Obscuur Mei 2010

PETER

VANDERMEERSCH

THEMANUMMER

MEDIA

obscuurSTUDENTENTIJDSCHRIFT VAN DE KULAK

Jg. 1Nr. 7€ 2

Obscuur • mei 20102

colofon editoriaal

obscuurREDACTIE

MEDEWERKERS

Simon AndriesLierin DedeyneLinde DeclercqSien DeltourDries Mahieu

Melanie Vandewaetere

CONTACT

Wilt u ook meewerken aan Obscuur of heeft u vragen of opmerkingen, dan kan u bij

ons terecht via e-mail:[email protected]

StudentenpersVoila. Het laatste nummer van Ob-scuur, het laatste editoriaal van mijn hand. Bij momenten als dit is het bon ton om even terug te blikken op wat geweest is. Ik zal de traditie niet doorbreken.De eerste jaargang van Obscuur is er een geweest waarin we vooral gezocht hebben naar de plaats die we wilden innemen in het Kulak-wereldje. In Vlaanderen zijn er twee grote types studentenpers: de kring-bladen en de ‘echte’ studentenpers. Obscuur heeft een beetje van beide meegekregen. In de eerste plaats is Obscuur een kringblad, omdat het zich richt op een kring: de Kulak. Bovendien werd heel wat bericht over activiteiten van en personen in die kring. Een interview met de studentendecaan, een peiling naar de presidiumverkiezingen en heel wat ludieke artikelen die naar het studentenleven aan de Kulak ver-wezen. Bovendien was Obscuur een vrij forum: iedereen die iets wilde schrijven, mocht dat in principe. Al is dat niet zo vaak voorgekomen.Aan de andere kant had Obscuur ook iets van de meer serieuze stu-dentenpers als Veto in Leuven en Schamper in Gent. Een interview met de minister van onderwijs, met de hoofdredacteur van Corelio, re-censies van boeken en muziek, po-litieke opinie en dies meer.Het was niet altijd gemakkelijk het evenwicht tussen de beide te vin-den. Tijdens het eerste semester was Obscuur m.i. wat amateuristischer en tegelijk serieuzer, terwijl het er in het tweede semester wat professio-neler uitzag, maar wel populairder was (grotere namen bij interviews, artikels getiteld ‘seks en tetten’, een feel good-nummer, enzovoorts).

Dat heeft zich - helaas - niet echt in verkoopscijfers vertaald.Typisch voor de ‘grote’ studen-tenpers is dat ze een erg kritische houding aannemen tegenover hun omgeving: de universiteit, de rector, de minister van onderwijs, studen-tenvertegenwoordigers. Dat laatste komst al wat vaker voor in Scham-per dan in Veto. Respect voor de redactie van Schamper, maar het is een gevaarlijke koers om te varen. De studentenwereld kan soms erg klein zijn.Al zeker aan de Kulak. Het mag duidelijk zijn dat er van kritiek in Obscuur niet veel in huis gekomen is. Dat was ook deels de opzet: we wilden geen kritiek geven om kri-tiek te geven. Behalve wat vage en ongevaarlijke kritiek op mensen en instanties die Obscuur toch nooit onder ogen krijgen, is er maar een nummer geweest waarin we een eer-der kritische houding aannamen, het themanummer Onderwijs uit februari. We waren niet al te lovend over de Kulak en dat zullen we ge-weten hebben. (Sommige) mede-studenten waren het geheel niet met ons eens. Sindsdien voeren we nogal een milde koers. Het geven van een-mening werd kennelijk niet geap-precieerd, dus gaven we die veelal niet. Het is nu niet dat we zo vol van onszelf waren.Schamper heeft ooit het lumineuze idee gehad om reacties op artikelen op haar website toe te laten. Sinds-dien staat het er vol met meestel weinig constructieve scheldpartijen. De enige kritiek die ik te horen krijg is dat ik hier al eens te veel zaag. Ik kan er wel mee leven.

Elwin Hofman

Elwin Hofman Emmeline Schelfhaut

Korneel MaesLies D’hondtSophie Huys

Thomas Lemaitre

VORMGEVINGElwin Hofman

3

inhoudMEI 2010jg. 1 nr. 7

inhoudP. 4 THE BEST IS YET TO COME

Peter Vandermeersch vertelt over zijn leven als hoofdredacteur van De Stan-daard en Het Nieuwsblad.

P. 8 [VIERKANTE HAAKJES]Dries Mahieu meet de stand van de media op.

P. 15 DE VREEMDE WERELD VAN TIM BURTONBurton is niet alleen regiseur, maar ook schrijver en tekenaar. En wat voor een.

P. 16 DE K VAN KULMartelaren en martelaressen... Een pijnlijke zaak.

P. 17 MODE & BEAUTYDe badmode wordt onder de loep ge-nomen.

P. 18 CLAIREHet nieuwe studentenblad van de Ku-lak.

14 ELSSCHOT OP VAKANTIEWil je in de vakantie ook eens wat anders, sla dit artikel dan zeker niet over: zakelijke en gevatte literatuur, wat wil een mens nog meer?

P. 9 BROADCAST YOURSELFYouTube blaast vijf kaarsjes uit en dat moet gevierd worden!

P. 22 PUZZELS

P. 10 HET DORP ACHTER DE HEUVELHet laatste deel van de Kulakgeschiede-nis bestudeert het erg recente verleden van onze Alma Mater.

P. 21 HORSCOOP

P. 23 DE SLIMSTE KULAKPROFHet vervolg van de achterpagina van deze extra-lange finale!

P. 20 KULAKWOORDENBOEKDe Kulak van T tot Z.

spotlicht

P. 21 ACEDIADe laatste hoofdzonde is niets minder dan luiheid?

P. 12 KOPZORGENDe traditionele kranten zijn om zeep! Welke alternatieven zijn er?

mei 2010 • Obscuur


interVieW

StudiesObscuur: Eén van die passies is onge-twijfeld studeren. U heeft heel wat di-ploma’s behaald, in heel wat verschil-lende universiteiten. Waarom heeft u zoveel gestudeerd?Peter Vandermeersch: Vooral om-dat ik dat echt leuk vond! In Gent studeerde ik eerst geschiedenis, maar daarna ben ik naar Parijs getrokken, waar ik heel graag journalistiek heb gestudeerd. Daarna ben ik daar een aantal jaar correspondent geweest voor de krant. Enkele jaren later heb ik dan politieke wetenschappen gestudeerd in Harvard, waarna ik opnieuw correspondent was, maar dan in New York. Toen ik in New York woonde, kreeg ik de vraag om terug te komen naar België om hoofdredacteur te worden van De Standaard. Ik ben op dat voorstel ingegaan, maar ik heb letterlijk zit-ten wenen in het vliegtuig, omdat ik zo ongelukkig was dat ik terug naar Vlaanderen kwam. Ik vloog te-rug op oudejaarsavond in 1999, het vliegtuig was zo goed als leeg, dus ik werd geüpgraded naar business

class. De stewardess kwam vragen of er iets verkeerd was – aangezien ik zat te huilen – en ik antwoordde: “I think going back to Belgium might be the stupidest decision in my life!”

O: Dus u woonde liever in New York dan in Parijs?P.V.: New York is home. Alle New Yorkers zijn daar aangespoeld, net zoals ik. Je begint heel snel over my town te spreken. Je voelt je er snel thuis en denkt al gauw: ‘Ik ben een New Yorker, dat is hier van mij.’ In Parijs vroegen ze al na twee zinnen naar je ac-cent, hoewel ik toch be-hoorlijk goed Frans spreek. New Yorker zijn daaren-tegen, dat is: een accent hebben. New York is the city that never sleeps, bij een onrustig persoon als ik past dat wel.

O: Waarom bent u naar het buiten-land getrokken?

P.V.: Omdat Vlaanderen te klein is, dames, voor mensen van mijn leef-tijd toen en jullie leeftijd nu. Naar mijn mening, is iedereen die nooit meedoet aan een Erasmusproject niet goed bij zijn hoofd. Al zit je maar een jaar in Rijsel, bij wijze van spreken, de wereld is al anders dan in Kortrijk. Ik denk echt dat dit belangrijk is voor je vorming. Bo-vendien is het in Parijs bijvoorbeeld meestal al een beetje beter weer dan hier, en zijn de vrouwen beter ge-kleed in Parijs. (Merkt dat hij ons mogelijks beledigd heeft) In ’t alge-

meen hé!

ToekomstO: Had u op uw twin-tigste al enig vermoeden van uw toe-

komstige carrière? Zag u ze zoals ze nu is verlopen?P.V.: Als je in Vlaanderen anno 2010 kan studeren zoals jullie, dan ligt de wereld toch aan jullie voe-ten. Maar de wereld is natuurlijk zo

“The best is yet to come”

PETER

Deze man, u allen bekend als de man die Linda De Win van het recordaantal deelnames heeft weerhou-den, kan meer dan goed quizzen. Hij is algemeen hoofdredacteur van De Standaard en Het Nieuwsblad, een functie die je niet zomaar voor de voeten wordt geworpen. Deze hardwerkende man ziet er niet alleen goed uit (een publieke opinie die wij vanaf nu volmondig beamen), hij is daarnaast ook gedreven en gepassioneerd, niet alleen als het om zijn job gaat. Hij vertelt bovendien graag en vol overgave over die uiteenlopende passies.

Going back to Belgium is the stupidest decision in my life!

“ PETER VANDERMEERSCH

VANDERMEERSCH

5

interVieW

groot als je hem zelf maakt. Er zijn mensen van mijn jaar die van Aalter naar Gent zijn komen studeren en die naar Aalter zijn teruggekeerd en ik hoop oprecht dat ze gelukkig zijn, maar ik was anders. Ik bewoog een beetje anders en dat verklaart trou-wens ook waarom ik journalist ge-worden ben.O: Had u toen al een specifieke toe-komst voor ogen?P.V.: Ik wou de wereld veranderen, daar had ik geen al te grote beschei-denheid over. Ik kon in de politiek gaan, maar ik denk dat ik daar een beetje te emotioneel voor ben. Poli-tiek is een keihard vak en ik zou het daar zeer lastig mee hebben. Geluk-kig bestaat de journalistiek voor ie-mand als ik. Daarin kan je ook een aantal zaken verwezenlijken. Als twintigjarige had ik al redelijk goed door: dat is wat ik wil doen.

