20 man speedstar. Hetserieuze werk dus. Dit was van 27 oktober - 4 november.Ten tweede de Turkey Boogie van 17 - 25 nov. d. w. z.dagelijks bijeen geraapte groepen, springen wat ze leukvinden of bij elkaar kunnen krijgen.

Twee jaar geleden werd het zo druk (meer dan 1200springers) dat men niet meer dan twee sprongen per dagkon maken, bovendien is rond Thanksgiving day, 2e helftnovember in Florida het regenseizoen begonnen. D. w. z.af en toe een fikse bui en dus minder sprongen. Voor dejury is het vanwege de bewolking vaak moeilijk jureren.Om die redenen werd vorig jaar de hele Turkey meet naareen vroegere datum verschoven en dit jaar dus alleen deMeet vroeger en de Boogie rond Thankgivings.

Arnold Camfferman en ik, begeleid door Arnold'svriendin Mary en mijn vrouw Anja kwamen 19 oktober's avonds aan in Z-Hills bij een bevriend echtpaar datAnja en ik kenden van de Meet uit 1977. In hun Motelhadden we toen een prima onderkomen en dat zouden wenu weer hebben.

Uit de ervaring van de 1977 Meet verwachtte ik onge-veer een week van te voren al veel springers waaruit alsnel de teams gevormd zouden worden. Dit was echterwat men noemde een - slow Meet -. Het duurde nog weltot het volgende weekend voordat er eindelijk veel sprin-gers inschreven. Ten slotte waren er 1: 400 springers in-geschreven, niet zo'n geweldig aantal voor Jim Hooperde Manager en sinds begin dit jaar ook eigenaar van hetParacentrum. (Er stonden wèl drie D. C. 3-toestellen).

Voor Arnold en mij begon nu het - Lurken - d. w. z.eindeloos rondlopen door de Ghetto met alle Van's enpraten met iedereen ten einde ergens in een goed teamte komen. Het bleek dat veel springers al in groepen ge-komen waren, o. a. uit Californië, verschillende uitDeland, uit New Orleans en veel z. g. -locals- uit Z. Hillszelf. Op 27 oktober hadden we aansluiting bij de NewOrleans Coon-Asses, aangevuld met wat mensen uitDeland. We maakten wat Fun [umps , eerst met 6 en latermet 12- en 16 man om de meest logische exit positieser uit te krijgen.

Zelf wilden we het liefst meedoen met de grotere for-maties in de wedstrijd omdat we dat in Europa eigenlijknooit kunnen doen.

Darrell Berger uit Deland werd langzamerhand deCaptain van de groep en op 28 oktober na nog een paar16 mans formaties, kon hij een goede 20-rnan ploegsamenstellen.Voor de 20-man Speedstar competitie werden we- gemanifest - onder de naam, "We'U discuss it in theMorning. " Niets te vroeg overigens want de Competitiestartte de volgende dag over twee ronden.Arnold en ik waren resp. als 6e en 8e ingedeeld in deexitvolgorde. Na eindeloos dirt-dives doen en vele po-gingen van Darell om iedereen op het hart te drukkentoch vooral rustig in te komen, gingen we de eersteronde in. Vanwege het kleine aantal springers waren ermaar vier 20-man teams ingeschreven.

8

Twee D. C. 3 loads; wij zaten in de eerste load en detweede pass.Na een goede exit begon de ster op te bouwen, langzaammaar hij vloog geweldig mooi. Iedereen bleef een beetj enaar het midden vliegen en niemand kwam echt hard in.Na 49 seconden hadden we een perfect ronde 20-manster. Aan het eind van de eerste ronde stonden we tweedenu de 2e ronde nog.We zaten in de tweede D. C. 3, zo konden we het team dateerste stond zien springen. De spanning steeg, ... Exit,langzaam bouwde de ster op maar er werd behoorlijkhard ingekomen zodat hun formatie na 40 secondenfunnelde en niet meer rond kwam binnen de 55 secondenwerktijd. Darrell begon ons ogenblikkelijk nog eens tebriefen om toch vooral rustig te werken, liever een20-man in 55 seconden dan een funnel na 40 seconden.Zeer gespannen zaten we in de D. C. 3. De eerste passwas voor ons. Stand by ..... de line-up begint,- no show - exit dus de base staat in de deuropening ge-plakt.Exit-exit-exit ..... iedereen pakt de beenbanden van z tnvoorganger vast en rechtervoet voor. Nummer 20 geeftO.K., ready .... Set. ... GO. ! ! Weer een mooie exit.De ster bouwt op, 5-man, 8-man, 10-man, het gaatveel te ruw. Hij is ook meestal niet rond, ondanks dedubbelgrip heb ik af en toe echt moeite m'n grips tehouden.Het duurt ontzettend lang maar tenslotte ligt de 20-maner en hij is ineens rond ook. Iedereen schreeuwt, nie-mand wil loslaten, 4000ft ..... 3500ft, ... eindelijk opdik 3000ft. spat de ster uit elkaar.In de New Orleans area van de Ghetto begint al gauween daverend feest."We'll discuss it in the morning" heeft de 20-man speed-star event gewonnen.In de week die nu volgt hebben we geen enkele moeitemeer om mee te springen met grote loads. We doenverschillende 30 man formaties die telkens net niet rondkomen maar die toch enorm plezier geven. Aan het eindvan de week komt Bill Ottley, executi ve director van deU. S. P. A. ook op het centrum aan, later gevolgd doorJ erry Bird en B. J. Worth. I s Avonds worden nieuwefilms gedraaid, het wordt steeds gezelliger. Op zondag4 november is eindelijk de Reward-Ceremony. BillOttley leidt het gebeuren, Jim Hocpar en B. J. Worthreiken de plaquettes uit. Toch wel leuk om daar alsNederlandse springers tussen te staan.

Hans Elias.

De winnaars met hun plaquettes. Middenin (met baard(je)Hans Elias, tweede van rechts Arnold Camfferman.

sportparachutist

conelock

De meeste Ram Air Canopy's die nu gemaakt wordenmoeten zo licht mogelijk zijn om te voldoen aan de eisenvan de relatiefspringers.

Het gebruik van steeds lichtere materialen heeft alsdirekt gevolg dat de sterkte van de uitrusting steeds min-der wordt. Toch voldoen de koepels aan de eisen van deLow Speed Catagory. Dat wil zeggen dat de uitrustingeen maximum belasting moet kunnen weerstaan zonderschade op te lopen. Deze belasting is vergelijkbaar meteen openingssnelheid van 150 mph , dit is ongeveer 240 km/u.Deze snelheid heeft een relatiefspringer niet tijdens deopening, als hij tenminste na zijn tracking 3" uitflaredvoordat hij z'n container opent. Als de parachute dan ooknog gevouwen is zoals de fabrikant dit voorschrijft, danis door de gebruiker aan alle voorwaarden voldaan om eenzo lang mogelijk plezier van zijn uitrusting te hebben.

Het is niet voor niets dat Para-Flite in de vouwmanualvoor zijn koepels de waarschuwing geeft:

WANNEER DEZE PARACHUTE GEVOUWEN WORDTZONDER DEPLOYMENT BAG IS HLJ ONBETROUW-BAAR, ONVOORSPELBAAR EN VEEL MINDER DUUR-ZAAM.

Stylespringers met een Light weight ram air parachutezullen dus ook goed moeten afremmen voordat zij hunparachute openen, want zeker by style wordt er gepro-beerd om een zo hoog mogelijke valsnelheid op te bouwen.

Terwille van de levensduur en de betrouwbaarheid vande parachute moet er na het einde van de serie tenmin-ste 3" groot gevallen worden om op die manier het teveelaan snelheid kwijt te raken.

Uit waarnemingen op Wereldkmapioenschappen enandere internationale wedstrijden blijkt, kijkt u maareens om u heen, dat top-style springers squares meteen vorm van reefing system blijven gebruiken. Bv. deManta, Strato Cloud met pilot chute controled reefingsystem, Parafoil met style reefing etc.

VOORVALLEN

1. Voorval:

ErvaringUitrusting

Commentaar:

2. Voorval

ErvaringUitrustingCommentaar:

Na 10 sec vv van 3500 ft werd op 2500ft de rugparachute onstabiel geopend. Hier-door ontstond een LINE OVER, middenover de koepel.

