ltl, T. H. v"tlIJNI~~DS>NUBNEiIi' ,..--

officieel orgaanvan de Afdeling Parachutespringen

ijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart

Jaargang 2 - nummer 2 - oktober 1973

lummer o.a. : Nieuws v/h Afd. Bestuur, Hein Cannegieter-in gesprek met Henri Hegener, Relative Work,Een vreemde zaak, Graz, Terlet, Mr. Ripcord, Clubnieuws enz.

Jen fraaie foto van Tom Verschoor

utist 135-1

"

Jaargang 2 - nummer 2 - oktober 1973

sportparachutist,TWEEMAANDELIJKSE UITGAVE VAN DEKNVvL AFDELING PARACHUTESPRINGEN

Redaktie:Karst Sikkens

Voor copy zorgden deze maand:Hein CannegieterBert WijnandsFrits MolhuysenWim VelthuizenFred DierssenJaap SpieringJan de BruyneBram LasschuytJan Jansen

Abonnement SPORTPARACHUTISTLEDEN EN JEUGDLEDEN VAN DE AFDELINGPARACHUTESPRINGEN ONTVANGEN HET BLADGRATIS.LOSSE ABONNEMENTEN i 22,50 per jaar.

Advertenties:Advertentietarieven op aanvraag.

Verschijningsdatum:De vijftiende dag van elke tweede maand.

Druk: Van Deventer bv 's-Gravenzande

~

$=KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING voorLUCHTVAART, AFDELING PARACHUTESPRINGEN

BestuurMr. F. MolhuysenK. SikkensB. M.HillebrandE. T. H. WijnandsF. DierssenH.KokR. van 't WesteindeJ. de BruyneC. SchuilenburgP. SantégoedsA. Lasschuyt Jr.

- voorzitter- secretaris- ENPC- PCI- FD- VPCT- CPV- PCMC- PCN- APC- TU-7

Adres secretariaat:p/a KNVvL Jozef Is.raél spl ein 8, 's-Gravenhage.Privé (uitsluitend in de avonduren):St. Martinuslaan 124, Voorburg.Tel. 070 - 863854.Lidmaatschap:GEWONE LEDEN - contributie i 36, -- per jaar

JEUGDLEDEN - contributie i 21, -- per jaar

Het inschrijfgeld voor gewone leden en jeugdledenbedraagt bij aanmelding i 4, --.

Aanmeldingen voor het lidmaatschap:Te richten aan het afdelings-secretariaat.

Na 1 juli:Halve jaarcontributie verschuldigd.

136-2

redactioneelAFDELINGSBLADEN -SPORTP ARACHUTIST-CONT

"Afdelingsbladen" ja of nee . .'Deze vraag werd ons onlgesteld door een periodiekencommissie van de KNVvL.Wat is/was de bedoeling. Wel, alle afdelingen vandeKNVvL geven op regelmatige tijdstippen periodiekenom de leden zoveel mogelijke nuttige en interessante'matie te geven over die geétgende tak van luchtsport.De werkgroep heeft voorgesteld om de afdelingsbladencombineren en daarbij uiteindelijk te komen tot eenkOlbesparing. Een erg goed idee. Doch, een gezamenlijkheeft ook nadelen om reden dat men artikelen dientte:bliceren die voor allen interessant moeten zijn. En uitpraktijk is toch wel vast komen te staan dat veelal allinteresse is voor de eigen afdeling.Waar blijft dan de meer gespecialiseerde en specifiekeinformatie? Men zal dan op de één of andere manierweer neven-informatie moeten verstrekken via stenciof iets dergelijks.Op een vergadering (18 augustus i. 1. ) van het afdeling.bestuur en oe clubbesturen t s besloten om het voorstelvoor een gezamenlijk orgaan niet te moeten steunen."Sportparachutist" zal blijven verschijnen.Maar, - kan dat zo maar? Nee. Het jaar 1972/1973zi'wij actief gestart zonder dat er financtele middelen indoende mate aanwezig waren. Men moet in de praktijkeerst nagaan of men zich waar kan maken en voor conäteit zorg kan dragen.Dit vereist twee belangrijke zaken:le. ENTHOUSIASME, het enthousiasme is er wel en

meer dan dat we in "Spo rtpa rachuti st" kwijt kunn2e. MEDEWERKING, dit punt kunnen wij splitsen in

onderdelen:a. medewerking in de zin van activiteit om iets go'

tot stand te kunnen brengen door inzending van]artikelen enz. ; we zijn van mening dat dit geenbleem oplevert;

b. Itnanc ién, de afgelopen periode hebben we geddit onderwerp niet centraal te moeten stellen enresultaat is dat o. a. de uitgifte van een afdelinblad geld heeft gekost. In de toekomst kunnenweiniet doorgaan aangezien we per jaar al ca.ilO. 000, -- nodig hebben wegens drukkosten endaarbij komt "Tante Pos" nog eens porti-kosteninnen. Wat is de oplossing? ContributieverhogiHieromtrent werd gesproken op de eerderbedoelvergadering. Zonder problemen werd het besluitaangenomen om een kleine contributieverhogingte voeren (dit is in j aren niet gebeurd! ). GaanWI

nu veel meer betalen? In de verhouding met detenverhogingen van de laatste jaren - neen.Om kort te zijn: de contributie wordt met ingang1 januari 1974 i 42, -- per jaar voor alle leden.Daarmede is gewaarborgd dat zes keer per jaar"Sportparachutist" zal kunnen blijven verschijne

Op korte termijn zal - middels een werkgroep - wordennagegaan hoe we de verenigingen en de leden zoveel molijk service kunnen bieden op allerlei terreinen.U hoort nog van ons.

KS

sportparachutis

IBUT!

langsL.uitinfor-

n teo sten-k blad~pu-it deleen

ketoch.ils

gs-,erDus

lijnn vol-jkIntinu1"-

1 zelfsnen.l twee

goedsIII foto' sen pro-

sdachten hyt

ings-1 we zo

enten)ging •Ioeldeslurting inIn wede kos-

tang vanen.aarijnen.:denmoge-

hutist

van hetafdelingsbestuur

nationalekampioenschappen1974Wiehad dit verwacht? De Nationale Kampioenschappenwordenin 1974 gehouden ..... op het vliegveld Teuge.Jezoubijna kunnen spreken van een Nationaal Centrum.

afdelingsbestuurDeuitvoering van taken is opgedragen aan het Bestuur vandeafdelingParachutespringen. Wat komt hiervan terechtenwatmoet er nog gedaan worden. Vele mogelijkhedenzijner om de clubs en de leden de steun te geven in "onzesportwereld". Wie moet dit doen? Zoals u weet heeft elkeclubeen vertegenwoordiger in het bestuur, doch dit ismeestalde drukst-bezette persoon in de club en veel tijdheefthij dus niet over om toch vol aandacht en de jUistebelangstellingonze gezamenlijke activiteiten te steunen.Jammer, maar het is zo. De afdelingssecretaris is zijnvrijetijd meer dan nodig ornvoo r de voortgang in onderanderede "papierwinkel" zorg te dragen en extra takenzijnoverbelastend. Wel, om dit naar wens op te lossen iseenwerkgroepje geformeerd om een spoedige oplossingtevindenwaarbij binnenkort gestart kan worden met eenproduktiefefficient werkend dagelijks bestuur. De herenVanHoof, Peters en Wijnands zullen weldra met een voor-stelte voorschijn komen.

hein cannegieterDatHein Cannegieter weer terug is uit Beiroet, zult umeerdan duidelijk worden in dit nummer. Overigensbleekhij na terugkeer uiterst terughoudend te zijn overzijnactiviteiten aldaar, evenals over de reden waaromhijdoordie sjeik naar die harem was geroepen. Maarnaarverluidt zal hij over zijn activiteiten in dienst vandieharemsjeik binnenkort een lezing met lichtbeeldengeven.Deze lezing die hij - misschien niet zo origineel -detitel meegaf van "Mijn duizend-en-éên-nachten" zalookvoor mensen onder de achttien toegankelijk zijn, om-datHeinvan mening is dat ook jongere mensen er wat vankunnenmeenemen.

sportparachutist

een eigen veld~geld~materiaatmensen, het weer etc.Dat zijn, voor de onnozele outsider, niet zozeer onzesterke punten, maar onze probleemgebieden. Daar kunt uaan helpen, al doet u het niet. Die problemen hier behan-delen, terwijl u in bed of met de voeten tegen de verwar-ming ligt, zou uw welverdiende rust ten onrechte versto-ren. Blijf liggen, ga door met uw bezigheden, want ondanksdie vrij geruststellende aanhef kom ik toch met een pro-bleem. ---

Ik heb begrepen dat u als rechtgeaarde para na het laatstewoord van de vorige zin eerst alle overige artikelen bentgaan lezen, vervolgens de sportparachutist hebt wegge-legd en pas nu in opperste verveling 3 weken later ook hetrestantje van dit verhaal gaat lezen. (Het weer is er nietbeter op geworden, vindt u niet?)

Juryleden, totaal 1 stuks. Waar is de rest? Waar is deanimo? (Dat is geen sexblad!)'t Is eigenlijk toch een liederlijke schande dat wij na 8 jaaractief springen niet verder zijn gekomen dat 1 actief,goed FAI jurylid met als handicap dat hij zelf nog wedstrijd-springer is. Wij zijn zover dat wij aardig beginnen mee tedraaien, v. w. b. resultaten, maar het is toch wel droevigdat wij steeds zonder eigen jurylid op stap gaan. Temeeromdat de verblijfskosten van een jurylid toch door de orga-niserende club betaald worden.

Wat moet er dus komen? Een opleiding voor belangstellen-de aspirant juryleden, die bereid zijn na gebleken geschikt-heid een x-aantal wedstrijden per jaar in binnen- enbuitenland te jureren. Wilt u aan dit, door ons volstrektzelf op te lossen probleem, uw zonnige medewerking gevendoor u nu schriftelijk op te geven bij secretariaat afd.Para, zodat iets in elkaar gezet kan worden voor uw theo-retische en practische kennis en kunnen.

