Round Table Magazine

Tafelrondeblad van de Nederlandsche Tafelronde

Jaargang 65, nummer 2, mei 2011

Inhoud Colofon

Jaargang 65 * nummer 2*mei 2011

Round Table Magazine, het Tafelrondeblad, is een

uitgave van de Nederlandsche Tafelronde.Het

blad streeft naar een papieren verwezenlijking

van de doelstelling van de Nederlandsche

Tafelronde (artikel 6 van de statuten).

Oplage: 3.600 exemplaren

Eindredactie: Ithar da Costa

E-mail: [email protected]

Opmaak en drukwerk: Drukkerij Antop

Adverteren in het Round Table Magazine of

interesse in een advertentiepakket?

Neem contact op via [email protected].

Website: www.roundtable.nl

Onderhoud: Ploon Productie

Webdesign

Administratie en artikelverkoop:

M.E.H. Schuuring-Rab (Lies)

Burg.De Bruïnelaan 12, 3331 AE ZWIJNDRECHT.

E-mail: [email protected]

LET OP:DEADLINEDit Round Table Magazine staat volledig in hetteken van het Lustrum en is geen reguliere uitgave.Ruimte voor artikelen en nieuwsberichten volgt indaaropvolgend Round Table Magazine,medioaugustus.Deadline voor copy: eind juli 2011.

Tafelrondeblad van de Nederlandsche Tafelronde

Jaargang 65, nummer 2, mei 2011

Pagina

Redactioneel 4

Presidentieel 5

1946-1956 Mario Bruna 6Gegrepen door de zinspreuk 'Adopt, Adapt, Improve'

1956-1961 Leo deWaal 11Een mengelmoes van positieve gevoelens enweinig teleurstellingen

1961-1966 Aat Rietveld 14Als een doel wordt gevonden zijn wij hevig sociaal

1966-1971 Chris Schriks 17Stevige vriendschappen sterven niet

1971-1976 Otto deWittWijnen 21Doorbreek de maatschappelijke verkokering

1976-1981 Ad de Koning 23Het Tafelen heeft mij geleerd beter endieper te luisteren

Afasie project 26

1981-1986 Arie Fakkert 27Respect en vriendschappen voor het leven

1986-1991 CeesVerwey 31Kippenvel op het kruispunt van de geschiedenis

1991-1996 John Reinerie 34De Tafelronde zet je met beide benen op de grond

1996- 2001 Jan deMooij 37Door de juiste vragen te stellen,haal je de beste resultaten

2001- 2006 Alexander Haas 41Tafelen is vrijwillig,maar niet vrijblijvend

2006-2011 Jens Hoogstad 44Hoe meer mensen je ontmoet, hoe leuker het wordt

Administratie NTR 46Steeds weer komen dezelfde discussies terug

Overzicht landelijke Serviceprojecten 47

ROUND TABLE MAGAZINE nr. 2 - mei 20114

Waarde Tafelaars,

Vanwege 65 jaar Tafelen verschijnt een lustrumeditievan het Round Table Magazine, voorheen het Medede-lingenblad en het Tafelrondeblad. Gelukkig niet meergetypt aan de keukentafel met velletjes carbonpapier,maar full color gedrukt in een oplage van 3.600, ver-spreid over bijna 200 Tafelrondes.

De geschiedenis van 65 jaar Tafelen wordt elk jaar keu-rig opgenomen in ons Ledenboekje. Dat verhaal kentnatuurlijk iedereen. En zo niet, dan raad ik je aan heteens op je gemak te lezen. Wat na 65 jaar dreigt teverdwijnen zijn de anekdotes, de persoonlijkeherinneringen, de ervaringen van mensen.Vandaar datwe in deze editie ervoor hebben gekozen om Tafelaarste interviewen en ze te laten praten.Vertellen over watTafelen voor hun heeft betekent, welke anekdote be-waardmoet blijven. In totaal zijn 12 oud-Tafelaars geïn-terviewd, vrijwel allemaal oud-presidenten. Alleinterviews dekken een periode uit de afgelopen peri-ode van 65 jaar Tafelen. Er is bewust voor gekozen omTafelbestuurders te bevragen:zij hebben in hun tijd heelnadrukkelijk gekozen om de NederlandscheTafelrondeverder uit te bouwen, soms om te buigen en naar hunvisie aan te passen.Altijd vanuit hetzelfde ideaal:ervoorzorgen dat de doelstellingen van de Nederlandsche Ta-felronde overeind blijven.Willen wij het Tafelen van nubegrijpen,moetenwe achterom kijken.En tegelijkertijdzullen wij die idealen weer vertalen naar de toekomst:Adopt, Adapt, Improve.

De persoonlijke gesprekken die ik heb gevoerd warenallemaal zeer gevarieerd.Maar een aantal onderwerpenblijft terugkomen en vormt de rode draad:de blijvendevriendschap,het belang van diversiteit,en het tonen vanmaatschappelijke betrokkenheid.Diemaatschappelijke

betrokkenheid toont zich in diverse vormen: van grotelandelijke serviceprojecten, tot aan lokale initiatievenwaarbij we de handen uit de mouwen steken. Vriend-schap en betrokkenheid gaan nu eenmaal goed samen.Uit alle verhalen blijkt dat tijdens de drukke Tafeljarener diepere vriendschappen ontstaan, juist omdat geza-menlijk iets bereikt werd.Deze vriendschappen zijn nogsteeds zeer levendig.Trots verbindt.Daarom is er in dezeeditie ook aandacht voor de oude landelijke service-projecten.

Het is inspirerend te lezen hoe bijzonder actief enbetrokken Tafelaars zich hebben getoond in deafgelopen 65 jaar. Daarnaast zijn, voor dit jubileum-nummer, de voorzitters van de betreffende Tafelrondesgevraagd iets te vertellen over het huidige Tafelen. Zokun je zelf de brug slaan tussen toen en nu.Kortom,eenmagazine vol Tafelverhalen. Ik wens jullie veel lees-plezier toe. Voor ons ligt de mooie taak om genoegnieuwe anekdotes te creëren voor de aankomende 65jaar.

Allemaal gefeliciteerd met 65 jaar NederlandscheTafelronde!

Hulde!

Met Tafelsche groet,

Ithar da CostaNational PRO 2010-2012

ROUND TABLE MAGAZINE nr. 2 - mei 2011 5

WaardeTafelaarVan harte gefeliciteerd met het 65-jarig bestaan van de Nederlandsche Tafelronde!

65 Jaar Tafelen… de tijd is gevlogen. Een korte zin met zoveel content en ervaring. Het mooie van deze erva-ring is dat zodra je ernaar vraagt een iederwel iets weet te vertelen over zijn geschiedenis binnen zijnTafelronde.

De Nederlandsche Tafelronde kent in zijn 65 lentes jong vele stappen en ervaringen. Eenieder kan zijn herin-neringen op zijn eigen manier vertellen en in beeld weergegeven.Maar zodra je tot de kern gaat, blijkt er wei-nig veranderd en dat maakt het Tafelen weer zo mooi.

Helaas is onze oprichter Henk Bruna nietmeer in onsmidden,waardoor je niet naar zijn ervaringen kan vragen.Naar mijn idee is dit nog steeds een groot gemis en dit jaar waren we dan ook op zoek naar de wortelen vande Tafelronde. Zoals het bij Tafelen gaat, kom je altijd wel via een Tafelaar weer bij de juiste personen terecht.Met deze reden hebben we eerder dit jaar weer contact gezocht oud HB-er en tevens zoon van de oprichter:Mario Bruna. Toen ik hem thuis bezocht kwamen er mooie anekdotes naar boven en werden de verhalen envoorbeelden mooier en beter. Zijn afsluiting van ons gesprek staat mij nog bij. Hij zei: ‘nou Jeroen dit is mijnverhaal, maar dat is toch niet zo bijzonder?’ Terwijl dit juist de ervaringen waren, die wij zochten. Later heeftMario Bruna op de Nieuwjaars borrel, in bijzijn van commissies en de Tafelraad zijn verhaal nogmaals verteld.Een mooi moment,waarbij de wortels van de Tafel herinnerd werden.

Maar er zijn meer vehalen.Veel meer. En deze zijn te lezen in deze speciale editie van het Round Table Maga-zine. We hebben bewust contact gelegd met diverse ereleden, oud-presidenten en Tafelaars.Na het lezen vandezemooie ervaringen kan er eigenlijkmaar één conclusie getrokkenworden:Tafelen van nu is in de basis nietsanders dan 65 jaar geleden.De problemen en uitdagingen zijn nog steeds des Tafels. Alleen de peper en zoutzijn de ingrediënten van de tijdgeest, die het Tafelen pittiger of zoeter maken.

Omdie reden heeft deTafelronde nog steeds een bestaansrecht behouden, juist nu en zelfs nogmeer dan ooit,tot in lengte van jaren !

Geniet van hetTafelen,ookmet de 40+,het InternationaleTafelen,maar ookmet je partner en kinderen.Blijf metelkaar in Verbinding !

Met vriendelijke groet,

Jeroen de GraafPresident Nederlandsche Tafelronde 2010 - 2011

Nederlandsche TafelrondeAangeboden 6-11-'47 door TR3 Groningen

Tafelgeschiedenis• Tafelronde 1 Utrecht (1975-1984)• Secretaris TR 1 (1978-1979)• Voorzitter TR 1 (1983-1984)• International Relations Officer (IRO) Nederlandsche

Tafelronde (1979-1981)

Mario Bruna is de zoon vanHenk Bruna,oprichter-erelidvan de Nederlandsche Tafelronde.“De Tafelronde is mijmet de paplepel ingegoten.Dat is niet vreemd natuur-lijk, wij zijn ook als gezin altijd erg betrokken geweestbij het leven in en rond de Tafelronde.” Mario Brunaschetst het beeld waarin zijn vader na de oorlog de Ne-derlandsche Tafelronde opricht. “Mijn vader liep in dejaren voor de oorlog stage bij collega bedrijven in En-geland,Duitsland en Frankrijk. Hij deed daar kennis enervaring op in het boekhandels- en uitgeversvak,tervoorbereiding op zijn loopbaan in het familiebedrijf inNederland.Hij kwam in Engeland in contact met LouisMarchesi en de RoundTable.Hij werd gegrepen door deidealen van deze‘youngmen`s service club’.Uiteindelijkis hij gevraagd omRoundTable naar Nederland te bren-gen.” De oorlogsjaren kwamen daar echter tussen.Maar

op 6 juni 1946 was het zover en werd in Utrecht deTafelronde in Nederland opgericht.Het hele gezin Brunaraakte erbij betrokken. “Er kwamen veel Tafelaars uitbinnen- en buitenland bij ons op bezoek,die bleven danook wel logeren. Het toenmalige magazine, het Mede-delingenblad, werd in de begintijd door mijn vadergeschreven en doormijnmoeder aan de eetkamertafeluitgetypt.”

De firma Bruna exploiteerde een uitgebreid netwerk vanlectuurkiosken op de stations van de NederlandseSpoorwegen. Henk Bruna moest regelmatig de eigenvestigingen op de spoorwegstations afreizen.“Reizen indie tijd was tijdrovend. Op en neer vanuit Utrecht naarLeeuwarden en Groningen in een dagwas niet eenvou-dig, je bleef in die tijd vaak overnachten.” Dit steldeHenk Bruna ook in staat om elders in het land nieuwecontacten op te doen. Jonge mannen die bereid warenomeen lokaleTafelronde te starten.Het reispatroon vanBruna na de oorlog bepaalde de volgorde van oprich-ting van de eerste Tafels in Nederland.De geschiedenisvan de Nederlandsche Tafelronde begon in Utrecht,waar de familie Bruna resideerde.“Het Tafelenwas toen,net als hetmaatschappelijk leven in het algemeen,een-voudiger, sterk lokaal gericht en veelal bij de Tafelaarsthuis, ook omdat reizen niet vanzelfsprekend was.”

Was het reizen binnenNederland in de eerste jarenwei-nig gebruikelijk,maar internationaal reizenwas bepaaldeen uitzondering.Niet alleen omdat het tijdrovendwas,maar ook omdat er zoveel formaliteiten geregeldmoes-tenworden.Na de oorlogwas het bijvoorbeeld heel las-tig om deviezen uit Nederland uit te voeren naar hetbuitenland. Mario Bruna vertelt: “De Tafelronde in Ne-derland had geld ingezameld voor een internationaalservice project van Round Table Great Britain & Ireland.Mijn vader zou de Nederlandse bijdrage gaan overhan-digen. Het probleemwas evenwel hoe de bankbiljettenuit te voeren naar Engeland.Maar hij vond een echteTa-feloplossing. Een goede Tafelvriend had een sigarenfa-briek. Op verzoek vanmijn vader zijn de bankbiljetten insigaren gerold enmet eenmooi dekblad afgedekt.Een-maal bij de douane was het verhaal eenvoudig:deze si-garen zijn een cadeau voor de gastheren.Zo heeft mijnvader toch nog de bijdrage vanuit Nederland aan En-geland kunnen overhandigen.”

Mario Bruna heeft nog altijd sprekende jeugdherinne-ringen. “Wij werden als kinderen echt bij het Tafelen

Gegrepen door de zinspreuk’Adopt,Adapt, Improve’Mario Bruna



betrokken.Een feest datmij altijd is bijgeblevenwas hetjaarlijkse Sint Nicolaasfeest bij Tafelaar Ko Greep aan deLange Nieuwstraat in Utrecht, samenmet alle kinderenvan Tafelronde 1. Een ander festijn was het jaarlijksePaasvuur bij Tafelaar Hein van Beuningen op landgoedAnderstein bij Maarsbergen. Elk jaar werd daar middenin de weilanden een torenhoge stapel hout en boom-takken opgestapeld en verbrand. Het was altijd een gi-gantisch vuur en natuurlijk werden er in de wei ookpaaseieren verstopt.Dat zijn grootse herinneringen. Enondertussen waren de ouders aan het borrelen natuur-lijk.” Henk Bruna was een echt gezelligheidsmens.

De familie Bruna was eerder al actief bij serviceclubs enna deTafelrondewerd Henk Bruna,net als voor hem zijnvader en na hem zijn zoon, ook actief bij de Rotary inUtrecht. Maar zijn hart lag bij de Tafelronde. ”Een heelbijzonder moment was de benoeming van Henk Brunatot Ridder in de Orde van Oranje Nassau in 1986, naaraanleiding van het 40 jarig bestaan van de Nederland-sche Tafelronde. De bijbehorende versierselen werdenhem tijdens een grote Tafelreceptie op het plein voorhet SpoorwegMuseum door de Utrechtse burgemees-ter mevrouw L. Vos opgespeld. Dat gaf hem ookKoninklijke erkenning voor zijn inspanningen.”

Vriendschap en ontwikkeling als dividendMijn vader hield tijdens NTR Jaarvergaderingen en oud-HB reunies zijn gehoor altijd voor: ‘Het Tafelronde lid-maatschap moet je vergelijken met een aandeel. Jeknipt ieder jaar een coupon af voor dividend. Je ont-vangt echter geen geld, maar vriendschap voor hetleven en verbreding van je horizon.Maar jemoet er welzelf in investeren.” De beeldspraak van zijn vader wasook op Mario Bruna van toepassing. “De Tafelrondeheeft mij ook persoonlijk en zakelijk gevormd.

Ik heb mede door de Tafelronde geleerd dat je ook inhet zakelijke leven morele normen en waarden moetnaleven. Een zakelijke relatie kan alleen gebaseerd zijnop wederzijds respect en vertrouwen. Ik heb leren om-gaan met velerlei beroepen en personen.Het adagium‘Adopt, Adapt, Improve’ geldt voor mij nog altijd. Datmaakt de Tafelronde geweldig.

” Maar wat de Tafelronde uniek maakt is de leeftijds-grens. “Dat geeft de magie. Het feit dat het na je veer-tigste stopt, geeft de dynamiek en vernieuwing.Daarinis de Tafelronde onderscheidend. Daar ben ik dan nogsteeds trots op.De Nederlandsche Tafelronde is een or-ganisatie die staat en gezond is.Met bijna 200 Tafelron-des en ruim 3.000 ‘hartelijke jongemannen’.

