Nummer // 1

2 3

ColofonPlateau – uitgave 1

Hoofdredacteur //

Tekstredacteur //

Coverfoto //

Beeldredacteur //

Vormgever print //

Vormgever digitaal //

Eva Stomphorst

Hawyin Huynh

Thomas van Kamlthout

Tim van Breda

Reinier Sandtke

Maarten Donker

Tei Van Den Neste

Thomas van Kalmthout

Het is ons doel om een vruchtbare bodem te creëren voor de volgende generatie vruchten. Misschien kunnen deze vruchten daarna ook in ons magazine bekeken worden en op hun beurt weer voedingsstoffen doorgeven.

De eerste vruchten zijn bekeken in het nul nummer. We maken ons op voor de nieuwe schouwing en hopen dat jij net zo geniet van het één nummer zoals wij bij het maken ervan.

PLATEAU één, onder vers bewind proberen we nieuwe hoogten te bereiken.

Van onze eindredacteur:Tei van den Neste

EditorialDe nieuwste

vrucht.

‘‘Het is ons doel om een vruchtbare bo-

dem te creëren voor de volgende

generatie vruchten.”

Eindredacteur Tei Van Den Neste// Fotografie: Thomas van Kalmthout.

We kennen allemaal de kunstbladen, vaak een beetje te droog of alleen de al bekende kunstenaars. PLATEAU pakt het anders aan, wij kijken naar de vruchten die aan het rijpen zijn. De slechte vruchten zijn voor de vruchtensap. De mooie vruchten krijgen een kans in ons magazine.

We proberen achter de voedingsstoffen te komen die de vruchten gebruikt hebben om te groeien. Het uiteindelijke resultaat van al deze jaren stellen we tentoon. We laten zien wat ze geworden zijn en hopen jou ook te inspireren. We proberen bovenal aan te tonen dat deze vruchten zich niet hebben laten plukken om meteen geconsumeerd te worden. Ze hebben besloten aan de boom te blijven hangen totdat iemand opkijkt en hun pluriformiteit aantrekkelijk vindt.

Wij zijn, als ik zo vrij mag zijn, zo een persoon. Wij kiezen alleen de middenweg. Wij klimmen in de boom en kijken naar deze schitterende vruchten, we plukken ze alleen niet. We laten ze verder rijpen.

Wat is er leuk aan om alleen onze vruchten tentoon te stellen? Wie zegt dat wij de beste bekijken? Wij willen ook dat jij op zoek gaat om deze schoonheden van de natuur te vinden. Daarom geven we je elke week wat tips waar ontontgonnen gebieden voor het eerst betreden worden.

4 5

InhoudUzume Wijnsma heeft in april de eerste prijs gewonnen voor het onderdeel ‘Expo’ bij de Kunstbende voorrondes in Utrecht. Sindsdien is het balletje gaan rollen voor haar.

The power of things’ is een tentoonstelling in Rotterdam met de meest excentrieke dingen. Je kijkt je ogen uit!

De nieuwste technologieën zijn niet bij te houden maar de kunstenaars op dit festival proberen je een beeld te geven over wat er in de toekomst allemaal mogelijk is.

Schilderen met Foto’s

Editorial

Mediagids

3

7

6 NieuwsEindelijk een robot.

STRP Festival

9

14

18

Studio Vrijdag is een grafisch ontwerp bureau uit Utrecht. Ze doen veel met typografie en zijn onlangs genomineerd voor een European Design Award.

