Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

27
Infoblad, verschijnt 3x per jaar - vzw duikschool Odyssee - v.u.: B. Spiessens, Groenstraat 37, 3110 Rotselaar Een uitstap van zo’n 12.000 km Ledendag in Duisburg Gasometer Bert in het enige echte Nelos duikcentrum 2012 in beeld België- Belgique P 409159 PB - PP 3000 Leuven 1 BC 6679 Editie 74 N ovember 2012

description

Odyssee clubblad - editie 74 - november 2012

Transcript of Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

Page 1: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

1

Infoblad, verschijnt 3x per jaar - vzw duikschool Odyssee - v.u.: B. Spiessens, Groenstraat 37, 3110 Rotselaar

Een uitstap vanzo’n12.000km LedendaginDuisburg

Gasometer Bertinhetenigeechte

Nelos duikcentrum

2012 in beeld

België- Belgique

P 409159

PB - PP3000 Leuven 1

BC 6679

Editie 74 November 2012

Page 2: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

HAACHTSESTEENWEG 84/2 • 1831 DIEGEMhttp://www.javaro.be • Tel/fax : 02/720.91.99

Page 3: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

3

5 Onzevoorzittervertelt

6 3musketiersinhet verre Azië9 Bloeiende koraalpopulatieinhetGreatBarrierReef

10 Ledendag:duikeninGasometer12 HetlogboekjevanWalter Van Den Eynde14 Een jaaroverzichtinbeeld

16 Odysseeërs indewereld

18 Héténigeéchteonvervalste Nelos duikcentrum20 Fotograafindelens Daniel Devriese22 Duikenin De Azoren24 Puzzelmeeonder zee26 Déwie-wat-waar-lijst?

Vakantie- / reisverslagen Bart Spiessens

Als er een rode draad door deze 74e editie van ons clubblad loopt, dan zijn het wel de vakantie- en reisverslagen.

Je kan genieten van maar liefst 28 pagina’s zinnenprikkelende lectuur ge-schreven door onze leden over hun vakantieduiken of hun reis en aangevuld met veelzeggende foto’s. Grappig, beschrijvend soms bloedserieus, maar altijd boeiend!

Ze beschrijven duikuitstappen van meer dan 12.000 km, uitgeregend dui-ken in de Azoren en een dagje duiken in een Duitse industriële site. Delen met ons hun ervaringen in Senegal, hun opleiding in Japan of in het NELOS

duikcentrum te Boulouris (FR). Laten ons meeleven met hun belevenissen vanop hun cata-maran op de Middellandse zee alsof we er zelf bij waren. Ze delen hun foto’s uit een (bijna) lang vergeten onderwaterfotoalbum

en van de vele Odyssee activiteiten. We mogen zelfs meekijken in hun logboekje.

Het is dankzij de bijdrage van onze leden dat we zo’n leuk clubblad kunnen maken! Ik kan je alvast vertellen dat we op dit mo-ment al een beeld kunnen vormen van ons volgende clubblad en ik kan je zeggen dat reisverslagen weer prominent aanwezig zullen zijn.

Veel leesplezier !

Page 4: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

4

nergens vin je beter!nergens vin je beter!

OPEL Service op z’n best.

GARAGE LUC BECKX Vijfde Liniestraat 59

3110 Rotselaar

Tel. 016 44 57 29

Fax 016 44 75 88

E-mail [email protected]

Page 5: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

5

AdministratiefClubblad n° 74vzw diepzeeduikschool Odyssee(verschijnt ± driemaandelijks)

MaatschappelijkezetelHulsberg 31 - 3010 Kessel-loRek.nr. 775-5999219-81

Websitehttp://www.duikschool-odyssee.comE-mail: [email protected]

ClublokaalCafé - rustieke herberg “t’Huis”Provinciebaan 18 - 3110 Rotselaar

Lidgelden2012Introduik: € 7,50Lid: € 100,002e lid: € 20,00 Steunend lid: € 20,00

Trainingendinsdag 20u45 - 22u00

VoorzitterBert Schoofs 0475 29 42 11Diestsestwg 507, 3010 [email protected]

SecretarisWalter Van Den Eynde 0497 22 24 86Korbeek-Losestraat 31, 3001 [email protected]

ZwembadverantwoordelijkeJos Spiessens 0477 31 01 18Hulsberg 31, 3010 [email protected]

MateriaalmeesterRudi Buelens 0475 63 04 58Aarschotsebaan 153, 1910 [email protected]

VerantwoordelijkeduikonderrichtMark Thys 0498 86 13 38Kerkstraat 49, 9890 [email protected]

PenningmeesterBjorn Schurgers 0475 49 80 28Brusselsestraat 278a bus 4, 3000 [email protected]

CommunicatieverantwoordelijkeBart Spiessens 0477 35 89 72Groenstraat 37, 3110 [email protected]

Activiteiten-coördinatorChantal de Geyter 0498 20 96 90Aarschotsebaan 153, 1910 [email protected]

RedactieBart Spiessens

Lay-outGiselinde (aka Lin) Van de Velde

AdvertentiesAlle inlichtingen betreffende het plaat-sen van advertenties zijn te bekomen via [email protected].

Werkten mee aan deze editie:Odysseeërs Bart, Lin, Daniel, Bert, Mark, Ruben, Walter, Martyn

Bedankt allemaal!

DiversiteitBeste Clubleden

Nu mijn stage in Boulouris er met succes opzit, is het alweer tijd om uit te kijken naar de volgende uitdaging.

Een 3e instructeursster lijkt voor mezelf wat snel. Mark Thys is er alvast aan begonnen. Gezien de uitdaging - loodzwaar theorie examen, een verhandeling die de duiksport vooruithelpt en een dubbel zo zware zeestage

- heb ik alvast veel bewondering voor zijn moed. Ik denk ook dat we de inspanning voor het thuisfront bij deze stap alvast niet moeten onderschatten. Respect maatje! Als clubvoorzitter kijk ik alvast uit naar de allereerste 3*I die onze club aflevert. In ieder geval mogen we niet verwachten dat deze opleiding binnen de 2 jaar is afgerond. Buiten het feit dat een gemiste opleidingsstap direct een jaar “vertraging” oplevert, moeten we ook rekening houden met de beschikbare persoonlijke tijd. “Rap efkens” zo een brevet halen is niet van toepassing, dus laten we Mark de tijd (en ondersteuning) geven die hij nodig heeft.

Een Nitrox instructeurs brevet lijkt me binnen de club nog niet nodig. Van mijn Gevorderd Nitrox Brevet daarentegen heb ik nog steeds geen spijt. Ik kijk er al naar uit om bij een paar geavanceerde wrakkenduiken gebruik te maken van de verkorte trappen. Wie doet er mee?