Oscar LarikVoorzitter Tafelronde 1 Utrecht.Tafelaar sinds 2001.

Hoe isTafelenbijTR 1Utrecht? “Wij zijn een dy-namisch groep,met veel jongeTafelaars.De ach-tergronden, beroepen en interesses zijn vandiverse pluimage, eigenlijk zoals het hoort. InNederland zijn wij vooral bezig met eigen activi-teiten. Bij ons kunnen (heel oude) mores en tra-dities samengaan met vele nieuwe ideeën engewoontes. In internationaal opzicht bezoekenwij elk jaar de Euro 1 Meeting met een grote de-legatie en ook ons jaarlijkse skiweekend is eenbelangrijke internationale reis.Wij zijn een ont-zettende ouwehoerclub,maar als het écht nodigis kan er heel serieus naar elkaar geluisterd wor-den, en staan wij voor elkaar klaar. Van links totrechts is er interesse voor elkaars mening en ditzorgt soms voor heftige discussies,maar we zul-len elkaar ook een hak zettenwaar nodig.Het feitdat wij Tafelronde 1 zijn voelt als een bevoor-rechte positie en daarvoor is het feit alleen almeer dan genoeg.”


Gegrepen door de zinspreuk’adopt adapt improve’

Familie Bruna

Brief Prins Bernhard 10 jaar NTR - 1956

Herinneringen vanMario Bruna


Reünie 10 jaar NTR bij Henk Bruna thuis - 1956

Bestuur RTI:Marchesi en Bruna links - 1948 Tafelsigarendoos met Tafelsigaren van Henk Bruna

Voorlopig Hoofdbestuur -Snuif, Bruna en Greep1946-1947

In Cafe Restaurant de Poort van Kleefwerd op 7 juni 1946 de NTR opgericht

10 ROUND TABLE MAGAZINE nr. 2 - mei 2011

Prins Bernhard in Amsterdam

Tafelbedankje voor Jet Bruna

Lidmaatschapskaart van de heer H. Bruna

Oprichter en erelid Henk Bruna (1916-2008)


Eenmengelmoes van positievegevoelensenweinig teleurstellingenLeo deWaal

Tafelgeschiedenis• Tafelronde 4 Rotterdam (1953-1961)• Secretaris TR 4 (1956-1957)• Voorzitter TR 4 (1957-1958)• Voorzitter District• Vicepresident NederlandscheTafelronde (1959-1960)• President Nederlandsche Tafelronde (1960-1961)

Leo deWaal is de oudst nog levende oud-president vande NederlandscheTafelronde.Leo deWaal heeft een rijkleven achter de rug en is nog steeds actief.“Ik praat noggraag over de Tafelronde, ik heb daar dierbare herinne-ringen aan. Het is een mengelmoes van positieve ge-voelens en weinig teleurstellingen. Het ontstaan vandiepe vriendschappen, zoals bij de Tafelronde, heb ikdaarna niet meer ervaren. Ook niet bij andere service-clubs; waarschijnlijk vanwege de leeftijdsgrens.”

De oorlogsjarenIn mei en juni 1942 werden door de bezetters ruimtwaalfhonderdmannen als gijzelaar opgepakt,waaron-der veel vooraanstaanden.Leo deWaal behoorde bij dejongsten.“Eind oktober 1940 deed ik kandidaatsexamen

economie en daarna ging ik werken in Amsterdam bijhet Verbond van Adverteerders. Al snel na mei 1940werd de Nederlandse Unie opgericht, met als doel hetbehouden van het Nederlandse volkskarakter. Ik orga-niseerde al lezingen over mogelijke ontwikkelingen inde toekomst. In die tijd wilden we voorkomen dat demaatschappij na de bezetting nog zo verzuild zou zijnals voor de oorlog.Na de Februaristaking in 1941 ging ikop zoek naar een mogelijkheid actiever verzet te ple-gen, maar voordat ik iets vond werd ik opgepakt. Ik kandus niet zeggen dat ik een held ben geweest.Wij waren'präventiv Geiseln'.Wij zaten gevangen in de gebouwenvan de katholieke seminaries van Haaren en Beekvlietbij Sint Michielsgestel.” In 1943werd hij samenmet eengrote groep weer vrijgelaten.“De Duitsers hadden in-middels geleerd dat preventief gijzelen geen enkeleffect had.”

Na de oorlog werkte Leo deWaal mee aan dewederop-bouw van Nederland door een actieve rol te spelen inhet Nederlands Volksherstel (de NVH). De NVH kwamaan het einde van de Tweede Wereldoorlog voort uiteen samenwerkingsverband van onder andere hetNederlandse Rode Kruis, het Interkerkelijk Overleg, hetNationaal Fonds voor Bijzondere Nooden en diverseillegale verzetsorganisaties, en was geïnitieerd door deNederlandse regering in Londen. Gevoelens van natio-nale saamhorigheid, die de vooroorlogse hokjesgeestzouden moeten doorbreken, lagen ten grondslag aandit samenwerkingsverband. Leo de Waal vertelt: “Wijhadden tot doel om Nederland materieel en moreelweer op te bouwen. Ook was het een manier om onsverdriet van de oorlog kwijt te raken.” Leo was werk-zaam bij de interne organisatie en fondsenwerving.“Indie tijd ontving ikmijn eerste internationale telefoontjeuit Curaçao. Ik kreeg een brok in mijn keel. Dat dit mo-gelijk was! Ik was zeer onder de indruk. Ik had weercontact met de wereld.”

De Nederlandsche Tafelronde speelde na de oorloggeen nadrukkelijk materiële rol in de wederopbouw,maar gaf wel een belangrijke sociale stimulans. “DeTafelronde heeft onze leeftijdsgeneratie weer bij elkaargebracht,waardoorwij ookweermakkelijker voormaat-schappelijke functies te vinden waren.” Na de eerstejaren vanwederopbouwwerd ook het sociale leven her-vat. “Ik was voor de oorlog senator van het Rotter-damsch Studenten Corps geweest. Via vrienden kwamin contact met de Rotterdamse Tafelronde. Ik was

eigenlijk vrij laat, ik was toen al 34 jaar. Ik had veel overde NederlandscheTafelronde gehoord enwas blij dat ikgevraagd werd. Ik heb er volop van genoten en er veelin geïnvesteerd.”

Tafelen bij TR 4 Rotterdam“Tafelronde 4 had zowel serieuze en leuke kanten. Vande serieuze kanten herinner ik mij de activiteiten vanonze toenmalige voorzitter Jan Dutilh.Hij wilde niet al-leen aan fundraising doen, maar eiste ook meer per-soonlijke betrokkenheid voor functies. Hij stelde nietalleen ‘fellowship’ maar ook service centraal in onzeTafelronde. Hij vroeg mij als penningmeester voor deAdriaanstichting, later de ‘Stichting Rotterdams Kinder-revalidatie Fonds Adriaanstichting’.Deze stichting stondaan dewieg van de kinderrevalidatie in Nederland.Dezefunctie bood mij een heel nieuwe kijk op dergelijkeproblemen.Het was voor mij een nieuwe rijke ervaring.Dat inspireerde enorm.”

“De sfeerwas bij onzeTafelronde ontzettend plezierig.Erwas altijd veel scherts. Er was zoveel variatie in mensen,door de sterke verscheidenheid in achtergronden enfuncties.Persoonlijk heb ik altijd hetmeest genoten vande avonden waar werd gesproken over eigen werk ofhobby’s.Dat noemdewij een‘levensbericht’,het was eenzogenaamd een portret van jezelf.Zo leerde jeTafelaarsook echt beter kennen.”Die verscheidenheid vindt LeodeWaal nog steeds van groot belang.

Bestuursjaren“Als Tafelaar werd ik steeds meer actief. Eerst als secre-taris, later als voorzitter van TR 4. Daarna werd ik ge-vraagd voor de functie van voorzitter van het District.Dat was een nieuwe functie, omdat de districtstructuurpas net was ingezet. Het viel op dat ik de voorzitters-hamer goed beheerste. Uiteindelijk heeft mijn eigenTafel mij geïntroduceerd bij het Hoofdbestuur. Tijdensde jaarvergadering in Arnhem (1961) hield ik mijn jaar-rede. In mijn boodschap zat dezelfde gedrevenheidzoals wij die ook in TR 4 kende. Ik riep Tafelaars op:‘nietalleen een sociëteit te zijn, maar ook de serieuze ge-dachte, de sociale gebondenheid, te laten zien. Het

kostte dikwijls moeite om Tafelaars daarin bij de les tehouden. Tijdens de watersnoodramp hadden de Tafel-rondes in Nederland een stevig helpende hand gebo-den, maar na de ramp was er sprake van een soortservice inzinking. Er was weer behoefte aan meer sti-mulering. In mijn laatste jaar als president hadden wijhet moeilijk met de toenmalige vicepresident. Hij waswel voorgedragen, maar wilde eigenlijk niet. Hij vondhet te moeilijk om voor groepen de grote man te zijn.Uiteindelijk nam na een half jaar de toenmalige nieuwevicepresident (van Dissel) het roer over.”

Leo de Waal vertelt verder over zijn bestuursjaren.“Wijwaren in die tijd veel op stap, ook internationaal. Be-stuursleden namen dikwijls ook hun vrouwen mee opreis.Dat was altijd erg gezellig.Het zoumij niets verba-zen als daar aardig wat Tafelkinderen uit zijn voortge-komen. Als president was ik een stevige man,ook in debestuursvergaderingen. Mijn vergadertechniek wassterk. Je moet zorgvuldig met elkaars tijd omgaan. Ikheb mij altijd goed voorbereid, dat verwachtte ik ookvanmijn bestuursgenoten.Ga niet koeterwalen als je jeniet hebt voorbereid.Vergaderingen konden voorheensoms eindeloos duren, dus ik stelde: ‘als iedereen hetkort houdt, kunnen we daarna nog een gezellig kletsjemaken’. Het hoeft allemaal niet té zakelijk, maar graagwel vlot.”

Eenmoment dat bijbleef is niet alleen zijn bestuursjaar,maar ook de afsluiting.“Het slot, de afsluitende jaarver-gadering, was voor mij ook de afsluiting als Tafelaar. Ikwerd dat jaar 42. Het was een rare gewaarwording alsineens niemand je meer ziet staan.”

Is Leo deWaal trots opwat deNederlandscheTafelrondebereikt heeft? “Trots is niet het goede woord. Dat pastniet. Ik zou eerder het woord ‘tevredenheid’ willen ge-bruiken. Ik ben tevreden over het feit dat wij een steen-tje hebben kunnen bijdragen aan een positievementaliteit, door het stimuleren van meer maatschap-pelijke betrokkenheid en onze bijdrage aan de oprich-ting van het Noodfonds, het latere Hulpfonds.”


JobGoedegebuurVoorzitter Tafelronde 4 Rotterdam.Tafelaar sinds 2006.

Hoe is Tafelen bij TR 4 Rotterdam? “Wij zijn een diverse Tafel, veelondernemers met een eigen bedrijf maar ook een kunstschilder, eenmedicus en een hoogleraar. Met 22 man groot vinden wij dezediversiteit belangrijk.We hebben een drukke jaaragenda. Naast hetTafelen worden er veel andere activiteiten georganiseerd. Webezoeken de Tafelaars op hun werk en we organiseren activiteitenwaar iedereen thuis bij betrokken wordt, zoals het familieweekenden het kampeerweekend voor kinderen en vaders. Verder gaan wejaarlijks met alle Tafelaars naar het buitenland voor de studietrip,onlangs nog in Dublin. Tafelen bij TR 4 Rotterdam staat voor hechteonderlinge vriendschappen. De Tafel heeft een rijk verleden, alsHaventafel en als leverancier van landelijke Tafelvoorzitters en daarzijn we trots op !”


40+ Diner Henk Bruna

Jaarvergadering TR 11 Nijmegen - 1957

King Arthurs Night,Jaarlijkse TR 12 Zaanstreek - 1958

President Michaelis, districtenindeling - 1958


Tafelgeschiedenis• Tafelronde 16 Den Helder (1955-1967)• Secretaris TR 16 (1961-1962)• Redacteur Nederlandsche Tafelronde (1962-1964)• Ere-lid TR 16

Tafelen inmijn tijdNa vijf jaar oorlog en vier jaar militaire dienstplicht inNederlands Indië werd Aat Rietveld in 1955 Tafelaar bijTafelronde 16 Den Helder.“Ik wilde opnieuw beginnenmet mijn leven, ik had een deel van mijn jeugd overge-slagen. Namijn terugkomst uit Nederlands Indiëwerd ikgevraagd onderwijzer te worden op de kweekschool. Ikwas leraar Nederlands,maar werd in eerste instantie ge-vraagd om de klassen in toom te houden. Pas later hebik in de avonduren mijn MO-akte Nederlands gehaald.”Op de kweekschool kwam Aat in contact met de sport-leraar en Tafelaar Jaap Schotsman. Daarnaast gaf Aatook volleybaltraining bij ‘Elegantia’, en ook daar leerdehij steeds meer Tafelaars kennen.“Uiteindelijk werd ikgevraagd lid te worden. Ik herinner mij dat ik in diebegintijd als een wat verlegen jongeman eerst de katuit de boom keek.”

In 1962 werd Aat gevraagd voor het Hoofdbestuur alsRedacteur van het Mededelingenblad, het huidigeRoundTableMagazine.Het was gebruikelijk om in toer-beurt de organisatie van de AGM (de jaarvergadering)te delegeren aan een lokaleTafelronde,op volgorde van

oprichting. In 1962 werd de AGM in Den Helder gehou-den.“Het was een geweldig feest.Speciaal voor de AGMwas eenmusical geschreven:‘De Spiegel vanTafelscha’.”De musical ging over een stel mannen, opgehitst doorhun vrouwen om carrière te maken. Na vele verwikke-lingen en onderlinge strijd vond verbroedering plaatsaan een ronde tafel, bekrachtigd door het Tafellied.“Ikhad de rol als Burgemeester aan de tafel.Als aankomendRedacteur wist men nog niet of ik goed kon schrijven,maar na de musical wist men wél dat ik heel goed konzingen. Ik had voor de oorlog de heimelijke wens omoperazanger te worden.”

Hoofdbestuur 1962-1964“Het Hoofdbestuur was als mijn tweede Tafel.Vergade-ringen waren heel plezierig en er ontstonden nieuwehechte vriendschappen. Ik had in Den Helder eenbeperkt uitzicht op de samenleving, in een beperktekring mensen ommij heen.Mijn zicht werd ineens bre-der, mijn ervaringen werden rijker. Ik ontmoette veelnieuwe mensen van diverse pluimage. In die tijd had ikook geen auto enwas reizenmet de trein nog lastig.Ge-lukkig waren er altijd Ans en Cor Rab bij wie we kondenlogeren.”

Aat was als Redacteur zeer actief.“Al snel had ik de naamvan hetMededelingenblad gewijzigd inTafelrondeblad.Ik schreef alle artikelen in die tijd zelf. Soms schreef ikiets onaardigs over een Tafel,maar dat werd altijd goedopgelost, zoals dat hoort bij de Tafel. Zo heb ik ooit eenboerenkapel moeten dirigeren, als reactie op een vanmijn artikelen”.

“De anekdote die mij altijd is bijgebleven is de installa-tie van TR 93 Steenwijk (1965).De voorzitter van Steen-wijk had besloten alle Tafelaars zeer uitvoerig teintroduceren. Dat duurde veel te lang. Daarna gingenwe rondvaren in bootjes door de kanalen vanGiethoorn.De sfeer zat er al goed in.Zeker omdat een aantal Tafel-aars wilden bewijzen dat deze bootjes brandbaar waren.Eenmaal aangekomen in het restaurant bleek dat hetpersoneel was gaan staken.Wij hebben onszelf bediend.Het eten vloog door de eetzaal. Uiteindelijk probeerdeHenk Bruna de zaal tot de orde te roepen, maar eendaverend ‘Lang zal hij leven’ viel hem ten deel.”

