Adembenemend ! Onze-Lieve-Vrouw ter Hoyen

gent begijnhof Geen picknick, wel BBQ ! Vertrouwde gezichten verdwenen Open Monumentendag

JULIAUGUSTUS

NIEUWSBRIEF BEGIJNHOF ONZE-LIEVE-VROUW TER HOYEN

#84JAARGANG 20 vu M. Van Speybroeck,

Lange Violettestraat, 193B, 9000 Gent.

2015

2

Ter herinnering: wie graag iets wil laten publiceren in ons krantje kan altijd contact opnemen met de redactie die bestaat uit Martine Bogaert, nr. 127, Nicole Bonne, nr. 83, Sonja Vanoutryve, nr 263b. Je kan ook mailen naar sonja.vanoutryve@skynet.be

Wat valt er te lezen? Kunst in het begijnhof: p. 2 tot 9 Open Monumentendag: p. 10 What’s in a name: p. 10, 11, 12 Vertrouwde gezichten verdwijnen: p. 13 tot 16 Over bloemen en bomen: p. 17, 18 Rommel, rommel: p. 19 Oxfam-trailer walk: p. 20 Feest bij de buren: p. 21 Onze barbecue: p. 22, 23 Portret: p. 24 Een geslaagd experiment Dat in zo’n mooie omgeving als ons begijnhof ook veel mensen wonen met oog voor kunst, is helemaal niet vreemd. Dat er ook zoveel buren schilderen, beeldhouwen, boetseren, fotograferen, wisten we eigenlijk niet. Na de twee weekeinden in mei werd het voor iedereen duidelijk: we wonen in een prachtig “dorp” en de buitenstaanders zullen het ook geweten hebben. Hoeveel bezoekers kwamen weet niemand eigenlijk goed. Waren het er 700, 800, 900 of 1000? De buren die hun huizen en/of tuintjes openstelden hadden in ieder geval hun

handen vol die dagen. Hoe het komt dat er zo’n toeloop werd, weet ook niemand precies. Misschien hebben de Buffalo’s er wel voor gezorgd? Hoezo? Wel de dag dat het artikel “Kunst Kijken in het Begijnhof“ verscheen in de Gentenaar was precies de dag dat de blauw/witten kampioen speelden. De krant kreeg extra oplagen en Vroni, Andrea en Martine (de dames die achter de organisatie staan, zie foto) werden op duizenden exemplaren verspreid. Naar het schijnt kwam het ook op de radio. Dat hoorde Andrea van een koppel die speciaal uit Leuven kwam. Feit is dat de bezoekers toestroomden en dat het weer ons ook gunstig gezind was. En is er een volgende editie volgend jaar? Er wordt gezucht wanneer ik de vraag stel.

“Neen” is het antwoord. “We denken wel aan een biënnale of eventueel een triënnale”. Maar misschien is het goed terug te keren naar het prille begin van het initiatief. We laten de organisatrices of curatoren aan het woord. Andrea: “Het oorspronkelijk idee was onze huizen een weekend open te stellen voor kennissen en vrienden. Persoonlijk vond ik dat te kleinschalig en te elitair”. Martine wou het toch liever kleinschaliger houden en vooral aan de geïnteresseerde kunstliefhebber tonen hoe ze kunstwerken kunnen tonen in hun woning of tuin. Vanuit haar academieopleiding wou Andrea echter zoveel mogelijk artiesten een podium geven.

3

Andrea vertelt: ”Tijdens de Nieuwjaarsreceptie in het Groothuis waren er voor het eerst toch wel veel onbekende buren uit de ‘Achterstraat’ aanwezig. Tijdens de babbel heb ik onze intenties uitgelegd. Ik kreeg vrijwel directe vraag en toezegging van medewerking van deze mensen, waarvan toch vele zelf met kunst bezig zijn. Opeens ging de bal aan het rollen en daar ik ook de kerk open wilde, zijn we naar de VZW toe gestapt en hebben onze plannen voorgelegd. Toen had ik al een mooie lijst van deelnemers. Het idee werd positief onthaald en een volgende vraag was mogelijkheid tot tentoonstellen in de kerk zelf, het gebruik van de pleintjes voor de kerk, openstellen van het Groothuis en de kapel. Deze twee laatste werden ons niet toegestaan. Na het artikel over Kunst Kijken in het Begijnhofkrantje van maart zijn er spontaan nog deelnemers bijgekomen en kwam het besef dat het wel eens ‘iets groot’ kon worden”.

