Reunie boek

15

description

Reunie fam. van Niekerk

Transcript of Reunie boek

Page 1: Reunie boek
Page 2: Reunie boek

SUZANNE

Hoi allemaal,

Dit ben ik, Suzanne Margaretha van Niekerk (net 50), met mijn gezin bestaande uit Ernst (53), Sabine

(22), Bas (20) en Sofie (17). Ernst en ik zijn al 29 jaar happy met elkaar, volgend jaar zelfs 25 jaar

getrouwd en met ons gezin. Natuurlijk met Ups & Downs, maar we mogen niet klagen. We gunnen

elkaar de ruimte om onze eigen dingen te doen, maar doen ook leuke dingen met elkaar. Deze zomer

hebben we een lang gekoesterde droom in vervulling kunnen laten gaan, met z’n vijfen hebben we

door west Amerika getrokken, was heel bijzonder!

In het dagelijks leven werk ik sinds vier jaar als zelfstandig fotografe, van mijn hobby mijn beroep

kunnen maken, (nood)gedwongen door reorganisatie van het videoproduktiebedrijf waar ik werkte.

Dit geeft onzettend veel voldoening en de vrijheid om mijn eigen tijd in te delen. Verder heb ik altijd

veel tijd gestoken in mijn gezin, mede doordat onze zoon Bas gehandicapt is. In mijn vrije tijd hou ik

van fietsen, tennissen, squashen,lezen, piano spelen, koken en gezelligheid met vrienden en familie.

In de vakanties gaan we graag naar Spanje, vooral Madrid (tijdens mijn studie gewoond) en

Alcossebre, een Spaans vakantiedorpje in de buurt van Valencia.

Page 3: Reunie boek

Ernst ken ik nog uit Alphen a/d Rijn ( we wonen nu al 14 jaar in Culemborg), uit de tijd dat we allebei

fanatiek squashten. Hij werkt al jaren als Sales in de automatisering, laatste 15 jaar bij HP. Hij is gek

van muziek, vooral jazz, blues & rock en is een wandelende muziek encyclopedie. Hij bezoekt

regelmatig bandjes, concerten en festivals. Helaas krijgt hij mij niet vaak mee, maar heeft daarvoor

wel zo z’n eigen maatjes en anders komt hij ze daar wel tegen! Verder sport hij fanatiek, 4 x per week

spinnen en 2 x squashen en tussendoor nog wat apparaten. Dit doet hij, zegt hij, om z’n levensstijl in

stand te houden. Hij houdt nl. ook erg van lekker eten en drinken!

Sabine studeert sinds 2 jaar Psychologie in Leuven, Belgie. Na de middelbare school heeft ze een

tussen jaar gehad, waarin ze heeft gewerkt en een half jaar in Australie, Nieuw Zeeland en Thailand

heeft rondgetrokken. Dit ook omdat ze geen idee had wat te studeren. Daarna wist ze het nog niet

en heeft ze een half jaar in Utrecht gestudeerd, taal en cultuurstudies bleek niet de goed keuze. Nu

wel happy met haar studie. Met het Erasmusprogramma gaat ze het 3 e jaar studie vervolgen in

Salamanca (sept-dec) en Limerick (jan-juni). Sabine heeft de muziek genen van haar vader, maar

speelt ook zelf nog piano, gitaar en zingt. Sport: hockey, voetbal en sportschool.

Bas werkt sinds een jaar op Zorgboerderij de Witte Schuur. Daar verzorgt hij de schapen (lammetjes

de fles geven is favoriete werk), werkt in de moestuin en maakt kunst. Bas heeft een hele brede

interesse en weet ook heel veel. Zijn interesses zijn zoal: het Weer, voetbal, vogels, natuur in het

algemeen, formule 1. Het is alleen wel zo dat hij vertelt als het hem uitkomt, ook al komt anderen

dat dan niet uit, haha. Bas heeft een chromosoomafwijking genoemd, het 18 p- syndroom. De

grootste handicap voor hem is de communicatie, maar als je de juiste snaar bij hem raakt kun je

ontzettend veel lol met hem beleven. Hij is altijd goed gehumeurd en heeft ook veel humor. Hij

houdt ook erg van muziek, maar dan Nederlandstalig, hier is zijn vader niet zo blij mee, maar z’n

moeder wel ;) In z’n vrije tijd speelt Bas piano en keyboard, zit op G-Hockey, rijdt rond op z’n skelter,

maar heeft hij vooral een innige band met z’n computer!

