SK December 2011

StudentenkrantGroninger

www.studentenkrant.org | jaargang 28 | nummer 4 | December 2011 | Tessa?

Interview pagina 5

Een gesprek met Ronald Giphart

Studentmobiel.nl

Sport pagina 15

Hanze Racing Devision

Goedheilig, man!

2 Groninger Studentenkrant | December 2011

En dat noemt zich studentJe kent het wel. Je bent een alp-

ha student en hebt ongeveer twee

keer in de week college, waar je

niet gemist wordt wanneer je in

je bed blijft liggen. Het meren-

deel van je tijd ben je niet met je

studie bezig maar toch noem je

je student. Je clubgenoot, team-

genoot of favoriete barmeisje bij

de Negende Cirkel studeert een

exacte wetenschap en is de hele

dag van negen tot vijf onder de

pannen. Vanwaar dat verschil? We

vragen het professor dr. Adriaan

Hofman, hoogleraar op het gebied

van onderwijs en onderwijskunde.

Waarom is er een verschil in contact uren tussen de studies?

Verschillen tussen studies in con-

tacturen kunnen onder meer ge-

relateerd worden aan (geperci-

pieerde) moeilijkheidsgraad van

studies, aard van de studie (be-

paalde studies vereisen meer lab-

werk, meer specifieke vaardighe-

den, e.d.) en cultuur.

Overigens bestaan er ook tussen

de niet-beta studies verschillen

in aantal contacturen. Zo zijn er

binnen de psychologie enerzijds

grootschalige, traditionele en an-

derzijds kleinschalige studies (bij-

voorbeeld met probleemgestuurd

onderwijs). De laatste hanteert

veelal meer contacturen dan de

eerste.

Is de aanname dat studen-ten van beta studies meer baat hebben bij veel contact-uren dan studenten van alpha studies gebaseerd op weten-schappelijk onderzoek en zo ja, welke?

Zoals gezegd is het belang van het

aanleren van bepaalde vaardig-

heden in bepaalde studies groter

dan in andere en dat kan leiden

tot meer contacturen.

De essentie is wat mij betreft niet

het aantal contacturen maar de

hoeveelheid tijd die een student

daadwerkelijk aan de studie be-

steedt. Contacturen zouden dan

ook vooral als (gecombineerde)

functie moeten hebben het aan-

zetten tot studeren en verdieping

van kennis.

Onderzoek wijst steeds weer uit

dat weliswaar het aantal contact-

uren van belang is maar dat hier

sprake is van een curvi-lineair

verband (er is dus sprake van een

optimum van contacturen dat ge-

middeld in het eerste jaar rond

10-12 uren ligt. Meer contacturen

sec zou dus ook kunnen leiden

tot minder studieopbrengst in-

dien het niet zelfstudie stimuleert

maar daarentegen de beschikbare

tijd voor zelfstudie reduceert.)

Het lage aantal contacturen bij veel studies impliceert dat be-lang gehecht wordt aan het zelf-standig kunnen werken door studenten. Is het vermogen zelfstandig te kunnen werken in het ene vakgebied belangrijker dan in het andere?

Dat zou althans niet zo moeten

zijn. We leiden academisch ge-

vormde professionals op die ge-

acht worden in staat te zijn tot

zelfstandig werken, vaak in lei-

dinggevende posities.

Tim van Veen

illustratie: Tobias Rutteman

PostElke maand ploffen er post-zakken vol met post op onze al dan niet digitale deurmat. Hieronder een selectie van wat u, de lezer, ons zoal heeft gestuurd.

Geachte Studentenkrant,

In de afgelopen weken las ik de Studentenkrant en daar viel mij iets op. Bij het stukje over de bestuursfoto’s stond de naam van GSVV Veracles boven een foto van een bestuur, dat absoluut niet Veracles is.

Vorig jaar is Veracles genomineerd tot slechte bestuursfoto, graag zou-den we dat dit jaar wil-len verbeteren. Daarom beschouwen het ook als kwalijke fout, dat de be-treffende foto genoemd is als Veracles. Zou dit in de volgende Studen-tenkrant gerectificeerd kunnen worden?

Half december zullen er nieuwe bestuursfoto’s van het bestuur van Veracles worden ge-maakt. Als jullie dit op prijs stellen, kunnen we er daarna één opsturen.

Met vriendelijke groet,

Anke van Oosterhouti-aal.

Anke,

Waar ik Veracles schreef, moet dat Veracket zijn, stop. Ik wil één joker inzetten.

Die foto die nu op jullie website staat is overigens ook niet om over naar huis te schrijven.

Beste redactie,

Bij deze mijn openings-zin.

Hey, ik ben Aaron..

.. Met dubbel A, maar ik denk dat jij meer te bieden hebt!

Groeten Aaron.

Hoera,

Uit alle inzendingen ben jij verkozen tot winnaar.

Als je je adres doorgeeft komt het spel je kant op. Het kan even duren.

Ben, waarom accepteer je mijn friend-request niet? Ik dacht dat we een klik hadden?

Xx Melissa

Sorry, kun je iets specifieker zijn? Ben jij die chick met die piercing in haar clit, of die waar ik per ongeluk in haar oor kwam? Dat kan ik uit je profielfoto niet opmaken.

Het is misschien niet de tijd van het jaar maar toch wordt het tijd dat jullie eens wat autorij-scholen onder de loep of de maat nemen. Dit is in het belang van het pu-bliek. Jullie tests lijken me steeds gesponsord maar de scherpe pen is ook wel weer bij jullie te vinden.

In Nederland heeft de wetgever bepaald dat alleen instructeurs van autorijscholen je prak-tijkexamen bij het CBR mogen aanvragen. Deze verstoring van de markt wordt alleen gecompen-seerd door de slagings-percentages van alle rijscholen op internet te publiceren. […] Vaak wordt door rijscholen dan gezegd dat ze je echt niet aan het lijntje houden, omdat ze het druk genoeg hebben. [...]

Als je de autorijdtheorie hebt bestudeerd, kan je je wel voorstellen dat het niveau waarop auto-rijden zich afspeelt geen fluit voorstelt. [...]

Vaak bestaat de neiging tot op je inpraten of overhalen meer lessen te nemen dan nodig is of her en der een kwar-tiertje besteden aan de persoonlijke band. [...] Rondvragen naar ervaringen, proeflessen nemen, lezen op fora of een SK test lijken me ook redelijk zinvol.

Mvg S.P.Knuijver,

Beste S.P.Knuijver,

Wat een verhaal! We nemen het in behandeling. Voor een sponsorbijdrage van duizend euro zijn wij overigens bereid te schrijven over rijinstruc-teurs wat je maar wilt.

@Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

AgendaFraternity Feud

Bij dit muzikale spektakel zullen

de bands van Groningse studen-

tenverenigingen het tegen elkaar

opnemen om te bepalen welke

band zich de beste verenigings-

band van Groningen mag noemen.

De bands van Vindicat, Albertus,

Cleopatra, Dizkartes en Unitas

zullen strijden om de titel en een

plek op het Gideon Festival. Zij

zullen beoordeeld worden door

een professionele jury bestaande

uit hoogleraar popmuziek aan de

RuG Kristin McGee, festivalorga-

nisator en nachtburgemeester van

Groningen Chris Garrit, dj Harde

Baas en de legendarische oud-rec-

tor magnificus Frans Zwarts. De

muzikale omlijsting van het eve-

nement zal worden verzorgd door

dj Baxe.

6 december om 20.30 zal in Huize Maas

Entree: €2,-

Internationale Dag voor de Rechten van de Mens

‘De studentengroep van Amnesty

International Groningen wil op

10 december, de Internationale

Dag voor de Rechten van de Mens,

op een originele wijze aandacht

vragen voor de mensenrechten-

schending in Egypte. Ten eerste

kan iedereen zich van 10.00u tot

17.00u laten verrassen door de

gebeurtenissen in onze zoge-

naamde ‘Torture Tent’ voor het

Grand Theatre op de Grote Markt.

Daarnaast kun je zelf een actieve

bijdrage leveren door iets voor

12.00u en/of 15.00u bij de tent

een ‘I’m just looking at the sea’-

bord te maken om hiermee samen

met ons op straat de aandacht

van het publiek te trekken. Voor

informatie en achtergronden, kijk

op de Facebook-evenementen

‘Egypt Torture Tent Petition’ en

‘Just looking at the sea...’.

Pharmaciae Sacrum: Midzomer-nachtdroom

Wie kent het beroemde toneelstuk

Midzomernachtdroom van Shake-

speare niet? Vier jonge geliefden

en een groep amateuracteurs be-

vinden zich in een donker bos en

raken in allerlei intriges verwik-

keld. Nu te zien bij de USVA in een

opvoering van de toneelcommissie

van de Groningse Farmaceutische

Studenten Vereniging Pharmaciae

Sacrum.

Woensdag 14 en donderdag 15 decem-

ber bij de USVA. Kaarten vanaf 6,50 euro.

Beyond the stars

Gedurende de hele maand is het

Universiteitsmuseum geopend

met een tentoonstelling over de

‘oneindige ruimte’. Bezoekers

kunnen onder meer spectaculaire

foto’s van het universum bewon-

deren en een virtuele ruimtereis

maken in het Kapteyn mobiele

planetarium. Dankzij ultramoder-

ne satellieten en telescopen kan

de bezoeker kijken naar exoplane-

ten, supernova’s en geheimzinnige

sterrenstelsels, zo staat te lezen

op de website van het museum.

Kijken dus, want ultramoderne sa-

tellieten.

De hele maand in het universiteits-

museum Groningen.

RIJLESVOORLEUKE

MENSENwww.leerlinggezocht.nl

GRATIS!!!!!!Deze maand mogen we 2x2 kaarten verloten

voor MACHTIG (10 december) in Simplon.

Mail vóór 8 december naar [email protected]

waarom jij de kaarten verdient.

3Groninger Studentenkrant | December 2011

Seks met een krokodil is geen lijdenDe kans is groot dat je volksfilosoof Bas Haring recentelijk bent tegen gekomen in de media. Hij heeft namelijk een nieuw boek uitgebracht, Plastic Panda’s, waarin hij bepleit dat het niet erg is dat er diersoorten uitsterven. We spraken hem in Hoogeveen (of all places) over dit boek, zijn studententijd in Utrecht en zijn huidige functie als bijzonder hoogleraar aan de universiteit van Leiden.

In zijn nieuwste boek Plastic Pan-

da’s pleit Haring dat het niet erg

is dat soorten uitsterven zolang

het niet ten koste gaat van eco-

systeem. Dat wil echter niet zeg-

gen dat het niet ‘vervelend’ is als

natuur verdwijnt. “Op de een of

andere manier bestaat het idee

dat het slecht is als een soort

uitsterft. Waarom dat is? Geen

idee. Wat mij betreft moeten we

gewoon het geheel aan natuur in

de gaten houden. Bovendien zijn

er een aantal sleutelsoorten, bij-

voorbeeld koeien en bijen. Als

deze agrarische dieren uitsterven,

is het slechts een kwestie van tijd

voordat de laatste mens ook het

loodje legt. Deze soorten worden

echter geenszins met uitsterven

bedreigd.”

Reorganisatie

Volgens Haring is er nou een-

maal een reorganisatie nodig, om-

dat er steeds meer mensen zijn.

“Van alle natuur die momenteel

beschikbaar is, wordt een kwart

gebruikt door de mens. Dat wil

zeggen dat wij een kwart van alle

hout, gras, graan, koeien en der-

gelijke gebruiken. Dat is heel veel.

De overige driekwart valt dus ten

deel aan alle andere levende soor-

ten op deze planeet. Het is dan

ook logisch dat hier soorten door

uitsterven.” Er is als het ware een

taartdiagram van alle beschikbare

natuur op de wereld, waarvan een

kwart wordt gebruikt door ‘ons’,

de mens, en de rest is voor de die-

ren. Logisch is het dus dat, als wij

meer gaan gebruiken, er minder

beschikbaar wordt voor de dieren.

Er is immers maar een beperkte

hoeveelheid natuur beschikbaar.

Tandwieltjes

Als argument tegen het uitsterven

van diersoorten wordt vaak op-

gevoerd dat dieren vaak zo mooi

zijn. Volgens Haring gaat dit es-

thetische argument echter niet

op. “Stel dat er twintig diersoor-

ten op een rijtje staan, die alle-

maal even mooi zijn en voor ons

niet van elkaar te onderscheiden

zijn. Als daarvan negentien uit-

sterven, kunnen we nog steeds

genieten van hun schoonheid.”

Een ander probleem dat mensen

hebben met het uitsterven van

soorten, is dat velen van ons den-

ken dat de natuur te vergelijken

is met een soort mechaniek met

allerlei soorten tandwieltjes. Als

één van die tandwielen ertussen-

uit wordt gehaald, stokt de hele

machine. Dit idee klopt niet vol-

gens Haring. “In de natuur is het

helemaal niet zo dat alles afhan-

kelijk is van elkaar.”

Christelijk

Volgens de filosoof heerst er een

‘christelijk’ idee dat er geen soor-

ten mogen verdwijnen. “Ik denk

dat veel mensen daar last van

hebben. Het niet opgeven wat er

is zit in onze christelijke moraal.”

Daar komt bovendien nog eens

bij dat mensen vaak het idee heb-

ben dat er met het uitsterven van

soorten, lijden gepaard gaat. Dat

hoeft echter helemaal niet. Haring

noemt het voorbeeld van de Cu-

baanse krokodil. “Deze dreigt uit

te sterven omdat hij seks heeft

met de Floridakrokodil. Dat noem

ik geen lijden.”

Media Technologie

Haring geeft nu een Masterpro-

gramma Media Technologie. “Als

mensen worden opgeleid als we-

tenschapper, worden ze heel vaak

opgeleid in een stramien van de

onderzoeksschool waaraan ze

deelnemen. Dit is heel logisch, je

bouwt voort op je voorgangers.

De methodes die gebruikt worden

zijn vaak ook ingesleten. Ik pro-

beer studenten te leren een eigen

methode te ontwikkelen en eigen

vragen te stellen, over dingen

waar ze zelf nieuwsgierig naar

zijn. Dan dwing je ze tot meer

zelf na te denken, in plaats van

klakkeloos ingesleten methoden

over te nemen.” Daarnaast geeft

Haring nog andere colleges, bij-

voorbeeld hoe je creatief weten-

schappelijk onderzoek kan doen

en over natuurwetenschappen

voor alfastudenten. Hierin pro-

beert Haring onder meer ingewik-

kelde onderwerpen als chaostheo-

rie en de onzekeherheidsprincipe

van Heisenberg begrijpelijk te ma-

ken.

Haring heeft gestudeerd in

Utrecht, haalde zijn P van Natuur-

kunde, en switchte vervolgens

naar Kunstmatige Intelligentie,

wat indertijd onderdeel van filo-

sofie was. Tijdens zjin studenten-

tijd deed hij onder meer aan bier

drinken, schilderen en toneelspe-

len. Bas was lid bij Veritas, geen

diehard corpsbal, maar heeft wel

jaarclub, waar hij onlangs nog

mee op weekend is geweest. Ver-

der werkte hij veel. Haring gaf

zo’n twintig uur per week bijles

aan middelbare scholieren. Ook

probeerde hij tijdens zijn stu-

dententijd aan de weg te timme-

ren als schilder. Dit zat van ouds-

her ingebakken in zijn genen; hij

kwam uit een familie van kunste-

naars. “Het beeldend bezig zijn

stond hoog aangeschreven in mijn

familie. Dat was echter niet waar

mijn talenten liggen.” Later ont-

dekte Haring het schrijven, waar

hij zich veel beter in thuis voelde.

Promoveren

Na zijn studie besloot Haring te

promoveren. Hij had echter de

grootste moeite zijn proefschrift

op tijd af te krijgen, vertelt hij.

“Ik dacht; dit gaat niet lukken.

Als ik dit nog wil halen, moet ik

een maand weg. Toen ben ik naar

de Lovoten, een eilandengroep

voor Noorwegen gegaan. Daar is

het vanaf 1 mei vierentwintig uur

per dag licht. Erg handig. Boven-

dien waren er geen toeristen en

was ik met zo’n tien mensen op

het eiland. In het begin voelde ik

me hartstikke eenzaam, maar uit-

eindelijk heb ik als een tierelier

gewerkt. Toen was het heel gaaf.