Trots: de Tafel slaat bruggenIn Nederland in de jaren zestig speelde de Tafel een be-langrijke rol door het slaan van bruggen in een verzuilde

Als een doel wordt gevondenzijn wij hevig sociaalAat Rietveld


samenleving“Het uitdragen van politieke of godsdien-stige overtuigingen werd vermeden. En dat in een tijdwaar drie keer per dag een melkboer door de stratenreed:één voor de katholieke klanten,een volgende voorde christelijke klanten en danweer één voor de niet-ge-lovigen. Den Helder was toentertijd een missiegebied.Vroom enDreesmann startte eenwarenhuismet alleenkatholiekemeisjes, in de hoop deze te koppelen aan dezeemannen in Den Helder.” Juist in die tijd wist de Tafelverbinding temaken tussen de verschillende zuilen.Datwas de kracht van deTafel.“Dankzij deTafel keek je doorde zuilen heen.”Dat leidde soms tot opmerkelijk situa-ties. “Zo was er een Tafelaar die op vrijdagavond dis-pensatie moest vragen aan de Deken om eenvleeskroketje te mogen eten, in plaats van vis.”

De betekenis vanTafelen: vriendschap“De betekenis van deTafel is voor mij: vriendschap.Nietalleen onderling tussen Tafelaars, maar ook de vriend-schap tussen de vrouwen. En ook internationaal. Hethome-hosten van internationale gasten is net zo be-langrijk. Die vriendschappen hebben mij gevormd. Inmijn hoedanigheid als Redacteur kwam ik steeds sterkerin de belangstelling.Watmij opviel was dat als ik het lintom had, er ineens een groep mensen om mij heenstond.”Die vriendschappen bleven ook na deTafeljarenbestaan. Na zijn actieve Tafelperiode zette Aat Rietveldde 40+ club op.Ook al is de oudste 40+ club inmiddelsweer opgeheven, toch blijven oude vriendschappenvoortgezet.

“Het sociale aspect van de Tafelronde was in onze Tafelredelijk anoniem. Soms boden wij een nieuwe rolstoelaan, of brachten we de vuurtorenwachter een taart.Zoiets kwam nooit direct uit naam van de Tafel, maarwerd juist persoonlijk overgebracht. En alles met mate.Niet voor niets werd in ons Tafellied gezonden: als eendoel wordt gevonden, zijn wij hevig sociaal.”

Hoewel ruim twee keer zo oud als eenTafelaar,heeft Aatde bandmet de Tafel niet losgelaten.Enkele jaren gele-denwerd hij doorTafel 16 DenHelder benoemd tot ere-lid en als zodanig heeft hij nog regelmatig contact metde huidige Tafelaars.

Robert van NulandVoorzitter Tafelronde 16 Den Helder.Tafelaar sinds 1998.

Hoe is het Tafelen in Den Helder? “Wij zijn actief aan de slag gegaan met hetzoeken van nieuwe Tafelaars.Wij zijn gelukkig nu weer met 14 man, en we heb-benweermeerTafelaars op het oog.Er wordt heel bewust gezocht naar echt jon-gere Tafelaars die langer actief kunnen blijven. Afgelopen jaar hebben we alsTafelronde de ‘fun’ meer teruggebracht. Het vergaderen is drastisch ingekort.Soms duurde een vergadering tot één uur en verdween iedereen daarna naarhuis. Je sprak elkaar eigenlijk te weinig. Nu staan we om half elf aan de bar, enblijft iedereen met elkaar praten.Dit jaar zijn we ook vier dagen met elkaar naarDublin geweest.Kortom,gezelligheid voert weer de boventoon.Van daaruit ont-staat de rest.Wij zijn actief geweestmet goede doelen.Lekker handen uit demou-wen steken. Denk aan een dag kamers schilderen bij de afdeling oncologie vanGemini Ziekenhuis, of het verwijderen van dode boomtakken in het Vogelasiel.”

RobertvanNuland(rechts)samen

metAdie

Peltenburg,PresidentvanTR

16Queenstown

ZuidAfrika.

“Lied van de RondeTafel”Tekst: Kees de Bruïne (TR 16)18mei 1962

Wie ideeën wil lozenkomt ermee voor de draad;Zwijgen is uit den boze,blijf dus maar aan de praat, ja ja -wij zijn pratend verbondendat maakt ons amicaal:Er is een tafel gevondenje weet wel, zo’n ronde;er is een tafel gevondenwaaraan we praten allemaal.

Wij zijn leidendemannenondernemers met fut;hebben allerlei plannenvoor het algemeen nut, ja ja -als een doel wordt gevondenzijn wij hevig sociaal;Er is een tafel gevondenje weet wel, zo’n ronde;er is een tafel gevondenwaaraan we praten allemaal.

Krijgt U nu in de gatenhoe ’t beginsel verluidt?individueel pratenhelpt de wereld vooruit, ja ja -ieder staat onomwondenachter ons ideaal:Er is een tafel gevondenje weet wel, zo’n ronde;er is een tafel gevondenwaaraan we praten allemaal.


Jaarlijkse TR16 Den Helder,BurgemeesterDen Helder en Henk Bruna - 1962

Brief Aat Rietveld aan Henk Bruna - 1962

Aat Rietveld als zingende burgemeester - 1962 Programmab

oekje

DeSp

iegelvanTafelsch

a-1

962

Jaarlijkse TR16,Aat Rietveld tweedevan links - 1962


Tafelgeschiedenis• Tafelronde 17 Zutphen (1963-1972)• Voorzitter TR 17 (1968-1969)• Vicepresident NederlandscheTafelronde (1969-1970)• President Nederlandsche Tafelronde (1970-1971)• Erelid Nederlandsche Tafelronde

In 1963 werd Chris Schriks lid van Tafelronde 17Zutphen. In dat jaar werd ook de Jaarvergadering ge-organiseerd. “Tafel Zutphen was een wat studentikozetafel,beetje brallerig,beetje bla-blamaar welmet ledendie hun beroep serieus namen. Ik kreeg meteen eentaak toegewezen in de organisatie van de jaar-vergadering.Met het hoofdbestuur haddenwij niet veelop, dat stond ver van ons af. De organisatie werd meteen korreltje zout genomen totdat bleek dat be-schermheer Prins Bernhard ons met een bezoek zouvereren.”

“Daardoor kregen we ook te maken met de burge-meester. We vonden dat het evenement moest plaats-vinden in de historische Burgerzaal van het stadhuis vanZutphen. Er kwam een ontvangstcomité en er was eenbijzondere commissie die zich bezig hieldmet de vraagwat de Prins zou drinken. We brachten onze burge-meester op de hoogte dat de Prins de voorkeur gaf aaneen glas whisky en vroegen of daarvoor een budget be-schikbaar was. De Prins kwam, hij maakte de vergade-ring mee, sprak op vriendelijke wijze enkele obligatewoorden en dronk een glas whisky. Toen hij vertrok

werd hij uitgeleide gedaan door president Wim vanDissel en Loek van Putten, voorzitter van Tafelronde 17.De fles whisky bleef achter bij een groep jonge dorstigeTafelaars die ook wel eens een dure whisky wildenproeven.”

“Plotseling stond de Prins weer in onsmidden.Zijn autohad het begeven en de chauffeur wachtte op hulp. DePrins vroeg om nog een glas maar de fles was zoek. Deburgemeester haastig teruggekeerd, bood de Prinsdaarop een biertje aan. Toen de Prins voor de tweedekeer uitgeleide werd gedaan zei Loek van Putten overzijn maag strijkend ‘Koninklijke Hoogheid, voor degoede orde meld ik u dat de inhoud van de fles goedterecht is gekomen’. Prins Bernhard schoot in de lach,schudde de president en onze voorzitter nogmaals dehand en verdween.Het voorval was typerend voorTafelZutphen: beetje branie, veel scherts en warme, langdu-rige vriendschappen.Wij werden na het vertrek van dePrins op het matje geroepen bij de burgemeester, hijwas kwaad. Hij, PvdA-er, oud-verzetsman en onderwij-zer van professie, vond dat wij gemeente-eigendomhadden ontvreemd. Later gaf ik een boek van hem uitmet ragfijne tekeningen van de IJssel- en Berkelflora.Tij-dens dat proces werden we goede vrinden.”

Chris Schriks bleek een wat eigenzinnige Tafelaar.“TafelZutphen was de moeder van de Tafel Lochem,maar tij-dens de oprichting ontstond er animositeit tussenmoe-der en dochter. Zutphen vond dat Lochem wat meerrespect behoorde te tonen. Het leek er even op datLochem een eigen Tafelronde ging oprichten. Eenscheuring of afsplitsing? Daarvoor waren Zutphen enhet hoofdbestuur beducht. De moeder vergat dat eenbeginnende Tafel ook kon puberen. Het was tenslotteeen gezelschapje van snotneuzen die wel vijf of zes jaarjonger waren.”

“Ik werd in dat jaar voorzitter en wilde naar Lochem omdie kerels eens te ontmoeten.Dat werdmij niet in dankafgenomen.Lochembehoorde naar Zutphen te komen.Ik reed naar Lochem en werd ontvangen door een ver-baasde groep Tafelaars-in-spe. Ik zei:‘ik kom een biertjedrinken.’ Na wat jennen kreeg ik het woord. Ik repteervan dat dewaarde van deTafelronde niet vast zat aanhet devies dat ze voert,maar aan vriendschap, aan hartvoor elkaar en hart voor de gemeenschap.DickTap riep‘latenwe onzemoeder niet langer jennen’.De installatie(1968) werd een groots feest. Lochem werd geïnstal-

Stevige vriendschappensterven nietChris Schriks


leerd door president Frits Doodeheefver en deze vondhet de meest geslaagde installatie die hij had meege-maakt.”

“Een maand later werd ik gebeld.‘Hoor eens, heb je hetTafelblad gezien. Je wordt genoemd als kandidaat voorhet hoofdbestuur.’ Ik was overrompeld, vond het eenrare grap. Ik was bezigmet het opzetten vanmijn eigenuitgeverij en drukkerij,dit kon ik er verdorie niet bij heb-ben. Toen belde Frits Doodeheefver.Hij zei:‘Sorry, ik benje vergeten te bellen, ik zat in het buitenland,maar ga jehet doen?’ Ik sputterde,vertelde overmijn twijfels,maarFrits bonjourde datweg en vond dat als deTafelronde jeiets vroeg je niet mocht weigeren. Gerrit Martens,mijnmede-Tafelaar, zei ‘als je het écht niet wilt moet je neezeggen,maar als je het een beetje wiltmoet je het doen’.Mijn vrouw Tonneke twijfelde ook wel maar vond ookdat ze mijn beslissing niet in de weg wilde staan. Mijnmede-Tafelaars die nooit iets van een hoofdbestuur aan-namen waren het plotseling gloeiendmet het HB eens.Ik zei ja enwerd zonderTafelcarrière IRO/ vice-presidenten nadien president.Tot op vandaag kan ik oprecht zeg-gen dat ik er nooit spijt van heb gehad.Waarbij ik nietmag vergeten te getuigen vanmijn schatplicht aan hetadres van Ferry Boogaart ’t Hooft, mijn voorganger, enmijn mede-leden van het hoofdbestuur.”

In het presidentieel jaar van Chris Schriks werd het 25jarig bestaan van de NederlandscheTafelronde gevierd.“Wij zochten eenmooi service-project.Uiteindelijk werdhet Spitplan van tafel Groningen uitgevoerd. In twee jaartijd werd 100 hectare natuurgebied in de omgeving vande Posbank (Veluwe) hersteld en werd er een flink be-drag bijeengebracht voor het inrichten van een bezoe-kerscentrum in boerderij ‘De Heurne’ in Rheden. Ruim1.500 Tafelaars toonden zich actief en hebben de han-den uit de mouwen gestoken. Ik was elk weekend daarom handjes te geven en een biertje te drinken.Het be-zoekerscentrum werd geopend door Prins Claus. Hetwas een groot succes.De opening slaagde zo goed datde Prins tweemaal zoveel tijd aan het feest besteeddeals hij oorspronkelijk van plan was. Bij de avondbijeen-komst in Utrecht waren 1.100 tafelaars met partnersaanwezig enwas ook Prins Bernhardweer van de partij.”

Chris Schriks heeft mooie herinneringen aan de reizennaar Suriname.“Ik ben vaak in Suriname geweest. Mijneerste reis dateert van 1971. Ik kwam in contact met detoenmalige gouverneur van Suriname:Johan Ferrier,delatere eerste president. Ik kreeg van hemde boodschapmee om iets te doen aan een grotere bekendheid vande geschiedenis van Suriname.We werden bevrind enmede dankzij Tafelaars in Paramaribo als Jos Fontaine,Wim Smit e.a.heb ik een flink aantal boeken uitgegevenover Suriname en later over de Antillen. Tot op de dagvan vandaag kan men Surinamica en Antilliana in hetfonds van Uitgeverij Walburg Pers vinden.”

“Voormij is vriendschap altijd het belangrijkste geweest.

Onze vriendschapmet Henk en Jet Bruna en Ans en CorRab zijn Tonneke en mij dierbaar geweest.”

Vriendschappen ontstonden binnen de Tafelronde,maar soms ook daarbuiten, of door een ongewone sa-menloop van omstandigheden.“In Zutphen was menop zoek naar een geschikte conservator voor muse-umstukken die in het depot werden bewaard en geres-taureerd. Dat speelde tijdens het al genoemde bezoekaan Tafel Paramaribo. Het werd een onvergetelijke be-levenis. Tijdens een jungletocht werden wij begeleiddoor Piet Bolwerk. Piet, pikzwart, loodste ons met eenjoekel van een kapmes door het oerwoud. Wij warendanig onder de indruk van Piet. Hij vertelde dat hij alsconservator werkzaam was bij het museum van Para-maribo. Piet was niet tevreden en zocht om meerdereredenen een baan in Nederland. Ik dacht aan het Muse-umdepot in Zutphen en vroeg Piet een sollicitatiebriefte sturen,maar zonder een pasfotootje.Piet schreef eenbrief en gaf deze mee aan een piloot van de KLM diehem op Schiphol op de post deed. Piet werd uitgeno-digd voor een gesprek. De sollicitatie-commissie keekvreemd op toen Piet binnenkwam. Een zwarte man uitSuriname hadden ze niet verwacht. Piet mocht zijn sol-licitatie toelichten en binnen een half uur had hij ieder-een voor zich ingenomen. Hij bleek niet alleen eenvoortreffelijk conservatormaar werd later ook directeurvan het Tegelmuseum in Otterlo. Uiteraard was hij lidvan de Tafel Zutphen.”

“Chris kijkt met warme gevoelens terug op zijn Tafelle-ven. ‘Het is eenmerkwaardig toeval dat naar aanleidingvan het ongenoegen tussen twee Tafels ik plotseling inhet hart van de Nederlandse Tafelronde terecht kwam.Dat heb ik aan Tafel Lochem te danken. De moraal vanmijn tafelleven: tafelaarsmoeten hun vriendschap koes-teren: tolerant en trouw aan elkaar en creatief voor degemeenschap. Indachtig het devies van onze aimabeleoprichter Henk Bruna: stevige vriendschappen stervenniet.”

Marijn van der SteenVoorzitter Tafelronde 17 Zutphen.Tafelaar sinds 2009.


Tafelaars worden ontvangen door gouverneur Ferrier in Suriname

Jaarvergadering TR17 Zutphen met Prins Bernhard - 1963

Jaarvergadering TR17 Zutphen - 1963

Kaartje25

jaar

NTR

Utrecht-1

967

Hoe is Tafelen bij TR 17 Zutphen? “Wij zijn een Tafel-ronde met een gemêleerd gezelschap.Met al onze on-derlinge verschillen en persoonlijke achtergrondenvormen wij toch een hechte groep. Dat is wat mij be-treft ook de essentie van Tafelen.Vorig jaar zijn er weervier nieuwe Tafelaars bijgekomen. Dat geeft weer eenheel nieuwe dynamiek en houdt het interessant.”Wattypeert ons nog meer? “De laatste jaren werken wij intoenemende mate aan onze serviceprojecten. Hetsociaalmaatschappelijke aspect van deTafel komt ster-ker opzetten. Wij hebben al een aantal kerenChampagne in Reims gehaald voor het goede doel.Losvan de centen willen we ook meer de handen uit demouwen steken.Sinds een aantal jaren helpenwijmee-duwen tijdens de Rollover in Bronckhorst: een soortrolstoeldriedaagse.Dit jaar willen wij nog meer serviceactiviteiten gaan organiseren; meer de daad bij hetwoord voegen.”


