Ritme 1314 02 kl

23
1 Havo/vwo voor Muziek en Dans Ritme Jaargang 2013 - 2014 2 De HvMD presenteert zich met dans en muziek januari [email protected]

description

Ritme Havo/vwo voor Muziek en Dans 28-01-2014

Transcript of Ritme 1314 02 kl

Page 1: Ritme 1314 02 kl

1

H a v o / v w o v o o r M u z i e k e n D a n s

Ritme Jaargang 2013 - 2014 2

De HvMD

presenteert zich

met dans

en muziek

januari

[email protected]

Page 2: Ritme 1314 02 kl

2

D ansleerlingen van de vijfde klas

presenteren in december hun meester-

proef, de solo. Zij hebben daar enkele

maanden aan gewerkt. Wat niet wil zeg-

gen dat ze daar niet al veel langer mee

bezig zijn geweest, in hun hoofd dan. De

inspiratie voor een solo kan overal van-

daan komen, zoals wel blijkt uit de bege-

leidende tekstjes die de leerlingen tij-

dens de presentatie van hun dans heb-

ben gebruikt als introductie.

Elly Broeren en Sara Erens begeleidden

de leerlingen bij het wordingsproces. De

eerste presentatie was vlak na de herfst-

vakantie. Er werd gekeken of er een kop

en staart aan de dans zit en of er vol-

doende materiaal in de grondverf stond

voor de uiteindelijke choreografie.

Coaching

De begeleiders beslisten dan of de leer-

ling een coachingskaart kreeg. Met die

kaart zocht de leerling een coach die

met adviezen verder hielp. Voor de leer-

lingen was het een confrontatie met de

vele aspecten van het vak zelf, wat nog-

al wat uitdagingen opleverde. Daarbij

hoorden ook de keuze van de muziek en

eventueel attributen. Een belangrijk as-

Leerlingen van 5dans gaan solo

Page 3: Ritme 1314 02 kl

3

pect van de dans was de presentatie

als geheel: hoe sta je daar, welke mu-

ziek heb je gekozen, wat heb je het

publiek te vertellen, hoe rond je alles

af. Kortom, hoe ziet jouw minivoorstel-

ling eruit?

Naast de coaching onder leiding van

een professional, moesten de dansers

ook met elkaar afspraken maken. Wat

was de volgorde van de presentaties,

hoe werd er geoefend in de spaarzame

momenten dat er op de academie ge-

bruik kon worden gemaakt van de stu-

dio’s?

De leerlingen ervaren hun solo als een

belangrijk moment van hun opleiding.

Enkele solo’s worden getoond tijdens

de open dagen. En één leerling mag

zijn of haar solo presenteren op het

grote toneel van Isala tijdens de eind-

uitvoering in juni.

Bo van Hagen

Tijdens het maken van mijn solo, hield ik me bezig met de vraag: "Hoe weet ik of dat wat ik zie, ook is wat het publiek ziet?"

Dante Riato

Mijn solo heet The Source. Ik heb mijn stuk zo genoemd, omdat ik de bronnen die me de afgelopen jaren hebben geïnspireerd, gebruikt heb om mijn solo te maken."

Ed van Ree maakte de foto’s tijdens de

presentatie op 17 december 2013 in

een van de dansstudio’s van Codarts.

Page 4: Ritme 1314 02 kl

4

David Vermeulen

Mijn solo is in mijn eigen stijl met daarin elementen verwerkt van de

lessen van Sjoerd Vreugdenheel. Wij hadden hem vorig jaar in de vierde

als gastdocent voor de lessen improvisatie. Verder probeer ik lijnen en

cirkels te creëren in mijn dans.

Page 5: Ritme 1314 02 kl

5

Eveline van de Ven

Ik heb mijn solo gebaseerd op hoe slecht de mensen in de maatschappij met elkaar omgaan en de uitwerking daarvan op mij.

Page 6: Ritme 1314 02 kl

6

Eva Lubking

Mijn solo gaat over een heel onzeker meisje, maar als zij danst heeft ze daar geen last van.

Page 7: Ritme 1314 02 kl

7

Roos de Groot

Mijn solo is geïnspireerd op de tekst van de muziek. Het gaat over dat de toekomst niet zeker is en dit kan je bang, maar ook boos maken.

