P R O Z A

N U M M E R 1 2 • W I N T E R / V O O R J A A R 2 0 1 2 • J A A R G A N G 7

“Af en toe schiet het ongewild door me heen: oh… nu ben ik weer de directrice van vroeger.” Begrijpelijk, want mevrouw I.W. Zweers-van Oldenborgh wás directrice van een verzorgingshuis. Sinds vorig jaar woont ze met haar man in woonlocatie Hoog Langen in Lochem. “Mijn man heeft zorg nodig, en inmiddels heb ik er vrede mee. We hebben een fijn appartement, waarin alle spullen passen uit onze oude woonkamer. Zelfs de vleugel. Maar het belang-rijkst is dat ik hier met een druk op de knop in contact kom met zorglocatie Tusselerhof als we hulp nodig hebben.”Mevrouw Zweers, die gewend is aan de vrijheid van een vrijstaand huis, kan vanuit de voordeur zo de natuur in lopen. “Het is een voorrecht om nog mobiel te zijn. Nordic

walking doe ik graag. Mijn man is een muziekliefhebber, en ook dat houden we bij.” Een groot deel van hun vrienden-kring woont in de buurt, dus aan sociale contacten geen gebrek. “Op vrijdag drinken we met de dan aanwezige bewoners koffie in de ontmoetingsruimte, een goede gewoonte.” Het huren bevalt prima, dat wil mevrouw Zweers graag benadrukken. “Het geeft zonder meer rust om zowel praktisch als financieel te weten waar we aan toe zijn.” En dan is de laatste vraag natuurlijk: wat vindt de oud-direc-trice van de dienst- en zorgverlening van Pro Senectute? “Die is uitstekend. We hebben een gemakkelijke en goede ver-standhouding met de verzorgenden en dat is heel prettig.”

P R O Z A I S E E N U I T G A V E V A N P R O S E N E C T U T E

2 V e r d e r i n 2 0 1 2 • 4 L o c a t i e n i e u w s • 8 K l e i n s c h a l i g w o n e n • 1 0 B e s t u u r l i j k e h e r s c h i k k i n g

Column

‘VERDER IN VERBONDENHEID’

2012

Pro Senectute blijft zichzelf, en dit betekent dat wij ook in de toekomst goede zorg- en dienst-verlening bieden in een harmonieuze woonomgeving. We kunnen en willen onze ogen echter niet sluiten voor de veranderende zorgvraag, de afkalving van de overheidsmiddelen en de verschraling van de voorzieningen.

Met steun van Vereniging Pro Senectute ambiëren wij een dienstenpakket

met zo veel mogelijk maatwerk en ‘plusfuncties’ die passen bij de culturele interesse van onze bewoners. Vasthouden aan de homogeniteit van onze doelgroep brengt mee dat wij een nichespeler blijven in de markt van wonen en zorg voor senioren. Zo nodig zullen we daarom partnerships voor diensten ten faveure van de bewoners aangaan.

In ons beleidsdocument voor de komende vier jaar worden de volgende vier prioriteiten aan­gegeven: 1 Eigenheid behouden2 Inspelen op veranderende

zorgvraag3 Uitdagende werkgever zijn4 Verbeteren van de bedrijfs­

voering

1. Eigenheid behouden

Door de jaren heen is de behoefte aan zorg gewijzigd. De verande­rende indicatiestelling betekent dat senioren die nu in aanmerking komen voor wonen in het verzor­gingshuis, vaak op hoge leeftijd zijn en veel hulp nodig hebben. Steeds frequenter gebeurt het dat iemand geen indicatie voor verblijf in een zorglocatie krijgt, terwijl er wél een zware zorgvraag is. Aan­dacht voor de sociale aspecten zien we in de indicatiestelling te weinig terug. Het gat tussen thuis wonen, al dan niet met ondersteuning, en het geheel verzorgd wonen in een zorglocatie is voor menigeen te groot. Daarom is destijds ook gekozen voor het ontwikkelen van de woonlocaties.