O: En wat zijn uw toekomstperspec-tieven op dit eigenste moment?P.V.: The best is yet to come, dat is een van mijn beliefs. Wat dat zal zijn, dat weet ik ook niet. Ik weet wel dat

deze job ein-dig is. Ik ben nu twaalf jaar hoofdredacteur en dat is al vijf jaar te lang, volgens mij. Ik ben bang dat ik een redactie te lang zou vermoeien met mijn ideeën. Het is goed dat er iemand nieuw komt en deze ideeën weer in vraag stelt, dat is gezond voor de organisa-tie. Wat ik hierna zou doen dat weet ik niet, ik denk wel dat ik graag iets in het buitenland zou gaan doen. Ik zou echt graag terug naar Amerika gaan, of misschien zelfs naar China. Er gebeuren geweldige dingen in het verre Oosten, daar is de wereld echt aan het veranderen. En ik zou daar eigenlijk wel graag bij zijn, denk ik dan.

Veranderderende persO: Wat voor evoluties heeft u tijdens uw carrière gezien in de pers?P.V.: Ik kom uit de periode waarin de verzuilde pers nog bestond, hé! De Standaard, dat was een katho-

lieke krant, er stond ‘AVV/VVK’ op, Alles Voor Vlaanderen, Vlaanderen Voor Kristus. Toen ik in 1999 hoofd-

redacteur werd heb ik dat verwij-derd. Dat is een grote schok ge-weest. De CVP stelde toen op een bepaald moment vast: “Jullie zijn onze krant niet meer.” Ik werd daar-naast ook eens bij Lode Bostoen, de toenmalige hoofdredacteur van De Standaard, geroepen, hij zei me dat journalistiek voor ons binnenlandse en buitenlandse politiek, economie en cultuur was. Wij schreven dus niet over sport of mode en er wa-ren geen artikels in te vinden over lekker eten of televisie, De Slimste Mens zou toen niet aan bod geko-men zijn... De Standaard was in die zin een heel erg grijze krant. Onze concurrenten zeiden wel eens, en ze hadden geen ongelijk in mijn ogen, dat we een droogkloterig notarisblad waren. (lacht) We zijn dus gegroeid van een heel smalle naar veel bredere

De Standaard was een droogkloterig notarisblad.




interVieW

krant. Die evolutie, dames, hebben we deels te danken aan de vervrou-welijking van de krant. Ik ben hier in ’88 komen werken op een redac-tie met heel weinig vrouwen, zeker in belangrijke posities. Nog steeds zijn er meer mannen dan vrouwen, maar ik heb wel – bewust – heel veel vrouwen aangeworven in mijn jaren als hoofdredacteur. Dat heeft de te-neur in zo’n krant en op de redactie interessanter en ook veel leuker en gemaakt. (lacht) Wij hebben echter geen allochtonen op de redactie, dat vind ik een drama. Wij hebben veel te weinig voeling met allochtonen. Daarnaast was er ook een evolutie in de vorm van die krant natuurlijk, het was een broadsheet in zwart-wit. Wij hebben heel veel aandacht ge-hecht aan het uiterlijk van de krant, ze is nu veel mooier. Tenslotte is er ook de evolutie online. Je kan je het amper nog voorstellen, werken op een redactie waar geen internet was, geen draagbare telefoon, enkel een eerste computersysteem. Nu kopen 90.000 mensen de papieren ver-sie van De Standaard en een krant wordt gemiddeld door 3,5 mensen gelezen, dus daar heb je 350.000 lezers. Online zijn er dagelijks zo’n 200.000 lezers. Het zal niet meer zo lang duren voor er meer online lezers zijn, na-tuurlijk met alle zorgen die we ons maken van dien. Wie laat je daar-voor betalen? Want die redacteur wil op het einde van de maand na-tuurlijk zijn paycheck. In die twaalf jaar dat ik hoofdredacteur ben zijn we dus totaal andere gazetten gaan maken.

O: Wat zal het gevolg zijn wanneer de online versie meer gelezen wordt dan de papieren versie?P.V.: Dat is de ‘one million dollar question.’ Dat vragen wij ons ook af. Maar ik maak mij geen zorgen over het verdwijnen van de papieren krant, als het al zal gebeuren. Om te beginnen, de gedrukte versie van De Standaard steeg de voorbije zes jaren in verkoop. In een maatschap-pij waarin iedereen zegt dat er min-der op papier gelezen wordt, stel ik vast dat er steeds meer mensen een krant op papier lezen, dat is al een prettige vaststelling. En ten tweede, zelfs al zou de papieren versie ver-dwijnen, ik maak mij geen zorgen om de journalistiek. Wanneer de krant verdwijnt, zal de journalistiek niet zomaar verdwijnen. Er zal altijd nood zijn aan mensen die je vertel-len waarom Club Brugge gisteren verloren heeft, of wat Britney Spears gedaan heeft. Als er op een moment een drager komt die beter is dan papier, een scherm of elektronisch mobiel, waarop we aan journalis-tiek kunnen doen, tant mieux. Maar waarom het de ‘one million dollar question’ is? De vraag is hoe we erin

zullen sla-gen men-sen te la-ten betalen voor dat soort jour-na l i s t i ek ? Want jul-

lie, dames, het jong volk, jullie ste-len muziek en films, jullie leven in een maatschappij waarin een hoop creativiteit gratis aan jullie toegele-verd wordt. Wij, de makers, moeten een manier vinden zodat jullie wel bereid zijn om te betalen, al is het één eurocent per artikel, dan kan je 100 artikels lezen voor één euro. Misschien zal de iPad hier de moge-

lijkheid toe bieden.

KwaliteitsjournalistiekO: We lezen soms dat De Standaard aan kwaliteit verliest, is dat zo?P.V.: Dat is een kritiek die ik vaker hoor, maar het spreekt voor zich dat ik daar niet mee akkoord ga. (licht geërgerd) Waaraan meet je dat nu? Wij hebben zo’n idee dat het vroe-ger altijd zomer was en dat de vrou-wen vroeger mooier waren, néén! Maar ik ben de eerste om te zeggen dat wij fouten maken en dat de kwa-liteit beter kan. Een krant is nu veel breder natuurlijk. Is ze dan automa-tisch van mindere kwaliteit? Neen! Ik heb op een lezing eens de krant van die dag naast die van dezelfde dag vijftien jaar daarvoor gelegd. Op de voorpagina van die oude krant stond een artikel over een paard dat in de gracht gesukkeld was. Niet bepaald kwaliteitsvol, toch? Dit is geen verwijt naar onze voorgangers, we zijn gewoon met veel meer jour-nalisten en we hebben veel meer mogelijkheden, het zou er nog maar aan ontbreken! Ik houd niet van dat cultuurpessimisme, Plato zei al dat zijn generatie beter Grieks sprak dan de jongere generatie! Ik ben er echt van overtuigd dat dat, in ’t schoon Frans, dikke bullshit is.

O: Wat is het verschil tussen oudere en jongere redacteurs?P.V.: Het is vreemd, ik stel soms vast dat een aantal jongere redacteurs minstens nog behoudsgezinder zijn dan een aantal van de oudere redac-teurs, dus het heeft niks met leeftijd te maken, maar met ingesteldheid. Je hebt redacteurs die hier ’s morgens binnenkomen en zeggen: “We gaan eens iets anders doen dan gisteren!” Je hebt andere die binnenkomen en het tegenovergestelde zeggen. Ik denk trouwens dat dit bij elke job zo

Dat De Standaard kwaliteit verloren heeft, is dikke bullshit.


7

interVieW

is. Je hebt bakkers die elke dag de-zelfde taarten bakken, en je hebt er die soms eens iets anders proberen. Het voordeel van geregeld nieuwe journalisten binnen te halen, is dat zij hier nieuwe inspiratie brengen. Nieuwe, jonge medewerkers wijzen ons erop dat we te weinig over computer-games schrij-ven. Er worden nochtans meer games verkocht dan boeken! We hebben De Standaard der Letteren, dat is serieus en al wat je wil, maar iets als De Standaard der Games be-staat niet. Misschien moeten we dat ook maken, want een boek is niet per definitie beter dan een game, zegt de fervente Wii-speler in mij (geamuseerd).

O: Is een goede journalist dan iemand die openstaat voor verandering?P.V.: Ik zal jullie eens een geheim vertellen, goede journalistiek wordt geboren in verontwaardiging en in verwondering. “Het is een schande dat BHV maar niet opgelost geraakt! Het is een schande dat er iedere dag mensen sterven op onze wegen! Het is een schande dat stouteriken niet in de gevangenis zitten en juweliers wel!” (mept op tafel) Uit zo’n veront-waardiging ontstaat goede journalis-tiek. Of verwondering (met zachte stem): “Kijk eens hoe mooi! Kijk eens hoe hoog Tia springt! Kijk eens hoe mooi Andy Warhol schildert! Goede journalisten zijn ook passio-nele mensen! (nadrukkelijk) Echt! Ik denk ook dat goede koks passionele koks zijn, en goe-de proffen zij die passioneel met hun vak bezig zijn, en die ervoor gaan.

O: U bent dus liever journalist dan hoofdredacteur?P.V.: Maar natuurlijk! Ik zat te we-nen in dat vliegtuig!O: Waarom bent u dan hoofdredac-teur?P.V.: Geregeld schrijf ik nog zelf,

maar het is een terechte vraag... Ei-genlijk is dit een soort straf, omdat ik een rede-lijk goede

journalist ben. Ik had kunnen wei-geren, maar de woorden van mijn beste vriend, tevens de uitgever, hebben me overtuigd: “Goed, word dan geen hoofdredacteur, maar stop dan met elke dag een mail te sturen om te zeggen hoe slecht dat we bezig zijn!” Dat vat het eigenlijk samen, ik kon mijzelf toch niet inhouden om te zeggen “Kom we gaan dat veran-deren!” (klapt)

O: Wat zit er in een goed artikel?P.V.: Wel, passie! Pas op, feiten moe-ten juist zijn, laat ons daarmee be-ginnen. Nuance is ook belangrijk, want de wereld is niet zwart-wit. In een kop kan je niet zeggen dat ie-mand een beetje een smeerlap en een beetje een heilige is, omdat dat simpelweg niet zo goed verkoopt, maar toch is dat basis van een goed artikel. In goede stukken zit ook de

mens, niet het instituut. Dus niet ‘het parlement

doet dit’ of ‘de vakbond heeft dat’. Journalistiek gaat over levende men-sen, over bedrijfsleiders die keuzes of fouten maken, of succes hebben. Een goed artikel moet bovendien een klein stukje literatuur zijn. Dat hoeft geen Claus te zijn, maar je moet een liefde hebben voor de taal, anders moet je geen journalist wor-den... We hebben er hier die gewel-dige nieuwsjagers zijn, maar (fluis-tert en knijpt ogen dicht) geen kloten kunnen schrijven. Zoals ik al zei, alles begint bij die verontwaardiging en die verwondering, als je dat hebt, dan ben je al heel ver. En dat is niet zo gemakkelijk hoor.