Page 8: Ritme 1314 02 kl

8

Gioya Fransz

Mijn solo heet "De Brief". Ik heb een brief gekregen van mensen die ik verloren heb en die mij inspireren om verder te gaan en door te zetten naar wat ik wil bereiken!

Page 9: Ritme 1314 02 kl

9

Nikki Jansen

Mijn solo heeft eigenlijk niet echt een verhaal, maar ik ben op zoek gegaan naar mijn eigen bewegingsstijl en

heb die geprobeerd te verbeteren. Ik ben gaan kijken welke bewegingen fijn voor mij voelden en ik ben mijn

grenzen op gaan zoeken. Hierdoor krijg ik in mijn solo het gevoel dat ik de dans nooit wil laten stoppen.

Page 10: Ritme 1314 02 kl

10

Danouk Jongsma

Met mijn solo wilde ik gewoon mezelf kunnen zijn, maar vooral gewoon lekker

kunnen dansen!

Page 11: Ritme 1314 02 kl

11

Lisette Robijn

Ik heb mijn solo met een bepaald gevoel gemaakt. Dit gevoel was frustratie. Dit kwam omdat ik zo veel eisen

aan mezelf stelde, dat ik helemaal vast kwam te zitten en niks kon bedenken wat aan mijn eisen voldeed. Het

zag er zelfs bijna naar uit dat ik vandaag helemaal geen solo zou kunnen laten zien. Toch is het

me uiteindelijk gelukt om alle eisen achter me te laten en is het helemaal goed gekomen.

Page 12: Ritme 1314 02 kl

12

Lidewij Bouter

Mijn solo heet Rood. Ik vind rood een kleur van kracht en doorzettingsvermogen en dit liet ik zien in mijn dans als mijn inspiratiebron

Page 13: Ritme 1314 02 kl

13

Beau Delwel

Ik wil mezelf laten zien ! Dit door middel van mijn gevoel. Bij mijn gevoel heb ik muziek gezocht en op die muziek heb ik

mijn solo gemaakt. Ik heb ontdekt dat dat gevoel best wel chaotisch is.

Page 14: Ritme 1314 02 kl

14

Van repertoirekeuze

tot uitvoering door Frans de Berg Ook dit jaar werd het kerstconcert in de Hoflaankerk

afgesloten door het koor. Na afloop reageerden veel

mensen enthousiast en gaven te kennen dat ze het

heel mooi hadden gevonden. Maar wat ging hier ei-

genlijk aan vooraf? Wat moet er allemaal gebeuren,

voordat zo’n 60 muziekleerlingen de sterren van de

hemel zingen?

A llereerst moet er repertoire gekozen worden.

Wat gaan we precies zingen? Om een goed

programma samen te stellen moet er met een

aantal factoren rekening worden gehouden.

Belangrijk is de samenstelling van het koor. Deze vari-

eert natuurlijk ieder jaar, omdat de vijfdeklassers - heel

vaak zijn dit belangrijke, dragende stemmen - van

school gaan. Hierdoor verandert de verhouding tussen

hoge en lage stemmen of tussen jongens en meisjes.

Dit heeft gevolgen voor de keuze van het repertoire.

Afgelopen jaar hadden we bijvoorbeeld bij de jongens

nauwelijks tenoren. Koormuziek in de traditionele vier-

stemmige verdeling sopraan, alt, tenor, bas valt dan in

principe af, tenzij de tenorpartij door meisjes wordt ge-

zongen. Een enkele keer kan dit wel, maar meestal

heeft het een ongunstig effect op de koorklank. Vandaar

Page 15: Ritme 1314 02 kl

15

dat ik dit jaar heb gekozen voor drie driestemmige stuk-

jes - waarvan één voor alleen vrouwenstemmen - en

een deel uit de Misa Criolla van Ramirez. Dit is welis-

waar een vier- tot soms wel vijfstemmige compositie,

maar de verdeling van de partijen ligt minder vast dan in

een gemiddeld klassiek koorwerk.

Klassieke keuze

Met het laatste zijn we meteen bij een ander

kenmerk van het repertoire: klassieke muziek.

