Portfolio House of the Future

MINOR HOUSE OF THE FUTURE PORTFOLIOBOB ZWANINK


Minor House of the Future 2012-2013Faculteit Bouwkunde, Technische Universiteit Delft

De bouwkundeminor House of the Future aan de Technische Univer-siteit in Delft bestaat uit vier hoofd-onderdelen. Ten eerste is er het ontwerpproject, waarin een studie wordt gedaan naar ruimtelijke toe-komstscenario’s voor het wonen. Meerdere fictieve architectenbu-reaus ontwerpen aan de hand van een eigen toekomstscenario een woonhuis voor het jaar tweedui-zendvijfentwintig. Ten tweede is er de modelstudie, waarin prec-edentenonderzoek centraal staat. Toonaangevende ontwerpen voor woningen uit het (recente) verleden worden door middel van een uit-

gebreide analyse en een zeer ge-detaillerde maquette onderzocht en gepresenteerd. Ten derde is er de vormstudie, waarin vormgeving, materialisatie, expressie en belev-ing samenkomen in het ontwerp van één stoel, welke op schaal of op ware grootte nagebouwd wordt. Het laatste onderdeel van deze minor is het verwerken en presenteren van alle producten die we het afgelopen half jaar hebben vervaardigd. Dit boekwerk ofwel portfolio biedt inzicht in een deel van de minor House of the Future, in zowel individueel als gezamen-lijk werk.

”

INHOUDSOPGAVE

ONTWERPPROJECT HOUSE OF THE FUTURE

VOORWOORD 3

NAWOORD

BRONVERMELDING

ORGANISATIE

MODELSTUDIE FREDERICKS-WHITE HOUSE

VORMSTUDIE TENSILE CHAIR

STOELENVERZAMELING

7

19

31

41

45

47

47

ONTWERPPROJECT7

8

Het ontwerpproject van de minor House of the Future heeft als doel om aan de hand van toekomstscenar-io’s een woning te ontwerpen voor het jaar tweeduizend-vijfentwintig. Het half jaar durende traject werd begonnnen met het creeëren van verschillende scenario’s in groepen van vier. Later vormden zich fictieve architectenbureaus die naast een frisse huisstijl elk hun eigen scenario

moesten presenteren. Aan de hand van dit scenario werden de eerste toekomstwoningen werkelijkheid. Het is bijzonder interessant om te zien hoeveel verschillende ontwer-pen er ontstaan uit een opdracht zo vrij als deze. De uiteindelijke producten waren: een presentatie op drie A0-posters, een gedetail-leerde maquette en maquettes van de technische uitwerking.

ONTWERPPROJECT

ONTWE

RPPROJ

ECT HOUS

E OF

THE FUT

URE

10

Door politieke onrust en schaarste aan grondstoffen worden bouw-materialen steeds duurder, en is de vraag naar een duurzame oploss-ing steeds groter. Als antwoord op deze probleemstelling bouwen wij een concepthuis uit zovel mogelijk hergebruikte materialen. Bestaande woningen die niet meer voldoen aan de huidige eisen worden niet gesloopt en compleet vermalen tot gruis, maar met beleid uit elkaar ge-haald waarbij een groot deel van de materialen hergebruikt wordt.

In Delft zuid staat een grote ho-eveelheid naoorlogse flatgebou-wen, van het type Dura Coignet (systeembouw). Deze flats voldoen niet meer aan de huidige eisen van een woning, maar de materialen, indien slim toegepast, grotendeels wel. Uit onderzoek aan de faculteit

Civiele Techniek van de TU Delft blijkt dat de constructieve element-en van een Dura Coignet flat in zijn geheel hergebruikt kunnen worden. Deze elementen vormen de con-structieve basis voor een nieuwe woning.

We ontwerpen een voorbeeldwon-ing om aan te tonen dat hergebruik van bestaande woningen goed mogelijk is, waarbij niet ingeleverd hoeft te worden op de architecto-nische kwaliteiten van de nieuw te ontwerpen woning. De woning komt te staan in Delft Zuid, op de plaats van enkele gesloopte flats die we hergebruiken. Een deel van de wijk wordt ingedeeld in kavels waar uiteindelijk meerdere vergeli-jkbare case studies op gebouwd zullen worden, met de visie van verschillende architectenbureaus.