Was het moeilijk om het te realiseren? “ Het woord moeilijk is niet van toepassing, gewoon doordenken hoe het aan te pakken en dan doen!“ Maar hoe kwam de keuze van de kunstenaars tot stand? Andrea: “Aangezien ik zelf schilder en beeldhouw, ken ik heel wat mensen uit die wereld. Er waren er heel wat die heel graag zouden deelnemen. Ik heb ook al veel jaren mijn vaste schildersezel in de Vrije Academie in de Lange Violettestraat. Ik wou ook deze collega’s een platform geven”. En van het ene kwam het andere. Andrea zette zich aan de opkuis van de lokalen van het vroegere Pocoloco en op die manier werd de tentoonstellingsruimte steeds groter. De reactie van de begijnhofbewoners was zonder enige uitzondering zeer positief, zowel over het initiatief, het getoonde, de sfeer en het onderlinge contact tussen de bewoners zelf. Iedereen sprak er iedereen over aan! Martine vindt het wel een beetje jammer dat bij haar weinig buren uit de Achterstraat kwamen. Maar overigens zegt ze: ”Het hele gebeuren werd een boost voor ons begijnhof”. Even was er lichte paniek toen bleek dat IVAGO in staking ging enkele dagen voor de kunstwandeling. Omdat ook grof vuil zou opgehaald worden, lag een deel van de inboedel van het flatje van Lena op straat. Even dachten ludieke en artistieke geesten er een “installatie” van te maken, maar een andere oplossing kwam uit de bus. Ook de gele zakken en de GFT-bakken verdwenen heel snel uit het straatbeeld. Ons dorp bleef proper in de stad. Zo’n discipline had niemand verwacht! Bij deze ook HARTELIJKE DANK aan alle begijnhofbewoners. En kregen we VIPS in het begijnhof? Ex-gouverneur Balthazar werd gespot, ex-burgemeester Beke, galerijhouders en kunstenaars zoals schilder Frank Liefhooge die er zelfs een vierdaagse van maakte, mensen van monumentenzorg… Natuurlijk kwamen ook veel bezoekers omdat dit een Begijnhof is. Kunnen gluren in de woningen en/of de tuinen van dit merkwaardig dorp, laat geen mens onberoerd. Opmerkelijk is ook dat de sacrale sfeer intact is gebleven. De mensen waren echt onder de indruk van de rust in het Begijnhof. En proper bleven ze ook: nergens werd één papiertje of ander afval gezien. En hoe reageerde de VZW? De heer Dendoven was er met zijn echtgenote. De grote afwezige was jammer genoeg kanunnik L.Collin, spijts een persoonlijke uitnodiging en Andrea’s verslaggeving na het eerste weekeinde. Andere leden van de VZW werden niet gespot. Wel zagen we dat de poortjes van de onverkochte woningen openstonden… Een mooiere promotie konden ze niet krijgen. Of er kunstwerken in het begijnhof zullen blijven is een vraag die een aantal bewoners beroert. Er zijn stemmen opgegaan om het grote beeld (van Nadine De Meester) dat op de weide stond aan te kopen. Anderen voelen meer voor een beeld van Katrien Gitsels. Tot een realisatie van die wensen is het nog niet gekomen maar wordt vervolgd…

4

De toeristische dienst Gent / Visit is langs geweest en hebben mooie foto’s op hun site gezet (zie www.obscura.be/temp 2015/201523 kunstkijken)

5

6

7

Buren over het kunstparcours

Vier namiddagen lang hebben vele bewoners hun deuren opengezet om dit initiatief te laten slagen! Mijn namiddag was zondag 24 mei: uitstekend weer, en een zeer geslaagde namiddag! Ook al heb ik mijn eigen voorkeuren, op elke plaats en achter elke deur kon ik mij laten boeien en laten verrassen. Veel volk liep er in het Begijnhof, en toch leek alles zo rustig: kuieren van de ene deur naar het andere plein.

Onderweg zag ik een bezoeker zittend, achter het grote zittend beeld, even tot rust te komen even genieten... Gewoon leuk om zien ! Je deur open zetten, je eigen kunst of andere kunst tonen is de bezoeker kennis laten maken met wat je boeit. Een stukje van je zelf tonen: wat is er meer uitnodigend om elkaar wat beter te leren kennen, mijmer ik dan verder.... En ja het werkte aanstekelijk een babbeltje of een glimlach bleef niet lang uit... of gewoon mensen tegenkomen waarvan ik hun naam niet

wist.. en nu wel. Jammer ik had graag 2 keer het parcours gedaan maar dat lukte niet meer. Voor herhaling vatbaar het mag gezegd! Tot slot en niet in het minst de organisatoren, Andrea, Vroni en Martine, naar ik begrepen heb, krijgen van mij een extra pluim! Dirk Brausch Een reizende boom en meditatie In het tuintje van Johan en Koen was het rustig vertoeven. Door de ramen keken ons “zielen” aan. Zo wou het in ieder geval de Deense fotograaf Soren Solkaer. Hij vroeg zich immers ooit af of het mogelijk was een portret van de ziel te maken nadat hij de stralende expressies van Raya Yogi’s zag. Wat de “zielen” komen doen bij Johan en Koen? We kregen het meteen te horen toen een aantal belangstellende uitgenodigd werden tot een Raja Yoga meditatie. Schoenloos konden we binnentreden in de zuiver aandoende en rustige woonplaats van Koen en Johan. Het was Koen die ons een inleiding gaf in deze meditatievorm. En zo kwamen we te weten dat Johan en Koen lid zijn van de vzw Brahma Kumaris die zoveel mogelijk mensen wil inleiden in die meditatie. Naar het zich liet aanzien gaven veel bezoekers blijk van hun interesse. Begijnhofbewoners die belangstelling hebben voor de lessen in Raja Yoga Meditatie, nemen best contact met Johan via gent.brahmakumaris@telenet.be. Bij voldoende geïnteresseerden willen Johan en Koen hun ervaringen delen. Sonja