25 jaar NTR in Utrecht - 1971

Prins Bernhard enChris Schriksbij 25 jaar NTRin Utrecht - 1971

Kersenfeest in Tiel - 1967


Tafelgeschiedenis• Tafelronde 99 Rotterdam (1970-1976)• Vicepresident Nederlandsche Tafelronde (1973-1974)• President Nederlandsche Tafelronde (1974-1975)• Mede-oprichter E.M.A. regio (1974)• E.M.A. secretary / Round Table International (1974-1976)

• Erelid van de Nederlandsche Tafelronde

“Tafelen betekent voor mij persoonlijk in eerste instan-tie de gezelligheid en de vele plezierige contacten die ikheb opgedaan, zowel nationaal als internationaal. Degroep IRO’s en presidenten uit de periode 1972-1975hebben nog steeds veel contact met elkaar.Wij zien el-kaar jaarlijks elke derde week van September.Vorig jaarwarenwij nog inMarokko.”Maar daarna zal Otto deWittWijnen vooral praten over het maatschappelijk nut vande Tafelronde.“Ik heb altijd getracht de maatschappe-lijke verkokering te doorbreken.Tafelen is niet alleen ge-zelligheid en sociale projecten. Louis Marchesi heeft in1927 de RoundTable opgerichtmet ondermeer als doelom verschillende beroepsgroepen met elkaar te ver-enigen. Hij had een hoger gelegen doel: het doorbre-ken van de maatschappelijke grenzen. Bestaandestructuren vernieuwen,nieuwe vriendschappen te latenontstaan tussenmensen die elkaarmisschien nooit ont-moet hadden.Daardoor ontstaat maatschappelijke be-wustwording, bij jezelf en bij andere Tafelaars. Dat uitzich in de veelheid van sociale projectenwaarover ik nunog lees in het Magazine.”

Otto deWittWijnenwas betrokken bij de oprichting vande EMA regio in 1974.“Er was behoefte aan veel meersamenwerking op het Europese continent. De domi-nantie van de anglo-saksische Tafels was veel te sterk.Round Table Great Britain & Ireland was een grote clubmet ruim 35.000 Tafelaars. Ze neigden naar een zekerearrogantie. Continentale Tafelrondes deden niet echtmee.En datwas niet goed,er speelde allerlei belangrijkevraagstukkenwaarwij ook iets over te vertellen hadden.Daarom hebben we het huidige EMA opgericht. Er wasbehoefte aan meer.Dat heeft ook goed gewerkt.”

De vraag waar Otto deWitt Wijnen trots op is, vindt hijeigenlijk een verkeerde vraag.“Het is een voorrecht Ta-felaar te zijn. Het biedt je ongekende mogelijkheden,vriendschap enmaatschappelijke ontwikkeling.Je bentals Tafelaar verplicht daar iets tegenover te stellen.Dat isvoormij volstrekt natuurlijk en dus niet iets om je ineens

heel trots over te voelen.Dat hoort erbij,als je eenmaat-schappelijk probleem ziet danmoet je proberen dat opte lossen. Trots is zeer daarom betrekkelijk. Misschienkan je trots zijn op enkele uitersten daarin, zoals in mijntijd de uitvoering van het Spitplan (100 ha. grondomspitten op de Veluwe door 1.500 Tafelaars) of deoprichting van de Stichting Afasie Nederland.De vraagof er zaken zijn waar ik niet trots op ben vind ik meervalide.”Otto deWittWijnen kijkt kritisch terug op 65 jaarTafelen en stelt:“De pogingen ommaatschappelijke ver-kokering te verbreken zijn tot op heden slechts ten delegeslaagd. Er zijn nog steeds weinig maatschappelijkeuitersten in de Tafelronde te vinden. Ook het aandeelallochtonen Tafelaars is naar mijn mening veel te klein.Wij moeten veel meer durven kijken naar anderebevolkingsgroepen. Net zoals Marchesi stelde bij deoprichting in 1927.“

Dat blijkt in de afgelopen 65 jaar geen eenvoudige op-gave. Otto deWittWijnen noemt verschillende redenenwaarom dit onvoldoende is gelukt.“Soms was het eengebrek aan visie, sommige goede pogingen zijnmislukt,of soms ontbrak gewoon de wil om het te proberen. Ikheb mij altijd gestoord aan Tafels die alleen hun eigenvriendjes zoeken.”Dezemaatschappelijke verbreding isde uitdaging voor de volgende 65 jaar.“Juist in deze tijd

Doorbreek demaatschappelijke verkokeringOtto deWittWijnen

Otto deWittWijnen (midden) tussen Chris Schriks (links) enDirk Epke (rechts) tijdens Ereleden Diner 2011

hebben wij de morele en maatschappelijke plicht omvooruit te kijken en bruggen te slaan.Wij moeten daarbeter ons best doen.”

Otto de Witt Wijnen sluit af met een anekdote.“Ik hebveel mooie verhalenmeegemaakt,maar een zeer gees-tig voorval staat mij nog altijd bij. In mijn afscheidsredeop de jaarvergadering van 1975 stelde ik de toen ge-ringe geneigdheid om aan service te doen ter discussie.Daar was niet iedereen blij mee. Maar na dat enigszinsstrenge verhaal kwam de aankomende president OttoBekouw aan het woord.Hij verlichtte de stemmingmethet volgende: ‘Heren, ik kwam vanmiddag op mijn ho-telkamer die u voor mijn vrouw en mijzelf heeft gere-serveerd. Ik vind het buitengewoon attent dat u voormij een klein formaat sigaret hebt laten maken. Hetdoosje draagt zelfs mijn initialen: O.B. Het probleem isalleen: Ik rook niet.’Dat is Tafelen zoals hoort.”


Casper JongsmaVoorzitter Tafelronde 99 Rotterdam.Tafelaar sinds 2003.

Hoe is Tafelen bij TR 99 Rotterdam? ”Tafelen bij Tafel 99houdt meer in dan de maandelijkse vergadering en de thuis-Tafel. Door het jaar heen worden activiteiten georganiseerdzoals het familieweekend, het sociale project, een golfdag eneen tennisdag.Daarnaast is er de jaarlijkse buitenlandse trip inhet kader van de Portsmeeting die wij dit jaar zelf organiseren.Ook buiten de formeleTafelactiviteiten zien deTafelaars elkaarin wisselende samenstelling. Dat Tafel 99 de bakermat is vanvele vriendschappen blijkt tevens uit de zeer actieve 40+Tafeldie steevast eens permaand bij elkaar komt enmet elkaar eet.Kortom, Tafel 99 biedt veel en geeft veel. Voor nu en voor detoekomst.

Het nieuwe LintH.Bruna samenmet O.Bekouw

1976

InstallatieTR115 Katwijk-Noordwijk - 1971

Installatie TR123 Den Haag,het Tafelronde kwartet - 1974


Het Tafelen heeft mij geleerdbeter en dieper te luisterenAd de Koning

Tafelgeschiedenis• Tafelronde TR 46 Schiedam 1972-1979• International Relations Officer (IRO) Nederlandsche

Tafelronde (1974-1975)• Vicepresident NederlandscheTafelronde (1975-1976)• President Nederlandsche Tafelronde (1976-1977)

“Ik was directeur bij Lucas Bols en ontmoette destijdsRien Jongepier, een Tafelaar van TR 46 Schiedam. Dieheeftmij toen gevraagd om lid teworden. Ik was 32 jaaroud en niet zo piep meer.” Ad de Koning koos bewustvoor de Tafelronde. “Meerdere clubs trokken aan mij,maar watmij bij deTafelronde erg aansprakwas het feitdat je door zelfwerkzaamheid ook anderen kon helpen;door zelf iets te doen en het resultaat vervolgens weerin te zetten voor de noden van derden.” Ad de Koningherkent tegenwoordig nog steeds veel in het huidigeTafelen.“Het Tafelen is niet veel veranderd ten opzichtevan vroeger. Het is, naast service projecten uitvoeren,nog steeds even studentikoos.Gelukkig maar.”

Presidentieel jaar 1976-1977“Mijn werkgever Lucas Bols gaf mij, door mijn functie,de kans om veel buitenlandse reizen te maken. Ik hebaltijd heel veel vrijheid gekregen. Ik kon als IRO endaarna als president ontzettend veel World Meetingsbezoeken. Ik was een fanatiek internationaal Tafelaar.Dat internationale reizen heb ik altijd erg gewaardeerd.In meerdere opzichten was het een verrijking van mijnTafelen. Niet alleen vanwege de talloze prachtige ont-moetingen of indrukwekkende plaatsen die het mijbracht,maar ook omdat je dan nóg meer voor mensenkon betekenen.”

“Eenmooie anekdote uit mijn presidentieel jaar waar ikgraag aan terugdenk, was een gebeurtenis die plaats-vond tijdens het 25 jarig lustrum van de NederlandscheTafelronde. Tafelronde 123 Den Haag had het gehelehoofdbestuur uitgenodigd voor een concert in het con-gresgebouw, onder leiding van Bernard Haitink. PrinsBernhard was, als Beschermheer van de Tafelronde,ookuitgenodigd enwij zaten allemaal op dezelfde rij. In hetorkest zat een harpistemet prachtig blond haar.De Prinsboog voorover en riep naarmij:‘Héé voorzitter,wie is diedame met de harp!?’ Ik antwoordde dat ik dat niet wist,daar zij onderdeel uitmaakte van het Residentieorkest.De Prins antwoordde:‘Ik wil met die dame een glas wijndrinken in de pauze.’ En zo geschiedde. In de pauzespoedde ik mij naar voren om een en ander te regelen.

Alles lukte. Zoals gebruikelijk dronk de Prins dan eenglas Chassagne Montrachet.”

Met veel plezier denkt Ad de Koning terug aan zijn be-stuursjaren en in het bijzonder ook zijn samenwerkingmet Otto de Witt Wijnen.“Wij hadden destijds een Eu-ropean Presidents Meeting in Fez in Marokko. Het wasallemaal heel deftig met grote diners en wij waren tegast bij de president van RoundTableMarocco.Ottowasoverdag nog aan het werk, hij was druk aan het schrij-ven aan de rand van het zwembad in ons hotel enmaakte ondertussen ook nog wat foto’s. Blijkbaarmaakte dat hem verdacht. Ineens kwamen er tweebomen van kerels aanzetten in zwart uniform.Ottowerdgearresteerd op verdenking van spionage! Hij heeftvastgezeten op het bureau. Uiteindelijk moest de pre-sident van RoundTableMarocco eraan te pas komen enwerd hij redelijk snel weer op vrije voeten gezet.Hetwasgeweldig! Ik heb hem nooit meer zo verontwaardigdgezien.”

Stichting Afasie Nederland“Echt trots ben ik op de resultaten van het Afasie pro-ject. Het heeft veelmoeite gekost om alles in Nederlandin goede banen te leiden.Maar het was het waard, hetgaf een geweldige impuls aan een vrijwel onbekendprobleem zowel voor kinderen als voor volwassenen.Wij hebben als Nederlandsche Tafelronde hierin echtiets kunnen betekenen. Het Afasie project vonden wij,

als Bestuur, een geweldig initiatief.Willem Cense [hui-dig erelid van de NederlandscheTafelronde - red.] bleekeen zeer capabel man.Wij hebben toen met elkaar hetAfasie project op poten gezet. Het werd een groot suc-ces dankzij de geweldig sterke inzet van deTafelrondesin Nederland.Overigens, ook dankzij de betrokkenheidvan de Tafelvrouwen. Zij hebben zich ook mateloos in-gezet.” Een mooi voorbeeld was de uitgave van het re-ceptenboek ‘Een Rondje Tafelen’ door de vrouwen vanTR 46 Schiedam, waarin alle Tafelvrouwen van Tafel-rondes uit heel Nederland hun recepten hadden ge-bundeld.

Een grote indruk maakte de reis naar Suriname. Ad deKoning vertelt verder:“Wij hadden in het kader van hetMytylschoolproject niet alleen geld,maar ook een hoopmiddelenmeegenomen.Wij voeren gezamenlijk in eenkorjaal, een uitgeholde boomstam,over de Surinameri-vier, op weg naar Botopasi. Het bleek een nederzettingmidden in het hart van Suriname.Wij sliepenmidden inde jungle in hangmatten tussen de bosnegers. Na eenlange reis konden wij eindelijk de spullen afleveren ende kinderen helpen.Uit dankbaarheid ontving ik van hetstamhoofd een zelfgemaakte en zeer bijzondere ChiefChair.Als herinnering aan deze ervaring heeft deze stoeljarenlang in ons huis gestaan, totdat ik de stoel weermeegaf aan een huisvriend.Hij heeft de Chief Chair aanhet Suriname Museum in Paramaribo geschonken. Dezoon van het toenmalige stamhoofd heeft daar de stoelvan zijn vader teruggevonden.Dat is mooi.”

Wat heeft Tafelen gebracht?De veleTafelvriendschappen van Ad de Koning hebbenna zijn Tafeljaren niet allemaal standgehouden.“Ik wasveel op reis voor mijn werk, en heb steeds op verschil-lende plaatsen gewoond. Naast vriendschappen inNederland, heb ik wel een heel goede vriendschap op-gebouwdmet de president van Round Table Finland. Ikheb hem beter leren kennen op eenWOCOmeeting inHongkong en sindsdien zien wij elkaar ieder jaar. Hetene jaar komen zij hier naar toe, en het andere jaar rei-zen wij naar Finland.”

“Wat heeft het Tafelen mij persoonlijk gebracht? HetTafelen heeft mij geleerd beter en dieper te luisteren. Ikwas altijd oprecht geïnteresseerd naar anderen,maar alspresident heb ik echt geleerd om goed te luisteren.Mensen kwamen vaak naar mij toe om te praten overproblemen, of om hun hart te luchten. Als presidentvoer je vaak heel vertrouwelijke gesprekken,zonder datje je gaat bemoeien met de zaken van anderen.”


IvoDolkVoorzitter Tafelronde 46 Schiedam.Tafelaar sinds 2003.

Hoe is Tafelen bij TR 46 Schiedam? “Het gaat heelgoed.We hebben een speciaal jaar, aangezien wij deEuromeeting voor de Tafelrondes 46 organiseren inSchiedam begin juni. Met nog maar een maand tegaan zijn wij nu heel druk bezig om alle puntje op de‘i’te zetten.Daarnaast hebbenwij afgelopen jaren be-hoorlijk wat uitvliegers gehad en zijn wij als club eenstuk bewuster bezig gaan houden met uitbreiding.Wij hebben nu vijf aspiranten rondlopen,waarvan ernu twee worden geïnstalleerd. Dat ziet er allemaalgoed uit. De opbouw van onze Tafelronde wordtmeer evenwichtig.Wat typeert onzeTafel? Met namede gezelligheid en saamhorigheid.Wij zijn erg actiefmet serviceprojecten,maar kiezen heel bewust voorlokale projecten,gericht op kinderen en kleinschaligin opzet. Zo kunnen wij echt het verschil maken.”

Op bezoek bij de Mytylschool - 1970


Een rondje Tafelen LustrumTR 80 Hilversum - 1981

Jaarvergadering TR 63 Gorinchem - 1979

Tafelrondeb

laduit19

80


In 1977 is met de opbrengsten van het Landelijk Ser-viceproject 'Afasie' de Afasie Vereniging Nederland(AVN) opgericht. Afasie is een taal-spraakstoornis dieveelal optreedt na een herseninfarct of een hersentu-mor of -trauma.De opbrengst van het project bedroegdestijds ruim 6 ton en werd bijeengebracht door 85%van alle Tafels, een ongekend hoge participatie!

