Iedere avond valt overal ter wereld het doek. De theaterlichten worden gedoofd. En hoewel ons werk­licht voorlopig nog aanblijft, moet ons doek waar het Menander betreft onvermijdelijk vallen, hoezeer ons dat ook aan het hart gaat.Waar plaats, tijd en interesse ontbreken ruimt de ko­mediant het veld. En waar cultuur tot sluitpost wordt gedegradeerd heeft zelfs een hofnar geen functie meer.Menander is voor ons eenendertig jaar lang een uitdaging, een feest en vooral een warm bad ge­weest, een kers op de taart in dit vaak harde en over­ ambitieuze vak.Lieve Menanders, met woorden kunnen we nauwe­lijks uitdrukken wat jullie al die jaren voor ons hebben betekend en nog betekenen. Voor alle warmte, voor alle gezelligheid en voor al jullie enthousiasme:Dank jullie wel! xxxx

Met weemoed denken we terug aan onze vrienden Marguerite en Niels van der Heyde. Ze droegen hun theaterhart als geen ander op de juiste plaats. We hebben de Niels van der Heydestichting opgericht als memorial voor hen en als memorial place voor jullie (oud)Menanders). Maak er iets moois van!

Heel speciaal was en is voor ons Janine Terwindt, bescherm vrouwe van de Niels van der Heyde stichting Te allen tijde heeft ze ons met raad en daad en heel veel warmte terzijde gestaan.

Veel mensen zijn ons de afgelopen jaren tot steun geweest, zoals Elise en Wil Boom, later geassis­teerd door dochter Mischa: 30 jaar lang onze “huis”choreografen die keer op keer een “boost” aan onze voorstellingen wisten te geven; JP die ons al die jaren trouw terzijde heeft gestaan met zijn bijdrage aan de verstaanbaarheid en wiens wijsheid vaak zo’n

diepe indruk op ons heeft gemaakt; Dick van der Stoep die als begeleider en Laura Tammeling, die als zangpedagoge de zingende Menanders naar het huidige hoge niveau hebben gebracht; Piet, Aldert en Yvonne, even zovele rotsen in de vaak hevige branding die met hun onwrikbare en hartelijke steun menig­maal het onmogelijke mogelijk hebben gemaakt.

Afscheid nemen van jullie, technici van de Schouwburg Arnhem: Dat is heel hard slikken: alle mooie voorstellingen die jullie voor ons mogelijk hebben gemaakt en die gelukkig door Regina, Joëlle en Hans zo conscientieus zijn vastgelegd. Wat zullen we dat alles missen. Maar wie weet...

Lieve Hans, goede vriend, wat hebben Menander en Euterpe de afgelopen jaren een vlucht genomen:van doedelzak in de gymzaal tot de Carmina in het Concert gebouw! En wat hebben wij samen gelachen en genoten van onze samenwerking. Een half woord was meestal voldoende. Wat zien we je graag diri­geren, wat horen we je graag muziek maken. Nu maar uit kijken naar wat op ons gezamenlijk pad komt…De ons gegeven ruimte is te beperkt om alle vrienden bij naam te noemen. Daarom voor jullie allemaal een uit het diepst van ons hart: DANK JULLIE WEL!

Partir c'est mourir un peu C'est mourir à ce qu'on aime On laisse un peu de soi­même En toute heure et dans tout lieu

Misschien houden jullie allemaal een klein stukje van ons over. Andersom geldt dat voor ons zeer zeker.

Heel veel liefs van Inez en Willem-Paul

“met woorden kunnen we nauwelijks uitdrukken wat jullie al die jaren voor ons hebben betekend”

HALEN... EN ZAKKEN!

2

3

INHOUDSOPGAVEHalen... en zakken door Inez en Willem­Paul

Voorwoord Menander door Ruben Houkes

Inez en Willem­Paul bedankt! door Hans Wijnberg

Hooggeëerd publiek! door Rob van Wijk

Traditie door Lisanne Arayess

door Karlijn Keizer

Euterpe door het Euterpebestuur

door Vincent Martig

door Vibeke Helder

Rolverdeling Menander

Bezetting Euterpe

Artistieke leiding en productie

West Side Story door Astrid Wesselink

West Side Story door Karin Poerstamper

door Marian Hoekstra

door Iris van Loon

door Familie Boef

door Josien, Ruud en Eduard van Buggenum

Varia

Herinneringen door Daan en Thomas Gast

door Ellen Burghard

Liedteksten

2

5

6

7

9

9

11

11

13

14

14

15

17

19

19

21

21

21

22

25

26

26

4

West Side Story, dat is de voorstelling die u vanavond mag aanschouwen. Uitgevoerd door toneelvereniging Menander, en er zijn heel wat uurtjes voorbereiding in gaan zitten!

Tijdens de repetities hebben we veel aandacht bes­teed om een bedrukte sfeer te creëren tussen twee ri­valiserende gangs. Aan de ene kant de Jets met Tony en Riff, aan de andere kant de Sharks met Maria en Bernardo. En dan ook nog een verboden liefde tus­sen Tony van de Jets, en Maria van de Sharks. Een moderne Romeo&Julia dus.

Dit is tevens de laatste voorstelling waaraan onze regis seurs Inez & Willem­Paul Edelman meewerken. Zij zullen volgend jaar in de Niels van der Heyde stichting een rol als bestuurslid vervullen en daar­naast een adviserende rol bij Menander spelen maar niet meer regisseren. Zij zitten inclusief dit jaar al 31 jaar bij Menander, dat is langer dan enig lid van ons tot nu toe heeft geleefd! Daarom is het voor ons des te meer een motivatie om van deze voorstelling een prachtige te maken. Dit wordt dé kers op de taart!

Maar niet alles is dit jaar gladjes verlopen. Vele afmeldingen voor de repetities, heel veel tussenuren en vaak geen ruimte om te repe­teren. Door snel handelen, soms een streng woordje

van ons bestuur aan de leden en vooral improviseren is toch alles goed verlopen. Persoonlijk heb ik hier veel van geleerd, en hopelijk kan ik dit doorgeven aan degene die mij volgend jaar als praeses opvolgt. Na drie jaar bestuur zal dit voor mij even wennen zijn om niet meer van het bestuur deel uit te maken. Maar zover is het nog niet en nu is het nog even geni­eten van deze prachtige voorstellingen!

Iedereen kent alles tot in de puntjes. De tekst, de opkomsten, de liedjes en de dansen natuurlijk. Dit komt allemaal door het urenlange repeteren, nameli­jk vrijdagmiddag van 2 tot half 6. Dit is 3 en een half uur! En dat elke vrijdag! Een foutje kan altijd ge­beuren, het zal misschien niet helemaal perfect gaan, maar tenslotte gaat om het plezier dat wij aan het opvoeren van deze voorstellingen beleven. We heb­ben dus zeker veel tijd in deze prachtige voorstelling die u straks mag aanschouwen gestopt. En dit alles zouden we nooit hebben kunnen doen zonder onze steun en toeverlaten Inez en Willem­Paul. Wij zijn er helemaal klaar voor en hopelijk bent u dat ook!