SCENARIO EN UITWERKING

ONTWE

RPPROJ

ECT HOUS

E OF

THE FUT

URE

11

Flats met het Dura-Coignet systeem worden gedemonteerd in bruikbare onderdelen,zoveel mogelijk onderdelen worden hergebruikt in de nieuwe woning

De betonnen gallerij vormt ook in het nieuwe gebouw een belangrijke functie in de ontsluiting. Centraal ge-positioneerd in het ontwerp worden alle ruimtes aan deze gallerij ontsloten. Op het dak wordt gebruik gemaakt van oude radia-toren om zonnewarmte op te vangen. De con-structie bestaat compleet uit hergebruikte elementen uit de oude flat. De gevel wordt opgebouwd uit

schanskorven gevuld met betonpuin (restmateriaal). een dubbele, twee verdie-pingen hoge klimaatgevel uit hergebruikte kozijnen zorgt voor een spectacu-laire woonruimte en keu-ken. Toevoegingen zoals een vegetatiedak, zon-nepanelen, isolatie en een warmtewisselaar dienen vooral om het huis een betere energieprestatie te geven.

ONTWE

RPPROJ

ECT HOUS

E OF

THE FUT

URE

ONDERDELEN

12

13

Onze woning wordt gebouwd in de Multatulibuurt in Delft Zuid, op de plaats waar de oude Dura-Coignet flats gesloopt worden. De infrastruc-tuur van de bestaande wijk blijft intact, maar verder zal deze wijk

omgevormd worden van flatwijk tot conceptwijk, met meerdere kavels voor vrijstaande woningen waar verschillende architectenbureaus hun eigen visie op duurzaamheids kun-nen uitten.

14

ONTWE

RPPROJ

ECT HOUS

E OF

THE FUT

URE

15

KLIMAAT EN 3D-DETAIL KLIMAATGEVEL

16

De maquette is ondanks zijn schaal zeer gedetailleerd uitgevoerd. De gevels van schanskorven zijn bekleed met een fijnmazig raster over een geprinte betongruis tex-tuur. De dubbele klimaatgevel heeft binnen miniscule lamellen, die net

als de kozijnen door de lasercut-ter gesneden zijn. Het geveldetail is één op één vervaardigd uit een stuk schanskorf, gevuld met lokaal gesprokkeld betonpuin. Achter de schanskorf is een hsb-wand met iso-latie te zien.

ONTWE

RPPROJ

ECT HOUS

E OF

THE FUT

URE

17

Aan het begin van de minor heb-ben we onszelf aan de hand van ons scenario een ambitieus doel gesteld: bouw het huis van de toe-komst uit zoveel mogelijk herge-bruikte materialen. Al snel wisten we waar de materialen vandaan zouden komen, het uiteindelijke ontwerp liet echter lang op zich wachten. We hadden moeite om de structuur en de materialen van de flat los te laten, wat een een-tonige en repetitieve architectuur opleverde. Toen we afstapten van een nieuwe oplossing voor een oud (sociaal) probleem, volk-shuisvesting voor de lagere inko-mens, kwam ons ontwerpproces in stroomversnelling. Van een sociaal probleem focusten we ons op een

ecologisch probleem, namelijk het aantonen dat er met herbruikte ma-terialen veel meer mogelijk is dan men soms denkt. We denken nu een sterk concept te hebben wat een basis kan zijn voor meerdere architectenbureaus om verder uit te werken. Deze minor heeft mij persoonlijk uitgedaagd om een stap verder te zetten dan het enkel neerzetten van een architectonisch geslaagd ontwerp. Door vooraf goed na te denken over een scenario, kwa-men we later weliswaar voor last-ige keuzes te staan, maar dit heeft alleen maar bijgedragen aan een uniek en doordacht ontwerp, wat bijdraagt aan een bewuster ge-bruik van grondstoffen.

