03 Time Machine

05 Das Experiment

07 CharacterImage & Description

11 Jack & Jill

14 Synopsis

16 Storyboard

17 Final Work

3

Het was zondagmiddag toen ik besloot om mijn studentenhuis maar eens te verken-nen. Verschillende huisgenoten hadden me namelijk verteld dat er veel verborgen ruimtes zitten in ons huis en daardoor ben ik wel erg nieuwsgierig geworden.

Ik begon met de hal. Ik heb op alle muren en het plafond geklopt, maar ik kwam geen verborgen ruimte tegen. Teleurgesteld liep ik de trap op naar boven toe. ‘Misschien moet ik maar gewoon op zolder beginnen..’ dacht ik. Dus ik besloot om maar eens een kijkje te nemen op zolder. Hier kom ik tenslotte nooit. Ik klopte op alle muren om te horen of er misschien een holle ruimte achter zou zitten. En ja hoor, achter de achterste muur hoorde ik dat het hol was. Ik keek of ik de muur misschien kon ver-schuiven en tot mijn lichte verbazing lukte dit inderdaad.

Toen ik de ruimte binnenkwam kon ik mijn ogen niet geloven. Eerst geloofde ik het dan ook niet, want het was erg donker en ik dacht dat ik hallucineerde. Zag ik daar nou een groot apparaat staan met een groot beeldscherm, lampjes, getallen en veel knopjes? Ik knipperde een paar keer met mijn ogen, maar het apparaat stond er nog steeds.

Voor het apparaat stond een mooie barkruk. Ik ging op de kruk zitten en keek naar het beeldscherm. Ik herkende allemaal getallen en een open veld erop. ‘Het lijkt wel of je een datum kan vormen met deze getallen en misschien kan ik in het open veld een locatie invoeren,’ dacht ik bij mezelf. Ik besloot om te testen wat er ging gebeuren als ik een specifieke datum zou invoeren.

Ik koos ervoor om ‘31 december 2012’ in te voeren. Iedereen is tenslotte benieuwd of de wereld echt zal eindigen in 2012 en ik had wel zin in een knalfeest.Nadat ik de datum had ingevoerd, had ik allemaal lichtflitsen en geschud verwacht, maar nee hoor. Het bleef gewoon rustig. Tot mijn teleurstelling gebeurde er helemaal niks. Op het beeldscherm verscheen een error. Blijkbaar kan je niet naar de toekomst reizen, maar alleen terug in de tijd.

Ik probeerde het nog een keer met een andere datum. Dit keer een uit het verleden. Als liefhebber van “classic” rock, wil ik eigenlijk wel heel graag Woodstock ’69 van di-chtbij meemaken. Ik besloot daarom om ’18 augustus 1969 Woodstock’ in te voeren.Weer gebeurde er niks. ‘Ach, wat maak ik mezelf ook wijs,’ dacht ik bij mezelf. Ik wil-de van de kruk afstappen en terug naar mijn kamer gaan. Ineens voelde ik de grond schudden. Of nee, de grond schudde niet: de machine begon te schudden! ‘Wat is dit nou?!’ vroeg ik me af.

Ineens schoten er allemaal felle lichtflitsen langs me heen en het voelde alsof ik in een groot zwart gat viel. Om niet misselijk te worden deed ik mijn ogen dicht.

Time Machine

4

Enkele minuten, toen het helemaal stil was, deed ik mijn ogen open. Ik lag in een weiland. ‘Wat is dit nou?!’ dacht ik weer bij mezelf. In de verte klonk muziek. Goede muziek. Ik besloot om op de muziek af te lopen. ‘Wauw,’ dacht ik, ‘wauw’. Ik kon het niet geloven. ‘Is dit.. Woodstock? Dat kan toch niet!’ dacht ik. Maar het was toch echt Woodstock. Ik was op Woodstock. En precies op tijd ook, want zo te zien begint net Jimi Hendrix te spelen.