Werken, slapen, wakker worden

en weer werken.”

De komende tijd gaat Haring zich

verdiepen in de economie. Daar

gaat hij namelijk een boek over

schrijven. “Ik ben best veel met

biologie bezig geweest voor Plas-

tic Panda’s. Door de kennis die ik

al had, [red: Haring schreef eerder

een boek over de evolutietheo-

rie] merkte ik dat ik misschien te

vooringenomen was. Ik vind het

dan ook heel leuk om een onder-

werp te kiezen waarvan ik geen

flauw benul heb. Wat betekent

recessie? De euro stijgt, waarom?

Is dat goed of is dat slecht? Ik

heb geen flauw benul. Het lijkt me

reuzeleuk dat eens uit te zoeken.”

Olivier Oost

Robin van der Sar

Redactie:Annick HeitHuub KappertElse-Marike KepelRandy MartensJacob Roel MeijeringOlivier OostTobias RuttemanEdin Salihovic Robin van der SarJohan StolkMirre TerpstraTim van VeenRoy de VriesLisanne Wieringa

Fotografie:Ewoud Rooks www.erooks.nlEveline VaessenTim van Veen

Cover:Ewoud Rooks Met dank aan: Myrthe van der Veen, Stephan Steenwijk, Lisa Klein, Meike van der Vlies, Arjan Verschoor, Saceli Koopmans, Marije Milou Nieuw-

hof, Skadi Moebius, Brii en Rob

Foto’s Columnisten: Eveline Vaessen (Sophie) Tim van Veen (Olivier & Esther)

Met dank aan:BandirahRoland Conté & Onno LolkemaMark ReteraChiel Te Bokkel

Drukwerk:Grafische Industrie de Marne

Bestuur:Voorzitter: Mirre TerpstraPenningmeester: Roy de VriesHuub KappertRandy MartensJacob Roel MeijeringOlivier Oost

Adres:Groninger StudentenkrantSint Walburgstraat 22C9712HX Groningen

[email protected]

De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad ge-maakt voor en door studenten van HBO en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt tien maal per jaar in een oplage van tienduizend exemplaren die gra-tis verspreid worden op de RuG de Hanzehogeschool en andere plaatsen in Groningen

Hoofdredactie:Robin van der SarRoy de [email protected]

Eindredactie:Ben [email protected]

Vormgeving:Jacob Roel Meijering

Illustraties:Tobias RuttemanJohan Stolk

OpeningstijdenDinsdag: 10:00 - 17:00Woensdag: 10:00 - 17:00Donderdag: 10:00 - 17:00Vrijdag: 10:00 - 17:00Zaterdag: 10:00 - 17:00

Adres:Boterdiep 63

9712 LK Groningen

www.kringloopwinkelderommelmarkt.nltelefoon: 06-57738816

WWW.KRINGLOOPWINKELGRONINGEN.NL

DE ROMMELMARKTKRINGLOOPWINKEL

advertentie

Colo

fon

Boterdiep 63 9712 LK Groningen

Rolderstraat 9 9401 AM Assen

050-3184547

VERKOOPHAL GRONINGEN


“Het is niet erg dat er

diersoorten uitsterven

foto: Ewoud Rooks


De vlugge vingers van valsspeler Peter Woerde

Apart'jaIn de Apart’ja van deze maand spreekt de SK met Peter Woerde, goochelaar, valsspeler en Nederlands kampioen goochelen met kaarten van 2010 en 2011. Met zijn vlugge vingers kan hij een kaartspel op volgorde schudden en heeft hij bijna de volledige controle over ieder kaartspelletje. Met deze vaardigheid is hij fulltime goochelaar geworden en geeft hij optredens door het hele land.

Peter is op ongeveer vijftienjarige leeftijd

begonnen met goochelen, toen hij op een

dag een feestwinkel binnenliep, daar wat

trucjes heeft gekocht en is gaan oefenen

op zijn kamer. Zijn eerste optredens wa-

ren voor vriendjes op verjaardagen en later

kwamen de betaalde optredens. Peter: ‘Mijn

allereerste betaalde optreden was voor een

scouting, die hadden toen een heel gebeu-

ren in de stad. Het was heel koud en ik

stond nog trucjes te doen in mijn gewone

jas.’

Vanaf daar was het een lange weg naar

het niveau waarop Peter nu valsspeelt. Ze-

ven jaar geleden volgde hij een opleiding

in fabulous Las Vegas. Hier ontmoette hij

ook valsspeler Steve Forte. Peter: ‘Dat is ie-

mand, die weet alles van valsspelen. Als er

iets nieuws is over valsspelen, dan weet hij

ervan en dan kan hij het ook perfect uit-

voeren. Ik ben een keer bij hem op bezoek

geweest en heb de hele middag met open

mond naar hem zitten kijken, wat die man

met kaarten kan is ongelooflijk. Hij deed

op een gegeven moment een truc waarbij

hij de kaarten schudde en er vier tienen

bovenop lagen. Toen schudde hij nog een

keer, en lagen er vier boeren bovenop. Ver-

volgens lagen er vier vrouwen en vier ko-

ningen bovenop. Ik had toen geen flauw

idee hoe hij dat gedaan had, en ik weet nog

steeds niet hoe ‘ie het gedaan heeft. Het is

niet alleen dat ik het gemist heb, maar bij

de meeste goochelaars heb je vaak nog wel

het idee van: oh, nu doet hij iets. Dat heb ik

bij hem helemaal niet gehad. Dat wilde ik

graag bereiken als valsspeler.’

Naar aanleiding van deze ontmoeting heeft

Peter zijn eigen truc bedacht, waarbij hij

met twee kaartspellen speelt. Beide spellen

zijn geschud door een toeschouwer en wor-

den daarna door Peter geschud. Bovenop

liggen er koningen, dan vier vrouwen, dan

vier boeren en de rest van het spel ligt ook

op deze manier op volgorde. Peter vertelt

over deze truc: ‘deze vind ik eigenlijk het

leukste om te doen, mede omdat ik hem

zelf bedacht heb en ook omdat er iets in-

zit wat goochelaars ook nog wel eens ver-

baasd.’

Wordt Peter zelf eigenlijk ook nog wel eens

verbaasd door de goocheltrucs van ande-

ren? Peter: ‘Ja, hoe vaker ik het niet snap,

hoe liever eigenlijk. Dat je het niet snapt

is wat je in het begin aantrekt aan gooche-

len. Op een gegeven moment ben je zelf

goochelaar en weet je heel veel dingen dus

is het ook veel moeilijker om verbaasd te

worden. Als het dan nog een keer gebeurd

is dat hartstikke mooi. Dan kun je jezelf

ook weer uitdagen om meer te leren.’ Een

slecht verliezer is Peter meestal niet. ‘Ik

kan er wel van balen als ik weet dat ik ver-

loren heb omdat ik slechte keuzes heb ge-

maakt, maar als ik verlies van iemand die

gewoon beter is, vind ik het niet erg.’

In 2010 en 2011 is Peter Nederlands kam-

pioen goochelen met kaarten geworden.

Deze competitie wordt jaarlijks gehouden

op een groot congres waarop bijvoorbeeld

ook buitenlandse goochelaars lezingen ge-

ven en er competities zijn in verschillende

categorieën van goochelen. Peter: ‘Ik deed

dan mee aan de categorie cartomagie, dat is

goochelen met kaarten. Ik had verschillen-

de acts die ik ook op Noorderzon festival

in zo’n container heb gedaan. Mijn act was

over een verhaal dat ging over een jongetje

wat valsspeler werd, en op het einde bleek

ikzelf dat dan te zijn. Je wordt beoordeeld

op techniek, aankleding, presentatie en

tijd. Zo’n competitie is heel anders dan wat

ik normaal doe. Normaal gesproken loop ik

tussen de mensen rond, en nu is het echt

een soort theatervoorstelling, waarbij ie-

dereen naar jou kijkt.’

Want normaal gesproken doet Peter optre-

dens die veel interactiever zijn met zijn pu-

bliek. Hij is in te huren voor feesten, met

name bedrijfsfeesten. Hij doet daar ver-

schillende acts. Peter vertelt hierover: ‘Dat-

gene wat ik meestal doe, is dat ik tussen

de mensen rondloop die aan verschillende

tafels zitten te kaarten. Aan het begin van

de avond deel ik aan iedereen valse dollars

uit, die ik gedurende de avond terug win

met balletje balletje en een aantal andere

gokspelletjes, waarbij ik dus valsspeel. Wat

ik ook veel doe, is dat ik aan een black-

jacktafel sta, waarbij mensen kunnen aan-

schuiven. Ze krijgen een stapel fiches en ik

probeer ze zo snel mogelijk blut te spelen.’

Peter is wel zo eerlijk om vooraf te vertel-

len dat hij valsspeelt. Waar ‘hocus-pocus’

goochelaars hun trucs absoluut niet prijs-

geven, wil Peter nog wel eens een tipje van

de sluier oplichten. ‘Mijn presentatie is er

op gericht dat ik handig ben, niet dat ik iets

‘magisch’ kan zoals bij de meeste gooche-

laars. Zodoende is het misschien een beetje

vergelijkbaar met jongleren, het wordt nog

knapper als het publiek ziet dat het heel

moeilijk is. Daarom leg ik soms een klein

stukje uit omdat de mensen dan ook zien

hoe moeilijk het is wat ik doe. Op die ma-

nier stijgt de waardering van het publiek,

omdat ze weten dat ze dat nooit na zullen

kunnen doen. Maar het grootste gedeelte

blijft ook bij mij geheim.’

We vragen Peter nog naar een leuke anek-

dote over een feest waar hij heeft opgetre-

den. Peter vertelt: ‘Ik was met m’n black-

jack tafel op een privé feest van iemand

die vijftig jaar was geworden. Hij had een

enorme achtertuin waar ongeveer 150 men-

sen in pasten, en die stonden er ook in.

Die man had een dochtertje van een jaar

of acht die het ook geweldig vond om een

spelletje Blackjack te spelen. Zij was op

een gegeven moment de enige die bij mij

aan tafel zat, dus ik liet haar de hele tijd

winnen. De stapel fiches die ze voor zich

had liggen groeide, en op een gegeven mo-

ment kwam haar vader erbij en zei: als je

nu stopt, krijg je een Wii van me. Maar ze

wilde niet stoppen en hij kwam even later

weer terug en vroeg het weer. Ze wilde nog

steeds niet stoppen. Toen hij het een derde

keer vroeg en ze wilde nog steeds niet stop-

pen, zei hij tegen mij: ‘leer haar maar een

lesje.’ En toen heb ik haar blut gespeeld.’

Ook al durven er nog maar vrij weinig men-

sen tegen hem te pokeren, Peter gebruikt

zijn gave voor het goede en speelt alleen

maar vals als entertainment; nooit ‘voor

het eggie’. Peter: ‘Misschien wel mijn zwak-

ste punt als valsspeler, is mijn sterkste

punt als persoonlijkheid, en dat is dat ik

voor écht valsspelen te eerlijk ben.’ Voor

meer info en boekingen kijk op www.de-

valsspeler.nl.

Lisanne Wieringa

recessiewww.recessie.com

advertentie


RIJLESVOORLEUKE


foto: Tim van Veen


Kleding Kinderkleding Jassen LP’s Schoenen Boeken FFlexa Verf

€1,-€0,50€2,-€1,-€2,-€1,-

€4,50€4,50

Adres:Boterdiep 63

9712 LK Groningenwww.kringloopwinkelderommelmarkt.nl

telefoon: 06-57738816

WWW.KRINGLOOPWINKELGRONINGEN.NL

DE ROMMELMARKTKRINGLOOPWINKEL

Boterdiep 63 9712 LK Groningen

Rolderstraat 9 9401 AM Assen

050-3184547

VERKOOPHAL GRONINGEN

advertentie


Het leven is ook Vurrukkuluk De SK spreekt Ronald GiphartOp 5 november brachten Remco Cam-pert, Ronald Giphart en Philip Freriks in het kader van de landelijke campagne Nederland Leest een bezoek aan de Openbare Bibliotheek. Natuurlijk was de SK erbij en spraken wij met Ronald Giphart.

Het boek ‘Het leven is vurrukkuluk’ van

Remco Campert stond centraal tijdens de

landelijke campagne. Leden van de openba-

re bibliotheek kregen dit boek cadeau. Het

idee achter de campagne van Nederland Leest is natuurlijk dat mensen het boek dat

centraal staat gaan lezen, maar ook dat zij

over dit boek gaan praten. Waarbij bijvoor-

beeld allochtone jongeren en bejaarden

met elkaar de discussie aangaan.

De avond werd geopend door ambassadeur

van Nederland Leest, Philip Freriks. Het

boek speelt in de jaren ‘60 en om het pu-

bliek een beeld te geven van het Amster-

dam in die jaren krijgen we een fragment

te zien van Andere Tijden. In het fragment

wordt ook gesproken over ‘Het leven is vur-

rukkuluk’ en wordt het ‘een bijzonder boek

in een bijzondere tijd’ genoemd.

Zo’n bijzonder boek kan alleen maar door

een bijzondere schrijver geschreven wor-

den, dus was het tijd voor een gesprek met

de meester, Remco Campert. De 82-jarige

schrijver vertelde, onder het genot van een

lekker rood wijntje, hoe het boek tot stand

is gekomen. Opvallend was dat Campert

voor een man op leeftijd bijzonder grappig

uit de hoek kon komen met opmerkingen

als: “Weetje, ik ben eigenlijk gewoon een

dichter en ik doe maar wat.” De tijd heeft

duidelijk nog geen vat op de schrijver. Tus-

sendoor werd er een quiz gehouden waar-

bij vragen werden gesteld over ‘Het leven

is vurrukkuluk’. Overigens heeft onderge-

tekende deze quiz geheel per ongeluk ge-

wonnen.

Vervolgens verscheen Ronald Giphart ten

tonele. Hij was door het CPNB, stichting

Collectieve Propaganda van het Neder-

landse Boek, gevraagd om voor de speci-

ale Nederland Leest editie van Het leven is

vurrukkuluk een lofreden te schrijven. Hij

noemt het boek “een vurrukkuluk boek,

meeslepend, vurschrikkuluk geestig, hi-

larisch, woordspelerig, vreugdevol en on-

weerstaanbaar”.

Voor Giphart is Campert een bewonderd

voorbeeld. Zo beschrijft hij ook in zijn

lofreden hoe Campert en hij afscheid van

elkaar namen na een bonte avond van de

Vlaamse literaire roadshow Saint Amour:

“Even een ongemakkelijk moment, want

de andere schrijvers hadden allemaal innig

omhelsd. ‘Kom Ronald, we doen niet moei-

lijk,’ zei Campert vaderlijk, waarna hij zijn

armen spreidde. Het moment erop gaven

we elkaar drie klappende volzoenen, ter-

wijl mij ondertussen gewaar werd hoezeer

ik deze man bewonderde.”

Giphart heeft zich op sommige gebieden

ook wel door Campert laten inspireren.

Naar eigen zeggen komt in het werk van

Giphart hetzelfde niet morele oordeel, de

humor, het vertelplezier en de levensvreug-

de in de karakters naar voren.

Giphart was zelf een jaar of 15/16 toen hij

voor het eerst wat van Campert las. Hij was

meteen helemaal weg van Campert, maar

hij was pas echt verkocht door de Nacht

van de poëzie in 1984 waarbij Campert zijn

poëzie voorlas. Giphart heeft niets dan lof

voor de manier waarop Campert voorleest.

En wij kunnen alleen maar beamen. Maar

niet alleen Campert kreeg de nodige veren

in een niet nader te noemen opening, ook

Giphart stond even in de schijnwerpers op

het moment dat Campert toe gaf hem een

van de spannendste schrijvers te vinden

die hij kent.

