6

Mark VanlombeekWoordvoerder Vlaamse Media Maatschappij

Het gaat niet alleen om hoe oud je wilt worden, het gaat ook om hoe je oud wilt worden. Tot die conclusie kwam Mark Vanlombeek, woordvoerder van de Vlaamse Media Maatschappij en voormalig sportjournalist van de VRT, tijdens gesprekken met zijn diabeteseducator. Een besef dat hem stimuleerde om zijn diabetes op de juiste manier aan te pakken.

"Zo'n twaalf, dertien jaar geleden presen-

teerde ik Uit het Oog", vertelt Mark

Vanlombeek. "Dat televisieprogramma ging

over bekende politici, sporters, muzikanten

of mensen uit de showwereld die op een

of andere manier in de vergetelheid waren

geraakt. We probeerden te achterhalen

hoe die mensen omgingen met het feit dat

ze niet langer in de belangstelling stonden.

Ik deed dat zielsgraag, want je kreeg een

pak boeiende verhalen te horen. Maar het

betekende wel dat ik van 's morgens vroeg

tot 's avonds laat hard moest werken, want

ik maakte op dat moment ook nog deel uit

van de sportredactie."

Dansende zaalMark hield het helse ritme verschillende

maanden zonder problemen vol. Tot hij

zich, op een van de wekelijkse persconfe-

renties rond het programma, plots onwel

voelde worden. "De zaal begon op en neer

te dansen voor mijn ogen, en de stemmen

om me heen leken van heel ver te komen.

Jan Van Rompaey zag dat ik het moeilijk

had en sprong recht om me te helpen. Ik

herinner me nog vaag dat ik iemand iets

hoorde zeggen, maar dan niets meer.

Gelukkig ben ik iets later terug bij bewust-

zijn gekomen."

OntkenningHet voorval zette Mark aan om een

bezoekje te brengen aan zijn huisdokter.

Die raadde hem aan om regelmatiger te

eten, meer te bewegen en wat kilo's kwijt

te raken. Veel indruk maakten de woorden

van de dokter echter niet. "Ik dacht dat het

allemaal wel zou loslopen", vertelt Mark.

"Meer bewegen en beter eten: dat is toch

een advies dat elke dokter aan elke patiënt

geeft? Ik voelde me ook helemaal niet

ziek: ik functioneerde toch nog perfect?

Ik zag dus geen redenen om mijn levens-

stijl aan te passen." Tien jaar slaagde Mark

erin om de problemen gewoon te negeren,

ondanks de opmerkingen en raadgevin-

gen van zijn huisdokter. Tot zijn lichaam

weigerde nog langer mee te werken. "Zo'n

drie jaar geleden voelde ik me constant

moe, en absoluut niet fit. Mijn dokter heeft

toen nieuwe onderzoeken laten uitvoeren.

Diabetes type 2, luidde het verdict."

Geen beschuldigend vingertjeDeze keer nam Mark de diagnose wel

ernstig. "De dokter had me doorverwezen

naar een gespecialiseerd centrum. Daar

kreeg ik veel informatie over diabetes, op

een heel volwassen manier. Belangrijk voor

mij was dat niemand daar klaarstond met

een beschuldigend vingertje. Ze vertel-

den me ook niet wat ik wel en niet mocht

doen. Regels opleggen werkt trouwens

averechts bij mij. Ze dramatiseerden ook

niets: ze legden gewoon uit wat de conse-

quenties van mijn manier van leven waren,

ze lieten de keuze volledig aan mij over. Ik

merkte ook al snel dat ze wisten waarover

ze praatten. Wat ze me vertelden, klopte

ook echt. Daardoor groeide mijn vertrou-

wen in hen. In het centrum was er ook een

educator aanwezig. Door mijn gesprek-

ken met haar begon ik na te denken over

mijn levenskwaliteit. Ik besefte dat ik niet

alleen lang wou leven, maar ook op een

goede manier oud wou worden. En daar-

voor zou ik toch een paar dingen moeten

veranderen."

SnoepautomaatZijn voedingspatroon was het eerste wat

Mark aanpakte. "Als ik vroeger honger had

tijdens het werk, dan at ik gewoon een

reep chocolade of een andere gesuikerde

snack. Nu laat ik de snoepautomaat zo veel

mogelijk links liggen. De educator heeft

me er eens op gewezen hoeveel calorieën

een snoepreep bevat. Daar schrok ik toch

wel van. Niet dat ik nu nooit meer zondig,

dat hou je gewoon niet uit, maar ik probeer

08/091950

niet te overdrijven."

Mark besloot ook wat meer te bewegen.

"Om echt te sporten, heb ik momenteel

geen tijd. Ik ben 's avonds pas laat thuis

en ik vind niet altijd de moed om in het

donker nog te gaan joggen. Hopelijk lukt

het me wel om meer te bewegen als ik

met pensioen ben. Intussen probeer ik

altijd de trap te nemen in plaats van de lift,

en ik doe mijn boodschappen vaak te voet.

's Avonds maken mijn vrouw en ik ook

geregeld een wandelingetje na het eten."

