Pl~M'JES ENLIJMPJES

lJ ITGAVE ·LCG·MALt.\BERG -N-V·'S H ERTOGEN BOSCH

RIJMPJES EN LIJMPJES

UITGEGEVEN ONDER GOEDKEURINGVAN DEN KEURRAAD VOORROOMSCHE JEUGDLECTUUR

RIJMPJES

EN LIJMPJES

WAT DICHTJES EN WAT DEUNTJESVOOR DOCHTERTJES EN ZEUNTJES

0

VAN HEYNEN H. G. IS DE RIJMELARIJVAN GELDORP DIE DEED ER WAT

KRABBELTJES BIJ

0

EN MALMBERG 's.BOSCH DORST HET DRUKKEN AANIN TWINTIG EN NEGEN WERD DIE STOUTHEID BEGAAN

Rijmkens uit de kinderkamer,Rijmkens uit de mande,

'k Zeg, 'k wil en 'k zal d'r maken,Rijmkens allerhande!

GUIDO GEZELLE

0ZOO DICHT

EN ZOO DENKEN ZOO DOE 1K!

0

i . RIM-RAM.

Rim ram rare !'n Poppenkop en haren,'n Broertje en 'n zusje'n Handdruk en 'n kusje,Die hooren, rim ram rare,Uitstekend bij elkaren !

Rim ram rare !'n Man en ouwe klare,'n Jonge juf en pruimtabak,'n Hooge-zijen en 'n slak,Die hooren, mir mor mare,Volstrekt niet bij elkaren !

Rim ram rare !'n Flinke vent en sparen,De sleutel en het slotje,De boter en het botje,Die hooren, rim ram rare,Uitstekend bij elkaren !

Rim ram rare !'n Jongen en sigaren,'n Brasem en 'n wandelstok,'n Dauwpier en 'n heerenrok,Die hooren, mir mor mare,Volstrekt niet bij elkaren !

Rim, ram, rare !'n Snijer en z'n scharen,

5

6

'n Weitj a en 'n geitj e'n Bloempje en 'n bijtjeDie hooren, rim ram rare,Uitstekend bij elkaren !

Rim, ram, rare !'n Hand en winterblaren,'n Sprinkhaan en 'n tweemansbed,'n Nijlpaard en 'n lorgnet,Die hooren, mir mor mare,Volstrekt niet bij elkaren !

2. ONZE HEK.

Hier zie je onze Hek !Ten minste, z'n bek,

Z'n oogen, z'n neus en z'n ooren .De rest is ie kwijt,

't Was 'n slops ook altij dDie heeft ie sekuur weer verloren .

'k Ben gek op 't beest,Om z'n aard nog 't meest .

'n Lobbes van onder tot boven .En kun je 't misschienAan dit prentje niet zien,

Dan moet je het zoo maar gelooven .

Of vraag je bewij s ?Nou luister: Broer Gijs,

Zus Dientje, klein-Jaap, en ook ikke,Die zijn heel niet bang,Om hun oor of hun wang

Door Hekkie to laten belikken .

Zus legs heel astrantD'r dot van 'n hand

Maar zoo tusschen Hekkie z'n kaken ;Klein Japie, die magHaast getrouw iedren dag

Op Hekkie 'n rijtoertje maken .

Ik pak onzen HekHeel gewoon om z'n nek

En blaas 'm in oogen en ooren ;Maar nooit worth ie kwaad,Alleen als je 'm slaat,

Dan, jongens, dan moet j'm 'ns hooren !

Och onze „Wou-wouw"Lijk broer zeggen zou,

Is lobbes van onder tot boven,En kon je 't misschien,Aan het prentje niet zien,

Dan zul je 't toch nu wel gelooven .

3 . VAN DRIE KUIKENTJES .

Drie heele jonge kuikentjes,Pas uit 't ei,

Die maakten saam 'n kuiertj eDoor de wei .

Drie wandelende dottekesGele wol,

Drie lieve kleine zottekes,Dom en dol.

7

8

Ze snapten hier 'n halmpj eMet 'r bek,

Ze snoepten daar 'n slakketje,Vet als spek .

Bij 'n muurtj a hing 'n spinnetje,Aan d'r net ;

't Leek 'n lekker dingetj e,Malsch en vet .

Wat sprongen de drie kleutertj esZij aan zij

Maar geen van de drie peutertjesKon er bij !

En 't spinnetje aan d'r webbetjeLachte 'r nit :

„Past op voor poor en snebbetje",Riep de gait.

Maar „hap" daar vloog 't spinnetjeUit d'r web,

D e klokhen had 't dingetj eIn d'r sneb .

Heel stil was ze gekomenTrip, trop, trap !

En had de spin genomenMet 'n hap .

En elk van d'r kindertjesKreeg zijn deel,

En van 't verwaande spinnetjeBleef niets heel !

4. KEES DOET 'T NIE MEEK !

Kees doer 't the meer !Kees doer 't the meer !

Guest ! nooit meer van z'n levee !Al heeft-ie ook lef,En al blaft-ie „wef wef",

Al zou j'm 'n hammetje geven !

Hij meende 't niet kwaad,Wou wat spelen op straat

Met de kuikentj es die er rondliepen .Hij blafte heel zoet,Maar dat misselijk goed

Begon toch zoo vreeslijk to piepen !

En daar had je de popAan den daps ! Met 'n kop

Als 'n boei komt de kloek aangeschoten,Er ze hakt met 'r bekop Keesj e z'n nek,

op z'n oogen, z'n ooren, z'n pooten !

Kees doer 't the meer !Kees doer 't nie meer !

Guest ! nooit meer van z'n levee !Aan 4ien eenen keerHeeft-ie zat, en nog meer !

Hij staat er nu nog van to beven !

9

IO

S. MIJN SIKJE .

Mijn spierwitte sikjeIs o zoo'n leak dier,Wel lui een klein tikj e,Maar koppig geen zier .Het zwaait met z'n baardj e,Het slaat met z'n kop,En 't oolijke staartjeWipt telkens mee op .

Het loops in mij n sj eesj eZoo braaf en gedwee,Dat zeker geen beestjeHet mooier ooit dee .Nauw trek je den teugelNaar links of naar rechts,Of zoo gaat de beugelNaar links of naar rechts

En gaan we niet rij en,Dan spelen we meestDaarginds op de weien,En bokkie viert feest !Dan huppelt en springsEen echte paljas !

Y

Maar eindelijk zinkt ieVermoeid in het gras .

Dan leg ik me nevenWit sikkie in 't groenEn aai hem heel evenZijn baard in fatsoen .

ie,

Dan spreekt hij zijn „Dankje"In vriendlijk gemet;Neen 'k was voor geen bankjeMijn bokkie graag kwijt .

6. BEPS KONIJNTJES .

De vier konijntjes, die je zietZijn van mijn broertje Bep .

De mijne ? 0, die zie je niet,Omdat ik er geen heb .

't Zijn kleine Bep zijn vriendjes hoorEen is er wit als brood,

Met zwarte punt] es aan zijn oor ;Zijn oogjes, die zijn rood .

Twee andere zijn mooi-gevlekt,Net eender allebei .

Lichtbruin van rug en geel genektEn donkerbruin op zij .

tt

12

De vierde is een echte moor .Bep noemt hem Baltazar .

Van wit of geel of bruin geen spoor .En eten doer ie, bar !

Affijn, dat kunnen ze alle vier .Je moet ze zien, och gunst !

Vier kolen in een klein kwartierDat is voor hen geen kunst .

Maar dat ze schransen is niet slecht !Te gauwer zijn ze groot .

Met Kerstmis heeft me moe gezegd,Meet 't heele viertal dood .

Dan smullen we ze lekker op,De knijntjes van broer Bep ;

En Beppie krijgt van mij een kop,Als ik er 't vleesch of heb .

Maar Beppie krijgt nog meer; geen nood !Vier staartjes, ja bepaald !

En alles wat de vellenjoodNog voor hun pels betaalt.

En nieuwe beestjes ook gewis,Zijn kooitje blijft niet leeg .

En 't volgend jaar met Kersemis,Dan smul ik weer terdeeg .

7. ONS TRUITJE .

Ons poesj e, dat heet Truitj e,Ja, Trui heet onze poes .Het is 'n klein schavuitjeEen echte robbedoes .

Van voren in d'r kopj e,Aan weerszij van d'r neus

'n Klein fluweelig propjeStaan twee groene oogen, heusch !Het mooiste van d'r snuitj eIs evenwel d'r snort„Daar zit 't verstand van Truitje"Beweert mijn zusje Cor .Net als bij alle katten,Staat 't kopjen op 'r nek ;Die nek is wit als watten,Met maar een zwarte vlek .D'r rug, d'r staart en pootj esZijn ook al wit van kleur,Met streepjes, puntjes, ootjes,Van zwart en bruin er deur.D'r staart -- dat is geen wonderZit achter aan d'r lijf,Meest hangs hij slap naar onderMaar sours ook staat hij stiff.Wanneer ons Trui pleizier heeft,Dan loops ze met een bolt ;En als ze erg her mier heeft,Dan ligt ze ineen gekruld .Dan kun je nog zoo lokken,Ze roert gewoon geen vin .Dan ligt ze maar to mokken,D'r staartpunt aan d'r kin .Dan zie je ook, hoe die poesenZoo zachtj es kunnen gaan ;Ze hebben echte snoesenVan gummi-schoentjes aanOns Truitj en is een katj e,Zooals er vele zijn .

I3

I 4

Ze ligt graag op 'r matj eEn klimt graag in 't gordijn .Ze is gek op al was muffs heet,Voor ratten gaat ze op ho!En als ze een hond in huffs weet,Dan words het beest haast dol .Ze speelt het liefst met ballenOf proppen van papierDan snort ze en maakt heel malleGrimassen van pleizier .Ziezoo, nou kun je weten .Wat Trui voor 'n katje is ;En ben je 't sours vergetenHerlees het nog eris !

S. FOKKIE !

Ons Fokkie heeft 'n hokkieEn nog veel meer :Ons Fokkie heeft 'n rokkie,Zoo zwart als seer .Dat rokkie is van harenHeel kort en stiff,Veel duizend bij elkaren,Dicht op z'n lijf.Ons Fokkie heeft ook pooten,Wat dacht je we!?Precies vier even groote,Met ook zwart vel .Ons Fokkie heeft ook oogen,Twee knikkers net,Maar nooit, al zou ie mogen,Draagt ie 'n lorgnet !

Z'n neusj a zit van voren,Z'n staart aan 't end .Hij is z'n f lodderoorenAl lang gewend .Z'n neus is altij d vochtig,Net als z'n oog .Z'n staartj a is mooi bochtigEn meestal droog .Ons Fokkie heeft ook tanden,Daar bijt ie mee ;Maar heelemaal geen handen,Ik heb er twee !Die tanden zitten FokkieVoor in z'n bek,En op 'n lekker brokkieIs Fok dolgek !Dat neemt ie in z'n kakenEn knauwt eraan,En zou je d'r aan raken,Hij vloog je aan !Maar anders is ons FokkieEen goed al goed .Een lobbesie, 'n sokkie,'n Mie-goedbloed !Je kunt 'm koeieneeren,Zooveel je wil,'t Gaat langs z'n kouwe kleeren :Fok houdt zich stil.Maar komt er sours visiteBij ons aan huffsZoo van die luie PietenOf vreemd gespuis,Dan moet je Fokkie hooren :Woe wou, woe waf !

I5

i 6

Hij splijt tot aan z'n ooren,Visite of !Maar Fok zou toch nooit bijten !Och lieve tijd !Hij zou tweemaal verslijtenEer dat hij bijt !Och Fokkie is 'n lobbes,'n Beste beestNou zeg maar dat het op is,'t Is mooi geweest !

9. KLEIN WILLY.

Ik ken 'n aardig kereltj eVan even zeven jaar,Met kuiltjes in z'n wangen enMet krullen in z'n haar .Z'n oogen zijn zoo blauw en diep,Gelijk de lucht in MeiEn rood gelijk 'n rijpe keysZ'n lipjes allebei .Mooi -witte tandj es heeft hij ookMaar in 'n booze luim,Beet-ie daar laatst z'n lieve zusPardoes mee in d'r duim .Ook ooren heeft de deugenietAan iedere zijde een ;En als het zonnetje erin schijnt,Dan kijk je er haast doorheen .En 'n snoezig prop] a van 'n newsAls 't aardig ventje heeft l . . .En als hij aan 't eten is,Dan zie je dat het leeft !

Rijmpjes en Lijmpies . 2

Dan gaat dat propje op en neerEn staat geen oogwenk stil,Net als je bij konij ntj es ziet !0 leak die news van Will !Ja, Willy heet dat kereltjeVan even zeven jaar,Met kuiltj es in z'n wangen enMet krullen in z'n haar .

Dat vent] a met 'n stemmetj eZoo helder als kristal !Je moet 'm hooren als-ie zingt ;In 't groene, stille dal !Dat ventje met 'n hart van goad,Dat wel 'ns ooit, ooit jokt,Maar ook goed bids en ook goed eetEn nooit, nooit pruilt of mokt .Hoe ik die kleine Will zoo ken ?Wel, da's zoo'n wonder niet !Bedenk, dat ik z'n oome ben,Z'n suikeroome Piet !

Io . MUGGETJE.

Zoerezoerezoor !Wat bromt daar aan mijn oor ?Een klein onnoozel muggetjeMet vleugels aan z'n ruggetj e,Die doen maar altoos doorVan „zoerezoerezoor" .

I

Zoerezoerezoor !Wat heb je met me voor ?'k Vertrouw je zoo maar half jes,'k Hoor liever twintig kalf j es,Die „boe" doen aan m'n oor,Dan jou gezoerezoor .

Zoerezoerezoor !

'k Geloof je toch niet, hoor !Wel zoo ! ben jij zoo'n Abeltje ?Wat moet dat dan dat sabeltjeDaar aan je snuitje voor ?

Zeg zoerezoerezoor ?

Zoerezoerezoor !Is dat j e honingboor ?Is bloed ook honing, zoemertje,En ik, ben ik 'n bloemetje ?Jawel, ik snap je hoor !

Zoo'n zoerezoerezoor !

Zoerezoerezoor !

En nou maar gauw 'r van door !Foei veinzerdje, foei valscherdje !Maar gauw, of 't laatste walzertj eHeb jij gehuppeld, hoor !

Foei, zoerezoerezoor !

II . SCHAATSLIEDJE.

Links ! rechts ! links ! rechts !Hoera voor den winter!In Holland begins erDe ware jolijtEerst dan, als kanalenEn vaarten herhalen :Binds onder ! Het lij dt !

Links ! rechts ! links ! rechts !Wat genot zoo to drijvenMet hellende lijvenop boezem en plas !Te zwieren, to glijdenEn bogen to snijdenIn 't handdikke glas !

Links ! rechts ! links ! rechts !Met 'n vaart langs de boomenEn 't net aan de zoomen,Langs hofstee en wei .Roef ! over de kolken,De vogels, de wolken,De winden voorbij !

Links ! rechts ! links ! rechts !Joechhei ! dat heet levee!Laat de visschen maar bevenBeneen in den vloed .Wij vliegen en kl.immenDe wazige kimmen .De zon tegemoet !

I9

20

Links ! rechts ! links ! rechts !Wat 'n feest voor de spieren !Dat zwenken en zwierenIs heilgy nnastiek !En 't schuren der ijzersVoor blonden en grijzerdsDe mooiste muziek .

12 . WITJE.

Wikkelwakkel-witj eop m'n bloempjes zit jeOf je zelf 'n bloempje waartFijngestengeld, blankgeblaard,En j e vlerkj es, licht en teer,Gaan gedurig op en neer .

Wikkelwakkel-witj e,Moe vast van je ritjeZoo van d'een naar d'andre blow?Wakkelwitj a wellekom !Rust maar uit en drink 'ns goed !Is m'n honing lekker zoet ?

Wikkelwakkel-witje,Och hoe rustig zit jeMet je vleugels vlak en grootRecht omhoog, precies 'n boot,Ja 'n bootje, rank en fijn,Waar je vleugels zeil van zijn .

Wikkelwakkel-witj e,Lieveke, ik bid je,Sla je slagertjes 'ns neer ;Zoo ja! Kijk flu lijk je weerOp 'n boekske delicaat,Waar van Godes liefde in staat .

Wikkelwakkel-witj eBen je van je ritjeZoo van d'een naar d'andre blowWeer 'ns moe, steeds wellekom !Ga je weer ? Goei refs ! En . . . . hei !Groet de bloemetj es van mij !

13. HANSJE DE HAAS .

Klein Hansje de hags,0 'n oolijke bass,Kwam gedanst fangs den kantVan 'n klaverland .En 'n kraai vloog erbij,Van je f ideldomdij,En de kraaienbek zong,En het hazenlijf sprong,

Op het linkerbeen, op het rechterbeen,Zoo huppelde ons Hansje alleen .

21

Rood Reintj e, de vos,Kwam getript uit het bosch,En ie zeide : „Wel Hans,Zoo alleen aan den daps?Doen we samen 'n keer ?Jij de dame, ik heer ?Kom maar hier met je hand,Speel jij op, muzikant !

Op ons linkerbeen, op ons rechterbeen,Zoo dansen w'een poosje met twee'n" .

22

Klein Hansj a de hags,Was warempel zoo dwaas,En ie gaf 'm z'n pootEn de vos beet 'm dood,

En ie slokte-n-'m op,Van den staart tot den kop,En ie likte z'n baard,En ie trok met z'n staart .

Van 't linkerbeen en van 't rechterbeenKreeg de speelman de botj es alleen .

14. LAMMETJE-BL!

Lammetje-klein had dom gedaan,Was in het donkere bosch gegaan ;Ble ! riep het lammetje, ble !'t Suet zijn wine beentjeAan 'n puntig steentje,Ble ! riep het lammetje, ble !

't Wondde daar z'n snuitjeAan 'n kantig kluitje,

Ble, riep het lammetje, ble !'t S chramde daar zijn buikj eAan 'n dorenstruikj e,Ble ! riep het lammetj e, ble !

't Haakte met zijn staartjeIn 'n rozelaartje,Ble ! riep het lammetj e, ble !Kwam 'n nijdig muggetjeStale 't in zijn ruggetje,Ble ! riep het lammetj e, ble !

Kwam 'n vinnig bietj eStale 't in zijn knietje,Ble ! riep het lammetj e, ble !Kwam 'n bijtrig vlootje,Stale 't in zijn pootje,Ble ! riep het lammetje, ble !

