VERENIGDE STATEN VAN AMERIKA'S

NEURENBERG overtredingen en

Andere misdrijven

GET DE VERENIGDE STATEN VAN AMERIKA UIT internationale oorlogen / ZAKEN

INBREUK OP overeenkomsten / contracten / VERDRAGEN - aangegaan met

criminele bedoelingen / bedrieglijk opzet: Daarom kan elke / alle overeenkomsten De

Verenigde Staten van Amerika zich beroepen op To Be In International Wars en het uitvoeren

van hun criminele daden NULL / VOID --- GET DE VERENIGDE STATEN OUT OF

BUITENLANDSE WARS - DO vreemde naties het recht hebben om vast te houden En

vervolging van terroristen?

HEEFT DE VERENIGDE STATEN VAN AMERIKA kennis aan de OPENBARE /

WERELD Dat zij en haar bondgenoten waren Engaging In WARS voor doeleinden Of:

Het creëren van terroristische cel groepen als Al-Qaeda;

TRAINING blanke racisten

Omverwerpen van buitenlandse overheden

MENSENHANDEL drugs, wapens, Slaven, etc.

Seksuele perversies, verkrachting, marteling, etc. De volgende informatie is geknipt en geplakt uit de volgende:

http://en.wikipedia.org/wiki/Crimes_against_humanity/

http://www.slideshare.net/VogelDenise/nuremberg-principles-crimes-against-humanity-wikipedia-

information

http://en.wikipedia.org/wiki/Crimes_against_peace/

http://www.slideshare.net/VogelDenise/nuremberg-principles-crimes-against-peace-wikipedia-

information

Echter, de foto's gemaakt en geplaatst voor informatieve en educatieve doeleinden op grond van de wetten van de

Verenigde Staten en / of internationale wetten die ter zake gelden bij de inspanningen om de kijkers te helpen met het

begrijpen van de Verenigde Staten van corrupte regering van Amerika ambtenaren Strafbare feiten en cover-ups.

Hopelijk, met internationale hulp, zullen de Verenigde Staten van Amerika staatshoofden en corrupte ambtenaren de

rechter worden gebracht om te beantwoorden voor hun criminele daden:

Misdaden tegen de menselijkheid

Misdaden tegen de menselijkheid, zoals gedefinieerd door het Statuut van Rome van het Internationaal Strafhof

Memorie van Toelichting, "zijn bijzonder verfoeilijke misdrijven in dat ze een ernstige aanval op de menselijke

waardigheid of ernstige vernedering of een aantasting van een of meer mensen. Ze zijn niet geïsoleerd of

sporadische gebeurtenissen, maar maken deel uit hetzij van een overheidsbeleid (hoewel de daders hoeven niet

identificeren zich met dit beleid) of van een breed praktijk van verdragen wreedheden of gedoogd door een

overheid of een de facto autoriteit . Murder; uitroeiing; foltering; verkrachting; politieke, raciale of religieuze

vervolging en andere onmenselijke handelingen de drempel van misdaden tegen de mensheid alleen als ze deel

uitmaken van een wijdverbreide of stelselmatige praktijk. Geïsoleerde onmenselijke

handelingen van deze aard kan ernstige schendingen van de mensenrechten zijn, of afhankelijk van de omstandigheden,

oorlogsmisdaden, maar kan niet voldoen aan het vallen in de categorie van misdaden aan de orde. "[1] ...

HISTORISCHE ONTWIKKELING

In 1860 de Amerikaanse Nationale Republikeinse Conventie in hun electorale platform, waarop Abraham Lincoln stond

voor de Voorzitter, de volgende verklaring: "... laten we de recente heropening van de Afrikaanse slaven brandende

schaamte naar ons land en leeftijd". In 1890, George Washington Williams gebruikte de uitdrukking voor de

behandeling van Afrikanen in de Onafhankelijke Congostaat beschrijven onder koning Leopold II van België. [2] Een

andere zeer belangrijke vroege gebruik van de term "misdaden tegen de menselijkheid" kwam tijdens de eerste

wereld oorlog toen , op 24 mei 1915, de geallieerden van de Eerste Wereldoorlog, Groot-Brittannië, Frankrijk en

Rusland, gezamenlijk uitgegeven een verklaring expliciet de aankondiging, voor het eerst, het plegen van een