Ontwerp 21

Fictieve advertentie

6 7

Nieuws De gids

Van 20 tot 23 september vindt de eerste editie van Unfair Amsterdam plaats. Deze beurs is georganiseerd naar aanleiding van de annulering van Art Amsterdam. Art Amsterdam is dit jaar afgelast vanwege onvoldoende draagvlak en vanwege de financiële crisis. Het zal volgend jaar waarschijnlijk niet terugkeren. Volgens de site van Unfair Amsterdam is de beurs echter niet afgelast vanwege onvoldoende draagvlak, maar wegens onenigheid binnen de kunstsector. “Eensgezindheid was ver te zoeken en vanaf een afstandje lijkt het er weer op dat de kunstsector zich moeilijk kan verenigen.” Unfair Amsterdam richt zich vooral op de gedupeerde kunstenaars van Art Amsterdam, maar zegt te willen leren van de fouten van haar grote broer, en sluit daarom niemand buiten. Unfair Amsterdam omschrijft zichzelf als “een beurs-expositie zonder scrupules, een expositie die toont wat de sector te bieden heeft. Een eensgezinde statement tegen de falende heersende klasse.” Voor meer info: http://www.unfairamsterdam.nl/

Deze week is de week van de amateurskunst, oftewel ‘WAK’. Het begon op twee juni en eindigt op negen juni. Door heel Nederland zijn er in verschillende gemeenten activiteiten te doen. Bij de activiteiten staan de passie en het plezier van de amateurkunst centraal. Hierbij moet je denken aan optredens, workshops, tentoonstellingen en nog veel meer!

Kunstfactor, de organisatie die WAK heeft geïntroduceerd, hoopt dat de activiteiten bijdragen aan de sociale binding tussen buurten en wijken. WAK stimuleert mensen om actief deel te nemen aan de samenleving, wat zorgt voor een beter gevoel van welzijn. Wil jij weten wat er bij jou in de buurt te beleven valt? Kijk dan op http://tinyurl.com/week-van-amateurkunst voor meer informatie.

Scan deze QR-code om een filmje van WAK te bekijken.

De eerste ronde van de verkiezing ‘Kunstenaar van het Jaar 2013’ is weer gestart. De winnaar krijgt €25.000 en natuurlijk de eretitel ‘Kunstenaar van het jaar’! Verschillende kunstenaars doen hier aan mee. Met sculpturen, schilderijen en voordrachten charmeren ze de jury.De verkiezing bestaat uit vier rondes. In de eerste ronde zorgen voordrachten van de deelnemers voor een nominatie van 90 personen. Deze genomineerde mogen door naar ronde twee. In de tweede ronde kan iedereen stemmen op de 90 genomineerde kunstenaars. Dit leidt tot een selectie van 25 halve finalisten.In de derde ronde worden er acht finalisten uitgekozen door de panelleden. Ten slotte in de vierde ronde kan ook jij stemmen op één van de acht genomineerde, die zichzelf dan misschien ‘Kunstenaar van het Jaar’ mag noemen.

Scan deze QR-code om de site van het Kunstjaar te zien.

UnfairAmsterdam

WAK Kunstenaar van het jaar 2013

Alles Grafisch! Exposure 2012 Holland Festival

NK Living Statues

Iris van Herpen

STRP festival

Art Rocks!

Bazar Bizar

Wordpressphoto

Alles Grafisch! is een tentoonstelling met kunstwerken die verschillende grafische technieken in beeld brengen. De tentoonstelling loopt van 8 juni tot en met 1 juli in het CBKU. Op 28 juni vindt er een speciale filmavond plaats.

In mei, juni, juli en september tonen de afgestudeerde studenten van de HKU hun werk tijdens Exposure 2012. Kijk voor alle precieze data op hun site.

Holland Festival is een festival voor de podiumkunsten is Amsterdam. Muziektheater en muziek staan centraal. Ieder jaar wordt dit festival georganiseerd door een andere directeur. Iedere directeur geeft een andere wending aan het festival.

Iris van Herpen is een spraakmakende Nederlandse ontwerper met een kenmerkende stijl. In deze tentoonstelling in het Groninger Museum is een overzicht van haar werk vanaf 2008 te zien. De tentoonstelling is nu te zien en loopt nog tot 23 september.

Zondag 10 juni zullen 38 professionele Living Statues door hartje Valkenburg strijden om het Nederlands kampioenschap. De entree is gratis. Heb je dit gemist? Ga dan 30 september naar Arnhem voor de wereldkampioenschap.