------

137-3

hein cannegieter

in gesprek met:

1

parapionier henri hegener

Daar zit ik dan tegenover Henri Hegener. Een merkwaa r-dige confrontatie als j ee r even over nadenkt. Beidenjournalist-publicist. Beiden enthousiast over die gekkeluchtsport die parachutespringen heet. Beiden met eenredelijke kennis van het springen. ,Het grote verschil:de een is 77 jaar, de ander 30. De een sprong zo'n vijftigjaar geleden, de ander springt nu. De een kent het sprin-gen van toen, de ander van nu. Het eerste half uur is hetdan ook Henri Hegener die mij uithoort. Hij besluit: "Wiehad in de jaren twintig kunnen dromen dat het springenzo'n vlucht zou nemen ..... t r

Na dat halve uur haalt Henri Hegener een plakboek vanboven. We zitten in zijn huisje 'in Bennebroek bij Haarlem,waar hij samen met zijn twee jaar oudere zuster woont.Als hij naar hoven is zegt zii: "Zijn geheugen gaat de laat-ste tijd sterk achteruit." Dankzij dat plakboek. blijkt datgeen probleem te zijn. ,Henri Hegener: "Ik ben niet de eerste Nederlander geweestdie ooit met een parachute uit een vliegtuig sprong. Ikben vergeten wie dat was. Wellicht was dat MorescantKessner, die een sprong maakte in 1919 uit een D-7 tij-,deI).s de ELT1\, de Eerste LuchtvaarttentoonstellingAmsterdam. Hij maakte die sprong voor f 2.000, --.Nu een hoop geld, maar toen helemaal. Hij had een con-tract voor drie sprongen voor f 6. 000, --. Het is bij dieene gebleven, want de dag na zijn sprong kwam er eenverhaal in De Telegraaf waaruit bleek dat hii niet haddurven springen. ri ij was op oe romp gekiautero , maardurfde zich niet te laten vallen. Hij kon niet meer terug,dus ze hebben hem er met een zware Engelse sleutel van,-af moeten slaan. Daarna wilde men hem die andere tweesprongen niet meer laten maken, zo hij dat al gedurfdhad. Maar nogmaals: zeker weten of dit de eerste Neder-landse sprong was, ik weet het niet meer."Henri Hegener had deze sprong zelf aanschouwd als 24-jarige luchtvaartredacteur van het weekblad "De Auto".Later zou hij redacteur worden bij "Het Vliegveld".

Henri Hegener op 13 september 1922 op het ICAR terreinin Rotterdam.Hegener is de man in de leren jas met rijbroek en rijlaar-zen. De man in het wit naast hem is de Fransman Duchreux,die kennelijk al iets van een zitriem had. Hegener had deboel maar om zijn middel gebonden.

138-4

Een Jaar later - in 1920 - was er een vliegfeest in deWatergraafsmeer bij Amsterdam.' Daar was ook eensman-parachutespringer, een, Duitser.

Hegener vond dat hij als luchtvaartredacteur ook datnieuwe, dat parachutespringen, moest ondergaan. Dusbelde Fokker op en vroeg hem of hij zo'n ding had liggJa, meneer Fokker had' er ,50 liggen, Heineckens, dieeerste serieuze springparachutes tegen het einde vand,Éerste Wereldoorlog in gebruik waren gekomen. Mettaxi haalde Hegene r er een op, verstopte die ergens entoen de Duitser zou springen, verscheen ook Hegenerzijn parachute en mocht uiteraard mee omhoog. In colHegener: "We stapten in een Halberstadt. Ik sprongalstweede op 1100 meter. Bang was ik niet, wel gespannelIkwist er te weinig van om bang te zijn. We sprongeneen static Iine, maar toen de Heineeken moest openen,bleeg het ding fladderen en stortte ik omlaag. Ik werden riep: Ogodogodogod! Na een paar sekonden een keiknal en het' scherm was open.Ik kwam terecht op een weiland met koeien, die uit elstoven, Zoiets hadden die beesten natuurlijk nooit meemaakt. Wel kwamen ze even later nieuwsgierig op rre

Toen ik de parachute weer bij elkaar had moest ik vanhet weiland af via een plankje over een sloot. Springenuit een v1.iegtuig had ik gedurfd, maar over dat plankje,nee. Een jongen heeft me daar toen over heen gehaald.Ik kwam thuis met een lauwerkrans en de parachute. '"familie wist toen pas wat ik gedaan had. Maar het waslaat om te protesteren. Van die parachute hebben weoverigens nog veel plezier gehad.In de Tweede Wereldoorlog hebben we er gordijnen enlampekappen van gemaakt. Uitstekende stof was het."Zijn zuster gaat even naar de voorkamer en komt metlarnpekapj e terug. "Hier heb je er nog een. Meer danvlltig jaar geleden heeft hij hier mee gesprongen." Het iseen glanzende, beige stof. Historische stof, nu dienendals Iampekáp in een huisje in Bennebroek.Wij bladeren in Hegener's plakboek en ja hoor: uitgebreiverslagen over Hegene rs eerste sprong. Zoals deze."Ja, zowaar, een dillettant had het waagstuk aangedurfdzich van n6g grotere hoogte met een parachute omlaagtistorten. Wij weten niet of de valhoogte 1000 meter bedmaar, hoe het zij, het was verbijsterend, en in stommebewondering zagen tienduizenden toe hoe het sterke schzich onder den invloed van den luchtdruk ontplooideen z,den onverschrokken' kunstem aker den weg naar de aardebaande." 'We kunnen rustig aannemen dat Hegeners sprong op31 augustus 1920 de eerste amateur-sprong was, wantd,volgende dag verscheen er het volgende berichtje indekranten: "Namens verschillende beroepsparachutisten inNederland heeft de heer Morescant Kessner ( de mandidus de eerste sprong in Neder-land gemaakt zou hebben-H. C.) den bekende parachutist van de ELTA, bij de Nedlansche Vereeniging voor Luchtvaart geprotesteerd teghet feit dat de heer Henri Hegener, luchtvaartredacteurvan het weekblad "Re Auto", op 31 augustus belangelooseen valschermsprong heeft uitgevoerd, hetgeen aan hetberoepswerk nadeel zou hebben berokkend~." Ja, ja, hetwaren vreemde sprtngtijden in die tijd, zullen we maaranno 1973 zeggen.

sportparachutist

sportparachutist

Detweede sprong van Hegener was twee jaar later - in1922- in de Rotterdamse Waalhaven ter gelegenheid vande ICAR, een Rotterdamse luchtvaarttentoonstelling. Hijsprong er met een Jean Ors-parachute. een apparaat methoepels In nee doek, zodat deze uiteraard niet op de rugkonworden gebonden. Deze parachutes werden dan ookin een grote doos onder het vliegtuig gemonteerd.Destatie line ging omde romp heen naar de springer.Overigens: reserves had men niet of nauwelijks van ge-hoord.

stunt-

Maar voor Hegener zijn tweede sprong maakte, beant-woordehij eerst de hetze tegen hem van de kant vande "beroepssprtngers" ."De heer Henri Hegener die zoals bekend is woensdag13 september met eene parachute uit eene vliegmachinebovenhet Icar-terrein zal dalen, verzoekt ons mede tedeelen dat hij dezen sprong, evenals zijn vroegere val-schermdaling zuiver als amateur onderneemt en dus ge-heel belangeloos. Tevens verzoekt hij ons er op te wil-len wijzen dat eene valschermdaling voor hem niet iseen bewijs van moed en ook niet van doodsverachting,dochenkel en alleen een zaak van na grondige studieverkregen vertrouwen in de door hem te gebruiken val-schermeonstructie." Ja, ja, zullen we maar zeggen.Hij sprong er met een Fransman, Duchereux, uit eenFokker F-3. Hegener: "Het ging uitstekend met dieOrs-parachute. Alleen moest ik vlak voor de landingmijn voeten optillen om niet tegen een schutting te ko-men."

lS hijgen.e alsde

. eenen:: metilbert.LIsten.umet Weslaan zijn plakboek weer op voor nadere gegevens.

DeMaasbode van die dag schrijft: "Henri Hegener dieniet de minste opwinding vertoonde en een egaal gezichttrok of hij even een doodnuchtere wetenschappelijke de-monstratie zou vertoonen, zat vlak naast de open deur.Hetwas even een angstig moment dat wegrijden van hettoestel, doch de kalmte van de beide parachutisten be-koeldealreeds meenigeens sensatielust. "In een commentaar schreef een journalist na dezesprong: "Ik heb weinig op met die malligheden. Het iseenvertooning die het publiek doet griezelen een mo-ment. En die den springers geenerlei prettige sensatiegeeft. Integendeel! En ..... het heeft geen directen zin.Menkan even goed een pop van mensenzwaarte gebrui-ken. Nochtans men moet respect hebben voor de koel-bloedigheiden de doodsverachting van deze beiden sprin-gers al blijf ik er bij dat deze waaghalzerij onnoodigennoodeloos is."

tl,d bangiharde

[kaarsege~ af.

~nje,d.Mijn

.s tp

n

.t. een1v ijf-isd

Commentaar van mij: Er is in vijftig jaar nietsveranderd met de journalistiek. .Tournalisten die sprin-genzijn enthousiast, maar worden nauwelijks gehoord,wantde achterblijvers blijven het beter te weten enkomenniet verder dan de woorden "rnal ltgheid" (dat nugekkenwerkheet), doodsverachting, angst of te wel"geenerlei prettige sensatie". Treurige conclusie: Dezehoudingzal altijd wel blijven.

reide

dg te.ldroeg,mechermn zoorde

Laatste krante-verslag over Hegeners tweeae sprong:"Ookden sprong van Henri Hegener gelukte uitnemend.Alleenduurde het iets langer voordat het toestel zichontplooide. In den opgewonden toeschouwers keerdemeteende bedaardheid weder."Overigenszou Hegener toen van 250 meter hoogte ge-spronzen zijn en 40 meter gevallen zijn voor hij onderzijnparachute hing, volgens de verslagen. Hegener nu:"Hetzal echt wel wat meer dan 250 meter geweest zijn."Hegenermaakte zijn derde sprong tijdens een luchtvaart-tentoonstelling even buiten Parijs. Deze derde sprongmaakteHegener weer met zo'n Orsparachute.Hetging wat ingewikkeld, vertelt hij, omdat hij uit eendubbeldekkermet allemaal spandraden tussen de vleu-gelsmoest springen. De kunst was om tussen die span-dradendoor te komen zonder dat de static line, dielangsde romp naar de onderkant liep waar de doos metdeparachute was bevestigd, om de spandraden te leiden.Maarook dat lukte.

nt detienin~die~n -~eder-egeneuroostethetlar

rti st

Het hoogtepunt in Hegeners springcarrière kwam in1926. Toen maakte hij op de vliegbasis Soesterberg(een weiland nog) zijn eerste vrije val, hetgeen deeerste vrije val in Nederland van een Nederlanderwerd.Het was ter gelegenheid van de introductie in ons landvan de beroemde Irving-parachute. Dus zoiets als deRussen vorig jaar op Teuge deden met hun UT-15.Toen op 20 april 1926 kwam als vertegenwoordiger vande Amerikaanse Irving-fabrieken Lyman H. Ford, dielater drrecteu r van de Pioneer Parachute Companyzouworden, de bouwers van de revolutionaire Paracomman-der.Ford wilde best een tweede springer hebben, eenNederlander, dus daar ging Henri Hegener, inmiddelsdirecteur van het weekblad "Het Vliegveld .Ford zelf had een 24 voets Irving seatpack. Hegenereen 28 voets Irving met, ja, ja, het is allemaal niette geloven, een 22 voets reserveparachute!Hegener: "Een beetje eng zo zonder lijn vond ik hetwel, maar van te voren had ik al gedacht dat ik mijnhand op het ripcord zou houden, dan 21, 22, 23 zeggenen trekken. Ik klom uit het toestel, liet me vallen,telde en trok.Het ging fantastisch, alleen was ik wat te ver mee ge-gaan, dus ging ik over het vliegveld heen en kwam ineen denneboom terecht. Luid gekraak, even donker eneen heerlijk zachte landing." Ik was zeer trots op diesprong, omdat ik eerder met een Irving een vrije valmaakte dan de Russen, bij wie mr. Ford de parachutepas veertien dagen later introduceerde. Dat was vlakbij Moskou."Dit was meteen Hegeners laatste sprong. "Ik weeteigenlijk niet meer waarom ik daarna niet meer ge-sprongen heb. Er waren wellicht andere dingen. Maarik zou dolgraag nog een s springen. Alleen mijn knieën,hè, die willen niet meer zo goed. Maar als ze mij nou ineen meertje laten landen, of als jullie me nou eens opvin-gen ..... ?"Zo blijkt dat springbloed zich moeilijk verloochend,zelfs na 50 jaar. Wat ook mag blijken uit het feit datHenri Hegener al jaren bezig is met een standaardwerkover de geschiedenis van de parachute. Zijn zuster:"Hij moet nog twee hoofdstukken maken. Ik geloof overde moderne parachutes." Ik zeg dat me dat een beetjemoeilijk lijkt omdat er dagelijks nieuwe bijkomen.Henri Hegener: "Natuurlijk doe ik dat erg cesnopt. "Zijn zuster: "Maak het toch maar snel af, anders hebbenwe er misschien niets meer aan. "Even later wuift de bejaarde journalist zijn veel jongerecollega na. Het was een boeiende ontmoeting .