Het werd overigens duidelijk dat de twee

schrijvers, wel meer dan alleen collega-

schrijvers zijn. Zo noemde Freriks Campert

de literaire vader van Giphart en werd er

geconcludeerd dat Giphart een kind is van

de veranderaars terwijl Campert juist over

de veranderaars schrijft. Beiden schrijven

natuurlijk columns en ook daar werd nog

even aandacht aan besteed. Campert verge-

leek het schrijven met het gebruiken van

puddingvormpjes. De grotere vormen zijn

de romans en de kleinere vormpjes zijn de

columns en soms heb je zin om een gro-

te pudding te maken en soms maar in een

kleintje. Een kleine sfeerimpressie van het

gesprek: “Maar zou je ook columns schrij-

ven als ze je niet zouden betalen?” vroeg

Giphart op een gegeven moment aan Cam-

pert. Waarop Campert antwoordt: “Door

wie word je niet betaald dan?” Uit deze op-

merking bleek voor de zoveelste keer dat

Campert nog bijzonder bij de pinken is.

Toen hij ter afsluiting de laatste passage

uit ‘Het leven is vurrukkuluk’ voorlas, wa-

ren ook wij helemaal weg van Campert.

Else-Marike Kepel

Liefje is er wat? Nee niks, ik zit een beetje in mezelf. Oh, ik heb liever dat je een beetje in mij zit.

Als ik vlinders in mijn buik wil dan duw ik wel een rups in mijn reet.

Waar je waar ik nou echt zin in heb? Om binnenkort een dikke lijn coke van je pik te snuiven

Het gaat er niet om wie gelijk heeft, het gaat er om hoe goed je je vent af richt

Schatje als jij het doel was, had ik mijn ballen er al lang ingeschoten

Natuurlijk ben ik geen sukkel, ik doe hooguit domme dingen

Ze is zo mooi als haar lelijkste foto op facebook

Zwijgend is hij een poëet

Ik leg mezelf geen grenzen op, daar krijg ik het maar benauwd van

Ik drink gewoon veel, want dan valt de realiteit mee

The difference between seduction and rape is salesmenship

Politiek is het tegenovergestelde van topsport; aan de top komen is verdomd moeilijk, maar er blijven is kinderspel.

Je moet geen respect hebben voor niemand, tenzij diegene erbij is

Die vent is een Dyson: een zuiger zonder zak.

Hij heeft de melk horen klotsen, maar hij weet niet waar de tepel hangt

Uit het notitieboekje

Ieder redactielid heeft

altijd een notitieboekje bij

zich, zeker als je voor een

glorieus blad als de Groninger

Studentenkrant schrijft is het

een must om te allen tijde

pen en papier bij de hand te

hebben.

Hiernaast treft u de oogst van

gehoorde uitspraken van de

afgelopen maand.

foto: Koen Peppelenbos


Sappige sexverhaaltjes door Ben Hard

Ik zit oprecht nu al meer dan een uur naar een leeg word-document te staren. Wat er gebeurde voor ik net thuis kwam was zo indrukwekkend, zo intens geil en zo overdonderend dat ik het verhaal meteen op di-gitaal papier wil zetten. Maar volgens mij heb ik een writers-cock. Het wil niet lukken. Daarom maar dit kut intro, waarbij je hopelijk wel enigszins geprik-keld bent om door te lezen, aangezien ik, de grote Ben Hard, overrompeld ben in seks. Goeiedagschotel zeg.

Vorige week was ik in Assen, of all places. Het plebs groeit er werkelijk waar gewoon uit de grond, zo smerig is het daar. Maar ik was er met een doel, en moest ook snel weer weg. Toen ik zo’n winkel met veel te harde muziek uit dook, struikelde ik over een kinderwagen. Ik viel nog net niet op het kindje, maar smakte wel hard tegen de grond. Een pijnscheut kroop naar mijn knie en linker elleboog. Er was ech-ter weinig tijd om me daar verder op te richten, want toen ik omhoog keek zag ik een vrouw. Ik kon niet zo goed zien hoe ze eruit zag, want ik keek recht in de zon, wat het verschijnsel van de vrouw reduceerde tot louter een silhouet. Zoiets wat je alleen in films ziet, weet je wel. Ze hurkte voor me, en ik hoorde een lieve ‘gaat het wel?’

Ik stond op en veegde het arbeiderszand waarmee het Koopmansplein bezaaid is, van me af. Toen ik naar de vrouw keek was er even een moment dat de aarde een ander universum in dook. Dat alles op één lijn stond. Er niks anders dan harmonie om je heen was. Wát een vrouw zeg. Jaartje of 36? ‘Tuurlijk gaat het, dit is niet de eerste keer dat ik voor vrouwen val.’ Ik wist dat je hele afgezaagde zinnen prima kon zeggen, mits je er een humoristische twist aan gaf. Ze lachte gelukkig. Ik keek naar haar rechterhand, en zag dat het verbonden was met een jongetje van een jaartje of 8. Haar zoontje. ‘Gaat het ook met uw kind?’ vroeg ik. ‘Zeg maar jij hoor,’ zei ze met een knipoog, ‘en ja hoor hij mankeert niks.’ Ik had nu al 15 seconden lang te maken met de lekkerste milf die ik ooit gezien had en tot nu toe wist ik me nog steeds staande te houden.

Ik verzon snel een manier om interessant te blijven. ‘Ik moet helaas snel weg, maar misschien is het han-dig dat ik mijn nummer geef. In case je kinderwagen onverhoopt stuk is gegaan.’ Ze keek me aan met een schuin hoofd en haalde een visitekaartje uit haar jas. ‘Alleen tijdens kantooruren mag je me bereiken,’ zei ze terwijl ze het kaartje gaf. Ik groette haar en ging weg. Vijf dagen later, dat is nu dus drie dagen gele-den, besloot ik haar te SMS-en. Ik stuurde een subtie-le ‘Heb je een man, vriend, of iets wat daar op lijkt? X de man die voor je viel vorige week.’ Direct zijn werkt het beste bij de oudere types. Een paar uur later kreeg ik ‘Ja.’ terug. Nice, een vrouw met klasse. Ik typte ‘Maakt dat wat uit?’, en nog voor ik m’n te-

lefoon weg kon leggen kreeg ik al ‘Nee.’ terug. Bingo!

De rest van de SMS-jes zal ik je besparen. Het komt er op neer dat manlief zaterdagmiddag met de kinde-ren naar Achilles 1894 – een voetbalvereniging in As-sen – ging, dus was Louise (alleen de naam al) alleen thuis. En ja, zaterdag is vandaag. Ik ben net thuis van een retourtje Assen. Vanmorgen liet Louise me weten dat ik om 12:00 bij haar moest zijn. Iets na 12 belde ik aan bij een villa en een moment later deed Lou-ise de deur open. Nee, niet in een nachtjapon of half geopend badjas, gewoon in haar eigen geile kleding. Panty’s, rokje, te strak shirtje. Perfecte bruine krul-len die langs haar gezicht dwarrelden. Een plaatje zo-als je dat op de catwalk ziet. Ik liep naar binnen met een halve stijve.

Meteen gebaarde ze dat we naar boven gingen. We lie-pen een halfverlichte en zeer strak ingerichte lounge kamer binnen op de tweede verdieping. Je rook ge-woon het geld. Niet alleen het huis onthulde de rijk-dom, ook Louise’s doen en laten verklapte dat ze rijk en intelligent was. ‘Heb je dit eerder gedaan?’ vroeg ik. ‘Tuurlijk,’ kreeg ik terug, ‘zo’n 42 jaar oude lul begint ook te vervelen.’ Ze liep op me af en begon me heerlijk te zoenen. Ze pakte mijn hand vast en legde die op haar uit de BH springende borsten. Ik begon ze rustig te masseren, terwijl er al kleine kreungeluiden uit Louise’s mond kwamen. Haar hand gleed rustig mijn broek in. Mijn pik was nog nooit zo hard.

Terwijl ze me strak aan bleef kijken deed ze haar kleren uit, totdat het prachtige lichaam alleen nog in een klein stringetje gehuld was. Ik maakte mijn vin-ger nat en schoof die tussen haar benen. Ze kreunde. Binnen no-time had ze een orgasme. Dit was niet nor-maal. Snel bukte ze, spuugde ze een beetje op mijn lul en ging ze binnenkant paal. Grote ogen keken me aan terwijl mijn erectie in haar mond heen en weer sopte. Dit was seks, porno, passie en schoonheid in-een. Puur genot, hedonisme ten top. Ze stond op en boog voorover. In de spiegel naast me zag ik hoe de voorkant van mijn lichaam steeds tegen haar billen botste.

Ze kwam gillend klaar. Voor de derde keer. Ik plof-te naast haar op de bank en rookte snel een sigaret. ‘Tijd om te gaan schat,’ zei ze toen ik klaar was. ‘Tot de volgende keer?’ vroeg ik hoopvol. ‘Ik SMS wel,’ grinnikte ze. Eenmaal op straat kwam de rest van het gezin thuis, die gelukkig niet zag dat ik zojuist het huis verlaten had. Het zoontje keek me aan, maar herkende me niet. Ik glimlachte naar hem. Als je jong bent is alles zo lief, mooi en prachtig, maar in de grote mensen wereld kan het maar zo zijn dat ik net je moeder heb geneukt.

Ben Hard

advertenties

Mama


Volg Ben ook op twitter

@ikbenhard @Wil je reageren? Stuur een email naar [email protected]

RIJLESVOORLEUKE


Op exchange in YogyakartaEen half jaar studeren in Yogya-

karta, Indonesië. Ik zit hier nu

alweer drie maanden en de tijd

vliegt voorbij. In dit halve jaar

voeg je een waardevolle ervaring

toe aan je studietijd doordat je

leert omgaan met een totaal ver-

schillende cultuur en ander per-

spectief. Naast het studeren heb

je veel mogelijkheden om op

reis te gaan en de keuze is groot

met de ruim 17.000 eilanden die

Indonesië rijk is! Variërend van

snorkelen bij een tropisch ei-

land of zwemmen in de oceaan

met twintig wilde dolfijnen, tot

het beklimmen van een vulkaan

en in de warmwaterbronnen van

de krater relaxen, alles is per

vliegtuig makkelijk en goedkoop

te bereiken vanaf Yogyakarta.

Verder is Indonesië ongeveer

het meest collectivistische land

ter wereld. Je plekje in een

groep ontwikkelen is heel be-

langrijk voor de Indonesiërs,

wat je terugziet in de grote

aantallen events, trainingen, of

congressen die georganiseerd

worden op de universiteit. Ver-

der antwoordt de gemiddelde

Indonesiër liever verkeerd dan

met niets. Hierdoor wordt je

bijvoorbeeld van her naar der

gestuurd als je de weg vraagt.

Het komt erop neer dat je flexi-

bel moet zijn hier en dat alles

twee keer zoveel tijd kost. Je

moet je ook aanpassen aan het

lagere tempo van de Indonesiër

en aan de ambivalentie van hun

woorden. Ik werd weer eventjes

met de neus op de Indonesische

manier van doen gedrukt toen

de boot die ons net had terug-

gebracht na een surftripje weg-

dreef zonder toezicht. Een van

de surf-instructeurs zei ons

rustig, zittend en kijkend, dat

het geen probleem dat de boot

wegdreef. Maar toen kwam er

na een tijdje een andere instruc-

teur scheldend aanrennen dat

onze boot bijna weg was. Ook

verklaren sommige mensen het

uitbarsten van de nabij gelegen

vulkaan “Merapi” door aan te ne-

men dat de god van de vulkaan

seks heeft met de godin van de

zee, en dat hij tijdens zijn hoog-

tepunt lava spuit.

Tenslotte raad ik iedereen die

de mogelijkheid heeft om op

uitwisseling te gaan aan om een

ver land op te zoeken met een

totaal andere cultuur dan Neder-

land. Dit is een unieke kans om

te leren omgaan met cultuurver-

schillen, wat zeker nuttig is als

je in een internationale context

aan de slag wilt gaan. Je komt

dingen tegen die je niet gewend

bent en je bouwt tijdelijk een

ander leven op met een nieuw

thuis. De mogelijkheid om een

half jaar ergens anders te stude-

ren als onderdeel van je studie

is uniek, dus ga ervoor en kies

een goede universiteit in een

leuk land!

Diederik van Meenen

Gastredacteur



Een hemel voor het zien en gezien worden

KroegportretHet jaar 1795, Huis de Beurs opent haar deuren voor het grote publiek. Dat publiek bestaat in die tijd vooral uit handelaren van de tegenoverliggende Korenbeurs, waar in die tijd de graan-handel van Groningen plaatsvond. Van-daag de dag doet Huis de Beurs dienst als een koffiehuis voor een pluriform publiek, van Otto de Student tot Job Cohen.

Over Huis de Beurs is een geschiedenisboek

an sich te schrijven. In 1885 is er bijvoor-

beeld de Groninger afdeling van de Soci-

aal Democratische Bond, de voorloper van

de PvdA, opgericht. In twee vergaderingen

in Huis de Beurs kwam het tot deze nieu-

we bond, een gedenksteen aan de zijkant

van het gebouw herinnert aan deze oprich-

ting. Naast vergadercentrum heeft Huis

de Beurs een veelvoud aan functies gehad,

van logement voor handelsreizigers ging

het via concertzaal, venduhuis, bioscoop,

stripteasetent, kegelbaan en schouwburg

avant-la-lettre naar de huidige vorm. Waar

ooit geadverteerd werd met de leus ‘Prima

consumptie en nette bediening’ wordt Huis

de Beurs vandaag de dag als café, eet-esta-

blishment en zalencentrum gebruikt.

In het jaar 1927 was Huis de Beurs bijna

niet meer. Op eerste pinksterdag dat jaar

legde een fikse brand de bovenste helft

van het gebouw in de as. De heer van Bom-

mel, exploitant van de Beurs ten tijde van

de brand, besloot van de nood een deugd

te maken en er bij de heropbouw maar een

etage bij op te bouwen. Zodoende telt het

gebouw nu 3 etages.

In het café komen klanten uit alle wind-

streken en met allerlei achtergronden, de

eerder genoemde graanhandelaren zitten

elke dinsdag nog steeds met hun schattige

graanbuiltjes koffie te drinken voordat het

handelen begint. De tijd lijkt geen invloed

te hebben op het handelen in graan. Het

enige verschil is wellicht dat Huis de Beurs

nu niet meer geheel wordt gedomineerd

door de handelaren, des te meer heerst er

de verscheidenheid. Saillant detail is de

gordijnroede die nog in de zaak hangt. Het

herdenkt aan de tijden dat handelslieden

na het werk met de vrouwtjes achter het

gordijn de echte zaken bedreven.

Huis de Beurs kan met recht een bruin café

genoemd worden. Het plafond bestaat uit

houten planken, daarbij zit er tussen de

planken isolatiemateriaal. Op het plafond

zijn er licht en donkere strepen te zien.

Het herdenkt aan de tijd dat er nog gerookt

werd in de Beurs en de rook niet door de

planken omhoog kon. Het isolatiemateriaal

absorbeerde de rook en verkleurden zo-

doende donker.

De gehele uitspanning is een hemel voor

het zien en gezien wordende publiek. Voor-

al in de zomer op het lange smalle terras

aan de Folkingestraat is het een waar fes-

tijn van passanten spotten. Pak een kek

drankje en je kunt je de hele middag ver-

maken met het kijken naar mensen.

Aan de muur in het café staan een aantal

spreuken geschilderd, vaak afkomstig uit

het Jiddisch. Onder andere ‘Een leugen kan

ook weleens niet waar zijn’ deze spreuk

doet nog herinneren aan de tijden dat han-

delaren zich in het hoekje terugtrokken om

elkaar eens goed de waarheid te zeggen.

Dat de spreuken uit het Jiddisch komen is

geen wonder, de wijk waarin de Beurs ge-

vestigd is was een Joodse wijk.

Bij binnenkomst door de oldskool draai-

deur, een overblijfsel uit vroegere tijden

waarbij de praktische kant van isolatie niet

onderschat mag worden , vind men een

heuse piano. Iedere avond wordt daar vanaf

18.00 uur op gespeeld door muzikanten uit

alle windstreken, van Korea tot Oude Peke-

la en van Leningrad tot Jipsingboermussel.

Zij spelen stukken van bijvoorbeeld Rach-

maninov of Chopin.

De lijst met functies waar de Beurs voor

gebruikt kan worden is enorm, het is dan

ook niet vreemd dat er van ’s ochtends tot

’s avonds een gezellige drukte heerst. Voor

lunch, koffie, een biertje, of een compleet

diner staat het tijdloze Huis de Beurs voor

je open.

