42 PASAR SePtembeR 2011

De Semois kronkelt in het diepe zuiden van de provincie Luxemburg door het dichte Ardense woud. Het is er zoeken naar wegen of paden. De beste manier om door te dringen in dit ongerepte groen is met een boot op het water zelf. We peddelden twee dagen op de slingerende rivier tussen Chiny en Mortehan.

De roeier voorin levert het grote werk, altijd maar peddelen.

Achterin zit de stuurman.

Onthaasten

Tekst en foto’s: Gunter Hauspie

Semoisop de

042-045 pasep11.indd 42 17/08/11 14:46

PASAR SePtembeR 2011 43

>

Terwijl we ons ontbijt nemen voor onze comfortabele tipi op camping Le Cana-da in Chiny, is de verhuurder onze kano al aan het klaarmaken bij de oever van de Semois. Tent en slaapzakken, kook-spullen en reservekledij, gaan de water-

dichte tonnen in. ‘Bonne déscente’, zwaait de man ons nog toe en weg zijn we. Onder de bogen van de 18de-eeuwse Pont Saint-Nicolas glijden we het water in. Meteen volgt een stroomversnelling. Fi-guurlijk, en ook een beetje letterlijk, worden we zo door de rivier gedoopt. Het is nog vroeg in het voorjaar. Maar de zon schijnt en de natuur is al fl ink in de knop. Dat treft, want natuur wordt de rode draad tijdens deze tweedaagse.

Rusteloos gekronkelDe Semois ontspringt in Aarlen. Traag slentert ze over het plateau van de Gaume richting Chiny. Hier duikt de rivier de Ardennen in. Het weide-landschap van de Gaume maakt plaats voor een land van ruwe rotsen en dichte bossen. De Semois zoekt er zich nu rusteloos een weg tussen dit na-tuurgeweld. Eerst duikt Chiny links hoog op een heuvel op; en een half uur later opnieuw! In die tussentijd heeft de rivier een lange kronkel ge-maakt rond de rots waarop het stadje zich genes-teld heeft. Dat zal nadien nog tientallen keren gebeuren. Naar elk hoekje achter elke rots lijkt de rivier wel nieuwsgierig. Een vaartocht op de Semois is een oefening in onthaasten. Afstand en tijd worden met elke peddelslag minder belangrijk.Voorbij de Rocher du Hât verlaten we het woud op-nieuw. We kabbelen van de Ardennen de Gaume binnen. De Semois beukt zich niet langer een weg langs harde leisteenrotsen, maar luiert breed tus-sen graslanden. De eerste huizen van Lacuisine

duiken op. Bij de watermolen in dat dorp ligt een stuw - een afdamming die het water opstuwt - zo-dat de raderen meer water krijgen. Het water maakt er een duik van twee meter. Tenzij je de aangelegde goot kiest, betekent dit zeker water hozen en een nat pak. Al krijgen we langs het gootje ook ons deel van de nattigheid te verduren.

Tussen Gaume en ArdennenDe Semois bespoelt vervolgens het Gaumestadje Florenville. Bij de gemeentelijke camping spelen kinderen in het water. De oudsten dagen ons in hun rubberbootje uit tot een snelheidswedstrijdje. Ze mogen winnen. Chassepierre ligt langs de weg vier kilometer verder. Over de rivier bedraagt de afstand echter veertien kilometer of een halve dagtocht. De brug bij Martué is het laatste teken van beschaving. We ontmoeten nog een visser en dan slokt het woud ons weer op. We proberen vaart te maken. De voorste man geeft het tempo aan door voortdurend te peddelen - het zwaarste werk! De man achteraan stuurt en geeft nu en dan links of rechts een krachtige slag bij. Elk uur wis-selen we van plaats.Diep in het woud stoten we op een eenzaam kas-teeldomein. Het is de Forge Roussel. Tijdens het an-cien régime werd in dit deel van de Ardennen ijzererts ontgonnen. Zo ontstonden er smederijen en plaatsslagerijen, zoals hier. In de 19de eeuw eindigde deze nijverheid. Maar sites als deze ge-tuigen er nog van. Weer etaleert de rivier zich als een krinkelend-winkelend-waterding. Er volgen enkele stroomversnellingen, waarvan we handig gebruik maken om onze boot fl uks door het water te laten klieven. Door de lage waterstand moeten we echter ook handig manoeuvreren tussen rotsen en ondiepten.