Op het kerstconcert wordt overwegend klassieke

muziek ten gehore gebracht. Ook voor pop-, jazz

- en muziektheaterleerlingen is het belangrijk om kennis

te maken met klassieke muziek en het koor is daarvoor

een ideale plek. Daarnaast ontwikkelen de leerlingen in

het koor spelenderwijs belangrijke muzikale basisvaar-

digheden die voor iedereen belangrijk zijn. Ze leren

goed naar elkaar te luisteren, goed te intoneren, ontwik-

kelen hun gevoel voor timing, ritmiek, balans en ook het

inzicht in de muzikale structuur wordt vergroot. Gewoon

door te dóen. Vandaar dat ik ook vaak probeer om in

ieder geval één stukje a capella ( zonder begeleiding ) te

zingen, omdat juist dán het muzikale voorstellingsver-

mogen optimaal wordt aangesproken. De leerlingen kun-

nen niet op een pianopartij “leunen" en zijn muzikaal

voor 100% op elkaar aangewezen. Dat is niet alleen

leuk, het is ook erg leerzaam. Dit jaar deden we een

canon van Leonard Bernstein en een 18 eeuws "Pleni

sunt coeli et terra" van Durante.

Verder moet de repertoirekeuze natuurlijk met kerst te

maken hebben of op z'n minst goed bij de

kerstsfeer passen. Dat laatste is niet zo

moeilijk, omdat er heel veel muziek is ge-

schreven die hiervoor in aanmerking komt.

Tot slot moet de bijdrage van het koor ook

geschikt zijn als afsluiting van het concert.

Minstens één stuk moet, om het maar eens populair te

zeggen, een zeker " uitsmijtergehalte" hebben. Nou ja,

het hoeft niet per se, maar als het lukt, is het mooi mee-

genomen. Op het laatste kerstconcert vormde het Sanc-

tus uit de Misa Criolla, begeleid door piano, vier gitaren,

contrabas en percussie, een waardige finale.

In de periode september-december hebben we onge-

veer 14 keer gerepeteerd. Iedere donderdag tussen

kwart voor drie en kwart over vier was er koorrepetitie.

Om de stukken efficiënt in te studeren en de beschikba-

re tijd zo goed mogelijk te gebruiken werd er ook veel

gescheiden gerepeteerd. Dat wil zeggen: de ene keer

alleen de sopranen en alten , de andere keer alleen de

Muzikale basisvaar-

digheden oefenen

die voor iedereen

belangrijk zijn

Page 16: Ritme 1314 02 kl

16

jongens. Hoe verder we in het repetitieproces kwamen,

hoe vaker we weer met z'n allen repeteerden, omdat

(bijna) iedereen de muziek en de tekst inmiddels goed

kende.

Solopartijen

Zo’n drie weken voor het concert moesten er nog

belangrijke muzikale details geregeld worden. De

solopartij in de compositie van Britten was nog niet in-

gevuld. Ik had het idee om het “Pleni sunt coeli” eerst

door drie solisten te laten zingen en pas daarna met het

hele koor in te zetten. Dit geeft, wanneer je de solisten

op een andere plek in de kerk opstelt, een mooi ruimte-

lijk effect. De Hoflaankerk is hiervoor heel geschikt. Aan

mij de taak om te bepalen welke leerlingen de solo’s

gaan doen. Uiteraard moet ik hierbij rekening houden

met het stemtype (hoog, laag, meisje, jongen) maar ook

muzikaliteit, beschikbaarheid, inzet, betrouwbaarheid en

werkhouding vormen hierbij belangrijke aandachtspun-

ten. De solopartij in Baluwbalow ging naar Anne-Jet en

de drie solisten voor “Pleni sunt coeli” werden Stefanie,

Chrisje en Milan. We hebben de solopartijen een aantal

keren nog apart doorgenomen, zodat iedereen goed wist

waar hij of zij aan toe was. Vooral Anne-Jet moest even

wennen en dat was precies waar de repetities voor be-

doeld waren. Op het concert ging het dan ook prima.

Met Stefanie, Chrisje en Milan moesten vooral duidelijke

afspraken gemaakt worden over tempo en toonsoort,

omdat zij vanuit het niets in één

keer hun inzet moesten maken. Op

het concert kon Milan met behulp

van zijn smartphone-metronoom in

het goede tempo en op exact de juiste toonhoogte inzet-

ten.