Huub Kappert

Verhip, ik heb een winterdipIn tegenstelling tot de Alpenmarmot en de regenworm, beide fanatieke winterslapers, gaat voor ons mensen het dagelijkse leven in de donkerste maanden van het jaar gewoon door. Niet de makkelijkste periode voor tere zieltjes. Het liefst zouden ze in hun holletje kruipen en in de foetushouding de winter aan zich voorbij laten gaan. Een op de tien mensen zou dit seizoen last hebben van neerslachtigheid en ik ben daar een van.

Hoeveel je ook slaapt, echt uit-

rusten doe je nooit. De enige ma-

nier om op tijd uit bed te komen

is door de wekker strategisch ver

van het bed te liggen zodat de

enige optie is om op te staan. En

als je jezelf uit bed hebt kunnen

hijsen, wordt het niet veel beter.

Je bent passief, prikkelbaar en

hebt weinig trek in excessief soci-

aal contact. Van de welbespraakte

student die je ooit was, blijft wei-

nig meer over. Gedurende de dag

sta je je medemens te woord met

pareltjes als “mweh”, “joah” of,

wanneer je ergens echt een ster-

ke mening over hebt, “pff”. In de

slaapkamer wordt het niet veel

beter. Had je eerder het libido van

een loopse teckel, zelfs voor een

berenvelletje bij de openhaard

loop je nu niet meer warm. Kort-

om, je zou bijna zijwieltjes aan je

fiets schroeven om niet om te val-

len. Niets aan dus, zo’n winterdip.

Deze winter hoeven wij niet onder

te doen voor onze metastabiele

medemens. We mogen dan mis-

schien melotaninisch uitgedaagd

zijn maar met een paar maatrege-

len komen we de winter wel door.

Ten eerste, stel jezelf zo veel mo-

gelijk bloot aan licht. Wanneer

het lichaam aan weinig licht (dag-

licht, licht van televisiebeelden

of lamplicht) wordt blootgesteld

maakt het melatonine aan. Zodra

deze stof vrijkomt, is dat voor het

lichaam een teken dat het zich

klaar moet gaan

maken voor de

nacht. Eigenlijk

zit je dus ge-

woon met een

half werkende

b i o l o g i s c h e

klok.

Als je dan toch

aan het genie-

ten bent van al

het licht, prik-

kel meteen je zintuigen. Omgeef

jezelf met warme kleuren, lekke-

re dingen en heerlijke geuren. Je

moet natuurlijk wel wat hebben

om enthousiast van te worden.

Kun je zelfs hier niet gelukkig van

worden? Waarschijnlijk ben je

dan van nature een chagrijnig per-

soon en kun je beter terug naar

bed gaan.

Tot slot, blijf in beweging on-

danks dat al je instincten zeggen

dat je op de bank moet blijven

zitten. Niemand wordt leuker als

hij dagenlang in een hokje zit te

mokken.

Dus ookal is de winter koud,

grauw en grijs, ga op zoek naar de

voordelen. Lekkere warme choco-

lademelk drinken, de frisse lucht

inademen, gezellig knus op de

bank, speciale kerstspecials op

tv, Oud & Nieuw, enzovoort. Turn

that frown upside down.

Annick Heit


foto: Ewoud Rooks


De zeven vette jaren zijn voorbij, om het heilige boek eens aan te halen. Daar merk je op het eerste gezicht maar weinig van. De televisie toonde afgelopen weekend kinderen, dikker en lelijker dan voorheen, met rottend tandvlees en zwetend van de suiker. Ook hun ouders zien er behoorlijk welvarend uit. De toestand van een land is echter niet af te meten aan de inwo-ners, maar aan de leider. De hoop in bange dagen, de beheer-der van de spaarpot is de graadmeter. En het moet gezegd, Sinterklaas is veranderd.

Iedere jongen die een ietwat hit-

sige internetpuberteit heeft ge-

kend, voelt een vreemde soort

van onderdanigheid voor de

Sinterklaas van dit jaar. En dan

schiet het plotseling door je

hoofd. “Buurman, wat doet u

nu?”, Tatjana’s broekje naar be-

neden en dan plotseling, ach-

ter een raampje, het hoofd van

broer Kees met een fotocamera.

Eenieder van ons heeft, met de

broek op de knieeën, oog in oog

gestaan met deze man. Eenieder

van ons voelt zich betrapt door

Sinterklaas.

Heel anders was dat met Bram

van de Vlugt, eigenlijk gewoon

een zak van ’n Sinterklaas. Die

Sint kon je niet betrappen, van-

wege een totale en oprecht ge-

meende desinteresse. Hoe ge-

weldig de vijfjarige Jochem

ook viool speelde tijdens de in-

tocht in Katwijk, het kon Bram

z’n reet roesten. Dat betekende

dat kinderen alles konden flik-

ken, je kwam overal mee weg

op 5 december. Sinterklaas als

beschaafde en billijke, maar to-

taal onverschillige man. De vieze

Kees uit Flodder, met de looks

van een hyena en het intellect

van een stoeprand, is inderdaad

niet iemand die je de meest be-

schaafde man van Nederland

laat spelen. Een bemoeizuchtige,

gierige en keiharde Sinterklaas

past echter veel beter bij ons

huidige tijdsbeeld.

Met de intocht in Dordrecht laat

Stefan de Walle zich dan ook

direct kennen. Wanneer dans-

club ToBe al haar kwaliteiten

uit de kast probeert te halen, is

de prestatie die de meisjes hier

leveren zelfs voor de geïnteres-

seerde leek gewoon veel te ma-

ger. De Sint blijft er twee mi-

nuutjes bij staan kijken, maar

loopt dan zonder teken van

goedkeuring of afscheid bij het

tafereel weg. Waar de oude Sint

puur uit beleefdheid zijn lof zou

gieten over de dames zodat hij

weg kan, laat de nieuwe Sint dui-

delijk merken dat hij het waar-

deloos vindt. Te weinig geoe-

fend, zo betrapt Sinterklaas ze.

Zo makkelijk komen we er dit

jaar niet vanaf.

Wanneer je vandaag de dag dus

tegen de dranghekken aan staat

kun je niet meer aankomen met

een derderangs tekening van

Americo. Dertien-in-een-dozijn

troep subsidiëren we niet meer,

en een zesjescultuur verdient

geen Pakjesboot 12. De onge-

interesseerde goedheiligman is

getransformeerd in een niets-

ontziende heropvoeder van een

verwend land.

Johan Stolk


Hoe koop je online drugs?De tijd dat je in een louche achterafstraatje een gram cocaïne van een zwerver moest kopen, is definitief voorbij. De drugsver-slaafden van tegenwoordig bestellen hun spul gewoon via het internet. Vanuit je luie stoel een gram heroïne bestellen was nog nooit zo gemakkelijk. Je klikt de gewenste drug aan, voegt hem toe aan je winkelwagentje, betaalt en een dag later brengt de postbode je meest geliefde verdovende middelen gewoon naar je toe.

Dit wordt allemaal mogelijk ge-

maakt door Silk Road Online,

een soort illegaal equivalent van

Marktplaats. Op Silk Road kun je

namelijk niet alleen drugs, maar

ook wapens en munitie kopen.

Het werkt best eenvoudig; iemand

die iets wil verkopen maakt, net

als op Marktplaats, een adverten-

tie aan. Hij schrijft wat informatie

over het product dat hij verkoopt,

zet er desnoods en paar foto’s bij

en vermeldt een vraagprijs. Ver-

volgens kunnen andere bezoekers

een bestelling plaatsen.

Tor

Toegang verkrijgen tot deze di-

gitale zwarte markt vereist ech-

ter nog wel het nodige kunsten

vliegwerk. Zo zul je het program-

maatje ‘Tor’ op je computer moe-

ten installeren. Dit zorgt ervoor

dat je anoniem gebruik kunt ma-

ken van het internet. Vervolgens

ga je, in je Tor-browser, naar deze

url: http://ianxz6zefk72ulzz.on-

ion/index.php. Succes met over-

typen. Op de website zie je ver-

volgens de drugs ingedeeld per

categorie. Terwijl de homepage

laadt, kun je overigens rustig even

een kopje koffie halen en naar de

Jumbo fietsen. Dat gaat namelijk

trager dan dikke stront door een

trechter.

Bitcoins

Als je je favoriete vergif hebt ge-

vonden, ben je er echter nog lang

niet. Je zult namelijk moeten af-

rekenen in Bitcoins, een online

anonieme valuta. Bitcoins zijn als

het ware het digitale equivalent

van een papieren zak met twin-

tigjes; niemand kan de herkomst

van dit geld achterhalen. Je zult

dan ook een account moeten aan-

maken op bitcoin.org. Vervolgens

moet je naar een digitaal geldwis-

selkantoor gaan om je zuurver-

diende ekkies om te zetten in bits

en bytes. Waarschijnlijk zul je

geld moeten overmaken naar een

of ander dubieus bankaccount in

Frankrijk. Tip: Gebruik hier niet

je bankrekening voor, maar een

PayPal-account. Je rekening zou

namelijk wel eens geblokkeerd

kunnen worden bij een dergelijke

transactie. Na vijf werkdagen -

drugsdealers hebben ook recht op

de zondagsrust- is je geld omge-

zet in Bitcoins.

En gaaaaaaannnn

As dat gebeurd is zijn al

je zorgen voorbij. Je gaat

terug naar de adverten-

tie op Silk Road, plaatst

een bestelling en rekent

keurig af met je online

peseta’s. Een dagje la-

ter worden de drugs, of

wapens als dat meer je

kopje thee is, aan je deur

geleverd. Veel plezier.

Over Silk Road

Silk Road is ontstaan uit

de utopische liberale vi-

sie dat alles legaal zou

moeten zijn. Bovendien

vinden de beheerders

van de site dat de staat

het monopolie heeft op

te veel zaken. “Stop met

de staat te steunen met

je belastingcenten en

richt je productiviteit op

de zwarte markt”, stelt

de administrator. Dat

Silk Road nog steeds be-

staat, komt niet doordat de auto-

riteiten nooit geprobeerd hebben

om de website offline te halen.

Volgens de FBI is de website zelfs

de grootste online zwarte markt

ter wereld. Ze krijgen hem echter

simpelweg niet kapot.

De oorsprong daarvan ligt in het

volledig anonieme karakter van

Silk Road. Iedereen die inlogt op

de site maakt, zoals eerder ge-

zegd, gebruik van Tor. Dit is een

systeem dat internetverbindingen

anonimiseert, door ze samen te

voegen. Iedere pagina open je dus

vanaf een ander ip-adres. Hier-

door is nooit te achterhalen wie

welke website heeft bezocht. Ook

Bitcoins zijn niet te traceren en

werken ongeveer volgens hetzelf-

de systeem.

Op Silk Road betaal je meer voor

je drugs dan bij de gemiddelde ro-

chelende man in een regenjas in

een parkeergarage. In combinatie

met het recensiesysteem weet je

echter altijd dat je goede kwaliteit

krijgt en geen waspoeder. Drugs

kopen was nog nooit zo gemak-

kelijk.

Olivier Oost

illustratie: Tobias Rutteman


Sinterklaas en het belang van de bemoeizucht


De SK Test: De beste daghap

TestKoken, af en toe best een opgave. Naar de supermarkt sjokken, de afwas van je huisgenoten doen, koken, afwassen. Dat is al snel een erg tijdrovende bezigheid, en aangezien tijd geld is, is het verstandig om het aantal keren dat er gekookt wordt tot een minimum te beperken. Daarbij kost het koken van een fatsoenlijk maal al gauw, zo’n zeven euro. Dan rijst al snel de vraag waarom je dat niet door een professional zou laten doen. Zoveel betaal je ook voor een gemiddelde studentenhap. Voor ons reden genoeg om een team van culinair journalisten op pad te sturen op zoek naar de beste daghap voor onder de €10,- (inclusief een biertje) [JRM]

Eetcafé Kaap Noord Noorderhaven 63

Net buiten de gracht vind je Kaap

Noord, een sfeervolle eetgelegen-

heid die plaats biedt aan 65 gas-

ten. Met veel hout en een grote

kachel in het epicentrum, geeft

het eetcafé de impressie van een

bruin café. Op een gemiddelde

dag zit het hier gezellig vol. Je

doet er dus goed aan te reserve-

ren voor een tafeltje, zeker als je

met meer dan twee personen het

buikje rond wil krijgen. Het per-

soneel is ruim vertegenwoordigd,

wat resulteert in rappe bediening.

Ook het eten laat niet lang op

zich wachten. Qua prijs zit je als

student hier aan het juiste adres;

voor een dampende daghap leg je

slechts € 6,50 neer. In de winter

bestaat deze doorgaans uit een

goed vullende stamppot, inclu-

sief rookworst, jus en een bakje

rouwkorst. Een beetje lawaaierig

is het er wel, dus een romanti-

sche conversatie bij kaarslicht

zit er niet in. [RvdS]

Het Pakhuis Peperstraat 8-2

Het is koud en guur in de pe-

perstraat. De entree tot Het

Pakhuis is dubieus, een klein

stalen trapje naar de eerste

verdieping. “Goeieavond, wat

kan ik voor u doen?” Het

zweet breekt me uit bij het

zien van de serveerster, ze

is leuk, spontaan, aandoen-

lijk. Ze is wondermooi met

reebruine uhm…. Alles. We

mogen een plekje zoeken en

haastig komt ze bij ons met

de kaart: “Sorry, ik moet

rennen, het is nogal druk.”

Jij hoeft aan niemand je

excuses aan te bieden,

schoonheid. Denk ik. “Oh,

haha, ‘snie erg.” Zeg ik.

We kunnen haast niet

wachten tot ons eten gebracht

wordt. Yes, eindelijk, daar komt

ons eten. Gebracht door onze

muze, het enige lichtpuntje en

bron van warmte en kleur in het

grijze mistige Groningen. Haar

tred is licht en haar glimlach zou

zelfs van Jan Kees De Jager een

vrouwenliefhebber maken. Als ze

weg is storten we ons op het eten

alsof het 1945 is, we weten wie de

lege borden straks op komt halen.

We worden niet teleurgesteld.

“Willen jullie nog een dessert?”

We hadden afgesproken van niet

maar elke vezel in ons lichaam

schreeuwt om het koffie ijs met

stukjes brownie uit de handen

van Farrida.

Wanneer de serveerster (lees: Go-

din van de gastvrijheid) ons een

koffie van het huis aanbiedt komt

er al bijna stoom uit onze oren.

Dit is bijna te mooi om waar te

zijn. Droom ik? Ik knijp mezelf

en ben wakker . Ik mag sterven

nu, de rest van mijn leven zal een

teleurstelling blijken. Oh ja, het

eten was erg goed voor weinig

geld, we aten schnitzel. [TvV]

De Globe

Akerkhof zz 22

Aan het Akerkhof south side be-

vind zich de Globe. De Globe is

een werkgelegenheidsproject van

WerkPro. Mensen met een grote

afstand tot de reguliere arbeids-

markt kunnen hier een stap voor-

waarts maken. Het is dan ook een

wat ongebruikelijk eet establish-

ment, doch niet minder professi-

oneel. Bij binnenkomst in de wat

steriele omgeving zit is de sfeer

wat ver te zoeken. Na gekozen

te hebben voor de ‘Hartige taart

met Turkse worst en spinazie ge-

flankeerd door pomme duchesse

en een huisgemaakte salade’ met

daarnaast een mooie rode wijn

genaamd Mooi Kaap is het geset-

teld en wel wachten op het lek-

kers. Dat wachten was na precies

1 minuut en 42 seconden voorbij

toen het eten geserveerd werd. De

hartige taart was van een veras-

send goede kwaliteit, de verwach-

tingen waren vooraf niet bijster

hoog dus dan valt het al snel mee.