Sofie heeft zojuist de HAVO afgerond en gaat nu studeren in Eindhoven. Medische, Beeldvormende

en Radiotherapeutische technieken, een hele mondvol, maar kortweg MBRT. Ze heeft hier erg veel

zin in. Voorlopig reist ze heen en weer vanuit Culemborg maar als de studie en de stad bevallen, zal

ze waarschijnlijk snel op kamers gaan. Sofie heeft altijd fanatiek gehockeyed, maar is nu net gestopt

vanwege het studeren. Ze speelt piano en zingt ook goed, ook al vindt ze zelf van niet. Houdt ook erg

van muziek, meer van Hedendaagse pop (favoriet Beyonce), maar ook wel 70-er jaren disco. Sinds 8

maanden is Freek in haar leven en daar is ze ook druk mee.

Page 4: Reunie boek

CHRISTIAN

Voor degenen die mij niet kennen: ik ben Christian met mijn vrouw Elena. Ik ben de 2e zoon van

Margreet en José Luis. Ik ben opgegroeid in Castelldefels, maar woon sinds mijn studietijd in Lérida

(Lleida en catalán), waar ik werk als leraar lichamelijke opvoeding en ben tevens trainer van de

plaatselijke voetbalclub. Elena is bibliotecaresse aan de Universiteitsbiblioteek, waar we

elkaar hebben leren kennen.

Lleida is de oudste stad van Catalunya. Zeker een bezoekje waard, dus ik zou zeggen: come and visit

us!

Ik vind het heel jammer niet bij de reunie te kunnen zijn. Ik wens jullie veel plezier. Christian

Page 5: Reunie boek

WILLEM

We wonen sinds 6 jaar met veel plezier in Arnhem, in een heel fijn oud huis, dichtbij het

centrum. Hiervoor hebben we op verschillende plekken gewoond. Job (20) en Thijs (18)

zijn geboren in Delft en we hebben ook een paar jaar in de Achterhoek gewoond. Willem,

jullie neef, is alweer 6 jaar heel gelukkig met zijn kleine-huisdierenpraktijk in Ede. Hij is

samen met een andere dierenarts eigenaar en de praktijk floreert. Ik werk bij Hivos, een

ontwikkelingssamenwerkingsorganisatie in Den Haag, als coördinator fondsenwerving.

Job woont in een studentenhuis in Amsterdam en studeert culturele antropologie (net als

zijn moeder heeft gedaan :). Hij was vorig jaar al begonnen maar kreeg halverwege het

jaar de kriebels, is tijdelijk gestopt, gaan werken en daarna twee maanden gaan

backpacken door de Filipijnen, waar hij ook vrijwilligerswerk heeft gedaan, en Vietnam. Hij

is net weer terug en begint volgende maand weer met zijn studie.

Thijs is afgelopen mei geslaagd voor zijn VWO en begint over een paar weken met zijn

studie medische biologie in Groningen. Dus binnenkort gaan we een nieuwe fase in en

wonen Willem en ik weer met ons tweetjes, samen met onze 2 katten :) en misschien

straks wel weer een hondje...