Ook de begeleidende partijen bij het Sanctus moesten

een paar weken van tevoren worden verdeeld. Dat was

niet al te ingewikkeld: zoek in de vierde en vijfde klas

maar eens naar vier gitaristen die in het bezit zijn van

een akoestische gitaar en je komt al snel bij Jake, Lazlo,

Ruben en Pepijn uit. Contrabas ging Donny natuurlijk

doen en op percussie hadden we Martijn, Elian en Ko-

bus. De partijen waren technisch eigenlijk heel gemak-

kelijk, maar omdat er vaak maten lang maar één ak-

koord gespeeld werd, was het toch opletten geblazen.

Voor je het wist, was je de weg volledig kwijt. Vooral de

baspartij was door het specifieke ritme nogal verrader-

lijk.

Een prachtig optreden dat

stond als een huis

Page 17: Ritme 1314 02 kl

17

Na een paar korte repetities was iedereen zeker van zijn

zaak en konden het ensemble en het koor worden sa-

mengevoegd.

Afwerking

Op de een na laatste en de generale repetitie hebben

we hulp gehad van Panda van Proosdij, gastdocent bij

de afdeling muziektheater en bewegingscoach/regisseur

bij het Nationaal Jeugd- en Kinderkoor. Zij heeft met de

leerlingen aan lichaamshouding, focus en presentatie

gewerkt. De resultaten waren opmerkelijk: via

heel gerichte aanwijzingen op het gebied van

houding en concentratie ging de koorklank er

hoorbaar op vooruit. Absoluut voor herhaling

vatbaar, want er valt op dit gebied nog heel

wat te leren.

En dan de generale: op dinsdagmiddag in de Hoflaan-

kerk werd alles nog eens goed doorgenomen. Vooral

omdat de ruimte nieuw was, moest iedereen erg wennen

aan de akoestiek. Sommige teksten moesten nóg beter

worden gearticuleerd, sommige passages moesten door

de percussie nog iets zachter en door de gitaren juist

weer wat sterker worden gespeeld. Kortom, we zongen

en speelden alles een paar keer door, zodat we op het

concert niet voor verrassingen zouden komen te staan.

De laatste puntjes werden op de i gezet en we zongen

voor het eerst met de pianobegeleiding van Roeland van

Doesburg. Met Roeland sprak ik even goed de tempi

door en ik luisterde in de kerk of de piano niet te hard of

te zacht was. Voor de leerlingen was het ook even goed

opletten of ze de piano wel goed konden horen, want de

Hoflaankerk klinkt totaal anders dan lokaal 5.22, onze

wekelijkse repetitieruimte. Ook Panda was er op de ge-

nerale repetitie bij om nog wat oe-

feningen te doen, een goede op-

stelling te bedenken en het optre-

den te “zetten” , zoals dat in thea-

tertermen heet. Na anderhalf uur

werken wist iedereen waar hij of zij moest staan, hoe we

de opkomst gingen doen en hoe het allemaal in de kerk

klonk.

Het uiteindelijke resultaat van alle voorbereidingen was

op 17 december ‘s avonds te horen tijdens het kerstcon-

cert. En dat was niet mis. Na afloop regende het compli-

mentjes uit het publiek. En terecht. Koor, solisten en

instrumentalisten ... alle leerlingen mochten trots zijn op

een prachtig optreden dat stond als een huis!

Iedereen moest wennen aan de

nieuwe ruimte en de akoestiek

Page 18: Ritme 1314 02 kl

18

Het Kerstconcert van dit schooljaar was zeker weer

heel mooi. Iedereen die zijn of haar instrument speel-

de, deed dat heel goed. Ook het Hellendaalensemble

en de onderbouw- en muziektheaterkoren klonken

heel mooi in de Hoflaankerk. De muziek die gespeeld

en gezongen werd was klassiek met een aantal kerst-

liedjes zoals Little Drummer Boy of So This Is Christ-

mas. Verder was iedere leerling in nette kleding. De

kerk zag er ook mooi uit. Bovendien zorgde die voor

een galm, wat bij sommige stukken mooi uitkwam.

Maar één van de hoogtepunten was natuurlijk het

Havokoor! Dit jaar met niet alleen piano als begelei-

ding maar ook gitaar, geplukte contrabas, pauken en

ander slagwerk. Het Havokoor is aan het begin van

dit schooljaar begonnen met het repeteren van de

stukken, onder leiding van Frans de Berg. De eerste

maanden studeerde hij de stukken bij ons in. En in de

laatste week kwam er ook nog iemand bij, Panda van

Proosdij, die bijvoorbeeld op de houding lette.