Kwam 'n wolf, die beet voor straf't Lammetj e zijn halsj a af.Dom van dat lammetje, he?

15. MUIZENLIEDJE.

Knibbel- knabbelmuisjeMet je grijze buisje,

Met je grijze broekie aan,Zeg wat h eb ik jou gedaan ?

Knibbel- knabbelmuisje,Met je grijze buisje ?

23

24

Knibbel- knabbelmuisje0 je bent een kruisj e !Met je tandjes scherp en fijn,

Bijt je m'alles kort en klein .Knibbel- knabbelmuisje,

0 je bent een kruisj e !

Knibbel- knabbelmuisjeBlijf maar in je kluisje,

Blijf maar van mijn kaas en spekBlijf maar van mijn boekenrek

Knibbel- knabbelmuisj e,Blijf maar in je kluisj e !

Knibbel- knabbelmuisjeWacht je voor mijn vuistje !

Krijg ik iou to pakken, guit,'k Trek je vast je tandjes uit !

Knibbel- knabbelmuisje,Wacht je voor mijn vuistj e !

Knibbel- knabbelmuisje,Kruisje van mijn huisje

'k Koop een kater, sterk en vlug,Kom je nog een keer terug .

Knibbel- knabbelmuisj e,Kruisje van mijn huisj e !

Knibbel- knabbelmuisje,Onder 't zwart fornuisje,

0 die scheurt je met een rukHeel je grijze buisj a stuk .

Knibbel- knabbelmuisjeOnder 't zwart fornuisje,

Blijf dus in je kluisje !

i6. ONS PUKKIE.

Ons Pukkie is 'n hondj e ;Het heeft een staartEen koddig hondenmondj e,En ook een baard .

Aan 't staartje witte Karen,Fijn- wit en geel,En zacht als zij en garen,En o zoo veel !

Ons Pukkie loops op pootjes,Als hij niet zit,En twee aan twee, was mooitjes,Staan ze in 't gelid .

Ons Pukkie heeft ook ooren ;Daar hoort-ie mee;Hij is er mee geboren,Het zijn er twee .

Ons Pukkie heeft ook oogen,Als knikkers juist ;En 'n kopje, ongelogen,Gelijk mijn vuist .

Hij draagt een zijen lintjeRondom z'n hals .Geen mooier hondje vind je!En heel niet valsch !

Met 't feest van JuliaantjeOf Willemien,Loops Pukkie met 'n vaantj e,Dat moest je zien !

16. ONS PUKKIE.

Ons Pukkie is 'n hondje; Het heeft een staart Een koddig hondenmondje, En ook een baard.

Aan 't staartje witte haren, Fijn- wit en geel, En zacht als zijen garen, En 0 zoo veel!

Ons Pukkie loopt op pootjes, Als hij niet zit, En twee aan twee, Wilt mooitjes, Staan ze in 't gelid.

Ons Pukkie heeft ook ooren; Daar hoort-ie mee; Hij is er mee geboren, Het zijn er twee.

Ons Pukkie heeft ook oogen, Als knikkers juist; En 'n kopje, ongelogen, Gelijk mijn vuist.

Hij draagt een zijen lintje Rondom z'n hals. Geen mooier hondje vind je ! En heel niet valsch!

Met 't feest van Juliaantje Of Willemien, Loopt Pukkie met 'n vaantje, Dat moest je zien!

25

26

Dat zit dan aan z'n staartjeMet strikjes vast ;En 't kost hem menig haartj e,Eer 't zit en past .

En onze goeie PukkieVecht nooit met poes ;Hij krijgt altijd 'n stukkieVan mijn roomsoes !

Ik miste Puk niet garen,Mijn lieven Puk,Al kreeg ik voor z'n harenEen cent per stuk !

Komt Pukki~ to overlij en,Hij is al oud !

Dan valt-ie overzij en,En words hij koud !

Dan gaan we hem begravenKort bij de vlier,Die goeie Puk, dat brave,Dat trouwe flier !

Dan krijgen we wel spoedigEen nieuwen hood,Maar vast geen meer zoo goedig,Als 'k Pukkie vond .

17. STOUT GEITEKE .

Geiteke meh ! Geiteke meh !Wat jammert ons kleine geitj e ?

Het heeft toch zeker gras genoegTot over- overmorgenvroeg,

Daar op z'n malsche weitje !

Geiteke meh ! Geiteke meh !Zeg, stak je sours 'n bij tj e ?

Of maakte jij je pelsj as vuil ?Of viel je over 'n mollekuil ?

Wat jammer je toch, klein geitj e ?

Geiteke meh ! Geiteke meh !Heb je pij n sours in je buikj e?

Of heb je 'n bittere bloem geslikt ?Heeft jou 'n kikkertj e verschrikt ?

Of schramde je j'aan 'n struikje ?

Geiteke meh ! Geiteke meh !Maar springertje toch, was schrei je?

Hangs 't sikje weer niet sjiek genoeg ?Of was er iemand die je sloeg ?

Zal 'k je band] a was verwij en ?

Geiteke meh ! Geiteke meh !Oo ! zoo ! wou j'in die klaver !

Is 't anders niet dan was gedwing !Jij lekkerbek, kieschkeurig ding !

Dan is ons lammetje braver .

,,Is 't niet lammetje ?" „Je-e-e-e !"

27

28

i8 . MIJN PIEREWIET .

Ik heb 'n kooitje van wit netEn daarin zit mijn pierewiet

Den heelen dag to fluiten .Die pierewiet is geel,En niet maar voor 'n deel !Nee, geel van keu tot keel,

Ten minste danvan buiten .

Van binnen kun je 'm zoo niet zien,Of enkel in z'n bek misschien ;

En die is heel teer rote .En ook z'n pootjes zijnAl even, even fijn,Heel teeder karmozijn

Tot aan z'n gele hozen .

Z'n jasje zit mooi glad en stiffRondom z'n kleine ronde lijf,

Geen stukken hoor ! geen lappen !Geen knoopen en geen draad,Geen zoom en ook geen naad !En toch het sluit probaat !

Zijn snijer, da's 'n knappe !

Hij fluit en fluit den heelen dag !Z'n waterklare ratelslag

Die bibbert in z'n keeltje,Zoo bellehel en snel !Een Noster lijkt het we!Van klanken fijn en fel,

Elk toontj e 'n waar juweeltje!

En ondertusschen dat-ie fluit,Trippelt-ie rechts en links, de guit,

Aldoor maar over 't stokj e !Of vleugelt op z'n ring,Zoodat het jolig dingBij almaar zoet gezing

Gaat schomm'len door z'n hokje !

0 goeie, gouwen Pierewiet,Had ik jon lieven zingzang niet

Wat zou ik dikwijls treuren !Maar non, wanneer ik lij,M'n Pierewiet, kom jij,Je zingt, en un-deux-drij

Begin ik op to f leuren !

19 . VLINDERKE.

Vlinderke, vlinderke, vlinderke vlug,Vlinderke wit van wieken;

Wit van lijveke, wit van rug,Wit als de bloei van mijn krieken !

Vlinderke, vlinderke, vlinderke stank,Stank als 'n fee, als 'n elve !

Stank als 'n bloeme of 'n wijngaardrank,Fladderend bloempje jij zelve !

Vlinderke, vlinderke, vlinderke vrij,Vrij als de zefier, de zachte !

Vrij als de dwalende wolkenrij,Vrij als 'n mooie gedachte .

29

30

Vlinderke, vlinderke, vlinderke licht,Vlinderke zonder zorgen !

Licht als de woordekens van mijn dicht,Licht als 'n kus van den morgen .

Vlinderke, vlinderke, vlinderke fijn,Fijn als 'n ster in den ochtend,

Flapperend lappeke wit satijn,Aldoor maar buitlend en bochtend !

Vlinderken, vlinderken, elegantVriendlijke bode der bloemen .

Meesterlijk maakseltje van Gods hand,Vliegende dichtje, je maakt mij to schand !

Wie die je waardig kan roemen ?

20. KIKKERLIEDEKE .

Wij kikkertjes in poel en plas,Zijn muz~kanten eerste-klas !Wij spelen ieder instrument !0 ! Ons orkest is wijdbekend !

Ons uniform ? 'n groene jasEn spanbroek, melkwit vest en das .En onze lijfdeun, hoe die gaat ?

Zoo gaat die lijfdeun :Oerek, oerek, oerek-kwik,Rekkekkek-erik !

Laatst overleed de dirigent,'n Knap artiest, 'n beste vent .We schreiden, schreiden, schreiden, man !Het water wies 'n voet ervan !

En toen we waren leeggehuild,Toen is ie plechtig ingekuild .En weet je hoe de treurmarsch ging ?Zoo ging de treurmarsch :Rekkekkwik oe ! Rekekkwak oe !Rekkekkwaak oe ! Korrok ! oe !

Toen onze praeses jarig was,Was 't poerem hoor in onzen plas !Des morgens vroeg 'n puik-aubaad,Des middags waterchocolaad,En 's avonds ging de heele hoopBij Luna naar de bioscoop !En weet je hoe de feestmarsch ging ?Zoo ging de feestmarsch :Rekkekkwik, kwakkwak, rekkekkwak !Rekkekkwakkik, korrok, kwak !

Laatst was er oorlog in de buurt .Er werd om onze hulp gestuurd .We trokken aanstonds er op uit,Met rietlans en met pijlenkruid ;En enklen zwaaiden in den slag'n Egelskop als goedendag .En weet je hoe de krijgsmarsch ging !Zoo ging de krijgsmarsch :Kwaak, kwaak, kwaak, oerek !Kwakkwakkwaak, kwaak, korrokwek !

Wanneer de kwaaie winter woedt,En 'n deksel op den vijver doer,Dan slapen wij in 't donzig slik .Wij eten eerst ons buikj e dik,

3I

32

En wenschen dan elkander zacht .In 'n nocturne „goeden nacht"En weet je hoe dat slaaplied gaat ?Zoo gaat dat slaaplied

Rekkekkwik, rekkekkwak,Rekkek oerek . . .. kwak kwak !

21 . ST. NICOLAAS .

Heel, heel ver uit SpanjelandKomt de Sint en z'n trawant,Zwarte Piet, naar 't noorden,Heel alleen voor 't jonge goed,Dat het jaar door braaf en zoetLeerde lijk het hoorde.

Manden vol met marsepein,Balen speelgoed, nieuw en fijn,Bond-ie op z'n witje ;En z'n knecht, steeds even zwart,Snoerde en sjorde al even hardAan z'n donker hitj e .

Zeg dat dat 'n pret zal zijn !Al wat braaf is, braaf en klein,Dat zal lachen mogen !Nog 'n dag of wat geduld !Funk den kleinen klomp gevuld !Zoet ! en niet gelogen !

Want die liegt of ook maar joktDie geen brood of wortels dokt

Voor de sins z'n paardj e,0, die ziet van hem geen zier,Of misschien 'n noot drie vier,En het paard z'n staartj e !

Maar die steeds de waarheid zegtEn den klomp vol lekkers legs,Nou die krijgt z'n partje !En dan roep je, als je 't vindt„Leve lang die goeie Sint",Met je heele hart] e !

Rijmpjes en Lijmpjes. 3

22 . DAAR IS SINT WEEK !

Daar komt-ie weer an,De Heilige Man,

Rrrt, rijdt-ie over de pannen .De zakken, langs 't lijfVan 't paard staan stiff

Van de peperkoeken mannen .

33

34

En achter 'm anZoo vlug als4e kan

Draaft Pieter z'n trouwe nikkerMet kisten vol fijnSpierwit marsepein,

Spekulaas van 'n hand en nog dikker .

Ze kwamen zoo netVoor de komende pret,

Uit Spanje naar bier, moet je weten .'t Was 'n danig gesolMet die kisten zoo vol,

Dat 't speelgoed blinks door de reten .

Maar de schimmel van SintIs vlug als de wind

En stevig genoeg voor zoo'n grapje .En Pieterman, sterkEn gewoon aan dat werk,

Blijft niet bij 'm achter, dat snap je!

Zoo vliegen ze in drafAlle huizekes of

Den weg hoeft Piet nimmer to vragen .En ze zien in 'n tel,Waar de kindertj es wel

En waar ze zich niet goed gedragen .

Bij de eersten strooit KlaasMarsepein, speculaas,

En speelgoed, met voile handenEn d'andren geeft Piet

Ja, schrik nu maar niet !'n Pak op d'r broekie : o schande !

23, SINTERKLAAS .

Sinterklaas, Sinterklaas,'k Ben nog maar 'n kleine bass,'k Kan nog nauwlijks schrijven,Maar moe zei : 'k was toch zoet,En dat, Sinterklaasje goed,Wou ik altoos blijven .

35

36

Want alleen, zei me moe,Als 'k lief en vriendlijk doeEn heel mooi wil leeren,Zei me moe, Sinterklaas,Dat u dan den kleinen bassHeerlijk zal trakteeren !

0 ik zal, lieve Sint't Beste en allerbraafste kindVan de wereld wezen;Maar dan moet u ook goed,'t Lij stj e van zoo'n kind] a-zoetLezen en herlezen .

'k Had dan graag, Sinterklaas,'n Paardj a voor den kleinen bass,Echt van haar, op rollen,Dan 'n fluit voor de gaitPeperkoek en lekker fruit,Drie, vier mooie tollen .

'k Houd ook veel, Sintje-mijn,Van 'n leuken harlekij nEn van prentenboeken ;En dan moest Pietje-roesOok 'ns in uw overvloedNaar 'n bouwdoos zoeken .

Geeft u dat, heilge man,0, 'n schatje vind 'k u danEn op bei m'n knietj esDank ik u en ik zingVoor u alley LievelingAl m'n mooiste liedjes .

En u moogt, met uw knechtOok 'n volgend jaartje, rechtWeer naar bier toe komen ;Lieve Sint, meer bemindEn geliefd van ieder kindAls de beste oome .

24. VREEMDE BLOEMEN .

Des winters dan bennen de bloemetjes dood,Zoo meenen de menschen, maar ikke,

rk meen dat bet met then bloemennoodDes winters nog heel best kan schikken .

rk ken er, die bloeien des winters preciesZoo wonderlijk rijk en zoo fleurig,

Veel rijker dan 's zomers net of bies,Misschien wel wat minder geurig.

D'r blaren die lijken van klaar kristal,Geknipt naar zoo frame patronen,

Dat 's zomers geen heuveltje, veld of dalJe weeldriger vormen zal toonen .

Ze krullen en zwieren en slieren en doen,Langs, onder en door elkander,

Zoo sierlijk-wild als geen zomergroen,'t Zij wingerd of veil of welk ander .

Maar weet je wat nou bet wonderlijkst is?Die bloemen die groeien niet buiten,

Maar binnen in iedere vensternis,Bij de menschen achter de ruiten .

37

38

En ja! dat is ook nog bizonder vreemd !Dat die bloemen meest 's nachts ontspruiten,

Om straks als de zon aan den hemel klimt,Te verdwijnen van achter de ruiten .

Wie raait nou de bloemetjes die ik meen ?Nog dit : ze zijn lastig to plukken,

Latijnsche namen, die hebben ze geen !Nou zal het met raaien wel lukken .

25. TJOK, TJOK, TJOK !

Tjok, tjok, tjok ! Tjiep, tjiep, tjiep !Och was lief tooneeltj e !

Kloek gaat met 'r kinders uit,Een dag oud, verbeeld je!

Negen bolletjes van dons,Alle grij s gestippeld !

Wat dat jonge goedje leeft,Pikt en springs en trippelt !

Tjok, tjok, tjok ! Tjiep, tjiep, tjiep !Wat 'n leuke dotjes !

En ze lusten alles al !Grutjes, mugjes, motjes !

Wat 'n lieve kopj es zeg !Groot als perzikpitten !

En was kralende oogjes erIn die kopj es zitten !

Kijk die snebjes, gretig-gauw'n Dropje water pikken ;

't Kopj a dan naar boven en. . . .'t Keeltj a zie je slikken .

Kijk die twee daar om 'n pierVechten in dat hoekje !

Scheurt de pier doormidden danTuimlen ze op d'r broekj e !

Ginds twee, halsjes uitgerekt,Vleugeltjes wijd-open,

Zien elkaar heel woedend aan,Tot . . . . er een gaat loopen !

Tjokke, tjokke, zegt de kloek ;Negen keen twee pootjes

Komen haastig aangesneld,Geel en dun als strootj es !

Moeder zet 'r vleugels wijdVoor d'r kinders open .

Een twee drie . .. en allernaalZijn ze weggekropen .

Maar 'n poosje later gluurtHier 'n guitig kopj e,

Steekt er daar 'n pootj a uitGinds 'n snaveltopj e .

Tot 'r moe ze moe weer is,Opstaat en gaat kuieren,

En d'r kinders spelen stuurt,Vechten of wat luieren !

39

40

26. MEIREGEN,

Meiregen, hemelzegen,Val maar op mijn Karen,Droppels of het knikkers waren,Honderd, duizend, bij elkaren !Toe maar, 'k kan er tegen .

Meiregen, hemelzegen,Val maar op mijn koonen,Wasch ze frisch en boen ze schooneAls de bloei der anemonen;Toe maar, 'k kan er tegen !

Meiregen, hemelzegen,Spoel maar in mijn oogen,Kom ze zoet en zuiver loogen .Dat ze als Meizon glanzen mogen !Toe maar, 'k kan er tegen !

Meiregen, hemelzegen,Spat maar in mijn ooren !'t Vinkj e in den hagedorenZal 'k er fijner nog door hooren !Toe maar, 'k kan er tegen !

Meiregen, hemelzegen,Val maar op m'n kieltj e,Spat maar op m'n zieltje,Drop maar op m'n mond en tong .Meiregen maakt jong!

27. WANDELEN .

Wand'len ! wand'len ! • da's gent !Wand'len waar de boomenZalig-stil hun gouden lotHoog in 't licht bedroomen !

Wand'len waar de vogels slaan,Vinken, merels, meezen . . . .Die al vliegend van . de blaanNieuwe lied] es lezen .

Wand'len waar de bloemen staan,Mooi, als bonze sterren ;Waar de wond're wolken gaan,Ach, zoo hoog, zoo verre !

Waar het wind] a zoetj es suist,En de popel tatert ;Waar het beekje neuzelruischtEn de molen klatert !

Wand'len waar het paadj a buigtDoor de blozende heide,Waar de hommel honing zuigtUit de bloemen der weide .