8

Paul Luttik, de boomchirurg, bood het verhaal aan van de “reizende boom”. Hij had het over de ‘tree mobile” of de hulst die hij op wereldreis zou sturen. Waar de Tree allemaal zou belanden, wist hij nu nog niet. “Maar als de goden mij gunstig zijn dan zal mijn hulst zo beroemd worden als de “Stones” voorspelde hij. Bij onze “grenzeloze punkers” Bart en Tania was de deur potdicht hoewel ze op het wandelparcours aangeduid stonden. Waren ze in Shangai, New York, Londen of Dubai deze keer? Bij Kristoff en Kristin stond de woning en tuin wel open en bovendien was overal kunst te zien. Zoals de prachtige kleurrijke tekeningen van een dagboek van de kleindochter van Leon Spiliaert. In de kerk waren nog collages te zien van buur Luk Darras die ook de voormalige ambassadeur Johan Swinnen naar ons begijnhof bracht. En om de geslaagde weekeindes af te sluiten kregen de deelnemende buren en kunstenaars een natje en een droogje aangeboden!

8

Paul Luttik, de boomchirurg, bood het verhaal aan van de “reizende boom”. Hij had het over de ‘tree mobile” of de hulst die hij op wereldreis zou sturen. Waar de Tree allemaal zou belanden, wist hij nu nog niet. “Maar als de goden mij gunstig zijn dan zal mijn hulst zo beroemd worden als de “Stones” voorspelde hij. Bij onze “grenzeloze punkers” Bart en Tania was de deur potdicht hoewel ze op het wandelparcours aangeduid stonden. Waren ze in Shangai, New York, Londen of Dubai deze keer? Bij Kristoff en Kristin stond de woning en tuin wel open en bovendien was overal kunst te zien. Zoals de prachtige kleurrijke tekeningen van een dagboek van de kleindochter van Leon Spiliaert. In de kerk waren nog collages te zien van buur Luk Darras die ook de voormalige ambassadeur Johan Swinnen naar ons begijnhof bracht. En om de geslaagde weekeindes af te sluiten kregen de deelnemende buren en kunstenaars een natje en een droogje aangeboden!

9

Foto’s: de broers Hoste, Dirk Brausch en Nicole Bonne

Hier kon ook jouw reclame staan, vind

je niet?

Bij interesse, contacteer a.u.b de redactie om jouw reclame te

bespreken

BRABANTDAM – 9000 GENTB.V.B.A.

BRABANTDAM – 9000 GENTB.V.B.A.

10

27ste Open Monumentendag in Vlaanderen Open Monumentendag Vlaanderen, het grootste cultureel ééndagsevenement van Vlaanderen zet elk jaar op de tweede zondag van september het onroerend erfgoed in de kijker. Op zondag 13 september 2015 zijn we al aan de 27ste editie toe.

www.openmonumentendag.be Wie zich geroepen voelt om mee te doen, kan gerust zijn voortuintje en/of woning openstellen, in die opzicht dat het op eigen verantwoordelijkheid is. Wie wil kan zich ook melden om Robert en Johan bij te staan op die dag. Robert Dendooven: olvterhoyen@skynet.be of Johan Hoste: johanbegijnhof@icloud.com

In ons begijnhof zal zowel de kerk, de Godelievekapel en het groothuis open zijn voor publiek .

T el: 09/2338338

Fax: 09/3245809

Best.copie@telenet.be

Zuidstationstraat 11 9000 Gent

Uit sympathie

(Jos Vereecken)

Wat schuilt er achter de namen van onze huizen? De moeder van Jezus, Maria, komt verschillende keren in ons begijnhof. De naam ‘Maria’ zelf zien we niet altijd verschijnen maar soms wordt die vervangen door de omschrijving ‘Onze Lieve Vrouw’. In deze bijdrage gaan we verschillende huisnummers langs, waarbij er ook een paar aangekaart worden waarbij Maria’s naam niet direct vermeld wordt, maar wel een gebeurtenis uit haar leven.