Heel veel kijkplezier!Namens het Menanderbestuur,Ruben Houkes, praeses

VOORWOORD MENANDER5

Lang geleden­ klassieke muziek was nog een onderw­erp op het gymnasium en er werd zelfs nog muziekles gegeven­ héél lang geleden dus­, presenteerde het net opgerichte Euterpe zich op een culturele avond. Na afloop kwam iemand naar mij toe en zei: “Ik ben Willem­Paul en ik regisseer toneelstukken. Heb je zin om met Euterpe daar de muziek bij te verzorgen?”Mijn antwoord was simpel: “Dat lijkt me erg leuk”. Meer afspraken zijn er tussen ons nooit gemaakt, maar de samenwerking kon niet soepeler zijn.Inez, Willem­Paul en ik vormden al die jaren een soort drie­eenheid, niet erg heilig, maar zéér effectief.Het was dan ook niet moeilijk muziek te verzorgen bij teksten, die alles in zich hadden: van een subtiele tot een verpletterende humor, van een groots massa­gebeuren tot ontroerende momenten.... Het hele repertoire hebben we zo onder handen genomen: van Dreigroschen­ opera tot Peer Gynt, van Hello Dolly tot West Side Story, en het waren allemaal ongekend inspirerende voorstellingen.

Inez en Willem­Paul zijn grote kunstenaars en daar­bij echte toneelbeesten. Zij hebben vele honderden gymnasiasten en de vele honderden bezoekers tot in het bot doen voelen wat kunst en cultuur inhoudt en hebben zo een onmisbare verrijking van het pragma­tische schoolleven gegeven. Natuurlijk is het jammer, dat er zo langzamerhand voor Euterpe en Menander geen plaats meer is op school.Maar alles wat begonnen is heeft nu eenmaal een eind en het enige dat telt is, wat er tussen dat begin en einde is gebeurd.We mogen Inez en Willem­Paul wel heel dankbaar zijn voor al het moois, dat zij ons al die jaren hebben laten beleven.Voor mij zijn het in ieder geval onvergetelijke jaren geweest. Het was “een eer en een genoegen” om met jullie mee te mogen doen!

Hans Wijnberg

“van een groots massa-gebeuren tot ontroerende momenten...”

INEZ EN WILLEM-PAUL BEDANKT!

6

De situatie is glashelder. U zit met spanning te wachten op die voorstelling, waarvoor u zich naar de kleine zaal heeft begeven en die u zich op een mint­groene stoel heeft laten zakken. Maar omdat nog niet iedereen binnen is, of nog niet alle spelers aanwezig zijn, begint de voorstelling zoals elk jaar net iets later. Aan mij vervolgens de eer om uw aandacht tijdens het bladeren door dit programma te vangen, en te vestigen op de Niels van der Heyde Stichting.

De Niels van der Heyde Stichting heeft als hoofddoel het behoud van Menander. Als oud­Menanders dra­gen wij alle Menanders, Inez en Willem­Paul en alle andere gepassioneerden die deze voorstellingen mo­gelijk maken een warm hart toe. Oscar Wilde zei al: "Wie het leven artistiek hanteert, heeft zijn hersens als hart", een levensles die wij graag volgen. De koele rationaliteit van de huidige samenleving kan wel wat menselijkheid gebruiken. Maar ik dwaal af.

Een ding dat zeker is, is dat Inez en Willem­Paul hun hersens als hart hebben. Dat is ons na 31 jaar wel duidelijk geworden. Het is enorm bewonderens­waardig hoezeer zij hun tijd en energie steken in het neerzetten van een productie waarin iedereen een waardige rol krijgt en zichzelf daarin, of daar­mee, kan ontwikkelen. Ook zij voeden zich met het enthousiasme van de Menanders en beider en­thousiasme bereikt een hoogtepunt bij de voorstel­ling, waar u nu toch ook wel met ongeduld op zit te wachten.

Het was dan ook verschrikkelijk nieuws, toen we te horen kregen dat Inez en Willem­Paul er na 31 voor­stellingen een punt achter zetten. We zullen onze ver­trouwde regisseurs ontzettend missen, om hun toe­wijding en artistieke kijk op het leven. Je hersens als hart hebben, die combinatie van warme liefde en toch uiteindelijk het verstandige weten te doen, dat is iets dat we moeilijk in een functieomschrijving kunnen plaatsen. Maar laten we nu niet op de zaken vooruit lopen. De toekomst van Menander is na tuurlijk be­langrijk, maar minstens zo belangrijk is het huidige Menander, waar u inmiddels water tandend op zit te wachten.

Hart, hersens, ze gedeien allen het beste op een volle maag. De Niels van der Heyde Stichting regelt daarom op donderdag tussen de matinee en de avondvoorstel­ling een maaltijd, om de Menanders en Euterpisten te sterken. Daarnaast zullen we na de zomervakan­tie een spetterend afscheidsfeest organiseren , om de Menandertijd zoals we hem nu kennen waardig af te sluiten en Inez en Willem­Paul te bedanken. Twee dankbare activiteiten die we enthousiast verzorgen, maar enthousiasme alleen is daarvoor niet genoeg. We zullen daarom na de voorstelling weer met de welbekende versierde doos bij de deur staan. Van harte aanbevolen!

Tot slot twee wensen: Allereerst vragen we alle oud­Menanders en anders geïnteresseerden voor het feest een berichtje te sturen naar nvdhstichting@gmail.com, waardoor we ieder­een op de hoogte kunnen houden en uit kunnen nodigen. En ten tweede, om af te sluiten, geniet van de voorstelling. Zeker nu, zeker tonight!

Lieve groeten, en voor wie wil: vier zoenen!

Namens de Niels van der Heyde Stichting,Rob van Wijk

HOOGGEËERD PUBLIEK!“...is dat Inez en Willem-Paul hun hersens als hart hebben.”

7

”EIGENLIJK EEN TRIESTE TENT HIER”DE KAPITEIN VAN KÖPENICK WENST MENANDER DESONDANKS VEEL SUCCES!

De leukste hobbywinkel van Arnhem en omstreken!

www.wentinkhobby.nl

Steenstraat 20 Arnhem

Hoe is die traditie ooit ontstaan? Dat zal ik u vertellen: Kijk... ik heb... geen idee.Maar het is een traditie.(Anatevka)

Van de improvisatielessen tot het feest na de laat­ste voorstelling, Menander is één en al traditie. Als tweedeklasser vond ik het vooral heel erg spannend om te improviseren terwijl al die “grote” zesdeklassers toekeken. Maar Inez en Willem­Paul en de leden zor­gen onderling voor een heel bijzonder gevoel, ook wel bekend als het Menandergevoel. En deze maakt dat iedereen zich kan ontwikkelen op zijn eigen manier. Alle kwaliteiten en talenten worden opgemerkt en deze resulteren in voor iedereen de perfecte rol. Jaar na jaar wordt er gezorgd voor groei in de rollen. Wat heb ik ontzettend genoten van tekst en solo’s instu­deren en vervolgens avond na avond in de Schouw­burg optreden. Maar Menander heeft er voor mij ook voor gezorgd dat ik bestuurlijke ervaring op kon doen, leren ver­antwoordelijkheid te hebben. En dit zal mij nog zeker helpen tijdens mijn studie en daarna. Vandaar dat ik het ook geweldig vind dat ik dit jaar nog steeds be­trokken ben bij Menander door actief te zijn bij het Niels van der Heydebestuur. Dit jaar heb ik gemerkt hoeveel Menander, en dan met name de inzet van Inez en Willem­Paul, bete­kent heeft, niet alleen voor mij, maar voor zoveel leden. Op dit moment zijn we bezig een onvergetelijk afscheidsfeest voor hen te organiseren. Samen gaan we Inez en Willem­Paul een avond geven die ze ver­diend hebben, na al die prachtige jaren Menander!Geniet van de laatste, allerlaatste Menanderproduc­tie van Inez en Willem­Paul.Lieve Inez en Willem­Paul, dankjulliewel!