Wand'len, waar de vlinder vliegtWikkel-wakkel-weder ;Waar het koren waagt en wiegtAl maar op en neder !

Wand'len ! Wand'len ! da's gent !Vrij langs 's Heeren wegen,Waar de ziel haar goeden GodOveral komt tegen !

4 i

4

28. AVONDKLOKJE .

Klingelklangel; klokj a-kleinIn den ouden toren ;Zonne streelt met purpren schijn't Topje nog van berk en pijn,Donkey wordt het koren .

Klingelklangel, klokje-klein !'t Is de schoone stonde,Die de wereld biddend vindtVoor de Vrouwe, in wier Kind't Hell werd weergevonden .

Klingelklangel, klokj a klein,Voor die Smetloos-Blanke ;Maak de poovre melodijVan de menschen rijk en blijMet uw klare klanken .

Klingelklangel, klokj e-klein,Zing een wiegeliedj eVoor den vogel en het kindVoor den vlinder en den wind't Beekje en het bietje .

Klingelklangel, klokj a klein,Klingel voor het leste,Zonne doer haar oogen dicht,Wakker words het sterrenlicht,Klokjelief, het beste !

29. ONS LANDJE .

Er is 'n schamel land] eVan water, Bras en veen,Een landje met een randjeVan grins en mergelsteen ;Maar op dat needrig plekj enBloeit hooge schoonheidszin,Geen huisj e, ja geen hekj en,Of schoonheid schuilt er in .

Er is 'n schamel landjeVan regen, wind en mist,Waarvan haast ieder zandj eUit zee is opgevischt .Maar, is dat landje ook arrem,Toch bloeit de liefde er schoon,En klopt bet hart er warremVoor altaar en voor troop .

Er is een schamel landjeMet luchten grij s en grauwMaar bier en daar 'n band] eVan vreugderijker blauw ;Maar is dat landje ook pooverToch bloeit er cooed en trouw ;En driemaal wee, den roover,Die 't landje stelen wou .

30. POEDEL.

Ik heb 'n poedelIk poem 'm Czaar !

't Is net een knoedel,Een dot van haar

43

44

De news van 't gekkieJe ziet 'm nauw,

En van z'n bekkieAlleen 'n vouw !

Daar krult bij poozenZ'n tongpunt door !

Die's niet mooi-rote !Net menie, hoor !

't Is krek 'n nikker,Zoo uit 'n dons,

Zoo'n kinderschrikker,Zoo'n kwaaie Koos !

Maar kwaad is Czaartj eGeen sikkepit,

Geen krul, geen haartj e,Waar kwaad in zit .

0, 't is 'n lobbes !'n Sok, 'n sul ;

'n Lekkere bobbes,'n Beste knul !

Je kunt 'm trappen,Hij gromt pie eens !

Hij houdt van grappen,Eet staande beeps !

Kan pootj es geven .En dood zijn ook ;

Kan tegen leven,Karwats en rook .

Je ziet in 't duisterGeen steek van Czaar

Of enkel, juister,Z'n oogen maar .

Die glimmen spokerigDof-rood ! o naar !

Hij 's heel niet knokerig,M'n ronde Czaar

Ook niet geschoren !Zoo eens in 't jaar

Loops ie van vorenAlleen met haar .

En met manchetjesOm poot en staart,

Die zijn daar netjesOm uitgespaard !

Maar aan dat scherenHeeft Czaar het land !

Zoo zonder kleeren't Is ook genant !

Maar 't moet gebeurenZoo eens in 't jaar!

Daarom niet kleurenOf treuren, Czaar !

Je krijgt je pakj eWeer heel gauw t'rug,

Je pluche jakjeOm schoft en rug !

45

46

Da's lekker warrem,He ouwe heer !

D e kou, ach arrem,Komt toch 'n keer !

Dan heeft jou jasjeNoch nut, noch zin .

'n Laatst grimasje,En. . ., kuiltje in !

31 . TERUG VAN HET FRONT .

Laatst hebben we buiten 'ns oorlog gespeeld,Zou louter alleen voor 'n grapje.De troep werd in Duitschers en Franschen verdeeld,Elk weerde zich dapper, dat snap je!

We hadden geweren . . . . met blaren eraan,En eerlijke houten pistolen ;We lagen, met echt-houten sabels aan,Heel diep in de loopgraaf verscholen .

We schoten met kluiten en proppen papierEn schreeuwden Qui-vive en Werda,En Dikkie, de zoon van den brigadier,Die speelde voor Dikke Berths .

Die slingerde kluiten, zoo'n kanjers, heusch !En donderde „Boem", als-ie vuurde .Maar jammer, dat eens het juweel van 'n news't Bij een van z'n bommen bezuurde .

Maar dat was het ergste niet, och guest !Op eens, daar werd storm geblazen,En wij, naar de regelen van de kunst,Wij de loopgraven uit als hazen .

Maar boemla ! daar veegt me zoo'nproj ectiel

Van Dikkie pardoes fangs m'n kaakheen,

1k schrikte, duizelde, struikelde, viel,En brak bij het vallen mijn spaakbeen .

Ze voerden me weg van het front en o !1k piepte, oweede, oei-oeide !Thuis kreeg ik nog standjes bij

hoopen cadeau,Of ik ook den oorlog verfoeide !

Nou bee ik al weken in 't hospitaal,M'n dokter die schrijft maar recepten,1k heb 'n verpleegster, die 'k niet betaal,En melkske met ei als ik lepte !

Maar drommels ! zoo'n spaakbeen groeit langzaam zeg !En o ! ik verveel me ontzaglijk !Maar kom, ik bid m'n verveling weg,Zoo'n armbreuk is eigenlijk belachlijk !

Daar ginder, daar vielen ze iedren dagBij duizenden ! God ! wat 'n lijden !Oorlog ! 0, Heer, wat ik bidden mag,Wil ons van dien geesel bevrij den !

47

48

32. MEILIED JE.

Ha, Moeders meimaand is er weer !Het zonnetj a blinks haar ter eer,Zoo zuiver als het nimmer deed;En bloemetj es ontelbaar veelBespikkelen met wit en geelDen wegzoom en het weidekleed .

Wat lijkt de heldre hemel hoog !En ieder plasje lijkt een oog,Een oog, o diep en spiegelklaar,Dat naar den open hemel lacht,Waar langs, zoo blank als lammervacht,Een wolkj a wandelt hier en daar .

Och apes nu, is nieuw en reinDe vogeltjes d'r zoet refrein,De bloemetjes d'r geur en kleur,De hofjes huisjes, heel het land,De rieten langs den waterkantEn 't watertj a z'n zacht geneur .

Om Moeder is nu apes schoon,De Moeder van zoo lieven Zoon !Lief moederken, och, ook van ons !Op, op, dan ook de hartjes reinEn ook gejuicht door 't zoet refreinVan 't vogelijn en 't bijgegons !

Op ! draagt het huffs vol bloemenkleurDat bloemgeur waai nit iedre deur !Dat zang weerschal uit ieder raam :U, die de meivreugd hulde doer,Maria, moeder, wees gegroet,En zij geloofd uw lieve naam !

Rijmpjes en Lijmpjes. 4

33 . SNEEUWLAND.

D e velden liggen wij d en zij dVol blinkend wit gedekt,Een grenssteen hier, 'n molshoop daarStaan zwart erop geplekt .

Geen wegen en geen paden meer;Een vlakte, effen wit,Waar schuw verdoken hier en gindsEen huizeke op zit.

Die huizekes zijn nou zoo stil !Geen zielke dat ge ziet ;Alleen 'n pluimke rook beweegt,Maar deert de stilte niet .

De schouwen schijnen zwart en zwaarTe hangen in de lucht ;Het erf is leeg, de kippen zijnIn stal en schuur gevlucht .

G'en hoort uw eigen stappen niet,Die g'in de sneeuwlaag print ;Uw harte alleenig hoort ge, datHet al zoo schoone vindt.

34 . LENTS .

Nu weer de vogels vroolijk zingen,De hemel glanst van 't reinste blauw,

Aan boom en struik de knoppen springen,D e weide vonkt van kleurgen dauw,

49

50

Nu kiemt een drift tot jubileeren,Met meeze en merel, weide en wind,

Op 't feest van lenses wederkeerenIn 't hart, dat God in alle schoonheid mint .

Het beekje woelt fangs groene boordenEn zings terwijl een zoeten zang ;

Het wind] a alleen verstaat de woordenEn neuriet mee, beschroomd en bang .

De lisschen luistren naar de tonenEn fluistren tot het nikkend net :

Het wij sj a klinkt wel lief en schoone,Maar, och, den tekst verstaan wij simplen niet .

De jonge bloemen staan als sterrenIn 't gave groen den vlakke wei ;

Hun wit en geel lokt al van verre,De blanke en blonte vlinders bij .

Ze wikkelwakklen op en neereEn kussen vluchtig wit en geel,

Ze wentlen weiflend weg, dock keerenMet vlugge vlerken naar hun lentsch gespeel .

0 hart, mij n hart wil 't al vergeten,Dat smante gaf en lijden deed .

Wil 't jonge jaar ook welkom heetenEn wees ook gij ten zang gereed .

De wereld juicht als nieuw geboren,Wees jong met vogel, bloem en wind,

God luistent om uw dank to hooren,De hartedank van zijn begrijpend kind !

35. LENTELIEDJE .

Op, op, op, met de voetjes !Op met de handjes, hoog !

Bloemetj es-blank our haar en hoed] es,Rozekes-rood op de frissche snoetjes,Goudenzonnige tintelgloedjes

Diep in 't oog !Op met de handjes !Op met de voetjes !

Hoog !

De lente kwam ! De lente kwam !Je ziet het aan de boomen,Je ziet het aan die wondre lucht,Waar langs een watten wolkj e vluchtMet goudpluis aan de zoomen .

D e lente kwam ! D e Iente kwam !Je hoort het aan de stroomen,Je hoort het aan de windekes,Die neuren zoet als kindekesSours neuren in hun droomen .

De lente kwam ! De lente kwam !Je ruikt het aan d'aromen,Die stuiven uit het jonge groenUit tulpengoud en-vermiljoenEn 't paars der anemonen .

De lente kwam ! De lente kwam !D e blij heid is gekomen !Je voelt je winterzieke hartVan alle onlust alle smartGezonden en vervromen .

35. LENTELIEDJE.

Op, op, op, met de voetjes! Op met de handjes, hoog!

Bloemetjes-blank om haar en hoedjes, Rozekes-rood op de frissche snoetjes, Goudenzonnige tintelgloedjes

Diep in 't oog! Op met de handjes! Op met de voetjes!

Hoog!

De lente kwam! De lente kwam! J e ziet het aan de boomen, J e ziet het aan die wondre lucht, Waar langs een watten wolkje vlucht Met goudpluis aan de zoomen.

De lente kwam! De lente kwam! J e hoort het aan de stroomen, J e hoort het aan de windekes, Die neuren zoet als kindekes Soms neuren in hun droomen.

De lente kwam! De lente kwam! J e ruikt het aan d'aromen, Die stuiven uit het jonge groen Uit tulpengoud en-vermiljoen En 't paars der anemonen.

De lente kwam! De lente kwam! De blijheid is gekomen! Je voelt je winterzieke hart Van alle onlust alle smart Gezonden en vervromen.

51

52

Op ! Op ! Op ! met de voetjes !Op met de hand] es, hoog !

Bloemetj es-blank om haar en hoed] es,Rozekes-rood op de frissche snoetjes,Goudenzonnige tintelgloedj es

Diep in 't oog !Op met de hand] es !Op met de voetjes !

Hoog !

36. MOEDERS SLAAPLIEDJE .

Sluimer zacht mijn lieve kleinen,Englen, als uw englen refine,Schatten, voor geen schatten veil,Rozekes, zooals daarbuitenNeen geen rozekes ontspruitenZuiver zoo van vlek of fell !

Sluimer zacht ! Uw englen beideZullen waken, zullen 't blij de,Wijl uw moede moeke rust .Maar zij moet nog eerst de geurenVan haar roosjes eenmaal keuren;Och ontwaakt niet, als zij kust !

Sluimer zacht ! De nacht is zoete,Voor wie d'engeltj es ontmoetenIn zijn droomen mag als gij,En vertrouwlijk met hen spelen ;Droomt en speelt ! Ik moet het velen,Morgen speelt gij weer met mij !

37. TOE, SCHATJELIEF,

Toe schatjelief, ga slapen,De bloempj es doen 't je

voor ;De scheper met z'n schapen

Keert huiswaarts -- klin-gling - hoor !

Het wind] a sluipt al suizendweg

Door 't loover van de heg .Slapen doe ! slapen doe !

uzenlna noe .

Toe, schatj elief, ga slapen,De vogels doen 't je voor ;

De putters en de papenDie slapen als 'n moor .

Alleen de merel is nog op,En tjuikt in den elzentop ;

Slapen doe ! slapen doe !uzenma noe .

Sluimer zacht ! Maar toch, 'k benijdeD'engeltj es, die aan uw zij deMogen waken heel den nacht !Neen ! ik danke, bidde en denke :Mochte God hun dat steeds schenkenZulk een sluimer, zalig, zacht !

Toe schatjelief, ga slapen,De vlinders doen 't je voor;

De domme krekels schrapenHun ouden deun aldoor.

GA S LAPEN !

53

54

Het bijtje draagt z'n laatsten buitHet donk'rend heiveld uit .

Slapen doe ! slapen doe !Suzenina floe .

Toe schatjelief, ga slapen,De zonne doer 't je voor ;

De laatste halmen rapenDe bindsters uit de voor.

En op z'n klossend akkerpaardSchommelt boertje hoevewaart .Slapen doe ! slapen doe !

Suzenina floe.

Toe schatjelief, ga slapen,Veel kind] es doen 't je voor ;

En bij de braafste knapenEn zoetste zusjes, hoor !

Staan engeltjes den heelen nachtEn zingen o zoo zacht !

Slapen doe ! slapen doe !Suzenina floe .

38. KOM MEE .

Kom mee, kom mee, waar het bloempje blinks,Kom mee, waar de vogels f luiten,

Waar 't vedellied van de merel klinkt,En de dwarsfluit van vink en tapuiten .

Kom mee, waar het watertj a woelt en stroeltEn streelt langs de lokkende kruidjes,

Waar sneeuwmadelief je het vleien voeltVan de vlindertj es, blank als bruidj es .

Kom mee uit de stad, naar het noodend padDat buigt door de zwijgende heide,

Waar de stilte zings en de domme padSlechts praat uit den poel bezijden .

Kom mee, kom mee, waar het dragend landStaat zwaar van zijn gouden beloften,

Waar 't koper als goad aan 't ploegpaard brandsEn glanst in 't zweet op zijn schoften .

Kom, ruk u los ! en oog genies,En hart drink frischte en vreugde

En ziele leer het heilige lied,Dat eens het Eden verheugde .

39 WINTERMOOI .

De witte sneeuw is overal,Is op den heuvel, in het dal,

Is op de leege wegen,Is op de boomen, op de hegEn op de roode of blauwe kegDer daken neergezegen .

En alles heeft ze mooi gemaakt !Ze heeft 'n donzen dek gehaakt !Voor struiken en voor hagen .

Ze breide een muss van wine wolDie ik den ronden lindebolMaar was galant zie dragen .

Ze gaf een bonten kraag en pelsAan berk en beak, aan esch en els .

En kijk ik door de lanen

55

56

Van 't sparrenwoud in witten dos,Dan zou men 't zwijgzaam-stille boschAan 't Kerstmis-vieren wanen .

Ze heeft het grauwe gras der weiVerborgen onder 't zacht gevleiVan witte watten spreien .

Ja, ied'ren paal heeft z'een bonnetVan blanken keper opgezet,

Met blinkend lint bezijen .

Ze rolde een witten looper uitop ieder pad, of daar 'n braidVandaag moest over treden .

Van but en hoeve en kerkedakHing zij tapijten zuiver-vlakEn plooiloos naar beneden .

'k Genies zoo van dien teeren tooi !Hoe jammer dat dit kuische mooi

Zoo ras zijn glans moet derven !Och, 't witste wit is gauwst besmet .Geef, God, dat ik mijn ziel toch red

En zond'loos last mij sterven

40. DALUZZIKNIE.

Jongejuf Daluzziknie,Met 'r fijne bekj e,

Zeg m'n zusj es, ken je die?Dat kieskeurig gekje !

Neusje preutschjes opgehaaldMet 'n pruil'rig trekje,

Dat aan weerszij viesjes daaltLangs d'r fijne bekj e ?

Nou, die draagt d'r naam met recht !Zuurkool, spek of ribjes,

Als ons juffie al nets zegt,Treks ze met 'r lipjes !

Boontjes zijn niet naar d'r sandWorteltjes nog minder !

Aan spinazie heeft ze 't landEn van kropsla hinder !

0, het is zoo'n fijne nuf !Water, moet je weten,

't Helderst water vindt ze muf,Kool niet om to eten !

Erwtjes makers juf rebelsch .Zij zou erwtjes lussen ?

Nee, 'n zakje karamels,Dat vindt ze om to kussen !

Taartjes, koekjes, vla, fondantToff ies, chocolade,

Die zijn wel naar juf d'r sand,Suiker en sucade !

Maar nou kijk d'r wangen ook !Vaal als vunzig linnen !

Kijk de oogen van het spook :Heel geen vuur daarbinnen !

57

5g

Kijk d'r dunne vlecht 'ns aan,Kijk 'ns naar d'r tanden .

Kijk ons nuffie suffrig gaan,Kijk d'r bleeke handers !

Neen, bij zoo'n DaluzzikniesWou ik nooit nie tellers,

En die ik voor maatj es tries,'t Zijn : Daluzzikwellen !

41. VLINDERLESJE.

Er was ereis 'n kereltjeDat wou uit jagen gaan

op fijngelijfde vlindertjesMet zijen vleugels aan .

Hij nam 't geweer: 'n vlindernetVan heel doorzichtig gags,

En toen z'n tasch: 'n stijfseldoos,En klaar was onze bass .

En spoedig had het kereltjeEen vlindertj a in 't oog,

Dat boven 't bloeiend koolzaadveldAl wikkelwakkel vloog .

En of dat klein kapelletj eGeheel niet bang en was,

Zoo kwam het telkens korter bij,Tot op 'n zeven pas .

Daar zette 't zich parmantig neerAl op een distelblom,

En 't vent] a dacht : o vlindertj eDaar doe je lekker dom !

En 't sloop en sloop al dichter bij,Gereed om toe to slaan . . . .

