Senioren special regio Doetinchem

8
5 Oud dat bruist 3 6 *+ Oud dat bruist Senioren Zingen houdt je conditie op peil Een goed klimaat voor de botten Altijd je mobiele huis bij je vrijdag 17 februari 2012

description

Redactionele minispecial van De Gelderlander over het groeiend aantal senioren in de samenleving.

Transcript of Senioren special regio Doetinchem

Page 1: Senioren special regio Doetinchem

5

Oud dat bruist

3 6

*+

Oud dat bruistSenioren

Zingen houdt je conditie op peil Een goed klimaat voor de botten Altijd je mobiele huis bij je

vrijdag 17 februari 2012

Page 2: Senioren special regio Doetinchem

THUIS UW GEDENKPLEK!Heeft u als nabestaande behoefte aan een speciaal plekje in huis om uw dierbare overledene te gedenken?

Kijk voor dit stijlvol, persoonlijk (wand)meubel op

www.gedenkkastje.nl

t (088) 4321 444e [email protected]

Naar wensleverbaar!

Wilt u meer informatie of een woning van binnen zien? Maak een vrijblijvende afspraak met Vestia Noord Nederland via 0900 8065 of [email protected] ook eens een kijkje op onze website: www.vestia.nl/noordnederland.

– Het appartement ligt op de 2e verdieping– Oppervlakte van 89 m2

– Eigen parkeerplaats en berging– Badkamer in lichte kleurstelling,

separaat toilet, douchecabine– Luxe keuken met inbouwapparatuur– Fraai aangelegde algemene tuin

aan de achterzijde

– Balkon– Vlakbij centrum gelegen– Wekelijks bezoek complexbeheerder– Leeftijd vanaf 50 jaar– Bezoek ook onze modelwoning

(Zonnebrink 63-1)– Huurprijs € 734,65 per maand– Servicekosten € 78,84 per maand

– Het appartement ligt op de eersteverdieping

– Twee slaapkamers (8 en 19 m2)– Ruim balkon– Open keuken– Badkamer met ligbad en douche– Separaat toilet– Fietsenberging

– Boven winkels gelegen– Openbaar vervoer op loopafstand– Wekelijks bezoek complexbeheerder– Leeftijd vanaf 50 jaar– Huurprijs € 743,51 per maand– Servicekosten € 63,43 per maand

Luxe huurappartement‘Zonnebrink 63-12’ gelegen in Winterswijk

Exclusief wonen voor 50-plussers

Wonen in Gaanderenvan Damstraat 2-1 in Gaanderen

directte

huurdirectte huur

OUDERENBOND KBO GELDERLAND BIEDT UITDAGING AAN BELANGENBEHARTIGERS

Mentaal actief, gelukkig ouderRecent onderzoek toont aan dat inactieve ouderen snel achteruitgaan. Meedoen in de maatschappij verlengt de zelfstandigheid én geeft meer levensvreugde. KBO Gelderland biedt daarbij alle ondersteuning. Voorzitter Gerda Kempen: “Het lidmaatschap levert een ongekend sociaal netwerk op. Voor al die activiteiten is elk talent welkom, maar we zoeken ook mensen die ouderenbelangen op elk gewenst politiek niveau levend willen houden.”

Belangen behartigenRond haar zestigste startte Gerda Kempen met een bestuursfunctie bij ouderenbond KBO. “Ik doe dit werk al jaren en geeft me enorm veel vol-doening. Ouderen mogen niet ver-geten worden. Zeker nu de politiek vindt dat iedereen zo lang mogelijk zelfstandig moeten blijven wonen. Vereenzaming ligt steeds meer op de loer. Dat mag niet gebeuren. Maat-schappelijke binding is de oplossing”, vertelt de ambitieuze voorzitter. KBO is sterk regionaal gesitueerd. Zo zijn er in Gelderland al honderd afdelingen. Wat betekent dit voor mensen die zich willen inzetten? Gerda Kempen: “Belan-genbehartigers acteren niet alleen op landelijk of provinciaal niveau, maar kunnen ook op gemeentelijk niveau met de politiek om de tafel. Zo blijven ze actief om te zorgen voor bijvoorbeeld betere voorzieningen en voldoende woningen, aangepast aan ouderen in hun woonplaats. Datzelfde geldt voor mensen die KBO willen vertegenwoordigen in WMO-raden en welzijnsorganisaties.”

Hulp bij activiteiten De landelijke Unie KBO ontplooit tal van activiteiten, die regionale uitvoering behoeven. Daar zijn mensen voor nodig die assisteren en organiseren. Denk bijvoorbeeld aan work-shops over valpreventie, alcoholgebruik onder ouderen, gezond en veilig leven. Zo ook voor lokale initiatieven als kaart- en schrijfclubs, muziek- en kookcursussen, feesten, brun-ches, sportieve activiteiten, kerstvieringen, wandelingen of dagjes uit. “Ook zijn mensen welkom die ouderen ondersteunen bij het invullen van hun belastingaangifte en fi nanciële huishouding. Of pensioenspecialisten en computerdeskundigen”, vervolgt Gerda Kempen. Vrijwilligers mogen aangeven wat ze leuk vinden en hoe ze willen opereren. Solistisch of in een groep. Het kan allemaal. Interesse? Bel even. En ouderen die plaatselijk lid willen worden? Voor circa € 25 p/j profi teert u van aantrekkelijke voordelen én veel gezelligheid.

T (0481) 450 [email protected]

Voorzitter Gerda Kempen van KBO Gelderland:“Maatschappelijke binding van ouderen

is de oplossing.”

Page 3: Senioren special regio Doetinchem

vrijdag 17 februari 2012 De Gelderlander

extra | 3

door Dorine Steenbergen

A lfred Proksch heet de man op de foto hier-naast. Hij is Oostenrijker, discuswerper, ge-wezen Olympisch kampioen en deelne-mer aan de World Games in Finland, een

soort Olympische Spelen voor hoogbejaarden.Proksch is, schrik niet, 100-plus!Zijn verbijsterende sportieve loopbaan is in beeld ge-bracht in Autumn Gold (Gouden Herfst), een be-kroonde documentaire van het International Docu-mentary Festival 2010. Niet alleen Proksch, die ten tij-de van de spelen problemen had met zijn rechterknieen daarom tegen zijn zin gebruik moest maken vaneen rollator, schittert in deze bruisende documentai-re. Ook jongere atleten stelen de show. Zoals de Itali-aanse Gabre, eveneens discuswerpster, die haar leef-tijd niet wil noemen. ’s Ochtends vroeg zie je haar be-

zig met buig- en strekoefeningen op haar balkon. Ophaar soepele, slanke figuur, gladde huid en aanstekelij-ke energie kan menige vijftiger jaloers zijn. Wie goedkan rekenen komt er in de loop van Autumn Gold ach-ter dat Gabre minstens 90 jaar moet zijn.Allemaal willen we graag oud worden, maar nie-mand wil oud zijn. De atleten in Autumn Gold – dejongste is 82 – delen allen dezelfde karakteristiek: le-venslust. Met jeugdig plezier bewegen zij zich doorhet leven waardoor je vergeet hoe oud ze zijn. Ak-koord, oud worden vereist gezondheid. Maar zekerook een levendige, speelse geest. Om die te behou-den, moet je erop uit. Ver weg zo je wenst, maar ookdichtbij huis zijn bronnen aan te boren.