Betrokkene trok met 2 handen het re-serve ripcord. Omdat de knieën niet op-getrokken waren, viel de reservekoepelomlaag. Daar de daalsnelheid vrij hoogwas, streamerde de reserve weer omhoogmaar meerdere vanglijnen bleven achterde main container hangen. Door het vast-haken van de lijnen bleven 4 slagen vang-lijn in de elastieken van de reserve zitten.De reserve opende zich op 1 m boven despringer. De hoofdparachute begon lang-zaam dicht te draaien, zonder dat de lineover eraf ging. Er volgde een zeer hardelanding op de betonnen landingsbaan waar-bij door een goede parahouding "slechts"1 gebroken enkel en 3 beschadigde rugge-wervels onts tonden.A brevet, vrije val.B 12 harnas en container, C9 met Tu7modificaties, 24ft T10 R.De kern van de moeilijkheden die hier om-schreven worden is het met 2 handen trekkenvan een rechts gemonteerd ripcord op eenT 10 R reserve. Daardoor wordt de helebijzet procedure die geleerd is, onmogelijk.

Voor het instappen werd een normale pincheck gedaan en alles was in orde. Betrok-kene zat voor in de C 172. De beschermplaatwas gemonteerd. Naast hem, tussen devlieger en de springer in zaten een brand-blusser en de handle van de sleephaak. Bijhet naar voren komen bleef een stukjebridle tussen de hand deployed pilot chuteen de container achter een van deze obsta-kels hangen.Zijn container opende voortijdig en de bagviel op de vloer toen hij naar buiten draaide.Zijn medespringers schreeuwden hem weerterug en hij ging boven op de bag zitten.C brevetClassiflierJan van Dam was dus niet de eerste. Dekreet: bescherm je ripcords, die we elkeleerling meegeven, is ook op onszelf vantoepassing. Ook al heet een ripcord dannu een hand deployed pilot chute.

TC/JBj,JdB

HOE e,<E.DOcLTU, M~NHëcP- DE JUDGE

WAAR.SC.H~"'L~K EEN NUL?

sportparachutist 9

-••

Foto: TU-Zeven

materiaal, gezien op de pumpkin meet in zephyrhills, florida, november 1979

Tijdens mijn bezoek aan Zephyrills onlangs, bleekdat er op materiaalgebied weer een hoop nieuws te horenen te zien was. De tendens is duidelijk in de richtingvan licht materiaal en vooral materiaal dat zeer kleinpakt. Iedereen slooft zich uit zo klein mogelijke rigs tebouwen en het is inderdaad verbazend het verschil tezien tussen wat enkele jaren geleden gebruikt werd enwat nu wordt vervaardigd.

De reserves worden van steeds lichter materiaal ver-vaardigd en pakken ongelooflijk klein dicht. De StrongLoPo is er nu in een lichtere versie en b. v. de oude tri-conical is "redisighned", bias constructed en beter rein-forced onder de naam Super 22 door Pioneer opnieuw inde handel gebracht. Vooral de nieuwe Preserve III vanJim Handbury uit Elsionore, is hier in Florida populair.Het is een 24 feet conical, die ongeveer 5. Ibs. weegten goede vliegeigenschappen heeft.

De Safety Flyer is hier lang niet zo populair als inNederland wel wordt gedacht. Men vindt dat hij in deeerste plaats veel te groot pakt en veel te zwaar is tenopzichte van de ronde reserves die nu worden gemaakt.Bovendien is b.v:- een line-over op een ronde reservegeen ramp, maar op een square reserve .. ?

Verder moet je als je aan je Safety Flyer op de D. Z.weet te landen, toch terug om je hoofdkoepel te zoekendus kun je er beter meteen vlak bij landen en dat luktmet een ronde bol uitstekend. De heersende mening opZ-Hills is dat het een goede koepal is voor Demo springers,maar weinig voordelen heeft voor andere springers.En wat gedacht van $ 540, -- tegenover altijd minder dan$400, -- voor een ronde reserve?

10

Het lichter worden en kleiner inpakken van de koepelsis hoofdzakelijk te danken aan het gebruik van lichter,minder volumineus nylon doek dat de laatste jaren werdontwikkeld. Deze nieuwe nylon fabric soorten zijn nietminder sterk dan de voorheen gebruikte. Zodat men be-slist niet bang behoeft te zijn voor minder sterke 1<oe-pels en rigs. Bovendien moeten alle nieuwe types reser-ves en harnassen officieel goedgekeurd worden in deU. S. A. voordat ze in de handel gebracht mogen worden(T. S. O. approved).

Als hoofdkoepel zie je eigenlijk alleen nog squaresen men gaat langzamerhand allemaal over op 7-celligekoepels, een 5-cel is bijna onverkoopbaar. De popu-laire koepels op Z-Hills waren de Cruisair van ParaFlite en de Unit van G. Q. Security. Beide 7-cel, 200sq.ft. en 20 Ibs wegende canopies.

Nieuwe koepels die in de belangstelling staan zijn deMerlin van Pioneer , een 7-cel en maar 8.2 lbs zwaar.Een mooie koepel om te zien en hij pakt zeer klein in.En de Pegasus Pony van Django Enterprises die ietsgroter is (220 sq. ft) stabiel en goed voor precisie maarkleiner pakkend dan een Unit of een Cruisair.Bovendien wordt hij binnenkort gebouwd van het nieuwecanopy doek F 111 dat door de George Harris Corp. isontwikkeld en waarvan men veel verwacht, nog kleinerpakkend, nog lichter en niet minder ste rk .

De fabrikanten van de rigs gebruiken deze koepels aluitgebreid vooral in Demo-rigs die dan nog lichter enkleiner zijn en er nog mooier uitzien.

De Relative Workshop van Bill Booth had een heelmooi rig, een vernieuwde Wonderhog II met een reserveIII en een Merlin erin. De sluitingen van de beenbandenzitten achter i. p. v. voor omdat de openingsschok voor

sportparachutist

op de beenbanden komt, juist waar altijd de sluitingenzitten. De pull-out pilot zit nu voor op de beenband.Bill Booth gebruikt natuurlijk zijn eigen vinding, de ge-bogen pin voor de pilot-controlled opening van de maincontainer. Hij zegt hiermee het gevaar van z. g. hang-tips praktisch te hebben geëlimineerd en een beteremogelijkheid te bieden aan de springer om de pilot tecontroleren dan er in rigs waar je de pin zelf trekt en jede onderkant van de pilot in de hand hebt. (Zoals b. v.bij de SST en de Racer.) De sluitloops van main- enreserve containers lopen tegenwoordig bij bijna alle fa-brikanten vanuit het backpad door de container heen zo-dat de containers na het sluiten mooi plat zijn. Een ge-sprek met Bill Booth levert overigens meestal markanteuitspraken op: hij waarschuwt ervoor om de main riserste veel weg te willen werken, vooral achter Velcro, om-dat na een brake away op een streamerende main , derisers hier wel eens achter kunnen blijven hangen!! Hijbekritiseert ook diapers op reserves, "Ik heb wel eensiemand zonder problemen onder een Mae West zien lan-den ,maar nog nooit heb ik iemand onder een streamervandaan zien lopen. " Voor zich zelf blijft hij met een26 ft. LoPo springen en niet met een van die nieuwereserves, maar wie Booth's figuur kent begrijpt ookwel waarom.

De Jump Shack (van de SST en de Racer) is van plande verkoop afdeling over te plaatsen naar Z-Hills. Sindskort hebben ze er een zaak in het dorp, met reparatie-mogelijkheden. Perry Angstrom is de manager. Ook deRacer was er te zien in een speciale kleine uitvoering(Perry's eigen Rig) met een Preserve III en een Merlin.Een zeer lichte rig.

Mike Cerasoli van Sky Supplies Inc. uit De Land(maker van dE)Silly Suit) had het mooiste nieuwe rig vande Meet, ook met een Preserve III en een Merlin.

Hij had de plaatsen op de containers waar na verloopvan tijd altijd een ripcord o. i. d. door gaat schemeren

van dubbel parapack met een soort schuimrubber vullingvoorzien. Het geheel zag er prachtig uit. Voor het eindvan het jaar verwacht hij zijn T. S. O. nummer op dit rigzodat het in de handel kan.