Wat opviel aan het publiek in de

Globe was het hoge percentage

alleen-etenden. Voor zo’n bedrag

neem je nauwelijks de moeite zelf

te gaan koken. De conclusie van

een maaltijd nuttigen in de Globe:

prima eten voor een goed doel én

weinig geld. [HK]

Tango

Poelestraat 11

Zo in het midden van de Poeles-

traat vinden we de Tango. Dit

klein Spaans restaurantje zier er

goed uit en er hangt een sfeervol-

le ambiance. Op de site lezen we

een studentenhap voor €6,50, dus

off we go! Bij de rekening viel dat

toch even vies tegen, omdat we

een schamele €8,50 voorgescho-

teld kregen per daghap. De ser-

veerster vertelde dat de site iets

achter liep. Oeps. Nou goed, als

je een drankje deelt met je gezel-

schap blijf je nog prima onder de

€10,-. En het is lekker. Verdomme,

wat smaakte het goed. Een niet

te klein stuk gegrild varkensfi-

let met een tomaten vinaigrette

staarde mij aan. Mijn gezelschap

stond oog in oog met een vis-

stoofpotje. Alles was perfect gaar

en zelfs de varkensfilet was ver-

re van droog. De aardappel wed-

ges die we erbij kregen waren

goed krokant, en de salade was

rijk aan verschillende groenten.

Met een goedgevulde maag kun

je er lekker uitbuiken en genie-

ten van de gezellige (meestal)

Spaanse muziek. Helemaal te-

vreden word je als je op het

eind nog een lekker limoen

shotje van het huis mag opdrin-

ken. Tangolicious. [RdV]

Het Feest Peperstraat 7

Als je de taferelen kent die zich

in Het Feest afspelen in de zater-

dagnacht dan zou je op een dins-

dagavond nooit een beroep de

keuken van deze tent. Het leven

van een journalist is echter zwaar

en een hoofdredacteur is dikwijls

onverbiddelijk.

Binnengekomen werden we ver-

rast door hoe goed de uitbater

erin geslaagd was de geur van

verschraald bier uit de het pand

te krijgen. Ook het interieur leek

niet op het feestcafé uit mijn ge-

heugen. Minder plat, prettig zelfs.

De bediening is prima in orde.

Onze bestelling wordt snel op-

genomen en ons bestelde biertje

staat binnen no time op tafel. De

kaart die de serveerster ons geeft,

is vergelijkbaar met de meeste

eetcafés; Steakje, schnitzeltje,

geen verrassingen. Met het oog op

de test maken we een keuze uit de

verschillende feestschotels op de

krijtborden. Voor €5,95 kun je al

chicken wings bestellen, maar in

een copieuze bui kiezen we

beide voor de Kipfilet met saté.

€7,95.

Als het eten wordt gebracht zijn

we blij verrast. Duitse porties. Er

ligt een grote, goed gekruide kip-

filet op ons bord overgoten met

een goede lading satésaus. Van de

berg gebakken aardappeltjes kun-

nen met gemak twee mensen eten.

Een minpuntje: De salade bestaat

uit de standaard berg sla met een

dressing die we zo vaak tegen-

komen. Een ander minpuntje: De

mayonaise, zo zien we op de reke-

ning, kost vijftig cent en duwt het

eindbedrag nipt over ons budget

van 20 euro voor eten en een bier-

tje. Al met al werden we in Het

Feest blij verrast. [JRM]

Eerste kamer Peperstraat 9

In de Peperstraat vind je de bijna

altijd volle Eerste Kamer. Bij bin-

nenkomst bespeur je enkel stu-

denten en dit brengt een gezellige

sfeer tot stand. Soms moet je even

wachten voordat je plaats kunt

nemen, maar dan neem je toch ge-

woon staand een biertje vooraf?

De Eerste Kamer heeft het woord

‘standaard’ hoog in het vaandel.

En daarom kun je eigenlijk al-

tijd op hetzelfde rekenen. En in

dit geval is het niet slecht. Want

de aardappeltjes en salade die je

er bij krijgt veranderen nooit van

kleur, geur of samenstelling. Het

is gewoon goed voer. Onder de

€10,- kun je ook nog eens verschil-

lende stukken vlees, vis of veg-

gie bestellen. De daghap is maar

€6,90 en verandert vaak. Maar wij

studenten gaan natuurlijk lekker

voor de biefstuk, die je voor €7,90

al op je bord kunt laten verschij-

nen. De Eerste Kamer: Prima voer,

louter studenten, geen verassin-

gen. En de serveersters zijn stie-

kem ook wel leuk. Hihi. [RdV]

Ikea Sontweg 9

Flikker op met je meubels, ik wil

er gewoon goedkoop kunnen eten!

Nou, dat kan, in die blauwe loods

aan de Sontweg. De echte arme

student (bestaat die inmiddels al-

weer?) kan bij het Zweedse con-

cern al voor €3,95 genieten van

Zweedse balletjes. Och, het is wel

oké. [RdV]

Huub Kappert

Jacob Roel Meijering

Robin van der Sar

Tim van Veen

Roy de Vries


VERA PROGRAMMA ONDER VOORBEHOUD // CHECK WWW.VERA-GRONINGEN.NL& DE VERAKRANT //

VERWACHT:MOSS, GO BACK TO THE ZOO,LONEY DEAR, RADICAL FACE +++

OOSTERSTRAAT 44 9711 NV GRONINGEN

DECEMBERDEATH LETTERSNYK DE VRIES

SCHRADINOVABITCH MAGNET

KLASKE OENEMA

HEIDEROOSJESTIM KNOL

WILLIAM FITZSIMMONSGIEL’S CIRCUS REQUEST

VANDERBUYST

BREAK-FAST XXXIVTHE PANACEA + WIZMATHICS + MINDMAPPER + VJ WERC

0102

0706

08

1614

1822

09

29

ELKE

ZATERDAG

SWING

AVOND

IS DEZE STUDIEHET WEL?

Vraag je je af of je de studie volgt die bij jouwkwaliteiten en capaciteiten hoort.

Ontdek met TRIAK welke studie aansluit op jouwkwaliteiten en interesses.

www.passendestudiekeuze.nl


Mannetje

Pugwww.mannetjepug.nl

RIJLESVOORLEUKE


Kunst van iedere dag

Graffiti en Street art zijn twee populaire kunstvormen waar je mee te maken krijgt als je bijvoorbeeld even naar de UB loopt, maar eigenlijk bijna niet bij stil staat. Toch zijn het populaire fe-nomenen. Hip als wij zijn van de SK besteden wij natuurlijk even wat tijd aan deze kunstvormen.

Street art

Street art is eigenlijk pas sinds de

laatste jaren bekend. Street art is

een hybride vorm van graffiti en

maakt gebruik van stickers, sten-

cils, posters en sculpturen om

duidelijk te maken wat de kunste-

naars van de wereld om ons heen

vinden. Door sommigen wordt het

ook wel gezien als de grootste

culturele beweging sinds punk.

Banksy is een van de bekendste

namen uit de Street art scene. Hij

maakt gebruik van de voor Street

art typische sjablonen in combi-

natie met graffiti. Ondanks zijn

vele werk weet echter nog steeds

niemand wie hij is wat hem naast

zijn kunst natuurlijk ook erg in-

teressant maakt. In the film ‘Exit

thought the giftshop’ komt dui-

delijk naar voren wat voor wereld

de wereld van de Street art is en

je komt ook een stukje dichter bij

het mysterie dat Banksy heet.

Voorbeelden van Street art in Gro-

ningen zijn bijvoorbeeld te vin-

den in de Gelkingestraat en de

Bloemstraat.

Graffiti

Graffiti komt voort uit de hip-

hiop scene. Het is een van de 4

elementen van hiphop, naast rap,

breakdance en dj’ing. Tegenwoor-

dig hoef je echter geen hiphopper

meer te zijn om graffiti te kunnen

maken.

Om wat beter in de wereld van

Graffiti te kunnen kijken ging de

SK op pad met Jarmo van Ber-

kel, een student aan de kunst-

academie. Jarmo begon met het

maken van graffiti toen hij rond

de 18 jaar was, naar eigen zeg-

gen best laat. Hij is begonnen aan

het maken van Graffiti omdat het

spannend was om bijvoorbeeld ’s

avonds op pad te gaan om, zoals

hij het zelf zegt, stoute dingen te

gaan doen. Toen Jarmo net begon

met het maken van Graffiti was

hij er meteen helemaal door ge-

fascineerd. Het was voor hem al-

leen al een feest om met de trein

de Randstad binnen te rijden om-

dat er op het station zoveel graffi-

ti te zien was. Het enige minpunt-

je aan dit succes verhaal is dat de

beste man na een paar maanden

al meteen werd opgepakt door de

politie...

Het maken van Graffiti heeft veel

met ego te maken. Als er nieuwe

jongens de scene in komen, dan

worden die al snel op hun plek ge-

zet. Het heeft iets weg van terri-

torium afbakenen. Daarnaast is er

sprake van een heuse hiërarchie

binnen de graffiti scene. Je mag

namelijk niet zomaar over iemand

anders werk heen verven.

Volgens Jarmo zijn de stijlen van

verschillende kunstenaars hart-

stikke herkenbaar wanneer je wat

beter in de scene zit. Over het

algemeen wordt dezelfde naam

gebruikt in de tekeningen, maar

vaak moeten kunstenaars deze

naam ook weer veranderen om de

kans dat je gepakt wordt te ver-

kleinen. Anders wordt je wel heel

makkelijk traceerbaar.

Een aantal jaar geleden was de

Graffiti scene in Groningen veel

actiever. De reden van het lang-

zaam inzakken van de scene is

dat er in de afgelopen jaren wei-

nig mensen bij zijn gekomen.

Natuurlijk zijn er nog steeds wel

mensen bezig, maar deze mensen

zijn een stuk voorzichtiger omdat

velen van hen een aantal jaren ge-

leden flink zijn aangepakt.

Hoewel je dus niet heel erg veel

Graffiti in de stad ziet, vind je

net buiten de stad een waar Graf-

fiti paradijs. Jarmo was zo aardig

om onze even mee te nemen naar

de zogenaamde ‘Glasfabriek’ waar

we ons ogen uit hebben gekeken,

dat klinkt heel truttig maar het

was echt waar. En natuurlijk heb-

ben we daar ook de nodige plaat-

jes geschoten.

Om onderscheid te kunnen maken

tussen Graffiti en Street art hoef

je eigenlijk maar een paar din-

gen te onthouden. Graffiti maakt

meer gebruik van letters en karak-

ters en Street art maakt meer ge-

bruik van sjablonen, stencils etc.

Helaas moeten we wel conclude-

ren dat beide kunstvormen niet

echt leven in Groningen. Graffiti

en Street art zijn weinig te zien in

Groningen, omdat Groningen mis-

schien toch te klein is om echt een

scene op te kunnen bouwen. Hoe

je het ook wendt of keert, Gronin-

gen blijft eigenlijk een boeren-

dorp...

Else-Marike Kepel

fotografie: Eveline Vaessen



Alles wat je moet weten en meer over XTC

Meelulgids

Wij weten hier geen zak van af behalve wat we zelf mee-gemaakt hebben en uit de eerste twee linkjes van Google gehaald hebben. Als je be-trouwbare en wetenschappe-lijk onderbouwde informatie over drugs wilt hebben kan je beter niet dit artikel lezen. De reden dat dit artikel moet be-staan is dat je die info toch niet opzoekt en maar wat doet. We zien het ieder weekend weer gebeuren. Daarom geven wij als ervaringsdeskundigen die midden in het studentenleven staan jou een paar tips waar-mee je de meest voor de hand liggende valkuilen van de grote stad kan vermijden.

Dit is makkelijk de meest gebruik-

te harddrugs in het Groningse uit-

gaansleven. Je hebt niet door hoe-

veel het gebruikt wordt totdat je

het zelf gedaan hebt. Opeens snap

je al die zonnebrilletjes en lollies.

Het is de doping van het feestle-

ven, “The lovedrug” geeft je een

bijzonder blij gevoel en alles en

iedereen is tof en lief. Het gevoel

is lastig te omschrijven, maar het

is een soort empathisch en eu-

forisch gevoel. “Het is alsof al je

zintuigen helemaal open gegooid

worden”, aldus een gebruiker.

Hoe kom je eraan? Het is nog mak-

kelijker te krijgen dan een prope-

deuse Bedrijfskunde: Vraag even

rond bij een paar vrienden of ze

toevallig nog een pil hebben lig-

gen. Je hoeft dat echt niet meteen

via een drugsdealer te regelen, zo-

dra je beet hebt via een vriend kan

je het spoor terug volgen naar de

dealer mocht je later zelf je leve-

rancier willen hebben. Een goede

prijs is zo’n 4 á 5 euro per pil.

Zorg dat je weet wat je slikt. De

hedendaagse powerpillen hebben

logootjes van bijvoorbeeld een

speakertje, een eekhoorntje of

een Mickey Mouseje. Een Disney

figuurtje dat ons blijft boeien.

Zulke sterke pillen variëren van

180 tot 200 milligram. Je kan je

pillen het beste laten testen bij

het testcentrum Verslavingszorg

Noord Nederland. Hier kan je vol-

ledig anoniem je pil laten testen,

waarbij ze eerst de pil afmeten en

proberen op te zoeken in het be-

stand. Maar zoiets is natuurlijk te

veel moeite voor je omdat je een

luie hond bent die liever doodgaat

aan een foute pil dan even op de

fiets stapt. Zorg er gewoon voor

dat je geen onbekende pillen slikt.

Probeer dus een pil te bemachti-

gen uit een voorraad waaruit ie-

mand al eens gebruikt heeft.

Er wordt anderhalf tot twee mil-

ligram voorgeschreven per kilo li-

chaamsgewicht, maar wij merken

dat iedereen eigenlijk meer ge-

bruikt. Toch willen we aanraden

om echt niet te veel in een keer te

gebruiken want je beleeft er niet

echt meer plezier van. Het blije

gevoel wordt bijvoorbeeld niet

echt beter, maar je gaat wel lei-

per waardoor je alleen maar meer

voor lul loopt. Én de volgende

keer dat je iets slikt heb je er min-

der plezier van. Dus less is more.

Ok, nu gaan we gebruiken: waar-

schijnlijk ben je op een feestje,

maar je kan het ook heel leuk

thuis met vrienden nemen. Zorg

wel dat je de eerste keer dat je

iets gebruikt iemand mee hebt die

het al vaker gedaan heeft. Die kan

dan een beetje op jou passen. Het

is prima als je al een paar biertjes

op hebt, maar het wordt sterk af-

geraden om door te blijven tanken

na het pakken. Zo haal je alleen

maar een groot zwart gat aan de

avond over. Het wordt dan weer

wel aangeraden om veel water te

drinken, door het dansen en zwe-

ten verlies je veel vocht. Je warmt

tevens op en je voelt niet dat je

dorst hebt. Als er mensen out

gaan, is het vrijwel altijd omdat

ze te weinig drinken. Daarnaast

voel je ook niet meer wanneer je

moet plassen. Dus lekker af en toe

even naar de wc gaan en proberen.

Soms wil je wel plassen maar lukt

het gewoon echt niet, dan heb je

net wat te veel gebruikt. Daar doe

je op zo’n moment niks meer aan,

maar je kan dan beter geen extra

spul meer nemen.

Je kan het beste met een halfje be-

ginnen. Het duurt een kwartier tot

een uur voordat het inslaat. We

kunnen ingewikkeld gaan lopen

doen met milligrammen maar een

goede vuistregel is: Twaalf uur, of

het begin van het feest, het eer-

ste halfje en dan iedere twee uur

weer een halfje. De werking duurt

gemiddeld gezien vier tot zes uur,

maar als je niet iedere twee uur

een nieuw halfje neemt is de wer-

king niet optimaal. Ga niet sneu in

de rij staan voor de wc maar breek

de pilletjes thuis en neem gewoon

een half pilletje op de dansvloer.

Afhankelijk van de persoon kan je

nogal gekke bekken gaan trekken

waardoor het voor kenners heel

duidelijk is dat je aan de pillen

bent. Het is daarom verstandig

om een lolly in je bek te hebben,

ook om te voorkomen dat je met

je tanden gaat knarsen. Kauwgum

kan ook, maar Tictacjes zijn overi-

gens de beste want daarbij schuur

je het minst met je tanden. Het

blijft niet bij je bek, ook je ogen

gaan wat raar staan waardoor het

vaak slim is om een zonnebril te

dragen om zo min mogelijk voor

lul te staan. Ook is dat wel fijn

zodat je lekker met je ogen dicht

kan staan te spacen, iets waar je

dan opeens dringende behoefte

aan kan hebben.

Vrouwen worden vaak heel geil

van het spul, waardoor ze op een

gegeven moment tegen iedereen

aan het oprijden zijn. Mocht jij en

je vriendin het samen gebruiken

dan hebben we slecht nieuws voor

je: je piemel is onbruikbaar en om

dat te benadrukken krimpt ie tot

wormachig formaat. XTC werkt

de andere receptoren tegen waar-

door men geen erectie kan behou-

den.