door Dorine Steenbergen

O f er ook nog wat Box-meerse inbreng nodigis, roept Rien van eenafstandje. Ouderen-

koor Surplus pauzeert even tijdensde wekelijkse repetitiemiddag inNijmegen-Oost. Maar aan thee ko-men de koorleden amper toe. Alle-maal willen ze de verslaggeefsterin geuren en kleuren vertellen water zo bijzonder is aan Surplus.„Dat je hier kan dóórzingen, ter-wijl je ergens anders moet ophoe-pelen”, meldt Rien (1933, tenor).„Dat de repetities overdag zijn”, al-dus Drutense Maartje (1944, so-praan).Bij veel kwaliteitskoren is de oude-re stem niet populair. Seniorenkunnen kampen met ademtekorten intonatieproblemen; hoge to-nen worden lastiger. „Dat je stemdan niet meer zou passen in het to-taal is onzin”, vindt Rien. Net alsde meeste anderen is de Braban-der een diehard: in totaal zingt hijin drie koren. Ook Josephine(1930, alt) uit het Duitse Kranen-burg eet van meer walletjes. „Ikzing ook nog in het GrenzlandFrauencohr.” En Robert (1944, bas)uit Groesbeek maakt naast Surplusdeel uit van het kamerkoor vanHeilig Landstichting. Zijn plaatsge-noot Cor (1942, tenor) houdt erzelfs drie koren op na, waaronderhet Nijmeegs Byzantijns Koor.Met z’n allen, afkomstig uit plaat-sen als Huissen, Grave, Bemmel,

Lent, Elst, Kekerdom, Nijmegen,Druten, Beek/Ubbergen, Bene-den-Leeuwen, Malden, Oss enDeurne, vormen ze het gat in demarkt dat hun dirigente JoséDoodkorte tien jaar geleden aan-boorde. De jongste is 50, de oudste90-plus. Een kwaliteitskoor vooroudere, ambitieuze koorzangersdie hun muzikale ervaring ophoog niveau willen blijven inzet-ten, luidde haar omschrijving vande doelgroep. Daar bleek zoveelanimo voor te bestaan dat Surplusin 2003 met bijna zestig leden vanstart kon. „Allemaal mensen meteen rijke koorervaring”, stelt InekeCoenen (1949, sopraan) die bin-nen Surplus de pr voor haar reke-

ning neemt. „Tuurlijk, er bestaangenoeg ouderenkoren. Maar, zon-der daar denigrerend over te wil-len doen, die zingen voornamelijkNederlandstalig of liedjes uit deoude doos. Ons repertoire beslaatwereldlijke en geestelijke muziekén modern klassiek. Momenteelstuderen we bijvoorbeeld BobChilcott en John Rutter in. Josékiest de muziek, zoekt uit wat bijonze stemmen past.”Een repertoire, meent Martha(1940, sopraan) uit Grave dat nietbij iedereen in het gehoor ligt. „Jemoet er in feite mee zijn opge-groeid. Net als met Händel enPurcell die we in ons laatste con-cert hadden zitten. Telkens kiest

José weer een andere periode uitde muziekgeschiedenis. Dat maakthet zo aantrekkelijk.” Als Robertde stelling poneert dat hun diri-gente hen op hun tenen laat lo-pen, komt er veel enthousiaste bij-val. „Juist die uitdaging is zo leuk”,reageert een andere Cor (1938, te-nor). Wekelijks komt hij voor derepetitie helemaal uit Deurne metnog drie plaatsgenoten. „In feitekrijg je hier zangles.”De aantrekkingskracht van Sur-plus bestaat ’m zoals gezegd vooreen belangrijk deel uit de dirigentedie het beste in hen naar bovenhaalt, melden ze in koor. Zo zijnze door José allemaal onderwor-pen aan een stemtest die elke drie

jaar wordt herhaald. Want het kanzo maar gebeuren dat een sopraanineens een alt is geworden, of eentenor een bas. Verder zorgt haaraanpak ervoor dat ze spelender-wijs in conditie blijven. „Tijdensde repetities is er veel aandachtvoor lichaamsbeweging. Want datkomt het functioneren van destem ten goede”, legt Ineke uit.Maar José eist ook discipline. „Datwe thuis onze partij instuderen.”Ondanks die straffe aanpak is ertijd voor gezelligheid. „Ze is strengmaar rechtvaardig”, zegt Cor meteen knipoog. En voor het eggie, zo-als ze het noemen, geeft Surplustwee keer per jaar een concert.Vaak in het Dominicanenkloosterin Huissen en ergens in Nijmegen.Aan die concerten kan je merkendat de koorleden niet meer zopiep zijn. „De lengte van de stuk-ken is twee keer een half uur”, al-dus Ineke. „Zodat je tussendooreven kunt gaan zitten.”Maar dat is dan ook het enigewaaraan je merkt dat Surplus eenouderenkoor is.

Zingen houdt je conditie op peilOUDERENKOOR SURPLUS

VOORWOORD

foto GPD

dg.nl/bijlagen

Op deze site kunt u deze special vinden als pdf. Alle vorige specials treft u ook aan op onze site.

COLOFON Deze Extra is een redactionele bijlage van:

Wilt u adverteren in een van onze specials neem dan contact op:in de regio Nijmegen: [email protected], 024-3650646, in de regio Arnhem/Doetinchem: [email protected] , 0314-372123

*+

Reageren? Mail naar [email protected]

Ze komen uit alle hoekenvan dit deel van het land.Zingen is hun passie, hun di-rigente dragen ze op han-den. En: „Twee concertenper jaar, voor het eggie.”

Redactionele leiding: Dorine SteenbergenVormgeving: Rudi GerritsAan dit nummer werkten mee: Peter de Groot, Francien van Zet-tenFoto cover: Koen Suyk/ANP

Even zitten tijdens de repetities mag, van dirigente José Doodkorte (midden). foto Bert Beelen

Hopen op ’n gouden herfst

� Surplus kan nieuwelingen gebrui-ken. Liefhebbers kunnen een keer-tje komen kijken.

� De repetities zijn dinsdagmiddagvan 13.30 tot 16 uur in wijkcen-trum Ark van Oost, Cipresstraat154 te Nijmegen.

� Het eerstvolgende concert van Sur-plus is op 11 mei (kerk Dennen-straat, Nijmegen) en 12 mei (kapelDominicanenklooster, Huissen)

� Oprichter José Doodkorte is ookvaste dirigent van ToonkunstkoorNijmegen en Weijerkoor Boxmeer.

� Doodkorte studeerde onder ande-re Koordirectie UM en Schoolmu-ziek aan conservatorium Arnhem.Zie ook: www.koorsurplus.nl

Concerten in mei

Page 4: Senioren special regio Doetinchem

De Gelderlander vrijdag 17 februari 2012

4| extra

Het schrijven van je eigen levens-verhaal is razend populair aan hetworden onder senioren. Vooral vut-ters en gepensioneerden klimmenin de pen voor een autobiografischrelaas. Waar veel jongeren op so-cial media als Facebook, Twitter enin weblogs noteren wat hen bezig-houdt, schrijven hun ouders engrootouders massaal over hun ver-leden. Die verhalen geven ze somsuit in eigen beheer. Voor wieschrijfhulp nodig heeft, is er hetboek Op verhaal komen, van ErnstBohlmeijer & Gerben Westerhof.

„Vrouwen op tv moeten mooie be-nen hebben, terwijl mannen eruitkunnen zien als het achtereind vaneen varken.” Was getekend de Brit-se actrice Joanna Lumley, bekendvan haar rol als de aan plastischechirurgie verslaafde Patsy in Absolu-tely Fabulous. Ook bekende Britsepresentatrices stelden leeftijdsdis-criminatie bij de tv aan de kaak. Ineigen land klinkt regelmatig deroep om terugkeer van veteranenals Henny Stoel (Journaal) en SonjaBarend (eigen tv-show). Onduide-lijk is of zij dat zelf zouden willen.

Oudere mensen doen er goed aangevarieerd en met mate te eten. Alis dat in feite een raad die élke leef-tijdsgroep zich ter harte kan ne-men. Maak elke dag een wande-ling, weer of geen weer. Immers,vanaf 50 jaar vormt elke kilo teveel een belemmering voor eenlang leven. Wie niet veel trek heeft,eet beter vijf lichte in plaats vandrie zwaardere maaltijden. Eetvooral veel groente en fruit vanwe-ge de vitaminen, mineralen en ve-zels. En vergeet niet voldoende tedrinken. Nee, geen wijn.