Fotografie brevetten zijn interessant voor de geduldige duikers onder ons. Pascal (en anderen) maken prachtige fotos. Zou het geen droom zijn om Pascal een keer op een al dan niet internationaal concours onze club te vertegenwoordigen? Go for it Pascal! Wie volgt er hem?

Het jeugdduiken zegt me wel wat, maar eigenlijk vooral om mijn eigen kinderen te kunnen leren duiken. Mijn vrouw overtuigen zal het moeilijkste zijn.

Technisch duiken, en in het bijzonder met Rebreathers en zo, klinkt vooral goed om buiten de normale limieten te gaan. Ik heb prachtige verhalen gehoord over duiken op zeer diepe wrakken rond Malta. Ik hoop dat BartW in onze club het traject aanvangt. Misschien werkt het wel aanstekelijk!

(Nog) Meer gaan duiken op al dan niet exotische bestemmingen gaat alvast niet in goede aarde vallen thuis en in de portomonnee. Dit terwijl ik hoor dat er volgend jaar vanalles op het programma staat - zowel voor de club als voor privé initiatieven van onze leden. Kiezen zal dus de boodschap zijn.

Of misschien moet ik gewoon wat meer tijd spenderen aan het normale clubleven? ... Hmm, volgens mij hebben ook bestuurders recht om te profiteren van ons rijke duik- en clubleven. Ik hoop alvast dat ons bestuurdersteam wordt versterkt met nieuwe, gemotiveerde leden. Dat is de garantie dat ikzelf (en jullie ook natuurlijk) nieuwe ambities kan opstellen en waarmaken! Wie voelt zich geroepen?

Over dit en nog veel andere zaken hoop ik jullie graag te spreken op de volgende algemene vergadering. Zie dat je er bent!

GroetjesBert

Page 6: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

6

Reisverhaal

Eenuitstapvanzo’n12,000km…

Herfst ‘11. Buiten regen en wind. Terug uit Zuid-Frankrijk, met een ster erbij, maar ook met een nieuwe afspraak voor volgend jaar! Volgend jaar? November ook clubreis. Clubreis en Zuid-Frankrijk? Moeilijk. Keuzes maken!

Daniel / Bert / Mark

En zo belanden we aan de plannings-tafel; Zuid-Frankrijk , Boulouris 2012 was een onoverkomelijk iets, maar we wilden ook wel iets anders van de we-reld zien, zeker in een clubreis-jaar. Die planningstafel bevatte al redelijk snel 2 ideeen; De verre Malediven, of het nog verdere Sulawesi…

Wa wordt het jong; Malediven of Su-lawesi? We gaan gewoon allebei doen. Gewoon een kwestie van waar eerst. Maakt een keuze veel makkelijker. Er staan nog veel beestjes op het verlang-lijstje, dus laten we eerst voor veelzijdig-heid gaan. Doen we het grote leven later wel; Google’n, bellen, mailen, afspraken maken, en Sulawesi staat geboekt; Plaats delict; Lembeh Strait en Bunaken. Datum; April 2012.

Na het veel te lang aftellen van dagen, is de afspraak Kontich een feit. Kontich – Amsterdam – Singapore – Manado – Lembeh Strait; een dikke 12,000km en zo’n 27 uur verder. Er is geen vierde man om te kaarten, dus worden het de 3 musketiers; Mark, Bert en Daniel.

Eerst verblijven we 4 volle duikdagen aan de Lembeh Strait, gastheer; Divers’ Lodge Lembeh. Leuke kleine lodge, met capaciteit voor maximaal zo’n 15-tal gasten. De eigenaar is een Noorderbuur van Belgie, getrouwd met een locale diva die maar niet kan stoppen met praten. Wel heeelllll vriendelijk! Hun lodge ligt op het eiland Lembeh, dat ongeveer 3km uitgestrekt langs het Indonesisch hoofdeiland loopt. De straat is zo’n 200 tot 500m breed, en dient als tussenstop-haven voor vele schepen.

Herziene meningen op LembehOnze eerste indruk is behoorlijk scep-tisch; Het lijkt meer op een zeearm vol industrie, waarbij de zeestraat, bij ge-brek aan een degelijke afvalbergverwer-king in Indonesie, op een soort bizarre manier dezelfde functie geniet als de spoelbak van een WC.

Niets tropisch aan dus, en onze eerste indruk had meer iets weg van stress-va-kantie dan van duikvakantie op de plek die de grootste diversiteit aan zeeschep-sels per vierkante meter zou bevatten in de wereld.

Niets wordt echter minder waar. Al snel zou duidelijk worden dat onze, toch wel hoge verwachtingen, zouden worden ingelost. ‘t Is moeilijk te verklaren, maar inderdaad, mochten we Sinte-Pieter te-gengekomen zijn bij het dalen, dan had-den we ons meermaals in het paradijs gewaand; Het typische Lembeh-duiken is op een hoop zwart zand. Eerst denk je ‘WtF’ kan ik hier nu tegenkomen. Het vol-gende moment ben je verbaasd hoeveel creatures, waarvan je het bestaan niet eens vermoedde, je, verscholen achter hun camouflage, liggen aan te kijken.

Page 7: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

7

Reisverhaal

Duiken in de Lembeh Strait wordt snel een verslaving, en voor Bert al snel als frustrerend ervaren; “Je moet telkens opnieuw gaan duiken om je te kunnen herinneren wat je van je vorige duik allemaal vergeten bent ;-)”! Geloof ons, de Nelos-logboekskes zijn te klein om zelfs enkel maar de dieren die je voor het eerst ziet in op te pennen, en dat geldt zelfs ook Daniel, ondanks zijn ‘4-getal-aantal’ duiken! We herinneren ons tientallen soorten zeepaardjes; doornige, reuze-, pygmy, etc. Mimic octopus, coconut-octopus, wonderpus, rode octopus, ontelbare soorten slakken, rhinopias, duivelsvissen, pietermannen, sterrekijkers, kreeftachtigen, en anderen passeren het revue.

Goed georganiseerdEn dan is er de duikformule. Beeld je maar eens in: een boot alleen voor ons 3, schipper en loopjongen incluis. Niet 1, maar 2 duikgidsen die zich uit de naad werken om ons de dingen te laten zien die we wensen. Niet het duikcentrum, maar wij bepalen wan-neer, waar en hoeveel we duiken. Echt een duikvakantie op maat. Naarmate het einde van ons verblijf naderde, werd het ritme opgevoerd, om maar zeker te zijn dat we zouden krijgen wat we wilden. We herinneren ons de jacht op

de bobbit-worm en de flamboyant sepia; Beiden geslaagd, en we kregen er nog een reuzen-pijlinktvis als toemaatje bovenop. Je moet bij gelegenheid maar eens in Daniel zijn jacket kijken. Volgens ons zit zijn kleinere zus er nog steeds in! Voorts hadden we de lodge gekozen die je in haar eigen huisrif kon trakteren op de paringsdans van de mandarijn-visjes. Deze waren steevast bij valavond van de partij, en zonder twijfel 1 van de meest intense duikervaringen die je kan meemaken.

