ProZa #14-2012

P R O Z A

N U M M E R 1 4 • W I N T E R 2 0 1 2 / 2 0 1 3 • J A A R G A N G 7

“Als één van de eerste bewoners betrok ik in 2009 een hoekappartement op de Eosstraat in het Amsterdamse Zuidkwartier.” Mevrouw Stéphanie Delprat is beeldend kunstenares en speelt al sinds haar 8e jaar viool. “Ik voel me hier erg thuis, niet alleen omdat ik al meer dan de helft van mijn leven in Amsterdam-Zuid woon, maar ook omdat we met elkaar een hechte groep bewoners vormen. De gelijk-gestemdheid is duidelijk voelbaar. We ontmoeten elkaar regelmatig in de gemeenschappelijke ruimte tijdens koffie-ochtenden, voordrachten en andere initiatieven. Bovendien beschikken we over een daadkrachtige bewonerscommis-sie, die goed werk verricht.” Haar man, de graficus Jan Mensinga (1924-1998), ontmoette ze op de Rijksacademie in Amsterdam. Hij speelde eveneens viool en vroeg haar direct voor een duo. “Er volgden nog vele duootjes.”

“Ik was blij verrast meerdere muzikale bewoners in Zuid-kwartier te treffen. Met de heer Pennink (piano) en de heer Pon (viool) vorm ik samen het ‘Eos-trio’. Dan is het fijn te weten dat het pand goed geïsoleerd is.” Onlangs is mevrouw Delprat druk bezig geweest met de totstandkoming van het boek ‘Zwart Vuur’ over haar man en met de voorbereidingen voor de tentoonstelling over zijn werk (van 3 november tot 3 februari 2013 in het Henriëtte Polak museum te Zutphen, zie aankondiging op pag. 10). Mevrouw Delprat zal na haar staaroperatie een nacht ver-blijven in Emmahof (de zorglocatie van Pro Senectute in Amsterdam). “Onze nieuwe manager, Annie Mesman, begeleidt mij persoonlijk hierbij. Zo bood ze me bijvoorbeeld direct aan een grijper bij Blokker te kopen, omdat ik na de operatie niet mag bukken. Dat geeft mij een veilig gevoel.”

P R O Z A I S E E N U I T G A V E V A N P R O S E N E C T U T E

2 O v e r h e i d s b e s l u i t • 4 F e e s t j e O r a n j e s t e i n • 8 D u o f i e t s • 1 0 P r o A r t e

beperking van de AWBZ-kosten

Overheidsbesluit

In verband met de externe ontwikkelingen op het gebied van de inkrimping van de AWBZ-kosten heeft Bart Magielse, voorzitter van de Raad van Bestuur, op de meeste zorg- en woonlocaties pre-sentaties gehouden. Wellicht heeft u een van de bijeenkomsten bijgewoond. Hierbij een kort ver-slag van de inhoud van deze bijeenkomsten.

Pro Senectute, vonden wij het tijd worden om onze visie hierop kenbaar te maken.”, aldus Bart Magielse.

Scheiding wonen en zorgEr komt een sterkere scheiding tussen wonen en zorg in de nabije toekomst. De overheid is voorne-mens om vanaf 1 januari 2013 de Algemene Wet Bijzondere Ziekte-kosten (AWBZ) alleen nog te ver-goeden voor de zwaardere zorg (v.a. Zorg Zwaarte Pakket, ZZP-3*).

et de titel ‘Verder in Verbondenheid’ startte Bart Magielse de presen-

tatie. Deze titel refereert aan het Pro Senectute beleidsdocument 2011-2014. “Waarom nu deze meeting voor u als bewoner van een zorg- of woonlocatie? Heel eenvoudig, om u duidelijkheid te verschaffen, over de externe ontwikkelingen in de ouderenzorg. De kranten staan er ten slotte bol van en omdat het ook gevolgen heeft voor het beleid van

M

Voorwoord

2 PROZA winter 2012/2013

Dat impliceert dat er een verschui-ving komt in de ouderenzorg in Nederland. De lichtere categorieën (ZZP-1 en 2*) komen dan niet meer in aanmerking voor verblijf met zorg in het verzorgingshuis. Voor de duidelijkheid: dit heeft geen gevol-gen voor onze huidige bewoners. De overheid wil dat mensen in deze lichtere zorgcategorie langer thuis blijven wonen met hulp van thuis-zorg en/of mantelzorg. Op korte ter-mijn verwacht de overheid een gro-tere bijdrage van mantelzorgers.

