La Ciotat — Saint Tropez

3

Week 3, 15 juli - 21 juli 2012

Port Vieux, La Ciotat is onze laatste haven voordat we officieel naar de Côte d’Azur gaan. Je zou het niet zeggen, want het water hier in de baai is zo blauw dat ik mij niet kan voorstellen dat het nog meer Azuur kan worden. We beginnen deze week met ons eerste ankernachtje, achter ons nieuwe anker en ketting! Daarna gaan we naar de Porque-rolles.

Na de Porquerolles gaan we door de baai van Saint Tropez. Onderweg er naartoe krijgen we onze eerste pech! We weten het (voorlopig al-thans) te herstellen. We hebben gezellige dagen in de Baai van Saint Tropez.

Op naar de Côte d’Azur

Zondag 15 juli; een dagje La Ciotat

De wind neemt ‘s nachts onzettend toe. Je hoort de wind door de masten flu-iten. We zijn blij dat we een plaats in de haven hebben. Door de wind slapen Bas en ik erg slecht en zijn we blij als de meiden ’s morgens niet heel vroeg wakker zijn!

We besluiten vandaag heel erg relaxed te beginnen. Fijn een dag niks hoeven. We willen eigenlijk naar het strand, maar er staat veel te veel wind. Na een laat ontbijt lopen we La Ciotat in. We lopen langs de nieu-we haven, want Bas wil graag nog even langs een Shipchandler, want je weet namelijk maar nooit wat voor sondern Angebot hij heeft. Deze is helaas dicht. We wandelen verder en komen een kleine speeltuin tegen. De meiden willen graag even spelen en wij spelen met ze mee!

Als we het pittoreske stadje (met leuke oude straatjes) verder verken-nen, zegt Kathelijn ineens out of the blue, “mama, thuis is het veel mooier”! Lief dat ze dat zegt, heerlijk recht uit haar hart, maar volgens mij moet haar cultuurhistorisch besef nog groeien!

We eten nog een ijsje in de stad voordat we op de boot spelletjes gaan spelen. Als de meiden slapen, kijken Bas en ik (voor het eerst in heel lange tijd) een film. Heel toepasselijk kiezen we een franse, Intouchables/

Wat een geweldige film…. We lachen aan een stuk door!

Weer: de hele dag stralend blauw.

Temperatuur: 24,5 C

Wind: 20 knopen in de haven

Maandag 16 juli: Voor anker

We hebben allerlei plannen gemaakt voor vandaag. Uiteindelijk kiezen we ervoor om ons nieuwe anker uit te proberen in de baai van La Ciotat. Er liggen meer boten ten anker en het ziet er lekker uit!

Als we in de baai aankomen, laat Bas het anker zakken en sta ik achter het roer. Op een gegeven moment vraagt Bas aan mij of ik de motor een tikkie achteruit wil geven. Als ik dat doe, dan wordt de boot met een bes-cheiden ruk naar stuurboord getrokken, we liggen!

Bas hangt de BBM achter het bootje en gaat even een stukje varen. Als hij terugkomt, wordt er binnen de kortste keren op de boot geklopt. Het is de gendarmerie Maritieme.

Ze vragen Bas naar zijn permis. Voor het eerst in zijn leven moet hij zijn vaarbewijs laten zien. Dan sta je toch even raar te kijken met al je vaarbevoegdheden!

De meiden komen ook boven en de agent legt ons uit dat we overal in Frankrijk (tot 300 m uit de kust) niet harder dan 5 knopen mogen. Het blijft gelukkig bij een berisping. We zwaaien de agent vrolijk uit.

Bas en Lijntje gaan vervolgens samen op pad om bezine voor de BBM te kopen. Die Lijn, wat vindt ze het leuk dat racen!

De wind neemt ‘s avonds verder af. ‘s Avonds zitten we in de kuip. Liedje kan niet slapen en komt bij ons gekropen. Het is helemaal hel-der en we zien heel veel sterren. Jeetje wat is dit gaaf!

Weer: de hele dag stralend blauw. Temperatuur: 24,5 C Wind: 20 knopen in de haven

Dinsdag 17 juli; les Porquerolles

We halen ‘s morgens op tijd het anker omhoog en varen naar Iles d’Hyères. Deze eilandengroep, geheel national park, bestaat uit vier eilanden, waar-van de Porquerolles de grootste is. De Porquerolles heeft veel hoge kliffen en mooie witte zandstranden. Je kunt er heel mooi wandelen. De geur van het eiland is fantastisch en er komt zelfs een eigen wijn vandaan.

