Senioren KU Leuven

Senioren KU Leuven

Clubblad

september - oktober november 2021

Voorwoord. . . . . . . . . . . 2

Clubnieuws . . . . . . . . . . .3

Spiritualiteit. . . . . . . . . .4

Activiteiten. . . . . . . . . . .5

Aquagym

Rustige wandelaars

Natuurwandeling

Petanque

Lessen Spaans en Engels

Een alternatief voor Alma?

Volksverhaal Het sprookje 8

Sint-Rafaël. . . . . . . . . . 9

Grasduinen. . . . . . . . . .11

Parochies in Leuven . . . 14

Leesclub . . . . . . . . . 15

Senioren KU Leuven september 2021 pagina 2

VoorwoordVrienden senioren,

Op het moment dat ik dit artikel schrijf, denken we al volop aan het organiseren van onze activitei-ten in het najaar. Ieder van ons meende dat we na de vaccinaties terug naar ons gewone leven zou-den kunnen overschakelen. Ondanks de hoge vaccinatiegraad blijft de nabije toekomst onzeker wat organiseren van activiteiten betreft.

Verscheidene van onze leden hebben zich als vrijwilliger ingezet in verschillende vaccinatiecentra. Anderen zijn dan weer bijgesprongen bij kinderen en kleinkinderen. Ondertussen zijn de buitenac-tiviteiten van de petanque, de fietsers en de stappers terug gestart. Ook een bezoek aan de abdij van Park en onze stadswandeling kenden succes. Je voelt de nood om elkaar terug te zien en samen te zijn.

Voor wat de binnenactiviteiten betreft, zijn we gehouden aan de Covidregels van de KU Leuven. Een volledige heropstart van het academiejaar in Leuven zal voor ons ook nieuwe perspectieven openen.

Ik wil hier ook namens de seniorenclub nogmaals onze rector L. Sels feliciteren met zijn herverkie-zing en hem bedanken voor zijn steun aan onze club. Zonder de steun van onze vroegere werkge-vers zou onze werking niet mogelijk zijn.

We hopen tegen het volgende clubblad een voorstel van jaarprogramma te kunnen geven, waarin alle soorten activiteiten opnieuw aan bod komen, ook onze culturele en informatieve, en hopelijk al een gemeenschappelijke uitstap.

In de hele voorbije coronaperiode en in de recente watercatastrofe hebben we nog maar eens on-dervonden hoe kwetsbaar we zijn en hoe snel onze levensstijl totaal kan veranderen. Ieder van ons heeft wel moeten afscheid nemen van een dierbaar iemand uit zijn directe omgeving of heeft kwets-baarheid aan den lijve ondervonden. Gelukkig hebben we een goed gezondheidssysteem en vooral vele uitstekende gezondheidswerkers.

Ik hoop dat we deze sociale cohesie en ondersteuning ook in de toekomst mogen blijven ervaren en als vereniging de nodige aandacht hebben voor hen die het meest van ons verwachten. We zijn niet alleen gepensioneerde maar ook actieve senioren, die in de mate dat we ons inzetten voor anderen, bijdragen aan ons eigen welbevinden.

André

Mededelingen

Gezien de huidige evolutie van de COVID cijfers hebben we spijtig genoeg moeten beslissen dat het tuinfeest van 11 september geannuleerd wordt. Zij die ingeschreven hebben voor deze activiteit zullen persoonlijk via mail of telefonisch op de hoogte gebracht worden en waar van toe-passing terugbetaald.

Momenteel is het nog niet duidelijk onder welke omstandigheden het geplande kerstfeest van 16 december in de Faculty Club kan plaats vinden. Daarom werd beslist om de inschrijvingen pas te openen bij het verschijnen van het clubblad van december. Dit clubblad zal half november beschik-baar zijn. Vooraf komen de reservisten van het kerstfeest 2019 nog aan bod.

Bij het aanbod van de 30CC voorstellingen, seizoen 2021-2022, werd aangegeven dat bestelde kaarten als ‘één bubbel’ zouden worden beschouwd. Dat is binnen een seniorenclub moeilijk te or-ganiseren. We besloten daarom om alleen enkele populaire voorstellingen in het voorjaar van 2022 aan te vragen. Later meer hierover.

De agenda’s van het KU Leuven, academiejaar 2021-2022, zijn beschikbaar op het secretariaat. Tegen betaling van de portokosten van 3 euro per stuk kunnen ze ook opgestuurd worden.


22ste jaargang nr. 3 - 4.200 exemplaren

Clubnieuws

Wij namen afscheid van

Nieuwe clubleden

Rosa Abts UZ Leuven

Wim Bams UZ Leuven

Marie-Jeanne Geens UZ Leuven echtg. Eddy Caluwaerts

Mia Goris echtg. André Damman UZ Leuven

Joseph Kayenbergh KU Leuven

Irma Liboton echtg. Roger Vandegaer UZ Leuven

Bernadette Adriaensens UZ LeuvenAnne Aerts UZ LeuvenJozefina Alaerts KU LeuvenLuc Ampe UZ LeuvenMarleen Antonneau UZ LeuvenChristiane Baes UPCPaul Bielen KU LeuvenLinda Bollaerts UZ LeuvenBernadette Boucherie UZ LeuvenMaria Bruyninckx UZ LeuvenChristel Bryssinck UZ LeuvenSabine Castermans UZ LeuvenKris Claes KU LeuvenGerda Cockx UZ LeuvenRita Cornelis UZ LeuvenMaria D’Have UZ LeuvenAnne Daman KU LeuvenMaria Dauwen UZ LeuvenChristianne De Bruyn KU LeuvenRudi De Groot KU LeuvenIvo De Roeck KU LeuvenCecile De Vlieghere UZ LeuvenMarianne De Vries UZ LeuvenAnne Debruyne UZ LeuvenLaurette Delcon UZ LeuvenAnne Delport UZ LeuvenMaria Deputter UZ LeuvenIngrid Derekx UZ LeuvenCarine Detiege UZ LeuvenMarie Devroye UZ LeuvenGreta Dujourie UZ LeuvenEric Fonteyn KU LeuvenMyriam Frooninckx UZ LeuvenTheodora Geelhoed UZ LeuvenRonny Geysegoms KU LeuvenJuliette Geyskens UZ LeuvenGodelieve Gielen UZ LeuvenDiane Grauwels UZ LeuvenMaria Hamels KU LeuvenMireille Hendrickx UZ LeuvenMarc Hendrickx KU LeuvenHilde Hermans UZ LeuvenDiane Hoflijk UZ LeuvenAnnie Janssens UZ LeuvenBrigitte Janssens UZ Leuven

Voormalig comitélid Wim Bams is recent overleden. Samen met zijn echtgenote was hij zeer actief betrokken bij de club. We wensen Jacqueline het allerbeste toe en hopen haar nog dikwijls in de club te mogen verwelko-men.