Het beleid van Pro Senectute om geleidelijk onze verzorgingshuizen geschikt(er) te maken voor inten-sievere zorg sluit aan bij deze externe ontwikkeling. Continuïteit

van zorgverlening staat hierbij cen-traal. Zo hebben we in Oranjestein (Doorn) en Spaar en Hout (Haar-lem) na de renovaties kleinschalige woningen gerealiseerd voor psy-chogeriatrische ouderen (ouderen met dementie). Dat betekent tevens dat we ons aan het voorbereiden zijn op de lichtere zorgvraag (ZZP 1 t/m 2*) in onze vijf woonlocaties.

Verder zullen we de komende tijd nog meer investeren in het scholen en begeleiden van onze medewer-kers, zodat zij met enthousiasme en vereiste deskundigheid de ver-anderingen tegemoet kunnen treden.Zo zijn we beter op de toekomst voorbereid.

De bijeenkomsten vonden plaats vóór de kabinets-formatie. De verwachting is dat er een nog sterkere scheiding komt tussen wonen en zorg. Pro Senectute is daarom van plan om senioren die geen indicatie ontvangen voor opname in een ver-zorgingshuis, huurappar-tementen aan te bieden in zorglocaties van Pro Senectute. Thuiszorg kunnen we dan ter plekke organiseren.

Voorwoord

3winter 2012/2013 PROZA

TERUG NAAR ORANJESTEIN

Dat is een feestje waard29 augustus - feestelijke middag voor bewoners, eerste contactpersonen en vrijwilligers

e sluiten een rumoerige tijd af en zijn blij dat iedereen weer zijn

eigen plekje heeft in het mooie (gedeeltelijk) gerenoveerde Oran-jestein. De verhuizing van Park Boswijk terug naar Oranjestein verliep prima. Het was in alle

opzichten een stralende verhuis-week. De inzet van de medewer-kers, vrijwilligers, familieleden en contactpersonen was overweldi-gend. We zijn daarvoor zeer dank-baar. Zonder deze hulp was het

nooit gelukt om in zo’n goede sfeer te verhuizen.”, zo luidde Ans Willemsen, regiodirecteur Lochem/Doorn/Soest, de feeste-lijke middag in. Er klonk een welgemeend applaus.Onder de titel ‘Voorbereid de toe-komst tegemoet’ werden bewo-ners, hun familieleden en contact-personen uitgenodigd voor een feestje om de heropening met elkaar te vieren. Na een presentatie

van Ans Willemsen, werden bewo-ners aan het eind van de middag getrakteerd op een tango-optreden van Karin Venverloo en haar dans-partner. Zij wijdden het vernieuwde Oranjestein dansend in.

Locatienieuws

“W

“Nu mag je zomaar naar deze dans kijken, vroeger was dat

taboe en het is zo mooi.”


Bouwfase 2Na deze eerste bouwfase is de uit-straling van Oranjestein enorm verbeterd. De gangen en alge-mene ruimtes zijn licht en er hangen levensgrote foto’s van de natuur in de nabije omgeving van Doorn. Van vele kanten hebben we complimenten gekregen over het frisse interieur. De inrichting is lichter geworden en de aankle-ding van de woonkamers zijn modern en warm. Nu zijn we druk bezig met de voorbereidingen voor bouwfase 2, maar weten nog niet precies wanneer dit van start gaat. In deze fase zal onder andere het restaurant met lounge gerealiseerd worden en de park-tuin volledig heringedeeld. Daar-naast is het de bedoeling dat er een nieuwbouwproject gereali-seerd wordt voor 27 seniorenap-partementen.

