Foto: Andy Keech

SPORTPARACHUTISTJaargang 5 - nummer 3 - januari 1977

sportparachutist 1

'1f"::111

1977

tf~17' • t 1977

~\97l ?

$);>;>., "1/1

\'

,\977

,\977

,"EXIT" - VOOR 1977

'19171977

\ ~

1977 I'lil

~ •f

Foto: J. Y. Segalen

, ~ "-\Jaar

spTWEKNV

EindKäri

RedïleIBel

VoT.WiHEBI

De mwoorde m

Ab,LElO~

"

H17

1977 ,

A~AcVIT1

Di

1977 ready for exit? go!Ja 1977 is zich al aan het omhangen op het moment dat

ik dit schrijf en dat "omhangen" in KNVvL verband gezienis nogal wat. Er zijn in het afgelopen jaar heel wat din-gen gebeurd in de "grondopleiding" van 1977. ' t Is al netals bij het springen zelf: een goede voorbereiding is dehalve sprong.

Op allerlei gebied en op alle niveau" s is gewerkt aande "leerling" 1977.

In deze maanden wordt niet alleen het materiaal weereens grondig onder de loupe genomen, maar ook wordener plannen gemaakt in de hoop dat 1977 na een jaar eenveilige landing kan maken. Voorbereidingen voor een goedeexit, maar ook voor het bijsturen. Om eens wat op tenoemen: lees eens wat de TC dit jaar heeft gedaan alsbijdrage voor een veilige sprong, bedenk eens wat eenman als Tom Schapanski heeft bijgedragen; wat de

2

11 '""

"1977\

",....,'\ 977

~

'I'\ 9J.;l

»>/{'

Nationals voor vruchten hebben afgeworpen en wat de"handleiding voor de adspirant sportparachutist" betekentin kennis en voorlichting van de nieuwelingen.

Op jumprun, klaar voor exit zien we een "handboekvoor de sportparachutist" dat misschien al bruikbaar isvoor de twee cursusdagen voor adspirant instructeurs,

Een grote groep relatiefenthousiasten (zo groot datin groepen gesplitst moest worden) geeft hoop op verbre-ding van de top. Een nieuw competeitie plan heeft hetzelf-de doel voor precisie en style en ga maar door.

Ja, er is heel wat gedaan aan de "opleiding" van 1977voor het de eerste sprong maakt. Als voorzitter wens ikhet namens de andere leden van ons afdelingsbestuur:HAPPY LANDING. En dat geldt voor u, lezer, in hetmeervoud, en van harte.

Wim Velthuizen

sportparachutist s

-:!:t~ ~::L ~~i'T~]I\IJ~:tgl)a

l\f W~;;~ii[~~.{'l.~;.--~,..- 'Jaargang 5 - nummer 3 - januari 1977

sportparachutistTWEEMAANDELLJKSE lilTGAVE VAN DEKNVvLAFDELING PARACHUTESPRINGEN

Eindredactie, samenstelling en ontwerp:Karst Sikkens

Redacteuren: Fotografen:Hein Cannegieter Andy KeechBert Wijnands Jacques Gielen

J. Y. Segalen envele anderen.

Voor cOPv zorgden o. a. deze maandJ.J. Pelgrom Koos GroeneveldWimVelthuizen Paul Koudij sHenkVerbeek Jan v. d. KriekeBram Lasschuijt Hans Ponsioen

De met name onderschreven artikelen zijn voor verant-woordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijdde mening van de redaktie weer te geven.

Abonnement SPORTPARACHUTISTLEDENVAN DE AFDELING PARACHUTESPRINGENONTVANGENHET BLAD GRATIS.

Advertenties:Advertentietarieven op aanvraag.Verschijningsdatum:1 jan., 1 mrt, 1 mei, 1 juli, 1 september en1 november.

Druk:Van Deventer bv 's-Gravenzande

.~

(I)KONINKLIJKENEDERLANDSE VERENIGING voorLUCHTVAART, AFDELING PARACHUTESPRINGEN

Bestuur:W.A. Velthuizen - voorzitterE.T.H. Wijnands - vice-voorzitterP. Santegoeds - algemene zakenH. Cannegieter - voorlichtingA. Lasschuyt Jr. - sport en instruktieH. Verbeek - algemene proj ektenK. Sikkens - secretaris tvs afdelings-

- bureau

Adres secretariaat:p/a KNVvL Jozef Iaraël spl ein 8, 's-Gravenhage.Privé (uitsluitend in de avonduren):St.Martinuslaan 124, Voorburg.Tel. 070 - 863854.

Lidmaatschap:Alle leden f 50, -- per jaar (na 1 juli f 25, --).

Hetinschrijfgeld voor leden bedraagt bij aanmeldingf 4, --.

Aanmeldingen voor het lidmaatschapTe richten aan het afdelings-secretariaat(d, t. v. de clubsecretaris) .

I

Na1 juli:Halvejaarcontributie verschuldigd.

len

ent

rl7ik

sportparachutis t

REDAKTIDNEEL

Dit is de eerste Sportparachutist van het jaar 1977en zo langzamerhand begint het een boekwerkje te worden.Dankzij de medewerking van velen is een goede commu-nicatie te realiseren. Wij zijn verheugd dat het een infor-m attebron is voor en maar vooral door "ons - sportpara-chutisten" .

Centraal in deze uitgave staat het artikel" STLJL".Hein Cannegieter heeft zowel letterlijk als figuurlijk devellen van zijn vingers getypt om uiteindelijk de "juisteversie" te produceren.Voor dit artikel heeft hij enige steunpilaren gehad en welin de figuren van Be rt Wijnands, Charly Schuilenburg enBram Lasschuijt. Hein schreef hierbij aan mij een per-soonlijk begeleidend briefje welke tekst ik u toch niet wilonthouden: "Kerel, dit stuk was weer een zwaar ei. Ikben het kwijt. Laten we hopen dat we er even goedereakties op krijgen als bij het precisieverhaal. "

U moet beseffen dat vele pagina's zijn getypt, weerweggegooid, herschreven, bekritiseerd en uiteindelijk --geproduceerd.Hein - ons aller dank .

Men zou zich kunnen afvragen waarom eer: zo lang enzwaar verhaal over" STLJL"? Vorige keren waren hetmatrassen en precisie. Wel - nu staat het tenminste be-schreven en over jaren kunnende mensen - die daarvande vruchten willen plukken - op zeer korte termijn denoodzakelijke informaties krijgen. Het is zeer zeker geengeschiedenis maar een "populair geschreven technischedocumentatiebron" .

Verdere vruchten van Hein' s pen treft u in deze"Sportparachutist" aan.

Een man die door zijn eigen specifieke manier vanschrijven de aandacht verdient is Henk Ve rbeek ,VEILIGHEID en TECHNIEK staan bij hem als prioriteitnummer: één. Henk wordt hierbij ge1'nspireerd doorManfred Krooneman (de technische man van de "Hand-leiding voor de adspirant Sportparachutist" en Jan deBruyne (die zich voor vele zaken enthousiast inzet).

De komische rubriek van Henk - edoch, met eenmoraal vragen de aandacht. De nieuwe rubriek van deTechnische Commissie "CONE LOCK" komt uit zijnbrein.

CLUBNIEUWS - begint ook lekker los te komen.

Vanaf de volgende Sportparachutist zullen wij eenwedstrijdprogramma publiceren. Wenst uw verenigingin dit kalender te worden opgenomen dan verzoeken wiju beleefd kontakt op te nemen met de coördinator van desportcommissie: H. Cannegieter - van Eeghenweg 2 -Oosterbeek (tel. nr. 085 - 335311).

Wij zijn zeer erkentelijk voor die mensen die ons inhet af gelopen jaar hebben geholpen door zoveel mogelijkte publiceren over het parachutespringen als SPORT.

Tenslotte wensen wij u en de uwen een erg gelukkignieuwjaar. KS

3

- .

,~ ~/Á,V ~. ;'.~ l~ •• 11

~ . 'W"",;,-4 , , !,1. ,-

,'{~'. "~iCJ .').

" .·l ~~\.~,~. ,.~l '.-- . _I~:~ /'? t;"~. • ' ';."'l--~)~.~J~d~~,

ij q~~~ - I·(~

NIEUWS VAN HET AFDELINGSBESTUUR ~ k~

afdelingsreglementOp de Algemene Ledenvergadering van 5 november

1976 werd besloten om artikel 8, punt 2 van het Afde-lingsreglement als volgt te wijzigen:

2. a. Afdelingsvergaderingen worden tenminste achtweken van te voren aangekondigd. Deze aankondi-ging wordt tenminste vier weken van te voren her-haald onder vermelding van de te behandelen pun-ten. In spoedeisende gevallen kan door het Bestuurvan dit artikel worden afgeweken.

b. Voorstellen door een clubbestuur of minimaal tienindividuele leden - tenminste vier weken voor devergadeting schriftelijk bij het Bestuur ingediend- worden op de agenda van de Afdelingsvergaderinggeplaatst.

c. Tot een Afdelingsvergadering hebben toegang indi-viduele leden en leden van leden-vereniging, voorzover zij bij de afdeling zijn ingedeeld.

lidmaatschap afdeling para I contributie 1977Alle leden die vóór 1 december 1976 (volgens de Sta-

tuten de laatste afmeldingsdatum v. w. b. lidmaatschap1977) zich niet hebben afgemeld als lid ontvingen inmid-dels de acceptgirokaart v , w. b. de contributie 1977.

In verband met het soepel verloop van de administra-tie mogen wij u beleefd verzoeken zo spoedig mogelijkaan uw contributieverplichtingen te voldoen.

sportcommissieOm een aantal zaken op sportgebied beter te kunnen

coördineren is een "sportcommissie" samengesteld.De commissie bestaat uit:

J. de Bruijne - precisie en styleP. J. santegoeds - relatief-werkE.T.H. Wijnands - FAI-gedelegeerdeH. G. Cannegieter - coördinator

juryDe heer J. de Graaf (instrukteur bij de nederlandse

paraclub TU-zeven) is bij de FAI voorgesteld als "inter-nationaal jurylid".

nederlandse kampioenschappen 1977In juni a. s. zullen op het vliegveld TEUGE de neder-

landse kampioenschappen parachutespringen worden ge-organiseerd.

De wedstrijden zullen twee weekends en vijf werkdagenomvatten.

Indien de weersomstandigheden de gehele periode gun-stig zijn zal er het tweede weekend springen zijn voor ookniet wedstrijd-deelnemers.

De wedstrijd onderdelen zijn: precisie, style en vier-mans- relatiefwerk.

Meerdere bijzonderheden zullen binnenkort worden ge-publiceerd.

4

cursus hulpinstrukteursEvenals vorig jaar worden er weer twee zaterdagen

instruktie (als extra voorbereiding op het instrukteurs-examen) gegeven.

De data zijn: 15 januari en 19 februari a. s.De plaats en het lesprogramma worden aan de cursis-

ten - na opgave - schriftelijk medegedeeld.Inhoud van de cursus o. a. : verantwoordelijkheden van

de instrukteur, meteo, ba sts -opletdingsplan, EHBO,ietsover vliegtuigen, instruktieleer en materiaal.

Spoedige inschrijving is vereist en wel door overmakevan f 25,00 op postrekening 563097 t. n. v. W.A. Velthui-zen, Koekoeksbloemlaan 44 Baarn. Op het strookje gelie-ve u te vermelden: "instr. cursus - alsmede uw naamenadres."

Aan de cursus kunnen maximaal dertig kandidatendeelnemen. Inschrijving geschiedt in volgorde van binnen-komst van de betalingen.

landelijke instrukteursvergaderingDe landelijke instrukteursvergadering zal worden ge-

houden op zaterdag 19 maart a. s.Plaats: Nationaal Sportcentrum Papendal , Sportlaan1

te Arnhem.Aanvang: 19.30 uur.Verdere bijzonderheden zoals het indienen van agenda-

punten, programma, inschrijvingsmogelijkheden zullenz. s.m. worden gepubliceerd in "In en om de KNVvL".

Deelname aan de vergadering is tevens opengesteldvoor geslaagden van het instrukteurs-examen.

competitiewedstrijdDe volgende keer hopen wij u volledig te informeren

omtrent te houden competitiewedstrijden.Het ligt in de bedoeling ieder jaar vijf competitiewed-

strijden te houden. Speciaal de wedstrijdonderdelen stijlen precisie zullen aandacht krijgen. ~

ken u sport!Over een aantal maanden zal er in de bekende sport-

boeken-serie "Ken uw sport!" ook een boekwerkje overhet sport-parachutespringen verschijnen. Wij houdenuop de hoogte wanneer en tegen welke prij s (ca. f 4,50)de uitgave te verkrijgen is.

copyCopy voor de eerstvolgende SPORTPARACHUTIST

ontvangt de eindredakteur graag vóór 15 januari 1977.U wordt verzocht maximaal 50 spaties, letter-, cijfer-

en leestekens per regel aan te houden. Wij zouden het opprij s stellen indien u het artikel met I!regelafstand typt.

~~

Cl

K.S. gE

1=\

DELTONA I (Aschoff Stiermanlaan 21

Rozenburg Europoort. telefoon 01819 - 14981

importeur in Nederland van:

BARIGO hoogtemeters

Para Boots Richard Pontvert

Para Helm St. Christophe

Para Bril Rod 88

Para Laarzen Patrick

Wij wensen alle parachutisten een voorspoedig 1977.

sportparachutist

,-nts

~ÜgJ-e-.n

~n-

1

.a-

1

.»-~ henk nijhuis,besteprecisie-nederlander aller tijdenop wereldkampioenschappen

Henk Nijhuis, op een laat moment toegevoegd aan hetgekortwiekte Nederlandse team voor de wereldkampioen-schappen1976 in precisie en stijl, is met zijn 31steplaatsin de precisielij st hoger geeindtgd dan wie ookvoorhem uit ons land. Misschien klinkt dat niet zo ergopwindend,31ste, maar men moet dan maar op mijn ge-zagaannemen dat dat afschuwelijk goed is in een gezel-schapzoals dat deelneemt aan WK precisie en stijl.

Normaal eindigden Nederlanders ergens tussen deBOsteen 150ste plaats. Alleen Jaap Havekotte, die eens- maar dan met stijl - 36ste werd, ook onwaarschijnlijkhoog,net onder de echte wereldtop. Henk Nijhuis haddanook met zijn 31ste plaats slechts 52 centimeter teza-menover de acht sprongen. Uitgebreider over uitslagenkanmen lezen in het verhaal van teamcaptain BramLasschuij t.

~r-plt.

Henk, nauwelijks terug van een vakantie naar Amerika,blaastuit bij zijn ouders in Westervoort bij Arnhem,voorhij teruggaat naar Seedorf, waar hij sportinstruc-teuris bij de daar gelegerde Nederlandse troepen.

Bij een intervieuw vraag je eerst altijd wat personaliaop.Leeftijd? "25 jaar." Hoe lang spring je? "M'n oplei-

t sportparachutist

Henk - ziet de toekomst enthousiast tegemoet.

ding kreeg ik in januari 1973 in Seedorf bij TU-7". Hoe-veel sprongen heb je nu, bijna vier jaar later? "Ongeveer660." Is dat niet wat erg veel in een kleine vier jaar?"Nou, niet speciaal geloof ik. Ik ben hulp-instructeur inSeedorf en als lid van de tnstructtegroep. heb je niet al-leen altijd dienst, niet alleen alle weekeinden, maar ookalle springweken en dan spring je natuurlijk vrij regel-matig, hetzij leerlingen achterna, hetzij voor jezelf. Enin ruil voor het feit dat je altij d klaar moet staan en ookstaat, spring je gratis. Dat helpt ook. Dan is een kleine 3

200 sprongen per jaar, vooral internationaal gezien, nietzo ontzettend veel. "

En hoeveel Stratostar-sprongen heb je? "Ongeveer200, maar daar moet je er veel van aftrekken. Tony Baarsen ik hebben het onszelf moeten leren. We hadden er weleen Manual bij, dus hoe dat ding werkte en gevouwenmoest worden, maar verder was er niemand die ons eriets over vertellen kon. Je kan wel zeggen dat we hetonszelf dus geleerd hebben en dat ons dat veel extrasprongen heeft gekost. Op de nationals op Teuge begre-pen we dan ook van Tom Schapanski en de anderen datwe een zeer slechte en foute techniek hadden. Maar inafwachting van de WK hebben we er maar niets aan ver-anderd, omdat we dan helemaal opnieuw hadden moetenbeginnen en daar was geen tij d meer voor. Misschienkunnen we dat nu gaan doen. Het is leuk springen inSeedorf maar je bent natuurlijk wel wat ge1"soleerd."

Nationals

Je hoorde op de nationals in Teuge dat je naar Romezou gaan, naar de WK. Hoe ging dat.

Herik: "Ja, dat was zaterdags. Het regende pijpen-stelen. Ik zat in m'n tent. Jan de Bruijne (instruc-teur van TU-7) kwam er aan en zei tegen me dat iknaar Rome moest. Dat had het Afdelingsbestuur beslotenen hem meegedeeld. We hadden wel iets gehoord datTony Baars er naar toe zou gaan. Hij stond derdemet precisie, dus dat leek logisch. Ik dacht eerst dat

5

Jan over mij een geintje maakte. En dat vond ik niet zoleuk. Snel bleek dat het serieus was. Natuurlijk vond ikhet prachtig! We hebben Tony opgehaald uit zijn tent enzijn toen naar Bram Lasschuijt gegaan, om de plannentot de WK door te spreken.

Ik ben niet zo goed in stij 1. Voor de nationals had ikgetraind en draaide steevast rond de 14 sckenden. Datgebeurde ook op de nationals zelf. Na de nationals benik naar Frankrijk gegaan en heb 40 stijlsprongen gemaakt.Het ging heel redelijk, zelfs onder de 10 sekonden, Hetheeft niet mogen helpen. Bij de eerste stijlsprong inRome al, een linker serie, m'n beste, voelde ik bij hetinzetten al dat het fout ging. Ik zou gestopt hebben alsze niet van te voren tegen me hadden gezegd: doorgaan,wat er ook gebeurd: misschien hebben ze het op de grondniet gezien. Dus ging ik door 14.58 seconden had ik.Niet goed, maar in ieder geval een tijd. De andere driestijlsprongen ging ik vrij aardig voor m'n gevoel, maarik kreeg elke keer een zap, 16 sekonden. Af door de zij-deur.