"misdaad tegen de menselijkheid" in reactie op de Armeense genocide en waarschuwde van persoonlijke

verantwoordelijkheid voor leden van de Ottomaanse regering en hun agenten. [3] Aan het einde van de oorlog, een

internationale oorlogsmisdaden commissie aanbevolen de oprichting van een tribunaal om te proberen "schendingen

van de wetten van de mensheid". Echter, de Amerikaanse vertegenwoordiger bezwaar tegen verwijzingen naar "de wet

van de mensheid" als te onnauwkeurig en onvoldoende ontwikkelde in die tijd en het concept werd niet voortgezet. [4]

PROCES VAN NEURENBERG

Zie ook: Neurenberg

In de nasleep van de Tweede Wereldoorlog, The London Handvest van het Internationale Militaire Tribunaal was het

besluit dat vastgelegd de wetten en procedures volgens welke de post-WO II proces van Neurenberg zouden worden

uitgevoerd. De opstellers van dit document werden geconfronteerd met het probleem van hoe te reageren op de

Holocaust en ernstige misdaden gepleegd door het nazi-regime. Een traditionele begrip van

oorlogsmisdaden gaf geen voorziening voor misdaden begaan door een macht op haar eigen

burgers. Daarom Artikel 6 van het Handvest werd opgesteld om niet alleen de traditionele

oorlogsmisdaden en misdaden tegen de vrede zijn, maar in paragraaf 6.c, misdaden tegen de

menselijkheid gedefinieerd als "Murder, uitroeiing, slavernij, deportatie, en andere onmenselijke

daden gepleegd tegen een burgerbevolking, voor of tijdens de oorlog, of vervolgingen op politieke,

raciale of religieuze gronden in uitvoering van of in verband met enig misdrijf binnen de

jurisdictie van het Tribunaal, al dan niet in strijd met het nationale recht van het land

waar gepleegd ". [5] [6] In het arrest van het Internationaal Militair Tribunaal voor de berechting van Duitse belangrijkste oorlogsmisdadigers

werd ook verklaard:

Het Tribunaal kan daarom niet een algemene verklaring dat de handelingen voor

1939 waren misdaden tegen de menselijkheid in de zin van het Handvest, maar vanaf

het begin van de oorlog in 1939 oorlogsmisdaden zijn gepleegd op grote schaal, die

waren ook misdaden tegen de menselijkheid, en voor zover de onmenselijke daden

gebracht in de aanklacht, en die zijn gepleegd na het begin van de oorlog, vormden

geen oorlogsmisdaden, werden zij allen begaan in de uitvoering van, of in verband

met, de agressieve oorlog, en dus vormde misdaden tegen de menselijkheid. [ 7]. . .

VAN DE VERENIGDE NATIES

De Verenigde Naties heeft in de eerste plaats verantwoordelijk is voor de vervolging van

misdaden tegen de menselijkheid omdat het werd gecharterd in 1948. [12] Het

Internationaal Strafhof (ICC) werd georganiseerd door het Statuut van Rome en de

Verenigde Naties heeft Een aantal uitvoerende, misdaden tegen de menselijkheid

gevallen aan het ICC. [13] Omdat deze gevallen werden doorverwezen naar het

Internationaal Strafhof door de VN, het Internationaal Strafhof heeft ruime bevoegdheden

en jurisdictie voor deze gevallen. [nodig citaat] Het Internationaal Strafhof acteren zonder VN-verwijzing ontbreekt

de brede bevoegdheid om misdaden tegen de menselijkheid te vervolgen, en kan niet vervolgen veel gevallen, vooral als

ze buiten komen ICC- lidstaten. De meest recente 2005 VN verwijzing naar het Internationaal Strafhof in Darfur

resulteerde in een aanklacht tegen de Soedanese president Omar al-Bashir wegens genocide, misdaden tegen de

menselijkheid en oorlogsmisdaden in 20 08. [14] De eerste persoon die worden overgedragen aan het ICC was Thomas

Lubanga. [15] Zijn proces is nog niet afgerond. Het ICC is nog steeds op zoek naar Joseph Kony. [15] Toen het ICC

voorzitter gemeld aan de VN met betrekking tot de voortgang ervan hanteren van deze misdaden tegen de menselijkheid

geval, rechter Phillipe Kirsch zei: "Het Hof is niet bevoegd om deze personen te arresteren hebben. Dat is de

verantwoordelijkheid van de staten en andere actoren. Zonder arrestaties, kan er geen studies. [16] De VN geen melding

heeft geen verdere misdaden tegen de menselijkheid gevallen bij het ICC sinds maart 2005. [nodig citaat] Een verslag over de 2.008-9 Gaza-oorlog Palestijnse en Israëlische troepen beschuldigd van eventueel plegen van

een misdrijf tegen de menselijkheid. [17]

