Tamara Slangen

Scriptie

Inhoudsopgave

Hoofdstuk

Bladzijde

Inhoudsopgave Voorwoord Wat is een autopsie? Geschiedenis Hoe gaat een autopsie in zn werk? Welke instrumenten worden gebruikt? Conclusie

1 2 3 5 7 10 13

2

VoorwoordDe persoon die deze scriptie geschreven heeft (ik dus), Tamara Slangen, 21 jaar oud, zit op het moment van schrijven in het 3e leerjaar van de analistenopleiding van het Stella Maris College te Sittard. Onze leraar Nederlands vroeg ons om een scriptie te schrijven over iets dat met de opleiding te maken heeft, dat in de breedste zin van het woord. Het eindresultaat van deze scriptie zou dan tellen als eindtoets. Na een tijdje denken kwam ik op het onderwerp autopsie. Een interessant onderwerp, dat nu, na al die CSI programmas, veel in de spotlights is komen te staan. Ik hoop dan ook dat iedereen die deze scriptie leest dat met plezier doet en hier en daar er nog iets van opsteekt.

3

Wat is een autopsie?Een autopsie, of lijkschouwing, is een gedetailleerd en zorgvuldig medisch onderzoek van het lichaam van een persoon en zijn organen na dood dat helpt om de doodsoorzaak vast te stellen. Dit wordt ook wel sectie of obductie genoemd. Het woord autopsie is afgeleid van het Griekse woord autopsia dat betekenend met eigen ogen zien. Een arts, een patholoog genaamd, die zich in de studie van menselijke ziekten heeft gespecialiseerd, voert de autopsie uit. Chirurgische technieken worden gebruikt om elk orgaan te verwijderen en te onderzoeken en sommige weefselmonsters worden geselecteerd voor microscopisch onderzoek of voor andere speciale testen. Een klein weefselmonster is ongeveer 0.5 cm dik.

Bij een lijkschouwing wordt onderscheid gemaakt tussen het inwendig en uitwendig schouwen (onderzoek). De uitwendige is een veel minder ingrijpend onderzoek waarbij in principe alleen door een arts wordt vastgesteld dat de dood is ingetreden, met eventuele veronderstellingen over de oorzaak daarvan, maar dan zonder het lichaam te openen. De uitwendige schouw kan gevolgd worden door een inwendige schouw, als daartoe aanleiding is. Tijdens een autopsies zal gewoonlijk ook getest worden: of er infecties zijn (microbiologisch) of er veranderingen in lichaamsweefsel en organen zijn (anatomische histologie) op chemische producten, b.v. medicijn, drugs of vergiften omvatten (toxicologie en farmacologie).

4

Een autopsie wordt normaal uitgevoerd binnen 48 uren na de dood van deze persoon. Een autopsie kan ziekenhuis-gebaseerd zijn (niet coronial) of coronial. Coroniale autopsies zijn autopsies aanbevolen door de patholoog-anatoom, terwijl ziekenhuis-gebaseerde autopsies op verzoek van de familie kan worden uitgevoerd. Autopsies worden uitgevoerd om verschillende redenen:

van rechtswege o als er een misdrijf in het spel is. o als er vermoedens zijn van een niet-natuurlijke dood. vanwege wetenschappelijk onderzoek om te achterhalen wat de doodsoorzaak is. in het belang van nabestaanden die mogelijk aan een soortgelijke aandoening zouden kunnen lijden.

In bepaalde omstandigheden zou een autopsie niet worden uitgevoerd. Bijvoorbeeld als een gerechtelijk patholoog-anatoom de doodsoorzaak door de medische geschiedenis van de persoon in kwestie en door een politierapport kan achterhalen.

5

GeschiedenisDe eerste pathologen en anatomen kon je eerder zien als jagers, slagers en koks. Zij moesten de organen kennen, om te zien of ze eetbaar waren. In het oude Babylon (misschien wel zo vroeg als 3500 v.Chr.) werden autopsies op vogels uitgeoefend. Niet voor de studie, maar om de toekomst te voorspellen en om te communiceren met de overledenen. Dit deden ze, omdat ze dachten dat de ingewanden boodschappen van de overledenen bevatten. Galen (131-200 A.D.), die de medische wetenschap deed uitvoeren in oud Griekenland, voerde het chirurgische ontmantelen (ontleden) van dieren en mensen uit. In het algemeen, vr 1700, was er een negatieve houding naar het ontleden van het menselijke lichaam. Egyptenaren, Grieken, Romeinen en middeleeuwse Europeanen voerden ontledingen uit om godsdienstige redenen of om de anatomie te leren, maar dit werd niet op enige systematische manier gedaan. Er waren echter bepaalde opmerkelijke uitzonderingen. Op het laatste van de 13e eeuw had de faculteit van de rechten een grote invloed op de Universiteit van Bologna en gaf opdracht om autopsies uit te voeren om zo wettelijke problemen op te lossen. Op het laatste van de 15e eeuw (in Padua en Bologna, Itali), waar de eerste scholen voor de medische wetenschap van de wereld waren, gaf Paus Sixtus IV een bevelschrift uit, dat toe liet dat de ontleding van het menselijke lichaam door medische studenten gedaan mocht worden. Vr dergelijke bevelschriften van godsdienstige leiders, werd het als een misdaad beschouwd om het menselijke lichaam te ontleden en het vervolgen van het body snatching (lichaam wegrukken) door studenten anatomie dateren terug naar de vroege 14e eeuw.