Wij zijn ook diep getroffen door het plotse overlijden van Mia Goris, de echtgenote van onze voorzitter André Damman. Langs deze weg wensen wij André en zijn familie veel sterkte toe, in gedachten zijn we bij jullie. De bestuursleden en vrijwilligers

Jan Keunen UZ LeuvenRoos-Marijke Kindts UZ LeuvenSophie Kurstjens UZ LeuvenClara Kussano UZ LeuvenAnnie Laeremans UZ LeuvenJosiane Lauwens UZ LeuvenLucia Lemmens UZ LeuvenAnne-Marie Lemmens UZ LeuvenEliane Mahy KU LeuvenIngrid Mees UZ LeuvenGermaine Melecaen UZ LeuvenLudovicus Meyvis KU LeuvenHildegarde Moldenaers UZ LeuvenLutgardis Natens UZ LeuvenMarcus Nijs UZ LeuvenFlorentine Noe UZ LeuvenNarcisse Opdekamp UZ LeuvenPaule Ostyn UZ LeuvenPatrick Ottoy UZ LeuvenKarine Pierré UZ LeuvenChristane Polaster KU LeuvenMargareta Ramboer KU LeuvenReinhilde Secretin UZ LeuvenRita Smets UZ LeuvenMagdalena Thys UZ LeuvenLuc Tombeur UZ LeuvenFrançoise Van Damme UZ LeuvenCarl Van Deun KU LeuvenDiana Van Dingenen UZ LeuvenGuido Van Mellaert KU LeuvenMartine Van Rompay UZ LeuvenJohan Vandamme KU LeuvenAnne Vandekinderen UZ LeuvenReinilde Vandeloo UZ LeuvenHilde Vanden Panhuyzen UZ LeuvenKarina Vanderwegen UZ LeuvenJacqueline Verboven KU LeuvenPatricia Verdeyen UZ LeuvenNicole Verrijt UZ LeuvenAngelina Vos UZ LeuvenRita Wierts UPC


Brandende liefde

Het zomert volop. Het weer is er weer: een beetje zon en een beetje regen. Maar wel lange dagen. En dat vind ik fijn. Dat is voor mij zomer: licht, veel licht. En daar bovenop ben ik een echte gelukzak. Ik woon naast de Leuvense Kruidtuin en geniet elke dag van al zijn weelde. Ik noem hem ‘mijn tuin’ of ‘onze tuin’. Én… ik moet hem niet onderhouden. De laatste tijd houd ik me al eens bezig met het lezen van de naamplaatjes die bij de ver-schillende planten staan. Daar staat in heel plechtig Latijn hun soort, hun geslacht en hun particuliere naam… en heel vaak ook hun volkse naam en dat is soms heel grappig.

Ik noem er enkele: heksen-kruid, tripmadam, dagschone, slaapmutsje, rots-honger-bloempje, tranend-hartje, mui-zestaart, wildemanskruid, juf-fertje-in-’t groen, naald-van-Cleopatra, drie-uren-bloem, hoe-langer-hoe-liever, oude wijfjes, én natuurlijk niet te vergeten: ‘Brandende Liefde’ en daar begon de inspiratie voor deze bijdrage.

Brandende of vurige liefde…natuurlijk zijn we allemaal al lang geen 20-30 jaar meer. De liefde van toen zal misschien wel wat meer in brand gestaan hebben dan nu. Maar liefde is liefde. Ze heeft vele schakerin-gen. En met de jaren kleurt ze wellicht wat zachter en milder en geduldiger. Ik moet niets meer veroveren, niets meer be-wijzen. We kunnen wat meer koesteren, naar mekaar kijken met begrip voor het anders zijn van elkaar. Want ik ben ik en jij bent jij. In de volksmond zeggen we al eens: ieder kent zijne zot. Dat klinkt misschien

Spiritualiteiteen beetje negatief maar het is het niet. Langzaam leren we mekaar aanvaarden en respec-teren. En we hebben ieder van ons met onszelf en samen met elkaar en met anderen de ge-schiedenis geschreven die ons gemaakt heeft tot wie we nu zijn. En dat maakt ons dank-baar en mild om zoveel dat we samen hebben doorgemaakt…het goede en het kwade. De goede en de kwade dagen, weet je wel!

Liefde of ze nu fel brandend is of bezadigd en mild… we kun-nen niet zonder. Elk van ons afzonderlijk in zijn/haar situatie en ook als groep van senioren. Het is de liefde (ik wil het zo noemen) die ons bijeen brengt en bijeenhoudt.

En ik wil besluiten met het Hooglied van Sint-Paulus:

Al spreek ik met de tongen van engelen en mensen: als ik de liefde niet heb, ben ik een galmend bekken of een schelle cimbaal.Al heb ik de gave der profetie, al ken ik alle geheimen en alle weten-schap, al heb ik het volmaakte geloof dat bergen verzet: als ik de liefde niet heb, ben ik niets.Al deel ik heel mijn bezit uit, al geef ik mijn lichaam prijs aan de vuurdood: als ik de liefde niet heb, baat het mij niets.De liefde is lankmoedig en goedertieren; de liefde is niet afgunstig, zij praalt niet, zij beeldt zich niets in.Zij geeft niet om de schone schijn, zij zoekt zichzelf niet, zij laat zich niet kwaad maken en rekent het kwade niet aan.Zij verheugt zich niet over onrecht, maar vindt haar vreugde in de waarheid.Alles verdraagt zij, alles gelooft zij, alles hoopt zij, alles duldt zij.De liefde vergaat nimmer.De gave der profetie zal verdwijnen, tongen zullen verstommen, de kennis zal een einde nemen.Want ons kennen is stukwerk en stukwerk ons profeteren.Maar wanneer het volmaakte komt, heeft het onvolmaakte afgedaan.Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, voelde ik als een kind, dacht ik als een kind; nu ik man geworden ben, heb ik het kinder-lijke afgelegd.Thans zien wij in een spiegel, onduidelijk, maar dan van aangezicht tot aangezicht.Thans ken ik slechts ten dele, maar dan zal ik ten volle kennen zoals ik zelf gekend ben.Nu echter blijven geloof, hoop en liefde, de grote drie; maar de liefde is de grootste.(1 Korinthiërs 13)

Willy Staessens


ActiviteitenAquagym27 september

Na een donkere en moeilijke winter, die voor de een al moei-lijker was dan voor de ander, verschijnt het licht weer aan de horizon. Het was een winter die voor de meesten onder ons niet voor herhaling vatbaar is.

We kijken er naar uit om terug wekelijks onze conditie bij te werken in het zwembad. Maar zover zijn we nog niet. Momen-teel zijn individuele kleedhok-jes in sportlokalen toegelaten, gemeenschappelijke kleedka-mers nog niet.

Het jaarlijks onderhoud van het zwembad is nog steeds in september, waardoor het bad dan tijdelijk gesloten wordt. Daarom en in overleg met de heer Guido Vangramberen is afgesproken om de aquagym (indien toegelaten) op te star-ten begin volgend academie-jaar. Dat nieuwe jaar begint op 27 september.

Mocht er ondertussen nog een wijziging in de planning ko-men, dan zullen we dat zo snel mogelijk aan alle aquagymers laten weten via mail en/of tele-foon.

Hou er de moed in, hou het veilig en vooral hou je onder-tussen fit en gezond!

Tot dan!

Chris

Rustige wandelaars21 september 14 uur

Na anderhalf jaar inactiviteit wegens corona willen we starten op 21 september met de eerder aangekondigde wijnbergwande-ling in Wezemaal. We spreken af aan het Wezemaalplein en ver-trekken om 14u stipt.

Het zuidelijke deel van de Wijngaardberg staat helemaal in het teken van de wijnranken. De andere zijde is voorzien van ander fruit zoals appels en peren. De wandeling is 7,3 km lang, met momenten een echte kuiten-bijter. Eerst zien we een stukje van het gezellig dorpje met op het marktplein het neogotisch (oud)gemeentehuis (19de eeuw) waar vandaag het bezoekerscen-trum van de Hagelandse wijn is gevestigd. De St.-Martinus-kerk trekt onze aandacht, ze was in de late middeleeuwen een pelgrimsoord tegen ongeneeslijke ziekten, puisten en huidaan-doeningen. De aangrenzende Norbertijnenpastorie (16de eeuw) straalt een huiselijke charme uit die je meteen thuis doet voelen in dit dorp.

Nadien beklimmen we de zuidflank van de wijngaardberg met uiteraard wijngaarden en fruitboomgaarden. Na +/- 3 km berei-ken we de ijzerzandstenen wijngaardmuur die, met een lengte van 1.5 km, de wijnranken beschermt. Boven op een hoogte van 70 m hebben we een panoramisch zicht en is er ook een majes-tueus beukenbos. Naar het einde toe passeren we nog het H. Hartbeeld (10 m hoog) met in de nabijheid een ijzerzandsteen-groeve. Tot slot vestigen we de aandacht op de Wezemaalse wijnfeesten die jaarlijks doorgaan op de laatste zaterdag van augustus.