Hans Elias

• • •• • • ••• •• • •uit de riggerhoek

Zo'n anderhalf jaar geleden leek het er op dat devoorlopige regeling voor Valschermtechnici (de offi-ciële naam voor Riggers) spoedig tot stand zou komen.

Inmiddels liggen er weer een stapeltje 'heen-en-weer-schrijf-brieven' in het archief, maar een datumis nog niet in zicht.

Wat houdt dat nu in? Wel, de huidige voorlopigeregeling geeft maar zeer beperkte bevoegdheden.Een aantal dingen mag dus officieel niet in ons landgebeuren.Bovendien is er nog geen overdracht van kennis moge-lijk, omdat daar pas in de definitieve versie ruimtevoor is. Er kunnen dus geen nieuwe riggers in onsland worden opgeleid en er kan nog geen examen wor-den gedaan. Dat moet dus allemaal in het buitenlandgebeuren.

Dit alles is in het "Riggers Bulletin" vannovember 1979 te lezen. Tevens wordt hierin aange-drongen op een spoedige voorziening in de behoeftenen er wordt ook aangegeven hoe dat zou kunnen.Inmiddels is de RLD hiervan op de hoogte gesteld.Laten we hopen dat de zaak nog voor het springseizoen1980 rond is.

Wim Velthuizen

••• ••• • • • •• • •

sportparachutist 11

Foto: TU-Zeven

materiaal, gezien op de pumpkin meet in zephyrhills, florida, november 1979

Tijdens mijn bezoek aan Zephyrills onlangs, bleekdat er op materiaalgebied weer een hoop nieuws te horenen te zien was. De tendens is duidelijk in de richtingvan licht materiaal en vooral materiaal dat zeer kleinpakt. Iedereen slooft zich uit zo klein mogelijke rigs tebouwen en het is inderdaad verbazend het verschil tezien tussen wat enkele jaren geleden gebruikt werd enwat nu wordt vervaardigd.

De reserves worden van steeds lichter materiaal ver-vaardigd en pakken ongelooflijk klein dicht. De StrongLoPo is er nu in een lichtere versie en b. v. de oude tri-conical is "redisighned", bias constructed en beter rein-forced onder de naam Super 22 door Pioneer opnieuw inde handel gebracht. Vooral de nieuwe Preserve III vanJim Handbury uit Elsionore, is hier in Florida populair.Het is een 24 feet conical, die ongeveer 5. Ibs. weegten goede vliegeigenschappen heeft.

De Safety Flyer is hier lang niet zo populair als inNederland wel wordt gedacht. Men vindt dat hij in deeerste plaats veel te groot pakt en veel te zwaar is tenopzichte van de ronde reserves die nu worden gemaakt.Bovendien is h.v- een line-over op een ronde reservegeen ramp, maar op een square reserve .. ?

Verder moet je als je aan je Safety Flyer op de D. Z.weet te landen, toch terug om je hoofdkoepel te zoekendus kun je er beter meteen vlak bij landen en dat luktmet een ronde bol uitstekend. De heersende mening opZ-Hills is dat het een goede kcepel is voor Demo springers,maar weinig voordelen heeft voor andere springers.En wat gedacht van $ 540, -- tegenover altijd minder dan$400, -- voor een ronde reserve?

10

Het lichter worden en kleiner inpakken van de koepelsis hoofdzakelijk te danken aan het gebruik van lichter,minder volumineus nylon doek dat de laatste jaren werdontwikkeld. Deze nieuwe nylon fabric soorten zijn nietminder sterk dan de voorheen gebruikte. Zodat men be-slist niet bang behoeft te zijn voor minder sterke koe-pels en rigs. Bovendien moeten alle nieuwe types reser-ves en harnassen officieel goedgekeurd worden in deU. S. A. voordat ze in de handel gebracht mogen worden(T.S.O. approved).

Als hoofdkoepel zie je eigenlijk alleen nog squaresen men gaat langzamerhand allemaal over op 7-celligekoepels, een 5-cel is bijna onverkoopbaar. De popu-laire koepels op Z-Hills waren de Cruisair van ParaFlite en de Unit van G. Q. Security. Beide 7-cel, 200sq.ft. en 20 Ibs wegende canopies.

Nieuwe koepels die in de belangstelling staan zijn deMerlin van Pioneer , een 7-cel en maar 8.2 Ibs zwaar.Een mooie koepel om te zien en hij pakt zeer klein in.En de Pegasus Pony van Django Enterprises die ietsgroter is (220 sq. ft) stabiel en goed voor precisie maarkleiner pakkend dan een Unit of een Cruisair.Bovendien wordt hij binnenkort gebouwd van het nieuwecanopy doek F 111 dat door de George Harris Corp. isontwikkeld en waarvan men veel verwacht, nog kleinerpakkend, nog lichter en niet minder sterk.

De fabrikanten van de rigs gebruiken deze koepels aluitgebreid vooral in Demo-rigs die dan nog lichter enkleiner zijn en er nog mooier uitzien.

De Relative Workshop van Bill Booth had een heelmooi rig, een vernieuwde Wonderhog U met een reserveUI en een Merlin erin. De sluitingen van de beenbandenzitten achter i. p. v. voor omdat de openingsschok voor

sportparachutist

op de beenbanden komt, juist waar altijd de sluitingenzitten. De pull-out pilot zit nu voor op de beenband.Bil! Booth gebruikt natuurlijk zijn eigen vinding, de ge-bogen pin voor de pilot-controlled opening van de maincontainer. Hij zegt hiermee het gevaar van z. g. hang-ups praktisch te hebben geëlimineerd en een beteremogelijkheid te bieden aan de springer om de pilot tecontroleren dan er in rigs waar je de pin zelf trekt en jede onderkant van de pilot in de hand hebt. (Zoals b. v.bij de SST en de Racer.) De sluitloops van main- enreserve containers lopen tegenwoordig bij bijna alle fa-brikanten vanuit het backpad door de container heen zo-dat de containers na het sluiten mooi plat zijn. Een ge-sprek met Bill Booth levert overigens meestal markanteuitspraken op: hij waarschuwt ervoor om de main riserste veel weg te willen werken, vooral achter Velcro, om-dat na een brake away op een streamerende ma in , derisers hier wel eens achter kunnen blijven hangen! ! Hijbekritiseert ook diapers op reserves, "Ik heb wel eensiemand zonder problemen onder een Mae West zien Ian-den,maar nog nooit heb ik iemand onder een streamervandaan zien lopen. t t Voor zich zelf blijft hij met een26 ft. LoPo springen en niet met een van die nieuwereserves, maar wie Booth's figuur kent begrijpt ookwel waarom.

De Jump Shack (van de SST en de Racer) is van plande verkoop afdeling over te plaatsen naar Z-Hills. Sindskort hebben ze er een zaak in het dorp, met reparatie-mogelijkheden. Perry Angstrom is de manager. Ook deRacer was er te zien in een speciale kleine uitvoering(Perry's eigen Rig) met een Preserve III en een Merlin.Een zeer lichte rig.

Mike Cerasoli van Sky Supplies Inc. uit De Land(maker van d~ Silly Suit) had het mooiste nieuwe rig vande Meet, ook met een Preserve III en een Merlin.

Hij had de plaatsen op de containers waar na verloopvan tijd altijd een ripcord o. i. d. door gaat schemeren

van dubbel para pack met een soort schuimrubber vullingvoorzien. Het geheel zag er prachtig uit. Voor het eindvan het jaar verwacht hij zijn T. S. O. nummer op dit rigzodat het in de handel kan.

Hans Elias....- ...- ... -uit de riggerhoek

Zo'n anderhalf jaar geleden leek het er op dat devoorlopige regeling voor Valschermtechnici (de offi-ciële naam voor Riggers) spoedig tot stand zou komen.

Inmiddels liggen er weer een stapeltje 'heen-en-weer-schrijf-brieven' in het archief, maar een datumis nog niet in zicht.

Wat houdt dat nu in? Wel, de huidige voorlopigeregeling geeft maar zeer beperkte bevoegdheden.Een aantal dingen mag dus officieel niet in ons landgebeuren.Bovendien is er nog geen overdracht van kennis moge-lijk, omdat daar pas in de definitieve versie ruimtevoor is. Er kunnen dus geen nieuwe riggers in onsland worden opgeleid en er kan nog geen examen wor-den gedaan. Dat moet dus allemaal in het buitenlandgebeuren.