VN-VEILIGHEIDSRAAD DE VERANTWOORDELIJKHEID

De VN-Veiligheidsraad Resolutie 1674, aangenomen door de VN-Veiligheidsraad op 28 april

20 06, "bevestigt de bepalingen van de paragrafen 138 en 139 van de 2005 World Summit Outcome Document met

betrekking tot de verantwoordelijkheid om de bevolking te beschermen tegen genocide,

oorlogsmisdaden, etnische zuivering en misdaden tegen de menselijkheid ". [18] De resolutie verplicht

de Raad om actie om burgers te beschermen in gewapende conflicten.

INTERNATIONAAL STRAFHOF

In 2002 werd het Internationaal Strafhof (ICC), gevestigd te Den Haag (Nederland) en het Statuut van Rome voorziet

in het ICC te bevoegd meer dan genocide, misdaden tegen de menselijkheid en

oorlogsmisdaden. De definitie van wat een "misdaad tegen de menselijkheid"

voor ICC procedure is aanzienlijk verbreed van de oorspronkelijke wettelijke definitie of dat gebruikt wordt

door de VN, [19] en artikel 7 van het Verdrag verklaard dat:

Voor de toepassing van dit Statuut, "misdaad tegen de menselijkheid": een van de volgende handelingen,

indien gepleegd als onderdeel van een wijdverbreide of stelselmatige aanval gericht tegen een

burgerbevolking, met kennis van de aanval: [20]

(A) Moord; (B) Uitroeiing;

(C) Slavernij; (D) Deportatie of onder dwang overbrengen van bevolking;

(E) Gevangenisstraf of andere ernstige beroving van de lichamelijke vrijheid in

strijd met fundamentele regels van het internationaal recht;

(F) Foltering;

(G) Verkrachting, seksuele slavernij, gedwongen prostitutie,

gedwongen zwangerschap, gedwongen sterilisatie, of enige andere

vorm van seksueel geweld van vergelijkbare ernst;

(H) Vervolging van een identificeerbare groep of collectiviteit op

politieke, raciale, nationale, etnische, culturele, religieuze, gender,

zoals gedefinieerd in paragraaf 3, of op andere gronden die universeel

zijn erkend als ontoelaatbaar krachtens internationaal recht, in

verband met een besluit als bedoeld in deze paragraaf of een misdrijf

dat onder de bevoegdheid van het Hof;

(I) Gedwongen verdwijning van personen; (J) De misdaad van apartheid;

(K) Ander onmenselijke handelingen van een vergelijkbare

aard opzettelijk veroorzaken van ernstig lijden of ernstig letsel

aan lichaam of de geestelijke of lichamelijke gezondheid.

Het Statuut van Rome toelichting staat dat misdaden tegen de menselijkheid zijn bijzonder

verfoeilijke misdrijven in dat zij een ernstige aantasting van de menselijke waardigheid of

ernstige vernedering of een aantasting van een of meer mensen. Ze zijn niet geïsoleerd of sporadische

gebeurtenissen, maar maken deel uit van beide een overheidsbeleid (hoewel de daders hoeven niet identificeren

zich met dit beleid) of van een breed praktijk van wreedheden getolereerd of gedoogd door

een overheid of een feitelijke instantie. Echter, moord, uitroeiing, marteling,

verkrachting, politieke, raciale of religieuze vervolging en andere

onmenselijke handelingen de drempel van misdaden tegen de mensheid

alleen als ze deel uitmaken van een brede of systematische praktijk. Geïsoleerde onmenselijke handelingen van deze aard kunnen vormen ernstige schendingen

van de mensenrechten, of afhankelijk van de omstandigheden, oorlogsmisdaden, maar kan niet

voldoen aan verdienen het stigma verbonden aan de categorie van misdaden ter discussie. Aan de andere kant,

