3

Marathon

Waarom Aggie Walsma nu pas ‘landelijk’ gaat

De Masters doen dit jaar weer echt mee op het ijs

De Westlandse ‘Trein van Hein’ komt op stoom

officiële uitgave van de alternatieve elfstedentocht weissensee14e jaargang, nr. 3 - oktober 2010

Herfst voorbode van goede winter op de Weissensee

6

Marathon Magazine in een nieuw jasjeU heeft het waarschijnlijk allang gezien: dit Marathon Magazine is anders dan anders. Een nieuw formaat, ander papier, een vernieuwde vormgeving en vooral: verhalen die ú wilt lezen.

Tekst: Marike van Sark, beeld: Robin Wubben

Afgelopen zomer heeft u op internet het lezers-onderzoek van Marathon Magazine in kun-nen vullen. Een groot aantal van u heeft dat ook – met de nodige zorg – gedaan. Waarvoor onze hartelijke dank. De betrokkenheid bij de organisatie blijkt enorm. We zijn dan ook maar wat blij met alle opmerkingen. En vooral ook met het rapportcijfer dat u ons heeft gegeven: een 7,9. Bijna een 8, daar hadden we vroeger op school ook voor getekend.

We? Wie is ‘we’? Dat is de redactie. Een groep vrijwilligers, die elk nummer een aantal artikelen onder hun hoede nemen. Mede op voorspraak van u is ons team uitgebreid met redacteuren in het westen en zuiden. Omdat we in uw ogen tot nu toe wat té noordelijk geörienteerd waren.

Niet alleen de inhoud, maar ook de layout van het Marathon Magazine was aan vernieuwing toe. Een strakke, nieuwe look. De kleuren blijven

Marathon Magazine door de jaren heen. Van links naar rechts uit 1997, 2003 en 2010.

7

hetzelfde, het logo verandert niet, maar de AEW heeft wel de huisstijl onderhanden genomen. Gewoon, omdat we er dan weer even tegen kunnen. En zodat u ons ook aan onze kleuren, logo, letters en vormgeving kunt herkennen.

“We zetten in op ‘groen’, dus drukken we op FSC-papier”

Daarnaast willen we als organisatie inzetten op ‘groen’ – of, wat toepasselijker: ‘wit’. Ook wij moeten aan het milieu en de natuur denken, ze-ker in een prachtige omgeving als de Weissensee. Daarom wordt het Marathon Magazine vanaf nu op zogenaamd FSC-papier gedrukt. Gecerti-fi ceerd papier, dat afkomstig is uit verantwoord beheerde bossen. Het FSC-keurmerk is het enige label dat honderd procent zekerheid geeft over de herkomst van het papier.

Met behulp van de online enquête hebben we een aantal conclusies getrokken. Conclusies waar we blij van zijn geworden. U leest Mara-thon Magazine zo goed als helemaal, de familie leest mee en zo bereiken we ongeveer 15.000 lezers. U leest vaak meerdere schaatsbladen en onze gemiddelde lezer is een 55-jarige man die zo’n vijf keer op de Weissensee geweest is. Bijna iedereen (96,3%) leest Marathon Magazine altijd, en dan liefst nog helemaal ook: 86%. En om de verzamelwoede onder Weissensee-gangers te bevestigen: liefst driekwart van alle lezers bewaart het Marathon Magazine regelmatig. Leuke weetjes, maar veel interessanter waren alle opmerkingen en tips over de inhoud.

“We zijn erg blij met alle opmerkingen”

Want alle verhalen worden goed gewaardeerd. Alle verhalen? Nou, de wedstrijdverhalen scoren minder. U, als toerschaatser, bent vooral geïn-teresseerd in verhalen van andere toerrijders. Of, zoals iemand schreef: ‘Die wedstrijdschaatsers krijgen al genoeg aandacht op tv en in andere

bladen’. Waarschijnlijk denken die wedstrijd-schaatsers daar anders over, maar: het belang-rijkste, meest unieke onderdeel van de Weissen-see, zijn en blijven de toerrijders. En dus: vanaf dit nummer meer toerverhalen.

En zo zullen we aan de slag gaan met meer van uw suggesties. Alle suggesties hebben wij met veel plezier gelezen. Bedankt voor uw input, wij kunnen zo zorgen dat Marathon Magazine niet alleen ons, maar ook úw blad is. Informatie over de Weissensee, nuttige tips voor de voorbere-iding en het materiaal en meer aandacht voor wat wij als organisatie doen. U vindt het in dit nummer terug. En dat blijft zo.