Er zijn natuurlijk ook negatieve

bij-effecten aan de drug. Als je

veel op een avond neemt dan be-

staat er een kans op een “dinsdag-

dip”, als je niet op zaterdag ge-

bruikt verschuift de dip ook naar

een andere dag. Dit gebeurt har-

der naarmate je vaker gebruikt,

maar een dinsdagdip is precies

wat het woord inhoudt. Alles is

die dag (en soms zelf de dag erna)

kut, geen muzieksoort is om aan

te horen en je hebt overal een ne-

gatieve kijk tegen.

Een groot nadeel is dat je de nei-

ging hebt het veel te vaak te ge-

bruiken. Je moet wanneer je een-

maal aan de honing geproefd hebt

wel sterk in je schoenen staan het

niet meteen iedere week te gaan

gebruiken. Wat daarbij wel helpt

is dat het effect minder wordt

omdat de stofjes in je hoofd die

XTC losmaakt opraken. Dat is dan

wel weer de reden dat je depres-

siegevoelig raakt wanneer je het

te vaak gebruikt. Niet doen dus,

foei, stout. Een ander gevaar is

dat je daarna ‘open staat’ voor

veel andere drugs. Het wordt vaak

van wiet en hasj gezegd maar in

de echte mensenwereld is XTC

de drugs die je op het pad naar

speed, GHB en coke leidt.

Een andere algemene regel waar

iedereen altijd aan moet houden

is dat je het niet moet gebruiken

als je emotioneel al kut voelt.

Juist deze mensen hebben over

het algemeen last van dipjes en

depressies. Wanneer je al onge-

lukkig bent is je emotionele huis-

houding al van slag en er dan mee

gaan kutten met XTC is niet ver-

standig.

De belangrijkste tip: Neem je ei-

gen gezondheid serieus en ga niet

alleen af op tips van “ervarings-

deskundigen” zoals dit stukje.

Lees eens een keer een serieuze

site door van een betrouwbare in-

stantie.

Ben Hard

Actie: 25% korting op alle Triwa horloges met de

kortingscode: studentenkorting

Actie: 5% korting op de hele collectie met de

kortingscode: fokkojuweliers

Fokko Juweliers is uw online juwelier als u goedkoop

design horloges, sieraden of trouwringen wilt kopen.

Wij verkopen onder andere de topmerken: Armani,

Baraka, Breil, Burberry, D&G, Guess, Jacob & Co,

Moschino, Nautica, Omega, Seiko en Triwa.

Voeg ons toe op Facebook voor de laatste aanbiedingen

en andere kortingscodes.

Actie: 25% korting op alle Triwa horloges met de

kortingscode: studentenkorting

Actie: 5% korting op de hele collectie met de

kortingscode: fokkojuweliers

advertentie



HARD Hanze Racing DivisionIn 2009 kwamen studenten van de Hanzehogeschool bij een hogeschool in Duitsland in aan-raking met een groep studen-ten die meedeed aan Formula Student. “Dit willen wij ook” was wat ze direct dachten en dik een jaar later reden ze in hun zelfgemaakte raceauto over het circuit van Silversto-ne, waar een week eerder de Formule 1 was gehouden. Wij spraken met Frank en Karst, treasurer en teammanager van de Hanze Racing Division (HARD)

Formula Student?

Formula Student is een uitda-

gende ontwerpcompetitie voor

studenten van over de hele we-

reld. Binnen de competitie staan

het ontwerpen, bouwen, testen en

marketen van een formula type

race auto centraal. De auto’s wor-

den niet alleen op snelheid beoor-

deeld, maar ook op veiligheid, be-

trouwbaarheid, kosten, ontwerp

en goede rijeigenschappen.

Een jaar lang kunnen de teams

werken aan een volledig nieuwe

auto en aan het einde van het stu-

diejaar in juli nemen de teams

het tegen elkaar op het Formule

1 circuit van Silverstone. De eve-

nementen zijn opgebouwd uit

verschillende onderdelen. Per on-

derdeel wordt de auto gecontro-

leerd door een jury, bestaande

uit goeroes uit de Formule 1, die

zal kijken hoe de auto scoort in

het betreffende onderdeel van de

wedstrijd. De jury beoordeelt de

auto op tal van onderdelen, zo

wordt gekeken naar het ontwerp,

de kosten, duurzaamheid en moet

er een business presentatie ge-

houden worden.

Auto

De auto die het team van afge-

lopen juli naar Engeland bracht,

moest boven alles worden goedge-

keurd door de jury. Karst legt uit:

“Omdat het de eerste keer was dat

we meededen was ons belangrijk-

ste doel het in elkaar zetten van

een rijdende auto.” Dat lijkt lo-

gisch, maar verschillende debute-

rende teams komen met hun auto

niet door de technische keuring.

“We zijn erg trots dat het ons de

eerste keer is gelukt om onze over

Silverstone hebben laten racen.”

Voor volgend jaar zijn de doelen

een stuk hoger gesteld. Vooral het

gewicht van de auto moet omlaag.

Frank: “Nu is er totaal geen aan-

dacht besteed aan gewichtsbeper-

king, het ging ons louter om de

realisatie van een rijdende auto.

Het frame is gemaakt van ‘stei-

geronderdelen’ die de Hanzeho-

geschool ons gegeven heeft en de

tankdop alleen weegt al bijna een

halve kilo. Nu weegt de auto ruim

416 kilo, terwijl de lichtste auto’s

tweehonderd kilo lichter zijn. Ons

doel voor komend jaar ligt op 250

kilo.”

Sponsoring

De studenten van HARD regelen

alles wat met de wedstrijd te ma-

ken heeft zelf. Een van de lastig-

ste dingen is het bij elkaar schra-

pen van genoeg geld en kennis.

Andere scholen sponsoren hun

team soms wel met een miljoen

euro. Daar is bij de Hanzehoge-

school geen sprake van. Het team

heeft een kantoor en kan gebruik

maken van de werkplaats, maar

daar houdt de steun wel zo’n

beetje op. Via sponsoring pro-

beert het team zo’n 120.000 euro

binnen te krijgen. Karst: “Sponso-

ring is in deze tijd van crisis iets

waar nog maar weinig bedrijven

voor warm lopen. Bedrijven heb-

ben vaak wel interesse om kennis

te delen; in ruil voor stageplaat-

sen bijvoorbeeld.”

Ook nieuwe vormen van fond-

senwerving worden aangewend.

“We zijn dit jaar begonnen met

‘Social Sponsoring’. Iedereen kan

via onze website een bedrag van

minimaal twee euro doneren. Hoe

hoger de donatie, hoe meer de

persoon of instelling ervoor terug

krijgt.” Bij een donatie van €7,50

krijg je onder het motto van ‘Burn

your rubber HARDER’ al een ex-

clusieve HARD condoom. Een gou-

den deal.

Coureur

De coureurs (er zijn ongeveer 7

verschillende coureurs nodig)

moeten allemaal worden geselec-

teerd vanuit het team. Het is dus

niet mogelijk om Michael Schu-

macher in te huren om de auto te

besturen. De teamleden zijn dus

veel op de kartbaan te vinden om

aan hun skills te werken. Er is

maar één regel: de snelste rijden.

Volgend jaar

De auto die nu ontworpen wordt

zal naast dat hij lichter wordt ook

een stuk groener worden. De auto

zal moeten gaan rijden op bio-

gas. Daarmee zal het team zeker

punten scoren, er hebben name-

lijk nog niet eerder teams meege-

daan die dit hebben geprobeerd.

Een bijkomend voordeel hiervan

is dat er minder restricties wor-

den opgelegd aan de motor, dat

wordt dus nog HARDER scheuren.

Jacob Roel Meijering

Wat is kunst? Studievereniging IK organiseert MuseumsalonAls je het Groninger Museum in-

loopt, veranderen de schoenen

die je aanhebt dan in kunst? Of

waren ze dat altijd al? Onder

kunst wordt vaak verstaan: alles

wat door een mens is gemaakt en

dat tot doel heeft de menselijke

zintuigen en geest te prikkelen

door originaliteit of schoonheid.

Dingen die in een museum staan,

zien wij als kunst. Zijn ze kunst,

omdat ze in een museum staan, of

staan ze in een museum omdat ze

kunst zijn?

De grens tussen design en mode

enerzijds en kunst anderzijds is,

als die al bestaat, dan ook flinter-

dun. Over deze en andere kwes-

ties wordt deze maand gedebat-

teerd in het Groninger Museum,

tijdens de Museumsalon georga-

niseerd door studievereniging IK

van Kunsten, Cultuur en Media.

Dit debat, gevoerd door vooraan-

staande personen uit de wereld

van kunst, mode en design, focust

zich vooral op de schoenen van

Azzedine Alaia en de creaties van

Studio Job. De deelnemers aan het

debat zijn museumdirecteur Kees

van Twist, beeldend kunstenaar

en ondernemer, Eileen Blackmore,

José Teunissen, actief als curator

en journalist, design- en kunstcri-

ticus Max Bruinsma en Tim Ver-

meulen, medewerker van Premse-

la, het Nederlands Instituut voor

Design en Mode.

Aansluitend aan het debat zijn er

twee rondleidingen langs de ten-

toonstellingen van eerdergenoem-

de designers/kunstenaars. En er

is een borrel. Komen dus, op 14

december. Vanaf zeven uur. Kaar-

ten verkrijgbaar op studievereni-

gingik.nl.

Olivier Oost


Drum & Bass uit 050: Noisia!

Het GesprekNoisia, Gronings trots. De heren hebben zich de laatste jaren aardig opgewerkt en beschikken momenteel over een indrukwekkend CV. Als ze niet al met grote namen samenwerken, kunnen ze er in ieder geval mee geassocieerd worden. We hebben het dan bijvoorbeeld over Black Sun Empire, Giovanca, Pendulum, The Prodigy, Robbie Williams en natuurlijk onze eigen Kraan-tje Pappie. Noisia is gewoon de shit. Ik besloot koffie met ze te drinken in de CoffeeCompany, en pikte daar een aantal goede quotes op.

‘Je moet het niet door elkaar halen hoe het is om de feiten

te kennen en hoe je het ervaart.’

Op de vraag of ze wel door had-

den hoe populair ze zijn, kreeg ik

meteen dit filosofisch antwoord.

Nik vertelt dat ze wel al meer

dan tien jaar bezig zijn. Sommige

mensen komen er nu pas achter

dat Noisia bestaat, horen nu pas

voor het eerst hun naam. Maar

het was een gestaag proces, waar

de heren natuurlijk middenin za-

ten. ‘Soms is het wel even leip om

bepaalde dingen te merken, als je

voor een groot publiek staat of zo.

Dan krijg je wel even een reality-

check,’ verklaart Nik. Toch zeggen

ze niet echt zo’n gigantisch bizar

leven te hebben. Maar zijn ze niet

gewoon veel te bescheiden?

‘Michael Jackson werd ook niet elke dag wakker met de

gedachte godsamme wat heb ik toch veel platen verkocht’

Martijn kan zich wel voorstellen

dat mensen de faam makkelijk

zien. Hij kan het ook zelf zien

bij andere mensen, maar aange-

zien zij er zelf in staan is dat ge-

woon moeilijker. ‘Het is leuk om

succesvol te zijn en het is zeker

een onderdeel van het vertrouwen

dat je krijgt als persoon, maar het

is niet een eindeloze stroom aan

ego-boost,’ vertelt Nik. Het is ge-

woon hun leven. Een ander leven

op die leeftijd kennen ze ook niet

echt.

‘Een mooie timing.’

Wat betreft hun succes op het ge-

bied van Drum & Bass: de wind

waait eindelijk goed. Noisia stapte

in op het minst gunstige moment,

met de minst gewilde sound. Maar

dat gaf ze wel de jaren aan erva-

ring om er goed in te worden. Dat

de muziekgenres stijgen in popu-

lariteit nu is absoluut een mooie

timing. ‘Het is leuk dat wij daar

nu in mee kunnen gaan, dat het

op een manier beweegt die goed

voor ons is’. Omdat ze niet in die

stroomversnelling zijn gekomen,

hebben ze bijvoorbeeld ook niet

hele gekke dingen gedaan.

‘We maken ons wel zorgen over die jonge knapen.’

Nieuwe dubstep-producers wor-

den in één klap ontzettend popu-

lair. Sommigen zijn zo jong, en de

wereld klapt echt over ze heen.

De heren van Noisia vinden dit

soms zorgelijk. ‘Ik vraag me soms

af hoe oud die lui gaan worden,’

vertelt Martijn. ‘Er zijn wel aar-

dig wat lui die zoveel gaan fees-

ten dat ze helemaal naar de tering

gaan.’ Ook vinden ze dat hun suc-

ces iets meer dan proportioneel is

dan de kwaliteit van hun muziek.

Juist omdat ze net zijn begonnen.

‘Als je net anderhalve ton op je bankrekening hebt staan,

moet je er geen R8 van willen kopen.’

Die nieuwe gasten willen dan ook

meteen teveel. Nik zegt dat dit he-

lemaal niet zo verstandig is. Hij

weet dat het tof is om ineens bak-

ken met geld te verdienen maar is

zich ook bewust van de dynamiek

van de muziekindustrie. ‘Het kan

zo zijn dat je over vijf jaar hele-

maal geen boekingen meer hebt.’

Er zijn immers geen zekerheden

in het vak. De Noisia-heren ver-

tellen ook dat ze helemaal niet

zo rijk zijn als mensen misschien

denken. Ze zijn momenteel bezig

met studio’s bouwen, en daar zit

veel geld in. Ook geven ze als la-

bel veel geld uit, aan bijvoorbeeld

advocaten, chauffeurs, hotels,

vliegtickets. Toch vinden ze het

stiekem wel leuk dat mensen den-

ken dat ze in Ferrari’s rijden.

‘Het is zo’n opa en oma auto, echt de lulligste Volvo die je

ooit hebt gezien.’

Het antwoord op de vraag wat

voor auto’s ze dan wel rijden.

Martijn vertelt dat hij sinds zijn

aanrijding in 2007 geen auto

meer heeft. Thijs rijdt in een VW

Polo en Nik dus in een oude Vol-

vo. Maar een auto hebben ze ook

niet nodig, vandaar dat ze er niet

in investeren. Waar ze dus wel in

investeren, is hun muziek. En dat

legt ze geen windeieren. Zo heb-

ben ze bijvoorbeeld een nummer

van Robbie Williams geremixed.

Hij hoorde Noisia op BBC1 radio

en zocht contact met ze.

‘RTL of SBS of zo kwam nog langs met ‘wauw jullie hebben

Robbie geremixed!’’

De heren zeggen dat het vroeger

over het algemeen sowieso bij-

zonderder was. ‘Tegenwoordig re-

mixt iedereen iedereen,’ zegt Nik.

Ook gaat het volgens hen vaak op

dezelfde manier. Als er een pop-

artiest gepromoot moet worden

kijken ze in alle hoeken en gaten

naar iemand die er een beetje toe

doet op dat moment, zo promoot

je je muziek. Maar er zijn ook ar-

tiesten waar ze echt mee hebben

samengewerkt, zoals The Prodigy.

Er zijn dan volgens hen wel echt

verschillende soorten van samen-

werking.

‘In onze samenwerking met Korn stuurden we steeds

dingen over het internet heen en weer.’

Martijn vertelt dat Noisia allerlei

dingen te doen had, en Korn op

dat moment aan het touren was.

Het internet is dan erg makkelijk

om toch productief te zijn. ‘Met

zo’n samenwerking is er wel een

wederzijdse goedkeuring nodig.’

Als Noisia gewoon een nummer

moet remixen wordt er aan ze

gevraagd om hun eigen versie en

eigen sound eraan te geven, waar-

door ze iets meer vrijheid heb-

ben. Waar ze alle vrijheid in heb-

ben, is in de Huilende Rappers.

Want voor de mensen die het niet

weten: Noisia equals de Huilende

Rappers. Volgens hen gaat het

vooral om de grapjes erin.

‘Als het zou lukken in het Engels, zou het gigantisch

klappen.’