Wat had dat lieve vlindertj eToch mooie vleugels aan !

Ze waren rood, en pears en bruin,En weet ik wet al meer .

En blinkend' oogen zag je er op,Als op 'n pauweveer !

En 't vent] e was haast ver genoeg,Een enkel pasj a nog ! . . . .

Maar, hup ! Daar vloog het vlindertjeEn 't ventje zuchtte „och" .

Maar 't gaf den troop nog lang niet opEn zette 't diertj a na .

Van d'eene bloem near d'andere bloemEn wist van geen gene .

Het diertje wend ten leste moe,Het kon bijkans niet meer,

Toen zocht het rust en veiligheidBij . . . . Onzen Lieven Heer .

_ _.~Wear d'eene weg den ander snij dt,Daar rees een kruis omhoog,

59

6o

Daar was het dat ons vlindertjeTen leste henenvloog .

Het grog er zitten op de borstVan Onzen Lieven Heer

En sloeg zijn mooie vleugeltjesEr kalmpjes op en neer .

Het ventje stond beduusd er bij .Op Lieven Heertj a slaan ?

Hij keek nog eens . . . , wat vleugeltjes !En grog er stil vandaan.

En welk is nou die vlinderles ?,,In alle droefenis,

In allen nood tot God gevlucht,Waar altoos uitkomst is ."

42. MEI .

0, die velden zoo heerlijk,En die hemel zoo hel !

•

mijn oog zoo begeerlijk,En mijn harte toch zoo wel !

Ha, de Mei is gekomen,En 't door]uicht mijn gemoed

•

tijd van zang en droomen,Wondre Meimaand, gegroet !

0, die jublende merels,En die vinken zoo blij !

0, die bloemen als perelsop 't feestkleed van de wei !

Ha, de Mei is gekomen,En 't doorjuicht mijn gemoed :

•

tij d van licht en droomen,Zoete Meimaand, gegroet !

0, die fladdrende vlinders,Al de bloemen zoo bout !

•

die dartlende kindersZoo frisch, zoo gezond !

Ha, de Mei is gekomenEn 't doorjuicht mijn gemoed ;

•

tij d van vreugd en droomen,Blije Meimaand, gegroet !

•

die feestlijke zonne,0 die wolken zoo licht

•

die voorjaarsche wonne,Een stralend gedicht !

Ha, de Mei is gekomen,En 't doorjuicht mijn gemoed :

•

tij d van jeugd en droomen,Wondre Meimaand, gegroet !

43. KOMT UIT !

Komt uit ! Komt uit !Een bonze bait

Van bloemen en van blaren ;Komt uit ! Komt uit !Het blij gefluit

Der vlugge vogelscharen,

Komt uit ! Komt nit !De lucht gekruid

Met duizend lekk're geuren ;Komt nit ! Komt nit !Het zoet geluid

Der windekes die neuren,

6I

62

't Lokt alles uNaar buiten nu !

Komt uit ! Niet langer talmen .Komt, last uw liedDoor 't luid kwidiet

Van alle vogels galmen.

Genies en lack !De vreugdevlag

Der lente waait alomme !Verkwik uw oogAan 't bout vertoog

Der ongeschonden blommen .

Komt uit ! VerlaatDe duffe straat

In 't dompig stadsrumoeren .Dans vrij en blijDoor bosch en wei,

Die hebben donzen vloeren !

Genies de deugdDer lentevreugd

En drinks haar koelen huiver !Komt ! Wasch uw hartVan alle smart,

Van alle zorgen zuiver !

De bloem verbloeit !De zang vervloeit !

Het jaar vervordert spoedig !Gaar nu bij lackEn spelen kracht :

Straks vindt u de winter moedig !

44. GLIJLIEDJE .

Glij en maar, glij en !De baan is klaar !

In eindlooze rijenAchter elkaar .

Laat de klompekes kletsenIn hakk'lenden draf,

Dan schuren en etsenDe glijbaan af.

Joechhei, 't gaat er over !De ren van 'n paard

Is prullig en poverBij onze vaart !

Mooi neven elkarenDe voeten, gezwind !

De wind door je KarenEn jij door den wind .

Niet tollen en draaien !Steeds neusj a vooruit

En niet zoo pagaaienMet je armen, guit !

Niet stiff staan als kurken !Maar rap als 'n rot !

Toe, tjoep op je hurken,Dat geeft nieuw schot !

En mask je 'n tuimelJe valt niet hoog !

En dat witte gekruimelIs zbb weer droog !

63

64

En viel j 'al 'n built] e,Al kreeg j'ook 'n kras,

Al kwam er 'n vuiltj eAan broek of aan jas,

Daarover niet mieren !Zoo glijen doer goed !

't Geeft pit aan je spierenEn 'n vlerk aan je voet .

Al dunnen je klompen,Al slijt ook je schoen !

Laat dat je niet lompen,Want pa die heeft poen !

Toe glijen ! Maar glijen !De banen zijn fijn !

Die pret nie kan lij en,Moet hier niet zijn !

Ons kan ze bekoren !Wat raakt ons de rest?

Is 't water bevroren,Dan is 't op z'n best !

45. DE KNAAP EN DE VOGELTJES .

Muschje, muschje, sjief, sjief, sjief !Kom maar binnen asj eblief.Pik maar lekker van m'n kruimpj es,Warm je pootj es, warm je pluimpj es,En wanneer je drinkers moet,Onze kraan geeft klaar en goed .

Rijmpies en Lijmpjec

Vinkj e, vinkj e, pink, pink, pink !Kom jij ook maar, eet en drink !En zou jij geen kruimpjes lessen,'k Doe er wel wat zaadjes tusschen,M'n kanarie geeft ze graag,Als ik ze voor 'n vinkj a vraag .

Merel, merel, tjiek, tjiek, tjiek !Zwart van honger en nog muziek ?Kom maar binnen, zwart schavuitje,rk betaal je voor je f luitj e .Piertjes zijn er wel niet bij,Maar m'n brood is lekkernij .

Jochie, jochie, dank, dank, dank !Voor je eten, voor je drankGaat ons maagj a weer eens jeuken,0, dan vinden w' onze keuken .'t Eerste liedje is ook voor iouAls het uit is met de kou !

46. PLAN ! PLAN ! PLAN !

Plan ! Plan ! Plan !Daar komen de knapen an !

Als piotten in de pas,Met geweer en kalebas

En de trommelaar is klein-Jan .

Plan ! Plan ! PlanWat die Jan dat lekker kan !

0, de stokken slaat-ie krom,Van je rommedomdom

En de grond die dreunt ervan !

5

65

66

Plan ! Plan ! Plan !'t Zijn samen wel zeven man !En de grootste van de clubCommandeers: marsch, hup !

En ze zweeten d'r alle van !

Plan ! Plan ! Plan !Waar kuiert die troep op an?Heeft de koning ze gestuurd ?In de vijand in de buurt ?

0, dan hakken ze 'm in de pan !

Plan ! Plan ! Plan !Zoo rommededomt klein Jan .Maar opeens komt 'n hoed„Woe, woe, woe", en terstond . . . .

Loops het leger was het kan .

47. TOUWTJE SPRINGEN .

Draaien moet het touwtje,Van een, twee, drie !

Springen moet klein vrouwtje,Van een, twee, drie !

En als het touwtj a niet draaien wil,Dan staat ook gauw ons vrouwtje stil,

Van een, twee, drie !

Flappen moet het rokjeVan een, twee, drie !

Dansen moet het lokje,Van een, twee, drie !

En stralen moet het oogje doen,En zweven moet het boogje doen,Van een, twee, drie !

Went'len op en neere,Van een, twee, drie !

Honderd-duizend keeren,Van een, twee, drie !

En zwiept het koord omlage-waart,Het voetj a hup ! naar boven vaartVan een, twee, drie !

Went'len of en tegen,Van een, twee, drie !

Kletsen op de wegen,Van een, twee, drie !

Kletsen op de kiezelbaanDat de steentjes vliegen gaanVan een, twee, drie !

Wippen uit en binnen,Van een, twee, drie !

Wie den prij s zal winnen ?Van een, twee, drie !

Eerlijk draaien ! Valsch is laf !'n Rok die haakt ! En Mien is of !Van een, twee, drie !

48 . VLIEGEN .

Vooruit ! Joechheisa ! gevlogen !Door wolk en wind !

Langs d' eindloos blauwende bogen,Waar geen je vindt !

67

68

In voile vaart ter bronneVan licht en gloed !

Ons zwelt het hart van wonne,Van durf en cooed !

Vooruit ! Joechheisa ! gevlogen !Motoren aan !

Nu staal in vuisten en oogen !Op zij, ruim baan !

Wij laten leed en lastenAan d' aarde, wij !

Wij zijn der sterren gasten,Als zij zoo vrij !

Vooruit, joechheisa gevlogenOns zwevend schip

In aan den deinzenden hoogeStraks nauw 'n stip !

Maar keeren wij, dan dragenWij lichten bait,

Een schat voor alle dagen,Den hemel uit .

49. HET REGENT .

Het regent, maar wat raakt me dat !M'n handen in m'n zakken,M'n kraag omhoog, m'n jekker dicht !En met 't joligste gezichtLap ik den regen aan mij n hakken .

Het regent, maar wat raakt me dat ?Ik zal d'r niet van smelten !Ik ben, vermopt, geen suikerpop !Ik heb 'n f ikschen harden kopEn 'n paar probate stelten !

Het regent, maar wat raakt me dat !Al waren 't ouwe wijven !Ik plooi m'n lippen en ik f luitDen regen en de flavwers uit,Die daarvoor binnen blijven .

Het regent, maar wat raakt me dat ?Het meest valt toch er neven !En loopen met zoo'n lap-op-stok,Al word ik nog zoo'n ouwe sok,Dat nooit nie van me leven !

Het regent, maar wat raakt me dat !Nat wor je alleen van buiten !'t Gaat niet dieper dan je velEn dat, och ja, dat droogt nog wel,Net als m'n broek, m'n schuiten !

Het regent, maar wat raakt me dat !Mij speelt zoo'n bui geen parten !„Het is geen weer, kind ! Hou je droog !"Ja hou je droog ! Je kruit, je oogMaar nooit je ziel, je harte !

5o. BIJ DE WIEG.

Toe ! slapen broertje, slapen !Ik ben dat trappen moe !

Ik kom finaal aan 't gapenBij 't douwen dat ik doe .

Is dat gezond zoo'n hotserij !Voor iou geloof ik, noch voor

69

70

Ben ik ook zoo gesmeten,Geschud van hot naar haar,

Tot 'k alles was vergetenEn moe zei : die is klaar ?En zonder mijn protest altoos ?

Dan was ik zeker sprakeloos !

M'n boek dat ligt to wachtenEn schreeuwt al waar ik blijf .

Het club] a „met z'n achten"Trok juist naar 't heksenwijf.

0 'k kan niet lezen bij je wieg !Toe slaap toch broer ! En weg jij vlieg !

Moe zegt, je moet ook zingers .Nog zingers ook d'r bij !

Het zijn al mooie dingenDat ik niet stack of schrei !

Och lieve deugd, daar grient-ie al,He broer, wat ben je 'n naar geval !

In Godsnaam dan maar zingers !Of hoe je dat dann heet ;

Van : Engeltjes omringen . . . .Heeft-ie 't nog niet beet?

Nee maar ! Nou kijk 'ns, die is goed !Hij luistert ! en wat leuke snoet !

51 . LASTPOSTEN .

De regen is 'n lastig heer,Hij smijt met kouwe knikkers !Hij mikt ze liefst maar in je hals,

Of even laf als vuil en valsch,Pets- op je neus en blikkers !

Joehadeli ! Joehadeli !Ik fluit 'm was uit,En 't deert me nie !

De wind is ook 'n bolleboosIn 't treiteren en tempteeren .Hij rukt je hoed af, woelt je haarMet schei en alles door mekaar,Spaart dametjes noch heeren !

Joehadeli! Joehadeli!Ik fluit 'm was uit,En 't deert me nie !

De zon zoo deftig als die is,Is idem 'n eerste plager .Hij braait je uit, hij stooft je lam,Hij bakt je bruin met z'n gevlamEn poft j e mal en wager !

Joehadeli ! Joehadeli !Ik f luit 'm was uitEn 't deert me nie !

De kou, da's nog zoo'n galgenaas,Heel niet om wee to mallen :Hij maakt 'n druipsteen van je fokHangs witte kegels aan je lokEn aan je snot kristallen !

Joehadeli ! Joehadeli!Ik fluit 'm was uit,En 't deert me nie !

7I

7

Maar weet je was zoo tusschenbeiJe ergste plaag kan wezen :Je eigen wil, die niet en wil,Je eigen harte, dat niet stilKan zijn en zonder vreezen.

Joehadeli ! Joehadeli !lk fluit ze ~vat uit .Maar . . , , 't helps sours nie !

52. BLOEMEN.

Bloemen, o bloemen, ik heb je zoo lief !Lief als het licht nit m'n oogen !Oogjes, die onbewogenUit 't gras van de welige weide kijktNaar de wolken en sterren, omhooge !

Bloemen, o bloemen, ik heb je zoo lief,Lief als de klank van mijn kele,Stemmetjes, die uit struweelen,Uit bosch en weiden uw liedeken zings,Dat de sterren herzingen met velen !

Bloemen, o bloemen, ik heb je zoo lief,Lief als de klop van mijn harte !Hartjes die, zonder smarte,De wolken en sterretjes tegen beeft,Die beven girds hoog in het zwarte !

Bloemen, o bloemen, ik heb je zoo lief,Lief als m'n ziel, als m'n lever ;Lever van velden en dreven .Teedere leventjes, kuisch en blij,Vreugde van God ors gegeven .

53 . 0, IK BEN TOCH ZOO BLIJ !

•

! Ik ben toch zoo blij !Nog wel ver is de Mei !

Maar ik weet, dat de vreugde zal komen !De vreugde : de lente met bloemen en zon,En ik zing en ik spring : van je doedeldi don,En het windje zings mee in de boomen !

0, ik ben toch zoo blij !Ja nog ver is de Mei,

Maar o ! was al kleur op de weien !Wat wonderlief groen ; en hoe sprookjes-mooi blauwBlinks de hemel er boven, ha doedeldi douw,En hoe blij daps ik tusschen die beien !

•

! ik ben toch zoo blij !Neen, het is nog geen Mei,

Maar de hazelaar schudt al zijn hangers,En de iepekruin bronst en heel hoog in zijn topFluit de merel al luid, van j e doedeldi dop,Heraut van de voorjaarsche zangers !

•

nee, ik ben blijOok al is het geen Mei !

Staat de wilg niet vol glanzende knoopen ?Blinks het vijvertje niet, en het mos, en het net,

Veel frisscher dan eerst, van je doedeldi wiet,En mijn oogen dan, stralend van hope?

0 ! ik ben toch zoo blij !Want toch eens words het Mei,

En genietende gaan wij er henen .

73

74

Het kuische mirakel der Mei-poezijVan rote en van blank, van je doedeldidei,Waar wij dankbaar bij lachen en weenen .

54. BRIEF AAN PA .

Een briefj e voor papaatj eDat doer 'm vast pleizier,Ik kreeg van lief mamaatjeEen blaadje fijn papier .0 pa, dat ruikt zoo lekker,En laatst was Fik niet wel,En ook die mooie trekkerWas stuk van onze bel .En pa dat leuke paardj e,Dat u me toen 'ns kocht,Dat loops nu zonder staartjeEn moe zei dat het mocht .'t Is zeker ziek geworden,Z'n haar valt ook al uit,Maar 't komt wel weer in orde,Zei moe, net als die ruit !Dat weer u toch al zeker ?Heeft moe dat niet verklapt ?Nou heeft Koen van den bleekerDie drijftol afgegapt .'k Zal nou maar niet meer tollen,Het touw was zeker nat .In 't schuurtje van vrouw NollenZat laatst 'n heusche rat,En onze poes heeft kleintj es,Vijf, en nog maar zoo groot .

Twee witte en twee bruintj es,Een bruintj a dat is dood .En tante was laatst overUit Leien, tante Ciel,Ze worth maar aldoor doover,'t Is zonde van de ziel,Zei moe, en in mijn nekjeIs 't puistj a al lang gedaan .Och pa, daar valt 'n vlekj eJuist waar m'n naam moest staan .Oef, ook een op m'n buisj e !Och pa, ik eindig nu,Hieronder bij dat kruisjeDaar zit 'n kus voor u .Maar u blijft veel to lang,Pa, 't is m'n Zondagsch buisje,0, hoort u, piep, 'n muisj eZit achter het behang.Maar pa, ik ben niet bang .

Daaaag !

55 . VOOR ONZE KONINGIN .

Eedle VrouweVan Nassauwe,

Moeder voor uw yolk, gegroet !Wat verkeerde,Hooggeeerde,

Niet uw prinslijk-fiere cooed !Maar ook even ongeschonden,Brengt ons hart bij al zijn wonden,D'oude trouw van vroeger stonden,Aan uw vorstelijken voet .

75

76

Veel beminde,Volksgzzinde,

Vrouw van hart en van gemoed,Bij 't kastij denVan de tij den

Dubbel vroom en dubbel vroed,Waar ook vreemde leuzen brallen't Oud Wilhelmus blijft bier schallen,En wij geven - duizendtallen,Voor u, leven, goed en bloed .

Koninginne,Een in minne,

Een in eerbied staan wij pal ;Om U bouwen,Wij, getrouwen,

Een onwrikbaar sterken wal .En wij hopen in gebedenDat de Vader van den vredeUit het grauwen van het hedenGouden morgen wekken zal .

56. UITVERKOREN .

Langs een lustig-loopend beekj eLag een tuintje met een bleekje .In dat tuintje bloeiden bloemen,Meer dan ik er op kan noemen .Rozen zag j 'er en narcissen,Lelies, anjers, tulpen, lisschen .

En terzij, heel alleen,Ongezien voor iedereen,

Stond er langs dat lustig vlietjeOok een klein vergeet-mij-nietje ;'t Deed er nets dan groeien, bloeienEn wat met de windjes stoeien .'t Droeg 'n prachtig diadeempje,Maar hoovaardig was 't geen zweempje .

En tevreen, tusschen 't grasBleef 't liefst maar wat het was .

Maar de trotsche groote blommenSpotten met haar : „Kleine krommeDunne domme deugenietj e",Scholden zij 't vergeet-mij-nietje .„Zeg wie leende jou dat pakje ?"„Wat betaal je voor zoo'n jakje ?"