Het aanbod van zogeheten levens-loopbestendige woningen neemtde komende jaren naar verwach-ting toe, mede doordat de overheidflexibele en aanpasbare nieuw-bouw stimuleert. Levensloopbe-stendige woningen zijn tamelijkeenvoudig dusdanig geschikt te ma-ken dat men er tot op hoge leeftijdkan blijven wonen. Ook in gevalvan fysieke handicap of een chroni-sche ziekte. Zo’n seniorproof wo-ning valt in de categorie ‘nultre-den’, met voldoende ruimte voorgebruik van rolstoel of rollator.

Het wemelt op het internet van dedatingsites voor 50-plussers enouder die op zoek zijn naar eenpartner. Zoals seniorengeluk.nl,50plusmatch.nl, datingsenioren.nl,2dejeugd.nl of het specifiekere lief-dedelennaverlies.nl voor weduwenen weduwnaars. Voorzichtigheid isimmer geboden bij het aangaanvan een internetcontact. Wie lieverop safe speelt kan altijd nog de gra-tis cursus ‘hoe krijg ik m’n ex te-rug’ bestellen, via dating.lerenle-ven.com. Safe in die zin dat je pre-cies weet op wie je je zinnen zet.

Frits en Mieke Baylé kozen elf jaargeleden voor Zuid-Frankrijk. Eenklein achttiende-eeuws boerderijtjein een gehucht in het departementVar. Buitenleven... Zon... Het zijnhun ‘golden years’. In hun nieuwethuisland willen ze oud worden: „Ne-derland hoeft echt niet meer.”

Eigenlijk wist Frits Baylé het al,toen hij nog een kind was. Hijkwam er voor het eerst met zijnouders, samen op vakantie in debuurt van Cannes. Het zinnenbeto-verende landschap en de aangena-me warmte van de zon. Die zettenzich vast op zijn hersenstam. „Ikben een erg klimaatgevoeligmens”, stelt hij. „Als er hier een re-genbui valt, overvalt me telkensweer dat traumatische gevoel uitNederland: alweer zes maandennattigheid in het vooruitzicht.Maar doorgaans stopt het hier bin-nen een dag. En dan schijnt dezon weer. Heerlijk.”Ondernemer was hij. Een langecarrière in de reclame bracht FritsBaylé onder meer naar Dubai,waar hij de pensioengerechtigdeleeftijd bereikte. Toen kwam devraag; terug naar Nederland of iets

anders. Nabij Lorgues, in de regioProvence-Alpes-Côte d’Azur, von-den ze een kleine, oude boerderijhalverwege een heuvel met uit-zicht op de wijngaard van de buur-man. Gelijk verliefd. Riolering zater niet in. Wel allerlei trappetjes,wat lastig is als je op leeftijd bent.Ook gingen dieven met hun auto(„Een Renault, het meest gestolenmerk in Frankrijk…”) aan de haal,toen ze er nog maar koud zaten.Het maakte niet uit. Hun huis inNederland, dat ze aldoor haddenaangehouden, ging in de verkoop.„Het raakte onderkomen door teweinig onderhoud.” Met eenscheepscontainer transporteerdenze al hun spullen naar hun nieuweplek die direct mudvol stond. Eenstrenge selectie minimaliseerde deberg huisraad en voor de emotio-neel-echt-niet-te-missen stukkenkwam er een schuur. Daar zatenze dan, op hun eigen terras metuitzicht op het Zuid-Franse land.Rust. „Rust? Welnee! Ik heb elkedag wel iets omhanden. Ben graagbezig in mijn tuin. Speel ook graageen goede pot jeu de boules. Bo-vendien heb ik hier volop socialecontacten. Niet zo zeer met de

Fransen, want ik beheers de taalniet echt. Maar het wemelt hiervan de Engelsen, Scandinaviërs enDuitsers. Ook veel Nederlanders.Dat betekent heel wat etentjes.Komt ook, omdat we in een lunch-club zitten met drie andere fami-lies. Verder is het aanbod van cul-tuur hier vrij uitgebreid: exposi-ties, jazzconcerten. Rust heb ikhier dus niet. Ik kom eerder tijd te-kort.”„Of we Nederland missen? Tja,Beemsterkaas hebben ze hier niet.En ook geen drop. Of van die typi-sche Indische kruiden. Als vrien-den uit Nederland overkomen, ne-men ze altijd wat mee. Maar heim-wee? Absoluut niet. Had ik hetmaar eerder gedaan. Iedereen dieerover denkt naar zijn droomplekte gaan, raad ik ten zeerste aanniet tot zijn zeventigste te wach-ten. Doe het gelijk als je met pen-sioen gaat. Daarna komt het erniet meer van. Nog een tip: leer detaal spreken. Je moet duizend-en-één dingen gedaan krijgen: hetdak is lek, de auto kapot, pijn in jebuik. Dan is het heel lastig als jeniet adequaat kunt communice-ren.”

„Ook al ligt er sneeuw, toch zit Mar-jan van der Linden op het terras. Dezon die langzaam ondergaat, zet hetdal en het dorp Flayosc vijf kilome-ter verderop in een diffuus licht. Degroene tinten van de huizen en hetterracotta van de typische Proven-çaalse dakpannen lichten erin op.Ex-docente Van der Linden kan ermaar niet genoeg van krijgen. „Jeleeft hier meestal buiten. Heerlijk.”

Afslag 36 van de A8, dan nog eenkilometertje of tien doorrijden ende eerste huizen van Draguignandoemen op. Sinds 2010 wonenMarjan van de Linden (58) enHans Keijzers (63) hier in hun zelfgebouwde huis. Het was aanvanke-lijk bedoeld als vakantiewoning,maar na een uitbouw en nog weereen uitbouw is het een compleetthuis. „We dachten er eerst overeen oud huis te kopen, maar dat le-verde te veel gedoe op”, geeft deoud-lerares Nederlands aan.Zesendertig jaar stond ze voor deklas in het middelbaar onderwijs:met overtuiging, met plezier. Oplatere leeftijd leerde ze Hans Keij-zers kennen, voormalig eigenaarvan een softwarebedrijf dat logi-stieke programma’s ontwierp vooroverslagbedrijven. Hans droomdevan een levensavond in het zuidenvan Frankrijk. In Draguignan dathij al zo goed kende van vakanties.Marjan van der Linden ging methem mee. Maar niet zonder meer.„Ik wist helemaal niet hoe het le-

ven in Frankrijk zou zijn. Boven-dien werkte ik nog gewoon opschool. Toen kreeg ik de kans omeen jaar sabbatical te nemen. Danhad ik de kans om hier te wennen.Maar ik heb dat jaar niet eens afge-maakt. Ik miste het lesgeven niet,wel mijn collega’s. Ik heb vervol-gens ontslag genomen en in fe-bruari 2010 zijn we hier perma-nent gaan wonen. Nooit spijt vangehad. Mijn oud-collega’s komennu gewoon hier naartoe. Ze vin-den het geweldig zo’n logeeradres-je.”Zuid-Frankrijk is natuurlijk heelwat anders als het platte polder-land van Nederland. En de inwo-ners geven blijk van een anderementaliteit. „De mensen zijn harte-lijk en behulpzaam, maar niet ergtoegankelijk. Ze zijn erg op zich-zelf en hun familie. Ze nodigen jeniet snel thuis uit.” Dat weerhoudtMarjan en Hans er niet van om afen toe een groot feest voor de bu-ren te houden. „Je moet natuurlijkniet arrogant zijn. De mensen wil-

len je best leren kennen.”Waar Van der Linden echt aanmoest wennen was het fietsen inhaar nieuwe woonplaats: „Dat valtniet mee hier met al die heuvels.Gevaarlijk soms ook.”Ze moest ook wennen aan de lan-ge rij voor de kassa in de super-markt, die meestal ontstaat omdatiemand helemaal vooraan uitge-breid de tijd neemt om de laatsteinteressante roddels met decaissière te bespreken. En aan deachteloosheid waarmee Fransenmet hun rommel omgaan. Of dattussen twaalf en twee alles geslo-ten is, want de lunch is hier wel-licht het allerbelangrijkste geduren-de de dag. „Maar ik hoef definitiefniet meer terug naar Nederland.Het weer is hier zó aangenaam. Jeleeft hier zoveel mogelijk buiten.Kun je het je voorstellen, metKerstmis zaten we gewoon op hetterras in de openlucht te ontbij-ten. Dit klimaat is goed voor je bot-ten. En dan die zon. Daar krijg ikalleen maar energie van.”