Berlijn

DUITSLAND GROOT- BRITTANNIË

IERLAND

FRANKRIJK

Parijs

Londen

VAR

KROATIË

Zagreb

BELGIË

Antwerpen

Kopenhagen

DENEMARKEN

ISTRIË

WALES

Rüdesheim

SemoisSemois

MaasMaas

BELGIË

WALLONIË

Herve

Bij de stuw ervoor loopt het mis. We blijven op een rots liggen, terwijl voor ons een diepte van twee meter gaapt.

Bij de brug van Chassepierre aan het eind van een dag lang peddelen. Hier slaan we straks onze tent op.

042-045 pasep11.indd 43 17/08/11 14:46

44 PASAR SePtembeR 2011

Semois

De Gaume maakt plaats voor een land van ruwe rotsen en dichte bossen. De Semois zoekt er zich nu rusteloos een weg tussen dit natuurgeweld.

op camping Les Cabrettes op. Een bakker of café telt Chassepierre niet. Maar de campinguitbater is zo vriendelijk om ons morgenvroeg enkele brood-jes te brengen. ’s Avonds wandelen we door het schilderachtige dorp, met zijn fraaie huizen, oude molen en bijzondere kerk. Vooral het uitzicht op de rivier - vanaf het kerkhofje - is prachtig.

Alleen op de wereld’s Morgens voelen de armspieren niet stijf aan. Ge-lukkig, want ook vandaag hebben we een traject van meer dan twintig kilometer in gedachten. Bij Sainte-Cécile duikt de Semois voorgoed de Arden-se wouden in. Ze wordt nu erg wispelturig. Het onophoudelijke gekronkel laat ons het ene verras-sende hoekje na het andere ontdekken. Eenden, reigers en ijsvogels strelen in hun vlucht het water. De Semois is hier hét paradijs voor waterwild. Kan een mens zich meer alleen op de wereld voelen? Dat moeten ook de monniken van de priorij van Conques zich ooit hebben afgevraagd. De eenzame kloostergebouwen zijn nu omgebouwd tot hotel.Daarna duikt de imposante oude spoorwegbrug van Herbeumont op. Bij de stuw ervoor loopt het mis. We blijven op een rots liggen, terwijl voor ons een diepte van twee meter gaapt. Ondanks flink wrikken, is er geen beweging in onze kano te krij-gen. Uitstappen dan maar en kniehoog in het wa-ter de boot de stroomversnelling in duwen. Zo hebben de gasten van de camping vlakbij ook wat aan hun dag gehad.Bij de Moulin Willaime leggen we de boot aan de kant en stappen naar het centrum van Herbeu-mont. Voor een warme lunch, maar ook om de ruïne van de burcht te bezoeken. Hoog op een 340 meter hoge rots moest de versterking vooral Fran-se invallen afslaan. In 1657 lukte dat niet meer en werd de burcht in een ruïne herschapen. Ze werd recent gerestaureerd. De klim is de moeite meer dan waard, vooral ook omdat we nu voor het eerst een panorama op de Semois krijgen. We herken-nen het Graf van de Ridder, een schiereiland dat

Het lang verwachte Chassepierre komt uiteinde-lijk in zicht. Eerst moeten we nog voorbij een kop-pel agressieve zwanen laveren. Vooral in de broedtijd dulden zij geen pottenkijkers. Chasse-pierre spiegelt zich in de avondzon in het water. Voorbij de brug sleuren we onze kano de kant op, koken er ons potje bij de oever en zetten onze tent

Boven:Bij de Moulin

Willaime in Herbeumont.

Rechts: Sober dineetje op

de oever. Alle eten en kleren komen

droog uit de bagagetonnen.