Als we bij duiksite ‘Airprang’ afscheid nemen van de reuzen-hengelaarsvis wordt het stilaan tijd om de oversteek te maken richting Bunaken. Hoewel we tijdens deze overgangsdag toch nog 2 maal duiken, is het toch een welgeko-men pause om onze verzadiging een beetje te laten afnemen.

Vooral Daniel had om d’een of d’andere manier energie om een dagelijkse ritme van 5 duiken aan te houden! We zullen het waarschijnlijk nooit zeker weten, maar ons vermoeden is dat ie die energie op de luchthaven van Manado gehaald heeft. Dat is echter een heel ander verhaal…

Deel 2 bunakenZoals Bjorn ons netjes gebriefed had, zag Bunaken er totaal anders uit. De ietwat vervuilde, drukke Lembeh zeestraat werd vervangen door een tropisch Atol, omgeven door een azuurblauwe koraalzee. Een blonde finse schoonheid stond ons vriendelijk op te wachten op het strand van Living Colours, onze thuis

voor de komende dagen. Haar voltijds beschonken echtgenoot zou pas enkele dagen later ten tonele verschuiven, maar dat zal ons worst wezen. Onze duikgids op Bunaken is de schoonbroer van de gids in Lembeh, en is ondertus-sen volop gebriefed over die Belgische zotten die elke dag 4 tot 5 keer duiken, iedere duik 70 minuten ‘plus’ met hun 12l tank onderblijven, en samen 5V instructeursster tellen. Wel iets anders dan ze in die vakantie-oorden gewenst zijn; “Klaar? Op de ‘Go’!, negative entry mannen, 1,2,3, GO!!! Allee, waar blijft de gids?” Bon, laat ons stellen dat ze snel door hadden dat ons handje niet hoefde vastgehouden te worden ;-)

Zo herinneren we ons dat we door de andere gasten aan de lunch-tafel aangesproken werden met iets van; “Is it true that you dive 4 times a day???” De schapen-ogen die bij deze vraag getrokken worden kunnen we niet op papier zetten, maar geloof ons, klaar om geschoren te worden! Wij hadden een total tegengestelde visie; Je vliegt de halve aardbol over, om aan te landen op een eilandje, waar als je niet duikt, je enkel wat in de zon kan liggen niksen, en het schaap in kwestie deed ginds dan 1, misschien 2 duiken per dag! Wij had-den snel een reputatie, maar geef toe; Wie is nu gek, toch? Trouwens, we doken 5 times a day, trut! ;-)

Enfin, onze gids kon maar blij met ons zijn. Hij had niet zoveel gasten die het vertrek planden om 5 of 6 uur ‘s morgens, waardoor ook hij een heuse ochtend-duik kon maken. Ochtendduiken, die toch bij

Bobbit-worm

Bunaken

Flamboyant sepia

Page 8: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

8

Reisverhaal

de betere van de dag hoorden; Zwart- en wittip rifhaaien waren vaak enkel dan te aanschouwen, om dan niet de duivels-rog of manta te vermelden, die bij het ochtendgloren elegant boven ons door zweefden. Onze ontmoeting met deze majestueuze dieren deed al snel de ronde in het hele duikcentrum en werd met veel jaloezie onthaald. Maar ja, als je in je bed, of in de zon ligt, heb je niet veel te zeggen natuurlijk!

Toegepaste theorie Voorts deden we onze reputatie alle eer aan, met een hoogtepunt van 6V uur effectieve duiktijd op 1 dag. Misschien wat van het goede teveel, maar we kun-nen achteraf niet zeggen dat we er niet het maximum hebben uitgehaald. Zo hebben we ook eens een decompressie-profiel meegemaakt dat je vanaf -35m tot bijna -5m een nultijd van 3 à 4 minuten laat zien. Decompressie van snelle en trage weefsels, in realtime ac-tie gecheckt. Leerrijk! Trouwens, zie het als een vriendendienst naar Daniel toe, want die zou anders toch maar wakker-gelegen hebben ;-)

De koraalriffen waren ons inziens rond-uit prachtig, en leverden ook hier weer

de nodige diversiteit van fauna en flora; schildpadden, zeeslangen, zeepaardjes, en verschillende scholen vissen. Ook de met zijn ponpons zwaaiende boxerskrab werd ons deel. Duiken is hier heel relax. Alles, en dan letterlijk ‘alles’ wordt hier voor ons gedaan. Daarnaast is de omge-ving ideaal; een blauwe lucht, een vlakke zee, helder water, en een mangrove-eiland om telkens naar terug te keren, waar de safety-stop bar iedere avond weer, uitnodigend op ons wacht.

HemelsDuiken in Lembeh is werkelijk uniek, en moeilijk te beschrijven als je er nooit

bent geweest. Maar ook Bunaken is een aanrader! De Divers Lodge Lembeh, als-ook Living Colours zijn mooie verblijven, met service-gericht personeel, gidsen die hunne stiel kennen, lekker eten en goede accomodaties. Hoewel onze volgende bestemming het grote leven op de Malediven wil opzoeken, is dit een plekje op aarde, waar je als duiker van blijft dromen, en misschien doen we dit nog wel eens over, zoals de meesten trouwens, die hier op de Sinte-Pieter-spoort al eens geklopt hebben!

Selamat- Bintang!

Wonderpus

Bargibanti zeepaardje

Page 9: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

9

De koraalpopulatie werd ontdekt op een diepte van 30 meter - verder dan het gebruikelijke bereik van de mees-te duikers - en zelfs op een diepte van 80 meter. Dat meldt de Amerikaanse televisiezender CNN.

“De riffen in de Koraalzee staan er om bekend dat ze zwaar beschadigd zijn”, vertelt Pim Bongaerts van het Global Change Institute van de Universiteit van Queensland. “Maar we hebben nu ontdekt dat het koraal in de diepere wateren nauwlijks verstoord is. Het meest opvallende is dat er eigenlijk een overvloed aan koraal is. En wat mij echt heeft overdonderd, is dat er zelfs op 70 tot 80 meter diepte aan-zienlijk veel koraal is.”

“Het is heel verrassend dat er onder een aantal van de meest bekende rif-fen een bijna volledig onontdekte we-reld ligt. Hierdoor valt er nog heel veel onderzoek te doen”, aldus Bongaerts.

HalveringEerder deze maand werd bekend dat het grootste koraalrif ter wereld in de afgelopen 27 jaar is gehalveerd. “Als het zo doorgaat, kan het over tien jaar opnieuw zijn gehalveerd”, waarschuwden onderzoekers van het Australian Institute of Marine Sciences (AIMS) en de University of Wollongong.