Unieke foto van Nederlands eerste vrije val op 26 april1926. Hier is Henri Hegener uit een F-3 (?) bovenSoesterberg gesprongen met een Irving -parachute op derug. Hand aan het ripcord, klaar om te trekken.

139-5

relative work (rw)

J< 5..;--

--==---- -------~-~ - . - - -=-=----------- -~::::....------- -

Ft. Bragg - USA, begin augustus van dit jaar. Wat velenvan de FAI-CIP begin januari als onmogelijk zagen, werdniet alleen werkelijkheid, maar zelfs een succes. Detrial World-Cup RW (relative work) World Championshipswerden "versprongen". Deelname in de 10-man sterrenuit 6 landen en v.w.b. de 4-man sequential uit 7 landenen dat ondanks een uitschrijving begin juni en een duretrip naar de USA.De hele wedstrijd, nl 6 sprongen voor de 10-man en nogeens 6 voor de 4-man zaak werd afgemaakt in niet meerals 4 dagen en dat terwijl het weer zeker niet erg mee-werkte. Daarvoor had' iedereen in elk onderdeel al 4 (datis dus totaal 8!) trainingssprongen gemaakt.Het zal u uit deze" statistics" duidelijk zijn geworden datde organisatie van zo'n wedstrijd niet al te veel problemenmet zich brengt en dat de uitvoering erg snel kan gaanTot ieders verrassing en vel er genoegen werden deze wed-strijden niet zo nadrukkelijk door de USA gedomineerd alsverwacht. Immers toen men hier in Europa nog nauwelijkslink-ups maakte werden er al in de USA 10-màn wedstrij-den gehouden (1967). De 10-man zaak werd, evenals de4-man wedstrijd gewonnen door de USA maar tijdens dehele wedstrijd werden de fameuze Jerry Birds Col.umbineTurkey Farm figuren op de hielen gezeten door een uit-stekend Frans team, terwijl bij de 4-man zaak PeterBötchenbach's team voorde nodige spanning zorgde.Dankzij dit succes ziet de toekomst van de eerste volledigeWereldkampioenschappen RW in 1975 er zonnig uit.Wat doen wij uit Nederland daar nu aan? Gaan we meedoen?Of wachten we net als bij de conventionele WK tot we eengrote achterstand hebben? Waarom hebben we dit jaar nogniet meegedaan. Geld, en wel een tekort daaraan, terwijleen tweede argument is geweest dat we er eigenlijk nietnadrukkelijk genoeg op getraind hadden en dus bij voo rbaateen bescheiden klassering hadden moeten accepteren.Maar wat als we wel in 1975 meewillen doen?Dan zullen we moeten gaan werken, en vlug.Maar hoe?Deze winter of begin volgend jaar een selektie maken van10-man met 2 reserves voor de 10-man zaak, planningvan 2 week-ends training, met zonodig aan het einde van1974 nog wat tijd. Het resultaat daarvan zou moeten zijndat we aan het einde van 1974 in staat zouden moeten zijnin iedere combinatie van die.t z man een zeer degelijke10-man te maken in niet meer dan 40 seconden.Dat lijkt nu spectaculair, maar is het niet omdat we inwezen het potentieel hebben voor dit projekt.Of het nu dan ook zal gebeuren is vraag twee, want hetvergt nogal wat organisatie en planning. En wie doet dat?Nog steeds ontbreekt het ons aan een team managerendaar zoeken we nu ook al weer een jaar naar!Maar goed, terug naar eind 1974 en de 10-man zaken.

140-6

In 1975 zouden we, gebaseerd op de dan bereikte resten, met succes op snelheid kunnengaan werken. Daanaast kunnen dan de combinaties voor de 4-man zaak'den vastgesteld en getrained .' Een team bestaandeuitPellens, Verschoor, Havekotte en ondergetekendehe,het afgelopen jaar al eens een week-end besteed inStrassbourg om uit te vinden hoe moeilijk nu weldezefiguren zijn. Wel wij kwamen tot de konklusie datmetdoornemen van de beschikbare theorie en redelijk erv:RW mensen deze figuren snel onder de knie .tekrijgenTempo en goed op elkaar ingewerkt zijn of raken moedan zorgen voor het verminderen van ''debenodigdesWij zullen u via ons voortreffelijke' blad volledig op dehoogte houden.

et!

I

Bert Wijnands

.pARA

CENTRUM

voo~.

I

tER

"NOORD"

i3~:00 11\ ,,~

Onder grote belangstelling werd op vrijdag 5 oktoberj.in de JWF kazerne te Assen aan de voorzitter vandePHENK BEUZEL, de gouden medaille wegens 36 jaartrouwe militaire dienst uitgereikt.Herik, namens alle nederlandse sportpar acnutistenVAN HARTE GEFELICITEERD.Wij wensen jou en je gezin nog veel gelukkige jaren methet welverdiende pensioen wat je binnenkort te wachtêstaat. Duidelijk is vast komen te staan dat je al diejanniet stil hebt gezeten en zowel in als buiten dienst eengraag gezien gast bent. '

t

T.

UIT VOORRAAD LEVERBAAR: "1nieuwe en gebruikte

- Papillons, harnassen en packs;

- Para-overalls, eveneens in twee kleuren;

- Para-boots;

- Para-helmen;

- Hoogtemeters;

- Tassen voor hoofd- en reservechutes;

- Para-brillen (origineel);

- Para-handschoenen;

- Vliegerjacks;

- Stickers, posters, speldjes, stropdassen 1::1IZ.

PARA-SHOP VAN DER HORSTPapaverstraat 11AmersfoortTelefoon 03490 - 10132

spo rtparacnuttst

esulta-)aar-akwo r-litheeft

ez enet goedsrva.ren~en zijn..0etenseconden., de

mds

~rj.l.le PC,N,r

metiten-ja renen

utist

een vreemde zaakIn de Para-Gear catalogus staat onder stock nr. 915:"Nylon marquisette netting, 36 inch breed, gebruikt in deopbouw van pilot chutes en voor het dichtmaken van modi-ficaties in hoofd- en reservekoepels, om de kansen opmalfuncties te verminoeren. n

Naar aanleiding hiervan wil ik u een kort verslag gevenvan iets wat mij kort geleden overkwam.Tijdens een relatiefsprong boven Teuge ontstond een min-der prettige situatie, toen de net gevormde 3 mans sterkantelde bij het inkomen van nr. 4. We waren niet snelgenoeg los van elkaar en het ripcord van mijn reservebleef achter een uitrusting haken. Met een bijzonder hardeopening werd ik onder mijn reserve gezet, vanuit eenallesbehalve stabiele houding.Nadat ik weer wat adem had gekregen, wees mijn hoogte-meter 7200 ft aan. Ik gebruikte een 24 ft ripstop reserve,bestuurbaar gemaakt door de "three holes" modificatie.De modificaties waren dichtgemaakt met de al eerder ge-noemde marquisette.Door de hoogte waarop ik hing, had ik veel tijd om een enander uit te proberen. En de resultaten waren verrassend.1. De koepel gedroeg zich in alles als een onbestuurbare,

dichte reservekoepel. De slingerbeweging was vrijhevig, zo'n 25 graden. Alleen door de voorste 10 vang-lijnen in te trekken en te slippen bleek het mogelijk hetslingeren te stoppen.

2. Pogingen om te sturen liepen op niets uit. Het intrek-ken van de vanglijnen, die naar de linker en rechter-modificatie liepen, had enorme zwaaien in de dwars-richting tot gevolg, maar verder niets.

Nadat ik dit uitgeprobeerd had, heb ik verder met deachterste risergroepen gestuurd, eneen harde maaracceptabele landing kunnen maken.Ter toelichting: alle clubreserves van de PCMC zijn opdezelfde manier bestuurbaar gemaakt en die sturen-wei-goed. (zie foto) -Mochten er bij de andere paraclubs springers zijn die welgoede resultaten hebben met deze dichtgemaakte modifica-ties, dan zou ik dat graag horen.

J. de Bruyneinstr. PCMC

the flying dutchmenhielden zomerkamp in Hoogeveen

Tekst: Fred Dierssen Foto's: Eric Dikker

"Blijfvan "mijn dak" af."

'r

sportparacnu tis t

Was het zomerkamp van de Flying Dutchmen in 1972 totaalverregend, dit jaar beleefden we een kamp zoals we onsniet beter hadden kunnen wensen. Ongetwijfeld zult u zichhet weer van de eerste dagen van juli nog herinneren, blad-stil en azuurblauwe hemel."Omhangen jongens" klonk het' s morgens om acht uur aldoor het kampement en u zult het geloven of niet, maarom kwart over acht ging de eerste stick de lucht in.Dat ging zo door tot sunset, waarbij de vlieger, FredDriessen, in de kist zijn spiegeleieren met ham en denodige cola aangesleept kreeg.Er werden 12 automatische sprongen gemaakt die dag,19 van 3000 ft. 10 van 5000 ft, 10 van 7000 ft en 6 van9000 ft.De volgende dag sloeg alles wat de Flying Dutchmen tot nutoe had meegemaakt. De PH-WVB vloog 8 uur en 50 minu-ten dat is ongeveer de afstand van Rotterdam naar Barce-lona. Er werden weer 66 sprongen gemaakt verdeeld over23 sticks!En zo ging het iedere dag maar door. De nieuwe brevettenvielen als rijpe appels uit de boom, hetgeen dan 's avondsaanleiding was tot het uitbrengen van een heildronk.Wie meende daar, dat The Flying Dutchmen op z'n retourzou zijn?Even leek het mis te gaan toen de "Koko" , de koosnaamvan ons eigen vliegtuig, in de start een dereet vertoondedat ondanks alle pre-flight-checks niet aan het licht getre-den was. De beslissing was vlug genomen en met een on-regelmatig lopende motor en een verkort circuit stondenwe binnen drie minuten weer aan de grond.Er bleek een cylinderwand te zijn gescheurd. Men sloegaan het organiseren. Binnen enkele uren verscheen pervliegtuig een monteur met onderdelen zodat de volgendeochtend het circus verder draaide.