Als je mij v r a a g t

w a t mijn

job is, dan is dat in es-sentie: zorgen dat de redactie veront-waardigd en ver-wonderd blijft. O: Bedankt voor dit interessante gesprek. Sophie Huys &Emmeline Schelfhaut

Een goede journalist is verontwaardigd en verwonderd.




Media

[Vierkante haakjes]

In ‘de gazet’Het kort houden van krantenar-tikels, opiniestukken, columns en dergelijke is iets wat vandaag de dag de gewoonste zaak ter wereld is. De zogenaamde beeldcultuur heeft er immers voor gezorgd dat het gemid-delde aandachtspeil pijlsnel naar beneden is gegaan. We hebben het steeds moeilijker om lang op het-zelfde onderwerp te focussen. Al-les moet snel gaan, flitsend zijn, en daarbij moeten we liefst nog een paar adrenalinestoten ervaren. Dit is iets waar kranten en televisiejour-naals op inspelen. Zij zijn immers commercieel ingesteld en doen dus wat een gemiddelde lezer van hen verlangt, om deze niet te verliezen (nieuwe lezers werven zit er niet in voor het mainstream dagblad, het totaal aantal lezers daalt sinds jaar en dag). Deze commerciële ingesteld-heid is echter niet helemaal onscha-delijk. In korte opiniestukken en krantenartikels gaat de nuance, en bijgevolg de waarheid dikwijls ver-loren. De kranten en journaals zijn niet geïnteresseerd in lange, intel-lectuele betogen, maar in sloganesk en populistisch taalgebruik. In zo’n cultuur is constructief aan politiek doen niet eenvoudig. Het is immers leuk om iemand als winnaar en ie-mand anders als verliezer te bestem-pelen, en het verkoopt nog ook. Op die manier worden akkoorden on-mogelijk gemaakt. Niemand wil im-mers als verliezer, of erger, verrader bestempeld worden.

Op de buisEr zou in feite één niet-commerci-ële uitzondering moeten zijn in de commerciële wereld die de media is. De openbare omroep wordt im-mers door de staat gefinancierd, en zou in plaats van het belang van haar aandeelhouders, het algemeen belang moeten dienen. Dit zou moeten betekenen dat het niveau en de aard van de verslaggeving en opi-nievorming fundamenteel verschilt van commerciële media. In Vlaan-deren is dit echter niet het geval, het Vlaams parlement evalueert de resultaten vooral aan de hand van kijkcijfers, wat ervoor zorgt dat de VRT net als een commerciële omroep denkt. De gevolgen zijn navenant, vooral voor de nieuwsdienst. Er is veel aandacht voor binnenlands nieuws en faits divers, en weinig voor bui-tenlands en economisch nieuws. Interviews duren nooit langer dan 5 minuten, en de verslaggevers doen al te zeer hun best om de persoon aan de andere kant van de microfoon “straffe” uitspraken te laten doen. Politiek wordt herleid tot de perso-nages. Dossiers grondig uitleggen is niet interessant genoeg, persoonlijke vetes, zoals ze die in Thuis ook ken-nen, zijn dat wel.Er is vandaag een ernstig debat aan de gang over de toekomst van de VRT. Hierbij let men vooral op de

financiering en het marktaandeel, en veel minder op de kwaliteit van het aanbod. Dit is een verkeerde in-gesteldheid. Een openbare omroep moet in eerste plaats kwaliteit leve-ren, vooral op vlak van nieuws. In het VRT-debat moeten dus vooral de evaluatiecriteria in vraag worden gesteld. Naast kijkcijfers moeten ook zaken als appreciatie, diepgang en relevantie gemeten worden. Dit is echter niet zo simpel als het lijkt. De laatste twee criteria zijn heel moeilijk meetbaar en dus weinig afdwingbaar. Een soort commissie

der wijzen (of één in het Vlaams parle-ment) is ook niet aan de orde, dan dreigt het gevaar dat de openbare omroep weer een

betuttelend opvoedingsmedium zou worden en dat zou de klok 25 jaar terugdraaien. Een verrassend goed voorstel om de algemene kosten te drukken en toch genoeg geld te kunnen geven aan de nieuwsdienst las ik in Guido. Het voorstel is sim-pel: schaf sport af. Sport is meer op zijn plaats op een commerciële zen-der, en het bespaart de VRT een boel kosten aan licenties. Met het vrijge-komen geld kun je de minder com-merciële, maar daarom niet minder relevante of waardevolle onderwer-pen tot hun recht laten komen.

Dries Mahieu(nvdr: het artikel was 721 woorden lang)

Alvorens ik aan dit schrijven begon, kreeg ik te horen dat ik niet meer dan 500 woorden mocht schrij-ven. Voor iemand als ik, die graag wat ruimte en tijd neemt om te doen wat hij doet en daarbij graag wat rond de pot draait, is dat niet prettig om horen. Maar ik ben een redelijk mens, ik begrijp dat de ruimte beperkt is en andere mensen er ook graag wat willen hebben. Ik zie er ook het positieve van in: u, mijn lezer, zal deze keer niet halverwege wegbladeren, maar slechts na drie kwart van mijn betoog, of beter nog, nadat u het einde gelezen hebt (hoewel dat laatste weinig waarschijnlijk blijft).

Alles moet snel gaan en flitsend zijn.“

9

Media

BROADCAST YOURSELF

Dat succes heeft het medium aan heel wat kenmerken te danken. Youtube is toegankelijk, gratis, en onuitput-telijk. Video’s allerhande zijn er op terug te vinden. Van National Geographic en Discovery Channel over semi-wetenschappelijke experimenten tot science noobs die zich rot amuseren met waterraketten of cola en mentos. Geen video te banaal of je kan hem op dit medium vinden. Zo ook het allereerste filmpje “Me at the zoo”. Zoals de naam al laat uit-schijnen, gaat dit over een man (een van de oprichters van Youtube) die uitleg geeft over de olifanten in de zoo: “Alright, so here we are in front of the elephants. The cool thing about these guys, is that they have really, re-ally, really long euhm... trunks. And that’s cool. Yeah, that’s pretty much all there is to say.” Weinig bijzonder, geef toe. Dat kan echter gezegd worden over het merendeel van de video’s die op Youtube te vinden zijn. Nochtans zijn er heel wat mensen – terecht of onterecht, dat laat ik in het midden – die hun bekendheid te danken hebben aan Youtube. Denk maar aan Chris Crocker ofte ‘Leave Britney Alone’, Susan Boyle en Justin Bieber. Hoe jam-mer het we ook vinden, het is een vaststaand feit dat Justin Bieber maar half zo bekend zou zijn als Youtube er niet was geweest.

Opvallend is echter dat Susan en Justin de ‘top tien meest bekeken’ moeten delen met amateuristische, homemade video’s zonder enige echte waarde. Youtube wordt over-stelpt door Tante Magda’s die door hun stoel zakken en

poeslieve diertjes die domweg tegen een muur knallen. Er is geen ontkomen aan, humor – welke vorm dan ook – scoort in de media en zal dat altijd blijven doen. Comedy acts, die oorspronkelijk voor een relatief klein

publiek werden getoond, hebben hun bekendheid ook vooral aan Youtube te danken. Zo zijn er ‘Achmed, the dead terrorist’, de bekende mime-act bij het lied ‘Torn’ van Natalie Imbruglia, ‘the evolution of dance’ en nog duizenden, nee miljoenen,

meer. Niet alleen onbenullige homemade opnames zijn dus populair.

Deze vorm van populariteit kan u echter ook schaden. Denk maar aan de vele beschamende video’s die – vaak zonder uw toestemming en dus ook illegaal – geüpload worden en u zo een slechte naam kunnen bezorgen. Ze kunnen u zelfs uw job kosten. De schending van de pri-vacy is een ernstig feit, waaraan Youtube duidelijk nog moet – maar misschien niet wil – werken.

Kortom, Youtube is een gigantisch fenomeen dat blijft groeien, of we dat nu willen of niet. Het medium ligt daarenboven aan de bron van honderden andere feno-menen. Dankzij Youtube delen jong en oud van over de hele wereld iets van zichzelf, hoe onbeduidend ook. Exemplarisch voor deze wereldwijde verbondenheid is het adembenemende ‘Where the hell is Matt’. Ontdek en geniet!

Emmeline Schelfhaut

Het is feest, want het is Youtubes verjaardag geweest! Iets meer dan 5 jaar geleden (op 14 februari 2005 om precies te zijn) werd het Youtube-domein online geregistreerd. Op deze website kan men – voor de onwetenden onder mijn anders zo intellectuele lezers – video’s bekijken en delen. In die korte periode van vijf jaar is Youtube eerst gestaag, maar al gauw exponentieel gegroeid tot het megasucces dat het nu wel genoemd mag worden.