Om de eigenheid van Pro Senec­tute te behouden, willen we de

dienstverlening zo veel mogelijk optimaliseren. Op de woonlocaties woont men zelfstandig, maar kan gebruik worden gemaakt van aan­vullende faciliteiten, zoals culturele activiteiten, personenalarmering en maaltijdvoorziening. De program­ma’s voor de aanvullende facilitei­ten verschillen per locatie en zijn nog in ontwikkeling.

2. Inspelen op veranderende zorgvraag

De vraag naar chronische en inten­sieve zorg stijgt. Na verloop van tijd is zelfstandig wonen niet meer mogelijk, ook niet met ondersteu­ning. De zorgvorm Kleinschalig wonen kan dan de oplossing zijn. Zo heeft na de renovatie van zorglocatie Oranjestein in Doorn elke gang een eigen huiskamer die gemakkelijk toegankelijk is en waar

2 PROZA winter/voorjaar 2012

wonenzorg

welzijn

structuur wordt geboden. Een belangrijk aspect van Kleinschalig wonen is dat de rol van de verzor­ging veel meer gericht is op de ondersteuning van cliënten bij hun dagelijkse activiteiten. Daarnaast is integratie van de huishouding in de zorg typerend voor het concept van Kleinschalig wonen. Dit vraagt echter om het herschikken van functies op de werkvloer en het samenvoegen van teams.

De dienstverlening van Pro Senec­tute wint aan kwaliteit als de zorg­locaties mogelijkheden creëren voor Kleinschalig wonen. Tevens liggen er mogelijkheden om te investeren in de plusfuncties, zowel in de algemene als de individuele plusfuncties. Bij de algemene plus­functies, gericht op welzijn en aan­dacht voor mensen, kan worden gedacht aan de inzet van gastvrou­wen en het ontplooien van cultu­reel getinte activiteiten. Bij de indi­viduele plusfuncties gaat het vooral om extra activiteiten die geen deel uitmaken van het reguliere zorg­arrangement en waarvoor mogelijk privaat moet worden bijbetaald.

3. Uitdagende werkgever zijn

De inzet en betrokkenheid van de medewerkers bepaalt de kracht van een dienstverlenende organisatie. Daarom wil Pro Senectute in mede­werkers investeren en hun een werksfeer bieden waarin zij zich

ten volle kunnen ontplooien. Een uitdagende en open bedrijfscultuur is daarbij noodzakelijk. Met een gericht personeelsbeleid willen wij ons profileren als een aantrek­kelijke werkgever in het hogere marktsegment.

Vanuit de Pro Senectute Academy volgen medewerkers trainingen die ingaan op de specifieke kenmerken van de organisatie en onze bewo­ners. Bij de Academy gaat het niet uitsluitend om het vergroten van kennis, maar ook om persoonlijke ontwikkeling en ambities.

4. Verbeteren van de bedrijfsvoering

De krappere financiering uit de AWBZ (Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten) dwingt ons tot de hoogst mogelijke efficiëntie in onze werkwijze, en tegelijkertijd streven we ernaar onze dienstverlening te

verbeteren. De omvang van de zorgvraag op de woonlocaties kan echter te klein zijn om met een eigen team 24 uur per dag en 7 dagen per week zorg te garande­ren. In dat geval is lokale samen­werking de aangewezen weg. Deze samenwerking kan zowel zorgin­houdelijk als ondersteunend van aard zijn. Van belang is dat wij ook op kleinere locaties een actieve rol kunnen spelen in de ondersteuning van zelfstandigheid en zelfred­zaamheid van de bewoners.

Als bestuurder heb ik er alle ver­trouwen in dat wij met ons team ook in economisch zwaar weer onze reputatie als betrouwbare aanbieder van wonen, welzijn en zorg blijven waarmaken. Wij gaan dan verder in verbondenheid.

Ik wens u alle goeds voor 2012.

Bart Magielsevoorzitter Raad van Bestuur

3winter/voorjaar 2012 PROZA

In Haarlem is na een roerige periode voor bewoners en medewerkers in 2012 eindelijk

de rust weergekeerd. Tilja, mana­ger Wonen, Welzijn en Zorg, weet als geen ander wat een rommelige omgeving met bewoners doet. “Op hoge leeftijd valt het omgaan met veranderingen niet mee. En dat terwijl er van hen tijdens de renovatie aanpassing en veel geduld werd gevraagd...”