Locatienieuws

Achtergrond Inspelend op de overheidsveranderin-gen is Pro Senectute zich al enige tijd aan het voorbereiden op de consequen-ties hiervan. Voor onze zorglocaties betekent dit onder andere dat we onze gebouwen moeten aanpassen aan de eisen voor de zwaardere zorgvraag. Dat was voor ons de aanleiding om ook Oranjestein te renoveren. En nu, na deze eerste bouwfase, is Oranjestein voorbereid op de intramurale zorg van de toekomst. Er zijn drie kleinschalige woningen gerealiseerd voor 33 bewoners met dementie en het verzorgingshuisgedeelte biedt met de vernieuwde appartementen onderdak aan 31 bewoners. Iedere kleinschalige woning heeft een gemeenschappelijke woonkamer met keuken. En iedere bewoner heeft een eigen woon-slaapkamer met sanitaire ruimte De huiselijke sfeer in de kleinschalige woningen met één vast zorgteam biedt hou-vast en structuur aan de dagindeling van de bewoners met dementie. We stemmen het dagritme af op de behoefte en de mogelijkheden van de individuele bewoner.

“Ik krijg zelf zin om te dansen!”


Wat is uw achtergrond?Ik heb een juridisch/bedrijfsecono-mische achtergrond. Ruim 25 jaar heb ik in het bedrijfsleven gewerkt, onder andere bij grote verzeke-ringsmaatschappijen, waar ik ver-antwoordelijk was voor fusies en overnames. In 1996 werd ik gevraagd als penningmeester bij het Haagse verzorgingshuis Oldeslo, een doopsgezind verzor-gingshuis in Den Haag. In 2002 heb ik de fusie met verzorgingshuis

Aelbrecht van Beijeren in het Benoordenhout, begeleid. Dit resul-teerde in de Zorggroep Oldael. Als één van de eerste verzorgingshui-zen in Nederland hebben we de Zorggroep Oldael gedeeltelijk geprivatiseerd. Zorg op maat zonder indicatie, maar wel met aanspraak op het Persoons Gebonden Budget (PGB). Na de fusie ging het Bestuur over in de Raad van Toezicht, waar ik deel van uitmaakte met de portefeuille financiën. En in 2007 werd ik gevraagd als Voorzitter van de

Raad van Bestuur. Na drie jaar was mijn interimopdracht als voorzitter afgerond.

Hoe bent u bij Pro Senectute terecht gekomen?Ondertussen had ik nog altijd mijn eigen interimadviesbureau en heeft Bart Magielse (voorzitter Raad van Bestuur Pro Senectute) mij in februari 2011 benaderd voor een interimklus in Oranjepark. Mijn voorgangster was daar onver-wachts vertrokken. Ik ken Bart Magielse sinds 2009 toen wij samen deel uit maakten van een directiewerkgroep. En nu ben ik in dienst bij Pro Senectute voor Oran-jepark en voor de twee woonloca-ties in Lochem, te weten: Hoog Langen en Stadenbos.

Hoe ziet u uw rol als manager voor deze drie woonlocaties?Ik heb mezelf tot doel gesteld de drie woonlocaties waar ik verant-woordelijk voor ben, sterk te profi-leren als kwalitatief hoogstaande woonlocaties bij onze selecte doel-groep en beïnvloeders daarvan. Dat doen we onder andere door onze faciliteiten per locatie onder de aandacht te brengen, maar ook door onze locaties bij tijd en wijle open te stellen voor onze Vrienden en andere geïnteresseerden. Verder vind ik het belangrijk dat ons per-

soneel bewoners op een correcte manier bejegenen. Bovendien voel ik me verantwoordelijk voor de sfeer in genoemde locaties. Daarom laat ik zoveel als mogelijk mijn gezicht zien en luister naar wat bewoners te vertellen hebben. Zo kan ik adequaat reageren op vragen en problemen. Het uit-gangspunt is altijd dat wij moeten voorzien in een bepaald verwach-tingspatroon, naar redelijkheid dan, en de service kunnen bieden die men graag wenst.