141-7

Zo werden er in die paar 'zalige dagen 356 sprongen ge-maakt en 1400 l ite r benzine -ve ratookt ; ~nige dames inons gezelschap zo-rgden tenalotte voor een afscheids-barbecue dat tot diep in de Hoogeveense nacht doorklonk.

.Ja Fred, al die problemen zo vroeg in de morgen......•

n/e~houdtRESERVE op

juiste plaats

punt

~aal Vhargiemen ~uIt ~elka

GEFELICITEERDDoor de leden behaalde aantekeningen/vergunningen

Aantekening A

Bunek, J.H.Blok de, P.Beckers, A. W. M.Boxem, G.Brands, J.Barreveld, R. W.Bruyn, R.Boxtel, J. J.Berg, v. d. W.Besouw, F. C.Beentjes, J. J. M.Bukkems, M. H.Boere, J.G.Berden, A. J. G.Broek, A. W.P.Bruinsrna, J.Bol, Y.Burgertng, H.Baars, A. F.Cillekens, R. T..M.Cuba, de N. G.Cher'ieux, E. C.Dwa.rswaard, K.Dummer , 'JDoodewee rd, J.Doorn, V.Dokter, G.•.•.Dijkstra, L. E.Dros, R.J.P.Dunnebacke, C.Douma, M.A.Dijk, van J.J.Doets, K. W.Doorn, H.G. v.Essenberg, J. G.Ferrari, A.Groen, N. M.Hooreman, F.A.J.Havelaar. M. A_110t, ten K.Huyberts, A. R.Huisman, D. K.Hulzebos, T.Heeren, J.C.J.

APCPCNPCNPCNPCNPCNPCNENPCENPCPCIPCITV-7TV-71:V-7TV-7TV-7TV-7TV-7TV-7PCIPCN

,TV.,-7l'CMCAPèENPCPCN'PCNPCNPCN'PCNPCNTV-7TV-7TV-7PCIPCI 'PCIENPCENPCPCNPCNPCNPCNPCN

sportparachutist

Helaloot, E. G.Holkenborg , H. J.Hammen, F.H.Hövig , P.J.A.Herder, den T.Jong, de C.Jansen, L. H.Jong, de J.Jonkers, H. H.Jofriet, J.R. G.Jong, de D. A.Kok, de L.P.M.Kraaymes, P. C.Kerkhof, H. W.J.Koppenaal, J. W.Kamphuis, H.Kuyper, G.J.C.M.Kaar, v.d. J.W.Krom, de M.P.Kater, F.Klein Heerenbrink, G. J.Kleyer, A.H.Leus', W:Laarhoven. van J.Lavooy, H.J.'C.l\!!'eulen, v. cl, A e ,J.,Merbis, T. C.Michels,'P.J~E.Omme Kloeke, M.v,Ottenhetm, H. J:Renesse v. Durvenbode,

W.A,. v.Ronkers Age.rbeekvû i A.Rozario, H.A. Th.Rijkhoff, B.P.Rubing , P.Ree, v.d. W.R.Ruessink, R.Rabelink, R; P;Sonneveld, A.Schoot, P.F. v.d.Spruitenburg, A. N.Smit, P.Schuitman, J.A.'Soest, H. R.Slu i, J. W.Snelders, J. G.

PCNTV-7TV-7TV-7TV-7PCNPCNPCNPCNPCNTV-7PCNPCNPCNPCNPCNPCNPCNTV-7TV-7TV-7TV-7PCNTV-7TV-7PCNTV-7TV-7PCMCTV-7

PCIPCIPCN'>CN

PCNTV-7TV-7TV-7PCNCPCMCPCIPCNPCNPCNENPCTV-7

EEN

Storms, J.H.Stokron, R. P.Schiphorst, R. terTomo, J.'ruil, J.Tio, I. K. I. N.Verheugd, C. W.Visser, J.Vermeeren, J. C.Vermey, L.Vermeiden _ W.verhulsdonk, P . .I:'.'Visscher, F.H.J.Wanters, F.Westerhoven A. E.Ydema, E.J.Zee, v.d. D.C.

TV-7TV-7TV-7PCMCPCIENPCENPCENPCTV-7TV-7TV-7TV-7TV-7PCNTV-7TV-7PCN

Aantekening B

Bouquet, A.Diepgrond, F.Essen, v. J.J.Folkeringa, J.Graaf, de T. T.ft Hart, J.Leyte, H.J.Stoot, P.J.Snijders, H.Upwick, v.d. G.

ENPCPCIPCMCPCIPCIPCIPCIPCIPCITV-7

143-9

Aantekening C

Beurden, v.A.Bakker, R.Donselaar , J.Gier, de M.Kuypers, W.Vulpen, van J.Nijhui s, H.P.G.

ENPCPCIPCMCPCIPCIPCNTV-7

Aantekening D

Robinson, J. W. TV-7

Springvergunning

Mark, v. d. J. PCI

Een tweetal BELL heli' s op 5000 ft boven Graz: READY???

südost paracup grazIn de eerste helft van juli werd te Graz (Oostenrijk) eengrote internationale wedstrijd gehouden, waaraan maarliefst;3 nederlandse teams (van 4 man) meesprongen enwaarbij Piet Santegoeds en Henk Lemmens in een inter-nationaal team waren opgenomen.Het wedstrijdprogramma zag er veelbelovend uit:10 precisie sprongen (in team)3 style sprongen2 relatief sprongen (4-man ster)

en dat alles inclusief een week logies en per dag drie uit-stekende maaltijden voor zo'n f 250, --IGeen wonder, dat de deelname voor ons land maximaalwas. Bovendien werden er per persoon 2 trainingsspron-gen gemaakt en aan het eind was er nog demonstratie-springen. Zodoende kwam ik zelf die week op 19 sprongen.Op zaterdag 7 juli kwamen de hollanders in de stromenderegen en in een hevig onweer binnengedruppeld. Op sommi-ge plaatsen lag de hagel een decimeter dik!Charles Pellens regelde de inschrijving voor allemaal ende oranjeploeg vond een droog plekje in de caravans vanBram Lasschuyt, Piet Santegoeds of Wim Velthuizen.De "Wohnwagens" stonden op zo'n 300 m van de cfrkel ,vouwplaats en instappunt, ideaal. Alleen Piets caravanmoest verplaatst want de voortent stond blank. Op zo'n100 m was een zand afgraving, waar uitstekend gezwom-men kon worden. Van springen kwam niets terecht diezaterdag.De volgende dag stralend weer en om 6 uur streamer.Alle deelnemers sliepen in een studenten huis en kwamenmet privé auto' s of bussen. De Bell helicopters draaidenop hun gemakje de trainingssprongen er door en er werdgeloot voor de volgorde van de teams. Zuid Afrika wasnog niet aangekomen. Totaal 27 teams.

144-10

Bij6 sJ;tien

Let

UIT

De enige fout die je kon maken was verder dan 500mvde cirkel uitstappen of lager dan 500 ft. op de 100mlijnhangen. Daar onze PC' s geshortlined waren en er verdOlympics,Papillons en UT-15's in ons team zaten moedat geen probleem opleveren. Er werd bij die trainingschrikbarend goed gesprongen door de meesten. Toenlater op de dag de wedstrijd geopend werd en er watw'kwam, hadden de eerste teams het wel wat moeilijker,vooral, omdat de springvolgorde niet overal kloptedoorverschil in daalsnelheid en een sprong van 3300voetm4 man geeft niet veel ruimte meteen streamer binnen300 meter en 1000 verschil in boven- en onderwind. De:factoren speelden verschillenden parten kijk maar eensnaar de resultaten van de eerste sprong. Ik heb nogeen.Italiaan opgenomen in de uitslag om te laten zien, datzelfs uitstekende springers zichzelf en hun team metdieeerste sprong kansloos maakten. Zo kwam Guidolinon'zijn uitstekende volgende sprongen nog achter HarryPijnenburg in het klassement en ve rloor zijn team deeerste plaats, die ze anders ongetwijfeld hadden gehad.Voor de aardigheid zal ik dat Italiaanse militaire teamvermelden bij de groeps resultaten. Daaruit blijkt duid,lijk dat die ene sprong van 9,08 de hele score verknoeit,In totaal had het Italiaanse Militaire team uit 10 sprong'17,61. Bedenk hierbij dat 10 team sprongen in totaal4x10 dus 40 sprongen is. Trek daar nu eens die negenmsprong af, dan komt het gemiddelde op 21 cm per sprote staan en nu is dat het dubbele. Ze wisten zich nogzo'4 m voor ons eerste team te handhaven.Hier nu eerst enkele resultaten om te laten zien hoewegedaan hebben en hoe dat staat in verhouding tot anderedeelnemers. .Bram Lasschuit boven decirl

HEprza"gpED«almClte

S~HSJIII.iJajtie:a;oJS

P1Ig'tiejII

sportparachutist

arachutist

1. SERENELLI (I) LRSLRS 8. 22. OLSZOWY (P) LRSLRS 8.53. HAVEKOTTE! LRSLRS 9.8

RLSRLS 8.6RLSRLS 8.7RLSRLS8.3

LRSRLS 8.LRSRLS 8.LRSRLS 9.

Bijde uitslagen moet opgemerkt worden dat de eerste6 sprongen telden voor het individuele klassement en alletienvoor het team klassemënt.

Let eens op nr. 7, die met een Paraplane sprong!! !

UITSLAGENPRECISIE (---- betekent 10. 00 meter of meer)

totaall. OTTAVIANI I 0,00 0,00 0,00 0,00 0,00 0,02 1,23 0,00 0,00 1,34 2,59

500 m van 2. HUEBNER E 0,00 0,05 0,00 0,00 0,02 0,13 1,46 0,06 0,23 0,10 2,05.00 m lijn 3. SZUMIEJKO P 0,00 0,00 0,22 0,05 0,00 0,06 2,37 0,30 0,00 0,29 3,29er verder 7. VAN BIBBER USA 0,04 0,45 0,09 0,28 0,16 0,00 0,14 0,06 0,11 0,00 1,33

lten mocht 15. VERSCHOOR 1,05 0,00 0,02 0,00 0,51 0,00 0,00 0,01 0,35 0,31 2,23raining 18. PELLENS 1,16 0,10 0,02 0,07 0,61 0,00 0,06 0,40 2,24 0,11 4,77. Toen 2l. HAVEKOTTE 0,96 0,00 0,14 0,00 0,85 0,09 2,61 0,00 0,46 0,00 5,11r wat wind 30. BLIETZ 0,62 0,81 0,53 0,00 0,61 0,22 0,08 0,41 1,63 0,58 5,49~ilijker , 42. WOLTERING 2,31 0,52 1,27 0,00 0,12 0,33 0,64 0,00 0,20 1,89 7,28opte door 48. WIJNANDS 4,93 0,21 0,80 0,00 0,00 0,27 0,44 0,80 1,14 1,45 10,04I voet met 54. PIJNENBURG 3,44 0,07 1,80 0,58 1,72 0,76 2,21 1,58 0,33 1,08 13,57binnen 60. LASSCHUYT 3,48 2,18 2,09 1,12 0,02 0,72 0,00 0,87 2,17 2,94 15,59indo Deze 62. LEVERING 4,16 0,18 3,31 0,60 2,93 0,12 0,96 0,59 1,30 0,13 14,28

aar eens 65. VELTHUIZEN 0,27 0,58 0,36 0,28 0,59 0,42 0,11 0,66 0,22 13,49D nog een , 66. KOUDIJS 8,06 0,98 1,09 1,00 0,77 0,60 2,62 0,15 1,31 2,77 19,35en, dat 69. SANTEGOEDS 0,89 0,04 0,81 0,29 2,50 1,81 0,21 1,31 0,83 18,69m met die 77. THIJSSENS 5,14 0,42 2,70 0,37 0,00 1,20 0,93 1,03 1,35 23,14dolin ondanks 99. LEMMENTS 2,85 6,55 3,.71 2,10 2,40 4,06 61,67tIarry NB. GUIDOLIN (I) 9,08 0,00 0,00 0,02 0,00 0,00 0,00 0,00 0,54 0,67 10,31~am dein gehad. Zoals ik al zei telden alle 10 sprongen voor het team resultaat. De totale afstand omvat dusI e team 40 sprongen.,.jkt duide- . 1. SAAR I 12,13 6. NL I 21,35 (Tom, Charles, Bert, Jaap)erknoeit. 2. USA 13,79 . 13. NL 11 49,48 (Har ry, Steven, Ben, Ferdi)