Plaagden zij, en zoo voort !Maar als had het nets gehoord,

Bloeide 't klein vergeet-mij-nietjeLangs dat lustig loopend vlietjeRustig door ; tot 't op 'n morgen,Tusschen 't hooge gras verborgen,D'andre bloemen twisten hoorde,Leelijk-ruw met harde woorden

„Zij neemt mij, da's gewis",Riep een pronkende narcis .

„'k Zet m'n mooiste knoppen open,Met den puursten dauw bedropen",Pochte een roosje. „Wat ? Jou knoppen ?Lompe dikke harde proppenEn nets meer !" zoo schimpte een aster .„Wedden ze neemt mij ! Niets vaster !"

„Hou je mond", snauwde een lisch,„Als er iemand leelijk is,

„Dan ben jij 't met je bloemenVan 'n duit ! Nee, ik mag roemen

77

78

Op m'n sierlijk4ijne kelken,Die nog in geen week verwelken !"„Niks bizonders !" gromde 'n lelie,„En je geurt als peterselie !" . . . .

Daar op eens, onverwacht,Kwam een meisj e, zacht, heel zacht

Door het tuintje aangetredenEn de trotsche bloemen deden ? . . . .Zwijgen deep ze en angstig wachten,Wie het kind zou waardig achtenOm to prijken op den troveVan der Heeren Heer, Gods Zone .

Want dien dag, lang verbeid,Zou de God van Majesteit

Door het needrig dorpje komenEn dat wisten alle boomen,Alle bloemen, alle vlindersEn ze waxen blij als kinders !En to prijken naast hun HeereWas der bloemen hoogste eere .

't Meiske grog zacht voorbij,Keek naar roos en akelei,

Keek naar lelies en narcissen,Keek naar tulpen, anjers, lisschen,Maar het scheen dat geen van alien't Lieve meisken kon bevallen .Doch daar ziet ze aan het randjeVan de beek ons blauwe plant] e ;

Want zijn kroon als 'n sterLichtte door het groen van vex .

En het lieve meiske plukte't Klein vergeet-mij-nietje en smukteEn het rustaltaartj a mede,Waar de Heer der bloemen heden

Tronen kwam . De trotsche rozenZag je nou van schaamte blozen,

En de lelies allemaalWerden plotsling geel en vaal

Van den nijd . Wilt hieruit leeren :Needrigheid is hoog in eere .Hoovaardij komt vroeg of spadeTot haar schande en tot haar schade .Spot met armoe en ellende .Words gestraft . En bier is 't ende !

57 . MARIETJE.

Marietj a zat bij 't open raamEn kuchte, kuchte zacht .

Daarbuiten scheen de lentezonIn jonge gouden pracht .

Marietj a zat bij 't open raamEn moeder aan haar zij .

Daarbuiten gierden zwaluwenIn dartle vlucht voorbij .

„Och moeke", sprak ze, ,,had ik eensTwee vleugeltjes als zij ;

Dan zou ik spoedig beter zijnEn 'k vloog als zij zoo blij .

En voor de booze winter kwam,Vertrok ik met hen mee

Naar 't land, waar 't altij d zomer is,Ver, heel ver over zee .

79

Maar kwam de lieve lente weerMet lekkren zonneschijn,

Wat zou ik uit dat verre landWeer gauw bij moeder zijn !"

En Moeder, met een traan in 't oog,Omhelst haar lievling teer ! . . . .

„Twee vleugeltjes ?" . . . . „Och moekelief,Wat doer mijn borstje zeer !"

Maar zonnezoele lentetijd,Maar zomer ging voorbij,

En 't was nog steeds 'n wenschja maar„Twee vleugeltjes als zij !"

Doch op 'n sombren najaarsdag,Daar werd heur bee verhoord,

En met de zwaal'wen vloog ze meeNaar 't altoos zonnig oord .

En beter was 't meisje ook,Ziek werd ze nimmer meer :

Marietj e vloog als engeltj eDen Hemel op en neer .

.Maar toen de nieuwe lentezonop 't nieuw gebloemte scheen, . . . .

Toen bleef Marietje in 't „verre land"En moeder wachtte alleen !

Rijmpjes en Lijmpjes . 6

58 . BLOEMPJE .

't Stond een bloempje stil to pralenIn een lieven kleinen gaard .

Kwam een engel nederdalen,Die het bloempje had ontwaard .

Zachtjes sprak hij ; „Gij zijt schoone,Schoon genoeg voor 's Heeren gaard.

Kom en bloei voor 's Heeren trove,Wear geen storm u ooit ontblaart" .

't Stond een bloempje rijk to pralenIn Gods wijden hemelgaard . . . .

Om hear bloempje duizendmalenSchreide een moeder hier op aard .

59. VERWACHTING.

Het windeke strijkt door de struikenZoo zacht !

De bladerkes rijzen en duikenZoo zacht

Het vlinderke danst en 't zonnetj a lacht,Omdat 't ons kind] e verwacht .

De rozekes blozen en geurenZoo zoet !

De hommelkes grommen en neurenZoo zoet !

In de nestjes dear giechelt 't jonge broed,Wijl ons kindeke komen moet .

8I

De Meizoentjes pralen en pronkenZoo frisch !

De dauwdropkes stralen en lonkenZoo frisch !

Het krekeltj a kriept en het vinkj e . . . , gewisHet fluit, wijl ons kindje er is .

6o. ANNEMARIETJE.

Klip Mop, klip klap !Annemarietjen is op stag,En d'r holleblokjes slaanop de steenen van de laanKlip klop, klip klap !Nergens blijft ze staan .

Klip Mop, klip klap !Annemarietjen is op stag,En d'r rooie rokj a slaatMet 'r klompj es in de mast,Links ! klip, rechts ! Map .Och hoe leuk dat gaat !

Klip Mop, klip Map !Annemarietjen is op stag,En bij iederen klip of MopWipt 'n hieltj e achter op,Klip, kijk ! Mop, kijk !Rood en blauw gestopt .

Klip Mop, klip Map !Annemarietjen is op stag,Telkens aan d'r linkervoet

Piept 't leertj e, luister goed !Klip, piep ! Mop, piep !Of 't 'n muisje doer !

Klip klop, klip Map !Annemarietjen is op stag,Hoor ! 'n klok die negen slaat,Gunst ! ze komt aiweer to lastKlipperdeklop piep, klipperdeklap ! piep !Nu is alles ineens uit de mast .

6i . JOEP'S PAARDJE .

De kleine JoepZat op de stoepTe spelen met z'n paardjeDaar kwam, waf-waf,Filax op af.En kaapte 't paardje z'n staartjeMeneer ! Meneer ! Meneer !Wat ging die Joep to keen !

Het paardje leekNiet erg van streekEn staarde stom in 't ronde .Maar Joepie keekOntdaan en bleekAldoor maar naar de wonderEn hi, i-hi, i-hi !Zoo snikke-snokte-n-ie !

83

84

Doch Filax' bassVond 't al to dwaasZij n hondj a met twee kwasten !Een achter, goed !Maar aan z'n snoet,Dat daar geen staart aan paste,En vast geen staart, zoo waar,Van heel lang paardenhaar !

Hij greep terstondDe stoute hondEn nam z'n voorsten kwispel.Hij bracht 'm weerBij 's paardjes heer,Die vuil keek als 'n mispel !Maar toen heel gauw, o gauw !Uit lijden was en rouw !

De timmerman,Die doktren kan,Moest met de lijmzalf komen ;En sporeloosWas na 'n ponsDe wonde weggenomen,En Joep, o Joep, ha Joep!Die speelt weer op z'n stoep !

6s. HET LIEDJE VAN MIJN TUF .

Is je levee je lief,Dan op zij als je blief

M'n tuf komt er aan ! Toet, toes, toes !

't Gaat er fangs met 'n vaart !0 een rennend paard

Is bij mij maar 'n slak ! Toeteroet !

Hou je hoeden maar vast !Op je rokken gepast !

Als 'n stormwind zoo jaag ik voorbij !En het stof van de laanKronkelt achter mij aan

Als 'n reuzenserpent ! Dus op zij !

Op zij dus, of, toes !Jullie kijkt zonder voet

Of beenen me na in de vert .Neen ! ik rij je pardoes,Zoo tot brij of tot moes,

Als je - toes mij den doortocht verspert !

'k Kom er aan. In 'n wipBen ik bij je, en 'n stip

Is m'n tuf op 't end van den weg !In 'n goeie sekondVan den Haag naar Roermond,

Of nee ik heb vreeselijk peck !

En terwijl je nog suftEn het stof weg puft

Toeteroet ! o daar ben 'k al weerom !Maar nu stop ! m'n tuf !Stap u in, mejuf !

En u ook jonge heer . Toe kom !

Want heusch ! U is vastNiet op tij d in de klas !

Stap in ! Zoo ! Vooruit ! toeteroet !

85

86

Toet toes toes ! nog 'n tel !Hoort u, net gaat de bel

Niets to danken ! Doe meester m'n groet

63. KAPLAANTJE .

Kaplaantje heeft z'n mis gedaan,Hij heeft z'n satijnen kazuifel aanEn ook z'n satijnen stola ;Hij draagt een albe van linnen, metHeel fijne kanten afgezetGeplooid op de zwarte toga .

Z'n linker draagt den k elk van goodDe rechter bears en velum houdtGedrukt op de ronde patens .De kleur van 't misgewaad is roodTer eere van haar, wier marteldoodMen vandaag herdenkt : Philomena .

Kaplaantje heeft z'n mis gedaan,Nu zal-ie nog 'ns bidden gaan .Aan den voet van 't klein altaartje,Dat prijkt met bloem en kandelaar,Met 'n vroolijk-knielend englenpaar,Met misboek en lessenaartje .

En weet je wat dan kaplaantj e vraagt ?Dat hij die zoo aardig die miskleertjes draagtEens later het echt moge wezen :Een priester Gods, tot zijn dienst gewijd,Die iedren dag met veel vurigheid,Aan Gods altaar echt Mis moge lezen .

64. VAN BOBBIE, POES EN DOORTJE.

Bobbie was aan 't pappie snoepen,'t Smaakte Bobbie best .

Maar de kat kwam ongeroepenUit haar lappennest .

Poes won ook wel pappie smullen .Poes was dol op pap .

Met 'r Iangen staart in krullenKwam ze, trip, trop, trap .

87

88

Bobbie Meld wel veel van poesjes,Maar nog meer van gort .

En nou kwam die poes pardoesj esZoo maar aan zijn bord .

Weg iii Poes ! da's Bobbie's pappie !Leelijk moortje, vort !

Maar de poes nam hap na happieWeg van Bobbie's bord .

Ha, gelukkig, daar was Doortje !Die zou helpers hoor !

Maar van Bobbie's paptelloortjeAt poes rustig door .

„Poesje pappie steels" riep Bobbie .„Heb jij pappie, Bob?

'k Zal j e helpers eten, Bobbie„Krijgt het toch niet op !"

En toen stal het stoute Doortj eBobbie's lekk're gort,

Meer nog dan het „leelijk moortje"Weg van Bobbie's bord .

Toen, toen kwamen Bobbie's tranen,'t Was ook al to erg !

Tranen groot als voile. manenTranen als een berg

Moeke hoorde 't ventje schreienEn liep haastig toe .

Poes en Doortje kregen beienDanig klop van moe !

En broer Bobbie's bordje vuldeZij opnieuw met gort

En broer Bobbie snoepte en smuldeAls een kleine lord .

65. GAUW GENEZEN.

d/

1 '41 W

/ •ll

/1hi 14

'* .\'Klein-Koosj e, Roosj a en Toosj e,

Die stoeiden in de wei .Een broertje en twee zusjesZe speelden o zoo knusjes

En 't vinkj e f loot er bij .

89

90

En Koosje, Roosje en ToosjeVermaakten er zich puik .

Maar Koosje viel en branddeEen van zijn kleine handen

Al aan een netelstruik .

En Koosje, Roosje en Toosj eDie speelden toen niet meer .

Maar Roosje en Toosje, beiden,Ze kusten Koos, die schreide,

't Deed ook zoo vreeslijk zeer !

En Koosje, Roosje en ToosjeDie gingen gauw naar Moe .

En Moe zei : Hier m'n ventj e .Heb jij een hallef cent] e,

Nou niet meer huilen, toe .

En Koosje, Roosje en Toosj eDie speelden samen weer

op 't grasveld na een poosjeEn met een stok sloeg Koosj e

Voor straf de netel neer .

66. SOLDAATJE .

Rommeldedom, rommeldedom !Zeg, hoor je die trommel ook brommen !Rommeldedom, rommeldedom !Het leger van Krelis gaat kommen !

Rommeldedom, rommeldedom !Ze komen in straffe gelederen ;Rommeldedom ! met sj erpen om,De mutsen vol pluimen en vederen .

Met sabels van blik en sjako's van papier,Met blinkende houten geweren .En Krelis van Dapper is hoofd-officier,Die kan ook zoo echt kommandeeren

En Piet van den molenaar speelt voor paard,En draaft op en neer langs de rijen,Met een stok voor gebit en een touw voor staart,En de knieen van Kreel in de zijen .

En hij zweet, dat hij blinkt en hij briescht dat het klinkt,En Krelis die zwaait met zijn degenEn de trommelaar slaat, dat het vel haast springs,Maar zijn ooren, die kunnen er tegen !

En ze stappen zoo stiff in de mast, een, twee,Als waren het heusche piotten ;En hoog waait het vaan met d'oranje W .Wie denkt bij zoo'n spel nog aan „sjotten" ?

Maar „Halt" roept Kreel voor „De gouden spin" .En pal staan de kleuters, als palen,En het paard stapt parmantig den winkel in,En koopt voor een stuivertje „dalen" .

9z

92

67. KNIEDEUNTJE.

Zit ik op Vaders knie, knie, knie,Dan rij d ik wij d, ik, hi, hi, hiVan hier we! tot in Rome,Naar m'n dikke oome,Oome Frans en tante Mie .Tante Mie en nicht Sophie,Nicht Sophie en Steefje,Steefje is mijn neefje,Neefj e Steef daar hou ik van,Heeft 'n spierwit bokkespan,Bokkespan met wagers,Wagers met 'n disselboomDisselboom met leeren toom,Leeren toom met bellen .'k Zal ze 's even tellersEen, twee, drie,Ik rij d op vaders knie

68. HET LIED VAN LAPPER LEER .

Ik leef van het flikken,Het stikken, het prikken ;

Ik zit geen sekondeke stil !Dat 't dreunt door de kamer,

Zoo houw ik en hamer,Al loop ik met stok en met bril .

Hamertje, hamertje, klop, Mop klop,Sla d'r niet neven, maar recht erop !

Jou wijsje, dat ken ik van buiten ;Jou wijsje, dat brengt me de duiten .

Klop, hamertje, klop !Haast zit er die zoo! alweer op

M'n messen en riemenM'n pikdraad en priemen,

Die zijn voor mij, vrouwlief en kroost !Met spijkers en pinnen

Verzet ik m'n zinnenEn leer is m'n eenige troost !

Hamertj e, hamertj e, klop, klop klop !Timmer dat pinnetje op z'n kop !Jou wij sj e, dat kan ik wel fluiten,Dat brengt me den naam en de duiten

Klop, hamertje, klop,Die zool zit er haast alweer op !

1k leg nieuwe vloerenIn 't schoeisel der boeren,

Ik werk voor mevrouw en meneer .'k Kan poetsen en lakken,

93

94

l

Ik maak je je hakken,'n Hand hoog, of, wil je, nog meer .

Hamertj e, hamertj e, klop, loop loop,Sia d'r niet neven, maar recht erop !

Nu bier nog 'n pin, daar 'n spijker !Aiweer 'n paar guldentjes rijker !

Stop, hamertje, stop .Die zool zit er lekkertjes op .

69. LIES EN MISS .

Hier zie je Liesj e en Miesj e,'n Aardig groepje, was?

Het kind] e, dat beet Liesj eEn Miesj a is de kat .

't Zijn allerdikste maatjes,Klein Liesj a met 'r schat ;

Klein Liesj e telt twee jaartjesEn twee ook Mies de kat .

Klein Liezeke d'r haartj es,Zijn blond en zijig-glad ;

Die van d'r kameraadj eZijn helderwit en zwart .

AIs Liesj e zit to spelenop zachte schapenvacht,

Komt Miezeke d'r streelenEn Liezeke dat lacht .

Ze slaat 'r mollig pootjeOm 't vleiend poesje been,

En treks 'r op 'r schootjeEn voelt aan news en teen .

En Mies knipt met 'r oogjesEn treks 'r klauwtjes in .

Ze strijkt 'r staart heel droogjes,Langs Liesj es wang en kin .

Dat staart] e grij pt klein Liesj e,En plukt er haartj es uit .

Dan trippeltrappelt Miesje,Ze kan maar niet vooruit .

0 't zijn zoo'n leuke snaken,Klein Liesj e met 'r Mies

'k Liet laatst 'r kiekj a maken,Ze lijken heel precies .

Hier heb je 't .

70. DRUILERIG LIJSJE.

Lijsje, klein Lijsje,Druilerig meisje,

Kijk je dan eeuwig zoo zuur en zoo grauw ?Flikkren de starretj es,Geuren de sparretjes,

Lijsje, dom meisje, dan ook niet voor iou?

Blinken de vijvertjes,Walsen de schrijvertjes,

Zij n de viooltj es voor jou ook niet blauw ?Beieren de klokketj es,Hupplen de bokketjes,

Lijsje, dom meisje, dan ook niet voor iou?

95

96

Strooit Mei z'n rozekes,Mere! z'n vooizekes,

Uchtend z'n duizenden parels van dauw,Draaien de molentj es,Dartlen de volentjes,

Lijsje, dour meisje, sours ook niet voor iou?

Ruischen de lindekes,Waaien de windekes,

Ook niet voor jou sours zoo geurig en lauw ?Bloeien de bloemen niet,Gonzen en zoemen niet

Bijen en hommels, dour meisje, voor jou?

Schittert het zonnetje,Neuriet het bronnetje,

Kringelt de rook niet voor jou uit de schouw ?Dansen de kalvertjesSchieten, dan d'alvertj es,

Huup, door het water sours ook niet voor jou?

Heb je geen moedertje ?Kreeg je tot hoedertj e

Sours niet 'n engeltje, goed en getrouw ?Weg met dat huilen dan !Weg met dat pruilen dan !

Word 'ns 'n kleine, verstandige vrouw !