Elephants have really, really long... trunks.“



geSchiedeniS

Het Dorp achter de Heuvel

Een nieuwe rectorIn 2001 waren grote veranderingen op komst voor de Kulak. De drama-tisch lage studentenaantallen – nog slechts 700 in 2000-2001 – moesten gekenterd worden. Bovendien was Leuvens rector André Oosterlinck niet te spreken over de al te onafhan-kelijke koers die de campusrectoren voeren. Hij besliste daarom dat het tijd werd om de rectorverkiezingen aan de Kulak af te schaffen. Vanaf nu moest de campusrector passen in het team dat de Leuvense rector zou samenstellen. Er kwamen ook uitdagingen van buitenaf: het se-mestersysteem moest binnenkort ingevoerd worden en de Bologna-hervormingen met hun bachelor-master structuur lagen op tafel. Zo kwam het dat toen de ambtstermijn van campusrector Marcel Joniau er in 2001 op zat niet de kandidaat die de Kulak zelf voorstelde – Paul Igodt – maar wel economist Piet Vanden Abeele als campusrector aangesteld werd.Met Vanden Abeele kwam er alweer een Bruggeling aan het hoofd van de Kulak. Zijn eerste prioriteit was de studentenaantallen weer de hoogte in te krijgen. Daartoe ging hij de nadruk weer op onderwijs leggen: de Kulak moest ‘dé’ opstapcampus in Vlaanderen worden. Om dat ideaal te kunnen realise-ren moest het opleidingsaanbod weer uitgebreid worden. In ruil van de toch zo goed als ter ziele gegane opleiding Wijsbegeerte kreeg de Ku-lak de toestemming om vanaf 2004 de opleiding Onderwijskunde in te

richten. In het kader van ‘verbre-ding’ werden binnen de opleiding Onderwijskunde meteen ook door-stroomopties in de Psychologie en Pedagogische wetenschappen aan-geboden – studiedomeinen die erg populair waren. Die flexibilisering werd ook in andere opleidingen toegepast: in de richtingen TEW, Natuurkunde en Biologie werden doorstroomopties voorzien naar res-pectievelijk Handelsingenieur, Bur-gerlijk Ingenieur en Bio-Ingenieur in Leuven.Een tweede opdracht die Vanden Abeele moest vervullen was de plaats van de Kulak in het veranderende Vlaamse hoger onderwijslandschap bepalen. Bij de Bologna-akkoorden van 1999 was immers bepaald dat de bestaande universitaire structu-ren met een tweejarige kandidatuur (die in Kortrijk kon gevolg wor-den) en een tweejarige licentie (die dan meestal aansluitend in Leuven gevolgd werd) zouden veranderen in een driejarige bachelor met een een- of tweejarige master. De Kulak kreeg de toestemming om volledige bachelors in te richten, maar maakte

daar nog weinig gebruik van: enkel in de bachelors Geneeskunde en Onderwijskunde konden de volledi-ge drie jaar doorlopen worden. Voor alle andere opleidingen werden aan de Kulak dus geen diploma’s meer uitgereikt. Bij de bijhorende pro-grammahervormingen werd steeds uitgegaan van het principe dat Kort-rijk hetzelfde programma moest aanbieden als Leuven.Tijdens de tweede ambtstermijn van Vanden Abeele, die in 2005 inging, verschoven de accenten. De ideale opstapcampus worden leek een ver-worvenheid en er kwam meer aan-dacht voor andere aspecten: de po-sitie van de Kulak in de Associatie KU Leuven, onderzoek, internatio-nalisering en uitbouw van flexibele driejarige bachelors.

Eenheid in de veelheidHet beleid dat Vanden Abeele voer-de had zeker een gunstig effect op de studentenaantallen. In het jaar net na zijn aanstelling daalden de aan-tallen verder, maar daarna gingen ze steeds de hoogte in, naar ongekende toppen. In 2005 werd de symboli-

Een geschiedenis van de Kulak

Deel 4: De Wind in de Zeilen 2001 - 2010Dit laatste deel van Het Dorp achter de Heuvel behandelt de meest recente periode in de geschiedenis van de Kulak: we bespreken het bewind van Piet Vanden Abeele en werpen ook al een blik op de veranderingen die met de komst van Jan Beirlant op til zijn.

• Gebouwen B (r.) en C (l.) vanuit het groen.

11

geSchiedeniS

sche kaap van 1000 studenten over-schreden en het bleef steeds beter gaan. Elk jaar werden de records ver-broken. In 2009-2010 waren bijna 1200 studenten ingeschreven.De Kulak barstte bijgevolg uit haar voegen: een nieuwe uitbreiding drong zich op. Er waren al plannen om het gebouw van de medici met het hoofdgebouw te verbinden met een lange Spina. Op die manier zou het contact tussen de verschillende faculteiten bevorderd kunnen wor-den. Aan die plannen werd nu ook een nieuw gebouw toegevoegd, dat vooral voor Onderwijskundigen be-stemd zou zijn. Stéphane Beel, die eerder al Gebouw B ontwierp, te-kende opnieuw de plannen. Spina en Gebouw C konden in 2009 of-ficieel in gebruik genomen worden.Ook voor studenten was er nood aan meer ruimte. Er werd beslist om een nieuwe studentenresidentie te bouwen, die in 2008 werd geopend. ‘De Corona’ was een feit.

Het einde van de KulakDe slechte periode aan het begin van het millennium deed de KU Leuven al eens twijfelen aan het nut van de Kulak. Piet Vanden Abeele gaf aan vaak te moeten opboksen tegen de Leuvense structuren. Met de stij-gende studentenaantallen werd het beter. Bovendien merkte de KU Leuven dat haar rekruteringsgebied merkelijk kleiner was dan dat van UGent: het doembeeld van een re-gionale ‘Universiteit van het Hage-land’ stak weer de kop op. De Ku-lak was cruciaal om daar iets aan te veranderen. In Leuven besliste men dan ook dat het tijd was om de Ku-lak af te schaffen, althans, de naam Kulak af te schaffen. Het moest dui-delijker worden dat de Kulak niet de Kortrijkse universiteit was, maar wel de Leuvense universiteit. Vanaf 2005 werd de officiële naam van

de Kulak dus Katholieke Universi-teit Leuven Campus Kortrijk. In de praktijk leeft de term Kulak, zoals de lezer ongetwijfeld gemerkt heeft, nog steeds door.Hoewel er dus vanuit de officiële instanties wel een zekere bezorgd-heid om de Kortrijkse campus was, hielden veel Leuvense studenten er een mindere positieve houding op na. De Kulak was een dure instantie en haar enige bestaansrecht – zieltjes winnen voor de katholieke universi-teit – was inmiddels uit de tijd. Er ontstond een nogal patroniserende houding tegenover de West-Vlaam-se inwijkelingen: de Kulak was min-derwaardig, een gemakkelijke ma-nier om in de eerste twee jaren te slagen. Op een Algemene Vergade-ring van Loko eind 2009 werd aan rector Mark Waer de vraag gesteld of de Kulak niet beter afgeschaft zou worden. Neen, zo stelde Waer. Hij gaf daar de klassieke argumenten voor: West-Vlaanderen was de pro-vincie met de laagste doorstroom naar hoger onderwijs en de Campus Kortrijk had een rol te spelen in de concurrentie met UGent.

Naar de toekomstIn 2009 zat ook de tweede ambtster-mijn van Piet Vanden Abeele erop en moest hij plaats ruimen voor een opvolger. Mark Waer koos de wiskundige Jan Beirlant om de ko-mende vier jaar aan het roer van de

Kulak te staan. Daarmee kunnen we ook afscheid nemen van de verleden tijd: de ontwikkelingen die we hier-na bespreken zijn nog in volle gang. Met zijn nieuwe beleidsplan legt de nieuwe rector ook nieuwe accenten: de Kulak wil uniek worden en meer nadruk leggen op flexibilisering. De uitbouw van driejarige bachelors moet gepaard gaan met een major-minorstructuur. Vanaf 2010 wordt daar al een aanzet toe gegeven: bin-nen de opleiding Taal- en Letter-kunde komt er een doorstroomoptie naar Communicatiewetenschappen, binnen de opleidingen Rechten en Geschiedenis naar Politieke We-tenschappen. Met deze twee door-stroomopties breidt de Kulak haar aanbod opnieuw uit, deze keer in de richting van Politieke en Sociale we-tenschappen.Hoewel de studentenaantallen in 2009 opnieuw hoger lagen dan het jaar voordien, schreven zich minder generatiestudenten (eerstejaars) in. Dat zou een tijdelijke terugval kun-nen zijn, maar het kan ook de Ku-lak over haar piek heen is. Ook de nieuwe doorstroomopties konden op de infodagen op weinig belang-stelling rekenen. Al is het natuurlijk eigen aan deze doorstroomopties dat ze vooral op late beslissers mik-ken en dus alsnog succesvol zouden kunnen blijken. De toekomst zal het uitwijzen.Elwin Hofman

• Campusrectoren Piet Vanden Abeele (l.) en Jan Beirlant (r.)



Moet het nog bewezen worden dat de grote media hun verstand kwijt zijn geraakt? Ieder informatief medium geilt op sensatie, want sensatie is verkopen. Kranten kun je niet meer kritisch noemen, behalve enkele langere ar-tikels, die vaak niet meteen iets met de actualiteit te ma-ken hebben en dus de tijd kregen om te groeien. Deze enkelingen kunnen echter amper opboksen tegen de huidige hoogtijdagen van de overal welig tierende brol.Iedere dag staan de kranten vol – en ik bedoel quasi álle kranten – met zever gezever over ongelofelijk belangrij-ke en actuele onderwerpen. Grijze wij-zen als Martens en Eyskens komen aan bod naast een bende apolitieke idioten als Regi, Cilou Annys en vergeten BV’s, die in twee zinnen hun mogen mening geven over B-H-V en de val van de re-gering.En het volk doet er gewillig aan mee. Veel mensen ge-loven kritiekloos wat De Krant hen voorschotelt. De Publieke Opinie wordt gevormd aan de hand van snel bijeengeschreven artikels, die zogezegd ‘tot op het bot van het probleem’ gaan. Bijgeleverd zijn grote kleurige

grafieken (vaak vol fouten) en dramatische foto’s (ofte het ene beeld van de 4000 dat wel paste bij de tragische toon van het artikel). De tooghangers weten snel wie en wat te citeren om belezen uit de hoek te komen.

Wat te doen?Het wordt allemaal gelezen en geslikt, of niet? Per-soonlijk heb ik nog niemand ooit horen zeggen dat Het Nieuwsblad/De Standaard/De Morgen/Het Laatste Nieuws/… (schrappen wat niet past, of vul aan) een

écht verdomd goeie, kriti-sche krant is zonder geze-ver. Nee, integendeel: “fak, ej da nu were geleezn? Oe komn ze doa toch bi?” en “Wien is dien kerel?” zijn uitlatingen over ons papie-

ren wereldje die op de campus wel vaker rondgaan.Redacteurs en journalisten lijken soms een parallel uni-versum gecreëerd te hebben: “Zijn er echt mensen die dat denken? Is dàt de publieke opinie?” De wereld ver-zucht zich over de leugens en bedriegerij, maar iedereen

KOPZORGENHet failliet van de traditionele krantenDit is een jaar waarin de kranten niet kunnen klagen. Vanaf de eerste dag was er de ontmaskering van serieverkrachter Janssens, gevolgd door talloze trein- en natuurrampen, vliegtuigen die aan de grond ble-ven en de Kerk als schijnbaar pedofilie-instituut. Hoe meer problemen de politiek had om B-H-V te splitsen, hoe minder problemen de redacties hadden om hun pagina’s te vullen. Maar op welke manier doen ze dat ook alweer?