042-045 pasep11.indd 44 17/08/11 14:46

PASAR SePtembeR 2011 45

G A U M E

Semois

FRANKRIJK

BELGIË

N83

Rocherdu Hât

ForgeRoussel

Priorij vanConques

Les Cabrettes

< Bouillon

Aarlen >

Neufchâ

teau >

Ruïne

Mortehan

Herbeumont

Chassepierre

Sainte-Cécile

Lacuisine

Chiny

Martué

Florenville

Moulin Willaime

Pont Saint-Nicolas

Pont de Ligné

2 km

VLe Canada

DAG 222 km

DAG 126 km

N85

DAG 222 km

DAG 1DAG 126 km

Boven:Bochtenwerk verzekerd op de Semois. De rivier wil van elke rots de achterkant zien.

Onder:Ontmoeting met zwaan te Chasse-pierre. Opgelet in de broedtijd, de dieren verdedigen hun kroost best agressief.

De SemoisDe Semois is in vergelijking met de andere Ardense rivieren een rustige rivier. Tussen Tintigny, het meest stroomopwaartse punt waar boten mogen vertrekken, en de grens met Frankrijk, bij Bohan, meandert ze lui in vele tientallen kronkels. Over deze afstand doet ze ruim 151 km, terwijl beide punten in vogelvlucht nauwelijks 50 km van elkaar verwij-derd liggen. Daarmee is de Semois dé Ardense rivier bij uitstek voor een meerdaagse tocht. Algemene toeristische info vind je op www.semois-tourisme.be.

Ons trajectWe vaarden in twee dagen van de Pont Saint-Nicolas in Chiny naar de Pont de Ligné in Mortehan. Onze tent stelden we op de camping Les Cabrettes in Chassepierre op. De eerste dag legden we 26 km af; de tweede 22 km. Onderweg moet je uitkijken bij een handvol stuwen. Er ligt telkens een goot waarlangs je het grote verval kunt overbruggen.

De bootDe kajak is een gesloten boot. Er bestaan zowel éénzits- als tweezits-kajaks. Een kano is een open boot, die meestal stabieler is. Je kunt erin plaats nemen met twee volwassenen, plus één of twee kinderen. Omdat er meer bergruimte beschikbaar is, wordt bij meerdaagse afvaarten meestal voor een kano gekozen.

HurenWe huurden onze tweepersoonskano bij Kayak Le Batifol in Chiny. Je betaalt 15 euro per persoon per dag. De verhuurder komt je oppikken bij de afgesproken aankomstplaats en voert je terug naar het vertrekpunt. Je krijgt een handig plannetje mee met campings, afstanden en in- en uit -stapplaatsen. Meer info via tel. 0476-27 54 75 en www.kayaklebatifol.be.

Beste periodeDe rivieren in de Ardennen worden gevoed door regenwater. Daardoor fluctueert de aanvoer van water erg. Na een droge periode kan de waterstand erg laag worden, daarom golden dit voorjaar en deze zomer geregeld een vaarverbod. Het kajakplezier wordt overigens groter naar-mate er meer water door de rivier stroomt. Herfst en lente zijn daarom het meest aangewezen.

WetgevingVanaf Chiny mag op de Semois altijd gevaren worden, tenzij het verbo-den wordt omwille van een te lage waterstand. Varen is verboden tussen zonsondergang en -opgang van 1/10 tot 15/3; tussen 17 u. en 10 u. van 16/3 tot 14/6; tussen 18 u. en 9.30 u. van 15/6 tot 30/9. In- en uitstappen mag enkel op de plaatsen waar dat uitdrukkelijk toe gestaan is (aangegeven met borden). Wild kamperen is overal verboden. Meer info via http://kayak.environnement.wallonie.be.

door de Semois in een nauwe lus wordt omsloten. Die gril van de natuur liet de fantasie van de inwo-ners werken.Terug in onze boot volgen de laatste negen kilo-meter naar Mortehan volgens het beproefde re-cept. Slingerend door het Ardense woud, enkele stroomversnellingen en een stuw. Wanneer we in Mortehan de bootverhuurder bellen, beseffen we dat het lang geleden is dat we nog met iemand spraken. Twee dagen even weg van de wereld, het kan een mens ook goed doen. <<

Praktisch

042-045 pasep11.indd 45 17/08/11 14:46