Licht en comfortabelDat het resultaat er mag wezen, daarover zijn gelukkig alle partijen

Twintig nieuwe bewoners meer dan

welkom in Spaar en Hout

Na twee jaar is de renovatie van zorgloca-tie Spaar en Hout in Haarlem voltooid. “Het venijn zat ’m in de staart, en we werden er in de eindfase allemaal een beetje sik-keneurig van,” aldus Tilja van der Haag. “Maar het resultaat mag er wezen!”

Het stijlvolle trappenhuis vóór en na de renovatie

het eens. Bij binnenkomst wordt elke nieuwe bezoeker overdonderd door het prachtige uitzicht op het Spaarne. De talrijke monumentale details van het pand komen een stuk beter tot hun recht door de lichte vloeren en de sfeervolle ver­lichting. De schilderskwast heeft bovendien muren en houtwerk goed gedaan, en het nieuwe meu­bilair zorgt voor de finishing touch. En dankzij de grotere badkamers en een efficiënt keukenblok is ook het wooncomfort van de apparte­menten verbeterd. “Ik ben vooral erg blij met de

nieuwe bewoners die we nog net voor de feestdagen welkom hebben mogen heten,” vertelt Tilja. “Er was tijdens de renovatie slechts ruimte voor twintig bewoners. En dat is weinig. Het huis is nu met veertig bewoners weer volledig bezet, en dat brengt een hoop gezelligheid mee. Ik zie de gesprekken aan tafel weer toenemen: een goed teken. Wij verheugen ons allemaal op een rustig jaar. De grote bouwcontai­ners op het middenplein worden niet gemist, dat begrijp je! Wat zullen we in het voorjaar extra genieten van de rozen in de tuin.”

Locatienieuws

4 PROZA winter/voorjaar 2012

Of maak ik van de gelegenheid gebruik en kies ik voor een appar­tement met een ander uitzicht of een andere indeling? Een proces van wikken en wegen. Omdat de

Bewoners Waalsdorp betrekken in februari eerste gerenoveerde appartementenDe eerste bouwfase van woonlocatie Waalsdorp in Den Haag duurde helaas langer dan verwacht, maar is inmiddels afgerond. In februari betrekken de bewoners de eerste gerenoveerde appartementen.

Directeur Mart van de Lisdonk adviseert de bewoners bij hun keuze

Het kan niemand zijn ontgaan dat er hard wordt gewerkt in deze normaliter zo rustige laan

Locatienieuws

renovatie per toren plaatsvindt, zijn er ook bewoners die tot nu toe nog in het eigen appartement woonden en nu direct naar een gerenoveerd appartement verhui­zen. Zij prefereerden het om slechts eenmaal te verhuizen en keren dus niet terug naar hun eigen appartement. Directeur Mart van de Lisdonk en zijn collega’s ston­den de bewoners hierbij met raad en daad terzijde. Wanneer in de zomer de tweede bouwfase wordt afgerond, zal een fors aantal nieuwe bewoners worden verwelkomd. Naar ver­wachting is de renovatie van alle 113 appartementen aan het eind van dit jaar gereed.

De afgelopen maanden ston­den veel bewoners echter voor lastige keuzes: keer ik

na de renovatie terug naar mijn eigen vertrouwde appartement?

5winter/voorjaar 2012 PROZA

Oranjesteiners te gast in Park Boswijk

Op dit moment wordt zorg­locatie Oranjestein grondig gerenoveerd. Niet alleen

het sanitair en de gedateerde elementen van het pand worden aangepakt, maar ook het zorg­omroepsysteem en de telefoon­centrale. Omdat er in een leeg

gebouw nu eenmaal efficiënter en sneller kan worden verbouwd, hebben de bewoners van deze zorg locatie tijdelijk hun intrek moeten nemen in Park Boswijk. Wat zal het heerlijk zijn als na deze ingrijpende gebeurtenis de rust weerkeert wanneer in de zomer

Een paradijs van weelde

Deze buitenplaats in het Sticht, gewijd aan senioren,ligt in de Utrechtse Heuvelen, die in de ijstijd zijn geboren.Nù verscholen in het groen, met vijvers zeer gezegend.Stille rustplaats in de vrije natuur, zelfs als het regent.