een individuele kan zijn schuldig aan misdaden tegen de menselijkheid, zelfs als

hij begaat een of twee van de genoemde strafbare feiten hierboven, of houdt zich

bezig in een dergelijke overtreding van slechts een paar burgers, mits deze

strafbare feiten maken deel uit van een samenhangend patroon van wangedrag door

een aantal personen die banden hebben met die dader (bijvoorbeeld omdat zij zich bezighouden

met gewapende acties aan dezelfde kant of omdat ze partij zijn bij een gemeenschappelijk plan of voor een

soortgelijke reden.) Daarom wanneer een of meer personen worden niet beschuldigd van het plannen of uitvoeren van

een beleid van onmenselijkheid, maar gewoon van het plegen specifieke wreedheden of vicieuze handelingen, om te

bepalen of de noodzakelijke drempel wordt gehaald moet men de volgende test te

gebruiken: men zou moeten kijken op deze wreedheden of handelingen in hun

context en na te gaan of zij kunnen worden beschouwd als onderdeel van een

algemeen beleid of een consistent patroon van een onmenselijkheid, of dat ze in

plaats daarvan geïsoleerde of sporadisch voorkomende daden van wreedheid en

slechtheid vormen. [1]. . .

Referenties

. 1 ab Zoals geciteerd door Guy Horton in Dying Alive - een juridische beoordeling van de schending van mensenrechten in

Birma april 2005, mede door Nederland gefinancierde Mi nistry voor Ontwikkelingssamenwerking. Zie paragraaf "12,52

Misdaden tegen de menselijkheid", pagina 201. Hij referenties RSICC / C, Vol. 1 p. 360

2. Hochschild, Adam (1998). Koning Leopold's Ghost. London: Pan Macmillan. ISBN 0-330-49233-0.

3. 1915 Verklaring

Bevestigend tie van de Verenigde Staten Record over de Armeense genocide resolutie 106e

Congres, 2e sessie, Huis van Afgevaardigden Bevestiging van de Verenigde Staten Record over de Armeense genocide resolutie

(Geïntroduceerd in Huis van Afgevaardigden) 109e Congres s, 1e sessie, H.RES.316, 14 juni 2005. 15 september 2005 House Committee / Subcommissie: Internationale Betrekkingen acties. Status:

Geordende te worden gemeld door de Yeas en Nays: 40 tot 7. "Misdaden tegen de menselijkheid", 23 Britse Jaarboek van Internationaal Recht (19 46) p.

181 Schabas Referenties blz. 16-17 Originele bron van het telegram verstuurd door het Department of State, Washington met de

Franse, Britse en Russische gezamenlijke verklaring

4. Cryer, Robert, Hakan Friman, Darryl Robinson, Elizabeth Wilmshurs t (2007) An Introduction to International Criminal

Law and Procedure.. Cambridge University Press. blz. 188. 5. Proces van Neurenberg Proceedings Vol. 1 Handvest van het Internationale Militaire Tribunaal in het Avalon Project

archief aan Yale Law School 6. Nicolas Werth, Karel Bartošek, Jean-Louis Panne, Jean-Louis Margolin, Andrzej Paczkowski, Stephane Courtois, The

Black Book van Communisme: Misdaden, Verschrikking, Onderdrukking, Harvard University Press, 858 pagina's, ISBN 0-

674-07608-7, pagina 6. 7. Oordeel: De wetgeving betreffende het oorlogsmisdrijven en misdrijven tegen de menselijkheid die in het Avalon Project

archief aan Yale Law School 8. Yoshinobu Higurashi, Tokyo Saiban (Tokyo Trial), Kodansya-Gendai-Shinsho, Kodansha Limited, 2008, blz. 26, pp.116-

119.Hirohumi Hayashi, BC kyu Senpan Saiban, Iwanami Shoten Publishers, 2005, blz. 33. 9. Yoshinobu Higurashi, op.cit., Pp.116-119. 10. Internationaal Verdrag inzake de bestrijding en bestraffing van de misdaad van apartheid dopted en opengesteld voor

ondertekening, bekrachtiging door de Algemene Vergadering resolutie 3068 (XXVIII) van 30 november 1973. Entry in

werking 18 juli 1976, in overeenstemming met artikel X (10) 11. Handvest van de Verenigde Naties 12. http://daccessdds.un.org/doc/RESOLUTION/GEN/NR0/044/31/IMG/NR004431.pdf?OpenElement 13. http://www.icc-cpi.int/Menus/ICC/About+the+Court/ 14. Internationaal Strafhof, 14 juli 2008. ICC aanklager presenteert zaak tegen Soedanese president, Hassan Ahmad Al-