Op zaterdag 23 juni 2012 zal Bazar Bizar plaatsvinden. Bazar Bizar brengt kunst, muziek, lekker eten en performances bij elkaar. 50 bekende en minder bekende kunstenaars en vormgevers zullen op een originele manier hun werk presenteren en (ver)kopen rondom de Oude Kerk Charlois.

9 november tot 18 november wordt het tijd om het STRP festival te bezoeken. Het festival is een unieke combinatie van kunst, technologie en muziek. Verschillende kunstenaars proberen je een beeld te geven op wat er in de toekomst allemaal mogelijk is.

In de oude kerk in Amsterdam kun je tot en met 17 juni World Press foto’s bekijken. Het is niet zo maar een overzicht van de beste foto’s van het jaar. Het is ook een overzicht op een bijzonder deel van de wereldgeschiedenis.

Art Rocks! is een cross-mediaal project dat bestaat uit een grote landelijke muziekcompetitie, verschillende evenementen, workshops, concerten en een muzikale multimediatour. Art Rocks! is tot 23 juni te bezoeken in het Boijmans van Beuningen museum in Rotterdam.

http://bazarbizarrotterdam.nl http://strp.nl www.worldstatues.nl/

http://www.hollandfestival.nl http://www.hku.nl/web/MaakKennis

/Eindexamens2012.htm

http://www.cbk-utrecht.nl/presentaties/alles-grafisch

http://www.worldpressphoto.org

/Exhibition/2012_Amsterdam

http://www.groningermuseum.nl

/tentoonstelling/iris-van-herpen

www.artrocks.nl

9

Uzume Wijnsma // Fotografie: Thomas van Kalmthout.

Hoewel ik me nu vooral focus op foto’s ben ik niet van plan tekenen en schilderen helemaal los te laten. Zo ga ik deze zomer een maand lang een tekencursus volgen in Florance. Ik probeer er nog wel mee dingen mee te doen maar het is toch vooral foto’s en film wat ik nu heel erg leuk vind. Eigenlijk vind ik dat best raar. Het is ook pas sinds een jaar dat ik zo bezig ben met fotografie. Als kind begin je namelijk met de ‘makkelijke’ dingen zoals tekenen, verhalen schrijven of stripjes maken. Ik was al wel wat bezig met fotografie, maar niet serieus. Zoveel meiden pakken in hun tienerjaren wel een cameraatje op. Ik had me er dus totaal niet op gericht dat het maken van foto’s ook een mogelijkheid is om mezelf te uiten. Pas sinds kort zie ik een camera als een serieus instrument en zie ik mezelf wel professioneel fotograaf worden.

KunstenaarSchilderenmet foto’s

“Zoveel meiden pakken in hun

tienerjaren wel een cameraatje op”

Uzume Wijnsma (19) is al haar hele leven bezig met het maken van kunst. Sinds kort richt ze zich vooral op het maken en bewerken van foto’s tot een geheel nieuw beeld. Ze heeft daarmee in april de eerste prijs gewonnen voor het onderdeel ‘Expo’ bij de Kunstbende voorrondes in Utrecht. Sindsdien is het balletje gaan rollen voor haar.

Ik spreek af bij Uzume thuis. In de ruime woonkamer hangen een aantal lijsten met daarin haar foto’s. Zittend op grote leren banken in de zithoek vertelt ze mij hoe het voor haar allemaal is begonnen en waar ze zichzelf ziet in de toekomst.

“Van kinds af aan heb ik al geroepen dat ik kunstenaar wilde worden, maar dat was altijd heel erg gericht geweest op tekenen en schrijven. Pas op mijn dertiende begon ik een camera op te pakken en dan krijg je allemaal van die myspace-foto’s, puur amateuristisch. Door heel veel kunstsites op internet te bekijken, zoals bijvoorbeeld Deviantart, kreeg ik inspiratie. Ik zag hoe andere mensen dingen doen en zo ben ik er een beetje mee begonnen. Ik doe heel veel met Photoshop nu. Er gaan iets van 20 of 30 foto’s in één werk van mij en daar probeer ik dan een geheel van te maken waar dan meestal een of ander raar beeld van uit komt. Ik vind dat heel leuk om te doen, het is eigenlijk een soort digitaal schilderen met foto’s.