Precisie

Precisie ging inderdaad een stuk beter. Eerstesprong 1 centimeter (stond ik 35ste), tweede 3 centime-ter (22ste). Toen dacht ik dat ik het door had hoe jedeadcentres moest maken. Er werd daar gesprongenmet zo'n electronische schijf. Die Russen, die als eenstel dwazen die bak in kwamen waaien, maaiden een keermet een been in het rond en hadden dan met enig gestampeen dc , terwijl Chuck Collingwood, de Amerikaansekampioen, vier centimeter kreeg toen hij bij zijn eerstesprong keurig zachtjes aankwam, boven het dc arriveer-de, rustig z'n stratocloud liet zakken en met z'n teen ophet de kwam. Iedereen zag dat hij een dc had. Iedereen,ook de jury, keek heel raar toen er 4 centimeter op hetbord kwam, die de electronische afstand weergaf. Tochwas het volgens de deskundigen niet zo dat je moeststampen, zoals met de oude electronische schijven omeen de te krijgen, maar dat deze al bij de minste aanra-king reageerde. En dat klopte ook wel want met name demeisjes maakten bosjes dc' s met de teen en ploften danop de hak.

Maar goed. Ik dacht: ik ook maaien. En ja hoor, bijm'n volgende sprong had ik met een fikse stamp een deop het electronische bord. In het totaal stond ik toen 15e!Daarna ging het iets minder goed: 15 centimeter, 18 cen-timeter, 11 centimeter (tien stond ik inmiddels 42e),maar tenslotte had ik weer een de (met de teen!) en 4centimeter, waarmee ik over acht sprongen met 52 cen-timeter als 31ste eindigde. Met name die sprong van 18centimeter was erg naar. De Stratostar ging maar halfopen. De stuurlijnen zaten door de hanglijnen. Het dingwas dus onbestuurbaar. Je hebt dan mensen op zo'n wed-strijd die de chute afgooien en hun reserve trekken.Dat heb ik ook mensen zien doen die een misspot hadden.Aan een afgegooide chute kun je later niet meer zien ofhij echt een malfunction heeft gehad of niet. Je krijgt

Naast de werkzaamheden in het instruktieteam en zijnaktivttetten als wedstrijdspringer is hij ook nog sekreta-ris van de Nederlandse Paraclub TU-Zev en.

6

11

I

Met de Stratostarheb ik mezelfleren springen. ff

~

g})

11E]~E~

dus snel een re-jump. Maar ik hou daar niet zo van. Af·gooien betekent toch een extra risico inbouwen.

Ik ging dus klooien met die stuur lijnen. Toen ik ze eruit had, was ik al laag, moest hard over de bak en snelterug tegen de wind. Je bent dan behoorlijk zenuwachtigdoor al dat geklooi en dus niet geconcentreerd. Dat le-verde 18 centimeter op. Met een andere sprong, waarbijik het de met m'n linker voet wilde maken, moest iktoch opeens wisselen. En dan kan het ook niet meer zoprecies. Maar over het geheel genomen heb ik ook voormij zelf goed gesprongen. M'n gemiddelde het laatstejaar was 10 centimeter per sprong. Dus had ik over achtsprongen 80 centimeter moeten hebben. Het werd 52.Ontevreden ben ik dus niet. "

Japanners

Ga je door met precisie en stij 1?Henk: "Dat denk ik wel. Precisie zal nog wel beter

kunnen. Ik heb de laatste tijd nogal gerommeld met m'nmateriaal, waardoor ik eigenlijk nog onvoldoende metm'n uiteindelijke dingen heb kunnen springen. En metst ij I heb ik wat goed te maken! Al was het nu ook weerniet zo slecht als van de Japanners. Die stapten uit envoor ze goed en wel buiten waren begonnen ze al aan deeerste draai. Meestal konden ze hun laatste salto nietafmaken, want dan zaten ze al op 2000 voet. Het schijntte komen omdat ze in Japan nooit hoger mogen dan 4500voet en dus niet kunnen trainen. "

Was de organisatie naar je zin?"Ze hadden uren nodig om over te schakelen op een

ander onderdeel. En 's ochtends duurde het ook tijdenvoor ze begonnen. Bovendien begonnen ze vaak met stijl,terwijl het elke middag te hard woei voor precisie. Alsdat een week is gebeurd, dan ga je - lijkt me - nadenkenen 's ochtends beginnen met precisie en 's middags, alshet toch te hard waait, stijl doen.

Afzijdig

Wat ik wel erg aardig van die Italianen vond is, dat zealles in principe op alfabetische volgorde hadden, maardaar heel fijntjes enkele uitzonderingen op maakten. Zehadden de Amerikare n naast de Russen gezet en de Oost-naast de Westduitsers. Wij stonden tussen de West-Duitsers en de Hongaren. De oos tbloklanden hielden zichtrouwens nogal afzijdig. Alleen één Rus, die deed welmee met gezelligheidsavonden. Zelf had ik veel contactmet een Oostduits meisje. Die sprong altijd vlak na mij,dus zat je samen elke keer een poos te wachten bij hetinstappunt. Maar als zij in het zicht van de Oostduitsetent kwam, was het afgelopen. Ze heeft me erg veel overhet springen in Oost-Duitsland verteld. Erg interessant.

Het hele gebeuren is fantastisch om mee te maken.Ik had het niet graag willen missen. De volgende keerwil is best weer!" Aldus Herik Nijhuis.

Hein Cannegieter

sportparachutist

HET BESTUUR VAN DE AFDELING PARACHUTE-SPRINGEN WENST U EN UW GEZINSLEDENZEER PRETTIGE FEESTDAGENENDE ALLERBESTE WENSEN VOOR HETJAAR

1977

a- .•. ••• •• •MARINE SPORT PARACHUTE CLUB

Navele interne- zowel als externe moeilijkheden op-gelostte hebben spreken wij de hoop uit dat de MSPChetjaar 1977 goed van de grond zal komen, zowel letter-lijkals figuurlijk.Hetvliegtuig waarover de MSPC beschikt is een Cessna172, dat opstijgt vanaf het Marine Vliegkamp 'de Kooy'endat zijn 'para-inhoud' loost boven de DZ te Barsinger-horn, een dorpj e even ten oosten van Schagen (NH). Hetvervoer naar 'de Kooy' geschiedt met clubs parabus.

DeMSPC alleen voor marine-mensen???Integendeel, wij hebben graag dat er zo veel mogelijk

springers komen. Momenteel heeft van de ongeveer 120ledenca. 40% een niet-militaire werkkring en we hopenookin 1977 dat we er weer veel nieuwe leden bij krijgen.

Voor 1977 is het de bedoeling dat er elk weekend van-af15 januari gesprongen kan worden en dat er eind juliclubkampioenschappen gehouden kunnen worden.Verdere inlichtingen over het wel en wee bij de MSPCkunneningewonnen worden bij de secretaris of telefonischoverdagop 02230 - 11234 tst. 2795

Tot slot nog de wens uitsprekend dat het jaar 1977 vooruallen een bijzonder gelukkig (spring)jaar zal wordenendat velen van u eens bij ons komen kijken en springen.

t

J. J. Pelgrom

EERSTE NEDERLANDSE PARACHUTISTEN CLUB

CADETTEN PARACHUTISTEN VERENIGING

Op traditionele wijze vond op 13 november j.l. "hët"jaarlijks feestgebeuren van de EERSTE NEDERLANDSEPARACHUTISTEN CLUB en de CADETTEN PARACHU-TISTEN VERENIGING plaats.

Tijdens de zeer goed verzorgde rijstmaaltijd en hetgezellig samenzijn daarna werden in de kleinere uren despringverhalen groter.

Ongeveer 150 aanwezigen zorgden in het KASTEELVAN BREDA voor een optimale sfeer.

Tijdens zijn toespraak memoreerde ENPC's voorzitterJAAP SPIERING de belangrijkste gebeurtenissen van hetjaar, te weten-----

- de droevige ondergang van de PH-COX;- de gelukkige geboorte van de PH-PAX;- de ingebruikname van het clubhuis;- de organisatie van de relattefkampioenschappen;

én- de inzet van vele leden om het springgebeuren opti-

maal te laten funktioneren.

De "stille werksters" - (een aantal charmante dames)werden vervolgens gedecoreerd met een fleurige corsage.

Rest nog te vermelden dat beide verenigingen in 1976(tot-dat-ogenblik) ruim drie-en-een-half duizend sprongenhebben uitgevoerd.

KS

~ Xllle campionatie(J~ del monde de• ~, paraca dutismo

., roma '76Vino, spaghetti en 0 sole mio!

Inderdaadalles was volop aanwezig bij de gastvrije Ita-lianentijdens de wereldkampioenschappen 1976 inGuidonia, nabij Rome.

Voor alles echter zover was, had het nationaal team alhetéén en ander te verduren gehad.

Gestart werd als alle jaren: clubbesturen aanschrijven,oud-teamleden verzoeken weer deel te nemen, instruc-teursnaar jong talent vragen, edoch de interesse in stijlenp.a. lag niet hoog: RW eist de jonge springers meeropdoor wellicht een hogere belevingswaarde van desprongen.Eenzestal kandidaten waren er slechts en daarmee werdinfebruari gestart. Het geplande trainingsprogrammadeedéén adspirantteamlid echter van een eventuele deel-nameafzien, terwijl aan de deelnemingseis (stijl binnen12 seconden draaien) door een ander niet werd voldaan.Metvier kandidaten te weten: Bram Lasschuijt Jr., GerTolenaars, Jaap Spiering en Hans Jansen werd flink door-getraindtot juni; er werden per persoon ongeveer 45 stijl-sprongengerealiseerd. (Veel dank vanaf deze plaats aanonzeinternationale scheidsrechter Han Luys, die steedsbijalle trainingen belangeloos aanwezig wilde zijn enuitstekend"kritisch" optrad).

e

r

sportparachutist

In juni begon echter het tijdperk der tegenslagen: GerTolenaars blesseerde een schouder, Bram Laaschuijt Jr.brak bij de nationals een been en Jaap Spiering moesteen meniscusoperatie ondergaan. Hans Jansen viel af nade Nationals (de dead-line voor uitzending) waardoor uit-zending naar de WK van een nederlandse ploeg dubieuswerd. Bij de NKP echter nog eens gernventar iseerd en inoverleg met het afdelingsbestuur werd een experimenteleploeg samengesteld, met veel "jeugd".(Zie: vorige Sportparachutist. )

Jaap Spiering, hersteld van zijn meniscusoperatie,blesseerde zich begin augustus na succesvolle traininga-sprongen weer, zodat hij niet kon worden uitgezonden.

De Nederlandse afgevaardiging naar Rome bestondderhalve uit: Bram Lasschuijt Jr chef de délégation/team captain met Ger Tolenaars, Henk Nijhui s en ToniBaars als wedstrijddeelnemers .

Begin september vertrok dit zestal (met DinekeLasschuijt en Roschwita, Toni's verloofde) naar Ital ië ,

De reis verliep voorspoedig (via Bad Tölz, waar tij-dens een militaire wedstrijd en-passant door Henk Nijhui seen met Bob Donahue gedeelde 10e plaats werd behaald)en na aankomst werden we al gauw ontvangen door het"comitato organizzatore".

Dit organisatiecomité bracht ons onder in een hotelnabij de DZ. In één woord excellent. Prima huisvesting,kamers met douche, zwembaden bij het hotel, uitnemen-de voeding en bijzonder vriendelijke management, voorwie niets te veel was. We deelden het hotel met de Engel-se delegatie, met wie we prima konden opschieten.

De gedachte om nu, voor de wedstrijd ging beginneneens wat trainingssprongen te gaan maken, bleek fout:de verplichte trainingssprong volgens de "code sportif"

7

· ~ ~.:..~ ~ " .I

~u

V.l. n. r.: Tony Baars, Gerrit Tolenaars, Henk Nijhuisen Bram Lasschuijt.

werd gemaakt vanaf 3500 ft en daarmee was de kous af.Schitterend weer of niet: gelijke monniken, gelijke

kappen zei hoofdscheidsrechter Sven Br~sted.Enfin, na een kleurrijke openingsceremonie, waarin

vooral het FIAT-straaljager stuntteam van de Italiaanseluchtmacht, de "Frecce Trecoiori" opviel, werd de dagdaarop begonnen met stijl en de opzet was, om het mini-mumprogramma (3 stijl, 3 groeps p. a. en 6 p. a.) zospoedig mogelijk af te maken. Het op gang komen van deorganisatie ging 's morgens wat langzaam. Elke dag gingwel een uur verloren, wat jammer was, want het benuttenhiervan had in totaal een extra vrije dag op kunnen leve-ren.

Wanneer alles echter éénmaal bijdraaide ging het soepelen vlot. Met 6 Augusta Bel l helicopters werd snel gevlo-gen: elke I! minuut hing er stijl een springer in de lucht.Om de stijl eens als een compleet wedstrijdonderdeel tebeschouwen lijkt een vergelijking met de WK's van 1970.1972 en 1974 op zijn plaats, vandaar onderstaand overzicht.

Er was wel video-recording :(met een veelvoud aanmonitors) bij het scheidsrechterscollege, doch dit diendeslechts als "naslagwerk". Er waren zeven scheidsrechters;de twee slechtste en de twee beste tijden vielen af en alser penalties werden gegeven, moest dezelfde penaltie optwee van de overgebleven drie scheidsrechtersheetsstaan om hem ook te krijgen.

1970 1972 1974 1976nr. 1 7.42 sec. 7.18 sec. 6.66 sec. 6.60 sec.

nr. 30 9.18 9.06 8.44 8.27gemiddelde 8.53 8.43 7.80 7.13eerste 30

onder de 41 man 55 man 67 man 65 man10 sec.

nr. 100 14.10 12.36 11.36 12.95 sec.

Wat blijkt nu uit deze cijfers? De top is in de afgelopentwee jaar niet sneller gaan draaien; zij is echter wel bre-der geworden. De kans om eerste te worden is groter ge-worden omdat de scheidsrechters erg streng zijn gewor-den: de kleinste afwijking leverde reeds een penaltie op.Royal Hateh (eerste na drie stijlsprongen) kreeg op zijnlaatste sprong maar liefst 2! sec. op een tijd van 6.67 sec.waardoor hij naar een 7e plaats zakte.

De enige in de top die al zijn series goed draaide wasde Canadees Pierre Forand, die derde werd.

Om hoge ogen te gooien in het overall-klassementmoet men duidelijk binnen de 7 sec. draaien; de eerstedrie springers deden dat. Zou men op dit moment nl 7seconden draaien en uitsluitend nullen trappen, dan zoumen nog niet op het overall erepodium hebben gestaandit jaar ....

Is er veel veranderd in de techniek? Nee, het principealles zo dicht mogelijk rond het zwaartepunt is (uiteraard)niet aangetast. Wel bouwt men nu door een dive (kopstand)

8

veel snelheid op en buit deze uit door de serie met eenzeer hoge snelheid aan te vangen.

Vaak bleek dit, evenals het "waggelen op heading"tijdens de vrije val van diverse deelnemers moeilijk tejureren, waardoor rejumps ontstonden.

Vraagtekens waren er omtrent de jurering van devierde (laatste) stijlsprong van de Rus Surabko. Na dittalloze malen op de video van onze wedstrijdburen deWestduitsers te hebben bekeken was alom de mening:een duidelijke ZAP. Hij kreeg echter 6.27 seconden enwerd wereldkampioen ... Een zure appel ongetwijfeldvoor de leider in het klassement op dat ogenblik, RoyalHatch USA, die bij zijn laatste sprong 2! sec. straf kreeg,te zwaar volgens velen.

De resultaten van de Nederlanders lieten te wensenover. Wel werd er door de mogelijkheid om de fouten opde video van onze oosterburen te kunnen bekijken veel ge-leerd, hetgeen hopenlijk in de toekomst zijn vruchtenzal afwerpen.

Enkele stijl-uitslagen:

1. Surabko USSR 6.87 6.80 6.47 6.27 26.41

2. Armaing France 6.87 6.47 7.10 6.77 27.21

3. Forand Canada 6.80 6.90 6.73 6.83 27.2697. Tolenaars NL 13.20 12.80 11. 70 12.53 50.23

110. Baars NL 13.83 14.33 15.50 14.90 58.56112. Nijhuis NL 13.20 16.00 16.00 16.00 61.20

Precisie is een verhaal apart. Hoewel het weer deeerste week wat van streek was, zonnig, doch 's middagseen paar maal meer dan 7 mis waardoor de wedstrijdonderbroken moest worden-, de tweede week was hetvrijwel bladstil. Er werden dan ook honderden nullen ge-trapt en protesten over windveranderingen e. d. blevendan ook uit. Een protest dat de windzak slap om de mastgedraaid zat en dientengevolge geen richting kon aangevenwerd eerst door de scheidsrechters en daarna door deinternationale jury verworpen. Pech voor de OostenrijkerGerd Lienhart, die goed stond, toen hem dit overkwamen hij tekort viel. ..

Er werd correct ingevlogen en alles liep zeer vlot:exit-punt steeds maximaal 100 meter over de bak! Somshingen er wel 4 chutes in de lucht!

Het materiaal waarmee werd gesprongen gaf een dui-delijke overwinning van de vierkante parachutes te zien.

Naar schatting 70 procent van de 205 deelnemerssprongen hiermee, ook oostbloklanden als Rusland(eigen-bouw stratosta rsj , DDR en T'sj echo=Slowakijevlogen" squares" .

Stratoc1ouds en Stratostars voe:::ciende boventoon.Een enkele "antieke" chute zoals de Paraplane-cloud,de Sled en een Pa.racommander gaf nog acte de précence,doch de rest van de niet-vierkante waren allen UT-l5's.

Veel nieuws was er bij materiaal niet; of men zou ditmoeten zoeken in detail verschijnselen zoals openings-systemen (de raper), stabilisatorveranderingen bij deStratostar e. d.

Vaststaat echter dat het tijdperk van de "ronde"voorgoed voorbij is; van de eerste 50 springers sprongener 45 "vierkant".

De elektrische schijf, nu een duidelijk verbeterdeversie, was ook weer aanwezig, nu uitgegroeid tot eenbetrouwbaar, praktisch instrument, dat tot 20 cm aangaf.

Bij groeps p. a werd om praktische redenen echternog de oude vertrouwde schijf gebruikt.

De p. a. prestaties van Nederland zijn matig te noemen.

