OverLeven

Hilda Lemaire

PREVIEW UITGAVE

2

Inhoudsopgave

1. Kom terug.

2. Stoppen met wachten op wat nooit meer komt.

3. De Gemiste Ouder.

4. Trotse kracht.

5. Hoe je je angst kunt overwinnen om echt een relatie aan

te gaan.

6. Hoe vind je je weg met oud verdriet?

7. Waarom zou je niet zijn wie je bent?

8. Had ik nou maar… Over wikken en wegen, en besluiten

nemen.

9. “Lastig zijn” is nuttig.

10. In de huil schieten. Hè?!

11. De mythe van familieliefde, de realiteit van familieband,

en je loyaliteit hierin.

12. Ik laat me niet kennen.

13. Er toe doen.

14. Benut je talenten.

15. Over de belaste, en daarmee belastende, ouder.

16. Het moet maar eens klaar zijn! dus .... Ik vraag hulp!

3

Kom terug1

‘Kom terug’ Als ik die woorden eens zo zacht kon zeggen

dat niemand ze kon horen, dat niemand zelfs kon denken

dat ik ze dacht...

en als iemand dan terug zou zeggen of desnoods alleen maar terug zou denken,

op een ochtend: ‘Ja.’

Toon Tellegen

Dit gedicht van Toon Tellegen kan je ook terug vinden op de

website van Doen en Laten. Het geeft zo treffend aan, waar je

als volwassene tegen aan loopt, wanneer je om welke reden

dan ook je ouder(s) moest missen toen je klein was. Verdriet

hebben over een gemis van al zoooo lang geleden, terwijl je

nu toch al lang op eigen benen staat. Dat kan toch niet, dat is

onzin, raar, klein en beschamend. Zo beredeneer je het vaak

weg. En tegelijkertijd is het een diep verdriet wat je op de

meest onverwachte momenten kan overvallen. Beslist niet

gemakkelijk om hierin je weg te vinden. Overigens niet alleen

voor deze volwassenen. Ook mensen die hun ouder(s) op

latere leeftijd verliezen, herkennen hier veel van.

4

Deze eerste nieuwsbrief komt uit op 4 oktober, niet zo maar

een datum. Het is de sterfdag van mijn moeder, die overleed

toen ik elf jaar was. Een datum waarvan ik heel lang heb

gehoopt dat die maar gauw voorbij zou zijn, en waarvan ik

weken van tevoren al maagpijn en onzichtbare tranen over

had. Alles wat er in die tijd was en nu ook nog zo is: hoe het

buiten ruikt, hoe mij dat herinnerde aan de avondwandeling

met mijn vader waarin ik hoorde dat zij was gestorven. En hoe

die herinnering zó pijnlijk en teer was, dat ik daar geen kant

mee uit wist. Wegstoppen, door bijvoorbeeld hard te werken,

of veel afspraken te maken was de beste remedie.

Hoe heb jij dat steeds gedaan? En wat doe je nú op de sterf-

dag van je vader en/of moeder?

Terug naar Toon Tellegen: De mooiste woorden in dit gedicht:

Kom terug…. ‘ja’.

Want het beschrijft exact wat zo verschrikkelijk moeilijk en

tegelijkertijd van levensbelang is:

Het verlangen dat je gemis alsnog wordt opgemerkt, je daar

steeds weer op hoopt en naar zoekt in welke vorm dan ook.

Bijvoorbeeld bij je partnerkeuze, je werkhouding, of je verlan-

gen naar goedkeuring. Je hoopt zo te krijgen wat je toen niet

hebt gekregen, en elke keer word je teleurgesteld.

5

Wat hoop jij elke keer te krijgen wat je niet vindt?

Het antwoord op dit gemis ligt verscholen in een heel een-

voudig maar wezenlijk zinnetje:

Stoppen met wachten op wat nooit meer komt.

6

2‘Stoppen met wachten op

wat nooit meer komt’

Herken je dit? Hoe je als volwassen zoon of dochter heimelijk

steeds probeert te vinden wat je als jong mens zo verschrik-

kelijk hebt gemist: namelijk de veiligheid, de geborgenheid en

de onvoorwaardelijke liefde waar je te kort van hebt kunnen

genieten.