Schrijf je eigenlevensverhaal

‘Oudere tv-vrouwengediscrimineerd’

‘Met kerst ontbeten we in de openlucht’

‘Wacht niet te lang, doehet direct na je pensioen’

Veel groente en elkedag een wandeling

Een leven lang indezelfde woning

Gratis cursus ‘hoekrijg ik m’n ex terug’

door Peter de Groot

A l eens nagedacht over jepensioen? Zeeën vantijd, hoor! Om de tuineens echt bij te houden,

voor een verre fietstocht of hetschrijven van een boek. Tenmin-ste, dat zijn zo wat doorsnee voor-nemens. De kunst is om al die in-tenties ook werkelijkheid te latenworden. Dat valt nog niet mee. Inhet slechtste geval monden ze en-kel uit in bingoavondjes, een ver-zorgde busreis met verkoopdemon-stratie van steunkousen of een lo-geplaats achter de geraniums. Metgratis uitzicht op... niets.Lang niet iedereen laat dit zomaargebeuren. Wat heet. Duizendenoudere landgenoten nemen de ul-tieme beslissing om na hun pensio-nering in een ander land te gaan le-ven. En waarom ook niet. Droomje echt van een paradijselijke plekonder de zon, maak die dan reali-teit. Je kunt beter spijt krijgen vaniets wat je hebt gedaan, dan vanwat je hebt nagelaten.Een aantal emigranten zoekt hettrouwens niet eens zo ver uit debuurt. In 2010 bijvoorbeeld verkas-ten 650 Nederlandse 55-plussersnaar België. Anderen zochten heteen stukje verderop: 578 naarFrankrijk, 129 naar Italië en 602naar Spanje. In totaal gaat het voorhet jaar 2010 om 7.681 oudere emi-granten. Ouderen lijken vooral tekiezen voor een ander, warmer, kli-maat. Het is niet voor niets dat erzoveel pensionado’s aan de Spaan-se costa’s leven. Daarnaast geldt alsmotief de aantrekkingskracht vaneen andere cultuur. Een maat-schappij waar ouderen zichtbaarblijven in het dagelijkse leven enniet verdwijnen achter de murenvan een bejaardenpakhuis.Toch: wie weg gaat, laat heel watachter. Het huis waar je kinderenin groot zijn geworden, het dorp

of de wijk van je jeugd met al zijntastbare herinneringen. Je vrien-den, je buren, je collega’s. Emigre-ren is niet zomaar iets. Maar jekunt het ook anders zien. De kin-deren zijn ondertussen oud enwijs genoeg om op zichzelf te pas-sen. En zij hebben er straks, netals je goede buren en vrienden,een prachtig logeeradresje bij.Want als je in Nederland eenmooi huis bent gewend, ga je ineen ander land natuurlijk niet ineen bouwvallige keet zitten. Als jeouder wordt, hecht je immers aaneen van gemakken voorzien huis.Vandaar dat het kopen van een wo-ning in het geval van emigratie dehoogste prioriteit heeft. Huren iseen functionele oplossing. Maardie levert zelden de zo gedroomdewoonsituatie op. Kopen dus.Nu is de aankoop van een huis inNederland al geen sinecure, elderskomt daar nog veel meer bij kij-ken. Momenteel is de tijd gunstigvanwege de crisis op de onroerend-goedmarkt. Maar je blijft je verba-zen. Soms vind je een mooi, oud,natuurstenen huis met vijf slaapka-mers voor nog geen ton. Soms eencomplete ruïne voor eenzelfde be-drag. Net als in Nederland is de lo-catie van evident belang.Een zakenkundig adviseur inscha-kelen is wellicht de beste manier.Maar doe vooral navraag over dezeadviseur. Bij de aankoop van eenhuis gaat het nooit om grijpstui-vers en zijn er altijd commissies inhet geding. Teken nooit iets wat je

niet begrijpt. Open staan voor an-deren en vriendelijkheid zijn uni-versele prettige eigenschappen,maar vertrouw beter niet op eenstel mooie ogen.Is dan de verhuizing achter de rug– een internationaal transport gere-geld of gewoon zelf een vrachtwa-gen volgestouwd – en je huis is in-gericht, neem het er dan even vanop je eigen terras met een goedglas. En nodig vervolgens je nieu-we buren uit. Want ook voor henbegint er een nieuwe fase in hunleven.

Bron cijfers: CBS

Oudworden

in eenander land

PENSIOEN Duizenden senioren gaan emigreren

� Met de noorderzon vertrekken isgeen optie. Er is een heleboel te re-gelen, voordat je naar het buiten-land verkast.

� Uitschrijven uit het bevolkingsregis-ter van je woonplaats.

� Verblijfsvergunning aanvragen bijambassade of consulaat van het be-treffende land.

� Pensioen en AOW regelen. BinnenEU-landen levert betaling door-gaans geen problemen op. Infor-meer bij de Sociale Verzekerings-bank.

� Regel je belastingzaken om te voor-komen dat je dubbel betaalt.

� Huisdier meenemen? Binnen de EUzijn de regels eender.

Noorderzongeen optie

Steeds meer ouderen stellen hun le-ven op schrift.

1983: Sonja Barend in haar tv-show. foto’s Archief De Gelderlander

Groente en fruit, een bron van vita-minen, mineralen en vezels.

Een seniorproof woning behoeft vol-doende ruimte voor een rollator.

Er zijn allerlei foefjes inzetbaar omje ex terug te krijgen.

Frits Baylé: „Nee,rust heb ik hierniet. Ik kom eer-der tijd tekort.”

Marjan van de Linden: „Dit klimaatis goed voor je botten.”

Emigreren na je pensioenbetekent een nieuwe fase inje leven. Je laat alles achtermaar krijgt een hoop terug.Zoals een mild klimaat eneen andere cultuur.

Page 5: Senioren special regio Doetinchem

De Gelderlander vrijdag 17 februari 2012

4 | extra

Het schrijven van je eigen levens-verhaal is razend populair aan hetworden onder senioren. Vooral vut-ters en gepensioneerden klimmenin de pen voor een autobiografischrelaas. Waar veel jongeren op so-cial media als Facebook, Twitter enin weblogs noteren wat hen bezig-houdt, schrijven hun ouders engrootouders massaal over hun ver-leden. Die verhalen geven ze somsuit in eigen beheer. Voor wieschrijfhulp nodig heeft, is er hetboek Op verhaal komen, van ErnstBohlmeijer & Gerben Westerhof.

„Vrouwen op tv moeten mooie be-nen hebben, terwijl mannen eruitkunnen zien als het achtereind vaneen varken.” Was getekend de Brit-se actrice Joanna Lumley, bekendvan haar rol als de aan plastischechirurgie verslaafde Patsy in Absolu-tely Fabulous. Ook bekende Britsepresentatrices stelden leeftijdsdis-criminatie bij de tv aan de kaak. Ineigen land klinkt regelmatig deroep om terugkeer van veteranenals Henny Stoel (Journaal) en SonjaBarend (eigen tv-show). Onduide-lijk is of zij dat zelf zouden willen.

Oudere mensen doen er goed aangevarieerd en met mate te eten. Alis dat in feite een raad die élke leef-tijdsgroep zich ter harte kan ne-men. Maak elke dag een wande-ling, weer of geen weer. Immers,vanaf 50 jaar vormt elke kilo teveel een belemmering voor eenlang leven. Wie niet veel trek heeft,eet beter vijf lichte in plaats vandrie zwaardere maaltijden. Eetvooral veel groente en fruit vanwe-ge de vitaminen, mineralen en ve-zels. En vergeet niet voldoende tedrinken. Nee, geen wijn.