Tony Baars ondervond last van wedstrijdzenuwen,wellicht door de enorme hoeveelheid aan indrukken opspringgebied welke hij in korte tijd moest verwerken.Herik Nijhuis gaf blijk een evenwichtig wedstrijdspringerte zijn. Het "windstille" tijdperk bracht hem enigszinsin moeilij kheden en leverde hem wat mindere scores van0.15, 0.18 en 0.11 op. Totaal had hij een score van52 cm over 8 sprongen, goed voor een 31e, zeer eervolleplaats tussen de "groten".

sportparachutist

Enkele

1.D2. B3. H4. H5.6. d7. E8. C9.

10. 112. S31. Il39. 'i48.(52. 479. ~94. r

107. ]

Ikhieriren geslag.

1.

2.3.4.8.

98.102.110.

Form

Tot.aanta

Aanwegem elrAmeDe hde dleveHetdrastijdvonrpar:De:drulDe'mas

sp

Enkeleuitslagen heren (130 deelnemers - 8 sprongen)=

1. Dermine2. Brake3. Hosso4. Hiatt5. Forand6. Collingwood7. Ershov8. Gunte9. Meszarovics

10. Timar12. Scherbauw31. Nijhurs39. Wilde48. Ottaviani52. Armaing79. Scherer94. Tolenaars

107.Baars

FrankrijkUSATj. Slowakij eGr. Brit.CanadaUSAUSSRCanadaHongarijeHongarijeBRDNLDDRItaliEFrankrijkBRDNLNL

totaal o. 00 mtotaal 0.04 mtotaal O. 04 mtotaal O. 05 mtotaal O. 06 mtotaal O. 07 mtotaal O. 07 mtotaal O. 08 mtotaal 0.10 mtotaal 0.12 mtotaal 0.17 mtotaal 0.52 mtotaal 0.65 mtotaal 1. 08 mtotaal 1. 30 mtotaal 2. 73 mtotaal 5. 84 mtotaal 10.03 m

Ik ben u nog verschuldigd het overall-klassement. Omhierinhoog te eindigen moet men absoluut 7 sec. draaienengeen meters maken, althans dat bleek uit de einduit-slag. Hier een uittreksel en de nederlandse resultaten.

1. Surabko USSR 0.0687 + 3.3013 = 3.3700 pnt2. Forand Canada 0.0075 + 3.4075 = 3.4150 pnt3. Armaing France 0.1625 + 3.4013 = 3.5637 pnt4. Brake USA 0.0050 + 3.5800 = 3.5750 pnt8. Uschmatev USSR 0.0737 + 3.6088 = 3.6825 pnt

98. Tolenaars NL 0.7300 + 6.2788 = 7.0088 pnt102.Nijhuis NL 0.0650 + 7.6500 = 7.7150 pnt110.Baars NL 1.2538 + 7.3200 = 8.5738 pnt

Formule:

Tot. score precisie + gemiddelde stijltijd• aantalsprongen 2 = einduitslag.

Aande groeps pa kon Nederland helaas niet deelnemen,wegenseen tekort aan springers. Toch kan niet onver-meldblijven, dat zowel bij de dames als bij de heren deAmerikaanse vlag in top ging!Deheren haalden (over 4 sprongen) in totaal slechts 6 cm. ,dedames 84 cm, wat voor beiden de gouden medaille op-leverde.Hetwedstrijdprogramma was 2~ dag voortijdig "afge-draaid" (8 pa, 4 stijl en 4 groeps.p.a) en eindelijk was ertijdvoor sight-seeing. Collosseum, Vatikaan enz. onder-vondenruime belangstelling van de 130 heren en 75 damesparasuit 30 verschillende landen.Desluitingsceremonie in zonovergoten Guidonia was in-drukwekkend.DeRussin die met 30 (levensgrote) vlaggen sprong, demassasprong met stratoc1ouds van de Amerikanen, tal-

DeSTRATOCLOUD

loze rook-rijke sterren (pogingen) en tenslotte de prij s-uitreiking zullen jaren in herinnering blijven, evenalsde prettige, gastvrije, zeer goed en compleet geregeldeorganisa tie bij deze W. K.Een woord van lof ook aan het adres van hoofdscheids-rechter Sven Br~sted uit Denemarken, die keihard enrechtlijnig tewerk ging, een beleid waarmee hij respecten bewondering oogstte.Bij het afscheidsdiner (waarom toch per sê op die aller-laatste avond, velen waren helaas al naar huis) in hetHilton-hotel in Rome, bracht een spontaan langdurigwarm applaus aan het adres van meet-director Gav.Gonippo Sebastiani de dankbaarheid tot uiting van alledeelnemers voor een goede organisatie van de WK 1976.Wat 1978 zal brengen is niet bekend: Joegoalavië enMarokko gingen aan het begin van de wedstrijd uit protesttegen deelname van Zuid-Afrika naar huis, hiertoe doorhun regeringen gedwongen..Ioegoelav ié zou in 1978 de WK organiseren. Dit is nu eenvraagteken geworden. Helaas moest ook in onze sportpolitiek de persoonlijke inzet, opoffering, training, hoopen illusie van jonge sportmensen verstoren.Dit is een laakbare zaak en we hopen dat voorvallen alsdeze in de toekomst geen kans meer krijgen; sport enpolitiek zijn twee aparte zaken en men moet een politiekmeningsverschil m. i. uitvechten vanachter een groenetafel en niet over de ruggen van jonge wedstrijdsporters.Tussen vino, spaghetti en sole mio, was dit de enigewanklank die in zonnig Rome te horen was.

Bram Lasschuijt Jr.

flying dutchmenVoorzitter

Het bestuur is thans als volgt samengesteld"

: C. Gouw Hermuspad 31 Privé 010 - 708402Schiedam . werk 010 - 260500

: W.M. van der Poel Chrisloffelkruid 25 privé 010 - 209964Rotterdam - 3014

: J. Groeneveld J. v. Ruysdaelpad 8 privé 01880 - 13493Spijkenisse werk 010 - 857442

: J.J. N. van Dam Zeugstraat 74 privé 01820 - 16734Gouda

: J. Th.A. Kouwenhoven Paul Krugerlaan 210 privé 070 - 322038Den Haag

: J. den Otter Zwing 6 prtvë Or806 - 5470Barendrecht werk 010 - 764443

: B. van Sikkelerus Mr. Kesperweg 2 werk 010 - 269200Ridderkerk

Secretaris

Penningmeester

Lid (instrukteur)

Lid (materiaalzaken)

Lid (demo-coördinatie)

Lid (organisatie akt.)

Hetofficiële adres van de vereniging is het secretariaatsadres. Het c1ubgebouw "SKYZIGT" is gevestigd:Vliegveldweg 30, 2e straat te Rotterdam - Zestienhoven.

sportparachutist 9

- -- ------- ~- ,.,~

verantwoordelijkheidDe zschrijfmachine iz een prachtig inztrument.

Men kan het eigenlijk in onze moderne maatschappij nietmeer mizzen. Welizwaar doet een lettertje het niet, na-melijk de z van zimon, maar er zijn nog heel wat letterzover, duz gebruik ik voor de z gewoon de z, dat maaktniet zoveel uit, het iz nog bezt te lezen.

Alz er nog maar niet meer uitvallen, iz het niet zoel g , Veldlaa.id, daal heb je het nu al, nu iz ook de I vanladelwelk uitgevallen. Nou dat iz nog niet zo'n lamp,want daal gebluik ik gewoon de 1 maal vool.

Ja, het iz welkelijk een genoegen zo'n plachtig inz tlu-ment te bezitten. Het gaat namelijk veel vluggel danzghlijven. Hé dat iz niet zo leuk, nu valt de g van gollegaook al af. Ik moet de maghine togh maal eenz nakijken,want zo gaat tet ..... wel veldlaaid, daal gaat de t vantuiz ook al. Tij zit muulvazt. Ik begin togt te gelovem(alweel eem) dat deze magtime miet zo bezt iz. Ik begimte gelovem dat ik bedlogem bern, wamt zij leidt aammetaalmoeteid.

Dat woldt togt wel te elg tool , tet iz felzgtillelijl. ....wamt doet tet bijma miet, eigemlijl elg ..... miet mol-maal meel , .

Ik heb een beetje zitten filosoferen over het boven-staande en zag een vergelijking tussen deze machine enonszelf.Komen wij ook vaak niet verkeerd bij een ander over,omdat er iets hapert aan onze wijze van overbrengen?Het verschil tussen ons en deze machine is, dat wij, integenstelling tot deze machine, in staat zijn bij ons zelfiets te veranderen, waardoor communicatie naar buitentoe duidelijker wordt.

Een sportparachutist uit Hengelo (0) schreef dit eensin het clubblad van één van onze verenigingen. Het geeftstof tot overpeinzing! Heeft hij nou gelijk of niet?

Ik heb er precies 6 maanden over moeten doen, maarvolgens mij heeft hij geen gelij k!Waarom niet?De reden is. althans naar mijn huidige mening, zeereenvoudig. Vul je namelijk de beschadigde letter in zijn"Iadelwelk" in met de logische letter r, dan staat er ge-woon raderwerk!Ga zo door, en het schrift is leesbaar en voldoende ge-schikt voor communicatie. Daarnaast, een servicebeurtdoor een techneut en het is helemaal verholpen.

Dit is bij de mens niet zo eenvoudig! ! !

Echter, over communicatie wilde ik het helemaalniet met u hebben. Ik wou met u namelijk even van ge-dachten wisselen over velantwooldeltjkheid, pardon, ver-antwoordelijkheid.Verantwoordelijkheid gaat ons namelijk allen aan.

U, deelnemer aan de basis grondopleiding ! U, B-bre-vethouder! U, 6de man in een tîenmanafo rma.tie ! U, in-structeur! En ga ZD maar door!Daarom is dit eigenlijk ook een zeer gemakkelijk onder-werp. Een ieder pikt het zijne er van mee, voor elk watwils, lest best, of meer van die loze kreten. Wat? Lozekreten! Ja hoor, bij tientallen kom je ze tegen. Voorbeel-den te over! We ballen een vuist, we gaan ertegen aan,we zetten de schouders eronder! Te talrijk eigenlijk omdit mooie, schone witte vel papier te vullen.Om even terug te komen op communicatie, schrijf het opeen vel papier, tik het uit, en gooi maar weer weg! Alle-maal loze kreten!

Nee, wat telt is echte verantwoordelijkheid.Verantwoordelijkheid in de Ware zin van het Woord.Verantwoordelijkheid betekent leerlingen een springoplei-ding te geven voor f 350, -- tot f 400, -- en ze 8 keer uiteen vliegtuig laten knallen. Een pilsj e met ze te drinken,

10

op hun kosten dan wel te verstaan, en een schietgebedjete doen in de hoop dat ze volgend jaar plaats maken vooreen ander, als ze niet allang weg zijn. Allemaal onderde vlag van "het bevorderen van het parachutespringenin het bij zonder". Vooral dat "in het bij zonder" doethetgoed.

Sorry, ben ik alweer aan het dazen? Onbegrijpelijk,want wij geven basisgrondopleirlingen die elke toets vankritiek kunnen doorstaan! Deze opleidingen worden ge-geven volgens het Basis Opletdingsplan en duren tenmin-ste 15 uur, en zijn onderverdeeld in 30 Lesplannen. Tij-dens de lessen wordt gebruik gemaakt van hulpmiddelenzoals dia's, instructieplaten, echt springmateriaal,films, etc.U heeft in een echt harnas gehangen en de reserveproce-dures geoefend en getraind zodat in de praktijk hieringeen fouten kunnen ontstaan. De besturing van uw para-chute is voor u een open boek, en als u per ongeluk zoustruikelen neemt u als het ware automatisch de parahou- ,ding aan. Logisch, want er is tijd aan u besteed. Degrondopleiding bestond immers uit maximaal 12 leer-lingen! Daardoor kreeg u ook de nodige persoonlijke aan-dacht.Kortom, u had het gevoel dat u al gesprongen had voor uvoor de eerste keer omhoog ging. Ondanks de perfecteopleiding vond u het een vertrouwd gevoel om die automa-tische opener op uw reserve te hebben. U begreep ookineens, toen u daar stond om voor de eerste keer omhoogte gaan, waarom er zoveel controles nodig waren enwaarom er een instructeur op de DZ stond met een sterkemegafoon en waarom u ook door een instructeur werdgedropped.Er was niets aan het toeval overgelaten! Juist door ditvertrouwde beeld, voerde u die eerste sprong ook zoperfect uit. Ach, wat kleine schoonheidsfoutjes, maarin de de-briefing kwamen die ter sprake, en wist u pre-cies wat u gedaan had bij de afsprong, besturing en lan-ding. De volgende sprong zouden deze niet meer voorko-men.

U kreeg, voornamelijk door deze goede begeleidingerg veel lol in het springen. Tijdens de dagen dat hetslecht weer was, vertelde men u wat over reglementen,voorschriften e. d. Toen u dan ook die twee goeie dummyripcords had getrokken mocht u vrije-val gaan springen.Het leverde weinig problemen op, omdat u getrained hadin het harnas. Ook was het trekken van het echte ripcordecht niet zo zwaar als u wel dacht, als je maar voorafweet wat je tegenkomt.Wat er tijdens de volgende sprongen allemaal moest ge-beuren kon u lezen op uw takenlijst voor uw volgendebrevet. Op naar het B-brevet! Afgewisseld met opfris-cursussen in reserve-procedures, verdere besturings-technieken, theorie in meteo, en vrije-val technieken .....

Hé, bent u er nog? Bent u nog aan het lezen over ver-antwoordelijkheid? Ja! Zal het dan toch wat met commu-nicatie te maken hebben?

~~

~

"Di

sp

ti:srviOldehlmhe

pgedo1\t

GegroetHenk Verbeek

.~

~

-::::~

sportparachutist

gekochte sprong is gemaakt, de datum en het resultaat.En behalve dat certificaat natuurlijk ook een vermeldingvan de koper in de Sportparachutist.

Hoeveel moet zo'n trainingssprong dan kosten?Reken maar uit. Acht man van 10.000 voet. Zeg dat

dat waar je ook springt niet minder dan f 20, -- de mankost.Zo' n trainingssprong kost de koper dus acht maal f 20, --is f 160, --. In ruil daarvoor krijgt hij een certificaatmet foto en z'n naam in de Sportparachutist. Plus de mo-gelijkheid dat zijn team een plaatsje hoger op de WKkomt!

"Dlarnond- formatie".

met z'n allenhet nationale team

sponsoren!

~*~Met z' n allen het nationale team relatiefspringen

sponsoren!

Dat blijkt het Ei van Columbus te zijn voor het gigan-tischefinanciële gat waar het nationale team relatief-springen (een achtmansteam plus misschien nog een extraviermansteam) tegenaan zit te kijken. En dat terwijl wijopde komende wereldkampioenschappen in 1977 een vier-deplaats te verdedigen hebben. Hoe groot dat gat is? Dathangtaf van de hoeveelheid trainingssprongen die je wiltmaken.Hoe meer geld, hoe meer trainingssprongen,hoemeer kansen om weer bij de eerste tien te komen.

Deper 1 januari te selecteren negen teamleden (achtpluséén reserve) kunnen zelf natuurlijk net als twee jaargeledeneen deel van het geld op tafel leggen. Voor deeerste relatiefwereldkampioenschappen, twee jaar gele-denin Warendorf, was dat ongveer f 4000 de man. Dat isonverantwoordhoog voor vele, zo niet alle teamleden.Maarals het niet anders kan, lukt het ze kennelijk dat optehoesten.

Danis er ook nog hopelijk een pittige subsidie van deNederlandseSportfederatie en van de KNVvL. Maar dannogben je vermoedelijk nauwelijks uit inschrijfkosten enreisgeldenvoor de WK, vooral als je er van uit gaat datdemaximumbijdrage van de teamleden eigenlijk niet ho-gerdan zeg f 1. 000, -- mag zijn.

Dusmaar niet naar de WK 1977 gaan? Dat kun je nietmaken.De 15 springers die in de selectie voor het teamzitten,hadden al iets van: al moeten we kruipen, maardevierde plaats verdedigen we!

HetEi van Columbus bleek het initiatief dat enkeleenthousiastelingen uitdachten. Verkoop trainingssprongen !

Hoebedoelt u?Nou,heel gewoon, een soort sponsoring door alle

Nederlandsespringers (en wellicht ook bedrijven e. d.)doormiddel van een fraai certificaat met daarop eenprachtigerelatieffoto en daarnaast de naam (namen) vandekoper(s) van de sprong, de plaats waar de door hem

U moet toegeven, lieve lezer, dat dit een uitmuntendidee was. En is. Want het was nog niet. gelanceerd opde jaarvergadering van de Afdeling Parachutespringendoor teammanager Piet Santegoeds of hij had al een sta-pel sprongen binnen. Eén van voorzitter Wim Vel thuiz en,één van de Dutch Chute Shop in Eindhoven, één van Flevo,twee van de Afcent Para Club (nI. de netto opbrengst vanéén demo), één van de instrukteursgroep van de APC enals klap op de vuurpijl kondigde de VPCT aan dat de clubéén trainingssprong bekostigde bij elke tiende demo.Omdat de VPCT vorig jaar zeventig demo's had en er ditjaar nog wel meer in zitten, kan dat best een fantastischaanbod blijken. Tenslotte ging Piet Santegoeds staandede vergadering in het algemene enthousiasme "met de pet"rond, iedereen lapte vijf gulden en weer lag er f 160, --op tafel. In een kwartier na het aankondigen van het planlagen er al meer dan tien trat ningssprongen voor hetteam klaar om gesprongen te worden. En dat betekentdat we in ieder geval alvast niet op de allerlaatste plaatsop de volgende WK staan!

En nu verder? Grondopleidingen, bijeenkomsten vanspringers, jaarvergaderingen, bedrijven of mensen inwelke hoedanigheid of samenstelling ook, kunnen, watzeg ik; moeten!, een sprong kopen. Moeten, omdat het.anders niet kan. En als het niet kan, als het team nietvoldoende kan trainen en niet op het peil kan komen datons land weer bij de eerste tien kan brengen, dan missenwe wellicht voorgoed de aansluiting bij de wereldtop, diewe nu bij de eerste WK Relatief wel verkregen hebben.En hiermee staat een groot deel van het springen alssport in ons land en van het springen als topsport op detocht.

Heb je een bijeenkomst met springers, zit je met eenflinke groep (of al lêén voor mijn part), koop een sprongvoor het team. Hang het certificaat thuis of (als het eengroep kopers betreft) op het clubhuis. Koop je er (alsgroep) meer, dan krij g je certificaten met verschillendefoto's. Zo kun je dan ook nog je clubhuis voorzien vaneen alleraardigste wandversiering: van boven tot bene-den, van links naar rechts vol met certificaten!

