In huize Spit is een lange periode vol luiers, flesjes, knuffelen en liedjes zingen aangebroken.

Niet alleen de drieling, maar ook Rosemarijn neemt veel tijd in beslag.Gelukkig zijn de taken goed verdeeld en staat er altijd iemand klaar om een kind te verschonen, voeden of in bed te leggen.

Maar gelukkig vinden beide ouders het alles behalve erg dat bijna al hun tijd naar hun lieve, kleine kinderen gaat.Jessica verbaast zich soms over het feit dat (integenstelling tot Tjerk) Sietse zo’n geweldige vader is.

Gelukkig zijn er toch nog altijd die zeldzame momenten samen, bijvoorbeeld aan de eettafel.Hoewel Sietse vrolijk over hun kinderen vertelt heeft Jessica haar aandacht er niet echt bij.

Afwezig kijkt ze naar Sietse terwijl hij door blijft praten.Hij is zo eerlijk en oprecht.En zij? Zij eigenlijk helemaal niet meer.Van de vrouw die ze vroeger was is niks meer over.Haar hele leven draait nu om het krijgen van zestig kinderen met tien verschillende mannen.

En waarom? Ze weet het niet.‘Joehoe! Ben je weer is in Jess land?’ Vraagt Sietse lachend terwijl hij met zijn hand voor haar gezicht zwaait.‘Huhm? Sorry, ik was aan het denken.’ Mompelt Jessica voordat ze snel haar lepel in haar mond steekt.

En zo gaat het leventje weer verder.‘Vanavond groeien ze allevier op.’ Zegt Jessica tegen Sietse die net Rosemarijn heeft aangekleed.‘De tijd gaat snel, en ik dacht dat jij naar je werk moest?’ Vraagt Sietse lachend.‘Ik was net op weg hoor.’ Zegt Jessica terug terwijl ze overdreven de kamer uit rent.

Voor ze echter haar werkkleding aan kan doen hangt ze boven de WC om haar ontbijt en lunch uit te spugen.Verbaasd is ze niet echt, Sietse en zij waren niet bepaald voorzichtig geweest de laatste tijd.

Even later heeft ze haar werkoutfit aangedaan en gaat op weg naar haar carpool.Dat ze weer in verwachting is, is natuurlijk geweldig voor de challenge.Maar diep in haar hart weet ze dat het afscheid van Sietse en haar kinderen daardoor veel te dichtbij is.

Terwijl Jessica aan het werken is besteed Sietse zijn tijd aan het leren lopen van Rosemarijn.Voor vanavond moet ze het toch echt onder de knie hebben, maar gelukkig is ze een makkelijke peuter en leert ze snel.

Als Rosemarijn het lopen eenmaal onder de knie heeft zet Sietse haar nog even op het potje.‘Weetje Roosje, zometeen als mama thuis is, gaan we gezellig alle verjaardagen vieren.’ Vertelt hij vrolijk aan zijn oudste dochter.

Na een plasje te hebben gedaan laat Rosemarijn zich vrolijk van het potje afglijden.Meteen pakt Sietse haar op en geeft haar een knuffel.‘En na jullie verjaardagen gaat papa iets heel speciaals aan mama vragen.’ Verzekert hij haar.

Iets na vier uur ‘s middags komt Jessica weer thuis van haar werk.Perfect op tijd voor de verjaardagen van haar lieve kinderen.

Snel gaat ze naar boven om zich om te kleden.Voordat ze Sabine vast uit haar bedje haalt gaat ze nog even voor de grote spiegel staan.Ze zou binnenkort maar is nieuwe kleren moeten kopen.Nadat je twee mannen hebt ‘verslonden’ herkennen waarschijnlijk veel mensen je.

Vervolgens loopt ze naar de babykamer om Sabine uit haar wiegje te halen.Zij en Rosemarijn zullen als eerste opgroeien, aangezien Sietse en zij geen vier kinderen tegelijk kunnen dragen.

Als Jessica beneden aankomt staat Sietse al klaar om Rosemarijn op te laten groeien.Wanneer Jessica erbij is komen staan blaast hij de kaarsjes uit.

Nadat de kaarsjes zijn uitgeblazen zet hij haar op de grond.‘Vanaf hier moet je het zelf doen meid.’ Moedigt hij haar aan.Al snel begint er iets te tintelen in haar kleine voetjes.

‘Wauw! Moet je kijken hoe groot ik ben!’ Roept ze enthousiast terwijl ze haar handen bekijkt.Dan kijkt ze naar beneden.‘De grond is echt super ver weg!’ Zegt ze giegelend.

‘Heel leuk dame, maar heb je nu even aandacht voor je zusje?’ Vraagt Jessica lachend terwijl ze Sabine heen en weer wiegt.‘Owja, sorry mam.’ Zegt Rosemarijn lachend.

En mede dankzij de verschrikkelijke herrie die Sietse en Rosemarijn samen produceren vliegt Sabine even later de lucht in.