Het aanbod van zogeheten levens-loopbestendige woningen neemtde komende jaren naar verwach-ting toe, mede doordat de overheidflexibele en aanpasbare nieuw-bouw stimuleert. Levensloopbe-stendige woningen zijn tamelijkeenvoudig dusdanig geschikt te ma-ken dat men er tot op hoge leeftijdkan blijven wonen. Ook in gevalvan fysieke handicap of een chroni-sche ziekte. Zo’n seniorproof wo-ning valt in de categorie ‘nultre-den’, met voldoende ruimte voorgebruik van rolstoel of rollator.

Het wemelt op het internet van dedatingsites voor 50-plussers enouder die op zoek zijn naar eenpartner. Zoals seniorengeluk.nl,50plusmatch.nl, datingsenioren.nl,2dejeugd.nl of het specifiekere lief-dedelennaverlies.nl voor weduwenen weduwnaars. Voorzichtigheid isimmer geboden bij het aangaanvan een internetcontact. Wie lieverop safe speelt kan altijd nog de gra-tis cursus ‘hoe krijg ik m’n ex te-rug’ bestellen, via dating.lerenle-ven.com. Safe in die zin dat je pre-cies weet op wie je je zinnen zet.

Frits en Mieke Baylé kozen elf jaargeleden voor Zuid-Frankrijk. Eenklein achttiende-eeuws boerderijtjein een gehucht in het departementVar. Buitenleven... Zon... Het zijnhun ‘golden years’. In hun nieuwethuisland willen ze oud worden: „Ne-derland hoeft echt niet meer.”

Eigenlijk wist Frits Baylé het al,toen hij nog een kind was. Hijkwam er voor het eerst met zijnouders, samen op vakantie in debuurt van Cannes. Het zinnenbeto-verende landschap en de aangena-me warmte van de zon. Die zettenzich vast op zijn hersenstam. „Ikben een erg klimaatgevoeligmens”, stelt hij. „Als er hier een re-genbui valt, overvalt me telkensweer dat traumatische gevoel uitNederland: alweer zes maandennattigheid in het vooruitzicht.Maar doorgaans stopt het hier bin-nen een dag. En dan schijnt dezon weer. Heerlijk.”Ondernemer was hij. Een langecarrière in de reclame bracht FritsBaylé onder meer naar Dubai,waar hij de pensioengerechtigdeleeftijd bereikte. Toen kwam devraag; terug naar Nederland of iets

anders. Nabij Lorgues, in de regioProvence-Alpes-Côte d’Azur, von-den ze een kleine, oude boerderijhalverwege een heuvel met uit-zicht op de wijngaard van de buur-man. Gelijk verliefd. Riolering zater niet in. Wel allerlei trappetjes,wat lastig is als je op leeftijd bent.Ook gingen dieven met hun auto(„Een Renault, het meest gestolenmerk in Frankrijk…”) aan de haal,toen ze er nog maar koud zaten.Het maakte niet uit. Hun huis inNederland, dat ze aldoor haddenaangehouden, ging in de verkoop.„Het raakte onderkomen door teweinig onderhoud.” Met eenscheepscontainer transporteerdenze al hun spullen naar hun nieuweplek die direct mudvol stond. Eenstrenge selectie minimaliseerde deberg huisraad en voor de emotio-neel-echt-niet-te-missen stukkenkwam er een schuur. Daar zatenze dan, op hun eigen terras metuitzicht op het Zuid-Franse land.Rust. „Rust? Welnee! Ik heb elkedag wel iets omhanden. Ben graagbezig in mijn tuin. Speel ook graageen goede pot jeu de boules. Bo-vendien heb ik hier volop socialecontacten. Niet zo zeer met de

Fransen, want ik beheers de taalniet echt. Maar het wemelt hiervan de Engelsen, Scandinaviërs enDuitsers. Ook veel Nederlanders.Dat betekent heel wat etentjes.Komt ook, omdat we in een lunch-club zitten met drie andere fami-lies. Verder is het aanbod van cul-tuur hier vrij uitgebreid: exposi-ties, jazzconcerten. Rust heb ikhier dus niet. Ik kom eerder tijd te-kort.”„Of we Nederland missen? Tja,Beemsterkaas hebben ze hier niet.En ook geen drop. Of van die typi-sche Indische kruiden. Als vrien-den uit Nederland overkomen, ne-men ze altijd wat mee. Maar heim-wee? Absoluut niet. Had ik hetmaar eerder gedaan. Iedereen dieerover denkt naar zijn droomplekte gaan, raad ik ten zeerste aanniet tot zijn zeventigste te wach-ten. Doe het gelijk als je met pen-sioen gaat. Daarna komt het erniet meer van. Nog een tip: leer detaal spreken. Je moet duizend-en-één dingen gedaan krijgen: hetdak is lek, de auto kapot, pijn in jebuik. Dan is het heel lastig als jeniet adequaat kunt communice-ren.”

„Ook al ligt er sneeuw, toch zit Mar-jan van der Linden op het terras. Dezon die langzaam ondergaat, zet hetdal en het dorp Flayosc vijf kilome-ter verderop in een diffuus licht. Degroene tinten van de huizen en hetterracotta van de typische Proven-çaalse dakpannen lichten erin op.Ex-docente Van der Linden kan ermaar niet genoeg van krijgen. „Jeleeft hier meestal buiten. Heerlijk.”

Afslag 36 van de A8, dan nog eenkilometertje of tien doorrijden ende eerste huizen van Draguignandoemen op. Sinds 2010 wonenMarjan van de Linden (58) enHans Keijzers (63) hier in hun zelfgebouwde huis. Het was aanvanke-lijk bedoeld als vakantiewoning,maar na een uitbouw en nog weereen uitbouw is het een compleetthuis. „We dachten er eerst overeen oud huis te kopen, maar dat le-verde te veel gedoe op”, geeft deoud-lerares Nederlands aan.Zesendertig jaar stond ze voor deklas in het middelbaar onderwijs:met overtuiging, met plezier. Oplatere leeftijd leerde ze Hans Keij-zers kennen, voormalig eigenaarvan een softwarebedrijf dat logi-stieke programma’s ontwierp vooroverslagbedrijven. Hans droomdevan een levensavond in het zuidenvan Frankrijk. In Draguignan dathij al zo goed kende van vakanties.Marjan van der Linden ging methem mee. Maar niet zonder meer.„Ik wist helemaal niet hoe het le-

ven in Frankrijk zou zijn. Boven-dien werkte ik nog gewoon opschool. Toen kreeg ik de kans omeen jaar sabbatical te nemen. Danhad ik de kans om hier te wennen.Maar ik heb dat jaar niet eens afge-maakt. Ik miste het lesgeven niet,wel mijn collega’s. Ik heb vervol-gens ontslag genomen en in fe-bruari 2010 zijn we hier perma-nent gaan wonen. Nooit spijt vangehad. Mijn oud-collega’s komennu gewoon hier naartoe. Ze vin-den het geweldig zo’n logeeradres-je.”Zuid-Frankrijk is natuurlijk heelwat anders als het platte polder-land van Nederland. En de inwo-ners geven blijk van een anderementaliteit. „De mensen zijn harte-lijk en behulpzaam, maar niet ergtoegankelijk. Ze zijn erg op zich-zelf en hun familie. Ze nodigen jeniet snel thuis uit.” Dat weerhoudtMarjan en Hans er niet van om afen toe een groot feest voor de bu-ren te houden. „Je moet natuurlijkniet arrogant zijn. De mensen wil-

len je best leren kennen.”Waar Van der Linden echt aanmoest wennen was het fietsen inhaar nieuwe woonplaats: „Dat valtniet mee hier met al die heuvels.Gevaarlijk soms ook.”Ze moest ook wennen aan de lan-ge rij voor de kassa in de super-markt, die meestal ontstaat omdatiemand helemaal vooraan uitge-breid de tijd neemt om de laatsteinteressante roddels met decaissière te bespreken. En aan deachteloosheid waarmee Fransenmet hun rommel omgaan. Of dattussen twaalf en twee alles geslo-ten is, want de lunch is hier wel-licht het allerbelangrijkste geduren-de de dag. „Maar ik hoef definitiefniet meer terug naar Nederland.Het weer is hier zó aangenaam. Jeleeft hier zoveel mogelijk buiten.Kun je het je voorstellen, metKerstmis zaten we gewoon op hetterras in de openlucht te ontbij-ten. Dit klimaat is goed voor je bot-ten. En dan die zon. Daar krijg ikalleen maar energie van.”

