Ruurd lost het op - Nico Scheepmaker

7
10 e EDITIE

description

Uitgave vanwege de 10e editie van de Nico Scheepmaker Beker. Mogelijk gemaakt door Sportgeschiedenis.nl en het Olympisch Stadion

Transcript of Ruurd lost het op - Nico Scheepmaker

Page 1: Ruurd lost het op - Nico Scheepmaker

10e EDITIE

Page 2: Ruurd lost het op - Nico Scheepmaker

Colofon© 2014 Nico Scheepmaker Beker

Dit boekje is mede mogelijk gemaakt door Sportgeschiedenis.nl

Tekst: Jurryt van de Vooren, Arthur van den Boogaard, Ruurd Edens

Productie: Nienke Erkelens

Vormgeving: Marjolein Ruiter Grafisch Ontwerp & Media

Coverfoto: Hans Peters / Anefo

VOORWOORD

De Nico Scheepmaker Beker voor het beste sportboek

van het jaar wordt voor de tiende keer uitgereikt.

Om dit gepast te vieren, krijgen alle bezoekers van

deze jubileumeditie een onbekend werk van

Nico Scheepmaker: ‘Ruurd knapt het op’.

Het initiatief voor deze productie komt van

Arthur van den Boogaard en Ruurd Edens.

De uitgave wordt mogelijk gemaakt door

Sportgeschiedenis.nl, die sinds het begin

betrokken is bij deze sportboekenprijs.

De andere initiatiefnemers in 2005 waren Mark Grijsbach

van Sportboek.nl, Carla de Groot en Hans Lubberding van

het Olympisch Stadion en Jan-Pieter Ellerbroek.

Jurryt van de VoorenJuni 2014

Page 3: Ruurd lost het op - Nico Scheepmaker

DOOR ARTHUR VAN DEN BOOGAARDFOTO: BERT VERHOEFF/ ANEFO

Als GPD-columnist bezocht hij alle wedstrijden van het Nederlands elftal. Maar hij was er ook als liefhebber van het voetbalspel. Daags na de verloren finale tegen

West-Duitsland in het Olympiastadion München schreef hij: “...Zo goed als ik niet graag het binnentrekken van de Canadezen had gemist in 1945, zo goed had ik ook niet graag het binnen-trekken van de Duitsers in 1940 willen missen. Als ze niet gekomen waren was het me wel zo lief geweest, daar niet van, maar nu ze toch kwamen wilde ik het zien ook. Zo was het ook gisteren in München. Je moet er zelf bij geweest zijn om er over te kunnen meehuilen...”

De zomer van ’74

In de zomer van 1974 werd in West-Duitsland het wereldkampioenschap voetbal gehouden. Te midden van de Nederlandse journalisten bevond zich de 43-jarige dichter, journalist en naamgever van de vandaag uit te reiken beker voor het beste Nederlandse sportboek: Nico Scheepmaker.

Scheepmaker was erbij geweest, net zoals hij twee jaar

later ook aanwezig was bij de wel zeer spectaculaire

verlopen Europacup-finale tussen FC Spaarndam en

Spatbord Kiev, waarover hij een waarheidsgetrouw verslag schreef.

Page 4: Ruurd lost het op - Nico Scheepmaker

Ruurd knapt het op

DOOR NICO SCHEEPMAKER MET EEN INLEIDING VAN RUURD EDENSFOTO: HANS VAN DIJK / ANEFO

INLEIDING

“Mijn ouders waren bevriend met Nico Scheepmaker en zijn vrouw Anne. Voor het maandblad Avenue maakte Nico begin jaren zeventig een serie portretten van Nederlandse kunstenaarsen hij interviewde ook mijn moeder. Uit dat contact was een hechte band tussen de families Scheepmaker en Edens ontstaan.

Ik zat op de lagere school en hield veel van sport, vooral van voetbal en wielrennen. Ik verzamelde plaatjes en hield fanatiek plakboeken bij. Nico nam vaak iets speciaals mee voor mijn collectie: de handtekeningen van Johan Cruijff en Joop Zoetemelk, een unieke tekening van Dik Bruynesteyn, Nico’s perskaart van het WK ’74 toen hij uit West-Duitsland terugkwam.

Voor mijn twaalfde verjaardag kreeg ik van mijn ouders mijn eerste sportfiets: een oranje Peugeot. Ik wilde later wielrenner worden en mijn eerste rit was een race tegen twee buurjongens: Dwars Door Spaarndam, het dorp waar we woonden. Onze kopgroep van drie reed een keiharde finale, en ja hoor: in de Kerklaan vloog ik uit de bocht, knalde met mijn voorwiel tegen de stoeprand en viel tegen een hek. Fiets kapot, vader boos, ik ontroostbaar.