Marathon Magazine zal zich meer gaan rich-ten op de breedtesport. Op de toerrijders, die jaarlijks met duizenden naar Oostenrijk reizen. Op iedereen die een jaar lang traint om op de ‘Spielplatz der Natur’ zijn of haar kilometers te rijden. Maar hierbij hebben we ú nodig. Bent of kent u een toerschaatser met een gekke hobby, een rare manier van schaatsen of iets anders? Of kent u een gezellige schaatsclub? Laat het ons weten op het algemene redactie-mailadres:redactie@weissensee.nl weten op het algemene redactie-mailadres:redactie@weissensee.nl

een rare manier van schaatsen of iets anders? Of kent u een gezellige schaatsclub? Laat het ons weten op het algemene redactie-mailadres:

onze gemiddelde lezer is een 55-jarige man die zo’n vijf keer op de Weissensee geweest is. Bijna iedereen (96,3%) leest Marathon Magazine altijd, en dan liefst nog helemaal ook: 86%. En om de verzamelwoede onder Weissensee-gangers te bevestigen: liefst driekwart van alle lezers bewaart het Marathon Magazine regelmatig. Leuke weetjes, maar veel interessanter waren alle

weten op het algemene redactie-mailadres:

Rapport Lezersonderzoek Marathon Magazine

Schrijfstijl

7,8

Foto’s

8,4

Overzichtelijkheid 8,0

Cover

7,9

Vormgeving

7,9

Inhoud

7,6

Eindoordeel 7,9

16

“Winterklaar? Nee, nog lang niet”

Bijna gooide de regen roet in het eten in de koude, bewolkte en winderige haven van Harlingen. Gelukkig bleven alle medailles droog en konden de foto’s gewoon gemaakt worden. Vier bronzen en drie zilveren plakken, samen gewonnen op de inline-skates tijdens het Europees Kampioenschap. Manon Kamminga, Mariska Huisman en Bianca Roosenboom (grote foto, van links naar rechts) rijden bovendien samen in de schaatsploeg van Viks. Als dat geen garantie is voor succes in de winter...

Tekst en foto’s: Nick Bronsema

17

De drie dames staan op het punt om op de boot naar Terschelling te stappen, waar op zaterdag 18 september de finalewedstrijd werd gereden in de KPN Inline Cup: de Brandaris Classic. De laatste voorbereidingen op het WK inline-skaten in Colombia, waar de drie de komende dagen aan de start staan. In de haven van Harlingen lijkt het EK verder weg dan ooit. In San Bene-detto del Tronto scheen de zon voor Mariska, Bianca en Manon – letterlijk en figuurlijk. En die zon ging trouwens rond de Brandaris opnieuw schijnen: Manon eindigde als tweede, Bianca werd vierde en Mariska kwam als elfde binnen.

De individuele doelstellingen op het EK lagen wat uiteen, van podium rijden tot een zo goed mogelijke klassering, maar al met al mogen ze van een bijzonder prettig resultaat spreken. “Dat we samen zilver en brons pakten op de aflossing was eigenlijk niet echt een verrassing”, zeggen

ze, “Maar je moet er op het moment toch maar even staan.” De samenwerking tussen de dames is optimaal, ze geven stuk voor stuk aan nog van elkaar te kunnen leren: “We hebben het niet alleen gezellig. We hebben alles voor elkaar over, we maken elkaar nog altijd beter.” Bijna een garantie voor succes op de ijsbaan, waar de drie - samen met voormalig Nederlands kampioene Yvonne Spigt - het groengeel van Viks dragen.

“Het is hetzelfde spelletje; op wieltjes of op ijs”

Toch durven de drie meiden die bewering nog niet aan. Ze zullen de eerste twee wedstrijden van de KPN Marathon Cup missen en moeten

SucceSSen eK inline-SKate

Zilver: Mariska (10 km afvalrace), Manon en Bianca (aflossing op de weg, met Elma de Vries)

Brons: Mariska (10 km afvalrace, aflossing op de baan), Manon en Bianca (aflossing op de baan)

In totaal won de Nederlandse ploeg twee gouden, zes zilveren en drie bronzen medailles.