11

Eerst en vooral komt Maria voor met verschillende benoemingen, waarbij in sommige gevallen op een eigenschap gewezen wordt. Zo hebben we een huis en een convent Onze Lieve Vrouw, elk met de nummers 225 en 201. Onze Lieve Vrouw ter sneeuw brachten we al uitgebreid in de kijker in onze krant in nummer 75 van jan/febr. 2014. Verder hebben we nog het convent ‘Ter Liefde, Onze Lieve Vrouw van het heilig Hart’, nummers 261 en 263. Verder mogen we ook genieten van ‘onder de Bescherming van Maria’ bij huisnummer 153. En dan hebben we nog een reeks huisnamen die verwijzen naar een gebeurtenis uit het leven van Maria. We starten met Maria’s geboorte, huisnummer 183. Daar is verder weinig over te vertellen, behalve dat het wellicht een heuglijke gebeurtenis was voor haar ouders Anna en Joachim, want er wordt verteld dat het een miraculeuze geboorte was. Moeder Anna werd ook al vrij snel als heilige vereerd en wordt in ons begijnhof teruggevonden bij nummer 113 (St Anna ten drieën) en 187 (St Anna). Haar ouders waren zo vervuld van geluk dat ze hun dochter in de tempel gingen toewijden aan God. Dit oude feest wordt Maria of Onze Lieve Vrouw Presentatie genoemd. Deze naam vinden we bij huisnummer 77 en keert nogmaals terug in de naam van de onze begijnhofkerk: de kleine parochie, die het begijnhof invult, noemt ‘Onze Lieve Vrouw Presentatie’. Dan gaan we direct verder door naar ‘Boodschap van Maria’ bij nummer 185, verwijzend naar de boodschap van de engel Gabriël waarbij deze aan Maria de geboorte van Jezus aankondigde, terwijl ze nog geen man had bekend... Jozef zou haar in bescherming nemen met haar zoon en de voorbeeldige huisvader zijn voor de komende jaren. Ongehuwde moeders hadden het niet zo gemakkelijk in de toenmalige tijd. Er zijn nog plaatsen genoeg op onze wereld waar dit vandaag nog niet evident is. Dat bezoek van de engel Gabriël kwam vroeger nogmaals voor in het begijnhof bij nummer 187: ‘Onze Lieve Vrouw Boodschap’. Deze naam werd echter enige jaren geleden veranderd naar ‘St Anna’. Dit is wellicht de reden waarom St Anna tweemaal voorkomt in het begijnhof.

12

Na Jezus’ geboorte kreeg de familie volgens de overlevering hoog bezoek in de kerststal. Drie wijze mannen uit het Oosten, koningen, brachten geschenken mee: goud, wierook en mirre (beide laatsten zijn kostbare reukstoffen). De ‘Heilige Koningen’ vinden we terug bij huisnummer 123.

Verwijzend naar de heilige familie vinden we bij nummer 125 de drie namen terug, Jezus-Maria-Jozef evenals een directe verwijzing naar de familie bij het convent met nummer 231 : ‘H Familie, Huyshove’. Dit convent bespraken we al in een vorige nieuwsbrief nummer 77 van mei/juni 2014. Moeder en zoon alleen vinden we nogmaals terug bij huisnummer 245, Jezus-Maria’. Jezus wist van jongs af aan al goed wat hij wou. Jozef en Maria hebben het geweten toe ze hem na een tempelbezoek kwijtspeelden. Pas na lang zoeken vonden ze hem terug, in discussie met priesters en schriftgeleerden in de tempel. ‘Jezus onder de doctoren’, huisnummer 179 verwijst naar dit verhaal.

Het lijdensverhaal met de kruisiging van Jezus, jaarlijks terugkerend als hoofdthema in het kerkelijke jaar met de Goede Week en het Paasfeest, moet Maria zwaar getekend hebben. Je zal maar de moeder zijn van iemand die zo mishandeld wordt en ter dood gebracht. Dikwijls wordt dat uitgebeeld met een beeld met 7 pijlen, staande voor de zeven doorstane smarten. De pijn, de angst en het verlies wordt aan gehaald in huisnummer 181, ‘Weedom van Maria’. Ook van Maria wordt verhaald dat zij ten hemel werd opgenomen om plaats te nemen bij haar zoon. Huisnummer 141 draagt de naam ‘Onze Lieve Vrouw Hemelvaart’. Maria is altijd een van de belangrijkste en meest tastbare heiligen geweest. Haar verering is door de eeuwen heen alleen maar vergroot. Zeker de verschijningen die vermeld worden in de laatste eeuwen hebben een diepe indruk gemaakt. De belangrijkste was wel die in het Franse Lourdes, aan Bernadette Soubirous. Het complex dat rond de grot gebouwd werd is groot

en trekt nog alle jaren nieuwsgierigen, gelovigen, zieken, mensen met een beperking, jongeren aan. Het huis nummer 273 verwijst hier direct naar: ‘Onze Lieve Vrouw van Lourdes’. En er zijn meer plaatsen waar verschijningen vermeld worden: België (Banneux en Beauraing), Portugal, Ierland, Egypte en Guatemala… Maria is met voorsprong de meest populaire heilige voor de katholieke kerk. In zowat iedere kerk is er wel een Maria-altaar, beeld of schilderij. Het is de heilige die voor de mensen het meeste soelaas brengt bij tegenslag. De devotie voor haar houdt onnoemelijk veel mensen op de been, overal ter wereld. Ze begrijpt, zalft wonden dicht, sterkt mensen in hun leven als het tegen slaat. Meteen de reden waarom ze zo alomtegenwoordig is in ons begijnhof.

Marc

13

Vertrouwde gezichten verdwijnen.

Mevrouw apotheker Vereecken, jarenlang een gekend gezicht bij ons in de Lange Violettestraat, heeft haar activiteiten als apotheker stopgezet. Voor vele begijnhofbewoners was zij een steun en toeverlaat, met een luisterend oor en altijd bereid tot een babbel.