Ik sloot me aan bij de menigte en genoot van de sfeer en de muziek. Toen het concert afgelopen was wilde ik toch wel graag weer op zoek naar de tijdmachine. Met veel moeite kon ik het terrein verlaten. Ik heb nog nooit zo’n drukke menigte meegemaakt, echt helemaal niks voor mij.

Uiteindelijk kwam ik weer terug bij de plek waar ik mijn ogen opende. ‘Ohnee,’ dacht ik, ‘dit kan toch niet waar zijn?!’ De machine was namelijk helemaal nergens te bekennen! ‘Wat moet ik nou doen?’ dacht ik wanhopig. Ineens zag ik iets in het gras liggen wat leek op een klein apparaatje. Er zat een grote rode knop op. Toen ik deze indrukte verscheen daar mijn vertrouwde tijdmachine. Ik stelde het in op ’16 oktober 2011 Renssenstraat 5, Arnhem’.

Na een misselijkmakende reis was ik weer waar het begon. Ik zat weer in de donkere verborgen ruimte in mijn oude vertrouwde studentenhuis. Met een glimlach op mijn gezicht stapte ik van de tijdmachine af, sloop ik uit het hok en sloot deze. Ik besloot om mijn huisgenoten maar niet op de hoogte te brengen van de schat die zich in ons huis bevindt.

In de toekomst zal ik zeker vaker tripjes maken met de tijdmachine.

Wat zal mijn volgende bestemming zijn?

5

“Beschrijf in één zin de inhoud van de film.”

Een experiment in een gevangenis loopt erg uit de hand wanneer de testpersonen de grens tussen test en realiteit niet meer zien.

“Herken en beschrijf de aspecten die volgens jullie zichtbaar waren in de film volgens de 12 stappen structuur.”

Stap 1 – Ordinary LifeAan het begin van de film leren we Tarek kennen. Hij is een Duitse taxichauffeur die zich heft opgegeven voor een experiment dat twee weken zal duren.De nacht voordat het experiment begint leer hij Dora kennen. Het is duidelijk te zien dat ze wat voor elkaar voelen. Desondanks neemt Tarek toch deel aan het experi-ment.

Stap 2 – Call to AdventureAan het begin van de film krijg je ook te zien dat Tarek naar een kantoor (van een krant) toe gaat, schijnbaar het kantoor waar hij eerder heeft gewerkt.Op het kantoor deelt hij mee dat hij deel zal nemen aan het experiment. Er wordt af-gesproken dat hij 10.000 Duitse Mark krijgt wanneer hij “undercover” video-opnames zal maken tijdens de twee weken van het experiment (naast de 4.000 DM die hij krijgt voor het experiment zelf). Deze opnames zal hij maken door middle van een bril waarin een mini camera zit verwerkt.Doordat je weet dat Tarek “undercover” is, begrijp je dat hij tijdens het experiment bepaalde reacties wilt uitlokken waardoor hij zich soms op een bepaalde manier ge-draagt.

Stap 3 – Refusal of the CallIn het Experiment is het de bedoeling dat Tarek de rol van gevangene op zich neemt. Dit doet hij in principe wel, maar hij heeft wel een tweede agenda. Zo past hij zich dus niet helemaal aan aan het experiment.

Stap 4 – Meeting the MentorEen mentorfiguur voor Tarek is Steinhoff (#38), die ook als ‘gevangene’ deelneemt aan het experiment. Steinhoff is in het begin afstandelijk, maar komt er al snel achter dat Tarek undercover is, net als hij zelf. In het begint keurt hij af wat Tarek doet, maar op het einde bied hij toch echt steun.

Das Experiment

6

Stap 5 – Crossing the TresholdTarek wordt op een gegeven moment opgesloten in een ‘black box’. Tijdens één van zijn gesprekken met Dora wordt duidelijk dat hij bang is voor donkere ruimtes, omdat zijn vader hem een keer in zijn darkroom heeft opgesloten, toen Tarek klein was. Hier heeft hij duidelijk een trauma aan overgehouden. Toch zet hij door en weet hij zichzelf te bevrijden.Wanneer hij uit de black box komt, ziet hij meteen hoe erg de situatie is in de ‘gevan-genis’.