Ik zelf speelde een bekend stuk van Chopin, de noc-

turne opus 9, nummer 2. Juist omdat hij bekend is en

een aantal mensen hem dus waarschijnlijk al vaak

hadden gehoord, was dat even spannend. Maar voor

mijn gevoel ging het goed.

´s Avonds was de sfeer onder de muzikanten die

moesten spelen en het koor erg gezellig, maar ieder-

een stond ook heel geconcentreerd op het podium.

Uiteindelijk is het een erg goed concert geworden!

Kerstconcert 2013 door Florian van der Reijden

Page 19: Ritme 1314 02 kl

19

Op 17 december 2013 was het kerstconcert in de

Hoflaankerk. De kerk zat vol met familieleden en

vrienden van de leerlingen., Karin Bijl verwelkomde

alle mensen.

Het eerste optreden was van een paar leerlingen

van instituut Hellendaal, dat bestaat uit ongeveer

150 leerlingen van 4 tot 19 jaar. Een aantal van de-

ze leerlingen trad op ons kerstconcert op. Ze speel-

den drie stukken. De bezetting bestond uit violen,

altviolen, celli, een contrabas en een pianist. De

dirigent was Pedro Lopez-Lopez. Ze speelden een

pianoconcert , drie miniaturen. We vonden ze erg

getalenteerd. Vooral de pianist speelde erg goed.

Het publiek was erg enthousiast. Het was een mooi

optreden! Esther Jacobs

Balkonscene

Het kerstconcert van de havo voor muziek en dans

was geweldig. Ik ga even wat vertellen over de bal-

kon scène met Stefanie, Milan en Chrisje. Het koor

stond stil op het podium. Ondertussen waren Milan,

Stefanie en Chrisje het balkon opgeklommen. Toen

begonnen ze te zingen. Het was zo mooi.

Na hun solo begon het koor met ze mee te zingen.

Toen het liedje Balulalow klaar was, klommen de so-

listen weer naar beneden en gingen weer tussen het

koor staan en verdere liedjes volgden. Na de liedjes

kregen we een staande ovatie van het publiek. Ik heb

heel erg van het kerstconcert genoten.

Gijs Rijpstra

Het kers tconcert

Het kerstconcert van de Havo voor Muziek en Dans werd

dit jaar weer grandioos uitgevoerd. Net als elk jaar werden

er door het koor van de HMD een paar stukken gepresen-

teerd. Maar niet alleen het alternatieve koor trad

op. Er waren ook leuke solo’s van leerlingen van onze

school, een strijkkwartet en een koor met alleen zangers en

zangeressen. De hele avond keken ouders naar hoe hun

kind hun instrument bespeelde.

De meeste lof gaat naar Frans de Berg voor het compone-

ren van de geweldige stukken en Femke Ton die het mu-

ziektheaterkoor heeft begeleid en de leuke medley heeft

samengesteld.

Max Burger

Ed van Ree maakte de foto’s op

deze en voorgaande bladzijden.

Page 20: Ritme 1314 02 kl

20

“Lang en gelukkig” door het Ro-theater

gezien op 19 december 2013

in de Rotterdamse Schouwburg.

S prookjes zijn zo leuk! Sowieso van zichzelf

al, maar wat nou als ze ook nog eens helemaal op z’n

kop gezet worden? Neem bijvoorbeeld Roodkapje die

verliefd wordt op de grote boze wolf en vriendin is met

Assepoester… Tja, dan krijg je wel een heel gek ver-

haal! Nou, zo gingen dus alle sprookjes in de voorstel-

ling van Lang en gelukkig van het Ro-theater die we

gezien hebben op 19 december in de Rotterdamse

Schouwburg.

Lang en gelukkig is zo genoemd, omdat het over

meerdere sprookjes gaat. Het einde van een sprookje

eindigt altijd met “… en ze leefden nog lang gelukkig”,

zoals je weet. Vandaar de naam. De sprookjes in de

voorstelling worden verteld op een heel leuke manier.