Schrijf je eigenlevensverhaal

‘Oudere tv-vrouwengediscrimineerd’

‘Met kerst ontbeten we in de openlucht’

‘Wacht niet te lang, doehet direct na je pensioen’

Veel groente en elkedag een wandeling

Een leven lang indezelfde woning

Gratis cursus ‘hoekrijg ik m’n ex terug’

door Peter de Groot

A l eens nagedacht over jepensioen? Zeeën vantijd, hoor! Om de tuineens echt bij te houden,

voor een verre fietstocht of hetschrijven van een boek. Tenmin-ste, dat zijn zo wat doorsnee voor-nemens. De kunst is om al die in-tenties ook werkelijkheid te latenworden. Dat valt nog niet mee. Inhet slechtste geval monden ze en-kel uit in bingoavondjes, een ver-zorgde busreis met verkoopdemon-stratie van steunkousen of een lo-geplaats achter de geraniums. Metgratis uitzicht op... niets.Lang niet iedereen laat dit zomaargebeuren. Wat heet. Duizendenoudere landgenoten nemen de ul-tieme beslissing om na hun pensio-nering in een ander land te gaan le-ven. En waarom ook niet. Droomje echt van een paradijselijke plekonder de zon, maak die dan reali-teit. Je kunt beter spijt krijgen vaniets wat je hebt gedaan, dan vanwat je hebt nagelaten.Een aantal emigranten zoekt hettrouwens niet eens zo ver uit debuurt. In 2010 bijvoorbeeld verkas-ten 650 Nederlandse 55-plussersnaar België. Anderen zochten heteen stukje verderop: 578 naarFrankrijk, 129 naar Italië en 602naar Spanje. In totaal gaat het voorhet jaar 2010 om 7.681 oudere emi-granten. Ouderen lijken vooral tekiezen voor een ander, warmer, kli-maat. Het is niet voor niets dat erzoveel pensionado’s aan de Spaan-se costa’s leven. Daarnaast geldt alsmotief de aantrekkingskracht vaneen andere cultuur. Een maat-schappij waar ouderen zichtbaarblijven in het dagelijkse leven enniet verdwijnen achter de murenvan een bejaardenpakhuis.Toch: wie weg gaat, laat heel watachter. Het huis waar je kinderenin groot zijn geworden, het dorp

of de wijk van je jeugd met al zijntastbare herinneringen. Je vrien-den, je buren, je collega’s. Emigre-ren is niet zomaar iets. Maar jekunt het ook anders zien. De kin-deren zijn ondertussen oud enwijs genoeg om op zichzelf te pas-sen. En zij hebben er straks, netals je goede buren en vrienden,een prachtig logeeradresje bij.Want als je in Nederland eenmooi huis bent gewend, ga je ineen ander land natuurlijk niet ineen bouwvallige keet zitten. Als jeouder wordt, hecht je immers aaneen van gemakken voorzien huis.Vandaar dat het kopen van een wo-ning in het geval van emigratie dehoogste prioriteit heeft. Huren iseen functionele oplossing. Maardie levert zelden de zo gedroomdewoonsituatie op. Kopen dus.Nu is de aankoop van een huis inNederland al geen sinecure, elderskomt daar nog veel meer bij kij-ken. Momenteel is de tijd gunstigvanwege de crisis op de onroerend-goedmarkt. Maar je blijft je verba-zen. Soms vind je een mooi, oud,natuurstenen huis met vijf slaapka-mers voor nog geen ton. Soms eencomplete ruïne voor eenzelfde be-drag. Net als in Nederland is de lo-catie van evident belang.Een zakenkundig adviseur inscha-kelen is wellicht de beste manier.Maar doe vooral navraag over dezeadviseur. Bij de aankoop van eenhuis gaat het nooit om grijpstui-vers en zijn er altijd commissies inhet geding. Teken nooit iets wat je

niet begrijpt. Open staan voor an-deren en vriendelijkheid zijn uni-versele prettige eigenschappen,maar vertrouw beter niet op eenstel mooie ogen.Is dan de verhuizing achter de rug– een internationaal transport gere-geld of gewoon zelf een vrachtwa-gen volgestouwd – en je huis is in-gericht, neem het er dan even vanop je eigen terras met een goedglas. En nodig vervolgens je nieu-we buren uit. Want ook voor henbegint er een nieuwe fase in hunleven.

Bron cijfers: CBS

Oudworden

in eenander land

PENSIOEN Duizenden senioren gaan emigreren

� Met de noorderzon vertrekken isgeen optie. Er is een heleboel te re-gelen, voordat je naar het buiten-land verkast.

� Uitschrijven uit het bevolkingsregis-ter van je woonplaats.

� Verblijfsvergunning aanvragen bijambassade of consulaat van het be-treffende land.

� Pensioen en AOW regelen. BinnenEU-landen levert betaling door-gaans geen problemen op. Infor-meer bij de Sociale Verzekerings-bank.

� Regel je belastingzaken om te voor-komen dat je dubbel betaalt.

� Huisdier meenemen? Binnen de EUzijn de regels eender.

Noorderzongeen optie

Steeds meer ouderen stellen hun le-ven op schrift.

1983: Sonja Barend in haar tv-show. foto’s Archief De Gelderlander

Groente en fruit, een bron van vita-minen, mineralen en vezels.

Een seniorproof woning behoeft vol-doende ruimte voor een rollator.

Er zijn allerlei foefjes inzetbaar omje ex terug te krijgen.

Frits Baylé: „Nee,rust heb ik hierniet. Ik kom eer-der tijd tekort.”

Marjan van de Linden: „Dit klimaatis goed voor je botten.”

Emigreren na je pensioenbetekent een nieuwe fase inje leven. Je laat alles achtermaar krijgt een hoop terug.Zoals een mild klimaat eneen andere cultuur.

Page 6: Senioren special regio Doetinchem

De Gelderlander vrijdag 17 februari 2012

6| extra

Baptist Vermeulen van websitecampers.nl raadt aan om, alvorenseen camper te kopen, eerst eenpaar keer een camper te huren.„Om te zien of het bevalt.” Cam-pers zijn er in soorten en maten.„Net als een auto kan de keus zoduur en zo luxe uitvallen als je hetzelf wilt.” Er bestaat overigens eenlevendige handel in tweedehandscampers.www.campersite.nlwww.campergids.nl

door Candela Degen

Er komt een moment dat je steedsmeer vrije tijd krijgt. Maar wat gaje ermee doen? Steeds meer55-plussers besluiten om te gaanreizen. De vraag rest dan, hoe wilje weg en waar naartoe.Je kunt veel plekken bezichtigenmet een vliegtuig en vervolgensverblijven in een hotel of apparte-ment. Maar zou het niet fijn zijnom je eigen ‘huis’ gewoon mee teverplaatsen. Op reis gaan met eencamper is een ideale manier omals reislustig stel op pad te gaan.„Het is heerlijk, je ervaart eenenorme vrijheid. Je kunt overalnaartoe en je bent altijd in de na-tuur”, aldus Jan van Heut (60).Samen met zijn vrouw Els (65)heeft hij op die manier al veel lan-den bezocht. „We zijn in Frank-rijk, Spanje, Oostenrijk, Slovenië,Zweden en Duitsland geweest.Het voordeel van een camper isdat je alles bij je hebt. Alles zit er-in, je keuken, bed, woonkamer enje douche.”Jan vindt de camper een heel luxemanier om te kamperen en op va-kantie te gaan. „Je woont, je rijdt,je eet en je slaapt in je eigen mo-biele huis.” Een ander voordeelvan een camper is het feit dat wan-neer je onderweg bent en je wiltovernachten, je niet per se eencamping hoeft te zoeken. „Wan-neer we in Frankrijk waren, zettenwe de camper meestal naast eenkerk of sportveld. Dat ging per-fect.” Ze hebben ervaren dat jemet een camper veel meer kuntzien van een land. „Met een cara-van is dat anders; die koppel je losvan de auto en zet je neer op eencamping. Als je wat wilt zien, pakje de auto, maar moet je ook altijdweer terug om de caravan op te ha-len. Maar de camper is meteenook je auto.” De vrijheid die eencamper biedt, ervaren ze vooral inhun favoriete vakantieland, Zwe-den. „De prachtige natuur daarkun je met de camper optimaal ge-nieten.”Ze houden van rust, drukke cam-