"Regels opleggen werkt averechts bij mij; liever krijg ik uitleg over de consequenties van mijn keuzes"

Stresserende jobAlleen het regelmatig eten blijft een

probleem. Als woordvoerder van de

Vlaamse Media Maatschappij blijkt het

vaak onmogelijk om op gezette tijdstippen

te lunchen. "'s Morgens lukt het me wel

om gezond te ontbijten", zegt Mark. "Maar

als ik eenmaal op mijn werk ben, wordt het

een stuk moeilijker. Vorige week bijvoor-

beeld was er een persconferentie, die

pas afgelopen was om half twee. Daarna

volgde ook nog een receptie. Je bent dan

uitgehongerd en je hebt hard gewerkt,

dus je vindt dat je jezelf wel mag belonen.

Op zo'n moment slaag ik er nauwelijks in

om me aan de gezonde voedingsregels te

houden." Of de stress zelf ook een invloed

heeft op zijn bloedwaardes? "Daar heb

ik eigenlijk nog niet echt bij stilgestaan.

Sowieso is het moeilijk om de invloed van

een bepaalde factor te achterhalen. Het

gebeurt dat ik een aantal dagen na elkaar

op restaurant ga, en dat mijn waarden dan

achteraf vrij goed zijn. Of omgekeerd: na

een week van goed opletten kunnen de

resultaten soms tegenvallen. Diabetes is

een heel complexe aangelegenheid. Maar

het zou me niet verwonderen mocht stress

inderdaad een rol spelen: dat is iets wat

echt aan je vreet."

Toptechnologie"Ik hou mijn waarden wel goed in de gaten",

vertelt Mark. "In het begin was het een

beetje zoeken. Gelukkig vond ik veel steun

bij mijn educator, endocrinoloog en huis-

arts - mijn onmisbare coaches. Zij hielpen

me om de moed niet op te geven. Diabe-

tes is geen griepje dat na drie dagen voorbij

is. Ik beschouw de aandoening veeleer als

een technisch mankement. Je moet als een

soort toptechnoloog testen en uitproberen

tot je de juiste verhoudingen vindt." Intus-

sen heeft Mark de kneepjes al goed beet.

"Mijn waarden komen stilaan in de buurt

van wat ze zouden moeten zijn. Ik ben wel

overgeschakeld naar een tragere insuline

die gelijkmatiger werkt. Die spuit ik één keer

in, 's avonds voor het slapengaan. Overdag

neem ik pillen. In het begin had ik wel wat

spuitangst. De eerste keer heb ik gewacht

tot mijn vrouw gaan slapen was, zodat ik

in alle rust kon experimenteren. Ik herinner

me ook dat ik vroeger dacht, toen ik iemand

zichzelf injecties zag toedienen: 'Ik hoop dat

ik dat nooit hoef te doen'. Nu moet ik mezelf

elke dag een inspuiting geven, voor de rest

van mijn leven. Gelukkig vallen de prikken

uiteindelijk heel goed mee."

Levenskwaliteit"Alles bij elkaar leef ik niet slechter dan

vroeger", vindt Mark. "Ik leef nu bewuster,

luister beter naar mijn lichaam. Je moet

natuurlijk op bepaalde dingen letten, maar

je hoeft geen onmenselijke inspanningen

te leveren. Op een bepaalde manier heeft

diabetes mijn leven ook op een positieve

manier beïnvloed. Zonder de aandoening

- ik beschouw diabetes niet als een ziekte,

maar als een chronische aandoening die

ziektes kan voortbrengen - zou ik nooit mijn

eet- en leefgewoontes hebben aangepakt.

Ik heb best spijt dat ik tien jaar verloren

ben door de problemen niet onder ogen

te zien. Maar ik ben het diabetesteam heel

dankbaar dat ze me geholpen hebben om

op een positieve manier te werken aan

mijn gezondheid. Dat komt de kwaliteit

van mijn leven ten goede, niet alleen nu,

maar ook binnen tien jaar."...

Tête-à-tête |

tekst: Siska Verstraete

7

Tips van Mark Vanlombeek

Stap op tijd naar de dokter, denk niet: ik kan nog functioneren, dus er is niets •aan de hand. Verlies geen tijd om de kwaliteit van je leven te verbeteren. Zoek informatie op over diabetes op websites, via brochures en tijdschriften. •Het kan je motiveren om je eet- en leefgewoontes aan te pakken.Schrap niet alles wat je graag eet of drinkt in één keer van het menu, want dat hou je •toch niet vol. Nu en dan een doodzonde kan, zolang het geen dagelijkse zonde wordt.

8

Artikel ? tekst: ??

|

Soms heb je de neiging te geloven dat de lachende gezichten die je op tv ziet, geen last hebben van de problemen en ziektes die ons, gewone stervelingen, wel treffen.

Door openlijk over diabetes te praten,

doorprikt Mark Vanlombeek, woordvoerder

van de Vlaamse Media Maatschappij en

voormalig sportjournalist van de VRT, die

mythe. Mark Vanlombeek: "Je ziet het

niet meteen aan iemand wanneer die

diabetes heeft. Het beeld van een oud

vrouwtje dat in een rolstoel zit omdat ze

't suiker heeft, is voltooid verleden tijd.