Het koraal is verdwenen door het toenemend aantal cyclonen en door zeesterren, die zich voeden met de

poliepen op het koraal. Ook verbleking van het koraal door verzuring en de opwarming van het zeewater zijn schadelijk geweest voor het koraal.

2.600 kilometer koraalDe onderzoeksmissie, genaamd Catlin Seaview Survey, heeft tot nu toe vier van de tien geplande onderzoeken volbracht. Het doel van het onderzoek is om de staat van het koraalrif in kaart te brengen. Het Great Barrier Reef bestaat uit meer dan 2.900 indi-

viduele riffen en strekt zich uit over 2.600 kilometer.

“We hebben duidelijke verschillen ge-zien. Koralen in de diepere wateren zijn veel vlakker en platter dan de koralen dichter bij het oppervlak. Dat komt om-dat de koralen reageren op de lichtom-standigheden, en ze zich uitspreiden om hun blootstelling aan licht te optimaliseren”, vertelt Bongaerts.

De Morgen, 26 oktober 2012

Sprokkels

BloeiendekoraalpopulatieinhetGreatBarrierReef

In de diepe wateren van het Great Barrier Reef in de Koraalzee is tijdens een recent onderzoek gezond en bloeiend koraal gevonden, een schril contrast tot de ondiepere riffen, waar de afgelopen decennia een drastische daling van koraal plaatsvond.

Page 10: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

10

Inactie

LedendaginGasometer

Ruben toonde ons

de vóór en ná van

een leuke maar

vermoeiende dag!

� Ruben Claes

Zij die er niet bij waren hadden ongelijk, want het was een heel gezellige dag met toch wel verrassend aangename duiken. We doken er twee keer en maakten daarbij verschillende ‘toerkes’ in de enorme duikton, waar talrijke objecten voor het nodige amusement zorgden. Er lag onder meer een vliegtuigje, boot, ziekenwagen, tunnelnetwerk enz.. De zichtbaarheid was ook erg goed en de watertemperatuur was draagbaar. De setting op de oude industriële site was cool. Behalve het duikcentrum werd er onder meer ook een openlucht bioscoop en klettersteig park aangelegd.

Ikzelf dook met Chantal en Ingrid en vond het een erg leerrijke ervaring om een aantal Duitse begrippen in de prak-tijk te ervaren:

Gründlichkeit: Den Duits houdt van regeltjes dus bewijs medische keuring meenemen kan administratieprocedure vereenvoudigen. Volgende keer nemen Ingrid en ik het zonder fout mee… Merci aan Rudi en Bart om den Duits te over-tuigen.

Fingerspitzengefühl: Het is interessant om vooraf duiktekens af te spreken, maar ze ook te herinneren tijdens de duik. We spraken af dat een draaibewe-ging met de wijsvinger het signaal voor duizeligheid zou zijn. Geweldig allemaal, maar toen Chantal tijdens de duik een bel liet rinkelen maakte ik een draaibe-

weging met de vinger om Chantal erop te wijzen dat ze een Tournée Générale moest geven. Klein misverstandje want Chantal associeerde dat terecht met het afgesproken duikteken voor duizelig-heid. Volgende keer denk ik twee keer na vooraleer een mopke te willen maken onder water. :-)

Wurst und Brot: Voor 2 euro tussen de duiken door, niet slecht!

Bier: Na de duik lekker lokaal pintje. Cultureel verplicht.

Sekt: Schuimwijn in de bus, merci Lin voor de traktatie n.a.v. jouw 400ste duik!

Essen und Trinken: À volonté ’s avonds bij de Wok Dynasty. Merci Odyssee!

Deutsche Institut für Normung: Het mocht dan wel een DIN aansluiting zijn op Ingrid haar duikfles, helaas was de

Op zaterdag 13 oktober zakten we af naar Duitsland voor een duikdagje in een voormalige gasopslagplaats te Duisburg, ‘TauchRevier Gasometer’ genaamd. Met haar 45 meter doorsnede en diepte van 13 meter zou dit het grootste indoor duikbekken van Europa zijn.

Page 11: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

11

Inactie

keuring vervallen en was duik n°2 een goede praktijkgerichte training in de berekening van luchtverbruik gezien het duikcentrum de fles niet meer wilde vullen. Voor zij die volgende editie mee willen gaan naar Gasometer: met een minimum aan bars in je fles kan je nog gemakkelijk een toertje doen en veilig bovenkomen. Mocht je twijfelen, stem dan eerst af met je buddies in een van de klokken voor de theoretische bereke-ning.

Qualität: Op de terugweg stopten we nog even bij ‘Schreiber Duisburg’ om enkele ‘Glatthaut Neopren Tauchanzug’ handschoenen en duikkappen aan te schaffen (GNT) bij de fameuze winkel/fabriek te plekke. Als je met een bus komt gaat de winkel vanzelf open, ook al was het gesloten op zaterdag. Tevens interessant om te leren van de eigenaar hoe het materiaal correct te hanteren (NVDR: ondertussen getest in de put van Ekeren op de bodem bij 6°C én goedge-keurd! En ja, ook de bril bovenop de kap werkt perfect, al konden we dit eerst moeilijk geloven).

Het was een meer dan geslaagde dag en voor wat mij betreft zeker voor herha-ling vatbaar. Bedankt aan de organisatie en aanwezigen voor de plezante dag!!

Page 12: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

12

Walter Van Den Eynde Odyssee

HetlogboekjevanWalter Van Den Eynde

Elke keer opnieuw zetten we een logboekje in de kijker. Neus met ons mee door de vele duiken en verhalen van Walter Van Den Eynde.

Gelogd

Het beginHoeveel duiken heb je gelogd?Ik heb momenteel 1133 gelogde duiken. Als het een beetje meezit, hoop ik dit jaar af te sluiten met toch 1150 duiken.

Hoe ben je begonnen met duiken?Duiken was altijd al een jongensdroom van me. 17 jaar geleden las ik een advertentie van een kleine duikclub, welke op zoek was naar nieuwe leden. We boden ons aan met 15 kandidaten, onmiddellijk het aantal clubleden verdubbelend. Van die 15 kandidaten zijn vandaag enkel Danielle en ikzelf nog lid. We werden voor onze eerste training opgevangen

door Marc Geunes, zelf toen nog middenbrevet (huidig 3*D). En binnen de kortste keren waren we ingeschreven voor een ‘clubreis’ ter gelegenheid van het 5 jarig bestaan van Odyssee. Naar de super exotische duikbestemming… Parijs…

Vertel wat over je eerste duik?Mijn eerste duik was op 5 september 1995 te Wemeldinge. Mijn ‘leraar’ toen was Daniel Devriese. Ik kan me eigenlijk maar twee zaken van die duik herinneren. Ten eerste had ik al de eerste meters problemen met m’n oren. Geduldig heeft Daniel me toen begeleid en uiteindelijk hebben we toch de 15m diepte bereikt en zijn we 40 minuten onder gebleven. Het tweede wat ik me nog herinner is dat mijn duikleider een kreeft vastgreep en deze zowat in mijn gezicht duwde. Leuk hoor, ik was nog niet zenuwachtig genoeg blijkbaar :-) Ik heb toen redelijk wat duiken gedaan op 2 weken tijd. Ik wilde immers klaar zijn om enkele duikjes te doen in Venezuela in oktober dat jaar.