Hoe het nu verder moet? Ik weet het niet, maar het komt goed.

Lisanne ArayessMenander 2006 – 2011

Heyhey allemaal,

Ik ben Karlijn Keizer, lid van Menander en Euterpe en examinanda. De afgelopen 6 jaar op het Stedelijk Gymnasium Arnhem heb ik zowel het ‘Euterpe­gevoel’ mogen ervaren als mogen ‘leven met Me­nander’. Hierdoor heb ik van alle kanten kunnen genieten van de Menanderweek en andere optredens en ik deel graag mijn ervaringen hiervan.

Het Euterpegevoel heeft elk concert tot een succes gemaakt en de reis en repetities er omheen tot een echt uitje. Waar je gedurende normale schooldagen op leeftijd wordt ingedeeld, lopen hier alle jaarlagen door elkaar heen en waar je normaal wordt beoor­deeld op niveau, maakt Hans het mogelijk dat ieder­een belangrijk is in zijn arrangementen.

Wat leven met Menander inhoudt hoeft haast niet uitgelegd te worden, want dat straalt iedere ac­teur van ons uit. Als groep hebben we de afgelopen maanden toegewerkt naar deze voorstellingen. Een periode waarin zowel Menanders, Euterpesten als oud­Menanders en –Euterpisten samen hard werken, maar ook een hoop lol hebben. Het resultaat van het harde werken zal snel duidelijk worden, maar ik hoop dat ook de sfeer binnen onze groep op u zal worden overgebracht.

West Side Story is een afsluiting op verschillende manieren. De afsluiting van dit schooljaar, van de jaren op deze school en bovendien van de tijd die Inez en Willem­Paul voor Menander hebben geregisseerd. Mijn dank jegens hen en jegens Hans kan niet ge­noeg onderstreept worden. West Side Story is echter zeker geen afsluiting van het leven met Menander (en Euterpe). Ik zal nog regelmatig terugdenken en ter­ugkeren naar het schoolorkest en de toneelvereniging van het stedelijk gym en als ik straks voor de laatste keer met een glimlach van oor tot oor het applaus in ontvangst mag nemen kan ik terugkijken op zes geweldige Menanderweken, die door alle bijzondere mensen die eraan hebben meegeholpen onvergetelijk zijn! Lief Euterpe en Menander, bedankt voor een geweldige tijd!

Een geweldige voorstelling toegewenst,Karlijn Keizer

TRADITIE

9

DAAN Advocatuur & Notariaat | kantoorgebouw De Enk, Tivolilaan 2, Arnhemtel: 088-DAAN-000 (088-3226 000) | www.daanlegal.nl

DAAN begrijpt dat de baten moeten opwegen tegen de juridische kosten

ADV DIRECTIEZETEL.indd 5 24-05-12 14:47

DAAN Advocatuur & Notariaat | kantoorgebouw De Enk, Tivolilaan 205, Arnhemtel: 088-DAAN-000 (088-3226 000) | www.daanlegal.nl

DAAN Advocatuur & Notariaat | kantoorgebouw De Enk, Tivolilaan 2, Arnhemtel: 088-DAAN-000 (088-3226 000) | www.daanlegal.nl

DAAN begrijpt dat de baten moeten opwegen tegen de juridische kosten

ADV DIRECTIEZETEL.indd 5 24-05-12 14:47

Schoolorkest Euterpe bestaat al 21 jaar. Al die tijd hebben enthousiaste scholieren gezellig met elkaar muziekgemaakt. Bijna zo lang als Euterpe bestaat, is Hans Wijnberg onze dirigent. Hij zorgt voor muziek op elk niveau, zodat iedereen mee kan doen. Euterpe bestaat nu uit 31 leden.

Sinds 1995 maken Menander en Euterpe aan het einde van het jaar een voorstelling. Dit jaar doen we De Westside Story. Het is een leuke traditie, die nog lang moet worden voortgezet als het aan Euterpe en Menander ligt! We beginnen een week van te voren te oefenen in de schouwburg. We hebben natuurlijk al veel repetities gehad, maar dan doen we het voor het eerst samen met Menander.

Euterpe doet echter niet alleen de Menanderweek. Door het jaar heen vinden er allerlei concerten plaats, zoals het Orkestival en het keerweerconcert. Ook is er een uitwisseling met Dinslaken. Hierbij worden er in drie dagen een aantal stukken ingestudeerd. Het ene jaar komen ze hier en het andere jaar gaan wij naar Duitsland. Het is altijd super leuk!

Wij hopen in ieder geval dat u zich zult vermaken vandaag. We hebben er zeer ons best op gedaan.

Veel plezier en geniet ervan,Het Euterpebestuur

EUTERPE

De laatste Menanderweek! Ik moest wel even slik­ken toen ik het hoorde. Zo veel lieve mensen, goede herinneringen, minder goede herinneringen (alhoe­wel die zeldzaam waren). Hoe vaak heb ik niet achter de schouwburg gewacht tot de deur openging, hoe vaak zat Euterpe lekker te kletsen, terwijl er eigenlijk goed gerepeteerd moest worden.

Hoe vaak heb ik Inez en Willem­Paul niet gestresst voorbij zien rennen, maar zaten ze dan weer intens te genieten tijdens de voorstellingen zelf. Klezmer spelen in de foyer, de uitspraak “ik word knots”, een gitaar die opeens kwijt is tijdens de voorstelling, de Menandermaaltijden: de herinneringen zijn talloos en allemaal even goed.

Nou ja, ik heb een kleine aanmerking: als oud­Euterpelid ben ik nog steeds enigszins gekwetst dat het de Menanderweek heet (Euterpe wordt niet ge­noemd…), maar ik moet wel toegeven dat het beter klinkt dan de Menerpe­/Eutanderweek. Bij deze stri­jk ik dan ook met de hand over mijn hart.

Ik heb acht Menanderweken actief meegemaakt (in Euterpe, op klarinet, van 2004 tot 2011), maar dit jaar zal me laten verrassen door eens in het publiek te gaan zitten. Ik kan niet wachten tot de zaallichten gedimd worden en ik me mee kan laten sleuren in het prachtige verhaal van de Westside Story.