Veel mensen geloven kritiekloos wat De Krant hen voorschotelt.“

CULTUUR

13

koopt het en de kranten blijven verder doen. Hoezo? Wel, is er een alternatief misschien? Als alle kranten even sensationeel zijn, dan kiest iedereen voor the lesser evil (Obscuur!). De meeste journalisten laten zelf geen kritische stem horen, wat ze zelf doen stellen ze niet in vraag. Alas, money is money! De lezer geeft ook geen sig-naal, want hij blijft kopen. Zo komen we in een vicieuze cirkel, maar wat te doen? Een krant is natuurlijk beter dan geen krant, maar ie-dere neerwaartse spiraal is er uiteindelijk om doorbro-ken te worden. Als we de ogen even openhouden, dan vinden we krantjes en sites genoeg die een andere blik proberen te werpen op de actualiteit, de samenleving en de problematiek van de hedendaagse wereld. Velen blijken wel degelijk bewust te zijn van de journalistieke crisis. Er is dus weldegelijk een alternatief!

AlternatievenBeginnend met Fonds Pascal Decroos, die - financiële - steun zoekt om te strijden voor de betere onderzoeks-journalistiek. MO*, Mondiaal Nieuws, brengt 8-maal per jaar in papieren versie (ook bij de Knack en online voortdurend) een analyse van tendensen die de wereld mee vorm geven. StampMedia is dan weer erkend door de Vlaamse Vereniging van Journalisten, die de jongeren een stem wil geven in de media. Nieuws door jongeren, maar voor iedereen. Weliswaar met een Antwerps tintje. Apache News Lab zegt het zelf heel mooi: “Journalisten met een scherpe pen en een weerbarstig karakter schrij-ven over wat er echt toe doet. Nieuws, analyse, opinie en satire. Kritisch en ongebonden. Omdat het nodig is.” Geen van deze projecten is natuurlijk perfect, maar dat de frustraties zich in daden omzetten is een goed te-ken en iedereen kan er aan meewerken. Aangezien vele studenten – de leiders van morgen, onze campus, wij? – een eigen mening, een frisse visie en een pak energie hebben, denk ik dat de boodschap samen te vatten is als: ’t is aan ons.

Korneel Maes(De redactie wenst te benadrukken dat de mening die de auteur in dit artikel naar voor schuift niet de mening van de voltallige redactie is.)

THEMA MUZIEK

WWW:http://www.fondspascaldecroos.orghttp://www.mo.behttp://www.stampmedia.behttp://www.apache.be


OBSCUUR


Het is even simpel als doeltreffend: lees het oeuvre van Willem Elsschot. Het beslaat zo’n 750 bladzijden, ver-spreid over 11 boeken – de gedich-ten laat ik even terzijde. Elsschot werd geboren als Alfons de Ridder in 1882. Hij zou uitgroeien tot een gewiekste zakenman en een van de belangrijk-ste schrijvers van de Lage Landen in de 20ste eeuw. Zijn schrijfstijl komt vandaag de dag nog steeds verrassend fris over: geen woord te veel, zakelijk en nuchter. Die instelling komt ook naar voor in zijn droge, cynische humor (op en top in Pensioen) die op subtiele wijze een glimlach uitlokt bij de le-zer. Elsschots boeken zijn niet dik te noemen, telkens hoogstens 100 en nog wat pagina’s. Kort en krachtig, grappig en vlot leesbaar. Veel tijd heb je niet nodig en een zogenaam-de boekenworm moet je niet zijn om deze boeken te smaken.

Zwendelarij en gesjoemelDe bekendste werken van Elsschot zijn Kaas en Lijmen/Het Been. Dit laatste gaat over de geslepen praktij-ken van Laarmans die wordt opge-leid door Boorman om mensen ‘te lijmen’ om in grote getale nummers te kopen van hun tijdschrift. Kaas gaat dan weer over Laarmans die een kans ziet om op te klimmen in de maatschappelijke ladder door ver-tegenwoordiger te worden van een kaasfirma.

Deze twee werken zijn geïnspireerd op het zakenwerk van Elsschot zelf. Hij stichtte zijn eigen reclamebe-drijf na de Tweede Wereldoorlog, maar iets in hem verafschuwde dit werk. Over de oplichterspraktijken

in Lijmen/Het Been zou hij ooit gezegd heb-ben dat dat niet de werkelijkheid was. Als hij dat

wel had gedaan, dan zou niemand het verhaal nog geloven, omdat het er in werkelijkheid, aldus Elsschot, ‘nog veel erger aan toeging’. De boeken van Elsschot waren al-tijd wel autobiografisch. Nog in de trant van zwendelarij en gesjoemel, is het boek Het Tankschip, over een tanker die men dankzij de Tweede Wereldoorlog op een zeer lucratieve manier zou kunnen doorverkopen. Niet zo gemakkelijk om te lezen door de vele economische praat. Misschien iets voor de economisten?Wereldoorlog II speelt ook een rol in Pensioen. Een ingewikkeld maar uiterst vermakelijk verhaal over een oud vrouwtje dat sjoemelt met de uitkering van een omgekomen sol-daat. Hier is de cynische Elsschot op zijn best, de irritatie druipt van de beschrijvingen van het waggelende oude beesje af.

LiefdeEen Ontgoocheling zou dan weer gebaseerd zijn op de jonge Elsschot. In dit korte verhaal volgen we een kleine jongen die in de voetsporen

van zijn onsuccesvolle sigarenverko-pende vader lijkt te sukkelen. Twee andere boeken vertellen dan over zijn eigen kleinzoon, Tsjip en De Leeuwentemmer. De toon blijft bijtend en droog, maar het valt niet te ontkennen dat er een grote liefde uitgaat naar zijn kleinzoon, meerbe-paald zijn geboorte en de perikelen bij de scheiding van zijn dochter en Poolse schoonzoon. In zekere zin nog steeds actueel. De Verlossing gaat dan weer een ernstigere richting uit, waarin Pol Van Domburg botst met de katho-lieke dogma’s in zijn dorp. Ook Villa des Roses heeft een serieuzer hoofd-verhaal. Een jonge vrouw die haar dorp verlaat om te gaan werken in een pension in Parijs, wordt verleid door een van de huurders, de jonge man Grünewald – naar verluid ook

Elsschot op vakantieWat te doen? Zeeën van zon, zeeën van tijd. Na een druk gevuld academiejaar kan men al eens in een zwart gat vallen als er niets te blokken valt. De meesten – mezelf inbegrepen – bezatten zich dan maar à volonté, na een goede bbq-fond gelegd te hebben, en worden ’s anderendaags in de late namiddag wakker in hun met zon overgoten tuin met een reeds zwaar verbrand gat. Voor wie dat niet doet, of beter zelfs, wil combineren met iets meer verantwoorde bezigheden: hier volgt een gouden tip.

literatuur

• Willem Elsschot

Veel van Elsschots werk is autobiografisch.“

15

literatuur

een autobiografisch personage. Dit gegeven, dat heel wat moeilijkhe-den met zich zal meebrengen, wordt echter uitgebalanceerd door grappi-ge anekdotes over en bemoeinissen van de andere huurders.

LiteratuurHet meest literaire, indrukwek-kende en ongewoon mooi geschre-ven werk van Willem Elsschot is echter Het Dwaallicht. Dit is zijn laatste werk en hierin gaat het steeds terugkerend personage Laarmans met drie Afghanen in Antwerpen op zoek naar ene mysterieuze Ma-ria Van Dam. Iedere pagina is er een om af te likken, zeker in vergelijking met de schrijfstijl van Een Ontgoo-cheling, dat meestal samen met dit verhaal ingebonden wordt.Elf boeken, voor elk wat wils en genoeg om de zomermaanden mee door te komen. Deze korte boeken zijn ideaal en vermakelijk voor een luie namiddag in de zomerzon, ter-wijl je krachten opdoet en je her-sencellen uitrusten voor een nieuwe slachtpartij later op de dag. Voor je het weet heb je de smaak te pakken, lees je het ene na het andere werk en zijn die 750 bladzijden verorbert. En onthoud: het is een wijdver-spreid en wetenschappelijk onder-bouwd gegeven, dat wie al eens een boek leest, een film bekijkt of in slaap valt tijdens een klassiek con-cert, meer indruk maakt op zijn medemens. Plan je vakantie zorg-vuldig en wie weet maak je na de zomermaanden bij niet-ingewijden een uiterst belezen indruk, door te stellen dat je het volledige oeuvre Willem Elsschot hebt gelezen.Korneel Maes

DE VREEMDE WERELD VAN

Een ding is zeker, Tim Burton maakt geen alledaagse dingen. Kij-kers en lezers worden telkens on-dergedompeld in een unieke wereld met een al dan niet gezonde mix van bevreemding, horror, vertedering en humor. Zo ook in The Melancholy Death of Oyster Boy & Other Sto-ries. Het boekje vertelt de verhalen van enkele niet zo normale kinde-ren. Ze doen niets verkeerd en wil-len enkel wat liefde en vriendschap, maar door hun vreemde uiterlijk en dito gewoonten krijgen ze vaak geen van beide. Burton overstelpt je met vreemde figuren zoals Stick Boy, Staring Girl, Toxic Boy en vele andere. De bijtende humor in zijn versjes doet je bijna huilen en lachen

op hetzelfde moment. En alsof dat nog niet genoeg is, worden al deze versjes ook nog opgefleurd met Bur-ton’s even kleurrijke als macabere tekeningen. Een voorbeeld is onont-beerlijk. En ziehier, het verhaal van Stick Boy en Match Girl.

Stick Boy liked Match Girl,he liked her a lot.He liked her cute figure,he thought she was hot.

But could a flame ever burnfor a match and a stick?It did quite literally;he burned up pretty quick.