Page 6: Reunie boek

IVONNE

Een brug tussen Italie en Nederland. Deze foto is gemaakt in maart 2014 toen Luna , mijn dochter, is afgestudeerd in Genua. Zo was ons gezin tot ongeveer 5 jaar geleden. Inmiddels zijn Enrico en ik gescheiden, maar vind het toch een representatief beeld omdat we eindelijk, na een aantal jaren vijanden te zijn geweest, toch nog goede vrienden zijn geworden. Er zijn heel wat dingen veranderd in die 5 jaar in mijn leven en in mijn gezin! Meer dan in de 20 jaren huwelijk daarvoor .....ik moest waarschijnlijk iets inhalen!!! Eind 2009 ben ik op mezelf gaan wonen en de kinderen zijn bij Enrico gebleven....een hele moeilijke stap , maar ik zag het leven met hem niet meer zitten. Tot 2012 ging het redelijk, omdat ik het op mijn werk wel naar mijn zin had, ik was dicht bij de kinderen en had veel leuk kontakt met vrienden en vriendinnen. Maar in dat jaar kreeg ik een paar naare tegenvallers: mijn vader werd ziek en overleed aan hersentumor binnen 5 maanden en ik kreeg kort daarna ontslag.......toen werd het voor mij heel moeilijk om zonder inkomen rond te komen in een land als Italie, waar ze geen uitkering kennen en waar het wegens de crisis heel moeilijk is om aan een baan te komen. Ik heb het toch nog twee maanden geprobeerd en toen dacht voor de grap: "ik ga het eens in Nederland proberen!". Ik heb toen 3 cv's gestuurd, 2 sollicitatie gesprekken gehad en ben er in geslaagd: ik had een baan als verkoopster en mode adviseuse bij Claudia Strater in Bijenkorf Amsterdam! Geen vetpot natuutrlijk, maar wel mijn vak en binnen nog geen 2 weken. Nu werk ik er al anderhalf jaar en vanaf augustus heb ik een vaste aanstelling. Ik woon sinds mijn terugkomst in Nederland bij mama Mia, omdat zij intussen twee heupoperatie's heeft gehad en kan wel wat zorg gebruiken en ik kan zo gaauw nog geen toepasselijke woning vinden. We hebben het gezellig samen en kunnen de 20 jaren afstand van elkaar zo inhalen! Wel mis ik de kinderen heel erg...Luna is inmiddels afgestudeerd(Engels, Arabisch) en is sinds 21 weken ..zwanger!!!!was een hele moeilijke beslissing voor haar, want haar vriend was er niet mee eens, maar zij wil heel graag moeder worden. Uiteindelijk draait het er op uit dat ik , op mijn 47ste, oma wordt en daar moet ik nog best wel aan wennen!! Robin, mijn zoon, is 21 en heeft vorig jaar zijn middelbare schooldiploma gehaald. Hij is sinds een paar maanden aan het werk in een sportvisserszaak als verkoper, ook on-line shop.Voor hem ideaal omdat vissen, met name Karpers vissen, zijn hobby is. Hij heeft sinds anderhalf jaar een vriendin en zij hebben het best naar hun zin samen. Het laatste deel van mijn verhaal gaat over Enrico....vorig jaar september is ineens uitgekomen dat hij een hersentumor had. Een schok voor ons allen! Hij is geopereerd en heeft het redelijk gedaan tot mei...sindsdien is hij langsaam achteruit aan het gaan. We hopen dat hij de geboorte van ons kleinzoon nog zal kunnen meemaken, maar het is bekend dat die ziekte niet zoveel hoop op overleven biedt. Ik zelf twijfel heel erg over wat mijn taak is in deze situatie. De kinderen komen nu namelijk alléén voor een groot probleem te staan: de zorg voor hun vader(in Italie bestaat geen echte hulp van de overheid) en en hoe verder te gaan daarna.Het liefst zou ik terug willen gaan om ze te helpen, maar kan me ook niet permitteren om mijn baan op te zeggen. Momenteel ga ik om de zes weken een weekje naar ze toe...zo probeer ik een compromis te vinden wat voor me gevoel redelijk is.Ik weet niet hoe het in de toekomst zal uitpakken... Ik

Page 7: Reunie boek

heb het in Nederland reuze naar mijn zin, heb een leuke baan en heb nieuwe vrienden gekregen. Dit is eigenlijk altijd mijn droom geweest. Ik ben in Nederland geboren en voel me hier thuis. Italie is een heerlijk land....maar wat mij betreft alleen voor vakantie!

Lieve neven en nichten ooms en tantes, Zoals jullie vernomen hebben moet ik met verdriet mijn verhaal aanpassen. Doordat de meeste van onze ouders en ooms en tantes al best wel op leeftijd zijn hebben Suzanne en ik dit feest willen organiseren " omdat we" zeiden we "straks elkaar alleen nog maar bij begrafenissen tegen komen.....".Maar we hoopten dat het nog wel even zou duren voordat het zover was.Nu is mama Mia al aan de beurt geweest heel onverwachts. ...ik wilde jullie bedanken voor het meeleven en ook mededelen dat het feest toch wel door moet gaan.Mama was daar heel enthousiast over en had al wat tips gegeven over wat zij leuk had gevonden en dat we hadden kunnen doen om het gezellig te maken. Misschien was ze zelf niet mee gegaan door haar handicaps met lopen en haar zere arm, maar ze leefde wel mee. Zelf moet ik mijn leven ook gaan aanpassen .....geen lieve mama waarvoor ik mag zorgen en snel geen woning meer want de nieuwe flat is bestemd voor bejaarden.zo gaat het leven. ...maar soms valt het niet mee als alles tergelijk komt. Wel word ik in december oma van een jongetje die al veel beweegt, zegt luna met zorg maar ook blijheid! Dat geeft me weer moed en kracht om verder te gaan . tot snel!!!!