Wij mochten haar ook bij herhaling ontmoeten tijdens onze activiteiten in het begijnhof. Tevens was zij jarenlang een gulle sponsor voor onze Nieuwsbrief.

De apotheek is overgenomen, maar zal niet meer verder gezet worden in onze straat. De overnemer opteert om de vergunning te gebruiken op een andere locatie, buiten Gent.

Wij wensen mevr Vereeken en haar familie het allerbeste toe in de komende jaren.

En nog een vertrouwd gezicht in de straat is er niet meer

Mevr. Daisy Lecluyse, echtgenote van Franky Van De Wiele, gekende slager in de Lange Violettestraat nr 7, verloor de strijd tegen een onverbiddelijke slepende ziekte en overleed op 3 juni, amper 49 jaar oud.

Zij werd herdacht tijdens een begrafenisdienst op 9 juni in onze Begijnhofkerk. Zij laat twee kinderen na, Pauline en Emma.

Ook zij was voor velen in ons begijnhof een vertrouwd gezicht achter de toog in de winkel, altijd correct en vriendelijk. Zij zijn ook al jaren een gewaardeerde sponsor voor onze Nieuwsbrief.

Wij wensen De heer Van De Wiele, de kinderen en de familie veel sterkte toe in deze moeilijke dagen.

Afscheid van de apotheek

Begin augustus 2015 zal het precies 38 jaar geleden zijn dat ik hier als jonge apothekeres startte in de Lange Violettestraat. Afgestudeerd in 1975, werkte ik eerst enkele maanden als provisor in Opwijk, mijn Brabants geboortedorp. Eind mei 1976 huwde ik een Gentenaar, Jean Paul Remon, en naar goede gewoonte, ben ik hem gevolgd naar Gent. Ik kende Gent al vrij goed vermits ik mijn studies hier deed. Omdat mijn man als assistent aan de universiteit kon beginnen (hij heeft daar zijn ganse carrière uitgebouwd) zocht ik natuurlijk werk in het Gentse. En zo ben ik hier indertijd als provisor in de apotheek Crommar begonnen in opvolging van collega Hilda Noblesse. De oudere klanten hebben Hilda nog vast nog gekend: zij assisteerde mij gedurende vele jaren, ook bij mijn wachtdiensten. Zij was sprong graag bij voor dringende gebeurtenissen. Zij was een uiterst fijne en vriendelijke dame en vriendin en samen trokken we geregeld naar postuniversitaire lessen. Zij overleed 12 jaar geleden, na een zware ziekte. Het was een uiterst moeilijke en droevige periode voor mij.

14

Januari 1979 heb ik dan apotheek Crommar overgenomen en heb ik ze ingericht in het huis nr 68, het vroegere pand van “Tricot Nicole”, toen een gekende kledingzaak in het Gentse.

Het was een hele uitdaging, maar ik begon er met veel enthousiasme aan.

In de beginjaren, zo tot eind de jaren 90 waren er nog veel bereidingen in de apotheek en minder specialiteiten. Dat was veel minder stresserend werken, omdat we minder afhankelijk waren van de groothandels en de firma’s. Vandaag gebeurt het regelmatig dat er verschillende producten gedurende enkele weken, zelfs maanden niet te bekomen zijn.

In mijn beginperiode woonden er nog meer dan 300 alleenstaande vrouwen, waaronder nog een aantal begijntjes, in het begijnhof. Heel wat begijntjes woonden samen in het grote convent nr 209 (waar Poco Loco laatst was); zij verzorgden er zelfs enkele oudere dames. De Grootjuffrouw woonde met enkele begijntjes rechtover de kerk. Ik heb de begijntjes één na één weten te overlijden, zelfs ons laatste begijntje, zuster Hoogewijs. Zij heeft haar laatste jaren nog in een gerenoveerde flat van het convent 263 doorgebracht. Zij is tot op zeer hoge leeftijd een zeer dynamische en altijd goedgezinde persoon gebleven. Ik bewaar aan haar zeer goede herinneringen!

Ik zou veel namen kunnen opnoemen van de bewoners van toen, voor de huidige bewoners veelal onbekend: de juffrouwen Van Iseghem, juf Lambrecht, juf Verhamme, juf Claeys en later juf Angeline, juf Lena, juf Rachel Bral, en zovele anderen. Allemaal mensen waar ik warme en goede herinneringen aan bewaar. Ik heb zelfs de vroegere pastoor vóór onze zeer beminnelijk en goede pastoor Grypdonck gekend! Indertijd was er ook de “Rozemarijntjes-school”. In het zeer grote nog niet gerestaureerde convent 239, de vroegere Eik van Mamre, was er ook een revalidatiecentrum. Pater Maurits en zuster Magda hebben daar later nog lang gewoond. Er waren zelfs enkele regentaat-klassen in het grote convent voorbij nr 201.