Sien Deltour

Tim BurtonDe naam Tim Burton doet bij de meeste normale stervelingen steevast een belletje rinkelen. Iedereen kent wel iets van zijn werk, al was het maar Edward Scissorhands, Mars Attacks! of The Nightmare Before Christmas. Sinds kort kunnen we ook genieten van zijn eigenzinnige versie van het alombekende Alice’s Adventures in Wonderland en Through the Looking-Glass van Lewis Carroll met (wie anders?) Johnny Depp in de rol van Mad Hatter. Burton is echter niet alleen een regis-seur en producent, hij heeft ook al wat werk verricht als tekenaar en schrijver.



religie

et verbazing en verdriet zien we dat het einde van het huidige Kulakjaar ons in de armen dreigt te vliegen. Desalniettemin proberen wij onbevreesd en heel erg hard

weg te lopen. Al is het maar omdat het einde van zo’n Kulakjaar niet alleen een zweetkelderloze vakantie met zich meebrengt, maar ook -de horror- examens. Niet getreurd, er kan u (of uw restanten tenminste) een toe-komst van aanbidding te wachten staan, als relikwie bijvoorbeeld. Het enige wat men daartoe moet bewerk-stelligen, is het martelaarsschap. Al deze mensen hebben zichzelf onsterfelijk gemaakt door dood te gaan, weliswaar op een ontegenspre-kelijk indrukwekkende manier. De kruisweg tot de aureool zal ik proberen toe te lichten aan de hand van onderstaande voorbeelden, in chronologische volgorde. Aangezien dit het laatste nest heiligen is dat ik u ‘door uw strot kan rammen’, zal ik dit met ongebreideld genoegen doen.Degene die het martelaarsschap zo ongeveer heeft uitgevonden is de Heilige Stefanus. Hij stierf in het jaar 35 ten gevolge van een steni-ging, omdat hij de hogepries-ter en de oudsten in Jeruzalem ervan had beschuldigd Jezus te vermoorden. Toegegeven, hij vroeg er eigenlijk een beetje om. In Klein-Azië leefde omstreeks 200 een heidens man die voor zijn dochter, Barbara, een toren en een badhuis liet bouwen zo-dat haar maagdelijkheid bewaard zou blijven. Zij wou drie ramen in dat badhuis, als symbool voor de heilige drievuldigheid. Toen papalief dit te weten kwam poog-de hij Barbara te onthoofden, maar werd zijn hoofd eraf geblik-semd. ‘Poets wederom poets’, zal God gedacht hebben.In de reeks ‘serious daddy is-

sues’ is er ook de Heilige Agnes, die naar eigen zeggen verloofd was met Jezus Christus. Zij werd door haar heidense vader geofferd, door anderen verkracht en ge-marteld en ten slotte werd een zwaard door haar strot geramd, tot de dood daarop volgde. De Heilige Sebastiaan is degene die waarschijnlijk de meest afgebeelde is in deze rij, niet per sé omdat hij zo iconogeniek is, maar omdat hij overdreven spectaculair is doodgegaan door toedoen van anderen. In zijn tijd was het not done om ervoor uit te komen dat je Christen

bent, een beetje zoals nu, alleen waren de gevolgen in zijn tijd fysiek pijnlijker. Hij werd eerst vastgebon-den aan een boom en met pijlen doorzeefd, maar toen hij hieronder niet bezweek hebben ze hem losgemaakt en doodgeknuppeld. Zijn lichaam werd in de Cloaca Maxima (lees: riool) geloosd,

maar opgevist door of de Heilige Lucina, of de Heilige Irene – daarover verschillen de meningen. Ironisch genoeg is hij de beschermheilige van de boogschutters, zou hij daarmee kunnen lachen vanuit de hemel?Sint-Ursula van Keulen, dus niet de Zwitserse mevrouw Andress die zo be-vallig uit het water komt gewandeld in Dr. No, maar een koningsdochter die ervoor gezorgd heeft dat er 11.000

maagden geveld werden omdat ze het niet kunnen vond om te trou-wen met een ongedoopte jongen, de Engelse vorstenzoon Etherius. Ursula en haar gevolg sloegen op de vlucht, maar werden vervol-gens uitgemoord door de Hunnen omdat ze ook niet met hun leider wou trouwen, het kieskeurig wicht. De kans is echter nogal groot dat er een inscriptie abusievelijk ge-interpreteerd werd en dat het er eigenlijk maar elf waren. Omdat het zo’n omstreden legende betreft werd ze voor alle zekerheid van de heiligenkalender geschrapt, tant pis. Veel pis.

Sophie Huys

De K van K.U.L.Een tijd van gaan.

17

Voor haarDe nieuwste trend deze zomer is de mixkini. Je combineert een topje van de ene bikini met een broekje van de andere bikini. Ideaal lijkt me dat als je elke dag een andere strandlook wilt! Maar het is ook hip natuurlijk...

Bikini's met triangeltopjes blijven bestaan, en ook de marinetrend is nog lang niet voorbij (zie bikini's Banana Moon). De driehoekjes zijn dit jaar wat kleiner, want het mag allemaal heel sexy zijn. Broekjes vind je deze zomer zowel met een lage als met een iets hogere taille. Ook bikini's met pailletten, frutsels of andere versiersels duiken weer op. De trends die in de vorige Obscuur als lente- en zomertrends beschreven werden, komen ook terug in de badmode. Denk aan een jeansbi-kini of bikini's met bloemetjes, streepjes...

Ben je eerder een stijlvolle-badpakken-meid, ga dan voor de cut-outmodellen. Sinds vorige zomer reeds in de bladen, maar eigenlijk al veel langer (sinds 2008) bestaand dankzij Lenny Leleu.

Voor deze laatste editie van Obscuur bespreek ik de badmode voor hem en haar. Ik hoop dat jullie van deze mode- en beautyrubriek genoten hebben! Enjoy this last one...

Voor hemAlhoewel de meeste mecs vorig jaar met wijde shorts rondliepen, wil de mode dit jaar toch iets anders. De zwembroek keert terug, en hoe! Superstrak. Kort of lang. En in heel erg felle kleuren, zoals ook de in de klerenmode. Echt, zo geslaagd!

Badmode – lexicon � Bikini: tweedelig, bestaat uit een topje en een broekje.

� Monokini: enkel een broekje. � Tankini: tussen bikini en zwempak, het topje eindigt juist boven het broekje.

� Burkini: combinatie van burka en bikini, voor islamitische vrouwen.

� Bandeautop: topje van een bikini, maar in de vorm van een 'band', eventueel met koordjes in het midden (zie foto).

Door Lierin Dedeyne


Mode & BeautY

&modebeauty


Satire

claireRODDELBLAD VAN DE KULAK

EditoriaalDoor de hoofdredacteur,die ‘nie kan zupn’

Bla, bla, zaginge.

WetenschapDoor Ward Snoeck

Ah nee, toch niet. Misschien vol-gend nummer.

Te koopMassale overstock van studenten-tijdschrift ‘Obscuur’. Bruikbaar om de barbecue aan te steken of om papier-maché te maken. Zich wenden tot dhr. E. Hofman.

Mode & BeautyMannen zijn al mooi gekleed. Vrouwen zijn hopeloos.

2

109

6

11 12 13

161514

7

8

5

43

NieuwsEen maand geleden is de ketting van Nico Denorme zoek geraakt. Drie weken geleden werd hij te-ruggevonden. Vermoedelijk zijn de daders lid van LOKO.

Lijstje

Oktober: 10November: 9December: 8

Februari: 7Maart: 6[lijst stopgezet]

Aantal redactieleden:

Interview met Bekende RockbandO: Hallo!Bekende Rockband: Wij zijn een beetje zat.O: Wij ook.B.R.: Woe, jullie zijn meisjes.

O: Uh, ja. Wacht, wij moeten een vraag stellen. Wat is het meest memo-rabele uit jullie carrière?B.R.: Wodka! En tieten! Hahahaha.O: Hahahahahahahahaha.

Gratis

� Donut � Sticker � Condoom � Chocolade

� Niets, want het geld is op.

Gratis bij deze Claire:

claire cultuur

NiveauHoofdredacteur wil niveau Obscuur omhoog tillen:(verwonderd) “Wat is Obscuur mooi...”(verontwaardigd) “Wat is Veto le-lijk!”

KulakwoordenboekDEADLINE: moment waarna LINDE DECLERCQ begint aan haar bijdrage voor Obscuur.* Grapjes over maken tegen hoofdredacteur, die dan wel moet doen alsof hij het niet erg vindt.

De LepelArne liep weg van de neger. Hij stapte op de bus. De man naast hem nies-de. “Oei”, dacht Arne. De neger zei: “Hier heb je een zakdoek.” Arne stap-te op de bus. “Vamos a la playa”, zei hij tegen de chauffeur, die niesde.

Vorige week: theatervoorstelling.Gisteren: optreden bekende groep.Volgende week: n.v.t.

CultuuragendaHmm, hoe gaan we dit nu weer ge-vuld krijgen? Heeft iemand ergens nog een boekbespreking voor school liggen of zo?

Volgend jaar in Obscuur � De Zeven Deugden � Kulakencyclopedie � Voorbij de Heuvel: een toe-

komst van de Kulak � De Domste Kulakprof

19

Satire

Kampus Culak. Op het eerste zicht een schijnbaar onschuldige Facebook-vriend die de kaap van 700 sympa-thisanten nadert. Niets om zich vra-gen bij te stellen, hoor ik u denken. Maar wat als ik u wist te vertellen dat er achter die studentikoze façade een uiterst gevaarlijke machtsideologie schuilgaat, die via propaganda en mis-leidende beloftes uw geest probeert te vergiftigen? Langzaam maar zeker in-filtreert Kampus Culak in elke laag en faculteit van onze geliefde Campus. Door uw ontevredenheid te voeden, zondebokken te creëren en zich op te werpen als schijnbare Verlosser van de Kulak, bouwt zij succesvol verder

aan een leger van volgelingen. Uit anonieme bron heb ik vernomen dat zij druk bezig zijn aan hun volgende stap: de omverwerping van het rec-toraat en het presidium om plaats te maken voor hun eigen stromannen onder de leuze: ‘First the Kulak, then the world!’.Naast getuigen zijn er, zoals het derge-lijke mafiosi betaamt, geen harde be-wijzen. De vermoedens zijn des te tal-rijker. Neem nu bijvoorbeeld de quiz die zij op hun pagina aanbieden: ‘Ben jij een échte Kampus Culak vriend?’. Onder de Kulakkers met de uitkomst ‘geen Kampus Culak vriend’ zijn al meerdere verdwijningen vastgesteld.

Ook bieden zij sinds kort hun hulp aan bij het zoeken naar een geliefde; beslist om de grondslag te leveren voor een perfect Kampusras. Daar-naast en vooral hebben we de sluier van mysterie die rond de feitelijke identiteiten van de leiders van Kam-pus Culak hangt. Ik laat u zelf uw conclusies trekken, maar zeg niet dat ik u niet gewaarschuwd heb als bin-nen enkele dagen/weken/maanden de KC-coup wordt doorgevoerd, de Kulakgrenzen gesloten worden en u opgepakt wordt door de KC-Polizei, omdat u zich licht negatief uitgelaten heeft over rechtenstudenten. LD

Ein Volk, ein Reich, ein Kampus Culak!