De wauw-factorWat was je mooiste duik?Ik denk dat ik dan toch moet kiezen voor Embudho Canyon, Malediven. We deden daar een stromingsduik, en ik bedoel een STROMINGSduik. We sprongen in het water en werden letterlijk weggeblazen. Afdalend naar 30m kwamen we terecht in een school jagende haaien. We schuilden tegen de stroming in een kleine grot en kregen een prachtig schouwspel. De haaien zwommen tegen de stroming in. Draaiden zich dan om en ‘spurten’ met de stroming mee, alle kleine visjes onderweg binnenspelend. Er is toen nog ’t een en ’t ander gebeurd, maar die mensen zijn geen lid meer van de club dus zijn die anekdotes niet zo grappig meer .

Wat is je favoriete duikplaats in onze wateren?Ik heb de Zeelandbrug altijd leuk gevonden, daar is altijd wel iets speciaals te zien. Zeker in de tijd toen ze nog een grote onbekende was. In mijn eerste duikjaren was het een zeldzaamheid van daar nog andere duikers tegen te komen… Tegenwoordig moet je er een volgnummer trekken

Page 13: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

13

Gelogd

Welke duikvakantiebestemmingen heb je al bezocht?Venezuela, Egypte 12x, Dominicaanse Republiek, Malediven, Cyprus, Zuid Afrika 2x, Filippijnen 2x, Menorca, Schotland, Florida, Bonaire 2x (3x binnenkort), Mozambique, Bali & Komodo in Indonesie.

reiskriebelsWat is je favoriete duikbestemming?Alle plaatsen hadden wel iets speciaals… maar als ik echt moet kiezen? De Malediven dan.

Heb je nog een droombestemming?Een droombestemming? Ok, als we dan toch dromen, iets onbetaalbaars dan, zoiets als de Keeling-Cocos eilanden of zo.

Wat zou je nog willen zien?Een walvishaai staat op nr 1 van mijn verlanglijstje.

Vertel ons een stomme stoot die je ooit uithaalde?Ik was kersvers 2* duiker en we gingen op clubreis naar Egypte. Een van de laatste duiken zouden we doen op een Israëlisch wrak voor de kust van Hurghada. Ik sprong in het water, eendeduik en palmend naar beneden. Op het wrak op 30m diepte aangekomen, vond ik toch dat het wat moeizaam ging

om beneden te geraken. En ondekte ik dat ik mijn loodgordel vergeten was… Voor de duik zelf was dat niet zo’n probleem, maar de decostop maken zou onmogelijk zijn…Dus zocht ik naar iets dat ik kon gebruiken om me ‘uit te loden’ op 3m. Ik vond een stuk ijzer dat geschikt was om als ballast te dienen. Mijn duikleider zag dat ik iets opgenomen had en vroeg of hij het mocht zien. Hij nam het stuk ijzer in handen, haalde zijn schouders op en wierp het weg, de diepte in… Om een lang verhaal kort te maken, ik heb nog een grote scheepsmusketon gevonden en toch nog mijn trap reglementair kunnen maken.

Page 14: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

14

Jaaroverzicht

We gingen bowlen ...

We organiseerden winterspelen ...

We kwamen zelfs (live) op tv ...

We gingen duiken in Ekeren en showden de nieuwe clubkledij ...

... en winterduiken!

We combineerden duiken met barbequeën ...

Page 15: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

15

Jaaroverzicht

We gingen duiken in Duitsland in Naturagart ...

... en in de Gasometer!

We zagen sepia’s in de Oosterschelde...

... en raakten ook zelf al eens verstrikt in de netten!

Kortom,hetwasweereengeslaagdOdyssee-jaar!!!

We gingen op reis naar Bonaire ...

Page 16: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

16

Reisverhaal

Odysseeërsin de wereld

We weten ondertussen dat een zichzelf respecterend Odyssee lid graag de wereld rond reist op zoek naar de meest ongerepte, aantrekkelijke, uitdagende en relaxte

duikbestemmingen. Maar enkelen gaan nog wat verder en vertrekken niet voor een weekje of twee, maar voor een langere periode.

Kapitein Johan en dekmaatje SonjaDenk maar aan de familie De Vos, aka ‘de Vosjes’ die met hun zeilboot de halve wereld rondreizen. Terwijl Johan als echte kapitein zijn boot door de wateren navigeert, neemt Sonja regelmatig de tijd om vrienden en familie op de hoogte te houden van hun ervaringen: hard werkende Turken, het genieten

van de natuurpracht in de baai van Marmaris, het klaarmaken van een zelfgevangen tonijn, het ontdekken van Corsica , reparaties aan de boot, en via de Middellandse Zee naar Gibraltar naar Madeira.

“WAW…IK HEB GISTEREN EEN WALVIS GEZIEN samen met een vijftigtal dolfijnen op 200 meter afstand toen we naar Stromboli zeilden!!!! Grote fonteinen water spoot hij en toen hij weg dook, kwam zijn reuze staart volledig uit het water. WAW”

Page 17: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

17

Reisverhaal

Vroedvrouw LynnLynn Vandecauter trok als rasechte missiezuster naar Senegal trok om baby’tjes op de wereld te zetten. Of toch helpen met.

Judith, onze haaiendameJudith Wouters pakte haar geigerteller in en trok eind september naar Japan om zeewetenschappen te studeren aan de universiteit van Ryukyus in Okinawa.

Hiermee vervult onze Japanologe haar kinderdroom om mariene biologe worden en aan zee te wonen, vlakbij walvissen. Ze schrok wel even toen ze haar studentenkamertje van 9m zag en een hele tijd binnen moest blijven zonder elektriciteit

In het kader van haar opleiding trok Lynn met 3 vriendinnen naar Senegal om stage te lopen. Gelukkig heeft ze ook de kans om naast de nachtdiensten en het helpen bevallen de kans om de regio te bezoeken: het leven in de drukke hoofdstad Dakar afgewisseld

met een tijdje aan het strand waar de meisjes eerder de attractie zijn en als ware fotomodellen met iedereen op de foto moeten. Maar er moet natuurlijk ook gewerkt worden en op de eerste stagedag kon Lynn al 2 bevallingen doen. Ondertussen staat haar teller al op 14!!

omwille van een tyfoonalarm. Tussen de windstoten door kon ze boodschappen doen om haar kamertje in te richten. Er is een enorm cultureel verschil en de eerste week van voor Judith dan ook er een van inburgeren: inburgeren in de

dormitory, in het onderzoekslab, in de universiteit, en in de gemeente. Eenmaal ingeburgerd en 2 weken ter plekke leerde ze andere buitenlandse studenten kennen en voelt ze zich eindelijk tot een groep behoren.