15

Toen ik hier begon, was de Lange Violettestraat ook nog een drukke commerciële straat met gekende winkels zoals “Tricot Nicole”, waar 2 maal per jaar grote modeshows gegeven werden, was er nog de was- en droogkuiszaak Schietse in de St. Annastraat waar een honderdtal mensen werkten, was er nog de grote “Van Houtte-Duyck” winkel waar je terecht kon voor alle huishoudartikelen tot zelfs kookfornuizen en grasmachines. De gekende bakkerij Lammens… Van einde en ver kwamen ze voor de lekkere croissants, pistolets, boterkoeken en fruittaarten! Het was toen gewoon dat ouders van leerlingen van Nieuwen Bosch vroeger naar ’t stad kwamen om hun kinderen af te halen en hier in de straat hun boodschappen deden. Tot voor 15 jaar, waren de Lange Violettestraat, de Dampoortstraat, Steendam, Wondelgemstraat, Zwijnaardesteenweg en Kortrijksepoortstraat zeer belangrijke en drukke winkelstraten. Maar tijden veranderen…

Rechtover de apotheek is nog de gekende katholieke school Nieuwen Bosch gevestigd, vroeger exclusief voor meisjes, met een groot internaat. De laatste zusters zijn allen op zeer hoge leeftijd naar een rustoord in het Antwerpse vertrokken en sedert enkele jaren zijn er ook jongens toegelaten. Sinds dit jaar is er zelfs een mannelijke directie. Wie had dat ooit gedacht?

In mijn beginjaren waren de apothekers bij wachtdienst dag en nacht ter beschikking gedurende een hele week en hier in het centrum moesten we vaak opstaan. Het waren twee vermoeiende weken en de volgende maandag moest ik weer paraat zijn. Eerlijk gezegd was ik dan blij dat ik tijdens de middagpauze eens een half uurtje mocht rusten!

Tot voor de intrede van de computer in de apotheek moesten de mensen “kleefbriefjes” van het ziekenfonds meebrengen. Het had het grote voordeel dat ik onmiddellijk het adres van de persoon herkende en zag of hij/zij nieuw waren in de buurt of van “passage” waren. Op die manier heb ik ook veel straten in Gent leren kennen, vooral tijdens de wachtdiensten.

Begin de jaren negentig werd er beslist om het ganse begijnhof grondig te restaureren in verschillende fases. Het ganse project zou binnen de 10 jaar afgewerkt zijn, wat duidelijk een illusie bleek.

Daarmee was de eerste leegloop van het begijnhof een feit en de eerste ‘nieuwe’ inwoners zijn pas later, in 1995 gekomen. De volgende fases volgden mekaar met grote tussenperiodes op en vandaag zijn er al vele grote conventen en huizen afgewerkt. Het positieve is dat er nu ook jongere gezinnen wonen met kleine kinderen die ondertussen ook al flinke kereltjes en mooie juffrouwtjes zijn geworden!

Na zoveel jaren in de apotheek ken ik natuurlijk veel mensen en in die tijd kon ik met veel mensen een speciale vertrouwelijke band opbouwen. Zo was een zeer beminnelijke man meer dan 55 jaar klant van de apotheek. Hij kwam tot op hoge leeftijd altijd van Gentbrugge. Ik heb een klant gehad die iedere vrijdag langs kwam. Als hij een paar weken niet kon komen, verwittigde hij mij. Maar nadat ik hem eens 5 weken lang niet gezien had werd ik ongerust: ik informeerde en hij bleek plots overleden te zijn. Triestige momenten van onmacht en droefheid zijn dat.

16

In al die jaren in de apotheek hechte ik er enorm veel belang aan om goed te luisteren naar de mensen, voldoende uitleg te geven waar nodig was, behulpzaam te zijn, soms de mensen gerust te stellen en te troosten bij intens verdriet.

Ik heb hier in de buurt altijd graag gewerkt:wat een variatie van mensen: begijnhofbewoners, andere buren, leerkrachten van de verschillende scholen en regelmatige passanten. Het heeft mij als persoon enorm verrijkt en ik heb de apotheek met hart en ziel graag gerund. Na 38 jaar wil ik nu meer tijd vrijmaken voor mijn familie en voor andere activiteiten. Ik zal mij steeds verbonden blijven voelen en ik dank iedereen die ik heb mogen ontmoeten en helpen. Ik dank speciaal iedereen die mij de laatste weken met een lief woord, een mooie kaart, prachtige bloemen, vriendelijke attenties omringd heeft.

Zeer genegen,

Jos Vereeken

In een van de vorige nieuwsbrieven hebben we al geschreven dat ons Lena verhuisd is naar een rust- en verzorgingstehuis in Aalter. Voor wie haar alsnog een kaartje wil sturen, nog even het adres: Lena Thienpont “De Ceder" kamer 257 Woon-en zorgcentrum Veilig Have Lostraat 28 9880 Aalter

17

OVER BLOEMEN EN BOMEN IN HET BEGIJNHOF... ECOLOGISCH GROENBEHEER Je zal het wel gemerkt hebben: het groenbeheer in ons begijnhof is serieus veranderd! Nu en dan zien we een 5-tal groenwerkers druk in de weer met maaien en branden en het centraal grasveld is van een strakke 'pelouse' omgetoverd tot een kleurrijke bloemenweide. Dit is niet toevallig: het groenbeheerplan, door de minister goedgekeurd in mei 2012, legt nieuwe voorwaarden op en verwacht dat een ecologisch geïnspireerd beheer wordt uitgevoerd. Wat is er nu concreet veranderd? Het centrale grasveld wordt slechts 2 x per jaar gemaaid (juni en september) en het maaisel blijft een paar dagen liggen zodat de bloemzaden hun weg vinden naar de bodem en daar terug kunnen kiemen. Bekalking en bemesting zijn sowieso uitgesloten waardoor de natuurlijke vegetatie meer kansen krijgt. Op vraag van de bewoners worden de randen wel regelmatiger onderhouden zodat het geheel nog een propere indruk geeft aan bezoekers van ons begijnhof.