De heren spreken alledrie vloei-

end Engels, maar volgens hen

moeten ze de echte ins en outs

kennen van de taal om de Hui-

lende Rappers ook in het Engels

te doen slagen. ‘In het Nederlands

kennen we gewoon alle trucjes,

en daarom is het ook een succes.’

Wij houden hoop, wellicht komt

het er ooit in de toekomst. Over

de toekomst gesproken, hoe lang

blijft Noisia nog hier?

‘We blijven nog wel een tijdje in Groningen.’

Gelukkig. Het huurcontract van

de studio’s loopt nog lang niet

af dus ze zullen hier nog wel een

tijdje zijn. Ook bevalt Simplon en

Machtig ze nog erg goed, dus daar

gaan ze vrolijk mee door. ‘Het zal

hooguit verbreden in de genres,

anders blijf je steeds dezelfde

mensen boeken,’ zegt Nik. Ze den-

ken in ieder geval veel DJ’s naar

Groningen te kunnen halen met

hun netwerk. Hier zijn wij uiter-

aard blij mee, en ook dat Simplon

zo nu en dan gevuld blijft met de

heren van Noisia. En als toetje

kun je vanaf deze maand genieten

van de special edition van hun al-

bum ‘Split the Atom’. Wij zeggen

tot 10 december in Simplon!

Roy de Vries

[email protected]

Tentamentrainingen en bijles voor: - Economie en Bedrijfskunde (alle richtingen)

- IB&M (English)

- Rechten (alle richtingen)

- Psychologie, Pedagogiek, Sociologie

Waarom Studeer Slim? - Effectieve tentamentrainingen en bijles - Voor iedere student passende begeleiding - Kwalitatief hoogstaande begeleiding - Zorgvuldig samengesteld lesmateriaal - Stenge selectiecriteria voor docenten - Snelle en duidelijke service - Etc.

[email protected]


foto: Rutger Prins


Soggend door de duistere decembermaand

SOG-wijzerver • plich • ting (v) – 1. Iets dat moet

December, traditioneel de drukste maand

van het jaar, zit er vol mee. Cadeaus, sur-

prises, gedichten, kerstkaarten en einde-

jaarsdeadlines, ze vechten allemaal om

de aandacht. De ware student gaat deze

stress-invasie natuurlijk te lijf met het be-

proefde wapen dat uitstelgedrag heet, maar

in barre tijden kan het voorkomen dat de

druk te groot wordt. Als de verplichtingen

te groot in getale zijn, en de student al zijn

SOG-kruit al verschoten heeft, zit er niets

anders op dan te buigen voor de nieuwe

heerser en eindelijk eens wat werk te ver-

zetten. Maar zo ver hoeft het, als het aan

de SK ligt, niet te komen. Ook deze maand

zijn wij weer een steun in de rug voor deze

dappere verzetsstrijders, met genoeg SOG-

leveranties om de strijd nog even voort te

kunnen zetten. Hang in there, buddy!

Ted.com – Misschien is deze site inmid-

dels al bekend bij de meeste mensen, maar

voor iedereen die er nog niet geweest is, is

hij toch het vermelden waard. Ted Talks

is feitelijk niet meer dan een verzameling

lezingen. Tot zover niks om warm voor te

lopen. Maar wat Ted is meer dan dat: de uit-

genodigde sprekers hebben niet alleen iets

interessants te vertellen, ze weten het ook

nog eens stuk voor stuk goed te brengen.

Er is weinig dat vrolijker stemt dan men-

sen die enthousiast èn duidelijk over hun

vakgebied vertellen. Een soort van Studium

Generale, maar dan vanuit je luie stoel en

zonder vaste data. Voor iedereen die graag

brein-stimulerend SOGt.

N.B. Een concept als dit schreeuwt natuur-lijk om navolging, en dat heeft het dan ook wereldwijd gekregen: onder de noemer Tedx worden over de hele wereld soortgelijke le-zingen georganiseerd. Op tedx.nl kunnen ini-tiatieven uit heel Nederland worden bekeken.

brainpickings.org – Ook erg inspirerend

is de weblog van Maria Popova. Ze schrijft

er meerdere malen per dag over interes-

sante culturele/kunstzinnige/intellectuele

dingen die ze op de een of andere manier

tegen het lijf is gelopen, zodat anderen niet

meer zelf op zoek hoeven. Zelf omschrijft

ze het als een kist vol lego-steentjes – hoe

meer steentjes je hebt, hoe creatiever je

zelf te werk kan gaan – maar de site is ook

uitermate geschikt voor mensen die ge-

woon alleen willen consumeren. Voedsel

genoeg in elk geval.

blog.urbanoutfitters.com – Volgens

een zelfde principe, maar dan nog uitge-

breider, werkt Urban Outfitters. Als verza-

melplek voor alles wat met cultuur, design

of stijl te maken heeft, heeft de site voor ie-

dereen wel íéts te bieden. Dagelijks nieuwe

bijdrages, te sorteren op onderwerp of op

stad van herkomst, hebben inmiddels voor

genoeg materiaal gezorgd om dagen aan te

spenderen. Dat paper kan altijd nog wel ge-

schreven worden.

Tobias Rutteman


Cruijff vs de restHet gaat echt lekker bij Ajax dit

seizoen. Niet alleen wisten de Am-

sterdammers pas vijf keer te win-

nen in de Eredivisie en liggen ze

na dertien speelronden al evenzo-

veel punten achter op de koploper,

op bestuurlijk niveau gaat het bij-

na nog dramatischer. De club is al

maanden op zoek naar een nieuwe

algemeen directeur en lijkt die nu

gevonden te hebben in de persoon

van Louis van Gaal. De voordracht

van Van Gaal als nieuwe algemeen

directeur door de Raad van Com-

missarissen blijkt echter pas het

begin van de ellende te zijn. Een

van de leden van de RvC, en niet

de minste, namelijk Johan Cruijff,

wist namelijk niets af van de aan-

stelling van Van Gaal.

Niet zo gek overigens, aangezien

Van Gaal en Cruijff elkaar al tien-

tallen jaren verbaal de hersens

proberen in te slaan. Dat begon

toen Van Gaal trainer van Ajax

was en Cruijff trainer van FC Bar-

celona. Ajax lootte Kaiserslautern

voor de Champions League, de

ploeg waar Barcelona het een jaar

eerder heel moeilijk mee had ge-

had. Op vragen van journalisten of

hij zich geen zorgen maakte, ant-

woordde Van Gaal dat dat niet het

geval was, want ‘wij zijn Barcelona

niet’. Dat was het begin van een

wedstrijdje verpissen die tot de

dag van vandaag aanhoudt.

En dus begon het allemaal weer

van voren af aan, toen de RvC

Van Gaal voordroeg als nieuwe

algemeen directeur van Ajax. Dat

Cruijff hier niets van wist totdat

hij het op televisie zag, maakt de

kwestie alleen nog maar pijnlijker.

De vraag rijst echter of Van Gaal

en Cruijff misschien eens niet

zo kinderachtig zouden moeten

doen, en gewoon moeten samen-

werken. Met twee van dergelijke

voetbalgrootheden aan het roer

moet Ajax toch wel weer in rustig

vaarwater kunnen komen.

CO

LUM

NO

livie

r O

ost



advertentiesAdverteren op deze plaats kost voor studentgerelateerde organisaties slechts 60 euro per jaar (11 kranten) Meer informatie via [email protected]

RIJLESVOORLEUKE


I’m ugly because I play rugby, what’s your excuse????

Team van de maand“The main difference between playing League and Union is that now I get my hangovers on Monday instead of Sunday.”

Stootsgewijs gaat er een pijn-

scheut door mijn hoofd. Het be-

schermende laagje tussen her-

senen en schedel is tot een

minimum gereduceerd als gevolg

van uitdroging en mijn hartslag

kan ik even missen als kiespijn.

Mijn kater is gelukkig niet hele-

maal voor niets, mijn algehele

staat van ellende staat in het te-

ken van de journalistiek. Gisteren

ben ik met de nieuwe lichting rug-

byers van GSRC naar Amsterdam

afgereisd voor het Jonghe Honden

toernooi. Een toernooi voor begin-

nende studenten rugbyers. Mee-

maken is bij zijn, en dan moet je

all the way.

“Rugby is a good occasion for keeping thirty bullies far from the center of the city.”

Het is 11:30 als ik op het station

word verwacht. De dresscode,

schotse kilt en jas-das, lijkt niet

bij iedereen aangekomen te zijn

waardoor ik er als een soort lul-

letje-van-de-week bijloop. Boeit

me niet, het zit heerlijk, the joke

’s on them. Nog voor de trein

voorbij Haren is bedenk ik me

dat ik een verkeerde keuze heb

gemaakt. “Gast, waar is je proef-

das?” schijnt een normale manier

te zijn om elkaar aan te spreken

en de rugbyers zijn in een over-

dreven balorige stemming, die ik

moeilijk kan plaatsen. Het lijkt al-

lemaal een beetje te draaien om

een foto van een kakkende GSR-

C’er op een hockeyveld, ik denk

er het mijne van en houd mijn

mond. Als de straf adjes in zo’n

moordend tempo worden uitge-

deeld dat iedereen gemiddeld al

twee liter bier moet wegtikken wil

ik eigenlijk alleen maar naar huis.

“The pub is as much a part of rugby as is the playing field.”

Tien uur later sta ik, omringd

door Schotten, in een vol club

honk, uit volle borst liederen mee

te zingen: “How ’s your mother?”

ALL RIGHT! “How ’s your sister?”

TO TIGHT! “Yogi likes it in the

fridge, polar polar. Yogi likes it in

the fridge, polar polar bear.”Als

‘mijn’ aanvoerder zijn overwin-

ningsspeech houdt roep ik net

als de GSRC’ers om ‘politesse.’ Zo

trots als een pauw ben ik als we

de afzichtelijke Jonghe Honden

bokaal in ontvangst nemen. Jezus

wat vind ik deze lui ineens aweso-

me en wat vind ik het vet als men

denkt dat ik ook een rugbyspe-

ler uit Groningen ben. Wat bier

en rugby niet met de man kunnen

doen. Mijn pogingen deze man-

nen bij te houden in hun drank-

gelach kunnen alleen worden

omschreven als zielig, mijn halve-

literad maakt weinig indruk. Mis-

schien is het waar dat bier is uit-

gevonden om te voorkomen dat

rugbyers de wereld overnemen.

“To rugby or to rugby. There is no question.”

Als om drie uur ’s middags de

wedstrijden nog moeten begin-

nen duidt niets erop dat er een

studententoernooi plaats gaat

vinden. Er is een tap, een veld met

wat verdwaalde rugbyers, maar

daar is dan ook alles eigenlijk wel

mee gezegd. Vijftien man aan de

ene, en vijftien man aan de an-

dere kant. Er wordt een eivormi-

ge bal tussen gegooid, de scheids

wordt uitgescholden, en er wordt

gewonnen door Groningen. Er is

echter weinig om voor te vechten,

roem verdien je aan de tap en in

de wijde omgeving zijn geen vrou-

wen te vinden om je voor uit te

sloven. Dat maakt de passie waar-

mee Jonghe Honden hun tegen-

stander terug proberen te dringen

des te treffender.

“I think you enjoy the game more if you don’t know the rules. Anyway, you’re on the same wavelength as the refe-rees.”

De Groningse Studenten Rugby-

ers gaan tot het gaatje, vijf wed-

strijden lang. Twee Duitsers (de

Nazi’s genoemd) en een Zuid Afri-

kaan vormen de tactische staf.

Dit maakt de communicatie soms

lastig maar het werkt. “Go Deep!”

“Take him Down!” Zelfs voor een

leek te begrijpen. Er lijken ook

niet erg veel regels te zijn. Om

nog wat inbreng te hebben in de

overwinningen van het SK Team

van de Maand ga ik er maar bij

staan. Schreeuwend in de duister-

nis, met een kilt aan en een biertje

in de hand heb ik me nog nooit zo

mannelijk gevoeld.

“If there’s no Rugby team in Heaven, I’m not going...”

De buit is binnen, het feest is

grandioos en net als ik mijn bij-

drage aan een lied in wil zetten

krijg ik te horen dat we weer terug

moeten naar Groningen. Ik baal er

van dat Amsterdam zo afgelegen

ligt en niet dichter bij Gronin-

gen. De dreigementen van de bus-

chauffeur iedereen eruit te zetten

maken weinig indruk. “Gast waar

is je proefdas” gniffel ik in me-

zelf. Zeventien corpsballen en een

SK verslaggever vertrokken uit

Groningen. Achttien corpsballen

kwamen terug.

Het rijtje SK Teams van de Maand

wordt steeds langer en is divers.

Van het traditionele oer-Holland-

se korfbal, de zaalvoetballers

van Francken 4, de mannelijke en

vrouwelijke ijshockeyers van Bull-

dog tot de nog mannelijkere rug-

byers van de Groningse Studenten

Rugby Club. Allen even leuk, op

hun eigen manier. Paardrijders,

handballers, roeiers, bowlers of

paardrijders, volgende maand

krijgt weer een ander team het

predicaat Team van de Maand.

Tot die tijd zijn het de winnaars

van het Jonghe Honden toernooi.

#ikhouertochvan.

Tekst en foto: Tim van Veen



1 2 3 4 5

6 7 8

9

10 11

12 13

14

15 16 17

18 19

20

21 22 23

24 25

26 27 28

29 30 31 32 33

34 35

36

37 38 39 40 41

42 43 44

45 46

47 48 49 50

51 52

53 54

55 56

57 58 59

60 61 62

63

64 65

66

67 68

69

70

EclipseCrossword.com

Horizontaal

3. Primair vervoersmiddel onder studenten 7. Bekende DJ uit Groningen 10. Praten als.. 11. Zo word het Harmonie-gebouw in de studenten- mond genoemd 13. Berichtenservice van Blackberry 14. Maandelijkse bijdrage voor studenten 17. Eerstejaars 18. Voornaam van mr. Piraat 19. Columnist met een perverse geest 20. Ontstaan in 1896 24. Zonder een account hoor je er eigenlijk niet bij 25. Membershipskaart van de Poelestraat 29. Kebabtent in de poelestraat 32. In deze kroeg kun je een zwaard halen 34. Is nu de 24/7 35. Waar is het feestje? .... is het feestje 38. Plek om te studeren 39. Studiepunt 42. alle vakken van het eerste jaar 44. Andere naam voor cocaïne 45. Staat bovenop de Martinitoren 47. Hebben veel mensen last van in de winter 50. De Rector Magnificus van de RUG 51. Winnaar AD Koffietest 2008 53. Heeft net een boek uit genaamd Plastic Panda’s

55. Non scholae sed... 57. Introductieweek voor aankomende studenten 61. Hier kun je poolen in de peperstraat 63. Heeft de SK vorige maand getest 64. Afkorting voor een ochtenderectie 65. Sigarettenmerk 66. Dit doet de zwerver van de Poelestraat als je hem geen geld geeft 67. Verdovende middelen 68. Speciaalbier in de Kromme Elleboog 69. Nederlandse drum and bass-groep afkomstig uit Groningen 70. Apfelkorn met Spa Rood

Verticaal

1. Struikelvak voor menig psychologiestudent 2. SOG-favoriet onder mannen 3. Prestigeus bouwproject van de gemeente 4. Eet je bij Hemmingway’s 5. Behaalde in Groningen als eerste vrouw haar uni- versitair artsexamen 6. Supermarkt 8. Bekend van Machtig, Hartslag en Technootjes 9. Stadion van FC Groningen 12. Hier vind je hoererij 15. Niet-studerende inwoners van Groningen 16. Dit zijn O’Malley’s en O’Ceallaigh 20. Sportcentrum voor studenten

21. Bekendste supermarkt van Groningen 22. Poptempel van Groningen 23. Levert je bier thuis af 26. Ga je heen als je problemen hebt met je studie 27. Eerstejaarsmaatregel 28. Driesdaags feest van Vindicat 30. Naar verluid is dit de nieuwe Blauwe Engel 31. Programma op OOG-TV over het studentenleven 33. Populair studentenvoedsel 34. Organiseert studenten wintersport van de aclo 36. Alcoholische drank 37. Jazzcafe 40. Locatie van het bevrijdingsfestival 41. Faculteit der ... 43. Zijn tijdelijk te koop op de Grote Markt 45. Bijnaam van de burgemeester 46. Dit is lekker na een nacht drinken 48. Grootste politieke partij in Groningen 49. Ander woord voor spuug 52. Zong Mien hoogeland 54. Zernike .... Park 56. Op deze dag is er Sneak in Pathe Groningen 58. De broerstraat is hiernaar vernoemd 59. Hier koop je je tweedehands kleding 60. Hij zong over het gras van het Noorderplantsoen 62. Pubquizzen aan de Turfsingel doe je hier

Super-awesome-vette studenten-kruiswoordpuzzel


The Holy Kama Kamagurka is een harde wer-

ker. Op alle fronten heeft hij het

kunstgebied wel verkend, en vaak

niet onaardig. Zo kwam hij enkele

jaren geleden met een zelfverzon-

nen kunstvorm op de proppen. In

het “Accidentalisme” maakt de

kunstenaar zomaar een portret

uit de losse pols, en gaat achter-

af op zoek naar degene die zich

hierin herkent. Als schilder mag

de Vlaamse Kamagurka daarmee

een beetje een buitenbeentje zijn,

als cartoonist is hij een ongeken-

de grootheid. Zonder zijn absur-

distische hilariteit hadden wij in

Nederland nooit genieën als Gum-

mbah en Bandirah gekend. Te-

recht dus dat hij zichzelf heilig

verklaart met The Holy Kama, een

kloeke rode bundel van bijbelse

proporties. Met een rood lint als

boekenlegger!