Stap 6 – Enemies, Allies and TestsEnemies Berus en Eckert, twee mannen die de rol van bewaker toegewezen kregen. Zij gingen echter zo op hun rol in, dat ze de voornamelijkste vijanden worden van de hoofdper-soon.

AlliesSteinhoff, Schütte, Dora en dr. Jutta Grimm. Steinhoff ontpopte zich later in de film tot mentor en vriend van Tarek. Van Schütte viel meteen al op dat hij wel aan Tarek’s kant stond. Dr. Jutta Grimm wilde het experiment al eerder stilleggen, omdat zij al eerder in de gaten had de professor dat de situatie snel verslechterde.

TestsÉén van de testen die Tarek moet ondergaan is duidelijk dat hij zich over zijn angst voor donkere ruimtes moet heen zetten, zodat hij door kan vechten om zich te bevri-jden uit de black box.

Stap 7 – Point of No ReturnHet moment dat de gevangenen ontsnappen. Dat is het moment dat ze echt weglo-pen van het Experiment en niet meer terug kunnen. Zo maken ze zelf een einde aan het experiment.

Stap 8 – Supreme OrdealDit kan zowel de laatste confrontatie met Berus (op het einde, toen Berus Tarek in zijn hand stak) en toen Tarek in de black box werd opgesloten.

Stap 9 – RewardDe ‘beloning’ die Tarek op het einde krijgt is Dora. Ze zou in eerste instantie weg gaan, maar is toch terug gekomen voor hem. Op het einde zijn ze samen te zien.

Stap 10 – Journey HomeNa alles wat er is gebeurd en mis is gegaan bij het Experiment moeten Tarek en Dora hun levens weer oppakken en alles zien te verwerken.

7

Stap 11 – ResurrectionBij deze stap denk ik meteen aan de scene dat Tarek in zijn hand wordt gestoken door Berus. Je kon duidelijk zien dat Berus van plan was om Tarek neer te steken, maar Tarek hield dit tegen door zijn hand er voor te houden. Het was een intense scene waarbij zowel Berus en Tarek naar Tarek’s hand en het mes bleven kijken. Dit was het punt waarop Tarek als het ware wakker werd en de ‘bad guys’ echt wist te verslaan.

Stap 12 – Return HomeBij deze stap herken ik de laatste scene van de film, wanneer de overlevende ‘gevan-genen’ en de doctoren en Dora in de parkeergarage staan. Aan hun houding kan je zien dat ze allemaal zijn veranderd door het experiment.

“Schrijf een korte goed beargumenteerde review.”

We zouden de film wel aanraden aan andere mensen omdat deze aan het denken zet. Mensen moeten deze film kijken wanneer ze er met hun volle aandacht bij zijn, omdat deze ale en psychologische onderwerpen naar voren brengt. Zo laat de film bijvoorbeeld zien hoe mensen omgaan met autoriteiten, met macht, met groeps-gevoel en een gevoel van hulpeloosheid. Er zit weinig actie in, dus de voor een avondje lekker op de bank hangen is de film niet geschikt.

8

AikoAiko is geboren en getogen in Rainbow City. Als kind was hij al lief, behulpzaam, sociaal en intelligent. Hij heeft een ‘normale’ opvoeding gehad in een gezin met een vader, moeder en oudere broer Otto. Als kind keek hij altijd op tegen Otto.

Aiko is inmiddels opgegroeid tot een sociale, behulpzame, sociale en intelligent tiener-konijn. Hij helpt graag anderen uit de branding en is vrijwilliger bij verschillende instan-ties.

In zijn vrije tijd sport hij graag. Hij heeft een goede conditie en uithoudingsvermogen. Ook is hij erg intelligent.

Ook heeft Otto veel vrienden met wie hij graag wat afspreekt. Hij heeft ook veel buitenschoolse activiteiten.