Je kan de verhalen van de vroedvrouwen in spe volgen op deze blog: http://www.bloggen.be/vroedvrouweninsenegal/

“Hopelijk zijn er nu wat meer die komen bevallen, want zoooo kalm heb ik het toch ook niet graag”

Volg de belevenissen van Judith op haar blog: http://puditto.tumblr.com/

”Ik had helemaal geen licht. We konden dus niet goed zien wat we aten en achteraf bleek dat we enorm hebben gemorst.”

Page 18: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

18

Hét énige échte onvervalste

Nelos duikcentrum!Ondanks de miserie die ik vorig jaar heb beleefd, heb ik me toch maar weer ingeschreven om duikinstructeur te gaan spelen in het NELOS duikcentrum te Boulouris. Ik dacht: “ditmaal zal die groep prutsers van vorig jaar er toch niet

meer zijn zeker?”. Guess what...

� Bert Schoofs

Onderweg wast het alvast dolle pret: we mochten alvast bootje varen met mijn auto.... op 180m hoogte! Het bijhorende vuurwerk was erg indrukwekkend moet ik zeggen.

Aangekomen in ons vast hotelletje terplekke, bleek er alvast een rebreather instructeur stage aan de gang te zijn. Dat bleken alvast toch allemaal serieuze duikers te zijn.

Vooraleer we moesten werken, konden we ons alvast induiken. (Sec de Merous , 48m, 45’, Merous, Barracudas, slakjes) Tijdens de duik iemand meegekregen die blijkbaar een pak meer trappen had dan ik. Straffe kerel wel, want na wat knopjes-gedruk waren zijn trappen ineens gehalveerd. Die functie heb ik op mijn Suunto nog niet gevonden...

De volgende dag was er een receptie om een nieuwe lichting duikers te verwelkomen. Dat kennen ze bij NELOS precies goed, zo feestjes houden. Straffe Sangria... ondieptedronkenschap was nabij. Mijn buddy voor de komende dagen was gelukkig nuchter gebleven en

we hadden dan toch een rustig duikje met een ervaren en iets minder ervaren NELOS duiker (Sec de Suisse , 39m, 44’). Ondanks hun ervaring met boten, waren ze er toch in geslaagd om in het water te sukkelen vooraleer ik er inzat. Net zoals vele anderen later op de week, hadden ze moeite met hun daalsnelheid te controleren. Stof genoeg dus.. verschillende keren ze uit het stof mogen omhoog halen. Pff en dan achteraf klagen dat ze niets gezien hadden.

2e duik was memorabel (Fer à Cheval - roche rouge, 49m, 33’, Chapon, Slakken). We kregen een diepduikstertje en een jeugdduik-instructeur mee. Die kamen niet echt goed overeen precies en zwommen liever van mekaar weg, dan bij ons te blijven. Het duikstertje had veel aandacht nodig: wou tijdens de duik al van de grond gaan - maar dan zonder zelf moeite doen en moest na de duik persé ne keer binnengedaan worden. Heb me dan maar weer eens opgeofferd, we waren per slot van rekening aan het werken hé.

De wind is ondertussen serieus aangewakkerd en we gaan naar de Lion de

mer (39m, 41’, Grote mostel, slakjes, octopus, murene). Kregen een duikster mee die niet dieper wou dan 30 meter. Pech voor haar, de medusahoofden zaten op 39meter. Eindelijk hadden we eens een duiker mee die wel content was dat we eens iets fatsoenlijks getoond hadden. Ze kwam gelukkig terug bij bewustzijn toen we boven de 30meter weer verder doken. Ben nadien wel gaan klagen in het duikcentrum: bijna iedereen die met gehuurd materiaal duikt heeft wel problemen met hun ontspanner. Mogen ze toch eens wat beter afregelen - gelukkig werken de mijne wel.

Lion de mer, 40m 35’. Ik denk in het vervolg wel eens 2x na vooraleer ik iemand eens een proef laat testen. Na eerst 10 meter naar boven gesleurd te worden, werd mijn ontspanner bijna uit mijn mond gerukt. Ik had nochtans goed gebrieft om de proef pas te beginnen ná mijn OK-teken. En dat terwijl mijne duikleider nergens te bespeuren was - hij was nog aan het wedstrijdje ‘snelpalmen op 40m’ bezig denk ik. De schipper bleek er ook niet mee te kunnen lachen dat we vóór de duik aan de Suze (nvdr een frans apertief) hadden gezeten. Dat hielp tegen de koppijn van de vorige nacht. Was er niet mee akkoord: onze alcoholtester gaf toch mooi groen aan?

Duikonderricht

“Dronken duikers komenn niet

aan boord” - Luce en Inge

“Onder water” - Roland Wantens “Ready to go” Luce en Inge

Chris Demuynck

Page 19: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

19

Lion de mer, 42m, 35’ (de wind bleef ongunstig). Voor ene keer niets moeten doen. De grote baas van de Jonny Saunders International Scuba Federation ging wat proefjes afnemen van een nieuwe leerling. Das pas een federatie: dynamische proeven (hoe meer ge betaald - hoe minder proeven), een verzekering die je enkel dekt als je niet in fout bent. Das toch logisch! Van de proef “in het stof kompas oefenen” en het “met de benen omhoog” redden kunnen ze bij NELOS nog iets van leren. Ik moet enkel nog eens vragen hoe de wet van Henry-Foubert in mekaar zit, want daar vind ik niks van terug op wikipedia.

Uitgekeken naar de duik op Lion de mer (42m 23’, spiegeleikwal, voûte de corail). Eindelijk eens een fatsoenlijke duik met 2 LIFRAS 3*I. Spijtig dat we niet naar 60m mochten van het duikcentrum. Heb wel 1 van de 3*I moeten achterlaten - zie je wel dat een pak met ingebouwd trimvest niets waard is? Ben je dan met 10 instructeurs-sterren op stap, moet je nog de verliesprocedure toepassen, pfff.

Hoog bezoek voor onze voorlaatste duik: een professor van de Luikse universiteit! Hebben hem eventjes geholpen met het opschrijven van 3 specimen voor elke grote stam. (Lion de mer, 32m, 23’, grote en kleine langoust, witte draadslak). Deze keer had mijn duikleidster wel eens beter gekeken op de site beschrijving, want onze mededuikers wisten de weg naar het mooie stuk precies veel beter.

