Reizend Circus| Vijf wekkers zonder snoozebutton
1
8 PL WeekendGezet Onder de aandacht Half drie. De koffieautomaat laat het de tweede ronde afweten. Who cares? Met reeds een stevig gevulde mok achter de kiezen (automatencappucino hoeft zo slecht nog niet te zijn) en met tafelgenoten Rob Oost- dam en Patrick van Schendel is er geen ruimte voor wegzakken of indutten. Het is tijd voor de vraag, ‘Rei- zendcircus, wat is dat?’ Schulp ‘Leuk!’ luidt het staccatoachtige antwoord per sms. De nieuwsgierigheid is gewekt. In welke karavaan laten we ons meetrekken en zijn we überhaupt nog wel vei- lig wanneer we dit gesprek aangaan? Rob Oostdam zelf blijkt ook digitaal kort, krachtig, no-nonsense en tegelijkertijd sympathiek. ‘Godzijdegreep’, iemand van ‘geen gezeiver’ (al zou de journalist eigenlijk onpartij- dig moeten blijven). Het is 18 januari 2011 wanneer Oostdam op uitnodiging van de Zuyd Hogeschool een gastcollege geeft. Thema: social media of iets anders (who cares?), met Oostdam voor je neus maakt het im- mers niet uit waarover gesproken wordt, aantrekkelijk is het altijd. Even serieus: De zaal zit vol met studen- ten. Op een nogal onorthodoxe manier zet Oostdam koers richting zijn doel, als dat al als een lezing geven betiteld mag worden. Een foto van één van zijn be- kende poses moet het werk doen. ‘Ik ben ondernemer. Wat vinden jullie van de afbeelding?’ De openings- vraag aan de zaal is gesteld. ‘Kan het, kan het niet’? Wat Oostdam niet kan bevroeden gebeurt; de vraag leidt tot een aangename explosie aan inmenging. Ac- tie, interactie, dialoog, yes, that’s the way aha, aha, we like it, aha aha! Rob Oostdam: “Voorlezen uit mijn eigen werk, hou op, ik kan het niet, ik wil het niet. Sterker nog, ik wil geen kuddegedrag maar bereiken dat mensen nadenken, in beweging komen, uit hun schulp kruipen. Net zo goed als dat ik meningen wil horen. ‘Wat vind je zelf? Jij, ja, jij! Zeg wat je denkt!’ Dat is waar het bij dialogen om draait.” Snoozebutton ‘Reizendcircus’ compagnon Patrick van Schendel: “Sa- men met nog enkele andere vrije geesten zat ik ten tijde van Rob’s presentatie in de zaal. We werden in de dialoog meegezogen. Een hele ervaring”, blikt Van Schendel terug op Rob’s optreden dat volledig voor- bij ging aan de verwachting van de studenten en een handjevol volwassenen. Wat een uurtje had moeten duren loopt flink uit de hand. 3,5 uur later, de zaal is positief moe, wordt afscheid genomen van een op- getogen groep studenten. Gebiologeerd door de wijze waarop jongeren zich actief opstellen (in plaats van een aandacht curve van 5 minuten, zoals pedagogisch bewezen) is gebleken dat deze zaal het spontaan veel langer heeft volgehouden. Het geheim? “Jezelf veilig voelen wanneer je spreekt, je gerespecteerd voelen wanneer je wat zegt, iedere mening ertoe laten doen, en vooral, geen winnaar of verliezer benoemen. En- kele minuten later, Oostdam puft met de volwassen gasten Van Schendel, Bertrand, Eussen en Munnich uit in de koffiehoek, ‘piept’ er een leerlinge binnen. Van Schendel: “Zegt ze, ‘jullie leken wel vijf wekkers zon- der snoozebutton’. Waarop een andere studente, blijk- baar ook uit het luchtledige gevallen met haar hoofd half in de deuropening er goedlachs aan toevoegt: ‘dat is wel grappig, zo’n reizend circus’.” Rondreizen Van Schendel: “Toegegeven, hoewel we ons (de vol- wassen aanwezigen Patrick van Schendel, Marc Ber- trand, Carlo Eussen en Max Munnich) geheel onbe- vangen in de dialoog hebben gemengd, is het toch bijzonder wanneer leerlingen je van een dergelijk po- sitieve terugkoppeling voorzien. De ‘pluim op de hoed’ tot zich genomen valt het besluit: jongeren verdienen het om iets terug te krijgen. De laatste koffie wegge- werkt (cappuccino? who cares?), de school is inmiddels aardig leeggestroomd en lampen worden langzaam- aan gedoofd, is Reizendcircus - in een later stadium gecompleteerd met de komst van Jan Mulder - een feit. Rob Oostdam: “De naam had de lading niet beter kunnen dekken. Een reizend circus is een rondreizend circus. Maar ook: een circus stemt zijn programma af op het publiek. Dat is wat