Hoe zou u Pro Senectute typeren? Ik zie Pro Senectute als een ‘all round’ woon- en zorgaanbieder voor gelijkgestemde ouderen die in een prettige ambiance en mooie woonomgeving met elkaar willen leven. Pro Senectute speelt voort-durend in op de veranderende markt. Zo besloten we al jaren geleden om onze zorglocaties uit te

HANS STOKER

Manager Wonen, Welzijn, Zorg voor de locaties Hoog Langen, Oranjepark en Stadenbos

“Ik vind het een uitdaging om een luisterend

oor te zijn.”


breiden met woonlocaties. Een beslissing die anticipeert op de hui-dige overheidsveranderingen ten aanzien van de AWBZ-inkrimping en de sterkere scheiding tussen wonen en zorg. Bart Magielse heeft hier onlangs op een aantal locaties informatie over verschaft. Onze doelgroep kiest er bewust voor om met elkaar de oude dag door te brengen in een sociaal passende sfeer. Vergeet niet dat thuis blijven wonen vaak gepaard gaat met een-zaamheid en geïsoleerdheid (mede door mobiliteitsbeperkingen) met alle medische gevolgen van dien. Met gelijkgestemden onder één dak biedt uitkomst. Bewoners kunnen elkaar ontmoeten als daar behoefte aan is.

Wat vindt u aandachtspunten van Pro Senectute voor de toekomst?Pro Senectute moet continu blijven inspelen op de veranderende weten regelgeving en op de verande-rende vraag van de cliënt. We moeten maatwerk leveren en ons hierin flexibel opstellen. Straks krij-gen we te maken met een nieuwe aanwas in de doelgroep: de baby-boomers en die stellen weer hele andere eisen aan onze zorg- en dienstverlening.

Wat is uw motivatie en passie voor dit werk?Ik vind het een uitdaging om een luisterend oor te zijn en zoveel als mogelijk passende oplossingen te bieden voor vragen en problemen van bewoners. Hun dankbaarheid is dan mijn beloning. Het goed inspe-len op de vraag en de mogelijkhe-den is waar ik mijn motivatie uit haal. Daarnaast is het goed econo-misch verantwoord exploiteren van de woonlocaties mijn uitdaging.

Hebt u naast dit werk nog bijzon-dere interesses of activiteiten?Ik ben vooral maatschappelijk actief. Zo ben ik lid van:• hetdagelijksbestuurAlgemene

Doopsgezinde Sociëteit in

Amsterdam (Penningmeester)• deRaadvanToezichtvoor

een stichting Cultureel Erfgoed in Groningen

• hetCollegevanAfgevaardigdenvan Sociëteit De Witte in Den Haag

• deHerenkookclub‘LeConfrèried’Henri’ van topkok Henk Savelberg

Verder: • skiënenzeilenmethetgezin

Vertelt u eens iets verrassend over uzelf?Ik heb op 5 december 2011 Sinter-klaas gespeeld in Oranjepark. Mijn twee jongste kinderen waren de pieten. Ik werd totaal niet herkend

en het was leuk om daar wat grap-pen mee uit te halen. Zo vroeg ik op een gegeven moment: “Zeg, waarom is de heer Stoker eigenlijk niet aanwezig?”

Verder heeft mijn vrouw Brigitte meegewerkt aan een documentaire van Anouska van Brakel over drie vrouwen in ‘mannelijke’ functies. Toen ik haar een keer opwachtte op station Hollandsch Spoor in Den Haag, sprong er plotseling een wildvreemde mevrouw in mijn auto, terwijl ze filmden. Ze schrok van haar vergissing en stapte net uit toen Brigitte naar de auto liep. En dat alles was vastgelegd op de film. Hilarisch!