Maak met de kindertj esJacht op de vlindertj es ;

Speel met je bikkels, je kaatsbal, je touw !Mooi is ons wereldj e !Zing als 'n mereltj e,

Bid

en de heme! is ook nog voor jou!

Rijmpies en Lijmpjes . 7

71 . THEA .

Thea door het tuintje liep's Avonds nog na achten .

In het donkerblauw, heel diep,Sterrelichtjes lachten.

Thea door het tuintj a liep's Avonds nog na achten .

Tot haar moesie eindlijk riep,Dat het bedje wachtte .

Thea uit het tuintje liep,'t Was ook al na achten .

Een kwartiertje en Thea sliepIn haar bedje, 't zachte .

Thea weer door 't tuintje liep's Morgens al bij achten.

In het hooge gras, heel diep,Lieve lichtj es lachten .

Thea uit het tuintj e liep't Was nog pas bij achten,

Liep naar Moesie toe en riep . . . .Wat ? dat moes zoo lachte ?

„De sterretjes bennen verhuisd van nacht",Dat riep The, en de klok sloeg acht !

72. NELLEKE .

Voordat ons Nelleke slapen gaat,Eet het papken met beschuiten .En poes die smeekend naast 'r staat,

97

98

Die mag naar 't papke fluiten .Doeia, diadodijn,

Straks slaapt ons Nelleke fijn !

Voordat ons Nelleke slapen gaatGeeft het Pa en Moe een mondje .En als het klokje zeven slaat,Staat het in zijn nachtjapontje .

Doeia, diadodijn,Straks slaapt ons Nelleke fijn !

Voordat ons Nelleke slapen gaatBidt het eerst een Weesgegroetje,Waarna het mooi een kruisj a slaat,Met een heel godvruchtig snoetje .

Doeia, diadodijn,Straks slaapt ons Nelleke fijn !

Voordat ons Nelleke slapen gaat,Dekt moesie 't lekker onder .En 't krijgt een brokje chocolaadDat smaakt dan heel bij zonder .

Doeia, diadodijn,Nou slaapt ons Nelleke fijn !

73. EEN VREESELIJKE GESCHIEDENIS .

Daar was ereis een bootje,Dat zou uit zeilen gaan,Al op de wijde zeeen,Al op den oceaan .Maar na een week of zevenWas 't eten naar de maan .

Ze gingen strootje trekken,Wie 't eerste moest er aan .Het lot viel op den jongste,Die was dus voor de poes .En ze overlegden samen,Wie of hem koken moest .D'een had hem graag gezouten,Een ander liefst gestoofd,De eene hield van beenen,Een ander weer van hoofd .Terwijl ze redeneerden,Had niemand opgepast,En toen men zou beginners,Zat 't vleesch hoog in den mast .Het arme jochie bovenKeek rond naar alien karat .Maar nets dan water, waterEn nergens zag hij land .Toen keek hij naar den hemelEn bad den lieven Heer :„Och, opgegeten worden,Dat doer zoo vreeselijk zeer,Och red mij lieven HeertjeEn 'k dien U goed voortaan'k Zal nooit meer vloeken zeggenEn vroom ter kerke gaan" .Toen heeft de lieve HeereEen wonder gauw gedaan,Want duizenden van visschenDie vlogen plotsling aan .'t Was visschen bier en ginderVol visschen heel de boot .Zij werden fluks gebakkenEn 't jochie ging niet dood .

99

100

En heeft je dit verhaaltjeMisschien pleizier gedaanWe!, lieve kleine lezerBegin nog eens vooraan .

74. M'N HOEPEL.

M'n hoepel is m'n kameraad !We loopen samen langs de straat !Mijn hoepel zings : hing-king ! joechhei!En ik, ik sla de mast er bij

Kordaat !

M'n hoepel loops, ik loop 'm na !M'n hoepel springs, ik spring ! Hoera !En loopend, springend makers wijDen singel in 'n tel of drij !

Doe's na !

M'n hoepel is 'n vreemde broer !Want slagen zijn z'n liefste voer !En 'krijgt-ie er 'n poosje geenDan ligt ie aanstonds van de been .

Toezjoer .

Bij 'n weg die ook maar even heltDaar loops-ie, rent-ie van geweld !Maar bij 'n klim, de koekeloerVraagt om 'n dubbele portie voer,

Zoo'n held !

Hij 's slecht van oog en slecht van oorEn heeft z'n stuurman noodig, hoor !Laatst liep-ie tegen 'n muurtj e, krak !Zoo dat-ie bei z'n beenen brak !

De sloor !

Ik bracht 'm gauw naar dokter smid,Maar in de bengel zit toch pit !Hij moest 'n pons in 't heelend vuur,Maar roerde bij de gansche kuur

Geen lid !

Nou is-ie weer gezond, m'n maat,En loops weer met me langs de straat ;Hij springt en zings: hing-king ! Joechhei !Ik spring en sla de mast er bij,

Kordaat !

75. DE MISLUKTE FELICITATIE.

Toen Tante Barber weer jarig was,Ze was 't al veertig keeren

Kwam neefje Jopie nog voor de klasOm haar to feliciteeren .

Nou Jopie mocht zeker wel d'eerste zijn,Hij, 't petekindj a van Tante !

Hij leerde 'n versje, wel klein maar fijn,En had zijn kraag om met kanten .

Hij hijgde toen-ie er was, de bass !Nou gauw op 't knopj a drukken !

Maar hoog hing de schel en was Jopie ook sprong,'t Wou met het bellen niet lukken .

I0I

102

Nog eens geprobeerd ! Op de punt van z'n schoen !Haast kon ie het knopje bereiken !

Maar mee gleed-ie uit en . . . . kleine Joop,Lei tegen de wereld to kijken !

En-ie bezeerde zich zeker geducht,Want-ie sloeg aan 't huilen, o jeetje!

En met z'n handjes vol zand en slijkBevuilde-n-ie z'n snoetje geen beetje .

En Tante kwam buiten op Jopies gehuilEn vond 't besmoezelde ventje

„Och Jopie-lief, ben je gevallen schat . ?„flier !" En Jopie kreeg heuschjes 'n centje .

Doch Jopie huilde maar door : oei oeioei !Elk oog door 'n knuistj a verborgen .

„Maar Joop, hoe kwam 't zoo, dat je viel ?"Vroeg Tante . - „U was jarig van morgen !"

Bracht Jopie met stukjes en brokjes eruitEn huilde maar zonder bedaren .

„0, viel jij omdat ik jarig was?„Dan zal ik maar nooit meer verjaren !"

Zei Tante al lachend en Jopie ookLachte event] es heen door z'n traantj es

En lachte volop toen z'n tante hem gafTwee peperkoeken haantjes .

„0, dank U, proficiat", zei Jopie toen gauwEn grog aan z'n haantjes aan 't eten.

„Mag 'k nog 'ns verjaren ?" vroeg Tante . „0, ja"Knikte Jopie, maar 't vers bleef vergeten .

76. VAN EEN LASTIG VENTJE .

Nu luister ! Daar was eens 'n jongetje, datWat kuieren ging langs bet weidepad .Maar 't ventje vermoeide zich al to zeerEn eindelij k zuchtte 't : „ik kan niet meer ;„Dat maar iemand kwam,„Die me mede nam !"Toen is er bet huppelend beekje gekomenEn heeft bet jongetje mee genomen .Het zat op bet water en had pleizier .Het lachte en bet riep : „Dat bevalt me bier !"Maar koud was bet watertj e, dat hem droeg !En 't kereltj a voelde dat gauw genoeg .En eindeijk deed hem de kou zoo zeer,Dat bet zuchtte en riep : „ik kan niet meer ;„Dat maar iemand kwam,„Die me medenam !"Toen kwam er een boot] a aangegleden,En nam bet jongetje met zich mede .Het zat op bet bootje en had pleizier .Het lachte en bet riep: „Dat bevalt me bier !"Maar, zie je, dat scheepje was vreeslijk smal,Ons ventje dacht : „Als ik flu maar niet val !"Ten slotte bekroop hem de schrik zoo zeer,Dat hij zuchtte en riep : ,;Ik kan niet meer„Dat maar iemand kwam,„Die me medenam !"Toen is er op eens een schildpad gekomenEn heeft bet jongetje meegenomen .Het zat op de schildpad en had pleizier .Het lachte en bet riep : „Dat bevalt me bier !"Maar jawel ! Juffrouw schildpad had heel geen haastDat sukklen verveelde bet ventje op 't laatst .

103

104

En eindelijk, al voor den vierden keer,Riep 't zuchtend uit : „Ik kan niet meer ;Dat maar iemand kwam,„Die me medenam !"Toen is er op eens een miter verschenenEn is met het jongetje rrt verdwenen !Het zat op het paard en het had plezier,Het lachte en riep : „Dat bevalt me bier !"Maar 't paardje vloog als de wind zoo vlug,En het kereltje, op het paard z'n rug,Het schokte onophoudelijk heen en weer,Tot 't eindelijk zuchtte : „Ik kan niet meerDat maar iemand kwamDie me medenam !"Toen is er 'n groote boom gekomenEn heeft den knaap bij z'n haren genomen,Hij hing hem heel hoog in 't topje : och, och !Daar hangs nu het ventje en spartelt nog !

En toen ? is 't ventje toen dood gegaan ?

Welnee, kleine domoor, ik zei je toch„Daar hangs nu het ventje en spartelt nog !"Maar morgen ochtend, dan gaan we naar 't boschEn maken het lastige kereltje los !

77. HET LIEDJE VAN BARS GAREN .

Naaldeke, naaldeke, naaldeke fijn,Naaldeke van bass Garen,

'k Haal je door linnen en fijn satijn,'k Haal je door zij en door bombazijnNaaldeke, naaldeke, naaldeke fijn,Naaldeke van bass Garen .

Dradeke, dradeke, dradeke zwart,Dradeke van bass Garen,

Luchtig m'n dradeke, niet geward !Telkens 'n steek met 'n klop van m'n hart,Dradeke, dradeke, dradeke zwart,Dradeke van bass Garen .

Vingerhoed, vingerhoed, vingerhoed kleinVingerhoed van bass Garen,

'k Kon nog geen stondeke zonder jou zijn,Of 'k voelde m'n vinger niet meer van de pijn,Vingerhoed, vingerhoed, vingerhoed klein,Vingerhoed van bass Garen .

Scharetje, scharetje, scharetje blankScharetje van Garen,

Och 'k hoor toch zoo graag jou geklik en geklank,Zonder jou zang was m'n stieleke krank,Scharetje, scharetje, scharetje blank,

Scharetje van bass Garen .

Tafeltj e, tafeltj e, tafeltj a glad,Tafeltj a van bass Garen,

Waar ik al jaren m'n zitj en op zat,Centjes op oogstte en m'n broodjen op at,Snijer en tafeltje, tafeltje gladHooren zoo bij elkaren .

78. KLOKJE GOUD .

Maar moeke, zeg, wat zou dat zijn ?Het tikt hier heel den dag,Hier in mijn borstje en 't doer geen pijn,Wat dat toch wezen mag ?

l05

Io6

D'r zit iets los ! Hier voel u 'ris,Hoe of dat klopt en tikt !Als dat maar niet die knikker is,Die 'k laatst heb ingeslikt .

Nee, vent] e, da's die knikker niet,Dat is het klokje-goud,Dat Lieve-Heertj a er tikken lies,En steeds aan 't tikken houdt .

Want slaap iii achter 't wit gordijn,Dan komt Gods engel, kind,Die met een gouden sleutelkijnHet klokje-goud opwindt .

En klokje-goud tikt niet altoosHetzelfde, lang niet hoor !Sours tikt het zoet, sours tikt het boosEn sours heel, heel snel door ;

En d in weer rustig-rustigjes,Met mooi gelijk getik ;Sours droef en dan weer lustigjesHet volgend oogenblik .

Maar als het klokje stil blijft staan,Dan is er hier geen man,Al peutert-ie er nog zoo aan,Die 't klokje maken kan .

Dan moet je naar Lief-Heertj a toe,Hierboven, kleine man,want die alleenig weer het, hoeHij 't klokje maken kan .

Hij maakt 't je in een oogenblikMaar mannie mag niet weer !Het klokje-goud is in z'n schikEn doer maar eeuwig tik-tik-tik,En nooit meer gaat het stuk !

79. JANTJE WEEK BETER .

Ons Janneke, och, was krank,De dokter die moest komen ;Een engeltj a goud en blank,Had haast ons Jannetje mee genomen .

Maar moeder bad en bad,Al mocht het eerst niet batenHij zou d'r lieve schatToch nog 'n poosje bij d'r laten .

En moederke smeekte weer ;Ze zou 'm wel goed bewaken ;Een engeltje min of meer,Wat zou dat in den hemel maken ?

Ze kon niet zonder hem,Zoo kreet ze menigwerve,Als d'engel Jantje nam,Of zij dan ook maar mocht sterven .

Och, d'engel kreeg ervanDe tranen in z'n oogen,En is toen zonder JanWeerom ten hemel opgevlogen .

107

Io8

Sinds betert onze Jan,En op z'n bleeke koonenKomt langzaam, langzaam aanEen fijnrood appelblosje woven .

En in z'n oogjes dof,Komt weer 'n vonkj a blinken,Heel klein en fijn, alsofEen ster er heel diep hing to pinken .

En Jantje eet ook weer,Z'n eitje, z'n beschuiten !En lacht ook weer 'n keerNaar moe en 't zonnetje daarbuiten .

En moe ? 0 moe die lacht !En ze vertroetelt 'r Jantje,En nog haast dag en nachtZit ze bij Jantjes ledikantje .

En toch zijn er ook nog al,Die treuren flu Jantje betert,En eentj e, ja eentj a vooral,Die heeft 't

daarboven

leelijk verpeuterd

Nou raai wie die eve is,En wie wel die stoute andren .Ik weet wie 'n engeltje is,En ik hoop, dat hij nooit verandre !

Op 'n paaltje boven zee,In 'n broek die tell voor twee,In 'n broek met knoopen an,Waar je 'r lien uit zagen kan,Zit Cornelis en-ie fluit

Lilolu, lilolee,Toon na loon z'n fluitje uit .

Zit Cornelis en z'n petGaat bij 't spel der clarinet,Met z'n hoofdje, altijd maarNu naar hot en dan naar haar .En z'n holleblokj es slaan

Lilolu, lilolee,Aldoor tegen 't paaltje aan .

En het water van de zeeKloekt en klikt met 't lied] a mee,Dat uit Nelis' pijpje druipt .Langzaam, langzaam nader sluiptVisch na vischje en 't zoet geluid

Lilolu, lilolee,Lokt hen straks het water uit .

8o. CORNELIS .

Krelis ziet het, is gevleid,Speelt met nog meer innigheid,Voelt niet hoe bij elke maar't Klompje links al losser last,Tot het valt en heel precies

Lilolu, lilolee,op 'n kabelj auw z'n ides !

Tog

IIO

Roef ! verdwenen is 't publiek,Uit de lieve fluitmuziek,Maar 'n klagend schreigeluidSnikt nu Krelis' keeltj a uit'k Bin me nuwe klompje kwietWee owee ! Wee owee !

As me moeie dat weer ziet !

8r . SCHARENSLIJPERSLIEDJE .

Scheresliep ! scheresliep !Wentel maar wieletj e, karretj a kriep !

Schuren maar steentje !Trappen maar beentje !

Kreupele karretje, kriep en piep !Scheresliep !

'k Slijp de messen, 'k slijp de scharen,'k Slijp de beitels blinkeblank,Als de menschen maar niet sparenBlanke dubbeltj es tot dank !

'k Slijp zes dagen van de zeven,'k Slijp me slijpend naar het graf.'k Slijp geregeld van mijn levenledren dag 'n dagje af .

Scheresliep !

Als ik steep op staal doe bijten,Bijt het staai ook op den steep ;Beiden doer het slijpen slijten,En mijn beurs die zwelt alleen .

Bij de vonken, die er spatters,Bij 't geglim van zon op staal,Denk ik aan d'r ronde schattenAan m'n thuis en 't blij onthaal .

Scheresliep !

'k Maak muziek fangs 's Heeren stratenZonder oorlof van 't stadhuis .'k Kan het spelen maar niet laten,Vinden velen 't ook 'n kruis .

Als men even denken wilde,Och, men vond het minder schand ;Telt een kraai bij 't zangersgildeDan ben ik ook muzikant .

Scheresliep ! Scheresliep !Wentel maar wieletje, karretje kriep !

Schuren maar steentje !Trappers maar beentje !

Kreupele karretj a kriep en piep !Scheeeresliep !

82 . VAN MINET JE .

Ons poesje heet Minetje .Het is 'n klein dik vetje.D'r vel is gansch van zwart fluweel,Met een wit vlekje aan d'r keel ;En om d'r voorste pootjes zit

'n WitManchetje .

III

112

Minetj a is 'n guitj e .Ze steekt 'r zwarte snuitjeIn vleeschkast en in mellekkan,In strooppot en in koekepan .Ze krijgt van alle ding d'r part,

Dat zwartSchavuitje .

En moe van 't vele stelen,Gaat Netj a 'n deuntj a spelen,Het liefst nog met 'n prop papier !Dan rolt en dolt ze en heeft plezier !Totdat ook dat haar tegen staat

En gaatVervelen .

Wat doer ze na zoo'n pretj e ?Dan gaat ze naar d'r bedje .Ze strekt d'r pooten lui en wel,Likt even langs d'r zwarte vel,Legt staartpunt tusschen news en snor,

En „knor"Doet Netje .

En na d'r lekker slaapj eDoet poes 'n zalig gaapj e .Ze steekt d'r staartvlag recht omhoog,Ze zet 'r ruggetje in 'n bong,En ,,trip-trap", sluipt ze er weerom uit

op buitZoo'n aapje .