Reizendcircus doet. Dialogen creëren, voor scholen en bedrijven, in een soms geva- rieerde samenstelling. De ene keer is het Carlo Eussen die de kar trekt, de andere keer leidt Jan Mulder het gesprek. Ongeacht de ‘trapezemedewerker’ of ‘dieren- temmer van dienst’ houden we vast aan dezelfde lijn, namelijk die van scherp en confronterend zijn. Een en- kele keer met als predicaat ‘heftig’, maar daarom niet minder leuk. ‘Carte blanche’, opereren in het hier en nu, is de manier waarop we acte de présence geven en de piste van haar houterigheid verlossen. Mensen in beweging brengen, aan het denken zetten zonder dat we ze vertellen wat ze moeten doen. Gefaseerd, in stapjes, triggerend, maar wel met de nadruk op ver- antwoordelijk zijn voor je eigen handelen en denken en met de essentie: bij Reizendcircus doet iedereen er toe, zonder dooddoeners, zonder ongeschreven wet- ten, maar hoe dan ook met scherpte.” Tekst: Nicolien Bout | Foto: Wim Langohr Natusor Reizend Reizendcircus opent de dialoog op zowel scholen als voor bedrijven. Interesse? Neem dan contact op met ‘spreekstalmeester’ Rob Oostdam via [email protected] Vijf wekkers zonder snoozebutton DE SPREEKSTALMEESTER MET POFBROEK, RODE SLIPJAS MET GOUDEN KNO- PEN EN ONBERISPELIJK GEPOETSTE LAARZEN ZUL JE IN DEZE PISTE NIET TE- GENKOMEN. NET ZO MIN ALS DAT LEEUWEN JE TOEBRULLEN EN DE KONING DER DURFALS ZICH IN EEN KANON NAAR DE NOK VAN DE TENT LAAT SCHIE- TEN. TOCH IS DIT CIRCUS, ‘REIZENDCIRCUS’ - COMMUNICATIETOVENAARS BIJ UITSTEK - NIET MINDER SPECTACULAIR. HIJS HET DOEK, ONTVLAM DE LAM- PEN. ZET JE SCHRAP VOOR EEN DIALOOG OP VOLLE KRACHT. circus
-
Upload
rob-oostdam -
Category
Business
-
view
274 -
download
1
description
DE SPREEKSTALMEESTER MET POFBROEK, RODE SLIPJAS MET GOUDEN KNOPEN EN ONBERISPELIJK GEPOETSTE LAARZEN ZUL JE IN DEZE PISTE NIET TEGENKOMEN. NET ZO MIN ALS DAT LEEUWEN JE TOEBRULLEN EN DE KONING DER DURFALS ZICH IN EEN KANON NAAR DE NOK VAN DE TENT LAAT SCHIETEN. TOCH IS DIT CIRCUS, ‘REIZENDCIRCUS’ - COMMUNICATIETOVENAARS BIJ UITSTEK - NIET MINDER SPECTACULAIR. HIJS HET DOEK, ONTVLAM DE LAMPEN. ZET JE SCHRAP VOOR EEN DIALOOG OP VOLLE KRACHT.
Transcript of Reizend Circus| Vijf wekkers zonder snoozebutton
8 PL
WeekendGezet Onder de aandacht
Half drie. De koffi eautomaat laat het de tweede ronde afweten. Who cares? Met reeds een stevig gevulde mok achter de kiezen (automatencappucino hoeft zo slecht nog niet te zijn) en met tafelgenoten Rob Oost-dam en Patrick van Schendel is er geen ruimte voor wegzakken of indutten. Het is tijd voor de vraag, ‘Rei-zendcircus, wat is dat?’
Schulp‘Leuk!’ luidt het staccatoachtige antwoord per sms. De nieuwsgierigheid is gewekt. In welke karavaan laten we ons meetrekken en zijn we überhaupt nog wel vei-lig wanneer we dit gesprek aangaan? Rob Oostdam zelf blijkt ook digitaal kort, krachtig, no-nonsense en tegelijkertijd sympathiek. ‘Godzijdegreep’, iemand van ‘geen gezeiver’ (al zou de journalist eigenlijk onpartij-dig moeten blijven). Het is 18 januari 2011 wanneer Oostdam op uitnodiging van de Zuyd Hogeschool een gastcollege geeft. Thema: social media of iets anders (who cares?), met Oostdam voor je neus maakt het im-mers niet uit waarover gesproken wordt, aantrekkelijk is het altijd. Even serieus: De zaal zit vol met studen-ten. Op een nogal onorthodoxe manier zet Oostdam koers richting zijn doel, als dat al als een lezing geven betiteld mag worden. Een foto van één van zijn be-kende poses moet het werk doen. ‘Ik ben ondernemer. Wat vinden jullie van de afbeelding?’ De openings-vraag aan de zaal is gesteld. ‘Kan het, kan het niet’? Wat Oostdam niet kan bevroeden gebeurt; de vraag leidt tot een aangename explosie aan inmenging. Ac-tie, interactie, dialoog, yes, that’s the way aha, aha, we like it, aha aha! Rob Oostdam: “Voorlezen uit mijn eigen werk, hou op, ik kan het niet, ik wil het niet. Sterker nog, ik wil geen kuddegedrag maar bereiken dat mensen nadenken, in beweging komen, uit hun schulp kruipen. Net zo goed als dat ik meningen wil horen. ‘Wat vind je zelf? Jij, ja, jij! Zeg wat je denkt!’ Dat is waar het bij dialogen om draait.”
