Ons Recht januari 2015

Ons Recht | 119de jaargang | JANUARI 2015 | 1

© F

OTO:

GUY

PUT

TEM

ANS

MAANDBLAD VAN DE LANDELIJKE BEDIENDENCENTRALE - NATIONAAL VERBOND VOOR KADERPERSONEEL 119DE JAARGANG - NUMMER 1 - JANUARI 2015

BRUSSELAAR ERIC CORIJN OVER HART BOVEN HARD

WERKNEMERS PHILIPS MISSEN TOEKOMSTPERSPECTIEF

VERZETSLAATBARSTEN

2 | JANUARI 2015 | 119de jaargang | Ons Recht

INHOUD

04 coverVerzet slaat barsten

03 StanDPUntOver actie voeren

04 actieS Slaan BarSten in reGerinGSDoGMa’SEr zijn alternatieven, maar de politiek moet wel willen

06 SnaPSHotS

08 “nieUWe MacHtHeBBerS DenKen vaKBonDen te KortWieKen”Professor Eric Corijn (VUB Brussel) is opgeto-gen over burgerbeweging Hart boven Hard

10 JaarBoeK arMoeDe leGt vinGer oP De WonDe

11 vaKBonD verStreKt GratiS aDvieS over StarterSloonAanrader voor wie arbeidsmarkt opgaat

12 vaKBonDSconGreS in KaaPStaD levert nieUWe inSPiratie en iDeeËn oPWerkgevers schermen overal met ver-haal van ‘te hoge lonen’

14 Mooi DiPloMa leiDt niet altiJD naar Mooie JoB

15 PerSoneel PHiliPS liGHtinG verlanGt toeKoMStPerSPectieFEventuele overnemer kan misschien uitkomst bieden

08

12

18ONS RECHT

VERANTWOORDELIJKE UITGEVER: Marijke PersooneSudermanstraat 5 • 2000 Antwerpen

HOOFDREDACTEUR: Denis BouwenREDACTIESECRETARIS: Jan DeceunynckVORMGEVING: Peer De MaeyerDRUKKERIJ: Corelio Printing

REDACTIE EN ADMINISTRATIE: Sudermanstraat 5- 2000 Antwerpen Tel. 03/220.87.11 • Fax 03/[email protected]

Ons Recht wordt gedrukt op verbeterd krantenpapier. Dit papier wordt gemaakt op basis van gerecycleerd materiaal.

www.lbc-nvk.be

© F

OTO:

DAN

IËL

RYS


STANDPUNT.

Over actie voeren

Ferre WyckmansAlgemeen Secretaris

De acties van november en december heb-ben her en der tot verhitte discussies geleid. Volgens de werkgevers zijn acties altijd een slechte zaak. Niet echt verwon-derlijk. Zonder te willen polariseren kun-nen we gerust stellen dat de mening van werkgevers voor ons niet de norm is.

Volgens de regering zijn de werknemers met hun acties ‘met politiek bezig’. Iets wat volgens sommigen alleen aan politici moet worden overgelaten én alleen in het parle-ment moet gebeuren. Diezelfden zeggen dat de oppositie ook daar moet zwijgen ‘want ze heeft geen meerderheid’. Zo wordt de democratie beperkt tot de helft plus één van de verkozenen, te weten 76 federale parlementairen en 15 ministers / staatssecretarissen. De parlementaire demo-cratie is een te groot goed om ze alleen in handen van 91

– al dan niet verkozen – burgers te laten.Ook in de pers en de publieke opinie was er zware dis-cussie. Niet altijd even beschaafd, maar het debat was er. Merkwaardig: er was vooral discussie over de vraag of er mocht of moest worden gestaakt. Veel minder over de grond van de zaak: de eis om het beleid bij te sturen wegens veel te onrechtvaardig. Die laatste kwestie zal altijd een voorwerp van debat blijven.Acties in het algemeen en stakingen in het bijzonder die-nen nu net om de druk zo fl ink op te voeren dat een ver-langde verandering er komt. De acties waren weken op voorhand aangekondigd. Ze kwamen er om – nog steeds

– foute beleidskeuzes te doen bijsturen. Gedurende al die weken was er voor noch na de eerste acties enig signaal dat de politiek werkelijk wilde rekening houden met de ondertussen breed gedragen inhoudelijke vraag tot bij-sturing. Het regeerakkoord werd tot wet en Bijbel tegelijk verklaard. “Beslist is beslist”, klonk het. “Wie tegen de regeringsbeslissingen is, handelt tegen de democratie.” Zo simpel is het voor sommigen.Op zeker ogenblik blijkt dat dreigen blijkbaar niet vol-staat. En moet je daadwerkelijk actie voeren. Leiden die acties tot hinder? Ontegensprekelijk. Acties die geen werkgevers of ministers hinderen zijn nutteloos.En wat dan met het fameuze recht op arbeid? Tja. Zullen politici, werkgevers of de werkwilligen van december 2014 wél actie voeren wanneer dat recht op arbeid grof met voeten wordt getreden bij de eerstkomende kleine of grote afdankingsgolf ? Natuurlijk niet. Ook dan zul-len het de vakbonden zijn die dit recht bepleiten en wil-len beschermen.Ook op dit vlak toont uw vakbond zich consequent en vastberaden. Verwacht van ons geen stijlbreuk in 2015. Graag wensen we u het allerbeste voor het Nieuwe Jaar. |

16 Wie zittenD WerKt, SterFt SnellerVijf procent meer risico om vroegtijdig te overlijden

18 caSe neW HollanD Gaat Heel DrieSt te WerKEconomische werkloosheid en ontslagen zonder ernstig sociaal overleg

19 terUMo zet Meer Dan 200 Banen oP De HellinG in HaaSroDeVakbond tracht sociale schade zoveel mogelijk te beperken

20 vraaG van De MaanD

21 Dit nUMMer van onS recHt Kan voor JoU GelD WaarD ziJn!

22 Wanneer lezen en ScHriJven een MoeiliJKe oPGave iSEddy Schatteman: “Ik maakte nooit een geheim van mijn probleem”

24 HoSPitaliSatieverzeKerinGvoor BeDienDen in KleDinG en conFectie

25 lanGDUriG WerKlozen van een JoB naar De DoP

26 vriJe tiJD

28 WerKneMerS KUnnen niet einDelooS BeScHiKBaar ziJnGoede afspraken zijn nodig in dienstensector en daarbuiten

29 BeWeGinG BiJ verzeKerinGSMaKelaarS en zelFStanDiGe BanKBeMiDDelinGOver actie voeren

30 Wat onze lezerS ervan DenKen

31 UitBetalinG vaKBonDSPreMie

32 vanMol

22

© F

OTO:

DAN

IËL

RYS


Niemand kan erom heen dat de acties barsten sloe-gen in de verstarde, dogmatische standpunten van de nieuwe machthebbers. Velen realiseren zich hoe

onevenwichtig het menu is samengesteld. De acties onder-streepten dat er zeer zeker alternatieven zijn, tenminste als de politiek dat wil. En meer dan ooit weerklinkt de roep om een belastingsysteem dat veel eerlijker en billijker is voor de gewone bevolking, die al zo vaak de rekening heeft mogen betalen.Herman Verlinden is onderhoudsdeskundige bij Aleris in Duff el. Hij is een ervaren vakbondsmilitant van de LBC-NVK. “Via onze acties hebben wij aan de gewone bevolking informatie gegeven die je in de traditionele media niet hoort of leest”, weet Herman. “Zo kunnen ze alles wat de regering wil doen ’s door een heel andere bril bezien. Als Gwendolyn Rutten van Open VLD verkondigt dat werkne-mers elke maand een stukje bovenop hun loon zullen krij-gen, vertelt ze er niet bij dat diezelfde mensen een veelvoud zullen kwijtspelen door alle regeringsmaatregelen. Rutten maakt zo de mensen blij met een dooie mus.”

“Wie denkt dat de acties van de vakbonden en Hart boven Hard niets uithalen, vergist zich. Zonder acties zou de regering moeiteloos een tweede of derde trein besparings-maatregelen laten rijden. Nu zullen ze wel een tweede keer nadenken. In ieder geval vermijden we met onze acties dat het nog erger wordt. Niemand zal de vakbonden kunnen verwijten dat ze niets hebben ondernomen tegen dit foute beleid. Overigens, niemand moet denken dat wij zo graag staken. De dag na een actie moeten we altijd opnieuw pra-ten met onze directie.”

VERSCHUIVING VAN BELASTINGEN

Herman vindt het uitstekend dat het ACV volop aan het nadenken is over een welomlijnd voorstel om een verschui-ving van belastingen (tax shift) te organiseren. “Er zijn wel degelijk alternatieven voor wat de politiek voorschotelt

maar de media moeten daarover willen berichten natuur-lijk. Waarom zouden we niet op een zondag in Brussel beto-gen met al wie voorstander is van een ingrijpende tax shift? De media zouden ook veel meer de vele burgers moeten aan het woord laten bij wie het water nu al tot aan de lip-pen staat.”

“Zij die denken dat een belasting op vermogen slaat op hun eigen woning, kunnen we geruststellen. Voorstellen over een vermogensbelasting gaan over burgers met hele grote vermogens die nu weinig of niet worden belast. Als vak-bondsmilitant weet je dat omdat je je informatie niet alleen haalt uit de gewone media. Je hebt ook toegang tot andere informatiebronnen. De doorsnee burger heeft die informa-tie vaak niet of doet te weinig moeite om uiteenlopende bronnen te raadplegen.”

RUIMER DENKEN

Ook in families wordt geregeld fel gediscussieerd over de koers die de regering wil varen. “Soms is er felle tegenkan-ting van familieleden die alleen de gewone media volgen. Mijn schoonvader bijvoorbeeld kon ooit met vervroegd pen-sioen om voor zijn zieke vrouw te zorgen. Ik leg hem uit dat er nu en later ook werknemers zullen zijn die zo’n regeling zullen nodig hebben. Je moet niet alleen aan je eigen situatie denken maar ook aan het lot van andere gewone mensen.”Herman is nu 58 jaar maar hoopt tot zijn 65ste voort te werken, tenminste als zijn gezondheid goed blijft. “Ik zeg dat ook zo tegen mijn kinderen. Maar aan arbeiders die in drie ploegen moeten werken kan je niet vragen om heel lang voort te werken. Zulke werknemers moeten vervroegd kunnen stoppen of minstens lichtere jobs kunnen krijgen. Sowieso moeten er speciale uittredingsregelingen komen voor werknemers met zware jobs.”Wie de stakingen niet zo lust, zwaait vaak met het ‘recht op werk’. “Een broer van me werd op zijn 52ste afgedankt”, reageert Herman. “Waar is zijn recht op een job? Hij schrijft

Actiesslaan barsten in regeringsdogma’sEr zijn alternatieven, maar de politiek moet wel willen

Denis Bouwen

De nieuwe regeringen geven al te vaak blijk van een ‘bunker-mentaliteit’, zoals één Vlaamse

krant het recent omschreef. Meer en meer gewone mensen schui-

ven de bittere, weinig smakelijke schotel van de regeringen-Michel en -Bourgeois opzij en eisen een

maaltijd met een veel rechtvaardi-ger en socialer aroma. Overduidelijk

is dat de acties van de vakbonden en Hart boven Hard hun eff ect niet mis-

ten en velen tot nadenken stemden. Herman, Anne, Bart en Lieve vertellen waarom zij met overtuiging meededen

aan de recente acties en stakingen.


elke dag een nieuwe sollicitatiebrief, tevergeefs. Oudere werkzoekenden krijgen vaak weinig of geen kansen. Er moeten ook échte jobs zijn. Uit ervaring weet ik dat bij som-migen de ogen pas open gaan wanneer ze zelf een tijdje ziek of werkloos geweest zijn. Als dat gebeurt, piepen ze vaak al een stuk anders.”Anne Leemans werkt als receptioniste van goederen bij de grote Carrefour in Lier. Ze heeft een deeltijds contract. Anne is ook militante van de LBC-NVK.

“Het is ons gelukt de collega’s in onze winkel genoeg te sen-sibiliseren zodat de meerderheid bereid was om mee actie te voeren. We hebben wel bewust gewacht op de algemene stakingsdag van 15 december.”

“Bij ons hebben we veel deeltijdse werknemers die elke euro hard nodig hebben. Vergeet niet dat we bij Carrefour al vier jaar geen loonsverhoging meer hebben gekregen, op de indexeringen na. De index is voor ons dan ook héél belangrijk.”

HEEL STIL

“De regering zit aan het kindergeld, laat de bustarieven stij-gen, maakt kinderopvang duurder. Gas en elektriciteit wor-den duurder. De zorgpremie verdubbelt in prijs. Allemaal ingrepen die gecombineerd zwaar doorwegen in een door-snee huishouden. Als je al die maatregelen op een rij zet voor je collega’s, wordt het heel stil en gaan bij velen de ogen open.”Anne vindt de nieuwe regering ‘veel te hard, asociaal en kil’. “Misschien zijn er in het verleden fouten gemaakt door vorige regeringen maar bijna iedereen was toch op één of ander ogenblik aan de macht?”

“Over de toekomst van mijn dochter van 17 maak ik me wel zorgen. Maar zij stelt me dan gerust. ‘Moeder, als het niet anders kan zoek ik desnoods werk in het buitenland’, zegt ze wel eens.”

“Als vakbondsafgevaardigde in de financiële sector heb ik na de nationale stakingsdag toch een dubbel gevoel”, stelt Bart Ingelbrecht, militant van de LBC-NVK bij ING.

“Enerzijds ben ik heel blij met de massale opkomst voor de nationale manifestatie en de actiebereidheid bij de regio-nale stakingsdagen en op de dag van de nationale staking. De grote steun van andere bewegingen die zich organise-ren (Hart boven Hard) en de positieve reacties van collega’s tonen aan dat werknemers beseffen dat de regering eenzij-dige maatregelen wil treffen en dat er wel degelijk alterna-tieven zijn. Ik hoop dat een overgrote meerderheid van de actievoerders en sympathisanten niet louter op grond van persoonlijke motieven aan onze kant staat, maar dat ze ook bekommerd zijn om het sociale aspect en de toekomst van onze samenleving.”

STAKINGSRECHT

“Anderzijds ben ik ongerust over het individualisme dat nog meer de kop opsteekt en over de discussie rond het zogenaamde ‘recht op werken’. Het ‘recht op arbeid’ wordt door werkgevers en de regering misbruikt om het stakings-recht te willen aan banden leggen. Tegenwoordig zelfs aan-gemoedigd door werknemers die hiervoor pleiten wegens hun individueel mobiliteitsprobleem op een stakingsdag. De discussie is niet nieuw, maar met deze regering maak ik mij daar wel zorgen over.”

“Dat werkgevers de klemtoon leggen op ‘de economische schade’ en het imago van het land, is begrijpelijk. Maar ondertussen trekken ze zich steeds minder aan van hun

eigen sociale verantwoordelijkheid en worden de werkne-mers herleid tot een noodzakelijke grondstof. Terwijl werk-nemers net een stuk kapitaal zijn. Als werkgevers aan werk-nemers signalen geven over ‘hun onzekere toekomst in het bedrijf’ of werkwillige collega’s extra belonen, tasten ze het recht op staken aan. Ook in de financiële sector heb ik van veel collega’s gehoord dat ze wél willen staken maar dit niet durven om hun baan niet in gevaar te brengen.”

“De acties van de vakbonden en Hart boven Hard zijn voor mij niet alleen gericht tegen de regeringsmaatregelen. Ze illustreren ook dat we willen knokken voor onze rechten en verworvenheden én voor een sociale samenleving.”

“In het kader van de vakbondsacties hebben wij het per-soneel vooral geïnformeerd”, vertelt Lieve Vansevenant, LBC-NVK-militante bij Bekaert. “Op een checklist konden bedienden aanvinken welke besparingsmaatregelen van toepassing waren op hun eigen situatie en gezinsleven. Enkele goed geschreven vakbondspamfletten waren heel nuttig om de collega’s nog wat meer te prikkelen en aan het denken te zetten.”

“De LBC-NVK-ploeg van Bekaert nam deel aan de grote vak-bondsbetoging op 6 november 2014. Een indrukwekkende betoging in Brussel waar niemand naast kon kijken. Op onze provinciale sluitingsdag, 1 december, was al een collectieve sluitingsdag gepland (Sint-Elooi). Daarom concentreerden we ons vooral op de algemene staking op 15 december.”

“Op voorhand hadden we aangekondigd dat de bedrijfspoor-ten dicht zouden blijven en dat we samen met de arbeiders piket zouden staan aan alle ingangen. We wilden een dui-delijk signaal geven aan de regering. Zogenaamde werkwil-ligen daagden nauwelijks of niet op. De mensen staakten effectief of namen een dag verlof.”