In mijn workshops en gesprekken blijkt vaak dat niet

alleen de dood van je vader/moeder zo’n verschrikkelijk

grote impact op je leven heeft, maar ook alles wat daaraan

vooraf ging en daarna gebeurde:

De dreiging van een naderende dood bijvoorbeeld, waar niet

met de kinderen over werd gesproken (“we zullen ze maar

niet belasten”), maar wél werd gevoeld door die kinderen. Of

de komst van een ‘nieuwe’ vader of moeder.

Maar ook, de overgebleven ouder die depressief werd, en

voor wie gezorgd moest worden, zodat ongemerkt de rollen

werden omgedraaid.

Het kind zorgt voor de ouder.

Het gemis van de overleden vader of moeder is al groot. Nog

groter is het gemis aan erkenning van zulke basale gevoelens

als: zie me, houd me vast, wees bij me. Simpele zinnen die

jonge kinderen zo goed voelen, maar nog niet bij machte zijn

om te verwoorden.

En wanneer dergelijk gemis niet wordt opgepikt, proberen

7

kinderen toch die erkenning te krijgen door zich te gedragen

zoals hun ouder(s) hen het liefste zien. “Jong geleerd, Oud

gedaan” is wel een heel treffend gezegde in dit verband. Want

zo leer je al heel jong om niet meer stil te staan bij eigen

werkelijke behoeften. En op den duur geeft dit last. Op die

momenten ontmoet ik mensen bij Doen en Laten.

Groten der aarde

Een andere kant die ik toch ook hier wil belichten, is dat dit

gemis en verdriet en daarin een weg zoeken, mensen ook tot

grote prestaties brengt. Wat te denken van het volgende: Jan

Sweelinck, een beroemde componist en organist uit 1562, ver-

loor zijn vader op 11 jarige leeftijd. Zijn vader was organist en

Jan moest zijn plek innemen. Het heeft hem geïnspireerd tot

grote meesterwerken, die je nu vertolkt kan horen. Van heel

andere orde is Madonna, die ook haar moeder jong verloor, en

daarover zingt in haar lied ‘Promised to try’.

Elke keer weer ben ik getroffen door de ‘groten’. Sterke men-

sen die contact met mij zoeken. Het zijn mannen en vrouwen

met verantwoordelijke posities in hun werk, die veel voor el-

kaar weten te krijgen, graag gezien zijn o.a. omdat ze zo goed

kunnen inspelen op situaties. Dat hebben ze jong geleerd, en

is een kwaliteit van hen geworden. Het wordt echter nijpend

wanneer je merkt dat je alleen die (aangeleerde overlevings-)

kanten van jezelf benut. En je het idee hebt dat niemand je

8

ziet zoals je echt bent, dat je eigenlijk alles in je eentje doet en

zo bang bent voor nieuw verlies.

In de workshops leer je beide kanten, het jong aangeleerde

en het unieke eigene, met elkaar te combineren, waardoor je

zowel zakelijk als privé gezonder en plezieriger functioneert.

9

Meer lezen?De volledige uitgave van dit boekje telt 64 pagina’s. Het

boekje is te bestellen door je naam, adres en het aantal

gewenste boekjes te mailen naar Hilda@doenenlaten.com.

De kosten voor dit boekje bedragen € 9,75 exclusief de

verzendkosten.

Dit boekje is een bewerking van eerder uitgegeven

nieuwsbrieven die Doen en Laten maandelijks verstuurt

naar geïnteresseerden.

Wil je meer weten van Doen en Laten, je abonneren op

de gratis nieuwsbrief, ga dan naar www.doenenlaten.com

Hilda Lemaire is de vrouw

achter Doen en Laten:

“Van huis uit ben ik een nuchter

en optimistisch mens, die dat

combineert met aandacht voor

je gevoelsleven. Mensen op een

heldere, concrete manier verder

helpen in soms zo moeilijk onder

woorden te brengen gevoelens, is

iets wat ik erg graag doe.”

PREVIEW UITGAVE