De AVN is thans een bloeiende patiëntenverenigingmetzo'n 3.000 leden.De inkomsten bestaan uit contributies,een jaarlijkse bijdrage van VWS en opbrengsten uit li-centies en verkopen van in eigen beheer uitgegevenpublicaties. Een landelijk bureau met 3 medewerkersonder een bestuur van 7 vrijwilligers geeft voorlichtingover afasie aan getroffenen en geïnteresseerden, be-hartigt de belangen van mensen met afasie (die datveelal zelf niet meer kunnen vanwege de aard van deaandoening) en organiseert lotgenotencontact tussengetroffenen en/of partners.

Door de jaren heen is - misschien niet altijd even zicht-baar voor alle Tafelaars - de relatie tussen deTafelronde

en de Afasievereniging altijd uitstekend gebleven. Zozijn opeenvolgende oud-hoofdbestuursleden van deTa-felronde steeds bestuurder van de AVNgeweest.En nogonlangs is door een donatie van het Tafelronde Hulp-fonds de website van de AVN geheel aangepast aan debeperkingen van de doelgroep en vormt deze nu eengoed bezocht voorlichtingsmedium voor het grote pu-bliek (met meer dan 200.000 bezoekers per jaar).

Het Afasieproject is bij uitstek zo'n landelijk service pro-ject geweest dat voor een kwetsbare groep in de sa-menleving een wezenlijk verschil heeft gemaakt. Endoordat (leden en oud-leden van) de Tafelronde al diejaren over de schouder mee keken en mee dachten isde Afasievereniging geworden tot wat zij nu is: eentoonaangevende patiëntenvereniging in binnen- enbuitenland.

Dirk EpkeOud-Tafelaar en voorzitter van de Afasie VerenigingNederlandErelid van de Nederlandsche Tafelronde

Afasie project


Tafelgeschiedenis• Tafelronde 154 Rhoon (1981-1985)• Vicepresident NederlandscheTafelronde (1983-1984)• President Nederlandsche Tafelronde (1984-1985)• Ere-lid TR 154

Arie Fakkert is verrast door vraag ommee tewerken aaneen interview.Arie Fakkert,Nationaal president uit 1985:”Dan ben je bijna 67 al jaren met pensioen, maar nogdruk bezigmet vrijwilligerswerk enword je gebeld doorde PRO van de Nederlandsche Tafelronde! Of je een in-terview wilt geven over je actieve Tafeljaren. Ik ben ver-eerd en zeg toe het te doen, ik neem mij voor wel wattijdgenoten uit mijn lokale Tafel en uit mijn HB raadple-gen om inspiratie op te doen,want het is meer dan eenkwart eeuw geleden!”

Hoe ging dat Tafelen in de periode 1981 tot 1986?Arie steekt vanwal.“Laat ik eerstmijn korteTafelbestaanwat inkaderen. Als 36 jarige was ik een late roeping.Deinitiatiefnemers van onze Tafel in 1980 waren al eldersTafelaar en zochten enkele jaren voor hun 40e eennieuwe uitdaging.Dus richtten zij een lokaleTafel op enomringden zich daartoe met voornamelijk leeftijdge-noten. Bij de erkenning van onzeTR 154 in oktober 1981was ik al zes maanden 37! Omdat ik toen nogmaximaalvier Tafeljaren zou hebben,besloot ik er goed van te ge-nieten.”

“Na twee intensieve jarenTafelen,werd ik echter ‘uit hetnest geroofd’door Boudewijn de Greve, toen Nationaalpresident,diemij polste of ikmij kandidaat wilde stellenvoor het HB als vicepresident, om een jaar later Jan vande Broek op volgen,die nu Boudewijn zou opvolgen.Tja,wat doe je dan? Na instemming van Louise, mijn echt-genote, besloot ik het bij mijn bazen in de AlgemeneDirectie van het toenmalige AMEV ter sprake te bren-gen. Net op tijd besloot ik dat het slimmer was een ni-veau hoger te gaan polsen, omdat ik wist dat er in deAlgemene Directie geen oud Tafelaars zaten en in deRaad van Bestuur er wel drie van de vier lid waren ge-weest. ‘Wat zal ik doen’ vroeg ik ze, ‘ik heb namelijk be-grepen dat het mij best veel tijd gaat kosten, ookoverdag en dat verwacht wordt dat mijn secretaresseeen flink deel van haar tijd voor de Tafelronde bezig zalzijn’. Het resolute en unanieme antwoord van de herenwas:‘Ik zou hetmaar doen! Enwij zeggen het wel tegende Algemene Directie’. Het antwoord was beter dan ikhad verwacht en dat betekende dat ik na nog geen driejaar lokaal Tafelen, mijn focus voor 90% verlegde naarhet intensieve en kleurrijke hoofdbestuur leven.”

“Mochten er onder de lezers rekenaars zijn, dan becij-ferden zij wellicht dat ik al te oudwas om nog twee jaarin het hoofdbestuur te zitten. Maar kennelijk waren zezowanhopig een kandidaat-slachtoffer te vinden dat zeeen oogje dicht knepen. Toen ik vroeg of mijn leeftijdniet een bezwaar was, ik zou immers bij mijn installatietot president al 40 zijn en dus tot na mij 41e verjaardagin functie blijven, kreeg ik een onduidelijk antwoord enbegreep dat ik niet moest doorvragen.Pikant is wel datik mij later als president tijdens ‘mijn’ jaarvergadering,de AGM in Den Haag, zeer sterk maakte om de toendoor enkele leden voorgestelde leeftijdsverhoging naar45 jaar afgestemd te krijgen.Daar slaagde ik gelukkig inen tot mijn genoegen is dat tot de dag van vandaag 40gebleven. Henk Bruna stond er nog uitvoerig bij stil,toen hij, zoals altijd het woord nam aan het einde vande AGM en ook mij verblijdde met de PresidentenPlaquette.”

“Ik geloof er heilig in dat een van de sterke punten vande Nederlandsche Tafelronde het geringe onderlingeleeftijdsverschil is.Ruwweg in dezelfde levensfase, jongegezinnen, kinderen in ongeveer dezelfde leeftijd en dieook van harte en intensief bij het Tafelen betrekken. Ikvind dat een groot pluspunt in vergelijking met andereserviceclubs.Onze drie dochters praten er nog over.Ook

Respect en vriendschapvoor het levenArie Fakkert


zij hielden, net als mijn vrouw en ik, er vriendschappenvoor het leven aan over”.

Waarin verschilt het Tafelen van toen met hetTafelen van tegenwoordig?”Het was allemaal wat primitiever toen. Zo was eenhoogtepunt dat we met de lokale Tafel 154 Rhoon e/oeen weekend gingen kamperen aan het Brielse meer.Niet in luxe tenten,maar in oude tentjes enmet als cen-trale verzamelplaats om te koken en te feesten eengrote oude legertent! Mede-TafelaarWillem van de Beldregelde die bij Defensie met het mooie argument datPrins Bernhard, onze beschermheer, dat vast wel mooizou vinden! Ons grootste vermaak was een potje voet-ballenmet jong en oud in de stromende regen.Aan ser-vice dedenwe lokaal ook behoorlijk veel. Ik herinnermijhoe wij enkele jaren achtereen de plaatselijke gemeen-schap rond Koninginnedag trakteerden op een paardagen een grote feesttent met optreden van populairebands.En dat kwam de bieromzet en dus de opbrengstvoor ons lokale serviceproject zeer ten goede! Moestenwe wel ’s nachts waken over onze spullen, vooral overhet bier.Dan leer je elkaar goed kennen.”

“Later slotenwij aan bij het landelijk serviceproject“ietsvoor niets”waarvoor ik in het hoofdbestuur als vicepre-sident ook een jaar eindverantwoordelijk was. In dat jaarbezocht ik vier Afrikaanse‘Iets voor Niets’partnerlanden:Kenia, Tanzania, Zambia en Zimbabwe en werd daarsteeds uitstekend opgevangen door lokale Tafelaars.Zijvervoerden mij naar een aantal ziekenhuisjes, scholen,kindertehuizen etc.,waar ik bewonderde hoe de in onzesamenleving afgedankte,maar nog best bruikbare spul-len dankbaar werden benut. Een gouden formule,waarJan van de Broek zo hard aan getrokken heeft. De hierovertollige materialen zoals ziekenhuisbedden, rönt-genapparaten en schoolmeubilair werden kosteloosvervoerd in containers, die toch leeg terug gingen naarAfrika en ter plaatse door lokale Tafels opgevangen,uit-gepakt en veilig verder vervoerd naar de afgesprokenbestemmingen.”

“De onbeschrijflijke armoede maakte diepe indruk opmij.Maar ook de dankbaarheid dat patiënten niet langerop kranten (!) op de gang hoefden te slapen, operatiesniet meer op een keukentafel plaats hadden en school-kinderen voor het eerst op bankjes en aanTafeltjes kon-den zitten in plaats van op de grond. Ik werd omhelsddoormissienonnen en de kinderen zongen een uitbun-dig lied voor me. Een mooie stimulans om nog door tegaan met dat Nationale Serviceproject.

“Over armoede gesproken, die zagen wij ook tijdensonze rondreis door India toen wij voor deWoco in 1984in Bombay waren. Een schril contrast om na een com-fortabele nacht in een vijfsterrenhotel een tochtje temaken omde adembenemendeTajMahal in Agra te be-wonderen in serene rust en het volgende moment teworden omringd door kindertjes die om ‘roepi roepi’

bedelen. Waarbij de ouders denken dat het helpt diekinderen -meestal demeisjes - van een armof een beente ontdoen,omdat ze dan hopelijkmeer‘opbrengen’.Lo-kaal jong ondernemerschap bood zich ook aan. Eenklein jongetje zwaaide met een knuppel boven zijnhoofd en roept: Sir, sir, you can pay them, but you canbetter pay me, I keep them away from you...!”Het drin-gende advies was deze kinderen niets te geven omdaarmee niet die gruwelijke amputaties in stand te hou-den, en alleen een grote donatie te doen aan MotherTheresa. Maar de smekende bruine ogen zorgden er-voor dat we toch beiden deden.Alhoewel een zak ball-points voor de kinderen veel aantrekkelijker bleek dangeld,maar dat gold nog veelmeer voor een doosje Hol-landse dropjes,want toen ik die begon uit te delenwerdik letterlijk onder de kinderen bedolven, tot hilariteit vanons reisgezelschap.”

“Opvallend is wel dat die mooie reizen naar Woco’s,EMTM’s en AGM’s van zusterTafels zo prominent inmijngeheugen staan. Zij werden ook altijd uitstekend voor-bereid en begeleid door onze IRO Govert Coers, die mij- toen ik hem deze week belde - toevertrouwde dat hijzichmijn heel late telefoontjes op zondagavonden noggoed herinnert.We hebbenwat afvergaderd,niet alleenmet het HB maar toen ook met de in 1983 opgerichteNationaleTafelraad.Veel van die vergaderingen vondenplaats in Bilthoven, in hotel Heidepark bij hotellier enTafelaar Nico Freling. Ik schijn er bekend om te hebbengestaan iedereen uitvoerig zijn zegje te laten doen,waardoor de HB-ledenmeestal pas ver namiddernachthuiswaarts reden. En dat waren afstanden, JacquesVestering naar Hengelo Hans Kes naar het Noorden enGerard Schippers naar Berg enTerblijt (Maastricht),maardie nam desondanks toch nog een biertje voor hij ver-trok. Een van de redenen dat ik geen haast had, alhoe-wel ik ook ten zuiden van Rotterdamwoonde,was dat ikeen uitstekend arrangement had met een plaatselijkedame...genaamd Ans Rab! Ik mocht bij haar logeren,omdat ik in Utrecht werkte. Geweldig gastvrij was daten ‘s morgens kookte zij een eitje voor me. Ans en Lies,de Tafelronde mag zich gelukkig prijzen met jullie toe-wijding!”

WatbetekendeTafelen voor je,waar ben je trots op?“Onze lokale routine was om trouw iedere maand eenvooravond op het Kasteel van Rhoon en een avond bijeen Tafelaar thuis te hebben, met dan ook de echtge-notes erbij en dan steevast een verhaal over het eigenberoepsleven van een van de leden. En die verhalenwaren zeer demoeite waard,vooral omdat onze beroe-pen zo uiteenlopend waren. Zo heb ik toen veel meerbegrip en respect gekregen voor andere beroepswerel-den dan de mijne en bijvoorbeeld de ondernemings-geest van onze veeteler en onze landbouwer lerenbewonderen.Dat,en de vriendschappen voor het leven- we komen als 40+ tijdgenoten nog steeds met echt-genotes bij elkaar en de echtgenotes ook zonder ons -zijn voor mij dé highlights”.


“Omdat wij met een aantal leden tegelijk als 40-plusseruittraden, werd dat groots gevierd. Als toekomstigegrijsaards huurdenwij rolstoelen en gaven getooidmetgrijze pruiken een rolstoelendansoptreden bij het beeldvan Zadkine in Rotterdam. Op die dag hebben wij ookonze lokale burgemeester Temminck geridderd tot ere-ridder van Tafelronde 154.Het staat allemaal op de filmen die ga ik weer eens proberen te vinden als ik einde-lijk wat meer tijd krijg.”

“Inmiddels kijken wij hier uit naar de komende AGM in

Remco Abel

Voorzitter Tafelronde 154 Rhoon.Tafelaar sinds 2001.

Hoe is Tafelen bij TR 154 Rhoon? “Het zijn gezel-lige, informele bijeenkomsten met vrienden onderelkaar.Als hetmoet stekenwij ook de handen uit demouwen. Wij doen veel hands-on projecten enserviceprojecten. De samenstelling van onzeTafelronde is divers: van fietsenverkoper, banden-boer tot advocaat.

Dit jaar is ons thema‘respect en inzet’.‘Respect’staatvoor:echt naar elkaar luisteren.‘Inzet’gaat over onzeprojecten diewe uitvoeren.Denk aan één keer in demaand rondfietsen met oudere minder validemensen, langs locaties uit hun jeugd.Of wij nemenmensen met het syndroom van Down een dagjemee naar een pretpark.

Rhoon.Als lokaal 40+er - onlangs tot erelid vanmijn lo-kale Tafel gebombardeerd - en als oud HB-lid, verheugik mij er zeer op.Het stemmige Kasteel van Rhoon, eenrijksmonument, ooit van de slopershamer gered dooro.a.mijn schoonvader en onlangs door ons als Bestuurvan Stichting Kasteel van Rhoon deels van nieuw pas-send interieur voorzien, is een van demooie locaties diewe in Rhoon te bieden hebben. Ik hoop dat veel huidigeleden en 40+ers uit het hele land zich inschrijven. Ik zaler zeker ook propaganda voormaken op de Reünie vanoud HB-leden op 21 mei aanstaande.”

Momenteel zijn wij heel druk bezigmet het organi-seren van de AGM 2011. Echt alle Tafelaars zijndaarbij betrokken,het is eenTafelbrede activiteit. Ikwil alle Tafelaars oproepen omdit jaar naar de AGMin Rhoon te komen.Het wordt een fantastisch feest.Daarom Rhoon! Schrijf je nu in opwww.agm2011.nl”


Arie Fakkert en Henk Brunamet poster

Arie Fakkert, 1984achter geschonken röntgenapparaat

van Tafel Aaltenaan Tafel Tanga te Tanzania,

project “Iets voor Niets”

Installatie TR 164 Valkenburg - 1985

Henk Bruna geridderd - 1986


Tafelgeschiedenis• Tafelronde 52 Amsterdam (1981-1986)• Secretaris TR 52 (1982-1983)• Voorzitter TR 52 (1984-1985)• Mede-oprichter Tafelronde 169

De Ronde Venen (1986)• Tafelronde 169 De Ronde Venen (1986-1994)• Voorzitter TR 169 (1989-1990)• Districtsbestuur District VIII (1984-1986)• Vicepresident NederlandscheTafelronde (1987-1988)• President Nederlandsche Tafelronde (1988-1989)• E.M.A. secretary (1990-1991)• Mede-heroprichter Round Table International (1991)• President RTI (1992-1993)• Erelid van de Nederlandsche Tafelronde

“Ik was een vrij jonge Tafelaar.Opmijn zevenentwintig-ste ben ik als Tafelaar bij Tafelronde 52 AmsterdamgaanTafelen. Ik was ook nog vrij jong toen ik President vande Nederlandsche Tafelronde werd. Ik had vooraf nietgedacht dat de Tafelronde zo’n grote leerschool kanzijn.”CeesVerweij kijkt terug op een zeer breed en actiefTafelverleden.De aandacht van Cees ging al snel uit naarhet internationaleTafelen; in 1992 zelfs als President vanRound Table International.Hij heeft nog steeds contactmet de vele oud-Tafelaars en bestuursgenoten.“Wij zienelkaar regelmatig en hebben nog steeds veel schik metelkaar. De Tafelronde drukt nog steeds een grote stem-pel op mijn leven.”