We moeten in ieder geval met z'n allen toch echt zo' n100 trainingssprongen bij elkaar zien te krijgen. Datmoet lukken. Met het geld dat de teamleden er tóch zelfin zullen stoppen, komt het dan wellicht op zo' n 200trainingssprongen en dan kan het, met het potentieel datwe hebben, internationaal echt een heel aardig team zijn.Als de Oostbloklanden nu wel meedoen misschien nietmeer bij de eerste vijf, maar misschien toch wel bij deeerste tien.

Giro-overschrijvingen kunnen verstuurd worden naarPOSTGIRO 3359349 t. n. v. P. J. Santegoeds,NAPO 861, Utrecht-Veldpost. Een totale afrekening zalna de WK in Sportparachutist verschijnen. Maar u kunter op rekenen dat elke cent van die f 160, -- per training-sprong gebruikt zal worden, voor zuivere springkosten.

Laten we er allemaal aan gaan staan. Ons team moetons dat waard zijn. Want onze spórt moet ons dat waardzijn!

Hein Cannegieter

sportparachutist 11

12 sportparachutist

:::>E::>E

w

Heen lde l~deelwel.Opeldat (Moe:een Ite lH

I

Esengedrwegstelstaljud!korHe~swizouwel

rinni ego«watiegalnirol

on;e~mMlaAfetinv

odt

Warend.orf - W. Duitsland - september 1975. Bragg (Amerika)) hadden wij iets dergelijks niet gedaan,wat ons land toen een enorme achterstand oplever-de,

smirnof world-cup of rw-oudtshoorn, zuid-afrika

Het eerste wereldkampioenschap relatiefspringen waseen geweldige c.ompetitie, een fabelachtige climax: inde laatste ronde viel de beslissing, en weer in het v.o.or-deel van het US-team. Een succesvolte wedstrijd, datwel. Maar toch ?Open.monden voo r SRW = Sequential Relative Wo.rk:dat een demonatratte-team uit Amerika liet zien.Moeilijk, erg moe il tjk zelfs, maar intrigerend. Maareen manier om werkelijk het maximale aan inspanningte halen uit de hoeveelheid beschikbare vrije val-tijd.

Parijs - februari 1976.

Een half jaar later in Parijs moest de FAI CIF b~s.lis-sen over de toekomst van het RW v. w. b. het competttte-gedeelte. Een succesvolle formule voortzetten? De veiligewegkiezen? Met een scheef oog kijkend naar de "~as-sieke'' onderdelen style en PA, alwaar men vol ledig ver-stard lijkt te zijn in een perfekte score bij PA~ en eenjudges probleem bij style, besloot men zelfs met tot eenkorte termijn veilige oplossing.Heel dapper sprong men in het duister doo r nu al teswitchen naar SRW. De eerste grote internationale testzoudan gehouden worden in de vorrn van een World Cup-wedstrijd in Z. Afrika.

De aanwezige technici, met maar een enkele uitzonde-ring, gingen er flink tegenaan om de onderdelen vooralniet té moeilijk te maken. De gekozen formule leek eengoedcompromis, de eerste 4 sprongen vaste sequences,waarin gevlogen moest worden met 2- en 3-mansforma-ties. Verv.olgens 6 sprongen met volledige vrije over-gangenvan de ene naar de opvolgende Iermatte. Om hetniet te moeilijk te maken begon men niet met een gelootte,maar met een vaste formatie.

Nederland - maart/september.

We waren 4de geworden in Warendorf, een waarlijkongelooflijk goede plaats. Wat moe sten we doeri ? Aller-eerst een programma starten om te proberen zo snelmogelijk de nodige techniek op te doen. Dat gebeurde.Maar moesten we naar Zuid-Afrika? Er doemden 2 be-langrijke problemen op, Pol ittek gesproken is Zuid-Afrika een gefsoleerd land, met "apartheid" als een ver-foeidebarrière. Die politieke problemen bernvloeden na-tuurIjk ook de sportieve kontakten. Het getuigt van eenmerkwaardige natviteit een scheiding tussen die twee teveronderstellen.

Na, zoals dat heet, rijp beraad in eigen kring, naoverleg met het hoofdbestuur en na een gedegen studie vandepraktijk in Nederland de laatste jaren werd beslotente proberen gelden te verzamelen om een team uit te zen-den. Dat was het tweede probleem,Per teamlid bedroegen de kosten van uitzending $ 955.-.Hetwas ondenkbaar dit van de mensen zelf te vragen naastal het geld wat men in de training meeat stoppen. Viakontaktenmet de Zuid-Afrikaanse ambassadeur leek eenoplossing haalbaar. Dat speelde in april. Eind augustusslonkons optim isme aanzienlijk, al bleef er enige redenvoorhoop. Helaas, begin oktober (!) werd onze laatstehoopde grond ingeblazen. Zouden we nu weer een grotetechnische achterstand op gaan lopen?

Het Afdelingsbestuur bealoot mij als waarnemer naardeWereld-Cup te zenden om alle nieuwe technieken en(on)mogelijkheden zo precies mogelijk ter plaatse te be-studeren bij de deelnemende teams die al een jaar langzeer intensief op zeer hoog niveau aan het experimente-ren zijn en nu tot oplossingen voor vele problemen warengekomen. Dit om als trainer van het nationale relatief-teamzo goed mogelijk het komende jaar alle techniekentekunnenoverbrengen op onze Nederlandse springers.Bijvorige Wereld-Cup wedstrijden (Zuid-Afrika, Fort

iuti st sportparachutist

Oudtsh.oorn - oktoberv'novembe r 1976.

Hoeveel had iedereen geleerd? Is SRW "überhaupt"jureerbaar? Is bet niet te moeilijk? Hoeveel teams zul-len er komen nu de kosten zo hoog zijn?Er waren maar 4 landen-teams 8 man, waaronder wel deal jaren aan de top staande Franse en Amerikaanse teams.Daarnaast nog een aantal nationale en internationalecombinatte teams.Bij de vierman was de deelname wat groter , naast debovenstaande 4 landen nog 6 anderen, waaronder eenDuits team.

De jurering leverde hier nauwelijks problemen op.Daarover was ook niet veel diskussie. Wanneer daarnaastnog beschikt kan worden over een goede video dan lijken .mij de beoordeltngsproblemen binnen het aanvaardbare teliggen en ze zijn zeker minder dan bij style.

Er waren wat diskussies over regels en de interpre-tatie daarvan. Wie iets gelezen heeft ove r de laatste US-na tional s bij de 10 man speedstar, juli dit jaar, zal hetvolgende punt nog meer kunnen appreciëren. Bij SRW zijnde exits vrij, er zijn geen regels.

Een aantal teams probeerden dan ook met meer ofminder succes kompl ete formaties uit de deur te "vliegen"Moeilijk? Ja, maar wel te leren.Maar hoe moetlijk waren nu de gevraagde sprongen?Zeker niet te moetl ijk, eigenlijk te makkelijk. Bij de 8man waren er 2 teams, nl. het US en het Franse dieeen perfekte sco re haalden bij alle sprongen, Een exaequo ? Nee, in hun animo voo r linked exits vergalop-peerden de Amerikanen zich éénmaal. De 4-mansbasisformatie funnelde, de hernieuwde opbouw kostte z.oveeltijd dat men ging jagen waardoor men een foutje maaktebij de 8-manscaterpillar. De laatste man had nog maarmet 1 hand vast, toen men gehaast al in 2 stukken brak.Dat leverde 4 i. p. v. 10 punten op en dat was beslissend.

Het weer was éénmalig in een per-iode van meer als100 jaren. Slecht wel te verstaan. Oudtshoor n, waarregen net zo vaak voorkomt als bij .ons aardbevingen,koos deze per-iode om hier verandering in aan te brengen.Regen en wind, als ik mijn ogen dicht deed had ik vaakhet gevoel in Nederland te zijn. Het kostte dan ook degrootste moeite de wedstrijd met het minimum aantal van6 sprongen af te krijgen.

De resultaten? Zeer verrassend.8 man: l. Frankrijk 2. USA 3. Ital ië4 man: l. W. -Duitsland 2. Frankrijk 3. USA

De komplete uitslagen zijn er nog niet, aangezien bijsunset de laatste sprong gedaan werd en iedereen de vol-gende morgen om 04.30 (!) vertrok.

Voo r volgend jaar zijn wat "verhelderingen" nodig,maar het concept staat regelrecht over-eind, Om nu eensde mening te peilen van de deelnemers hielt de RW-Sub-commissie van de F.A.I. een meeting met een aantaldaartoe uitgenodigde deelnemers, waarvan bekend wasdat ze ook creatief bezig zijn met SRW. Ik wil u een aan-tal van de daar gedane aanbevelingen niet onthouden:

Meer, moeilijker en langere sequences.Meer keus en doo r loting bepalen wat er moet gedaanworden.De exit volledig vrij. alleen de Fransen zijn 100% tegen.Alterneren per sprong tussen vaste sequences en geloot-te Io rmatie wisselingen.Overigens ... een merkwaardig land, dat Zuid-Afrika.

Ik wil u twee anecdotes niet onthouden,Na een dag met voor ons doen slecht weer. vertrok

de Meet-direct.or Rod Murphy in een geleende militairelandrover tezamen met nog 5 medewerkers hotelwaa rts ,Regen is een natuurfenomeen, de rivier die dwars doorOudtshoorn loopt staat bijna altijd droog, bruggen ontbre-

13

••.•• ~ ••..,J.. ~- -~ __ ~ _ _ _ .•. ~

ken op 1 na, de overige wegen lopen gewoon door de(droge) rivierbedding. Onze meet-director reed nietsvermoedend door zo' n rivierbedding, die inmiddels aan-gezwollen was tot een 1. 5 meter diepe zeer snel stro-mende rivier. Resultaat: 6 met veel moeite ontsnaptepassagiers, die honderden meters stroomafwaarts aanwal kropen en een volledig verwoestte landrover die1 km (!) verder tegen een pijler van de enige brug tepletter sloeg.

Tweede anecdote. Ter vermaak van de van heinde enverre gekomen springers organiseerde men op een avondeen bal, waarvoor de locale vrouwelijke jeugd uitgenodigdwerd; Resultaat: vanaf de kansel waarschuwden de domt-nee's de jeugd voor dergelijke uitspattingen, terwijl menbovendien met de gezamenlijke dominee' s de wacht betrokvoor het gebouw. Er kwamen geen vrouwelijke schonen.(Trouwens ook geen lelijke.) En dat in 1976! Het zorgdewel voor erg veel extra publiciteit!

Veertien dagen Z. -Af.rika is wat weinig om een goedoordeel te hebben over "apartheid", vier honderd jaaris duidelijk teveel voor een goed oordeel. Het verheugdemij persoonlijk zeer, zoveel kritiek in Zuid-Afrika zelf,van blanke Zuid-Afrikanen te horen en te lezen op ditsysteem, wat zoveel jaren na afschaffing van de slavernijgelukkig een anachronisme mag heten. Bert Wijnands.

BARIGO hoogtemetersNu één jaar in Nederland.verkocht aantal: 184 stuksaantal klachten: geen

BARIGO nu het meest verkocht in Europa.

!'..?l~~~~~~~~~.!~:met velcro polsband f 169,--

Voor montage op reserve met zijbeugelso 7 cm. 3 cm dik. f 169,--

Import: DELTONA - Rozenburg Europoort.postbus 1041, telefoon 01819 - 14981.postgiro: 3090503.

PARACENTRUM NOORD

HOOGEVEENHet paracentrum Noord organiseert tijdens de PAAS-DAGEN (9 t/m 10 april a. s.) PRECISIEWEDSTR1JDENvoor leden van ~l~~verenigingen.

Reserveert u reeds deze datum?

Hét NOORDEN is uw GASTVERENIGING.

Wij rekenen op uw inschrijving.

DE DUTCH CHUTE SHOPis verhuisd.nieuw adres:

ULENPAS24EINDHOVEN 040·515040

14

t

,0

G

El~

~o~a

geboren~t

6 november 1976Marjolein Hel ena Cornel iadochter van Simone en Jan R1JKEN (MSPC)

Eerste jaargang, nummer 1 (07 nov. 1976)hét PERIODIEK van de Marine Sport Parachute Club.

verloofd20 november 1976Hedwig SMITS en Paul KERSSEBOOM

gehuwd8 oktober 1976Chiel de MIE (ENPC) en Gretha MOL

17 december 1976Peter STOOT (MSPC) en Yvonne SWAAK(MSPC)

17 december' 76Irmgard SMITS en Manfred KROONEMAN

onderscheiding20 november 1976Harry KUIPERS ontving de zilveren medaille wegens24-jaren aktieve dienst bij de Koninklijke Luchtmacht.

OUDERS, VERLOOFDEN GEHUWDEN EN JUBILARIS

VAN HARTE GEFELICITEERD.

bent "u" al,,1977"gekeurd?

sportparachutist

tien jaar paraclub .Jcarus"Het is echt toeval dat een bekende Duitse zanger een

liedje op de markt heeft gebracht met de titel "Ica rus" .Waarschijnlijk hetzelfde gevoel van vrij willen zijn heeftooit eens Tom Verschoor en Be rt Wijnands ertoe gebrachteen eigen vereniging op te richten op het vliegveld Hilver-sum.

De papieren liegen er niet om. In mei 1966 de oprichtingen in juni 1966 Koninklijke goedkeuring voor de verenigingdie verder door het leven zou gaan als "Paraclub Ica rus!".Een beetje nostalgie klinkt nog wel eens door in de verha-len van de oudere Icarus-leden wanneer zij het hebbenover de begintijd toen ze de hele dag vanaf zes uur's ochtends vaak moesten wachten om een sprong uit eenCessna te kunnen maken. Toch is dit waarschijnlijk deaanzet geweest tot het uitzien naar een groter vliegtuigendaarmee ook de mogelijkheid om meer sprongen tekunnenmaken. Welnu het resultaat is de lezers allemaalwelbekend het werd "De Pilatus". Een werkelijk fantas-tische kist met de mogelijkheid zeven springers tegelijkomhoog te brengen én een schuifdeur zodat het springenin de winter aantrekkelijk blijft. Even heeft het er in dieaanloopperiode naar uitgezien dat de Mobiele Colonnesmet Icarus mee zouden werken maar de Itnanciele ver-plichtingen leken de MC-ers te zwaar zodat zij op hetlaatste moment afhaakten. Na een jaar kregen zij ookbijna gelijk, terwijl de kist bijna bij het exitpunt wasspootopeens de olie uit de motor op de voorruit min ofmeer uit noodzaak verlieten de springers het toestel(welwerd nog even een link-up gebouwd) en kon Jozef,deoud-vlieger, het vliegtuig ternauwernood op de grondzetten. Met vereende f'inanctël e inspanning werd dePilatus weer in orde gemaakt en is een vertrouwd beeldgeworden op het vliegveld Hilversum.

Ook het verenigingsleven breidde zich uit, van hetzitten wachten buiten de hangar kwam men tot het opknap-penen verbouwen van de boerderij tot een lokatie diebijzonder gezellig aandoet. Slaapgelegenheid, leslokaal,materiaalhok en vouwruimte complementeren een goedparachutisten onderkomen.

Al met al een reden om dit tweede lustrum niet onge-merkt voorbij te laten gaan. Het weekeinde van 30 en 31oktober werd iedereen uitgenodigd om mee te doen aan declubkampioenschappen en wel tegen sterk gereduceerdetarieven terwijl voor zaterdagavond leden en oud-ledenmetvrienden en vriendinnen werden uitgenodigd in café-bar-restaurant "De Stille Plas". Het "stille" was dieavondeen loze kreet omdat Wim Velthuizen met zijn"Deonderlinge van 1975" een zeven-mans-formatie(heeftniets met de Pilatus te maken) de muzikale omlijs-tingverzorgde met dixyland, soul, jazz en blues die eenieders bewondering oogstte.

De springers met aanhang kregen dan ook ruimschootsdegelegenheid om hun" sequentlal s" op de dansvloer tedraaien. Rond 24.00 uur werd gestopt - want, we zatenimmers in een wedstrijdl

Niemand heeft na de bijzonder slechte zaterdag, waar-opgeen sprong kon worden gemaakt, gerekend op zo' nmooiezondag. Stipt om 09.00 uur was bijna iedereen aan-wezig. Eén springer moest gebeld worden en die durfdenogte zeggen: "Het zit dicht hier l", Hem werd geadvi-seerd om dan toch maar zijn gordijnen eens open te doen.Zowerd die zondag in een recordtijd door 42 springerseenwedstrijd gesprongen met het minimum van driesprongen. Het vele draaien van de wind zorgde voor eenmoeilijkheidsfaktor zodat de beste ongetwijfeld hebbengewonnen. Verdeeld over drie klassen werden de winnaars:

BenWoltering - Square CanopiesChrisDumoulin - PC-achtige koepelsJanSikking - TU-7 koepels.

Na de prij suitreiking gingen we uit elkaar met een ge-voelvan verbondenheid die het zeker maakt dat de Para-clubICARUS over vijf jaar zijn derde lustrum viert.

Jan v. d. Kr ieke

sportparachutist

WILT U VOOR WAT BETREFT DE PARACLUBICARUS ALVAST NOTEREN 1

Coupe Maarsseveen:

28, 29 en 30 mei a. s. dê speciaal aanbevolen wedstrijdwaarbij het gehele gezin van har te kan genieten.Zwemmen, roeien', zeilen, "bakken in de zon" ENdaarbij nog genieten van de wedstrijd die op de randvan de Maarsseveense plas wordt gehouden. Een tra-ditie voor Icarus waarvoor zij graag iedere springerin Nederland (én daarbuiten) uitnodigt.Vereist: aantekening C.

Clubkampioenschappen:

27 en 28 augustus a. s.

Overige wedstrijden:

zie de binnenkort verschijnende wedstrijdkalender .

Opleidingen:

IEDERE eerste weekend van de maand (m. u. v. de maan-den december en januari).