De goede fee begint te vertellen, maar raakt steeds in

de war … Assekapje, Kleinkapje, Grootduimpje? Wat

moet je daar nou mee? Nou, het ging net zo raar zoals

ze zei. De stiefmoeder en de zussen Paris en Hilton

De laatste donderdag voor de kerstvakantie stond

voor de eerste- en tweedeklassers in het teken van

de voorstelling Lang en Gelukkig van het Ro-

Theater. ‘s Middags workshops als voorbereiding en

na het eten in pizzeria of hamburgertent de voor-

stelling zelf in de Rotterdamse Schouwburg.

Eerst zelf spelen en dan naar

Lang en gelukkig

door Bente Bos

Page 21: Ritme 1314 02 kl

21

Bij de fontein van het Binnenhof.

van Assepoester kwamen aan met een

vliegtuig. Ik had er echt nog nooit van ge-

hoord dat er in een sprookje een vliegtuig

voorkwam!

Vervolgens, tijdens het bal van de prins,

werden er opeens mensen uit de zaal op

het podium gehaald. Het leuke was, dat

Dave er ook nog eens bij zat! Waarom ze

op het podium werden gehaald, wisten we

nog niet. Toen ze achter het doek verdwe-

nen, moesten ze blijkbaar allemaal een

prinsessenjurk aantrekken en daar kwamen

ze dus uiteindelijk mee het toneel op! Het

was duidelijk, ze waren als prinses op het

bal van de prins als “jonge huwbare vrouw”.

Het was echt een heel grappig incident,

maar dit was niet gebeurd als de mensen

die eigenlijk prinses speelden geen klap-

band hadden gehad onderweg! (Niemand

weet of dit verhaal wel echt waar is).

Nu even over de workshops. Voordat we naar de

voorstelling van Lang en gelukkig gingen, hadden

we op school eerste nog een workshop, samen met

de 2e-klassers! We werden onderverdeeld in vier

groepen, gemixt met de 2e-klassers. In dat groepje

was één van de mensen van het Ro-theater erbij.

Daarmee gingen we allemaal leuke opdrachten

doen. Allereerst moesten we binnen één minuut

met ons team zoveel mogelijk sprookjes uitbeelden

(later ook als standbeeld) en dan moesten we van

elkaar raden welk sprookje het was. Dat was echt

heel leuk. We gingen ook nog een scène spelen uit

de musical. Daarbij moest er ook gezongen worden

door Assepoes en Knoop. Zij moesten een eigen

tekst schrijven op het liedje “That’s what friends are

for”. We gingen dat ook spelen voor de andere

groepen.

Het leuke was dat er in de musical er een aantal

dingen van de workshops terug kwamen! Het liedje

dat Assepoes en Knoop moesten zingen, werd ook

echt gezongen. Maar dan wel met de tekst die de

mensen van het theater hadden verzonnen. En de

stukjes uit de scènes die wij zelf moesten spelen,

kwamen ook terug!

Ik heb het zelf een leuke

middag en avond ge-

vonden. Een hele gezel-

lige sfeer en je leert el-

kaar er ook beter door

kennen. Want tijdens de

workshops zaten de

klassen gemixt en

moest je met elkaar sa-

menwerken. De voor-

stelling zelf vond ik ook

erg leuk. Het was echt

grappig en je kon mee-

zingen tijdens de liedjes.

Want de acteurs hadden

op het podium grote

doeken gehangen met

de tekst erop Ik zou dit

zo nog wel een keer

willen doen met de klas-foto’s: Ed van Ree

Page 22: Ritme 1314 02 kl

22

De ontmoeting. Na afloop van een concert van het Rotterdams Philhar-

monisch spreken leerlingen van 3muziek met twee ex-leerlingen van de

HvMD. De laatsten maken duidelijk waar het voor de leerlingen van on-

ze school op neerkomt: een juist evenwicht tussen passie en werk. Maar

voorafgaand aan dit gesprek maken de leerlingen mee waar dit toe kan

leiden: een geweldig, indrukwekkend concert. Het Rotterdams Philhar-

monisch Orkest bracht een uitvoering van het vijfde pianoconcert van

Beethoven en de tiende symfonie van Sjostakovitsj.