O· sprongen 3. POLEN 13,90 14. NL III 62,71 (Wim, Bram, Peter, Paul)totaal 4 xlegen meterper sprong:h nog zo'n

Hetis misschien aardig te vermelden, dat nr. 3 bij deprecisie, Szumiejko uit Polen niet in het nationale teamzat,omdat hij met z'n 600 sprongen toch niet tussen de"grotejongens" met hun meer dan 2000 sprongen perpersoonpaste!DeItalianen zagen kans om bij de team sprongen tweemaalallevier een dead centre te scoren, éénmaal 2 cm, één-maal30 cm en verder nog wat "afzwaaiers" van 30 à 50cmper groepssprong. Over de pech van Guidolin in ditteamheb ik al eerder gesproken.

STYLE

Hieroverwil ik kort zijn. Voor de meesten is dit eenspanningslozeaffaire, zo ook hier. De uitslag kwammeestalpas tegen de avond of de volgende dag. Daar het.Jsprtngpuntvrijwel recht boven de cirkel lag en er veelafdriftwas, was het bijzonder moeilijk te zien of er fou-tengemaaktwerden en bleef het bij klokken en hopen dateral dan geen fouten waren. Bovendien zag je soms pasaande koepel wie er gesprongen had, hetgeen de spanningookal niet groter maakte. Al onze hoop was gevestigd opJaapHavekotte. Eigenlijk de enige die zich in dit gezel-schapmet de top kan meten (Jaap moest maar eens eenpaarmaanden onder goede omstandigheden kunnen trainen!Misschienwat voor de NSF.) Om bij de eersten te eindi-genmoest een "schoon" gemiddelde van 9 sec. of minderwordengedraaid. Voor de eerste 10 lag dat onder de 10sec.En als je boven de 12 draaide zonder fouten eindigdejebovende 40. Ik geloof te kunnen zeggen, dat de jury inhetalgemeen goed was in de beoordeling. Er waren maarliefst22 springers die geen genade vonden in de ogen vandejury en zoveel strafseconden verzamelden, dat ze bo-vende 16 kwamen. In totaal kwamen 98 sprongen op 16seconden,dat is 12 volle Bell heli' snaar 6600 ft. Rekenmaareens uit wat dat kost! Gelukkig dat de USA en deLuftwaffeer waren om dat probleem op te lossen. De driestylesprongen gaven het volgende resultaat:

Een onder een letter betekent, dat daar in die draai ofsalto-strafseconden werden gegeven.

toto Sjaak Gielen: Als jè denkt dat dit een malfunctie iswordt het tijd dat je eens naar je eigen openingen kijkt.'

sportparachutist 145-11

- -.~~. - ...• a..... ... ....- ....,.. ,", . .• '..,. ..•• ~. .• '. ~ .' A" .•••• • ~,,,. • •

relative en '13 monsterop vrijdag de 13eWe staan aan de vooravond van de relative wedstrijden inEuropa. Over een paar jaar is relative niet meer weg tedenken uit de wedstrijden (naar mijn idee) en Graz wildehet dit jaar eens proberen met een 4-man. Dat Europadaar nog niet aan toe is blijkt wel uit het feit, dat er maar7 van de 26 teams in slaagden bij beide sprongen van8000 ft een 4-man te maken. Duitsland en Nederland dedenhet geweldig door niet alleen een ster te bouwen, maardeze na 5 à 7 sec. te veranderen in resp. een snowflakeen caterpillar. Zuid-Afrika lil was inmiddels als teamgediskwalificeerd door te laag trekken van één van de le-den bij het style springen. (hij eindigde zijn serie op1000 ft en trok toen) Nederland 1I maakte 2 x een 3 manen NL lil kwam niet verder dan een link-up met 2 anderenlinks/rechts er van.

Uitslag: 1. Kiel2. USA3. NL I

14,40 sec16,50 sec16,40 sec

17,60 en15,70 en18,80 en

De goede resultaten van enkele relative teams waren oor-zaak dat een 14 tal springers werd geselecteerd voor eengrote ster. Twee heli' s gingen omhoog met nog een foto-graaf er bij. Ons hele eerste team was uitverkoren. Volspanning wachtte ieder af wat er zou gebeuren. Aan beidekanten stroomden de Bells leeg de basis (Charles en Bert)was snel gevormd en volgens plan kwamen de volgendedrie springers binnen. Een 5 man was het sein voor de an-deren om binnen te komen. Een geweldig gedrang. Vanalle kanten brak men in. Toen er zo'n 10 man bij elkaarwas brak de ster aan een kant. Gelukkig hadden we op degrond goed meegeteld, want voor de meesten in de sterwas dit een record. Maar wonder boven wonder kregenze het gat weer dicht en kwamen de anderen op de DuitserScherer en de fotograaf na binnen: 13 MAN !!! Een gewel-dige belevenis en voor vrijwel iedereen (zeker voor Oosten-rijk) een nieuw record. Later is vergeefs een 15 man ge-probeerd. Zo kwam zo langzamerhand het eind in zicht.Na de prijsuitreiking volgde een massa dropping uit 4Bells, die achter elkaar vlogen en door het wolkendek leeg-stroomden op goed 3000 ft. Wel griezelig, maar geweldigspectaculair voor de toeschouwers.Dit werd nog een keer herhaald, zodat de ene helft van despringers nu de anderen in de lucht kon zien en kon bekij-ken hoe het nou gaat als je op elkaars canopy stapt of alser vier springers op gelijke hoogte de bak in sturen, den-kend; dat de anderen wel aan de kant gaan. En dat .was danweer Graz! Over 2 jaar hoop ik weer van de partij te kun-nen zijn, want het was alleszins de moeite waard.

E

Slecht geplande groepssprong (demo). De onderste manaan de EFA had aanvankelijk niet eens door, dat er ie-mand geknield op z'n canopy zat. Gelukkig wist de boven-ste man er af te draaien (vergelijk stand lichaam metstand koepel). Ik was zelfs een moment bang, dat ze metz'n tweeën op de koepel eronder zouden stappen. (Fotogenomen van onder de canopy).

"POP TOP" Reserve-container. Deze container is slechts5 cm dik en is gemakkelijk hanteerbaar. Het ripcord isgoed beschermd. De container wordt geleverd met special,pilotchute-cap ..---

1~

gjmd

t

J

146-12 sportparachutist

een algemene beschouwing

te schrijven voor dit nummer werd mij onlangsgevraagd. "Graag", dacht ik, "dan hoop ik meteen eennabeschouwing te geven over de op 22 september te hou-denparademonstratie op Terlet. "Hoeanders zou dit uitpakken.Maareerst een terugblik op het para-seizoen, dat bijnateneinde is.

Eengoed seizoen, met een nieuw record aan sprongen,succesbij binnen- en buitenlandse wedstrijden, een voor-treffelijk geslaagde en perfect georganiseerde "Nationale" .Eenwoord van waardering tot de instructeurs, de para' svandienst, de zwoegers bij de gronddiensten en de lieden,diehet administratieve werk verzorgen.Dochook een woord van - milde - kritiek: er moet méê reenheidkomen in de parawereld. We moeten meer onder-lingcontact hebben. Wij mogen als club best voor onseigenbelang uitkomen, maar ook de afdeling para magnietworden vergeten. Als para-secretaris Sikkens - naastzijnnormale dagtaak - iedere avond zwoegt aan admini-stratief en organisatorisch werk, lijsten opstelt, brievenschrijft aan de clubs en autoriteiten, doch vaak vergeefsopantwoord wacht, dan is er iets mis. Het noodzakelijkesamenspel is toch zo belangrijk in onze sport.

Goed,terug naar een dag, naar welke wij als een hoogte-puutuitzagen: 22 september, een grootse demonatratteparaspringen op Terlet, alwaar wij - uitgenodigd door deorganisatoren van de Luchtsportdag - met 45 van de meestervaren springers en springsters een stel hogeschoolnum-merszouden geven. Vraag niet, wat een voorbereidendwerkdit kostte, reken niet hoeveel uren Sikkens enWijnands(en anderen niet te vergeten) hebben gezwoegd.Een"absolute topper" zou deze demo worden in het-bescheiden- vliegprogramma.45 Para's waren present op 'I'er'Iet, gesecondeerd doorgrondploegmensen. Het weer was redelijk; 't bleeg droogenieder, die een beetje para is, wist uit ervaring, dat dewindgeen belemmerende factor behoefde te zijn.'s Morgens had reeds een s-tal para' s gesprongen,perfectelandingen ondanks meteo - berichten die sprakenover"uitschieters" tot 22 knopen. Geen centje pijn.45 Para' s gingen na de briefing op Terlet naar Deelen,waarKlu'sF. 27 hen wachtte.Alstond er toen een redelijke wind, de para's wisten uitervaring, dat deze pleegt af te nemen in de namiddag.Bovendienhad het ochtendweerbericht melding gemaaktvanafnemende wind in de. middag.