Opening van het OostblokCees Verweij stond begin jaren ’90 aan de wieg van deopenstelling van Midden- en Oost Europa. “In najaar1990werd in Budapest de eersteTafelronde in het voor-malig Oostblok opgericht.Hetwas een spectaculaire bij-eenkomst. Ik was destijds als E.M.A. secretaris naarHongarije afgereisd. Maar ineens liep alles fout,het helelandwas in staking.Alles lag plat,het hele internationaleprogramma viel in duigen,veel deelnemers stranddenergens. Ineens werd ik als ceremoniemeester gevraagdde oprichting in goede banen te leiden. In een zaal met300 man, met op de voorgrond nog steeds een grootstandbeeld van Karl Marx, kreeg de Hongaarse minis-ter van Economische Zaken het woord.Het werd een ui-terst langdradig betoog,geheel in communistische stijl,maar toch kreeg ik kippenvel want juist deze man hadde poort naarWest Europa geopend. Je vóélde dat hiergeschiedenis werd geschreven.”

Als International President heeft CeesVerweij daarna inveel Midden- en Oost Europese landen Tafelrondes ge-charterd. De lijst is indrukwekkend: Riga (“Ik lees metverbazing in het Magazine dat TR1 Riga opnieuw is op-gericht”), Kiev,Praag,Letland,Estland en Roemenië.“Wehebben zelfs eens gepraat over een Tafelronde inRusland.” Toch zijn deze Tafelrondes met moeite opgang gekomen en soms weer weggevallen.“Ruim vijf-tig jaar communisme liet zijn sporen na. De aspecten‘Fun’ en ‘Fellowship’ lieten zich moeilijk verenigen meteen maatschappij die vooral bezig was een inhaalslagte maken met individualisering. Bovendien durfde nie-mand het achterste van zijn tong te laten zien.Na jarenvan politieke onderdrukking, heerste er een cultuurwaarin iedereen elkaar in de gaten hield.Datwerkte nietgoed. Tafelen betekent toch dat je zaken open met el-kaar durft te delen.”Maar ook de eerste verwachtingenwaren te hoog gespannen. “Er leefde de verwachtingdat wij met tassen of vrachtwagens vol spullen zoudenafreizen. Er was vaak echt sprake van armoede.Maar zoerg zoals bijvoorbeeld in Roemenie,daar waren we nietop voorbereid. Je merkte dat contacten weer verwa-terde.”

Heroprichting RoundTable InternationalCees Verweij is mede-heroprichter van Round Tabel In-ternational.“Eerder, in 1961,ging het toenmalige RoundTable International op in de WOCO. Dat was een inter-nationale associatie voor serviceclubs voor jonge man-nen, zoals bijvoorbeeld ook ‘Active 20-30 International’

Kippenvel op het kruispuntvan de geschiedenisCees Verweij


en ‘Apex Australië’.WOCO wilde steeds meer een para-plu worden voor ‘jonge mensen’, dus ook vrouwen, entegelijkertijd lieten ze de maximale leeftijdsgrens van40 jaar los.Wij wilden als Round Table associaties eenaantal aspecten zeker stellen: een mannenclub blijven,en de uiterste leeftijdsgrens van 40 jaar vasthouden.Deze visie werd gedeeld door alle associaties van RoundTable. In 1991 in Klagenfurt hebben alle associaties deRoundTable International weer opnieuw opgericht.Wijblevenwel onderdeel vanWOCO,maar dan als zelfstan-dige associatie.”

Nieuwe vriendschappenmet Zuid AfrikaOok op een ander moment in de geschiedenis kreegCees Verweij kippenvel.Dat was in Zuid Afrika.“In 1987,tijdens de Apartheid, was Round Table Zuid Afrika offi-cieel niet welkom op deWOCO die in Amsterdamwerdgeorganiseerd. Via een omweg door Duitsland, kwamwel een grote groep Zuid AfrikaanseTafelaars opdagen.Ze droegen T-shirts met het opschrift: ‘We Are NotReally Here’. Het was een knipoog naar de politiekesituatie.” In 1992 moest Cees Verweij als eerste Inter-national President een speech houden in het vrije ZuidAfrika.De sfeer was positief,maar wel geladen. Ik begonmijn speechmet dewoorden:‘I am really here!’Mijn ver-wijzing naar 1987 was voor iedereen een heel bijzon-dere herinnering.”Tegelijkertijd relativeert Cees zijn rol.“Je bent aanwezig, je kan als Round Table Internationalzo’n land weer in de internationale gemeenschap be-trekken en daarmee hun goede intenties bevestigen.Maar uiteindelijk moeten ze het allemaal zelf doen.Datheeft tijd gevraagd. Clubs zoals de Tafelronde zijn hetcement van die samenleving.”

Zijn beste feest was in Frankrijk in Bordeaux op deEMTM bijeenkomst (nu EMA). “Dat was geweldig.Fransen kunnen een geweldig feest bouwen. Het feestvond plaats diep in de steengroeven van Bordeaux.Iedereen was verkleed in Punkstijl.Hells Angels hieldeneen schijngevecht, waarbij zogenaamd mijn vrouwwerd ontvoerd.Alles was compleet.En dewijnenwarennatuurlijk fenomenaal.”

Joep deManVoorzitter Tafelronde 169 De Ronde Venen.Tafelaar sinds 2002.

Hoe is Tafelen bij TR 169 De Ronde Venen? “Wijzijn een hele traditionele Tafelronde, gestoeld optradities enTafelnormen en dat alles in eenmodernjasje.Wij vieren dit jaar ons vijfde lustrum.”DeTafel-aars van TR 169 zijn zeer actief en betrokken.“Onzeattendance is hoog. Afgelopen jaren hebben wewat problemen gehad met het vinden van nieuweTafelaars,maar nu kent onzeTafelronde 22 leden enzijn we ook op zoek naar nieuwe leden.Wat typeertonze Tafel?Wij zijn wel haantjes,dat wil zeggen:wehebben allemaal een duidelijke mening, maar wezijn ook bereid om onze handen uit de mouwen testeken. Vorig jaar hebben we een prachtig eventneergezet : Round Table Polo. Dat was een grootsucces! Net zoals ook het eilandgolf. Dat loopt nuvoor het vierde jaar. Dat is destijds opgepakt dooreen aantal Tafelaarsmet een duidelijke visie.Ze had-den een idee en een plan en hebben gewoon door-gezet. Dat is kenmerkend voor onze Tafel. Volgendjaar jaar is mijn laatste jaar, ik zal met weemoed te-rugdenken

Banners van Cees Verwey

Wijnetiket Anton Heyboer


Jaarvergadering 1990 TR 10 Haarlem,de Schutterij

Haljaarlijkse1989

met themaMilieu

Wijn

etiket

voorlan

delijk

servicep

roject

Soho


Tafelgeschiedenis• Tafelronde 134 Nieuwegein (1985-1991)• Voorzitter TR 134 (1988-1989)• Vice Voorzitter district VI (1989-1990)• Oprichting Tafelronde 178 IJsselstein (1991)• Tafelronde 178 IJsselstein (1991-1993)• Vicepresident NederlandscheTafelronde (1990-1991)• President Nederlandsche Tafelronde (1991-1992)• Lid van de Raad van Advies van de Nederlandsche

Tafelronde (sinds 2010)• Erelid TR 178 (sinds 2011) – John Reinerie:

“Vooral het laatste ben ik trots op!”

“Hetmeest bijzondere vanTafelen is de vriendschap dieik heb gevonden en die nog steeds voortduurt.” Devriendschapsbanden die John Reinerie heeft opgedaantijdens zijn Tafeljaren zijn divers en lopen door alle be-stuursjaren heen. Bovendien zijn de vriendschappennog heel actief. “Wij zien elkaar nog steeds met regel-maat. Deze vriendschappen zijn echt het meest kost-bare uit mijn gehele Tafelperiode.” Het zijnvriendschappen die zich binden door Tafelen en nietdoor afkomst.“Iedereen heeft recht op gelijkwaardig-heid, dat heb ik altijd naar de Tafel gebracht.”

Wat heeft de Tafel jou gebracht?“Het heeft mij gevormd en ik heb mij er kunnen ont-plooien. Dat maakt de Tafelronde voor mij uniek. Je kaner fouten maken en tegelijk word je geconfronteerd en

gecorrigeerd waar nodig.Van elkaar leren betekent datje fouten moet kunnen maken en opbouwend kritischmoet kunnen zijn. De Tafelronde zet je wat dat betreftweer met beide benen op de grond.”

“Dankzij de Tafelronde ben ik de wereld beter gaan be-grijpen. Van de internationale reizen heb ik ongelooflijkveel geleerd. Het was wonderlijk om te zien hoe inter-nationale conflicten tussen landen parallel liepen metde internationale discussies binnen deTafel Associaties.Ik konmij ook verbazen over de trage besluitvormings-processen tijdens die internationale vergaderingen. Ikkreeg daardoor meer begrip voor internationale poli-tieke situaties.”

“Mijn reis naar Zuid Afrika was indrukwekkend. In 1990was de Apartheid afgeschaft. Ik was de eerste Neder-landse president die naar het nieuwe vrije Zuid Afrikaging. Dat was een beladen moment. Ik weet nog goeddat ik van het vliegveldwerd opgehaald door eenTafel-aarmet een grote zwarteMercedes.Eenmaal in de autowerd de radio aangezet.Tijdens het radiojournaal werdonze aankomst aangekondigd: ‘wij begroeten de Ne-derlandse president John Reinerie en zijn vrouw An-neke’. Datmaakte indruk.Jemerkte aan alles dat de ZuidAfrikaanse Tafelronde een brug probeerde te slaan tus-sen twee bevolkingsgroepen.Men stelde zich heel lang-zaam open. Dat ging natuurlijk niet vanzelf. De basisonder dat benodigde vertrouwen was de vriendschapdie zich moesten gaan ontwikkelen.”Het waren de eer-ste schreden op weg naar gelijkwaardigheid na ruimvijftig jaar diepe verdeeldheid.“Ik heb toen op de jaar-lijkse president FrederikWillem de Klerk horen sprekenen ik was buitengewoon onder de indruk van zijn visieop verandering.Dat vormt je.”

Aan het internationale Tafelen heeft John Reinerie nogeen andere mooie herinnering.“In 1997 zijn een aantaloud HB leden waaronder oud-presidenten Weehuizenen Epke in staat geweest om de jaarvergadering te or-ganiseren in Curaçao.Twee Boeing Jumbo’s vol Tafelaarsvlogen van Amsterdam naarWillemstad.Dat was uniek.Dat had nog nooit iemand meegemaakt.” Al vanafSchiphol was het een groot feest,de stewardessen had-den de mooiste vlucht van hun leven. John vervolgt:“Het was fantastisch georganiseerd. Feest in oude for-ten en op het strand. Iedereen had de tijd van zijn leven,ook de kinderen.Dat gaf een sterke bindingmet familie.Er zijn toen heel veel nieuwe contacten en vriend-schappen ontstaan.”

De Tafelronde zet je metbeide benen op de grondJohn Reinerie


Service Project: PleisternetJohn denkt ook met veel plezier terug aan de opstartvan ‘Pleisternet’. “Pleisternet was een landelijk service-project waarbij Academische Ziekenhuizen werdenvoorzien van televisiestudio’s,waar kinderen zelf opna-mes konden maken voor Kinderziekenhuis TV.” Dit ini-tiatief werd in eerste instantie opgepakt door RiaBremer en werd door de Nederlandsche Tafelronde ge-adopteerd en uitgerold over alle Nederlandse Acade-mische Ziekenhuizen.“Watmij enorm aansprakwas dathet een vernieuwend idee was, en niet eerder op demarkt was gezet. Ik ben een marketingman, zoiets vindik geweldig” De Tafelronde bleek in staat om mens-kracht, kennis en distributiekracht te bundelen.“Op diemanier van samenwerken kon zo’n project echt lande-lijke worden gelanceerd.”

Demaatschappij begin jaren negentig was net zo jach-tig en gehaast zoals nu,maar John ziet wel een verschil.Het Tafelen in die periode gebeurde veelmeer bij deTa-felaars thuis. Tafelavonden werden incidenteel in dekroeg of in een zaaltje georganiseerd.“Dat maakte hetTafelen heel persoonlijk en dichtbij. Juist dat persoon-lijke element was voor mij enorm belangrijk. In de be-slotenheid van de avond vond ik een uitlaatklep vooralle drukte en zorgen. Door die openheid werd hetsteedsmakkelijker om vriendschappen sneller uit te die-pen. Natuurlijke barrières vervallen. Dat herken ik nogsteeds bij nieuwe Tafelaars die ik ontmoet. Gelukkig isdát nog steeds zo gebleven.”

Marc BrandsenVoorzitter Tafelronde 178 IJsselstein.Tafelaar sinds 2008.

Hoe is het Tafelen in IJsselstein? “Er is bij onseen gezonde balans tussen heel veel plezier heb-benmet elkaar en demaatschappelijke kant vanTafelen.De behoefte om aan service projecten tedoen zit diep.We hebben nu drie keer met veelsucces het Stadsgolf georganiseerd. We zettendan een parcours uit in de stad IJsselstein en weorganiseren daar een leuk feestje bij.Dit jaar heb-ben we twee kleine serviceprojecten gedaan enons meer gericht op ons 20-jarig lustrumfeest,maar volgend jaar zettenweweer een groot ser-vice project neer.”

Het Lustrum was een succes. Marc:“Wij hebbenons lustrum goed gevierd. Naast een Tafelweek-end in de Ardennen,was er een groots lustrum-feestmet veel oud-Tafelaars.De opkomstwas erghoog, en ook het eerste bestuur uit 1991 wasaanwezig.Wij hebben die avond ook onze eersteEreleden benoemd. Dat was een belangrijk mo-ment voor ons allemaal.OnzeTafelronde bestaatpas 20 jaar, dus we proberen steeds meer tradi-ties op te bouwen.Bij installaties zingenwe sindskort het nationale Tafellied en bij de eerstvol-gende installatiemet veel trots ook ons eigenTa-fellied.”


Jaarvergadering Rotterdam - 1995

John Reinerie met Chris Schriks

Reunie oud HB-leden - 1996

Jaarvergadering Naarden - 1994

Charter TR 178 IJsselstein


Tafelgeschiedenis• Tafelronde 80 Hilversum (1995-2006)• Penningmeester TR 80 (1996-1997)• Voorzitter District VIII (1998-1999)• Vicepresident Nederlandsche Tafelronde

(1999-2000)• President Nederlandsche Tafelronde (2000-2001)• Lid van de Internationale Service Board (WOCO)

(2001-2003);• Lid van de Raad van Advies van Nederlandsche

Tafelronde (sinds 2010)• ‘FreedomTrough Education’:• 2001:‘Bjorn Johansson Challenge Trophy’

Tafelen inmijn tijd“Als ik terugkijk naar de bestuur periode 1996 tot enmet2001 dan vallen een aantal trends op. Steeds weer waser een afwisseling tussen het internationaal Tafelen ende aandacht voor lokale betrokkenheid.”President ErikWillems heeft in zijn jaar sterk ingezet op het interna-tional Tafelen, dat kwam ook tot uitdrukking in zijnmotto: ‘Grenzeloos Tafelen’. In dat jaar werd ook deTravelbingo geïntroduceerd, als middel om de Tafelaarmeer te betrekken bij het internationaleTafelen.Ook dediscussie over de leeftijdsgrens leefde op.De aandachtging uit naar het werven van nieuwe Tafelaars. ErikWil-lems introduceerde de PLAF. Hij had de doelstelling: in2000 moesten er in Nederland 4.000 Tafelaars en 200Tafels zijn. PLAF stond toen nog voor Potentiële Leden

Aanmeld Fax,“omdat er nog nauwelijks email werd ge-bruikt. Het was de tijd waarin internet net zijn intrededeed bij de Tafel.”Absoluut hoogtepunt was de organi-satie van de Jaarlijkse op Curaçao met 800 leden. Presi-dent Frank Bijl namhet voorzitterschap over en nam alsmotto“Kansen,creëren doe jezelf”met een sterk accentop lokaal Tafelen.