Vincent Martig

11

In 1997 begon ik aan mijn laatste Menander jaar. Vrij in het begin vertelde jullie me dat jullie West Side Story wilden doen. Voor mij een droom die uitkwam. Ik had de film al 10 keer gezien en luis­terde regelmatig naar de cd van de musical. Ik ben eigenlijk geen musical persoon, maar West Side Story had me altijd gegrepen, juist vanwege de muziek. Ik mocht de droomrol van Maria vertolken. Ik kan me nog herinneren dat ik elke week met Ronald in een klaslokaal stond te oefenen, vooral veel op de zang. De hoge noten vormden een uitdaging, maar door goede begeleiding kwam ik een heel eind. Het jaar vloog voorbij. Het stuk begon steeds meer vorm te krijgen. Alle kleding, de Jets en de Sharks, de muzi­kale begeleiding van Euterpe. 

Bij de laatste voorstelling wist ik ook dat het mijn al­lerlaatste Menander voorstelling zou zijn. Mijn aller­laaste scene waarin Tony wordt doodgeschoten speel­de ik dan ook alsof mijn eigen leven ervan afhing. Met resultaat. Een moeder van een schoolgenootje kwam met betraande ogen op me af na de voorstel­ling. Ze was echt geraakt door de dramatiek van die scène. Een groter compliment en een betere afsluiting bestond er niet. Uiteindelijk sta je op het podium om andere mensen mee te kunnen nemen en te raken met je spel. Die

missie was geslaagd en ik kon me met enige melan­cholie in het afsluitende feestgedruis dat altijd plaats­vindt na de zaterdagavond voorstelling, storten. 

Bijna een jaar later sta ik bij een verlaten busstation in Brisbane, Australië. Ik spot twee Nederlanders in de verte met backpacks. Ik weet dat ze Nederlands zijn omdat één van hen een Nederlands vlaggetje op zijn backpack heeft genaaid. Ik ren beheerst op ze af omdat ik snak naar Nederlands praten na maanden met Engelsen en Australiërs te zijn opgetrokken. De jongen blijkt Marthje, mijn vriendin te kennen en zelfs met haar te hebben gereisd. Zijn vriendin vraagt opeens: "Speelde jij niet in West Side Story met Jo­sine?". Aan de andere kant van de wereld komt West Side Story weer terug in mijn leven. 

Dankjewel lieve Inez en Willem­Paul voor de hoogtepunten die jullie hebben bezorgd voor mij en vele anderen. Voor het geduld, geestdrift en creativ­iteit waarmee jullie elke productie hebben geleid. 

Hele dikke zoen,Vibeke

“Ik mocht de droomrol van Maria vertolken. Ik kan me nog herinneren dat ik elke week met Ronald in een

klaslokaal stond te oefenen, vooral veel op de zang.”

13

DOC

MATTY

ALISON

BRENDA

OFFICER KRUPKE

MR. SCHRANK

RIFF

BERNARDO

PASQUALE

CHRISTINA

FUNNYBOY

CHIPKNIP

A-RAB

BIG DEAL

ACTION

NODDY

VELMA

TWO HANDS

BABY JOHN

BUDDY

ANYBODY

DIESEL

TONY

MARIA

ANITA

CONCHITA

ESTELLA

FRANCESCA

MARGUERITA

CARLITA

CONSUELA

CHINO

LUIS

GRACIE

MINNY

MAM

MOEDER VAN TONY = POP

MOEDER VAN MARIA = POP

VADER VAN MARIA = POP

GETUIGE = POP

BRUIDSMEISJES = POP

Eva te Dorsthorst Jeannine van DeventerYente BeentjesVera VerkooijenPeter SaleminkJasper KlasenKathelijne de VrijerMenno WandersCecile van de Leur Mathilde Bolt Roos van der Reijden Jasmijn Ooms Marleen Kohlmann Marloes van Bokhoven Machteld TouwenLeonie NispelingEsmee EsselaarJolijn Koomen Femke WitmansMichèle van PeltOlivia te Gussinklo Iris van Loon Ruben HoukesNikki EsselaarNanne van WerkumLoes Beijers Karlijn Keizer Lavinia Abdelkadir Juul Aarts Karlot BoschJuliette HuygenPascal Gerritsen Manuel Delsink Ella Wildenberg Marlou op den Kamp Veerle van Wijk Cecile van de Leur (d)Marlou op den Kamp (d)Manuel Delsing (d)Jeannine van Deventer (d)Ella Wildenberg (d)Yente Beentjes (d)

Dirigent

Viool

Cello

Piano

Blokfluit

Altfluit

Panfluit

Dwarsfluit

Fagot

Klarinet

Trompet

Altsaxofoon

Harp

Gitaar

Slagwerk

Hans Wijnberg

Sannemarije van BaarsenMarianne BoonekampJulia GeurtsIlse JansenMarleen JansenClaartje MeijsKirsten SchmidtKaren SleurinkYvanka WitteLucie van CollemFlorian van der StapPim EerdenBoris PetersAnke HoekstraRachel SleurinkVeerle van WijkMyrthe van der HeijdenFleur LiedmeierEsther LooijenMarissa VosSabine van der DriftNick van der WoudeVeerle HeijnenJelle LuijkxJussi SchmidtJochem PluimNina GroothuisLilian LeijenaarNikki HeisterkampPenny HeisterkampNoah GoldsmidWessel van Nieuwenhuyze

ROLVERDELINGMENANDER

BEZETTINGEUTERPE

14

BEWERKING, PRODUCTIE EN REGIEInez en Willem­Paul Edelman

ARRANGEMENTEN EN MUZIKALE LEIDINGHans Wijnberg

ZANGLaura Tammeling

CHOREOGRAFIEWil Boom

REGIE-ASSISTENTKarlot BoschFloris Boone

TONEELASSISTENTFloris Boone

Rogier van DijkMaarten Austmann

SOUFFLEUSEGina Habets

TONEELBEELDInez en Willem­Paul Edelman

Pascal Gerritsen

LICHT EN TECHNIEKClaudia Schmetz

Jeroen van EkFranz Koerner

Paul van Zeeland

VOLGSPOTHugo Kampschreur

Sjoerd van Wijk

REQUISITENRuben HoukesSjoerd van Wijk

SCHMINKLisanne Arayess

Kiki den BlankenKarlot Bosch

Petra EikelenboomJuliette Huygen Lisa Korteweg

Laura van Loon Astrid Relyveld

Sanne RoelsLiesbeth Sträter

Kathelijn van de Ven

KLEDINGMagda SaarloosKarlijn Keizer

Leonieke van der MeyKledingverhuur Het Festijn

AFFICHELoes Vos

Pascal Gerritsen

PROGRAMMABOEKJEPascal Gerritsen

VIDEOJoëlle Rothuizen

Hans Prenen

MET DANK AANOudervereniging SGA

Gemeente ArnhemStadsschouwburg Arnhem

Studio On y DanseJP Licht en GeluidMarian Hoekstra

Aldert BoerYvonne Tielman

ARTISTIEKE LEIDING EN PRODUCTIE

15

Bureau voor grafi sche vormgeving, BNO

Eusebiusbuitensingel 8, 6828 HT Arnhemwww.verheij-vanderheide.nl

026 442 60 86

Posse Schilderwerken

PosseRenovatie - Restauratie - Totaalonderhoud - Glasherstel

Cor Posse Schilderwerken, schildert de Schouwburg Arnhem, Toneelgroep Oostpool. . .. .en het huis van Inez en Wil lem-Paul Edelman!