Aiko is zijn hele leven in Rainbow City gebleven, net als alle andere bewoners van de stad. Rainbow City is een idealistische stad in een land hier ver, ver vandaan. Het is een kleurrijke stad, waarbij de regenboog centraal staat. De inwoners zijn vrolijk, vriendelijk en sociaal.

Aiko geeft duidelijk veel om zijn medemens. Om deze reden vindt hij het heel erg dat Otto zo gefrustreerd en gemeen is. Het liefste wil hij Otto van zichzelf redden.

Character Image & Description

- Intelligent- Gemiddeld van lengte- Normaal tot slank postuur- Sterk- Groot atletisch vermogen- Snel- Grijze vacht- Blauwe ogen- Flaporen

9

OttoOtto is net als Aiko geboren en getogen in Rainbow City. Hij is de oudere broer van Aiko en is samen met hem opgegroeid.

Ook Otto is een tiener. Hij is een paar jaar ouder dan Aiko.In tegenstelling tot Aiko is Otto niet sociaal e.d. Otto is namelijk kleurenblind en dit heeft hem zijn hele leven al dwars gezeten. Hierdoor voelde hij zich een outsider en gedroeg hij zich ook zo en zo werd hij ook behandelt door de rest van de stad.

Hij had nauwelijks tot geen vrienden. Zijn mollen (zijn slaafjes) kan je nauwelijks echt vrienden noemen.

Otto vindt het vooral frusterend dat Rainbow City zo’n idealistische Utopia-achtige stad is. Hij vindt het verschrikkelijk dat de bewoners zo “perfect” zijn, omdat hij zelf niet perfect is. Door zijn frustraties is Otto opgegroeid tot een ‘Evil Genius’. Hij is namelijk net als Aiko ook erg intelligent.

Otto is stiekem altijd jaloers geweest op Aiko, omdat het voor hem erop lijkt dat Aiko alles heeft wat hij niet heeft.

Door alle frustraties besluit Otto om van Rainbow City een depressieve zwart/witte grauwe stad te maken, zodat iedereen zich net zo rot voelt als hij. Hij wil graag een ‘great depression’ veroorzaken in de stad.

Otto heeft ook een aantal sadistische trekjes, deze worden zichbaar in de loop van het spel.

Intelligent -Kleiner dan het gemiddelde -

Ietwat gedrongen postuur -Redelijk sterk -

Matig atletisch vermogen -Gemiddelde snelheid -

Grijze vacht -Rode ogen -

Uitstekende oren -Duivelshoorntjes -

Stoppeltjes -

10

MollenOtto heeft zeven mollen die dienen als zijn slaafjes. Elke mol heeft een eigen sjaal. De kleuren van de regenboog worden in deze sjaaltjes geblazen, waardoor de mollen de bewakers van de kleuren zijn.

De mollen zijn slechtziend en daardoor voelen ze zich ook outsiders van Rainbow City. Ook zij zijn erg gefrustreerd en voelen zich daardoor wel verwant met Otto.

De mollen zijn behoorlijk slaafs. Als Otto hen een bevel geeft, zullen zij alles er aan doen om dit bevel uit te voeren. Wat dat betreft komen ze over als hersenloze zom-bies of robots die geprogrammeerd zijn. Ze hebben niet tot nauwelijks een eigen mening of wil. Otto geeft hen instructies en zij voeren dit uit, al zou het hen dood worden.

Elke mol heeft zijn eigen specialiteit. Dit kan kracht, snelheid of intelligentie zijn.

- Intelligent- Gemiddeld van lengte- Normaal tot slank postuur- Redelijk sterk- Redelijk groot atletisch vermogen- Redelijk snel- Grijs/bruine vacht- Zwarte ogen- Sjaal- Bril (vanwege hun slechte zicht)

11

Jack & Jill1. Jack & Jill in zwart/wit

12

2. Jack & Jill in zwart/wit/grijs

13

3. Jack & Jill in kleur

14

Deze synopsis is een onderdeel van een groter verhaal. In deze synopsis wordt alleen beschreven wat er vooraf gebeurde.