Op 19 oktober doen we de ‘Mollendaalboswandeling’ in Bier-beek. Afspraak aan de Sint-Hilariuskerk in de Dorpstraat te Bierbeek om 14 uur .

Op 16 november sluiten we het ingekorte wandeljaar af met de ‘Blauwmolenroute’-wandeling. Afspraak in Nieuwrode aan de Blauwmolenstraat 16 om 14 uur. In tegenstelling tot vorige ja-ren serveren we geen taarten tijdens deze slotwandeling.

Als de corona-situatie het toelaat en we vinden drankgelegenhe-den die een groep toelaten, dan zullen we daar zeker gebruik van maken. Anders is het aangewezen eigen drank mee te brengen.

Veel wandelplezier,

Hugo en het wandelteam


Natuurwandeling Meerdaalwoud maandag, 20 september 14u30

Natuurwandeling naar ‘DEN DIKKEN EIK’ in het Meerdaalwoud (7,5 km) Vertrek: parking onthaalpoort Torenvalk, Naamsesteenweg Blanden.

Wie vandaag in Meerdaalwoud wandelt, doorkruist een gebied dat minstens 230 jaar lang onon-derbroken bebost is geweest, het zogenaamde Ferrarisbos (1771 – 1778). In een document uit 1147 is al sprake van een ‘silva’, de ‘Miradal’, grenzend aan het hof van Nethen. We weten zeker dat men dit bos in de periode 1338 – 1432 als een eenheid heeft beheerd. In 1442 koopt Antoon de Croÿ het Meerdaalwoud, inclusief het Mollendaalbos. Het hertogelijke ‘vrijwoud’ is dan een feit. ‘Vrijwoud’ is een middeleeuws juridisch begrip waardoor het woud een onafhankelijke eenheid vormde voor wat bestuur, rechtspraak en fiscaliteit aanging. Het positieve gevolg is dat het Meerdaalwoud als geheel behouden bleef tot op heden.

Godensalon: Deze rotonde, op een heuveltop gelegen, werd door de hertogen uitgebouwd tot ‘groe-ne kamer’ (= salon). Het was een open plek, omgeven door palissaden van gesnoeide lindebomen, een rustplaats met een fraai uitzicht op het landschap.

Beelden Ad: Rechts in de Walendreef ontdek je enkele prachtige beeldhouwwerken van Ad Wouters, uitgesneden in de stammen van afgestorven bomen: een specht en andere bosbewoners. Wie goed zoekt, vindt het beeldje van Ad’s vrouw.

Dikke eik: Monumentale boom en veteraanboom. Veteraanbo-men zijn ook te vinden in ‘oud bos’ zoals het Meerdaalwoud. Ze hebben het verleden overleefd om diverse redenen: als grens-boom, als ontmoetingsplaats, vanwege hun schoonheid of door een combinatie van factoren. Een beschutte standplaats zoals hier, in het valleitje, beschermt de boom tegen stormwind (windval). Hij vindt hier ook voldoende bodemvocht en voedingsstoffen. In 1970 werd de veteraan beschadigd toen een zware zijtak af-scheurde en tegen de stam terecht kwam.

Verbodsbord: Bosreservaat ‘Pruikenmakers’. Op oude kaarten van de hertog van Arenberg (1897) heet het al ‘Enceinte des Perruquiers’. Maar de hertog liet zijn pruiken hier vast niet maken. Het reservaat is 48,6 ha groot en sinds 1995 integraal als bosreservaat beschermd. Dat betekent dat er sinds toen aan ‘nulbeheer’ wordt gedaan, of beter gezegd geen regulier bosbeheer. Inlandse eiken overheersen het bosbeeld, maar ook beuk, es, esdoorn en linde komen veel voor. Op zandige plek-ken staat nog grove den. In het voorjaar zie je hier alle mogelijke bloemen, terwijl in de herfst de zwammen en de mossen welig tieren. In de romeinse tijd woonden en zwoegden hier boeren op het plateau. Maar sinds de middeleeuwen is het reservaat onafgebroken bebost gebleven. (Bron: Mira-dal – Erfgoed in Heverleebos en Meerdaalwoud, Davidsfonds Leuven 2009). De bijna twee meter hoge aarden wal in Pruikenmakers is mogelijk een relict van de lakenjacht. Bij deze jachttechniek werden afsluitingen met lakens in de vorm van een trechter opgesteld om het wild naar de jagers te drijven.

Open plek: Samen voor het bos van morgen! Het kappen van bomen maakt emoties los en zorgt voor ongerustheid. Vroeger werden onze bossen beheerd met slechts één doel voor ogen: houtpro-ductie. Gelukkig is er de voorbije decennia een kentering merkbaar. Het gewijzigd bosbeheer heeft aandacht voor structuur, variatie, open plekken en oude, aftakelende bomen. Dit beheer verhoogt duidelijk de biodiversiteit. Dat blijkt uit inventarisatie en monitoring. Zeldzame soorten gaan er sterk op vooruit. Willen we onze Brabantse wouden terug herstellen tot grote, natuurlijke boscom-plexen, dan moet er voldoende oppervlakte aan geschikt habitat aanwezig zijn. Bosecosystemen capteren enorm veel koolstof. Grote boscomplexen zijn belangrijk in de strijd tegen klimaatverandering. Het bosbeheerplan streeft naar behoud van onze bossen maar zet ook in op bosuitbreiding en verbinding met omliggende bos- en natuurgebieden (bv. met de Doode Bemde). Bron: Visietekst op www.vhm.be Yvette Toison

Voorafgaande inschrijving en betaling van 5 euro per persoon, je lidnum-mer en ‘Meerdaalwoud’. Maximum 25 deelnemers. De bijdrage van de deelnemers wordt op de rekening van de Vrienden van Heverleebos en Meer-daalwoud vzw gestort. Leden van deze club kunnen gratis deelnemen.


Petanque in de COPALtuindinsdag, 14 en 28 september

12 en 26 oktober 14 uur

Beweging hebben we allemaal nodig. Voeg daar nog een vleugje concentratie en compe-titie aan toe, en petanque spe-len wordt de ideale sport die je tot op gevorderde leeftijd kan blijven beoefenen.

Petanque is ook bij uitstek een sociale sport die de mogelijk-heid biedt je te integreren in een enthousiaste groep cluble-den en hun partners.

Wij spelen op de tweede en vierde dinsdag van de maand van 14 tot 17 uur. Ervaring is niet vereist, de regels zijn eenvoudig en snel aangeleerd. Vooraf inschrijven is niet no-dig.

De toegangspoort, halfweg de Groefstraat (zijstraat Mgr.Van Waeyenberghlaan), wordt om 13u30 geopend.

We houden uiteraard rekening met de dan geldende corona-maatregelen.

Voor eventuele vragen kan je me contacteren op 016 44 71 75

Gaby De Clercq

Cursus Spaans �de jaarEngelse conversatie

Vanaf begin oktober willen wij terug starten met Spaanse en Engelse lessen. De Spaanse lessen op donderdagvoormiddag, de Engelse op vrijdagvoormiddag.

Praktisch moet nog één en ander afgesproken worden, maar wij zijn in ieder geval van plan om deze activiteit te organiseren. We kijken liefst uit naar dezelfde lesgevers als vorig jaar. De grote bovenzaal in COPAL is reeds gereserveerd. We rekenen op een minimum aantal van 13 inschrijvingen om de cursus te laten doorgaan. Tijdens de schoolvakanties is er geen les. Het inschrij-vingsgeld behouden we dit jaar nog op 50 euro voor een reeks van 25 lessen. Graag snel inschrijven als je er bij wil zijn.

We overwegen om het volgende jaar opnieuw een eerstejaarscur-sus Spaans te organiseren.We gaan nu al op zoek naar een lesge-ver. Iemand interesse? Geef je naam op via het secretariaat of de website zodat we weten hoeveel personen er zouden inschrijven.