Met z’n tweeën op de duofiets

In Spaar en Hout en Wildhoef

Duofietsen zijn in het bijzonder geschikt voor mensen die niet meer zelfstandig kunnen fietsen of wandelen, maar wel graag naar buiten willen. Het is een veilig en leuk alternatief voor de

tandem omdat je naast elkaar zit en dus ook een gezellig gesprek kunt voeren. Naast de gezonde beweging is de duofiets goed voor het sociale contact en kan het zelfs therapeutisch werken.

Ook mensen die moeilijk ter been zijn, kunnen makkelijk op de fiets plaatsnemen. Eventueel zijn de comfortabele zittingen draaibaar, waardoor het in- en uitstappen nog makkelijker wordt.

et afgelopen jaar heeft zorg-locatie Wildhoef de duofiets van Oranjestein mogen

gebruiken. Bewoners zijn regelma-tig op pad geweest met een vrijwil-liger, familielid of medewerker en hebben genoten van deze welkome uitstapjes. Het trappen in de glooi-ende omgeving van Bloemendaal viel echter niet altijd mee. Boven-dien is niet iedere bewoner in staat om flink mee te trappen. Met deze ervaring stond er een duofiets met trapondersteuning voor Wildhoef

op het verlanglijstje. Inmiddels waren medewerkers en bewoners van onze locatie Spaar en Hout in Haarlem ook enthousiast gewor-den. Dankzij de plusgelden zijn beide wensen in vervulling gegaan. Sinds 9 oktober beschikken beide zorglocaties over een eigen duo-fiets met trapondersteuning. Nu kunnen onze bewoners met begeleiding lekker de bossen in om een frisse neus te halen of een kopje koffie drinken in de stad, tenminste als het weer meewerkt.

H“Het geeft me

zo’n gevoel van vrijheid. Heerlijk die wind door mijn haren. Dat is toch

wel heel anders dan

in de rol-stoel zitten.”

“ We moeten blijven bewegen, het biedt contact met de buitenwereld.”

Mevrouw De Jager Gerlings-Giltay trapt op haar leeftijd van 94 jaar bijna elke week wel een rondje. Gastvrouw Margareth Bakkenhoven vergezelt haar hier op de duofiets.

Het tuinhuis bij Wildhoef

Locatienieuws


p dit moment hebben we in onze woonlocaties een aantal appartementen

direct beschikbaar.Dat is een relatief nieuw fenomeen, maar niet zo verwonderlijk in tijden van economische crisis. Door de stagnatie in de huizenmarkt kost het mensen moeite hun eigen huis te verkopen, zeker voor de prijs die ze in gedachte hadden. Dat bete-kent dat het veel langer duurt voor-dat men het huis verkocht heeft (gemiddelde duur in Nederland is 16 maanden). Onze Vrienden die graag bij Pro Senectute willen huren in een woonlocatie hebben daar ook mee te kampen. Zij willen eerst wachten tot hun eigen huis verkocht is. Als gevolg daarvan hebben wij op dit moment een aantal appartementen direct beschikbaar in Hoog Langen en Stadenbos (Lochem), Oranjepark (Soest), Waalsdorp (Den Haag) en Zuidkwartier (Amsterdam). Omdat

wij het belangrijk vinden de signa-tuur van Pro Senectute voort te zetten, hebben wij ook onze eigen bewoners van de woonlocaties gevraagd mee te denken over potentiële bewoners in hun vrien-denkring. Op deze manier zijn bewoners zelf verzekerd van de gelijkgestemdheid die Pro Senec-tute zo typeert.

verwelkomt u OP DE INFORMATIEBIJEENKOMST

OTijdens de informatiedagen konden Vrienden van Pro Senectute (en vrienden van hen) de locaties bezoeken. Iedereen was welkom tussen 11.00 en 15.00 uur. Na een gezellig ontvangst was er voor geïnteresseer-den een rondleiding met nadere informatie van een medewerker van Pro Senectute. Meestal waren de regiodirecteuren en/of locatiemanagers aanwezig voor uitgebreide informa-tie. Op alle dagen waren de informatiebijeenkomsten goed bezocht en op som-mige locaties heeft het tot verhuur geleid. We zijn ver-heugd de nieuwe bewo-ners binnenkort te mogen verwelkomen.