Transvaalstraat 6 • 6861 CX OosterbeekT.: 026 - 363 99 89 • F. : 026 - 363 77 29 • M.: 06 - 292 76 393

In 1957 ging de Amerikaanse musical West Side Story geschreven door Arthur Laurents en Stephen Sondheim op Broadway in première . Leonard Bern­stein was de componist

West Side story verteld het verhaal van een jeugd die op zoek is naar geborgenheid, vertrouwen en vriend­schapWest Side Story gaat over het verlangen naar liefde voorbij aan vijandschap en haat

De verhaallijn is een vrije bewerking van het ver­haal van Romeo en Julia en speelt tussen de Pools/Amerikaanse en Puerto Ricaanse straatbendes in de Upper West Side van New York City, Tony en Maria worden verliefd op elkaar, hoewel ze bij de verschil­lende bendes behoren. Beide straatbendes vechten voor de straten van New York waardoor ze eigenlijk rivalen zijn. Toch is hun liefde voor elkaar te sterk en kunnen ze elkaar niet loslaten.

Nu 55 jaar na dato is ons eigen meesterlijke team, Willem Paul en Inez Edelman (regie), Laura Tam­meling (zang) en Hans Wijnberg(muziek) met deze ingrediënten aan de slag gegaan.

De bestaande musical werd waar nodig aangepast zodat alle leerlingen van Menander en Euterpe mee kunnen doen en er voor iedereen een op het lijf ge­schreven rol is ontstaan.Ze zijn daar fantastisch in geslaagd en na een jaar vol culturele activiteit hebben zij de leden van Menander die de acteur vormen en de leden van Euterpe die voor de muzikale omlijsting zorgen tot grote presta­ties gebracht.

Het is altijd weer een enorme klus om in een krappe vier maanden een musical van anderhalf uur te pro­duceren. Leerlingen, leraren en schoolleiding alle­maal hebben ze een eigen agenda en leggen beslag op de kostbare tijd tot de première maar dankzij het grote enthousiasme, de onvermoeibare inzet en het motto “ The Show Must Go On ” is het toch weer gelukt. Onze waardering gaat dan ook uit naar allen die zich zo ambitieus hebben ingezet om deze uitda­gende productie mogelijk te maken.

Laat u meeslepen door de onvergetelijke songs zoals Maria, Tonight en America, de unieke dynamische dansscènes en de ontroerende liedteksten en muziek.

Hoe dit er uit ziet......daar kunt u in deze voorstelling van genieten.Ga er dus lekker voor zitten, geniet en laat je verras­sen door de sferen van deze wervelende show.

Wij wensen u een heel plezierige avond

Namens de oudercommissie,Astrid Wesselink

WEST SIDE STORY

Tel. 026 - 44 24 004Steenstraat 82 - Arnhem

17

! !

Eusebiusbuitensingel 7 6828 HT Arnhem T: 026 351 69 45 www.lancae.nl

Studiekeuzetraject voor jongeren.

Voor steeds meer jongeren wordt het

zoeken naar een passende studie lastiger

en ingewikkelder. Vragen die daarbij naar

voren komen zijn: “ik wil veel geld

verdienen, welke studie hoort daarbij”; “ik

begin maar met….en dan zie ik later wel

verder…”. “Wat past bij me”; “Wat wil ik

worden”; “zal ik maar hetzelfde doen als

mijn vader/moeder”?

Doel van het traject is dat de jongere zicht krijgt op zijn eigen kwaliteiten, zijn

ambities, zijn interessegebieden en thema’s die voor hem belangrijk zijn NU op dit

moment in zijn leven. Reden is de veronderstelling dat een studie die aansluit bij wat

de jongere beweegt en raakt in zijn leven, een grotere garantie biedt voor een

succesvolle afronding.

Bij een deel van de sessies (2-4) wordt een actieve rol van de ouders verwacht.

Gedachte daarbij is dat het gesprek na de bijeenkomsten bij GAC nog door gaan aan

de keukentafel.

Drs. E. Gasseling info@gac-coaching.nl

Annastraat 1,6862 CG Oosterbeek www.gac-coaching.nl

026-3391475

De originele werd in 1957 maar liefst 732 keer op Broadway uitgevoerd en was daarmee zeer succesvol. Het aantal gaan Menander en Euterpe niet evenaren, maar het succes…!!

Leerlingen zijn onder de bezielende leiding van Inez en Willem­Paul Edelman en Hans Wijnberg al ger­uime tijd aan de slag om het stuk in te studeren. Uit de vergaderruimte klinkt gezang. Elders wordt er druk gewerkt met de acteurs en ook het orkest stu­deert hard.

Vorig jaar heb ik voor het eerst mogen genieten van de prachtige productie “Kruistocht in Spijkerbroek”.

WEST SIDE STORY

Ik heb ontzettend genoten van de zang en dans en ben trots op onze leerlingen die hun talenten ook op deze manier laten zien. Het was overweldigend om te zien hoe de klassieke muziek van Orff gecombineerd werd met prachtig zang­ en acteerwerk.

Ik kijk dan ook vol nieuwsgierigheid uit naar wat Menander en Euterpe dit jaar in de Schouwburg gaan brengen en ben ervan overtuigd dat we ook dit jaar weer gaan genieten.

Karin Poerstamper

Toen ik 6 jaar geleden startte op het Stedelijk Gym­nasium Arnhem werd ik aangenaam verrast door onze toneelvereniging Menander en het schoolorkest Euterpe.Die aangename verrassing is gebleven. Elk jaar opnieuw was er op het eind van het schooljaar een geweldige musical onder leiding van Inez en Willem­Paul Edelman en Hans Wijnberg.De verwachtingen voor dit jaar zijn dus ook weer hoog gespannen.

De musical West Side Story wordt opgevoerd. Naar ik heb begrepen voor de 2e keer. 14 jaar geleden is deze musical ook opgevoerd en opgedragen aan Niels van der Heyde. De Niels van der Heyde stichting is naar hem vernoemd.

Voor Inez en Willem­Paul is dit hun laatste voorstel­ling bij Menander. Zij blijven wel betrokken bij de Niels van der Heyde stichting.

Het is ongelooflijk wat zij in die 31 jaar hebben neergezet; zeer betrokken Menander leerlingen en elk schooljaar een uitvoering, waarbij de leerlingen ieder op hun niveau volledig tot hun recht konden komen. Dat laatste geldt ook voor Euterpe, waarbij Hans Wijnberg ervoor zorgt dat iedereen, of het nu met panfluit, cello, gitaar of saxofoon is, op zijn/haar niveau mee kan doen. En het geheel klinkt elke keer prachtig.

En ook dit jaar zie ik weer uit naar de voorstelling.