Snoozebutton‘Reizendcircus’ compagnon Patrick van Schendel: “Sa-men met nog enkele andere vrije geesten zat ik ten tijde van Rob’s presentatie in de zaal. We werden in de dialoog meegezogen. Een hele ervaring”, blikt Van Schendel terug op Rob’s optreden dat volledig voor-bij ging aan de verwachting van de studenten en een handjevol volwassenen. Wat een uurtje had moeten duren loopt fl ink uit de hand. 3,5 uur later, de zaal is positief moe, wordt afscheid genomen van een op-getogen groep studenten. Gebiologeerd door de wijze waarop jongeren zich actief opstellen (in plaats van
een aandacht curve van 5 minuten, zoals pedagogisch bewezen) is gebleken dat deze zaal het spontaan veel langer heeft volgehouden. Het geheim? “Jezelf veilig voelen wanneer je spreekt, je gerespecteerd voelen wanneer je wat zegt, iedere mening ertoe laten doen, en vooral, geen winnaar of verliezer benoemen. En-kele minuten later, Oostdam puft met de volwassen
gasten Van Schendel, Bertrand, Eussen en Munnich uit in de koffi ehoek, ‘piept’ er een leerlinge binnen. Van Schendel: “Zegt ze, ‘jullie leken wel vijf wekkers zon-der snoozebutton’. Waarop een andere studente, blijk-baar ook uit het luchtledige gevallen met haar hoofd half in de deuropening er goedlachs aan toevoegt: ‘dat is wel grappig, zo’n reizend circus’.”
RondreizenVan Schendel: “Toegegeven, hoewel we ons (de vol-wassen aanwezigen Patrick van Schendel, Marc Ber-trand, Carlo Eussen en Max Munnich) geheel onbe-vangen in de dialoog hebben gemengd, is het toch bijzonder wanneer leerlingen je van een dergelijk po-sitieve terugkoppeling voorzien. De ‘pluim op de hoed’ tot zich genomen valt het besluit: jongeren verdienen het om iets terug te krijgen. De laatste koffi e wegge-werkt (cappuccino? who cares?), de school is inmiddels aardig leeggestroomd en lampen worden langzaam-aan gedoofd, is Reizendcircus - in een later stadium gecompleteerd met de komst van Jan Mulder - een feit. Rob Oostdam: “De naam had de lading niet beter
kunnen dekken. Een reizend circus is een rondreizend circus. Maar ook: een circus stemt zijn programma af op het publiek. Dat is wat Reizendcircus doet. Dialogen creëren, voor scholen en bedrijven, in een soms geva-rieerde samenstelling. De ene keer is het Carlo Eussen die de kar trekt, de andere keer leidt Jan Mulder het gesprek. Ongeacht de ‘trapezemedewerker’ of ‘dieren-temmer van dienst’ houden we vast aan dezelfde lijn, namelijk die van scherp en confronterend zijn. Een en-kele keer met als predicaat ‘heftig’, maar daarom niet minder leuk. ‘Carte blanche’, opereren in het hier en nu, is de manier waarop we acte de présence geven en de piste van haar houterigheid verlossen. Mensen in beweging brengen, aan het denken zetten zonder dat we ze vertellen wat ze moeten doen. Gefaseerd, in stapjes, triggerend, maar wel met de nadruk op ver-antwoordelijk zijn voor je eigen handelen en denken en met de essentie: bij Reizendcircus doet iedereen er toe, zonder dooddoeners, zonder ongeschreven wet-ten, maar hoe dan ook met scherpte.”
Tekst: Nicolien Bout | Foto: Wim Langohr
Natusor
Reizend
Reizendcircus opent de dialoog op zowel scholen als voor bedrijven. Interesse?
Neem dan contact op met ‘spreekstalmeester’ Rob Oostdam via [email protected]
Vijf wekkers zonder snoozebutton
DE SPREEKSTALMEESTER MET POFBROEK, RODE SLIPJAS MET GOUDEN KNO-PEN EN ONBERISPELIJK GEPOETSTE LAARZEN ZUL JE IN DEZE PISTE NIET TE-
GENKOMEN. NET ZO MIN ALS DAT LEEUWEN JE TOEBRULLEN EN DE KONING DER DURFALS ZICH IN EEN KANON NAAR DE NOK VAN DE TENT LAAT SCHIE-TEN. TOCH IS DIT CIRCUS, ‘REIZENDCIRCUS’ - COMMUNICATIETOVENAARS BIJ UITSTEK - NIET MINDER SPECTACULAIR. HIJS HET DOEK, ONTVLAM DE LAM-
PEN. ZET JE SCHRAP VOOR EEN DIALOOG OP VOLLE KRACHT.
Reizendcircus