ORANJE LOPER


Pro en Kunst smelten samen tot Pro Arte

De gelijkgestemdheid van de bewoners van Pro Senectute komt sterk tot uiting in hun culturele interesse. Inspelend hierop organiseren vele locaties exposities van kunstenaars. Dit kunnen ook kunstwerken van bewoners zelf zijn. Het is in elk geval een kijkje waard.

De onlangs gehouden expositie in Tusselerhof bestond uit kunstwerken van bewoners. Het geëxposeerde werk is in het verleden of tijdens de teken- en schilder-middagen gemaakt.

Met dank aan mevrouw Delprat (zie cover) voor de uitnodiging van de overzichtstentoonstelling over het werk van haar man Jan Mensinga van 3 november tot 3 februari 2013 in het Henriëtte Polak museum te Zutphen.

Mevrouw M. ter KuileMevrouw A. Hulsegge

Tusselerhof

Mevrouw M.J. Coers

Pro Arte

Mevrouw A.G.F. Henstra


In Oranjepark organiseren mevrouw Visman (Cliëntenraad Oranjepark) en Vivianne Coops (receptioniste Oranjepark) de exposities. De vernissages worden altijd gekoppeld aan de ‘Oranjepark Happy Hour’ op de 3e donderdag in de maand. De exposities van Tony Steeman en Jo van Welsen Buitenhuys zijn half november opgevolgd door de schilderijen van Sonja Abbink. In januari 2013 zal Marijke van Ewijk haar foto’s tentoonstellen.

Oranjepark

Tony Steenman Tony Steenman Jo van Welsen Buitenhuys

Ria Philippo

Na de renovatie bleef het lang kaal in Spaar en Hout. Wiesje Bosch, een relatie van een mede-werker van Pro Senectute, bood uitkomst. Op kunstmarkten selec-teert zij geschikte kunstenaars die het leuk vinden om met gesloten beurzen hun schilde-rijen te tonen in de monumentale gangen van het gerenoveerde Spaar en Hout. De exposities wis-selen eens in de drie maanden. Wiesje Bosch: “Het leuke is dat we met de kunstenaars een afspraak maken om bij verkoop 10% (max. tot € 70,-) bij te dragen aan het bewonerspotje. Bewoners kunnen daarmee sparen voor de aankoop van een nieuw kunstwerk.”

Ria Philippo is de eerste kun-stenares die tot half februari 2013 met haar schilderijen exposeert. Ria is hobbyist en schildert al ruim 12 jaar. Ze exposeert regel-matig in verzorgingshuizen. Haar schilderijen zijn figuratief met als onderwerpen voornamelijk dieren, strandgezichten en por-tretten. Zij vervaardigt haar schil-derijen in pastelkrijt, acryl en aquarel.

Spaar en Hout

Alle initiatieven ten behoeve van kunstexposities zijn van harte welkom. U kunt, als Vriend van Pro Senectute, hiervoor contact opnemen met de receptie van uw locatie of met de redactie van Proza (zie achterzijde).

Pro Arte


ColofonProza, het huisblad van de Vereniging Pro Senectute, verschijnt tweemaal per jaar en bevat informatie over PRO-ZAken. Redactie Eveline Leopold, Manager PR & Communicatie Stichting Pro Senectute. Concept en vormgeving Zabriski Media, Leiden. Fotografie Marc de Haan, Marijke van Ewijk. Drukwerk NPN Drukkers, Breda. Redactieadres Centraal Bureau Stichting Pro Senectute, Cronenburg 75, 1081 GM Amsterdam. Tel. 020 540 01 50. E-mail: [email protected]. Website www.pro-senectute.nl

* ZorgDNA, Samenvattingen op concernniveau, april 2012 ** Bureau Certificatie in de Zorg, Externe audits voor ISO-certificatie, juni 2012

Graag wil ik op persoonlijke titel reageren op ontwikkelingen in de zorg die de laatste tijd in de media de aandacht hebben getrokken en bij mij eerlijk gezegd enige erger-nis opriepen. Het gaat hier om de volgende zaken.