Dat is voor een deel ook verraderlijk, want

het gevaar bestaat erin dat je de ziekte

daardoor onderschat. Dat was bij mij in

elk geval zo: ik heb mijn problemen lang

genegeerd omdat ik me niet ziek voelde

en nog perfect kon werken. Achteraf gezien

heb ik best wel spijt dat ik niet sneller

heb gereageerd. Diabetes is niet alleen

een sluipende, maar ook een slopende

aandoening. Het is dus heel belangrijk

om op tijd actie te ondernemen. Daarom

heb ik ook meteen toegestemd toen de

Vlaamse Diabetes Vereniging me vroeg om

peter te worden van de organisatie. Als ik

mensen kan motiveren om sneller op zoek

te gaan naar informatie, om sneller naar

een deskundige te stappen, dan zal ik mijn

bijdrage als geslaagd beschouwen."

Geen goedkope lokkertjes"We zijn heel blij dat Mark heeft toegestemd

peter te worden van onze vereniging",

zegt Stijn Deceukelier, directeur van de

VDV. "Voor ons is het belangrijk te kunnen

samenwerken met bekende mensen. Niet

dat we hen willen gebruiken als een soort

'lokkertje' voor allerlei inzamelacties.

We willen vooral diabetes een gezicht

geven. Het is nu eenmaal zo dat heel

veel mensen leiden aan de aandoening.

Mathematisch gezien moeten dus ook heel

wat bekende mensen diabetes hebben.

We tonen daarmee aan dat de ziekte

iedereen kan treffen. We brengen tegelijk

ook een positieve boodschap: ook al

hebben de bekende Vlamingen diabetes,

ze hebben toch hun dromen waargemaakt.

En als zij erin slagen om een rijk gevulde

carrière uit te bouwen, dan moet dat

voor anderen toch ook haalbaar zijn?"

>>

Zelf heeft hij te lang gewacht om adequaat te reageren op de eerste symptomen van diabetes, vindt Mark Vanlombeek. Door peter te worden van de Vlaamse Diabetes Vereniging hoopt de woordvoerder van de Vlaamse Media Maatschappij anderen voor dezelfde fout te behoeden.

Mark Vanlombeek

Nieuwe peter van de Vlaamse Diabetes Vereniging. Geeft diabetes een gezicht.

9

Nieuwe peter |

tekst: Siska Verstraete

Persoonlijke verhalen Mark Vanlombeek is niet de eerste peter van

de VDV. Voor hem verleenden onder meer

Jan Bervoets, Ann Petersen, Per Zetterberg,

Frank Aendenboom, Jo Leemans, Celie

Dehaene, Ivo Mechels, René Verreth en

Eddy Merckx al hun medewerking. "Elke

peter of meter heeft een eigen verhaal",

vertelt Stijn Deceukelier. "Zo hadden

sommige last van complicaties. Ann

Petersen bijvoorbeeld had verwikkelingen

aan haar voeten. Daardoor moest ze vaak

zittend op een stoel acteren. Anderen

zaten nog in een ontkennende fase, wat

op zich ook heel herkenbaar is voor veel

mensen. Nog anderen hadden zelf geen

diabetes, maar werden geconfronteerd met

de problemen van een opgroeiende puber

met de aandoening. Al die persoonlijke

geschiedenissen zeggen zoveel meer dan

cijfers ooit zouden kunnen. Het is de beste

manier om mensen te bereiken die zich

anders niet aangesproken zouden voelen."

SensibiliserenIn de eerste plaats wil de VDV via het

peterschap de mensen met diabetes zelf

steunen. "Doordat de bekende Vlamingen

openlijk over hun diabetes praten, maak

je het onderwerp bespreekbaar, doorbreek

je het taboe dat er nog altijd een beetje

rond hangt", zegt Stijn Deceukelier. Maar

de actie gaat nog een stuk ruimer. "We

willen ook die mensen aanspreken die

(nog) geen diabetes hebben, maar die

wel tot de risicogroepen behoren. Omdat

ze familieleden hebben met diabetes

bijvoorbeeld, of omdat hun BMI te hoog

is. Tot slot willen we ook de beleidsmakers

sensibiliseren. In België alleen al wordt er

elke twintig minuten een nieuwe diagnose

van diabetes gesteld. Toch is er nog altijd

geen plan om met die explosie van diabetes-

gevallen om te gaan. Dat willen we graag

onder de aandacht brengen. De ervaring

van Mark Vanlombeek als woordvoerder zal

dus nog goed van pas komen!"

Mark wandelt mee, u toch ook? Kijk vlug op www.diabetes-vdv.be

Naar aanleiding van de Wereld Diabetes Dag organiseert de VDV op zondag 15 november vrije en begeleide wandelingen op verschillende locaties. Marc Van Lombeek opent deze wandeldag in Otegem. Om 14 u wandelt hij mee met de groepswandeling te Ronse.

Voor alle info zie www.diabetes-vdv.be