DIKKE PLUIMEN

“Je had de toeterende auto’s en de opgestoken middelvingers. De negatieve reacties gevoed door de provocerende uitspra-ken van Rutten (Open VLD) en De Wever (N-VA). Maar daar tegenover stonden de positieve deugddoende dikke duimen van de passanten, de verwarmende babbels met voorbijgan-gers aan ons piket en de verse koffie met croissants van een sympathiserend lid.”

“The day after, op dinsdag 16 december, hoorden we dan toevallig dat werkwillige bedienden en kaderleden naar een hotel in de streek waren geloodst om te kunnen werken. In alle stilte, zeg maar in het geheim. Pikante details die we toch te weten kwamen, tot en met de plaats en de namen.”

“In het algemeen merk ik in het bedrijf en de omgeving dat sommigen ons verguizen terwijl vele anderen het écht appreciëren wat we doen. De meningen lopen enorm uiteen. Maar dat verandert niets aan onze motivatie om te vech-ten voor de Goede Zaak. We willen niet terug naar toestan-den of verhoudingen uit de tijd van Daens. De lasten moe-ten rechtvaardig worden verdeeld, en daar blijven we voor knokken.” |

OVERDUIDELIJK IS DAT DE ACTIES VAN DE VAKBONDEN EN HART BOVEN HARD HUN EFFECT NIET MISTEN EN VELEN TOT NADENKEN STEMDEN.


SNAPSHOTS

ACV NEEMT HET OP VOOR INSCHAKELINGSUITKERING

Actievoerders van het ACV trokken begin december met 50 kruiwagens vol sollici-tatiebrieven door Brussel. Bij de Nationale Bank werd ook nog eens de loonlastenver-laging opgeladen om die later symbolisch af te geven aan de werkgeversorganisatie VBO. “Als je de werkgevers vraagt om con-crete engagementen rond jobcreatie, geven ze niet thuis”, verklaarden de actievoerders terecht.Door het beleid van de nieuwe regering verliezen heel wat jongeren hun inscha-kelingsuitkering en dreigen 30.000 werk-zoekenden te worden uitgesloten. En er zijn wel meer maatregelen – zoals de verplichte

gemeenschapsdienst voor werkzoeken-den en de afschaffi ng van de anciënniteits-toeslag voor oudere werkzoekenden – die werkloze medeburgers het leven zullen zuur maken.Op het kabinet van de minister van Werk gingen de actievoerders in gesprek met Kris Peeters, zo meldde De Wereld Morgen. Volgens Karim Dibas (ACV) beseffen de werkgevers zelf dat diverse groepen weinig of geen kansen krijgen op de arbeidsmarkt. Concrete engagementen rond nieuwe jobs komen er niet uit werkgeverskringen. Ondanks de vele cadeaus die werkgevers krijgen van de nieuwe rechtse regeringen.

WARME KERST BIJ AMAZON IN DUITSLAND

De Duitse online-verkoopgigant Amazon staat niet bekend om zijn verantwoord ondernemerschap. Amazon doet werkne-mers concurreren met elkaar en behandelt hen als robots. Gemiddeld moet een werk-nemer elke dag 20 tot 25 km afl eggen ter-wijl hij of zij aan het werk is. Het personeel wordt met camera’s en computers gecontro-leerd. Wie op vijf minuten twee keer niet actief is, wordt meteen ontslagen.Al geruime tijd tracht de Duitse vakbond Ver.di in overleg te gaan met het bedrijf. De werknemers verlangen duidelijke afspra-ken over de verloning en gezonde werkom-standigheden. Op sommige momenten is wel 25 procent van het personeel met ziek-teverlof. De werknemers zijn de constante opeenvolging van tijdelijke contracten ook beu.De problemen leidden eerder al tot stakin-gen en andere protestacties. Amazon wei-gert de vakbond te erkennen en wil geen collectieve afspraken. De werknemers pik-ken dat niet langer. Vlak voor de piekperi-ode in de bestellingen, de kersttijd, besloten ze actie te voeren. Wel 2.000 werknemers gingen in staking.Ver.di vraagt aan consumenten om mee druk uit te oefenen. Via een petitie kunnen ze aan algemeen directeur Jeff Bezos recht-vaardige arbeidsvoorwaarden vragen.

Surf naar www.change.org/amazon-sei-fair

AFSPRAKEN OVER PRINCIPES BIJ DELHAIZE

Bij de supermarktgroep Delhaize hebben vakbonden en directie afspraken gemaakt over een aantal principes. Op basis daarvan wordt vanaf 6 januari voort gepraat en zul-len cao-teksten worden uitgewerkt.

“De directie aanvaardt dat er alleen werkne-mers mogen vertrekken of met SWT (brug-pensioen) gaan als dat gebeurt op basis van vrijwilligheid”, zegt LBC-NVK-secretaris Veerle Verleyen. “Zware looninleveringen voor het personeel konden we afb lokken. En de vraag naar een grote fl exibiliteit en beschikbaarheid wordt ingedijkt.”

Delhaize wil circa 2.500 jobs afstoten omdat het ‘niet winstgevend genoeg is’. “Er zijn al 600 werknemers zelf vertrokken”, con-stateert Veerle. “Het bedrijf hoopt daar bovenop 1.300 werknemers met SWT te stu-ren en een kleine 500 mensen op vrijwillige basis te laten weggaan.”

Aanvankelijk wilde Delhaize 14 van zijn supermarkten sluiten of afstoten.

“Misschien kunnen we een beperkt aantal van die winkels binnen de groep houden als er een globaal sociaal akkoord wordt bereikt”, vermoedt Veerle.

SNAPSHOTS

© F

OTO:

BEL

GAIM

AGE

© F

OTO:

DAN

IËL

RYS

© F

OTO:

GUY

PUT

TEM

ANS


OOK SINTERKLAAS STAAT ACHTER HART BOVEN HARD

De jonge, brede burgerbeweging Hart boven Hard tracteerde op zaterdag 6 december de stad Antwerpen op een bonte en vrolijke stoet. Het ging om een heuse Sinterklaasactie in het teken van de strijd voor veel rechtvaardiger belastingen. Samen met een uit de kluiten gewassen Sinterklaas trokken burgers, families en kinderen door de stad. Ze hielden op diverse plaatsen halt om ‘de onrechtmatig gekregen cadeaus terug te eisen’. De stopplaatsen waren het Luxemburgs con-sulaat, de kantoren van Omega Diamonds en een advocatenkantoor dat gefortuneerde klanten helpt om op grote schaal belastin-gen te ontwijken. Omega Diamonds is bij het grote publiek bekend als het bedrijf dat voor 4,6 miljard euro fraudeerde en er nadien door een deal met de fiscus vanaf kwam met een boete van amper 160 miljoen.Volgens Wouter Hillaert (Hart boven Hard) betalen grote vissen nauwelijks op hun vermogens. Terwijl de kleine garnalen de broeksriem moeten aanhalen. “Onze regeringen zijn bij meerderheid verkozen, waarom bedienen ze dan de minderheid?”, zei Wouter aan de redactie van De Wereld Morgen.De invoering van een progressieve belasting op grote vermogens kan de Schatkist jaar-lijks acht miljard euro opleveren. Wist je overigens dat de 1.000 meest winstgevende bedrijven in België een fiscale korting van 13 miljard euro opstrijken dankzij de mogelijk-heden die bedrijven bij ons hebben om hun belastingen te verminderen? Méér dan het bedrag dat de regering wil besparen tegen 2018. Wie beweert dat er geen alternatief is voor de politiek van Charles Michel en Co, vergist zich gruwelijk.www.hartbovenhard.be

ACTIE BIJ PEPSICO AUSTRALIË LOONT!

Bij PepsiCo Australië hielden de werkne-mers op 27 november 2014 in het bedrijfs-restaurant een sit-in. Ze weigerden over-uren te presteren of administratief werk te doen en laadden geen vrachtwagens uit. De actie draaide rond gelijke rechten voor vaste en tijdelijke werknemers. De vakbond NUW was volop met de werkge-ver aan het onderhandelen over een nieuw collectief akkoord. Het overleg leidde tot een werkgeversvoorstel waarin sprake was van een loonsverhoging van drie pro-cent. Het enige addertje onder het gras was dat niet iedereen daarvan kon genieten.

Tijdelijke werknemers werden uitgesloten.Maar de werknemers eisten dezelfde loon- en arbeidsvoorwaarden voor iedereen. En dus voerden ze actie. De internationale voe-dingsvakbond IUF lanceerde tegelijk een petitie. Al die druk had effect.Al snel kon de vakbond een akkoord afdwin-gen dat een gelijke verloning van vaste en tijdelijke werknemers garandeerde. In het akkoord staat ook de verplichting om werk-nemers na twaalf maanden tijdelijk werk een vast contract te geven. De vakbond NUW is heel dankbaar voor alle steun die er werd gegeven.

FILIPIJNSE VAKBONDSMAN BRUTAAL VERMOORD

Rolando Pango werkte voltijds voor de Filipijnse politieke partij Partido Manggagawa (PM). Hij was ook vakbonds-man. Op 29 november 2014 schoten onbe-kenden Rolando dood. Net voor zijn dood was hij werknemers aan het organiseren op de suikerplantage Hacienda Salud. Die plantage wordt geleased en beheerd door Manuel Lamata, de president van de werk-geversvereniging die de suikerproducenten vertegenwoordigt. In juni ondernamen werknemers al actie om de rechten op hun land terug te eisen. Bij de nationale commissie voor arbeids-verhoudingen lanceerden ze een proce-dure tegen Lamata. De werknemers waren

het oneens met het onwettige ontslag van 41 collega’s.De moord op Rolando illustreert pijnlijk hoe gevaarlijk het in de Filipijnen soms kan zijn voor vakbondsleiders. Niet alleen op suiker-plantages trouwens.NAGKAISA, een brede coalitie van werkne-mers, vecht de cultuur van straffeloosheid aan. De coalitie wil dat schendingen van de mensenrechten en moorden op vakbonds-leiders en -leden effectief worden bestraft. Samen met de partij PM roepen ze de lokale en nationale overheden op tot gerechtig-heid in het onderzoek naar de moord op Rolando.www.iuf.org

© F

OTO:

BEL

GAIM

AGE

© F

OTO:

SAR

AH W

AGEM

ANS


Eric Corijn is een mens van vele fronten. Zo is één van zijn dada’s de toekomst van Brussel, de stad waar hij sinds vele jaren leeft en werkt. “Hart boven Hard is

een platform dat perfect aansluit bij een stad als Brussel. Je leeft hier op een kruispunt van allerlei culturen, talen en nationaliteiten. De Brusselse werkelijkheid is erg ‘taal-gemengd’. Zoiets merk je bijvoorbeeld goed in cultuurhui-zen als de Ancienne Belgique, de Kvs en het Kaaitheater. De Brusselse universiteiten stemmen hun onderzoek ook onderling af. Niet voor niets is onlangs in Brussel de Franstalige versie van Hart boven Hard ontstaan, Tout autre chose.”Volgens Corijn ontsnapt Brussel grotendeels aan de com-munautaire ‘stammentwisten’ die ons land soms teisteren.

“Brussel is al lang geen verhaal meer van Nederlandstaligen en Franstaligen. Die twee gemeenschappen zijn hier ondertussen in de minderheid. Een meerderheid van de Brusselaars spreekt of verstaat diverse talen, niet noodza-kelijk altijd het Frans of Nederlands.”

REGIMEBREUK

ONS RECHT: De nieuwe federale en Vlaamse regeringen hebben een duidelijk rechts project, zei u op de Hartslag-bijeenkomst van Hard boven Hard op 25 oktober 2014.ERIC CORIJN: “Eigenlijk willen die nieuwe regeringen bre-ken met de sociaal gecorrigeerde markt- en overlegeco-nomie die we al bijna 70 jaar kennen. Ze mikken op een regimebreuk. De regeringen worden gedomineerd door liberale denkers uit diverse partijen. Economische belan-gen primeren, en alles wat sociaal is wordt daaraan onder-geschikt gemaakt. Zo doen ze de vraag van Femma naar een 30-urige werkweek af als ‘onhaalbaar’, terwijl ik het pleidooi daarvoor juist heel zinnig vind.”

“In mijn ogen streven de regeringen ernaar om het sociaal overleg zo min mogelijk te laten werken of alleszins sterk in te perken. Ze willen ook de georganiseerde arbeidersbe-weging kortwieken. De stelselmatige kritiek op wat er mis ging bij Arco is géén toeval. Arco maakte serieuze fouten maar dit dossier moet nu vooral dienen om het middenveld te verzwakken. Het doet denken aan de krachtmeting die Margaret Thatcher ooit aanging met de mijnwerkersvak-bonden in Engeland.”

OORLOG

ONS RECHT: U ziet Hart boven Hard als één van de polen van verzet tegen de huidige politiek?CORIJN: “Er staat heel veel op het spel. De vakbonden en het middenveld moeten deze strijd winnen en zien te overleven. Het gaat niet zomaar om een veldslag. Wel om een ware oorlog. Zo trachten de nieuwe machthebbers de sociale

Eric Corijn (VU Brussel): “Welk sociaal model willen we eigenlijk? Hoe kun-nen we dat verwezenlijken? Wat doen we tegen het sterke egocentrisme in de maatschappij?”

“Nieuwe machthebbersdenken vakbonden te kortwieken”Professor Eric Corijn (VU Brussel) is opgetogen over burgerbeweging Hart boven Hard

Denis Bouwen

De jonge burgerbeweging Hart boven Hard zet met allerlei creatieve en ludieke acties de roep naar een minder kille en meer solidaire en rechtvaardige samenleving kracht bij. Professor Eric

Corijn (VU Brussel) legt uit waarom hij de beweging steunt en hoe we de samenleving anders kunnen organiseren. “Ik vind ook dat er verandering moet komen”, vertelt Corijn. “Maar

dan niet het soort verandering dat de nieuwe rechtse regeringen ons voorschotelen.”

© F

OTO:

DAN

IËL

RYS


zekerheid te onttrekken aan de sociale partners en volle-dig door het beleid te laten bepalen.

“Met de huidige regeringen delen werkgeversorganisaties als Unizo en Voka in feite de lakens uit. En dat wordt zelfs niet echt weggestoken. Goed aan deze situatie is dat ze de vakbonden dwingt om zich te herbronnen en na te den-ken over hun fundamentele doelstellingen. Welk sociaal model willen we eigenlijk? Hoe kunnen we dat verwezen-lijken? Wat doen we tegen het sterke egocentrisme in de maatschappij? We moeten ons kanten tegen het casinoka-pitalisme en zeker niet op alle punten zwichten voor een bepaald soort ondernemers en hun winstbejag.”

ONS RECHT: Een deel van onze politiek stelt de economische verhoudingen niet in vraag en beschermt de rijksten en de grote vermogens.CORIJN: “Net zoals de Amerikaanse Republikeinen en de Britse Conservatieven wil een partij als de N-VA naar een samenleving waarin iedereen vooral zelf verantwoordelijk is voor zijn eigen leven. Er wordt gestreefd naar een maat-schappij waarin het individualisme en egocentrisme veel te veel ruimte krijgen. Collectieve loonafspraken zijn een doorn in het oog, want ‘dat belemmert het vrije onderne-merschap’. Hoger onderwijs moet veel meer mee worden gefinancierd door de studenten en hun ouders. De rijkste laag van de bevolking blijft buiten schot. En rond de grote fortuinen van Marc Coucke en andere ondernemers worden mythische verhalen opgebouwd. Terwijl het wel de werkne-mers van Coucke waren die de winkel draaiende hielden ter-wijl hij in de business seats van het voetbalstadion vertoefde.”

MORELE PLICHT

ONS RECHT: Verzet bieden is volgens u een ‘morele burger-plicht’?CORIJN: “De sociale strijd die we moeten voeren gaat over veel meer dan alleen maar ‘verworven rechten verdedi-gen’. Er staan waardevolle maatschappelijke principes op het spel. In het verleden werd heel hard gevochten voor het algemeen stemrecht, toegankelijk onderwijs, betaalde vakantie. Gaandeweg werd een meer sociale samenleving uitgebouwd. Sommigen willen nu de klok terugdraaien en bepaalde rechten en openbare voorzieningen terugschroe-ven. De regeringen-Michel en -Bourgeois willen niet zomaar tijdelijke besparingen doordrukken. Ze willen structurele ingrepen doen die op lange termijn doorwerken, in nega-tieve zin dan. Willen gewone mensen echt meedoen aan een cyclus van voortdurende besparingen? Willen ze echt veel langer werken?”