‘Wat ben jij een mooie meid!’ Zegt Jessica trots als ze Sabine weer opvangt.‘Maar dat kapsel kan wel wat leuker.’ Zegt ze daarna.

* Sorry voor de vele plaatjes met bomen door het huis, ik vind het ook f*cking anoying -.-’

Maar het feest is nog lang niet over in huize Spit.Jessica en Sietse gaan snel naar boven om de jongste leden van de familie te halen.

Bij de taarten aangekomen is Dion als eerste aan de beurt.Vrolijk blaast Jessica de kaarsjes op zijn taart uit en wacht dan tot Sietse hetzelfde heeft gedaan voor Pepijn.

Het duurt even voor de groeispurt begint, maar dan uiteindelijk gaat Dion als eerste de lucht in.‘Kom op jochie, we kunnen hier niet de hele avond blijven staan.’ Zegt Sietse tegen Pepijn.En alsof hij het begrijpt, is hij even later ook een peuter.

Sietse en Jessica zorgen er even later voor dat Sabine en Dion er wat beter uitzien.

Even later zitten alledrie de peuters met een speeltje voor zich in de kinderkamer.

Als de peuters in bed zijn gelegt en Rosemarijn ook ligt te slapen zitten Jessica en Sietse knus op de bank.

Opeens trekt Sietse Jessica op schoot.‘Weetje waar ik aan zat te denken?’ Vraagt hij geheimzinnig als Jessica hem lachend zoent.‘Nou?’

‘Trouw met me.’ Fluistert hij in haar oor.Jessica verstijft en voelt de zenuwen uitbreken.‘Wat is je antwoord?’ Vraagt Sietse ongeduldig.

‘Het spijt me echt heel erg Sietse.’ Zegt ze zachtjes.‘Trouwen is gewoon, niet echt mijn ding denk ik.’

Met een rood hoofd van schaamte staat ze op.‘Ik heb buikpijn. Ik ga maar meteen slapen.’ Verontschuldigt ze zich tegen een sprakeloze Sietse.

Als ze boven is gekomen slaakt ze een diepe zucht en loopt dan naar de kledingkast om haar pyama aan te trekken.Ze krijgt hem maar met moeite aan en als ze naar haar buik kijkt ziet ze dat die wel heel erg gegroeid is.

‘Zwanger.’ Mompelt ze tegen zichzelf.Ze gaat voor de grote spiegel staan en bekijkt haar bolle buik.Opeens stromen de tranen over haar wangen.Ze weet niet hoe lang ze nog door kan gaan met deze challenge.

Net als ze haar tranen weer heeft weggeveegd en in bed wil stappen komt Rosemarijn de slaapkamer binnen.Ze kijkt even rond en ziet haar moeder dan bij het bed staan.

‘Wat is er meisje?’ Vraagt Jessica als Rosemarijn op haar afgelopen is.‘Ik kan niet slapen.’ Antwoord Rosemarijn verdrietig.‘Ik had een nachtmerrie.’

Snel slaat Jessica haar armen om haar dochter heen.‘Waar ging die nachtmerrie dan over?’ Vraagt ze zachtjes.‘Jij lied mij alleen, en je kwam niet terug.’ Zegt Rosemarijn snikkend.‘Hé meisje, ik heb je toch beloofd dat ik je nooit alleen zou laten?’ Vraagt Jessica sussend.

‘Uhuh.’ Zegt Rosemarijn terwijl ze haar tranen wegveegt.Dan ziet ze de bolle buik van haar moeder.‘Ben je zwanger?’ Vraagt ze verheugd.‘Ja, maar het is de hoogste tijd om weer te gaan slapen.’ Zegt Jessica terwijl ze haar dochter een kus geeft.

~ Een paar maanden later ~

‘Joehoe! Mensen, ik ben thuis.’ Roept Rosemarijn door de lege hal.Haar stem egoot een beetje na terwijl ze om zich heen kijkt om éen van haar familieleden te vinden.

Opeens hoort ze een harde gil gevolgt door het geschreeuw van haar vader.Ze bedenkt zich geen moment en begint hard te rennen naar waar het geluid vandaan komt.

Als ze boven is aangekomen ziet ze gelijk de deur van de slaapkamer van haar vader en moeder open staan.Ze ziet meteen dat haar moeder midden in haar bevalling zit.

Haar vader staat machteloos aan de andere kant van de kamer.Snel loopt Rosemarijn de kamer in en moedigt haar moeder aan.

Het duurt een lange tijd –Rosemarijn had nog nooit bewust een bevalling meegemaakt- maar dan houdt haar moeder toch haar kindje vast.‘Een jongen!’ Roept Jessica blij.

Trots geeft ze het ventje aan Sietse.‘Zullen we hem Mark noemen?’ Vraagt ze terwijl ze naar het kleine hoofdje van haar jongste zoon kijkt.