TOT ZIENSl

wist U voorts dat ...- Joop van de MARK tegenwoordig met een RONDE

Stratostar "vliegt";- Eddy KAHN aldus "Weekend" van geslacht is "gemodi-

ficeerd" ;- Piet SANTEGOEDS verkoper van NATIONALE

RELATIEF AANDELEN is geworden;- Joris HERCULES zowel letterlijk als figuurlijk aan

de kapstok heeft gehangen;- Manfred KROONEMAN alweer flink "marcheert"

(nee, nee---niet schuin) - Of heeft hij in de liefde de"pep" gevonden?;

- Hans ASSELBERG weer eens aan zijn reservekoepelheeft gehangen;

- DAT U ONS KUNT HELPEN DOOR DEZE RUBRIEKAAN TE VULLEN;

- DAT U E.E.A. MIDDELS EEN BRIEFKAARTJE AANDE EINDREDAKTEUR KUNT ZENDEN;

- DAT WIJ OP "UW MEDEWERKING" REKENEN.

K.S.

1l~=~b~~l-'n~,(;L:!;~VE~T 1l=J 1 lJJ lJ

HERALDISCHE WANDSCHILDENvoorzien van een fraai in r el iëf uitgevoerd kleuren-vignetprijs: f 18,75

ASBAKKENgroot model - eveneens voorzien van het relteï-kleuren-vignet prijs: f 22,50

en voo r ts

DE WOLLEN PARA-MUTSMET PARA-EMBLEEM

- fraaie afwerking;- 100% acryl;- voelt aan als wol;- rood / wit / blauw

met zwart r el iëf opdruk(ook ideaal voor onderde springhelm.

prijs: f 25,--

U kunt deze artikelen bestellen door overmaking van hetverschuldigde bedrag op postrekening 179618 t. n. v.KNVvL - Den Haag.Op het strookje vermelden (PARASCHILD, PARA-ASBAKof PARAMUTS) .

15

• '"11. ~ ~""-----~ •••• ~~~ •

16 oktober 1976, the flying dutchmen opende hun"veroverde" clubgebouw "skyzigt"

r

om 1ook:aîtrste r rreal

BmedAll~gez(

Secretaris Bram Dirven ziet de opening van het clubhuiswel zitten.

Openingsspeech van de Havenmeester Zuidemavlnr: Koos Ve rhaa r , Zuidema, Koos Groeneveld, AdSlockers en voorzitter Peter Peters.

.•. -1.---

Tijdens de openingsceremonie kwam vlieger Kareltje Zeeons feliciteren.

Toost tussen havenmeester Zuiderna en penningmeesterKoos Groeneveld.

16

15 oktober was een dag van zeer slecht weer en het"slechte weer" programma was al bovenop komen te lig-gen. Maar, .. wie schetst onze verbazing dat wij een daglater in blijde verwachting konden zijn: Zon, een rede-lijke wind: ideaal springweertje ..... echter de FD sprongniet, zij hadden wel wat anders te doen ... zij opendenhun zuur verworven clubgebouw . Twee en een half jaarworstelen met allerlei bureaucratische instanties, omeen plekje, om toestemming voor bouwen, om subsidiesenz. enz. Totaal ca. 88 uitgaande brieven, 72 inkomendebrieven, 23 vergaderingen, 3 bouwtekeningen, ontelbaretelefoontjes, ook ontelbare man-uren aan praten, telefo-neren en vergaderen heeft als resultaat opgeleverd: eenclubhuisj e, van slechts 18 x 6 m, dat door zelfwerkzaam-heid omgetoverd is tot een gezellig onderkomen voor deFl. D. ers. Simpel, doch goed ingedeeld, geen meter isongebruikt. ..

Een vervelende situatie is, dat een rotterdamse clubzó weinig medewerking krijgt van een zogenaamd zo"grootse" vooruitstrevende gemeente Rotterdam.Een uitzondering vormt hierop, uiteraard, afd. Sport- enRecreatie en een particuliere Rotterdamse vereniging,die een belangrij ke subsidie gaf, zonder veel omhaal.(En als je dan weet, dat de gemeente Rotterdam een kunst-grasveld aanlegt voor ruim eem miljoen bij een hockey-club en een tennisveld een krediet krijgt van 3/4 ton,dan )Maar 16 oktober werd het zo fel begeerde clubhuisdan toch geopend .....

DemeTo

ktBiGJJa

Om twee uur werden de gasten ontvangen in de hangaarvan de R' dam se vliegclub, onze belangeloze gastheer sindseen tiental jaren, die nu zelf in de "gemeente-moeilijk-heden" zit.Het geheel werd opgeluisterd door een tamboercorps uitRotterdam Overschie. Tijdens deze koffie ontvangstmaakten de springers zich klaar om de grandioze demon-stratie voor te bereiden. Een demonstratie op het piep-kleine veldje, schuin tegenover het clubgebouw, inge-bouwd tussen Esso, Vliegclub Rotterdam en hangaars.Na wat luchtverkeers-technisch oponthoud, normaal bijde Fl. D. kwam de eerste stick met rook naar beneden,toen de tweede, de derde, waarin Koos Verhaar met eencut-away. Koos zou een schaar overhandigen, omdat hijéén van de oprichters is van de Flying Dutchmen. Ieder-een keurig netjes, de één wat harder dan de ander, land-den zij vóór de genodigden op het veldje, Koos overhan-digde de schaar aan de havenmeester, de heer Zuidema,die na een openingsspeech, waarin hij gesterkt door ziJnherinneringen, een korte geschiedschrijving deed van deFlying Dutchmen, een parachute van de voorgevel vanhet clubhuis wegknipte. Hierdoor werden drie gekleurderookbommen, gemonteerd op het dak en de antenne vanhet clubhuis, ontstoken, terwijl de brandweer tegelijkzijn sirene liet loeien. Mede hierdoor werd het embleemvan de Fl. D. en het naambord" Skyzigt" zichtbaar. Het"z igt" van Karel Cromzigt, ex secretaris van de Fl.D.en 2~ jaar babbelend, confererend en schrijvend om diegroene keet werkelijkheid te doen worden.

Na nog een korte speech door de voorzitter Peters,hield het Fl. D. -bestuur een receptie in het nieuwe honk,waarin een gezellige bar, naast de paktafels is gecre-eerd. Het clubhuis 18 x 6 mtr, bezit daarnaast nog eenmateriaal ruimte en twee toiletten.

Vele mensen hebben zich belangeloos ingezet voor ditalles. Ook f inanc lël e offers zijn er gebracht, zowel doorde club als door de leden zelf, maar het clubgebouw iser .....Na de gezellige leden-feestavond is het goed te weten dathet nieuwe clubhuis al zulke goede diensten heeft verricht.Gerust mag worden gesteld dat dankzij dit, door o. a. debetere kontakten onderling, een nieuw bestuur klaar staat

KIBl

KHPAl'

1

•I,

~

spo rtpa rachu tist

om het seizoen 76-77 te gaan leiden. Dat dit bestuur hetookniet gemakkelijk krijgt, blijkt uit de opdracht van hetaftredende bestuur: het realiseren van een nieuw spring-terrein met bak voor vooral zaterdag en zondagen en derealisatie van een groter vliegtuig .....

Rest mij nog blijk te geven van waardering voor demedewerkers/sters voor de zeer geslaagde openingsdag.Allerlei rotkarweitjes werden zonder meer door de aan-gezochte leden opgeknapt. ....

Koos Groeneveld

De "babbelende en schrijvende animator" Karel Cromzigtmet z'n vrouw in gesprek met Fred Dierssen.Toeschouwer" senior" Guus Pichel ,

kerstaanbiedingBij elke aankoop van f 200, -- of meer een Para-PuzzleGRATIS;Jaaronderhoudskontrakts- jaarkeuring van harnas en twee koepels;- het testen van de automatische opener;- het testen van de hoogtemeter;- materiaalverzekering tot een bedrag van f 1. 500,--

per ongeval;- het opnieuw vouwen van de reserve - elke drie maanden;- reparatie gedurende het gehele jaar door.Kostenslechts f 140, --.Binnenkort kunnen wij u leveren:- STRATOCLOUD in speciale Para-Pilot-Shop kleuren;- Trimpig II het prachtige Australische Piggy-Back

System - waarvoor wij de verkooprechten verwierven;HITEK model 12000 - de allernieuwste uitvoering.

KORTOMALLES WAT U AL LANG AL HAD WILLENHEBBEN.....Professionel Service - Professionele Kwaliteit -Amateuristische prijzen .....Natuurlijk: PARA PILOT SHOP - Karel Doormanweg 12 -

Breukelen 03462 - 3522

1 Master rigger ----- 1 senior rigger.

dev.p.c.t. heeft er een nieuwvliegtuig bij!!

Vrijdag 12 november 1976 was het feest op Teuge.Merkbaar was dit door de drukte op deze door-de-weeksedagop en om het Vliegveld Teuge.

De oorzaak van deze drukte waren geruchten in regio-nalekranten dat de para's op Teuge er een tweede vlieg-tuigbij zouden krijgen.

En, dat was nog waar ook!! Om 14.00 uur begon deofficiële ingebruikneming met de gebruikelijke woordendieaan zulk een gelegenheid verbonden zijn. Respectieve-lijkde heren Verschuren (wethouder van de gemeente

sportparachu tis t

Zutphen en vice-voorzitter van het LuchthaventerreinTeuge), Burgers (Havenmeester), Verbeek (coördinatorinstructiegroep) en Molenkamp (Voorzitter VPCT) spra-ken de wens en het vertrouwen uit dat de nieuwe vogelgeen windeieren zou leggen.Het onthullen van de registratie van de gloednieuwe vier-persoons Cessna-182 werd verricht door de secretaressevan de VPCT, Sonja Meyer-Miltenburg.

De onthulling was inderdaad onthullend. Niet vooriedereen, maar wel voor Bob Bel.lonj e, de eerste VPCT-vlieger en eigenaar van het eerste VPCT-vliegtuig, dePH-LZE. De naam welke onder de parachutekoepel te-voorschijn kwam was namelijk PH-BOB. Pogingen vanBobs kant om een andere uitleg voor de registratie tegeven werden dan ook door de aanwezigen niet geaccep-teerd en Bob was genoodzaakt zijn naamgenoot metchampagne te dopen, en behouden vluchten toe te wensen.De vliegers van de VPCT maakten de eerste vlucht meteen Low-Pass over de genodigden en voor de eerstesprong werd het roer" overgedragen aan Piet v. d. Made,chef-vlieger van de VPCT, met aan boord "pielepeun'".Pielepeun, wat is dat, zult u vragen? Wel, Pielepeun isde verzamelnaam voor drie erg luie springers die eendriemans-relatief-team hebben en in plaats van drienamen op een bord te schrijven er gewoonte van hebbengemaakt om gemakshalve te volstaan met piclepeun. Wel,Waldy Groenewold, Ton Pohlman en Hans Essenberggingen versterkt met Charley Schuilenburg omhoog voorde eerste viermanster uit het vierpersoons-vliegtuig enmaakten dan ook voor het publiek duidelijk dat dit snelkan. -

Eerste sprong op vrijdrag 12 november 1976 boven 'I'euge ,Springers: Schuilenburg, Pohlman, Essenberg en Groene-wold.

Na landing vóór het restaurant werd door eeniedernog een hartversterkend borreltje gedronken op de recep-tie in het c1ubgebouw van de vliegclub.

Al met al, de VPCT kan er het komend jaar weertegenaan met twee sterke vliegtuigen, de getrouwe Reims-Rocket PH-KOK en zijn grotere broer de PH-BOB.Veel behouden vluchten!

Vébé

17

---~------._~--- - !

"Amerikaanse top springer Chuck Collingwood bij een exit voor een stijlsprong in 1973. Nu "riived" hij."

bijstelling van de formule voor het algemeen klassementzal komen, lijkt duidelijk.

Hoe zwaar stijl dus telt, toch zit het in ons land eenbeetje in het verdomhoekje. In ons land is één springerdie internationaal meekan in stijl. Dat is Jaap Havekotte,die op de laatste nationale kampioenschappen zijn seriesrond de 7,5 sekonden draaide; wereldtijden. De volgendespringers komen slechts in de buurt van de 10 sekonden.En dan zit men meteen in de slechte helft van de grauwemiddenmoot en telt men dus in het geheel niet meer mee.Internationaal gezien uiteraard.

Dat stijl in ons land in het verdomhoekje zit, heefteen aantal oorzaken. De weersomstandigheden (lage wol-kenbasis) , de aandacht bij sommige clubs of liever hetgebrek er aan voor wedstrijd(sport)training, de beperktehoeveelheid sprongen die men gewoonlijk bij de clubs inons land kan maken, de kosten voor sprongen van 6600voet bij onze clubs en het gebrek aan video en (bij veelclubs) mensen achter de kijker die er werkelijk verstandvan hebben. Voor een echte stijltraining moet men eigen-lijk naar Frankrijk.Tenslotte is er nog een reden, een heel onverwachtemisschien. In ons land is het sportspringen in verge-lijking met de meeste andere landen laat op gang gekomen.Toen wij in ons land goed en wel met redelijk serieuzeprecisietraining begonnen en aan stijl toekwamen, brakinternationaal het relatiefspringen door, dat meteen ookweerklank in ons land vond. Vandaar dat stijl als hetware werd "overgeslagen", d, w. z. als serieus trainings-onderdeel. Willen wij evenwel internationaal weer eenbeetj e mee gaan draaien op de "klassieke onderdelen",zoals precisie en stijl worden genoemd, dan zal er nutoch echt hard gewerkt moeten gaan worden.

stijlbinnen onze mogelijkheden

Het tweede wedstrijdonderdeel in het parachutespringenwaarmee iedereen die doorspringt mee te maken krijgt, isstijl. Het eerste, precisie dat men eigenlijk al vanaf deeerste sprong beoefent, hebben wij uitvoerig in .het vorigenummer van de Sportparachutist besproken. Het derde,relatiefspringen, is het derde, omdat het volgens een be-sluit van de gezamenlijke Nederlandse instructeurs pasbeoefent mag worden als men (0. a.) een halve stijlseriefoutloos kan draaien.

Net als precisie is stijl een zuiver individueel gebeu-ren. Op nationale en internationale wedstrijden gaan beidedan ook samen. Door het hanteren van een bepaalde for-mule (gemiddelde van de precisie-sprongen in metersuitgedrukt plus de helft van het gemiddelde van de stijl-sprongen in sekonden, beide met drie cijfers achter dekomma) verkrijgt men het algemeen klassement. Eentopprecisiespringer zal dan ook z ' n uiterste best doeneen topstijlspringer te worden. Selecties voor nationaleteams gaan dan ook gewoonlijk om de springers die hethoogst in het algemeen klaasement.okomen. De laatstejaren is de verhouding precisie/stijl op internationaalniveau in het algemeen klassement volstrekt scheef komente liggen. Door de enorme snelle tijden die met stijl-series worden gemaakt, is het gewicht dat stijl voor hetalgemeen klassement heeft, vele, vele malen zwaardergeworden dan precisie. Dat er binnen afzienbare tijd een

18 sportpa rachu tist

sp:Jlijk dis nolener!het tlin dJdie ~relalkick:

De

De

caaalenge,:

p ovg6og"ddodEdE

OlbEVIS1

Pd

p

dIJ

C

En daarbij komt: stijl, echte goede stijl is veel leuker,spannender, bevredigender dan men in ons land gewoon-lijk denkt. Misschien nog wel meer dan precisie. Stijlis nog meer dan precisie een plotselinge explosie vanenergie, perfect gecontroleerde energie. Het is vooralhet tot in de perfectie beheersen van geest en beweginginde vrij e val. Het geeft je misschien niet zo' n kick indiezin dat je de kick met je maten kunt delen zoals bijrelatiefspringen, maar het kan de stijlspringer zelf eenkickgeven die ver boven hem uitstijgt.

oDestijlhouding waaruit gewerkt wordt.

De"aanloop"

De stijlsprong begint (voor het oog) op 2000 meter,ca. 6600voet. Dan stapt de stijlspringer uit en begintaanzijn "aanloop", die minimaal 12 sekonden zal durenenmaximaal ca. 20 sekonden. Internationaal is gere-gelddat men een vrije valtijd van 30 sekonden niet magoverschrijden. Anders opent men te laag en wordt mengediskwalificeerd. '

Deaanloop tot de eigenlijke stijlserie wordt op hetogenblikop twee manieren gedaan: de "waggel" en de"dive", Deze laatste, hoewel eigenlijk aloud, lijkt nudoorte breken en dus de toekomst te hebben, hoewel tij-densde laatste wereldkampioenschappen, die in Rome,de"waggelaar s" nog steeds de hoogste plaatsen innamen.

1. De "waggel"Menlaat zich uit het vliegtuig vallen al met de knieën

opgetrokkentegen de hoog op de borst aan de D-ringenbevestigdereserveparachute. De tegen elkaar geklemde,vasttegen de reserve aangedrukte benen verlaten hunstarre houding geen ogenblik tot na de laatste salto.

Deellebogen zitten in de zij gedrukt en verlaten dezeplaatsalleen bij het inzetten van de twee salto' s tijdensdeserie.

Dehanden zijn, met de palmen naar beneden, onderdeschouders, behalve misschien bij de afsprong, waarmenze even - om te stabiliseren - vanuit de zij (waardeellebogen dus zitten) naar buiten schaart.

De rug is bol, de schouders krom getrokken, kin opdeborst (kan men ook voortdurend checken of de knieënnogwel tegen elkaar en tegen de reserve zitten en de han-denonder de schouders.

Menvalt nu als een rond balletje naar beneden en be-reiktdoor de kleine oppervlakte (dus weinig luchtweer-stand)een bijzonder hoge eindsnelheid. En daar is hetomte doen.

Eenleerling zal bij het lezen van deze regels eenhoogstonbehaaglijk gevoel krijgen. Moet hij niet zijn rugholtrekken, armen en benen spreiden en naar achterentrekken,hoofd in de nek? De stijlspringer doet alles pre-ciesandersom. Het is dan ook een hoogst onstabielehoudingen als je niets zou doen zou je onmiddellijk op jerugslaan. Dat stabiliseren doe je met je handen, net alsopeenfiets waar je ook overeind blijft door voortdurendkleinetegencorrecties te geven. Punt is wel dat je indezestijlhouding behoorlijk "waggelt" en als je je eerste

sportparachutist

draai inzet heeft de jury op de grond dat pas na een halvedraai in de gaten dat het de eerste offictële draai is endat is leuke winst.

Overigens: als je een redelijk aantal sprongen hebt,dan is deze houding vrij makkelijk te leren. Misschiensla je bij een eerste poging op de rug, maar je zal ziendat het best te leren is. Toen ik eens een poging deed enzeer geconcentreerd armen en benen binnenhaalde en op-eens op m'n rug naar de blauwe hemel lag te kijken, wasdat de eerste keer dat ik hardop in de vrije val heb liggenlachen.