Een alternatief voor Alma?Beste vrienden,

Vele jaren waren wij te gast in Alma 1 en 2 voor onze informatie-vergaderingen, later voor een kaartje, een babbel en een sandwich of koffiekoek. Door de modernisering van de informatieoverdracht evolueerde deze bijeenkomst naar een gezellige namiddag van steeds ouder wordende leden. Wegens corona hebben we deze activiteit zelfs volledig moeten stil leggen. Ondertussen zijn er ons weer enkele leden ontvallen en wordt het groepje heel klein voor een grote ruimte zoals de Alma.

Toch zoeken wij een alternatief voor deze trouwe clubleden. Wij dach-ten aan een drietal bijeenkomsten in het COPALgebouw (Tervuurse-straat 56) in een zaal op het gelijkvloers. We zouden zoals vroeger een drankje en koffie aanbieden met de mogelijkheid voor een kaartje leg-gen en/of een gezellige babbel. Indien mogelijk verzorgt Alma nog de catering.

Dit zou 3 keer per jaar mogelijk zijn: in februari –in april - en in de zo-mervakantie op een donderdagnamiddag - volgens de mogelijkheden in de studentenresidentie.

We denken dat de locatie nog goed bereikbaar is met het open-baar vervoer. We kunnen maximum een 35-tal personen ontvan-gen. De clubleden die hiervoor interesse hebben kunnen dit melden aan het secretariaat of via de website. We brengen hen dan persoonlijk op de hoogte van de data der ge-plande bijeenkomsten. De eerste zou in februari 2022 kunnen plaatsvinden.

Het clubbestuur

Inschrijven via het secretariaat of op de website. Betaling van 50 euro per deelnemer tot uiterlijk 1 oktober met vermelding van je lidnummer en ‘Spaans’ of ‘Engels’.


Van de aan bod gekomen volks-verhaalcategorieën is – denk ik – geen enkel genre zo populair als het sprookje. Het wordt ge-koesterd in pretparken, in de filmwereld heeft het sinds jaar en dag geschiedenis gemaakt en het aantal sprookjesboeken is niet te tellen.

Vaak worden sprookjes voorge-steld als fantastisch-wonderbare gebeurtenissen, wat ik relativeer. In sprookjes gaat het immers nogal eens over een moeilijke re-latie tussen ouders en kinderen zoals in het geval van Hansje en Grietje, die door hun ouders tot tweemaal toe in het bos worden achtergelaten. Idem dito voor Klein Duimpje en zijn broertjes. En de lotgevallen van Sneeuw-witje kennen ook heel wat ups en downs als gevolg van een jaloerse koningin-stiefmoeder. Sprookjes zijn dan ook vaak een spiegel van een realiteit die veelal onvol-doende uit de verf komt en taboes doorbreekt.

In tegenstelling tot de sage kent het sprookje een complete osmose van realiteit en bovennatuurlijke wereld. Sprookjes hebben geen lokale kleur of tijdsaanduiding en kennen over het algemeen een happy end. Formeel ken-merkt het sprookje zich door zijn eenvoudige zinsbouw, structuur en karaktertekening. Het bevat soms herhalingen en heeft een formuleachtige inleiding en slot. Sprookjes waren en zijn nog steeds het lievelingsgenre van de volksverhaalonderzoekers. Voor een deel is dit te verklaren door het megasucces van de Kinder- und Hausmärchen (1812-1814) van de gebroeders Grimm. Omdat sprookjes allerlei kansen en dus perspectief bieden, bovendien poëtisch zijn – aldus de Grimms - en meestal een happy end heb-ben, blijven ze tot de verbeelding spreken en stralen ze optimisme uit. Sprookjes beantwoorden zo aan een zeker wishful thinking, wat beslist hun populariteit ten goede is gekomen.

Het sprookje als genre is een con-tainerbegrip, want het bevat di-verse subcategorieën zoals dieren-sprookjes, wondersprookjes, no-vellesprookjes, legendesprookjes en een groep grappige vertelsels, die in Vlaanderen zeer geliefd zijn zoals de cluster plezante verhalen omtrent de boeren van Olen en Keizer Karel.

Typisch voor echte sprookjes of wondersprookjes (fairy tales, Wundermärchen, contes merveil-leux) is dat ze steevast beginnen met een probleemsituatie zoals extreme armoede van de ouders (Hans en Grietje), een streng ver-bod (Blauwbaard), marginalise-ring/discriminatie (Assepoester), een wens of iemand die dat tegen-werkt. Het is de kracht van het sprookje om deze mankementen met vallen en opstaan uit de we-reld te helpen, zodat de hoofdrol-spelers eindigen in een toestand van rust, geluk en vrede: “en ze leefden nog lang en gelukkig”.

Veel sprookjes munten uit door een stevige structuur (driele-digheid, parallellisme, zinvolle herhalingen) en een rechtlijnig verloop. In veel sprookjes is er geen plaats voor psychologische reflectie of aanpassing: wie slim is, blijft slim, wie gierig is, blijft dat ook…

Wat de andere volksverhaalgenres niet hebben, namelijk volwaar-dige literaire partners, hebben sprookjes wel, namelijk cultuur- of kunstsprookjes. In de ‘belles

lettres’ vormen ze een aparte lite-raire categorie en zijn ze verbon-den met klinkende namen zoals de Fransman Charles Perrault (1628-1703) met zijn Les contes de ma mère l’oie (1695), de Deen Hans Christian Andersen (1805-1875) met o.m. zijn De prinses op de erwt (1835), de Duitser Cle-mens Brentano (1778-1842) met zijn Gockel, Hinkel und Gackeleia (1838), de Nederlander Godfried Bomans (1913-1971) met zijn Erik of het klein insectenboek (1941) en de Vlaming Louis Paul Boon (1912-1979) met zijn Blauw-baardje in Wonderland – En andere grimmige sprookjes voor verdorven kinderen.

Een legendesprookje als illustra-tie: De schepping van de Waal.

Toen de ganse schepping voltrok-ken was, had de goede God alle soorten mensen geschapen: koele Engelsen, koppige Nederlanders, lichtzinnige Fransen, luie Span-jaarden. Met één woord, alles was gereed toen Sint-Pieter Ons Heer voorstelde ook een Waal te ma-ken. Maar Onze Lieve Heer had daar niet veel trek in en zei: “Daar is toch geen eer van te halen.” Maar Sint-Pieter hield vol en sprak: “We kunnen dat niet we-ten, misschien zal hij zo braaf zijn als een ander. Je moet toch maar een Waal maken, anders zou de schepping niet compleet zijn.” Ons Heer liet zich overhalen en ze maakten dan van kleiaarde een Waal en legden hem op een plank in de zon te drogen. Toen hij aan de ene kant wat opgedroogd was, wilde Sint-Pieter hem op de an-dere zijde leggen opdat hij gans zou opdrogen. Maar de Waal riep vol gramschap: “Laisse-moi tran-quille, sacré nom de tonnerre! ” Zie je wel” sprak Ons Heer, “wat heb ik jou gezegd? Hij is nog niet droog en hij vloekt al!”

Bron: J. Cornelissen en J.B. Ver-vliet, Hekel- en Spot-Vertelsels. Brussel, zonder jaar, p. 66.

Stefaan Top

Volksverhaal �: het sprookje


Leuvense kraaminstellingen

Al in 1396 was er in Leuven een moederhuis voor arme vrouwen, maar het werd in 1489 bij gebrek aan financiële middelen weer ge-sloten. In 1464 werd het ‘Coelfsy-kershuis’ opgericht, met dezelfde doelstelling. Omstreeks 1750 richt-ten de gebroeders Cnobbaert een fonds op om hoogzwangere vrou-wen te steunen en te herbergen.