FICTIEVE ADVERTENTIE

Fictieve advertentie

11

Uzume Wijnsma aan het werk. // Foto-grafie: Thomasvan Kalmthout.

Op het eerste gezichten lijken de beelden die ik maak te bestaan uit één foto, maar ze bestaan dus uit heel veel losse foto’s. Bij een van mijn werken bijvoorbeeld komt het gras uit Engeland, de lucht komt deels uit Italië en deels uit Engeland, een deel van de achtergrond komt uit Nederland en de foto van het meisje heb ik in Rhijnauwen genomen. In één zo’n foto stop ik ongeveer 20 uur werk. Al mijn foto’s bewerk ik dus in Photoshop. Een handleiding of cursus erin heb ik nooit gevolgd aangezien ik daar te lui voor ben. Met Photoshop omgaan heb ik dus helemaal door ‘trial and error’ geleerd als het ware.

Naast foto’s wil ik ook van andere kunstvormen mijn werk maken maar raar genoeg vind ik foto’s nu het leukst. Maar daarnaast wil ik ook nog steeds schrijver worden en nog steeds filmregisseur en ga zo maar door. Ik ben niet heel zeker van mijn toekomst als kunstenaar. “Het blijft natuurlijk een onzeker beroep”.

Door onze Verslaggeefster: Eva Stomphorst

Voor mijn werk heb ik ook een Kunstbende prijs gewonnen. Normaal doe ik niet mee aan wedstrijden, ik vind ze echt verschrikkelijk, maar een vriendin van me had me gemotiveerd om mee te doen. Toen won ik dus, wat ik totaal niet had verwacht. Als je wint krijg je dus ook wat prijzen, daardoor heb ik mijn werk nu op een aantal plekken hangen en ik ben ook al twee keer gescout voor andere exposities. Het balletje begint nu dus wel te rollen voor mij. Dat is wel fijn, want ik wil in de toekomst professioneel kunstenaar worden. Ik doe nu een vrij intensieve studie maar als ik die afgerond heb wil ik me wel full-time op mijn kunstWgaan richten.

Mijn studie, Oude Culturen van de Mediterrane Wereld, is niet kunstgerelateerd, maar ik haal wel inspiratie uit de oude beelden en verhalen die ik bij mijn studie voorbij zie komen. In die zin haal ik er dus wel wat uit voor mijn kunst maar eigenlijk staat het er helemaal los van. Vroeger haalde ik mijn inspiratie vaak uit emoties, en dan vooral de duistere zijde ervan. Het afgelopen jaar ben ik vooral bezig geweest met het uitbeelden verhalen of scènes uit verhalen in mijn werk. Dan gaat het dus meer om bijvoorbeeld een liefdesverhaal en niet meer alleen maar puur om emoties.

“In één foto zit ongeveer 20

uur werk”

12 13

Werk van Uzume Wijnsma// Fotografie: Uzume Wijnsma

Fictieve advertentie

14 15

“Ik moet toegeven dat ik er een beetje

klamme handjes van kreeg”

een spiegelreflex om zijn hals lacht hij vriendelijk naar me. Hij vertelt me; “De plant leeft!. De substantie in de buisjes is het bloed dat hem in leven houdt. De plant kan voelen, meeleven, het beweegt en ademt.” Verbijsterd raak ik de plant nog eens aan. Het beweegt. Het lijkt wel of de plant van mij schrikt.