‘Dat lijkt me een goed idee.’ Zegt Sietse wat emotioneel bij het zien van zijn vijfde kind.‘Maar, waarom geef je hem meteen door aan mij?’ Vraagt hij als hij uit zijn trance ontwaakt.

‘Omdat Mark er nog een broertje of zusje bij krijgt.’ Zegt Jessica met een rood hoofd terwijl ze achter Sietse is gaan staan en opnieuw is gaan puffen.

En dan houdt ze ook haar vierde zoontje vast.‘Zo, dus jij bezorgde mama al die extra buikpijn?’ Vraagt ze een beetje hijgend aan het kleine ventje.‘Maar je bent het waard hoor Cas.’ Voegt ze er met een glimlach aan toe.

Nadat de Rosemarijn en de drieling de twee nieuwe aanwinsten van de familie bewonderd hebben leggen Sietse en Jessica de twee knullen in een wiegje.

Nadat ze Cas een kusje heeft gegeven, kijkt ze vanuit haar ooghoeken naar Sietse.Ze denkt terug aan alle ruzies die ze de laatste dagen zelf had veroorzaakt.

Ze weet dat het nu het moment is om aan haar challenge te denken.‘Sietse.’ Zegt ze een beetje schor.‘We moeten praten.’ Sietse kijkt haar met zijn vriendelijke lach aan.

‘Ik.. Ik denk niet dat het nog langer werkt tussen ons.’ Zegt ze zenuwachtig terwijl ze naar haar voeten kijkt.De glimlach op Sietse’s gezicht is nu ingeruild voor een onbegrijpende blik.

‘Ik bedoel, we hebben zo vaak ruzie de laatste tijd en..’‘Ruzies die jij altijd veroorzaakt.’ Brengt Sietse er tegen in.Zijn houding staat haar niet in en ze gaat in de verdedigende stand.

‘Omdat ik me gewoon steeds meer aan je begin te ergeren.’ Brengt ze kwaad uit.‘Je kleeft aan me als een kauwgompje en laat me niet vrij in mijn eigen hobby’s en interesses.’

‘Je wilt gewoon niet toegeven dat je onverantwoordelijk bent en dit gezinsleven niet aankan.’ Zegt Sietse ongeïnteresseert.‘Je kan gewoon niet tegen het feit dat je een slechte moeder bent.’

Opeens breekt er iets in Jessica en ze kan haar tranen niet langer in bedwang houden.‘Vind jij dat ik een slechte moeder ben?’ Vraagt ze snikkend en ongelovig.‘Ja dat vind ik, dus ik hoop dat je het er met me mee eens bent dat ik de kinderen niet bij jou achterlaat.’ Zegt Sietse achteloos.

Net op dat moment komt Rosemarijn lachend binnen.Als ze haar ouders ziet verdwijnt haar lach meteen.‘Wat doen jullie?’ Vraagt ze argwanend.Geschrokken draait Jessica zich om.

‘Gaan jullie uit elkaar?’ Vraagt Rosemarijn terwijl ze van de een naar de ander kijkt.Verward kijkt ze haar moeder aan.‘Je laat me toch niet alleen hé?’

Verdrietig slaat Jessica haar armen om haar dochter heen.‘Het spijt me heel erg lieverd.’ Fluistert ze snikkend.‘Vergeef het me alsjeblieft.’

‘Nee!’ Roept Rosemarijn kwaad.‘Je hebt het beloofd.’ Zegt ze terwijl ze haar armen over elkaar heen slaat.‘Je hebt me van kleins af aan belooft dat je me niet alleen zou laten!Je mag je beloftes niet breken.’ Schreeuwt ze haar moeder toe.

‘Rosemarijn, lieverd, begrijp het nou. Ik wil het ook liever anders hebben, maar soms gaan dingen nou eenmaal niet zoals je ze wil.’ Zegt Jessica terwijl ze haar arm uitsteekt om haar dochter te sussen.

‘Mam je hebt het me beloofd! Het kan me niet schelen hoe je het zou willen.’ Zegt Rosemarijn fel terwijl er een traan over haar wang loopt.‘Ik haat je. Ik haat je!’

Op dat moment komt Sietse pas tussen beide.‘Roos, ik bel zo een taxi. Alles komt goed oké?’ Vraagt hij terwijl hij haar traan wegveegt en haar een kus op haar voorhoofd geeft.Jessica staat er verloren bij terwijl ze allebei de kamer uit lopen.

Zodra de taxi er is loopt Rosemarijn als eerste naar buiten.De drieling snapt niet wat er aan de hand is en neemt huilend afscheid van hun moeder.Als laatste gaat Sietse weg met de tweeling in zijn armen.

Huilend kijkt Jessica van binnen naar de taxi die steeds verder wegrijd.

En dan is huize Spit weer akelig stil..

Sietse : 1. Rosemarijn2. Sabine3. Dion4. Pepijn5. Mark6. Cas