De Franse bezetter hief dit fonds echter op. Vanaf 1804 waren er drie stedelijke verloskundigen waarop de behoeftige vrouwen een beroep konden doen. In 1819 opende de ‘Commissie der Bur-gerlijke Godshuizen’ een ‘baarzaal’ met de mogelijkheid tot verblijf voor de jonge moeders. Die baar-zaal bevond zich in een zijdelings gelegen deel van het St.-Pieters-ziekenhuis, naast de Predikheren-straat, op de plaats waar we nu de ontbijtzaal van het Kloosterhotel treffen.

Studenten geneeskunde - het wa-ren in die tijd allemaal mannen - konden in groepjes en onder leiding van hun professor de be-vallingen meemaken. Er werd hen

gevraagd om zich ‘welvoeglijk’ te gedragen tegenover de opgeno-men vrouwen en het personeel. De instelling voldeed zo aan twee opdrachten: gezondheidszorg aan behoeftigen verlenen en de prak-tische opleiding van artsen ver-zorgen. Uit het patiëntenregister van die tijd, dat wordt bewaard in het archief van het OCMW Leu-ven, leren we dat Petronella Van-denberg de eerste patiënte was. Ze kreeg ‘bed 5’ toegewezen en beviel er van een tweeling.

In 1904 werd een nieuwe baar-zaal in gebruik genomen in de Andreas Vesaliusstraat. Naast een rusthuis, een huis voor lang-durig zieken en blinden, een huis voor vondelingen en een weeshuis opende de toenmalige Com-missie van Openbare Onderstand (C.O.O.) daar ook een moeder-huis. Het was echter vrij rudimentair uitgerust en daarom besloot de universiteit om een nieuwe kraaminstelling te bouwen. Die werd in 1936 in het toen ‘Aca-demisch Ziekenhuis

St.-Rafaël’ genoemde ziekenhuis geopend, en dit enkele jaren na de opening van het Kankerinstituut en het Instituut voor Ongevallen. Professor Rufin Schockaert en zijn zoon Jozef voerden hier vele jaren het beleid. Later hielpen profes-sor Renaer en professor Frans Van Assche hier duizenden kindjes ter wereld te brengen. In de beginperi-ode lagen er acht moeders met hun baby’s samen in één grote patiën-tenzaal.

Rustig zal het er dus wel niet ge-weest zijn. Verbouwingen zorgden later voor minder grote kamers en meer privacy. Het streng ogende gebouw staat bijna haaks op de Dijle-stadsgracht. Aanvankelijk

Sint-Rafaël - deel �

1965Vooraan:

Inwendige ziekten

Rechts: Kindergeneeskunde

Parallel ermee: Gynaecologie

Achteraan: Kuithoek in aanbouw


stond het op een open terrein. Het VCTB-gebouw verdrukt nu echter dit statige, historische moederhuis.

Kindergeneeskunde

De verdere uitbouw van UZ Sint-Rafaël gebeurde in een snel tem-po. Al in 1937 werd het kinderzie-kenhuis of de ‘Pédiatrie’ plechtig in gebruik genomen.

De kinderkliniek had een sobere voorgevel die samen met de ach-tergevel van de materniteit een wat donker en desolaat binnen-plein vormde.

De kamertjes van de kinderkli-niek bevatten voor die tijd al het nodige om de patiëntjes in uiterst hygiënische omstandigheden te verzorgen: een toiletje met spoel-bak en een lavabo. De kamers waren van elkaar gescheiden door een glaswand zodat de verpleeg-sters en kinderverzorgsters een oogje in het zeil konden houden en een zicht hadden op de aanpa-lende kamers.

Professor L. Maldague nam de leiding van de pediatrie op zich, na hem kwam professor P. De-nys. Professor Eeckels nam van deze laatste de leiding over. Men sprak ondertussen van de dienst ‘Kindergeneeskunde’. Onder het beleid van professor Eeckels werd de dienst in 1974 als eerste overgebracht naar het nieuwe zie-kenhuis Gasthuisberg. Professor E. Eggermont nam de fakkel over van 1986 tot 1995 en tenslotte zou professor P. Casaer de kinderge-neeskunde leiden tot hij in 2005 met emeritaat ging.

Inwendige Geneeskunde

Het gebouw Inwendige Genees-kunde is opgetrokken langs de Dijle-stadsgracht en werd ook in 1936 in gebruik genomen. Profes-sor F. Van Goidsenhoven leidde ‘Inwendige Ziekten’ tot aan zijn overlijden in 1954. Een wandplaat in de traphal van dit gebouw her-innert hieraan.

Na hem kreeg professor Vanden-broucke (de vader van de huidige minister Frank Vandenbroucke) de leiding over deze dienst. Hij breidde die sterk uit: internis-

tische specialisaties zoals pneumologie, cardiologie en endocrinologie werden onder zijn beleid in het pakket opge-nomen.

Ziekten van het Hoofd

Het gebouw langs de Kapu-cijnenvoer noemen UZ-me-dewerkers ‘de Kuithoek’. Die naam verwijst naar de Leu-vense historische plaats op de

hoek van de Brusselsestraat en de Kapucijnenvoer. Er stond hier een brouwerij. Men brouwde er o.a. ‘cuytbier’. Cuyt slaat op bier met een laag alcoholgehalte of tafelbier.

In dit gebouw – gebouwd in 1965 en geopend in 1966 - werden de patiënten met ziekten van het hoofd verzorgd: men hield er zich bezig met neus-, keel- en oor-ziekten, oogziekten en tandheel-kunde.

Tegenwoordig zijn enkel de consultatiediensten van tand-heelkunde nog aanwezig in dit gebouw. De hospitalisatie-bed-den van de drie hoger genoemde disciplines zijn reeds naar het UZ Gasthuisberg overgebracht, even-als de raadplegingen van neus-, keel-, en oorziekten en van oog-ziekten.

Voorlopige Centrale Tech-nisch Blok VCTB)

Het torengebouw is het hoogste gebouw van UZ Sint-Rafaël. Het is ook het laatst opgetrokken en het meest moderne gebouw. De bouwwerken startten in 1967 en de eerste diensten werden in ge-bruik genomen in 1972.

Eén van deze diensten was de spoedgevallendienst in de kelder. De ronde, afdalende inrit leidde naar de poorten van deze dienst. Op het gelijkvloers troffen we vroeger de consultatie van Inwen-dige Geneeskunde aan, later die van Dermatologie (huidziekten). Ook deze consultaties zijn overge-bracht naar het UZ Gasthuisberg. De diensten Hartbewaking, Me-disch Intensieve Verpleegafdeling, Centraal Klinisch Laboratorium, Laboratorium Bacteriologie, Nierdialyse en Niertransplan-tatie vonden er van af het begin van de jaren ‘70 onderdak op de verschillende verdiepingen van het torengebouw. Ook de Dienst Informatieverwerking, de com-puterafdeling kreeg er de nodige lokalen toegewezen.

Al de verdiepingen van het VCTB zullen de volgende jaren een her-bestemming krijgen. Welke be-stemming is nog onduidelijk.

Uit ‘Wandeling. Gezondheidszorg in het oude Leuven’. 75 jaar Universitaire Ziekenhuizen Herman Verbruggen, 2004


Grasduinen in �� clubbladenWat doe je in coronatijden? Een nostalgische achteruitkijkspiegel op ons clubblad. Er kruipt be-hoorlijk wat tijd in om elk club-blad door te lezen. En wat blijkt? Ver- en bewondering van de groei en de bloei van de club, ‘van zero tot hero’.

Het bestuur

Het oude bestuur had begin 2000 collectief ontslag genomen en een nieuw tijdperk was begonnen. Een terugblik op de samenstelling van het bestuur in 2000: Philippe Maertens (voorzitter), Ludo Dewit (ondervoorzitter), Lieve Van den Plas (secretaris), Jean Lefebure (penning-meester), raadsleden Karel Behets , Marcel Struyven en Frans Kiesekoms (past-voorzitter).