In het vele hectaren tellend, prachtig bebouwde buitenmogen vele vogels zich op vaak zeldzame bomen zingend uiten.Honderden senioren beleven hier met plezier hun herfstjaren.Met gemiddeld midden tachtig jaar is hun leven zeer ervaren.

Liefelijk woongebied, waar geen senior zich ooit verveelde.Het is als Park Boswijk wijd bekend: een ‘paradijs van weelde’.Boswijkers mogen thans als gastgevers met veel genoegen fungeren,sinds tweeënzestig tijdgenoten uit Oranjestein langdurig logeren.

Onstuimige levensloop is een kenmerk van senioren in deze tijd,is en blijft tot in de oudste jaren symbool van hun duurzaamheid.

Oranjesteiners…door Boswijkers hartelijk verwelkomd als gasten als gelijkgezinde senioren-tijdgenoten…Nu onze twee Stichtingen eenstemmig hebben beslotendat een zo lange logeerpartij ons allen heel goed past.

B.P. Hofstede, Boswijker

de vertrouwde deur aan de Oranje­laan weer voor hen opengaat! In de tussentijd heten de ‘Boswijkers’ hun gasten gelukkig meer dan welkom, wat de heer B.P. Hofstede inspireerde tot het schrijven van het onderstaande gedicht.

Locatienieuws

6 PROZA winter/voorjaar 2012

Waarom hebt u voor Pro Senectute gekozen?“Via mijn netwerk kwam ik in con­tact met Pro Senectute. Ik ga de uitdaging graag aan voor deze specifieke doelgroep aan de slag te gaan.”

Waarom past deze functie bij u?“De ouderenzorg is sinds jaar en dag mijn werkgebied. Ik vervulde diverse managementfuncties. Onder het motto ‘met mensen voor mensen’ voel ik me hier op mijn plek. Ik denk dat we in de branche niet ontkomen aan een zekere tweedeling: basale opvang voor minder bedeelden en verdere privatisering van pluspakketten

met extra mogelijkheden. Dit bete­kent echter alles behalve stilstand. Er is dan ook veel te doen.”

Het imago van werken in de zorg laat wat te wensen over. Is hier iets aan te doen?“In campagnes wordt vooral de inhoud van het werk benadrukt, wat natuurlijk belangrijk is. Maar een baan in de zorg is een baan voor het leven, zeker met de nade­rende krapte op de arbeidsmarkt als gevolg van de vergrijzing.

In wankele economische tijden, waarin veel bedrijven moeten saneren, kan dit het verschil maken. Dus mag het zekerheids­aspect meer worden benadrukt.”

Naast wie zou u in het vliegtuig willen zitten, en waar gaat de reis naartoe?“Eigenlijk stap ik in mijn vrije tijd liever en vaker op mijn racefiets. Maar op deze vraag antwoord ik: naast de piloot die mij met vrouw en dochters naar Barcelona vliegt.”

Vanaf november 2011 vallen de locaties Emmahof, Zuid-kwartier, Spaar en Hout en Wildhoef onder de directe verantwoording van Kees Mulder (52), een oudgediende in de zorg. Hij nam daarmee de taken over van Henk van Kollenburg. Tijd voor een nadere kennismaking met de nieuwe regio directeur, die daarnaast niet alleen com­missaris is bij een woning­corporatie, maar ook nog tijd vindt om lid te zijn van een mannenkookclub.

werken ‘met mensen voor mensen’

Kees Mulder, nieuwe regiodirecteur van Amsterdam, Haarlem en Bloemendaal

7winter/voorjaar 2012 PROZA

Niet alleen de overheid houdt zich momenteel intensief bezig met de psychogeriatri­

sche problematiek, maar ook de zorgaanbieders en de familieleden van mensen met dementie. Voor Pro Senectute betekent dit dat er een steeds grotere vraag komt naar het verlenen van intensieve zorg –zorg in een groepswoning voor zo’n zeven tot tien bewoners die in de toekomst dan ook op al onze zorglocaties zal worden geboden. Hoe worden de beste resultaten

bereikt met woonvoorzieningen voor mensen met dementie?