“In de strijd van vakbonden en middenveld ontwaren we nu een keten van solidariteit. Arbeiders leggen de produc-tie stil, bedienden staken hun dienstverlening, creatieve geesten komen met andere acties voor de dag. Essentieel is dat we ons solidair tonen met het verzet en samen onze collectieve belangen verdedigen. Binnen een beweging als Hart boven Hard zijn er uiteraard uiteenlopende gevoelig-heden, iets om voortdurend rekening mee te houden. Wat er nu gebeurt, doet me opnieuw aan de jaren ’60 en ’70 den-ken: de vakbonden verlaten hun eerder defensieve posities en zoeken nieuwe samenwerkingsverbanden met studen-ten, cultuurmakers en anderen. En net als in de jaren ’60 wordt er weer muziek gemaakt aan de stakerspiketten. Hartverwarmend.”

Surf ook eens naar www.hartbovenhard.be en www.toutautrechose.be |

“IN BRUSSEL VOEL IK ME ALS EEN VIS IN HET WATER”

Eric Corijn (*1947) is doctor in de sociale wetenschappen, filosoof, zoöloog, psychoanalyticus en beeldhouwer. Hij doceert sociale geografie aan de Vrije Universiteit Brussel en is een felle verdedi-ger van ‘de stad’, en meer bepaald van Brussel. Corijn bekende zich al op 17-jarige leeftijd tot de vak-bond (ABVV). Aan de VU Brussel bouwde hij als vakbondsman mee het ‘bedrijfssyndicalisme’ uit.Corijn steekt zijn liefde voor Brussel niet onder stoelen of banken. “Brussel is de enige wereldstad in België”, legt de professor uit. “Een groot deel van

Vlaanderen ziet ‘de stad’ vooral als een probleem maar ik zie in Brussel en in de wijk waar ik woon, Matonge, vooral geweldige oppor-tuniteiten.”

“Het kostte mij flink wat tijd om de complexiteit van Brussel in de vin-gers te krijgen. Maar zodra dat was gebeurd, voelde ik mij er als een vis in het water. Brussel is echt een plek waar je je een echte wereld-burger kan voelen. En het groeit meer en meer uit tot een metro-politane regio waarin ook steden als Leuven, Louvain-la-Neuve en Vilvoorde hun rol spelen.”

“ER IS ZEER ZEKER EEN POSITIEF ALTERNATIEF”

“De nieuwe regeringen zullen onge-twijfeld vele slachtoffers maken met hun plannen”, voorspelt pro-fessor Eric Corijn. “Binnen een beweging als Hart boven Hard moeten we onze verantwoorde-lijkheid opnemen en het verschil maken voor mensen in armoede of zonder papieren, daklozen en andere groepen. We moeten ook nadenken hoe we de vele ‘wer-kende armen’ concreet kunnen helpen en steunen. En nieuwe vor-men van zelfhulp en coöperaties maken ook zeker deel uit van mijn alternatief.”

“In het kader van ons alternatief moeten we antwoorden bedenken rond diverse uitdagingen. Die uit-dagingen hebben te maken met de natuur, de sociale verhoudingen en de diversiteit.”

“Wat onze relatie met de natuur betreft, moet het roer serieus wor-den omgegooid. Het komt erop aan onze ecologische voetafdruk drastisch te verkleinen. We moe-ten dus ons openbaar vervoer radi-caal verbeteren om zo het auto-verkeer gevoelig te verminderen.”

RECHTVAARDIGE BELASTINGEN

“De sociale ongelijkheid moeten we verkleinen door onze belastin-gen véél rechtvaardiger te organi-seren. Een beetje ondernemer of vooral aandeelhouder betaalt nu veel te weinig of soms zelfs geen

belastingen, met dank aan de snuggere boekhouder of consul-tant die hem bijstaat. We moeten ook inzetten op het gemeengoed, op goede openbare diensten en collectieve voorzieningen, dingen die nu sterk dreigen te worden afgebouwd. De rijksten liggen daar niet wakker van. Maar een groot deel van de bevolking heeft ze wel nodig. De arbeidersbeweging moet ook niet alleen ijveren voor materiële welvaart maar even-zeer voor kwalitatieve vooruitgang. Welk wetenschappelijk onderzoek moet voorrang krijgen? Hoe moet onze ruimtelijke ordening verbete-ren? Welk soort vervoer willen we stimuleren?”

“In onze sterk verstedelijkte samenleving van vandaag heb je ook een zeer grote diversiteit. Superdiversiteit zeggen we nu. Zeker in Vlaanderen gaan we daar nog veel te onhandig mee om. Er is nog veel te veel etnocentrisme en racisme. We moeten leren samenleven en solidair zijn met allerlei soorten mensen en niet alleen met wie ‘zoals wij is’. Ik heb het dan niet alleen over burgers van vreemde afkomst. Ook over holebi’s of, voor mijn part, men-sen die graag insecten eten. Een combinatie van die drie dingen – een duurzame transitie, toeganke-lijke collectieve voorzieningen en samenleven op basis van verschil – zijn de bouwstenen van een totaal ander samenlevingsmodel ”


Denis Bouwen

Het onderzoekscentrum Oases, verbonden aan de Universiteit Antwerpen, pakte begin decem-ber uit met de nieuwe editie van zijn Jaarboek Armoede. Ons Recht pikte een aantal treffende bevin-dingen op uit de jongste uitgave. De strijd tegen armoede in België is nog lang niet gewonnen, zoveel is zeker. Velen vrezen dat de nieuwe regeringen het probleem eerder zullen vergroten dan verkleinen.

OpgrOeien in armOede maakt arm. Wie opgroeide in armoede, loopt later meer risico op armoede. Zo is 26 procent van de Belgen die opgroeiden in een gezin met een slechte financiële situatie, arm. Bij de Belgen die opgroeiden in een gezin met een goede financiële situatie, is dat maar acht procent.Behoor je tot de mensen met ouders die hoogstens een diploma lager secundair onderwijs behaalden? Dan ben je in 35 pro-cent van de gevallen zelf laaggeschoold. Slechts 23 procent van deze groep blijkt hooggeschoold te zijn.

er is grOte Ongelijkheid in ons onderwijs. Dat uit zich in een groot pres-tatieverschil tussen de sterkste en zwakste leerlingen. Kom je als leerling uit een gezin met een hoge sociaaleconomische status? Dan scoor je gemiddeld betere resultaten dan je medeleerling uit een gezin met een lage sociaaleconomische status.

de OnderzOeksresultaten beteke-nen dat een persoon geen onbeschreven blad is en niet zelf ten volle verantwoorde-lijk is voor de eigen sociale positie. Zij die graag beweren dat iedereen verantwoor-delijk is voor zijn eigen leven en prestaties, slaan dus de bal minstens voor een deel mis.

de armOederisicOgrens ligt voor een alleenstaande op een inkomen van 1.074 euro per maand. Maar een alleenstaande met een leefloon krijgt nu slechts zo’n 817 euro van het OCMW. De minimale werk-loosheidsuitkering voor een alleenstaande bedraagt amper 953 euro.

in 2013 leefde bijna 21 procent van de Belgische bevolking – één op vijf dus – in een gezin dat arm of sociaal uitgesloten was. Ruim 15 procent van de Belgen behoort tot een gezin met een verhoogd armoederisico. En 14 procent van de bevolking tussen 0 en 59 jaar leeft in een huishouden met een erg lage ‘werkintensiteit’.

Overmatige schuldenlast is een groeiend sociaal probleem. Almaar meer gezinnen zijn structureel nog maar moeilijk in staat om hun betalingsverplichtingen na te komen. In 2013 waren er in Vlaanderen ruim 130.000 mensen met een achterstal-lige kredietovereenkomst.

als je de werklOOsheidsuitke-ring in versneld tempo vermindert, jaag je gezinnen nog sneller de armoede in. Voor bepaalde hervormingen liep 21,5 procent van de werklozen na 61 maanden werkloos-heid het risico om in armoede te belanden. Na de hervormingen steeg dat risico tot 28 procent! Wie na de hervorming niet meer aan de slag geraakte, is de verliezer, zeker als ‘de dop’ hun enige bron van inkomen is. Voor de hervorming volstond de werk-loosheidsuitkering trouwens al nauwelijks of niet om aan de armoede te ontsnappen.

de OnderzOekers van Oases – wat staat voor Ongelijkheid, Armoede, Sociale Uitsluiting en de Stad –vragen zich af of de werkloosheidsuitkering versneld inkrim-pen wel doeltreffend is in tijden van stij-gende werkloosheid. Eérst moeten er genoeg jobs beschikbaar zijn op de arbeids-markt. Ook voor laaggeschoolden, ouderen en mensen met vreemde roots. |

Meer dan 15 procent van de Belgen behoort tot een gezin met een verhoogd armoederisico.

Jaarboek Armoede legt vinger p de wonde

© F

OTO:

BEL

GAIM

AGE


Sandra Vercammen en Diane Pardon

Je bent op zoek naar werk. Je eer-ste sollicitatiegesprek wenkt en je wil je goed voorbereiden. Maar wat is een correct startersloon? Of je hebt vragen bij het loon van je eerste job want je vriend of vriendin verdient met een gelijk-aardige baan méér dan jij?

Als starter en nieuwkomer op de arbeids-markt bereid je je best goed voor op je sol-licitatie en je eerste job. En dat doe je door na te gaan wat je waard bent op de arbeids-markt. Of je nu een bachelor- of masterdi-ploma hebt of een diploma secundair onder-wijs, de LBC-NVK kan je helpen met advies over je beginloon. Een interessante service voor nieuwkomers op de arbeidsmarkt!Hoeveel ben je waard en wat mag je vragen voor een job? Geen gemakkelijke vraag. Informatie op tal van websites zet je al eens op het verkeerde been. Je kan té hoge verwachtingen hebben, maar evengoed je

loon voor een bepaalde functie onderschat-ten. Of nog: je hebt twee sollicitaties lopen bij twee werkgevers voor een gelijkaardige baan. De ene werkgever is bereid je meer te betalen dan de andere. Kan dat? Met het loonadvies van de LBC-NVK krijg je zicht op de marktwaarde van een geambi-eerde functie. Ook een advies op basis van je afstudeerrichting is mogelijk. En de info die je krijgt van de LBC-NVK is meer dan wat je op vele websites mag verwachten. Je krijgt van ons informatie op maat. We helpen je ook om de cijfers in het juiste kader te plaat-sen. Onze troef is dat we uitleggen wat de relatie is tussen een marktconform loon en de loonschalen- en loonbarema’s die moge-lijk op sectoren/of ondernemingsvlak wor-den toegepast. Een ‘all-in’ benadering die je nergens anders terugvindt.

HOE?

Deze service is digitaal. Surf naar de ‘leden-voordelen’ op de site van de LBC-NVK. Ga dan naar de subrubriek ‘startersloon’. Op de landkaart klik je op het secretariaat van de

regio waar je woont en je vult het formulier in. Daarna krijg je spoedig ons advies. Maar je kan ook gewoon op elk LBC-NVK-secretariaat aankloppen met vragen over je loon. De lijst met alle adressen van onze secretariaten vind je op p. 31 van Ons Recht.In de periode februari-mei tref je onze medewerkers ook aan op de jobbeurzen bij universiteiten en hogescholen. Ook aan hen kan je dan vragen rond startersloon stellen. Onze service is gratis voor leden van de LBC-NVK, het ACV en ACV-Enter (het gratis ACV-lidmaatschap voor studenten).

OOK ANDERE VRAGEN

Uiteraard kan je met tal van andere vragen ook bij ons terecht: over je contract, uit-zendarbeid, vakantiedagen, vakantiegeld, ontslag, noem maar op. Zijn er problemen met je werkgever? Dan heb je als lid recht op bijstand van een medewerker rechts-kundige dienst of een vakbondssecretaris. Indien nodig komt de LBC-NVK tussenbeide bij de werkgever. |

WAT VRAGEN PAS AFGESTUDEERDEN ZOAL?

“Ik zou aan de slag kunnen bij een bedrijf waar ze mij een job aanbieden als mede-werker public relations en communi-catie. Wat is het loon dat ik zou mogen vragen?”

“Ik ben afgestudeerd als master in de rechten en volg momenteel nog een opleiding in HR-beleid. Hoeveel kan ik met die ManaMa (master na master) verdienen?”

“Ik ben gaan solliciteren in een che-misch bedrijf om er aan de slag te gaan als chemisch laborant. Ze bie-den mij een loon aan van 2.200 euro. Ik ben 22 jaar en heb een bachelor-diploma. Is dit een correct loon?”

“Ik kan als administratief bediende aan de slag in een voedingsbedrijf. Mijn vriendin heeft dezelfde job in een petrochemisch bedrijf. Maar zij verdient meer dan ik en toch zijn we even oud en hebben we hetzelfde diploma. Kan dat?”

Vakbond verstrekt gratis advies over STARTERSLOON Aanrader voor wie arbeidsmarkt opgaat

Vakbond verstrekt gratis advies


Zowat 900 vakbonden zijn aangesloten bij UNI, de wereldvakbond voor de dienstensector. UNI verte-genwoordigt werknemers uit de fi nanciën, de ICT, de

telecom, de distributie en andere bedrijfstakken.Het was géén toeval dat het congres in Zuid-Afrika werd gehouden. De Zuid-Afrikanen vierden in 2014 dat Apartheid 20 jaar eerder werd afgeschaft en dat daarmee een nieuw democratisch tijdperk aanbrak. Vakbonden van over de hele wereld streden mee om dit mogelijk te maken. “Het is van cruciaal belang om te begrijpen dat we uw solidariteit nodig hadden in de meest wanhopige tijd in onze geschie-denis, toen Apartheid onze waardigheid had gestolen en we waren beroofd van onze identiteit”, onderstreepte Jay Naidoo. Hij was vroeger algemeen secretaris van de Zuid-Afrikaanse vakbondskoepel COSATU.

VOORUITGANG GEBOEKT

In zijn openingstoespraak zei Philip Jennings, algemeen secretaris van UNI, dat er sinds het vorige wereldcongres vooruitgang werd geboekt. Hij verwees naar landen als Roemenië, Colombia, Kenia, Turkije en Nepal. In al die lan-den konden vakbonden, met steun van UNI en zijn leden, meer leden werven, onderhandelingen voeren en lobbyen bij de autoriteiten. Jennings riep op om samen te blijven ijveren voor vooruitgang. Overal in de wereld zijn de uitda-gingen groot. En vaak ook heel gelijkaardig. “Wereldwijd loopt de hebzucht van ondernemingen de spuigaten uit”, zei de Australische Sharan Burrow op het congres. Zij is de algemeen secretaris van de Internationale Vereniging van Vakbonden (IVV).Overal worden werknemers geconfronteerd met het refrein dat hun lonen ‘te hoog zijn’ en dat ‘loonsverhogingen onmogelijk zijn’. Maar niet iedereen moet aan loonmati-ging doen. Kijk bijvoorbeeld naar de toplui van de zeven grootste multinationals in de VS. Hun gecombineerde loon

bedroeg in 2013 méér dan al het geld dat de Amerikaanse overheid haalt uit de nationale inkomensbelasting. Achter de schermen lobbyen werkgeversorganisaties driftig om collectieve onderhandelingen rond loon- en arbeidsvoor-waarden af te voeren. Zij dromen van een vrije markt met zo min mogelijk regels, zo min mogelijk overheid en veel fl exibiliteit voor werknemers.UNI en zijn leden zien het heel anders. Zij mikken op een wereldwijde loonpolitiek. Een eis die een speerpunt moet worden in de vakbondsacties. Overal hebben werknemers nood aan betere lonen. En de dominantie van het bedrijfs-leven en van ‘de economie’ in onze samenleving moet wor-den getemperd.

ONGELIJKHEID

De ongelijkheid tussen rijk en arm is een andere grote uitda-ging. Sinds de fi nanciële crisis (2008) werd het alleen maar erger. Wereldwijd werken meer en meer mensen in kwets-bare jobs en statuten. De cijfers spreken boekdelen. Neem nu het Verenigd Koninkrijk: elk jaar moet het Rode Kruis daar 1 miljoen voedselpakketten uitdelen. Wereldwijd heeft zowat de helft van alle werknemers een job die onzeker, tij-delijk of slecht betaald is. En 840 miljoen werknemers – 27 procent van het totaal aantal – verdient 1,6 euro per dag. Circa 200 miljoen werknemers zijn op zoek naar een baan.In de komende vijf jaar zullen 44,5 miljoen werknemers de arbeidsmarkt opgaan. Willen we een tewerkstellingsgraad van 75 procent bereiken? Dan moeten tegen 2050 niet min-der dan 1,8 miljard jobs worden gecreëerd. De roep naar méér werk is groot. Maar de vakbonden dringen uiteraard aan op de creatie van waardige, veilige en duurzame jobs.