Dit alles is in het "Riggers Bulletin" vannovember 1979 te lezen. Tevens wordt hierin aange-drongen op een spoedige voorziening in de behoeftenen er wordt ook aangegeven hoe dat zou kunnen.Inmiddels is de RLD hiervan op de hoogte gesteld.Laten we hopen dat de zaak nog voor het springseizoen1980 rond is.

Wim Velthuizen.......- ..- . -

sportparachutist 11

· .vereniging para-

4k~

centrum teuge

Evenals voorgaande jaren veranderen ook dit jaar weerde kleur van de springbonnen. Was de kleur in 1979 groenin 1980 zal het rood zijn. De verkoop begint op 1 decem-ber 1979 en de groene bonnen blijven geldig tot 1 maart1980.

"NA 1 MAART 1980 Z1JN DE ANDERE KLEURBONNEN NIETS MEER WAARD"

Zorg er dus voor dat u tijdig de groene bonnen aanandere springers verkoopt enz.

We moeten gastspringers er op wijzen dat de sprongenop Teuge vooraf met bonnen betaald moeten worden.

SPRINGBON .N2

Op 20 oktober 1979 hebben we na vele jaren afscheidgenomen van de PH-KOK. Voor de KOK is de PH-PAXin de plaats gekomen. De VPCT beschikt nu over tweeCessna's 182.Binnenkort zal ook de PH-BOB worden voorzien van eenzelfde deur als nu al in de PAX zit. Dus geen kou meerbij hoge sprongen.

Sonja M. M.

heeft u uwcontributie 1980al betaaldaan uwverenigingénde knvvl?

12

clubkampioenschappen '79In het weekend van 22-23 september werden de VPCT-

clubkampioenschappen gehouden op vliegveld Teuge. Mededoor de bijzonder goede weersomstandigheden, waardoorhet hele wedstrijdprogramma kon worden afgewerkt,werd het een zeer plezierige wedstrijd.

Er waren twee wedstrijdonderdelen: 4 tracsprongenen 4 sprongen groepsprecisie met individuele meting.Een tracsprong is een twee-mansrelatief met een werk-tijd van twintig seconden waarin zo vaak mogelijk tweevoorgeschreven figuren gemaakt moeten worden, gevolgddoor een PA sprong. Voor dit wedstrijdonderdeel warenzestien inschrijvingen. In tegenstelling tot groepsprecisie,waarbij ieder de vrije keus had met wie men een drie-mansteam wilde vormen, werd de partner voor het trac-onderdeel door loting bepaald. Hiervoor had men despringers in twee groepen verdeeld: mensen die pas kortetijd relatief springen en zij die er al wat meer kaas vangegeten hebben. Zo werden acht teams samengesteld be-staande uit een goede met een iets minder goede springer,wat leidde tot een spannende wedstrijd vanwege het ge-ringe ni veauverschil.

Zaterdagmorgen werd gestart met het onderdeel trac-springen. Na drie rondes begonnen met groepsprecisie,waarvoor achttien deelnemers aanwezig waren verdeeldover zes teams. Het 40+-team, bestaande uit GerardWarburg (square), Joop Brandenburg(square) en "Du rk "de Boer (TU7), behaalde goede resultaten en liet dejongere springers achter zich. Durk de Boer presteerdehet éénmaal dichtbij de schijf te landen en scoorde daarnaonder zijn TU zelfs een nul!Na één dag stond dit team op de eerste plaats. Bij de trac-springers was het moeilijker te beoordelen wie bovenaanstonden; sommige dachten erg hoog te staan na het makenvan veel figuren, maar zakten weer enige plaatsen doorminder goede PA resultaten. Na drie rondes stond hetteam Pohlman-Van de Berg nummer 1.

Zondag was het praktisch windstil. Eerst werd delaatste ronde tracspringen afgewerkt. Dit onderdeelbleef tot het eind toe spannend. 's Middags volgden detwee rondes PA, waarbij het team Jansen-Greven-Schurink met hun score gevaarlijk dichtbij het teamWarburg kwam dat uiteindelijk de eerste plaats voor zichzou opeisen. Tegen vijven was de strijd gestreden. Terafsluiting werd een 10-manspoging gedaan. Men spronguit drie vliegtuigen en vele springers met aanhang enwat publiek waren getuige van de eerste geslaagde 10-manboven Teuge! Hierna volgde de prijsuitreiking. Iedereenverkeerde in opperbeste stemming, want de wedstrijdwas in een prima sfeertje verlopen. Dit werd later op deavond uitbundig gevierd, waarbij men terug kon kijkenop een gezellig en goed versprongen clubkampioenschap.

Tot slot de uitslagen:

Tracspringen

1. Bon Kaal-Wim Schurink2. Ton Pohlman-Henk v.d. Berg3. Jan de Poot-Rob Greven

Precisie:

1. J oop Brandenburg2. Bob Kaal3. Gerard Warburg

Groepsprecisie

1. Gerard Warburg - Joop Brandenburg - Durk de Boer2. Louis Jansen - Rob Greven - Wim Schurink3. Bob Kaal - Esther Mooy - Ronald van de Mey

Ingrid Zoetmulder

sportparachutist

duizendsprongenspringers

Dit keer weer twee opvallende old-timers in dezerubriek: Steven Blietz en Ferdi Thijssen. Het zijn delaatste twee, die hun 1000ste sprong in 1977 maakten:met snelle pas halen wij nu deze rubriek in!

steven blietz

Steven Blietz is een van die begenadigde figuren dieeen aantal dingen absoluut niet kunnen laten. Misschiendacht u daar niet meteen aan: ik dacht hierbij vooral aanspringen.

Springen neemt in zijn leven een uiterst belangrijkeplaats in. Nóg veel belangrijker dan het al is in het levenvan andere top- of duizendsprongenspringers. Dat anderewaar u zojuist aan dacht, dat was ook best belangrijk,al heeft men er nu minder zicht op: het huwelijk kanali-seert zelfs het ruwste water kennelijk. Tot ieders geluk!

Goed, het springen dus. Steven was voor mij "gete-kend" toen ik ooit bij het uitlopen van een sprong zijnhand op mijn overall zag: om een vinger had hij een ringmet een parachutesymbool. En mocht ik dit gedroomdhebben, dan zou er een om gehad kunnen hebben.

Vele mensen die door iets bezeten zijn gaan raredingen doen. Steven heeft zijn liefde voor het springenin zeer positieve zin constructief gemaakt. Hij werdeen eminent p. a. -springer en is nu een van onze besterelatiefspringers. En hoewel hij zijn haren- en zoalsgezegd zijn streken - grotendeels verloren heeft, is hijnog "maar" 34 jaar.

Steven begon in Frankrijk in 1969 met springen. Hijstudeerde er in Grenoble Frans en via de universiteitkon hij goedkoop gaan sporten, dus ook springen. Vierfranse franken per sprong.

sportparachutist

Een jaar later kwam hij terug in Nederland, inRotterdam. Hij had 70 sprongen, was met stijltrainingbezig, maar was naar Franse begrippen nog een volbloedleerling. Hier echter bleek hem tot zijn verbazing dat hijin de Nederlandse verhoudingen een zeer vergevorderdspringer was. Hij werd dan ook direct tot hulp-instructeurgebombardeerd.

Hij belandde na enige omzwervingen bij de ENPC,waarvan hij tot vorig jaar lid bleef.

Met zijn gedegen Franse ondergrond rees zijn ster inons kikkerlandje snel. Hij werd instructeur, sprongvoortdurend, bleek ook aanleg voor PA te hebben en kwamzo door de selectie van het p. a. en stijlteam voor de WKin 1974 in Hongarije heen.

Maar snel daarop stal relatief zijn hart en zo mistehij tot nu toe geen wereldkampioenschap relatiefspringen:Warendorf, Gatton, Chateauroux. In Gatton zelfs in deacht- én de vierman.

Daarnaast is Steven een uiterst begaafd instructeur,vooral goed in het uitleggen van de meest ingewikkeldezaken. Een voorbeeld hiervan heeft u allen kunnen lezenin een Sportparachutist of wat geleden, waar hij zonderteken ingenIn een zeer levendig en leerbaar stukje ver-telde hoe je er square zou moeten vouwen: in de eersteplaats met je hoofd en in de tweede plaats pas met jehanden. Weten waarom je iets doet, zou zijn motto kun-nen zijn.