SCHOKKEND

SLACHTOFFERSBISSCHOP VANGHELUWE

MAAKTE AL EERDER

Na zijn bekentenis durven nu ook andere slachtof-fers uit de biecht klappen. Het misbruik door Van-gheluwe blijkt een onvermoed grote schaal gehad te hebben.

Thijs Decoster getuigt: “Tijdens mijn Plechtige Com-munie heeft de bisschop mij aangerand. Hij legde zijn hand op mijn voorhoofd, en dat terwijl honderden mensen toekeken! Ik dacht op het moment zelf dat het bij het ritueel hoorde, maar nu ik ouder ben weet ik natuurlijk dat hij vieze spelletjes aan het spelen was. Ik voel mij vernederd en gebruikt.”Het lijkt erop dat Roger Vangheluwe duizenden min-derjarigen op deze schandelijke manier misbruikt heeft. In een extreem geval zou de bisschop zelfs een pasgeboren kind seksueel lastiggevallen hebben: “Bij mijn doopsel besprenkelde hij mij met zijn vocht”, aldus Annemie Bisschops.Hoe is het mogelijk dat de Kerk dit schandaal zo vele jaren met de mantel der liefde bedekt heeft? Is het wel mogelijk dat de kerkelijke autoriteiten hiervan geen weet hadden? Het lijkt een groot complot te zijn.

Doe deSTEMTEST

Door Siegfried Bracke

UITKOMSTU moet voor N-VA stemmen.

Door de lezers van Obscuur verkozen tot nieuwe bondscoach, premier, bisschop van Brugge, presen-

tator bij VRT en hoofdredacteur van Obscuur.

KABOUTER WESLEY



WoordenBoeK

THESIS: bundel teksten die zijn overge-schreven van andere boeken en thesissen. Is altijd klaar na de deadline.*Moeder bedanken die het manuscript typ-te, en lief, zonder wie het werk sneller klaar was geweest.

TL-LAMP: geavanceerde technologie, die de lesruimten van zoemend geluid voorziet.

TREINPARTNER: persoon die u ontmoet juist voor het instappen en tegen wie u na vijf minuten niets meer weet te zeggen.*Het gesprek gaande houden met de vol-gende onderwerpen: het weer, examenre-sultaten, de werkzaamheden aan gebouw D, het eten in de Alma, de stakingen in de NMBS, uw constipatieproblemen. Deze volgorde respecteren.

TOOGHANGEN: eeuwenoude bezig-heid waarbij men uren aan de toog van de CANTOR zit. Gebeurt volgens strikt na te leven regels. Bv.: ‘Praten is niet nodig; men kan ook in stilte van zijn pint genieten. Er wordt alleen opgestaan om naar toilet te gaan. Er wordt nieuwe drank besteld, nog voor de vorige pint op is.’ (uit: Tooghangre-gels, facebook.com, door bekroond specia-list in de discipline NICO.)

TWINTIG: aantal lezers van het KULAK-WOORDENBOEK. Zal binnenkort expo-nentieel stijgen naar ÉÉNENTWINTIG, wanneer het werk een voorwoord krijgt van de rector.

UITGAANSBUURT: bestaat aan de Kulak uit 1 café en 1 fuifzaal. Wordt desondanks in het hart gedragen door elke Kulakker.*Zondagavond uw weekgeld opdrinken in de CANTOR, zodat u de rest van de week moet overleven op boterhammen met kaas of op vuilbakresten van de Alma.

UITLENEN: techniek waarbij studenten elkaar geld of andere waardevolle goederen geven om ze nooit meer terug te bezorgen.

VAAT: noodzakelijk element van kotkeu-ken. Wordt om de zoveel maanden gedaan door goede ziel of moeder van kotgenoot. Hoogte van de stapel varieert. Zie ook KOTGEUR.*Geen borden nemen uit het midden van de stapel.*In kast steken wanneer vrienden op bezoek komen.

VAKANTIE: voor eerste-zitters in de zo-mermaanden, voor tweede-zitters tijdens het jaar.

VALVEN: uithangbord waarop de lesver-plaatsing van vorige week volgende week wordt gemeld.

VELO: vervoermiddel dat door BEZORG-DE MOEDER wordt gekocht voor verblijf aan de Kulak, en dat na een week is gesto-len.*Exemplaar pikken van ander slachtoffer, die er dan op zijn beurt ook eentje pikt. Zo ontstaat het fameuze ROTATIESYSTEEM.

VERKIEZINGSWEEK (gem.): ultieme festiviteitenweek plaatsvindend na de paasvakantie, waarin twee of meer kandi-daat-praesidia het tegen elkaar opnemen. Strijdlustig gebeuren, waarbij menig propa-gandamateriaal kapotgescheurd wordt door sympathisanten van de tegenpartij. Hoog-tepunt van de week is het VERKIEZINGS-DEBAT, waarin het uitkomt dat minstens 1 praesidium meedoet voor de lol.

VERVOERMIDDEL: statussymbool waaraan u iemands afkomst herkent. De BMW’s zijn van de FILS-Á-PAPAS, rijke landbouwers hebben een Mercedes, pedo-fiele priesters een volkswagencamionet met gordijntjes. En de ene krakkemikkige rode camionet is van PIETER-JAN DEVRIESE.

VUB (pej.) vangnet voor trissers.*Niet op diploma vermelden.

WAELKIE TAELKIE: roepnaam inter professores van LAURENT WAELKENS. Professor uit de rechten, bekend van de uit-spraak ‘Na zonneschijn komt regen’ en ‘Ge moet Augustinus eens voorlezen aan uw kinderen, dan worden ze direct high’.

WESLEY: superheld van de toiletten. Alles-reiniger. Pleit voor vermannelijking van het concept WCMADAM.

WHEREABOUTS: verblijfsgegevens te overhandigen aan BEZORGDE MOEDER die wil weten waar zoon- of dochterlief rondhangt. ‘Toon nekeer uw whereabouts.’ Alternatief voor de ENKELBAND.

WOENSDAGNAMIDDAG: vaste week-dag waarop stoet van oude peetjes en mee-tjes de Kulak komt binnengewandeld. Ook: UNIVERSITEIT DERDE LEEFTIJD. Leerstof blijft elk jaar gelijk omdat men die van vorig jaar toch is vergeten. Te onder-scheiden van andere namiddagen door de geur in hal A, en aanvoer van enkele contai-ners KOFFIETASSEN.

ZELFSTUDIE: stuk cursus dat niet gedo-ceerd wordt door professor omdat hij ‘geen tijd meer heeft’. Wordt bijgevolg ook niet gestudeerd door student omdat hij ‘geen tijd meer heeft’.

ZWEETKELDER: kelder die ruikt naar zweet. Was daarom vroeger geverfd in het geel. Soort orakelplaats voor fuiven en can-tussen, waar sinds het ontstaan van de Ku-lak 1568 keer werd overgegeven, 3 kinderen werden verwekt, 132 relaties ontstonden, en 1 keer werd geschilderd.

ZOUDEN WE ER NIET BETER MEE OPHOUDEN: bedenking die ik mij maak bij het einde van het Kulakwoordenboek.

Linde Declercq

Welkom in het 7e en laatste deel van het Kulakwoordenboek. Voor de lezer die elke maand met de schaar Obscuur te lijf gaat om een geniet exemplaar samen te stellen, hebben we goed nieuws. Volgende week wordt dit naslagwerk als boek uitgegeven, compleet met alle edities verzameld, nieuwe lemma’s en illustraties van supertekenaar Jan Maertens. Als on-uitwisbare herinnering aan uw studietijd en als een baken voor uw nageslacht: de Kulakopedia, het lexicon van ’t Hoge.Te koop in hal A en ’t Stuhu, via [email protected] of een sms op de Kulakwoordenboek-lijn 0477/39.30.72.*: praktische tips

MIJN EERSTE KULAKWOORDENBOEKPraktische gids voor abituriënten

T-Z

21

horoScooP

Horoscoop

Het collectief verbond der Vlaamse Moeders spreekt van luiheid als hun hardstuderend Kulak-kind het strakke huisreglement niet actief genoeg toepast. Ook op kot lijkt de situatie zijn kritische hoogtepunt te be-reiken. Een Kulakkertje profileert zich steeds vaker als een lui wezen door te opteren voor diepvriesmaaltijden, Chinees en andere nationaliteiten. Hoe heerlijk contra-dictorisch het ook mag klinken, dit snelle voedsel sti-muleert wel degelijk ons luie bestaan. Voldaan van de calorierijke, ongezonde doch snelle hap, rept men zich langzaam om nog wat te internetten, te facebooken of een filmpje te checken. Sporten behoort ook tot de mo-gelijkheden, maar dan bij voorkeur in z’n meest passieve vorm. De helling naar de Alma, het kleine broertje van de Mont Ventoux, wordt opgekropen. Het traject heeft iets weg van een martelgang. Gelukkig heeft de vindingrij-ke student voor elk probleem een oplossing en kan hij dankbaar gebruik maken van zijn gratis buskaart. Een ritje naar boven met de bolide, brengt ook soelaas.

Op fysiek vlak gaat het dus volledig de verkeerde kant uit. Onze eigenste Thomas Ryon, naast fulltime Taal- en Letterkundestudent in hart en nieren, ook een be-

genadigd sportman, kwam, keek rond en zag met lede ogen dat het niet goed was. Samen met Céline Melis probeerde hij dit academiejaar het luie tij te doen keren. En het mag gezegd, dit sportpresidium was er een om u tegen te zeggen, want hun missie is toch wel geslaagd. Op het menu stond lopen, verkrijgbaar in drie verschil-lende porties (3, 5 of 8 km), actief voetballen, skireis naar Avoriaz, scherminitiatie, Kulak Ironman, karten en nog veel meer.