Nico hoorde geschrokken van het drama. Kort daarna kreeg ikvan hem een piepklein boekje van 3,5 bij 4,5 centimeter. Een speciaal voor mij geschreven sportverhaaltje.”

Ruurd Edens (NOS Radio - Met Het Oog Op Morgen)

Page 5: Ruurd lost het op - Nico Scheepmaker

“RUURDJE, “RUURDJE !”

scandeerden de

65.000 toeschouwers

op de tribunes.

Dit is het

moment waarop zij

gewacht hebben.

Ruurdje Edens heeft van

trainer Joop Brand, de

man

die FC Spaarndam in

zes jaar tijd

vanuit de amateurs linea

recta

wist op te stoten

naar de Europacup-finale,

het sein gekregen

om zich warm te lopen.

Het werd tijd!

Er zijn nog maar

zeven minuten

te spelen en FC Spaarndam

staat nog steeds

met 1-0 achter

tegen Spatbord Kiev.

Het is nu

doodstil in het

stadion, terwijl

Ruurd Edens

zijn eerste

sprintje trekt,

met zijn trainingspak

nog aan.

Niemand heeft meer

belangstelling

voor het spel

dat ondertussen doorgaat,

iédereen wil alleen maar

weten of Ruurdjes knie

het zal houden.

Ach, die flapdrol

van een burgemeester

van Spaarndam had hem

beter niet, namens

de burgerij, die

racefiets

ten geschenke kunnen

geven, als beloning voor

zijn vijf schitterende

doelpunten tegen

Club Ophaalbrug

in de halve finale.

Want toen hij,

warm toegejuicht,

zijn ererondje fietste,

vloog hij prompt

uit de bocht

tegen de stoeprand

en kwetste zijn

knie!

De natie was op slag

in rouw gedompeld,

want FC Spaarndam

zonder Ruurd Edens

is als een hoekschop

zonder hoek.

Medische analyse leerde,

dat hij hooguit

7 minuten

zou kunnen spelen.

Zou het lukken?

Op één been

kun je niet lopen,

had de legendarische

Salo Muller

altijd gezegd!

Daar trekt Ruurd

zijn trainingspak

al uit,

good old

Jan Peters gaat

naar de kant,

de eerste bal

komt in Ruurds

bezit, hij wipt hem over

Dostojevski heen, glipt

als een slangenmens

langs Chroejstjowski,

wipt het leder behendig

tegen de heup van

Theekopski

alsof het een

stoeprand is en

krijgt de bal weer

teruggekaatst,

waarna hij

het plastic met een

getrokken bovenwaartse

kantelende

lob over de

vergeefs graaiende

doelman van Spatbord

Kiev in het vijandelijke

doel plaatst:

2-1 voor FC Spaarndam

(want een doelpunt van

Basketbal-Ruurdje telt

dubbel, dat is algemeen

bekend).

Zwaar hinkend verlaat

Ruurd Edens het veld.

De medische staf had

zich vergist, hij kon

maar 7 sekonden spelen,

maar dat was net genoeg.

Terug in Spaarndam

wordt hij opnieuw

door burgemeester en

wethouders gehuldigd,

en krijgt hij

namens de burgerij

een invaliden-

snorwagentje aangeboden!

(1976,

Broek In Waterland)

Page 6: Ruurd lost het op - Nico Scheepmaker

2004 Auke Kok 1974. Wij waren de besten

2005 Joop Holthausen Het geheim van Raleigh. De biografie van een bijzondere wielerploeg

2006 Marcel van Roosmalen Hard Gras 48: Je hebt het niet van mij. Een tragi-komisch verslag van een jaar Vitesse

2007 Hugo Borst, Johan Derksen, Leo Driessen, Hans van Echtelt, Wilfried de Jong, Bert Nederlof, Chris van Nijnatten, Matty Verkamman en Jaap Visser Willem van Hanegem

2008 Iwan van Duren en Marcel Rözer Voetbal in een vuile oorlog. WK Argentinië 1978

2009 Erik Brouwer Spartacus. De familiegeschiedenis van twee joodse olympiërs

2010 Edwin Schoon De macht van de bal

2011 Carel van Hees Eversteijn

2012 Wilfried de Jong Kop in de wind

De winnaars

Page 7: Ruurd lost het op - Nico Scheepmaker

Winnaar 2012 Wilfried de Jong en Publieksprijswinnaar Sjoerd Mossou. FOTO: BASTIAAN HEUS