“Kleinschalig wonen biedt veel kansen,” zegt Jan van der Hammen, de pionier op dit gebied. “Toch had ik in het begin mijn twij­fels. Zo is het inmiddels duidelijk geworden dat het werkt om mensen met dementie een klein­schalige woonvorm te bieden met een knusse huiskamer, en ze te laten helpen bij dagelijks huis­houdelijke klusjes. Maar welke ver­

zorgende wil nu koken en strijken? Welke bewoner vindt het leuk om de piepers te schillen? Omdat dit zo’n belangrijk middel is om de veiligheid te bieden die mensen met dementie nodig hebben, ben ik echter gaandeweg besmet geraakt met het virus van de kleinschaligheid.”

‘Een goede dag’Jan, die als trainer Kleinschalig wonen en adviseur verbonden is aan Pro Senectute, vertelt dat de

Spaar en Hout in Haarlem biedt 24 psychogeriatrische bewoners de zorgvorm Kleinschalig wonen, een woonvoorziening voor ouderen met dementie waarover ook Oranjestein na de zomer zal beschikken. De doelstelling is om hen een zo hoog mogelijke kwaliteit van leven te bieden. Jan van der Hammen, specialist op dit gebied, geeft daarbij adviezen. “De vertrouwde gezichten van een beperkt aantal medebewoners en medewerkers bieden rust. En het verrichten van gewone dage-lijkse bezigheden die in elk huishouden plaatsvinden, zorgt voor veiligheid.”

Kleinschalig woneneen succesvolle woonvoorziening voor mensen met dementie

8 PROZA winter/voorjaar 2012

Het Trimbos­instituut heeft in opdracht van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport de succesfactoren voor Kleinschalig wonen in kaart gebracht in de monitor Woonvormen Dementie. Daar­uit bleek dat het succes van woonvoorzieningen voor mensen met dementie niet alleen afhangt van een goede personeelsbezetting of de keuze voor deze woonvorm. Een heldere beleidsvisie en erkenning van de professional zijn minstens zo belangrijk.

Om voor mensen met demen­tie Kleinschalig wonen daad­werkelijk een succes te maken, zijn de volgende vijf factoren noodzakelijk: • eenduidelijkeengoed

geïmplementeerde visie;• eengoedeleidinggevende,

die steunt en stuurt; • capabelverzorgendper­

soneel, dat wordt erkend als professional en mag mee­denken over ontwikkeling van nieuw beleid;

• kortelijnenenopendeuren;• eenverbonden,openen

betrokken team van verzor­genden.

Onderzoek Trimbos-instituut naar succes-factoren zorgvorm Kleinschalig wonen

omgeving voor 80% bepaalt of iemand met dementie ‘een goede dag’ heeft: “Die dag moet dan zo goed mogelijk overeenkomen met het plaatje daarvan in het geheu­gen. Het is gewoon dat in de namiddag de maaltijd wordt bereid. En neem ijzeren meubilair. Dat wordt vaak niet als meubilair

herkend, want zo hadden we dat vroeger niet. Een huiskamer... die mag er niet uitzien als de wacht­kamer van een tandarts. En heeft de zitting van een stoel dezelfde kleur als de vloer? Grote kans dat een bewoner met dementie er niet op gaat zitten. Zowel de ogen als de hersenen combineren dat dan niet meer goed.”