Samen met de man loop ik richting een doorzichtig doosje. Aan elke kant zitten zes motortjes vast. Binnenin zie je een verschrompeld hart. Of iets wat er op lijkt. Aan het hart zitten draden vast die naar de motortjes lopen. De draden lopen overal. Door het mechanisme dat erin zit lijkt het wel alsof het hart klopte. Alleen niet op de manier zoals het hoort. De man vertelt me dat elk motortje gekoppeld is aan een emotie. Elke keer als een persoon een emotie ervaart gaat er een motortje bewegen. ” Wiens emotie meet hij dan?” vraag ik verbaasd. Hij zegt me dat het waarschijnlijk iemand is met een drukke baan, een vrachtwagenchauffeur misschien. De man is klaar met zijn werk en gaat er van door. Houdt hij me nu nou voor de gek met zijn gekke verhalen?

Nadat ik langs een aantal andere kunstwerken ben gelopen, hoor ik een angstaanjagend geluid. Een combinatie van geluiden zoals mechanische armen die bewegen en nare afkeurende geluiden maakt het angstaanjagend. Het is raar dat het me nog niet eerder was opgevallen want het geluid galmt door de hele tentoonstellingszaal heen. Uit nieuwsgierigheid ga ik opzoek naar het ding die dit geluid maakt. Ik heb hem gevonden.

FestivalEindelijk,

een robot!

“Het geluid galmt door de hele

zaal heen“

‘The power of things’ is een tentoonstelling in Rotterdam. Het is deel van het DEAF12 festival. Je kan er verschillende kunstwerken bekijken, biologisch van aard, soms technologisch maar meestal een mix van beide (“biotechnologisch?”). Van houtwormen tot de zwartste verf die er bestaat, van zandstormen tot duiven die zeep poepen. Excentriek, zo zou ik de expositie in één woord beschrijven.

Vol verwachting zit ik in de trein op weg naar de expositie. Ik fantaseer over vreemde robots met rare functies en elektronisch mechanisch apparatuur. Na nog een uur fantaseren over robots, ben ik aangekomen bij de expositie.

Het eerste wat je ziet als je de zaal binnentreedt, is een enorm mechanische witte plant. Voorzichtig nader ik de bijzondere plant. Het valt me op dat door de hele plant, potjes en buisjes hangen. De buisjes doen me denken aan mijn vroegere scheikundeles waar ik menig van die dingen heb stukgemaakt. De buisjes in de plant bevat een geurende vloeibare substantie. Wanneer je door de plant heen loopt, word je omringt door witte bladeren. Opeens begint er van alles op te lichten en te bewegen. Ze lijken op beweging te reageren.

Terwijl ik vragend naar de plant kijk, komt er een man op me af. Hij vertelt me dat hij er werkt. Met zijn dreadlocks onder zijn rastamutsje en

Eindelijk, een robot! Het enorme ding rijdt op een rails. De rails is in een cirkel geplaatst. Hij heeft een hals die alle kanten op kan bewegen. Aan de hals is een camera bevestigd die ook om zijn as kan draaien. Een draak van een beest is het. Omdat hij niet van de rails af kan, rijdt het beest daar rondjes terwijl hij op zoek is naar mensen. De geluiden erbij maakt het een machtig beest, een draak. De camera ziet iedereen, hij kan je herkennen. Als hij je eenmaal heeft ‘gespot’ komt hij indringend op je af, heel dicht bij je gezicht. Je weet dat hij je kan zien. Ik moet toegeven dat ik er een beetje klamme handjes van krijg. Als hij jouw gezicht eenmaal ‘gespot’ heeft, doorzoekt hij alle Google image databases. Als je een bekend persoon bent, komt dat groot op een scherm te staan. Ook als je er alleen al op lijkt. Als je geen bekend persoon bent, plaatst hij je bij een groep mensen waar je eventueel mee te maken zou kunnen hebben. De personen worden allemaal voor mijn gevoel redelijk willekeurig uitgekozen. Ik was blijkbaar een ‘Youtube-ster’ volgens het enorme ding.

Even later loop ik weer in de hal met het hart. Er staat een meisje naast het hart die iets nuchterder leek dan de man. Ook zij werkt bij de expositie. Ze legt uit dat het hele hart gekoppeld is aan Wordpress. Elk motortje staat voor een woord. Dat woord heeft met emotie te maken. Elke keer als er op Wordpress over dat woord geschreven wordt , beweegt het motortje. Oh, zit dat zo, denk ik verbaasd. Het hart wordt groter als mensen positieve dingen posten en het verschrompelt bij negatieve praat.