Er werd verder gebouwd aanmeer structuur binnen deNederlandsche Tafelronde. Er werden meerjarenplan-nen opgesteld door president Jorgen van Overbeek. Erkwam ook structureel meer aandacht voor nieuweTafelaars door de introductie van de Benjamin Borrel.Maar ook voor besturen,doormiddel van deVoorzitter-dag wat later de Besturendag zou gaan heten. De on-dersteuning van lokale Tafels werd in het bestuursjaarvan president Ronald Fenstra verder doorgevoerd metde introductie van de Kabouter Tafels.“WewildenTafelsmeer bewust maken van de ledenaantallen.Echt kleineTafels dreigden te verdwijnen,en verdienden onze volleaandacht.”Tevens werd voor het eerst in Nederland deinternationale Joint Board Meeting georganiseerd inAmsterdam onder voorzitterschap van Ronald Fenstra.Na afsluiting van het Landelijk Service Project “Kind enVeiligheid”werd het“FreedomThrough Education”(FTE)uitgeroepen tot Landelijk Service Project in 1999.Presi-dent Jan de Mooij heeft samenmet de Serviceraad eenbelangrijke rol gespeeld in het opzetten en uitwerkenvan dit programma. In 1998 werd al de eerste chequevan 10.000 gulden voor India uitgereikt. Via dit Lande-lijke Service Project zijn uiteindelijk ruim 200 scholenopgezet in de afgelopen 10 jaar. Jan vertelt:“Het reizennaar India en het feit dat je werkelijk het verschil konmaken door de realisatie van scholen was voor mij enons bestuur een zeer indrukwekkende ervaring.En nogsteeds ismijn familie,en in het bijzonder onze kinderen,nauw betrokken met de realisatie van deze scholen. Zohebben zij een eigen FTE school onder Bangalore die zijofficieel hebben geopend in 2010 tijdens onze rondreismet het gezin door India.

Presidentieel jaar 2000-2001 (motto:“Je eigen Tafelvoorbij”)“Mijn jaar als president begon met een moeilijk mo-ment. In die periode had zich de vuurwerkramp in En-schede voltrokken. Bij deze ramp waren ook Tafelaarsbetrokken. Een Tafelaar was op dat moment met zijngezin boodschappen aan het doen. Bij terugkomstbleek dat een zeecontainerdeur zich dwars door zijn dak

Door de juiste vragen te stellen,haal je de beste resultatenJan deMooij


had geboord,om pal naast het wiegje op de eerste ver-dieping van zijn dochter terecht te komen.”Zij hebbenoprecht geluk gehad. De Nederlandsche Tafelrondeheeft ook een bijdrage geleverd aan de opbouw na deramp. Er werden ‘Stenen voorWederopbouw’ verkocht,om daarmee een voorzieningengebouw te realiseren.De aandacht was groot. “Direct als nieuwe presidentstond ik voor een menigte van ruim 10.000 mensen inEnschede omeen cheque te overhandigen.Los vanmijnervaringen in India, bleek mij hoe snel een dergelijkegrote ramp ineens dichtbij komt.”

“Ik heb net als mijn voorgangers veel Tafels mogen be-zoeken. In mijn periode als president was ik zes dagenper week actief voor deTafel.Vrijwel ieder weekendwasik in de gelegenheid omeen internationale bijeenkomstte bezoeken.Zoiets kan natuurlijk alleen als iedereen jehierin ondersteunt: thuis, je bedrijf, maar zeker ook jeeigen Tafel.”

Trots opTafelen: Johansson ChallengeTrophy 2001“Trots ben ik op het feit dat ‘Freedom Through Educa-tion’ uiteindelijk in 2001 de‘Bjorn Johansson ChallengeTrophy’ heeft gewonnen. Deze hoge onderscheidingheeft de Nederlandsche Tafelronde voor het eerst inhaar geschiedenis mogen ontvangen van de presidentvan Round Table International op de EMA meeting opCyprus.Dat betekende voormij en ons bestuur interna-tionale erkenning voor onze succesvolle aanpak.Overi-gens, het Freedom Through Education programma isook door de Ladies Circle India verder opgepakt. Aan-vullend op onze bouw van scholen, werden veelal allesanitaire voorzieningen door de Ladies Circle India methet project ‘Tools voor Schools’gerealiseerd.Op diema-nier wisten wij elkaar nog meer te versterken.”

“Met veel plezier denk ik ook terug aan de AGM van2001 in Nijmegen.Dat was de laatste jaarvergadering inaanwezigheid van onze oprichter-erelid Henk Bruna,evenals oud president de heer Toxopeus die na zijneigen jaarvergadering in 1954 nooit meer een jaarver-gadering had bezocht.Het was sowieso eenweergaloosevenement.Oud-president Dirk Epkewerd uitgeroepentot Erelid van deNederlandscheTafelronde.OokwonTa-felronde 1 Utrecht voor het eerst in hun geschiedenisde Henk Bruna Award.Dat was eenmooi gegeven:HenkBruna die zelf zijn award mocht uitreiken aan zijn op-richtings-Tafel.” Tevens werd een meerjarig nationaalsponsor contract gesloten op de Jaarlijkse in Nijmegentussen Staal Bankiers en de Nederlandsche Tafelronde.Staal Bankiers heeft tevens in dat jaar een ‘FreedomThrough Education’ school geadopteerd.

De betekenis vanTafelen: vriendschap“Tafelen betekent voor mij het verrijken van je per-soonlijke ontwikkeling, gebaseerd op vriendschap enaangevuld met het verrichten van service projecten.Uiteindelijk gaat het eromwat je gerealiseerd hebt.Datis voor mij de essentie van Tafelen: vriendschap. Niet

alleen als het goed gaat, maar juist ook als het mindergoed gaat. De Tafel heeft bewezen er juist op die mo-menten te staan. Niet alleen lokaal,maar ook internati-onaal.

Persoonlijk heeft Tafelen mij veel gebracht. Het heeftmijn blik verruimt, zowel privé als zakelijk, en ik heb erveel geleerd. Door veel te praten met Tafelaars, veel teervaren, veel te doen en soms ook onderuit te gaan.Uiteindelijk leer je -ook internationaal- door de juistevragen te stellen de beste resultaat te bereiken.”

Het eind van armoede begint op schoolFTE in 2011

Enige maanden geleden had ik het voorrecht omtijdens een van mijn reizen aan India mijn counterpartner oud-president van Tafelronde India TablerDhirendra (Drin) in het zonnetje te steken.Op voor-dracht van het Hoofdbestuur 2010-2011 van de Ne-derlandsche Tafelronde mocht ik voor het eerst inde 65 jarige geschiedenis van deNederlandscheTa-felronde Tafelaar Drin plechtig de versierselen uit-reiken van “International Honoray Tabler of RoundTable The Netherlands”.

In New Dehli mocht ik ten overstaan van alle lokaleTafel -en Districtsbesturen van New Dehli hem deoorkonde en de speciale pin uitreiken. Drin heeftmede onder zijn bezielende leiding het project“FreedomThrough Education” tot een hoogtepuntgebracht.Meer dan 200 scholen zijn in club-to-clubverband tussen de Indiase en Nederlandse Tafelsgerealiseerd in de afgelopen 10 jaar. Hiermee is ditinternationale service project een van demeest suc-cesvolle service projecten ooit. Het is goed om teconstateren dat ook andere associaties als België enZweden het voorbeeld volgen.

Laat deze internationale erkenning een extra sti-mulans zijn om van de 750.000 kinderen te helpenaan onderwijs door middel van de bouw van scho-len uit te bouwen naar 1 miljoen kinderen.

Met dank aan alle lokale Tafelrondes die het projectFreedom Through Education (financieel) hebbenondersteund.Uit naam van alle kinderen in India dieeen betere toekomst hebben gekregen door dehulp van de Nederlandsche Tafelronde.

In sympathie en service,

Jan de MooijPresident Nederlandsche Tafelronde 2000-2001


Niko ChristopoulosVoorzitter Tafelronde 80 Hilversum.Tafelaar sinds 2006.

Hoe is Tafelen bij TR 80 Hilversum? “Het is invele opzichten een actieve en veelzijdige Tafel-ronde. Naast de gebruikelijke hoeveelheid advi-seurs, bankiers en managers, hebben wegelukkig ook diverse ondernemers en uiteraard -als Hilversumse Tafelronde - aanwezigheid in demedia-hoek.Het is een bijzondere Tafel met eenrijke Tafelhistorie; we vieren binnenkort ons 10elustrum. De focus ligt de laatste jaren op lokaleactiviteiten omdatwij vinden datmet name daaronze toegevoegdewaarde ligt,maarmet ruim 20tafelaars zijn we tegelijkertijd groot genoeg omaf en toe ook een bijdrage te (kunnen) leverenaan de landelijke Tafelorganisatie. Daarnaastwordt er door een aantal van onze Tafelaars ookenthousiast internationaal ge-Tafeld.Daarmee isonze TR 80 Hilversum voor ons de perfecte mixvan betrokkenheid en gezelligheid.”

Bannernight DeWaag op de Jaarlijksein Nijmegen - 2001

Opening Henk Bruna School, donatie TR 80 en oud HB,december 2001

Erelid Epke, Bruna en De Mooy,Jaarlijkse in Nijmegen - 2001

BriefaandeHenkBrunaschool,Bangalore


Jan de Mooij toont de Bjorn Johansson Challenge Trophyaan Henk Bruna - 2001

Jaarvergadering Curaçao 1997

Aanbieden International Honoray Tablerof Round Table The Netherlandsaan India Tabler Dhirendra - 2011

FreedomThrought Education


Tafelgeschiedenis• Oprichting Tafelronde 189 St.Michielsgestel (1999)• Tafelaar TR 189 St.Michielsgestel (1999-2006)• Voorzitter TR 189 (2000-2001)• Districtsvoorzitter District XII (2001-2003)• President Nederlandsche Tafelronde (2003-2004)

- geen Vicepresident geweest• Lid van de Raad van Advies van de Nederlandsche

Tafelronde (sinds 2010)• Ere-lid TR 189

Alexander Haas opent het gesprek:“Het is mijn levens-motto om alles met volle overtuiging te doen. Tafelaarzijn is een kans in je leven die jemoet aangrijpen en ge-bruiken. De persoon die je ooit heeft afgeroepen moetje eeuwig dankbaar zijn.”Na je veertigste heb je nog ge-middeld 40 jaar om te bedenken wat je had kunnendoen bij de Tafel. De vereniging is groot genoeg om jeambities te realiseren, of dat nou bij je lokale Tafel is, inlandelijke activiteiten of internationaal.”Na 65 jaar Ne-derlandsche Tafelronde maakt Alexander Haas de ba-lans op.“Ik vraagmij wel eens af of het vroeger allemaalzoveel anders is geweest.Er werden dezelfde discussiesgevoerd, er werd met dezelfde enthousiasme getafeld.Natuurlijk is de samenleving veranderd. De balans tus-sen werk en privé vraagt om een andere invulling vanprioriteiten en de samenleving is veel individualistischergewordenmaar de Tafelronde ontwikkelt zichmee.Hetblijft een continu proces van ‘adapt, adopt en improve’.

Juist ook in deze tijd zijn de grondbeginselen van Ne-derlandscheTafelronde van belang.”Maar wat is preciesde toegevoegde waarde van de Tafel?”

Terug naar de basis:waarom bestaat de Tafel?HetTafelverleden van Alexander Haas heeft hem meer-dere keren teruggebracht naar de vraag wat de Tafel-ronde betekent.“Toen ik in Vught kwamwonen werd ikgevraagd ommet een groepmannenTafel 189 Sint Mi-chielsgestel op te richten.We kregen gelijk de opdrachtmee van onze neven-Tafel om de Jaarlijkse in 2000samen te organiseren samenmet TR 172 Vorstenbosch.Dat was een enorme uitdaging.Wij hadden geen ruimeTafelervaring en we wilden natuurlijk alle verwachtin-gen overtreffen.Wij stroomden over van ambitie.Op datmomentwerk je intensiefmet elkaar samen.Wij kendenelkaar niet, behalve dat we allemaal ongeveer dezelfdeleeftijd hadden en in dezelfde levensfase zaten.Ermoestvan alles, en onder druk groei je naar elkaar toe.”

“Deze ervaringen dwongen mij na te denken over watTafelen inhoudt. De verbinding tussen Tafelaars, on-danks alle persoonlijke verschillen, is fascinerend. Ik ge-bruik wel eens de volgende beeldspraak:Waar je ookbent ter wereld,eenTafelaar is een vriend die je nog nieteerder ontmoet hebt. Dat is natuurlijk mooi, maar hetschept ook verplichtingen. Je moet jezelf open durvenstellen voor nieuwe vriendschappen. Iets van jezelf dur-ven blootleggen.Alleen dan groeit er meer uit een ont-moeting. Tafelen is wel vrijwillig,maar niet vrijblijvend.”Maar wat bindt Tafelaars? Alexander Haas denkt na, envervolgt:“Ook al zijn wij geen serviceclub, toch is onzemaatschappelijke betrokkenheid van eminent belang.Het is een uiting van onze saamhorigheid. Niet alleenbinnen je eigen Tafel,maar ook daarbuiten.”

Eenzelfde ervaring had Alexander Haas ook in zijn pre-sidentiële jaar.“Amper drie weken voor de jaarvergade-ring werd de beoogde president getroffen door eenhartaanval. Ik zou zelf aantreden als vicepresident,maarmij werd gevraagd om direct als president te starten.Ook toen begon ik als een onbeschreven blad aan dezeuitdaging. Ik had geen internationale ervaring,evenminwas ik goed bekend met de Tafelraad. Dat gold overi-gens ook voor onze nieuwe IRO en Vice.Wemoesten ineen klein team alles ervaren.”En opnieuwwerd Alexan-der gedwongen terug te gaan naar de basis,de essenti-ële vraag: waarom bestaat er zoiets als deNederlandsche Tafelronde? “Net als bij de oprichting

Tafelen is vrijwillig,maar niet vrijblijvendAlexander Haas


Robert Corijn (rechts) samen met verstandelijkgehandicaptenvanéénvandegoededoelenvanTR 189: Stichting Buiten Gewoon die een zorg-boerderij voor verstandelijk gehandicaptenaanhet realiseren.

van TR 189, kon ik mijzelf de vraag stellen hoe ik een enanderwilde gaan inrichten. Ik kon opnieuw antwoordenzoeken hoe de Tafel zich verder kon ontwikkelen.” Datresulteerde in hernieuwde aandacht voor structuur,plannen en het waarborgen van continuïteit.“De Tafel-ronde werd weer wat meer volwassen.”

Een verantwoordelijkheid over generaties heen“Als Tafelronde kan je een bijdrage leveren aan anderen.Dat kan voor een lokaal doel zijn, of in een groot inter-nationaal service project. Beiden zijn even waardevol.Waar het om gaat is dat het je dwingt om na te denkenover de ontplooiing van mensen en landen. Soms overgeneraties heen. Het gaat dan niet meer alleen om jeeigen geluk. Tafelen geeft daardoor iets relativerends,wat je bij de lokale biljartclub niet kan vinden”In dat op-zicht is de Tafelronde dus meer dan alleen een groepjevrienden.“De diepere onderlinge vriendschap en ver-bondenheid volgt daaruit.”