83. KRIJTERTJE .

Maar vent] elief, waarom schrei-j a zoo?Vertel jij 't maar aan je moesie ?Heeft Puk je gebeten, die stoute Puk ?Of kreeg je een krabje van poesie ?Heeft broer je geplaagd, m'n kleine vent?0, 't is ook zoo'n bengel, dat Joke !Of zou je graag hebben dat ik je vertelVan feeen en heksen en spoken?Van feeen in 't wit en met bloemen in 't haar ;Van heksen met vuurrooie katten ;Van spoken met slepende mantels aan ;Van roovers en krochten en schatten ?Maar, blond] elief, toe nou, toe zeg 'ns was !Zeg, zijn er weer tandjes aan 't komen ?Of wil je, dat ik je een stukj a geefVan de maan, die daar hangs in de boomen ?Hier heb je het groote geweer van broer,Daar kun je de sterren mee raken !Toe, schiet er een paar van den hemel vent !Dan zal ik je er 'n halsnoer van maken .Heb-je pijn in je lijfje, m'n ventje, zeg ?Of knellen je sours je schoentjes ?Och kijk eens hoe treurig je beertje kijkt ;Toe geef 'm maar gauw 'n paar zoentjes !Maar broertje, wat ben je toch stout vandaag !Kom gauw maar weer naar je bed] e !Dan is je geschrei in 'n oogwenk gedaan,M'n krijtertj e, nou, was wed je?Maar eerst moet je bidden, m'n kindje, dat moet !Al was 't maar een Weesgegroetje !Dan kussen Gods Engeltjes straks heel zachtD e traantj es wel weg van je snoetj e !

Rijmpjes en Lijmpjes. 8

I13

"4

Dan komen ze sprookjes vertellen, broer,Veel mooier dan die van je moesj e !Maar ze houden toch niet zooveel van je als ikDag broer ! Nou ook slapen, he snoesje !

84. MEI .

Mei, Mei, zonnige Mei !Zon op de voren !Zon op den toren !Zon op de helling !Zon in de delling !

Zon op de kleurige, fleurige weien,Zon op de droomende, doomende heien,Zon op den blinkenden vijverkom,Stralende, pralende tonne alom !

Mei, Mei, bloemige Mei !Bloei in de kruinen !Bloei in de tuinen !Bloei op de gouwen !Bloei op de schouwen !

Vroolijke bloei om de lachende huizen,Bloei voor de ramen der needrige kluizen,Bloei op de hoogten en bloei in het dal,Bloeiende Meievreugd overal !

Mei, Mei, zangrige Mei !Zang op de wegen !Zang in de stegen !Zang nit struweelenEn juichende kelen !

Zang in de huizen, de hoeven, de hovers,Zang hier benders en zang daarboven,Zang in de hutten en zang in den dom,Blij a Meiezangen alom !

85. LENTELIEDJE .

Omhoog met de voetjes,Van hopsa, een, twee !De kalfjes en koetjesDie dansen girds mee !

De lente is gekomen,De winter is weg .Het bot in de boomers,In struik en in heg .De watertjes zingers,Het windeke neurt,De duivekens kringen,'t Viooltje dat geurt .

Omhoog met de voetjes,Van hopsa, een, twee !De kalfjes en koetjesDie dansen girds mee !

Nu deunen de sijsjesVan ping tjoerewiet !Alom nieuwe wijsjes,Nieuw levee, nieuw lied !Nu glanzen de weienVan 't sappige groen,Een feest, een verblijenIs veld en plantsoen .

"5

II6

Omhoog met de voetj es,Van hopsa, een, twee !De kalfjes en koetjesDie dansen ginds mee .

De bijtjes die ronken,Het hommeltje zoemt,Om d'eersten, die blonkenVan al 't gebloemt ;D e sneeuwmadelief j es,Viool, akelei,De deunende diefjesGaan niemand voorbij .

Omhoog met de voetj es,Van hopsa, een, twee !De kalfjes en koetjesDie dansen girds mee !

Als witte galeienMet goud aan hun plecht,Met goud aan hun zij enEn zeilen gehecht,Zoo glijden daarbovenDe wolken thans,0 't words in de hoverSours klaar van hun glans !

Omhoog met de voetjes,De kalfjes en koetjes,Omhoog met de beentjes,D e gansj es en eendj es,Omhoog met de rokj es,De geitjes en bokjes,

Omhoog met de schoentj es,Konij ntj es, kalkoentj es,

Met kikkertjes, kevertjes, haasjes en hoentjesVan hopsa, een, twee !

't Danst allemaal, allemaal, allemaal mee !

86. WAT DE ZWALUWEN VERTELDEN .

De zwaluwen waren weerom in 't land,En tjilpten op daknok en gotenrand .

't Was Lente en zoo'n heldere morgenstond,Dat 'k al wat ze zeien vanzelf verstond .

En eentj e, met vleugeltj es blauwblinkend staal,Begon er aldus met z'n reisverhaal

,,We vlogen to zamen, m'n wijfje en ik,Naar Jeruzalem, heel over Kazanlik .

Daar maakten we 'n huizeke voor ons tweeAan een van de bogen der Omar-moskee .

Vlak onder ons haalde de wachter tevreeDe rook door de slang van zijn nargileh ."

„Ik woonde in de kerk van 't Heilig Graf "Brak toen nummer twee de vertelling af .

„En onder ons waren bij nacht en bij dagVeel biddende menschen van allerlei slag ."

"op Malta" zoo viel hem 'n derde in de ree,„Daar bouwden wij tweet] es heel dicht bij de zee .

III

En den eersten morgen verschrokken we bei,Zoo breed en zoo blauw als die zee daar lei !"

Daar stale nummer vier plots z'n bekje vooruit,'n Aardige snuiter met fijn geluid !

„Ik woonde in de buurt van 't Vatikaan,Hoog tegen de goot van St. Pieter aan .

En dikwijls heb 'k den Paus gezien .Vast zonder to jokken, 'n keen of tien !"

„0 zag jij den Paus ?" riep de heele schaar,En ze trippelden dichter bij elkaar !

„Wel ! zag iii den Paus ? Toe vertel er 'ns van !Was-ie gansch in 't wit ? En 'n aardige man ?"

„Ja gansch in bet wit boor ! En aardig o !Hebben julie nog tijd, ja ? Nou luister ! 't Was zoo !

Op zeek'ren morgen - 't was ook kostelijk weerToen ging bier m'n vrouwtj a als dol to keer !

Ze zwierde en gierde en tierde voor vier .De Pans die liep buiten en bad z'n brevier .

Ik roep in 't voorbijgaan : „St ! Stil kleine nar !De He' 'ge Vader komt gansch in de war !"

Hij hoorde 't warempel, keek op en 'n lackGlee over z'n wezen, met dat-ie me zag !

En-ie maakte-n-'n kruisj a en bad weer voortEn wat-ie toen zei, heb ik ook gehoord!

Gij vooglen des Hemels looft alien den Heer !En ikke, ik suste m'n wijfje niet meer."

Toen zei die met vleugeltjes staalblinkend blauw„Ik weet al 'n plaatsj a voor 't volgend jaar, vrouw !"

'n Vijfde begon nog : „Geen pans zag 1k,Maar wel de zoon van vorst Menelik ;

De Paus z'n vrind, van de zon gebrand,De koning van Abessijner land !"

„Wie zag wat ik zag ?" juichte nummer twee„Een, grooter dan koning, dan pans en dan zee !"

En-ie wipte in de lucht met 'n zoet gefluit,De andren hem na en . . . . 't vertelsel was uit .

87. HET LIEDJE VAN OOST-INJE.

Den Oost, den Oost, da's pas 'n landVan harteke-wat-kust-je !

De suiker groeit er heel parmantMaar zoo op 't veld, en aan den kantCacao, niet in 'n busj e !

Je plukt er koffie van 'n boom,En thee zoo van de struiken .

Je kan ze -- heusch ! het is geen BroomVan 't beste snort, van 't fijnst aroom,

Haast zoo geplukt gebruiken !

"9

120

En die graag rijstebrijtje eet,Die vindt er rijst bij hoopen .

Vanille staat er naast gereedEn als je er graag kaneel bij deeds,

Je hoefde-n-'m niet to koopen !

Den Oost, den Oost ! da's pas 'n land !'n Wonder van 'n land] e !

De hemel is er onverpoosdMooi helderblauw of zacht beroosd,En onweer . . . . nooit aan 't hand] e !

De bergen rooken dag en nacht !Tabak kost maar 'n schijntje !

Je maakt op leeuw en tijger jacht,'n Vlinder van 'duim of achtDat is nog maar 'n kleintj e !

D'r groeien noten als 'n hoofd,En heusche tooverboomen

Als je d'r bast maar even klooft,Dan zie je, schoon je 't nauw gelooft,

De stukken gom zoo komen !

Den Oost ! de Oost ! da's pas 'n land !Geen leuker land bestaat er !

De menschen lijken heel verbrand,Bruin d'r gezicht, d'r hoofd, d'r hand . . . .

En toch, 't ligt in het water !

Jk ga d'r vast 'n keer naar toe,Zoo tusschen twee en vijven,

rk weet nog niet heel zeker hoe ;Maar kom 'k zoo bruin terug bij Moe,

Lief geld ! was zal ze kijven !

88. DE LANCE BALLADS .

Daar spiedde van den torenEen wachter wel-vertrouwd,Of niemand trad to vorenAl nit dat wilde woud .

En voor de hooge ramenEen droeve vrouw zat„Och, dat hij nu maar kwame,„Och, zoo hij mij vergat" .

En spraakloos aan haar zij de,Een jongske, teer en bleek,Dat, als zijn moeder schreide,Haar droef in d'oogen keek.

De wachter blies den horen„Ik zie een grooten stoet,„Die nadert door het koren„Met vanen rood als bloed" .

En nit haar kemenadeVliegt zij den grooten stoetHaar lieven heer en gade,Haar hartebloed to moet .

Maar niemand ijlt haar tegenEn spraakloos staat de schaar ;Een enkle trouwe degenTreedt nader en zegt : „Daar !"

En wijst de bleeke vrouweNog bleeker werd zij toen

Het zwarte kleed der rouwe . . . .Meer had zij niet van doen .

121

122

En zwijgend ging de braveWeer naar haar kemena ;Het koude lijk des gravenDroeg men de droeve na .

„Nu heb ik u weerommeMijn lief, mijn hertebloed,Och mondjen, eeuwig stomme,Och oogskens, zonder gloed !"

En schreien deed de vrouweMaar schreien, heel den dag ;Tot van to grooten rouweZij niet meer schreien mag .

Toen waren zij to zamen,Zij en heur hartebloed,Al in den hemel, amen,Dat hopen wij, voorgoed .

En diep in koelen grondeMen hunne lijken lag,En dikke tranen stondenIn d'oogen van wie 't zag .

Een steep, wel groot en zwareWerd op bun graf geleid ;„Heer Hugo en Vrouw Klare ;„Zij heeft zich doodgeschreid" .

Dat stood er op to lezenEn ook nog stood erbij„Gij, die bier langs moet wezen,„Och bid voor alle bei" .

En weinig jaren laterWas daar een kerk gereed,Waarin een jonge PaterGetrouw de misse deed .

Die Pater heette Alvarez .Hij deed de misse schoon,Heer Hugo's en Vrouw Klare'sZoo vroeg verweesde zoon !

Gij, die dit hebt gelezen,Och bid voor alle drij,En ook nog, kan het wezen,Een Ave-zoet voor mij !

89. DE KORTE BALLADS .

Een miter al over de heide reed ;Zwart was z'n rusting, zwart z'n kleed

De heide was heet,De heide was breed ;

Wat of er die ruiter wel deed?

Hij reed er z'n paardj a in zweet !

90. MIJN LAND .

Ik heb je toch zoo hartlijk liefM'n lieve kleine landEn 't is of ik m'n ziel bediefWanner ik vreemde waatren kliefOf ver dwaal van je strand .

123

124

Je bosschen, waar de stilte woont,Je geurig struikgewas,Je weien met een schat verschoond,Van bloemen, bout en blank getoond,Je wijde waterplas ;

Je vaarten regelrecht gehaald,Door vei en vruchtbaar veld,Dat wijkt tot waar je kim opaalt,Waartegen bruin 'n zeiltj a draalt,Of blond 'n duintop zwelt .

Je wolken grijs of bliksemblank,Gelijk 'n zuivre ziel,Of rozig als amandelrank,Of donkey dreigend als 'n tankEn wislend van profiel

Je altoos anders-mooie zee,Je zalig glooiend strand,Je steden, waardig van oud wee,Je dorpj es in hun blanken vree,Je hei in paarsen brand .

't Heeft al mijn schoonheidszieke hartVeroverd, reddeloos !En waar mijn weg ook henen wart,Jou blijft 't allerbreedste part

Van mijne liefde, altoos !

9t . SCHAATSDEUNTJE .

Nu geen praats, kameraads,Maar den voet op de schaats,En dan zwieren, en zwieren, en zwieren !

Baan op en baan neer,Honderd keer en nog meer !

Holahei ! da's 'n hollandsch plezieren !

Niet gehokt bij den haard !Nu de blokken gespaard,op de vaart, als je warm wil wezen !

Bind aan ! Schaats je moei,En 'n lekkere gloei .

Doortintelt je spieren en pezen !

Met 'n kris en 'n krasIn het wondere glas,De lof van den winter geschreven !

Wat gezellig tumultAl de gladdigheid volt !

Wat gezond en was jong-jolig leven .

Kijk die kranige paai !Met 'n zet en 'n zwaaiDoorzwiert-ie de baan in de breedte !

Wat ijs en was staalHeeft den oude totaal

Z'n kruisj a of zes doen vergeten !

Ginds krabbelt 'n pukMet 'n schrap en 'n rukVooruit fangs de baan op z'n eentje .

Wat 'n ander al kanToont de dreumes parmant

Met 'n glij van 'n pas op een beentje .

En het zonnetje blinks,Wijl 't zoetekes zinkt,op de gladde kristallene vloeren,

125

126

En komt ze met groenEn heel licht vermiljoen

Ten afscheid verperlemoeren !

0 de pittlge vreugd,Die de harten verjeugdt,0 de deugddoende jool van het schaatsen !

Neen, niet eerder naar honk,Voor wij 't sterrengevonk

En de maan op de baan zien weerkaatsen !

92 . VADERZORG .

't Is lentetijd, en God is goed !Hij legs in de aarde een rijken schat

Van vruchtbaar sap en voedend vocht,Waar 't plantje stengel, knop en bladEn bloem uit wrocht . .

't Is zomertij d, en God is goed !Hij zendt zijn warmers zonneschijn,

Die op de jonge vruchtjes broeit,Totdat ze vol gezwollen zijn

En rij p gegloeid !

't Is najaarstijd, en God is goed !Hij zendt zijn stormwind, en die snijdt

De vruchtjes of en strooit ze rood ;Straks bloeien bloemen wij d en zij d,

Waar eerst nets stood .

't Is wintertijd, en God is goed !Hij spreidt een deken, warm en zacht,op zaad en kiem en teere loot,

Opdat geen koude winternachtEr een van doodt .

O God is goed ! is altoos goed !En meer dan plant of bloemelijn

Omve' 'gt u zijn Vadermin ;Der bloeme dank is, bloeme zijn ;

Maar gij, bemin !

93. DE SNIJER EN DE REDS .

Er woonde een reus in 't bruggehuis,Van 't tolgeld moest-ie leven .Daar kwam Baas Draad, 'n echte Pruis,Die wou den reus niks geven .

127

128

„Wet to!? Wie to!? Op jou gezicht,Jou groot gezicht !Wat hebben wullie snijertjesNou toch voor 'n gewicht !"

De reus die Ioenst naar Meester DreadMet oogen groot als brooien .„Ik kijk hier naar geen zwaarte of meat,Tol geven zelfs de dooien" .

Z'n breeje rug verspert de brag,De gansche brag !

Dus : wil je er door ? Betalen !Of zwemmen, heen en terug !

Stroomafwaarts komt 'n lindeblad ;De snijer ziet het drijvenEn denkt : „Precies wet 'k noodig had !Zou 'k met zoo'n buldog kijven ?"

„Wet to! ? Wie to! ? Op jou gezicht,Jou groot gezicht !

Wat hebben wullie snij ertj esNou toch voor 'n gewicht !"

Hij sprong . . . . ! Zoo kwam 'k m'n levee, nee,Geen tweeden sprong meet tegen !'n Sprinkhaan, als-ie 't heel vet dee,Kwam nog niet halverwege !

't Blaadje schommelde even maar,Heel even maar !

Hij sprong precies op 't randj e,De ridder van de schaar !

Rijmpjes en Lijmpjes • 9

Baas Draad zat op z'n lindebladMet d'ellemaat to roeien ;Gezwinder kon geen trotsch fregatZich door de golven spoeien .

„Was tol ? Wie tol ? Op jou gezicht,Jou groot gezicht !

Wat hebben wullie snijertjesNon toch voor 'n gewicht ?"

De reus die zag 't, gansch ontsteld,Maar ook op weerwraak broeiend .Daar gaat z'n stuiver bruggegeld,Dat, zie je, maakt 'm woeiend .

En dan die dolle snij ersdurf,Die snijersdurf !

Komt-ie 'm nog in handen,Hij knijpt 'm vast tot turf !

Nou slingert-ie 'n reuzensteen,Naar Meester Draad's plezierboot .Maar mijlen vliegt-ie 'r over heenEn slaat in 't veld 'n mier dood .

De snijer denkt : „Och Heer dan tochOch Heer dan toch !

Had mij die kei getroffen,'k Voelde 't morgen nog !"

't Lindeblaadj a stoot aan kant,Aan wal springs onze snij er ;Hij wuift den reus toe met z'n handEn schreeuwt : „Adjuus, ik zij er !"

„Was tol ? Wie tol ? Op jou gezicht,Jon groot gezicht !

Wat hebben wullie snijertjesNou toch voor 'n gewicht !"

129

i 30

94. SNEEUW.

Wat ben je toch donzige vlokj es ?Pluisj es van englenrokj es ?Of hebben sours englenhandjesUit de hemelsche ledikantjes

De kussentjes opgeschud ?

Je bent er zoo fijn en zoo teertjes !Licht ben je de kleine veertjes,Bij de vlucht door de hemelsche hoversUit de Englen d'r vleugels gestoven,

Of anders, wat ben je dan toch ?

Sours kruimpjes van witbrood en wafel,Van de goudene hemeltafelOp aarde gestrooid ? Of wel lokjesVan 't wolhaar der schapen en bokjes,Die gaan door de hemelwei ?

Of zi jn ze daar ginder hoogeAan de groote schoonmaak getogen ?Dan zijn de plumeau's ook geen fijneWaar ze torens en baldakijnen,

Daarboven mee stoffen hoor !

Maar wat je ook bent, blanke pluisjes,0, 'k zie toch zoo garen langs huisjesEn boomers je wit gewemel,Grauw op 't bleek van den hemel,

En nog liever je donzige rust !

En 'k kom 't toch eenmaal to weten,Als ik zelf dat witbrood mag eten,

Rijmpjes en Lijmpjes. 9*

Of zelf de schaapjes mag scheren,Of zelf de kussentjes keeren,

Of zelf de tronen stof !

