1.Persbericht: Waar ligt de oplosing in de Zwarte Pieten-discussie? Alledaagse situaties van sociale uitsluiting zijn talrijk in Europa. Soms zijn zij de uitkomst van diversiteit die botst op vooroordelen en soms de uitkomst van verzet van autochtonen tegen een immer in beweging zijnde context. Het project Talking about Taboos spreekt deze alledaagse situaties van (ervaren) sociale uitsluiting in Europa aan. Partners uit Frankrijk, Itali, Polen, het Verenigd Koninkrijk en Nederland richten zich elk op een voorbeeld van sociale uitsluiting in hun lokale omgeving, analyseren de raamwerken en contexten ervan en passen good practices toe om een genformeerde dialoog erover te beginnen. Sommige van de gekozen voorbeelden van sociale uitsluiting zijn heel zichtbaar terwijl andere voor het eerst aan het grote publiek voorgesteld zullen worden. De Nederlandse casus is de zeer zichtbare Zwarte Pieten-discussie. Het lastige aan die discussie is dat voor- en tegenstanders radicale standpunten lijken in te nemen die een dialoog onmogelijk maken. Waar radicale voorstanders uitingen van Nederlandse cultuur als onaantastbaar zien en tegenstanders afschilderen als buitenlanders die terug moeten naar hun eigen land, zien radicale tegenstanders voorstanders als racisten en vertegenwoordigers van een racistische cultuur. Radicale voorstanders sluiten derhalve tegenstanders uit als gesprekspartner binnen een mogelijke dialoog omdat deze gezien worden als bemoeizuchtige buitenstaanders zonder zeggenschap over Nederlandse aangelegenheden. Ook radicale tegenstanders sluiten voorstanders uit van een dialoog door hen te omschrijven als moreel inferieur. Gezien hun standpunt kunnen de radicale tegenstanders bovendien niet tevreden zijn voordat de gehele Nederlandse cultuur gezuiverd is van wat zij benoemen als racisme, een ambitie die de discussie ver overstijgt. De radicale standpunten zijn luid hoorbaar in de media. De vraag is of deze standpunten breed gedragen worden. Een enquete die in het kader van het project op sociale media werd gehouden zowel binnen gematigde als binnen radicalere communities, toont een genuanceerd beeld. Een minderheid van respondenten verkettert voor- en tegenstanders (als racist of buitenlander), maar de grote meerderheid van de respondenten toont zich een stuk genuanceerder. De voorstanders worden door een meerderheid van de tegenstanders in de regel omschreven als traditioneel en gewoon terwijl de tegenstanders door een meerderheid van voorstanders wordt omschreven als overgevoelig en gewoon. Hoewel veel tegenstanders racisme zien in de huidige gedaante van Zwarte Piet, noemen zij de voorstanders geen racisten. Eerder zien zij hen als onwetend en wijten deze onwetendheid aan de geworteldheid van voorstanders in hun cultuur. Veel voorstanders op hun beurt vinden de discussie gezeur over een kinderfeest van tegenstanders die het veel te moeilijk maken. De kaders van de grote groep van respondenten tussen de extremen in liggen weliswaar ver uit elkaar, maar sluiten elkaar niet uit. Onwetendheid van traditionele of gewone mensen is op te lossen evenals gezeur van overgevoelige of gewone mensen. De grote vraag is nu: waar ligt de sleutel van deze oplossing? Het project Talking about Taboos gaat samen met partners op zoek. Doe mee met deze zoektocht.