Het succes van deze woonvorm zit in meer dan de ruimte, licht Jan toe. Zo bieden de vertrouwde gezichten van de verzorgenden en medebewoners rust, en kan een passende invulling van de dag veel afleiding bieden. Het bladeren door een kunstboek roept bijvoorbeeld herkenning op bij een bewoner die vroeger een frequent museum­

bezoeker was. En het verrichten van de gewone dagelijkse bezig­heden die in elk huishouden plaats­vinden, wordt veelal als prettig ervaren. “We halen immers alle­maal onze eigenwaarde voor een belangrijk deel uit wat we kunnen doen voor een ander. Combineer je dit gegeven met de techniek van het verleiden, dan bereik je mooie dingen! Zet maar eens tien ver­schillende kopjes met verkeerde schoteltjes op tafel. Als vanzelf gaan bewoners dit ‘gemengde huwelijk’ herstellen. Daarvoor heb je geen activiteitenbegeleider nodig die het memoriespel uit de kast haalt.”

Handvatten medewerkersOmgaan met mensen met demen­tie is een vak, vindt Jan. “De laats te acht jaar is veel onderzoek gedaan naar wat er gebeurt in de hersenen van deze ouderen, en wat dit bete­kent voor het gedrag. Deze kennis wordt gebruikt om zorgmedewer­kers goede handvatten te bieden.” De Pro Senectute Academy deelt de visie dat kleinschalig wonen vraagt om specifieke kennis, en onlangs hebben de eerste twee medewerkers de opleiding Gespe­cialiseerd Verzorgende Psycho­geriatrie met succes afgerond. Er komt een tekort aan zorgmede­werkers, ook al kiezen nog zo veel schoolverlaters de komende decen­nia voor de zorg. Het is dus nood­zakelijk dat er meer mantelzorgers bij de zorg worden betrokken. Voor hen, de familieleden van ouderen met dementie, heeft Jan het volgende advies: “Maak het bezoek minder zwaar door dingen te doen die je vroeger ook deed bij je ouders. Kijk bijvoor­beeld naar Studio Sport, of regel in hun bijzijn je bankzaken.”

“ Kleinschalig wonen biedt veel kansen”

Jan van der Hammen (1958) was jarenlang manager in de ouderenzorg. Hij geeft interactieve scholingen en trainingen op het gebied van dementie en kleinschalig wonen. Ook Actiz en Alzheimer Nederland maken gebruik van zijn kennis en ervaring.

9winter/voorjaar 2012 PROZA

Het bestuur van de Vereniging en de Raad van Toezicht van de Stichting hebben unaniem

besloten om een statutenwijziging voor te stellen in verband met deze veranderde regelgeving en het toe­genomen aantal woonlocaties dat de Stichting exploiteert. Deze sta­tutenwijzing is goedgekeurd op de buitengewone algemene leden­vergadering van 2 december 2011.

Bestuurlijke eenheidDe statutenwijziging maakt het mogelijk dat de leden van de Raad van Toezicht van de Stichting

kunnen worden benoemd tot lid van het bestuur van de Vereniging. Hierdoor ontstaat een bestuurlijke eenheid. De afgelopen jaren is er met het vermogen van de Vereniging meer en meer geïnvesteerd ‘in stenen’ ten behoeve van onze woon­ en zorglocaties. Deze ontwikkeling bracht de Stichting en de Vereni­ging dichter tot elkaar. De extra gelden voor de plusfuncties (die ten goede komen aan wooncom­fort en welzijn van de bewoners/ cliënten) en de inkomsten van de Vereniging komen daardoor

nu vooral voort uit de verhuur­opbrengsten van de Stichting en veel minder uit rente en dividen­den van financiële beleggingen. Het maatschappelijk belang en het finan ciële belang lopen nu dermate parallel aan elkaar, dat ten bate van de efficiëntie en transparantie het bestuur en het toezichtorgaan gezamenlijk gaan opereren.

Uitgangspunten De bestuurlijke reorganisatie is niet alleen complex, maar bleek binnen het kader van de huidige wet­ en regelgeving ook niet mogelijk zonder wijziging van de statuten. Er lag dan ook een gedegen voor­bereiding aan ten grondslag. Belangrijke uitgangspunten bij de aanpassing van de statuten waren: • behoudvanhetzogenoemde‘Pro

Senectute­geweten’, verenigd in de verenigingsleden bestaande uit (oud­)bestuursleden, toezicht­ en commissieleden;

• behoudvandeANBI­statusmetfiscale voordelen, en ook geen extra belastingen als gevolg van deze herschikking;

• toekomstigebestuurdersblijvengebonden aan onze statutaire doelstelling;

• hetvastgoedwordtonder­gebracht in een separate bv (dochtermaatschappij van de Vereniging).

slagvaardig en transparantBestuurlijke herschikking maakt Pro Senectute

De wet- en regelgeving voor de zorg worden continu bijge-steld, en ook aan de governance worden door de overheid steeds striktere eisen gesteld.