De tocht er naartoe is ongeveer 28NM. We doen dit voornamelijk op de motor, want er is bijna geen wind. Dat weer he...ze geven voor vandaag toch 15 knopen op. We beginnen allemaal weer te wennen aan de boot. Frederique leest op ons bed Suske & Wiske. Je hoort haar af en toe heerlijk lachen. Liedewij en Kathelijn spelen eerst samen in de kajuit, maar willen later dat ik met ze mee ga tekenen. Lijntje vraagt mij pop-petjes te tekenen, maar in tekenen ben ik nooit zo’n held geweest. Ge-lukkig is ze snel tevreden en heb ik nog een jaar de tijd om mooie pop-petjes te leren tekenen! Daarna gaan we lekker een potje Yatzee spe-len. Bas is ondertussen in de weer met zijn vislijntjes

Omdat ik niet zeker weet of Bas zijn noeste arbeid op de foto te zien is, heb ik er maar twee pijltjes bi-jgetekend. Het is echt zo, we hebben niet één, maar twee vislijnen achter de boot hangen in de hoop dat we vanavond een lekker vers visje van de BBQ kun-nen eten. Helaas we heb-ben pech, we eten lasagne!

We willen in de eerste baai, Baie du Langoustier, ankeren. Deze blijkt helaas niet goed beschut en daarom besluiten we door de varen naar Plage d’Argent. We vinden een mooi plekje om ons an-ker te laten vallen. Het is druk in de baai en er staat veel deining. Deze wordt voornamelijk veroorzaakt door de grote hoeveelheid (grote) motorjachten en speedboten. De ferry zorgt ook voor veel golfslag.

We besluiten even naar het strand te varen en daar te gaan snor-kelen. Als we terugkomen op de boot, zijn de meeste boten om ons heen verdwenen. Wij halen ons anker ook op en laten de boot nog dieper de baai in varen. Het water is ‘s avonds helemaal glad en je kunt de ankerketting helemaal naar het anker volgen.

Weer: de hele dag stralend blauw. Temperatuur: 28 C Wind: 5 knopen

Woensdag 18 juli; we gaan een rondje fietsen

We huren vandaag mountainbikes om het eiland beter te verkennen. Frederique heeft een eigen fiets en vindt haar crosser erg stoer.

We fietsen eerst naar Calanque de L’oustaou de Riou. Het is een tochtje van nog geen 3 km in to-tal, maar de heuvels, kuilen en onverharde weg zorgen ervoor dat Frederique hard moet werken.

Daarna gaan we via het strand naar Presque’ile du Langoustier. We picknicken op het strand en drinken later iets in een mooie baai. Het is hard werken op deze wegen!

Frederique fietst dapper door. Ze heeft moeite met omhoog fietsen. Naar beneden vindt ze wel stoer en noemt ze een achtbaan. Hobbel de bob-bel. Ze is een echte bikkel, we zijn supertrots.

Liedewij valt, zoals gebruikelijk, bij mij achterop in slaap. Hoe is het mogelijk zul je denken. We gaan via het binnenland terug. Frederique valt nog twee keer, maar klautert dapper weer op haar fiets.

Terug op de boot zit ik in de kuip als ik ineens plons hoor. Kathelijn is vanaf de zijkant het water in gesprongen en heeft lol voor 10!

Nu willen wij natuurlijk niet achterblijven en gaan allemaal lekker zwemmen. Bas snorkelt nog even naar het anker, we liggen!

Weer: de hele dag een strak blauwe lucht Temperatuur: 30 C Wind: 5 knopen

Weer: eerst mistig en daarna strak blauw.

Temperatuur: 25C

Wind: Weinig wind

Donderdag 19 juli, wat als…..

We worden vroeg wakker en als we naar buiten kijken is het helemaal mistig. De boot achter ons zien we nog net liggen, maar het strand niet. Gelukkig trekt de mist wel weg, maar de bewolking blijft. Bas gaat op het eiland baguettes halen en als hij terug aan boord is besluiten we om verder te varen.

We willen naar de baai van Saint Tropez. Het waait nauwelijks, dus we beginnen op de motor. De Genua zit nog in zijn hoes en het hele dek ligt nog vol met spullen. We zijn dus lekker voorbereid.

Na het ontbijt begint Bas met het maken van een tweede haspel om te kunnen vissen en ik stofzuig de boot! We beginnen al een echt ritme te krijgen (hmmm).