Ik realiseer me dat de man me inderdaad voor gek heeft gehouden met zijn sterke verhalen.

Ook kun je veel werken bewonderen die eventueel een functioneel toekomstscenario hebben. Over 10 jaar poepen duiven zeep, bestaat er een pak die een lijk verteert tot paddenstoelen en is er vlees dat gegroeid is uit alleen DNA van een koe. Sommige hebben mijn ogen geopend, maar in een wereld waar tegenwoordig alles functioneel moet zijn, is schoonheid een vergeten woord. Dat blijkt als ik een donker kamer binnen loop met harde piepende computer geluiden. Het zijn elektrische en mechanische eigenaardigheden die samen een heel kunstwerk vormen. Je ziet lichtjes, bewegingen en er is geluid. De mystieke en magische kant van simpele computeronderdelen worden naar boven gehaald. Wat voor een functie heeft het dan? Geen enkele! Het is puur een lust voor het oog.

Na nog een paar rondjes te hebben gelopen heb ik het wel gezien. Met een tevreden gevoel loop ik de hal uit, terwijl ik het galmende geluid van de robotdraak nog steeds op de achtergrond hoor. Deze expositie zal ik niet snel vergeten.

Door onze verslaggeefster: Hawyin Huynh.

16

De mechanische plant “Protocell Field” gemaakt door Phillip Beesly // Fotografie: Thomas van Kalmthout

Het verschrompelde hart “Pulse” gemaakt door Markus Kison // Fotografie: Thomas van Kalmthout

18

Vorig jaar was er een hele bijzondere muziekact. Matthew Herbert had het hele leven van een varkentje gevolgd. Van geboorte tot aan de dood (en verder). Met een microfoon in zijn handen heeft hij bijna het hele leven van het varkentje opgenomen. De Engelse wet verbood hem de slachting zelf op te nemen, maar het was hem wel gelukt om het proces van de slachting op te nemen. Ook had hij het koken en het consumeren opgenomen. Elk geluid had hij gebruikt om een nieuw deuntje te componeren. De drums van de maag, het oppompen van bloed als melodie en nog veel meer.Matthew heeft het verhaal van de varken naverteld in een live show, compleet met live audiovisuele spektakels en zelfs een kookstel op het podium! Natuurlijk kunnen we dit jaar ook een soortgelijke act kunnen verwachten. Voor de mensen die liever naar muziek luistert die niet mede mogelijk wordt gemaakt door een dood beest, kunnen hier ook prima terecht. Dit jaar zijn er optredens van veel bekende DJ’s en artiesten. Het programma is helaas nog niet bekend. Deze wordt in augustus definitief gemaakt.

Meer info op www.strp.nl

Door onze verslaggeefster: Hawyin Huynh

PreviewSTRP festival

“De drums van de maag, het oppompen van bloed als melodie

en nog veel meer.”

STRP Festival // Illustratie: Thomas van Kalmthout.

Op 9 november begint er weer een nieuwe editie van het STRP festival en eindigt op 18 november. Het festival is een unieke combinatie van kunst, technologie en muziek. De nieuwste technologieën zijn niet bij te houden maar deze kunstenaars proberen je een beeld te geven op wat er in de toekomst allemaal mogelijk is. Overdag kan je tijdens het STRP festival genieten van een interactieve expositie. ’s Avonds treden er in de hallen van het Klokgebouw vele bekende artiesten op met spectaculaire muziekacts.

Met de opkomst van internetcensuur, observatie en filtering wordt het offline delen van gegevens steeds belangrijker. Om deze internetbeperkingen te omzeilen, hebben diverse kunstenaars een project gestart. Je moet toch ergens je informatie vandaan halen?