Mr. Eelco Dijk, toekomstig voorzitter nieuw gecombineerd bestuur

Bestuurslid Vereniging mr. Eelco Dijk heeft de statuten wijziging intensief begeleid. Hij wordt straks voorzitter van het nieuw te vormen bestuur van de Vereniging, tevens Raad van Toezicht van de Stichting. De huidige voorzitters drs. Jan Holsboer (Vereniging) en jhr. Paul de Ranitz (Stichting) bereiken in mei de statutair bepaalde maximale 3 termijnen (12) jaar. Een natuurlijk moment voor een nieuw bestuur om aan de slag te gaan. Het komende halfjaar zal worden gebruikt voor een zorgvuldige overdracht van verantwoor­delijkheden en een goede voorbereiding.

Toekomstig voorzitter mr. Eelco Dijk geflankeerd door jhr. Paul de Ranitz (links)

en drs. Jan Holsboer (rechts)

10 PROZA winter/voorjaar 2012

Op de derde zaterdag van maart wordt weer de landelijke Open Dag van Zorg en Welzijn geor­ganiseerd. Dan is het mogelijk om bij de zorginstellingen een kijkje te nemen en de sfeer te proeven. Ook bij Pro Senectute staat op 17 maart van 11.00 uur tot 15.00 uur de deur van de zorg­ en woonlocaties open voor bezoekers. Iedereen is deze dag dan ook van harte welkom om informatie in te winnen en onze locaties te bekijken.

ColofonProza, het huisblad van de Vereniging Pro Senectute, verschijnt tweemaal per jaar en bevat informatie over PRO-ZAken. Redactie Nicole Kerssemakers, pr-communicatiemanager Stichting Pro Senectute. Concept en vorm- geving Zabriski Media, Leiden. Fotografie Edwin Weers, Inge Gerritsen. Drukwerk NPN Drukkers, Breda. Redactieadres Centraal Bureau Stichting Pro Senectute, Cronenburg 75, 1081 GM Amsterdam. Tel. 020 540 01 50. E-mail: n.kerssemakers@pro-senectute.nl. Website www.pro-senectute.nl

Coverfoto Inge Gerritsen

Open Dag van Zorg en Welzijn

Gespecialiseerd Verzorgende Psychogeriatrie

“Nu herken ik de fases en voorzie het

gedrag dat ik kan verwachten”

Annemarie Koster (zorglocatie Wildhoef) en Diny van Oene (zorglocatie Tusselerhof) volg­den als eersten van onze orga­nisatie de nieuwe opleiding tot Gespecialiseerd Verzorgende Psychogeriatrie (GVP). Het was een pittige studie, maar die uit­daging hadden ze net nodig. Beiden zijn er dan ook razend

enthousiast over. “We weten nu zo veel meer over de vor­men van dementie, wat er gebeurt in de hersenen en wat medicatie kan doen.” De opgedane kennis wordt gedeeld binnen de organisatie. Daarbij zullen vrijwilligers en mantelzorgers ook worden betrokken.

“Het voelt goed om familie en mantelzorgers te kunnen voorbereiden op het proces van achteruitgang en wat dit betekent voor de omgang. Het is zo lastig om geen gewone geïnteresseerde vraag te stellen als: ‘Was het vanmiddag gezellig met uw dochter?’ We hebben echter te accepteren dat iemand met dementie zoiets niet meer weet. Het is dus beter om mee te gaan met hun waar-heid en vooral geen discussie aan te gaan. We moeten ons aan hen aanpassen – en niet andersom,” aldus een bevlogen Annemarie Koster.