Marian Hoekstra-SchreursPlv. rector

“Die aangename verrassing is gebleven.”

“Ik heb ontzettend genoten van de zang en dans...”

19

U bent op zoek naar een eetgelegenheid of restaurant in het

centrum van Arnhem? Chico's Place heeft met veel gerechten op de

menukaart een veelzijdig aanbod. Wij bieden onder andere lunches,

bedrijfsuitjes en waterpijp lunches in Arnhem.

Of u met twee personen of met grote gezelschappen te gast bent,

Chico's Place heeft alle ingrediënten in huis om het voor u een

onvergetelijke dag / avond te maken in een sfeervolle ambiance.

Turks eten in Arnhem krijgt op deze manier een nieuwe dimensie.

Maar wie is Chico eigenlijk? Chico is de eigenaar van Chico’s Place.

Hij staat voor klantvriendelijkheid en goede service. Uiteraard zult u

dit ook merken als u Chico’s Place binnenkomt.

Chico's Place

Looierstraat 1

6811 AT Arnhem

T. 026 - 351 84 61

Beste allemaal,

Als ervaren Menander kan ik zeggen dat het gekke tijden geweest zijn voor Menander. Vrijdagrepetitie! Met maar 10 man? Zingen in het concertgebouw in Amsterdam. Leuk! Of zou het dan toch echt stop­pen? Ja… of NEE, toch niet! Beste Menanders, we gaan er voor!

Let’s West Side Story!

Nu zitten we dan toch echt voor de laatste keer in de Schouwburg met Inez en Willem­Paul, voor de laat­ste keer repeteren met Inez en Willem­Paul. De laat­ste keer de Menandermaaltijd met Inez en Willem­Paul. De laatste keer alles ´Menander met Inez en Willem­Paul .́ Met heel veel voor, maar soms ook wel veel tegenspoed hebben Inez en Willem­Paul Me­nander 31 jaar lang levend gehouden, zoals niemand anders daar toe in staat zou zijn geweest. Zij mogen toch wel gezien worden als het altijd bruisende hart van Menander!

En laten we dit relateren aan de inhoud van West Side Story. In het leven van deze mensen gaat het om keuzes maken. Op welke grond baseert iemand zijn keuzes? Kan je ervoor kiezen om van iemand te houden? Zou ik stoppen of doorgaan? Waar ba­seert men keuzes op, vraag ik me dan af. Voor jezelf of voor anderen kiezen, wat is het beste? Kan je dat überhaupt weten? De spelers van West Side Story weten wel hoe het moet, maar maken misschien niet altijd de juiste keuze.

Menander is voor iedereen een keuze geweest. Wel of niet meedoen, wel of niet doorgaan. Uiteindelijk ben ik blij dat ik deze jaren Menander mee heb mo­gen maken. Ik kan er niet bij dat ik dit anders had moeten missen. Ik heb oneindig veel liefde en respect voor Inez en Willem­Paul en ben ze zo enorm dank­baar. Zonder hen was het niet hetzelfde geweest. Ik hoop dat iedereen dat inziet en hierdoor extra kan genieten van deze voorstelling!

Ik wens u namens alle Menanders veel plezier en een fijne avond!

Met vriendelijke groeten,Iris van Loon

Denkend aan Menander, zien wij: meteen bij het krijgen van het script jouw aantal regels tellen (en vergelijken), zaterdagochtend vroeg dansen bij Will Boom, de magie van de Menanderweek, chillen in deartiestenfoyer, slechte generale repetities en altijd goede premières, woorden als 'patjepeeër', 'sjampie', en 'bedelhandjes', maar vooral de nooit aflatende inzet en gastvrijheid van Inez en Willem­Paul ­ niet alleen voor de Menanders (Maarten, Eefje en Nynke), maar voor de hele familie (samen Pete Seeger liedjes zingen aan de Emmastraat).

Familie Boef

5 minuut voor de zaal gaat open! Iedereen klaar?

Zijn pap en mam er al? Heb jij mijn schoenen gezien? Hoezo heb je nu nog een script nodig? Je staat in de weg. Hey, daar zit meneer Ter Horst. Sssssst zach­ter. Toi Toi Toi. Het publiek was gisteren leuker. Nee man, achterin moeten ze steeds lachen. Ja daar zitten de oud­menanders. Let je erop dat je die ene zin deze keer niet vergeet? Ga jij naar de voorstelling ook naar de stad? Nee ik ben nog brak van gisteren. Maar morgenavond wel naar het feest. Hoe laat moeten we eigenlijk aanwezig zijn? 12.00 uur al in de schmink? Ja voor de matinee. Ik ben misschien wat later. Zullen we vanavond mijn verjaardag vieren? Wanneer ben je jarig dan? In februari, maar ik wil dat ze hier denken dat ik 16 ben, anders mag ik geen bier drinken. Ok, goeie. Nu stil zijn want we gaan beginnen..

Lieve Inez en Willem Paul. Dank voor warme en liefdevolle Menanderjaren waar wij, kleine pubers, ons als sterren waanden. Het hoogtepunt was voor ons West Side Story in 1998 waar we met z'n drieën in gespeeld hebben. Laat het dit jaar wederom zo'n hoogtepunt worden!Jullie bijdrage aan de ontplooiing en verrijking van generaties Gymnasiasten is onbeschrijfelijk. Voor de laatste maal: toi toi toi. En hooggeëerd publiek: Ge­niet!

Josien, Ruud en Eduard van Buggenum

21

Bernard Vixseboxse:   Iets over een teckel die ik met mijn hakbijltje ging vermoorden uit "Onder het Melkwoud" :). De exacte tekst is me ontglipt.Succes met deze finale!

Annemarie Jakobs:  "hmm... Wat ruik ik daar, oestersaus, en kaviaar."Uit Hello Dolly.

Maarten Austmann: De "*oerkreet!* Mijn vinger zit klem!" uit de Wizard of Oz :D

Stef Smits: Als ik toch eens rijk was, jabadabadaba­dum... (Fiddler on the roof, 1996)

Anne Marije van Essen (1996­2000): Menander. Het is gewoon het eerste waar ik denk als iemand mij vraagt naar mijn middelbare schooltijd. Apetrots was ik toen ik als 13­jarige tweedeklasser de jongste dochter mocht spelen van Tevye in Fiddler on the roof (1996). groetjes!

Mirjam Hubert: De Kleine Johannes heeft de meeste indruk op mij gemaakt Een ontzettend leuke rol (Pluizer), maar ook mooie liedjes die ik met mij meenam toen ik op kamers ging wonen en studeren. Liedtekst uit De Kleine Johannes: De winter is voor­bij, de lente komt eraan. En de eerste zomernachten zijn er eerder dan we dachten. Trek de wereld in en sla je vleugels uit. Laat je door geen mens vertellen, dat je dat maar uit moet stellen." En dan komt deze tekst weer.Wist ik waarom de wereld draait en draait, waarom de lucht met sterren is bezaaid. De raadsels van het leven, staan in boeken opgeschre­ven. Ik pluis ze uit en lees de hele nacht.Ik heb de kennis in mijn macht. Dit is een alleraardigste manier om de wereld te be­kijken. Zo lijken de wolken de vloer en de aarde de (lucht?)!(Ondersteboven)

Petra Eikelenboom: Hét citaat uit mijn Menander­carrière, de scène die ik nooit zal vergeten: mijn eerste Menander­jaar, we speelden De magiër van Oz en ik ­ als papaver ­ mocht Rob van Wijk als blikken man verleiden: "Heeft u mijn verrukkelijk hart al geroken?" Eeuwige roem.