"Wachten",was derhalve het parool. De F. 27 was er enbehoefdeniet eerder terug alvorens het uur van.17. 30wasaangebroken.Grootwas de verbijstering onder de para' s, toen plotse-linghet para nummer werd afgelast en deF .27 bemanninghetconsigne kreeg zich voor terugkeer naar Ypenburg ge-reedte maken.Wiebepaalde dat? In ieder geval niet de para's. Nochspringleider Wijnands, met zijn mensen op Deelen, nochSikkensen zijn grondploegmensen werden geraadpleegdoftot overleg uitgenodigd. Botweg werd besloten hetspringenaf te gelasten en dat op een moment, waaropnogecht niet was te voorzien, hoe het weerbeeld metnameom ca. 17.00 uur zou ztjn , En deze beslissingwerdgenomen door niet-para' s, te weten een commenta-torvan het vlieggebeuren en een KLu-officier, die ver-keersleider was. Is het niet te vergaand, als zij zich be-moeienmet specialisme als paraspringen, zaken, die niettothuncompetentie behoren? Waarom werden leiders alsIVijnandsof Verschoor - nationaal en internationaal befaam-despringers - niet geraadpleegd?' Zij mochten wel metSikkenshet gehele springnummer voorbereiden en opbou-wen.Doch op het beslissende moment werd hun meningnietgevraagd. De conclusie is: een jammerlijk falen eneenvolledig onbegrip bij degenen, die de leiding haddenvandeze luchtsportdag.

sportparachutist

Gewoon verknoeid, zo kan men het paranummer betitelen.Daarbij een dubbel zware slag voor de afdeling para: naasteen morele klap ook een groot financieel verlies: de reis-kosten van alle deelnemers; bovendien een teleurgesteldemogelijke toekomstige sponsor voor het Nationale Team

Toen het slot van de Terlet-dag aanhràk, en - volgens het'programma een daverend para nummer zich zou ontvouwen -verhief zich de oranjekleurige hete-luchtballon (wàarlijk .geen liefhebber van harde wind) statig van Terlet' s L-stripen dreef langzaam in N. O. richting.Kon op schrijnender manier worden gedemonstreerd, welkeen misser de organisatoren hebben begaan door de"topper" van deze dag af te gelasten, terwijl hiervoorgeen enkele reden was? Ja" men heeft zelfs niet de moeitegenomen om de. F. 27 op "stand-by" te houden (ter infor-matie: tijdens de NKP-73 werden vlieguren "gespaard"om dit festijn mogelijk te maken)' tot het beslissende mo-ment in het programma was aangebroken. Men had alsdannog kunnen beslissen, of er al dan niet gunstig springweerwas.

Verbittering en onbegrip (zie de gezichten der van Deelenterugkerende para' s op bijgaande foto' s) heersen er thansonder de deelnemers. Hun vertrouwen is geschokt; eenschok, die niet eenvoudig is te herstell'en. . .

Frits Molhuysenvoorzitter

-

Waarheen? . ' Waarvoor? Foto: R. Klop

Desillusie. Foto: R. Klop

147-13

de afgang van terletWie van de tussen de duizend en tweeduizend nu actievespringers in Nederland ooit nog eens een glimpje hoop maghebben dat er ooit nog eens een zinvol gesprek, laat staanrespect te verwachten is van de kant van de hogere regio-nen van de KNVvL voor het parachutespringen, is zaterdag22 september 1973 niet op Terlet geweest.Zelfs de meest grove termen om de afkeuring uit te druk-ken zijn onvoldoende om de organisatie van de met zoveelbombarie aangekondigde "Dag der Luchtsportten" te ken-schetsen. Het geeft de machteloosheid weer waarmee wijdaar bij vrijwel bladstil weer, clear blue sky , aan degrond stonden en niet omhoog mochten. Het puikje van deNederlandse springwereld. Praktisch allemaal springver-gunninghouder s , Als onmondige kinderen het bos ingestuurd.Het is werkelijk met geen enkele pen te beschrijven, zelfsniet met de mijne. Het is ook niet na te vertellen. Hetenige dat onze afdeling kon doen was een lijvig protesttele-gram sturen en vragen om een diepgaand en grondig onder-zoek naar de verantwoordelijkheden,Want zelfs dat is onduidelijk.Vaststaat dat toen de eerste stick klaar stond om in deFriendship te stappen omstreeks kwart voor drie opDeelen een vlieger naar buiten kwam die zei dat het nietdoorging. Gewoon. Gaat niet door.Wie had de leiding van het springen? Bert Wijnands , Waarwas hij? Aan het briefen bij die Friendship. Van hem wasdie beslissing uiteraard niet afgekomen. Het was fantas-tisch springweer. Er stond toen nog een metertje of achtwind hooguit, dus land je met een metertje of drie. Alseen leerling onder een TU. Van wie was die beslissing danafgekomen? Onbekend. En het springen was niet voor- laten we zeggen - een half uur afgelast. maar voor dehele dag. Tussen kwart voor drie en half vier nam de windaf tot één tot twee meter. Kastelenweer .Hoe dan ook: de beslissing kwam wederom niet af van demensen die verstand van springen hebben. Niemand vanons werd geraadpleegd. Nee, de heren zweefvliegers ofvliegers of wie dan ook maakten dat uit. Mensen die maardan ook geen notie van een parachute hebben, laat staanvan het puikje van springend Nederland.'s Ochtends was er nog zeven man uit de Porter van Icarusgesprongen. Het woei toen nog vrij redelijk. Ook KarstSikkens, onze afdelingssecretaris, die maanden organisa-tie plus vele nachten overwerk in deze dag had zitte-n, hadnog een sprongetje uit een Cessna gemaakt. Bij de Pilatus-stick ging men naar de 10.000 voet. Prachtig weer. Eénwolkje in zicht maar ruim anderhalve kilometer bij hetexitpunt vandaan.Grandioze show.Toen we tegen vijf uur nog een Cessna hadden weten techarteren waar één man uit kon springen, wat dan ook ge-beurde. rende het publiek enthousiast naar de springertoe, applaudiseerde luid, pakte hun boeltje en ging naarhuis. Vooral däá rvoo r waren ze gekomen, en wat voortoeren vliegtuigen verder nog maakten, ze gingen en massenaar huis. Teleurgesteld, woedend velen. Mensen van wiede KNVvL het moet hebben, maar die ze waarschijnlijknooit meer op -een luchtsportdag terug zullen zien.Niet alleen mensen die niets van luchtsporten afweten kij-ken wat vreemd naar ons en denken dat we een stelletjegekken zijn. O. k , springen is iets dat vreemd lijkt. Maardat zelfs collega-Iuchtsporters met wie wij samen in éénorganisatie zitten hebben nog nooit de moeite genomen omzich althans een beetje te verdiepen in de moderne sp rtnge-rij - de paar goede niet te na gesproken, nl. de paarzweefvliegers die dit voorjaar een opleiding plus gast-sprong bij Icarus maakten - dat is toch wel fantastisch.Wat weten de "beslissers" nou van springen af?Zonder ook maar het minste overleg met de mensen diein Nederland de grootste deskundigheid op het gebied vanhet springen hebben, beslist de één of andere leek.

Het zou mijn eerste sprong uit een Friendship worden,een gebeurtenis waar anderen en ik weken naar haddentoegeleefd. Als het slecht weer was, o. k., dat calculeerje dat van te voren in, maar als je het meest fantastischespringweer ter wereld hebt! Bram Lasschuyt had voordie ene of twee sprongen 900 kilometer gereden. Er wa-ren mensen uit Brunssum, Seppe. uit alle hoeken vanhetland om maar de beste springers bij elkaar te krijgen

(met z'n allen werd 16.000 km gereden) enthousiast, na-tuurlijk in de eerste plaats voor die sprong uit eenFriendship, maar ook - en dat geldt voor iedereen - omeen fantastische show ten behoeve van de KNVvL te maker.En nog begrijpen die mensen niet dat parachutespringen,en vooral zoals Bert Wijnands en Karst Stkkens het geor-ganiseerd hadden, toch altijd - wat je ook verder doet-het meest spectaculair en het spannendst is. Niet diezweefkisten, hoe fantastisch dat ook is en echt het is fan·tastisch. niet het stunten van die dubbeldekker enzovoort,maar die 35 springers die van drie kilometer komenenvoor je voeten landen. Een kind snapt dat. Springen isniet iets echts, dat is iets geks. Dus dat laat je vallenzonder overleg.En als ik dan nog iets persoonlijks mag zeggen: wie vandesportvliegers. zweefvliegers, modelbouwers heeft hetenige Nederlandse boek over het parachutespringen gekoclen gelezen? Elke springer die mij kent weet dat het mijer niet om gaat dat ik dat nou toevallig geschreven heb.Het interesseert me echt geen bal.Bovendien verdien ik er praktisch niets aan. Dat wist iken het kan me ook niets schelen. Iedereen van ons weetdat. Dat boek schreef ik uitsluitend en alleen om tweedingen: leerlingen meer informatie te geven over de sportwaaraan ze gaan beginnen en mensen die getnteresseerdzijn in luchtsporten inzicht. in de moderne springerij tegeven. Springen is voor gekken. dus hoef je dat boekniette kopen, zodat je er wat over te weten komt. De para-secretaris heeft vorig jaar 50 boekjes gekocht. Tegenin-koopsprijs. Gewoon om relaties, journalisten. belangstel-I enden een boekje te kunnen geven.Men wil het springen niet, laat staan propaganda voorhelspringen.

Het voorafgaande overlezend lijkt er maar één conclusie:uit de KNVvL. En daar zou ik inderdaad veel voor voelen.Maar toch geloof ik niet dat we dit moeten doen. Wemoe-ten doorvechten. We zijn een luchtsport of we dat nouleukvinden of niet. We zullen van binnen uit de KNVvLmoetenaanpakken en als het moet de zaak goed duidelijk maken.Het is afschuwelijk schrijnend, maar we zullen niet alleengrotere propaganda naar buiten moeten maken, maar zélfsbinnen de KNVvL zullen we een grote propaganda actiemoeten voeren. We zullen ook bïnn en de KNVvL met onzefilms moeten komen en met dat boek, we zullen moetenlaten zien wat het springen anno 1973 is.We zullen de mensen die over ons oordelen moeten dwin-gen iets te begrijpen van die luchtsport die ze kennelijk zoverafschuwen dat ze ons en het publiek het meest speetace-laire dat de luchtsporten te bieden heeft, onthouden opdemeest vreemde wijze.Het is werkelijk te gek om dit te moeten zeggen, maarschandelijk genoeg is het meest overbodige dat een menskan bedenken, dat wat we moeten doen.En wat er ook gebeurt, ik denk dat ik namens alle springersspreek als ik zeg, dat niemand van ons ooit nog aan eenactiviteit van de KNVvL deelneemt als niet onze spring-leider bepaalt wat er gebeurt. Hij weet wat kan en niet kanen niemand anders, ook al hebben de organisatoren honderdkeer mijn boek gelezen en zijn ze honderd keer met onsmee omhoog geweest.

148-14

Hein Cannegieter

sportparachutist

P.S.Ikdenk dat de organisatie van de "Dag der Luchtsporten"nietsnapt waarom er zo bitter weinig publiek was. Menzalhet wel wijten aan het stormachtige weer op de avondtevoren. Dat kan een bijkomende oorzaak zijn, maar - lievevrienden - heeft u in uw krant of in die van uw buurmanook maar het kleinste stukje over het evenement gelezen ... ?

P.S.Bert Wijnands heeft een onderzoekje gepleegd of wij onshoogstnoodzakelijke nationaal springcentrum op Terletzoudenkunnen vestigen.Hetmeest logische dat er is; want het is het enige KNVvL-terrein in Nederland en enorm groot. In eerste instantiebleekdit onmogelijk. Ik vraag me af of de KNVvL hetzweetvliegenop 'terf et niet zodamg zou moeten her struc-tureren zodat we wél een hoek van het terrein kunnen krij-gen.Alleen al opdat er beter begrip tussen de luchtspor-ters ontstaat. Het zou eigenlijk zo moeten zijn dat ze onsvrágenom er te komen. Per slot van rekening is Terletook van ons!

H.C.