Laten kinderen hun ouders in de steek?Is het zó erg gesteld in onze samenleving zou u kunnen denken bij het lezen van de kop hierboven. Wat is er aan de hand? Welnu, enige weken geleden heeft een zorginstelling in Gouda de stelling verkondigd dat kinderen wel wat meer zorg zouden mogen besteden aan hun in een verzor-gings- of verpleeghuis wonende bejaarde vader en/of moeder. Zoals verwacht viel deze oproep niet bij iedereen in goede aarde. Er was sprake van ongeloof en verontwaardiging. De vakbonden kwamen met de voorspelbare reactie: “Zorgverlening is geen taak van de familie.” De eerste conclusie die ik trek, is dat goed lezen kennelijk ook niet iedereen gegeven is. Want wie zorgvuldig had gelezen, kon hier direct uit opmaken dat het niet zozeer ging om zorg, maar om aandacht. Wat tijd vrijmaken voor je ouder(s), daar kan toch niemand tegen zijn? Kinderen hebben ook tijd voor sporten, winkelen, pret-parken, bioscopen, etc. Het ligt echter wel wat genuanceerder. Hoewel in principe van goede wil,

is dit in de praktijk niet voor ieder-een mogelijk. Kinderen wonen bij-voorbeeld in het buitenland, een kind is niet gezond of een kind staat er helemaal alleen voor. Het neemt niet weg dat kinderen best wat meer tijd voor hun bejaarde ouder(s) vrij kunnen maken. Dat ontlast het verzorgend personeel en hun bezoek maakt het verblijf in de instelling een stuk aangenamer. Mocht dat toch niet lukken, wees dan creatief en kijk in het eigen netwerk wie een steentje kan bij-dragen. Zeg nou zelf: we hopen toch allemaal oud te worden en dan vinden we het ook fijn af en toe bezoek te krijgen. Zijn onze zorginstellingen echt zo slecht?Met enige regelmaat verschijnen er artikelen in de krant en zijn er TV-uitzendingen die misstanden in verzorgings- en verpleeghuizen aan de kaak stellen. Ter illustratie enkele voorbeelden die weleens genoemd worden: bewoners die niet of niet voldoende geholpen worden bij het douchen, bewoners die verkeerde medicijnen uitge-deeld krijgen en dat er slechts één verzorgster in de nacht voor drie etages aanwezig is. Waar dit het geval is, moet dat beslist worden aangepakt. Maar waar ik moeite mee heb is het beeld dat ontstaat alsof alle instellingen niet deugen. Bij mensenwerk zijn fouten nu eenmaal nooit te voorkomen. Het helpt echter niet een hele sector

collectief ‘aan de schandpaal te nagelen’. Er zijn immers veel instellingen die het prima voor elkaar hebben. Landelijke onder-zoeken tonen dat ook aan.

Dat geldt ook voor Pro Senectute, zo blijkt onder meer uit het cliënt-waarderingsonderzoek* en de diverse kwaliteitsaudits**. Ik pleit er voor niet alleen maar kritiek te hebben, maar de inspanningen te richten op behoud van hetgeen goed gaat en de focus te leggen op wat beter moet. Het verdient daarbij aanbeveling goed te kijken naar instellingen die het aantoon-baar goed doen. Dan moet duide-lijk worden dat het niet alleen een kwestie is van meer geld, maar zeker ook van het efficiënter inrichten van zaken. De overheid kan daarbij helpen door echt werk te maken van het ‘slopen’ van alle bureaucratie die als enig doel werkverschaffing lijkt te hebben.

Edzard van HasseltVoorzitter Centrale Cliëntenraad

Column


ProZa #14-2012

Documents

Transcript of ProZa #14-2012