pings mijden ze. „In Scandinaviëmag je overal vrij kamperen. Voorons als natuurliefhebbers is datecht kicken. Zo hebben we ooitheel idyllisch tussen de schapen ge-staan, maar ook vaak aan eenmooi meer waar niemand anderswas.”Louis en Lucy Hageman, allebei inde zestig, zijn eveneens ervarencamperreizigers. Ze gaan er al velejaren mee op vakantie. „Dan gaan

we ongeveer vier weken weg. Ookgaan we wel eens een weekendjeweg met de camper, naar de Moe-zel in Duitsland als dat zo uit-komt.” Ook Louis en Lucy noe-men de vrijheid die een camperbiedt als een belangrijk pluspunt.„We zouden niet meer anders opvakantie willen.” Anders dan Janen Els staan zij juist graag op eencamping.De keus voor een camping kanzijn ingegeven vanwege de veilig-heid.Wie een camper aanschaft moeter rekening mee houden dat hetvoertuig ’s winters een stalling be-hoeft. Het mag namelijk niet hethele jaar geparkeerd staan voor dedeur. Het vinden van een stalling,vaak bij een boer, kan enig zoek-werk vereisen en kost geld. Tenzijde eigen woning natuurlijk de mo-gelijkheid tot stalling biedt.Sommige camperbezitters gaanmet hun voertuig op bezoek bijvrienden of familie.„Met allemaal kleine kinderen ishet daar druk en vol in huis. Danzet ik mijn camper bij hun voorde deur. Als zij ’s avonds naar bedgaan, ga ik naar mijn camper”, ver-telt Hans, al vele jaren de gelukki-ge bezitter van een tweedehandscamper.

door Francien van Zetten

W ie denkt dat bijTheo van Empel deboerenkool nog ophet land staat, heeft

het mis. Die winterkost is allanggeoogst en zit in handige portiesin de diepvries. „Het land moetvoor de winter omgeploegd zijn.Dat heb ik van mijn vader ge-leerd”, zegt Van Empel met eenglimlach. „Met die strenge vorstwordt de boerenkool er niet lekker-der op, hoor.”De 250 vierkante meter Betuwedie Theo van Empel (65) bewerktbij moestuinvereniging De Klepelin zijn woonplaats Geldermalsen,is zijn koninkrijk. Sprietjes on-kruid – ‘bocht’ in onvervalst Be-tuws – heeft er geen schijn vankans. Er staat een kleine kas waar-in Theo groenten zaait. De eerstespinazie zit al weer in de grond,maar laat zich nog niet zien. „Datblijft spannend: wanneer komthet nou op...”Sinds enige tijd is hij met pen-sioen. Vóór die tijd werkte hij inde groenvoorziening. Tuinierenhoudt hem fit, is zijn motto. „Detuin verveelt me nooit. Als ikthuis achter de geraniums ga zit-ten, is het zo met me afgelopen.Tuinieren is mijn liefhebberij enhet is ook goed voor de sociale con-tacten.” Immers, in één van de zes-tig tuinen van De Klepel is altijdwel iemand in de weer. Je maakteens een praatje, wisselt plantjesuit en helpt elkaar als het nodig is.Eén keer per jaar is het oogstfeest.„Dan help ik met het opbouwenvan de kramen en verkopen we

groenten, plantjes en zelfgemaaktejam. Na afloop is er een barbecue.Heel gezellig.”In de zomer is de Geldermalse-naar vaak al vroeg, om vijf uur ’smorgens, in zijn tuin aan de gang.„Aan het schoffelen of zaaien.Mijn ontbijt heb ik dan bij me. Of

‘Met een camper heb jealtijd je mobiele huis bij je’

door Francien van Zetten

V eel mensen klaagden vo-rig jaar over de slechtezomer. Nol en MarianNijland hebben daar

geen last van gehad, bezweren ze.„Vaak hoorden we dat het in Wes-tervoort of Velp regende terwijlwij hier zon hadden”, lacht Ma-rian. Nol knikt; hij weet wel waar-om: „Stokkum heeft een gunstigeligging.”Camping Brockhausen is vijf hecta-re groot en ligt op een bijna tienkeer zo groot landgoed in het Ber-gherbos. De camping bestaat uit45 jaarplaatsen en 75 toerplaatsen.De Nijlanders komen er vanaf2002 en hebben er sinds 2005 hunvaste stek. „We zochten een rusti-

ge camping. Dit ís een rustige cam-ping. Hier heb je geen friettent,zwembad of winkeltje, maar welrust en ruimte”, zegt Nol Nijland.Zijn vrouw vult aan: „Hier zit jemidden in de natuur. Tussen debomen, in het groen. Je hoort devogels ’s morgens vroeg, je ziet jeeekhoorntjes en konijnen. En debakker komt elke ochtend heerlijkvers brood brengen.”Zodra ze de snelweg verlaten endoor de bossen naar de campingrijden, komen ze in een andere we-reld en zijn ze op vakantie, legtNol uit. „Deze honderd vierkantemeter is echt ons stekje. Heel fijn.Wat wil je nog meer.”Nol is geboren en getogen in Arn-hem waar hij vanaf zijn veertien-de werkte als kapper. Hij had een

’n Moestuin

Vlakbij ’n plekonder de zon

VOLKSTUIN ‘Heerlijke zachte sla en spinazie. Alles

Bijna elke dag, ook ’s win-ters, is Theo van Empel inzijn moestuin te vinden inwoonplaats Geldermalsen.„Voor de liefhebberij en desociale contacten.”

‘Ik zet de camper soms bijvrienden voor de deur. Datis dan mijn slaapplaats’

Gaan staan waar het mooi is. Een camper biedt die mogelijkheid. foto ANP

Wandelen, fietsen en genieten van de rust in de bossenvan Montferland. Dat doen Nol (70) en Marian (67) Nij-land op camping Brockhausen in Stokkum. Een plek on-der de zon op nog geen 24 kilometer van hun apparte-ment in Westervoort.

Page 7: Senioren special regio Doetinchem

ik bel mijn vrouw of ze het komtbrengen.” Angela van Empel is blijdat hij een mobiele telefoon heeft.„Dan kan ik hem tenminste berei-ken.” Zelf houdt ze niet van tuinie-ren, maar ze geniet wel van de

groenten die haar man mee naarhuis neemt. „Heerlijke zachte slaen spinazie. Alles uit de tuin, dat isveel lekkerder dan uit de winkel.”Op vakantie gaan de twee niet.„Hoeft voor mij niet. Dat kost al-

leen maar geld”, grinnikt Theo.„Dat spendeer ik liever in de moes-tuin.” Ze zijn ooit met een campernaar Spanje geweest. Dat vondenze een heel eind rijden en het wasontzettend warm.

„We gaan wel eens een dagje uit,hoor. Naar Limburg, daar woontonze zoon.”Met de aardappelen, groenten enaardbeien die Theo kweekt, be-voorraadt hij zijn hele familie.