Even ter zake: Steven heeft ca. 1350 sprongen, maaktezijn 1000ste op 24 september 1977 in Maubeuge bij eenteamtraining, had tot nu toe twee malfunkties, werd in1972 bij de nationals 2e overall na Jaap Havekotte envóór Charles Pellens, heeft ruim twaalf uur vrije valtijd,werkt sinds enige tijd in de buitendienst van het SociaalFonds Bouwnijverheid. Zijn gekste sprong vindt hij eentrainingssprong bij de WK in 1975 in Warendorf, waar hijin de exit even bleef haken. Later bleek dat hij de heledeur van de helicopter eruit had gerukt. In een weilandvond men hem - verkreukelt - terug.

ferdi thijssens

Ferdi is een soort masquotte van de oudere (inspringjaren!) springers: aardiger, eerlijker en beschei-dener worden ze niet gemaakt. Ongehoord! Toch: hijwas een van onze grootsten en hij zou dat weer zijn alshij even in z'n handen zou spugen, maar geld, tijd enhet feit dat hij wist dat "zijn" club, de Afcent Para Club,zonder hem niet zou kunnen bestaan, haalden hem vannationale en internationale parapodia af. Hij is - kortom -veel te goed voor deze wereld. In ieder geval de para-wereld.

Ferdi begon in 1966 al met springen, in de oertijddus. Waarom? "Ik heb altijd al willen springen. TI{ weetniet waarom. Het fascineerde me gewoon. "

Hij zou in 1965 al in Lille beginnen, maar moest doorgezinsomstandigheden zijn voornemen een jaar uitstellen.En toen was inmiddels de Seppe Parachute School opgerichten alweer gesplitst in wat later Icarus en de VPCT zouworden.

Ferdi, wonend in Roermond, ging naar de dichtstbij-zijnde plaats: Teuge. En dat betekend om 3 uur 's nachtsop je scootertje naar Teuge, om half zes aankomen.

13

Had je mazzel, dan was er die ochtend een instructeur.Had je twee keer mazzel, was er bovendien een vlieger.En zo kwam het soms voor dat je niet voor niets om halfdrie was opgestaan! 11 Er werd dan tot acht uur 's ochtendsgesprongen.

Ferdi: "De afspringhoogte was toen nog 1200 ft. Zatde wolkenbasis op 1000 ft dan was 1000 ft ook nog goed.Je ging er in één run uit en de vlieger hield het gasdicht, dus zakte de kist als een gek. De laagste officiëlesprong die ik zo als tweede heb gemaakt was 700 ft.Niets aan de hand. Je wist niet beter.

Bij mijn negende sprong ging ik - dat was toen nog -uit een Friendship. Toen was de afspringhoogte opeens2200 ft. TI, kneep hem als een ouwe dief. Je was gewendom de mensen op de grond te herkennen, nu waren hetkleine poppetjes. Doodeng zo hoog.

Later werd vooral geloof ik door een Amerikaansespringer, Steve Groff, 2300 ft. Dat zal 1967 geweest zijn.

Ferdi werd in 1971 instructeur en ook hij is een vanonze allerbeste instructeurs, altijd bezig met uitleggen,altijd bezig met veiligheid, altijd bezig kortom.

Hij werd de grote man van de APC, een militaire club,maar deze moest een instructeur hebben. Dus werd deRoermondse buschauffeur de instructeur van een stelmilitairen, eerst in Geilenkirchen, nu in Zutendaa1.

Ferdi was (is) ook een uitzonderlijk begaafd p. a. -springer. Hij nam deel aan de WK in Amerika in 1972 enin Hongarije in 1974 waar hij voor die tijd voor Neder-landse begrippen heel aardig eindigde, rond de zeventig-ste plaats, altijd samen met Charles Pellens.

De Afcent kon in die jaren regelmatig over helicoptersbeschikken. Vele old-timers hebben daar danig van gepro-fiteerd, want uiteraard wilde Ferdi zoveel mogelijk men-sen van die buitenkansjes laten profiteren.

Toch moest hij zijn wedstrijdspringen er aangeven."Ik kon het geld dat je zelf in nationale team-trainingenmoet stoppen, niet ophoesten. Bovendien moet ik viervan de vijf zaterdagen werken. 11

Dit jaar nam Ferdi weer eens deel aan een wedstrijd,een wedstrijd in Bad Tulz , waar ook ons huidige nationaleteam (althans een zeer substantieel onderdeel er van) aandeelnam.

Ferdi: "Ik moet je zeggen dat ik het echt leuk vond datzowel Charles Pellens als ik vóór de teamleden-van-nueindigden. Ja, de oudjes deden het nog best! 11

Weer even ter zake. Ferdi is 38, heeft 1150 sprongen,maakte zijn 1000ste op 4 december 1977 op Zutendaal, hadvier malfunkties, waarvan drie keer de parachute nietdoor hemzelf was gepakt. Zijn hoogste sprong is van18.000 ft (met die helicopters zat je zo op 15.000 ft en nanog een rondje inderdaad tegen de 18.000. Zonder zuur-stof. Ferdi rookt niet.

De gekste sprong vindt hij de sprongen die bij een wijk-feest werden gemaakt uit een Bell 47 G1, een minuscuulhelicoptertje dat gebruikt wordt voor het controleren vanleidingen. Hij mocht niet afzetten want het toestelletjeraakte daardoor zo uit balans dat hij bijna omsloeg.

Ook mooi vond hij een link up in 1974. De andere groteman van de APC, Piet Santegoeds en hij zouden een link-up maken vanaf 14.500 ft 10.000 ft lang dwarrelden ze omelkaar en juist op 3500 ft hadden ze elkaar. De mooistesprong vond Ferdi een nachtdemo in Heerlen. Volle maan,kraakhelder, "je zag heel Zuid-Limburg, glashelder inhet maanlicht. Onvergetelijk. We sprongen met nacht-flares. Prachtig! 11

Zijn grootste vrije valformatie is een vijf man, "enik heb een acht man kapot gevlogen. In Amerika, na deWK in Talequah. Het was een achtman met Captain Hook,Charles Pellens, een Nieuw Zeelander, Australiër en gamaar door. TI, kon en kan niets van relatief, dus zeidenze, je mag als laatste inkomen. Maar iedereen lag maarom die ster te wachten. Toen dacht ik, nou daar ga ik,en daar ging ik, klats, boem. Erg mooi, maar niet goed

11

H.C.

14

EERSTE NEDERLANDSE

PARACHUTISTEN CLUB

Bij het verschijnen van dit nummer is het officiëlespringseizoen weer voorbij en ook het traditionele para-feest ter afsluiting hiervan.

Het is een succesvol jaar geweest waarin o. a. hetvolgende is gebeurd:

- er zijn 102 leerlingen opgeleid (totale ledenbestand312).

- tot en met oktober hebben we 3928 sprongen gemaakt,waarvan 2956 vrije-val sprongen (dit betreft inclu-sief de C. P. V.).

- we hebben als eerste in Nederland een electronischdead-center aangeschaft;

- midden oktober is onze nieuwe Cessna 182, dePH-PAC in gebruik genomen (natuurlijk met deur).De korte ervaring hiermee heeft reeds hogere pres-taties aangetoond t. o. v. onze vroegere PH-PAX.

- de PA en OVERALL Nederlands kampioen 1979,Rein Voskamp, is ENPC-lid;

- het centrum is ook op vrijdagmiddagen opengesteld;

- er is begonnen met springdagen voor uitsluitendervaren springers (één dag per twee weken).

Wat is er nu gepland voor de winter?

Telkens weer blijkt dat onze vereniging op landelijk niveaumeespeelt op p. a. en style gebied.In relatief schieten we duidelijk te kort, vandaar dat hetplan is opgevat om een aantal relatiefteams te vormen ener in de winter eens flink tegen aan te gaan 0.1. v. eeninstructieteam. Buiten relatief wordt er natuurlijk tochnog wel p. a. en style getraind uit de VERWARMDE PH-PAC.

Henk Hoefnagels

DIT ~EDOELDE. IK ToC.H NIE.THELEMAAL MeT éeN CAT rJE.