Aiko, een tienerkonijn uit Rainbow City, was altijd al populair. Hij is intelligent, sociaal, atletisch, sterk en heeft een hart van goud. Hij had altijd al veel vrienden en betekende veel voor de maatschappij.

Zijn broer Otto daarentegen, die wat ouder is dan Aiko, was juist het tegenovergestel-de. Door zijn kleurenblindheid heeft hij nooit echt kunnen genieten van de kleuren en de vrolijkheid van Rainbow City. Hierdoor is hij op jonge leeftijd al gefrustreerd ger-aakt. Hij voelde zich altijd een outsider en gedroeg zich dan ook zo. Hierdoor had hij geen vrienden.

Otto kon het maar moeilijk verkroppen dat zijn jongere broertje in zijn ogen veel suc-cesvoller is dan hijzelf. Aiko mag dan wel wat atletischer, sterker en socialer zijn dan Otto, maar Otto is minstens zo intelligent als Aiko. Misschien zelfs nog wel wat intel-ligenter.

Hij kreeg in de loop der jaren steeds meer moeite met Rainbow City en de vrolijke inwoners. ‘Bah, al die walgelijke gelukkige wezens,’ dacht hij, ‘Als ze eens wisten wat hen te wachten stond..’ Otto had namelijk een plan. Een evil masterplan.

Toen hij klein was kwam hij er achter dat hij goed is in het bouwen van machines e.d. Vroeg in zijn tienertijd begon hij aan de bouw van een machine die de kleuren uit de regenboog, de levensbron van Rainbow City, kan zuigen.Inmiddels is de machine af en wil hij dus de kleuren stelen uit de regenboog, zodat de stad grijs, grauw en depressief wordt. Ook zal de regenboog op den duur vervagen wanneer het te lang zonder kleur zit. De stad zal dan op gaan in een Grote Depressie.

Op een dag vond Otto dat het tijd werd om zijn masterplan uit te voeren. Hij stond er echter niet alleen voor. In de loop der tijd hebben namelijk zeven mollen zich bij Otto aangesloten. Deze mollen, die allemaal slechtziend zien, kunnen zich goed vinden in de frustraties van Otto.Otto en zijn mollen vervoeren de machine naar de regenboog, waar ze het naast de regenboog neerzetten. “3.. 2.. 1..” telde Otto hardop af. De machine begon veel lawaai te maken. Je zag de kleuren wegvloeien uit de regenboog en de machine ingaan.

In de stad ontstond ondertussen veel paniek. ‘Wat gebeurd er nu toch allemaal?!’ denkt Aiko. De bewoners raakten in rep en roer, want ze zagen de kleuren in de stad vervagen.

“Mwuhahahaha,” lacht Otto hardop. Dit is het moment waar hij al jaren naar uit keek.Toen alle kleuren uit de regenboog weg waren gezogen, blies hij ze in de zeven

Synopsis

15

sjaaltjes van zijn slaafjes. “Jullie moeten de kleuren, dus jullie sjaaltjes, met jullie leven bewaken,” droeg hij hen op. “Ja, baas,” antwoorden de mollen.

Aiko besloot ondertussen om een kijkje bij de regenboog te nemen, want hij wist dat hier wat mis mee moest zijn.Toen hij aankwam bij de regenboog zag hij Otto en zijn mollen staan. “Wat doe je?!” vraagt Aiko aan Otto. “Wat denk je dat ik aan het doen ben, broer?” antwoord Otto.

Aiko keek naar Otto, de mollen en hun sjaaltjes. “Dit kan je de stad niet aandoen!” schreeuwde Aiko, “Ik wist dat je gefrustreerd was, maar dit kan je niet maken!”“Te laat,” antwoordde Otto. Daarop begon hij weer gemeen te lachen.