Na de verwijdering van de werf vorig jaar werd een bloemenmengsel ingezaaid en we kunnen nu volop genieten van een prachtige bloemenweide met klaprozen, korenbloemen, blaassilenes, kamille enz, enz.. Ook in het stuk achter de vroegere werf begint de biodiversiteit stilaan toe te nemen: je vindt er verschillende soorten klavers, brunel, vijfvingerkruid, diverse grassoorten en zelfs de breedbladige wespenorchis (een orchideeënsoort!), niet direct superzeldzaam maar toch vrij ongewoon in het centrum van een stad. Er mogen geen pesticiden meer gebruikt worden (gelukkig maar!) daarom wordt van april tot oktober het 'onkruid' om de 3 weken afgebrand met een handbrander, met goed resultaat trouwens.

Lange Violettestraat 45 9000 Gent

Tel 09 223 55 86

18

Pro natura De VZW Begijnhof Ter Hoye heeft vorig jaar een nieuwe offerte uitgeschreven voor dit aangepast groenbeheer. PRO NATURA was het goedkoopst en heeft de opdracht binnengehaald.

Pro Natura is een sociaal economie bedrijf dat gespecialiseerd is in natuurgericht beheer, maar tegelijk ook nieuwe kansen wil geven aan mensen die moeilijk een job vinden in het gewone arbeidscircuit. Overheden, bedrijven en particulieren kunnen bij hen terecht voor oplossingen op maat voor het beheer van hun terreinen. Zij zijn actief in gans Vlaanderen en stellen 155 mensen tewerk.

Het is ook Pro Natura dat de eerste begrazingsprojecten met schapen lanceerde hier in Gent (zie ook: http://www.pronatura.be/).

De bomen Een ander aspect van het groenbeheer is het bomenbestand, een oud zeer in ons begijnhof. Sommige oude lindes staan er niet echt gezond bij en het risico op omvallen is niet denkbeeldig. Onlangs is een dikke boom omgewaaid in de tuin van Nucleo, wat nog maar eens bewijst dat er dringend iets moet gebeuren.

Het nazicht en de risico-beoordeling van het bomenbestand werd uitbesteed aan de firma PAN (http://www.panboombeheer.be/), zij zullen de toestand inventariseren en indien nodig ook de gepaste maatregelen uitvoeren.

De totale kostprijs van het groenbeheer ligt ongeveer even hoog als in het verleden. De werkmethode van Pro Natura is natuurlijk veel arbeidsintensiever, maar de overheid ondersteunt sociale economie bedrijven waardoor het toch nog betaalbaar blijft. In de toekomst zal het nog een stuk goedkoper worden omdat er 70% subsidies kunnen verkregen worden voor het ecologisch maaibeheer van de centrale weide en voor de boomverzorging. De VZW heeft ondertussen 2 subsidiedossiers ingediend en deze liggen nu in Brussel te wachten op de handtekening van minister-president Bourgeois, die ook

bevoegd is voor Erfgoed. Hij is hier een tijd geleden nog op bezoek geweest, dus we gaan er van uit dat dit zonder problemen in orde zal komen...

Er is al heel veel discussie geweest over het groenbeheer in het Begijnhof, het is ook een dossier waar veel bewoners sterk mee begaan zijn. Terecht trouwens, uiteindelijk gaat het om een wezenlijk onderdeel van onze woonomgeving en we willen allemaal blijven genieten van de rust en de schoonheid van dit unieke stukje groen midden in de stad. Naar mijn aanvoelen staan we nu in elk geval een heel eind verder en kunnen we vol verwachting uitkijken naar de resultaten van dit nieuwe beheer in de komende jaren...

Vera

19

Rommel, rommel, …

Rommelen doen we verder, weer of geen weer. En weer is het puffen en sleuren om dit jaar misschien toch wat spullen van overleden familieleden aan iemand anders te verlappen. En zoals altijd wordt veel gekeken naar de wolken. Niet om hun schoonheid te bewonderen, maar om te zien of paraplu’s of plastieken zeilen nodig zijn. En dan wordt gewacht, sommigen droog, velen met drank. En na één of twee dagen wordt er weer gepuft en gesleurd en gezworen dat het de laatste keer is. Tot volgend jaar?