BELASTINGEN

De vakbonden merken ook dat de fi scale lasten voor gewone

Annick Aerts

Meer dan 2.000 vakbondsmen-sen van over de hele wereld hebben in december het vierde wereldcongres van UNI Global Union bijgewoond. Een delega-tie van de LBC-NVK nam ook deel aan het grote congres, dat zich afspeelde in het Zuid-Afrikaanse Kaapstad. Het ging om de groot-ste mondiale vakbondsbijeen-komst die ooit plaatsvond in Afrika.

Vakbondscongres in Kaapstad levert nieuwe INSPIRATIE en ideeën opWerkgevers schermen overal met verhaal van ‘te hoge lonen’


werknemers stijgen. Terwijl de rijken vaak belastingen ont-wijken en ontduiken. Alleen al in de EU verliezen de nati-onale overheden elk jaar 1.000 miljard euro als gevolg van belastingontwijking en belastingvlucht. UNI wil naar een wereldwijde kijk op de manier waarop we ondernemingen belasten. In alle landen moeten er afspraken komen over een minimaal belastingtarief voor winsten en over betere wetten die belastingontwijking veel moeilijker of liefst onmogelijk maken. Of zoals de Britse vakbondsactivist en schrijver Owen Jones het uitdrukte: “Een onrecht aan één persoon is een onrecht aan allen. Onze strijd is gemeen-schappelijk.”In de wereld van nu is het niet genoeg om louter nationaal actie te voeren. We mogen de schouders niet laten hangen en zeker niet denken dat verandering onmogelijk is. “Ooit verkochten ze Apartheid in Zuid-Afrika als iets vanzelfspre-kends”, zei Jones. “En toch werd de strijd hiertegen gewon-nen. Als dat mogelijk is, kunnen we ook onze andere doel-stellingen bereiken. We moeten de mensen duidelijk maken dat ze door de rijken worden bestolen en dat dit geen van-zelfsprekendheid is.”

SAMENWERKING LOONT

Talloze interventies van nationale vakbonden ondersteun-den dit standpunt. Ze toonden aan dat internationale samenwerking ons sterker maakt. Op het congres waren voorbeelden genoeg te horen die het succes van vakbonds-werk illustreerden.Zo slaagde UNI erin om 190 kledingketens – waaronder C&A, WE en Wibra – een akkoord te laten tekenen over betere arbeidsvoorwaarden en meer veiligheid in de tex-tielfabrieken in Bangladesh. Nu wordt geprobeerd om dit akkoord in de praktijk om te zetten.In Colombia kan vakbondswerk je het leven kosten. Toch kon de vakbond Sintra Pulcar daar een werking uitbouwen

bij Kimberly Clark. Collectieve onderhandelingen leidden er tot een gigantische loonsverhoging en tijdelijke contracten werden omgezet in vaste jobs. Sintra Pulcar had hierbij veel steun aan de hulp van buitenlandse vakbonden en aan een wereldwijd akkoord tussen Kimberly Clark en UNI.Vanuit de VS kwam het verhaal over T-Mobile, een onder-deel van Deutsche Telekom, dat de vakbond wilde breken en de arbeidsvoorwaarden wilde verslechteren. Duitse en Amerikaanse bonden organiseerden samen een campagne om stevig weerwerk te bieden. Ze maakten daarbij flink gebruik van de sociale media.De Amerikaanse supermarktketen Walmart staat bekend om haar afkeer van vakbondswerk. Walmart wilde een Zuid-Afrikaanse keten overnemen maar de overheid eiste daarbij dat het bedrijf de cao’s en de vrijheid van vereni-ging zou respecteren. Walmart weigerde en stapte naar de rechtbank. Van de rechter kreeg de groep géén gelijk. En dat inspireerde dan weer activisten in India waar Walmart ook voet aan de grond wilde krijgen.Het grote congres in Kaapstad was een voltreffer. De Belgische delegatie keerde vol goede moed en positieve energie terug naar eigen land. Klaar om de uitdagingen hier aan te pakken en het internationale vakbondswerk voort te zetten. |

VROUWENCONFERENTIE PRAAT OVER LOONKLOOF EN GEWELD

Aan het vakbondscongres ging nog een vrouwenconferentie vooraf. Niet minder dan 400 vakbondsvrouwen waren van de partij. Onvermijdelijk werd er gediscussieerd over de onge-lijke behandeling van mannen en vrouwen op de arbeids-markt. Wereldwijd vertegenwoordigen vrouwen 70 procent van alle armen. De gemiddelde loonkloof tussen man en vrouw schommelt tussen de 15 en 17 procent. Uiteraard ver-schilt de toestand sterk van land tot land. Maar zelfs in de meest gelijke maatschappij, Zweden, blijft er ongelijkheid.

Er moet dus nog veel actie worden gevoerd, nationaal en interna-tionaal. Vakbonden moeten ijveren voor lokale en internationale akkoorden die werk maken van een meer gelijke beloning. UNI en de aangesloten vakbonden zullen campagne voeren om mannen en vrouwen te informeren en sensibiliseren.Ook het geweld tegen vrouwen kwam aan bod. In Kenia, Nigeria, de DR Congo en andere landen heb je nog veel seksueel geweld of gedwongen huwelijken. De extremisten van Boko Haram ontvoeren in Nigeria vele meisjes en vrouwen. Problemen die de vakbonden zeker niet onberoerd laten.

AMERIKAANSE

Een Amerikaanse vakbondsvrouw getuigde over het geweld in haar eigen gezin. Haar verhaal was herkenbaar voor mensen uit België. De Amerikaanse syndicaliste legde uit hoe vakbonden in zulke situaties een rol kunnen spelen. Vrouwen met een baan vinden een veilige omgeving en zijn financieel onafhankelijker. Bonden kunnen werkne-mers aansporen om oog te hebben voor het welzijn van collega’s. Ze kunnen ook aan werkgevers vragen om begrip te tonen voor mensen in geweldsituaties en om slachtoffers te informeren.De vrouwenconferentie boog zich ook over stress op het werk en burn-out. In Engeland onderneemt de vakbond CWU actie hierrond. Een bron van inspiratie voor andere vakbonden. CWU zet de kwestie resoluut op de agenda bij onderhandelingen, geeft vorming, heeft een ‘hulplijn’ en maakt werknemers gevoelig voor stress op het werk en burn-out.Op 4 december werd de hartverwarmende vrouwenconferentie afge-sloten. Met een goed gevulde lijst van actiepunten.


De groei van het aantal overgekwalificeerde werknemers is deels te wijten aan de eco-nomische crisis. Er kwamen minder jobs bij, dus werknemers legden hun ambities wat minder hoog. Werkgevers daarente-gen kunnen wat selectiever te werk gaan en hogere eisen te stellen qua diploma.

VROUWEN EN JONGEREN

Uit de IAO-studie blijkt dat vooral vrouwen en jongeren onder hun diplomaniveau aan de slag zijn. Als redenen voor de sterke vrouwelijke aanwezigheid in deze statis-tieken haalt de IAO een aantal elementen aan. Zo voelen vrouwen vaker de druk om minder te investeren in een carrière, maar eerder een job te kiezen met het oog op de combinatie tussen werk en gezin. Vrouwen zijn ook sterker vertegenwoordigd in niet-traditionele jobs, zoals bijvoorbeeld deel-tijds werk. En die bieden meestal minder

carrièrekansen dan voltijdse jobs. Maar ook discriminatie is volgens de IAO nog altijd een factor. Vrouwen worden nog steeds minder hoog ingeschat op de arbeidsmarkt. De verklaring voor de sterke aanwezigheid van jongeren in de statistieken sluit daar volgens de IAO bij aan. Ook zij zijn relatief sterk vertegenwoordigd in niet-traditionele jobs of statuten. Denk maar aan het legertje jongeren dat als uitzendkracht aan de slag is. Daarnaast zijn jongeren vaak slachtoffer van de sterke concurrentie op de arbeids-markt. Bij gebrek aan ervaring halen ze het niet van hun concurrenten die wél op enige ervaring kunnen bogen. Ze moeten dan genoegen nemen met een job die min-der aansluit bij hun diploma.

SOCIAAL OVERLEG

Het is duidelijk, zo stelt het IAO-rapport, dat opleiding op zich niet volstaat om een

sterke positie op de arbeidsmarkt te garan-deren. Er is méér nodig. Jongerenstages zijn één van de pistes die het rapport aanhaalt om de ‘mismatch’ tegen te gaan. Versta: om ervoor te zorgen dat meer jongeren qua profiel en vaardigheden aansluiting vinden bij de jobs die op de arbeidsmarkt te vin-den zijn. Maar ook levenslang leren moet nog meer mogelijk worden gemaakt. Hoe dan ook moet de link tussen opleiding en de arbeidsmarkt sterker worden gemaakt, zegt het rapport.Het is voor de IAO duidelijk dat dit alleen kan door sociaal overleg. De studie roept de overheden en sociale partners op om werk te maken van goede afspraken en inspan-ningen op het vlak van arbeidsbemiddeling en opleiding. Dat is cruciaal om de overgang van de schoolbanken naar de arbeidsmarkt vlot te doen verlopen. |

Mooi

DIPLOMA leidt niet altijd naar mooie job

Jan Deceunynck

Almaar meer werknemers zijn aan de slag onder hun diplomaniveau. Dat

blijkt uit een Europees onderzoek van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO).

Ook in België zit 10 tot 14 procent van de werknemers vast in een job waarvoor ze

eigenlijk een te hoog diploma hebben.


Jan Deceunynck

Bij de verlichtingsmaker Philips Lighting in Turnhout blijft het rom-melen. Het bedrijf sleept zich van de ene herstructurering naar de andere. “De sfeer op de werkvloer gaat steil bergaf,” weet vakbonds-secretaris Peggy Schuermans, die opnieuw onderhandelingen moet voeren over hoe het verder moet met het bedrijf en zijn werknemers. Steeds meer groeit het besef dat ‘een zak met geld’ voor de vertrek-kers weinig soelaas biedt. “Nog meer dan aan een riante afscheids-premie hebben mensen nood aan een toekomstperspectief.”

De voorbije jaren en ook heel recent kwam Philips Turnhout vooral in het nieuws met afvloeiingen en herstructureringen.

“Voorlopig heeft de directie een pad uitge-tekend tot 2018. Over wat er daarna moet gebeuren, is geen duidelijkheid. En dat cre-eert frustratie en demotivatie bij het perso-neel”, legt Peggy uit. “De directie zou beter open kaart spelen over de toekomst. Dan kunnen mensen zich voorbereiden op wat hen te wachten staat. In positieve of nega-tieve zin.”

“Ook wij als vakbond staan voor een stuk met de rug tegen de muur,” geeft Peggy eer-lijk toe. “Maar het wordt almaar duidelijker

dat mensen van ons meer verwachten dan een zak met geld bij hun vertrek. Nogal wat jongere werknemers, dertigers en veerti-gers, beseff en dat ze vooral nood hebben aan een toekomst na Philips. Zelfs een mooie ontslagvergoeding helpt hen niet aan een nieuwe job. Eerder dan te wachten tot het licht helemaal uitgaat, willen ze nu een nieuwe professionele toekomst uitbou-wen. Door nog vijf jaar te wachten, wordt het alleen maar moeilijker om weer op de rails te geraken, beseff en ze.”Uit onderzoek blijkt dat het makkelijker is om vanuit de ene job naar een andere te stappen dan om vanuit werkloosheid opnieuw aan de slag te geraken. “Daarom willen wij werk maken van loopbaanont-wikkeling voor vrijwillige vertrekkers. Het is voor hen belangrijk om hun vertrek aan te grijpen als een kans om eens goed na te denken over hun leven na Philips, over wat ze in de toekomst willen doen. Die kans wil-len wij hen geven.”

VRIJE KEUZE

Ook werkgever Philips is dat idee niet onge-negen. “Het bedrijf heeft ook liever dat het personeel ondanks het ontslag toch met een goed gevoel vertrekt”, weet Peggy. Al weet ze best dat voor de werkgever ook andere, fi nanciële beweegredenen meespelen. Het zal dus zaak zijn om te komen tot een faire regeling daarover, die voor alle betrokkenen een meerwaarde oplevert.

“Maar uiteraard moet het sociaal plan ook inhoud hebben voor wie geen heil ziet in

loopbaanontwikkeling. Het moet bovenal een vrije keuze blijven”, benadrukt Peggy.

“En we willen ook garanties over kwalita-tieve tewerkstelling voor wie aan de slag blijft. Want laten we vooral niet vergeten dat er nog steeds meer dan 1.000 mensen bij de Turnhoutse lampenproducent aan de slag zijn.”

NOG ALTIJD WINSTGEVEND

Hoewel de toekomst van het bedrijf zeker niet rooskleurig is, is het ook nog te vroeg om de moed helemaal op te geven. “De klassieke verlichting, zoals ze in Turnhout gemaakt wordt, is nog altijd geen volledig verlieslatende activiteit. Probleem is vooral dat de winst die in Turnhout nog verdiend wordt, niet in de vestiging wordt geïnves-teerd. Er komt niks nieuws meer.” Mogelijk biedt een overname op termijn uit-komst, hoopt Peggy. “Philips Lighting wordt volgend jaar verzelfstandigd. En dan kan het verschillende kanten uitgaan. Mogelijk wordt het bedrijf gekocht door een investe-ringsmaatschappij, die er op korte termijn zoveel mogelijk geld uit wil persen. Dat is meestal geen goed nieuws voor het perso-neel. Maar het is ook niet uitgesloten dat er een overnemer komt die verlichting als kernactiviteit heeft. En die dus wél opnieuw in de toekomst van het bedrijf wil investe-ren.” |

Personeel Philips Lighting verlangt toekomstperspectiefEventuele overnemer kan misschien uitkomst bieden

Ondanks alle slechte berichten zijn er nog altijd meer dan 1.000 mensen aan de slag bij de ver-lichtingsfabriek van Philips in Turnhout.

© F

OTO:

BEL

GAIM

AGE


Wie

zittend werkt,

sterft snellerVijf procent meer risico om vroegtijdig te overlijden

ONS RECHT: Is zittend werk gevaarlijk voor de gezondheid?VEERLE HERMANS: “De gezondheidsproblemen, veroorzaakt door langdurig zitten, worden sterk onderschat. Sommige bedienden hebben als gevolg van het lange zitten af te reke-nen met pijn in de onderrug, nek en schouders of krijgen ontstekingen aan de pols door het typen en het gebruik van de computermuis. Maar recent onderzoek toont aan dat er een nog groter, sluipend gevaar is: zwaarlijvigheid, hart- en vaatziekten en zelfs vroegtijdige sterfte! Wie 7 uur per dag zit heeft 5 procent meer risico om te sterven. Per bijkomend uur dat we zitten, komt daar nog eens 2 procent bij.”

ONS RECHT: Moeten we met z’n allen dan meer aan sport doen?VEERLE: “Recreatief sporten is gezond. Wie ook in zijn vrije tijd te weinig beweegt en 7 uur per dag zit, heeft 5 procent meer risico om vroegtijdig te sterven. Maar ook de sporters onder ons met een zittend beroep sterven sneller. De nega-tieve gevolgen van langdurig zitten neem je dus niet weg door in je vrijetijd te fietsen, te wandelen of te zwemmen. Het lichaam reageert op het gebrek aan beweging. Je krijgt vetophoping in de heupen, je bloedsomloop wordt te wei-nig gestimuleerd, je rug wordt langdurig op een verkeerde manier belast. Dat loop je er niet eventjes af na de uren.”

BEWEGEN OP HET WERK

ONS RECHT: Hoe kunnen we ons zittend werk gezonder maken?VEERLE: “In eerste instantie moeten we ons gedrag veran-deren en bewust kiezen voor een goede zithouding en het ‘kleine bewegen’. Wandel voor elke afdruk naar de printer, ga zelf je koffie halen en drink veel, dan wandel je ook vaker naar het toilet. Sta recht als je met een collega babbelt, neem de trap in plaats van de lift … het zijn zulke kleine dingen die een wereld van verschil maken.”

“Maar ook de werkgever kan zorgen voor middelen die ons stimuleren om meer te bewegen. Zo kan er in een land-schapsbureau een sta-tafeltje worden voorzien waar col-lega’s even van gedachten kunnen wisselen zonder de anderen te storen. Er bestaat ook bewegingssoftware die de werknemer via de computer elk uur een bewegingsop-dracht geeft. Zo vraagt de computer om je eens uit te rekken, met je schouders te draaien of om met je polsen te bewegen.