2. De "dive"Met name Amerika is vrijwel geheel (in de top) overge-

gaan op de "dive'", die een nog hogere eindsnelheid ople-vert, maar die een nog grotere beheersing van de sprin-ger vergt. En kracht.

De springer springt met het hoofd naar beneden af,neemt meteen de "kop stand" aan, zodanig dat hij als hijplat komt met het hoofd naar de "heading" ligt, het puntwaar de jury staat en waarop hij straks moet draaien.Hij corrigeert zijn heading eventueel door met de hand-palmen die langs het lichaam liggen te sturen. Verderals een plank recht naar beneden. Na een 15 tot 20 sekon-den (een beginner moet niet vroeger, maar ook niet veellater dan 12 of 13 sekonden wachten), trekt hij de benenop (kost veel kracht), tegen z ' n reserve, waardoor hijuit de kopstand horizontaal komt en zet met z' narmen(ellebogen blijven in de zij!) de eerste draai in.

Wat je ook doet: je hebt na de exit vijf sekonden omte stabiliseren en op "heading" te komen. Als je daarnanog b. v. een halve draai moet maken, is het jamm er.Je krijgt of een "zap" als je niet doorgaat en een slechtetijd als' je wel doorgaat. Je mag kiezen. (Een "zap" (zep)houdt in: de maximum tijd, 16 sekonden.)Overigesn in "waggel" of "dive" kun je de bak je headingniet zien. Bij het invliegen kies je voor de "aanloop" eeneigen heading, die je wel zal kunnen blijven zien.

Welke van de twee manieren - "waggel" of "rlive" jegaat doen, moet je zelf weten. De tendens lijkt, zoals ge-zegd, te gaan in de richting van de "dive'". Op zich lijktdit makkelijker, je snelheid wordt hoger (en hoe hogerje snelheid des te sneller zal je met minder beweging jeserie draaien), maar het vereist nog meer concentratieen training om in de serie zelf je armen en benen op hunplaats te houden. Veel "divers" verliezen na de pijlsnelleeerste helft van de serie, de controle over de benen, dieuitwaaieren, waardoor de tweede helft aanzienlijk lang-zamer gaat. (Voorbeeld: Tom Schapanski op onze "natio-nal.s't .) Om deze "dive" te trainen kun je het best 20 ti. 30sprongen, dus de hele eerste trainingsperiode, de "div e"gebruiken - maar dan met de knieën opgetrokken in destijlhouding tegen de reserve. Dit omdat in Amerika isgebleken dat de moeilijkheden om een draai uit een echte"dive" te maken in het begin onnodig groot zijn. Het uit-trekken, het verder ingetrokken houden van de knieëntegelijk met het inzetten van de draai is hoge school-werk.Dat komt later. En een "dive" met opgetrokken knieënkan series leveren tussen de 7~ en 8~ sekonden.

De oefen-"dive".

19

._. '1-1.t..... ••..• ~ .•.._~ •• ~-...-.....~ . I

De "internationale serie"

Komen we aan het hoogtepunt van de stijlsprong. Hetgedeelte waar het allemaal om gaat en dat telt: de "inter-nationale serie", zoals dat gedeelte officieel heet.

Er zijn drie internationale series. Ze bestaan alledrie uit draaien (van 360 graden) en achterwaartse salto' sin een vaste volgorde. Zes bewegingen- in totaal. Je hebtde linker serie, de rechter serie en de "mixed" serie.

Deze zien er als volgt uit:Linker serie: draai linksom, draai rechtsom, salto

achterover, draai linksom, draai rechtsom, salto achter-over.

Rechter serie: draai rechtsom, draai linksom, saltoachterover, draai rechtsom, draal linksom, salto achter-over.

Mixed serie: draai linksom, draai rechtsom, saltoachterover, draai rechtsom, draai linksom, salto achter-over.

Rechterdraai, van boven gezien met "timing".

De draai. Hoe maken we een draai vanuit de stijlposi-tie, die we hetzij vanaf de afsprong (waggel), hetzij aanhet eind van de "div e" hebben aangenomen?

We drukken de linkeronderarm (bij de linkerserie)naar de aarde toe. De elleboog blijft in de zij gedrukt,en - dat is inmiddels duidelijk - de benen tegen elkaaren tegen de reserve gedrukt. De andere arm blijft onderde schouder. De linkeronderarm blijft naar de aarde wij-zen tot we vol in de draai liggen (vrijwel direct vanuitdeze stijlpositie) . We klappen de onderarm weer naarbinnen, onder de schouder. Tot we driekwart door de360 graden heen zijn en zetten dan een tegendraai in:rechteronderarm naar de aarde. Doen we dit op hetjuiste moment, dan liggen we exact weer op heading stilen kunnen weer de rechterarm uitsteken om de rechterdraai in te zetten.

Is men verder in de training kan men de "stop" er uitlaten, de rechterarm iets langer beneden houden waar-na met na men feitelijk vanuit de linkerdraai in de rech-ter overgaat, via het dode punt dat exact op headingmoet liggen. Begint men met stijlspringen is het betereen stop in te lassen. Men leert dan "clean" te draaienop heading, leert op welk moment men de tegendraaimoet inzetten om exact 360 graden te maken.

Overigens zal men meteen merken dat draaien na eenstijlpositie-afsprong of "dive" pijlsnel draait en men altwee draaien achter de kiezen heeft voor men goed enwel in de gaten heeft dat men "überhaupt" al is gaandraaien. Stijl is een kwestie van enorme concentratie,lichaamsbeheersing en techniek. Vandaar ook de gewel-dige voldoening als het echt begint te lukken!

Wat men ook zal merken is, dat de benen recht naarachteren steken na zo' n eerste draai. Het kost behoor-lijke kracht van de buikspieren en dijbeenspieren om debenen tegen de reserve aangedrukt te houden. De middel-puntvliedende kracht drukt de benen naar buiten. En datmag niet. Stijlspringers doen dan ook dagelijks velezware buik- en beenspieroefeningen. Matrasprecisie-springers ook nog zware armspieroefeningen. Maar daarhebben we het al over gehad.

20

Tenslotte: velen gebruiken behalve hun arm ook hunhoofdom de draai in te zetten. Je doet dan je hoofd in de draai-richting. Houdt je je hoofd tijdens de draai zo, denkjedat je eerder terug bent op heading dan in feite het gevalis en maak je een "undershoot". Dus mocht je je hoofdwillen gebruiken: oppassen voor een te korte draai!

De salto. De salto zetten we (meestal) in door evende twee handen, die onder de schouders zitten, bovenhet hoofd (kin zat op de borst!) te steken. Eventueel ooknog even het hoofd in de nek. Zet de salto goed en welin(vrijwel direct), gaan we weer terug naar de neutralepositie. Als het goed is maken we maar één salto. Slaanwe toch elke keer door, dan tegen het eind van de saltomet de handen naar achteren en tegencorrigeren. Maarde ellebogen blijven in de zij, anders verliezen we teveel snelheid. En de benen blijven vastgeklonken zittenaan elkaar en aan de reserve.

'Lhorizontaal

Achterwaartse salto,

van opzij gezien met

"timing".•

Training

Hoe bouwen we nu als leerling met een B- of misschienal C-brevet een stijlprogramma op?

Eerst de "waggel" of "dive" leren. Probeer het alle-twee eens. Zoals gezegd lijkt er meer muziek in de "dive''te zitten, maar wie zal het zeggen? En wie bepaalt watu het beste ligt? Train er op dat u na 12 sekonden eendraai inzet. Laat iemand deze twaalf sekonden op degrond klokken. Train er in het begin op dat het altijd 12sekonden is vóór u iets doet. En dat betekent tellen, tel-len en nog eens; tellen! Als u onder de 12 sekonden draait,draait u "subterminal" , onder de eindsnelheid en Leertuzichzelf te heftige bewegingen aan. En iets dat je hebtaangeleerd, gaat er later 0 zo moeilijk weer uit! Dusnooit minder dan 12 sekonden.

Train dus tijdens de eerste sprongen de waggel ofdive plus de eerste draai. Niet meer! Hier zullen nogalwat sprongen mee "verloren" gaan. Als je dit gedeeltebeheerst, ben je al een ontzettend eind. Maar ga nietdoor met de tweede draai voor je "aanloop" en eerstedraai van exact 360 graden blind kan doen.

Dit is net als voor velen het begin van de vrije val:het soms tijden hangen op drie, vijf of acht sekonden.Het lijkt maar niet te lukken. En opeens, wham l , valje door alsof je nooit iets anders hebt gedaan, kun jeopeens alles, of het nou tien of dertig sekonden is. Zozal het de meesten ook bij het begin van de stijltrainingvergaan. En zo geweldig als het is om voor het eerstvolkomen zeker en rustig je eerste acht of twintig sekon-den te maken, zo geweldig is het als de stijlaanloop eneerste draai perfect lukken. En ook dan snap je nietwaarom het je moeite gekost heeft.

Is dit stadium achter de rug, kunnen we er de tweededraai aanplakken. Die mag ons dan geen enkele moeitemeer kosten. Overigens: tussen de twee draaien in de

,.

,.

sportparachutist

---u

opbouwfase van de stijlsprong altijd een echte stop in-lassen. (Het waarom hebben we het al ove r.gchad.j

Dan gaan we een keer omhoog (altijd 6600 of 7000voet) voor de salto. Weer 12 sekonden vallen, plat liggen(stijlhouding aannemen, zo we gedived hebben, andersliggen we al goed) handen even boven het hoofd en wehebben alle kans dat we als een dronken erwt door hetheelal schieten.

Ook hier zullen enkele sprongen over heengaan voorde vanuit de stijlhouding een perfect in zijn as zittendesalto van 360 graden vertikaal kunnen maken. Ga voorhet eerst omhoog om vanuit de stijlhouding na 12 sekon-den een salto te maken. Ga echt alléén omhoog om diesalto ternaken. Niet eerst draaien, want dan maak je jehet veel te moeilijk en raak je je zekerheid kwijt.

Overigens: als bij die eerste draai de draai mislukthebje nog hoogte genoeg om weer de stijlhouding aan tenemen en een draai in te zetten. En sla je door je eerstesalto heen, zit er wellicht nog een tweede poging in.MAAR BLUF ALTIJD AAN DE HOOGTE DENKEN.Je valt in de stijlhouding of dive veel harder dan normaal.Bovendien concentreer je je op heel andere dingen danvroeger. Je bent dus geneigd om de hoogte te vergetenen je hebt niet - zoals bij relatief - mensen om je heendie je kunnen waarschuwen! Dat je hoogtemeter trou-wens op de reserve moet zitten, lijkt duidelijk. Met jekinop de borst kun je jehoogtemeter bijna voortdurendzien.

Nog even over de salto: het zal je ook hier moeitekosten je benen tegen elkaar en tegen de reserve aange-drukt te houden. Ook hier werkt de middelpuntvliedendekracht. Bovendien komt er nog bij het over de kop slaanbij dat opeens de keiharde wind recht op de knieën komtendie ze dus naar achteren wil wegdrukken. Controleerdusna de salto bewust even of je knieën nog wel tegen dereserve zitten.

Beheersen we de salto vanuit de stijlpositie dan komthet stadium van de overgang tussen draai en salto. Na detweededraai de gebruikelijke stop. Handen naar boven,neutrale positie. Stilliggen, klaar. Dit kan meteen algoedgaan. Ook vanuit de salto in de volgende draai, voor-al omdat we die stops ingelast hebben. Eigenlijk hetenigeprobleem is bij dit in elkaar lassen dat je telkenseenbeweging toevoegt wat - je kunt er om lachen of niet -veel extra concentratie vraagt. Ook die moet je opbou-wen. Langzaamaan bouwen we nu het geheel uit tot eencomplete serie. En nog steeds niet eerder beginnen danna 12 sekonden. Een serie vanuit stijlhouding of divemët (uiterst korte) stops kost met deze trainingswijzehooguit13 sekonden. En dan moet je wel erg lange stopshebben. Is je training goed geweest, langzaam maar ze-ker, precies als hier omschreven, dan doe je je serie,als je er eenmaal aan toe bent misschien meteen al bin-nende tien sekonden.

De laatste fase gaan we in met het weglaten van destops. Je kunt dit al in een eerdere fase doen, als je nogmetde verschillende brokstukken bezig bent, maar hetkanook aan het slot.

Het houdt in ieder geval in, zoals al gezegd, dat jenade tegendraai (het remmen van een draai) niet eerstteruggaat naar de neutrale positie, maar de houding vande tegendraai vasthoudt tot die tegendraai op snelheidligt.

Het betekent ook - en dat is wellicht wel verstandigomeerst als brokstuk te oefenen - dat je zonder deneutrale positie aan te nemen vanuit de tegendraai op hetmomentvan stilliggen al de salto inzet. Echte hele goeiejongenskunnen de snelheid van de draai een hoek van 90gradenlaten maken zodat deze volledig wordt omgezetinde salto. Dat dit pure winst is (je bent een volledigdoodpunt kwijt) lijkt duidelijk. Dit is dan ook een vande"trucs" die Jaap Havekotte zo snel maken. Maar hijis in ons land de enige die hier toe in staat is. Tot opditmoment tenminste. Dat als je dit doet grote kans hebteensalto te maken die "uit z'n as" is (dus scheef, nietloodrechtop de aarde) lijkt duidelijk. Is een salto uit z'nas dan is dit meestal ook de oorzaak, tenzij men natuur-lijkeen been of arm ongelijk had. Maar dat hebben we

h

sportparachutist

inmiddels goed getraind. Dat kan onmogelij k meer!Het lijkt overigens niet zinvol om tijdens de hele op-

bouwfase alleen maar één soort serie te beginnen. Dusniet altijd na de aanloop een linker draai inzetten, alswe de draaien trainen. Je groeit dan niet alleen scheef,maar je zal dan altijd moeite blijven houden met de rech-ter serie. En dat hoeft helemaal niet.

Ook van groot belang (we zeggen het nog maar een keer)is om vanaf de eerste draai clean te leren draaien. Van-daar eerst die stops. Doe je dat niet, bouw je dat nietvanaf het prilste begin in, dan zul je later de allergroot-ste moeite hebben de ingebouwde fouten er uit te schaven.Vandaar ook het belang van controle vanaf de grond, hoegebrekkig deze bij verschillende clubs ook is.

Concentratietraining

Stelden we in het artikel over precisiespringen dat -met enige overdrijving - de sprong voor 90 percent op degrond gemaakt werd, voor stijl geldt dat in nog veel hoge-re mate. In die mate zelfs dat het tot allerhande komischesituaties kan leiden.

Stijl is ritme, een zo zuiver mogelijk ritme. Dat ritmemoet er in gebrand zijn. Een topspringer let alleen na deexit en misschien nog even voor hij aan zijn serie begintop de heading. Hij draait zo snel z'n serie dat hij onmoge-lijk op z'n ogen kan draaien. De wereld ziet er voor hemin z'n serie als een dronken centrifuge uit. Hij draait z'nserie alleen op het ingebouwde ritme. En dat ritme ont-staat door training uiteraard, maar ook door "synchronisa-tie" van geest, lichaam en bewegingen.

Deze concentratie moet opgebouwd worden. Thuis opje hurken of op je rug, afsprong, dive (na 12 sekondenstijlhouding) of waggel (stijlhouding vanaf het begin), tel-len. Check voortdurend de houding, maak er een gewoon-te van. Klak, onderarm naar beneden, ietsje schuinterug in de neutrale positie, andere onderarm uit, neutra-le positie, zelfde onderarm eruit, neutrale positie,eerste onderarm eruit, neutrale positie, handen bovenhoofd, terug in neutrale positie, handen naar achteren,terug in neutrale positie. Dat is dan tezamen een halveserie. Met stops dus. Leg bij het "droog-trainen" eenhorloge met sekondenwijzer voor je op de grond.

Train vervolgens op de club in het stijlharnas, datdaar hangt of natuurlijk zou behoren te hangen. Train jesamen met iemand (is zéér aan te raden: in je eentjevind je nergens echt weerklank en voel je je wat verloren),laat degene met wie je traint het ding bij het inzetten vandraaien ronddraaien tot je de tegendraai inzet, enzovoort.Salto's kun je natuurlijk niet "faken" in een stijlharnas,maar desondanks is de telkens voor iedere sprong terug-komende training in een stijlharnas noodzakelijk. Bij hetomhangen, wachten bij het instappunt, blijf je in gedach-ten springen. Telkens weer, op je kamer, in het stijl-harnas, voor de sprong, in het vliegtuig doe je de sprong.Het invliegen, het radiocommando exit, de exit, de "aan-loop", de inzet van de eerste draai en de rest van deserie.

Op belangrijke wedstrijden zit je soms als Hollandermet' s werelds grootsten in de kist. En dan zie je somsrare dingen. Een Rus die tegenover je zit en die opeensnog meer op z'n bankje in elkaar gaat en opeens fijne be-wegingen met z'n handen en hoofd begint te maken. Alshij klaar is met z'n serie voelt hij je naar hem staren,een wat gegeneerde glimlach, ogen kwasi gei'nteresseerdnaar buiten, de ogen verstarren, hij kruipt weer in elkaar,na 15 à 20 sekonden weer de fijne handbewegingen, deglimlach, enzovoort. En daar zit je dan als Hollandse"grootheid": fijn op de WK, hoe zou het eten straks zijn?'k moet verdorie nog kaarten schrijven! 0, gut, ben ikaan de beurt? Ja, ja, natuurlijk ben ik klaar ...

Hiermee wil ik niet zeggen dat Hollanders per defini-tie ongeconcentreerd zijn, maar door gebrek aan aandachtaan stijl is dit punt eigenlijk nooit voldoende bij ons aande orde gekomen. En echt, het is essentieel. Het is hetverschil tussen zeven en negen sekonden, bij de eerstetien of ergens op de 40ste plaats. Het is ook het verschiltussen tien sekonden en een" zap" .

21

" ~ ."",."'?;. "'"'l.:'l ~-.~. _.~':L~ ~-- .> : .-' - .. _ _ .-' __ ~

_~~,~:_.. c·.:.:..~~;,::~ ..~'. ~. -.,:" _

Tijd en straf

Voor zover het nog niet duidelijk was, wat telt bij eenstijlsprong is de tijd tussen het moment waarop de eerstedraai wordt ingezet en men plat ligt na z'n laatste salto.De tijd dus waarbinnen men een "internationale serie"draait.