REFLECTIE

MODELSTUDIE

19

20

Bij modelstudie staat preceden-tenonderzoek centraal. Toonaan-gevende ontwerpen voor woningen uit het (recente) verleden worden door middel van een uitgebreide analyse en een zeer gedetailleerde maquette onderzocht en gepresen-teerd. Onze groep bestaat uit Si-etse Loos, Maxim Smulders, Eva van Gelderen en Bob Zwanink, wij hebben het Fredericks-White house van de Australische architect Glenn Murcutt onderzocht en op schaal nagebouwd. Vanaf dag één heb-ben we direct besloten om, voor-dat we aan de maquette zouden beginnen, een nauwkeurig com-putermodel van het huis te maken. Dit heeft ons gedurende de minor alleen maar geholpen. Niet alleen

wisten we exact hoe elk schroefje in het huis bevestigd zat, we konden het model ook gebruiken om te pre-senteren, en om bestanden uit te ha-len voor de lasercutters. Tijdens het in elkaar zetten van de uiteindeli-jke maquette hebben we nog vaak terug gegrepen naar het 3D model om te kijken hoe alles in elkaar zit. We waren als groep gedreven om een enorm hoog niveau aan detail in de maquette te verwerken. Dit heeft er, naast de grootte van het Fredericks-White house, voor ge-zorgd dat de maquette tijdens de presentaties niet helemaal af was. Inmiddels staat de gehele maquette echter helemaal afgewerkt bij de expositie die nog lange tijd in de Zuid-serre te zien zal zijn.

MODELSTUDIE

MODEL

STUDI

E FRE

DERICK

S-WHIT

E HOU

SE

21

Glenn Murcutt is op 25 juli 1936 geboren in Londen. Hij groeide op in Papua Nieuw Guinea, waar hij een voorliefde voor schijnbaar ee-nvoudige architectuur ontwikkelde. Hij studeerde af aan de technische hogeschool van Sydney in 1961, waarna hij in 1969 zijn eigen bu-reau begon. Murcutt heeft in zijn leven alleen in Australië gewerkt en ontwierp bijna alleen maar woonhuizen, waarvan zijn laatste in 2005. Sindsdien geeft hij les op de universiteit van New South Wales. Murcutt heeft verschillende prijzen gewonnen, waaronder de befaamde Pritzker prize en de AIA Gold medal. Het Fredericks-White house, zijn achtste ontwerp, was oorspronkelijk bedoeld voor de

manager van een zuivelboerderij. De Fredericks familie besloot echter om zelf in het huis te gaan wonen en een ander huis voor de manager te bouwen. Het huis, gesitueerd in het regenwoud vlakbij New South Wales, is gebouwd rondom de restanten van een oude boerderij, gesloopt in 1940. Daarvan is nu enkel de openhaard nog zichtbaar, die krijgt echter wel een prominente plek in het ontwerp. Toen in 2002 de Whites in het huis trokken, werd het toch al lange huis voorzien van nog een extra veranda, een aan-bouw aan de slaapkamer en een buitendouche. Voor de maquette hebben we gekozen om de meest recente versie van het huis na te bouwen.

GLENN MURCUTT

22

In het gevelbeeld is goed te zien dat de zonkant veel meer opengewerkt is. Dit is in Australië de noordgevel. De zuidgevel kan helemaal dichtgemaakt worden tegen de harde zuiderwind.

Zuidgevel

Oostgevel Westgevel

Noordgevel

MODEL

STUDI

E FRE

DERICK

S-WHIT

E HOU

SE

23

DETAILOp de exploded view rechts van deze tekst is goed te zien uit ho-eveel onderdelen het Fredericks-White house bestaat. Bijna alle on-derdelen komen ook daadwerkelijk terug in de maquette zoals ze hier te zien zijn, enkel het isolatiemateri-aal is weggelaten. De lamellen zijn uit één stuk gesneden met een la-sercutter uit het CAM-lab van bou-wkunde, verder hebben we alle onderdelen los uit laten snijden. Dit heeft er achteraf voor gezorgd dat we behoorlijk wat extra tijd nodig hadden met het in elkaar zetten van de maquette, maar we zijn er van overtuigd dat dit terug te zien is in het eindresultaat, wat een grote ho-eveelheid details bevat, waar men ook kijkt. Zelfs onder dak of vloer.