Page 8: Reunie boek

MARIANNE

Het gezin bestaat uit 4 personen:

Om te beginnen met Corne: Hij is beroepsbrandweerman en duiker in Alphen aan den Rijn. Hij draait

24 uurs diensten en is daarna 2 dagen vrij. Maar Corne is een man die niet stil kan zitten, daarom

maakt en keurt hij auto’s. Corne zit ook bij de Urban Search and Rescue Team (USAR) als

reddingsmedewerker. Een paar keer per jaar gaan ze oefenen in binnen en buitenland. Daarnaast

gaat hij ook 1x per jaar naar Albanië samen met een collega om met een vrachtwagen hulpgoederen

te brengen. Hij is dan een dag of tien van huis weg. Helaas kan hij er daarom vandaag ook niet bij zijn

omdat hij naar Albanië is.

En dan ikzelf, Marianne. Ik werk sinds 3 jaar in het ziekenhuis als voedingsassistente, en werk

gemiddeld 20 uur in de week. Ik heb het er prima naar me zin. Ook werk ik als overblijfmoeder op de

basisschool waar mijn dochters Didi en Demi op hebben gezeten. Daarnaast hou ik mezelf in

beweging met hardlopen en naar de sportschool gaan.

De oudste dochter is Didi, ze is net 17 jaar. Dit jaar is ze geslaagd voor haar havo diploma. In

september begint ze aan een nieuwe opleiding in Den Haag, namelijk Facility Management. Didi zit al

jaren op dansen, ze doet o.a hiphop en modern. Daarnaast doet ze ook nog aan fitness. Om geld te

verdienen werkt ze als kassamedewerkster bij de Hoogvliet en ook bij een ijssalon in het centrum.

Sinds juni vorig jaar heeft ze een vriend, Jeffrey, en ze zijn nog steeds gelukkig!

En als laatste hebben we Demi, ze is 13 jaar en heeft net groep 8 achter haar gelaten. Ook zij gaat

aan iets nieuws beginnen. In september gaat ze naar de middelbare school waar ze veel zin in heeft.

Demi zit op hockey en heeft er daar erg naar haar zin. Demi is echt een moederskindje, ze doet graag

boodschappen met haar moeder. Demi is gek op honden (helaas wij niet). Vooral van de hond Lucky

is ze is helemaak gek, dit is de hond van onze tante en ze laat hem dan ook regelmatig uit!

Ik hoop dat jullie na deze informatie ons beter zijn leren kennen!

Page 9: Reunie boek

Familie van Niekerk, wonende te Wateringen

Page 10: Reunie boek
Page 11: Reunie boek

Verhaal Bruno

Ik werk sinds 2007 als freelance consultant in de banken sector. Ik doe daar

projectmanagement, consultantcy of interim opdrachten. Ik vind dat erg leuk werk en

de vrijheid die freelance werkt geeft bevalt me goed.

Ik heb 3 kinderen: Max van 10 jaar, Julie van 8 jaar en Luca van 5.

De kinderen zijn nu ca. 40% van hun tijd bij mij. Ik ben daar heel blij mee, we doen

veel dingen samen en ze hebben bij mij een tweede huis gevonden. Ik woon nu nog op

een flat maar als de kinderen groter worden zal ik een huis moeten vinden waar we

ruimer wonen.

In 2009 ben ik gescheiden van Caroline. Ik heb het totaal verkeerd ingeschat toen ik

dacht dat we de scheiding als volwassenen mensen konden oplossen. Caroline heeft als

wraak ervoor gekozen om alles via rechtbanken en advocaten te doen. Zelfs nu begint

ze weer een rechtszaak. Het resultaat is een vechtscheiding van nu bijna 5 jaar over

een huwelijk van 7 jaar. Ik kan je vertellen: ik ben er helemaal klaar mee. Gelukkig

gaat het alleen maar om geld en is, ondanks haar gedrag, mijn relatie met de kinderen

erg goed gebleven.

Mijn vader in Italië is in 2012 overleden. Ik heb altijd een leuke band met hem gehad,

ondanks de afstand. De laatste jaren zag ik hem regelmatig omdat ik de grond

(wijngaard en olijfgaard) die hij onderhield gekocht heb van de eigenaren. Het

schuurtje dat daar op stond heeft hij een keer als verassing opgeknapt. Het was toen en

hok met een bed, een campig-gaz keukentje en een douche maar het gaf me wel de

stimulans om er verder mee te gaan. Ik heb het ondertussen opgeknapt en uitgebouwd

tot een leuk vrijstaand huisje. Het is een heerlijke plek in de bergen om tot rust te

komen en je hebt er uitzicht op de zee. Ik wil nog een zwembad bouwen en ik wil het

vanaf 2015 gaan verhuren. Als je het leuk vind, moet je zeker een keer langskomen

daar.