Op intellectueel vlak moet een mens het helaas zelf zien te redden. Het vergt een behoorlijke dosis karakter om je volledig op de studie toe te leggen. Studeren is immers een fulltime job! Maar worden we niet door allerhande externe factoren afgeleid? Zuigt het hart van de Kulak, beter bekend als Hal A, ons niet in haar valkuil? Is Hal A naast de bibliotheek niet als een McDonald’s naast de diëtiste? Maar goed, elk jaar kunnen we bewijzen dat we niet al-leen lui zijn! De blok en examens staan voor de deur en we geven er met z’n allen een collectieve lap op! En als dat niet lukt, dan tonen we toch gewoon in september dat we wel degelijk actief kunnen zijn? Melanie Vandewaetere

AcediaJe moeder zal je er onvermijdelijk wel al eens van beschuldigd hebben… Och, trek niet zo’n onschuldig gezicht! Ik heb het over die onverbeterlijke luiheid, die gepatenteerde gemakzucht of, om het voor de slechte verstaander wat nadrukkelijker te omschrijven, je pure vadsigheid! Naïef als je was, wist je niet eens dat dit de laatste, en per definitie gelukkig minst erge hoofdzonde is.

DE ZEVEN HOOFDZONDEN

Ram: Deze week breekt u een arm. Gelukkig is die niet van u.

Stier: U ziet een oude vriend(in). U zegt hallo en wandelt verder.

Tweelingen: Kijk deze maand uit naar ladders. Als u ze vindt, loop er dan vooral niet onder.

Kreeft: Een verre reis is uw lot. Wegens autopech strandt u echter in Waregem.

Leeuw: Ga niet naar de zee. U zou wel eens kun-nen verdrinken.

Maagd: U ontmoet een ziels-verwant. Als u hem/haar deze maand niet ziet, dan wel op een ander moment. Schorpioen: Na lang aarze-

len loopt u toch onder een ladder door. Dat had u nooit mogen doen.

Boogschutter: Na grondige overweging zet u de eerste stap. Daarna is het tijd voor de vol-gende.

Weegschaal: Dagenlang droomt u van uw eigen superman. Get a life!

Waterman: Alles klinkt u als muziek in de oren. Die koptelefoon ziet er noch-tans belachelijk uit.

Vissen: Neem een voorbeeld aan anderen. Zij doen dat ook.

Steenbok: U voelt zich op-gesloten. De wijkagent uit-schelden was niet uw beste tactiek.

hoofdZonden



D O O P P R A E S I D I U M

D J I T L A A M D O O R B E

R G A I D A C R A U G N D B

A E R N R A S P I N A E E U

I N D O M U E T I F V T I R

A R S L E R U N U K N H L E

B O A E E N O C O H K C K T

L T A I R K E R S I U A A T

A N A N B R E T M R P H L A

U A M E O R M E O P O C U Z

W C I D I R D M E T R S K H

E B I J I E O L E W E O A J

N U K N R D O C I N Z L M R

G O M F Z A I R O V A E N S

ALMAANSEREMMEAPPELARCADIAAVORIAZBIERBIERKONINGBLAUWENBROODMAALTIJDCANTORCORONADOOPFREDERIKGROENEMOTE

GUIDOHALAKORTRIJKKULAKLIEDNICOOBSCUURPRAESIDIUMPROMSSCHACHTENSPINASTUHUZATTERUBENZWEETKELDER

Elk woord uit de onderstaande lijst kunt u terugvin-den in het letterveld. Ze kunnen zowel verticaal, ho-rizontaal en diagonaal – in beide richtingen – voor-komen. Met de overgebleven letters kan je een slagzin vormen.

Woordzoeker

Sudoku’sVoor juristen Voor ingenieursVoor wetenschappers

DroedelsVijf woorden worden visueel omschreven.

Oplossing droedels: onderzeeër, achtereenvolgens, dringend, zonderling, kanarie. Oplossing paard: ‘de aftocht blazen’

PaardVertrek bij de ‘D’ linksonder en maak telkens de sprong van een paard (zo-als bij schaken). Je vormt een zegswij-ze. Je kan elke letter slechts eenmaal gebruiken.

PuZZelS

23

QuiZ

DE SLIMSTE KULAKPROFTER WERELD

VERVOLG VAN DE ACHTERZIJDE

6. Uit welke regio’s komen de meeste kulakstudenten?

Paul Igodt Karel Dekimpe

Kortrijk, Roeselare, Ieper, Tielt, Oudenaarde, Veurne, Brugge, Deinze, Waregem

Kortrijk, Roeselare, Brugge, Ieper en Oostende?

We zoeken het iets dichter bij huis: Kortrijk staat natuurlijk op kop (114 studenten), daarna volgen Roe-selare (64), Wevelgem (33), Zwevegem (32) en Harelbeke (32). Twee punten voor zowel professor Igodt als

professor Dekimpe.

Tussenstand17 20

En blijkt dat we een duidelijke winnaar hebben. Hij kent de Kulak van binnen en van buiten en verdient daarvoor eeuwig respect van ons, onwetende eerste- en tweedejaars kulakstudenten. Met toestemming van de rector wordt volgend jaar het vak ‘De Kulak – theorieën en debatten‘ gegeven door een specia-

list ter zake: prof. dr. KAREL DEKIMPE. Vanaf nu wordt hij dan ook beter aangesproken als Slimste Kulakprof ter wereld!

finale

7. Wat zijn dit jaar de meest voorkomende namen aan de kulak?

Lies, Sofie, Stijn, Anne en nog een jongensnaam… Dieter? Lies, Sarah, Simon, pfff, en Jan en Piet…Als je de naam van je gesprekspartner in de cantor vergeten bent, gok dan op een van de volgende namen: Matthias (21 keer), Thomas (21), Sarah (16), Simon (15) of Stéphanie (15). Twee punten voor professor

Dekimpe, geen voor professor Igodt.

8. Wat wordt het meest gedronken in de cantor?

Een pint, cola (light), Leffe, Rodenbach en Fanta. Ik zal er niet ver naast zitten.

Een gewone pint, cola, duvel, baccardi-cocktails, en blonde leffe? Nee, dat laatste zal wel niet.

Prof. Igodt zat er toch verder naast dan prof. Dekimpe. Ice-tea en passoa werden niet geraden, pint, cola en duvel waren correct. Twee punt voor prof. Igodt, drie voor prof. Dekimpe.

9. Wat zijn de vijf richtingen met de meeste studenten?

Rechten, Geneeskunde, TEW, Biomedische en Chemie

Rechten, Geneeskunde, TEW, Taal- & Letterkunde en Geschiedenis

De rechten voeren de lijst aan met 252 studenten, daarna volgen Geneeskunde (222), TEW (204), Taal- en Letterkunde (76) en Biomedische Wetenschappen (61). Vier punten voor beide professoren..

10. Hoeveel groepen staan op de affiche van Cantina Cubana?

Een DJ met een gemakkelijke naam, maar ik weet hem niet meer. Drie groepen?

Vijf. Ik kan ze indien nodig zelfs opsommen.

Het waren er, zoals prof. Dekimpe al stelde, inderdaad vijf, met DJ Bob helemaal bovenaan. Na deze laatste vraag bekijken we de eindstand...

RESULTAAT25/46 32/46

Simon Andries


DE SLIMSTE KULAKPROFIn deze laatste editie van Obscuur komen we eindelijk te we-ten wie de Slimste Kulakprof wordt. Exclusief voor deze finale wordt een licht gewijzigde vraagstelling toegepast: de professoren moeten nu vijf juiste antwoorden per vraag geven in plaats van een. Deze finale wordt de ultieme krachtmeting tussen twee wiskundigen met twee verschillende karakters. Paul Igodt onderschatte zijn eigen kunnen, maar door bere-deneerd te antwoorden, stootte hij als eerste verdiend door

naar de finale. Karel Dekimpe daarentegen beantwoordde de vragen op een recordtempo, en werd zo schijnbaar zonder al

te veel moeite de tweede finalist.

TER WERELD

In elke editie van ‘Obscuur’ namen twee professoren het tegen elkaar op. In de vorm van vijf korte vragen werd hun kennis over de Kulak getest. Degene met de minste fouten stootte telkens door naar de volgende ronde. De uitdagers

in deze finale zijn prof. Karel Dekimpe en prof. Paul Igodt.

1. Geef de namen van vijf professoren uit de faculteit Letteren.

5. Welke vijf evenementen organiseerde het cultuurpraesidium dit jaar?

4. Geef vijf maaltijden uit de alma.

3. Wat zijn de vijf meest gebruikte verzamelplaatsen voor de Kulakstudent?

2. Geef vijf gastsprekers die te zien waren in aula’s Vesalius of Stijn Streuvels.

Paul Igodt Karel DekimpeD’hulst, Staels, Desmet, Van Iseghem, nog één…

telt Declerck ook nog mee?Desmet, D’hulst, Trio, Verschaffel, en die van

Spaans… Vandebosch! Renaat Declercq telt ook nog mee. De eerste vijf punten zijn binnen bij beide professoren.

De rechten hebben er een paar georganiseerd, Gutman was spectaculair, Londers. En dan de wetenschappers: Frank

Raes en Noel Veraverbeke. En Stefaan De Clerck ook nog zeker?

Daar weet ik echt niets van, volgende vraag. Of wacht: Milquet!

Prof. Igodt schudde nogal wat wetenschappers uit zijn mouw en scoort vijf punten, prof. Dekimpe moet het met een punt stellen.

Het StuHu, de Corona, het studentendorp, hal A, en het gebouw van de geneeskunde.

Het StuHu, de Cantor, de Zweetkelder, hal A en hal E.

De cantor en de zweetkelder gelden iets meer als verzamelplaats dan de corona en het studentendorp. Vijf punten voor prof. Dekimpe, drie voor prof. Igodt.

Dat is gokken, witloof-hesperolletje zal wel eens geweest zijn, hamburger met frieten, vol-au-vent,

worst met appelmoes?

Zeker koninginnehapje! Spaghetti, stoverij, braad-worst, en vandaag at ik fishsticks.

Vol-au-vent kunnen we niet goedkeuren. Vier punten voor prof. Igodt, drie voor prof. Dekimpe. Prof. Igodt geeft zijn voorsprong uit handen...

Die kunstwerken die hier hangen, KIK? En Student Welcome, Cantina Cubana?

Night of the Proms, Kulak-proms, KIK en het kulak-toneel. Verder weet ik niets meer.

Prof. Igodt was niet echt op de hoogte van de verwezenlijkingen van het cultuurpraesidium, hij had er slechts een juist en verspeelt opnieuw kostbare punten. Professor Dekimpe wist vier punten te sco-

ren.We gaan verder op pagina 23.

Tussenstand17 20

Professor Dekimpe staat nipt aan de leiding, maar het spel is nog niet afgelopen. Lees verder op pagina 23 en kom definitief te weten wie de geschiedenis in zal gaan als

Slimste Kulakprof ter Wereld.

Obscuur Mei 2010

Documents

Transcript of Obscuur Mei 2010