MODEL

STUDI

E FRE

DERICK

S-WHIT

E HOU

SE

24

25

Op deze pagina’s is goed te zien dat de maquette uit hon-derden onderdelen bestaat, die we tijdelijk in plastic bakjes sorteerden. Het opbouwen van de maquette ging vrij voorspoe-dig, behalve het dak. Het vacu-ümtrekken van Vivak behaalde niet het gewenste resultaat, ze-ker niet in de nok van het dak met het gekromde golfplaat. Om

dit op te lossen hebben we voor-gevormde golfplaat van Vivak besteld, waarna de nok in een door de lasercutter gesneden mal met een warmtestraler werd gevormd. Het landschap is hol gemaakt, zodat de maquette makkelijk te tillen is. Op de foto’s is ook goed de constructie van het dak te zien, wat nodig is om de golfplaat op te lijmen.

MODEL

STUDI

E FRE

DERICK

S-WHIT

E HOU

SE

26

MODEL

STUDI

E FRE

DERICK

S-WHIT

E HOU

SE

28

29

Als eerstejaars bouwkundestu-dent liep ik door de gangen van de faculteit, en keek mijn ogen uit naar de prachtige maquettes die er stonden. Dat wilde ik ook kun-nen maken, en toen ik er achter kwam welke minor voor al deze pracht zorgde was de keuze snel gemaakt. In dit half jaar heb ik enorm veel geleerd van de model-studie. Niet alleen heb ik nog nooit zo exact een huis in een computer-model verwerkt, ik heb me samen met mijn groepsgenoten naar een nieuw niveau van presenteren weten te brengen. Zowel de post-ers als de maquette ben ik enorm trots op. Ondanks dat ik tevreden ben met het eindresultaat gingen er natuurlijk ook dingen mis. Het

dak van de maquette bleek nogal een uitdaging te zijn. Het gek-romde golfplaat liet zich niet mak-kelijk namaken. Ook hebben we ons ruimschoots vergist in hoeveel tijd we nodig dachten te hebben voor het bouwen van de maquette. Toen de platen met materiaal uit het CAM-lab arriveerden dachten we eigenlijk al klaar te zijn. Niets was minder waar. Een goede les is om de volgende keer beter na te denken over wat je uiteindelijk echt ziet in de maquette, en om waar dat kan het detailniveau omlaag te halen zodat de maquette sneller gebouwd kan worden. Veel werk in de constructie van het gebouw kan immers nu niet meer bekeken worden, wat erg jammer is.

REFLECTIE

VORMSTUDIE

31

32

De vormstudie van de minor House of the Future is een elementaire stud-ie op het gebied van vormgeving, materialisatie, expressie en belev-ing. In dit individuele project wordt gewerkt aan een meubel waar veel fameuze architecten hun ontwerp-kunsten al eerder op los lieten: de stoel. Van eenvoudige schetsen en maquettes wordt er uiteindelijk naar een gedetailleerd één op drie mod-el gewerkt, en in sommige gevallen wordt er zelfs een stoel op ware grootte gemaakt. Dit laatste was voor mij een uitdaging: ik wilde de grens opzoeken van wat ik zelf zou kunnen maken en van wat materi-alen aankunnen. Al vrij snel kwam ik tot de vorm die ik uiteindelijk door heb ontwikkeld, een vorm die

opzichzelf vaak naar voren komt in verschillende al ontworpen stoelen. Het unieke zit hem echter in de manier waarop de stoel in elkaar zit: met een ingenieus systeem van trekbanden worden alle losse balkjes waaruit de stoel bestaat bij elkaar gehouden. Door de trek-banden kan de stoel veel ranker gedimensioneerd worden, het hout hoeft immers geen trekkrachten meer op zich te nemen. Doordat gekromde delen van de stoel niet verlijmd zijn, kan de stoel ook nog eens plat vervoerd of opgeslagen worden. Tijdens het schrijven van dit portfolio ben ik nog steeds bezig met het maken van een model op ware grootte, zoals op de volgen-de bladzijdes te zien is.