Zoek een evenwicht

tussen muziek en school

door Zep Barbasconi

Vrijdag 29 november zijn we met de klas naar het

Rotterdams Philharmonisch orkest geweest. Frank

Kouwenhoven gaf een erg leuke en interessante in-

leiding. Hij vertelde over de geschiedenis en de mu-

ziek van Sjostakovitsj. We luisterden naar zijn 10e

symfonie en daar gaf Frank dan een toelichting bij.

Dit was erg leuk, want als hij vertelde, ging je echt

meeleven met de muziek en zag je voor je hoe het

was en ging je de muziek begrijpen.

Na deze warming-up, gingen we naar het concert

zelf. Toen we de zaal binnenkwamen, dacht je

‘WOW!’ Al die instrumenten en die grote zaal. Alle

muzikanten die hun instrument aan het stemmen wa-

ren. Na eventjes wachten begon het concert. Als eer-

ste werd het pianoconcert van Beethoven gespeeld

door Emanuel Ax. Hoe gaaf, een van de beroemdste

en beste pianisten van de wereld, en daar zat hij. Na

25 minuten was het pauze, We hebben even lekker

wat gedronken en gepraat. En toen ging de gong al-

weer.

Toen ik de zaal weer naar binnen ging, zag ik de per-

cussionisten zich klaarmaken. YESS, dacht ik, nu

wordt het pas echt interessant. Het orkest speelde de

10e symfonie van Sjostakovitsj. Deze bestaat uit vier

stukken van circa 9 min achter elkaar. Afwisselend

van rustig naar heftig. Het tweede stuk vond ik het

leukst. Een snel tempo, heel veel noten, daar werd je

echt wakker van. Super strak gespeeld, geen enkele

fout gehoord. Super gaaf!

Toen alle vier de stukken waren geweest, begon het

applaus! Volgens mij duurde dat wel 10 minuten. Ten-

minste, zo voelde dat. En er werden bloemen op het

podium aangeboden, erg leuk vind ik dat. Alleen wel

Een concert van het RPhO levert onverwachte inzichten op.

Page 23: Ritme 1314 02 kl

23

blaren van het klappen nu.

Iedereen was de zaal uit. En toen kwamen er twee ex

-leerlingen van de HvMD naar ons toe. Martin Baai

(slagwerk) en Arjen Leendertz (contrabas). Ze vertel-

den hoe zij de havo hebben ervaren.

Het belangrijkste wat ze zeiden, was

dat je eigenlijk een soort evenwicht

moet vinden tussen je school en je mu-

ziek. Dat je allebei gewoon goed doet,

want je hebt het allebei nodig. En dit

kwam natuurlijk beter over, omdat zij

het zelf hebben meegemaakt. Op

school zelf en bij de leraren denk je

natuurlijk ‘pffff, hahahaha’.

Ik lette vooral op Martin, puur vanwege het slagwerk.

Zijn discipline was bij het spelen van de muziek zo

groot. Je zag hem tellen. Pakte weer zijn stokken, gaf

een gigantische roffel en ging weer zitten. “Discipline

is heel erg belangrijk als je bij het orkest zit”, zei Ar-

jen. Je moet goed opletten, niet afgeleid raken en de

aandacht bij je partij houden. Het is heel anders dan

bij een bigband, waar je grotendeels improviseert. Hij

zei ook (en dit is iets wat ik ook herken bij mijn eigen

orkest uit mijn dorp) dat je heel erg goed moet letten

op de dirigent. Hij geeft aan hoe hard of fragiel iets

gespeeld moet worden. Of wanneer

de violen erbij komen of wanneer

de snaredrum stopt. Erg goede tips!

Wat ik nog gaver vond, is dat ze dit

hele concert, maar drie keer door-

gespeeld hadden. Dit geeft toch

echt aan hoe hoog het niveau ligt.

Ik heb echt genoten van de hele

avond, je moet als muzikant dit gewoon gezien en

gehoord hebben. Zo strak, zo'n mooie sound! Ik zou

zelf niet in zo’n een orkest willen spelen, omdat het

niet echt mijn muziek .is. Maar vooral omdat ik het

veel leuker vind om zelf nummers te maken. Ik vond

het wel het heel leuk om naar het concert te luisteren

en te kijken.

Super strak ge-

speeld, geen enkele

fout gehoord. Super

gaaf!

foto: Wessel Slager met zijn iPhone