Slecht geslapen voor onze laatste duik. 2 kandidaat-AI’s hadden ons volledig uitge-borsteld toen ze iets wouden weten voor hun theorieexamen. Retrograde druk, nog nooit van gehoord. Waarom een CAGE enkel met lucht beschreven staat. enzoverder. Pff. Toen wouden ze nog persé een modelbrie-fing krijgen voor de duik ook nog. Volgende keer komen ze maar beter op tijd op de afspraak, dan had ik ze wel volledig kunnen briefen. Gelukkig had mijn hekkesluiter de materiaalcontrole zeer grondig uitgevoerd, anders hadden ze zeker hun tuba vergeten. Ondanks deze controle slechts met 2 kun-nen duiken. Mijn hekkesluiter had blijkbaar zijn tuba van eustachius vergeten... (Les Pyramides, 30m, 45’, 2 spinkrabben, in een school jagende barracudas, galathea, platworm, verschillende slakjes, scholen vis, octopus, murene). Volgens mij gaat mijn mededuiker zeker zijn AI-brevet halen!

Koude douche gekregen na deze duiken: mag volgend jaar niet meer terug komen naar dit duikcentrum. En ik had nog zo mijn best gedaan. Pfff, dan krijgen ze het 2*I kaartje niet meer terug hoor!

Duikonderricht

“Klaarmaken voor de strijd” Luce en Inge

“Moet er nog lood zijn” Roland Wantens

“Tafelgesprek” Roland Wantens

“Mooie duik gehad”

Chris Demuynck

“Prijsuitreiking” Ivo Madder

Page 20: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

20

FotograafindelensDaniel De Vriese

Fotografie

Hoe ben je begonnen met onderwaterfotografie?Dat is best wel grappig. Eigenlijk met het toestel van een ander. Tijdens mijn verblijf in Egypte heb ik het toestel van een van de klanten genomen en een rolletje vol geschoten. 20 van de 36 foto’s direct goed. Die dames zelf hadden er tot dan niets van gebakken. Ze hebben dan enkele duiken dat toestel aan mij mee gegeven (ik was hun duikleider) en zo hadden na het verlof toch enkele mooie foto’s!

Wat was je eerste toestel?Dat was een Sea And Sea, destijds een van de meest gekende en populaire toestellen. Heel eenvoudig, niet te veel knoppen. Ik had het gehuurd in Hurgadha.

Wat vind je zo leuk aan ow-fotografie?Vooral het resultaat, de foto’s zelf dus. Het zijn voor mij echte herinneringen.

Maar daarnaast ook de herkenning van beesten en andere dingen die je onderwater ziet. Er is toch niets zo leuk om na de duik met de buddy’s te discuteren over welke vis of beestje we gezien hebben? Was het een juveniel omdat ze andere kleuren hadden? Komen die ook nog in andere wateren voor? Ik heb ook verschillende vissengidsen en die gaan bijna altijd mee op duikvakantie (als niemand ze verliest).

Ondertussen ben je er al een tijdje niet meer mee bezig. Waarom? Zou je graag terug beginnen?Sinds de intrede van de digitale fotografie vind ik het niet zo leuk meer. Met name al die knopjes en zo. Of zou dat mijn digitale dislectie zijn?

Trouwens, tijdens het fotoduiken kon ik niet echt genieten van de duik. Het is volledig anders duiken dan normaal en ook je buddy moet hier rekening mee

houden. Eigenlijk waren de duiken dat ik met een fototoestel onder water ging, de duiken waar ik het meest bij gestrest was. (nvdr. Daniel met stress???)

Wat zou je nog graag voor je lens zien onder water?Heb voor het ogenblik geen wensen, anders moet ik terug beginnen te fotograferen en te stressen. Niet dus!

Page 21: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

21

Fotografie

Page 22: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

22

Reisverhaal

Droog duiken in

deAzorenZomer 2012. Eindelijk heb ik mijn 2* gehaald, nu ben ik gebrevetteerd en mag ik met de haaien duiken in de Azoren. Onze reis is geboekt, mijn 20kg extra bagage voor duikmateriaal is ingecalculeerd en een fototoestel gehuurd, nu wachten op ons vertrek.

Martyn Hanson

De aankomstMaandag 17 september. Na een vlucht van 4 uur en een half landen wij in Ponta Delgada, de hoofdstad van de Azoren, op het eiland Sao Miguel, 28°, zwaar bewolkt en aan de grond te zien hadden ze juist een serieuze plets regen gehad.

Dinsdag 18 september. Ontbeten en vroeg uit het hotel om het stadje te verkennen en onze vakantie in te delen qua duiken en toerist spe-len, met prioriteit recht naar het duikcenter ‘Nerus’ aan de haven. Ik werd verwelkomd door de uitbater, Sofiane Belkessa, een fransman, die mijn materiaal van het hotel wilde komen halen. “Nu direct ? “: vraag ik. ( Eerst duiken en dan toerist spelen). “Oei, dat kan ten vroegste vrijdag zijn maar ,door die cycloon die nadert, zal het waarschijnlijk zaterdagmid-dag worden” zei Sofiane. Tegelijker-tijd wijst hij naar de 2-3 meter hoge golven die de haven binnen dringen. Eens in open zee zal het moeilijk zijn voor onze 5 meter RIB, door de sterke stroming zal het zicht ook slecht zijn.

Het indelen was ineens gemakkelijk geworden, toerist spelen aan één stuk door tot zaterdag !

slecht weer :-(Zaterdag 22 september. Ik vertrek richting haven in de regen met een matige noordenwind om mijn dage-lijks bezoek te brengen aan duikcen-ter ‘Nerus’.

“En, wij duiken vandaag toch?” vraag ik met hoge wenkbrauwen om een ‘neen-antwoord’ te onderdrukken. “We kunnen op zee maar het zicht gaat nog veel te slecht zijn om te dui-ken”, pleit onze vriend. Wij beslissen de dag door te brengen met eerst, een wandeling langs de kust naar een natuurlijke zwembaai. Hier kan ik nu in het water om te snorkelen en

de camera uit te proberen die ik ge-huurd had. Mooi helder water van 23° en veel vissen: schorpioen vis, cukoo wrasse, egel vis en veel andere soor-ten. Met camera in een hand en een rots van een paar kilo in de andere ben ik eindelijk in het water.

Terug uit het water vraagt An: ”mag ik de foto’s bekijken ?”, ik overhandig de camera waarbij ze nog vraagt, “Is het normaal dat er nog water inzit ?”. ‘Tis nie waar eh’ , het was wel waar, de housing lekte, ik had een mobiel aquarium met digitale fototoestel als inhoud in plaats van een vis. Leg dat maar eens uit bij ‘Time to Dive’.