VORMSTUDIE

VORMS

TUDIE TENS

ILE CHAI

R

33

Door de ranke afmetingen van de stoel is het opnemen van de trekkracht door hout geen optie, ook de richting van de houtvez-els is niet optimaal. Het hout zou splijten onder lichte belasting. De verschillende spanningen in de stoel worden opgelost door twee banden gemaakt van een com-posiet van geweven polyester. In het meest ongunstige geval kan er door een hefboomwerking in de stoel een trekkracht van 12kN op één band komen. Met een breek-sterkte van 23kN zit het materiaal ruim binnen de veiligheidsmarges. De band wordt aangespannen door een stelschroef aan de onder-zijde van de stoel, en vastgezet door twee fixeerschroeven.

34

Fixeerschroef

Stelschroef

Verschuifbaar stalen profiel

Stelschroef

Draadeind 12mm

Dubbelgeweven polyesterband

Getand deel van profiel

Draadeind 12mm

40,0mm

40,0mm

26,0mm

11°

Rechthoekig Één zijde schuin Twee zijden schuin

VORMS

TUDIE TENS

ILE CHAI

R

35

De Tensile Chair is een houten, over één vlak gebogen stoel, en heeft als uitgang-spunt dat deze zo rank mogelijk moet zijn. Bij het zien van de stoel is een logis-che reactie ”kan ik daar wel op zitten?”. De geringe dikte van de houten balken wordt bereikt door spanbanden die de trekkracht binnen de houten balken opnemen. Door een slim stelmechanisme kan de stoel ook helemaal plat gemaakt worden, wat de stoel zeer efficiënt te vervoeren maakt, en goed opbergbaar.

Er zijn drie soorten balken: rechthoekig, en wigvormig aan één of twee zijden. Elke schuine kant maakt een hoek van 5,5°, of 11° tegen elkaar aan. Door de verschillende balken in de juiste volgor-de te plaatsen zorgt dit uiteindelijk voor een optimale zithouding, en een juiste zithoogte. Door de spanbanden met het stelmechanisme te versoepelen kan de rugleuning iets naar achteren buigen ti-jdens gebruik.

Door gebruik te maken van verschillen-de soorten en kleuren hardhout in een willekeurige volgorde, wordt het basis-

principe van het opbouwen van de stoel uit losse balken nog eens extra benadrukt.

Er worden vier verschillende en onbehandelde houtsoorten gebruikt in de stoel, allen hard ge-noeg om de drukkracht op te nemen. Er is ge-bruik gemaakt van notenhout, eiken, licht en donker meranti.

De trekband bestaat uit een composiet van twee laags geweven polyester en een flexi-bele pvc beschermlaag. In de praktijk wordt deze band gebruikt om kozijnen en andere gebouwonderdelen op het werk te hijsen.

Overige materialen om-vatten bevestigings-materiaal, draa-deind en drie grote, diepe k r u i s k o p -schroeven voor het stelmech-anisme.

TENSILE CHAIR

36

Om aan te tonen dat het technis-che verhaal achter de Tensile Chair klopt, en natuurlijk om in je eigen ontworpen stoel te kunnen zitten, ging ik in de kerstvakantie aan de slag om een model op ware grootte te maken. Al snel bleken meerdere ontwerpkeuzes in de praktijk minder goed uit te vallen. Zo is het verkrijgen van meerdere soorten hardhout met zo’n klein volume onbetaalbaar. Ook het stel-mechanisme was moeilijk te realis-eren zoals ik het had ontworpen. Uiteindelijk van mijn familie veel hulp gekregen, om met bestaande middelen zo veel mogelijk te be-reiken. Het stelmechanisme werd aangepast zodat er niks gelast hoe-fde te worden. Dit bestaat nu uit 4 grote inbusbouten, die zichzelf in een huls vastdraaien. Die huls is

vervolgens met klinknagels aan een metalen plaatje vastgenageld, wat de verbinding vormt met de trek-banden. Het systeem functioneert, maar nog niet genoeg. Momenteel kan de stoel nog niet strak genoeg gespannen worden door te korte draadeinden van de inbusbouten. De houten balken zijn vervaardigd uit inlands beuken, en in verschillen-de tinten gebeitst en gelakt (mat). De sleuven voor de trekband zijn met een langgatboor uit het hout gefreesd. Deze boor kan net als een freeskop in alle richtingen hout bewerken. Het is vervelend dat het model op ware grootte niet op tijd af is voor de expositie, maar ik heb er vertrouwen in dat de stoel bin-nenkort toch werkelijkheid wordt, en dat de stoel al het wachten en werk meer dan waard is.