Daan Masseur: Menander blijft een van de leukste herinneringen van het Gymnasium. Je begint met een vreemde rolnaam en eindigt met een hoofdrol; je begint met zinnetjes als "Ezels zijn ook kinderen Gods hoor" en je eindigt als Horace met het publiek als tegenspel­er  zonder Amadeus, omdat hij vergat op te komen.  De meeste liedjes zijn er ook zo ingeramd, dat ik ze waarschijnlijk nog zo mee kan zingen, dus de West­Side­Story ... moet lukken...

Betteke Besselink: Gedurende mijn Gymnasiumtijd in de jaren '80, heb ik intens genoten van het feit dat ik 'meedeed' aan Menander. In die tijd speelden we voornamelijk toneelstukken en geen musicals. Iedere zondag was de lerarenkamer het terrein van Menander en soms werd er extra gerepeteerd bij Inez en Willem Paul thuis. Ik heb het geluk dat ik mee heb mogen spelen in oa De storm, De kapitein Von Kopenick, het lustrumstuk van '88, En Verder en Onder het Melkwoud. Aan allemaal heb ik dierbare herinneringen. In een van de recensies die ik vond in mijn oude schoolspullen staat het volgende: "Alle spelers hebben wel iets. De integriteit en inzet waar­mee gewerkt is dwingt respect af". Daarmee typeert de recensent ook meteen de twee personen die dit ieder jaar bewerkstelligd hebben: Inez en Willem Paul Edelman! Dodijn O’Herne: Ik zing nog steeds “rozen verwel­ken en schepen vergaan, maar onze liefde blijft altijd bestaan, dat is als je van zo’n man houdt” uit Showboat! Wat ontzettend jammer dat dit de laatste wordt, ik ga mijn best doen om erbij te zijn! Dikke kus Dodijn

VARIA

22

Jonna ter Veer: Wat hebben jullie veel mensen, waaronder ikzelf, veel moois gebracht. Menander was voor mij een plek waar ik me geliefd voelde. De ar­men van Inez waren warm en gul en voor iedereen en de glimlach van Willem­Paul een soort eeuwig schi­jnend licht, zodat je zelfs als je even je tekst kwijt was, niet van een balkon afsprong maar moedig doorging. Daarover, een anekdote.Ellen Burghard en ik speelden in Oliver Twist twee nette dames. Gekapt en bejurkt blikten we de zaal in. Op de generale repetitie sprak Ellen haar tekst uit, iets van: hij draagt altijd bruine schoenen. Ik, die ze­ker wist dat ze zwarte had moeten zeggen reageerde met een: neehee. En Ellen: jawel hoor. Ik: neehee. Ellen: Jawel. Tot ik schrok en zei: Oh ja. Willem­Paul vond dat zo grappig dat we die scène erin hebben ge­laten.Ellen en ik zijn tijdens die voorstelling vriendin­nen geworden. En later ook hartsvriendinnen. Nog steeds. Ze was getuige op mijn huwelijk, de eerste die ik belde toen ik bevallen was van mijn dochters en we lachen nog steeds om onszelf zoals we bij Menander als de dametjes deden. Die scène werd later mijn beste levensles: juist je imperfecties maken je echt en mooi.

Enes Dedeic: Menander…Met al mijn fijne herinneringen zou ik een heel boek kunnen vullen. De fijnste daarvan dragen op de een of andere manier toch wat tranen met zich mee. Ik zal nooit vergeten hoe bij Hair het publiek tot tranen toe geroerd was en hoe we telkens na de laatste voor­stelling met een groep op de Rijnkade de zon op za­gen komen. Ook daar liet het afscheid de laatstejaars Menanders niet ongeroerd.Inez en WP, heel erg bedankt voor de geweldige jaren!Liefs, Enes Dedeic

Dieuwer Vos: Heel veel liefs, sterkte, maar voor al­les, veel plezier om nu nog, voor het laatst met die kinderen te werken die jullie zo nauw aan het hart gaan en die zo op jullie gesteld zijn. Wat jullie met ze doen, en wat jullie ze leren, vergeten ze hun hele leven niet, dat is de grote waarde van jullie werk op het Stedelijk Gymnasium Arnhem!

Liefs, ook van Willem,Dieuwer

Queenie Ram 1986 – 1993: Voor mij is Menander: twee weken in een kleurloos schooljaar vliegen met de magische vleugels van het theater. Je even de beste van de wereld voelen. 5 minutes of fame. Voor altijd verliefd op het podium. Geloven in sprookjes, omarmd door de vier liefste armen die je je maar kunt bedenken. Twee unieke mensen die voor mij Menander zijn, Inez en Willem­Paul. Die van een drol een gebakje maken en van boom nummer 4 een hoofdroll!Eeuwig zonde dat dat ophoudt. Maar ach, toneelspel­en in de aula, geregisseerd door een leraar Nederlands is ook vast leuk. Als je niet beter weet...

Bram Masseur: Oeps, deadline alweer voorbij.... Eerlijk gezegd kwam ik ook niet veel verder dan de lol met Marja achter de piano, de lol in de schouwburg en natuurlijk met jullie en de Menanders en de ontwik­keling die Menander in de jaren heeft doorgemaakt. En jullie prachtige handtekening die altijd te herkennen was in speciale effecten te be­reiken met simpele middelen en methodes. Tot volgende week, we zien uit naar de voorstelling! Liefs, Bram.

Tony en Maria in “West Side Story” van 14 jaar geleden.

23

06 - 41 74 35 30pascal@deviatemedia.nlwww.deviatemedia.nlfotograaf & vormgever

Pascal Gerritsen

deviate mediafo t o g r a f i e & v o rm g e v i n g

Deviate Media staat altijd klaar voor Menander en Euterpe.

Ook dit jaar weer is deze dubbeldikke uitgave van het programmaboekje door

Deviate Media vormgegeven!

Om te beginnen even de feiten op een rijtje:

Voor ons allebei is het jaren geleden dat we meespeelden in een voorstelling van Menander.

Dit jaar regisseren Inez en Willem­Paul hun allerlaat­ste voorstelling.

Twee perfecte uitgangspunten voor het schrijven van een in nostalgie gedrenkt stukje tekst voor in het pro­grammaboekje. Je weet wel, zo’n stukje tekst waarin wij samen mooie herinneringen ophalen aan de hand van smakelijke anekdotes uit onze tijd (die goeie ouwe) bij Menander en met Inez en Willem­Paul.

Ja, dat zou wat zijn.

Jammer alleen dat het geschreven woord altijd tekort schiet voor het oproepen van de perfecte herinner­ing. Die kunst is eigenlijk alleen voorbehouden aan klanken, smaken en geuren.