DEUR u IT\lLH:.GEN

sportparachutist

aralcrthoorbaar hoogtewaarschuwingsapparaat

Aansprakelijkheidsverwerping - Geen Garantie

Vanwege de onvermijdelijke gevaren die het gebruikvan dit hoogtewaarschuwingsapparaat met zich meebrengt,geeft de fabrikant geen enkele garantie als zodanig, of ge-impliceerd. Het instrument wordt verkocht met alle fou-ten en zonder enige verkoopsgarantie of garantie vangeschiktheid voor welk doel dan ook.

De fabrikant ontkent ook elke gerechtelijke aansprake-lijkheid voor schade, direct of voortvloeiend uit, inclu-sief persoonlijke verwondingen, die resulteren uit eenmalfunctie of een fout in het ontwerp, materiaal, vakman-schap, of fabrikage, of dit nu veroorzaakt is door nalatig-heid van de fabrikant of anders.

DOOR DIT lliSTRUMENT TE GEBRUIKEN OF DOORANDEREN TE LATEN GEBRUIKEN, DOET DE KOPERAFSTAND VAN ELKE AANSPRAKELIJKHEID VAN DEFABRIKANT TEN AANZIEN VAN PERSOONLIJKE VER-WONDlliGEN OF ANDERE SCHADES DIE VOORTVLOEI-EN UIT HET GEBRUIK ALS ZODANIG.

Als de koper geen afstand wil doen van de aan-sprakelijkheid van de fabrikant, dan kan de koper devolledige aankoopprijs geretourneerd krijgen door hetinstrument binnen 30 dagen na de werkelijke aankoop-datum terug te sturen voordat het gebruikt is. Om hetbedrag geretourneerd te krijgen moet een formulier inge-vuld worden en teruggestuurd worden met het ongebruikteinstrument. De fabrikant zal de kosten van de verzendingdragen.

Inleiding

J

~

SSE Incorporated, voorheen Steve Snyder Enterprises,Inc. heeft zich toegelegd op de fabrikage van Sportpara-chute-instrumenten voor de veiligheid - sinds 1959.

De Sentinel Automatische reserveparachute openerszijn over de gehele wereld goed bekend en honderden ge-redde levens kunnen eraan worden toegeschreven.

De Altimaster hoogtemeters zijn instrumenten van dehoogste kwaliteit en betrouwbaarheid en worden in hetalgemeen als standaard van uitmuntendheid op het gebiedvan het ontwerpen van para-instrumenten.

Een ander uniek product·van SSE Inc. is de "Hot Dog"pilot chute. De Hot Dog is snel de standaard-pilotchutemet veer aan het worden onder sportparachutisten.

We denken dat de Paralert, net als de Sentinel en deAltimaster 11van SSE Inc. , een "huishoud"-instrumentzal worden waar overal de sportparachutisten op zullenleren vertrouwen.

Beschrijving

De Paralert is een hoogtewaarschuwings-apparaatdat een pulserende "bliep" laat horen op een vooraf inge-stelde hoogte. De Paralert is volledig automatisch uitge-zonderd het calibreren voor de start om de hoogte van

sportparachutist

het veld en de plaatselijke luchtdruk te compenseren.Goed gecalibreerd zal de Paralert elke vooraf inge-

stelde hoogte tussen 2500 ft A. G. L. en 4500 ft A. G. L.precies aangeven.

De Paralert bestaat uit twee hoofddelen die met eenkleine kabel verbonden zijn; het registreergedeelte en deluidspreker. Dit staat een verscheidenheid in het monte-ren van de Paralert toe, daar de luidspreker bij het oorgemonteerd moet worden en de registreer-eenheid opdeze manier overal gemonteerd kan worden voor zoverde kabellengte dit toestaat.

Werking

De Paralert is een volledig automatisch hoogtewaar-nemingsapparaat dat niet aan of uit behoeft te worden ge-zet. Het moet echter wel gecalibreerd worden voor iede-re sprong om de hoogte van de dropzone en de verande-ringen in luchtdruk te compenseren.

Indien juist gecalibreerd zal de Paralert op een voor-af ingestelde hoogte "afgaan", en voor ongeveer 10 secon-den doorgaan met "bliepen". Het geluid zal na 10 secondenophouden zelfs als u dan nog doorvalt.

De hoogte waarop de Paralert "afgaat" is verstelbaarvan 2500 ft AGL tot 4500 ft AGL.

De Paralert schakelt zichzelf in op weg naar boven opongeveer 500 tot 1000 ft boven de vooraf ingestelde hoogte.Als u daarom 4500 ft insteld voor een relatiefsprong,maar er vanwege wolken op 4500 ft uit moet, zult u geengeluid horen omdat u niet hoog genoeg bent geweest omde Paralert te activeren.

Calibratie

De calibreerschroef kan met een munt onafhankelijkvan de wijzernaald verdraaid worden.

De wijzernaald waarmee u de hoogte insteld kan metuw vingers onafhankelijk van de calibreerschroef ver-draaid worden.

15

Stap 1: Verdraai de wijzernaald met de klok mee naarnul (tegen de stop).

Stap 2: Draai de schroef met een munt met de klok meetotdat hij vast begint te zitten, maar gebruikhierbij niet te veel kracht.

Stap 3: Terwijl u met uw duim de aanwijsnaald tegen-houd, draait u de schroef langzaam tegen deklok in totdat u het geluid (de bliep) hoort.Houdt onmiddellijk op met draaien als u het ge-luid hoort.

N. B. Het doordraaien van de schroef nadat het geluidwaargenomen is zal het apparaat op een onvoor-spelbare hoogte doen afgaan.

Stap 4: Laat de aanwijsnaald los en ga door met het te-gen de klok indraaien van de schroef totdat degewenste hoogte in het driehoekige raampje vande aanwijsnaald verschijnt. (35= 3500 ft, 40=4000 ft, enz.)

N. B. Het kiezen van de hoogte moet gebeuren door hetdraaien van schroef en aanwijsnaald als één geheel.Het verdraaien van de wijzernaald alleen zal enkelresulteren in een foute, te lage, of helemaal geenactivering.

Probeer niet de Paralert in het vliegtuig bij te stel-len of te calibreren. De hoogte waarop het apparaat"afgaat" zal foutief zijn als de Paralert ergens an-ders als op de dropzone gecalibreerd wordt.

Volume

Er is voorzien in een regelaar voor het volume aande achterkant van het apparaat.Toegang wordt verkregen door de plug te verwijderen.De afstelling gebeurd door een kleine platte schroeven-draaier in het gat te steken en in de gleu f van de schroef.Laat de Paralert het geluid produceren en stel het ge-wenste volume in.

N. B. Op de fabriek wordt het volume op maximum inge-steld. Het wordt voorgesteld om de eerste paarsprongen met maximum volume te maken en indiennodig later af te stellen.

Installatie

De registreereenheid kan op elke geschikte en com-fortabele plaats gemonteerd worden.

Het is echter wenselijk een plaats te kiezen die hetinstrument de grootst mogelijke bescherming biedt. Deluidspreker wordt geleverd met een ronde oorschelp meteen kussentje aan de achterzijde. Het kussentje is eenbevestigingsmiddel en kan genaaid, gelijmd, bijgesnedenenz. worden. Indien gewenst kan het kussentje helemaalverwijderd worden om de dikte te reduceren i. v. m. deinstallatie van een z.g. "soft helmet".

De luidspreker moet zo gemonteerd worden dat deoorschelp goed tegen het oor zit.

Dan zal het instrument comfortabel en efficiënt tegenhet oor zitten.

N. B. Monteer de registreereenheid NIET binnenin de---helm.

Wanneer men de luidspreker monteerd moet men er-voor zorgen het apparaat direct over de ooropening teplaatsen om maximale doelmatigheid te bewerkstelligen.Men moet ook opletten als men de luidspreker monteerdop verscheidene open hockey-helemen.Het verwijderen van grote hoeveelheden schuimrubberuit de omgeving zullen meer geluid van buitenaf; d. w. z.luchtstroming in de vrije val veroorzaken, wat het effectvan de luidspreker kan dempen.

16

Onderhoud

Bij een juist gebruik en goede zorg is er geen onder-houd nodig behalve het vervangen van de batterijen.De Paralert heeft vier zilveroxide batterijen nodig(Everready S76E Silver Oxide button cells)(of gelijkwaar-dige batterijen. )Toegang tot de batterijen wordt verkeregen door deachterkant van de registreereenheid voorzichtig te ver-wijderen. Plaats de nieuwe batterijen in de hiervoor be-doelde holtes.Plaats de batterijen zo dat de + en - van de batterijencorresponderen met de + en - tekens in de registreer-eenheid en plaats de achterkant weer.