1:1 MODEL

VORMS

TUDIE TENS

ILE CHAI

R

VORMS

TUDIE TENS

ILE CHAI

R

38

39

Het combineren van een hele pure vorm van ontwerpen en een deel techniek vond ik een zeer leuke en leerzame combinatie. Zeker van het model op ware grootte heb ik veel geleerd, hoe een ontwerp in de praktijk steeds aangepast moet worden naar wat op dat moment mogelijk is. Wat materialen kosten, welke materialen er zijn en wat ze aan kunnen op het gebied van kracht. Voor de volgende minor zou ik daarom aanbevelen om ieder-een een model op ware grootte te laten maken. Hierdoor raak je veel meer betrokken bij de uiteindelijke productie van je ontwerp, en zie je de consequenties van je eigen ontwerpkeuzes.

REFLECTIE

40 ‘Minuscule’ chair by Cecilie Manz >>

STOELENVERZAMELING

41‘Minuscule’ chair by Cecilie Manz >>

42

STOEL

ENVERZ

AMELING

B1: Button stool | C1: Saski Chair by John Louis Iratzoki | D1: Bent plywood chair by James van den Huevel | E1: Ash bark chair by Draw Me A Sheep | F1: Spring by Susanne Fossgreen | G1: Water Tower Chair by BELLBOY | A2: Wood casting furniture by Hilla Shamia | B2: SB-Cuatro by Sofie Brunner | C2: Zig zag chair by Rietveld | E2: Reclaimed wood chair by Studio Gruba | F2: Soft wood chair by Moroso | G2: Zebra wood chair at the Jepson Museum, Savannah | A3: Mold Chair by Petter Thorne | B3: Steltman chair by Rietveld | E3: Wooden chair on FlyingArchitecture.com | F3: Rocking chair by Jolyon Yates | G3: Weaving wood by Rush Pleansuk | A4: Out chair by Alberto Villarreal | B4: Soft wooden chair by Unknown | C4: Synapse Chair by Andrew Perkins | E4: Curved Chair by Castor Design | F4: Barcelona chair by Mies van der Rohe | G4: Office chair by Charles and Ray Eames | A5: Snake chair by Roberto Lazzeroni | B5: Flat bar Brno chair by Mies van der Rohe | E5: Wire chair by Phillips de Pury | F5: Steel chair by Aissa Logerot | G5: Steel chair by Estudio Mermelada | A6: Wire chair by Charles & Ray Eames | B6: Steel chair by Estudio Mermelada | C6: Wire chair by Scott Jarvie | D6: Outdoor chair by Aissa Logerot | E6: Stainless steel chair by Unknown | F6: Shopping cart chair by Unknown | A7: Denim chair by Guido van den Elshout | B7: Minuscule chair by Cecilie Manz | C7: Wassily chair by Marcel Breuer | D7: PK22 by Poul Kjaerholm | E7: Minuscule chair by Cecilie Manz | F7: Vitsoe 601 by Dieter Rams | G7: Unknown | A8: Promenade Chair by 4P1B Design | B8: Tubular steel chair by Marcel Breuer | D8: 8.0 prototype chair by Omer Arbel | E8: Eternit chair by Willy Guhl | F8: Concrete bench by Tejo Remy & René Veenhuizen | G8: Collectie 47 by H+H Furniture | A9: LC2 armchair in concrete by Le Corbusier | D9: Unknown | E9: Paper tubes chair by Onceneto | F9: Flexible love by Pinzaan | G9: Wiggle chair by Frank Gehry | D10: Paper seat by Innovo design | E10: Folding chair by Stefan Schoenig | G10: Glass chair by Twentieth design | D11: Unknown | E11: Glass chair by Shiro Kuramata | F11: Unknown | D12: Office chair by Charles and Ray Eames | E12: S - chair by VITRA | F12, G12: Molded plastic chair by Charles and Ray Eames >>