Eind februari zaait hij al de peul-tjes. Daarna volgt een bonte stoetvan bloemkolen, tomaten, wortel-tjes, uien, spruiten, spinazie en di-verse soorten bonen. „En snijbiet.Voor mijn schoonzuster.”

goed lopende kapsalon in winkel-centrum Presikhaaf, die hij zevenjaar geleden heeft verkocht. „Naruim 48 jaar met plezier te hebbengewerkt.” Zijn vrouw, Nijmeegsevan geboorte, werkt enkele dagenin de week als pedicure.Op pakweg 24 kilometer van hunappartement in Westervoort staatde caravan waar ze vanaf april toten met oktober veel vertoeven. Ide-aal, vindt Nol. „Als het mooi weeris, zijn we hier. Als het een paar da-gen giet, dan zijn we zo weerthuis.”Buiten het kampeerseizoen gaatNol gemiddeld eens in de twee we-ken even poolshoogte nemen bijhun ‘plekje onder de zon’. „Je wiltoch weten of alles in orde is.” Decaravan, voorzien van een vaste

voortent, staat er pico bello bij.Vroeger trok het koppel er veelmet de caravan op uit naar het bui-tenland. Nadat ze enkele jaren gele-den op de Brennerpas door een an-dere auto met caravan werden ge-sneden en bijna van de weg ge-drukt, hebben ze daar geen zinmeer in. „Het rijden met de cara-van leverde steeds meer stress op”,zegt Marian. „Daarom staat ie nulekker hier.”Eén of twee keer per jaar reist hetechtpaar naar hun dochter in hetItaliaanse Bologna. De rest van detijd genieten ze van Stokkum enomgeving. „’s-Heerenberg is heelgezellig. En we zitten ook vlakbijDuitsland. Daar heb je allerleimooie plaatsen, zoals Emmerik,met leuke terrasjes.”

bevoorraadt de hele familieuit de tuin, dat is veel lekkerder dan uit de winkel’

Brockhausen bijhoogzomer.

foto CampingBrockhausen

Marian en Nol met hun vouwfietsen bij hun stacaravan op 24 kilometer vanhun woonplaats. „En als het giet zijn we zo weer thuis.” foto Theo Kock

Theo van Empel met een bos wilgentakken waar hij bonenstaken van heeft gemaakt. foto William Hoogteijling

� Wie over een grote tuin beschikt,kan een deel tot moestuin bestem-pelen.

� Wie die ruimte niet heeft, moet el-ders op zoek naar een lapje grond.Dat wordt doorgaans gehuurd vaneen volkstuinvereniging. Lidmaat-schap en huur kost op jaarbasis ge-middeld 75 euro. Gezien de geste-gen populariteit van een volkstuinis het in veel plaatsen lastig om ertussen te komen.

� Voor de verbouw van diverse groe-ten is al gauw 100 vierkante meternodig.

� Het is slim om tuinkruiden bij voor-keur naast de keukendeur te hou-den of op het balkon (in potten)en dus niet in de moestuin elders.Da’s makkelijk voor gebruik bij hetkoken.

� Volgens ervaringsdeskundigen kanhet beheer van een moestuin zoduur worden gemaakt als wense-lijk.

� Gedacht kan worden aan de volgen-de basisbenodigdheden: spade,schop, spitvork, schoffel, drietand,kruiwagen, gieter, hark,snoeischaar.

� Er zijn ook ervaren tuinierders diegenoeg hebben aan een paar em-mers, lege boterkuipjes en eenschaar.Zie ook:www.vrolijketuinier.nlwww.makkelijkemoestuin.com

Hoe te beginnen?

vrijdag 17 februari 2012 De Gelderlander

extra | 7

Page 8: Senioren special regio Doetinchem

Naam m/v

Adres

Postcode en Woonplaats

Telefoon

E-mail

Vul deze bon in en stuur hem in een envelop zonder postzegel aan ThyssenKrupp Encasa BV,Antwoordnummer 170, 2920 VB Krimpen a/d IJssel.

Vraag hier meer informatie aan

Ook meer traplift? Bel 0800-5003 of ga naar www.tkencasa.nl

Nu nog meer gemak. U kunt nu ook een traplift huren.

*) Alleen in combinatie met een serviceovereenkomst. Kijk voor de voorwaarden op www.tkencasa.nl/garantie

NES

TOR

02

12

Trapliftdemonstratie dagen 10:00 - 16:00

Sensire VordenDorpsstraat 7, 7251 BA Vorden21 februari 2012 van 10.00 tot 16.00 uur.

Bel gratis 0800-5003

«infotorial

Op dat kopen heeft Van der Meer zijn organi-satie VVWonen opgebouwd, maar wel met een missie. De dynamiek van de ouder wordende Nederlander wordt namelijk stevig omvat. Die dynamiek begint wanneer de kinderen het huis uit gaan, dan volgt alles rond het pensioen, het (blijven)wonen en vanzelfsprekend de gezond-heid. VVWonen verzorgt in alle fases voor hulp, aanbiedingen en ondersteuning. Om enkele cate-gorieën te noemen; schoonmaak, tuinonderhoud, maaltijden, reizen, dineren, financiële ruimte (mantel)zorg en veiligheid.

Collectieve inkoopkrachtMet dezelfde dynamiek die zijn doelgroepen kenmerkt, schetst Van der Meer op voortvarende wijze de werkwijze van VVWonen, daarbij bijge-staan door zijn partner drs. Jeroen Herremans en Hans Hagmeijer, de ‘jonge senior’ van VVWonen die veel ervaring in de zorgsector heeft opgedaan. Van der Meer heeft als bedrijfseconoom onder meer leiding gegeven aan ATAG; Herremans heeft in de automotive carrière gemaakt. Zij focussen met hun bedrijfservaring op het verhogen van de inkoopkracht van de abonnementhouders van VVWonen.

Win-win situatieVan der Meer: “Het is een win-win situatie. De aanbieders van producten en diensten – die overigens onder hoge kwaliteitsafspraken werken – hebben het voordeel van de duizenden abon-nementhouders die via ons bij hen afnemen; onze abonnementhouders profiteren van kortingen, voordelen of services; en via ons platform en servicelijn zijn deze altijd binnen handbereik.”

Een abonnement kost 3,50 euro per maand. Op de website www.vvwonen.nl staan de huidige aanbiedingen voor abonnementhouders vermeld. Deze variëren met wat abonnees wensen. Zij bepalen de inhoud.

Proefrit met lunchHagmeijer noemt als voorbeeld de elektrische fiets van Stella. “De fiets is zeer betaalbaar, met 5 jaar garantie, snelle service aan huis en via VVWonen met gratis accessoires. Of dineren in geweldige restaurants tegen bijzondere kortingen.”

Herremans vult aan: “Als je de aanschaf van een Mini overweegt krijg je via VVWonen een gratis luncharrangement bij de proefrit. Hectas, profes-sioneel schoonmaker, biedt tegen bijzonder tarief een lenteschoonmaakbeurt ter kennismaking. En bij Foodconnect kun je heerlijk eten bestellen. Als 55 jarige, uit gemak, maar ook als 80-jarige omdat het koken even niet lukt.”

Genieten – Gemak – Gezondheid VVWonen omvat drie terreinen van diensten en voordelen: Genieten, Gemak en Gezondheid. Van der Meer “Genieten is populair, maar de dagelijkse zaken als schoonmaak, veiligheid, maal-tijdverzorging, zorg en tuinverzorging zijn voor ons de belangrijkste. VVWonen staat daarbij voor Voordelig, Vertrouwd en Wonen.”

Waar het begrip ‘senior’ in Nederland wat zwaar klinkt, is senior in het Engels een respectvolle term. En terecht, vindt drs. René van der Meer. “Senioren vormen een zeer dynamische groep die

heel goed weet wat er in de wereld te koop is.”

« René van de Meer, Hans Hagmeijer en Jeroen Herremans.Foto Jacques Kok.

VVWONEN

ZIJPENDAALSEWEG 596814 CD ARNHEM

(026) 384 55 55WWW.VVWONEN.NL

[email protected]

VVWonen: het platform voor de dynamische ‘oudere’ die weet wat er te koop is

Voor meer informatie of aanvraag van de brochure: 026 384 55 55 of vvwonen.nl

Samen en persoonlijk

Gezondheid, zorg en welzijn. Datis waar Sensire voor staat. Wijondersteunen u in alle levensfasenmet zorg die nodig is om gezond tezijn én te blijven. Dat doen we altijdsamen. En altijd op een manier diebij ons past: persoonlijk en dichtbij.

Voor meer info, 24 uur per dag bereikbaar:www.sensire.nl 0900 - 88 56 (10 ct/min)

Bij zorg van Sensirevoelt u zich thuis

‘Een helpende hand is soms heel welkom.’

is onderdeel van Sensire.