Hetripcord hangt onder de arm.

flying-,

ripcord

Fout ontdekt.

Blijft zoeken!

schwenningen 1973Alweer een wedstrijd met als onderdelen groepsprecisie(4 sprongen) en relatief (2 sprongen).

Op speciale uitnodiging van Eddie Bay en telefoontjes vaneen aantal relatief adepten schreven we in met een Natio-naal team bestaande uit Havekotte, Pellens, Verschoor enondergetekende, terwijl zoals later bleek ook een Icarusteam bestaande uit v. d. Mark, Otken, v. Veen en Wieringaingeschreven had.

Voor ons was het aanlokkelijk van een 6-sprongen wedstrijdop 800 km afstand de zondagmiddag. Nee, niet de prijsuit-reiking. noch de teruzrets , maar wel de aanwezigheid van2 Huey: t;, zu relatie! experten en vele toeschouwers. Hefzal u duidelijk zijn! Record sterren. Het is ons inmiddelsduidel iik dat de weergoden danig roet in het eten gooidenen het programma voor de lvU deelnemers neerkwam op2 x groepsprecisie en 1 x relatief. De resultaten van dezeavonturen staan hieronder. Het weer zondag was bedroe-vend. Het feest zaterdags des te opwindender. Jaap heeftgevlogen (link), Jix heeft zakgelopen, Tom heeft niet aan-gezegd en Charles en ik hebben gezaagd. Jammer van desterren.

Bert

Groepsprecisie:

- 1e LL divisie Ca lw- Saar- Holland 1.

Relatief:

1. 7th U. S. Army2. Holland 1.3. Sion, Zwitserland

Voeten tegen elkaar en grijpt met beide handen alles watmet ripcord te maken heeft en met succes.

TREK HET RIPCORD OP DE JUISTE EN VEILIGE MANIER

portparachutist 149-15

~©TIJubileum Vliegveld Hilversum.

Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van het VliegveldHilversum en de functie die de heer Tolenaar er evenlangvervult, hielden de twee Hilversumse springc1ubs op 13 julieen wedstrijd voor beginners, waaraan buiten mededingingvele geoefende springers aan deelnamen.De wedst rtjd werd gewonnen door Harrissen van de PCMC(20 sprongen) die 4.15 meter haalde. Tweede en derdewerden twee Icarusspringers, de gebroeders Folkeringamet 11. 22 meter (1ge sprong) en 23. 03 meter (24e sprong).Opvallend was de vierde plaats die naar Oosterum van dePCMC ging met 35 meter voor zijn vierde sprong.Na afloop van de wedstrijd kreeg Harrisson uit handen vande directeur van de NLS de fraaie beker, die de NLS terbeschikking had gesteld.Ter ere van het jubileum van de heer Tolenaar werd eenmassadropping georganiseerd voor het terras van hetrestaurant. Pa Bohnen sprak de jubilaris toe en danktehem hartelijk voor de goede momenten van samenwerkingtussen hem en de beide paraclubs op zijn veld.Eef de Wekker, één der 'terras-springers' reikte mevrouwTolenaar een bos bloemen over.Bij de geoefende springers gingen de eerste drie plaatsennaar Icarus, namelijk naar Paul Neijssen (1. 80), JacquesGielen (2.11) en André Wierenga (2.23). Hierna volgde dePCMC-er Zeeman met 2.59 en als vijfde weer een Icarus-springer, Joop van der Mark, met 3.10 meter.Overbodig overigens om te melden dat Pa Bohnen de wed-strijd leidde.

Wat zien ik? Juryleden René Polak,Waldy Groenewold.

~@oo@Uitslagen

PC klasse

1. W. Zeeman2. E. de Wekker3. J.de Bruyn4. R. Faas5. R. Pesch6. E. Bussemaker7. J. de Graaf8. J. Vijfwinkel9. J. v.d. Meel

7,45 mtr.11,15 mtr.13,68 mtr.14,09 mtr.14,14 mtr.14,17 mtr.18,57 mtr.20,29 mtr.23,30 mtr.

Winnaar P. C. klasse Wim Zeeman. 4

• Winnaar TU-klasse Herman Klokke.

TU klasse

1. H. Klokke2. J.v. Duin3. J.A.C. Boogaard4. H. Stegman5. P. Dynstee6. J.M. v. Donselaar7. T. Verwey8. F. Slobbe9. P. Vlaar10. A. Dekkers11. J. v. Essen12. L. Hengeveld13. H. v.d. Mark14. M. A. Teunissen15. Blankenstein16. J. Mazeland17. R. Gonzalez

52,49 mtr.54,02 mtr.55,71 mtr.57,21 mtr.75,24 mtr.79,08 mtr.80,72 mtr.87,15 mtr.88,68 mtr.88,69 mtr.95,82 mtr.

107,09 mtr.109,52 mtr.110,08 mtr.112,08 mtr.117,46 mtr.125.00 mtr.

150-16 sportparachutist

Er is wat afgesprongen in de laatste drie maanden bij TuZeven. En er is nogal het een en ander gebeurt. Om maarinjuli te beginnen: na het schitterende weer in Graz werdeenspringweek georganiseerd, die de geschiedenis in zalgaanals de natste tot nu toe. Het goot onafgebroken enslechts in de twee week-ends die er in vielen kon er watgesprongenworden. Hoogtepunt tijdens deze week was on-getwijfeldde thuiskomst uit het ziekenhuis van ons allerTrudyLemmens, precies 3 maanden na haar ongeval.Alswelkomstgeschenk werd haar de "Eerste NederlandseDriemansster" boven Seedorf aangeboden. Haar broerHenkLemmens, Emil de Bock en Bram Lasschuijt zorg-denervoor. Trouw is zij nu op het veld en houdt zeeraccuraat de sticklijsten bij. Begin augustus bezocht de"club-instructeur het 7-th US Army Parachute Team inBadKreuznach, waar niet alleen veel geleerd werd, maarookleuke contacten werden gelegd.Delaatste week van augustus en de eerste week van sep-temberwerden wederom twee springweken georganiseerd,voornamelijk om nog een aantal dienstplichtigen in de ge-legenheidte stellen, hun wing te halen, omdat de instruc-teurvan TU Zeven waarschijnlijk overgeplaatst zou wor-den.Over deze zaak is tot nu toe nog geen zekerheid.Zekeris wel, dat als hij weg gaat, het springbedrijf bijTUZeven stilstaat. Dus, als er iemand wil van de instruc-teurs?Enfin,voor deze springweken werd een monster-opleidingvan46 man gedraaid, die zeer veel geluk hadden met hetweer. Het was slechts één dag geen springweer en er kon-denin deze twee weken dan ook 990 sprongen gemaaktworden.Begin september werd het 10-jarig bestaan ge-vierdvan de Nederlandse Troepen in Seedorf. Uiteraardwerder een parademo gegeven. Dankzij de contacten bijhet7-th US ARMY TEAM werden de para' s van TU Zevennueens verwend. Alle vrije vallers konden gebruikmakenvan de door de Amerikanen meegenomen heli; erwerduitgebreid theorie relatief-werk gegeven en, veel

belangrijker, na de theorie volgde de praktijk. Alle vrije-vallers B-brevetters maakten hun eerste hook-up, terwijlde meer-gevorderden meermans-sterren bouwden.Uiteraard waren de Amerikanen gast van de paraclub endat er 's avonds uitgebreid gefeest werd hoeft geen betoog.De eerste avond werd een dinertje aangeboden. Tijdensdit diner werd ook afscheid genomen van de voorzitterH. J. W. Geertsen, die naar Holland overgeplaatst is. Zijnopvolger, Jos Otten werd direct daarna ingedronken in de"dead-Center", een privé-kelderbar van para-familieLemmens. "A hell of a party", aldus "Omigooly-bird"David Layne van 't 7 APT.Ter afsluiting van de tweede springweek was de jaarlijksefeestavond gepland.Diverse vrienden en oud-leden waren uit Holland overge-komen en beleefden een leuke avond. Voorzitter Jan Ottenhaalde mevrouw Lasschuijt Jr., echtgenote van de instruc-teur voor het voetlicht en stelde: "Altijd heb je .!!:is!voorde club, hoewel je je .!!:is!hard nodig hebt voor de kinderen,die steeds oP.!!:is!op school moeten zijn. Tussendoor vindtje.!!:is! om chutes te naaien, overalls te maken, kortom,jouw vrije .!!:is!is club.!!:is!geworden. Nu bied ik je namensal onze leden wat.!!:is! aan." In het kadootje, dat de voor-zitter onder luide bijval van de aanwezigen overhandigde,zat een horloge .Laat was de feestavond niet afgelopen. Er moest om9 uur weer gesprongen worden. Dit gebeurde. Het weerwas weer geweldig en zo kon de 3000e sprong van dit jaargemaakt worden.Ook stonden de nieuwe U. T. 's voor het eerst in de lucht.Na enig naai- en knipwerk zaten de letters ENNIA erop.Van waar die letters, kan de vraag luiden. Wel, dezeverzekeringsfirma was zo vriendelijk ons er twee teschenken (twee russische parachutes, bedoel ik) op voor-waarde dat er Ennia in zou komen te staan. Nou, en dätwilden we er wel even in maken. Zodat de club nu goedin z'n high performance canopies is komen te zitten envele B-brevethouders al wedstrijd-allures gaan krijgen".Misschien is er een club in Nederland, die in het nasei-zoen eens een week-endje een onderling wedstrijdje wilspringen. Voor onderdak enz. kunnen onze leden zorgen.Vervoerskosten zijn voor uzelf. Springkosten 75 cent perminuut. Antwoord aan secretariaat.Denk er eens over na.

Woensdag5 september 1973.

Eengouden dag voor iedereen, die zoiets afmeet aan deweersgesteldheid.Goudmet een onmiskenbaar oranje randje.Bovendienin een iets andere betekenis ook een gouden dagvoorde meeste parachutisten-clubs; in ieder geval voordeEerste Nederlandse Parachutisten Club.

Tiendemonstraties stonden er op het programma.Zelfsvoor de onverschrokken E. N. P. C. -plannenmakerseenopgave, waarbij het beste organisatorische beentj emoestworden voorgezet.Voorzichtigvoorgezet, omdat veelal ook voor hen gold dathetzelfdeorganisatie-been die dag meerdere malen ge-bruiktdiende te worden om kruizen te trappen. Vanzelf-sprekenduitsluitend in de fanatieke - maar onschuldigepara- betekenis van het woord.

Diekruizen werden door de zonder fouten opererende- enonvolprezengrondploegen achtereenvolgens neergelegd in:- Delft voor 3 parachutisten- Dinteloord 3 parachutisten- Tilburg 21 parachutisten- Krimpen a/Ys. 3 parachutisten- Bergen o/Z. 3 parachutisten- Best 3 parachutisten-Oss 3 parachutisten

sportparachuHst

- Zevenbergen 3 parachutisten- Zwijndrecht 3 parachutisten- Hoogerheide 3 parachutisten.

Opvallend was, dat vrijwel iedereen ervan overtuigd bleek,dat deze dag alleen door opperste samenwerking tot eensucces kon uitgroeien.Allen waren bijvoorbeeld om 8.00 uur in de ietwat neveligeochtend present. Velen demonstreerden op dit tijdstip eengroot aanpassingsvermogen door een eveneens neveligegelaatsuitdrukking.