De volgende pagina bevat een verzameling aan stoelen die naar materiaal ingedeeld zijn. Het ma-teriaal van het zitoppervlak wordt hier als bepalend beschouwd voor het categoriseren. Het doel van deze kleine studie is om te inventa-riseren wat voor mogelijkheden er per materiaal zijn als het gebruikt wordt voor het ontwerp van een stoel. Bepaalt de materiaalkeuze de vorm van een stoel? Of wordt

een stoel eerst ontworpen, en kijkt men dan welk materiaal hier het meest geschikt voor is? Interessant zijn de ontwerpen die de grenzen van het gebruikte materiaal op-zoeken. Schijnbaar onmogelijke vervormingen, ranke constructies of verborgen verbindingen maken de stoel tot een waar kunstwerk. Deze gedachte heb ik ook terug laten komen in mijn eigen stoelontwerp, de Tensile Chair.

STOELENVERZAMELING

45

Toen ik deze minor koos, vroeg elke student me of ik wel wist hoe zwaar deze minor was. Ik zag deze mi-nor echter als een uitdaging, om zowel mijn ontwerpkwaliteiten op het gebied van gebouw en pre-sentatie te verbeteren, alsook om een flinke portie maquettetechniek te leren. De producten van voor-gaande jaren spraken me zeer aan, wat maakte dat ik de minor zelf ook wilde voltooien. Inmid-dels kan ik terugkijken op een wel-iswaar zwaar half jaar, maar wel een jaar waarin in meer heb be-reikt dan ik had verwacht. De pro-ducten en kennis die ik, al dan niet samen met projectgenoten, heb vervaardigd, zijn zeer waardevol voor mijn portfolio en de rest van mijn carrière. Wat de minor vooral zwaar maakt is de opeenvolging van deadlines. Normaal gespro-ken heb je op bouwkunde pieken tijdens het ontwerpproject en de

tentamenweken, maar tussendoor relatief rustige periodes. Niet in de minor House of the Future. Is de ene deadline afgelopen, dan is de deadline van het andere pro-ject al weer binnen handbereik. Ondanks dat deze planning voor aardig wat stress zorgt zou ik niet willen aanbevelen om de planning of werkdruk te wijzigen. Ik ben trots op wat ik in een half jaar bereikt heb, door de hoge werkdruk vormt de minor groep als geheel ook een hele hechte groep. Wat verder niet in dit boekje ter sprake komt, maar wat ik nog wel graag wil noemen is de excursie van House of the Fu-ture. Samen met Maxim Smulders, Lute Elting en Frank Reitsma hebben we een prachtige dag neergezet, vol met interessante woonhuizen die van binnen en buiten te beki-jken waren. Alles bij elkaar kan ik zeer tevreden terugkijken op een geslaagde minor.

NAWOORD

47

Alle foto’s en afbeeldingen zijn van eigen werk, uitgezonderd de foto op de omslag, en de hoge reso-lutie foto’s van de modelstudie ma-quette, en de afbeeldingen bij de stoelencollectie.

De foto op de omslag en de hoge resolutie foto’s van de modes-tudie maquette zijn door Maxim Smulders gemaakt.

De namen van de stoelen en de desbetreffende ontwerpers worden op de pagina zelf genoemd, links van de stoelencollectie.

Voor links naar de afbeeldingen kunt u contact opnemen met:

[email protected]. 06-41390108

De producten van de modelstudie zijn vervaardigd door:

Bob ZwaninkSietse LoosMaxim SmuldersEva van Gelderen

De producten voor het ontwerppro-ject zijn vervaardigd door:

Bob ZwaninkNick de Lange

De producten voor de vormstudie zijn vervaardigd door:

Bob ZwaninkOkke Visser (model 1:1)

Faculteit Bouwkunde, TU DelftAfdeling Architectuur

Verantwoordelijk hoogleraar: Prof. Dick van Gameren

Minorcoördinator:Jack Breen

Ontwerpdocenten:Harald MooijMarcel van der LubbeMarten de JongJeroen SpeeHubert van der Meel

Modelstudiedocenten:Robbert NottrotBram van BorselenLaura UbachsJack Breen

Vormstudiedocenten:Bernard OlsthoornJeroen van der Laar

BRONVERMELDING ORGANISATIE

30-1-2013

Portfolio House of the Future

Documents

Transcript of Portfolio House of the Future