Bashir, wegens genocide, misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden in Darfur. Bezocht op 14 juli 2008. 15. Ab Staff. Q & A: Internationaal Strafhof BBC, 20 maart 2006 16. Rechter Philippe Kirsch (voorzitter van het Internationaal Strafhof) Adres van de Verenigde Naties Algemene

Vergadering (PDF) website ICC, 9 oktober 2006. P. 3 17. "UN veroordeelt 'oorlogsmisdaden' in Gaza". BBC News. 16 september 2009. Ontvangen 30 april 2010. 18. Resolutie 1674 (2006) 19. Cherif Bassiouni. "Misdaden tegen de menselijkheid". Ontvangen 2006-07-23. 20. Statuut van Rome van het Internationaal Strafhof Artikel 7: Misdaden tegen de menselijkheid. 21. Comite van Ministers van de Raad van Europa: Aanbeveling (2002) 5 Paragraaf 69 22. Comite van Ministers van de Raad van Europa: Aanbeveling (2002) 5 Paragraaf 100 23. Luis Moreno Ocampo OTP brief aan afzenders opnieuw Irak 9 februari 2006. Page 4 24. "Europarlementariërs erkennen van Oekraïne hongersnood als misdaad tegen de menselijkheid". Russisch Nieuws &

Information Agency. 23/10/2008. Ontvangen 2008-10-23.

Misdaden tegen de Vrede

Een misdrijf tegen de vrede, in het internationaal recht, verwijst naar de planning ",

voorbereiding initiatie, of voeren van oorlogen van agressie, of een oorlog in strijd met

internationale verdragen, overeenkomsten of toezeggingen, of deelname aan een

gemeenschappelijk plan of samenzwering voor de verwezenlijking van een van de

voornoemde ". [1] Deze definitie van misdaden tegen de vrede aanbrengt, was eerst in de Neurenberg Principes

en later opgenomen in het Handvest der Verenigde Naties. Deze definitie zou een rol kunnen spelen bij het definiëren van agressie als een misdaad tegen de vrede. Een belangrijke uitzondering op het voorgaande zijn defensieve militaire acties in het kader van artikel 51 van het VN-

Handvest. Dergelijke defensieve acties zijn afhankelijk van de onmiddellijke Veiligheidsraad beoordeling, maar

vereisen geen VN toestemming om legaal te zijn binnen het internationaal recht. "Niets in dit Handvest het inherente recht tot individuele of collectieve zelfverdediging wordt gebracht

wanneer een gewapende aanval tegen een Lid van de Verenigde Naties." (VN-Handvest, artikel 51) De Veiligheidsraad

zal bepalen of de actie is wettelijk het "recht tot individuele of collectieve zelfverdediging ', of het kan een ander VN-

orgaan te benoemen om dit te doen.

DEFINITIE

Geen wettelijke bevoegdheid bestaat voor de definitie van de termen " territoriale integriteit "," politieke

onafhankelijkheid "en" soevereiniteit ". Echter, hun nominale waarde lijkt de volgende te vermelden:

De "territoriale integriteit" regel betekent dat het een misdrijf agressie aan de gewapende

geweld te gebruiken met de bedoeling permanent in een staat van een deel of delen van zijn

grondgebied te beroven, niet uitgezonderd gebieden voor de buitenlandse zaken van dat hij

verantwoordelijk is;

De "politieke onafhankelijkheid" regel betekent dat het een misdrijf agressie tot gewapende

geweld te gebruiken met de bedoeling om een staat van het geheel van een of meer van de voorwaarden van de staat, namelijk beroven: afgebakend gebied, permanente bevolking, constitutioneel

onafhankelijke regering en de middelen van het uitvoeren van betrekkingen met andere staten;

De "soevereiniteit" regel betekent dat het een misdrijf agressie te gebruiken gewapende macht

met de bedoeling om de regering van een staat omver te werpen of te belemmeren haar vrijheid van

handelen ongehinderd, naar eigen goeddunken, het hele zijn bevoegdheid.