De eerste medewerker was prof. Jacques Peters, onze ‘aalmoezenier’, die syste-matisch de rubriek van het ‘pastoraal team’ schreef. In de latere jaren zullen Lionel Mestdagh, Joris Backel-jauw, Jos Van Pelt en Wil-ly Staessens de rubriek ‘spi-ritualiteit’ verder verzorgen.

In de loop van de 20 jaren wordt het comité geregeld ver-nieuwd en zijn de verkozen leden, die we voor de herinnering hier even vermelden (in chronologi-sche volgorde): Leona Schoon-jans, Paul Bessemans, Wim Bams, Suzanne Wera, Guil-laume Robert, Jos Dewinter, Roger Peeters, Denis Van-dewal, Jef Wouters, Michel Bollen, Camille Evers, Staf Mertens, René Dereymaeker, Lieve Mestdagh, Omer Ge-vers, Paul Vranckx, Liesbeth Depuydt, Paula Mahy, Anne-mie Deleyn, Guido Abts, An-dré Damman.

De opeenvolgende voorzitters

zijn Philippe Maertens (2000 - 2008), Roger Peeters (2009 - 2012), Jef Wouters (2013 - 2020) en André Damman (2021-?).

De senioren van KULAK (cam-pus Kortrijk) worden in 2012 lid van onze club, begin 2018 volgen deze van UPC (Universitair Psy-chiatrisch Centrum). Onze club wordt vanaf 2005 ook lid van de Seniorenraad van de stad Leuven.

In 2012 vieren we het vijftig jarig bestaan van de club. Een breed opgezet tuinfeest met catering door Alma en meerdere optredens

wordt gevolgd door een academi-sche zitting in de Promotiezaal van de Universiteitshal, met o.m. gastsprekers prof. Jan Peers en minister van Volksgezondheid Jo Vandeurzen, gevolgd door een re-ceptie in de Jubileumzaal.

Het secretariaat

Na een jaartje in de Parijsstraat krijgen we in 2004 een vast se-cretariaat in het COPALgebouw in de Tervuursestraat, dat in de eerste jaren vrijwel dagelijks be-mand wordt door de voorzitter Philippe. Over de jaren heen zal die rol overgenomen worden door Lea Daniëls, Jan Struyven,

Gilbert Gysbers, Els Binnard, Paula Mahy, Mia Coppens, Magda Verboomen, Rita Aerts, Anne Sermeus.

Het COPALgebouw deed in de jaren 60 nog dienst voor taalles-sen van kandidaat missionarissen (Spaans, Portugees en Creools). Vanaf 2002 is het eigendom van de KU Leuven. Oorspronkelijk lag het secretariaat midden het ge-bouw, dan weer tegen de tuin aan en tenslotte op de huidige locatie langs de Tervuursestraat. Deze verhuizingen hadden te maken met de renovatie die in het ge-bouw vanaf 2003 plaats vond.

Clubblad en website

Een clubblad was de eerste vereiste om alle gepensi-oneerden te bereiken. Ja-ren heeft Philippe zelf het blad gevuld, uitgetikt, en gerangschikt. Het eerste tweemaandelijkse clubblad verscheen in april 2000 op 1600 exemplaren: een eenmansuitgave van onze nieuwe voorzitter Philippe Maertens, geprint in onze universitaire offsetdrukkerij, met nietjes aaneen gevoegd en door onze ‘plakploeg’ voorzien van adresetiketten.

Onze huisfotograaf Guillaume Robert illustreert het clubblad met foto’s en pentekeningen en fotografeert de clubactiviteiten, die hij tot albums verwerkt. Een levend archief. Later wordt de functie van huisfotograaf opgeno-men door Omer Gevers.

Einde 2007 nam Jef Wouters het opmaken van de layout over, even later werden de adressen op de voorkant gedrukt en volstond een klein kleefetiket om het club-blad dicht te plakken. In 2011 volgde de huidige kleurendruk met volautomatische verzending. De ‘plakploeg’ (50 zittingen)


had wel spijt dat hiermee haar tweemaandelijks samenzijn werd afgenomen. Intussen zijn we wel geleidelijk naar 4.200 exempla-ren gegaan. We tellen momenteel 4.433 clubleden, het verschil zit in de partners die beide ex-werk-nemer zijn.

Het redactieteam: Paul Bes-semans, Lieve Mestdagh, Jan Nouwkens, Roger Rons-mans, Stefaan Top, Jef Wou-ters. In 2018 moesten we helaas afscheid nemen van onze zeer ge-waardeerde medewerker Frans Rombouts.

Myriam Roosen, hoofddiëtiste UZ, verzorgt vanaf 2005 een tweemaandelijkse bijdrage in het clubblad omtrent ‘goede voeding, van groot belang voor een gezond lichaam’ en zal dit permanent doen tot in 2015. Vanaf 2005 verzorgt Jos Dewinter de rubriek ‘Sociale informatie’ in ons clubblad.

In 2007 kwam er een tweede communicatiemiddel bij: een eigen website www.se-niorenkuleuven.be. Ook de administratie was voortaan online bereikbaar. Intussen zijn er twee vernieuwingen van de website gepasseerd. Met dank aan het webteam: Noël Bovens, Jan Nouwkens, Erik Van Eynde, Jef Wouters.

Samenzijn

Het maandelijkse vieruurtje bleef lange tijd een constante, maar verminderde geleidelijk van 150 tot een 30 deelnemers. In 2009 verhuisden we van Alma 1 naar Alma 2 en het menu van het vier-uurtje werd aangepast. Zijn beide een reden voor deze achteruit-gang?

Het lente- en kerstfeest verhuisde in 2000 van de Alma naar de Fa-culty Club. Het werd een culinair festijn voor 130 deelnemers. Het aantal inschrijvingen groeide jaarlijks aan, via 250 in 2006 tot

het in december 2018 noodge-dwongen door plaatsgebrek geli-miteerd werd op 430 deelnemers (met een reservelijst van ruim 100 inschrijvingen die in aanmerking komen voor prioritaire deelname voor het volgende jaar). De tafel-schikking per 10 personen is een titanenwerk! In de coronaperiode werden al drie feesten geannu-leerd, hopelijk lukt het in decem-ber van dit jaar.

Geloof het of niet: van 2000 tot in 2007 werd er tijdens het kerstfeest en het lentefeest in de Faculty Club gedanst, telkens met dj Pol Wou-ters. Wegens én plaatsgebrek én vooral heroriëntering/modernise-

ring kwam hieraan een einde! Het dansen werd wel voortgezet met het jaarlijks dansfeest in het woon-zorgcentrum Ruelenspark.

In 2007 starten we met een jaar-lijkse dankmis, gevolgd door een receptie voor alle koppels die 10 tot 70 jaar gehuwd zijn; deze tradi-tie sterft uit in 2011.

Na 15 jaar orgelspel bij Lente- en Kerstviering in de Begijnhofkerk neemt Ludo Weynants deze taak over van Paul Bessemans. Intus-sen nodigen we op de kerstviering het koor Cantamici uit onder lei-ding van Jan Convents.

De traditie van het jaarlijks tuin-feest is vanaf 2012 een gemeen-schappelijk initiatief van de petan-quers, fietsers, wandelaars, stap-pers en het clubbestuur.

Uitstappen

De vroegere ‘jaarlijkse daguitstap met maximum 50 personen’ ver-anderde in 4 daguitstappen, oor-spronkelijk zonder begrenzing van aantal deelnemers. Enkele jaren werden deze uitstappen georga-niseerd met drie autocars, maar moesten noodgedwongen herleid worden tot twee bussen, wegens gebrek aan restaurantfaciliteiten. Tot op vandaag hebben we 80 daguitstappen gedaan.

De leden van ‘ons reisbureau’ waren/zijn Philippe Maertens, Jean Lefebure, Jos Dewin-ter, Camille Evers, Michel Bollen, Paul Bessemans,

Liesbeth Depuydt, Mo-nique Denruyter. Elke daguitstap werd minutieus voorbereid ter plaatse, met accent op boeiende bezienswaardigheden én verzorgde restauratie.