95. AAN SINTERKLAAS .

Goeie Bisschop, beste Baasje,Alles hunkers naar je kom !leder Koosj e, Keesj e Klaasj e,Toos en Tijs en Truus en Tom .Haal je witte kribbebijterVan z'n leeggegeten ruff.Zet je wit-satijnen mijterOp je zilverwitte kuif .Veeg de grauwe spinnedradenUit het krulwerk van je staf,Poets je lange pronkgewadenStof je paarse muiltjes af.Stuur je Piet, je trouwe neger,Gauw maar naar den bakker toe .En ook naar den schoorsteenvegerOm 'n splinternieuwe roeVul je kisten, vul je zakken !Schimmel kan een vrachtjen aan !Chocolaad bij gansche pakkenKoeken met sucade eraan .Poppen, die hun oogen draaien,Wagens, die op gummi gaan,Sabels om er mee to zwaaien,Haasjes, die op bellen slaan .Tollen, die als beren brommen,Heel een hofstee in een dons,Ja, die alles op kon sommen,Was een echte bolleboos .

'3'

132

Vlieg maar heel gauw met je tweeen,Vlugger dan een monoplaan,Over 't hoofd der PyreneeenOp ons kleine Holland aan .Voor je schimmel staan de klompj esMooi-gevuld en wel, al klaar .Knollen, hoof en wortelstompj es,

't Voer is anders duur van 't jaar!En voor jou hoogwaardigheidj e,Leerden wij een heel nieuw lied,Zeven versjes op een rijtjeEn een heel apart voor Piet .Kom dan Sint en breng je PieterMet z'n roe gerust maar mee,Niemand bier in Holland lies erWat z'n •pa of moe hem zee .Niemand jokte, remand sarde,Geen die stal van jam of fruit,Of die zusjes haar verwarde,Niemand haalde nest] es uit .Kom dan Sintj e, ieder mint je,Kom en mask de kleinen blij,Dat 't allerarmste kind] eZelfs vandaag gelukkig zip !

96. AFGELUISTERD .

Ze stonden en smiespelden samen,De kleuters, maar 't ging o zoo zacht,En achter het muurtj a van bramenDaar Meld ik geduldig de wacht .

Hier kan ons toch niemand vast hooren,Zoo dachten de kleuters gewis,Maar 'k heb er geen woord van verloren,En het plan van die twee, dat liep mis .

„Zeg, Funske", zoo fluisterde Pietje,„Ik weet wat, maar zeg het geen mensch,„En ook niet aan Nel of Marietje„En vast niet aan Molenaars Frens" .

En Funske, die schudde van „neee"En Pietje grog zoetekes voort,,In meester z'n taro, in de sleeen„Vlak neven die ijzeren poort,

„Daar weet ik een nestje to zitten,„Ik meen dat het is van een mees .„Twee eikes al heeft 't --'t zijn witte„Ze leggen er twintig, zegt Kees .

„Zoo gauw als ze klaar zijn met leggen,„Dan halen we z'uit - ieder lien,„Maar nou tegen niemand wat zeggen,„En ook niet to dikwijls gaan zien" .

En weer schudde Funske van neeeTien eikes, 'o mensch, wat 'n schat !Hij lachte zoo stil en tevreeeAlsof ie z'n eikes al had !

Maar 't nest] a staat nog in de sleeenDe jongen zijn alien to vlug .En d'ouden zie'k vaak met z'n tweeenBij mij in den boomgaard terug .

'33

'34

Ze kwietlen zoo'n wonderlijk liedje,Zoo guitig, ondeugend en blijZe spotters met Funske en Pietj e,En zingers een dank] a voor mij .

97. MEESJE.

Tjieke-tjieke-tjiek !Wie maakt er die muziek ?Een klein en kleurig vogeltj e,Een kopj en als een kogeltj e,En in dat ronde kopj a zitEen leak stel oogjes, zwart als git .

Tjieke-tjieke-tjiek !Wat is het rap en kwiek !Een „tjiek" en tegen 't stammetjeDaar loops het als een vlammetjeZoo spartel-dartel op en neer,En „tjiek", weg is het vlamke weer .

Tjieke-tjieke-tjiek !Och kijk toch hoe komiek !Aan 't topje van 'n stengeltjeDaar hangs het en het bengelt jeZoo rustig-dapper en kordaatAls d'allerhandigste akrobaat !

Tjieke-tjieke-tjiek !Wat leuke gymnastiek !Maar ! „tjiek" ! En 't stijve stengeltjeVaart plots omhoog en 't bengeltjeZit ginder ver en slijpt zoo kwaadZ'n bekje of het moorden gaat .

Tjieke-tjieke-tjiek !Och och je lacht je ziek !Zoo'n klein ondeugend foppertj e !Nou speelt het weer verstoppertj eTjiektjiek ! ja ja, ik hoor je guit !Maar vind zoo'n dreumes nou 'ns uit !

„Tjiek !"

98. LEGENDS VAN SINT MAURUS EN PLACIDUS .

Een sombre klove, arm aan licht,Een woud op elke helling,

Een woud van pijnen, kil en dicht,Een meer, diep in de delling,

Dat was de plaats waar BenediktZijn twalef kloosters bouwde,

Waar klare vree met BenediktZijn intocht wilde houden .

Daar kwamen toen op zeekren dagTwee knapen, teer van leden ;

'35

136

Die hebben met een vromen lackOm kap en pij gebeden .

En Benediktus heeft hun graagHet zwart habijt gegeven .

Weg wierpen zij toen kanten kraagEn kleed uit zij geweven,

En 't makk'lijk schoeisel, rijk en zacht,Uit soepel korduwaner,

En alle rij kdom, alle pracht,Om rijker en voldaner

Dan koningen in pronkpaleisEn stoet van hovelingen,

Dien eenen Koning, groot en wijs,Gestadig lof to zingen .

Nog noemde ik u de namen nietDer knapen, jong maar vroede,

Zij heetten Maurus en Placied,Van hoogen eedlen bloede.

Zij gingen wondervlug vooruitop 't pad, dat leidt naar boven,

Waar d'enge poort den toegang sluitTot d'eeuwig-groene hoven .

Zij baden veel, zij waakten lang,Zij ploegden op den akker,

Of zongen mee in 't psalmgezangDer patens klaar en wakker .

Zij schepten water uit het meerMet groote steenen kruiken,

Of dwaalden andre dagen weerMet 't vee door ruigte en struiken .

Of zaten aan de voeten neerVan Vader Abt, en putten

Uit vromen mond er wijze leer,Hun jonge ziel ten nutte .

En Benediktus was dat welEen vader vol van zorgen,

Wijd-open stood zijn kleine celZoo t'avond, als to morgen,

Wanneer sours Maurus of PlaciedZijn raad of troost behoefde,

Wijl lichaamspijn of zielsverdrietHen kwelde of bedroefde .

Zij aten daar, zij baden daarEn speelden met de raven,

Die zij, in wedstrijd met elkaar,De zotste namen gaven .

Die keerden stiplijk iedren dagTer stille kluize weder

Err zztten zich bij 't blij gelachDer kindren met hen neder

Ter tafel, waar het bruine broodEn 't koele vocht hen beidde ;

'37

En als zoo'n zwarte dischgenootIn raventaal jets zeide,

Vertaalde 't tweetal 't als om strij dIn jokkerrij, en 't schaat'ren

Der klare stemmen schalde wijdWijd over woud en waat'ren .

Tot vader Abt den zegen sprakEn alien vroomlijk zwegen,

De raven ook, op 't zwarte plakDen schalken kop genegen .

Zoo gingen zij gestaag vooruitop 't pad, dat leidt naar boven,

Waar d'enge poort den toegang sluitTot d'eeuwig-groene hoven .

En liefden zij den Hemel zeer,De Hemel zou 't hun loonen

En hunne liefde keer op keerZijn wedervriendschap toonen .

Zoo sprak eens Vader Benedikt„Placied, neem een der kruiken,

„Want zie, hoe moe het loover nikt„Aan d'arme rozenstruiken .

„De goede planten derven vocht .„Ga, vul mij een der kruiken

„Aan 't meer gij weet wel in then bocht,„Omhaagd van elzestruiken .

„Daar is het klaar, daar is het koel„En 't scheppen niet to moeilijk .

„Want ook de plant eischt meegevoel„En hardheid is verfoeilijk

„Ook jegens haar". De jongling gingEn 't rees, terwijl hij daalde

Een liedeken klaar als belgekling,Dat d'echo graag herhaalde .

138

Hij kwam aan 't diepe meer en deeZijn kruik vol tot den rande .

Maar plots verglee zijn voer, en meeSchoot 't oor hem uit de handers .

De kruik zonk weg, hij greep, greep mis,Maar werd door 't meer gegrepen

En voelde in schrikbre ontsteltenisZich naar de diepte sleepers .

Een enkle noodkreet, lang en rauw,Waar heel zijn angst in krijsde . . . .

Dan voelde hij de donkre kouDie om zijn tanden ijsde .

Maar boven hoorde BenediktDien kreet vol doodsbenauwen,

Een oogwenk stood hij suf, verschrikt,Toen won 't zijn Godsbetrouwen

„Fluks, Maurus, op ! gezwind naar 't meer,„Uw broeder wou 't u rooven,

,,In naam van God, ga, eisch hem weer„En voer hem veilig boven" .

Zoo sprak hij ; zie, hoe Maurus vliegtOmlaag, een valk gelijkend

Een donkre valk, de vlerken dicht,op zijnen bait neerstrijkend,

Tot plots het meer zijn neervaart stun .Stil staat hij, als verslagen .

Maar spoedig heeft zijn aarzlen uit,Met God ! hij zal het wagers .

En vol vertrouwen treedt zijn voer,Den vloer van waggelend water

En 't waggelend water, wijl het moet,Het draagt den kleinen pater,

Tot waar een hand om strengels kramptVan net en plompeblaren .

139

140

Hij treks zijn broeder, gansch verstramd,Naar boven, tilt de zware

Druipnatte vracht, met wondre krachtZijn schouders op, ijit henen,

Vlijt dan den lieven drenkling zachtAan kant en slaat aan 't weenen ! . . . .

0 heerlijke gehoorzaamheid,Door Jezus zoo gezegend !

Och werd uw schoon in omen tijdWat dikwijler bejegend .

Dan zou er grooter vrede zijnBij minder twist en strijen,

Dan zou het leven tot festijnVan groote vreugd en gedijen .

Ik heb van Maurus en PlaciedVerhaald tot nut en stichting

Van u mij n kinders, in een liedVol heimlijke onderrichting .

Nu is het uit ; en vraagt ge mijWat zijn zij nog geworden ?

Twee glories in der Heilgen rij,Twee parels hunner orde .

99. VAN EEN KONINGSKEN .

Daar was eens een koningsken, koningsken kleinDat wilde in 'n stalkers geboren zijn .Het kwam in dat stalkers, heel zacht in den nachtMaar gansch zonder luister, verlaten, veracht .Het kwam ; maar geen wiegske van zij of satijnVerbeidde de komst van dat Koningsken klein .Een ruwhouten kribbe, vol stroo gedaan,Daar wilde het kindjen op slapen gaan !Geen nijgende dienaars, geen blinkende stoetVan ridders en jonkers en maagdekens zoet,Begroetten dat liefelijk koningskind ;Een ezelken slechts en een redeloos rind ;Die staken de koppen heel dicht bij elkaarEn ademden zachtkens door 's kindekes haarGeen marmeren trappers, geen luchters van goud ;Geen rijke tapijten, heel zwaar en heel oud ;Maar verflooze binten, bestoven en grijs ;Aan 't open stroodak veel pegels van ifs .En toch was het waarlijk een koningskind !Zijn Vader regeerde over wolken en wind,Regeert over de aarde, den hemel, de zeeEn over de duizenden starretjes mee .Miljoenen van englen met kleederen aan,Die stiff van de zuiverste parelen staan,

'4'

Met zwaarden en schilden van klaar diamant,Om 't schitterend voorhoofd een sterrenbandDat waren zijn ridders als Hij beval,Dan vlogen zij vlug tot de grens van 't heelal,Zeg, weet gij den naam van dat koningsken nu ?'t Was Jezus, die louter uit liefde tot uZijn Vader verliet en zijn hemelsche woon,En 't kribbeke koos tot zijn schamelen troop.Bemint dap dat liefelijk koningsken klein,Bewaart uwe hart] es steeds needrig en rein,Dan houdt gij eens alien, in schitterende dracht,Als edelknaap, rondom zijn hemeltroon wacht .

too. IN 'T STALLEKE.

142

Stil mijn lief jes,Stile gaan!

Zacht als diefj es,Zoetj es aan !

't Kindj e siaapt zoo rustig non ;'t Schreide straks van pijn en kou,Zacht gegaan en zoetj es dus,Zachtj es broertj e, zoetj es zus

op je teentj esNaderbij !

Net als eendjesIn de rij

St ! dat osje doer geen kwaad,Als je rustig verder gaat,En Sint-Jozef, o, die lacht,Dat je kijken komt ! Maar zacht !

Zoo ! Om 't kribj e !Och hoe arm !

Druk je lipjeLiefdewarm

op die handjes ijzig-koud,Op die haartjes glanzig-goud,Maar voorzichtig ! zacht gekust !'t Kindje sluimert zoo gerust !

Kijk ! Van 't schreienBleef 'n traan

Hier bezijen't Oogj a staan

't Lacht sours even ! 't Droomt gewis,Dat 't nog daarboven is,Waar 't met d'Englen vrij en blijSpeelde door de hemelwei .

Des to wreederZal de pijn

Voor het teederKindje zijn,

Als het straks weer wakker words,Schatjes, och, Bring niet zoo kortOm het wankel kribj a heen,op je knietj es en gebeen !

Zeg het kndjeNou heel zacht

Als je vrindjeGoeden nacht,

Meem een laatste kusje meeop je lipjes ; 's hemels vreeIn je hartjes ; Jezus' lackInk j e oogj es, Kindje, Bag !

IM

J

,.J

'43

INHOUD.

I. Rim-ram! .. 2. Onze Hek .. 3. Van drie kuikentjes .. 4. Kees doet 'J: niet meer 5. Mijn sikje .. 6. Beps konijntjes .. 7. Ons Truitje 8. Fokkie 9. Klein Willy

10. Muggetje .. I I. Schaatsliedje 12. Witje 13. Hansje de Haas 14. Lammetje-ble 15. Muizenliedje 16. Ons Pukkie 17. Stout Geiteke 18. Mijn Pierewiet .. 19. Vlinderke .. 20. Kikkerliedeke .. 21. St. Nicolaas .. 22. Daar is de Sint weer 23. Sinterklaas 24. Vreemde bloemen 25 .. Tjok, tjok, tjok .. 26. Meiregen

144

BIz.

5 6

7 9

10

II

12

14 16

I7 19 20

21

22

23 25 27 28 29 30

32

33 35 37 38 40

27. Wandelen 28. Avondklokje 29. Ons landje 30. Poedel 3I. Terug van het front .. 32. Meiliedje .. 33. Sneeuwland 34. Lente 35. Lenteliedje 36. Moeders Slaapliedje 37. Toe schatje lief, ga slapen! .. 38. Kom mee! 39. Wintermooi 40. Daluzziknie 41. Vlinderlesje 42. Mei! 43. Komt uit .. 44. Glijliedje .. 45. De knaap en de vogeltjes .. 46. Plan-plan-plan 47. Touwtje springen .. 48. Vliegen 49. Het regent 50. Bij de wieg .. 5 I. Lastposten 52. Bloemen .. 53. 0 ! Ik ben toch zoo blij ! .. 54. Brief aan Pa .. 55. Voor onze Koningin .. 56. Uitverkoren 57. Marietje 58. Bloempje 59. Verwachting

BIz.

.. 41

.. 42

43 .. 43 .. 46 .. 48 .. 49 .. 49

51 52

.. 53

.. 54 " 55 .. 56 .. 58

60 .. 61 .. 63 .. 64 .. 65 .. 66

67 .. 68 .. 69

70

.. 72

73 .. 74 " 75

76 .. 79 .. 81

81

145

60. Annemarietje .. 61. Joep's paardje .. 62. Het liedje van mijn tuf .. 63. Kaplaantje 64. Van Bobbie Poes en Doortje .. 65. Gauw genezen 66. Soldaatje .. 67. Kniedeuntje 68. Het Lied van Lapper Leer 69. Lies en Mies 70. Lijsje 71. Thea 72. Nelleke 73. 'n Vreeselijke Geschiedenis 74. M'n hoepel 75. De mislukte felicitatie .. 76. Van een lastig ventje .. 77. Het Liedje van Baas Garen 78. Klokje-goud 79. Jantje weer beter .. 80. Cornelis 81. Scharenslijpersliedje 82. Van Minetje 83. Krijtertje .. 84. Mei! .. 85. Lenteliedje 86. Wat de zwaluwen vertelden 87. Het Liedje van Oost-Inje .. 88. De lange Ballade 89. De korte Ballade 90. Mijn Land 91. Schaatsdeuntje 92. Vaderzorg

BIz.

82 83 84 86

87 89 91

92

92

94 95 97 97 98

100

101

103 104 105 107 109

IIO III II3 II4 II5 II7 II9 121

123 123 124

126

INHOUD.

I. Rim-ram! .. 2. Onze Hek .. 3. Van drie kuikentjes .. 4. Kees doet 'J: niet meer 5. Mijn sikje .. 6. Beps konijntjes .. 7. Ons Truitje 8. Fokkie 9. Klein Willy

10. Muggetje .. I I. Schaatsliedje 12. Witje 13. Hansje de Haas 14. Lammetje-ble 15. Muizenliedje 16. Ons Pukkie 17. Stout Geiteke 18. Mijn Pierewiet .. 19. Vlinderke .. 20. Kikkerliedeke .. 21. St. Nicolaas .. 22. Daar is de Sint weer 23. Sinterklaas 24. Vreemde bloemen 25 .. Tjok, tjok, tjok .. 26. Meiregen

144

BIz.

5 6

7 9

10

II

12

14 16

I7 19 20

21

22

23 25 27 28 29 30

32

33 35 37 38 40

93. De snijder en de reus94. Sneeuw95. Aan Sinterklaas . .

. .

. .96. Afgeluisterd97. Meesje98. Legende van St. Maurus en Placidus . .99. Van een koningsken

100 . In 't stalleke

Blz .

. . 127

. . 130

. . 131

. . 132

. . 134

. . 135

. . 141

. . 142

147