Verenigde Staten van Amerika 's Ku Klux Klan Run

http://www.slideshare.net/VogelDenise/072712-usa-ku-klux-klan-runned-

government-esperanto

Verenigde Staten van Amerika Gebruikt Wars om te trainen Wit Supr emacist Groep Leden: http://www.slideshare.net/VogelDenise/obama-us-wars-used-to-train-white-

supremacist-esperanto

Deze definitie van het misdrijf agressie behoort tot het jus cogens , dat is de hoogste in de hiërarchie van het

internationaal recht en dus niet kan worden gewijzigd door, of geeft deze mee tot enige regel van internationaal

recht, maar een van dezelfde rang. Een discutabel voorbeeld is elke regel die een tegenstrijdige verplichting te

voorkomen, verbieden of te rechtvaardigen misdaden die behoren tot het jus cogens, namelijk agressie zelf,

misdaden tegen de menselijkheid , genocide , oorlogsmisdaden , slavernij , marteling en piraterij , zodat

een oorlog gevoerd in overeenstemming met het doel van het onderdrukken van een

van deze misdaden kan niet illegaal zijn waar de misdaad komt binnen de grenzen van

proportionaliteit ten opzichte van de oorlog en de karakteristieke effecten .. .

NEURENBERG PRINCIPES

In 1945, het Londense Handvest van het Internationale Militaire Tribunaal drie categorieën strafbare feiten, met

inbegrip van misdaden tegen de vrede. Deze definitie werd voor het eerst gebruikt in Finland om de politieke

leiding te vervolgen in de War-verantwoordelijkheid proeven in Finland . De principes werden later bekend

als de Neurenberg Principes .

In 1950, het Neurenberg Tribunaal gedefinieerd Misdaden tegen de Vrede (in principe VI, deel A, voorgelegd aan

de Verenigde Naties ) als

(I) Planning, voorbereiding initiatie of voeren van een

aanvalsoorlog of een oorlog in strijd met internationale

verdragen, overeenkomsten of verzekeringen, (ii)

deelname aan een gemeenschappelijk plan of

samenzwering voor de verwezenlijking van een van de

handelingen genoemd onder (i).

Verenigde Staten van Amerika terroristische cel groepen die zijn gemaakt als AL

http://www.slideshare.net/VogelDenise/esperanto-hillary-clinton-stingers

Wikipedia (Neurenberg) "De juridische basis voor de bevoegdheid van het gerecht die is gedefinieerd door het

Instrument van Overgave van Duitsland, had de politieke autoriteit voor Duitsland is overgebracht naar de

geallieerde Control Council, die met de soevereine macht over Duitsland zou kunnen kiezen om schendingen te

straffen van het internationaal recht en de wetten van de oorlog. Omdat de rechter was beperkt tot schendingen van

de wetten van de oorlog, heeft zij niet bevoegd zijn misdaden die plaatsvonden vóór het uitbreken van de oorlog op

1 september 1939 "

Voor het plegen van dit misdrijf, het Neurenberg Tribunaal veroordeeld een

aantal personen die verantwoordelijk zijn voor het starten van Wereldoorlog II . Een

gevolg hiervan is dat de naties die het starten van een gewapend conflict moet nu beweren dat ze ofwel het recht op

zelfverdediging te oefenen, het recht op collectieve verdediging, of - het lijkt - de handhaving van de

strafrechtelijke van jus cogens . Het heeft formele oorlogsverklaring ongewoon na 1945.

Tijdens het proces, de belangrijkste Amerikaanse aanklager, Robert H. Jackson , verklaarde:

De aanzet tot een oorlog van agressie is dus niet alleen een internationale misdaad, het is de

hoogste internationale criminaliteit die alleen verschilt van andere oorlogsmisdaden in die

het bevat in zich de geaccumuleerde kwaad van het geheel.

Associate rechter van het hooggerechtshof William Douglas gebracht dat de geallieerden waren schuldig aan

"vervangen macht voor principe" in Neurenberg. "Ik dacht op het moment en nog steeds denken dat de processen

van Neurenberg werden beginselloos.", Schreef hij. "Wet werd opgericht achteraf aan de passie en getier van de

tijd aan te passen. " ['Dönitz in Neurenberg: een herwaardering', HK Thompson, Jr en Henry Strutz, (Torrance,

Californië: 1983)]

HANDVEST DER VERENIGDE NATIES

Het eerste artikel van de Verenigde Naties zegt:

Ten behoeve van de Verenigde Naties zijn:

1. Voor het behoud van internationaal vrede en veiligheid, en te dien einde:

doeltreffende gezamenlijke maatregelen voor de preventie en verwijdering van

bedreigingen van de te nemen vrede en ter onderdrukking van daden van agressie of

andere inbreuken op de vrede en tot ongeveer te brengen met vreedzame middelen, en in het

overeenstemming met de beginselen van rechtvaardigheid en internationaal recht , een regeling of beslechting van

internationale geschillen of van situaties die kunnen leiden tot een verbreking van de vrede ;

2. Om vriendschappelijke betrekkingen te ontwikkelen tussen de naties op basis van eerbiediging van het beginsel

van gelijke rechten en zelfbeschikking van volken , en andere passende maatregelen om

te versterken universele vrede;

Het verbod van agressieve oorlog werd bevestigd en uitgebreid door de Verenigde Naties 'Handvest, waarin wordt

gesteld in artikel 2, paragraaf 4, dat

Alle leden dienen zich te onthouden in hun internationale betrekkingen van bedreiging

met of gebruik van geweld tegen de territoriale integriteit of de politieke onafhankelijkheid

van een staat, of op enige andere wijze die onverenigbaar is met de doelstellingen van de

Verenigde Naties.

Artikel 33

De partijen bij een geschil, het voortbestaan van die waarschijnlijk de handhaving van de internationale

vrede en veiligheid, is in de eerste plaats gezocht worden naar een oplossing door onderhandelingen,

feitenonderzoek, bemiddeling, conciliatie, arbitrage, gerechtelijke uitspraak, op regionale organen of in gevaar

brengen akkoorden, of andere vreedzame middelen naar hun eigen keuze.

De Veiligheidsraad zal, wanneer zij dit nodig acht, een beroep op de partijen om hun geschil te beslechten door

dergelijke middelen.

Artikel 39

De Veiligheidsraad stelt vast of er sprake is van een bedreiging van de vrede, inbreuk van de

vrede of daad van agressie, en doet aanbevelingen, of beslist welke maatregelen zullen worden genomen

overeenkomstig de artikelen 41 en 42, te handhaven of herstel van de internationale vrede en veiligheid.

Artikel 51

Niets in dit Handvest doet afbreuk aan het inherente recht tot individuele of collectieve zelfverdediging in geval

van een gewapende aanval tegen een Lid van de Verenigde Naties , totdat de Veiligheidsraad maatregelen heeft

genomen die nodig zijn om de internationale vrede en veiligheid te handhaven. De maatregelen die door leden in

de uitoefening van dit recht op zelfverdediging wordt onmiddellijk gemeld aan de Veiligheidsraad en zal op geen

enkele wijze de bevoegdheid en verantwoordelijkheid van de Veiligheidsraad van invloed zijn krachtens dit

Handvest te nemen op elk gewenst moment de maatregelen die het nodig acht om te handhaven of herstel van de

internationale vrede en veiligheid .. . .

AMERIKAANSE WETTEN VAN DE OORLOG

De US Army 's Wet van Oorlog te Land (Field Manual 27 tot 10) luidt als volgt:

498. misdrijven onder internationaal recht Elke persoon, of een lid van de strijdkrachten

of een burger, die zich schuldig maakt een handeling die een misdrijf is krachtens

internationaal recht aansprakelijk is en daarom strafbaar dergelijke overtredingen in verband met de

oorlog omvatten.:

een. Misdaden tegen de vrede.

geb. Misdaden tegen de menselijkheid.

c. Oorlogsmisdaden.

Hoewel deze handleiding erkent de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van individuen voor

deze strafbare feiten die kunnen bestaan uit elk van de voorgaande soorten misdrijven, zullen de leden van de

strijdkrachten normaal betreft, alleen die strafbare feiten vormen "oorlogsmisdaden". [2] (cursivering van mij)

Zie ook

'Command responsibility'

Internationaal Strafhof

Tweede Wereldoorlog

Aanvalsoorlog

REFERENTIES

1. ^ een b c d Nicolas Werth, Karel Bartošek, Jean-Louis Panne, Jean-Louis Margolin, Andrzej Paczkowski,

Stephane Courtois , De Zwartboek van het communisme : Misdaden, Verschrikking, Onderdrukking,

Harvard University Press , 1999, hardcover, 858 pagina's, ISBN 0-674 - 07.608-7 , blz. 5.

2. ^ FM 27 tot 10 Chptr 8 Remedies voor schending van internationaal recht; oorlogsmisdaden