De toon van de cartoons is erg

variabel, van schaamteloze me-

ligheid tot lachwekkende ver-

vreemding. Die scheidslijn is een

bekend probleem van het absur-

disme. Waar de ene cartoon het

predicaat ‘briljant’

krijgt kan eenzelfde

cartoon ‘te makkelijk’

of juist ‘onbegrijpelijk’

worden genoemd.

Dat heeft ook te maken

met de achtergrond van

Kamagurka als kunste-

naar, af en toe draait

de cartoon te veel om

de afbeelding zelf en

lijkt de grap er soms

zelfs later bij bedacht.

Zo vormen de abstracte

tekeningen een vreemd

huwelijk met de wat

flauwe teksten. Andere

keren lijkt hij de grap

juist eerder te hebben

verzonnen, maar be-

steedt dan geen ver-

dere aandacht aan de

figuren in de tekening. Daarmee

vertonen de cartoons een verschil

met die van bijvoorbeeld Gumm-

bah, waar gezichtsuitdrukkingen

en de sneuheid van bepaalde situ-

aties de grap enorm kunnen ver-

sterken.

Gelukkig weet Kamagurka zijn

humor en tekenkwaliteit vaak ge-

noeg te bundelen tot geweldige

grappen. Drie mannen met hun

voeten in de oever van een zee,

en een vierde die hulpeloos boven

water probeert te blijven: “Help!

Ik kan niet pootjebaden!”. Of een

dikke vieze man in SM-kostuum

die aanbelt, en een vrolijke vrouw

die roept “Dat zal de thuiszorg

zijn!”.

Met name met behulp van zijn

droge, vreemde en variërende te-

kenstijl weet Kamagurka de lezer

soms pagina’s lang uitstekend

mee te voeren in zijn stroom van

meligheid. Het mag dan niet zijn

beste werk zijn, maar vanwege de

uitzonderlijke proporties beeld-

materiaal en de hoogtes van de

hoogtepunten is dit geweldig

nachtkastjesmateriaal.

Johan Stolk


RIJLESVOORLEUKE


Hypochondrie is een psychische

aandoening die ook wel bekend

staat als ‘ziektevrees’. Simpel ge-

zegd is iemand die lijdt aan hy-

pochondrie bang dat hij of zij een

ernstige lichamelijke ziekte heeft.

Zelfs als uit herhaaldelijk onder-

zoek is gebleken dat de patiënt

geen enkele lichamelijke aandoe-

ning heeft, blijft de overmatige

angst bestaan. Dit terwijl de patiënt

vaak wel de locatie, ernst en duur

van de symptomen gedetailleerd

kan aangeven. Als een hypochonder

bovendien wel getroffen is door een

lichte kwaal, trekt hij dit volkomen

uit verband en interpreteert hij het

ziektebeeld veel erger dan daad-

werkelijk het geval is.

Over hypochondrie bestaan een

hele hoop boeken. De meeste con-

centreren zich daarbij op de me-

dische of de psychologische kant

van de aandoening. Hypochonders

ervaren namelijk wel degelijk fy-

sieke klachten. Ook bestaat er een

groot aantal ‘zelfhulpboeken’ voor

hypochonders. ‘Hypochonders’ van

Paloma Bourgonje is echter niet

zo’n boek. In dit boek probeert de

schrijfster de verhalen van de men-

sen die lijden aan deze wonderlij-

ke aandoening te vertellen. Zo be-

schrijft ze onder meer het verhaal

van de wetenschapster Isabel. Deze

afgestudeerde biologe is doods-

bang voor alle vormen van kanker,

maar voor borstkanker in het bij-

zonder.

Isabel zit in de ziektewet, omdat ze

de hele tijd aan de ziekte kanker

denkt. Op zich niet zo verwonder-

lijk, aangezien twee familieleden

zijn overleden aan kanker en haar

beste vriendin is gediagnosticeerd

met borstkanker. De ongegronde

angst voor kanker, ze lijdt immers

niet aan die ziekte, beheerst echter

wel het leven van Isabel. En dat is

slechts een van de vele verhalen in

het boek ‘Hypochonders’. Bourgon-

je laat op deze manier heel duidelijk

zien wat deze mensen bezighoudt,

en laat de lezer zelfs nadenken over

de eigen opstelling tegenover ziek-

tes. Zeker een aanrader.

Olivier Oost


Hypochonders

Recensie: Hypocriet gedragHypocriet gedrag is helemaal de shit, het is meer in de mode dan skinny jeans ooit zijn ge-weest. Het is net als met Twit-ter, als zelfs politici eraan gaan is er geen ontkennen meer aan. Wat is hypocriet gedrag eigenlijk en waarom is het zo hot de laatste tijd?

Hypocriet gedrag betekent vol-

gens het alwetende Wikipedia

het voorwenden van geloof, ge-

voelens, moraal of deugden zon-

der daar volledig achter te staan

of de daaraan verbonden normen

en waarden zelf in de praktijk te

brengen. Men veroordeeld ander-

mans gedrag terwijl men het zelf

ook bedrijft.

Hypocriet gedrag vertonen is een

verdomd makkelijke manier om

het eigen onkunde en verkeerde

besluiten te camoufleren. Met een

prachtig hypocriete opstelling

verbloem je elke misstap. Het ta-

boe op hypocriet gedrag is daar-

bij vrijwel verdwenen, men heeft

geen enkel probleem met een

draai van 180 graden ten opzich-

te van de eigen mening een week

geleden. Met een glashard gezicht

kan vrolijk een volstrekt verwerp-

bare mening worden verdedigd,

zo glashard dat het lijkt alsof het

niet eens gespeeld is.

De opkomst van Facebook en het

louter positief berichten over de

eigen situatie is een voedingsbo-

dem voor het vertonen van hypo-

criet gedrag. Alles moet leuk en

tof zijn, er is in de digitale wereld

geen balans in negatieve en posi-

tieve emoties. Om mee te kunnen

in deze ver naar positieve door-

slaande wereld is het bedrijven

van hypocriet gedrag een handige

truc.

De vraag rijst vervolgens of hypo-

criet gedrag de toekomst heeft of

dat de trend al op zijn retour is.

Meestal is het bij trends het geval

wanneer het een duidelijk zicht-

baar fenomeen wordt, het op zijn

retour is. De duidelijk aanwezige

negatieve gevolgen op de lange

termijn van hypocrisie laten haar

sporen teveel na. Hypocriet ge-

drag is enorm handig en nuttig op

de korte termijn, op de lange ter-

mijn ondermijnt het echter de ge-

loofwaardigheid van de bedrijver.

Effect op korte termijn *****

Geloofwaardigheid lange termijn *

Huub Kappert



I Love TechnoBoys Noize. The Subs. Chase & Status. Paul Kalkbrenner. Feed me. Fake Blood. Flux Pavilion. Knife Par-ty en vele anderen. Voor de namen hoefde je de zestiende editie van het I love Techno niet te laten. Zoals gewoonlijk vertrokken alle top na-men in de elektronische scene een avondje naar het Belgische Gent. En wat voor een avond. De goed ver-zorgde service zorgde ervoor dat het 35.000 aantal tellende bezoekers snel naar binnen konden.

Eenmaal binnen begon het feest nog-

al tam, Madeon draaide niet super, de

sfeer zat er niet in en het duurde nogal

om aan dranktickets te komen. Maar

toen de hal binnen begon te stromen

werden veel dingen pijnlijk duidelijk:

de gemiddelde leeftijd was nauwelijks

16 (dat is geboren in 1995), aan bier

was niet te komen door de lange rijen

(1995 mensen), het gratis water ontoe-

gankelijk (dat is ná de Lion King hè),

de wc’s 50 cent per keer, zalen die vol

kwamen en gesloten werden en natuur-

lijk de asociale Fransen. Die kutfran-

sen. Je zou bijna wensen dat Duitsland

ze weer binnenviel.

Alhoewel Chase & Status en Paul Kalk-

brenner niet te doen waren qua hitte en

drukte, vielen na twaalf uur al deze ne-

gatieve punten teniet. Misschien lag het

aan de betere namen, of aan de grote

hoeveelheden drugs overal, maar alles

werkte opeens mee. Boys Noize draaide

een briljante set met een geluidstech-

nicus en lichteffecten waar je U tegen

zegt. Links zag ik een polonaise van 15

genieters elkaar een massage geven,

rechts een veel te jonge meid om haar

heen speed te bedelen en er was geen

houden aan de brancards die de ‘over-

verhitte’ mensen afnamen. Gezamen-

lijk met de oogjes dicht van de muziek

genieten heeft nog nooit zo perfect ge-

voeld en voor je het weet heeft de klok

zes uur geslagen en worden we vrien-

delijk, maar dringend, verzocht om de

trams richting het Centraal Station te

pakken.

Kaartje I Love Techno; 50 euro. Twaalf

uur heen en weer treinen; 20 euro.

Drankjes voor de hele avond; 40 euro.

Kaartje Simplon: 12 euro. Kwartier fiet-

sen om er te komen; 0 euro. Drankjes

voor de hele avond; 20 euro.

Simpel gezegd wegen objectief gezien,

zelfs voor een feest als I love Techno,

de positieve punten niet tegen de ne-

gatieve op. Het geldbedrag, het lange

reizen en voornamelijk ook de sfeer

door die kinderen daar zijn grote pun-

ten waar men niet omheen kan. In ab-

solute zin heb je er misschien meer

plezier, maar relatief gezien eigenlijk

niet. Houd het daarom lekker op een

vertrouwde avond in Simplon/Huize

Maas/Sub-sonic, veel zul je echt niet

missen.

Edin Salihovic

Studeren? Hoe dan?Het is druk op Albertus. Een bomvolle

kroeg, verklede mensen, veel activiteiten:

een vast verschijnsel rond half november

op onze vereniging. De tentamens zijn

weer voorbij en het einde van al die uren

blokken in de UB wordt volop gevierd

door onze leden! Wij, als studentenvereni-

ging, worden niet vaak geassocieerd met

studie maar toch is dit iets waar wij niet

om heen kunnen en willen.

De afgelopen jaren is er veel veranderd

op het gebied van studie. Boetes, BSA

(bindend studieadvies), harde knip, noem

maar op: allerlei maatregelen waar nog

geen sprake van was toen ik vijf jaar gele-

den naar Groningen kwam om te studeren.

Tot 7 uur ’s ochtends in de kroeg staan

is geen optie meer, er moeten punten ge-

haald worden.

Ook Albertus probeert hier zo veel mo-

gelijk op in te spelen. Zo worden feesten

buiten tentamenperiodes gepland en moe-

ten leden aan een bepaalde puntengrens

voldoen om commissies te mogen doen.

Daarnaast werpt de promo voor het ‘vroeg

naar de kroeg’ principe zijn vruchten af;

om vijf uur op Albertus zijn om vervol-

gens rond één uur in bed te liggen is dé

ideale manier om de volgende dag nog een

goede studiedag te draaien.

Toch valt het mij op dat weinig studenten

echt weten wat er zich allemaal afspeelt

in Den Haag. Zijn de veranderingen zo

snel gegaan dat ze niet meer bij te houden

zijn of heeft het meer te maken met de

hoeveelheid ervan? Ik heb geen idee. Maar

zelfs voor de student die wel van alles

op de hoogte is, blijft er onduidelijkheid:

“Als ik een premaster wil gaan doen, kom

ik dan wel of niet in aanmerking voor die

langstudeerboete?” Helaas kunnen ook

studieadviseurs nog geen antwoord geven

op alle vragen.

Half december beginnen de eerste facul-

teiten weer met tentamens. Dat zal ook

weer bij ons merkbaar zijn. Tot die tijd

nog even genieten van de drukte!

CO

LUM

NEs

ther

Kho

V

ice-

Prae

ses

Alb

ertu

s M

agnu

s


De Staat: Psycho Disco in de VeraDonderdag 24 november stonden de jongens van De Staat in poppodium Vera, en dat staat garant voor een mooi feestje.

Het licht gaat uit, de spot

gaat aan en daar staan ze…….

Wallace Vanborn. Oh ja,

eerst nog het voorpro-

gramma. Veelal wordt

de band die het voorpro-

gramma verzorgt onder-

schat en wil het publiek

niets liever dan dat ze

snel verdwijnen. Van on-

derschatting was deze

keer geen sprake, het

voorprogramma was op-

recht niet al te best. Dit

was vooral te wijten aan

het geluid, dat zo hard

stond dat elke nuance

werd weggeblazen en de

vloer voor het podium

een verlaten stuk nie-

mandsland werd. Ach,

eerst het zuur, dan het

zoet zullen we maar zeg-

gen.

En zoet was het, het op-

treden van De Staat. De

charismatische front-

man Torre Florim opent het

bal solo met de inleiding van

Serial Killer. Het theatrale

nummer heeft eigenlijk veel

meer artiesten nodig maar al

snel wordt duidelijk dat Torre

de show prima in zijn eentje

kan dragen. Zijn uitermate

energieke hupjes, sprongetjes

en zwieren zijn echter niet

voldoende om het publiek mee

te krijgen. Daar komt later in

de meer dan een uur durende

show wel verandering in.

Andere bandleden profileren

zich een stuk minder. Vooral

de drummer is opvallend on-

opvallend voor een band die

ritmische rock maakt. Ook gi-

tarist Vedran Mircetic toont

zich niet op de voorgrond. Een

uitzondering is ‘samples man’

Rocco, hij viel van het podi-

um in een geveinsde dronken

staat. Ook bassist Jop weet de

aandacht op zich gevestigd

als hij zijn basgitaar met een

strijkstok hanteert. Aan podi-

um performance geen gebrek.

Rockartiesten trachten altijd

enige interactie te bewerkstel-

ligen tussen band en publiek.

Dit houdt dan in dat

ze het publiek zo

ver proberen te krij-

gen mee te klappen,

zingen, stampen of

bewegen. Zelden zit

het publiek daar op

te wachten. Dat het

ook anders kan be-

wijst Torre, als hij in

het publiek stapt en

de pit nog eens even

flink op z’n staart

trapt. Het publiek

wist de band aardig

mee te krijgen. Naast

de performance

stond De Staat ook

muzikaal als een huis

met als persoonlijke

hoogtepunten ‘I’m

a Rat’ en een heer-

lijke, misschien iets

te vroege, versie van

‘Let it Snow.’ De Staat

is nog tot 18 decem-

ber te zien in verschillende

pop podia bij u in de buurt.

tekst en foto: Tim van Veen


advertentie

Bandirah www.bandirah.com


www.aclosport.nl

Free entrance, ACLO-sports card not necessary

Program

17.00 Super Big Circuit18.00 BOM Special19.30 Start Tournaments Futsal (Men and women) Blacklight Mixed Volleybal Squash Speedminton

Workshops

Full Moon SpinningPole Dance

Kiss poster A2.indd 1 21-11-2011 14:47:16

SK December 2011

Documents

Transcript of SK December 2011