Academy

11winter/voorjaar 2012 PROZA

“ Echte aandacht is in onze maatschappij een schaars goed aan het worden”

Thea van den Heuvel kent Pro Senectute al sinds de jaren vijftig, toen haar oudtante in

een van de huizen woonde. Pas veel later kwam zij in contact met bestuursleden van Oranjestein in Doorn en voerde Thea daar met twee collega’s de kennismakings­gesprekken. “Zo heb ik Pro Senec­tute leren kennen als een degelijke ouderenzorgorganisatie. In 2009 ben ik gevraagd als voorzitter van de commissie Kennismaking en daarmee lid van het bestuur van de Vereniging. Als mensen denken dat je daar geschikt voor bent, vind ik het een maatschappelijke plicht om dat ook te doen. En het geeft mij voldoening om een bescheiden bijdrage aan deze belangrijke sector te leveren.”

Wat vindt u kenmerkend voor Pro Senectute?“Ik hoop dat wij meer zijn dan een aanbieder van zorg, dat wij onze bewoners zorgzaamheid bieden door er net dat schepje bovenop te doen... mooiere huisvesting, beter geschoolde medewerkers en een prettige, persoonlijke bejegening. De homogeniteit van onze bewo­ners draagt bij aan de goede sfeer. Hoewel in de zorgzwaartepakketten de overheid tot op de minuut aan­geeft hoeveel tijd er per handeling

door medewerkers besteed mag worden aan een bewoner, is het voor Pro Senectute een uitdaging om onze bewoners toch die extra aandacht te geven die ieder op zijn tijd nodig heeft. Echte aandacht is in onze maatschappij in het alge­meen een schaars goed aan het worden.”

Is de taak van de commissie Kennismaking de laatste jaren veranderd?“Vroeger hadden we alleen zorg­locaties, en wist men ons via het netwerk van familie en vrienden wel te vinden. Tegenwoordig treedt Pro Senectute meer naar buiten omdat er, met de ontwikkeling van de woonlocaties, is gekozen voor groei. De commissie bestaat uit 23 dames met allen voldoende empathisch vermogen om goed in te kunnen schatten of eventuele toekomstige bewoners passen binnen de doel­groep voor wie Pro Senectute in 1922 is opgericht. De gesprekken

De commissie Kennismaking van Vereniging Pro Senectute voert alle kennismakingsgesprekken met de potentiële Vrien-den. De dames van deze commissie worden ook wel ‘poort-wachters’ genoemd en staan borg voor het behoud van de specifieke signatuur. Wie maakt er tijd vrij voor dit vrijwilligers-werk? Deze keer aandacht voor Thea van den Heuvel (63), bestuurslid en voorzitter van de commissie Kennismaking.

worden gevoerd op negen zorg­ en woonlocaties, en het is een weder­zijdse kennismaking. Wij benadruk­ken het belang van het wonen met gelijkgestemden en inventari seren tegelijkertijd de wensen en ver­wachtingen van de aspirant­ Vrienden. Dankzij brochures en de website zijn ze meestal wel op de hoogte van achtergrond, doel­stelling en signatuur van de Vere­niging. Het zijn dan ook vrijwel altijd prettige ontmoetingen.”

Wat wenst u Pro Senectute in 2012 toe? “In december heb ik in een project­koor het prachtige Weihnachts­oratorium van Bach meegezongen. Je hoefde niet perfect te zingen, maar het moest wel vanuit je hart komen. Dat we met elkaar een bij­zonder sfeervol resultaat hebben bereikt dat zo veel meer is dan de som der delen, gaf mij een fantas­tisch gevoel. Nu wordt er in de zorg bij uitstek vanuit het hart gewerkt, en ik hoop dat onze medewerkers trots zijn om deel uit te maken van Pro Senec­tute. Mijn wens voor het nieuwe jaar is dat zij zich gewaardeerd voelen en voldoening kunnen halen uit wat ze met elkaar berei­ken. Af en toe een applausje voor hen mag best.”

Theodora A. M. van den Heuvel-Plesman:

bestuurslid uitgelicht

12 PROZA winter/voorjaar 2012