Alexander refereert daarbij ook aan de contacten diezijn gelegd door het Freedom Through Education pro-ject. “FreedomThrough Education heeft de Nederland-sche Tafelronde op de kaart gezet. Er zijn ruim 80Nederlandse Tafels bij betrokken geraakt.Uniek in dezeaanpak was de betrokkenheid van twee associaties omgezamenlijk een verplichting aan te gaan, het zoge-noemde twinnen. De bijzonder energieke dynamiekvanuit India werkte enorm stimulerend. Dat heeft ditproject echt naar een hoger niveau gestuwd. Dat gafeen enorme boost aan het internationaal Tafelen.”

Alexander Haas ziet jonge,nieuweTafelaars aan de basisstaan voor zulke vernieuwende initiatieven. “Zij hebbende durf om onderscheidend te zijn en worden nog nietgeremd in hun ambitie.”Hij maakt zich wel zorgen overde samenstelling van sommige Tafels. “De Tafelrondemoet een dwarsdoorsnede van de samenleving blijven.Als je als Tafel daar te weinig mee bezig bent, word jeTafel te eenzijdig en daardoor te behoudend.” Juist deverbreding en diversiteit vanTafels prikkelt vernieuwingen groei.“Ikmis bij Tafels wel eens de kunst om verder tekijken dan hun beperkte vriendenkring.”

Wat was je mooiste moment?“Ik heb van allemomenten evenveel genoten,maar eenaantal momenten staat mij nu het duidelijkst bij. Aller-eerst de reis naar Indiametmijn eigenTafel.Wij hebbendaar een achttal scholen geopend in het kader van‘FreedomThrough Education’.Daarnaast ben ikmetmijneigen Tafel naar Winchester in Engeland afgereisd, omdaar de originele ronde tafel van King Arthur te bezoe-ken. Maar ook mijn inauguratie als President, waar alleTafelaars van TR 189 als Bokkenrijders getooid aanwe-zig waren, en mijn afscheid waarin in een splitsecondmijn heleTafeleven aanmij voorbij trok,zijn heftigemo-menten die ik nooit meer vergeet.”

P.S. De beoogde President John van Duren, die in 2003een hartaanval kreeg, heeft het gelukkig goed en weloverleefd. Hij staat sindsdien in de annalen te boek als‘De Eeuwige Vice’.

Robert CorijnVoorzitter Tafelronde 189 St.Michielsgestel.Tafelaar sinds 2007.

Hoe is hetTafelen in SintMichielsgestel? “Zoalshet hoort te zijn.Wij zijn een vriendenclubmet eenhoge opkomst. Wij zijn een gevarieerde Tafel,zowel in leeftijd als in verschil in beroepen en ach-tergrond. Dit jaar zijnwe gestart om,als variatie opde thuisavonden,ook bedrijfsbezoeken te organi-seren. Ons enthousiasme voor service is groot,maar altijd gecombineerd met gezelligheid. Wijhebben onlangs de Derde Gestelse Culinaire Ta-felronde georganiseerd: een zeven-gangen dinermetwijnarrangement en een fanatieke pianist vanCrazy Piano’s die alle liedjes kent. Iedereen konmeezingen. Maar we doen ook meer serieuzezaken, zoals het organiseren van een schilder-workshop voor verstandelijk gehandicapten. Vo-rige maand hebben we het jaarlijksebezinningsweekend gehad in Polen, met een be-zoek aan Auschwitz.Tafelen leert je dewereld doorandere ogen te zien.”


Originele Ronde Tafel van King Arthur teWinchester (UK)

Presidenten Haas en Faber,Jaarlijkse in Oisterwijk - 2004

Erelid Chris Schriks,bij Jaarlijkse inWinterswijk2005

Tafelgeschiedenis• Tafelaar Tafelronde 32 Zeeuws Vlaanderen

(1998-2011)• Secretaris TR 32 (2001-2002)• Voorzitter TR 32 (2010-2011)• Districtsvoorzitter District XI (2003-2005)• Vicepresident NederlandscheTafelronde (2005-2006)• President Nederlandsche Tafelronde (2006-2007)

Op het terras aan zijn restaurant is Sas van Gent opentJens Hoogstad het gesprek:“Ik heb ontzettend veel lolgehad!”,vervolgens schenkt hij eenmooi glas wijn in.“Ikben in 1998 begonnen alsTafelaar en dit jaar is het voor-bij. Ik word dit jaar 41.Het voelt voor mij nu als vijf voortwaalf.”Jens werd in 1998 gevraagd door een vriend,hijkende deTafelronde eigenlijk niet.“Ik werd enthousiast.Ik ontmoette allerlei verschillendemensen,die ik anderswaarschijnlijk nooit had leren kennen. Het is waar-schijnlijk een enorme dooddoener,maar je bouwt daar-door vriendschappen voor het leven op.”

“Ik heb mij altijd sterk gericht op het internationale Ta-felen. Voormij is dat de echtemeerwaarde van een clubzoals de Tafelronde.Hoe meer mensen je ontmoet, hoeleuker het wordt. Ik heb er wel bewust voor gekozen ommij er helemaal voor in te zetten. Ik heb altijd heel sterkhet gevoel gehad dat Tafelen meer moet zijn dan jeeigenTafelronde. Ik ben altijd aanwezig geweest bij dis-trictsactiviteiten, Euromeetings en bij TafelactiviteitenvanTafels in onze regio.Dat komt je niet aanwaaien,dat

moet je zelf opzoeken.Maar ik wildemeedoen,gewoonomdat het zo gezellig is. En danmerk je hoeveel plezierje ervoor terug krijgt.”

“Ik heb niet een speciale anekdote uit de afgelopenjaren waar ik specifiek aan terugdenk. Er waren zoveelmooiemomenten.Bijvoorbeeld die keer dat het lint vande president van Round Table International werd gejaten een jaar later (in 2006) door Roger Moore werd te-ruggegeven. Of het moment dat we, tijdens een reis inZuid Afrika, om vijf uur ’s ochtends op het terras van dehotelkamer, Tafelronde 76 Lilongwe International vanMalawi hebben opgericht. Bij een opkomende zonschrevenwe de statuten en proosttenwe op de nieuweTafel. Dat was prachtig. Maar ook dichter bij huis ge-beurde van alles. In mijn presidentieel jaar werd ik ge-beld door een voorzitter van eenTafelronde.Er was eenprobleem. Een Tafelaar, laten we hem Willem noemen,was ineens een Sandra geworden. Niemand had hetzien aankomen, maar ineens hadden ze ogenschijnlijkeen vrouw bij de Tafel.Wat doe je dan? Ik heb ze gead-viseerd: ‘zolang er in zijn paspoort staat dat ze nog eenman is,kan hij blijven.Het was een indrukwekkende ver-schijning: tweemeter hoog,handen als kolenschoppenen nog steeds een hese stem. Uiteindelijk is ze zelf op-gestapt.”

Jens kijkt met trots terug op de afgelopen jaren. “Hetaantal Tafelaars en Tafelrondes is stabiel gebleven.Daarwaar andere verenigingen hun leden zien teruglopen,blijft de Nederlandsche Tafelronde een actieve en aan-trekkelijke club.Dat is watmij betreft een huzarenstukje.Het is weer een eer om gevraagd te worden als Tafelaar.Tafelaars tonen zich steedsmeer betrokken.Datwas ookwel eens anders. In 2004 wilde niemand de jaarverga-dering organiseren. Uiteindelijk hebben Freerk Faber,Alexander Haas, Lies en ik deze AGM neergezet. Hetwerd een geweldig succes. De opkomst van 350 Tafel-aars was legendarisch.”

“Het is belangrijk datTafelaars zich goed beseffenwelketoegevoegde waarde de vereniging van de Nederland-scheTafelronde kan bieden.Een Serviceraad die kan hel-penmet serviceprojecten,een hulpfonds voorTafelaarsin nood. Maar ook de Districtsvoorzitters zijn goedesparringpartners voor Tafelrondes die vragen hebben,of even willen overleggen als ze een grote activiteit or-ganiseren. Er leeft een enorme betrokkenheid als je jeals Tafelaar daarvoor openstelt.”


Hoemeer mensen je ontmoet,hoe leuker het wordtJens Hoogstad


Jeroen BosmanTafelaar van Tafelronde 32 Zeeuws Vlaanderen.Tafelaar sinds 2002.

HoeisTafelenbijTR32ZeeuwsVlaanderen?“Momen-teel ondergaat onze Tafelronde een proces van ver-jonging, wij zijn een Tafelronde in transitie. In kortetijd zijn redelijk wat Tafelaars afgezwaaid, van eenoude garde is eigenlijk weinigmeer over.Wij zorgenervoor dat onze diversiteit behouden blijft, doorzowel nieuwe jonge Tafelaars te vinden als oudereTafelaars met meer levenservaring.

Wat typeert ons?Wij zijn een Tafelronde die niet zo-zeer het realiseren van grote serviceprojecten na-streeft. Wij hechten sterk aan onze onderlingeverbroedering.Maar als we eenmaal een goed doelhebben gevonden, dan gaan we daar ook helemaalvoor.Wij halen vooral voldoening uit het feit dat weiets met elkaar ondernemen.Dat hoeft niet groot tezijn,denk aan een natuurwerkdag of onze inzet voorstichting de Zonnebloem.Maar ook buiten de gren-zen. Zo zetten wij ons al jaren in voor het kinderop-vangproject in de township vanMossebaai van onzezuster Tafelronde 32Mosselbaai in Zuid Afrika.De in-komsten van ons ChampagneprojectmetTafelronde32 Soisson zullen hieraan ten goede komen.Het in-ternationaal Tafelen staat bij ons al jaren hoog in hetvaandel. Ook dit jaar home hosten wij weer diversebuitenlandse gasten. Dat vinden wij leuk om tedoen.”

“Mijn tip voor de startende Tafelaar? Begin bij je eigenTafel en kijk dan om je heen. Bezoek eens een omrin-gendeTafel en ga ook eens naar een International Num-bermeeting of Euromeeting. Dat kan ook dicht bij huis,tijdens de AGM.Bovendien raad ik iedereen aan je geziner ook bij te betrekken.Ga eensmet je partner naar eenmooi internationaal evenement, bijvoorbeeld een tripnaar Zuid Afrika of naar het carnaval van Venetië. Datzijn momenten om te koesteren.”

Oud-presidentFrank Capel2009-2010

RTI Meeting2009Alkmaar

SuperOpkikkerdag

Oud-presidentVincent van Twuijver2007-2008

Oud-presidentHenk Jan te Veldhuis

2008-2009

ROUND TABLE MAGAZINE nr. 2 -mei 201146

Geschiedenis administratieNederlandscheTafelronde• Cor (en Ans) Rab: periode 1953-1981• Ans Rab: periode 1981- medio 1983• Willem Röell (met medewerking van Ans Rab):

periode 1983-1991• Lies Schuuring-Rab: periode 1991 tot heden (vanaf

2000 tot heden ook de administratie Hulpfonds)

Lies is de administratieve kracht onder de Nederland-scheTafelronde.Al sinds 1953was haar vader betrokkenals administrateur.Samenmet zijn vrouw (Ans Rab) heb-ben zij tot halverwege de jaren ’80 de administratie uit-gevoerd. In die jaren ontwikkelde zich een zeer hechtevriendschap met Henk Bruna en Tafelaars. Begin jaren’90 nam Lies het stokje over en de continue kracht ach-ter de hoofdbesturen. Lies vertelt over haar herinnerin-gen.

“Ik ben opgegroeid met de Nederlandsche Tafelronde.Zodramijn vader uit zijn werk thuis kwam begon de te-lefoon te rinkelen.Mijn moeder deed overdag al het ty-pewerk. Dat ging nog op een typemachine metdoorslag. Moesten er meerdere exemplaren van ietskomen dan moest het gestencild worden. Foutenmaken mocht niet want je kon het niet corrigeren.”

“Ik herinner me dat er regelmatig Hoofdbestuursledenbij ons bleven overnachten omdat ze ’s nachts nietmeerthuis konden komen na een vergadering. Na zo’nlogeerpartij heeft Aat Rietveld, staande voor onzeboekenkast, mijn boekenlijst voor mijn eindexamenhelpen samenstellen.”

“Een hoogtepunt was ieder jaar het HB weekend waarook de kinderen mee mochten. In mijn beleving warende kinderen van de Hoofdbestuursleden toen gemid-deldwel wat ouder dan ze nu zijn.Men kreeg jonger kin-deren. Ook het kersenfeest georganiseerd doorTafelronde 35 Tiel was een jaarlijks terugkerend hoog-tepunt. De avond voor het feest waren de Tafelaars aldruk bezig met pannenkoeken bakken.De pannenkoe-ken werden in de bedstee warm gehouden.”

“In het voorjaar hielp ik mijn moeder vaak met hetcorrigeren van het ledenboekje. Ik realiseer me nu datdat destijds een monnikenwerk was. Omdat ik HenkBruna al van kleinskind af aan kende heb ik, een goedeband met hem gehad. Hij belde me af en toe op omdoor te geven dat er weer een oudHB er was overledenen ik heb hem regelmatig bezocht samen met depresident en vicepresident.

“Ik heb ook hele mooie herinneringen aan de jaren datik zelf voor de Tafelronde werk. Opvallend vindt ik deveerkracht van deTafelronde en hoe ondanks alle snelleontwikkelingen de doelstellingwaar deTafelronde voorstaat nog steeds actueel zijn. Voor dit magazine ben ikterugbladerend door alle oudeTafelrondebladen steedsweer dezelfde discussies over leeftijd, ledenaantallen enleeftijdsopbouw en service tegengekomen.”

“Eric en ik hebben aan de Tafelronde veel waardevollevriendschappen overgehouden. We gaan nog steedsieder jaar met een aantal oud-HB ers een langweekendskiën.We zijn door de Tafelronde op plaatsen geweestwaar we anders niet zo gauw zouden komen. Veel in-druk heeft de Owen Frye Mass Tour die we in april 1999hebben mogen meemaken, op ons gemaakt. Indruk-wekkend was ons bezoek aan India in 2005 waar we deschool hebben bezocht die we als familie gesponsordhebben (FTE project). Ik hoop datwe ook het project datwij in Johannesburg in het kader van RainbowTwinningProject ondersteunen, nog gaan bezoeken.”

Steeds weer komen dezelfdediscussies terugLies Schuuring-Rab

Jaarlijkse Den Helder 2003

Aankomst Bangalore, Lies met haar man Eric.


Periode 1968-1969:Het ‘Spitplan’en geld ingezameld voor de restauratie van boerderij de Heurne.

Periode 1968-1971:Op initiatief van Tafelronde 90 Zwijndrecht ondersteuning van de Mytylschool in Paramaribo.

AGM 1976:Eerste landelijke serviceproject: Afasie.Duur 1 jaar.Na dat jaar werd een commissie samengesteld die samen metde Stichting Interservice Nederland (SIN) bepaalde waar de opgehaalde gelden aan besteed zouden worden.

In januari 1979werd het idee gelanceerd om een Serviceraad samen te stellen.

Mei 1981:In het kader van het lustrum werd een tweede landelijk serviceproject opgezet:‘Iets voor Niets’,met als doel hetondersteunen van Afrikaanse Tafels in hun lokale projecten.

AGM 1986:Landelijk serviceproject SOHO.Het opleiden van geleidehonden voor lichamelijk gehandicapten, de zogenaamde‘sociale hond’.

AGM 1991:Landelijk serviceproject Pleisternet (kinderziekenhuis TV).

AGM 1995:Landelijk serviceproject Kind en Veiligheid, in samenwerking met Veilig Verkeer Nederland.

AGM 1999:Landelijk serviceproject FreedomThrough Education (FTE). Samen met Round Table India scholen bouwen voorkinderen uit de laagste kasten.

AGM 2005:Internationaal landelijk serviceproject Rainbow Twinning Project (RTP). Projecten samen met ARTSA.Tevens hetnationale project Opkikker, ter ondersteuning van Stichting de Opkikker.

AGM 2009:Internationaal landelijk serviceproject Malaria No More (MNM).Tevens het nationale project Bart de GraaffFoundation.

AGM 2010:Afronding Rainbow Twinning Project en Stichting de Opkikker.

Overzicht landelijkeServiceprojecten

Round Table Magazine

Documents

Transcript of Round Table Magazine