Zoals uit het overzichtje blijkt, waren de springers voorDELFT het eerst in de gelegenheid hun wat grauwe inloop-moeilijkheden te verwisselen voor de alom bekende entintelfrisse para-houding, die voornamelijk bij demo' swordt tentoongespreid.

Vertrek van Seppe 9.15 uur en ruimschoots op tijd bovenDelft. Springen was volgens de vlieger slechts toegestaanvan max. 2500 voet, hetgeen later bleek op een misverstandte berusten. Meestal kosten misverstanden geld, doch indit geval hadden de vaardige handen, die normaal destuurknuppel bedienen, voor het eerst die dag de pook vande kassa overgehaald.De welbespraakte grondploeg had "de lui" beneden reedsduidelijk gemaakt, dat een oranje-comité dat voor "vol"wil worden aangezien, een kruislanding met gedistilleerddient te honoreren.Gelukkig voor de fortuinlijke springer was er géén drank-boer in de omgeving, hetgeen resulteerde in de (inmiddelswaargemaakte) toezegging, dat een fles drank zou wordenthuisbezorgd.

151-17

Zelfs mensen met een slechts elementaire kennis van depara-gebruiken weten, dat dit in feite de enige manier wasom een "versierde" fles anders dan voor statiegeld -doeleinden thuis te krijgen.

In DINTELOORD wist de grondploeg via het in de kerkvertoevende oranje-comité gedaan te krijgen, dat het wathobbelige springterrein werd verwisseld voor het naast-gelegen voetbalveld.Rond dit biljartlaken waren meer toeschouwers verzamelddan een kampioenswedstrijd van de plaatselijke voetbal-helden normaal trekt.Onder hen de burgemeester, die duidelijk geen spijt hadvan zijn toestemming voor de goed verzorgde show.

TILBURG. Bijzonder leuk, dat voor de plaats, die door hetlot was uitverkoren om de Koningin te ontvangen onzegrootste demo van die dag (21 man) stond gepland. Natuur-lijk waren er juist dank zij dat bezoek wat chaotische toe-standen, wat niet verhinderde dat publiek en later ook depers unaniem van mening waren, dat het springen een dermeest aantrekkelijke evenementen van die dag was.Een van de springers maakte van de gelegenheid gebruikdeze sprong door de Koningin af te laten tekenen in zijnlogboek. Voor vele springers was deze demonstratie tevenshun eerste kennismaking met de Pilatus Porter.

In KRIMPEN a/dYSSEL waren er 2 programma's door el-kaar gelopen dwz. een deel van de toeschouwer-s meende,dat de demonstratie om 12 uur zou zijn. Anderen wistenwel de juiste tijd n.l. 13.00 uur. In ieder geval waren despringers ervan verzekerd, dat er gemiddeld lang naarhen was uitgezien. Zij landden temidden van naar schat-ting tweeduizend mensen, die om niets van het springge-beuren te missen de zeskamp die bezig was, de rug had-den toegekeerd.Krimpen' was de enige demonstratie, die nog even kans.heeft gelopen niet door te kunnen gaan, omdat Rotterdam- waarvandaan voor deze demo werd gestart - zeer velekilometers horizontaal zicht eiste, alvorens - zelfs onderde ideale weersomstandigheden van 5 september - konworden vertrokken.

BERGEN OP ZOOM zocht het helemaal in deluchtsporten.Een ballonopstijging en natuurlijk 3 E. N. P. C. springers.Hoewel de temperatuur de springers deed snakken naareen verfrissing was het alternatief in de vorm van eenstaande ovatie vanaf de tribunes voor hen toch ook wel eenverfrissende gewaarwording.

In BEST werd ten gerieve van publiek en oranje-comité opeen parkeerplaats gesprongen. Een beetje hard maar vooronze mensen nauwelijks een probleem. -

OSS leverde evenmin problemen op behoudens dan, dat1 springer het publiek uiterst tevr-eden stemde door "zijnparachute over een paal te draperen. Maar dat was duide-lijk doorgestoken kaart, want jui.st deze parachutist hadde dag tevoren het terrein "verkend". .

In ZEVENBERGEN troffen onze mens'en het weer waan-zinnig goed, Een onmetelijke dorst.c- hun laatste demo -en een organisatie, die wat her tempo van schenken betreft,er blijk van gaf te weten waa rpara.' s (naast springen) be-langstelling voor kunnen opbrengen. .

De balkormen van de ZWIJNDRECHTSE flats, waartussenwerd gesprongen, bleken solide geconstrueerd te .zijn, om-dat zij niet bezweken onder dedrommen.men sen, die darikzij hun famtl ie-c-elattes een betere plaats haddendan derijen dik staande belangstellenden langs het terrein.Er- werden weer met groot machtsvertoon para-schoenengeveegd ophetIandtngskruis , Ook hier de laatste demo,wat resulteerde tn eenvafzakke rtjè" in het dichtbij gele-gen .huis van één der para' s.

De veel.gebrutkte term "Ia st but not least" ging ook in.HOOGERHEIDE op: Als enige ploeg had men namelijk tekampen met slechtweer - zeer slecht weer zelfs .. Na ..aan-gevlogen te zijn in een zware regenbui waren ongeveer15 minuten stand-by noodz akel ijk om in meer acceptabelweer van 4000 voet te kunnen springen en zo ook de laatstedemo succesvol: te kunnen afsluiten.

152-18

THE SAD SACK SKY DIVERG. Ripcord Pulignano

When I was young and foolish,I would attempt most any stunt;Danger was my middle name,And thrills I woul d ever hunt.

Someone mentioned the Sky Divers,I believed that I would tryTo join this group of daredevils,Who dominated the skies ...

I took my first instructions,From a handsome lad named Grant;He taught me the fundamentals;This Instructor was a Champ!

. I struggled into a parachute,Boarding a new yellow plane;We took off very quickly,So far, it was pretty tame.

Grant hooked up the static line,Patting me on the head ..•"Get out of the pl ane" , he yelled;I wished that I were dead.

I pusbed against the strut,My right foot on the wheel;As I watched the ground below,My stro mach started to reel! .

Grant yelled the command, "GO!"Believe me. I really went;Head over heels in horrible position,In a jack-knife my body went.

The parachute opened w ith a "POP!"My hearted started to beat;Sweat was pouring from my brow,It wasn't from the heat ...

From twenty-two hundred feet,I felt just like a King;I was so damned happy,That I just had to sing.

The earth rushed up to meet me,I prepared myself to land;I hit the ground, feet, butt,head;Not the way that I had planned!

I gathered up the silk quickly,And headed for the packing shed;Happiness surged through my body,In Grant' sdirection I sped.

"How was that, Grant, old Pal;Can Iattempt another?"Grant replied, "I've seen better,Made by some great-grandmother."

My ego was sure deflated,By Grant's words of praise (?),I just grinned and remarked,"There will be better days."

Iarrived at home that evening,My bones were very sore;Now that I had tried Skydiving,I would be back for more!

(Wat wellicht opvalt bij de kanttekeningen naast de5-september demo' s van de ·E. N. P. C. is, dat er geennamen genoemd zijn. Niet van vliegers, grondploegen,springers, coördinators op het veld, enz. Het voorkomt,dat er medewerkers vergeten worden, terwijl juist opeen dag als deze de E. N. P. C. in zijn geheel via de demolstraties een demonstratie gaf van hoe het "kan" als ieder,een bereid is zich voor het welslagen van zulk een daginte zetten.

Het succesvolle verloop van de dag gaf diezelfde avondnog aanleiding tot gezellig "potverteren" in de Montana-bar te Hoeven, waar alle avonturen - al dan niet met ditong - nog eens werden herbeleefd.

Jaap Spiering,

sportparachutist

sportparachu tis t

Jn-.Clubkampioenschappen. .

Eindmei waren de weersomstandigheden te slecht om dekampioenschappen te houden en 'het "reserve-weei>:end"van25 en 26 augustus '1.1. bracht de ideale situatie omwedstrijden te houden. De dertien deelnemers kondenbijnaallemaal op de eerste dag vier precisie-sprongenuitvoeren en.het gaf een goede spanriing en juiste sfeer omdevolgende dag weer metal l e enthousiasme 'door te gaan.Opdemooi e zondag kon toch eerst om ca. 13. QOuur ge-sprongenworden. Spanning was er en: bleef er. Belaasmoestde titelverdediger - Tom Wtll ébrandts - door be-paaldeomstandigheden verstek laten gaan en PeterLevertng zagzich reeds clubkampioen. De laatste sprongmoesthet doen. Wat gebeurde er? Peter zag zich tochmeertot de koeien dan tot het dead-center aangetrokken.Daarnakwam Piet Danens nog vol concentratie op de.(verbeterde en grote) "bak" aanzweven en maakte een DCenwerd de gelukkige .kampioen Elying Dutchmen 1973.Dewedstrijden werden gesprongen in een uiterst sportievesfeer met een perfekte organisatie. Zowel voor de deel-nemers, jury, organisatoren en alle belangstellende Warendedames Van Dam en Danens uitermate -goed in de "ver-zorgendesector" .Almet al een goed verzorgd geheel.

{e

Uitslagen:

1. Danens 4, 61 meter 8.2. Hoogeveen 8,11 meter 9.3. Van Dam 11,47 meter 10.4. vd Kraay 11, 59 meter 11.5. Levering 13,39 meter 12.6. Kool 1.4,33 meter 13.7. Willebrandts 14,59 meter 1)

1) uitgevallen 900r .omstandigheden.

Maltha 16,68 meterDikker 21,45 meterSlockers 30,55 meterWetters '42,40 meter 1)G'roenev eld 46,20 meterPeters .<;0, 00 meter 1)

"De"sprong. Foto: Klop

Hier zit die jury tenminste niet zo vuil te gluren(P. Levering) Foto: Klop

De tevreden winnaar. Foto: R. Klop

153-19

holland aviationbergsingel 170 a, rotterdam, tel. 01 0 - 370534

Kon!

para overalls

-Kleur oranje en zwart, fabrikaat 11 Aeronav".Oranje overall met zwarte sierstrepen aan de zijkant.Zwarte overall met oranje sierstrepen aan de zijkant.Maat: small (46-48), medium (50-52) en large (54-56).Zonder zakken f 49,50 met zakken f 65, --.

....-,

\

I. f

hoogtemeters

'">0'"

para helmenKleur wit. Model Integral.Maat 57 t/m 61. f 59,--

\\

~

Fabrikaat "Winter". Verkrijgbaar in 4000 en 6000meterof gelijkwaardig in voeten.Diverse modellen en prijzen. Vanaf f 179,--

Vliegerhandschoenen. Dun geitenleer, lang doorlopendmodel. Zeer geschikt voor parachutisten.Kleur wit en bruin. Maat st t/m 10.. f 16,95

para bootsPontvert Paraboots model Competitionper paar f 109, --.

b-15 vliegjacksGemaakt van blauwe nylon stof. Warme gewatteerdevoering. f 57,95

handschoenen

vraag onze gratis katalogus met vlieger en para- uitrusting

154-20 spo rtparachutist