Sebastiaan Kok

Het aantal werknemers met overgewicht is de afgelopen jaren gestegen tot meer

dan 50 procent. Uit recent onderzoek is gebleken dat de gevolgen van zittend werk

op lange termijn veel ernstiger zijn dan aanvankelijk gedacht. Ook blijkt dat spor-

ten na het werk deze problemen niet volle-dig oplost. Hoe ernstig is deze situatie en wat

kunnen we daaraan doen? Ons Recht sprak met Veerle Hermans, verantwoordelijke ergo-

nomie bij de externe preventiedienst IDEWE.

BEWEGINGSTIPS

• Zet je printer wat verder van je bureau, zodat je moet opstaan om een afdruk te pakken.

• Ga geregeld iets te drinken halen.• Stap naar je collega die vlakbij zit in

plaats van te bellen of e-mailen.• Neem de trap in plaats van de lift• Als je met de auto komt, zet die

dan wat verder op de parking; kom je met de bus, waarom geen halte vroeger afstappen?

• Doe regelmatig een oefening, bij-voorbeeld:rUg eN schoUders:- strek je armen opwaarts en neem

je handen enkele tellen vast.- breng je romp langzaam van links

naar rechts en omgekeerd.Nek- eN halsspIereN:- zit met een rechte rug.- draai je hoofd helemaal naar

rechts en daarna helemaal naar links.

rUgspIereN:- zit met je benen lichtjes gespreid.- buig langzaam voorover, tot je

borst je bovenbenen raakt.heUpspIereN:- trek (in zithouding) met je linker-

hand je linkerknie naar je rechter-schouder.


Er bestaan ook stoelen en computermuizen die na een uur een trilling geven, als signaal voor beweging.”

“Tegenwoordig heb je ook kantoormeubilair waarbij je al bewegend aan je computer werkt. Het gaat om bepaalde hometrainers, steppers en wandeltapijten. We hebben dat hier bij IDEWE getest. Het zorgt voor genoeg beweging maar maakt geconcentreerd werken wel moeilijker, waardoor het alleen maar geschikt is bij routinetaken. Zet de snelheid ook niet te hoog. Het blijft tenslotte multitasken: bewegen en teksten verwerken. Dat lukt niet voor alle taken, en dat geldt voor zowel mannen als vrouwen.”

Naast wat beweging is een goede zithouding erg belangrijk. Op de website van de Christelijke Mutualiteit (www.cm.be) vind je meer ergonomie- en bewegingstips. Via http://goo.gl/pYviI2 beland je met-een op de juiste plek. |

“MEER BEWEGEN HEEFT MIJN LEVEN AANGENAMER GEMAAKT”

Filip werkt in de IT-sector en doet voornamelijk bureauwerk. Hij is al jaren te dik en schaamt zich daar wel een beetje voor. Uiteindelijk besloot Filip om er toch iets aan te doen.

“Ik heb bij IdeWe de sessie ‘gezond bewegen tijdens en na het werk’ gevolgd”, vertelt Filip. “Ik wist niet wat ik ervan moest verwachten. Wat me vooral is bijgebleven is dat je overal kan bewegen. Voordien dacht ik enkel aan sporten als vorm van beweging en dat zag ik niet zitten. Sporten is gewoon te zwaar als je zelf te zwaar bent.”

“Wat doe ik dan wel? Een stukje van mijn woon-werkverplaatsing doe ik te voet. Ik parkeer mijn auto twee straten verder dan vroeger, en wandel het laatste stukje naar het werk. Zo beweeg ik al twee keer een kwartiertje per dag.”

“Op het werk neem ik sinds een tijd de trap. Twee verdiepingen is goed te doen. In het begin vond ik dat zwaar, maar nu ben ik het gewoon en denk ik er niet meer over na.”Filip tracht ook elk halfuur van zijn stoel te komen: hij haalt even iets te drinken of gaat babbelen met een collega in plaats van te bellen of te e-mailen. “Ik ben zelf ook op zoek gegaan naar stimulansen om te bewegen. Zo staat op mijn computer de printer op de gang als stan-daardprinter ingesteld, en niet de printer aan mijn bureau. Voor elke afdruk wandel ik naar de gang.”

“Beweging heeft mijn leven veranderd”, getuigt de IT’er. “Ik voel me veel fitter, met enkele kilootjes minder en een betere conditie. Ook op sociaal vlak heeft het zijn effect niet gemist. Vroeger wou ik niet mee gaan zwemmen, omdat ik me schaamde voor mijn te dikke lichaam. Dat is nu voorbij, ik durf nu helemaal te genieten van een frisse duik.”

“Als ik een tip mag geven? Bouw je beweging zoveel mogelijk in je dagelijkse routine in. Je kan beter naar je werk wandelen dan in je vrije tijd te gaan joggen. Je moet toch op je werk zijn, je kan dan niet toegeven aan je uitstelgedrag. Zo maakt bewegen deel uit van je dagelijkse gewoonten. ’s Avonds nog aan sport doen is iets wat makkelijker verwatert omdat het aanvoelt als een extra inspanning. Zoiets hou je even vol, dan stel je het twee keer uit en uiteindelijk kap je er gewoon mee.”


Erik Somers

Bij Case New Holland, de fabri-kant van landbouwmachines in Zedelgem, zijn alle 1.200 arbei-ders en 170 bedienden voor zes weken economisch werkloos gemaakt. En voor 27 van de 250 tijdelijke arbeiders werd het con-tract niet verlengd. Vijft ien bedien-den werden zonder veel boe of ba aan de deur gezet. Hoeft het gezegd dat de sociale thermo-meter fl ink onder nul is gezakt?

CNH in Zedelgem telt 1.700 arbeiders en 700 bedienden en is daarmee één van de groot-ste werkgevers in West-Vlaanderen. Het bedrijf bouwt niet alleen landbouwmachi-nes maar ontwikkelt ze ook. In de periode 2011-2013 draaide de verkoop heel goed en konden honderd extra bedienden worden aangeworven. Maar sinds eind 2013 liepen de resultaten terug door de inkrimping van de wereldmarkt en nauwelijks bestellingen vanuit Rusland.

‘ONVERMIJDELIJK’

De directie vond besparingen onvermijde-lijk. CNH voldeed aan de wettelijke voor-waarden om als ‘bedrijf in moeilijkheden’ economische werkloosheid te kunnen invoeren voor alle werknemers. Het bedrijf kreeg zo carte blanche om werknemers tij-delijk werkloos te maken en dus kosten af

te wentelen op de overheid, lees de gemeen-schap. Een voordeel van het systeem is wel dat werknemers aan boord blijven en ont-slagen zo lang mogelijk worden vermeden.Via het sociaal overleg werd duidelijk dat alle 1.200 arbeiders en 170 bedienden eco-nomisch werkloos zouden worden tussen 28 november en 9 januari. Een heel dras-tische maatregel voor de ‘productiegebon-den’ bedienden, die zoiets nog nooit had-den meegemaakt. De getroff en bedienden toonden zich solidair met de arbeiders maar vonden wel dat CNH te weinig deed om het inkomensverlies te beperken of om vorming te voorzien. Volgens de bedienden maakte de werkgever er zich wel heel gemakkelijk vanaf.

“In andere afdelingen nemen we ook bespa-ringsmaatregelen”, zei de directie. Voor 250 tijdelijke arbeiders liep het contract eind december af. CNH besloot het contract van 27 van hen niet te verlengen.

BUITEN, EN WEL METEEN

Het kan altijd nog gortiger natuurlijk. Zo mochten 15 bedienden van de afdeling engi-neering op 21 november stante pede opstap-pen. Die mensen werden letterlijk tot aan de uitgang begeleid. Heel vernederend voor werknemers die soms 20, 30 of zelfs bijna 40 jaar dienst hadden. Sommige van hen mis-ten zo de kans om binnen afzienbare tijd met SWT (brugpensioen) te gaan. Bijstand vragen aan de vakbondsafvaardiging was er niet bij. De hoofdafgevaardigde van de LBC-NVK werd pas verwittigd toen ze al op weg was naar huis.

De vakbond kan onmogelijk akkoord gaan met het brutale optreden van de directie. Voor je werknemers ontslaat moet eerst worden onderzocht of er geen economische werkloosheid mogelijk is. Bovendien moet je fatsoenlijk overleggen met de vakbonden. De directie vermeed iedere alternatieve aan-pak en verkoos om de klus te klaren door de werknemers uit te betalen.

Een poging om de kampen te verzoenen met hulp van een offi ciële bemiddelaar leverde niets op. De directie hield vol dat ze juist en fatsoenlijk had gehandeld. Maar bij veel werknemers is het vertrouwen in het bedrijf nu wel helemaal weg.De bedienden en kaderleden bij CNH zien nu duidelijk dat ze de krachten moeten bunde-len tegen een werkgever die zo driest han-delt. Tot nu toe stelde de vakbond zich altijd constructief op. Maar met een directie die zo wild tekeer gaat valt de sociale vrede niet langer te waarborgen. |

CASE NEW HOLLAND gaat heel driest te werkEconomische werkloosheid en ontslagen zonder ernstig sociaal overleg

BIJ VEEL WERKNEMERS IS HET VERTROUWEN IN HET BEDRIJF NU WEL HELEMAAL WEG.

Vijftien bedienden van de afdeling engineering bij Case New Holland mochten in november stante pede vertrek-ken. Ze werden letterlijk tot aan de uitgang begeleid. Heel vernederend voor werknemers die soms 20, 30 of zelfs bijna 40 jaar dienst hadden.


Filip Oosthuyse

Terumo Europe in Haasrode pakte op 23 oktober met heel slecht nieuws uit. Het bedrijf kondigde aan dat 210 werknemers zouden moeten vertrekken. De jobs sneu-velen vooral in de afdeling Terumo Medical Productions (Temp). Het lukte om gedaan te krijgen dat werknemers alleen weg moeten op basis van een vrijwillige keuze.

Terumo is een Japanse fabrikant van medi-sche artikelen en apparatuur. Spuiten, bloedbuisjes en pompen bijvoorbeeld. In Haasrode vind je het Europese hoofdkan-toor. De vestiging telt zo’n 800 vaste werk-nemers, nog aangevuld met uitzendkrach-ten en tijdelijke collega’s.Het collectief ontslag is volgens de directie vooral te wijten aan de financiële en econo-mische crisis van 2008. De voorbije jaren veranderde ‘de markt’ van Terumo gevoe-lig. Veel afnemers van medische appara-tuur, denk aan ziekenhuizen, werkten aan schaalvergroting en eisten lagere prijzen. Eén voorbeeldje: in 2008 betaalde je voor 100 injectienaalden nog twee euro, nu is dat minder dan één euro.De afdeling Temp maakt al sinds 2008 verlies. Terumo schoof een herstructurering voor zich uit in de hoop dat de markt zich zou herstellen. Het bedrijf ver-beterde ook zijn produc-ten om meer marktaan-deel te veroveren. Die inspanning leverde

maar deels resultaten op. En dus wordt er nu wel flink gesnoeid.

DENKOEFENING

Bonden en directie zitten nu rond de tafel in het kader van de eerste fase van de ‘Wet Renault’. In deze fase willen de werkne-mersvertegenwoordigers meer uitleg krij-gen over de motieven voor de reorganisa-tie. Er wordt ook nagedacht over methodes om de sociale gevolgen zo klein mogelijk te houden. Misschien kunnen sommigen vanaf 55 jaar met SWT (brugpensioen)? En er zijn nog opties zoals duobanen invoeren of mensen op vrijwillige basis laten vertrek-ken. Verder moet er vorming komen voor wie intern een andere job moet aanvaarden.De vakbonden hechten groot belang aan de manier waarop het collectieve ontslag wordt doorgevoerd. Zal de directie bepalen wie wordt ontslagen? Of mogen werkne-mers zelf aangeven dat ze hun loopbaan een

andere richting willen uitsturen, gesteund door een financiële compensatie? Voor de LBC-NVK is een afbouw op basis van vrij-willigheid te verkiezen. Zo valt de sociale schade toch iets minder groot uit.Op dit punt verschilden de vakbonden dui-delijk van mening met de directie. Net als bij veel andere collectieve ontslagen het geval is.

ACTIE MET RESULTAAT

De werknemers wilden alleen jobverliezen aanvaarden op basis van vrijwilligheid. Ze onderstreepten hun vastberadenheid door op 12 december niet aan het werk te gaan tot de directie zou inbinden. De actie wierp vruchten af: Terumo draaide bij. Het bedrijf besloot ook dat vrijwillig vertrek in alle afdelingen zou mogelijk worden, en niet alleen bij Temp.Hoe dan ook zullen heel wat blijvers in de toekomst andere functies onder de knie moeten krijgen. De directie mag dan weer een lijst opstellen met functies die heel moeilijk in te vullen zijn via interne mobi-liteit. Wie zo’n functie heeft, mag niet vrij-willig weg.Weldra starten de gesprekken over een sociaal plan. De bonden hopen financiële afspraken te kunnen afdwingen die vol-staan om genoeg ‘vrijwilligers’ te vinden onder het personeel. |

TERUMO

De vakbonden hechten groot belang aan de manier waarop het collectieve ontslag bij Terumo in Haasrode wordt doorgevoerd.

zet meer dan 200 banen op de helling in Haasrode

Vakbond tracht sociale schade zoveel mogelijk te beperken

© F

OTO:

BEL

GAIM

AGE


VRAAG VAN DE MAAND

Audrey Rottier

Werknemers bouwen in ons land in een kalenderjaar vakantierechten op die ze kunnen uitoefenen in het jaar dat daarop volgt. Naarmate je minder hebt gewerkt in 2014, heb je ook minder vakantierech-ten opgebouwd voor 2015. Maar je kan ook maar vakantie opnemen overeenkomstig het arbeidsregime waarin je op dat moment werkt.

Ben je in de loop van het jaar minder uren gaan presteren? Dan kan je ook minder vakantie opnemen dan wat je in wezen in het vorige jaar hebt opgebouwd. Ben je die opgebouwde rechten dan kwijt?Je kunt inderdaad die opgebouwde vakan-tiedagen niet allemaal meer opnemen. Maar je krijgt het saldo aan dagen wel uit-betaald in december van het jaar waarin je de vakantie opneemt. Zoiets noemen we ‘de

decemberafrekening’. Het lijkt heel sterk op de afrekening van vakantiegeld wanneer iemand uit dienst gaat. Maar sinds 2014 verloopt de decemberafrekening in twee stukken.

Een voorbeeld:Katrien werkte in 2013 het hele jaar vol-tijds en is sinds 1 juli 2014 halftijds gaan werken. In juli werden dus haar (overblij-vende) vakantiedagen herrekend naar dat halftijds regime. Op 1 januari 2014 had zij oorspronkelijk recht op 20 vakantiedagen omdat zij in 2013 voltijds had gepresteerd. Als ze op 1 juli nog geen vakantiedagen had opgenomen, werden haar 20 dagen gehal-veerd naar 10 dagen op basis van haar half-tijds regime waar zij op dat moment naar overschakelde. Eigenlijk kon ze in 2014 dus minder dagen opnemen dan het aantal waar ze recht op had. Dat verlies werd afgerekend in december 2014.Vermits Katrien pas in de helft van 2014 overgeschakeld is van voltijds naar half-tijds werken, heeft zij opnieuw meer

vakantiedagen opgebouwd dan het aantal dat ze in 2015 kan opnemen àls ze dan nog halftijds presteert. Ze heeft namelijk in de eerste helft van 2014 tien vakantiedagen opgebouwd omdat ze toen nog voltijds aan de slag was en in de tweede helft van 2014 vijf vakantiedagen omdat ze toen halftijds werkte. Maar als ze in 2015 alleen halftijds werkt, kan ze maar hooguit tien vakantieda-gen opnemen en dus niet de 15 opgebouwde dagen. Ook dat verlies zal worden afgere-kend, zij het pas in december 2015. Nieuw sinds 2014 is dat die afrekening nu wordt gespreid over twee kalenderjaren. Voordien gebeurde de tweede afrekening samen met de eerste afrekening, dus een jaar op voorhand. Dat bracht een hele romp-slomp met zich mee omdat dat tweede stuk dan het jaar erna werd afgetrokken van het vakantiegeld. Zo kreeg je tijdens de vakan-tiemaand soms weinig of geen loon. De werkgever hoeft het vakantiegeld nu ook niet meer voor te schieten en daarna te ver-rekenen; hij betaalt in december van dat jaar gewoon het saldo uit. |

Verlies je opgebouwde vakantierechten wanneer je minder begint te werken?