N. B. Button cells zijn niet net als conventionele batte-rijen. De buitenmantel van de batterij is positief(+) en de middenelectrode is negatief (-).KNOEI NIET met de Paralert en probeer hemNIET bij te stellen.

Service: terugsturen naar SSE INCORPORATED5801 Magnolia AvenuePennsauken, New Jersey 08109

Het moet duidelijk zijn dat dit apparaat een veilig-heidshulpmiddel is en dat de gebruiker niet alleen op dithulpmiddel moet vertrouwen.

Gebruik de Paralert niet meer wanneer het apparaatzich abnormaal of ongewoon gedraagt en stuur het terugnaar SSE INCORPORATED.

Paralert - Technische gegevens

FabrikantModelType

- SSE INCORPORATED- Paralert- Barometrisch, electronisch-

mechanisch geluids hoogtewaar-schuwings-apparaat

- 2500 ft tot 4500 ft boven de plaatswaar gecalibreerd is (-i: 200 ft)

- zeeniveau tot 10.000 ft- Barometrisch, Aneroid- - 20F tot +130F (-30C tot +56C)- (4) Silver Oxide S76E- ongeveer 2,5" x 2,5" x 1,25"

(63,5 mrn x 63,5 mm x 31,75 mm)

Instelbare hoogte

WerlingsbereikHoogte sensorTemperatuurbereikBatterijenAfmetingen

Vertaling: Ton de Kuyer

ben v. d. belt opent zaakOnze vaste medewerker BEN v. d. BELT

opende op 22 november 1979 zijn fotozaak:-studioin de Donkerstraat 44teHarderwijk

Ben "VAN HARTE GEFELICITEERD" en we hopendat je onder de para 's een vaste klantenkring kunt op-bouwen.

VEEL SUCCES .

sportparachutist

I cliff-diving

Velen van u zullen inmiddels de film SKYDIVE hebbengezien. In deze film komt een scéne voor over het zoge-naamde "cliff-diving" - het springen vanaf een enormerots(berg) de El Capitan - in het Yosemite National Parkin Californië.

Deze rots is 3000 ft hoog en trekt de laatste tijd eenenorme belangstelling van sport-parachutisten.

Echter er zijn inmiddels ook al een groot aantal men-sen onder arrest gesteld vanwege het feit: "het makenvan onrechtmatige sprongen zonder toestemming van deautoriteiten" .

In verband daarmee zijn onlangs - na hierover eentip te hebben ontvangen - een aantal gespecialiseerdepolitiemensen de betreffende berg/rots opgeklommenonder het mom van wij zijn "bergbeklimmers". Een aan-tal collega's werden per heli "gedropt".

Toen de volgende morgen de "cliff-divers (para's) hetmateriaal voor de sprong klaar maakten werden ze be-sprongen door tientallen politiemensen.

Onder de kreet van "sorry, jongens - het spel isvoorbij - jullie zijn onder arrest" zou men zich overmoeten geven aan de autoriteiten.

Eén der "rangers" ging naar de springers om overlegte plegen om de geplande sprongen vooral niet door telaten gaan.

Op dat punt aangekomen daagde één der cliff-diversde "ranger" uit om naar voren te komen - ca. 2t metervanaf de rotswand! De funktionaris vond het toch wel eenbeetje eng. Op dat punt aangekomen wenste de betreffendespringer de autoriteiten "a ll the best", draaide zich omen sprong de rots af .

Zulke sprongen vinden daar regelmatig plaats ....

De plaatselijke politiecommissaris vertelde: "Ditpark is speciaal bestemd voor die mensen die de natuurkomen bekijken --- wat hebben wij aan dat circus gedoe?"

Wat gebeurde er toen? Een aantal ervaren springersmaakten van de gelegenheid (?) gebruik om er dan toch

sportparachutist

ook maar een aantal nacht-relatief-sprongen van te ma-ken.

Dit heeft namelijk wel een nadeel want men kan nietop behoorlijke snelheid komen.

De volgende morgen om zeven uur sprong de BritMike Boys over de rots rand ..... dit tot zeer groteschrik van een tiental bergbeklimmers die op datzelfdeogenblik El Capitan beklommen. Het schrik-geschreeuwvan de klimmers was op vele kilometers afstand te horen ...

De volgende editie misschien weer ander nieuws .....

K. Sikkans

boekennieuwsOnze bekende amerikaanse (of eigenlijk australische)

fotograaf Andy Keech is op dit ogenblik druk bezig omSKIES CALL 3 samen te stellen. Hierbij heeft hij demedewerking van Carl Boenisch - de filmer van SKYDIVE,MASTERS OF THE SKY enz.

Het springen uit ballonnen, vanaf ballonnen zijn ditkeer een belangrijk motief voor het boek.

Met spanning wachten we deze uitgave weer tegemoet.-Enige tijd geleden is er een nieuw amerikaans para-tijdschrift verschenen, namelijk SKYDIVING. Dit blad(in de vorm van uw dagblad) telt gemiddeld 24 pagina 'sen verschijnt elke drie weken.

Het bevat veel gevarieerd nieuws en tot heden zijn erinmiddels zes edities verschenen.

De prijs per jaar (17 edities) bedraagt $ 12,50 - voorluchtpost dient u hierbij nog eens $ 18.00 bij te tellen.

Voor bestelling kunt u zich opgeven bij:SKYDIVINGP. O. -Box 189DeltonaFL 32715USA K.S.

17

wedstrijd kalender paraclub .Jcarus" 1980

22-23 maart Openingswedstrijden, 6 P. A. spron-gen, geldprijzen en Joop Beketbeker-wisselprijs.Uitwijkdatum 29-30 maartA. brevet-10 sec. v. v.

Clubkampioenschappen, 5 P. A.sprongen, 3 R.VV. sprongen,2 en 4 man sequential.Uitwijkdatum 26-27 april.

Coupe de Maarsseveen, 5 P. A.sprongen.

Hit and Run, 3 sprongenUitwijkdatum 7-8 juni.

R. W. wedstrijden 2 en 4 mansequsntial3 sprongen.Uitwijkdatum 23-24 augustus.

P.A. wedstrijden, 5 sprongen.Uitwijkdatum 27-28 september.

19-20 april

24-25-26 mei

31 mei - 1 juni

16-17 augustus

20-21 september

open dag "vliegbasis twenthe"Op 15 september j.l. was er weer een open dag van

de Koninklijke Luchtmacht op de vliegbasis "Twenthe"en zoals gebruikelijk zou er dan ook weer gesprongenworden. Even uiteraard dan ook weer uit de fameuze F. 27.Om 08.15 uur was iedereen aanwezig op de vliegbasisSoesterberg. Daar werd besloten om een grote formatiete proberen. Na enig wikken en wegen kwamen we overeenom een 15-mans-wedge te gaan maken.

Een wedge is niet een echt moeilijk figuur, maar aande andere kant toch ook niet de makkelijkste. Kortom,er was "challenge" voor iedere springer.Vanaf Soesterberg vlogen we naar "Twenthe" alwaar wein drie runs de zaak lostten. Vanwege de wolken gingde eerste stick eruit op 6000 ft, de tweede run al op10.000 ft evenals als laatsten - ons groepje wedge-pro-beerders. Op het "exit"-commando van Charles Pellens

18

klommen de drie floaters naar buiten en de rest steldezich in lijn op bij de deur. Vanwege een communicatieprobleem was ditmaal maar één deur open.("Kunnen we dan toch een 15 mans wedge maken met zo'nsnel vliegtuig? tI)READY-SET-GO en weg waren we, de exit was goed ennu op weg naar de al of niet gelukte wedge.

Er lag reeds een 5-mans-spider, voor mijn doek zagik nog net dat Eddy inkwam, geconcentreerd op Bert enSteve draaide ik in, Jan en Chris kwamen in, vanuit mijnooghoek zag ik Hans aankomen, mooie side-dock, alleenVVytseontbrak nog aan onze kant, maar ook hij liet nietlang op zich wachten.