Zoals inmiddels waarschijnlijk ook duidelijk is, gaathet niet alleen om snelheid, maar ook om zuiverheid vande serie. Vandaar dat er allerlei strafpunten (strafsekon-den) gegeven kunnen worden voor onzuiverheden.

Er zijn zeven soorten fouten.1. "Undershoots" van de draaien, d. w. z. een draai is

minder dan 360 graden. Bij een draai met een undershoottot 25 graden krijgt men een halve sekonden extra, tot45 graden een hele sekonde, tot 90 graden 3,5 sekondenen bij meer dan 90 graden 16 sekonden.

2. Bij "overshoots", een draai van meer dan 360 gra-den heeft u zichzelf. De hoek extra kost tijd en het terug-draaien ook. Vandaar dat hier minder straffe "penal tie s"gelden. Een overshoot tot 90 graden geen strafsekonden,tot 180 graden 1 sekonden, tot 270 graden 3,5 sekondenen 16 sekonden bij een overshoot dan meer dan 270 gra-den (d. i. driekwart extra draai).

3. De laatste salto kan "off heading" zijn (te haastigingezet laatste salto), niet recht naar de bak toe, waaropgewoonlijk gedraaid moet worden en waaromheen in eenhalve cirkel de juryleden achter de grote kijkers staan.Tot 25 graden "off heading" gelden geen strafsekonden.Tot 45 graden 1 sekonde, tot 90 graden 3,5 sekonden enbij meer dan 90 graden krijgt men een zap, 16 sekonden.

4. Als men een draai of salto maakt (of start) terwijlhet lichaam een hoek van 45 graden of meer t. o. v. hetaardoppervlak maakt zowel t. o. v. de horizontale as alsde vertikale, krijgt men een sekonde straftijd extra. Heteerste is een heet hangijzer, omdat sommige topstijl-springers bij hun serie als het ware op hun onderbenenzaten en hun lichaam dus bijna rechtop in de lucht hielden.In die houding heb je weinig in de draaien om te gooienen dat gaat dus pijlsnel. Vraag was telkens: "zit" hij nouop 45 graden of meer, of daaronder? Een jaar of wat ge-leden hebben ze er een punt achter gezet en de desbetref-fende springers een sekonde gegeven. En dat was dat. Watdie vertikale as betreft: die geeft aan of iemand zijn saltowel loodrecht op het aardoppervlak maakt dus "in z ' n as"is.

5. Het weglaten van een figuur, een extra figuur of eenfoute serie levert vanzelfsprekend een zap op, dus 16 se-konden.

6. Als die eerste draai met een undershoot t.o.v. deheading aan de kant van de richting van de eerste draaibegint, dan krijgt men het aantal strafsekonden dat voorde desbetreffende mate van undershoot geldt. Als men nadie eerste draai wêl deze draai op heading eindigt en mendus in feite weer een undershoot maakt t. o. v. de inzetvan de eerste draai, dan krijgt men nog eens het desbe-treffende aantal strafsekonden.

22

7. Als men bij het uit de eerste salto komen off headingIis in de richting van de volgende draai dan krijgt menstrafsekonden volgens de regels van de undershoot, tenzij ,.men eerst weer op heading was gaan liggen. Verder kande volgende draai overigens niet bestraft worden, als mennormaal op de oude heading de laatste draai in gaat zetten.(Deze regel spreekt voo r zichzelf: slimmerikken zettenvroeger hun derde draai, de eerste na de eerste salto,al in als ze nog in het laatste stukje van hun salto lagen(met het hoofd naar beneden). Dan smokkel je het laatstestukje van de salto weg en kun je pijlsnel om je hoofddraaien. )

Er verandert soms nog wel wat in de "penalties" .Hier heb ik het voorstel van de Code Sportive voor 1977aangehouden.

Dat sommige zaken soms niet zo makkelijk (ondanksde sterke kijkers) door de juryleden is te zien, lijktduidelijk. Toch zien getrainde juryleden vaak meer danje denkt. (Als de politiek om de hoek komt kijken soms •.ook minder dan je denkt.) Er is een grote discussie aande gang over het gebruik van video. Als steunmiddel ishet toegelaten, maar de kijker beslist nog steeds. Metde video kan men vertekeningen krijgen door de boekwaaronder men filmt: een filmbeeld is tweedimensionaal,waardoor een scheve hoek van de telelens vertekendebeelden kan opleveren. De kijkers zijn in "stereo", dusdriedimensionaal. Toch denk ik dat over niet al te langetijd de rol van video beslfssend zal worden. Alleen zul-Iem de radio-exits nog precieser gegeven en opgevolgdmoeten worden. Uiteindelijk is een videobeeld veelbeter en rustiger te bekijken dan een beeld door een kij-ker, het kan tenslotte opgeslagen en herhaald worden.

Tot slot

Stijlspringen, goed, eerlijk, zuiver stijlspringen ishet toppunt van beheersing (geestelijk en lichamelijk) inde vrije val voor een mens. Het is een explosie vanhevig geconcentreerde, lang opgespaarde energie, per-fect gecontroleerde energie. Een van de allermooistemomenten die een sportspringer dan ook ooit kan mee-maken is, als hij op een belangrijke wedstrijd of zomaarbij een trainingssprong op de club voelt, dat hij een loep-zuive re , aal soepele serie heeft gedraaid en na de laatsteflitsende salto eindelijk z'n armen en benen mag ontspan-nen en laten waaien, een ogenblik volstrekt ontspannenzijn, heerlijk lui op de fluitende lucht, voor hij zijn chutetrekt en zacht naar de aarde glijdt. Stijlspringen is vol-strekt onterecht overgeslagen in ons land. Het is dehoogste tijd om er iets aan te gaan doen!

Hein Cannagieter

RECHTS LINKS-SALTOOOWHAAAT ?! ?"D"BREVET? NATIONALS?

sportparachutist

Svag

rrs

nrk)b1]j

ZJ~~<3~

~1

,.

I,.\

g

1

L.

conelockDit is "CONE-LOCK" voor de eerste keer in onze

Sportparachutist. CONE-LOCK wordt een vaste rubriek,verzorgd door de Technische Commissie, waarin eenaantal voorvallen zijn opgenomen welke gedurende de af-gelopen periodes daadwerkelijk hebben plaatsgevonden.

Voorvallen welke voorkomen hadden kunnen worden,maar waarvan wij tevens weten dat deze zullen blijven be-staan omdat de oorzaken ervan in verreweg de meestegevallen berusten op het menselijk falen.

MENSELIJKE FOUTEN, DIE OOK U KUNNEN OVER-KOMEN!

Dit is dan ook de reden dat wij de naam van de betrok-kene(n) alsmede de plaats waar het voorval heeft plaats-gevonden, hebben weggelaten.

Wij hopen met deze vaste rubriek te bereiken dat u,nogdoeltreffender dan voorheen, lering zal kunnen trek-kenuit onprettige ervaringen van anderen en deze foutenbij u kunt trachten te voorkomen.

1. Drie springers sprongen af op 7000 ft hoogte.Zij formeerden een driemansster en vervolgens eencaterpillar. Op 3500 ft werd volgens afspraak gesepa-reerd door een 1800-turn alsmede het aannemen van detracking- houding.Opdit moment opende bij één van de drie springers on-verwachts een 24 ft reserve parachute. Doordat er reedsseparatie tussen de drie springers bestond deden zichhierbij geen verdere complicaties voor.Nalanding werd geconstateerd dat de vroegtijdige openingvande reserve werd veroorzaakt door een in werking ge-treden HI-TEK automatische opener.

ervaring: 220 sprongen, D-brevet

persoonlijk letsel: geen.

schade: geen

conclusie:Debetrokkene had voor de eerste keer gebruik gemaaktvanzijn nieuwe hi-tek. Deze werd door hem, op de grondafgesteld op een hoogte van 1000 ft. Tijdens het stijgenmethet vliegtuig bemerkte hij op ± 2000 ft dat de wijzervande hi-tek terugliep van de oorspronkelijk ingesteldehoogte. Dit werd door hem gecorrigeerd, ten onrechte!Wanthierdoor werd de hi-tek door hem afgesteld op eenhoogtevan 3000 ft. Hij bewees hiermee wel dat de hi-tekgoedfunktioneerde, doch had hierdoor tevens een gevaar-lijke situatie in de hand kunnen werken.

r

2. Een springer ging voor zijn eerste sprong omhoog.Zijnafsprong, op 2300 ft, leek in eerste instantie goed,dochviel hierna, in lengte-as achterover op het momentdatde static-line zijn hoofdparachute opende.Opdit moment maakte de springer een achterwaartsezwembewegingmet de armen, en klemde hierbij de aanhemvoorbijschietende pilot-chute af. Gedurende de ver-dereval hield hij deze pil ot-chute afgeklemd, waardooreenzogenaamde horse-shoe-malfunktie van de hoofdpara-chuteontstond.Debetrokkene deed geen poging zich uit deze situatie tebevrijden, noch werd door hem een reserve-proceduretoegepast.

sportparachutis t

Na ± 10 sec., werd hij op 1000 ft gered door een op zijnreserve-parachute gemonteerde sentinel-2000 (automa-tische opener), welke zijn reserve-parachute opende.De reserve-koepel raakte tijdens de openingsvoortgangde lijnen van de hoofdkoepel waardoor één paneel uit dereserve werd beschadigd.

persoonlijk letsel: lichte rugklachten na landing

schade reserve: één beschadigd paneel

conclusie:De betrokkene, die zijn eerste sprong uitvoerde, ver-klaarde naderhand dat hij vergeten was de openingsvoort-gang af te tellen, en de horse-shoe had aangezien voorde openingsvoortgang .Aangezien de betrokkene twee volledige basis grondop-leidingen had meegemaakt, tijdens de eerste werd hijafgewezen omdat onvoldoende vertrouwen bestond in dedaadwerkelijke uitvoering van de ge1'nstrueerde stof,werd hem een landelijk springverbod opgelegd.

3. De betrokkene maakte een vrije-val-sprong van 3000 f t,geraakte na 3 sec. onstabiel, en trok.Er ontstond een line-over op de zijkant van de hoofdkoe-pel, een TU-7.De betrokkene trok zijn reserve, welke door de geringedaalsnelheid, naar beneden viel. De top van de reservegeraakte beklemd (waarschijnlijk de kroonlijnen) om devoet van de betrokkene.Bij de poging zich uit deze situatie te bevrijden verwardehij zi eh nog verder in de reserve-koepel en lijnen.Hij landde aan zijn hoofdkoepel die lichtelijk roteerdedoor de line-over-malfunktie.

ervaring: A-brevet, 29 sprongen

persoonlijk letsel: geen

schade: geen

conclusie:De betrokkene heeft de reserve-procedure niet correcttoegepast. Hij heeft verzuimd zijn linkerhand (low-speed-malfunktie) over de reserve te plaatsen, alsmede zijnbenen op te trekken. Hierdoor had het wegvallen van dereserve voorkomen kunnen worden.

4. Drie springers sprongen af voor het maken van eenRW-sprong van een hoogte van 7000 ft.Vrijwel onmiddellijk na separatie werd door beiden tedicht naast elkaar geopend.Springer A geraakte met zijn benen in de vanglijnen vanspringer B verward. Beide koepels waren volledig ge-opend. Betrokkenen hadden mondeling contact en er werdbesloten geen reserve-procedure toe te passen. De afda-ling geschiedde stabiel, en beiden landden naast elkaarzonder verdere complicaties.

ervaring: a) 115 sprongen, C-brevetb) 785 sprongen, Springvergunning

persoonlijk letsel: geen

schade: de PC van springer A had 4 beschadigde vang---- lijnen en een beschadigde center-line.

conclusie:De springers verklaarden bij de opening geen controleover de besturing te hebben gehad, doordat b) een twistin zijn lijnen had en springer a) zijn stuur tokkel geblok-keerd was. Tevens verklaarde men dat de onderlingeseparatie niet groot genoeg was geweest.Ooggetuigen verklaarden tevens dat de hoogte waaropwerd gesepareerd vrij laag was. Wellicht hierdoor heb-ben beide geen tijd verloren willen laten gaan en hebbengetrokken, met voornoemd resultaat.

5. Een springer sprong af op een hoogte van 7000 ft entrekt zijn ripcord op 2500 ft.

23

~ """""'"~-~ •• ~~ .Ó: - ~ .•• ...- ••••••••

Waarschijnlijk door een z.g. "cona-Iock" (waarbij dering niet van de cone wil schuiven) volgt er geen opening,daar de rugcontainer gesloten bleef.De springer verkeerde in de veronderstelling dat hij eenhesitation had en nam een zit-houding aan. Toen ook nuniets volgde, opende hij de capewells van zijn niet tevoorschijn gekomen hoofdkoepel. Op 1000 ft was hijhiermee klaar, op het moment dat zijn reserve werd ge-opend door een hierop gemonteerde sentinel. Door detegendruk werd tevens de rugcontainer geopend en denog gevouwen hoofdparachute sloeg weg. De springerlandde aan zijn reserve.

ervaring: 320 sprongen, D-brevet

schade: geen

letsel: geen

conclusie:De betrokkene heeft een beoordelingsfout gemaakt, doorte veronderstellen een hesitation te hebben. Daarna liethij kostbare tijd verloren gaan door zijn capewells tegaan openen, in plaats van tijdig zijn reserve procedureaan te vangen.

te koopComplete TU-7 alsmede gemodificeerde reserve-koepel.Tevens Altimaster hoogtemeter en Sentinel Mk. 2000.Totaal: f 1.000,--

R. EbbeierHofdijkstraat 104Harderwijk03410-17556

VERKRLJGBAAR BLJ DE BEKENDE CHUTE-SHOPS

24

service bulletin hi-tek model 8000

•....

Gezien de verwarring die blijkt te bestaan bij het ge-

bruik van de automatische opener van het type "Model

8000" of wel de "Hl-tek", is het noodzakelijk gebleken

een Nederlandse gebruiksaanwijzing te schrijven.

De montage van alle types openers dient te geschie-

den door een bevoegd valschermtechnicus in verband met

de mogelijkheid tot storing! ! !

Vit

bDfdoda

De afstelling dient als volgt te geschieden:»rcstwcsj:m

1. de "jump-off" knop dient op jump te staan;

2. de hoogte-afstelknop dient van laag naar hoog

gedraaid te worden tot hij stuit;

3. de hoogte-calibratie gebeurt door hem nu terug

te draaien tot de gewenste hoogte, bv. 1500 voet,

bereikt is;

4. draai nu de "jump -off" knop op "off'";

5. tijdens de vlucht zal de hoogtewijzer in het rode

vlak gaan staan - DIT IS NORMAAL;

6. indien u tijdens de vlucht de calibratie verandert,

kan de opener op een oncontroleerbaar moment

de container openen;

7. BLLJF DUS TLJDENS DE VLU CHT VAN DE

CALIBRA TIE KNOP AF;

8. kort voor de exit dient u de "jump-off" knop op

"jump" te zetten;

9. bij terugkeer met het vliegtuig dient de opener

op "off" te staan;

s(W

alTI!VI

r:dlEP.v.StiV

ct

o

10. laat minstens EEN MAAL PER JAAR de

opener op goede werking controleren.

Indien u uw opener op deze wijze behandelt zult u er

lang en veilig plezier aan beleven...

Hans Ponstoen

sportparachutist

~tge-

del

ken

hie-

nd met

terug

~ovoet,

~t rode

randert, ..ornent

DE

op op

lener

u er

astoen

chutist

Vier DC 3's werden soms tijdens de "boogie" gebruikt.

buitenlandse ervaringenMijn reis naar Amerika had Cal.ifornië als hoofddoel.

Detoekomst van het para-gebeuren wordt nog steedsdoor een groot aantal springers in dit land bepaald. Van-daar dat ik u een paar indrukken niet wil onthouden.

Belangrijk is het ook dat een aantal bestaande verhalenwordenontzenuwd. Verhalen die opgeblazen worden ensteeds fantastischer worden maar dit kan de gevoeligewereld van de springerij beslist niet dienen. Amerikanenspringen onder regels zoals wij deze kennen en experi-menteren binnen de normen.

Het is aan te bevelen om een vakantie langs de ver-schillende springcentra te maken - echter, men moetwelbedenken dat de afstanden onderling niet gering zijn.

Persoonlijke ervaring heb ik opgedaan in Elsenore -anderhalf uur rijden ten zuiden van Los Angelos. Ver-moedelijk gaat er op dit centrum wel het een en anderveranderen sinds het gekocht is door Parachute Incorpo-rated (PI). In het weekend treft men daar meer dan hon-derd springers aan.EenDC3of enkele kleinere vliegtuigen brengen je eenpaar maal per dag snel naar boven. Tijdens door-de-weekse-dagen moet je geluk hebben als je relatief wiltspringen. Het kan voorkomen dat je met een Japansteam zonder communicatie-mogelijkheden in allerleivreemde figuren naar beneden komt en dan ook nog be-danktwordt om de reden dat het zo goed ging.

Hebje de juiste aansluiting dan krijg je ook de kansomin grote sterren mee te springen.

Perris Val ley, niet ver van Elsenore, is een clubvoorfunjumpers er wordt daar gevlogen met een Cessna-206. Er heerst een gemoedelijke sfeer en het is er ergplezierig voor de minder ervaren springer.

Pope Vall ey is voor mij een hoofdstuk apart. Het ligttwee-en-een-half uur rijden ten noorden van San Fran-cisco. Ideaal gelegen in een prachtige vallei: een strip,eenrestaurant, nachtverblijven, een zwembad, eenBeech en drie Cessna's-180.Er heerst een goede sfeer en men tracht er veel aan tedoenom het ieder naar de zin te maken. Het centrumstaatonder leiding van Curt Curtus die tevens Presidentis van de United States Parachute Association (USPA) .

Nadat hij terug kwam van de amerikaanse nationalekampioenschappen had ik een gesprek met hem. Curtisheeft ruim 3300 sprongen op zijn naam staan. Hij deedaan de kampioenschappen mee met zijn tien-mans-team"Can I go Thena!' , De snelste tijd van dit team is 15.6sec. Tevens maakte hij deel uit van de 25-man-ChristmasFlake en van de 32-man-quadro-diamond.