Martyn

Page 23: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

23

Reisverhaal

Dag voor vertrek Zondag 23 september. Onze och-tend brachten wij door met eerst een mooie wandeling in ‘Jardim Jose Do Canto’ en later in de oude stad en dan met lunch als afsluiter aan de haven. Het was nu 13:00 en bij het passeren van ‘Nerus’ stond onze vriend Sofiane te zwaaien en te roepen: ”Ik heb uw hotel verschil-lende keren gebeld, wij gaan duiken om 14:00!”. Blijkbaar hadden die ochtend een koppel uit Boston, USA en een ander uit Edinburgh bij hem aangeklopt en hadden het licht naar groen doen springen. Onmiddellijk zijn wij met de Jeep mijn materiaal van het hotel gaan halen en na een lange briefing zijn wij eindelijk uit de haven gedobberd in de kleine RIB. Na een 15 min. lange rit zijn we rechts van de haven gestopt en met ons zes achterwaarts het water ingegaan. Wij zijn uitgezakt tot 14m en palm-den door een gesloten vulkanische riff voor een vijftig tal meters. Tijdens onze 58 minuten duik over een heel diverse en indrukwekkende rotsbo-dem zagen wij, murene, kongeraal en een mooie grouper rustig zwem-men in een grot, ook zagen we, tegen hoge snelheden, enkele tonijnen en barracuda’s. Spijtig genoeg vonden wij ook illegale netten met een fijne maat van 4cm2 waar zelfs de kleinste vissen niet gespaard werden. Na het

bevrijden van een tiental grotere vis-sen hebben wij een zestig tal meters net los gesneden, opgerold en in een rotsholte bevestigd.

Na een pauze in de haven namen wij een volle fles en beginnen onze tweede duik, eens te water dalen wij tot 17m. Voor enkele minuten doken wij over een rotsbodem met mooie berg formaties. We zagen dezelfde vissoorten als in de vorige duik. Deze veranderde plots; naar een zand-bodem, wit zand, zo steriel, kristal helder water en zoveel licht. Dit heeft ook zijn charmes. De vissoor-ten veranderden hier ook. Er lagen enkel platvissen op de bodem want hier zijn geen schuilplaatsen om aan de snelle roofvissen te ontsnappen. We palmden langs de scheiding en, niet te geloven, er dreef weer een illegaal net maar nu een veel gro-ter dan de vorige. Hierin hingen er, buiten enkele gewone vissoorten nu ook tien roggen tussen, sommige met een meter doorsnee. De roggen, die met hun staart gevangen zaten, begonnen zinloos te tollen door onze aanwezigheid. Deze hebben wij voorzichtig vastgenomen (ieder een vleugel )terwijl de andere ploegleden de netten wegsneden. Het was wel de moeite waard om ze dan te kun-nen zien wegvliegen over het witte zand. Het laatste half uur tot aan

onze reserve lucht hebben wij het net los gesneden, opgerold tot een bol met een inhoud van minstens 120m (sommige netten kunnen 1km lang zijn) en met ons zes hebben we het over de zandbodem getrokken en weer bevestigd aan een rotspartij.

Uiteindelijk was het niet zo’n droge duik geworden op de Azoren.

Page 24: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

24

PuzzelmeeonderzeeKruiswoordraadseltje!

Wedstrijd

Met een record aantal inzendingen bij de vorige puzzel vonden we dat het iets moeilijker mocht. Vandaar een kruiswoordraadsel. De letters in de gekleurde vakjes vormen samen een woord. Stuur ons dat woord naar [email protected] en mis-schien maak jij kans op een leuke prijs.

Horizontaal2. dit heb je vaak in de

Oosterschelde6. hulpstuk om te ademen7. naam van onze duikclub9. scherp materiaal waarmee je

vb. een net doorsnijdt11. mooi maar gevaarlijk

uitziend dier12. navigatie-hulp13. eb en vloed14. zwaar hulpstuk om uit te

trimmen17. vaste locatie op

dinsdagavonden19. materiaal waaruit je duikpak

bestaat20. favoriete bestemming van

veel duikers21. dit doe je in nr. 17

Verticaal1. toestel om je duikgegevens

te berekenen3. tropisch onderwaterleven4. hiermee hou je je verbruik in

het oog5. extra gewicht voor

droogduikers 6. mooie duikplaats bij onze

noorderburen8. hierin gaat je ademlucht10. soort rog15. winter duikpak, meestal

warm :-)16. doe je aan je voeten als je

gaat duiken18. duikbril

1

2

3

4 5

6

7

8

9

10

11 12

13

14 15

16 17 18

19

20

21

i

e

b

l a

m c

k

g n

j

h

d

f

a b c d e f g h i j k l m n

Page 25: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

25

Scuba Service StorePapenaardekenstraat 214, 2900 Schoten, België

Scuba Service Store - Ronny en Peggy Desmet - Papenaardekenstraat 214 - B-2900 Schotengsm: +32 475 689 690 - fax: +32 3 633 21 35 - e-mail: [email protected] - www.scubaservice.be

Openingsuren: ma. - di. - wo. - vrij. & za. van 10.00 tot 19.00 uur(donderdag gesloten).

Page 26: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

huisstijlontwerp, belettering, promotiemateriaal. drukwerk voor elke gelegenheid, zakelijk of persoonlijk.huwelijksuitnodigingen, geboortekaartjes, communiedrukwerk.

giselinde Van de Velde0474 520 979

[email protected]

VERZEKERINGEN

ANTOINE MEULEMANSPASTORIJSTRAAT 2C

3110 ROTSELAARTEL. 016 44 70 83

Wij hebben het voor U.Verzekeringen

Page 27: Odyssee clubblad | editie 74, november 2012

genietenvanvakmanschap!

Welkom in Herberg t’ Huis, wereldberoemd in Rotselaar en omstreken.

Bijna honderd jaar geleden begon het verhaal van Herberg t‘Huis. Hoofdonderwijzer Frans Michiels, zijn dochter Josephine en haar man

Jef Van Haegenborgh, hun dochter Helena samen met Jos Staes, hun zoon Frank en sinds kort ook diens dochter Annelies : vijf generaties reeds zorgt deze familie

voor een aangenaam en gezellige verpozen in het hart van de Demer en Dijle gemeente Rotselaar, parel van het Hageland.

Vandaag is herberg t’Huis meer dan ooit een begrip in Rotselaar. En daar zit het vakmanschap van Frank Staes voor veel tussen.

Provinciebaan 183110 Rotselaar

016 44 53 35

Vergaderzaal reserveren? Tel 016/ 44.53.35 - GSM 0494/ 90 51 46

[email protected](woensdag gesloten)