© F

OTO:

DAN

IËL

RYS


De LBC-NVK voert de vorming en (bij-) scholing van bedienden en kaderle-den hoog in het vaandel. Meteen na de oprichting kwam er een aparte organisa-tie die in de loop der jaren uitgroeide tot de vzw Centrum Volwassenenonderwijs LBC-NVK. Zes grote centra voor volwasse-nenonderwijs (het vroegere avondonder-wijs of onderwijs voor sociale promotie) organiseren elk jaar honderden cursus-sen die duizenden gegadigden bedienen.De LBC-NVK besloot haar leden een fi kse korting aan te bieden als ze zich inschrijven voor een cursus in één van de eigen scho-len tijdens het schooljaar 2014-2015. Die korting geldt alleen voor de leden zelf, dus niet voor familieleden, vrienden of kennis-sen. Ze geldt alleen voor een inschrijving in een CVO LBC-NVK. De adressen en het aan-bod vind je op www.lbconderwijs.be.Leden die van de korting willen genie-ten, vullen de bon hiernaast (of de digitale bon die u op de website www.lbconder-wijs.be vindt) volledig in en bezorgen hem aan het plaatselijke LBC-NVK-secretariaat of sturen hem op naar LBC-NVK Bon CVO, Sudermanstraat 5, 2000 Antwerpen. Wie Ons Recht digitaal ontvangt, vindt de bon dus gewoon op www.lbconderwijs.be. In april 2015 worden alle ingezamelde bons verwerkt. De storting op de bankrekening zal dan gebeuren.

BON TER WAARDE VAN 15 EURO

Deze bon geeft leden van de lBc-NVk recht op een tegemoetkoming door lBc-NVk ter waarde van 15 euro voor het door hen betaalde inschrijvingsgeld voor een cursus bij een cVo lBc-NVk in het schooljaar 2014-2015 voor de periode september 2014 – januari 2015.De bon geeft uitsluitend recht op terugbetaling als het gaat om een volledig inge-vulde bon. De bon geldt bovendien alleen voor leden, en elk lid kan maar één bon terugbetaald krijgen.De terugbetaling gebeurt via overschrijving op de bankrekening van het lid.

Naam: .......................................................................................................................................

Adres: ........................................................................................................................................

Lidnummer lBc-NVk: .............................................................................................................

Rekeningnummer: ..................................................................................................................

Ingeschreven in cVo (schrappen wat niet past):Antwerpen - Mortsel – Berchem/Brasschaat - Beringen - Sint-Niklaas - Turnhout

Inschrijvingsnummer in cVo: ................................................................................................

Gebruik deze bon om je korting te krijgen.

✁

Dit nummer van Ons Recht kan voor jou geld waard zijn!


Eddy Schatteman komt uit een familie met een vader die beroepsmilitair was, een moeder die in de textiel werkte en twee oudere broers. Toen hij 7 jaar was,

ging hij al mee met de hele familie de baan op om reclame rond te dragen en zo het gezinsinkomen wat aan te vullen.Al op jonge leeftijd bleek Eddy het lastig te hebben met lezen, schrijven en rekenen. Zo bracht hij ooit een aantal maanden door in een vakantiekolonie in Tihange, in de pro-vincie Luik. Daar werd geprobeerd om Eddy beter te leren lezen en schrijven. Een moeilijke oefening, vooral omdat de lessen daar in het Frans werden gegeven.

IN DE BLO-KLAS

Teruggekeerd op de gewone lagere school, in het Waasland, bleef de school een moeilijke opgave. Eddy moest het eerste studiejaar overdoen. Na zijn plechtige communie kregen pa en ma van meneer pastoor de raad om hun spruit naar het buitengewoon lager onderwijs (BLO) te sturen. “Als je in het BLO terecht kwam, kreeg je van de maatschappij al gauw een stempel opgeplakt”, herinnert Eddy zich. “De leer-krachten daar probeerden me te leren om beter te lezen en schrijven maar het bleef een probleem. We deden daar ook veel handenarbeid: tafels met mozaïeksteentjes fabriceren, houtsnijwerk maken, lassen. Ik vond het geweldig.”In de BLO-klas was Eddy één van de leerlingen die achter-aan moesten zitten. Zo ging dat in die tijd. “Tegenwoordig worden leerlingen met leerproblemen intensief begeleid.”Al op zijn 14de begon Eddy te werken, in de textielindustrie. Toen hij zijn legerdienst moest doen, werd zijn probleem met lezen en schrijven snel opgemerkt. Eddy maakte er trouwens nooit een geheim van. “Het leger stuurde me voor vier maanden naar Heverlee om daar te worden opgeleid en mijn lees- en schrijfvaardigheden te verbeteren. Na die opleiding werd ik naar een munitiedepot in Duitsland ver-plaatst.” De lessen in Heverlee misten alleszins hun eff ect niet want Eddy kon uiteindelijk zelf brieven schrijven naar zijn verloofde.Na zijn legerdienst werkte Eddy 4,5 jaar in de autofabriek van Renault in Vilvoorde. Daar stond hij mee aan de lopende band waar R4’tjes en R5’jes werden geassembleerd. Een job die hem, met zijn aanleg voor techniek en mechaniek, op het lijf was geschreven. “Uiteindelijk zocht ik een job die weer dichter bij huis was, in Oost-Vlaanderen. Ik kon aan de slag in een spinnerij. Ik moest er bobijnen opsteken en met een vorkheftruck rondrijden. Bij momenten werkte ik ook in de bouw, zwaar werk.”

VUIL EN VIES WERK

Eddy had zijn hele leven lang twee rechterhanden en wist van aanpakken. Zo werkte hij ook in een industrieel schoon-maakbedrijf. “Daar moesten we vuil en vies werk doen”, ver-telt hij. “Wie slecht kan lezen en schrijven, heeft vaak niet veel te kiezen. Ik moest vloeren schrobben, de binnenkant van grote machines schoonmaken en brandstoftanks of rio-leringen reinigen.”Tijdens zijn loopbaan had Eddy verscheidene ernstige arbeidsongevallen. De vele littekens op zijn lichaam zijn er stille getuigen van. Eddy kreeg ernstige rugproblemen en zag zijn fysieke mogelijkheden gevoelig verminderen.

“Ik heb 28 jaar lang gewerkt”, legt Eddy uit. “Nooit zonder werk gezeten. Maar op een bepaald ogenblik ging het niet

Eddy Schatteman had heel wat jobs, vaak vuil en vies werk. Zo werkte hij ooit bij een industrieel schoonmaakbedrijf. “Wie slecht kan lezen en schrijven, heeft vaak niet veel te kiezen. Ik moest destijds vloeren schrobben, de bin-nenkant van grote machines schoonmaken en brandstoftanks of rioleringen reinigen.”

Wanneer LEZEN EN SCHRIJVEN een moeilijke opgave isEddy Schatteman: “Ik maakte nooit een geheim van mijn probleem”

Denis Bouwen

Slecht kunnen lezen of schrij-ven kan een fl inke handi-

cap zijn. Niet alleen als je werk zoekt of je job moet uit-

voeren. Ook in het dagelijkse leven, bijvoorbeeld als je bij

de bank een formulier moet invullen of bij de gemeente een

premie moet aanvragen. Eddy Schatteman (57) kan erover mee-praten. Hij worstelt van kindsbeen

af met lees- en schrijfproblemen. Maar Eddy gaf er ook een hele posi-

tieve draai aan als ‘ambassadeur’ van de Centra voor Basiseducatie.

© F

OTO:

DAN

IËL

RYS


meer. Op mijn 42ste werd ik op ziekenkas gezet. Sindsdien wisselden de periodes van ziekenkas en werkloosheid elkaar af.”Een liesbreuk deed Eddy op de operatietafel terechtkomen. Na de operatie had hij een hartstilstand. Maar Eddy werd gereanimeerd en overleefde. “Ik ben er nog, maar veel din-gen kan ik beter niet meer doen: het lichaam wil niet meer mee. Me laten opereren voor mijn chronische rugklachten wil ik niet want dan dreig ik in een rolstoel te belanden.”

BASISEDUCATIE

De lees- en schrijfproblemen tekenden Eddy’s hele leven. Maar hij gaat er wel positief mee om. “Ik schaam me zeker niet maar het is wel zo dat je een deel van de wereld rondom jou mist als je slecht leest en schrijft. Na een tip van mijn echtgenote ging ik les volgen bij Leerpunt, een Centrum voor Basiseducatie. Zo kwam ik terecht in een groep van mensen die hetzelfde meemaken. Ik ben nog altijd lid van de groep. Bij Leerpunt kwam overigens aan het licht dat ik lijd aan de leerstoornissen dyslexie en dyscalculie.”Als ervaringsdeskundige weet Eddy als geen ander dat werk zoeken een flinke uitdaging is voor mensen met lees- en schrijfproblemen. “Eén op zeven volwassenen in Vlaanderen worstelt hiermee. Je probeert altijd een job te vinden waarin je niet veel moet lezen en schrijven. Maar dat is tegenwoordig moeilijker dan ooit. In veel jobs heb je nu een computer nodig. Wie vrachtwagenchauffeur wil worden, moet ook zijn weg kunnen vinden, papieren invullen, een gps gebruiken. Van nogal wat cursisten bij Leerpunt hoor ik dat ze bijvoorbeeld in de bouw nog wel aan de bak komen.”Niet alleen geboren en getogen Belgen maar ook mensen met vreemde roots kunnen lees- en schrijfmoeilijkheden hebben. “Ik adviseer al die mensen om naar Leerpunt of een ander Centrum voor Basiseducatie te gaan. Daar leren ze je niet alleen beter lezen en schrijven. Ze geven er ook bijvoor-beeld lessen Frans, Engels, wiskunde, ‘zeker van jezelf’. En je kan er leren werken met gsm, gps en computer. Voor mij ging een hele nieuwe wereld open toen ik de mogelijkheden van Basiseducatie leerde kennen.”Eddy gaat nog altijd één keer per week naar de les om zijn lees- en schrijfvaardigheden te onderhouden. Schrijven is soms nog best lastig. E-mailen doet hij niet te vaak. Op de computer bankverrichtingen doen of iets opzoeken is geen probleem.

“Ik steek mijn probleem niet weg maar ik weet ook dat heel wat mensen in dezelfde situatie krampachtig proberen om het te verbergen. Zelfs tegenover hun partner of kinderen.”

AMBASSADEUR

Sinds een aantal jaar is Eddy ambassadeur van Basiseducatie, de organisatie die hem veel houvast gaf. Als ambassadeur legt hij bijvoorbeeld aan toekomstige maatschappelijk assistenten of uitzendconsulenten uit hoe ze kunnen inspe-len op cliënten of kandidaat-uitzendkrachten met lees- en schrijfmoeilijkheden. Het gebeurt ook dat hij praat voor een publiek van vakbondsleden of vakbondsmedewerkers.

“Ook bij de vakbond of op het gemeentehuis moeten ze zeker alert zijn voor mensen die slecht lezen of schrijven. Het is niet aan iedereen gegeven om vlot papieren in te vullen wanneer er iets moet worden geregeld of aangevraagd.”

Alle informatie over de Centra voor Basiseducatie lees je op www.basiseducatie.be. Een tof filmpje vind je hier: http://goo.gl/lcbQfB. Eddy komt er ook zelf in aan het woord. |

BIJBLIJFCONSULENTE INES: “BIJ MIJ ZIJN HET VAAK ANDERSTALIGEN” Ines Schaependonck is bijblijfconsulente van het acV in Mechelen.

“Als ik personen met lees- en schrijfproblemen zie, zijn dat meestal mensen van buitenlandse afkomst”, vertelt Ines. “Ze komen vaak via gezinshereniging of een huwelijk in ons land terecht en er wordt van hen verwacht dat ze meteen kunnen meedraaien in het gezin en in de samenleving. Wie jonge kinderen heeft, pikt meestal snel wat Nederlands op omdat het bij wijze van spreken niet anders gaat.”

“Maar niet iedereen uit deze groep is in staat om het Nederlands onder de knie te krijgen. Ik heb meermaals mensen begeleid die ondanks heel wat jaren les niet vooruit geraakten met de taal.” Een aantal jaar geleden had Ines in een groep van werkzoekende 50-plussers ook een man die niet kon lezen of schrijven. “Hij kwam me dat buiten de groep discreet ‘opbiechten’. Die man was op zijn 14de bij een lokaal bouwbedrijf beginnen te werken en had nooit moeten solliciteren. Hij panikeerde toen hij hoorde dat hij, na mijn info voor 50-plussers, ook naar de VdaB moest. Maar de collega’s bij de VdaB hielden perfect met zijn situatie rekening nadat ik hen daar-over had aangesproken.” Recent ging Ines voor het acV-vormingscentrum Vokans ergens pra-ten over ‘vakbond en sociale zekerheid’. De toehoorders waren men-sen uit een tewerkstellingsproject. “Na mijn verhaal stelde ik vast dat twee twintigers ook de lagere school niet hadden afgewerkt. Ik ga ervan uit dat ook zij moeilijk konden lezen en schrijven.”

KNEEPJES

“Wie in vast dienstverband werkt en niet veel moet lezen of schrijven, heeft al heel wat kneepjes bedacht om te ‘overleven’ of om het weg te moffelen”, denkt Ines. “Voor werkzoekenden is het wel rampzalig als ze het Nederlands niet machtig zijn. Als werkgevers merken dat het Nederlands hapert, gaan vele deuren weer dicht. Ze verkiezen iemand die al vlot Nederlands praat en schrijft.”

“In sommige jobs is een goede kennis van het Nederlands natuurlijk best belangrijk. Bij de collega’s van Vokans geven ze gelukkig ook cursussen Nederlands op de werkvloer. Die mikken op mensen die al werden aangeworven en die nog ondersteuning kunnen gebruiken.”Als bijblijfconsulente helpt Ines vakbondsleden om een cv en een motivatiebrief op te stellen. Velen hebben nog geen internet of mis-sen het geld om een computer te kunnen kopen. Zij moeten dan terecht in de ‘bib’ of bij de VdaB. Gewone consulenten van de VdaB trekken niet altijd veel tijd uit om werkzoekenden hierbij te begelei-den.”

Langdurige ‘trajectbegeleiding’ voor werkzoekenden valt niet onder de taken van de bijblijfconsulenten. “Wij geven eerstelijnshulp en brengen werkzoekenden op een betrokken manier in contact met de organisatie die hen het beste kan helpen. Anderstaligen stuur ik meestal naar het Huis van het Nederlands om er een test te doen. Van daar uit worden ze dan doorverwezen naar een centrum voor volwassenenonderwijs dat lessen Nederlands geeft.”

IK SCHAAM ME ZEKER NIET MAAR HET IS WEL ZO DAT JE EEN DEEL VAN DE WERELD RONDOM JOU MIST ALS JE SLECHT LEEST EN SCHRIJFT.


Was er in jouw onderneming al een eigen hospitalisatieverzekering voor het perso-neel? Dan kan je werkgever die regeling gewoon behouden. Tenminste, na overleg met de ondernemingsraad, de vakbonds-afvaardiging of de betrokken werknemers-groep. Raken werkgever en werknemers het op dit punt niet eens? Dan is de werkgever verplicht om toe te treden tot de sectorale regeling.Wil je graag een vergelijking maken tussen

de voordelen van je bestaande individuele bedrijfspolis en de inhoud van de nieuwe regeling voor de hele sector? Dan kan je surfen naar de website van het ‘Sociaal Waarborgfonds Bedienden Kleding Confectie’: www.swfk leding.be. Kijk onder Plan Gezondheidszorgen (AG Insurance). Dezelfde informatie is daar ook te vinden onder de rubriek ‘Arbeiders’. Aan de hand van deze informatie kan je zelf afwegen wat voordeliger is, de bestaande bedrijfspolis of

de nieuwe sectorpolis.De link naar deze info vind je ook op de website van de LBC-NVK, meer bepaald door deze verkorte URL te gebruiken: http://goo.gl/ONfLkC. Je moet daar wel inloggen.Even signaleren dat deze regeling tegen uiterlijk mei 2015 operationeel zal zijn. Heb je toch nog vragen hierover? Dan kan je terecht op het LBC-NVK-secretariaat in jouw streek. |

HOSPITALISATIE-VERZEKERING voor bedienden in kleding en confectie

Marnix Sandrap

Ben jij een bediende uit de kleding- en confectiesector

(paritair comité 215)? Dan heeft de vakbond goed nieuws

voor jou. Jouw werkgever kan voortaan kosteloos toetreden

tot een sectoraal overeengeko-men hospitalisatieverzekering.