Sonja

20

Klaar voor de Oxfam-Trail Walker

Begijnhof-bewoner Arne Berwouts neemt eind augustus deel aan de Oxfam Trail Walker. Met de groep 'De Trekblazers van de Fanfare van de Vieze Gasten' zamelt hij geld in voor hun deelname. Dat geld gaat naar projecten van Oxfam Solidariteit. In het café Jan van Gent had op zaterdag 13 juni de veiling plaats. Zo'n honderd mensen schoven er eerst aan voor een walking dinner. Daarna ging de veiling van start.

Allerhande objecten die de ploeg van Arne de voorbije weken had verzameld, gingen onder de hamer. Een fiets voor honderd euro, een krultang... De totale veiling heeft 1270 euro opgebracht. Alles is verkocht. Enkele kunstwerken die uit het begijnhof afkomstig waren, vonden ook een nieuwe eigenaar. Een Chinees kamerscherm van Arne zelf, een beeldje van Andrea De Rijcke, drie schilderijen... Na deze activiteiten staat de teller voor de Trekblazers op 3 900 euro. Er mag nog bijkomen, maar nu concentreren ze zich op de fysieke voorbereiding.

En Arne heeft blijkbaar ook nog een bijverdienste. Gezien in de krant?

21

Van Arend Berwouts kregen we dit:

ik zou graag een berichtje plaatsen in ‘t begijnhofkrantje: Voor de mensen die een lieve kat zien op straat, pak ze niet mee en geef ze nooit aan iemand anders, er zijn baasjes van deze katten, die ze hard zoeken en hen missen. Denk even aan de baasjes voor je ze meepakt en een nieuwe thuis geeft…

Gentse Feesten bij de buren

Als Gentse vereniging, wil de Sint-Michielsbeweging Gent meegaan in de feestvreugde van de Gentse Feesten. Met een heus mini-festival schieten ze deze Feesten in gang. Zaterdag 18 juli komt niemand minder dan kleinkunst-icoon Jan De Wilde het hoofdpodium verzorgen! Klassiekers als Fanfare van Honger en Dorst (herinneringen aan frietkot Helga...), De Eerste Sneeuw, Daar is de lente en Hier in Aaigem zullen ongetwijfeld de revue passeren... Aangezien het aantal concerten van Jan De Wilde op één hand te tellen zijn, beloofd dit een uniek evenement te worden. Een 17-eeuws kader (klein begijnhof) met nadien mogelijkheid van een Orval met Gentse uufdlakke garanderen een onvergetelijke avond. Om het geheugen op te frissen, alvast een eerste indruk:

https://www.youtube.com/watch?v=s3qwHnS8a78. Optreden Jan De Wilde in voorverkoop: 10 Euro.

De dag nadien, zondag 19 juli is er een uitgebreide brunch voorzien in de kamers en tuin van de voormalige 18-eeuwse pastorij in het klein begijnhof. Gandaham, orvalkaas, vers fruitsap, eieren, pistolets,... een Vlaamse bourgondiër waardig! Muzikale omkadering zal gebeuren door een internationale meidengroep dewelke Franse chansons in vaudeville-stijl zullen brengen. Met mogelijks een glas cava of trappist in de hand, komt de hemel dan vervaarlijk dicht raken aan de aarde ... Brunch in voorverkoop: 15 Euro.

Aangezien tickets beperkt zijn, is snel reserveren de boodschap: best stel je het niet uit en doe je het nu direct (kan via gent.sintmichiel@telenet.be). Uitverkocht is uitverkocht (ter plaatse zal niet meer kunnen), en het komt niet meer terug…

22

Onze jaarlijkse picknick

Een jaarlijkse gewoonte: een afsluiting van de zomer net voor de scholen heropstarten. De picknick gaat deze keer niet door…

Op algemene vraag gaan we dit jaar voor een barbecue.

Onze 2015 barbecue!!!!

23

Zo ongeveer het enige wat we behouden voor de organisatie : de start om 12.00 u!

Maar dit jaar gaan we voor een zaterdag: 29 augustus.

We veranderen ook de plaats van het gebeuren: de koer van het oude convent St Begga, nr 239.

We zorgen voor een meestertraiteur, die volledig instaat voor het aanbod van vlees en groenten en alle nodige eetgerei (borden en bestek).

Er zal zowel een aanbod zijn van vlees, vegetarische hapjes en groenten en sauzen.

Ook dit jaar zorgen wij voor alle nodige drankjes en desserten en koffie.

Tafels en stoelen en tenten zullen er zijn! En animatie is verzekerd.

Uiteraard kan dit niet meer zomaar gratis gebeuren: die traiteur moet ook zijn boterham verdienen. Daarom vragen we voor de eerste keer:

een formele inschrijving

een betaling van 15 € per deelnemende persoon (inschrijving definitief na betaling)

8 € voor kinderen jonger dan 12 jaar

Wij verspreiden natuurlijk nog een afzonderlijke flyer met inschrijvingsformulier.

Noteren dus:

zaterdag 29 augustus, 12.00 u

St Begga convent

15 € per persoon

8 € per kind

Wat brengen jullie mee? Een goed humeur en ambiance!

Het ziet er allemaal heel aantrekkelijk uit. Wij hopen op jullie komst, in ieder geval welkom!!

24

HET PORTRET

Voorstellen hoeft toch niet zeker?