Dus voor iedereen die al jaren niet meer heeft meegespeeld met Menander, en zich ook na het tijd­perk Inez & Willem­Paul af en toe wil laten terugvo­eren naar die (goeie ouwe) tijd zijn er betere opties.Loop bijvoorbeeld een willekeurig theater binnen en snuif de houten geur op die vanuit de planken op het toneel door het hele gebouw walmt en waan je in de kleine zaal van de Arnhemse schouwburg.

HERINNERINGENZet een pot thee, koop een pak chocowaaiers (in de supermarkt niet meer te krijgen, maar wie weet op marktplaats) en laat je meevoeren naar de Emma­straat numero 12.

Of, nog beter, schmink eerst je gezicht en ga daarna bij McDonald’s eten. Grote kans dat de herinnerin­gen massaal komen bovendrijven.

Zeg, als je voor een groep moet spreken, een keer geen ‘dames en heren’ maar ‘dames en beren’. Geef iemand eens vier zoenen in plaats van drie. En: draai musicalmuziek, iets uit jouw tijd (die goeie ouwe) Mack the Knife, Hello Dolly...’it’s so nice to have you back where you belong...just feel that room sway­ing, cause the band’s playing one of your old familiar songs from way back when…’

Kortom: de herinneringen liggen voor het oprapen.Waarom zouden wij daar dan nog woorden aan vuil maken?

Daan & Thomas Gast

25

Ik heb in ieder geval geweldige herinneringen aan Menander: nadat ik vlak voordat ik naar het Gym­nasium kwam een voorstelling had gezien (volgens mij Onder het Melkwoud), wist ik zeker dat ik dat ook wilde doen als ik op de 'grote school' zat. En ik heb ook geen moment getwijfeld toen ik me eindelijk mocht inschrijven toen ik in de tweede klas zat. Dat was eigenlijk raar, want ik was toch wel een muur­bloempje, die het liefst niet opviel. Maar wat was ik trots op mijn rollen als 'boom' , 'slijk' en 'volk' in Alice! De grote omslag kwam echter twee jaar daarna (na een rol als 'dochter van de tapijthandelaar' in De Goede Mens van Sezuan), toen ik ineens, nog steeds pijnlijk verlegen, als mier (met zwembril op mijn hoofd!) in De Kleine Johannes stond te schreeuwen op het podium: Ze noemen zich Vredemieren, maar het zijn natuurlijk....Strijdmieren!!! Ongelooflijk dat ik dat toen durfde, en dat jullie dat uit me hebben gehaald.  Ik weet nog dat ik de ochtend na de laat­ste voorstelling geen stem meer over had van het schreeuwen, wat betekent dat ik het echt gedaan heb (en ik niet alleen in mijn beleving zo hard stond te schreeuwen). Ik heb me altijd heel erg prettig gevoeld bij jullie en Menander, het was zo warm en gaf me veel vertrou­wen. En de dagen in de schouwburg maakten het zo echt, zo stoer. Ik weet eigenlijk niet of jullie je het nog herinneren, maar in mei van het jaar dat we De Goede Mens van Sezuan speelden is mijn vader overleden na een ziekbed van ongeveer een half jaar. Door de school zelf werd ik niet/nauwelijks begeleid of opgevangen, en ik kon me ook helemaal niet meer concentreren op mijn schoolwerk, maar de vele (dans)repetities en de voorstelling hebben me toen de broodnodige fijne afleiding, en opnieuw, wat meer vertrouwen gegeven. Voor dit alles zal ik jullie altijd dankbaar zijn.

Lieverds, heel veel succes met de laatste voorstelling, laat nog maar eens een paar van die muurbloempjes stralen!

Liefs en dikke zoenen van Ellen

ELLEN BURGHARDPuerto Rico, 

You lovely island . . . Island of tropic diseases. 

Always the hurricanes blowing, Always the population growing . . . 

And the money owing, And the babies crying, And the bullets flying. 

I like the island Manhattan. Smoke on your pipe and put that in! 

I like to be in America! O.K. by me in America! 

Ev'rything free in America For a small fee in America! 

I like the city of San Juan. I know a boat you can get on. 

Hundreds of flowers in full bloom. Hundreds of people in each room! 

Automobile in America, Chromium steel in America, 

Wire­spoke wheel in America, Very big deal in America! 

I'll bring a T.V. to San Juan. If there a current to turn on! 

I'll give them new washing machine. What have they got there to keep clean? 

Immigrant goes to America,  Many hellos in America; 

Nobody knows in America Puerto Rico's in America! 

LIEDAMERICA

26

A boy like that who'd kill your brother, Forget that boy and find another, 

One of your own kind,  Stick to your own kind! 

A boy like that will give you sorrow,  You'll meet another boy tomorrow, 

One of your own kind,  Stick to your own kind! 

A boy who kills cannot love,  A boy who kills has no heart. 

And he's the boy who gets your love  And gets your heart. 

Very smart, Maria, very smart! 

A boy like that wants one thing only,  And when he's done, he'll leave you lonely. 

He'll murder your love;  He murdered mine.  Just wait and see,  Just wait, Maria,  Just wait and see! 

Oh no, Anita, no, Anita, no! 

It isn't true, not for me,  It's true for you, not for me. 

I hear your words  And in my head 

I know they're smart,  But my heart, Anita, 

But my heart  Knows they're wrong 

You should know better!  You were in love ­ or so you said. 

You should know better . . .  I have a love, and it's all that I have.  Right or wrong, what else can I do? 

I love him; I'm his,  And everything he is 

I am, too.  I have a love, and it's all that I need, 

Right or wrong, and he needs me, too.  I love him, we're one; 

There's nothing to be done,  Not a thing I can do 

But hold him, hold him forever,  Be with him now, tomorrow 

And all of my life! 

0 when love comes so strong, There is no right or wrong, 

Your love is your life. 

There's a place for us,  Somewhere a place for us. 

Peace and quiet and open air  Wait for us  Somewhere. 

There's a time for us,  Some day a time for us, 

Time together with time spare,  Time to learn, time to care, 

Some day!  Somewhere. 

We'll find a new way of living, We'll find a way of forgiving 

Somewhere . . . 

A BOY LIKE THAT

TEKSTENSOMEWHERE

27

Kan het ondersteunen van een culturele instantie fi scaal interessant zijn?Dirkzwager zorgt dat u het weet.

Dirkzwager ondersteunt verschillende culturele instanties waaronder het Gelders Orkest, Toneelgroep Oostpool, Introdans en het AIR Besienderhuis in Nijmegen. Voor u is ondersteuning van cultuur ook mogelijk en zelfs fiscaal interessant indien u een schenking doet aan een culturele instantie. Wilt u meer weten over de mogelijkheden en de voorwaarden? Dirkzwager deelt deze kennis graag met u. Voor meer informatie neemt u contact op met (026) 365 55 68 of (024) 381 27 27 of kijk op www.dirkzwagerparticulier.nl

Dirkzwager wenstMenander en Euterpe veel succes met de voorstelling “West Side Story”!