Een jaarlijkse constante is een week verblijf aan zee (én gedurende een aantal jaren ook in Houffalize). In 2011 startten we met een jaarlijkse meerdaagse reis.

Eerste bestemming: Margrat de Mar (Spanje), in 2011 naar Sankt-Moritz (Zwitserland), in 2012 opnieuw naar Margrat de Mar. Sylvain Deneys zet de traditie van de meerdaagse reizen verder: Zinal (Zwitserland), Cappadocië (Turkije), Berlijn, Kroatië, Rome, Boedapest, Lissabon, Tallinn (Estland). Plannen voor Bilbao en Wenen zitten voorlopig nog in de koelkast.

Voordrachten en bijscholingen

Vanaf het beginjaar 2000 werd de eerste voordracht ingericht. Deze voordrachten, die een jaar-lijkse traditie werden en tot op vandaag 100 keer plaats vonden, behandelden de meest uiteenlo-pende onderwerpen, waarbij de medische thema’s op een extra belangstelling konden rekenen. Na 80 voordrachten gaf Paul


Bessemans de fakkel door aan Annemie De Leyn en Paul Vranckx. De lokalisatie ver-huisde van de Schapenstraat naar Het Stuk, om zich te settelen in het Justus Lipsiusauditorium van de Faculteit Letteren. En recent, wegens de groeiende belangstel-ling, is een optie genomen op het groot auditorium van het Scencie-instituut.

Een eerste bijscholing werd in-gericht in samenwerking met de universiteit: ‘Informatica voor gepensioneerden’. Later zal Paul Vranckx heel wat bijscholingen inrichten, zoals cursussen Engels en Spaans, EHBO, verkeersregle-ment, werken met smartphone en tablet, computertoepassingen, elektrische fietsen, wijnproeven…

Culturele activiteiten

In 2001 start Paul Besse-mans met het eerste ‘Concert in eigen beheer’ in de Ensem-blezaal van het STUK. Tot 2020 zullen er nog 80 volgen.

In 2002 start Javier Dege-lin het ‘Seniorenkoor’ (motto: ’Geen klank zonder drank’) met 18 leden; geleidelijk zal dit koor uitgroeien tot 32 leden, verzorgt het de misvieringen, luistert het meerdere feesten op en treedt ook elders op. In 2011 geeft Javier zijn ontslag, het-geen helaas het einde van het koor betekent.

In 2006 start Lionel Mestdagh met de ‘ Leesclub’. Later zullen Gerda Ceuppens en nadien Jozefa Delcon deze taak verder zetten.

Vanaf 2008 start Paul Besse-mans, met assistentie van Phi-lippe Maertens, met de ‘cul-turele activiteit van de maand’: bezoek aan musea en andere bezienswaardigheden. Het zijn er intussen 150 geworden, waarvan meerdere herhaaldelijk moesten georganiseerd worden. In 2011 start Yvette Toison met de reeks educatieve natuurwandelingen

‘Natuur in de stad’.

Jaarlijks worden 320 30cc kaar-ten aangeboden tegen vermin-derde prijs. Voor de meeste optre-dens worden ze verloot onder de geïnteresseerden.

Het volledig overzicht 2000 – 2020 van de voordrachten, de concerten in eigen beheer, de ‘culturele activiteiten van de maand’ en de daguitstappen vind je op www.seniorenkuleuven.be/drupal/20jaarCultuur

Kunst in (eigen) Huis

Op initiatief van Philippe Maer-tens, Paul Bessemans en Ja-vier Degelin start in 2008 een nieuw initiatief: ‘Kunst in (eigen) Huis’.

De eerste editie vond plaats in de Ensemblezaal met 9 uitvoerende en creatieve kunstenaars van onze club. De tweede editie ‘Kunst in (eigen) Huis’ heeft in 2009 plaats in de museumzaal van de Univer-siteitshal met 17 creatieve kunste-naars.

De derde editie, vond plaats in 2012, een jubileumjaar voor onze club, ditmaal in de prestigieuze jubileumzaal van de Universiteits-hal. 18 van onze senioren +12 stu-denten KU Leuven + 5 performers nemen hieraan deel. De hele orga-nisatie berust bij 11 organisatoren en 10 vrijwilligers; we verwelko-men er 770 bezoekers.

De formule ‘senioren en stu-denten KU Leuven’ wordt verder

gezet in 2015, onder coördinatie van Paul Vranckx. Een 35-tal kunstenaars en performers lokken gedurende twee dagen véél bezoe-kers in de Jubileumzaal. Sinds-dien hebben allerlei organisato-rische omstandigheden ons van een nieuwe editie weg gehouden, maar uitstel is een geen afstel.

Sportactiviteiten

2002 André Vanhellemont start ‘Fietswandelaars’ met as-sistentie van Louis Beelen en Francois Celerier. Deze laatste twee zijn ook steeds present bij het klaarzetten van de Ensemble-zaal in het STUK.

2003 Willy Monival start de ‘Wandelclub’. Later zal Hugo Spiessens hem opvolgen.

2005 Jos Dewinter start de ’Stappersclub’ ter aanvulling van de ‘Rustige wandelclub’. De leiding zal nadien opge-nomen worden door Rik en Magda Cruysbergs en na-dien door Agnes Van Beve-ren en Arthur Deryck.

2005 Philippe Maertens start met vrijwilligers in de COPALtuin de aanleg van twee petanquebanen én de

verfraaiing en beplanting van de tuin, die ons, tezamen met het hernieuwde secretariaat, door de Algemeen Beheerder Koen De-backere ‘voor eeuwig’ in pand is gegeven. In 2006 wordt al een derde petanquebaan aangelegd, de tuin wordt grondig opgeruimd, en voorzien van aanplantingen, die door vrijwilligers worden onderhouden. In 2008 wordt de tuinbar door eigen vrijwilligers afgewerkt, een huzarenstukje!

Guillaume Vandezande wordt de verantwoordelijke voor de petanque-club, sinds 2019 over-genomen door Gaby Declerq en Jean-Pierre Buekenhout. Zij zorgen nog voor 2 extra banen

vervolg pagina 15

Kunst in (eigen) Huis - 2015


De gewezen Leuvense auteur en stadskenner Rik Uytterhoeven gaf in 2002 het boek ‘750 jaar Leuvense parochies’ uit. Als oud-werknemer van de universiteit verzorgde hij in de Campuskrant meerdere Leuvense wetenswaar-digheden aan de hand van oude prentkaarten, die in 2000 sa-mengebracht werden in het boek Nostalgia Lovaniensis over de KU Leuven.

Hij was al bekend van eerdere uitgaven, zoals o.a. de zesdelige uitgave van Leuven Weleer. Jaren had hij een verzameling uitge-bouwd dat samen met de collectie van de voordien overleden Leu-venaar Eugeen Sprengers in het stadsarchief werd opgenomen.

In dit verdienstelijk werk van hem is men door de eeuwen heen gekomen tot zeven paro-chies. Door de groei van de stad had de rooms-katholieke ge-loofsgemeenschap nood aan een passende invulling.

Dit gegeven vormt de bron van een wandeling door de kern van Leuven.

Met het ontstaan van Leuven op de Dijle kwam een stad tot stand midden het gebied ‘de Cuype of vrijheid van Leuven’ waarvan de Sint-Pieterparochie de enige was. De Sint-Pieterskerk was er de moederkerk en was een kapittelkerk met de “kapellen” Sint-Kwinten, Sint-Jacob, Sint-Michiel en Sint-Geertrui.