Vraag: "In welke richting zal het springen zich ontwikke-len? Vallen er wedstrijdonderdelen af en komen ernieuwe onderdelen bij?".Antw.: "Op dit ogenblik wordt er veel aan sequentialsgedaan, zoweI4-man, 8-man en grotere formaties. Bijons zal precisie en style blijven bestaan. De zaak is zogespecialiseerd dat het niet is waar te maken - tegenoverde beoefenaars - geen competities meer te houden. Voor-lopig blijft ook de speedstar in Amerika bestaan. Daar ge-loof ik in omdat bij amerikanen snelheid zo appelleerdaan de levensstijl en genoegens.

Vraag: "Zijn je gedachten veranderd nadat je van dekampioenschappen bent teruggekomen" Zo ja - wat zijndan de redenen?"Antw.: "De Nationals waren voor mij een geweldige ge-beurtenis. In verband met het 200-jarig bestaan van deVerenigde Staten werd er twee dagen voor de wedstrijden de dag na de wedstrijd een BOOGIE georganiseerd.Dit hield in dat iedereen van waar dan ook kon springen.Deze happening trok meer dan 1100 springers en voorhet springen maakte men gebruik van vier Dakota ' s.De meest fantastische sprongen werden ondernomen" .

Vraag: "Maar het gebeurt ook - aldus een Duitser dieik sprak - als 23e voor een grote ster het toestel uitging - terwijl zijn grootste ster een drie-man was ge-weest. Hoe is dat mogelijk?".Antw. : "Dat gebeurde inderdaad, doch wij moesten opde verantwoording van de mensen afgaan. Het was heelmoeilijk organisatiewerk. In een groepering van ruimduizend man waren tientallen groepen hun formaties aanhet samenstellen, mensen in te delen en vooral deze bijzich trachten te houden" .

Vraag: "Reko rds en wereldrekords sneuvelden nadat zeeen uur oud waren. Is dit het succes van de Boogie?".Antw.: "Wel je moet het zien als een kans die je maareen paar keer krijgt. Bovendien zoveel goede en sympa-thieke springers bij elkaar dat is een belevenis!".

25sportparachutist

Vraag: "Wat gaat er volgend jaar gebeuren - na dit grootsucces?".Antw. : "Het ligt in de bedoeling dat er volgend jaar weereen soortgelijke gebeurtenis georganiseerd zal worden.Echter nog groter. We willen dan minimaal 6 Dakota' shebben en nog een aantal andere vliegtuigen."

Vraag: "Hoe liggen de zaken in zo' n groot land als Amerikafinancieel en organisatorisch?" .Antw.: "Zoals je zelf al over Nederland verteld hebt metde problemen. Zijn deze hier ook - maar dan ook 100maal groter. Gelukkig hebben we ook meer mensen maaralles is zo gedecentraliseerd dat het moeilijk is een ope-ratte als deze centraal te regelen. Temeer dat er vaakandere belangen zijn verlopen niet alle wedstrijden evenvlot."

Vraag: "Vaak wordt er gesuggereerd om van het para-chutespringen een olympische sport te maken vooral methet oog op het Public Relations gebied. Zie jij dat zitten?".Antw. : "Nee - heel eenvoudig - de problemen waar we nual mee zitten zijn al groot genoeg. Voor het grote publiekzitten we nog steeds in de verkeerde hoek. Wij denkenweleens aan een soort Aviation Olympics - maar dat isnog heel ver weg."

Inmiddels zijn er veel meer mensen bij ons komenzitten waaronder enkele maten uit het team van Curt.Trots is hij op zijn teamfotograaf Randy Deluca - dezeliet de mooiste foto's zien. Het gesprek gaat nu alle kan-ten op maar het wordt uiteindelijk in de richting van hetmateriaal gestuurd. Discussies over vijf verschillendecapewell-systemen, methodes om parachutes te vouwen,bags, pods of helemaal niets, lijnen opscheren ja dannee - alles is nog een open vraag. De stratostar wordtals beste allrounder gezien. De temperatuur begint tot400 op te lopen en de verhitte discussie eindigt dooreen duik in het zwembad te nemen. Tegen de avond nogeen verwoed partijtje volleybal en --- de barbeque wordtopgezet. Naast een stapel vlees staat een pot waar je eenpaar dollars ingooit. Je praat met allerlei figuren, drinktallerlei drankjes of doet nog fijnere dingen. De volgendedag is alles weer net zo mooi.

Ter'informatie treft u onderstaand nog een aantal infor-maties aan met betrekking tot de amerikaanse nationalekampioenschappen:

Totaal aantal uitgevoerde sprongen: 15621Aantal deelnemers (inclusief de Boogie): 1147Stijl: Jack Brake maakte uit 5 sprongen een gemid-

delde tijd van 6.86 (Jaapie - nog een half jaarniet trainen en je bent wereldkampioen).

Precisie: Frank Poynter maakte 25 sprongen voordat hijnaast het dead-center stapte en een miskleunhad van 0.04 cm.Ron Joung eindigde op de 20e plaats met eentotaal-resultaat uit 10 sprongen van 0.20 m.

Relatief: twee dagen "Boogie" - 3600 sprongen.B. J. Worth doet een poging voor een 36-mans-quadro-diamond - bij de exit blij ken er tweemensen meer mee te springen die van nietswisten en derhalve maar de langste "wegwees-tracktng" van die week uitvoerden.Geslaagde poging van een pento-donut (5 x 4donuts Inte rlocked) .Een ster van 26 personen met een base van 10meisjes.Captain Hook maakt uit 6 speedstars een gemid-delde tijd van 13.25 sec.(Handicap: het teamlid Steve Stewart moest 6dagen voor de wedstrijd vervangen worden).De zevende plaats was het 10-girls-team.Nieuw rekord: 19-9irls-star.Het wereldrekord 10-mans-sterren staat nogsteeds op naam van de Russen met een tijd van10.8 sec.

,.

Het team "Exites" maakte een tien-mans-ster in 10,5sekonden, maar werd door deze en voor hun anderesprongen gediskwalificeerd omdat zij in een ster-forma-tie de deur zouden uitvliegen wat bij het tien-mans-ster-renv -onderdeel verboden is.De diskwalificatie van dit en soortgelijke teams leiddebij deze amerikaanse nationals tot een complete oorlog.(Bij het sequential-relatief-springen" is de exit wel vrij,bij de "speedstars" niet).

~

Paul Koudijs

veiligheidHet vrije-val-para-team van de Royal Air Force

heeft als wapenspreuk "KNOWLEDGE DISPELS FEAR" -oftewel - KENNIS VERDRIJFT ANGST. Deze leuze isop veel zaken - inclusief het SPORTPARACHUTE-SPRINGEN van toepassing. Het is niet gewenst - dochnoodzakelijk - dat elke sportparachutist zoveel mogelijkover zijn sport tracht te weten te komen ..

Wij hebben onze Regeling Valschermingen en hetBasis Veiligheidsreglement doch deze twee voorschriftenbevatten de MINIMALE regels om veilig te kunnen para-chutespringen.

Deze regelingen GECOMBINEERD met goed verstandmoeten er voor zorgdragen dat een MAXIMUM aan veilig-heid verkregen wordt.

Werk daarom nooit verder dan uw persoonlijk kunnenen dit heeft dan betrekking op ma teriaal-, technisch enspringgebied. Een geleide en regelmatige voortgang inuw opleiding is de veiligste en vaak ook nog de snelsteweg om resultaten te bereiken.

Twijfelt u ergens over? Vraag om een verklaring!Maar - dan wel aan de juiste persoon .. UW INSTRUK-TEUR. Vraag het dan ook VOORDAT u gaat springen.

De leerling-springer moet en dient op zijn instruk-teur te kunnen vertrouwen. Vergeet niet dat hij ook leer-ling is geweest en hij heeft in de beginperiod e wellichtook vragen en problemen gehad. Besef echter wel dat hijgeen gedachten kan lezen. Dus als u een vraag of pro-bleem heeft op springgebied - vraag om een verklaringof oplossing.

26

Voor veilig springen is zelfvertrouwen nodig, over-schatting van capaciteiten kan brokstukken opleveren.

Verkies nooit stabifiteit voor een lagere dan voorge-schreven hoogte.

Draag er voor zorg dat uw materiaal in goede staatvan onderhoud verkeert en ga noorr een vliegtuig uitvoordat een veiligheids-"check" is gehouden.

Beweeg u in het vliegtuig zo weinig mogelijk en be-scherm de ripcords.

Kijk altijd eerst naar de "bak" voordat u het vliegtuigverlaat (signaal-lappen zouden kunnen zijn weggehaaldhetgeen betekend dat er niet gesprongen mag worden).

Help mede door te letten op andere vliegtuigen in denabij e omgeving.

Op kleine landingsgebieden dient u dusdanig te sprin-gen zodat u aan een reserve-koepel het terrein kuntbereiken.

Nog vele volle koepels en gelukkige landingen in 1977.

I1'!"

K.S.

is uwspringmateriaalal,,1977"gekeurd?

sportpa rachu tist

d-

n

a-r-

;.'j,

tig

e

n-

77.

rtis t

JAARVERSLAG

j van de afdelingparachutespringen 1976

Om in een verslag alle zaken en gegevens met betrek-king tot de afdelings-aktiviteiten op te noemen zou enigepagina's vergen én daarvoor hebben wij helaas te weinigruimte in onze Sportparachutist.

Een aantal werkzaamheden willen wij voor u graagnader toelichten:

VOORLICHTING:- aan een groot aantal instellingen werd zowel monde-

ling als schriftelijk informatie gegeven over hetparachutespringen als rekreatieve en wedstrijdSPORT;

- in het totaal werden elf lezingen gehouden;- uit deze informatieve bijeenkomsten kwamen 340

leden voort welke thans bij de aangesloten vereni-gingen springen;

- er zijn kontakten geweest met de overheid om toe-komstige sportleiders (-leidsters) - tijdens de op-leiding - kennis te laten maken met onze sport;

- bij een aantal plaatselijke overheden werd voorlich-ting gegeven om een betere verhouding te kweken;

- enige advertenties werden in maandbladen geplaatst;- een aantal berichten werd middels onze tussenkomst

door het ANP verzonden;- er zijn kontakten geweest met radio- en TV-rnede-

werkers om het springen in de SPORTRUBRIEKENonder te brengen;

- in de sportboekenserie "Kent uw sport" = , verschijntbinnenkort een jubileumnummer met het onderwerp:PARACHUTESPRINGEN;

- tijdens de openingsplechtigheid van de vier-daagsegaven leden van alle verenigingen "praktische voor-lichting" ;

- op het nationaal sportcentrum Papendal werd eendemonstratie gegeven voor sportofficials en - jour-nalisten;

- voorts zijn er verschillende kontakten geweest metredakteuren van tij schriften en op dit ogenblikwordt er gewerkt de uitgave van een fotoboek te ver-wezenlijken.

KONTAKTEN:- met een aantal diensten en afdelingen van de Rijks-

luchtvaartdienst is regelmatig kontakt;- via het Dagelijks Bestuur van de Vereniging is er

kontakt met CRM en de NSF;- er is een goede samenwerking met de andere KNVvL-

afdelingen;- wekelijks is er correspondentie met collega's in

het buitenland waarbij gegevens en informaties wor-den uitgewisseld;

- er is frequent kontakt met de FAl en wel speciaalmet de leden van het Comité Internationale du Para-chuti.sme ;

- met het Hoofdbestuur is er regelmatig kontakt mid-dels hoofdbestuursvergaderingen, waarin onze voor-zitter funktioneert.

- leden van het Bestuur hebben de afdeling bij verschil-lende evenementen vertegenwoordigt.

sportparaoho tis t

AKTlVITEITEN:- er werd een twee-daagse cursus voor a. s. instrukteurs

georganiseerd - de ervaringen en bemerkingen omtrentdeze cursus zullen in de komende cursus worden ver-werkt;

- door de technische commissie werd een instrukteurs-conferentie georganiseerd;

- er zijn aktiviteiten gaande met betrekking tot film-produkties;

- op verzekeringen werd ingespeeld en tot heden hebbenzich geen problemen voorgedaan - in totaal werdenvijf claims ingediend en gehonoreerd; binnenkort zijner besprekingen gaande om wellicht te komen tot eenuitbreiding van het service-pakket;

- besprekingen hebben er toe geleid dat de leeftijd omte mogen springen werd verlaagd tot zestien jaar;

- er werd gerealiseerd dat voor het .sprtngen binnende bebouwde kom van een gemeente geen ontheffingmeer behoeft te worden aangevraagd via de RLD;

- de springveiligheid werd werr beter gereglemen-teerd door het aanbrengen van een aantal wijzigingenin het basis-veiligheidsreglement;

- de bekende amerfkaanse springer - Tom Schapanski -werd naar ons land gehaald om uitvoerig instruktiete geven in "matrassen" - dit bezoek is een grootsucces geweest;

- de "Handleiding van de adspirant Sportparachutist"werd met behulp van de Technische Commissiesamengesteld en geproduceerd en gratis ter beschik-king aan de verenigingen gesteld;

- het handboekje Stratostar werd vervaardigd en isgratis voor gefnteresseerden verkrijgbaar;

- met medewerking van de Afcent Parachute Club werdeen senioren wedstrijd georganiseerd;

- gesprekken met de FAI hebben er toe geleidt datHan Luys (ENPC) werd aangesteld als InternationaalJurylid - de aanstelling van Jan de Graaf (TU-Zeven)zal binnenkort volgen;

- het Handboek voor de Sportparachutist is in bewer-king - op dit ogenblik wachten wij nog op een aantalspecialistische hoofdstukken welke bij een aantalinstrukteurs in bewerking zijn;

- de VPCT en de ENPC organiseerden succesvollenederlandse kampioenschappen;

- door het ontbreken van kandidaten werden een verte-genwoordiging naar de wereldkampioenschappen af-gevaardigd - Henk Nijhuis (TU-Zeven) behaalde zeergoede resultaten;

- een aantal verenigingen openden nieuwe clubhuizen -terwijl een aantal verenigingen eveneens een eigenvliegtuig aanschaften;

- bemiddeling werd verleend bij een aantal verenigings-problemen.

DIVERSEN:- enig cijfermateriaal willen wij u niet onthouden:- ,6 x werd SPORTPARACHUTIST uitgegeven (heeft u

een idee hoeveel tijd één uitgave kost aan voorbe-reiding, typen, controleren, verzamelen, sorterenen in de enveloppen steken, verzenden enz .. ?);

- ca. 1300 mutaties in het ledenbestand hebben zichvoorgedaan (aan- en afmeldingen, adreswijzigingenenz.);

- 957 poststukken werden ontvangen;- met uitzondering van de 10.200 exemplaren van de

Sportparachutist werden 1181 poststukken verzonden;- 260 aanvragen voor "wings" werden verwerkt;- per dag werden er door de bestuursleden gezamen-

lijk zo'n 20 telefoongesprekken gevoerd - per jaardus ca. 5000 telefoongesprekken;

- gezamenlijk werd ten behoeve van de afdeling ca.20.000 km gereden.

Wij hopen dat u een klein inzicht heeft gekregen in devele werkzaamheden van de afdeling. Met uw hulp kunnenwij nog meer aktiviteit en organiseren.

KS

27

.... - ._- "'......... -.....:.~.~~ ..•.---.-..- -i

~".-""•."3"".""".·"·.·"".·"".·"".·"".""".""".""" •...••..•..••..•.••.•.••..•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•.••.•..••..•.••.•.••.•.••..•.••.•.••..•..••;.t; •• ;t;••~ ••;t;••:.t;••gA .•.••:;:••;:••;:··;:••;:••;:••;:••;:••;:••;:••;:••;:••;:••;:··;:••;:••;:••;:••;:..;:••;:••;:••~••~••~••;:••;:••;:••~••;:••;:••~••;:••;:••~••;:••~••~••~••;:••~••~••~••;:••~••:;:••:;:••:;:••:;:••:;:•..MEJ~ ~:~ ~M EERSTE NEDERLANDSE ~u!~ ~~ ~.. W ..~ ~W W~.~ IJ ~l&:.~":! ••.~ ~~ ~W W~u~ PARACHUTISTEN CLUB W ~u!~ ~~ ~.. E ..~ y~I~ Cadetten Parachutisten PARACENTRUM NOORD ~u!~I~ N ~Eu3 ~ ~ulEu3 S W~ W~ W~u~ Vereniging E M~ ~~u~ N HOOGEVEEN ~lti~ ~~ Wss ~' ~ul~u~ . U ~ui~u~ -rr: -zrî; =+l -L ~ul.~n~ "=Ifle 7 {y~JngvtdcfJmen ~lli.~ ~ CLUB ;:~u~ SKYDIVINGCLUB :'UÎ~ WEu3 E ~ui.., .. ..~114 ~I~· .. '4"·II~ ::n E ~lrÎ~ ~En3 ..,.~~ c«(. N ~l~~~-~ ~·,: ~~w ~~n~ - ~\II. - ~r~W ~.~. w• • / S ~"lM CIl G EleM ~M E ~ui.M ~~ W.. L ..w ~W WEu3 U ~ui..., •• • ti

~ ~Eu3 K Eu~M ~~~~~ K ~::iM ~M I ~~n~ • • ~lt~~u3 vereniging para- G Eu~Eu3 ~ Eu~~ W~Ir~ .''0 ~,tl:..: :a.:EU~VPCT ~nl.~n~· 1 MARINE SPORT- ~ni~ "~n~ centrum teuge 9 ~ni~ ~En3 7 M~ ~~n~ IN DIVI DUELE 7 ~ni~11ó,' 'U'i!~ LEDEN PARACHUTE CLUB I::i::0., ~ :,••~ :·n~~.." ..ti ~eÎ.:t;••:t;n~··;.t;··3••3••3••:.t.; •• :.t.;•• ~ •• 3 ••:t;··~··:.t.;••:.t; ••:t;••3··:t;••;t;··:.t.;··:t.;··:.t.; ••;".;··;".;··~ ••:t;••3••~••~••~••:t.;••:.t.:•• :t;••~ ••3••;t;••3••:t.:••:t;••:t;••:t;••:S··:S··3••:t.:";"';"3"3":S"Ä ••:t:••:!.:••~tt!'i':tt~.,~.,~tt7••7..,7..,7..,7..,7..,7.tt7.'7..'7.••?,.7. ••7..,7.••7..,7.••7..,7.,,7.,,7.,,:;:,,7.,,7. ••7.,,7. ••:;:,.7.,.7. ••:;:,,7.,,:;:,,:;:••7.,,7.,,2 ••2 ••:;:••2,,7.,.7.••:+!••7.••2,,7.,,2.,7..,7.••7..,7.u~

28 sportparachutist