“Project Deaddrops” is een van de projecten die internetobservatie tegen gaat. Het is een offline, anoniem netwerk voor het delen van bestanden. De bedoeling is dat er USB-flashdrives ingebouwd worden in muren, stoepranden en gebouwen. Vervolgens kun je jouw laptop aansluiten op zo’n paal of muur om al je favoriete bestanden te delen. Natuurlijk kan je ook bestanden van anderen er af halen.Dit is een voorbeeld van wat je kan verwachten tijdens de expositie.Voor de gene die nog niet genoeg hebben gehad tijdens de expositie, kunnen ’s avonds genieten van diverse muziekshows, de hele nacht door.

20 21

gekeken naar wat er het beste bij de opdracht en het onderwerp past. Waar vraagt het onderwerp om? Zodra dat is vastgesteld kunnen ze aan de slag.

Photoshop proberen ze bij Studio Vrijdag zoveel mogelijk te vermijden. Als het anders kan dan doen ze dat. Een voorbeeld hiervan is de GROEN postercampagne voor de Culturele Zondagen, waarbij het thema duurzaamheid was. Voor deze campagne heeft het bureau blanco posters gedrukt met alleen informatie over het evenement. Kunstenaars, studenten en designers konden met duurzame verf en inkt de poster van de titel en de datum voorzien, met als enige voorwaarde dat het leesbaar moest zijn. Ook gaat Studio Vrijdag verder dan alleen werken op papier. Vaak worden fotografie en typografie gecombineerd. Er wordt dan een t-shirt gedrukt met informatie en die wordt op de foto gezet. Een ander voorbeeld van deze werkwijze zijn de posters voor de Kade Concerten. “Voor de Kade Concerten hebben we drie jaar geleden een speciaal bord ontwikkeld met de naam van het evenement. Dit bord fotograferen we dan steeds op een andere locatie, dat wordt dan de afbeelding voor de posters. Op deze manier integreer je als het ware de typografie in de foto’s.”

Ondanks het feit dat Studio Vrijdag al een tijd bestaat, blijven ze dus vernieuwend bezig en is het zeker een bureau om in de gaten te houden.

Door onze verslaggeefster: Eva Stomphorst

OntwerpIs het al vrijdag?

“Photoshop proberen ze bij Studio Vrijdag

zoveel mogelijk te vermijden”.

Studio Vrijdag is een grafisch ontwerpbureau uit Utrecht, opgericht in 1999 door Seda Angenent en Sappho Panhuysen. Later is Cristian Smets erbij gekomen. Studio Vrijdag werkt onder andere voor Culturele Zondagen, het Ministerie van Binnenlandse zaken en Koningsrelaties, de HKU en Hogeschool Utrecht. Onlangs zijn ze met hun GROEN postercampagne voor de Culturele Zondagen genomineerd voor de European Design Awards.

De studio bevindt zich in een knus straatje, midden in een woonwijk. Binnen is het ruim en licht. Aan de lichtblauwe muren hangen posters, tekeningen en probeersels. In de hoek staat een bak met verf en kwasten en in het midden staat een grote tafel waar alle ontwerpers achter zitten en intensief naar hun schermen turen. We worden ontvangen door Sappho. Ze vertelt mij over het ontstaan van de studio. “Seda en ik werkten allebei bij een ander ontwerpbureau, na vijf jaar vonden we het tijd om voor onszelf te beginnen. We hebben dus eerst inspiratie opgedaan bij grote bureau’s en zijn toen zelf aan de slag gegaan. We werkten eerst alleen op vrijdag, vandaar de naam Studio Vrijdag.”

Studio Vrijdag heeft een kenmerkende werkwijze ontwikkeld, typografie speelt een belangrijke rol in hun werk en de ontwerpen zijn simpel en helder. Toch willen ze geen vaste stijl hebben, elk ontwerp is anders. Er wordt

Fictieve advertentie

22

De klok bij Studio Vrijdag //Fotografie: Thomas van Kalmthout

De werkplek van Studio Vrijdag // Fotografie: Thomas van Kalmthout

0133 5583

NL €4,99