In 1252 werden deze afgesplitst van de hoofdkerk en vormden elk afzonderlijk een eigen parochie tot ver buiten de eerste ringmuur uit de 12de eeuw. Voortaan was “de cuype”, met de toestemming van de paus opgedeeld in vijf parochies, nl. Sint-Pieter, Sint-Kwinten, Sint-Jacob, Sint-Michiel en Sint-Geertrui. In de 14de eeuw

kreeg de stad een tweede stenen ommuring en heeft ze zich lang-zaam verder ontwikkeld binnen deze versterking.

Binnen deze parochies bestonden reeds de orden Minderbroeders, Augustijnen, Magdalenzusters en het Groot begijnhof. Tevens buiten de ringmuur had men de abdijen Park en Vlierbeek. Verder waren er de kloosterkerken en kapellen, waaronder Sint-Jozef, O.L.Vr.-Middelares, O.L.Vr.-ter Predikheren en O.L.Vr.- ter Koorts enz…die mede het stads-zicht bepaalden.

Pas begin 19de eeuw kwam men aan zeven parochies. Dit werd in 1804 bijkomend de O.L.Vr.-ter Predikheren en de O.L.Vr.- ter Koorts. Deze verdeling, elk met hun eigen kerkbedieners en voorzieningen, werd duidelijk afgelijnd binnen de tweede ring-muur. In een recenter verleden sprak men van Sint-Jozef en de parochie van de Montfortanen, O.L.Vr.- Middelares.

De komst van de universiteit in 1425 bracht voor de stad een om-schakeling van bloeiende belang-

Parochies in Leuvenrijke Brabantse stad van laken en wijn, naar een meer geestelijke en intellectuele uitstraling.

De voornaamste belangen ver-plaatsten zich naar de steden Antwerpen, Mechelen en Brussel, maar Leuven bleef achter. Doch door de nieuwe colleges en de vele bierbrouwerijen won het terug aan invloed. Door de jaren heen is Leuven nu bekend geworden om zijn universiteit en zijn brouwerij.

Met de herindeling van de bis-dommen in 1559 kwam in Meche-len de zetel van het aartsbisdom die de kerkelijke belangen behar-

tigden o.a. Brabant, waaronder deze parochies behoorden.

De wandeling tracht deze ge-loofskernen te verbinden in een tocht van 8 km langs minder gekende paden. Het is niet de bedoeling om alle kerken te be-treden, hoewel elk gebouw een rijke geschiedenis en heel wat te verbergen heeft. Onderweg komen we langs pareltjes van een ver en nabij verleden.

Het beeldt hoe een stad zich ontwikkelt door de eeuwen heen, vormt hierdoor onze voornaamste leidraad van dit parochiegebeuren.

Nostalgia Lovaniensis Rik Uytterhoeven–2000

750 jaar Leuvense Parochies Rik uytterhoeven - 2002

Leuven en zijn colleges Edward De Maesschalck – 2021

Wikipedia (Leuven en Mechelen

Arthur De Rijck

Parochie indeling uit 1804


ActiviteitengroepenAquagym: Chris Corneillie 016 58 24 49

Fietswandelaars: André Vanhellemont 016 47 72 69 Leesclub: Jozefa Delcon 016 20 19 55

Noords wandelen: Jacques Joossens 016 35 59 77 Petanque: Gaby De Clercq 016 44 71 75

Rustige wandelaars: Hugo Spiessens 0485 19 70 52 Stappers: Agnes Van Beveren, Arthur Deryck 016 44 37 59KULAK: Jan Lievens 0472 52 01 32

Ere-voorzitter: Philippe Maertens 0494 32 63 23 Ere-medevoorzitter: Willy Monival 016 46 14 49 Ere-aalmoezenier: Joris Backeljauw 0496 10 19 84 Meer informatie krijg je op het secretariaat of via onze website.

onder het afdak. Vanaf 2009 wordt de winterperiode overbrugd door de organisatie van bowlingnamid-dagen.

2008 Start groep Noords wandelen (+ cursus) door Jacques Joossens.

2014 René Van West, die gedurende 44 jaar (!) de enthousiaste groep aquagymers leidde, geeft de fak-kel door aan Chris Corneillie.

Tijdelijke initiatieven

En werden ook nog vele initiatieven genomen die tijdelijk (of helemaal niet) een succes werden. Kan-didaat vrijwilligers met nieuwe ideeën of om een acti-viteit terug op te starten zijn hartelijk welkom.

2001 bezinningsgroep (Marcel Van Bael).

2002 quizgroep (Marleen Vandebeek)

2007 vissersclub en vrouwenclub

2008 bloemenschikken (Christine Verbeek) en kaartclub

2010 internetcafé en helpdesk

2011 zitdag ‘Psychosociale hulp’ (Daniëlle Crols)

2012 maandelijkse zitdag senioreninspecteur Leuven

2014 maandelijkse zangstonde (Joris Backeljauw)

2017 Plantenruilbeurs (Liesbeth Depuydt)

Met dank aan alle vrijwilligers die dit alles hebben mogelijk gemaakt.

We zijn ervan overtuigd dat we met de hulp van de vrijwilligers (en de sponsors) nog vele boeiende en succesvolle jaren tegemoet mo-gen zien.

De redactie

Fietsers juli 2020

LeesclubVolgende bijeenkomst van de leesclub : maandag 11 oktober 2021 om 14 uur in het COPALgebouw op het secretariaat.

We lezen ‘Mrs. Degas’ van Arthur Japin.

Vriendelijke groeten,

Jozefa Delcon

Inschrijving activiteiten

Ik neem deel aan de sessies Engelse conversatie

met personen en betaal 50 euro per persoon.

Ik neem deel aan het zevende jaar Spaans

met personen en betaal 50 euro per persoon.

Algemene clubinformatieDe seniorenclub KU Leuven groepeert alle (brug)gepensioneerde niet-academische personeelsleden van de KU Leuven, UZ Leuven, de Alma’s, KULAK en UPC Z.org.

RedactieteamPaul Bessemans, Jan Nouwkens, Roger Ronsmans, Stefaan Top, Jef Wouters

Met bijdragen vanChris Corneillie, André Damman, Jozefa Delcon, Arthur De Ryck, Omer Gevers, Willy Staessens, Hugo Spiessens, Yvette Toison,Herman Verbruggen Secretariaat Senioren KU LeuvenTervuursestraat 56 (COPALgebouw)3000 Leuven016 31 91 39Bank: BE63 4314 7122 0108

Website: www.seniorenkuleuven.be

E-mail: [email protected]@seniorenkuleuven.be [email protected]

Openingsdagen secretariaatElke dinsdag en donderdag van 9u30 tot 12u30. Gesloten in juli en tussen kerstmis en nieuwjaar.

BestuurscomitéVoorzitter: André Damman 016 89 93 03 Medevoorzitter, voordrachten: Annemie De Leyn 016 89 32 35 Secretaris, opleidingen: Paul Vranckx 016 20 77 76Penningmeester: Michel Bollen 016 40 32 38 Administratie: Paula Mahy 016 23 43 64Pastor: Willy Staessens 0498 78 49 14Cultuur, redactie: Paul Bessemans 016 20 15 00Fotoreportages: Omer Gevers 016 63 37 53Sociale informatie, uitstappen: Jos Dewinter 016 46 00 00Organisatie, uitstappen: Liesbeth Depuydt 02 759 65 10 Tuinbar, cult. uitstappen: Guido Abts 016 25 74 88 Website, redactie: Jef Wouters 016 44 48 84Waarnemend: Yvette Dupont, Marijke Morlion

P-706147 Senioren KU Leuven

Tweemaandelijks clubblad Clubblad - september 2021

PB-PP B-4883 BELGIE(N)-BELGIQUE

v.u. Wouters Jef Bunsbeekstraat 3, 3012 Wilsele

Natuurwandeling Meerdaalwoud, 20 september Ik schrijf in met personen en betaal 5 euro p.p. of ik ben lid van Vrienden van Heverleebos

Ik heb interesse om deel te nemen aan het samenzijn in COPAL

met personen.

Senioren KU Leuven

Documents

Transcript of Senioren KU Leuven