© F

OTO:

DAN

IËL

RYS


Michael Vandenbroucke

De Vlaamse minister van Werk, Philippe Muyters (N-VA), stelde in november zijn beleidsnota voor. In die nota staat dat de Vlaamse overheid meer wil inzetten op

‘leren via werken’. Werkervaring opdoen wordt nu gezien als dé maatregel om werkzoekenden aan een job te helpen. Tegelijkertijd wordt echter het systeem van de WEP+ geschrapt. Zonder over-leg. Een systeem dat goed werkt. De kracht van verandering?

Het systeem van werkervaringsprojec-ten (WEP+) werd ingevoerd om langdurig werkzoekenden opnieuw een plek te geven op de arbeidsmarkt. Niet erg bekend, maar wel belangrijk. Op dit ogenblik krijgen in Vlaanderen ongeveer 3.000 mensen die niet of nauwelijks aan de bak komen een kans. Via het systeem van WEP+ kunnen ze een jaar lang ervaring opdoen in een betaalde job.Met de steun van professionele begelei-ders leren deze mensen hoe ze zelf hun

problemen kunnen aanpakken. Door oplei-ding en begeleiding en vooral door een rea-listische werkervaring op te doen ontwik-kelen zij talenten en vaardigheden. Een opstap naar duurzame tewerkstelling. Met succes trouwens: één op twee van deze WEP-plussers vindt vast werk.

OPMERKELIJK

De bevoegde minister wil naar een een-gemaakt systeem van werkervaring. Hij vindt het nodig om een defi nitief kruis te zetten over WEP+. Opmerkelijk, want in 2009 erkende hij zelf nog de waarde van het systeem door de doelgroep en het aan-tal plaatsen uit te breiden. Spijtig is ook dat het nu nog helemaal niet duidelijk is wel systeem er uiteindelijk in de plaats moet komen. Muyters denkt op termijn dubbel zoveel mensen naar een vaste job te kun-nen loodsen.Nobel, ware het niet dat de minister zijn ambitie wil realiseren zonder meer centen te voorzien. Het doel realiseren kan dan ook alleen binnen een ander – lees: uitge-hold – statuut. Momenteel worden de WEP-plussers nog beschouwd als werknemers die een correct loon krijgen tijdens hun ‘traject’. De minister wil dat loon vervangen door een

werkloosheidsvergoeding. Muyters is ook van mening dat het werk van de ‘leerwerk-bedrijven’ perfect via de privé kan gebeu-ren. Zullen langdurig werkzoekenden even goed worden begeleid en ondersteund door privé-bedrijven die de rol van de leerwerk-bedrijven overnemen? Dat is lang niet zeker.De vakbond voerde recent op het Martelarenplein in Brussel actie rond het lot van de WEP-plussers. LBC-NVK-militante Peggy Walgraeve nodigde daarbij de minis-ter uit om eens een kijkje te komen nemen bij de projecten van de vzw Levanto. Door zo’n bezoek zou hij zijn beleid kunnen base-ren op de praktijk, en niet alleen op ‘tabel-len, cijfers en statistieken’.Want ook dat is een probleem: zij die de ken-nis en de ervaring hebben, worden nauwe-lijks of niet bij de besluitvorming betrok-ken. Alleen met de werkgevers kwam er uiteindelijk overleg, let wel, op het moment dat al was beslist om WEP+ af te schaff en. Vreemde notie van sociaal overleg, en hope-lijk niet exemplarisch voor wat de sector in de komende maanden en jaren te wach-ten staat. De minister komt maar best met goede voornemens voor 2015. |

De Vlaamse minister van Werk, Philippe Muyters, zou beter de situatie op het terrein kunnen bestuderen. “Zo zou hij zijn beleid kunnen baseren op de praktijk, en niet alleen op tabel-len, cijfers en statistieken”, merken vakbondsmilitanten op.

LANGDURIGWERKLOZEN van een job naar de dopSysteem van WEP+ draait goed maar wordt de nek omgewrongen


2 9 6

3 1 5 9 7

6 5 8 1

8 2 5 9

9 7 4 2 6

2 4 7 3

3 7 2 9 4 8

3 7 6 2

2 7 8 6 9 1

1 3 9 4

8 6 4 3 5

7 5 6 9 8

8 9 6 7 4

4 5 1 2

2 6 3 5

3 9 6

6 7 5 2

1 2 3 9 6

VRIJE TIJD1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

1

2

2

4

3

4

7

5

1 6

6

3 8

7

9

8

10

9

5

10

Horizontaal1. de L in lBc-NVk staat voor …2. voegwoord - stad in West-Vlaanderen3. niet dichtbij - slee4. pijnlijke verharding in de nieren5. café - voorzetsel - voorzetsel6. muzieknoot - snelle loop7. minder gaan verdienen8. tijdperk - Europese commissie - Zuid-Afrikaanse partij9. citeren10. voorzetsel - teletekst

verticaal1. loonstrook2. bijwoord - ezelsgeluid - nummer3. overwinnen4. beest - voornaamwoord5. voor de andere - kerel6. langspeelplaat - juist7. stad in West-Vlaanderen8. junior - iemand die aan realpolitik doet9. spriet om signalen te ontvangen10. euro - voegwoord - Amerikaanse nieuwszender

PRIJSVRAAGStuur je antwoord naar [email protected], ten laatste op 15 januari 2015. Of stuur een briefje met de oplossing, naam, adres en lidnummer naar Ons Recht, Sudermanstraat 5, 2000 AntwerpenDe winnaar ontvangt een boekenbon van Standaard Boekhandel ter waarde van 20 euro.Door deel te nemen aan de wedstrijd verklaar je je akkoord met het wedstrijdreglement. Dit reglement vind je hier online: bit.ly/wedstrijd-OR

Met de letters van de genummerde vakjes kan je een woord vormen:

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

G

SUDOKU - GEMAKKELIJK

SUDOKU - GEMIDDELD

712986534

483215697

659437821

836741259

974523186

521698473

365172948

198354762

247869315

123589746

986437251

754261938

831925674

495876123

267143895

379614582

648752319

512398467

OPLOSSINGEN SUDOKU

GEMIDDELDGEMAKKELIJK


St. VincentKarin Seberechts

Hoe maak je met een gemakzuchtig scenario dat onge-geneerd naar een krop in de keel hengelt en niet uit-blinkt door geloofwaardigheid toch nog een conve-nabele fi lm? Door Bill Murray de show te laten stelen, onder andere. Murray kruipt moeiteloos in de huid van Vincent McKenna, een slonzige zestiger die alles aan zijn reet laat roesten, om het wat lapidair uit te druk-ken. Hij rookt, drinkt, gokt, parkeert niet al te nauw-keurig en heeft overal schulden. Zijn vriendin is een zwangere paaldanseres met zware Russische tongval.

Je kunt Vince dus bezwaarlijk de vertrouwenspersoon van het jaar noemen. Uitgerekend hij ontfermt zich – weliswaar tegen betaling

– over een 11-jarig joch met een alleenstaande moeder die uit wer-ken moet. Vincents opvoedkundige talenten laten zich raden: na het huiswerk leert hij zijn protegé hoe hij klasbully’s op hun muil moet geven én sleept hij hem mee naar paardenrennen, whiskybars en zijn lady of the night. Maar ergens ver weg schuilt er – wat had u gedacht

– in deze morsige rakker een ‘schone mens’… Theodore Melfi ’s debuut heeft alvast de verdienste dat het zijn hoofd-persoon als gegoten zit. Zijn ‘St. Vincent’ telt een bijzonder vermake-lijke helft en een redelijk melige helft. Die eerste is tegendraads en volkomen pedagogisch onverantwoord, de tweede een beetje lui en een beetje jammer. Dat die twee stukken niet als olie op water gaan schiften, maar zelfs redelijk harmonieus in elkaar schuiven, is gro-tendeels op het conto van de gelijkmoedige Murray te schrijven. Die struint namelijk in alle omstandigheden even onverstoorbaar door, en komt hier zelfs aan dansen toe: een opzienbarende nieuwigheid wat mij betreft. Maar afgezien van Murrays performance tilt ook Melfi ’s eigen min-zame kijk op zijn personages dit bitterzoete kleinood boven de schmaltz uit. Jaeden Lieberher en Melissa McCarthy zijn als zoon-moederpaar nergens te zwaar aangezet, een geestige Naomi Watts doet als Russische ‘karakterdanseres’ het Diana-debacle vergeten en Chris O’Dowd zet een onorthodoxe zielenherder neer bij wie je met plezier katholieke godsdienst zou volgen. Geen feilloze, maar op zijn minst een alleraardigste eersteling.

‘St. Vincent’ is sinds 31 december 2014 te zien in de Belgische cinema’s. |

Cynisch-sentimentele komedie met Bill Murray als slonzige knorpot die zich over een gepest joch ontfermt (Murray en Jaeden Lieberher).

EXPO ONTHEEMD. 150 JAAR SOCIALE FOTOGRAFIE

De link met sociale geschiedenis is nooit ver weg in deze tijdelijke tentoonstel-ling van het Maagdenhuismuseum, het museum van OCMW Antwerpen.

De expo duikt in de geschiedenis van de sociale foto-grafi e. Ze toont de eerste sociaal geëngageerde repor-tages van mensen als John Thomson, Jacob Riis, Lewis Hine. Fotografen die stuk voor stuk voor ogen hadden dat de leefomstandigheden van de kwetsbaarsten en armsten moesten verbeteren. Verder belicht ze de invloed van het fotoagentschap Magnum, Robert Frank en de Vietnamoorlog. Ze eindigt met heden-daagse fotografen als Seba Kurtis, Luc Delahaye, Boris Mikhailov, Fazal Sheikh.Op deze tentoonstelling sta je stil bij de situatie van ontheemden, maar ook bij de oorzaken van hun ont-heemdheid. Oorlog, gedwongen uithuiszettingen, (kinder)armoede, dakloosheid en geen papieren heb-ben liggen vaak aan de basis van sociale ontwrichting.De expo loopt nog tot zondag 28 juni 2015 in het Maagdenhuis, Lange Gasthuisstraat 33 in Antwerpen. Ze is elke dag te bezoeken, behalve op dinsdagen, en op 1 mei en Hemelvaartsdag.

Meer info op www.maagdenhuismuseum.be.

UITGAANSTIP FILM


Jeroen Vandamme

Er zijn weer flink wat cadeautjes besteld en verkocht naar aanlei-ding van Kerstmis en Nieuwjaar. Via je PC of tablet ben je maar enkele muisklikken verwijderd van het ruimste aanbod aan elektro, speel-goed, kleren of andere fijne heb-bedingen. Je kan ook perfect op zoek naar de laagste prijs. Na betaling wordt alles netjes thuis geleverd. En ben je niet tevreden? Dan stuur je het gewoon terug. Het lijkt wel de ideale wereld.

Het was toch even slikken toen bpost eind november zei voortaan ook pakjes te zullen leveren op zondag. Blijkbaar wil de online shoppende Belg niet langer dan 24 uur wachten op zijn bestelling. Zo ver is het dus gekomen. Of is het hier niet eerder het aan-bod dat de vraag zal creëren? Hoever moe-ten we meegaan in deze grenzeloze econo-mische mallemolen? Wordt àlles mogelijk omdat het jobs zou creëren? Maar wat is dan de kwaliteit van die nieuwe jobs?

ACHTER DE SCHERMEN

Neem nu de onlineverkoop. Voor 20.00u besteld, betekent meestal ’s anderendaags geleverd. En nog zonder leveringskosten ook. Als dat geen service is. Maar staan we achter onze PC wel eens stil bij wat er allemaal achter de schermen gebeurt? De bestellingen worden onder een zware werk-druk klaargemaakt in grote opslagplaat-sen. Tegen lage lonen, hyperflexibel, vaak

’s avonds laat of ’s nachts. Daarna worden de pakjes vervoerd door gespecialiseerde koeriers. Ook in deze sector is de concurren-tie heel scherp, de laagste prijs is de norm want de consument wil niet echt bijbeta-len voor de thuislevering. Met als gevolg opnieuw grote druk op de loon- en arbeids-voorwaarden van de koeriers, die vaak ook

in onderaanneming werken. Hun werkdruk wordt nog verzwaard door de almaar toene-mende verkeersdrukte. De werknemers uit deze sector zitten ook niet te wachten op nog ruimere werktijden op zondag. Hun beschikbaarheid is nu al enorm. Er zijn grenzen nodig om de kwali-teit van de jobs te bewaken. Winkelen op zondag is bij wet geregeld. De LBC-NVK vindt dat de regels op dat punt best wat strakker mogen. Ook rond online shoppen moeten duidelijke afspraken wor-den gemaakt. Waar de onlinewinkel nu nog als verlengstuk wordt gezien van de gewone winkels, dreigt een scherpe concurrentie die ook de loon- en arbeidsvoorwaarden van het winkelpersoneel bedreigt.

NIET ALLEEN VOOR PAKJES

Ook heel wat andere dienstverlenende activiteiten ondergaan dezelfde druk. Werknemers in contactcenters moeten ’s avonds laat en in het weekend beschikbaar zijn, voor klantenservice of dienst na ver-koop. Schoonmaakpersoneel werkt al lang buiten de kantooruren, en veel IT’ers moe-ten ook dag en nacht beschikbaar zijn voor de klant. De dienstensector werkt vaak in opdracht van anderen die ervoor kiezen om activi-teiten uit te besteden. Uitbesteding heeft heel vaak te maken met besparingen zodat de druk op die onderaannemers of dienst-verleners stijgt. Zij moeten een stuk goed-koper willen werken en een betere service aanbieden.Volgens de LBC-NVK moeten er grenzen komen aan de beschikbaarheid van werk-nemers. Werken op ‘a-typische momenten’ moet worden beperkt tot wat strikt nood-zakelijk is. Het dient tot niets om bij con-sumenten kunstmatige ‘behoeften’ te cre-eren, zogezegd om jobs te maken. In alle bedrijven en sectoren zijn cao’s en afspra-ken nodig die kwaliteitsvolle jobs garande-ren. Ook voor werknemers uit de diensten-sector. Als consument kunnen we heel wat betekenen om dit waar te maken. |

Werknemers kunnen niet

EINDELOOSbeschikbaar zijnGoede afspraken zijn nodig in dienstensector en daarbuiten

Een nieuwe fotocamera of een kleedje bestellen via onze PC: sommige consumenten zijn er dol op. Maar staan ze er ook wel eens bij stil wat er allemaal achter de scher-men gebeurt?

© F

OTO:

BEL

GAIM

AGE


Stefaan Decock

De bedienden met een baan bij zelfstandige verzekeringsmake-laars en/of zelfstandige bank-bemiddelaars behoren tot twee verschillende paritaire comités. Voor het personeel bij verzeke-ringsmakelaars (PC 307) zijn er al langer eigen loon- en arbeidsvoor-waarden. Sinds kort is er ook een paritair comité voor de zelfstan-dige bankbemiddeling (PC 341).

Voor het personeel bij de verzekeringsma-kelaars is er goed nieuws. Op 25 november 2014 werd een cao ondertekend waarbij de ecocheques eindelijk voor onbepaalde duur zijn verworven. Ook voor 2015 en de daarop volgende jaren worden ecocheques toegekend ter waarde van 125 euro. Meer bepaald aan wie voltijds gewerkt heeft tus-sen 1 december van jaar x en 30 november

van het jaar x+1. Voor collega’s die deeltijds werken is er een aangepaste regeling. Lees meer op onze website www.lbc-nvk.be (sector verzekeringsmakelaars).Bij cao kon in het verleden al worden afge-weken van deze regeling voor zover er min-stens een gelijkwaardig voordeel wordt toe-gekend. Het blijft mogelijk om af te wijken van de normale regeling.Met de werkgevers is uitvoerig van gedach-ten gewisseld over de resultaten van de enquête die de LBC-NVK hield onder het per-soneel van de verzekeringsmakelaars. Ons Recht van december 2014 berichtte al over de resultaten van die enquête. De vakbond wil een zo goed mogelijke toekomst voor de werknemers in de sector. We willen dan ook betere afspraken rond minimale loon- en arbeidsvoorwaarden. Onze enquête illus-treerde heel duidelijk dat er op dit punt dui-delijke stappen moeten worden gezet.De sector is in volle evolutie en de vraag naar goed opgeleid personeel wordt alleen maar prangender. Er moeten dan ook voldoende

aantrekkelijke loon-en arbeidsvoorwaarden komen die het mogelijk maken om mensen aan te trekken. In de sector van de zelfstandige bankbemid-deling wordt ondertussen hard gebikkeld om de knikkers. Met de werkgeversfedera-ties BZB (Vlaanderen) en Fedafi n (Wallonië) verlopen de onderhandelingen een stuk moeizamer dan een paar maanden terug. Zolang er geen akkoorden komen over alle belangrijke loon-en arbeidsvoorwaarden blijven de lonen van PC 218 van toepassing. De vakbond is niet van plan om een kat in een zak te kopen.Het nieuwe paritair comité voor de zelfstan-dige bankbemiddeling is voor de vakbond alleen zinvol als dit leidt tot wezenlijk betere minimale loon-en arbeidsvoorwaarden. De LBC-NVK houdt vast aan dit standpunt. Spannende tijden dus voor deze nieuwko-mer in het sectoraal overleg. In de komende maanden zal er hierover ongetwijfeld nog meer nieuws zijn. |

Beweging bij verzekeringsmakelaars en zelfstandige bankbemiddelingGoed nieuws voor bedienden in beide sectoren


Wil jij graag je mening kwijt over één van de artikelen of berichten in jouw ledenblad? Of zijn er andere gebeurtenissen in de actualiteit die je sterk bezig houden? Alle interessante lezersreacties zijn erg welkom. We kun-nen alleen brieven publiceren als we de naam en het adres van de schrijver (m/v) kennen. In principe vermelden we de initialen van de schrijver en zijn of haar woonplaats. Op uitdrukkelijk verzoek kunnen we die informatie weglaten. Soms moeten we een brief inkorten zonder aan de essentie ervan te raken. En als we een brief afdrukken wil dat niet automatisch zeggen dat de redactie het eens is met alles wat erin staat.