6

Tijdens de 16e eeuw, werden autopsies algemeen aanvaard door de Katholieke Kerk. Dit maakte de weg vrij voor een geaccepteerde, systematische manier voor de studie van menselijke pathologie. Terwijl een aantal "reuzen" rond deze tijd, zoals Vesalius (1514-1564), Pare (1510-1590), Lancisi (1654- 1720) en Boerhaave (1668-1738) de autopsie verbeterden, is het Giovanni Bathista Morgagni (1682-1771) die als eerste grote uitvoerder van autopsies wordt beschouwd. Tijdens zijn 60 jaar van observeren, drong Morgagni erop aan om de samenhang van de pathologische bevindingen en de klinische bevindingen te bestuderen. Deze gebeurtenis heeft een grote bijdrage geleverd aan het begrijpen van ziektes in de medische wetenschap.

7

Hoe gaat een autopsie in zn werk?De autopsie wordt zo snel mogelijk uitgevoerd, nadat de opdracht voor autopsie is gegeven. Hier zijn 3 redenen voor: 1: het lichaam gaat door ontbinden achteruit. 2: de Officier van Justitie kan na de autopsie verdergaan met het onderzoek. 3: om de tijd van de inbeslagname zo kort mogelijk te houden, zodat de normale gang van zaken (afscheid nemen, begrafenis of crematie) zo min mogelijk verstoord wordt.

De autopsie wordt door n lijkschouwer en twee assistenten verricht en duurt gemiddeld 4 uur. Het onderzoek wordt volgens een paar verplichte handelingen uitgevoerd. Eerst wordt het lichaam uitwendig onderzocht op wonden, blauwe plekken en littekens.

8

Hierna wordt het lichaam inwendig onderzocht door een snee in de voorkant van het lichaam te maken. De zogenaamde Y-incisie. De buikholte en borstholten worden daarna onderzocht op afwijkingen. Bijvoorbeeld als er lucht, pus of bloed aanwezig is.

De organen worden onderzocht en gewogen, ze worden ingesneden om hun doorsnede te inspecteren. De belangrijke organen worden volgens protocol onderzocht: de hersenen de lever het spijsverteringsorgaan de geslachtsorganen de halsorganen het hart.

9

Bij het vaststellen van de doodsoorzaak is het nodig om vast te stellen of uit te sluiten dat een aangeboren of orgaanletsels door ziekte van betekenis zijn geweest voor de doodsoorzaak. Deze moeten ook worden onderzocht en opgeschreven. Dit kan bijvoorbeeld door anders te kijken, en te onderzoeken of er orgaanletsel is aangedaan door geweld. Als de sectie afgelopen is worden alle organen in het lichaam teruggeplaatst en wordt de huid gehecht. De hechting wordt bedekt met pleisterband, hierdoor, wanneer de overledene is opgebaard, is niet te zien dat er sectie is verricht.

10

Welke instrumenten worden gebruikt?Het volgende is een lijst met welke gereedschappen er tijdens een autopsie worden gebruikt en wat ermee gedaan wordt. Enterotome: deze grote schaar wordt gebruikt voor het openen van de darmen. Het bolbeindigde blad wordt in het lumen (de binnenholte) van de darmen geschoven. Zo volgt het de lengte van de darmen tot onderaan de darm. De botte bol houdt tegen dat het blad van de schaar de binnenkant van de darm perforeert.

De schedelbeitel: na het inzagen van het calvarium (het kluis-achtige gedeelte van de schedel die de hersenen vasthoudt) met de vibrerende zaag of met de handzaag, wordt de beitel gebruikt om voorzichtig de bovenkant van het calvarium van de lagere schedel te scheiden, waarbij de hersenen en zijn bekledingen tevoorschijn komen.

11

Chirurgen naalden: grote naalden om het lichaam te naaien na de autopsie. Het naaien is te vergelijken met dat van het buitenoppervlak van baseballs. De zware draad, die veel ruwer is dan bij hechtingen, wordt gebruikt voor de procedure.

Ribbentang: deze lijken op kleine snoeischaren en worden gebruikt om door de ribben te knippen, voordat de borstplaat (borstbeen, met de ribben eraanvast) eraf getild wordt.

Scalpel: dit verschilt per scalpel, de ene scalpel heeft een langer handvat dan de andere, voor dieper in lichaamsholten te komen en te snijden. Het (na de autopsie) weg te gooien blad is gewoonlijk de grootste die beschikbaar is.

Getande pincet: dit instrument wordt algemeen gebruikt om het lichaam mee vast te pakken, weefsel mee op te pakken en vele andere doeleinden. De tanden geven extra grip bij het oppakken van zwaardere organen en bij het verwijderen van deze organen.

12

Bottenzaag: handzagen worden tegenwoordig niet veel meer gebruikt. De handzaag kan gebruikt worden om door de schedel te zagen, maar dit gaat veel langzamer dan bij de vibrerende zaag, die tegenwoordig veel gebruikt wordt.

Vibrerende zaag: ookwel bekend als de Styker zaag, is een essentieel instrument voor pathologen. De zaag kan voor gebruikt worden voor het verwijderen van het schedeldak, het maken van lineaire incisies, of voor het nemen van kleine beenmonsters. Het blad beweegt zeer snel voor- en achteruit wat verhinderd dat de zaag niet door het zachte weefsels zaagt.

13

ConclusieAutopsie is een goede medische ingreep, die steeds verder gevolueerd is. Het is een goede manier om de doodsoorzaak te weten te komen. Tevens kun je met een autopsie te weten komen of de dood van een persoon natuurlijk is en zo niet of die persoon dan door een misdrijf om het leven is gekomen. Mocht het zo zijn, dat er een misdrijf in het spel is, dan kan men doormiddel van een autopsie meer over de dader te weten komen. Dit doormiddel van sporen die door de dader op het lichaam zijn achtergelaten.

14