Ook de watermaker zetten we voor de eerste keer aan. Deze gaat ons tijdens langere oversteken hopelijk voorzien van vers water. Gelukkig werkt het apparaat en loopt er een sliertje water in de emmer die we klaar gezet hebben.

Op een gegeven moment roept Bas mij, mijn ogen waren bij mijn boek dichtgevallen, en vraagt of ik ook iets ruik. Ik ruik helemaal niks.

Bas vindt het chemisch ruiken en denkt dat er, net als vorig jaar, weer iets met onze laadstroomre-gelaar is. Ik kan het mij niet voor-stellen. Die is namelijk net nieuw. Voordat ik naar boven ga, check ik op stuurboord nog even de ac-cu’s. Ik ruik er werkelijk waar helemaal niks. Als ik boven kom-neem ik het roer van bas over.

Bas gaat naar beneden en voor ik het weet hoor ik hem hoesten en proesten en zegt hij de dat motor uit moet en de meiden naar buiten. Er komt rook uit de startaccu! We schrikken heel erg. Rook, waar komt dat nu weer vandaan? Komt het uit de startaccu of uit de ka-bels? We beseffen wel dat het heel serieus is.

Wat zou het nu kunnen zijn? Bas besluit zijn gereedschap anders te leggen, want misschien is er iets met de massa! Als alles vrij gema-akt is, starten we de motor nog een keer. Het lijkt goed te gaan, de accu’s laden bij en de startaccu rookt niet. We houden het goed in de gaten. Zou het dit dan zijn? Het is zo vervelend om midden op zee stukken te krijgen. Kost zo veel aandacht en energie, pfff.

Na 5 minuten gaat Bas weer naar beneden. Helaas er komt weer (veel) rook. Uit met die motor! We praten over wat het kan zijn. Ik ga nog een keer kijken naar de startaccu en Bas start de motor. Over-duidelijk zie ik dat er rook uit de startaccu zelf komt. Oorzaak ge-vonden, nu nog de oplossing!

Ondertussen varen we met een klapperend grootzeil verder! De wind is wel aangetrokken en de genua zou fijn geweest zijn, maar door onze belabberde voorbereidingen is het zetten ervan een “hele klus” en wij hebben nu wel een andere klus te klaren. Het is een goede les voor de volgende keer!

Ondertussen halen we de vislijn binnen. Net voordat we de lijn bin-nenhebben, hebben we beet….. We hebben het bootje beet. Dat kan er ook nog wel bij! De vislijn wordt in het bootje gegooid en we besluiten er later naar te kijken!

We hobbelen met 3 knopen verder. De meiden hebben gelukkig niet door wat er zich afspeelt en spelen lekker verder met de Ipad. Morgen maar eens een 100% stranddag met ze! Wat gaan we doen? We moeten nog ongeveer 10NM naar Saint Tropez.

Het is dus duidelijk dat we op zoek moeten naar een nieuwe startaccu. Bas haalt de startaccu van de laadstroomregelaar en op deze manier kunnen we de motor starten. Met de motor erbij varen we richting de baai.

Wat doe je nu in deze situatie? Mijn eerste reactie is, haven in! Afgezien van de vraag of ze uberhaupt plaats hebben, voelt het toch ook niet goed om meteen een haven in te varen. We zijn op reis…..

Ons bootje brengt ons gestaag richting de baai en na wat speurwerk op internet beseffen we ons hoe goed we het er vanaf hebben gebracht en we hebben het samen maar niet over wat als……

Het plan was om in de eerste baai ons anker te laten vallen, maar aangezien we deze baai niet kennen besluiten we verder te varen. We hebben vorig jaar in Cogolin gelegen en we weten we dat daar Ship-chandlers zijn.

50m van een goud strandje droppen ons anker! Als we liggen gaat bas met de bijboot naar de haven. Ondertussen ga ik lekker met de meiden zwemmen rond de boot, even afkoelen. Bas is snel terug met een gloednieuwe startaccu.

Binnen 15 minuten is de oude eruit en staat de nieuwe startaccu erin. We testen en meten het system. Zoals het er nu uitziet werkt alles naar behoren!

Van koken is niks terecht gekomen. De meiden willen graag picknicken in hun tent (onder de kajuittafel)… hoe kan ik dat nu weigeren, ik stofzuig nog wel een keer!!!

Bas en ik drinken ‘s avonds maar een wijntje op de goede afloop!