Je lezersbrief wordt hier met interesse gelezen: Redactie Ons Recht, Sudermanstraat 5, 2000 Antwerpen. E-mailen kan uiteraard ook: [email protected].

WAT ONZE LEZERS ERVAN DENKEN

WINSTEN UIT AANDELENM.H. - PER E-MAIL

In Ons Recht van november heb ik gelezen dat het goed is voor de samenleving om winsten, gerealiseerd door de verkoop van aandelen, te belasten. Dat klinkt mooi maar ik vind dat alle aspecten van dit verhaal moeten worden bekeken voor er grote besluiten worden getrokken.Wanneer aandelen worden verhandeld, krijgt de staat al twee keer een vast percentage. Enerzijds van de verkoper van de aandelen, anderzijds van de koper.Het idee klinkt natuurlijk fan-tastisch als je leest over de mil-jardenwinsten die sommigen verdienen door grote aandelen-pakketten te verkopen. Maar wat met de verliezen die som-migen ook lijden? Denk aan wat er gebeurde bij het spraak-technologiebedrijf Lernout & Hauspie. Zal de staat ook iets doen voor wie geld verliest op zijn aandelen? De meeste men-sen met aandelen hebben een

‘portefeuille’ met daarin allerlei aandelen. Op sommige aandelen verdien je geld, op andere lijd je verlies. Hoe zal zoiets worden behandeld?

N.v.d.r.In de ons omringende landen waar zo’n systeem bestaat is het ook voorzien dat de ver-liezen in rekening mogen worden gebracht. Dat is de reden waarom we goed moe-ten nadenken wat we juist willen invoeren. De LBC-NVK heeft nogal wat problemen met de ‘vermogenswinstbe-lasting’ waarover nu sprake is. Enerzijds omdat je inder-daad ook met verliezen kan te maken krijgen, anderzijds omdat dit een eerder wissel-vallige bron van inkomsten

is voor de overheid; op som-mige momenten kan de over-heid veel incasseren maar op andere ogenblikken moet ze dan weer bijpassen als ervoor wordt gekozen om de verlie-zen te compenseren. Vandaar het veel betere idee om het hele vermogen vanaf een bepaald bedrag te belas-ten. Dat vermogen bestaat uit de roerende en onroerende goederen met uitzondering van de eigen woning. De her-ziening moet wel passsen in het geheel van de belastin-gen en leiden tot een meer rechtvaardige belasting op àlle inkomens. Tot een gelijke behandeling dus. Momenteel wordt met specialisten een aantal mogelijke ideeën bestu-deerd om tot een evenwichtig voorstel te komen. Anders dan soms wordt beweerd, zal een vermogensbelasting zeker niet dienen om gewone men-sen zwaarder te belasten. Wel om de échte grote vermogens een faire bijdrage te doen leve-ren.

“HERVORMINGEN ZIJN NODIG”B.V.L. - PER E-MAIL

Uw berichten over de vakbonds-acties tegen de regeringsmaat-regelen zijn helemaal niet wat ik verwacht van een organisatie als de LBC-NVK en het ACV. Ons land heeft dringend nood aan hervormingen. Zonder ingre-pen verdrinken we in de grote uitgaven, verliezen we alle con-currentiekracht en mogen we ons binnenkort verwachten aan Zuid-Europese economische wantoestanden. Vergeet niet dat meer dan 70 procent van de Vlamingen voor een regering zoals deze gekozen heeft. De meeste van die kiezers zijn werk-nemers, en velen van hen zijn lid

van de vakbond.Stop toch met dit gewest verder economisch arm te maken. U hitst de bevolking op tegen zich-zelf. “Haal het geld bij de rijken, zeggen jullie, terwijl iedereen goed weet dat de rijken nooit zul-len deelnemen aan het solidaire stelsel waaraan wij als inwoners bijdragen.”

N.v.d.r.De vakbond is uiteraard niet gekant tegen mogelijke ver-anderingen of hervormingen. Maar zulke veranderingen of hervormingen moeten wél sociaal rechtvaardig en billijk zijn. De nieuwe regeringen treffen meer dan ooit gewone werknemers, werkzoekenden, personen met een leefloon, gepensioneerden, studen-ten en andere jongeren. Meer hierover leest u onder meer op www.watkrijgjeopjebord.be. De vakbond zou zijn opdracht beschamen door geen actie te voeren tegen een beleid dat deze kant opgaat.Het klopt dat deze regeringen een politieke meerderheid heb-ben. Maar wij betwijfelen sterk dat zovele kiezers akkoord gaan met de vele harde maat-regelen die worden naar voren geschoven. Heel wat mensen tonen zich trouwens al ontgoo-cheld over hun eigen stemge-drag op 25 mei. Ze constateren dat de beloofde ‘veranderingen’ een hele foute kant opgaan.De vakbond dringt aan op een politiek die de zwaarste lasten op de sterkste schouders legt. Een politiek die hoop en per-spectief geeft en die de maat-schappij niet nodeloos ver-schraalt. Wij kiezen bewust voor maatregelen die ons belastingsysteem rechtvaar-diger maken en die de soci-ale ongelijkheid verkleinen in plaats van ze te vergroten.

WERKZOEKENDEN PESTENP.D. - EEKLO

De nieuwe rechtse regeringen plannen heel wat maatregelen om werklozen in een zo armoe-dig en oncomfortabel mogelijke situatie te duwen. Bepaalde bevolkingsgroepen doelbewust

marginaliseren, met schuld beladen en in de armoede duwen is op zichzelf al een schending van de mensenrechten. De hier-mee gerealiseerde besparingen zijn peanuts in vergelijking met de kostprijs van cadeaus aan de rijken via de notionele intrestaf-trek, de indexsprong en tiental-len andere maatregelen. Jan met de Pet mag zich blauw betalen zodat gefortuneerden als Marc Coucke (Omega Pharma) geen cent belastingen hoeven neer te tellen op hun grote meerwaarden als ze aandelen van de hand doen.Neem nu de mogelijke afschaf-fing van het verlof om sociale en familiale redenen. Die zou er kunnen komen vanaf 2016. Als een werkzoekende nu voor een zieke ouder wil zorgen, kan hij of zij voor een bepaalde tijd wor-den vrijgesteld van de verplich-ting om werk te zoeken. Voor bepaalde werkgeverskringen en hun politieke bondgenoten brengt dit werk niets op. Als het niet opbrengt voor de werkge-vers, is het voor Bart De Wever (N-VA) geen werk. Marionetten als Charles Michel (MR) en Kris Peeters (CD&V) zijn het daar blijkbaar mee eens. Er wordt ook gesnoeid in de inschakelingsuitkeringen voor jongeren. De anciënniteitstoe-slag voor oudere werklozen, die minstens 20 jaar aan de sociale zekerheid hebben bijgedragen, wordt afgeschaft. Een vorm van contractbreuk en een perverse maatregel. Ook op de aanvul-lende uitkeringen voor deeltijds werkenden wil de regering bezui-nigen.De nieuwe machthebbers wil-len de gewone man en vrouw zoveel mogelijk in onzekerheid doen belanden zodat ze op den duur om het even welke job aan-vaarden tegen eender welk loon. In de pers wordt CD&V als ‘de linkse component’ in de rege-ring omschreven. Een totaal ver-keerde inschatting. Deze partij heeft haar ziel verkocht aan de rechterzijde.Heel wat mensen begrijpen nu dat De Wever zijn kiezers bedro-gen heeft. Ze beseffen dat deze regering alleen regeert in func-tie van de 1 procent rijksten. De 99 procent anderen mogen dat financieren.


MISSIE VAN DE lBc-nvKDe Landelijke Bediendecentrale – Nationaal Verbond voor Kaderpersoneel (lBc-NVk) is een vakbond die als deel van het Algemeen Christelijk Vakverbond (acV) opkomt voor meer en sterkere rechten voor werkne-mers (m/v). De lBc-NVk is een onafhankelijke democra-tische organisatie met leden en militanten, die streeft naar solidariteit onder werknemers. Nationale en inter-nationale solidariteit is een belangrijk doel en bindmid-del. De lBc-NVk staat voor een democratische kijk op de samenleving. Samen met gelijkgezinde bewegingen wil ze een strijdbare tegenmacht zijn.

UITZENDKRACHTENUitzendkrachten die lid zijn van de LBC-NVK krijgen ook nog eens een vakbonds-premie wanneer hun eindejaarspremie via onze diensten wordt uitgekeerd. De vak-bondspremie bedraagt 100 euro. Om aanspraak te kunnen maken op de eindejaarspremie moet je 65 dagen heb-ben gewerkt in de referteperiode, die loopt van 1 juli 2013 tot 30 juni 2014. Voor de 65 dagen mogen hoogstens vijf dagen tijde-lijke werkloosheid – wegens economische werkloosheid, technische werkloosheid of

crisiswerkloosheid voor bedienden – als uitzendkracht worden meegeteld.Treed je als uitzendkracht in vaste dienst bij de gebruiker waarbij je onmiddellijk daarvoor als uitzendkracht was tewerkge-steld? Dan heb je al recht op een eindejaars-premie als je in de referteperiode minstens 60 dagen hebt gewerkt Je lidgeld loont dus. Verdeling van de attesten door het fonds begin december en de uitbetalingsperiode start ook in december 2014.

VOEDINGIn de periode van 4 november 2014 tot 4 maart 2015 krijgen de gesyndiceerde bedienden uit de voeding hun vakbonds-premie. De premie bedraagt maximaal 135 euro. Het precieze bedrag is afhankelijk van het aantal gewerkte dagen en de duur van het lidmaatschap.Om recht op de vakbondspremie te heb-ben, moet aan een aantal voorwaarden worden voldaan. Zo moet je tussen 4 april 2013 en 31 maart 2014 minstens elf dagen gewerkt hebben in een onderneming die valt onder het paritair comité voor de

bedienden uit de voeding (PC 220). Ook moet je ten laatste op 1 april 2014 lid zijn van het ACV en nog altijd aangesloten zijn op het ogenblik van de uitbetaling. In orde zijn met de betaling van de ledenbijdrage is ook vereist.De premie wordt gestort op de rekening van de rechthebbende. Uitbetaling in spe-ciën of via circulaire cheque is niet moge-lijk. De rechthebbende moet zijn of haar attest ingevuld en ondertekend terug-sturen naar het plaatselijke LBC-NVK-secretariaat.

SCHEIKUNDEIn de periode van 1 november 2014 tot 31 januari 2015 krijgen de gesyndiceerde bedienden uit de scheikunde hun vak-bondspremie. De premie bedraagt 90 euro. Om er recht op te hebben, moet aan een aantal voorwaarden worden voldaan. Zo moet je in de loop van 2013 gedurende ten minste één maand tewerkgesteld (in dienst) zijn geweest in een onderneming die valt onder het paritair comité voor de bedienden uit de scheikundige nijver-heid (PC 207). Ook moet je ten laatste op 1

augustus 2014 lid zijn van het ACV en nog altijd aangesloten zijn op het ogenblik van de uitbetaling. In orde zijn met de betaling van de ledenbijdrage is ook vereist.De premie wordt gestort op de rekening van de rechthebbende. Uitbetaling in spe-ciën of via circulaire cheque is niet moge-lijk. De rechthebbende moet zijn of haar attest ingevuld en ondertekend terug-sturen naar het plaatselijke LBC-NVK-secretariaat.

SOCIOCULTUREEL WERKIn de socioculturele sector (PC 329) krijgen de gesyndiceerde werknemers een vak-bondspremie van 37 euro uitbetaald als ze de volledige vakbondsbijdrage betalen. Wie de bijdrage voor deeltijdse werkne-mers betaalt, krijgt een premie van 18,50 euro. Om recht te hebben op de premie moet je ten laatste op 1 oktober 2014 bij de vak-bond zijn aangesloten. Je moet ook vorig jaar minstens één dag hebben gewerkt in de sector. Uiteraard moet je ook in orde zijn met de betaling van de vakbondsbijdrage op het ogenblik van de uitbetaling. De tewerkstellingsattesten die recht geven op de premie, moeten ingevuld en ondertekend worden terugbezorgd aan uw plaatselijke LBC-NVK-secretariaat.De

uitbetaalperiode loopt van 1 december 2014 tot 31 maart 2015.

UITBETALING VAKBONDSPREMIE

LBC-NVK-SECRETARIATENEN -STEUNPUNTEN

• LBC-NVK AALST-OUDENAARDE Hopmarkt 45 - 9300 Aalst tel. 053/73.45.20 - fax 03/220.88.01 [email protected] Steunpunt: Koningsstraat 5 - 9700 Oudenaarde tel. 053/73.45.25 - fax 03/220.88.03 [email protected]• LBC-NVK ANTWERPEN Nationalestraat 111-113 - 2000 Antwerpen tel. 03/222.70.00 - fax 03/220.88.02 [email protected]• LBC-NVK BRUGGE-OOSTENDE Kan. Dr. L. Colensstraat 7 - 8400 Oostende Steunpunt: Oude Burg 17- 8000 Brugge tel. 059/55.25.54 - fax 03/220.88.15 [email protected]• LBC-NVK BRUSSEL Pletinckxstraat 19 - 1000 Brussel tel. 02/557.86.40 - fax 03/220.88.05 [email protected]• LBC-NVK GENT Poel 7 - 9000 Gent tel. 09/265.43.00 - fax 03/220.88.08 [email protected]• LBC-NVK HALLE Vanden Eeckhoudtstraat 11 - 1500 Halle tel. 02/557.86.70 - fax 03/220.88.06 [email protected]• LBC-NVK HASSELT Mgr. Broekxplein 6 - 3500 Hasselt tel. 011/29.09.61 - fax 03/220.88.09 [email protected]• LBC-NVK KEMPEN Korte Begijnenstraat 20 - 2300 Turnhout tel. 014/44.61.55 - fax 03/220.88.20 [email protected]• LBC-NVK KORTRIJK-ROESELARE-IEPER President Kennedypark 16D - 8500 Kortrijk Steunpunten: H. Horriestraat 31 - 8800 Roeselare St. Jacobsstraat 34 - 8900 Ieper tel. 056/23.55.61 - fax 03/220.88.12 [email protected]• LBC-NVK LEUVEN Martelarenlaan 8 - 3010 Kessel-Lo tel. 016/21.94.30 - fax 03/220.88.13 [email protected]• LBC-NVK MECHELEN-RUPEL Onder Den Toren 5 - 2800 Mechelen-Rupel tel. 015/71.85.00 - fax 03/220.88.14 [email protected]• LBC-NVK VILVOORDE Toekomststraat 17 - 1800 Vilvoorde tel. 02/557.86.80 - fax 03/220.88.07 [email protected]• LBC-NVK WAAS & DENDER H. Heymanplein 7 - 9100 Sint-Niklaas tel. 03/765.23.70 - fax 03/220.88.18 [email protected] Steunpunt: Oude Vest 146 - 9200 Dendermonde tel. 03/765.23.71 - fax 03/220.88.19 [email protected]

ALGEMEEN SECRETARIAAT

Sudermanstraat 5 - 2000 AntwerpenTel. 03/220.87.11, Fax 03/[email protected] | www.lbc-nvk.be

© FOTO: DANIËL RYS

Ons Recht januari 2015

Documents

Transcript of Ons Recht januari 2015