“Ik zal jou en je slaafjes verslaan en de kleuren terug winnen,” zwoor Aiko. “Al is het het laatste wat ik doe!”“Om de kleuren terug te winnen moet je mijn zeven mollen verslaan. Om vervolgens de stad te redden moet je langs mij zien te komen. Dat lukt je nooit,” zei Otto.“We zullen zien, broer, we zullen zien,” zei Aiko.

Ondertussen waren de mollen er al vandoor gegaan met de kleuren. Ze hebben zich verspreid door de stad. Ook hebben ze allemaal een specialiteit: vechten, racen of puzzelen. Om de kleuren terug te winnen moet Aiko hen verslaan met hun eigen spe-cialiteit.

Wanneer Aiko de kleuren terug heeft gewonnen, gaat hij zo snel mogelijk terug naar de regenboog. De klok tikt namelijk door. Bij de regenboog moet Aiko Otto verslaan met een laatste battle. Wanneer hij Otto verslaat, kan hij de kleuren via de machine terug de regenboog in blazen en is de stad gered.

Kan Aiko de mollen terugvinden en de kleuren terugwinnen? Kan hij Otto verslaan en de stad optijd redden?

16

StoryboardIn dit storyboard beeld ik kort de reden van Otto uit tot het moment dat de kleuren gestolen zijn. De bedoeling is dat iemand die nog niks van het verhaal weet in één oo-gopslag begrijpt wat er gebeurd. De point of view is die van een derde persoon. Het moet overkomen alsof iemand kort het verhaal verteld.

1. Een regenboog verschijnt vanuit de verte

2. Voor de regenboog verschijnt een stad: Rainbow City.

3. Aiko en Otto verschijnen in beeld, voor de stad.

4. Close up van Otto, die meer evil wordt.

5. Shot van de stad met een mol (evt. ook Otto). De stad is kleurloos.

6. Close up van Aiko en Otto, nu als rivalen.

17

Voor de eindopdracht heb ik mijn storyboard uitgewerkt tot een motion graphic van ongeveer 1 minuut. Ik heb eerst overwogen om een collage of een poster te maken, maar persoonlijk vind ik bewegend beeld met geluid erbij veel interessanter om naar te kijken. Daarnaast werk ik graag met After Effects en maak ik graag motion graph-ics. Zodoende heb ik dus besloten om een motion graphic te maken als final work.

Bij de stijl van de motion graphic heb ik de stijl van mijn High Concept en Level Design Document aangehouden. Ik heb expres voor een vectorachtige stijl gekozen, omdat het cartoonachtig over moet komen. De characters zijn tenslotte ook getekend. Daar-naast heb ik expres een texture eroverheen gegooid, zodat het een beetje een vintage look kreeg. Hiervoor heb ik gekozen, omdat het over moet komen als een verhaal dat wordt verteld. Vandaar dat er ook een lichte vignette omheen zit.

De muziek mocht niet te vrolijk en te snel deuntje zijn, maar het mocht ook niet te de-pressief en langzaam zijn. Ik wilde dat het redelijk rustig begon en wat meer uptempo eindigde, zodat het een beetje mee zou gaan met de gebeurtenissen in het verhaal. De muziek moet representatief zijn voor de sfeer van mijn concept. Ik heb dan ook voor een instrumental gekozen van het nummer ‘Not Enough’ van Avril Lavigne. Ik heb lang gezocht naar de juiste muziek en ik vind dat dit nummer het dichst in de buurt komt van wat ik zocht. Het nummer begint redelijk rustig, maar je hoort meteen dat er wat gaat gebeuren.

Het moet voor iemand die niks van mijn concept af weet na het bekijken van het filmpje in grote lijnen duidelijk zijn wat er is gebeurd in Rainbow City en wat nu de stand van zaken zijn.

De motion graphic kunt u vinden op de bijgeleverde CD.

Op de volgende pagina’s vindt u zes screenshots van de motion graphic waaruit het storyboard naar voren komt.

Final Work

18

19