De olijfolie die mijn vader maakte produceer ik nog steeds. Ik verkoop die in

Nederland via de site: www.zuivereolijfolie.nl en dat loopt best goed.

Het blijft heerlijk om naast mijn interim werk zoiets traditioneels en op natuurlijke

wijze te blijven produceren. Veel vrienden en kennissen zijn klant. We gaan jaarlijks

met een groep vrienden erheen om de olijven te plukken. Dat zijn fantastische

ervaringen!

Marielle, mijn vriendin, is een hoofdstuk apart. We zijn gek op elkaar maar kunnen

elkaar ook intens haten. Het is een passievolle vrouw die mij de liefde geeft die ik

tijdens mij huwelijk nooit gekend heb. Ze kan erg goed met de kinderen opschieten.

Tegelijkertijd heeft ze een andere levensopvatting dan ik en kan ze me soms zo opeisen

dat ik verstik. Ik trek me dan weer los en ga een tijdje mijn eigen gang. Op dit moment

gaat het weer wat minder met ons en is zij in Amsterdam gaan wonen. We zien elkaar

dan wel regelmatig. De zomer vakantie met de kinderen en de camper hebben we wel

samen gepland, dat gaat meestal wel goed.

Page 12: Reunie boek

Ik ben benieuwd naar jullie verhalen!

Page 13: Reunie boek

Peter van Niekerk (19-08-1962)

Ben in 2002 gescheiden van Petra Captein, hebben 2 dochters : Annemijn (12-03-1993) en Floor (15-01-1996). De meiden zijn nog regelmatig bij me (ca. 1/3 van de tijd), maar Annemijn gaat In september beginnen met de opleiding SPH (Sociaal Pedagogische Hulpverlening) in Rotterdam. Ze gaat daar op kamers wonen in Kralingen, op loopafstand van haar vriend Jelte (foto rechts). Floor studeert in Utrecht Marketing, Communicatie en Evenementen en gaat nu haar 2e jaar in. Ze staan beiden midden in het leven en zijn lekker druk met van alles en nog wat als uitgaan, vrienden, werken en straks weer studeren. Ik ben sinds 2005 zelfstandig ondernemer, Financieel Planner en praat met mijn klanten over hun drijfveren, hun dromen en help ze bij het realiseren hiervan. Zo help ik o.a. startende ondernemers bij het maken van de juiste keuzes als het gaat om Arbeidsongeschiktheid, Pensioen en de Hypotheek. Maar ook echtscheiders als het gaat om de financiële afwikkeling van de scheiding (als ervaringsdeskundige ). Erg leuk allemaal, het geeft me veel voldoening en energie. Wat me verder bezighoudt zijn mijn meiden uiteraard, vriendschappen, Rotary, uitgaan, familie, culinair genieten, vakanties naar Italië, af en toe een verre reis (Indonesië, Nieuw Zeeland), sporten en motorrijden. Heb de ambitie om meer te gaan reizen, Scandinavië, het Verre Oosten, Afrika en Zuid Amerika staan nog op mijn lijstje en wil me diep van binnen ooit in het buitenland gaan vestigen (Italië). Dromen te over dus , la vita è bella e nulla è impossibile

Page 14: Reunie boek

CHRISTINE

Hoi, wij zijn Christine, Ben-Jan en Milan.

Wij zijn bijna 16 jaar bij elkaar waarvan ruim 3 jaar getrouwd.

Ik, Christine ben 44 jaar en ik ben sinds 7 jaar zzp-er in de kraamzorg. Voor

die tijd zat ik in de grafische industrie. Mijn hobbies? Voetbal, boek lezen,

met vriendinnen/zussen en moeder afspreken,lachen, wandelen met onze

hond.

Ben-Jan is 47 jaar en al 15 jaar vertegenwoordiger in de

buitensport/outdoor branche. Hij is gek op bergsport, squashen en kletsen.

Maar niet gek van voetbal, wat in de familie van Niekerk niet gebruikelijk

is.

Milan is 10 jaar en gaat nu naar groep 7. Zijn hobbies? Voetballen, spelen

met zijn vrienden en filmpjes kijken/spelletjes op de Ipad. In de toekomst

wil hij graag iets met sport doen of in een hotel werken.

Wij hebben ook nog een hond Yndi, zij is 6 jaar. Haar hobbies? Zwemmen,

ravotten, eten en slapen, achter poezen aan.

Page 15: Reunie boek