Vrijdag 20 juli: 100% stranddag

Na alle drukte van gisteren staat er voor vandaag een 100% stranddag op het programma. De mei-den hebben daar erg veel zin in. We gaan met het bijbootje naar het strand. Dat blijft bijzonder!

We hebben beachbal meegenomen en de mei-den vinden het heel leuk om dit met ons te spe-len. We lopen weliswaar alleen maar achter de bal aan, maar we hebben heel veel plezier.

Aan het einde van de steiger ligt een pier met hele grote blokken. Kathelijn en Frederique vinden het een echt feestje om daarop te klim-men en te klauteren. Liedewij gaat ook met haar zussen mee en dan blijkt dat ze toch nog wel klein is, want halverwege word ik geroepen om haar te helpen. Ze durft niet verder en natuurlijk ga ik haar helpen.

Liedewij is met haar oordoppen het water niet uit te slaan. Om de paar minute vraagt ze of we meegaan het water in.

Bas en ik verbazen ons over het aantal super-jachten dat er in de baai ligt. Het zijn er zo ontzet-tend veel. Ik besef me opeens dat de meeste van die jachten groter zijn dan ons huis. Da’s echt een bizar idee.

Terug op de boot vraag ik aan Frederique of dit nu een 100% stranddag was, het was een 1000% stranddag mama! Heerlijk toch.

Weer: de hele dag een strak blauwe lucht Temperatuur: 30 C Wind: 5 knopen

Als we terug naar de boot varen ligt er heel dicht bij ons een andere boot te ankeren. Hoe is het toch mogelijk! We liggen in de hele baai met drie boten en deze wil precies tussen ons in liggen! We storen ons ontzettend, maar we laten het even gaan. We hebben vorig jaar al gezien dat ze hier anders ankeren dan wij gewend zijn. Je kunt gewoon bij elkaar in de kuip kijken.

Bas besluit het vuilnis naar de kant te brengen en de meiden willen vanaf de boot gaan zwemmen. Ik laat ze nog even spelen, want ik vertrouw de situatie met die andere boot helemaal niet. Terecht, want binnen een kwartier zit zijn boeg bijna in onze spiegel. Ik kon hem wegduwen, maar toen kwam hij aan bakboord langs. Gelukkig kon ik nog net op tijd het zonnepaneel naar beneden doen, anders was dat de eerste schade!

Ik heb zijn boot de hele tijd weggeduwd en Frederique en Lijn zijn mij stoot-willen komen aangeven die ik tussen de boten kon doen. Wat een heisa. De eigenaar deed nogal nonchalant en zei dat het door de wind kwam. Nee het kwam door zijn manier van ankeren. Ik zei dat hij zijn anker maar moest gaan ophalen, want waarom hier ankeren als de baai zo groot is?!?

Uiteindelijk haalde hij zijn anker op. Het duurde een eeuwigheid en hij zei bij het ophalen van zijn anker dat er iets niet klopte met zijn anker. Volgens mij viel het wel mee, maar zocht hij een excuus. Gelukkig heeft hij uitein-delijk niks geraakt, maar de schrik zat er bij mij goed in! Wat baalde ik ervan zeg, wat voelde ik me machteloos. Niet veel later kwam bas terug geraced! Gelukkig.

We wilden eigenlijk vanmiddag nog richting Cannes, maar we besluiten om hier vannacht nog maar te blijven en dan morgen naar Monaco te gaan!

Weer: de hele dag stralend blauw. Temperatuur: 28 C Wind: 15 knopen

Zaterdag 21 juli Stootwillen

Er is een grote supermarkt achter de ha-ven en we besluiten om onze voorraad aan te vullen voordat we naar Italië gaan. Met het bijbootje varen we naar de haven en we komen met een goed gevulde kar te-rug. We passen precies in het bijbootje!

Startpunt: La Ciotat Eindpunt: Baai van Saint Tropez Aantal NM: 60,5

Time flies when you are having fun!

Het is heel fijn om samen weg te zijn. Niks moet, alles mag. We wijzigen onze plannen constant en er is niemand die daar iets van hoeft te vinden, behalve wij zelf. We gaan nog wel structureel te laat naar bed, dus onze vermoeidheid zijn we nog niet kwijt. Dat komt wel!

Alles wat we tot nu toe hebben gedaan, was voor ons bekend terrein. Het zijn allemaal plaatsen geweest die we kennen van vorig jaar. Mor-gen Monaco, ik ben zo benieuwd naar dat land. Als de wind gunstig is gaan we begin volgende week naar Italië.

Tot slot