Okay, onze kant was nu kompleet. Over de formatieheen kijkend zag ik Peter en Arnold inkomen en daarmeewas de formatie KOM P LEE T .Na een snelle blik op mijn hoogtemeter zag ik dat het nogmaar pas 8500 ft was, ongelooflijk, fantastisch, geweldigho, ha, hi , haha .....VVevlogen de formatie door tot 4000 ft waarna we intracking ieder een eigen plaatsje vonden voor het openen.

De tweede en derde sprong deden we hetzelfde, omdater tussen de sprongen nauwelijks tijd is om serieus eenverandering aan te brengen, met de noodzakelijk"briefing". Beide keren was de wedge klaar op 8000 ft.Alleen bij de derde sprong tijdens de grote show voorzo'n 120.000 toeschouwers gebruikten we op de driepunten van de wedge rook.Dat moet een goed gezicht zijn geweest vanaf de grond.Jammer dat we dat zelf niet konden zien!Ik denk dat iedereen 's avonds naar huis ging met "goodfeelings" over deze dag met de hoop dat we spoedig weereens uit de F. 27 kunnen springen om nog fantastischerdingen te proberen. Harry Jansen.

Naschrift redaktie:Bij zo 'n demonstratie voor de Klu en 120. 000 toeschou-wers' wordt steeds door ons een zo goed mogelijk, ophet publiek afgestemd programma gemaakt. Vandaar danook de selektie van de deelnemers. Er mag niets foutgaan op zo 'n demonstratie, ook niet als het moeilijk weeris, of als er op een wat ongelukkige plaats geland moetworden. Naast de 15 mans wedge, helaas zonder foto-graaf, maakten wij een massasprong van 5000 ft, in éénrun, en zes man met rook deden een t racklng demonstra-tie vanaf 10.000 ft. Daarvoor vlogen we ongeveer 2 kmbuiten het veld, haaks op de windrichting. De zestracking mensen gingen pijlsnel naar het veld waar zekeurig voor het publiek landden.Kortom, ook voor het publiek een treffende demonstratiemet rook voor de hoge onderdelen. (Zonder rook kun je 'beter van 4000/5000 ft springen. )

te koopEen STRATOCLOUD26 ft STRONG lopo reservePA tandem-systeem Prijs n. o. t. k ,

Marjolein MaIthaTel. nr.: 020 - 900386

RUSSIAN PC - 23 ft. (in uitstekende staat - ca.75 sprongen).Elk redelijk bod aanvaardbaar.Bert van HoogenhuyzeWa rde r 58 ZEEVANG Tel. nr.: 02991 - 1643

Kompleet WONDERHOG systeem.(Handdeployed + drie-ringen-release).Inclusief STRATOCLOUD en 26 ft LOPO reserve.Het systeem is ca. 1 jaar gebruikt.

STEVEN BLIETZTel. nr. : 04130 - 66750 (na 18.00 uur).

sportparachutist

veiligheid

sentinells op tandem-systemsEen ander facet van sentinells op tandem-systemen

is onlangs toegevoegd toen bleek dat een op de reservegemonteerde sentinell dienst weigerde

Na kontrole van de montage die juist bleek, kwamnaar voren dat de openingsloop van deze sentinell mon-tage 17 mm langer was dan de meeste andere waardoorde sentinell-zuiger de opening al gepasseerd was, voor-dat de pinnen er uit getrokken werden! Gevolg: de gas-druk van de explosie ontsnapte en de pinnen werden erniet uit getrokken!

Volgens de fabrikant was dit een fout in de montagevan de nylonloop in de zuiger waarover een waarschuwinguitgestuurd zou worden maar nog niet eerder opgemerkt.

Voorzichtigheid en kontrole is dus vereist! ! !

strong-reservesEen serie lichtgewicht koepels van Strong Enterprises

zijn uitgerust met lijnen die een latex-coating hebben omde lijnen een aantal gunstige eigenschappen te geven.

HELAAS het nadeel van deze lijnen is dat ze na langereof kortere periode gaan plakken en de opening zeer nade-lig kunnen be invloeden .

Vervanging van de lijnen is noodzaak.Het zelf "wegwassen" of op andere wijze verwijderen

van de latex is ten strengste verboden, daar de meestemiddelen ook de lijn zelf aan kunnen tasten of de latexonvoldoende verwijdert.

De koepels dienen direkt te worden opgestuurd aan defabrikant of aan Mr. Arvidson 3-E-Anggatan 13 413-03Göteborg in Zweden.

sportparachutist

zweefvlieg-parachutesOok voor zweefvliegparachutes gelden dezelfde regels

als voor alle andere parachutes.Ook deze dienen elke 4 maanden volgens en met gebruik

van de manual gevouwen te worden en elk jaar gekeurd teworden; er zijn al teveel ongevallen met deze parachutesgebeurd om niet eens een duidelijke waarschuwing te latenhoren tegen het onbevoegd vouwen van deze parachutesdoor handige doe -het-zeI vers, springers en springver-gunninghouders .VOUWEN MOET ELKE 4 MAANDEN GEBEUREN DOOREEN INSTRUKTEUR PARACHUTESPRINGEN OF DOOREEN BEVOEGD VALSCHERMTECHNIKUS - DE JAAR-KEURING MOET EENS PER 365 DAGEN DOOR EENBEVOEGD VALSCHERMTECHNIKUS VERRICHT WORDEN.

hand-deploy-pilot-chutesSteeds meer dodelijke ongevallen doen zich voor door

het gebruik van handdeploy pilot chutes.Oorzaken hiervan zijn o. a. verkeerde montage, gebruik

van teveel velcro, gedraaide belly band, te strakke bellyband en het gebruik van een te kleine container voor degemonteerde koepel.

Veelal wordt door enkele van deze oorzaken de spanningop de elastische sluitloop te groot en komt de pilot nietweg,

Het gebruik van een gebogen sluitpin behoeft veelal eenkl einere kracht om verwijderd te worden, dan de gevouwenbriddle en is dan ook meer aan te bevelen.

Elke verandering aan het velcro of wat dan ook aantandem-systemen uitgevoerd met een handdeploy-systeemis een verandering aan het openingssysteem van de para-chute en mag derhalve alleen door bevoegde riggers uit-gevoerd worden.

lichtgewicht koepelsVeel schade aan lichtgewicht koepels en lijnen wordt

veroorzaakt door het weglaten van het door de fabrikantgedachte openingssyteem (meestal een bag). Zeker bijdeze toch wel zeer kwetsbare parachutes is het tensterkste af te raden deze zonder bag te springen, aange-zien de koepels hierop niet berekend zijn.

vlieger-parachuteZoals u zult weten zijn de meeste paraclubs uitgerust

met een of meerdere vliegerchutes.Het viel mij dan ook op dat het nog wel eens voorkomt

dat er gevlogen wordt zonder chute.Na een vliegdag, onder het genot van een pilsje, wordtdeze materie dan ook veelvuldig besproken, je hoortdan kreten als "ik vergeet dat ding nog weleens, want ingeval van nood, dan kom je er toch niet meer uit". Ditis naar mijn mening beslist onjuist!!

Al ~.oude kans om te overleven nog zo piep klein zijn,dan blijft het zeker de moeite waard.

Om mijn opvattingen kracht bij te zetten wil ik het on-geluk aanhalen dat de bekende zweefvlieger Bear Seelendeze zomer heeft gehad.

Tijdens een wedstrijd in het buitenland brak een vleu-gel van zijn toestel, hij heeft deze dan ook moeten ver-laten, én is veilig geland ..... aan zijn parachute! !

Daarom nogmaals en dit is voor u zelf H. H. Vliegersvergeet de parachute niet! ! '

F.S.(ENVvPV)

19

Foto: Ben v. d. Belt

de bestuursleden van de

I afdeling parachutespringen knvvl

eerste neder1andse parachutisten club

cadetten parachutisten vereniging

skydiving club "flying dutchmen"

paraclub icarus

paraclub mobiele colonnes

vereniging parachutisten centrum teuge

paracentrum noord

nederlandse paraclub tu-zeven

20

I afcent parachute club

afdeling parachutespringen vliegclub flevo

marine sport parachute club

paravereniging hohne

paravereniging korps commandotroepen

Inoord nederlandse parachutisten club

wensen u eenvoorspoedig, gelukkigen vei lig 1980

Foto: Ben v. d. Belt

sportparachutist